1
Tekst: Onderwerp: Datum: Locatie:
Toespraak burgemeester Cees van der Knaap Lintjesregen gemeente Ede Vrijdag 24 april 2015 De Reehorst, Bennekomseweg, Ede
Met heel veel plezier heet ik u allemaal welkom. Onder diverse valse voorwendselen en smoezen hebben familie en vrienden u hier naartoe gelokt. Excuses daarvoor, maar het is gebeurd met de beste bedoelingen. We wilden u vandaag echt verrassen. Fijn dat u er allemaal bent, want het wordt voor u een bijzondere dag. Op 27 april is het Koningsdag, de Koning Willem-Alexander viert zijn verjaardag. Dit jaar bereikt hij de leeftijd van 48 jaar. Nederland hult maandag oranje, trekt er massaal op uit naar vrijmarkten, optredens en kinderactiviteiten en viert de hele dag feest. En wij vieren in de gemeente Ede dit feest natuurlijk mee. Het bruist van de festiviteiten. In Ede én in de dorpen is heel veel te doen. Het zegt veel over de populariteit van het koningshuis en het zegt iets over ons Oranjegevoel. We voelen ons op een dag als maandag één. En dat is goed voor de saamhorigheid in onze samenleving. Vandaag is ook een heel bijzondere dag: de dag van de traditionele Lintjesregen, vlak voor Koningsdag. De dag waarop Zijne Majesteit aan burgers in heel Nederland Koninklijke onderscheidingen toekent. In de geschiedenis van de Koninklijke onderscheidingen gaat het nu om een bijzonder jaar: het is in 2015 200 jaar geleden dat Koning Willem I twee staatsorden instelde. De Militaire Willems-Orde en de Orde van de Nederlandse Leeuw. Destijds bedoeld voor personen die op het slagveld moed hadden betoond of zich anderszins voor het pas ontstane Koninkrijk der Nederlanden verdienstelijk hadden gemaakt. Decennia later, in 1892, kwam daar de derde staatsorde bij, de Orde van Oranje-Nassau. Het benoemen van personen door de Koning tot Ridder of Lid in de Orde van Oranje-Nassau is een traditie die zich tot op de dag van vandaag voortzet. Wie een dergelijke onderscheiding krijgt, heeft alle reden trots te zijn. Want het behaagt de koning zelf deze toe te kennen. En hij doet dat niet zomaar. Mensen die een decoratie ontvangen, hebben een lang cv met allerlei activiteiten, vaak vrijwillig. Ook de Commissaris van de Koning en ikzelf beoordelen de aanvragen, net als de Kanselarij der Nederlandse Orden.
1
2
Ten slotte stelt de minister het Koninklijke besluit op, dat de Koning ondertekent. Dat gebeurt aan de hand van criteria, waarbij de maatschappelijke uitstraling en de betekenis van de bijzondere verdiensten belangrijk zijn. De achterliggende reden van de onderscheiding is dus eigenlijk nog veel belangrijker en reden om trots op te zijn. Het gaat altijd om mensen die zich op de één of andere manier hebben ingezet voor onze samenleving. Op allerlei gebied: cultureel, maatschappelijk, politiek, sport, noem maar op. Kort gezegd: om inwoners die een samenleving nodig heeft, die de maatschappij rijker maken. Het gaat om mensen die hun talenten en interesses belangeloos inzetten voor ons allemaal. Ik heb het vaker gezegd: Ede is gezegend met een ongekend hoog aantal mensen dat zich op de één of andere manier vrijwillig inzet voor de samenleving: 45.000! Al deze mensen zijn vrijwillig actief. In de buurt, bij de sportclub, voor de muziekvereniging. Soms gewoon één keer per week een uurtje bij de scouting. Soms dagelijks als mantelzorger. Maar o wat is het belangrijk. Zonder al onze vrijwilligers zouden heel veel instellingen, verenigingen en organisaties het niet redden. Zou onze samenleving er heel anders uit zien. We willen als Ede een stad zijn van ontmoeten en verbinden. Uw werk, dames en heren, is daar een fantastisch voorbeeld van. Mijn complimenten! Uw vaak jarenlange inzet en betrokkenheid voor onze maatschappij maken wij vandaag zichtbaar. Vandaag bent u voor ons het middelpunt. Ik ben heel trots dat ik hier vandaag 19 inwoners van de gemeente Ede mag decoreren. Elders en op een later moment volgen nog twee onderscheidingen voor inwoners van Ede. Dames en heren, ik laat u niet langer in spanning en ga over tot de uitreiking van de Koninklijke onderscheidingen.
2
3 1. Als eerste wil ik graag naar voren vragen de heer Melis van Beek, 73 jaar, uit Ede Een zakelijke afspraak, dat was de smoes om u hier te krijgen. En dat terwijl u toch alweer twee jaar geleden afscheid heeft genomen als projectmanager bij Eurovite. Vond u dat niet een beetje verdacht? Het zegt in ieder geval veel over uw arbeidsethos, maar dat is niet de reden dat ik u hier mag ontvangen. Meer dan dertig jaar heeft u zich als vrijwilliger ingezet voor Suriname en de Nederlandse Antillen. Alles wat u wist over keramische tegels en tegellijmen - en dat is veel, zo heb ik me laten vertellen - gaf u graag door aan industriële bedrijven en aan architecten- en ingenieursbureaus in beie landen. Door vrijwillig trainingen te geven, zorgde u ervoor dat de werknemers hun werk nog beter konden doen. Als ik het zo hoor, denk ik dat u eigenhandig het niveau van tegelwerken in Suriname naar een hoger niveau heeft getild! De mensen in Suriname leerden het vak dan ook niet van de eerste de beste. Nee. Want hier staat een wereldkampioen! In 1995 heeft u meegedaan aan een verkiezing van de mooiste hotelvloer, uitgeschreven door een tegelfabriek in Italië. U diende een eigen ontwerp in en…u won de eerste prijs! En u deed meer: zo heeft u bijna dertig jaar kleding ingezameld voor mensen daar die dat goed konden gebruiken. En zelfs nu bent u daar nog druk mee. Ik hoorde dat u op dit moment kleding en slippers verzamelt voor een kindertehuis in Suriname. Misschien kunt u straks hier nog even een oproepje doen; wie weet wat het oplevert! Ik zal het niet te lang maken; ik heb begrepen dat u altijd haast heeft. Zo rijdt u altijd in de derde versnelling op Curaçao rond, omdat u in de spoed vergeet door te schakelen. En haast was vast ook de reden dat u na het tanken bij het tankstation van Eurovite maar liefst drie keer bent weggereden terwijl de slang er nog in zat! Het heeft ertoe geleid dat Eurovite besloten heeft het tankstation weg te halen. Meneer van Beek, niet voor niets hebben we de hele santemekliek - zoals u dat zou zeggen - bij elkaar geroepen. Er is namelijk veel waardering voor al uw werk. En niet alleen hier. Ik ben blij dat ik u kan vertellen dat Zijne Majesteit de Koning heeft ingestemd met de voordracht om u bij Koninklijk Besluit van 20 maart 2015 te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.
