gezocht...
Theater aan de Stroom ... ZOEKT nieuwe vrijwilligers • • • • •
Wilt u graag meehelpen aan de verdere uitbouw van ons theater? Bent u goed in verbouwingen? Ziet u zichzelf wel achter de bar staan? Wilt u er mee voor zorgen dat ons publiek goed onthaalt wordt? Of is de vestiaire iets voor u?
Laat het ons weten, want wij kunnen steeds helpende handen gebruiken. Mail naar a n n i e @ t h e a t e r a a n d e s t r o o m . b e
... ZOEKT nieuwe partners & sponsors Kent u bedrijven of KMO’s die ons succesvol, groeiend theater financieel of materieel willen steunen? Wij bieden hen heel wat in return...
Contacteer ons via e l k e @ t h e a t e r a a n d e s t r o o m . b e o f i l s e @ t h e a t e r a a n d e s t r o o m . b e
U kan ons uiteraard ook steeds aanspreken in de foyer of bellen naar 03 290 60 63
Cast & Crew Agnes Moeder Overste Mirjam Dr. Piron Tekst Vertaling Regie Scenografie & lichtontwerp Productieleiding Productieassistentie Techniek Zangopname Zang (sopraan) Kostumes Grime Decoruitvoering Fotografie Grafisch ontwerp PR & Communicatie Educatieve omkadering
Leen Dendievel Marilou Mermans Peggy De Landtsheer John Pielmeier André Lefèvre Guy Thys Marc Cnops Eric Kerremans Hilda Hofman, Anny Sempels Koen Van den Eynde, Ilyas Deckers, Joris Pluy, Tim Luyten Ilyas Deckers Nathalie Denyft Huis Baeyens, Annie Bruyndonckx, Lieven Van Linden Lucy Christijn Bross Verplancke, Paul Van De Veken, Marc Vercauteren, Jacques Van Linden, Paul Beirnaert Tim Luyten Ewald Stuer Elke Roels, Ilse Janssens Ronny Smet
Het verhaal Agnes, een jonge novice, wordt bewusteloos in haar kamer aangetroffen helemaal onder het bloed. Ze is net bevallen van een baby, die in dezelfde ruimte, gewurgd met de navelstreng, wordt gevonden. Wat is hier gebeurd? Dokter Piron, wordt als gerechtspsychiater aangesteld om te achterhalen of Agnes in staat is om voor de rechtbank te verschijnen. Zij vertegenwoordigt ‘de rede’ in dit aangrijpend drama. Moeder Miriam, die de leiding over het klooster heeft, wenst de onschuld van Agnes te beschermen doorheen het verhoor, deze moeder overste belichaamt het geloof. Voor en na de psychiatrische sessies met Agnes, bespreken Dokter Piron en Moeder Mirjam wat het beste is voor haar. Uit deze discussies trachten de beide vrouwen haar onschuld en haar religiositeit af te leiden. Dokter Piron onderzoekt tevens de rol van Moeder Miriam in het hele gebeuren. Was zij wel zo onwetend als zij aanvankelijk beweert? Is hier sprake van moord? Is Agnes misbruikt? Is hier sprake van een mirakel? ‘Agnes van God’ is een beklijvend drama, dat niemand onberoerd laat.
Over de auteur Geboren in 1949 in Altoona, Pennsylvania, geniet Pielmeier zijn eerste onderwijs in plaatselijke parochiescholen vooraleer hij zich op een katholieke universiteit registreert in de late jaren ’60. Hij haalt daar het diploma voordracht en drama, hoewel hij pas “erg langzaam verliefd werd op het theater.” Het duurde echter niet lang of die liefde bracht hem naar de podia van de regionale theaters doorheen het ganse land. Pielmeier, zelf een gezworen afvallige van de Katholieke Kerk, schrijft met ‘Agnes van God’(1979) zijn grootste succes. Later bewerkte hij dit stuk voor het witte doek, met niemand minder dan Jane Fonda, Anne Bancroft en Meg Tilley. In drie eenakters, geschreven in de vroege jaren ’80 en verzameld onder de titel ‘Haunted lives’, gebruikt hij macabere elementen van de typische ‘gothic’ stijl zoals geweld en moord in natuurlijke omgevingen. De toneelschrijver keert terug naar het thriller-genre in de late jaren ’90 met ‘Voices in the Dark’. Het stuk dat handelt over een therapeut die bedreigd wordt in de isoleercel. ‘Sleight of Hand’ gaat dan weer over een moordende goochelaar. Daarvoor echter, schreef Pielmeier zijn belangrijkste stuk na ‘Agnes van God’:‘The Boys of Winter’ dat opende op Broadway in 1985. Het stuk werd geïnspireerd op de betrokkenheid van een luitenant bij het My Lai bloedbad van 1968 in Vietnam. Vandaag woont en werkt de auteur in New York.
