Tri-bune. Jaargang 24, nummer 5 Oktober Op bezoek bij Isabel, Youla en Hans in Breda

Tri-bune Jaargang 24, nummer 5 Oktober 2010

Op bezoek bij Isabel, Youla en Hans in Breda

Colofon DUURSPORTVERENIGING RTC POSTADRES: Valkruststraat 12 2282 RX Rijswijk 06-54728220 THUISHONK: Kantine HPSV Zuiderpark 070-3887396 GIRONUMMER: 5556716, t.n.v. RTC – Den Haag E-MAILADRES: [email protected] WEBSITE: www.rtc-denhaag.nl ADVERTENTIEKOSTEN: (per jaar – 6 nummers)

HPSV

SPARTA

zwembad

* hele pagina € 150,* 1/2 pagina € 75,* 1/3 pagina € 50,-

BESTUUR: VOORZITTER: Lammert van Dijk, [email protected] 070-3914416 SECRETARIS: Helen, [email protected] PENNINGMEESTER: Eric Jansen, [email protected] 070-4447971 TECHNISCHE ZAKEN: Walter Legerstee, [email protected] 015-2145238 ALGEMEEN BESTUURSLID: Wim van Paasen, [email protected] 06-18245905

TRAINERS: - Roger salden, Trainingscoördinator [email protected] 070-3886061 Theo van Leeuwen, [email protected] 0174-243702/06-33168518 - Michel Meerts, [email protected] 070-3678967/06-43821174 - Aad Stouten, 06 - 1338 0895 - Leo Meewisse, [email protected] 015-3108401/06-13052852 - Machel Nuyten, [email protected], 06-51530995 - Dick Diepens, [email protected], 06-50678214

REDACTIE: Marieke Alberts, 06-44970411 Marco Zonneveld, 06-52415755 Aukje Nouwens, 06-11125563

TRAININGEN: - zondag 9:30, FIETSEN (HPSV) - maandag 19:00, LOPEN (SPARTA) - dinsdag 21:45, ZWEMMEN (ZUIDERPARKBAD) - woensdag 19:00, FIETSEN (HPSV) - donderdag 19:15, LOPEN (HPSV / PGS VOGEL) - vrijdag 21:30, ZWEMMEN (Waterthor) 19:00, Buitenwater (meiaug)

BEZORGING: Harald ten Katen, 070-3972103 DRUKWERK: Sportservice Zuid-Holland, Poeldijk

Bijdragen voor de Tri-bune kan je mailen naar [email protected]. De Tri-bune verschijnt 6 keer per jaar: rond 15 februari, 15 april, 15 juni, 15 augustus, 15 oktober en 15 december. Kopij uiterlijk 2 weken voor deze data aanleveren. De redactie behoudt zich het recht voor om (in overleg met de auteur) kopij te wijzigen, in te korten of te weigeren. 2

Inhoudsopgave Van de redactie… ..................................................................................... 4 Van de voorzitter…................................................................................... 5 Bestuursnieuws........................................................................................ 6 Uitslagen .................................................................................................. 9 Even kennismaken met: ......................................................................... 13 Beach Challenge..................................................................................... 15 UPC Triathlon Almere ............................................................................. 16 Even kennismaken met: ......................................................................... 18 Weerzien op Ameland

......................................................................... 20

Even kennismaken met: ......................................................................... 22 Sportkalender ........................................................................................ 24 Clubkampioenschap RTC ........................................................................ 25 RTC Ledenenquête ................................................................................. 25 Even kennismaken met: ......................................................................... 26 Een waterfietstocht met weinig water Outdoor Challenge 2010

............................................... 28

.................................................................... 30

Even kennismaken met: ......................................................................... 32 Vacatures ............................................................................................... 33 Goud bij NK Duathlon Tilburg

............................................................. 34

Ironman Zürich Switserland - 25 juli 2010............................................. 35 Halve van Katwijk: de zwaarste van Nederland...................................... 38 Uco Sobering .......................................................................................... 38 Technische rubriek

.............................................................................. 40

Groeten uit … ......................................................................................... 43

3

Van de redactie… Tijd is iets raars. De ene keer heb je er erg veel van en de andere keer kom je het te kort. Soms gaat het razend snel en soms veel te langzaam. Tijd kun je maken, maar toch heb je er niet altijd grip op. Het vliegt nog wel eens voorbij. Aukje merkte met haar nieuwe werk dat ze wat weinig tijd overhield voor de Tribune. Ook Sylvia vond het tijd geworden om na 6 jaar het webredacteurschap over te dragen aan iemand anders. Daarom een oproep aan jou om een kleine tijdsinvestering te doen en daar veel waardering voor terug te krijgen. Op pagina 33 vind je meer informatie. In de uitslagen kun je zien dat er goede tijden zijn neergezet in de wedstrijden van de afgelopen twee maanden. Veel RTC’ers hebben, ondanks hun drukke (trainings)schema, toch tijd gevonden om een bijdrage voor deze Tri-bune te leveren. Neem de tijd om de verhalen eens rustig door te lezen. Veel leesplezier! Marieke

4

Van de voorzitter… Technische verbeteringen brengen RTC’ers naar de top…. In de vorige editie van de Tri-bune kwam het pleidooi van onze Harald voor een zwemtraining op de zondagochtend aan de orde en het bestuur is daarmee aan de slag gegaan. Met dergelijke ludieke acties kunnen leden zich blijvend van de bijzondere belangstelling van het bestuur verzekeren. Het bleek niet mogelijk volledig aan de verlangens van Harald tegemoet te komen, maar ik denk dat het bestuur er in is geslaagd een aanzet te geven voor een verzwaring van het zwemprogramma. Het tweede zwemuur op de vrijdagavond –aanvankelijk opgezet als een probeersel- krijgt een permanent karakter, ook in de zomermaanden, en langs de kant zullen voortaan twee trainers te vinden zijn in plaats van één. Het trainerscorps is versterkt met de komst van Dick, die ik bij deze van harte welkom heet bij RTC. Dick en Aad zullen er samen met Rita en Leo voor zorgdragen dat de techniek wordt verbeterd en dat we niet met bot beulswerk het zwemonderdeel afronden, maar voortaan met sierlijke slagen door het water zullen glijden en fris op de fiets kunnen gaan zitten op weg naar het podium. Om initiatieven van de leden voor verbeteringen binnen RTC verder aan te aan te moedigen, is er bovendien een enquête ontwikkeld door onze eigen Eric de Hond, waarover jullie meer kunnen lezen op pagina 25 van deze Tri-bune. Alle leden die ondanks de technische verbeteringen door de inspanningen van de zwemtrainers niet direct met een podiumplaats worden beloond, kan ik gelukkig verwijzen naar Mailende Maarten. Maarten beschikt over geheel eigen vaardigheden waarmee een podiumplaats in een mum van tijd is geregeld. Met een beetje techniek komt het allemaal goed…..

5

Bestuursnieuws Verjaardagen November Albert Dias d'Ullois Tanja van Dijk Frits Broks Brenda Schuurkamp Barbara Zonneveld-Koolm. Michel de Gier Jan Willem Findhammer Koen Hamelink Rob Sosef Paul Hamelink Andre de Rond Remke den Bremer Hans van Vliet Maarten Witteman Mathilde Slabbekoorn Joep Derwort

December Christine Dahl Gertjan Ravensbergen Ad Riedijk Karen Lammerts v. Bueren Charlotte Tan Michelle van der Veeken Svebor Heruc Isabel Joosen Edwin Miedema Yvonne Meerts Joran van Leussen Roger Salden Ton van Wissen Hans Geerts

2-11-1975 2-11-1972 3-11-1956 4-11-1984 9-11-1967 10-11-1962 11-11-1991 14-11-1992 17-11-1958 18-11-1963 18-11-1957 21-11-1957 23-11-1957 27-11-1981 27-11-1974 30-11-1979

1-12-1963 2-12-1964 6-12-1977 10-12-1963 17-12-1968 18-12-1980 20-12-1962 21-12-1972 23-12-1952 27-12-1955 28-12-1987 30-12-1966 30-12-1959 31-12-1964

Nieuwe leden ☺ Karen Lammerts van Bueren Jasper Vedder Erik Blokhuis Ben Bol

Mathilde Slabbekoorn Tanja van Dijk Michelle van der Veeken Reinoud van de Kasteele Paul Spaans

Rob Sosef Armin Alta Linda Nalis Patrick Klink Jaap Bijlstra

Opgezegd  Suzanne Mol Jeroen van Pagee Hans Stegeman

Marjon Dam Jan-Willem Findhammer Isabel Joosen Joran van Leussen

RTC's e-maillijst Merk je dat het opeens afgelopen is met die stortvloed aan mailtjes van de e-maillijst? Heb je al weken geen mailtjes meer ontvangen van RTC’ers? Neem dan even contact op met Hans Geerts, de beheerder van de lijst. E-mail: [email protected]. Wijzigingen, aanmeldingen en opzeggingen Graag elke (kleine) wijziging in je persoonlijke gegevens aan mij doorgeven. Aanmeldingen en opzeggingen dienen schriftelijk te worden doorgegeven. Opzeggingen dienen vóór 15 november van het jaar te worden gedaan en gaan in per 1 januari daaropvolgend. De contributie voor het lopend jaar blijft verschuldigd. Eric Jansen, 070-4447971, Oude Polderweg 31, 2493 AB Den Haag, [email protected]

6

Van de trainingscoördinator… Het eerste jaar als trainerscoördinator zit er op. Het is snel gegaan het afgelopen seizoen. Een jaar met veel sportieve hoogtepunten, maar ook wat ongevalletjes en blessureleed. Een jaar dat we afsluiten met twee verse clubkampioenen en een vereniging die er weer net iets anders uitziet dan aan het begin van het jaar. De Beach Challenge heeft weer voor wat nieuwe leden gezorgd. Ook aan het trainersfront is zijn er twee nieuwe gezichten: Machel als looptrainer en Dick als zwemtrainer. Beide richten zich met name op de techniek. De wisseling der seizoenen is geruisloos gegaan. Met de herfst in aantocht is het trainingsprogramma voor de donkere dagen uit de kast getrokken. Een training minder, en het is allemaal even net wat minder intensief. Niet iedereen kan daar even goed tegen. Menigeen laaft zijn sportieve lust aan de nodige run bike runs en ook met schaatsen wordt de tijd verdreven. Nu nog een goede vriesinstallatie in de Uithof! In overleg met de trainers is ook voor het komend seizoen weer een programma voor het clubkampioenschap opgesteld. De data van de wedstrijden zal ik zo snel ze bekend zijn in het overzicht opnemen. Enkele kleine wijzigingen ten opzichte van afgelopen jaar. De teamtriathlon van Enschede is toegevoegd op aanraden van Martin. Ook is de triathlon van Ter Aar opgenomen omdat deze – afgelopen jaar in elk geval – meetelde voor de verenigingscompetitie. Doel van RTC dit jaar is ons te plaatsen voor de finale van de verenigingscompetitie. De confetti kan alvast ingeslagen worden. De komende maanden zullen jullie minder mail van mij ontvangen. Het trainingsprogramma blijft tot maart zoals het nu is: maandag lopen bij Sparta, dinsdag zwemmen in het Zuiderpark, donderdag lopen bij HPSV, vrijdag zwemmen in de Watertor en zondag tenslotte, ATB’en vanaf HPSV. Ik zal jullie wijzen op de wedstrijden die meetellen voor het CK2011. De eerstvolgende is op 22 november, de altijd modderige RBR in Pijnacker. De komende maand zal ik met de trainers nog eens terugblikken op afgelopen jaar. Wat ging er goed en wat kan nóg beter. Als jullie wensen of op- en aanmerkingen hebben op de training, laat het mij of een van de trainers dan weten, dan kunnen we kijken of er iets aan gedaan kan worden. Roger

