Thema: Voor de verandering: spreken én doen

1 Thema: Voor de verandering: spreken én doen

Liturgie voor de dienst op zondag 1 april 2012 om 10.00 uur in de Ontmoetingskerk. In deze dienst wordt de doop bediend aan Yens Long Te van Barneveld. Bovendien doen Jan en Marlies van Barneveld, Johan van Ieperen, Lineke Lankhorst en Willem Langerak in het openbaar belijdenis van hun geloof. Voorganger: Ds. P.M.W. van der Schans Organist: Jan de Geus Protestantse gemeente te IJsselstein --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------De Paaskaars brandt Vooroefenen van het lied ‘Pak je palmpaasstok’ Orgelspel: ‘Liebster Jesu, wir sind hier‘, J.S. Bach (1685 – 1750) We worden stil De dienstdoende ambtsdragers komen in stilte binnen. Met hen komen ook de doopouders, de dopeling en de nieuwe belijdende leden mee. De voorganger heet allen welkom AAN HET BEGIN Staande zingen van het eerste lied: Psalm 139: 1 en 14 Stil gebed Groet

2

Bemoediging De gemeente gaat weer zitten Gebed aan het begin: Op de lange weg, o God, naar het land van uw belofte gaan wij door donkere dalen en sterven duizend doden. Hoe zouden wij in staat zijn onszelf staande te houden, hoe zouden wij bij machte zijn elkaar te behoeden? Wees Gij, o God, voor ons een bodem onder onze voeten, een dak boven ons hoofd, een steun in onze rug, een gids voor ons uit, zodat wij niet verwijderd raken van U en van elkaar en moedig voortgaan uw licht tegemoet. Zo bidden en zingen we samen: ‘Heer, ontferm U!' (3x) We zingen: Psalm 42: 1 (Berijming 1773) DIENST VAN DE HEILIGE DOOP We luisteren naar uitleg van de doop ‘Gedoopt in woord en water’ van Hans Mudde: Uitgesproken door de ouderling van dienst Aris Jan van Ek Gedoopt in woord en water ontvangt het mensenkind het wonder der genade: ‘Ik ben van God bemind! Als Vader van het leven bracht Hij mij zelf tot stand. Hij heeft mijn naam geschreven voor eeuwig in zijn hand.’ Gedoopt in woord en water ontvangt het mensenkind het teken dat op aarde hem met de Zoon verbindt om in Zijn dood begraven en met Hem opgestaan in eeuwigheid te dragen

3 het zegel van Gods Naam. Gedoopt in woord en water ontvangt het mensenkind de nieuwe levensadem zo hemels als de wind: de Geest om allerwegen te wandlen in de Heer de mensen tot een zegen en God tot lof en eer. Doopvragen: Ouders, ik vraag jullie op te staan en de volgende vragen met je ‘ja’ te beantwoorden: Stemmen jullie van harte in met het geloof van de gemeente, die geroepen is tot de lof en de dienst van Jezus Christus? Belijden jullie, dat wij - groot en klein geroepen zijn tot de gemeente, die in Christus geheiligd is, en verlang je daarom, dat je kind ingelijfd wordt door de doop in de gemeente van Christus tot opbouw van zijn lichaam? Willen jullie dit kind aanvaarden als kind van God en het bewaren bij het hartsgeheim van de gemeente? Beloven jullie je kinderen dagelijks voor te gaan in geloof, hoop en liefde; in trouw en gerechtigheid? Vader en moeder ..., wat is hierop je antwoord? Aan de gemeente wordt gevraagd: Wilt u dit kind van God in uw midden ontvangen om samen met hen de weg van Jezus te gaan? Antwoord: Ja, dat willen wij. We zingen: Gezang 481: 3 en 4 Doopgebed: Here God, Ons pad gaat door het water, voert naar de overkant. Hier vinden wij de doorgang