3
4 2. Mag ik dan nu naar voren vragen, de heer Gijs van den Brink, 80 jaar, uit Ede Ach wat leuk, meneer Van den Brink. U zou eigenlijk een dagje uitgaan met uw kleinzoon! Hopelijk vindt u het niet erg dat jullie hier in de Reehorst zijn blijven hangen. En dat uitje, dat houdt u vast nog wel te goed. Toch, kleinzoon? Hij heeft u niet voor niets hierheen gelokt. U heeft namelijk bijna veertig jaar vrijwilligerswerk gedaan. Tot 1997 deed u dat naast uw werk als onderwijzer op de Julianaschool in Lunteren. En ook sinds uw pensionering bent u nog erg actief. Voor de Hervormde Gemeente Ede was u 25 jaar lang kerkrentmeester en ouderlingkerkrentmeester. Jarenlang zorgde u voor een goed onderhouden kerk, een mooi geschilderde pastorie en een prachtig verzorgde tuin. Ik heb begrepen dat u een zuinig mens bent. Dat kwam bij het onderhandelen over de werkzaamheden vast goed van pas! Hoewel u geen meester meer bent, kan de kerk op maandagochtend nog steeds op u rekenen. Letterlijk. Elke week telt u de opbrengst van de zondagse collecten. Ook de bijen bent u trouw. Al 39 jaar bent u lid, keurmeester en instructeur bij Imkersvereniging Ederveen. Nu heb ik zelf geen enkele ervaring met bijen, behalve een enkele steek in de zomer. Maar het schijnt dat uw manier van omgaan met de bijen veel navolging krijgt in heel Nederland. Kortom: eens een onderwijzer altijd en overal een onderwijzer. U heeft er bovendien voor gezorgd dat de kwaliteit van het bijen houden én het plezier dat mensen eraan beleven binnen de afdeling is gegroeid. Een hele mooie prestatie! Ik heb begrepen dat u ook heel handig bent: timmeren, verven of metselen, u doet het allemaal zelf. Uw kinderen zijn erg blij met deze eigenschap. Ze hebben me toevertrouwd: ‘Als onze vader een klusje voor ons doet, kan het nogal eens lang duren… maar het eindresultaat is altijd keurig!’ Meneer van den Brink, u voelt hem al aankomen. U bent hier vanwege uw langdurige en betrouwbare inzet voor de Hervormde Gemeente Ede en voor de Imkersvereniging. Met plezier kan ik u melden dat Zijne Majesteit de Koning heeft ingestemd met de voordracht u bij Koninklijk besluit van 13 november 2014 te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.
4
5 3. Nu verzoek ik mevrouw Geertje van Dusschoten - De Gooijer, 80 jaar, uit Ede, naar voren te komen. Ja, mevrouw Van Dusschoten, dat is even schrikken. Zo zit u nietsvermoedend in de zaal, zo staat u ineens in het spotlicht. En dat heeft u wel verdiend. Ik ben onder de indruk van al het vrijwilligerswerk dat u heeft verricht. Vooral korfbalvereniging DVO uit Bennekom mag u wel erg dankbaar zijn. Dat blijkt ook wel uit uw benoeming tot erelid in 1996. ‘Tante Geertje’ noemen ze u binnen de vereniging. Geen gekke naam, omdat u de club als een soort familie beschouwt. Al sinds de jaren 70 bent u vrijwilliger bij DVO en dan vooral de exploitatie van het clubhuis en het runnen van de kantine. Uw patat en kroketten waren niet te versmaden. Helaas is patat bakken na 40 jaar wat te zwaar geworden, maar als Rina van de kantine om hulp vraagt, stroopt u nog altijd de mouwen op! U doet nog genoeg andere dingen voor de club. Elke maandag en vrijdag bent u te vinden in het clubhuis. Bakkie koffie zetten, wat lekkers erbij voor de andere vrijwilligers. U maakt het clubhuis schoon én u wast de thee- en handdoeken. En 20 jaar lang organiseerde u met uw man Jan een klaverjas- en jokercompetitie in het clubhuis. Daarnaast heeft u veertig jaar lang meegewerkt aan het clubblad ‘De Bazuin’. En wie zorgde ervoor dat zieke of jarige leden tegenwoordig altijd een kaartje krijgen van de club? Inderdaad, Tante Geertje! Ik weet niet waar u de tijd vandaan haalt, mevrouw Van Dusschoten, ik word al moe als ik het hoor! U bent sinds 2003 ook vrijwilliger bij Opella. Helpen bij de koffie en bij de middagmaaltijd in bejaardenhuis Beringhem. Of assisteren bij ontspanningsavonden en bij de jaarlijkse bazaar. Ik kan me zo voorstellen dat u direct van DVO doorging naar Opella en andersom. Wat een energie! Gelukkig wordt uw inzet erg gewaardeerd. Ik heb vernomen dat de postbode op uw 80ste verjaardag een zware dag had: maar liefst 82 kaarten heeft u ontvangen van vrienden en kenissen! En die waardering is breder: Ik vind het erg fijn om u te kunnen berichten dat Zijne Majesteit de Koning heeft ingestemd met de voordracht u bij Koninklijk Besluit van 2 februari 2015 te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.