7

8

Uitslagen Beach Challenge

21 augustus 2010

S = 1 loopronde te weinig, doorkomst na 1 ronde na 21.00 uur 1500 meter zwemmen, 28 km fietsen en 10 km lopen (race)

Christine Dahl

S 3:16:29 (2e D45+)

Geert-Jan Meewisse Ferdinand Oldeman Martin Vermeer Michel de Gier Frank Hamelink Maarten Witteman Leo Meewisse Ruud Fabrie Erik Blokhuis Walter Legerstee Piet Boorsma Wim van Paasen Hans Zengerink Harald ten Katen Uco Sobering

2:35:36 2:40:17 2:40:26 2:49:59 2:52:31 2:58:21 3:00:47 (1e H60+) 3:04:20 BC-cursus 3:07:11 BC-cursus ~3:10:00 3:22:56 (2e H55+) 3:31:16 3:33:37 BC-cursus 3:35:54 (3e H60+) ~3:49:00

1500 meter zwemmen, 28 km fietsen en 10 km lopen (trio)

Trias 2:54:36 (1e) (Helen, Rene Kropman, Lammert van Dijk) 300 meter zwemmen, 28 km fietsen en 10 km lopen (fun)

Mathilde Slabbekoorn Ella Oesterholt Martine Roos Michelle van der Veeken Tanja van Dijk

2:48:55 (1e) BC-cursus 2:58:44 (2e) 3:11:06 (3e) S 3:02:10 BC-cursus S 3:02:10 BC-cursus

André de Rond Reinoud van de Kasteele Erik Kolfoort Bart Bungener Pieter Duisenberg Cees van Spronse Robert Sosef Leo Kouijzer Armin Alta Patrick Klink Eric Rietveld

2:26:55 (2e) 2:35:39 2:58:36 3:04:39 3:07:05 3:18:05 S 2:41:34 S 2:48:55 S 2:50:17 S 2:58:07 S 2:58:43

BC-cursus BC-cursus BC-cursus BC-cursus BC-cursus BC-cursus BC-cursus

300 meter zwemmen, 14 km fietsen en 5 km lopen (short)

Brenda Schuurkamp Sylvia Visser Marjolein Dam Charlotte van Haastert

1:34:34 (1e) 1:45:57 1:47:10 2:26:31 BC-cursus 9

Jens de Kanter Wim van Leeuwen

1:27:30 1:36:58

10 km hardlopen

Ad Riedijk Poldercross Stompwijk

46:30 27 augustus 2010

2,5 km met 24 overgangen

Marjolein Dam

3e van de 98 deelneemsters

Ferdinand Oldeman Erik Blokhuis Maarten Witteman Marco Zonneveld

3e 7e 16e 47e van de 200 deelnemers

Almere Premium European Cup 29 augustus 2010 1500 meter zwemmen en vanwege de weersomstandigheden is de wedstrijd tijdens het fietsen stilgelegd en niet hervat

Brenda Schuurkamp Helen Michel de Gier Ferdinand Oldeman Maarten Witteman Joran van Leussen Tri-Ambla Ameland

11 september 2010

1500 meter zwemmen, 35 km fietsen en 12 km lopen

Geert-Jan Meewisse Ferdinand Oldeman Michel de Gier Maarten Witteman Leo Meewisse Erik Blokhuis Walter Legerstee Piet Boorsma Marco Zonneveld Wim van Paasen

2:57:02 2:57:10 3:12:08 3:23:47 3:25:58 (1e H60+) 3:36:25 3:44:15 3:52:22 3:58:16 4:01:53

1000 meter zwemmen, 35 km fietsen en 12 km lopen

Sylvia Visser Miranda Broks

4:02:02 (1e D40+) 4:07:54 (3e D24+)

Lion Wildenburg Harald ten Katen Uco Sobering Frits Broks Jan Stoop

3:22:33 (met Jaap Bijlsma) 3:35:01 (1e H60+) ~3:50:00 3:56:24 4:30:25 (3e H60+)

10

500 meter zwemmen, 20 km fietsen en 6 km lopen

Brenda Schuurkamp Jacky Ledeboer Helen Tammy Bauer

1:59:37 2:08:15 2:10:22 2:33:37

Martin Vermeer Wim van Leeuwen Wouter Zonneveld

1:36:48 (1e) 2:01:08 2:38:24 (3e H16+)

75 meter zwemmen, 5 km fietsen en 1250 meter lopen

Noah Legerstee

23:40 (2e H10+)

1000 meter zwemmen, 35 km fietsen en 12 km lopen (trio)

3 is nog geen 4 2:50:13 (3e) (Wieteke van Bochoven, Joran van Leussen en Roger Salden) De Positivo’s 3:22:22 (Erica ten Broeke, Michel Meerts en Yvonne Meerts) Politietriathlon Spijkenisse 2010

11 september

1500 meter zwemmen, 40 km fietsen en 10 km lopen

Karen Lammerts v. Bueren 2:53:44 1000 meter zwemmen, 40 km fietsen en 10 km lopen

Anno van der Veen

2:26:55

Duathlon Alphen a/d Rijn

12 september 2010

5 km lopen, 20 km fietsen en 2,5 km lopen

Hans de Vries

1:41:35

Finale Clubkampioenschap

19 september 2010

500 meter zwemmen, 16 km fietsen en 5 km lopen

Brenda Schuurkamp Helen Jacky Ledeboer-Pronk Carole Leguy Renate van Oosten Martine Roos Miranda Broks Aukje Nouwens Sylvia Visser Michelle Meijer

1:04:45 1:05:40 1:07:03 1:09:42 1:11:11 1:15:28 1:15:44 1:22:56 1:22:24 1:06:20 (1 loopronde)

Ferdinand Oldeman Geert-Jan Meewisse Michel de Gier

55:28 56:23 57:01 11

Frank Hamelink Maarten Witteman Marco Zonneveld Uco Sobering Lammert van Dijk Harald ten Katen Pieter Duisenberg Ton Persoon Wouter Zonneveld Jan Stoop

1:01:14 1:02:18 1:06:43 1:07:45 1:08:25 1:09:24 1:11:49 1:21:42 1:30:48 1:32:24

Team 1:07:02 (Walter Legerstee, Joke Keuning en Noah Legerstee) NK Duathlon Tilburg

19 september 2010

10 km lopen, 40 km fietsen en 5 km lopen

Leo Meewisse

2:23:01

Halve marathon Katwijk

25 september 2010

21 km lopen

Uco Sobering

1:47:50

1 van de 4 loop Haag Atletiek

2 oktober 2010

10 km lopen

Ferdinand Oldeman Maarten Witteman Hans de Vries

38:53 38:56 54:34

X-Athlon off-road tour 2010, eindklassement na 6 wedstrijden: Heren overall: 3e Ferdinand Oldeman Heren 60+: 1e Leo Meewisse, 2e Harald ten Katen Dames 40+: 3e Sylvia Visser

12

Even kennismaken met:

Sinds wanneer ben je lid van RTC? Sinds september 2010 Wat is je leeftijd? 23 jaar Wat doe je voor werk? Ik studeer aan de TU Delft, Masterrichting ‘Building Technology & Architectural Engineering’. Wat is je (sport)achtergrond? Ik heb 11 jaar gevoetbald. Hierna ben ik begonnen met hardlopen bij atletiekverenigingen. Naast dit windsurf ik al vanaf mijn 15e op het Lauwersmeer. Schaatsen op natuurijs is ook een activiteit die niet snel verveeld. Hoe ben je met RTC in aanraking gekomen? Op internet heb ik RTC gevonden na meegedaan te hebben als hardloper bij een trio. Deze triathlon in Deil is de reden geweest voor de smaak naar meer. Welke training volg je momenteel bij RTC? Ik volg de loop- en zwemtrainingen. Sinds wanneer doe je aan triathlon/duathlon en wat is je pr? Hiervoor moet ik een – geven of in ieder geval nog niet alle onderdelen. Waarvoor ben je nu aan het trainen? Graag wil ik meedoen aan een achtste triathlon. Ik heb op Ameland 1000 meter gezwommen en hardgelopen in Deil dus nu alleen het fietsen nog! Waar word je blij van en wanneer haak je af bij een training? Ik ben happy wanneer ik alles heb gegeven en een goed gevoel heb bij wat ik deed. Ik haak af wanneer ik last van een blessure krijg. Heb je nog andere hobby’s? PC’s interesseren me. Verder van alles wat boeiend is zoals fietsen repareren, uitgaan en spellen in de ruime zin van het woord Wat ik verder nog wil zeggen Het ‘Ameland Weekend’ was top, qua organisatie, mensen, sport en activiteiten!

13

14

Beach Challenge

Brenda Schuurkamp

21 augustus 2010: mijn eerste offroad triathlon en op ‘eigen’ bodem. Dat beloofde veel goeds! MTB gekocht, 3 privélessen MTB genomen, zeezwemmen op vrijdagavond en parcoursverkenning (loopparcours). Kortom dit moest wel een podiumplek worden! Het laatste is gelukt, ik werd 2e overall en 1e vrouw senioren op de short. Helaas heb ik meer aandacht verworven door mijn spectaculaire duiken met mijn mountainbike. Je zou toch zeggen dat ik met de mooie golven van de zee genoeg gedoken had. Blijkbaar niet. Mijn eerste ‘duik’ maakte ik bij de, nu stenen, trap. Zie hier de mooie foto. Gelukkig heb ik aan deze val helemaal niks overgehouden. Nog geen blauwe plek. De tweede val was een stuk oncomfortabeler. Vlak bij het parc fermée, toen ik het fietsen er bijna op had zitten, maakte ik een mooie salto. Volgens Frits hadden strandgangers daar net een kuil gegraven en moest ik zo nodig een salto maken in plaats van eroverheen springen of erlangs rijden, zoals alle anderen deden. Tja… Nog even 5 km gerend en de wedstrijd kunnen afronden met een tweede plek! Zonder privélessen zou ik niet weten hoe ik geëindigd zou zijn, dus Marco, Wim, Wouter en Maarten heel erg bedankt! Na de Beach Challenge volgende een week van pijn, geen mogelijkheid om veel met mijn schouders te doen, fysio, huisarts en pijnstillers. Gelukkig heb ik de beste fysio die ik kon treffen! Advies: ga lekker sporten en doe vooral Almere!!! TOP, mijn dag was weer goed! En zo kwam het dat ik enigszins gespannen en bij de start van de triathlon in Almere stond (niet getraind die week en met een schouder die steeds pijnlijker werd… Zou dat door de spanning zijn gekomen?).