4 naar het beloofde land. God schrijft op onze wegen dit eeuwige refrein: Jouw God ben ik, jouw Vader, Ik zal er voor jou zijn! Amen De kinderen komen met hun palmpaasstokken erbij in de dienst. Ze gaan direct zitten op het plein rond de doopvont. Ze leggen de stokken voor de eerste rijen stoelen. Meteen wordt er water meegenomen door Jan, Marlies, Twan en Yens Bediening van de doop We zingen staande: Gezang 452 (uit: Evangelische liedbundel) Aansteken doopkaars De doopouders leggen een doopsteentje met de naam van de dopeling in het stiltecentrum op de plek van gedachtenis. Intussen zingen we Gezang 335: 6 en 8 DIENST VAN HET WOORD Gebed om de opening van het Woord: Here God, u spreekt tot ons. En als U iets tegen ons zegt, dan doet U het ook. Bij ons is dat niet altijd zo. Dan zijn we schijnheilig. En dan past wat we doen helemaal niet bij wat we zeggen. Of omgekeerd. Laat ons echt zijn. Verander ons daarom! Amen. Aandacht voor de kinderen: Tjitske doet dit aan de hand van het project. We zingen met de kinderen: ‘Pak je palmpaasstok’. De kinderen gaan in optocht door de kerk. De kinderen die dat willen gaan nu in optocht naar de Nicolaasbasiliek. De kinderen die achterblijven gaan naar de nevendienst (één groep). De jongste kinderen komen na het bezoek aan de basiliek direct terug naar de Ontmoetingskerk. De kinderen van de middelste en de oudste groep gaan eerst nog langs Verpleeghuis Isselwaerde om daar stokken aan bewoners uit te delen. Daarna komen ze óók naar de Ontmoetingskerk. De kinderen van de nevendienst nemen het licht mee. Ook kan Yens weer weg uit ons midden. Toelichting Ezechiël Ezechiël was een priester in de tempel van Jeruzalem. Die tempel en die stad – ze zijn de plek van Gods nabijheid.

5 In 597 v. Chr. stuurde de baas van Babylon, Nebukadnessar, een strafexpeditie naar Jeruzalem. Want de verplichte belastingen werden niet betaald. En dat pikt Nebukadnessar niet. Er is geen Internationaal Monetair Fonds of iets dergelijks dat de betaling kan afdwingen. Nee – hij stuurt zijn leger. De stad wordt beschadigt. Ezechiël wordt meegevoerd in ballingschap. Net als vele anderen. M.n. de bovenlaag van de bevolking; de belangrijke mensen. Zo laat je de mensen aan hun lot over en zonder leiders zijn ze machteloos. Ezechiël is al bij die eerste deportatie meegenomen. Hij zit dus al een poos in Babylon als in 586 v. Chr. de tempel van Jeruzalem wordt verwoest bij een tweede strafexpeditie. We lezen zo meteen, dat Ezechiël hoort van de val van Jeruzalem en de verwoesting van de tempel daar. Ezechiël staat steeds in een bijzondere ontmoeting met God. Maar hij mocht nog niet praten over wat God hem zei. Eerste Schriftlezing: Ezechiël 33: 21-33 (NBV) We zingen: Gezang 360: 3 Tweede Schriftlezing:Markus 11:1-11 (NBV) We zingen: Gezang 173: 1, 3 en 5 Verkondiging Gemeente van onze Heer Jezus Christus! Ezechiël heeft een eigen ontmoeting met God. Dat wordt met bijzondere beelden beschreven. Misschien zouden wij een ontmoeting van God met ons in een tweet beschrijven. Met korte woorden en allerlei tekens als apestaartjes (@) en hahstags (#). Of in een mooi gedicht, of een eigen verhaal met beelden van jezelf en van nu. Bij Ezechiël gaat het om verbeelding van tóen – eeuwen geleden – en dáár – in het Midden Oosten. God wil dat Ezechiël zijn lotgenoten in Babylon gaat vertellen wat er allemaal achter de gebeurtenissen zit. Hoe kan het dat het volk in ballingschap zit? Maar een paar weken geleden hebben we gelezen, dat Ezechiël eerst de opdracht van God krijgt om zijn mond te houden. Hij wordt zelfs vastgebonden. En zijn tong vastgekleefd aan zijn gehemelte. Gevangen gezet in zijn eigen huis. We hebben dat toen ook letterlijk na gedaan. Kijk maar naar de foto:

6

u ziet – ik was zelf het slachtoffer om Ezechiël te spelen. En het was een leerzame en indrukwekkende ervaring voor mezelf en de kerkgangers. Maar waarom wordt Ezechiël zo vastgezet? 1. Hij moet leren. dat God hem de woorden in de mond zal geven. Dat hij niet zijn eigen verhaal gaat vertellen, maar de woorden van God zal gaan spreken. 2. Hij moet leren, dat God hem het juiste moment zal geven om te spreken. 3. Hij moet leren, dat zijn hoorders niet luisteren als hij spreekt. Het is tegen dovemansoren. De waarschuwingen van Godswege via Ezechiël komen niet over. En dat wordt in het gedeelte van vandaag nog eens uitgewerkt. Een boodschapper uit Jeruzalem komt vertellen dat de stad is gevallen. En dat de tempel is verwoest. De stad van vrede; de plek van Gods aanwezigheid in puin. Een ruïne…Een woestenij waar niemand meer wil zijn… Als een verwoeste stad in oorlogsgebied. Ezechiël is niet langer stom. Hij mag spreken. Hij mag / moet gaan duiden wat er aan de hand is. God geeft hem de woorden in de mond die uitleggen en betekenis geven. En dan worden de woorden van de bewoners van Jeruzalem scherp doorgeprikt. Omdat je bij Abraham hoort komt het wel goed met je? Omdat het met hem alleen goed uitpakte, komt het met jullie die meer zijn zeker goed? Denk je dat je rechten hebt opgebouwd? Nee, dat heb je mis. Kijk naar wat je doet. Dat komt mensen om je heen niet ten goede. Laat staan God zelf. En je voelt de schijnheiligheid en arrogantie. Eén en al misplaatst zelfvertrouwen en zelfingenomenheid. Vergelijk in onze samenleving: waar denken wij niet allemaal recht op te hebben? Recht op welvaart en winst. Maar we leven er niet naar en stellen het economische beleid er niet op af. Want we gaan alleen voor ons zelf en niet tegelijk ook voor de ander. De armsten in onze wereld kunnen fluiten naar hun ontwikkelingshulp – zo lijkt het. We veranderen zelf niet zodat het goede toegankelijk blijft voor ons zelf en evengoed bereikbaar voor anderen. En daarom wordt het een crisis. God laat Ezechiël nog meer zeggen tegen het volk: Wat jullie zeggen, dat komt niet overeen met wat je in praktijk brengt. Jullie spreken en doen stemmen totaal niet met elkaar overeen. Je komt in grote getale luisteren naar Ezechiël. Iedereen heeft het over je. Alleen: ze luisteren naar je woorden, maar handelen

7 er niet naar. Ze zijn verliefd op je, maar denken alleen aan eigen voordeel. Ze zien je als een zanger die met een mooie stem kan zingen en die goed kan spelen. Alleen: ze horen wel wat je zegt, maar ze handelen er niet naar. Is dat het lot van de predikant en de organist? Straks bij de koffie klinkt het: Wat was die dominee op dreef vandaag, zeg. Hij heeft het mooi gezegd! En die muziek erbij, wát een organist: het is nog genieten! Maar intussen wordt er al schijnheilig nagedacht over de voordeeltjes die je morgen op je werk kunt pakken ten koste van anderen, en zonder rekening te houden met God… En dat maakt een samenleving kapot. Hoe krijg je spreken én doen samen? Hoe kun je oprecht zijn? Integer en uit één stuk? Echt voor God en echt voor mensen? Het is niet alleen het probleem van Ezechiël. Ook bij Markus kom je het tegen. Jezus gaat over een gestoffeerde weg Jeruzalem tegemoet. Mantels en gebladerde takken. Maar Jezus is een koning die niet te paard gaat. Hij gaat opeen veulen, laag bij de grond. Hij rijdt geen SUV met vierwielaandrijving als een ophoping van PaardenKracht. Maar is bereikbaar voor kleinen. De mensen bij de intocht zijn verliefd op deze Jezus. Ze roepen “Hosanna!” – Dat is eigenlijk een schreeuw om hulp. Maar hier klinkt het als hoera – geroep. Maar wanneer verandert dat gejuich in het roepen om Barabbas, de misdadiger? Het duurt niet heel lang. Heden “Hosanna!”, en morgen: “Kruisig hem!” We kunnen geraakt zijn door een goed verhaal, een bijzonder inzicht, een mooie film, een prachtig artikel – maar verander je ook je levenswijze? Hoe zit het met ons? Komt ons doen en spreken bij elkaar? Vandaag hebben we hier Jan en Marlies, Willem en Lineke, en Johan. Anderhalf jaar geleden zijn we voor het eerst samen gekomen. De meeste tijd op de boerderij aan de Stuivenbergweg. Heerlijk tussen de geuren die ik nog van thuis ken… Vijf mensen die willen spreken én doen. Ze streven naar echt geloof en naar echt doen. Vandaag geen tentoonstelling van geloof. Geen eindexamen of toelatingsexamen. Geen diploma. Maar in alle eenvoud willen ze ‘ja’ zeggen en ook ‘ja’ doen. We hebben veel over van alles gepraat. Omdat er aarzelingen en twijfels waren. Omdat ze vroeger ergens anders ook wel meededen aan catechese. En het toen er niet van kwam om belijdenis te doen. En intussen ook onze gemeente hier in beeld kwam, een andere manier van geloven. Je was gewend aan één ding, één soort. Maar het kan anders. Zo is gebleken in de gesprekken over onze gemeente en die van elders.. Intussen is er meer inzicht gekomen. Is er ruimte voor een nieuwe start; ook al is er soms nog onzekerheid. Maar ieder wil zelf verantwoordelijkheid nemen. En dat vandaag markeren. Niet als een eindpunt, maar als een mijlpaal. En je gaat nog door. Het is vandaag niet af. Geloven is nooit af. Is niet iets waar je vanzelfsprekend vanuit kunt gaan. Waar je prat op kunt gaan. Geloven is zoeken naar een begaanbare weg. Geloven is je toevertrouwen aan God die een band met je is aangegaan. En die met je meegaat op je levensreis. Door dik en dun. En wil spreken en doen samengaan, één zijn, echt zijn – dan is er blijvend gesprek nodig. Dan is er steeds weer luisteren naar God nodig. Dan is er onderhoud nodig. Omdat Gods aanwezigheid nooit een vanzelfsprekend voor je mag worden. Maar je mag gaan. Je kunt het. Je kunt spreken. En ook doen. “Ik bouw op U en ga in uw naam!” Echt wel! Amen.