5
6 4. Mag ik dan nu de heer Fuchs, 72 jaar, uit Lunteren vragen om naar voren te komen? U dacht dat u hier kwam om iemand anders uit Lunteren in het zonnetje te zetten. Maar u verdient het ook! Wat heeft u veel gedaan voor de Lunterse gemeenschap. Maar liefst 34 jaar was u bestuurslid en vicevoorzitter van Stichting Sociaal Cultureel Vormingswerk Lunteren. Vooral uw inzet om te komen tot buurthuis De Schakel was erg belangrijk. Mede dankzij u kregen de inwoners van Noord/West Lunteren een fijne plek om en elkaar te ontmoeten. Ook heeft u veel werk verricht bij de integratie van het Westhoffhuis met De Schakel. Daarnaast heeft u acht jaar lang toneelgroep De Knallers geregisseerd. Deze groep - met leden van muziekvereniging KNA Lunteren – trad op in de pauzes van KNA-concerten. Nu heeft u tijdens concerten een rol als presentator. Met uw sonore stemgeluid, uw creativiteit en dankzij een grondige voorbereiding maakt u van elke aankondiging theater. Ook de Oud Lunterse Dag kan rekenen op uw toneelkunsten. Al sinds de oprichting in 1977 bent u betrokken bij het jaarlijkse volksfeest als regisseur en speler. Sinds 1983 begeleidt u de ‘Reutemeteut’, de jaarlijkse optocht door Lunteren. U vertolkt dan op geheel eigen wijze de rol van ‘manser’, de geldophaler. In jacquet en getooid met hoge hoed haalt u geld op voor de Oud Lunterse Dag. In 2005 leidde uw inzet tot benoeming tot Bovenste Beste Burger van Lunteren. Gelukkig staat u ook bekend als gulle gever. Jarenlang was u dé Sinterklaas van Lunteren. Soms zet u nog de mijter op om kinderen thuis blij te maken. En dan ben ik er nog niet. Want uw inzet, sinds 2003, als voorzitter van Stichting Bethesda voor medische ontwikkelingshulp mag niet onvermeld blijven. Net als al uw functies bij Polar Bears: van coördinator van de senioren breedtesport, teammanager van heren 2 tot aan wedstrijdofficial, jurylid en coördinator van de scheidsrechters. Het is mij daarom een groot genoegen u te kunnen berichten dat Zijne Majesteit de Koning heeft ingestemd met de voordracht u bij Koninklijk Besluit van 5 november 2014 te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.
6
7 5. Dan wil ik nu graag mevrouw Geerlings – Van Voorthuysen, 72 jaar, uit Bennekom naar voren vragen. Dat is wel even wat anders he? U zou met een vriendin naar Groningen reizen en nu staat u hier! Ik kijk even naar uw vriendin: gaat u hierna nog op pad of wordt dat plan uitgesteld? U bent hier natuurlijk niet voor niets. Wat heeft u de afgelopen 27 jaar ontzettend veel werk verricht voor de Hervormde Gemeente Bennekom. De aanleiding was triest: in 1986 overleed uw man. Toenmalig predikant Van Ginkel kwam daarom geregeld langs bij u en uw gezin. Hij leerde u beter kennen, raakte overtuigd van uw kwaliteiten en dacht daarom dat u - als domineesdochter en oud-docente - veel voor de gemeente zou kunnen betekenen. En dat had deze dominee goed gezien! U begon als ouderling-scriba in Wijkgemeente 3. Wat een veelomvattende taak was dat: u ondersteunde de predikant en de kerkenraad, regelde spreekbeurten voor gastpredikanten en u bezocht mensen die overwogen om de kerk te verlaten. Volgens mij kunnen we u wel omschrijven als de spil van Wijkgemeente 3! De boekenmarkt in Bennekom heeft u eigenhandig op een hoger niveau gebracht. Het hele jaar door konden mensen boeken aanleveren. U sorteerde ze en veel boeken die u niet kende, las u eerst om bezoekers van de markt van een goed advies te kunnen voorzien. Wat een liefde voor boeken spreekt daaruit. U bent niet alleen een actieve vrijwilliger, maar ook een grensverlegger! Niet alleen letterlijk vanwege de vele reizen die u maakte, maar ook omdat u als eerste vrouw Kerkrentmeester werd van de Hervormde Gemeente in Bennekom. Landelijk is dit nog steeds een mannenfunctie. U schroomde niet om toe te treden tot dit College. U werd secretaris, waarvan het werkveld alle drie de wijkgemeenten omvat. En dan heb nog iets bijzonders over u vernomen: u bent in het bezit van een grote verzameling oude dameshoeden. En dat ondanks het feit dat u nog nooit een hoed heeft gedragen! Ik geloof dat u op iedere hoed een pluim verdient! Ik ben vereerd dat ik u mag berichten dat Zijne Majesteit de Koning heeft ingestemd met de voordracht u bij Koninklijk Besluit van 12 november 2014 te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.
7
8 6. Nu is het de beurt aan mevrouw Groeneveld - Van Beek, 69 jaar uit Ede. Kom maar naar voren! Dat is een verrassing hè, mevrouw Groeneveld. Uw dochter heeft helemaal geen prijs gewonnen! Zij is hier voor u! Ik hoop dat u haar dit leugentje om bestwil vergeeft… Het vrijwilligerswerk zat er bij u al vroeg in, heb ik gehoord. Al toen u twaalf jaar oud was, in 1958, ging u de deuren langs om te collecteren voor de bejaarden in Wekerom. Op uw twintigste, in 1966 was dat, werd u lid van Schietvereniging Soranus in Wekerom. Sindsdien heeft u zich bijna vijftig jaar vrijwillig ingezet voor deze vereniging. Onder meer als penningmeester en sinds 1992 als gebouw- en kantinebeheerder: avonden achter de bar, het gebouw schoonmaken, de administratie doen, boodschappen doen assisteren bij verenigingsdagen: u deed het allemaal met liefde. Ik heb begrepen dat u een zeer betrokken lid bent en het graag iedereen naar de zin maakt. Jonge leden die vroeg naar de vereniging willen komen? U zorgt dat het gebouw open is. Invalide schutters die graag komen schieten? Voor u geen probleem: u helpt hen graag. De complimenten over u vlogen me om de oren. De meest veelzeggende daarvan: ‘Door haar tomeloze inzet is Soranus geen verzameling van mensen, maar een vereniging’. Wat leuk dat u op de vereniging ook uw man heeft leren kennen. Altijd mooi om te zien dat een gedeelde hobby mensen samenbrengt en soms zelfs verenigt in een huwelijk. Helaas is uw man in 2006 overleden. U was beiden een actief schutter heb ik begrepen en u heeft samen heel wat prijzen gewonnen. Die hebben nog steeds een mooie plek in de grote bekerkast in de hal! En een feestje op woensdagavond? Vergeet het maar. Annie Groeneveld hoef je daarvoor niet uit te nodigen. Nog altijd klinkt als antwoord op een uitnodiging: ‘Nee hoor, ik moet naar de schiet…’ Het is mij een genoegen u te kunnen berichten dat Zijne Majesteit de Koning heeft ingestemd met de voordracht u bij Koninklijk Besluit van 3 december 2014 te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.