15

UPC Triathlon Almere

Helen Kleinveld en Brenda Schuurkamp

29 augustus 2010: zondagochtend 11 uur stonden wij klaar om naar de wedstrijd te gaan waar we al het hele jaar naar aan het uitkijken waren: Almere. Helaas viel de weervoorspelling tegen, maar doordat we overtuigd waren van de mogelijkheid om op het podium te kunnen eindigen, wisten we zeker dat de wedstrijd gewoon door zou gaan. Af en toe werd er wel even angstig naar de lucht gekeken, maargoed, alles wat nu valt, valt tijdens onze wedstrijd niet. Toch? Opgewekt zwaaiden we Maarten uit, die anderhalf uur later zou vertrekken, op naar Almere en naar de start van de Elite Heren om 13.00. 10 minuten voor de start arriveerden wij en zagen wij de PRO’s via een landstart te water gaan. Super professioneel zag alles eruit, het beloofde een mooie dag te worden! Bij de inschrijving hoorden we dat wij vóór 14.00 de fietsen ingecheckt moesten hebben. Keuvelend en naar de Elite mannen kijkend, haalden we onze fietsen en zetten deze in het parc fermee. De plaatsen zagen er leeg uit en als iedereen voor 14.00 binnen moest zijn dan leek het erop een rustige race te worden. Inmiddels kwamen Joran, Ferdinand, Michel en Maarten binnen. Gezamenlijk keken wij naar de finale van de mannen, waarna we vertrokken naar de landmachttent om ons om te kleden. Het zwemparcours was inmiddels gewijzigd vanwege een onstuimige zee (hé maar daar houden wij juist van) en het fietsparcours werd i.p.v. 3 rondjes 7 rondjes, toen weer 3 rondjes en toen weer 7 rondjes. Uiteindelijk kwam het verlossende woord van Hans Geerts (onze official van de dag) en het werden toch 3 rondjes…. Pfffff Vol goede moed vervolgenden wij onze weg naar de haven. We moesten 3 rondjes om de boeien en met waterstart. We lagen er nog niet goed en wel in en het startsein klonk. Helen besloot er vandoor te sprinten. Brenda volgde met een rustige slag op enige afstand, maar in de voeten van Helen. Die besloot vervolgens te proberen haar podiumplek zeker te stellen en voor eens en altijd af te rekenen met haar achtervolgster. Een trap volgde en daar was het gat tussen ons. Uiteindelijk bleek het gat ongeveer een minuut te zijn. Gelukkig zagen we elkaar in het parc fermée nog even en onder een “hoe gaat het met je schouder” en “succes ga ervoor!” sprinten we het parc fermée uit richting witte lijn. Waar lag dat ding ergens? Grasveld af, over de stenen, tussen hekken door, het stadion in. Ah daar lag hij! Eenmaal op de dijk kregen we te maken met een hevige wind, windkracht 6, 7. Op de heenweg was dit nog niet zo erg, lekker windje in de rug. Op de terugweg moesten we helaas tegen de wind in. De enige manier om niet van de dijk afgeblazen te worden was schuin tegen de wind inhangen, trappen en hopen dat alles goed ging. Helen besloot nog even weg te glijden in een bocht nu deze langzaam nat werd van de regen. Uiteindelijk kregen we elkaar in het zicht en net op dat moment barste het noodweer los. We besloten niet langer van onze tactiek om elkaar uit te schakelen gebruik te maken maar gingen ‘verkapt’ stayeren. Dit kwam zo uit aangezien we zodra we elkaar ingehaald hadden vooraan meteen stil kwamen te liggen. Het volgende rondje diende zich aan en met de volle wind in de rug hebben we toch zeker zo’n 40 tot 50 km/uur gehaald. In de regen, waardoor het pad net een rivier leek en onze armen en benen steeds roder werden door de hagel en regen die we moesten trotseren. Heelhuids kwamen we bij het keerpunt en gingen weer tegen de wind en regen in. Totdat er opeens een NTB motor verscheen die riep “stoppen..!!!”. ?! riep hij nou echt stoppen? Mooi niet, eerst de rest stoppen! Tja, bij gevaarlijk weer bleek dit toch echt onze eerste gedachte. Gek eigenlijk. Helaas de wedstrijd was echt afgelast en we lagen nog wel zo mooi op kop (zeker nadat de koploopster al was uitgestapt!). 16

Toen de wedstrijd nu stil lag, vervielen wij alweer snel in onze oude gewoonte; al keuvelend en kletsend over “onze gemiste podiumplaatsen”, “hoe ver lag Maarten nog achter ons”, “wat een heftige hagelbui”, “heb jij het ook zo koud”, fietsten wij allen terug naar de landmachttent. Onze officials Hans en Michiel nog even gesproken over het besluit van de NTB. Aldaar waren alle mannen al druk aan het aankleden en inpakken. In alle commotie van het eindigen van de wedstrijd ontstond wat chaos van spullen die kwijt waren in de donkere tent. Dus als iemand nog een mooie nieuwe zwarte bh vindt…. In de zoektocht naar onze slippers (en die van Joran) kregen wij te horen dat we bij de medische dienst moesten zijn. Aldaar stonden er twee aardig uitziende oudere heren die ons erg behulpzaam waren. Ze namen onmiddellijk onze fietsen uit onze handen, zeiden dat we er koud en onderkoeld uitzagen, sleepten ons de medische tent in, plaatsten ons op een stoel en wikkelde ons in warme dekens. En onze moeders hadden ons vroeger nog zo gewaarschuwd!! Echter braaf als wij zijn ondergingen we het. Onze (EHBO) mannen, Martin en Rob, gaven ons nog een heerlijk appelvlaaitje te eten en zij luisterden vol aandacht naar onze gemiste kansen. En dat is dan natuurlijk toch nog een geweldige afsluiting van de wedstrijddag Almere!

17

Even kennismaken met:

Mijn naam is Jasper Vedder, 30 jaar oud. Ik ben inmiddels ruim 2,5 jaar getrouwd en vader van een lieve kleine meid van alweer 2 jaar. Ik ben woonachtig in Voorburg en werkzaam als psychiatrisch verpleegkundige bij Parnassia in Den Haag.

Ruim 12 jaar geleden ben ik begonnen met hardlopen op een paar oude sport (gym)schoenen, rondjes door het dorp ’s-Gravenzande waar ik toen woonde. Al gauw merkte ik dat ik hardlopen erg leuk vond en dat ik verder en meer wilde. Dus me toen ingeschreven bij het ‘Hardloopproject’ van Olympus 70 waar ik ging trainen voor de halve marathon; de CPC moest het gaan worden. Nadat ik in voorbereiding op de halve marathon wat kleine 10 en 5 km loopjes had gedaan, liep ik mijn eerste halve marathon. En om eerlijk te zijn ging dit lang niet slecht; ik liep hem in ongeveer 1:45. Ik was niet eens al te moe, dus dacht ik dat ik hem 3 weken later een sneller zou kunnen lopen tijdens de Westland halve marathon. Nu bestaat er zoiets als een spreekwoord van: “Hardlopers zijn…” of “hoogmoed gaat voor…”. Nou beide waren voor mij van toepassing. Het werd een ware veldslag voor mij, ik liep hem wel uit in 1:46, maar was zo kapot dat ik onder toeziend oog van mijn ouders en andere supporters flauwviel net over de finish. Ik vond dat het tijd werd om lid te worden bij Olympus 70 in Naaldwijk, wat ik dan ook meteen gedaan heb. Hier heb ik totaal 11 jaar gelopen op donderdagavond. Al gauw ontdekte ik dat het hardlopen in verenigingsverband een stuk leuker is en je je veel sneller ontwikkeld. Ook de zogenaamde ‘3e helften’ spraken mij wel aan. En niet veel later ontstond er tijdens zo’n 3e helft ( na een aantal van die goud-gele sportdrankjes ☺) het plan om mee te gaan met de IJsselmeerloop en daarna werd het de ROPARUN. Intussen was ik ook aan het trainen voor de hele marathon. Op een gegeven moment ontdekte ik bij mezelf dat ik ook wel interesse had in andere (duursporten), waar ik ook een beetje in werd uitgedaagd door mijn groepsgenoten. Dus ik begon met schaatsen op de Uithof, ik kon er echt geen bal

18

van, dus dat werd beginnen op het “krabbelbaantje” op vrijdagochtend vroeg. Al vrij snel lukte het me om aardig rond te rijden op de Uithof en ik werd uitgedaagd voor de Weissensee in eerste instantie voor 50 km, ik stond nog maar kort op schaatsen. Eenmaal in Oostenrijk met -23 °C, ging het eigenlijk best lekker dat schaatsen, dus ik besloot mijn afstand te verdubbelen tot 100 km. Toen ik ook de 100 km gepasseerd was en het er naar uitzag dat ik de 200 km zou kunnen halen binnen de limiet besloot ik het erop te wagen. Helemaal uitgewoond, maar zeer voldaan behaalde ik zo mijn eerste alternatieve Elfstedentocht. Dit smaakte naar meer, dus het jaar erop weer schaatsen op de Weissensee, wat toen een stuk makkelijker ging. Tussen het schaatsen en het lopen door raakte ik ook in de ban van het fietsen, ik kocht een hybride voor woon-werkverkeer, maar al snel moest ik van mezelf ook een racefiets. Ook dit vond ik erg gaaf en ik werd al snel vrolijk van lange afstanden fietsen en een beetje klimmen dalen vond ik ook lekker. Door het bovenstaande kwam ik eigenlijk tot de conclusie dat ik veel sporten erg leuk vind om te doen en dat de week soms net 1 dag te weinig had. Omdat ik inmiddels naar Voorburg was verhuisd, (verliefd worden, samenwonen, trouwen, kindje krijgen etc.) merkte ik dat ik geen zin meer had om elke donderdag heen en weer te moeten rijden naar Naaldwijk en ik eigenlijk alleen hardlopen een beetje saai begon te vinden. Dus ging ik op zoek naar een nieuwe uitdaging. Ik had in het verleden weleens nagedacht over een triathlonvereniging, maar ik kon en kan niet zwemmen (althans niet snel). Uiteindelijk in juni 2010 toch maar de stoute schoenen aangetrokken en een proeflidmaatschap aangevraagd bij RTC. Na een aantal voornamelijk looptrainingen te hebben meegedaan, kwam ik erachter dat ik RTC een leuke en gezellige vereniging vond. Mede doordat er vooral in de zomer veel aan off the road lopen en fietsen wordt gedaan, waar ik behoorlijk vrolijk van wordt. Dus werd ik definitief lid, in de hoop dat ik ooit ook eens leer zwemmen. Want mijn volgende uitdaging op sportgebied is om deel te nemen aan de Beach Challenge of een andere triathlon. Wat ik verder nog zou willen zeggen is dat ik hoop vele jaren met veel plezier te mogen trainen bij RTC.

19

Weerzien op Ameland

Marco Zonneveld

November 2009, Pijnacker. Mijn laatste wedstrijd met een pijnlijke linkerknie volbracht. Het herstel Oefeningen, pleisters met een duister middeltje erin, niks leek bij te dragen aan een herstel. Gelukkig dat een triatleet (als ik mijzelf zo mag noemen) niet van 1 sport afhankelijk is. Ik kon met mijn armen nog zwemmen en later bleek het fietsen in een licht verzet ook (zonder al teveel problemen achteraf) te gaan. Elke keer verzon ik weer een datum om met lopen te beginnen. Eerst na twee maanden rust, toen na het ATB-weekend, dan weer het begin van de lente. Elke keer leidde het tot niets. Toen werd het juni. Ik had al diverse malen met Jacky over het POSE-principe gesproken en nu moest het maar eens gaan gebeuren. Naast de baan bij Sparta, op het gras, ging ik op blote voeten oefenen. Een paar keer op en neer lopen, aansluitend twee tot drie rondjes op de baan met de schoenen aan. 1 minuut hard en 1 minuut wandelen. Echter gingen de officiële trainingen daarna snel naar Madestein in de vorm van koppeltrainingen en liep ik alleen bij Sparta. Niet zo leuk, dus ging ik ook naar Madestein. Een rondje om de kleine vijver, en nog een. Het was al heel wat. Binnen twee maanden durfde ik de stap naar de donderdag te maken. De eerste keren met het zogenaamde ‘kneuzen’ clubje; namen laat ik maar achterwege. Het was wel leuk om vanaf een terras naar de snellere, verbaast voorbij rennende clubgenoten te kijken. Al snel liep ik weer 1½ uur volledig mee. De basisconditie was door het zwemmen en fietsen nog goed. Doelstellingen Ik dacht er weer aan om wedstrijden mee te doen, dus ik schrijf me in voor het Amelandweekend. Er is niet veel tijd om te trainen want de Tri-ambla is op 11 september. Ik doe voor mezelf twee maal een duurloop van ruim een uur en ik mag twee maal met de snelle groep mee voor een intensieve intervaltraining. Ik ben er klaar voor. Bij onze duursportvereniging zijn er altijd wel een paar prettig gestoorden die aan een wedstrijd, toertocht of trainingsweekend niet genoeg hebben en dus de fiets pakken om op de bestemming te komen. Aldus sta ik vrijdagochtend 10 september om 6.30 uur met de ATB in het Zuiderpark om samen met Maarten, Frits, en Wim de 260 km lange tocht naar Holwerd te maken. We worden begeleid door Frank en Mark die een stuk meerijden op de racefiets. De fietstocht Het weer en de wind zijn ons gunstig en binnen 3 uur zijn we al in Weesp. Frank, die ’s middags nog naar Limburg gaat om aldaar te gaan fietsen, wil huiswaarts omkeren. Dan doen we eerst even een bakkie, roepen we in koor, en zoeken naarstig een uitbater die onze lichamen wil versterken. Wie anders dan onze speurneus Frits vind een bakker die ook koffie schenkt. Appelgebak en koffie met een puntje amaretto/slagroom helpt ons weer op de goede weg. Met z’n vijven gaan we verder en zijn al snel op de dijk van Almere naar Lelystad. Windje in de rug en achter Mark rijden we de kilometerslange weg met een slordige 40 km/uur. In Lelystad hebben we voldoende tijd om even naar de oude scheepswerf te gaan. We bewonderen het VOC schip ‘de Batavia’. We vervolgen onze weg tussen enerzijds het IJsselmeer en anderzijds de vele schapen. Wist je trouwens dat schapenpoep heel moeilijk is weg te wassen! In Urk gaan we lunchen. Eerst buiten op het terras, maar als er wat spetters naar beneden vallen 20