8

Meditatief moment: orgelspel: ‘Adagio’ uit Cornet Voluntary, W.Walond (1725-1770) We zingen: Gezang 124 (uit Opwekking) De kinderen van de nevendienst komen weer bij ons DIENST VAN BELIJDENIS EN BEVESTIGING Inleiding en presentatie Persoonlijk antwoord op de vraag: Waarom doe je belijdenis? 1. Marlies van Barneveld 2. Jan van Barneveld. Mede n.a.v. dit gedicht:

9

3. Johan van Ieperen 4. Willem Langerak 5. Lineke Lankhorst Daarin op het einde: We luisteren naar een gedeelte van Gezang 518 (uit: Opwekking) Belijdenisvragen en antwoord Wil je saamhorig en eenstemmig zijn met de gemeente, die gedoopt is in de dood en de opstanding van Jezus Christus? Antwoordt mij dan: 1. Belijd je, dat de HEER je God is en dat Hij God over goden en machten is, de Vader van zijn volk en de Schepper van de hemelen en de aarde? 2. Erken je, dat Gods Koninkrijk nabijgekomen is in Jezus, de Christus, die voor de zonden van mensen gekruisigd is, opdat velen zullen leven, en dat je door Hem bevrijd geroepen bent Hem te volgen om in gehoorzaamheid zijn Naam voor mensen te belijden; om gesterkt door zijn genade tegen de Boze te strijden; om in verbondenheid met zijn gemeente dienstbaar te zijn in de wereld, Gods Schepping? 3. Vertrouw je, dat de Heilige Geest ons leiden zal in alle waarheid en zal bijstaan tot aan de voleindiging? 4. Verlang je in gemeenschap met de hier samengeroepen gemeente je aandeel te hebben in de dienst rondom de Schriften en de Tafel met lofzang en gebed en zul je je voegen naar de tucht van het geloof? 1. 2. 3. 4. 5.

Jan van Barneveld Maria Alie Sophia van Barneveld-Mudde Johan van Ieperen Willem Jacob Langerak Nicoline Cornelia Maria Lankhorst

Bevestiging door handoplegging: Wees gezegend met de gave van de Heilige Geest! Gemeentezang (staande): Gezang 456 Vraag aan en antwoord van de gemeenteleden v.: Belooft u deze kinderen van God te ontvangen in uw midden, te dragen in uw gebeden en samen met hen de weg van het Koninkrijk te gaan?

10 a.: JA (We gaan weer zitten) DIENST VAN HET ANTWOORD Update Tussenspel Gebeden: dankgebed - voorbeden - stil gebed - Onze Vader Delen van de bloemengroeten Inzameling van de gaven; intussen kijken we naar een ZWO filmpje en dan luisteren we naar Gezang 614 (uit: Opwekking) Wie dat wil kan de kinderen van de crèche ophalen AAN HET EINDE We zingen het slotlied (staande): ‘Ga nu heen in vrede’ (op de melodie van ‘Land of hope and glory’) Uitzending en zegen Gemeentezang: Amen! Orgelspel: ‘Preludium en Fuga’, J.C. Simon (1701-1776) Inzameling van gaven bij de uitgang voor de exploitatie van de kerkelijke gebouwen Na de dienst kunt u de nieuwe belijdenis leden inclusief de doopouders in de ontmoetingsruimte van de kerk gelukwensen