8
9 7. Graag roep ik nu op het podium mevrouw Hendriks – Van Dam, 69 jaar, uit Ede Mevrouw van Dam, heel wat Edenaren krijgen u regelmatig aan de deur. Al dertig jaar bent u collectant voor de Nierstichting en kennelijk heeft u hier zo veel plezier in dat u de laatste 15 jaar óók met de collectebus rondgaat voor het Prinses Beatrix Spierfonds en het Reumafonds. Het mag wel eens gezegd: de inzet van collectanten is voor dit type organisaties van onmisbare waarde om hun doelstellingen te kunnen realiseren. Namens hen: enorm bedankt! En daarbij blijft het niet. Edenaren kwamen u lange tijd óók tegen in de supermarkt bij de bekende Dorcas Voedselactie. Jaarlijks worden op die manier - met medewerking van enkele supermarkten - 400 dozen met levensmiddelen ingezameld. Een prachtig initiatief. U heeft er lange tijd aan bijgedragen door dit alles in Ede te coördineren. Voor Dorcas doet u ook de kledinginzamelingsactie, al 20 jaar. En dat alles vanuit een schuurtje achter uw huis, waar de kleding wordt gesorteerd en klaargemaakt voor verzending naar de armste mensen in Oost-Europa. Is dat nog steeds zo? Of is dat koude schuurtje vervangen door een comfortabele ruimte? Graag noem ik ook uw rol als kerkvrijwilliger in de verzorgingshuizen van Opella. U begeleidde er bewoners van en naar de kerkzaal. Dat begon al in 1972 en met een onderbreking heeft u de draad vanaf 2002 weer opgepakt. Het was trouwens een echte familieactiviteit, want uw man speelde er - tot vorig najaar - op het orgel en ik begrijp dat u ook uw kinderen regelmatig optrommelde om mee te helpen. En terwijl u niet weg te denken was, bleek u niet eens voor te komen in het vrijwilligersbestand van Opella. U wás er gewoon! Mevrouw Gerry Hendriks, uw man kreeg al eerder een Koninklijke onderscheiding, maar nu bent u aan de beurt! U heeft zich immers langdurig en op bijzondere wijze ingezet voor, onder meer, de zorg aan ouderen. Het is mij een groot genoegen dat ik u kan vertellen dat Zijne Majesteit de Koning heeft ingestemd met de voordracht u bij Koninklijk Besluit van 13 november 2014, te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.
9
10 8. Mevrouw Hulsegge - Van der Vegte, 79 jaar, uit Ede. Kunt u op het podium komen? Sommige vrijwilligers zou je bijna ‘vaste medewerker’ noemen. Want ik kan me voorstellen dat men u bij ’s Heeren Loo Groep wel een beetje zo ziet, mevrouw Hulshegge. Al 40 jaar bent u zeer vaak te vinden bij de afdeling Geestelijke Verzorging. Men kan altijd op u rekenen als het gaat om het halen en brengen van bewoners naar allerlei activiteiten. Maar ook het bezoeken van bewoners op verjaardagen en bij ziekte. En daarnaast optredens met het koor en het uitvoeren van veel andere hand- en spandiensten. Ik noem in het bijzonder nog Oud en Vertrouwd, de zangavonden die u zo’n 15 jaar begeleidde en waarvoor u samen met bewoonster Marika liedjes uitzocht. Uw inzet lag ook op inhoudelijk vlak. Zo adviseerde u, samen met uw man, over de inzet van belevingsmaterialen tijdens activiteiten van de geestelijk verzorging. Daarmee droeg u óók bij aan het verbeteren van de zorg aan cliënten. En dat laatste beperkte zich niet tot Nederland. Samen met uw man was u zo’n 17 jaar actief voor de Stichting Samen Delen. Hier draaide het om de zorg aan verstandelijk beperkten in Polen en om het verbeteren van de levensomstandigheden voor kinderen met de zwaarste handicaps in Polen. Het ontbrak er aan veel, maar vooral aan kennis en nieuwe inzichten. Ik noem hier vooral het snoezelen, waarvan u en uw man de grote waarde kennen. Juist bij kinderen met ernstige handicaps brengt het snoezelen veel geluk. Het inrichten van een eigen snoezelkamer was in het begin niet haalbaar. Maar dan is er nog altijd uw mentaliteit van ‘als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan’. En zo bracht u via cursussen over de inzet van muziek, spelen, leeractiviteiten en speciaal speelgoed veel geluk naar Polen. En uiteindelijk konden in een tehuis in Grabie, en later ook in andere tehuizen, met tóch snoezelkamers worden ingericht. De laatste jaren moet u vanwege uw gezondheidwat gas terugnemen. Maar nog steeds bent u regelmatig bij ’s Heeren Loo te vinden, trouw als u bent. Een steunpilaar voor velen. Het is mij een groot genoegen u te laten weten dat Zijne Majesteit de Koning heeft ingestemd met de voordracht u, mevrouw Hulsegge, bij Koninklijk Besluit van 5 december 2014 te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.