gaan we met onze naar zweet ruikende lichamen lekker binnen zitten. Waarschijnlijk had niemand er last van, want het duurde nogal voordat onze uitsmijters geserveerd werden. Mark ging terug naar Lelystad en gingen wij met z’n vieren verder. Wij lagen nog steeds goed op schema en het volgend punt was een veerpontje met theeschenkerij, net onder Leeuwarden. Na 210 km is zoiets eenvoudigs als een oase in het verder overwegende polderlandschap. Toen we daar zaten, begon het echt te regenen en omdat we ruim in de tijd zaten, besloten we het er maar even van te nemen. Vijf kwartier, drie cola, soep en appeltaart later moesten we toch maar weer verder. Het was immers nog zo’n 50 km. Het venijn zit hem als gewoonlijk in de staart. De regen hield niet meer op en toen we nog maar 4 km van de veerboot in Holwerd af waren, sloeg het noodlot toe. Ik kreeg een lekke voorband. Door de kou en de vermoeidheid kon ik de grapjes niet meer waarderen. Wat ik wel erg waardeer is dat Frits mijn band heeft verwisseld, terwijl ik hevig bibberend stond toe te kijken. Volgens Barbara, die ik even later bij de veerboot aantrof, zag ik helemaal blauw van de kou. De wedstrijd De weersomstandigheden waren voor Amelandse begrippen relatief gunstig. Er werd beweerd dat het water wel eens heel erg koud kon zijn. Ik vond het gelukkig erg meevallen en ook de golven waren prettig. Na het zwemmen ging het fietsen niet heel erg goed. Ik was natuurlijk nog niet hersteld van de lange fietstocht. Als ik gewoon rustig bleef doorfietsen was er niets aan de hand. Op het strand zou ik wel proberen harder te gaan, immers hoorde ik altijd verhalen van 45 km/h met windje mee over het harde strand. Dat harde was nu niet meer aan de orde, want ook op Ameland hebben ze zand opgespoten. Sneller dan 25 km/h ging het niet. Ook tijdens het lopen voelde mijn benen als rubber. Met kleine pasjes liep ik mijn rondes uit. Tijd was niet belangrijk, de finish halen wel. En dat deed ik ook, helemaal stuk. Maar het belangrijkste was dat mijn knieën het goed hebben gedaan. Nu kan ik weer uitkijken naar de volgende wedstrijd, waarschijnlijk Pijnacker. ’s Avonds was er nog een afterparty in het NEScafe waar we met 25 RTC’ers tegelijk binnen kwamen lopen. De uitbater moest hals over kop ruimte maken en stond geen hulp toe. De Amsterdamse volkszanger die een uur later op het podium stond, hebben we nog tot zijn pauze aan weten te horen waarna we naar de plaatselijke discotheek zijn gegaan tot in de kleine uurtjes. Al met al kan je met enige stelligheid zeggen dat je voor het Amelandweekend een goede conditie moet hebben. Ik heb twee weken herstel nodig gehad. Ameland, tot volgend jaar!

21

Even kennismaken met:

Sinds wanneer ben je lid van RTC? 14 augustus 2010 Wat is je leeftijd? 44 jaar Wat doe je voor werk? Ik werk als Risk Analyst bij BHP Billiton, ’s werelds grootste leverancier van grondstoffen als ijzererts, kolen, koper, aluminium, olie en diamanten in Den Haag. Wat is je (sport)achtergrond? Zoals zoveel jongens heb ik gevoetbald, van mijn 7e tot en met mijn 19e. Daarnaast vanaf mijn 17e, na een kort judo ‘uitstapje’ (ik legde te weinig gewicht in de schaal) deed ik aan karate en taekwondo, tot en met mijn 22e. Tijdens mijn militaire diensttijd (1988/1989) was ik druk met de Militaire Lichamelijke Vaardigheden (MLV). 1990-1999 waren voor mij de jaren van het grote niets op sportgebied. Het ultieme resultaat daarvan was een gescheurde achillespees opgelopen tijdens een partijtje volleybal op een bedrijfssportdag (hoe diep kun je zinken?). Daarna de wederopstanding: van 1999 heb ik voor mijn werk 2,5 jaar wekelijks gependeld tussen Duitsland en mijn huis in Rotterdam. Om de avonden een beetje door te komen ben ik maar fanatiek gaan fitnessen. Dat heb ik 2,5 jaar gedaan. Daarna heb ik nog zo’n fitnessperiode gehad. Uiteindelijk ben ik oktober vorig jaar met hardlopen begonnen. Hoe ben je met RTC in aanraking gekomen? Ik raadpleeg sinds begin dit jaar regelmatig de RTC website. De eerste keer voor de Puinduinrun, waaraan ik heb deelgenomen. Op de website las ik voor het eerst over de Beach Challenge. Geïnspireerd geraakt, lang getwijfeld, uiteindelijk toch besloten om de uitdaging aan te gaan. Gedurende mijn voorbereiding kwam ik er achter dat het zeer nuttig is om af en toe eens van gedachte te wisselen met, af te kijken van of te luisteren naar de ervaren ‘rotten’. Bijvoorbeeld om te voorkomen dat je een Beach Challenge met een te lage bandenspanning rijdt (0.9 bar) zoals ik nu gedaan heb en teveel tijd verliest tijdens de wissels. Daarnaast trekt me ook het sociale aspect, om elkaar te stimuleren en te ondersteunen tijdens de trainingen. Welke training volg je momenteel bij RTC? Eerlijk gezegd is het me nog niet gelukt om een training bij RTC te volgen. Wel loop ik individueel 3 tot 5 keer per week hard. De lange duurloop op zondagochtend wissel ik af met fietsen. Daarnaast zwem ik 1 keer per week bij Excelsior in Rijswijk. Sinds wanneer doe je aan triathlon/duathlon en wat is je pr? Ik ben sinds oktober 2009 aan het hardlopen. Aangezet door het zien van allerlei blije, hardlopende mensen tijdens een zondagse ochtendwandeling door het Amsterdamse Bos. Begonnen aan de hand van een Belgische podcast ingesproken door Evy Gruyaert, hardloopfenomeen bij onze Zuiderburen, op de ipod 5km in 10 22

weken. Na enige weken begon het me iets te langzaam te gaan. Sindsdien loop ik geluidloos. Mijn eerste deelname aan een prestatieloop was de Puinduinrun, begin dit jaar met als resultaat 39 minuten over 2 rondjes. Daarna, heb ik nog een Kopjesloop gelopen in Delft, de CPC Halve Marathon in 1:46 en de Royal 10 in 46:32. Volgend jaar wil de marathon van Rotterdam lopen. Ik heb mijn lange duurloop al uitgebreid tot 3.15 uur. Triathlon is om de hoek komen kijken vanaf april 2010. Ik heb toen besloten om aan de Beach Challenge mee te doen. Omdat ik nog geen 25m borstcrawl kon zwemmen, ben ik gaan trainen bij zwemvereniging Excelsior in Rijswijk. Technisch is het allemaal nog niet perfect maar ik ben al wel in staat om de een klein uur borstcrawlend te volbrengen. Over mijn eerste Beach Challenge: De teleurstelling was groot toen ik voor het in gaan van mijn 2e hardloopronde moest stoppen vanwege de avondklok. Ik stond op een tijd van 2:46. Koppig als ik ben, ben ik gewoon doorgelopen en heb ik, buiten de wedstrijd, mijn 2e hardloopronde in 30 minuten volbracht. Waarvoor ben je nu aan het trainen? Ik heb me ingeschreven voor de marathon van Rotterdam van april volgend jaar. Ook wil ik volgend jaar een halve triathlon volbrengen. Momenteel leg ik daarvoor de basis door wekelijks 8 à 9 uur te trainen. Waar word je blij van en wanneer haak je af bij een training? Ik heb gemerkt dat ik van trainen zelf, maakt niet zoveel uit wat of hoe vaak, blijer wordt dan van het meedoen aan een massaal hardloopevenement. Ik moet me dan beheersen om mijn eigen tempo te blijven lopen. De Beach Chellenge vond ik grandioos om aan mee te doen. Daarvan heb ik echt genoten. Het was kleinschalig, een uitdagend parcours en door de harde wind een echte “strijd met de elementen”. Heb je nog andere hobby’s? Niet echt. Ik heb wel een leuk familieleven samen met mijn vrouw Sanne, twee dochters van 6 en 7 en een zoon van 4 jaar. Wat ik verder nog wil zeggen Sinds ik aan duursport doe, lijkt het alsof de leeftijdsklok een aantal jaren is teruggedraaid. Ik voel me lichamelijk en geestelijk sterker dan daarvoor. Ik kan het elke potentiële ‘midlifecrisislijder’ aanbevelen.

23

Sportkalender De hiernavolgende activiteiten geven slechts een geringe selectie weer van wat er allemaal georganiseerd wordt in sportminnend Nederland

Oktober 20-10 23-10 30-10 30-10

Zwemloop Wave Delft ATB duathlon Harderwijk Wintertriathlon Assen Off road duathlon Weert

November 6-11 7-11 7-11 7-11 13-11 14-11 21-11 27-11 27-11 28-11

Off road duathlon Valkenburg Off road duathlon Noordwijk Hoek van Holland – Den Helder Beach Biking Laan van Meerdervoortloop Venecorun Monster Duinrellcross Wassenaar Run bike run Pijnacker Scheveningen – Noordwijk - Scheveningen Meijendelloop Duinstrandloop Den Haag

December 12-12 18-12 19-12 22-12 26-12

Off-road duathlon Groesbeek Meeuwen Makrelen Loop Bruggenloop Rotterdam Q Santa Run Kerstcross Haag

Januari 8-01 9-01 15-01 23-01 30-01

Egmond Pier Egmond Strandrace RTC Nieuwjaarscross DRW Run Bike Run Nijverdal Puinduinrun Off-road duathlon Etten-Leur

Op de RTC-site is de collectieve wedstrijdkalender te vinden. Hier kan iedere RTC'er zijn of haar (voorgenomen) deelname aan evenementen (uiteraard triathlons en duathlons, maar ook andersoortige evenementen als loopjes, toertochten et cetera) aan clubgenoten kenbaar maken, en zien welke (andere)clubgenoten bij evenementen van de partij zullen zijn. Handig om bijvoorbeeld onderling afspraken te kunnen maken over meerijden, maar eerst en vooral leuk om zelf ideeën op te doen of anderen op een idee te brengen! De collectieve wedstrijdkalender is te vinden op: www.rtc-denhaag.nl/kalender. Om evenementen toe te voegen (of aan reeds op deze kalender geplaatste evenementen je naam toe te voegen), wordt je eerst om een wachtwoord gevraagd. Het wachtwoord is op te vragen bij Hans Geerts: [email protected].