Thema’s & inspiratiebronnen “ Het thema van onschuld met bloed aan iemand zijn handen, heeft me altijd bijzonder gefascineerd, “ vertelde Pielmeier aan een journalist van The New York Times in 1985. Het is één van de thema’s die aan bod komen in ‘Agnes van God’. Net zoals Pielmeier in ‘The Boys of Winter’ de Vietnam-oorlog gebruikt als een middel om de grijze zone tussen onschuld en geloof te exploreren, zo gebruikt hij in Agnes van God de Katholieke Kerk om gelijkaardige vragen te stellen. Het klopt wanneer we stellen dat het stuk gebaseerd is op een waar gebeurd verhaal, maar in een ‘Boston Globe’ interview in 1982, ontkracht Pielmeier een deel van de mythe: “De enige connectie is het feit dat ik ooit een keer op de metro van New York een krantenkop zag die iets zei als ‘Non wurgt baby’. “ Alleen op basis daarvan, en zonder ooit het artikel volledig gelezen te hebben, creëerde Pielmeier een dialoog tussen de non en de dokter, de toegewijde en de twijfelaar, de onnatuurlijke en de natuurlijke. “Ik wilde een stuk schrijven dat simpelweg vragen stelt, ”herinnert de schrijver zich, “Ik denk niet dat de antwoorden even belangrijk zijn.” Dit is het centrale conflict dat geloof resoluut tegenover de rede stelt. We kunnen zelfs stellen dat Pielmeier zijn hele carrière lang een antwoord levert aan de klacht van Moeder Mirjam: “Wat we wonnen aan rede, verloren we aan geloof. We hebben niet langer enige vorm van primitieve verwondering.”
De muzikale achtergrond Doorheen het hele stuk horen we op de achtergrond religieuze muziek. De grote meerderheid van deze liederen zijn fragmenten uit de katholieke misviering en volgen dan ook de structuur van een kerkelijke viering. Zo begint men met de Liturgie van de Catechumenen, hierbij wordt de kerkgangers aangeleerd hoe men christen moet zijn. Vervolgens gaat men over tot de Liturgie van de Gelovigen. Dit is het meest heilige onderdeel van de viering en wordt enkel bijgewoond door diegene die door het doopsel hun geloof bewezen hebben. Het eerste lied dat door Agnes gezongen wordt is het Kyrie Eleison, Christe Eleison (Heer heb genade, Christus heb genade) Het is in feite een gebed, op muziek gezet, aan het begin van een katholieke mis. Het wordt in het Grieks gezongen, de taal van de eerste christenen, en niet in het traditionele Latijn. Het volgende lied dat door Agnes aangeheven wordt is het Gloria, een lofzang, door engelen gezongen, bij de geboorte van Jezus. Dan volgt het Credo (Ik geloof), het publieke manifest waarin de christenen geloven. Het laatste nummer van de eerste acte is het Sanctus (Heilig). Met dit nummer begint de liturgie van de gelovigen. Het volgende muziekstuk is het Ave Maria, een gebed tot Maria, moeder van Jezus. Het bevat de woorden die de engel tegen Maria sprak, toen ze zwanger werd van Jezus. Daarna horen we Agnus Dei (Lam Gods) een gebed, gezongen tijdens de mis, alvorens men de hostie ontvangt. Het laatste liedje Er staan twee sterren aan de hemel is van de hand van Wannes Van de Velde en is dus heel wat wereldser en suggestiever van aard.