10
11 9. En nu vraag ik mijnheer Tom Kempkens, 74 jaar, uit Bennekom op het podium te komen Tja, u had eigenlijk zelf een toespraak voorbereid, begrijp ik…. Die toespraak mag u in uw zak houden. Wie weet komt hij ooit nog eens van pas. Want, meneer Kempkens, dit gaat over u! Met u moet ik geen ruzie krijgen, als zeer ervaren judoka en judotrainer. U heeft zelfs nog gewerkt met Anton Geesink. Tot 1993 werkte u bij Defensie - daar bewaar ik zelf ook goede herinneringen aan… Maar vooral uw grote verdiensten voor de judosport maken dat we u vandaag hebben uitgenodigd. Ik pik er een paar zaken uit: u was bijvoorbeeld betrokken bij de oprichting van de judoselectie voor de WK Judo voor militairen. U kende immers de judowereld goed, letterlijk judowereld - want uw netwerk beperkte zich zeker niet tot ons eigen land. U was vanaf 1990 chef d’equipe van de Nederlandse Militaire Judoploeg en teamleider van de militaire judoselectie. Maar dat niet alleen. U was ook president van de technische commissie die militaire WK’s voorbereidde. Tot mei vorig jaar was u lid van het hoofdbestuur van de Judo Bond Nederland. Sinds 1997 was dat al. En u heeft zich in die rol vooral ingezet voor betere verhoudingen met andere organisaties zoals Vereniging Judo Nederland en jiu jitsu leraren. Ook reisde u de wereld over om overal activiteiten en wedstrijden te bezoeken. En u zorgde er bijna persoonlijk voor dat ook in Nederland een Kata-organisatie werd opgezet. Maar het is niet alleen internationaal wat de klok slaat. Ik vind het altijd mooi als iemand die zó internationaal bezig is óók oog heeft voor zijn directe omgeving. Zoals de organisatie van het Heide Judotoernooi in Ede, waar elk jaar 800 judoka’s op afkomen. Prachtig! U was er vanaf het begin, in 1993, bij betrokken. En dan wist u ook nog tijd te vinden voor de promotie van de gehandicaptensport in ons land. Ruim 24 jaar als ik het goed begrepen heb. U was een van de initiatiefnemers en stond daarmee aan de basis van het op een hoger plan krijgen van de gehandicaptensport in binnen- en buitenland. U deed dit alles, meneer Kempkens, met veel toewijding en verantwoordelijkheidsgevoel. Onnodig te zeggen dat de sportwereld veel aan u te danken heeft. Vanwege deze langdurige en belangeloze inzet, met name voor de judosport, heeft Zijne Majesteit de Koning ingestemd met de voordracht om u bij Koninklijk Besluit van 5 november 2014 te benoemen tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
11
12 10. Meneer Jan Klop, 63 jaar, uit Ede, wilt u naar voren komen. In uw agenda staat dat u vandaag met uw zoon naar de Autorai zou gaan, toch? Dát feestje gaat even niet door helaas. Volgend jaar wellicht. Vandaag staan geen auto’s in de schijnwerpers, maar uzelf. Ook mooi. Want, meneer Klop, we willen even stilstaan bij uw inzet voor kerk en maatschappij, zoals dat zo mooi heet. Ruim veertig jaar maar liefst ben u hierin actief. Dat begon al in Wekerom, waar u als jonge onderwijzer werkte op de hervormde basisschool. U rolde op verzoek van de kerkenraad al snel in het Jeugdwerk. Vooral aan de zomerkampen bewaren velen Wekerommers nog altijd gouden herinneringen. Overigens zorgde die snel geregelde baan als onderwijzer er wel voor dat u zo wegens ‘onmisbaarheid’ de militaire dienst wist te ontlopen. Uw jongste broer moest daardoor wel dienen… Ik ga er vanuit dat dát inmiddels is uitgesproken. In 1980 verhuisde u naar Ede, en ook daar wist de kerk u te vinden. Of andersom. U was er jeugddiaken. Niet alleen bood u de jeugd ontspanning, u hielp ook tal van jongeren via sollicitatietrainingen en het leggen van contacten aan een baan. Vanaf 1986 combineerde u een doctoraalstudie economie en bedrijfskunde met het ambt van ouderling. Met een korte onderbreking was u dat tot 2003. En ik begrijp dat u inmiddels wéér een aantal jaren kerkenraadslid bent, nu als scriba. En ook in andere besturen bent u actief. Als voorzitter van de Stichting Cristesti-Ede bijvoorbeeld, een mooie diaconale samenwerking met een kerkelijke gemeente in Roemenië. En in het bestuur van de stichting Hervormde Wooncentra. Met name de bouw van een nieuw Bethanië had uw aandacht. Meneer Klop, u werkt hard, en dat niet alleen als financieel interim manager. U combineerde ooit baan en studie om zelf een carrièrestap te kunnen maken, maar dat weerhield u er niet van zich ook áltijd voor kerk en maatschappij in te blijven zetten. En dat gedurende een lange periode. Het is daarom met plezier dat ik u kan berichten dat Zijne Majesteit de Koning heeft ingestemd met de voordracht om u bij Koninklijk Besluit van 3 december 2014 te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.
12
13 11. Ik kom bij mevrouw Matty van Maanen - Donselaar, 69 jaar, uit Bennekom Zij krijgt haar onderscheiding uitgereikt in Wageningen. Haar verdiensten spelen zich vooral daar af. Ze woont wel in onze gemeente, in Bennekom, en daarom sta ik wel even kort bij haar stil. Matty van Maanen zet zich in Wageningen in voor een groot aantal wandel- en fietsevenementen, met name de Berg tot Berg-race, de Bergrace by Night en de Bergrace off the Road. Dat doet ze samen met een Wagenings echtpaar, dat ook vandaag gehuldigd wordt. Hun gezamenlijke enthousiasme, hun werklust en creativiteit maken deze sportieve activiteiten in Wageningen tot een groot succes. Daarom is het mijn een groot genoegen te kunnen berichten dat Zijne Majesteit de Koning heeft ingestemd met de voordracht haar bij Koninklijk Besluit van 26 november 2014 te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.