24

Clubkampioenschap RTC de einduitslag van het clubkampioenschap van 2010: 1) Brenda 2) Helen 3) Marieke

1) Ferdinand 2) Maarten 3) Uco

Allemaal van harte natuurlijk met deze fantastische prestatie.

Het clubkampioenschap 2011 kent de volgende onderdelen: 21-11-2010 9-1-2011 17-2-2011 13-3-2011 15-3-2011 4-4-2011 9-4-2011? 17-4-2011 28-4-2011 8-5-2011?

RBR Pijnacker Nieuwjaarscross Looptest CPC Zwemtest Paascross RBR Dordrecht Fietstest Looptest Team Triathlon Enschede

15-5-2011? 22-5-2011 2-6-2011 10-6-2011? 17-6-2011 3-7-2011? 18-7-2011 7-8-2011? 18-9-2011? ?

Ter Aar Fietstest Ardennen Midzomeravondtriathlon Zwemtest buitenwater Triathlon Noordwijkerhout Wisselbokaal Leiderdorp Ameland Finale CK

RTC Ledenenquête Zoals het bestuur al heeft aangekondigd tijdens de ALV van dit voorjaar, willen we graag inventariseren wat er volgens de leden goed en minder goed gaat door middel van een RTC ledenenquête. In deze enquête vragen we jullie om een beoordeling te geven van onze verenigingsactiviteiten, zodat we ons als bestuur een goed beeld kunnen vormen waar er nog zaken te verbeteren zijn. De enquête (via internet) bevat circa 50 vragen en kost ongeveer een kwartiertje om in te vullen. Hij mag anoniem worden ingevuld, maar je mag als je dat wilt ook je naam achterlaten. Verder is het handig om te weten dat hij per internetaansluiting (IP-adres) slechts eenmaal kan worden ingevuld; gezinsleden moeten hem dus even op het werk, op school of bij de buren invullen. Wacht niet te lang met invullen, we sluiten de enquête rond 1 december om dan de antwoorden te verzamelen. De resultaten van de enquête en de daaruit volgende acties zullen we zo snel mogelijk bekend maken. We hopen dat iedereen de moeite wil nemen om de enquête in te vullen, dat geeft ons de meest betrouwbare informatie. De enquête is te vinden op http://www.enquetemaken.be/toonenquete.php?id=48581. Mocht er iets misgaan bij het invullen, neem dan even contact op met Eric Jansen, [email protected]. Bedankt voor jullie medewerking! Het RTC bestuur

25

Even kennismaken met:

Sinds wanneer ben je lid van RTC? Augustus 2010 Wat is je leeftijd? 46 Wat doe je voor werk? Met een mooi woord Radiodiagnostisch Laborante. Voor een ieder die zich daar niets bij voor kan stellen… ik maak 7 maart 1976 röntgenfoto’s. Dus als je van de fiets afstort en je op de SEH terecht komt van het HagaZiekenhuis locatie Sportlaan, loop je de kans dat ik een foto maak van je gebroken sleutelbeen. Of elke andere plek die pijnlijk is en gebroken kan zijn. Hopelijk zal ik jullie daar allemaal nooit tegen komen. Wat is je (sport)achtergrond? Het begin van mijn ‘sportloopbaan’ begon op 6 jarige leeftijd met diploma zwemmen (A&B) en vanaf 8-12 jaar werd dat zeer fanatiek (5x per week trainen) wedstrijd zwemmen. Helaas ondanks de velen trainingsuren bleek ik geen Edith Brigitta te zijn. Einde zwemcarrière. Vanaf 12 jaar ben ik de moeder der sporten gaan beoefenen. Atletiek. Loop afstanden van 60m -10km en alle technische onderdelen heb ik één of meerderen keren in wedstrijd verband gedaan. Hink-stap-sprong, polstokhoog, steeple en kogelslinger waren in die tijd onderdelen waar wij vrouwen ons niet mee bezig hielden. Op de middelbare school zat ik ook in het softbalteam als eerste honkvrouw. We hadden een heel goed schoolteam met een zeer gedreven trainer (mijn scheikundeleraar). We deden ook mee aan toernooien. Hoogtepunt was het behalen van het Nederlands Kampioenschap voor schoolteams. Na dit korte softbal uitstapje en na 10 jaar atletiek werd het tijd voor iets anders. De volgende sport werd tennis. Een paar jaar competitie gespeeld. Een leuk spelletje om te doen, heel gezellig, maar je bent wel erg afhankelijk van je medeen tegenspelers. Individuele sporten is meer mijn ding. Vanaf 1995 schaatsles genomen. Helaas was ik toen al 27 jaar; een beetje te oud om iets nog heel goed te leren. Gelukkig kon ik al een beetje schaatsen; alleen pootje over… 3 jaar later kwam ik ook de bochten door en werd lid van HVHW (HardrijVerenigingHaagWestland). Een paar jaar later was ik schaatsjuf en gaf les aan volwassenen bij de schaatsschool op de Uithof. Als schaatsster ga je in zomer mee trainen op de racefiets en zo komt het dat ik nu al zo’n 10 jaar ook op de racefiets zit. Maar hoe ouder, hoe gekker; het werd toch weer tijd voor een nieuwe uitdaging. Ik kon al zwemmen, hardlopen en fietsen….TRIATHLON!!! En nu ben ik lid van RTC (en HVHW).

26

Hoe ben je met RTC in aanraking gekomen? Op zoek naar een triathlonvereniging in de regio Den Haag kom je vanzelf bij RTC terecht. Welke training volg je momenteel bij RTC? Tot nu toe alleen zwemmen maar in de winter hoop ik op donderdag regelmatig de loop training mee te doen. En misschien een keertje kijken hoe het op de racefiets gaat. Sinds wanneer doe je aan triathlon / duathlon en wat is je pr? Eerste triathlon was de sprint afstand in Leiderdorp 2008. Meteen hoogte punt van mijn korte carrière , 1ste plaats dames 40+ (vraag: Had ik meteen moeten stoppen? Kan nu allen maar minder worden.) In 2009 geblesseerd aan mijn heup door een val met schaatsen. In 2010 de draad weer op gepakt. Heb je een pr bij triathlon? De afstanden verschillen toch bij elke wedstrijd weer iets van elkaar? Maar oké bij mijn beste tijden: sprint (1x) Leiderdorp 2008 1:31:23 ¼ (2X) Spijkenisse 2008 2:41:13 OD (1x) Leiderdorp 2010 2:52:40 Waarvoor ben je nu aan het trainen? OD 11 september 2010 Spijkenisse (is ondertussen al geweest, tijd 2:53:44) Volgende doel LVML 10km en CPC 21km. En altijd in training voor de Friese Elfstedentocht. Helaas in 2011 uitgeloot. Misschien in februari 2011 in Zweden 100km of 200km schaatsen. Waar word je blij van en wanneer haak je af bij een training? Als ik aan het sporten ben wordt ik zowiezo blij. Maar heel blij wordt ik als door een training mijn techniek verbeterd wat resulteerd en snellere tijden. Als mijn leven in gevaar komt haak ik af. Half dood is voor mij echter nog geen reden om af te haken. Heb je nog andere hobby’s? Ergens moet ik ook nog tijd zien te vinden voor studeren op mijn dwarsfluit. Eens in de twee weken heb ik les en dan heb ik toch eigenlijk weer te weinig geoefend. Een film bekijken in het Haagse Filmhuis, concert beluisteren in het Concertgebouw in Amsterdam, toneelstuk aanschouwen, een boek lezen en nog wel meer dingen. Kortom 24 uur in één dag is eigenlijk te weinig. Wat ik verder nog wil zeggen Ik hoop de komende jaren met veel plezier aan RTC trainingen en activiteiten mee te doen. En verder heb ik wel meer dan genoeg gezegd heb.

27

Een waterfietstocht met weinig water

Maarten Witteman

Bij de clubkampioenschappen werd mij de vraag gesteld “Maarten, hou jij van een extreme fietstocht?” Iets te snel volgde het antwoord: “Altijd.” Daarna begreep ik dat het om een fietstocht van zo’n 100 km van Giesbeek naar Zutphen ging. Op de waterfiets, dat dan weer wel… Maar goed, zo gezegd, zo gedaan. Zaterdagochtend de waterfietsen op de aanhanger en Christel, Yvonne, Michel, Hans, Cor en ik vertrokken. Aangekomen bij de camping werden de tenten en waterfietsen opgebouwd. Michel stond er alleen voor, aangezien Hans en Cor de auto weg aan het brengen waren en de dames zich over de tenten bekommerden. En ik heb gelukkig geen verstand van waterfietsen, tenminste die indruk wil ik graag laten bestaan :-). Na een tijdje was de klus geklaard en zat Michel zich onder het genot van een biertje af te vragen waar die rubbertjes voor waren. Het formaat kon hij totaal niet plaatsen. Na een uurtje kwamen Cor en Hans terug en uiteraard moest Cor even zijn waterfiets inspecteren. Deze moest natuurlijk wel piekfijn in orde zijn voordat deze te water zou gaan. Binnen een minuut kwam hij terug gestormd. “Waar zijn m’n rubbers?!” “O, zijn ze voor je fiets?” was het verbaasde antwoord van Michel. Uiteindelijk waren de fietsen in orde (toch?) en konden we eten. Het werd toch redelijk snel donker en wat fris. Dus besloten we naar het dorp te gaan op zoek naar een cafeetje. “Teeeeeeeeeeeeeeeeeeeering!”, hoorden we plots. “Tering, er zit hier een tering schildersbedrijf in deze teringstraat!” Huh? Ruzie met iemand gehad dachten we? Maar nee, schildersbedrijf Henk Teering zat in de Teeringstraat. Sommige dingen verzin je niet omdat dat te flauw zou zijn. Maar dit is echt zo.

De volgende ochtend werden we al vroeg gewekt door een frau (ze had immers een zwaar Duits accent en een nogal nasale stem) mit eine megafoon. Wegens de dichte mist was de tocht uitgesteld tot 9 uur. Uiteindelijk konden we starten. Fiets het water in en trappen. Hans en Michel gingen er direct vandoor terwijl wij al rondjes aan het draaien waren. Binnen een minuut was de trapunit van Cor defect waardoor we nog maar een halve aandrijving hadden. Gelukkig hadden we een reserve-unit. Zodra deze gemonteerd was, konden we weer op volle kracht 28

verder. Hard gingen we niet, Michel en Hans verdwenen langzaam aan de horizon. Mijn aandrijving haperde namelijk nogal. Na wat modificaties met tiewraps bleef mijn aandrijfunit tenminste zitten en met voorzichtig trappen konden we verder. 10 minuten later ging het trappen bij plots heel soepel. Iets té soepel. Ook mijn ketting was gebroken. Hans en Michel waren aan de horizon verdwenen en dobberden een beetje rond op halve kracht. Maar goed, halve aandrijving is ook aandrijving. Dus gewoon doorgaan. Na de eerste controlepost bij Dieren ging het gestaag verder. Op National Geographic heb je zo’n serie ‘Aircrash investigation’. Een zin die je altijd hoort met zo’n doorgerookte whiskystem is “and than, disaster strikes…”. Nou, dit was ook op ons van toepassing. Want ook de reserveaandrijving begaf het. Stuurloos dobberden we over de IJssel terwijl er een flink binnenvaartschip op ons af kwam. Gelukkig dobberden we richting de kant. Met wat moeite sleepten we de fiets op de kant. Daar stonden we dan. Midden in een weiland, 88 km voor de finish… Na flink heen en weer gebel kwamen Christel en Yvonne met de auto. Enkele uren later konden we eindelijk vertrekken naar Kampen. Eerst even twee kanoërs in Deventer droppen die met hun Indiana Jones kano gezonken waren. Ze voeren tegen een kiezeltje aan en dat werd hen fataal. Toch zijn we gefinished. Bij de finish hebben we de drijvers van de aanhanger gesleept en in het water gegooid. Daar hebben we ze aan elkaar gebonden. En zijn naar de IJssel toe gepeddeld. Daar hebben we de waterfietsers opgewacht en hebben ons comfortabel naar de haven laten slepen. En wat is de moraal van dit verhaal? Finishen kunnen we allemaal.

Aan en/of verkoop van uw huis Hypotheken Verzekeringen Gratis waardebepaling van uw woning Vrijblijvend hypotheek gesprek met een van onze erkende adviseurs

E-mail: [email protected]

29

Outdoor Challenge 2010

Mark Spits

Op 18 september stonden er twee gemixte RTC-Sparta teams aan the start van de Outdoor Challenge 2010. Lion (RTC) & Rik (Sparta) en Mark (RTC) & André (Sparta). Omdat het triathlonseizoen er al op zat en ik dit jaar geen nog bijna geen enkele wedstrijd had gedaan, keken we eens verder dan de triathlonkalender. André had een paar jaar geleden al meegedaan aan de Outdoor Challenge, dus schreven we ons snel in. Op de site zagen we dat Lion en Rik ook ingeschreven waren. De Outdoor Challenge is een Adventure Race, een wedstrijd die net als bij triathlon uit meerdere disciplines bestaat. Meestal is dit hardlopen, MTB’en en kanoën aangevuld met steppen, skeeleren of wat de organisatie maar kan bedenken aan bijzondere opdrachten die op de wisselpunten gedaan moeten worden. De volgorde van de onderdelen ligt daarbij niet vast evenals de route. Het bijzondere van de Adventure Race is dat je bij het begin van elke etappe een lijst van controlepunten (CP’s) krijgt tot het volgende wisselpunt. Deze moet je dan zelf op een kaart invullen die je ook van de organisatie krijgt. Je mag dan zelf de route bepalen hoe je naar het volgende wisselpunt komt. Aangezien we allebei redelijke lopers en sterke fietsers zijn en ook wel met kaart en kompas overweg kunnen, zouden we wel eens hoog kunnen eindigen, dachten we... Het liep uiteraard anders. Een uurtje of anderhalf voor de start arriveerden we in Eindhoven. Startpakket ophalen, MTB in parc fermeé zetten en snel de nummers opspelden. Een kopje koffie nog en daar kwamen Lion en Rik aanlopen, ze hadden er ook zin in. Uiteindelijk was de start om 10 uur. Eerst een rondje op de atletiekbaan en we kregen een kaartje met de locatie waar we de coördinaten van de eerste etappe konden ophalen. Terug bij de fiets eens gekeken wat we nou eigenlijk gekregen hadden, het eerste punt was 5678-8457…? Snel de kaart erbij gepakt en na wat gestudeer op de kaart bleek dat overeen te komen met het rooster op de kaart waar de organisatie maar het eerste cijfer had weggelaten voor het gemak. Snel alle punten ook ingetekend en de route bepaald. Het eerste punt was bij een vennetje. Na een kilometer of 3 fietsten we rechtstreeks af op het vennetje dat op de kaart stond, alleen geen CP te zien. Toch zou het bij het vennetje moeten zijn. Na een minuut of tien rondgelopen te hebben zagen we nog wat andere teams 100 meter verderop het bos induiken. Bleek dat er twee vennetjes waren waarvan er eentje op de kaart was weggegumd door de organisatie. Snel het CP opgehaald en doorgefietst. Aan het einde van de etappe moest de fiets worden ingewisseld voor de kano. Hierbij werkt het weer hetzelfde, je krijgt een aantal coördinaten die je invult op de kaart en bepaalt de kortste route. Het was hier extra moeilijk gemaakt door halverwege een wisselpunt in te bouwen waar gewisseld moest worden naar de step. Je mocht daarbij zelf kiezen hoe je wisselpunten aandeed, met de step of met de kano. We dachten een hele korte route gekozen te hebben langs alle punten totdat we ineens allerlei teams uit een zijweggetje zagen komen... Hier 30

klopte iets niet en al snel bleek wat: we waren een CP vergeten. Aangezien bij een Adventure Race eerst de punten tellen en dan pas de tijd was er maar een optie: teruglopen, want anders zakte je meteen 20 plaatsen in de uitslag. Helaas koste dat toch weer een kwartiertje. Uiteindelijk terug bij het wisselpunt op de fiets richting start/finish waar we de coördinaten voor de volgende MTB etappe kregen. Het navigeren werd nu een stuk makkelijker, er waren zoveel teams op weg dat je de CP's al van ver kon zien. Zo bespaar je veel tijd met zoeken. Hierna kwam een looporiëntatie van 10 km, de organisatie had de punten alvast ingetekend op de kaart. Je moest alleen zelf nog de kortste/snelste route tussen de punten bedenken. Aan het einde nog een speciale taak, met een 200 liter vat (gelukkig leeg) een rondje over een trimbaan. Halverwege het rondje had je het vat nodig om een CP te halen die hoog in een boom hing. Het grappige is dat je tijdens een AR geen flauw idee hebt hoeveelste je ligt, omdat je bij elk wisselpunt deadlines hebt en de langzamere teams daardoor punten moet overslaan. Ga je voor een hoge klassering dan moet je dus 8 uur lang vol aan de bak. De laatste etappe bestond weer uit een stuk MTB’en. Helaas hadden we de ycoördinaten van twee punten omgewisseld en stonden we op een gegeven moment bij een verlaten betonfabriek voor het hek. Snel alles gecheckt en de fout hersteld. Bij aankomst op het sportcentrum nog een rondje over de atletiekbaan en we konden finishen. De winnaars zaten toen al fris gedoucht op het terras achter hun tweede biertje. Al met al een hele leuke afwisseling van de triathlon, alle punten gehaald en net in de top twintig. Volgend jaar doen we zeker weer mee en zijn we hopelijk nog iets sneller.

31

Even kennismaken met:

Sinds wanneer ben je lid van RTC? Vlak voor BC2010 lid geworden. Wat is je leeftijd? Ik ben nu 34 maar als jullie dit lezen waarschijnlijk al 35 ;-) (28-10-1975). Wat doe je voor werk? Internationaal Product Manager. Ik werk op een kleine afdeling binnen Doedijns Hydraulics. Wij houden ons bezig met oliemanagement, het in topconditie houden van hydraulische- en smeeroliesystemen (in o.a. staalindustrie, mijnbouw, scheepvaart, wind turbines etc.). Schone olie betekent minder storingen en minder slijtage van de componenten in de machines en langere standtijd van de olie, wat beide goed voor de portemonnee en het milieu is (zie www.rmffilter.com). Wij hebben hiervoor een eigen productlijn ontwikkeld (filtratie en olie analyse apparatuur) welke wij via een wereldwijd distributienetwerk op de markt brengen. Ik hou mij o.a. bezig met marketing, product ontwikkeling, trainingen etc. Daarnaast heb ik ook een actieve verkooptaak voor mijn regio India – Asia – Australia. Wat is je (sport)achtergrond? Ik ben ooit begonnen met waterpolo maar toen ik in 1999 naar Den Haag verhuisde, ben ik daar mee gestopt. Een verbouwing (zo één waarvan je daarna besluit dat je dat nooit meer doet…) en een avondstudie Technische Bedrijfskunde (waar ongeveer hetzelfde voor geldt…) weerhielden mij tot 2007 om regelmatig/actief een sport te beoefenen. Via een collega ben ik in 2007 op de mountainbike terecht gekomen en door mijn twee broertjes (beiden militair) beoefen ik sinds een jaar actief het ‘survivalrunnen’ bij Fit Zeist.

Hoe ben je met RTC in aanraking gekomen? Via de BC2010 cursus. Welke training volg je momenteel bij RTC? Niets specifieks, hangt van mijn agenda af, liefst zo vaak mogelijk. Sinds wanneer doe je aan triathlon/duathlon en wat is je pr? De BC2010 was mijn allereerste triathlon en na (slechts) twee maanden specifiek trainen (super begeleiding in de BC curus!) ben ik in de Olympische afstand gefinisht op 3:07:11 wat daarmee gelijk mijn pr is. Waarvoor ben je nu aan het trainen? Niets in het bijzonder, verbeteren van mijn duurconditie.

Waar word je blij van en wanneer haak je af bij een training? 32

BLIJ: Buiten sporten, zoveel mogelijk off-road: met het hoofd in de wind op het strand hardlopen, zeezwemmen, met de MTB door de bagger. AFHAKEN: Indoor sporten, asfalt en (auto)verkeer. Heb je nog andere hobby’s? Survivalrunnen, Adventure racing, lekker eten (en drinken), reizen.

Vacatures De Tri-bune is hét clubblad van duursportvereniging RTC en komt zes maal per jaar uit. Vanwege het vertrek van Aukje uit de redactie zijn wij per 1 januari op zoek naar een

Redactielid -

die die die die

(m/v)

RTC’ers kan motiveren om een bijdrage te leveren aan de Tri-bune handig is met Word de Nederlandse taal in geschrift en woord goed beheerst RTC een warm hart toedraagt

Wij bieden: - een enthousiast en vaardig team - begeleiding waar nodig Interesse? Spreek Marco of Marieke aan of mail naar [email protected].

Webredacteur Vanaf juni 2004 heb ik met veel plezier gewerkt aan RTC’s website www.rtcdenhaag.nl. Ik merk de laatste tijd dat de scherpte er af is, dus is het tijd voor een nieuwe webredacteur. Vind jij het leuk om informatie op de website up-todate te houden, nieuwsberichten te maken, mensen aan te zetten om teksten aan te leveren voor hun bio’s (zie een aantal leden op de ledenlijst) en de fotogalerij bij te werken? Heb je daarnaast ook ideeën voor verbeteringen van de site? Neem dan contact op met Hans Geerts, [email protected], of met mij om te bekijken of het wat voor je is. Hans is de beheerder en ontwerper van de site. Hij kan je bij je werkzaamheden als webredacteur bijstaan en bijvoorbeeld ook helpen bij het maken van een e-formulier. De website is een belangrijk medium: bijna alle nieuwe leden vinden hun weg naar de vereniging tegenwoordig via internet en onze site. Je inspanningen zijn dus niet voor niets! Groetjes, Sylvia Visser, [email protected] 33

Goud bij NK Duathlon Tilburg

Leo Meewisse

Het is natuurlijk altijd jammer als twee evenementen waar je graag bij wilt zijn samenvallen. Het is ons pas overkomen toen we met z’n allen naar Ameland vertrokken en we daardoor de overwinning van de verenigingscompetitie maar moesten laten schieten. Een week later was het voor mij weer mis omdat de NK duathlon in Tilburg samen bleek te vallen met de finale van het clubkampioenschap. Natuurlijk wilde ik beide niet missen. De eeuwige roem van een hoge ranking in het RTC clubkampioenschap is niet te versmaden. Omdat ik mijn kompanen Uco en Harald op de tweede en derde plaats in de RTC pikorde zag staan en het er voor mij echt hopeloos uitzag, besloot ik dan maar voor de troostprijs te gaan en naar Tilburg af te reizen. Dit mede omdat ik mij verbeeldde tot de favorieten in mijn mastercategorie te behoren. Op de startlijst had ik al gezien dat het niet gemakkelijk zou worden. Peter Bakker uit Edam stond er op en hij is dit jaar al Nederlands kampioen geworden op de lange afstand in Horst waar hij ook het EK-zilver veroverde. Ook moest ik afrekenen met mijn eeuwige rivaal Gerard v. Wissen die op de fiets toch een stuk beter is. We begonnen de eerste 10 km met vier ronden en ik constateerde dat Peter Bakker iets te snel ging voor mij. Bij de wisselzone lag hij c.a. 100 meter voor. Gerard v. Wissen zag ik elke ronde iets verder afzakken. Met een snelle wissel (uit de RTC-trainingen) had ik mijn achterstand al weer goed gemaakt, want op de fiets zag ik hem niet meer voor mij. Tijdens de fietsafstand van 41 km, verdeeld over vijf ronden met twee keerpunten, zag ik wel weer dat Gerard steeds dichterbij kwam. Vlak voor de wisselzone haalde hij mij in en startte het vijf kilometer lange looponderdeel met een voorsprong van 15 meter. Weldra was ik hem weer voorbij en zette alles op alles om te zorgen dat Peter Bakker niet weer bij kwam. Het is me gelukt maar de verschillen waren erg klein. Lekker spannend zo’n wedstrijd en een hele troost als het dan nog lukt ook! Volgend jaar ga ik wel weer voor het CK, dus iedereen is gewaarschuwd!