13
14 12. Graag nodig ik nu uit op het podium de heer Christiaan de Nooij, 56 jaar, uit Bennekom Meneer de Nooij, voor u en uw bedrijf was het al een bijzonder jaar. Vorig jaar bestonden De Nooij Stainless en De Nooij Pomptechniek liefst 100 jaar. Dat heeft u uitbundig gevierd, en terecht. Zeker in deze tijd is het een prestatie van formaat. Het jubileum van dit mooie familiebedrijf kreeg al een vorstelijk tintje met de uitreiking van het predicaat Hofleverancier. Maar u begrijpt het, de pijp is nog niet leeg, om maar even in uw termen te blijven. En dan niet eens zozeer omdat u als ondernemer uw bedrijf vaardig en met ambitie weet te leiden. Dat doen er velen. U onderscheidt zich echter van veel anderen omdat u de kennis die u als ondernemer heeft opgedaan actief deelt met de samenleving. In Nederland, maar ook daarbuiten. Dat begon al in 1989, toen u een Ghanese man belangeloos naar Nederland haalde en opleidde in het maken en onderhouden van waterpompen. Met de nodige materialen ging hij terug naar Ghana, bouwde in zijn dorp een waterpomp en zorgde er zo voor dat er schoon drinkwater kwam. Al gauw bleek dat er meer nodig was dan technische kennis alleen. Vooral geld en begeleiding. De door u opgerichte Stichting Pompen is Leven haalde met uw inzet zoveel geld op dat er nu 270 waterputten in Ghana staan. En die voorzien 70.000 mensen van gezond drinkwater. Wat een geweldig succes! Ook in eigen land helpt u jonge mensen te bouwen aan hun toekomst. U bent penningmeester aan de School voor Technische en Dienstverlenende Beroepen in Wageningen. Goede vakopleidingen, dáár ligt uw hart. U zorgt voor stageplaatsen in uw bedrijf, leidt er leerlingen en leerkrachten op, en stimuleert andere ondernemers hetzelfde te doen. Daarnaast bent u voorzitter van het Regionaal Centrum voor de Technologie De Vallei. Ook daar bent u de bruggenbouwer voor ondernemers, onderwijsinstellingen en studenten. En vooral bent u een groot promotor van meer vrouwen in de techniek. Meneer de Nooij, u verwachtte hier een TEDx-toespraak van uw zoon te horen. Het is een verhaal van mij geworden. Dat vindt u vast niet erg, als ik u met trots en genoegen vertel dat Zijne Majesteit de Koning heeft ingestemd met de voordracht u bij Koninklijk Besluit van 28 februari 2015 te benoemen tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
14
15 13. Dan nodig ik nu mevrouw Bep Rigter –Nijland, 71 jaar, uit Bennekom uit om op het podium te komen. Dames en heren, ieder mens heeft een hart. Maar sommige mensen hebben een speciaal hart. Een korfbalhart. Hier ziet u iemand met een groot korfbalhart… En als ik zeg: ‘korfbal’, dan zegt u, mevrouw Rigter, natuurlijk? ‘DVO!’ Juist. DVO. De Christelijke korfbalvereniging DVO, ‘Door Vriendschap Omhoog’. Eén van de grootste korfbalclubs van ons land, mocht u dat nog niet weten. Niet heel toevallig dus dat we vandaag twéé actieve vrijwilligers van DVO in het zonnetje kunnen zetten. Want ook u, mevrouw Rigter, bent net als ‘tante Geertje’ een niet weg te denken lid van deze vereniging. Al 50 jaar. In het begin door langs de deuren te gaan om de contributie op te halen. Jugdleden een dubbeltje, senioren een kwartje. En daarna volgen er ontelbaar veel functies,die u binnen DVO heeft bekleed. Van penningmeester en wedstrijdsecretaris tot secretaris van de clubhuiscommissie en barmedewerkster. Dat laatste tot op de dag van vandaag. U heeft wel eens gezegd dat u, samen met uw man overigens, nooit iets anders gedaan heeft dan korfbal en DVO. Maar dat is niet helemaal waar. U werkte daarnaast ook nog, bij het Maanderzand in Ede, als administratief medewerkster. De meeste mensen doen overigens vrijwilligerswerk naast hun werk, bij u was het kennelijk net andersom. Sinds 2012 werkt u ook als vrijwilligster in de Wereldwinkel in Ede, van het bedienen van klanten tot aan het schoonhouden van de winkel. Eerder deed u dat ook al in de winkel van verzorgingsuis De Halderhof in Bennekom. Het zijn mensen zoals u, mevrouw Rigter, die in ons land zorgen voor bloeiende verenigingen. Mensen waarvan er helaas steeds minder zijn. Het is mij daarom een groot genoegen u te kunnen berichten dat Zijne Majesteit de Koning heeft ingestemd met de voordracht u bij Koninklijk Besluit van 10 november 2014 te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.
15
16 14. Dan wil ik nu mevrouw Roseboom – Van Roekel, 69 jaar, uit Ede uitnodigen. Komt u naar voren? Mevrouw Roseboom, soms zet het leven je op een spoor. De komst van uw dochter Edith en de zorg die zij met zich meebracht, bewogen u ertoe om u in te zetten voor kinderen met een verstandelijke beperking. Zo was u vele jaren bestuurslid van Stichting Philadelphia, die zich inzet voor mensen met een verstandelijke beperking. Daarnaast was u vanaf 1987 betrokken bij de organisatie van aangepaste kerkdiensten voor mensen met een verstandelijke beperking, zowel in de Lutherse kerk als in de Hervormde kerk in Ede. Vanaf 2001 doet u dat vanuit de commissie geïntegreerde kerkdiensten van de Hervormde kerk in Ede. Uw inzet blijkt ook uit de vele bezoeken, die u aflegt aan bewoners van de aangepaste woningen in de wijk Rietkampen. U bent er een graag geziene gast. Is het niet om een praatje te maken dan wel om een spelletje te spelen. En dan zijn er nog de Kompas Vakantieweken voor mensen met een verstandelijke beperking. U zorgt voor een betaalbaar onderkomen en voor voldoende vrijwilligers. Graag noem ik nog de verwantenraad van het wooncomplex waar ook uw dochter Edith woont. U en uw man helpen er ook mee aan de zorg voor uw dochter. Daarnaast zet u zich in voor ouderen en zieken. Bijvoorbeeld voor de ziekenomroep in het toenmalige Streekziekenhuis in Bennekom en later in Ziekenhuis Gelderse Vallei in Ede. En in woon- en zorgcentrum Bethanië had u zelfs tien jaar lang een speciaal verzoekplatenprogramma. U bent er nog altijd regelmatig te vinden. Kom je bij zoveel vrijwilligerswerk nog aan jezelf toe? Wel, dat doet u binnen zangkoor Jubilate. Inmiddels niet meer als bestuurslid - u kon het kennelijk niet laten - maar gewoon als koorlid. En die corsage voor de dames in de vorm van een rare rode krop sla, zoals u het noemde, die neemt u maar voor lief… Mevrouw Roseboom, ik kan nog veel meer noemen. Uw vrijwilligerswerk is van grote waarde voor velen. Al vindt u het zelf allemaal heel ‘gewoon’. Het is mij een groot genoegen u te vertellen dat Zijne Majesteit de Koning heeft ingestemd met de voordracht u bij Koninklijk Besluit van 2 februari 2015 te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.