Uitslag Masters 50+ PL 13 265 H60+ Leo Meewisse, Den Haag 14 274 H55+ Charles Aernouts, Etten-Leur 15 277 H60+ Peter Bakker, Edam 16 284 H60+ Gerard van Wissen, Nieuw-Beijerland

run 00:45:24 00:45:18 00:44:59 00:47:55

34

bike 01:13:24 01:14:15 01:14:36 01:10:48

run 00:24:14 00:24:09 00:24:15 00:25:59

1 6 2 3

eind 02:23:01 1 02:23:41 02:23:49 2 02:24:40 3

Ironman Zürich Switserland - 25 juli 2010

Remke den Bremer

In de aanloop naar de wedstrijd was het ook in Zwitserland tropisch warm geweest. Met als gevolg een voor wetsuits te hoge watertemperatuur van de Zürchersee… Ajajaj… Gelukkig kwam er een weersomslag (lagere temperaturen en veel hoosbuien op donderdag, vrijdag en zaterdag). Met op de wedstrijddag een aangename 22 graden en in elk geval droog weer ;-) Op donderdag op de wedstrijdlocatie, de Landiwiese, de racespulletjes opgehaald (startnummer, chip met enkelbandje maat kano, plaknummers) en een (qua maatvoering wat tegenvallend) rugzakje met een apart assortiment goodies (bidon, 100 gram zonne-energiepasta, rode tas, blauwe EWZ tas en een hele grote intimiderende witte doos met zakjes wit poeder (Burgerstein Aminovital Aminosäurepulver mit Taurin, Vitaminen, Süssungsmitteln und Apfelaroma für Triathleten mit erhöhtem Bedarf) met de gezondheidsclaim “belebt Körper und Geist” oftewel “revitalise corps et esprit”. Mmmmm… is het zo erg gesteld met ons?… Rare jongens die Zwitsers… De voorgenomen parkoersverkenning hebben we maar gestaakt toen we de uitvalsweg richting Rapperswil zagen; langsrazend verkeer en veel vrachtwagens. En bovendien was het verzengend heet en zou het in de middag ook nog gaan onweren en regenen. Bij de briefing op vrijdag werd bevestigd dat de watertemperatuur door de weersomslag op race day laag genoeg zou zijn voor het dragen van een wetsuit. Deze mededeling werd door de zaal met gejuich ontvangen. De briefing leverde verder niet veel nieuws op, afgezien van de gele kaart die stond op wildplassen en het buiten de verzorgingsposten weggooien van afval (gele kaart = 6 minuten tijdstraf). Dat eerste was kennelijk in Frankfurt vorig jaar ook al verboden, maar dat was mij ontgaan … Daarna een nieuwe Profile aerobidon voor in het ligstuur en een IM Zürich tube box voor het vervoer van de sportvoeding gescoord.

Zaterdag stond in het teken van het monteren van de wedstrijdbandjes, het poetsen van de fiets en klaarleggen van de spulletjes. We hebben even zitten puzzelen over de procedure: wat moest er met je fiets nou wel of niet worden

35

ingeleverd? Tijdens de briefing werd alleen gerept over een rode zak met “streat wear” die op zondagochtend kon worden gedeponeerd op de daarvoor aangegeven plek. Maar waartoe dient die blauwe EWZ zak dan?! Voor de fiets en loopspulletjes? De procedure op zaterdag bleek uiteindelijk logistiek een stuk minder ingewikkeld dan bij de Ironman Frankfurt. Er is maar een parc fermee dus je hoeft op zaterdag alleen maar je fiets in te leveren, de rest neem je op zondagochtend mee. Dus na het fietsen zelf de fiets terugzetten en geen apart gedeelte voor de fiets-loopwissel. Voor betreding van het parc fermee moesten we eerst op de foto om te bewijzen dat wij na afloop zeker niet met andermans materiaal aan de haal zouden gaan. Daarna op zoek naar je plek. De ruimte was beperkt: de carbon collectie 2010 hing echt heel dicht tegen elkaar aan in de rekken en dus was de ruimte om de fiets en loopspullen voor je fiets neer te leggen ook minimaal. Het leverde uiteindelijk voor mij geen problemen op (alles op zondag in een grote Albert zak voor de fiets gelegd, onder het motto: dan kan het ook niet kwijtraken als iemand door mijn spullen dendert). Na een redelijke nacht en snel ontbijt op zondagochtend richting de Landiwiese, fiets ontdaan van beschermhoes en alles in orde gemaakt. Daarna richting zwemstart gelopen. De start is vanaf het strand van een natuurbad en door het brede startvak was er ruimte genoeg. Ook was er een apart damesvak, ook erg prettig. Het startschot werd gelost voor je er erg in had en gelukkig had ik totaal geen last van gedrang (dat was in Frankfurt wel anders). Er moesten 2 ronden gezwommen worden met tussendoor een landgang over een klein eilandje.

Daarna de fiets op voor 2 rondjes van 90 kilometer. De helft van het rondje is vlak en voert langs het meer en in de andere helft zitten alle 630 hoogtemeters (1260 in totaal; grootste hoogteverschil 300 meter). Je wordt op dat heuvelachtige gedeelte door die Wilhem Tells aardig vermaakt: koeienbellengerinkel en veel “SOEPER, SOEPER” en “HOP HOP HOP” onderweg. In die klimhelft van het rondje zitten aardige hellingen, veel steiler dan in het parkoers van Frankfurt. Hoogtepunt was de Heart Break Hill in de nabijheid van de Landiwiese, niet zo’n lange klim, maar wel steil, en het stond daar echt enorm vol mensen (Alp d’Huez), echt even een kippenvelmoment. Op dat heuvelachtige gedeelte had ik mij een beetje verkeken (OK, volgende keer toch proberen om het parkoers te verkennen). Er zitten ook navenant steilere afdalingen in, waardoor mijn winst op de afdaling niet zo groot was als in Frankfurt, daar kon ik echt overal nog stevig doorstampen. Verder is het ook niet verkeersvrij, dus dat is opletten geblazen. De eerst ronde had ik nog een aardig gemiddelde, maar in de tweede ronde zat (naast de tijd voor een sanitaire stop) toch wel aardig wat 36

verval. Iets te enthousiast erin gevlogen dus, maar ik dacht: ik ga mij in de eerste fietsronde nu eens niet te veel zitten sparen … (mmm … dat moet in Lanzarote dus wel iets anders aangepakt worden …). Helaas voelde TTL clubgenote Paula zich niet lekker en is daarom na de eerste fietsronde uitgestapt. En dan de afsluitende “loopproef”. Nou dat ging niet SOEPER … en ook niet van HOP HOP HOP ... beetje katterig, geen zin in eten maar het moet wel, geen last van de pootjes verder maar kwestie van energie of zin? Het is een niet erg aantrekkelijk stratenparkoers, draaien en keren, 2 onder de doorgaande weg lopende tunneltjes, stoepje op en af, scherp langs het terras van een tennisvereniging, maar er staat wel veel enthousiast publiek en steelbandjes, en dat maakt een hoop goed. En de ontvangst van het gekleurde bandje in elke nieuwe ronde houd je ook op de been. Na al die uurtjes wil je potverdorie toch wel finishen! Anders is al die moeite voor niks! Toen ik zag dat een goede eindtijd op de marathon er niet in zat (iets waar ik na Stein wel op had gehoopt), heb ik hem “gewoon maar uitgelopen” en af en toe even gewandeld en even gekletst met de Paula en Matthijs (die speciaal voor mij nog even naar het hotel was gefietst om mijn Powerbar ride shots te halen; voor mij zijn het geen ride maar run shots). En uiteraard genoten van het finishen en de ontvangst van de mooie medaille en finish handdoek! Het blijft gek, maar zo’n race is voorbij voor je er erg in hebt (selectief geheugen heet dat). Enfin, met de hele triathlon van Zürich heb ik mijn eerste hele-tri lustrum gevierd (5 hele tri’s in 5 jaar). Het leuke van de Ironman Zurich is dat alles dicht bijelkaar is en een prettige plek voor de toeschouwers (inschrijving, sportmarkt, briefing, meer; ook ben je zo vanuit het water op de fiets). Inmiddels ben ik voor een hele nog wel gespannen, maar verder voelt het bijna als een kwart, halve of ¾. Nou ja ... ik maak mij alleen voor een lange afstand over details nog wel erg druk (is de fiets wel 100% in orde, moeten er geen nieuwe reservebandjes en gaspatronen worden aangeschaft, zitten de wielen er na de bandenwissel wel goed recht in en wat moet er nu allemaal wel en niet ingeleverd worden) en sleep veel te veel zooi mee die ik niet gebruik. Kortom: ik geloof dat ik het spelletje een klein beetje door begin te krijgen. Zwemmen en fietsen voelt als vertrouwd en ik zit me op de fiets niet meer zo te sparen. Alleen die afsluitende marathon, die wil nog niet zo als ik het zou willen (sneller dus). Fris van de fiets komen, dat is ook een kunst ... dat belooft wat met Ironman Lanzarote 2011 … want dat is echt een heavvy fietsparkoers ... tips van Lanzarotis zijn welkom !!! (triple, veel kilometers, trainingsweekje op Lanzarote, krachttraining ?!) Dan nog even al mijn tijden op een rijtje. Ben als 5e van de 11 D50 gefinisht; 2 zijn er uitgestapt en als 208e van de 288 gefinishte dames. Voor een eventueel Hawaii slot moet er nog ruim 1,5 uur af ... In totaal zijn er 2162 deelnemers gefinisht.

37

Halve van Katwijk: de zwaarste van Nederland Uco Sobering

Sinds de CPC 2010 in maart had ik geen halve marathon meer gelopen; sterker nog, aan geen enkele losse loopwedstrijd meegedaan. Mede met het oog op de komende Meyendellooop eind november (25 km in de zeer vroege ochtend om 8.00 uur voor een elitegezelschap van maximaal 100 personen) en met in het achterhoofd de deelname aan de Rotterdam Marathon 2011 werd het dus tijd om weer eens wat wedstrijdloopervaring op te snuiven. En dan ook maar gelijk goed ook: de halve marathon van Katwijk, die door de organiserende vereniging wordt geafficheerd als “de zwaarste van Nederland”. Vreemd genoeg is deze loop bij veel RTC’ers onbekend. Geheel ten onrechte, want het voldoet in alle opzichten aan de wensen van vele mede-leden: schitterend duinlandschap en volop ‘strandplezier’, waarover straks meer. Beetje vergelijkbaar met Monster en Egmond, alleen dan veel zwaarder. Op 25 september jl. was het zover. Om 9.00 uur precies stapte ik op mijn racefiets richting Katwijk; een straffe tegenwind (windkracht 6) en een aanhoudend druilerige regenval, die halverwege de rit omsloeg naar allesdoordringende plensbui. Kletsnat en verkleumd arriveerde ik rond tienen in de plaatselijk sporthal en kon ik de natte wielerkledij vervangen door droge hardloopkleding. Na 10 minuten voor de start weer een hoosbui overleefd te hebben klonk het startschot en vele honderden lopers en loopsters stoven de Katwijkse boulevard af richting het duingebied tussen Katwijk en Wassenaar, alwaar een grote ronde door de organisatie was uitgezet met werkelijk geen meter vlak, veel vals plat en zeer veel korte heftige en adembenemende klimmetjes. Had me voorgenomen om rustig te beginnen en dat lukte heel aardig. Desondanks voelde ik de energie geleidelijk uit mijn lichaam trekken. Op het 10 km punt aangekomen was het dus tijd om te beginnen aan mijn experiment. Voor het eerst zou ik, zo had ik mij na wat minder geslaagde wedstrijden (o.a. BC en Tri-ambla) voorgenomen, gebruik gaan maken van een ‘gelletje’. Zo’n 50 meter voor de drankpost probeerde ik al lopend de schroefdop eraf te krijgen; dat ging moeizaam, maar vlak voor de drankpost spoot de dikke vloeibare substantie gelukkig toch mijn mond in. Aardbeiensmaak stond op de verpakking, maar ik proefde alleen een inzoete, vette en kleverige substantie, die wonderlijk genoeg met een aantal ferme slokken water redelijk gemakkelijk kon worden weggespoeld. Ik vervolgde mijn weg en bemerkte dat ik door het gehannes bij het openen van het gelletje kleverige pikhanden had gekregen, die ik pas bij het 15 km punt kon afspoelen. Het zal wel verbeelding zijn geweest, maar al na een paar minuten kreeg ik het gevoel dat de kracht geleidelijk aan weer in mijn lichaam terugkeerde. Ik begon zelfs mensen voor mij in te halen. Na de drankpost op het 15 km punt doken we het strand bij de Wassenaarse slag op voor de laatste loodzware 6 kilometers naar Katwijk. Normaal heb je dan een lekker briesje in de rug; maar helaas, op

38

deze zaterdag stond de wind pal Noordwest. Met kracht 6 tegen en na 15 loodzware klimkilometers in de benen kom je dan in de hel op aarde. Na 1 km op het strand solo te hebben gelopen, kwam mij een man achterop (type Westlandse tuinder), die een stevig tempo onderhield. In zijn brede rug kon ik ‘meeliften’ naar een groepje, dat 100 meter voor ons uitliep. Daarna was het makkelijk lopen en hebben we gezamenlijk nog heel wat solorunners opgeveegd. Voldaan en redelijk fit (met dank aan Isostar!) kwam ik over de totaal verregende en verwaaide finish op de boulevard, terwijl de plaatselijk harmonie nog krampachtige pogingen deed om de deelnemers vrolijk te verwelkomen. Tijd: 1.47.50; plaats: 15e van de 67 deelnemende 55plussers. Op de terugweg naar huis begon het zonnetje te schijnen en had ik voor de verandering het windje in de rug!

39

Technische rubriek

Leo Meewisse

Alles over smeermiddelen Er zijn vele soorten smeer middelen en ook verschillende manieren om ze toe te passen. Deze hebben allemaal verschillende eigenschappen en het is dan ook best wel lastig om meteen een goede keuze te maken. Om je rijwiel soepel te laten rijden en de levensduur zo lang mogelijk te houden moet je de juiste keuze maken. Toepassingen Een erg populaire manier van smeren is de spuitbus. Daarmee spuit je op de pion terwijl je de ketting en door laat draaien. Het smeermiddel is dan meteen goed verdeeld en de onderdelen zijn beschermd tegen roest. Het nadeel is dat een deel van de spuitkegel op drift raakt en terecht komt waar het schadelijk is. In het milieu dus en als je niet uitkijkt ook op je onderdelen die belangrijk zijn bij het remmen. Dit moeten we niet willen. Het alternatief is het “druppelflesje”. Dit werkt buitengewoon simpel en het smeermiddel komt alleen terecht waar je het nodig hebt. Je zet de versnellingen in een stand dat de ketting recht loopt en draait ‘m achteruit. Je houdt het flesje horizontaal met de tuit op de ketting, vlak voor de derailleur. Als de ketting goed draait houd je het flesje schuin op z’n kop en knijp je er voorzichtig in. Je ziet dat de ketting de vloeistof van het tuitje meeneemt en dan komt het precies terecht waar we het willen hebben. Vooraf kan je nog wat druppetjes toepassen op de derailleur wieltjes en alle scharnierpunten. De asjes van de ketting moeten goed gesmeerd zijn en verder moet de ketting droog zijn, omdat er anders gemakkelijk vuil aan gaat kleven. Zeker als je met olieachtige middelen smeert. Middelen Er zijn diverse soorten smeermiddelen in de handel en deze hebben allemaal verschillende eigenschappen. Er zijn drie hoofdgroepen; olie (waaronder teflon en siliconenspray) vet en wax. Fabrikanten plaatsen altijd wel een gebruiksaanwijzing op de producten, maar wat er in zit is meestal uiterst vaag. Ze bevatten vaak schadelijke stoffen zoals; polymeren of siliconen en natuurlijk minerale oliën. Het is dus zaak er zorgvuldig mee om te gaan. Vet zit op je ketting als je die nieuw koopt. De fabrikanten doen dat om het product te beschermen tegen eventuele roest om het van een eerste consistente smering te voorzien. De kettingen zijn gedoopt in verhit vet zodat het mooi doordringt en uitvloeit in een dun laagje en bij afkoeling blijft het mooi zitten. Je kan er zo mee wegrijden. Er blijft gemakkelijk vuil aan kleven en is dus ook niet ideaal. Olie smeert best goed zolang het er op zit, maar neemt ook het meeste vuil op. Het wordt een vieze kledderzooi op je ketting. Kruipolie is zeer geschikt om op je schoenplaatjes te doen als ze versleten zijn en ze er af moeten. Doe het er eerst op en laat even intrekken. Als je inbussleutel doordraait krijg je het plaatje niet meer los en moet je de slijptol hanteren. Gebruik bij het monteren de hieronder beschreven wax met grafiet. Teflon(spray) is misschien wel het meest gebruikt. Smeert uitstekend, blijft vloeien, maar is niet regenvast en bij het mountainbiken na de eerst plas water of een modderpassage vrijwel meteen vervangen door modder. Nou is modder ook behoorlijk glad spul weten we, maar absoluut ongeschikt om je ketting mee te 40

smeren. Op de racefiets met mooi weer is het wel bruikbaar. Maar we fietsen niet alleen bij mooi weer met een droog wegdek. Siliconen(spray) werkt vergelijkbaar als teflon maar is ook nog behoorlijk toxisch. Wax. Dit is een zeer consistent smeermiddel. Er bestaan heel veel soorten waxen. Het is bekend in de skisport (langlaufen) dat je de latten moet laten waxen, dan glijdt het pas goed. Het is ook verkrijgbaar als smeermiddel op je ketting. Het is dan vloeibaar gemaakt met alcohol en er is eventueel grafiet aan toegevoegd. Het is gemakkelijk toe te passen maar het is wel raadzaam om je ketting eerst te ontvetten anders komen de goede eigenschappen niet tot hun recht. Ook is het raadzaam om bij vervangen niet de allergoedkoopste ketting aan te schaffen, maar te kiezen voor een type dat enige bescherming biedt tegen roesten. Dit omdat je de ketting alleen smeert op de asjes en ‘m verder droog houdt. Na het aanbrengen zal de alcohol verdampen en dan heeft de ketting een droge smering die niet wegspoelt. De ketting kan bij het mountainbiken nog steeds vuil worden maar de smering wordt niet verdrongen. Wax wordt te koop aangeboden onder meerdere merknamen. Mijn voorkeur gaat uit naar Supreme Black omdat het ook nog grafiet (koolstof) bevat. De grafiet in dit smeermiddel verstekt de eigenschappen. Ik heb al jaren goede ervaringen met grafiet. In het ketelhuis van het tuinbouwbedrijf dat ik had, zaten kranen en pompen gemonteerd met grote bouten in de flenzen. Als ze gemonteerd waren met grafiet en olie kon je ze na 15 jaar gewoon met een moersleutel losdraaien. Waren ze met alleen vet of olie gemonteerd, dan moest de snijbrander en in. Het ligt voor de hand dat je met dit middel nooit meer een vastgeroeste kettingschakel tegenkomt. Grafiet zit ook al jarenlang in onderhoudsmiddelen voor wapens. Als je het middel op je Tacx trainer gebruikt moet je er wel een plaatje karton onder leggen. Er kunnen kleine spatjes ontsnappen die vlekken veroorzaken. Een laatste tip is om met twee kettingen te gaan rijden en deze regelmatig om te wisselen. Een ketting wordt door de toch optredende slijtage langer en begint dan de tandwieltjes op te vreten. Met twee kettingen vertraag je dit proces aanzienlijk. Bovendien geeft dat ‘afslijpen’ van je tandwielen extra weerstand en daar hadden we die dure fiets niet voor aan geschaft. Kettingen kan je met een zogenaamde “missing link” gemakkelijk afnemen. Je hangt ze naast elkaar aan twee spijkertjes en je kiest steeds voor de kortste. Wel elke 5 trainingen verwisselen! De tijd dat ik elke winter twee kettingen met bijbehorende tandwielen versleet ligt achter mij.

41

MAXLIFE SERVICE CENTER – MAXLIFE SERVICE CENTER – MAXLIFE SERVICE CENTER

AUTOBEDRIJF CARSELL IN & VERKOOP VAN GEBRUIKTE AUTO’ S. ONDERHOUD & REPARATIE VAN ALLE MERKEN. SCHADE TAXATIE & REPARATIE. APK KEURINGEN OOK VOOR DIESELS.

KOOPMANSSTRAAT 5a 2288 BC RIJSWIJK Industriegebied PLASPOELPOLDER Open ma/vr. 08.30-17.00 TEL. 070-3909045 FAX.070-4150367 MOBIEL FRITS 06-24621315 JOHN 06-24507572 UITLATEN – REMBLOKKEN – BANDEN – STARTMOTOREN – DYNAMO,S – RADIATEUREN – BOUGIES - STUURHUIZEN – OLIE – AANDRIJFASSEN – HOMOKINETEN – REMSCHIJVEN – AUTORUITEN REMCILINDERS – KOPPELINGEN – SCHOKDEMDERS – TREKHAKEN – DRAAGARMEN – LUCHTFILTERS - OLIEFILTERS – SPOORSTANGEN – UITLAATRUBBERS – LAMPEN – PLAATWERK

MAXLIFE SERVICE CENTER – MAXLIFE SERVICE CENTER – MAXLIFE SERVICE CENTER

42

Groeten uit …

Theo van Leeuwen 4 maal de Mnt Ventoux op

Marieke en Aukje op Texel

43

De totstandkoming van de Tri-bune wordt mede mogelijk gemaakt door:

Smiet Offset BV Van der Velde & Van Hal Tom Schouten Wielersport De Hardloopwinkel Remi Langezaal makelaar o.g. Banketbakkerij Borsboom Van Rossem Wielersport Run2Day Bontekoe HollandVis Badoux Autobedrijf Carsell

44