16
17 15. Dan wil ik nu naar voren vragen mijnheer Ad Rotscheid, 82 jaar, uit Ede Ja, mijnheer Rotscheid, dit is wat anders dan de reünie van de Vereniging voor Openbaar Onderwijs waar u eigenlijk op afgekomen was… Mensen beschrijven u als: betrouwbaar, toegewijd, innemend en attent. En ook deze: keurig! Dat hoor je niet zo vaak meer over mensen: keurig. Maar het komt bij u zeer wel van pas als vaandeldrager van The Royal British Legion, Holland Branch. Dat houdt in dat u al vele jaren als vaandeldrager aanwezig bent bij herdenkingen, onthullingen van monumenten en begrafenissen namens The British Legion. Of waar dan ook als gevallen Engelse militairen worden herdacht. Uiteraard in het juiste uniform, soms urenlang strak voor u uitkijkend. Uw Engelse collega’s zeggen over u: we kunnen altijd op hem rekenen. Al is het weer nog zo slecht, Ad zou ons nooit in de steek laten. Betrouwbaarheid is zijn kracht.’ Iemand waar je altijd op kunt rekenen dus. Dat blijkt ook uit uw activiteiten voor de Algemene Nederlandse Bond Ouderen. U bent er al sinds het jaar 2000 bij betrokken als bestuurslid. Eerst als secretaris, sinds een paar jaar óók als voorzitter van de Edese afdeling. Omdat u ja zei toen er een beroep op u gedaan werd, na het plotse overlijden van uw voorganger. Het secretariaat doet u er intussen gewoon bij. En als er iemand belt met een probleem, gaat u er op af en lost het op. Betrouwbaar, toegewijd, verzorgend, dat bent u ook als mantelzorger voor uw vrouw. U bent in dat opzicht de participerende burger avant la lettre. En u doet dat op een vanzelfsprekende manier en op volstrekt gelijkwaardige voet. Zo kan uw vrouw al jaren, ondanks de beperkingen, nog heel veel dingen zelf uitvoeren, dankzij uw hulp. Uw Engelse collega’s grapten er al over: dat u inmiddels de 80 ruim gepasseerd bent, is geen belemmering om nog volop actief te zijn. Het houdt je jong, en daarvan bent u het levende bewijs. Het levert binnen de ANBO wel eens verbaasde reacties op: als een beller denkt met een jong broekie op kantoor te maken te hebben, en u fijntjes laat weten hoe oud u écht bent! Het is mij een groot genoegen u te kunnen berichten dat Zijne Majesteit de Koning heeft ingestemd met de voordracht u bij Koninklijk Besluit van 9 oktober 2014 te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.
17
18 16. Ik wil nu naar voren vragen mevrouw Carolien van Veldhuizen – Van Hunnik, 71 jaar, uit Ede Ja, mevrouw van Veldhuizen, dat is even wat. Ik weet dat u elk jaar wel even grapte over de lintjesregen en dat die weer eens langsgetrokken was zonder u aan te doen. Ook vorig jaar nog. Maar het is echt: u bent dit jaar ook aan de beurt. En met reden. U zet zich al lange tijd in voor anderen. Met name mensen op leeftijd. En u doet het op vanzelfsprekende manier, alsof het allemaal normaal is, niets bijzonders. Maar dat is het wel voor velen. Ook u bent zo’n burger die al ‘participeerde’ voor we over het woord hadden gehoord. Ik kan een lange lijst met voorbeelden daarvan noemen, maar pik er een paar uit. Zo bent u al heel lang, al sinds 1974, actief als vrijwilliger bij Bethanië. Met name als organisator van zangavonden daar op zaterdagavond. U zette zich als lid van de ouderraad en het verenigingsbestuur in voor de Hervormde Schoolverenging. U organiseert gezellige middagen in Rehoboth in Ede voor ouderen binnen de Hervormde Gemeente. En ook houdt u zich bezig met het jaarlijkse uitje voor dezelfde groep. En zeer regelmatig bezoekt u drie 75-plussers uit de kerk, op verjaardagen, jubilea en bij andere bijzondere gelegenheden. Zo’n 14 jaar lang zorgde u voor uw oude buurman die geen familie had. Aanvankelijk door de was te doen, te koken en de boodschappen te halen, later werd dat volledige verzorging. Ook de begrafenis heeft u uiteindelijk geregeld. Wat geweldig dat u er voor hem kon zijn. En nu, hoewel uw eigen gezondheid wat te wensen overlaat, bent u er als vanzelfsprekend ook voor uw 100-jarige moeder. Mevrouw Van Veldhuizen, u heeft zich op langdurige en bijzondere wijze voor de samenleving ingezet met name op gebied van ouderenzorg. Het is mij daarom een groot genoegen u te kunnen berichten dat Zijne Majesteit de Koning heeft ingestemd met de voordracht u bij Koninklijk Besluit van 1 september 2014 te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.
18
19 17. Graag vraag ik nu twee mensen op het podium. Dat zijn de heer Wijnand van de Vendel, 62 jaar, en mevrouw Trijnie van de Vendel – Van Nieuwenhuizen, 58 jaar, uit Otterlo. U dacht hier te zijn voor de uitreiking van een onderscheiding aan heel iemand anders. Maar nu staat u hier zelf, samen! U bent een hecht koppel, dat is mij wel duidelijk geworden. Dat moet ook wel als je samen een zaak runt. Dat is twee kapiteins op een schip immers. Maar kennelijk gaat dat u beiden goed af! Dat u op een energieke en positieve manier in het leven staat, is me eveneens duidelijk geworden. Mensen typeren u als hartverwarmend, mensen met een groot hart. Met een groot huis ook, dat u niet voor uzelf houdt maar dat openstaat voor wie wil binnenvallen, z’n verhaal kwijt wil of even op adem wil komen. Een huis deel je met anderen, zo zegt u. U zet zich in, samen én apart, voor kerk en samenleving. Samen, door actief te zijn binnen De Ark, de Hervormde gemeente in Ede. U maakt jongeren bewust van het belang er te zijn voor de ander, voor je naaste. En u bent samen actief voor de stichting Cristesti – Ede waarin, we hoorden het net ook al, actief wordt samengewerkt met een Hongaars gereformeerde kerk in Roemenië. Dat gaat gepaard met reizen over en weer en veel sportieve activiteiten. Tijdens uitwisselingen komen Roemeense jongeren bij u over de vloer en door het jaar heen ook jongerengroepen uit de Edese kerk. Jongeren waar het goed mee gaat, maar ook jongeren waar het minder goed mee gaat of die ronduit in de knel zitten. U bent er voor hen en biedt hen als dat nodig is tijdelijk onderdak, tot er een echte oplossing is gevonden. Tot driemaal toe nam u een pleegkind op in uw gezin, dat al vier kinderen telt. Met deze drie pleegkinderen, én met hun ouders, onderhoudt u nog altijd contact. Ik zei het al: ook ieder afzonderlijk zet u zich in voor anderen. U, meneer Van de Vendel, vooral in de diaconie, zowel in de eigen wijkgemeente als als voorzitter van de centrale diaconie. En u, mevrouw Van de Vendel, bent onder meer de motor achter de schaatstrainingen in Inzell in het najaar van de Edese IJsvereniging. U regelt alles, van de accommodatie voor 30 man tot het programma, de bonte avond en de reis ernaartoe. En daarnaast ligt uw hart bij het ATB’en, liever gezegd het mountainbiken om door het jaar heen fit te blijven. Crossen door de bossen, u doet het elke zaterdag sinds 2006 met een groep en zo hard als de langzaamste aankan. Beste Wijnand en Trijnie, jullie vormen een gouden koppel met een enorme liefde voor de mensen om jullie heen. Het toonbeeld van mensen die energie krijgen door het aan anderen te geven en er voor anderen te zijn. Het is mij een groot genoegen om jullie beiden te kunnen berichten dat Zijne Majesteit de Koning heeft ingestemd met de voordracht u beiden, bij Koninklijk Besluit van 13 november 2014 te benoemen tot lid in de Orde van Oranje Nassau. 19
20 18. Ook niet aanwezig vandaag, wegens verblijf in het buitenland, is de heer Ad Verheul, 64 jaar, uit Ede. Ik heb mijnheer Verheul vanmorgen gebeld met de heugelijke mededeling dat Zijne Majesteit de Koning heeft ingestemd met de voordracht hem bij Koninklijk Besluit van 5 november 2014 te benoemen tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Mijnheer Verheul werkt als beleidsmedewerker bij ‘s Heeren Loo Zorggroep. Naast zijn werk ontwikkelde hij het zogeheten ‘snoezelen’, inmiddels wijd verspreid. En dat niet alleen in Nederland, maar ook ver daarbuiten. Hij stond niet aan de wieg van de bekende ‘snoezelruimtes’ en schreef er samen met de heer Hulsegge (inderdaad: de man van mevrouw Hulsegge-Van der Vegte die we zo net al hier zagen) ook een boek over. Hij is internationaal een veelgevraagd spreker over dit onderwerp. Het snoezelen heeft een grote invloed op de zorg aan geestelijk beperkten, mensen met dementie, alzheimerpatiënten en mensen met een burn-out. We feliciteren hem met deze verdiende onderscheiding.
20
21 19. En tot slot, vandaag nóg een echtpaar: meneer Jan van Wagensveld, 69 jaar, en mevrouw Fie van Wagensveld – Van Roekel, 67 jaar, uit Ede. Alweer zo’n sterk koppel dat zich samen én afzonderlijk sterk maakt voor de samenleving. Ik vind dat mooi om te zien. Laat ik beginnen met uw gezamenlijke inzet: de jaarlijkse vakantieweek voor zo’n 50 ouderen, vanuit de Commissie Ouderenwerk van de Diakonie van de Hervormde kerk in Ede. Die week steunt al meer dan 25 jaar op uw beiden, als staflid en sinds 2004 helemaal als eindverantwoordelijke reisleiding. U regelt daarbij feitelijk alles: van de accommodatie en het opstellen van de gastenlijst tot het regelen van vergaderingen, de kamerindeling en het oplossen van diverse vraagstukken. En alsof het nog niet genoeg is, organiseert u ook nog een reünie en zorgt u ervoor dat elke gast een fotoboekje krijgt als aandenken aan de vakantieweek. U doet dat allemaal met veel enthousiasme en energie. Petje af. En daarnaast, ik zei het al, heeft u ook los van elkaar uw bezigheden voor kerk en maatschappij. Om met u, mevrouw Fie van Wagensveld te beginnen: U bent actief als vrijwilligster op het kerkelijk bureau van de Hervormde Gemeente Ede. Ik begrijp dat u dat eerder deels ook betaald deed, maar nu dus alleen nog als vrijwilligster. En voorts was u liefst twee perioden voorzitter van de Edese afdeling van de Christelijke Plattelandsvrouwen Bond. In de praktijk betekent dat dat je voor alles aanspreekpunt bent en ook de Bond vertegenwoordigt bij bijzondere gelegenheden, van huwelijken tot begrafenissen. En ook u, meneer Jan van Wagensveld, bent bestuurlijk erg actief binnen de Hervormde Kerk, al vanaf 1990. Als kerkvoogd van wijkgemeente 1 hield u zich onder meer bezig met de onderhoudswerkzaamheden aan de monumentale Oude Kerk en aan Rehoboth. Daarna was u kerkenraadslid, als ouderling en als scriba. Nog altijd doet u dit kerkenraadswerk, als ouderling en ook als assessor in het moderamen. Eén jaar zat u in de afgelopen 25 jaar niet in de kerkenraad. Niet omdat u dat zelf wilde, maar omdat de kerkorde dat nu eenmaal voorschreef… En daarnaast bent u ook alweer meer dan 20 jaar lid van het Christelijk Mannenkoor Ede. En voor wie het hier niet kent: dat is echt een goed koor kan ik u verzekeren! Maar wees niet bang, ik zal u niet vragen iets te zingen. U bent er sinds 2009 ook voorzitter van. Het doet me daarom groot plezier u te kunnen berichten dat Zijne Majesteit de Koning heeft ingestemd met de voordracht u beiden, bij Koninklijk Besluit van 12 januari 2015 en bij Koninklijk Besluit van 3 december 2014, te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.
21
22 Dames en heren, Nogmaals van harte gefeliciteerd. U bent vandaag onderscheiden door onze koning. Maar u hebt het niet alleen gedaan. Al die jaren heeft uw echtgenoot, echtgenote of andere dierbaren naast u gestaan. Altijd was er voor u een luisterend oor, een klankbord. Daarom wil ik ook hen betrekken bij de gelukwensen en wil u vragen ook hen te belonen met een groot applaus. Graag wil ik nu met u het eerste couplet van het Wilhelmus zingen. Met Erik Onnink die zorgt voor begeleiding op piano. Dan is het nu de hoogste tijd voor de traditionele groepsfoto. Ik wil u graag vragen hier bij mij te komen staan om dit bijzondere moment voor altijd te vereeuwigen. Alle aanwezigen in de zaal krijgen een drankje aangeboden namens de gemeente Ede. Daarna is er gelegenheid om gelukwensen uit te wisselen. Dames en heren, ik wens u een fijne dag toe, een dag om nooit te vergeten.
22
