05
You can see the hills Matthew Dunster
vertaling Martijn de Rijk (met bijdragen van Robbert van Heuven en Theo Ham) in opdracht van Jeugdtheaterhuis Zuid-Holland
NV
VERSE BEKKEN
ALMO Toneelmanuscript
Dit werk mag slechts worden opgevoerd na voorafgaande schriftelijke toestemming van: Auteursbureau ALMO bvba Jan Van Rijswijcklaan 282 • B - 2020 ANTWERPEN T 03-260 68 16 • F 03-216 95 32•
[email protected] www.almo.be waar ook de nodige teksten kunnen worden aangekocht
PER SONA G E Jordi, viertien-achtien(?)
2
EEN Jordi
Ik slaap tijdens geschiedenis de helft van de tijd. De zon schijnt altijd precies mijn kant op. Iedere les lig ik met mijn hoofd op tafel en Van Grijn lijkt er geen last van te hebben. Hij schreeuwt maar en schrijft op het bord. Maar hij is nogal blind voor andere dingen. Ik draai mijn hoofd om in mijn armen. Ik wil net iets gemakkelijker liggen. En ik wil naar haar kijken. Ze zit daar, in een dun bloesje. Het is hier warm. Ik voel mijn lul slaperig een beetje stijf worden. Te gek gevoel is dat. Ze heeft de mooiste tieten van de klas. Ze ziet me kijken en lacht naar me. Vriendschappelijk. Ze is OK. Ik zou niets met haar willen. Of wel. Natuurlijk wil ik dat. Ik ga zogenaamd al met haar vriendin Syl. Syl is gruwelijk grappig. Ze is niet heel knap. Ze heeft grote tieten. En ook al mag je haar niet vingeren, ze laat je wel je hand op haar schaamhaar leggen. Ik zorgde voor het eerst dat het mocht op het feestje van Timo. We lagen op de grond tussen Timo en Jeanine en de hondenmand. Het was zo’n licht-uit-moment. Te gekke momenten zijn dat. Volgens mij had ze me veel meer laten doen, want ze was straalbezopen, maar toen begon die hond te kotsen en toen begon Timo te kotsen en toen zijn we maar naar huis gegaan. Ik wil dat Wendy op een andere manier naar me lacht. Ze zit naast Bianca Weijers. Bianca is OK. Ik ben een beetje bang voor haar. Ze is een beetje vies. Heeft altijd dezelfde trui aan. Ze is een harde. Net als Syl. De broers van Syl zijn de twee stoerste klootzakken van Capelle. De oudste, Ron, speelt in een metal band en de ander, Sjon, is gewoon een zieke gast. Die wil je niet tegen je hebben. Meestal loopt hij apestoned in zijn onderbroek rond. Hij pest me omdat ik met zijn zus ga en omdat zijn zus langer is dan ik. Ik kan wiet van hem krijgen. Hij verkoopt het samen met zijn vriend, een Moccro, die Mo heet. Ze zijn schatrijk. Ze hebben allebei een Golf GTI. ‘AUW. Fuck.’ Van Grijn heeft zijn krijtje tegen me aan gegooid. Iedereen juicht. ‘KOPPEN DICHT IEDEREEN – ZEI JE IETS JONGSMA?’ ‘Weet het niet, meneer.’ ‘Dat dacht ik al. Lag je te slapen? ‘Nee, meneer. Ik probeer de zon uit mijn gezicht te houden.’ ‘Hier komen.’
3
‘Waarom?’ ‘Kom hier, of moet ik je komen halen?’ Ik schuif mijn stoel naar achter en loop naar voren. ‘Verveel ik je, Jongsma?’ ‘Nee, meneer. Ik vind uw lessen leuk. Ik ben dol op geschiedenis.’ ‘Zit je me nou in de zeik te nemen?’ ‘Nee, meneer.’ Dat doe ik echt niet. Ik vind geschiedenis leuk en hij is best OK. En hij houdt tenminste al die fucking mongolen stil. Van Grijn pakt mijn kraag vast. Met een ruk trekt hij me naar beneden en de zijkant van mijn gezicht slaat tegen zijn bureau. Ik kan het niet geloven. Niemand heeft me ooit vanuit het niets zoveel pijn gedaan. Hij duwt me naar de deur en de deurknop knalt in m’n rug. Ik glijd langs de deur naar beneden en hij geeft me een klap na. En – oh nee – ik huil. Iedereen in de klas is stil. ‘MENEER STOPPEN ALSTUBLIEFT MENEER ALSTUBLIEFT STOPPEN ALSUBLIEFT.’ Dat is Wendy. Ik vind het te gek dat ze huilt. Hij sleurt me aan m’n shirt omhoog, opent de deur en smijt me de gang op. ‘WACHT DAAR – NIET BEWEGEN.’ We kijken elkaar aan en ik zie… ‘BLIJF’ …dat hij weet dat dit fout is. Hij krijgt zijn volgende woord er niet uit. ‘STAAN’ De anderen in de klas beginnen nu te kletsen en Wendy zit te snotteren en wordt getroost en Kleine Joey heeft het raam opengemaakt en probeert naar buiten te klimmen en Van Grijn weet dat dit ‘fout en verkeerd’ is en ziet heel bleek en sluit de deur.
4
Ik kan hier niet blijven staan. Wat als een andere leraar me ziet? Wat ga ik zeggen? Ik spuug bloed op de tegels en ik kan mijn eigen snikken horen en ik kan ze niet bedwingen en ik weet niet hoe het gebeurde en ik voel zoveel woede en mijn maag is gloeiend heet en barst uit elkaar. Ik ga naar de wc om mijn gezicht te wassen – NEE – ik loop langs de wc’s naar buiten en er is hier zoveel ruimte dat het wel de hele wereld lijkt en ik wordt duizelig van alle mogelijkheden en ik loop langs een boom en de schaduw houdt me tegen en het is daar koel en ik val op mijn knieën en voel het gras en het is grappig dat het zo koel kan zijn op zo’n bloedhete dag en ik realiseer me dat mijn benen warm en nat zijn en dat ik in mijn broek pis en het enige dat ik denk is dat ik blij ben dat Wendy dit niet ziet en ik val door dit koude gras heen en ik heb een gewicht in mijn handen – een zwart rubberen blok bij zwemles het is reddend zwemmen – en ik val… door een spons heen... en… donker Ik voel me vreemd als ik de volgende morgen naar school loop. Ben ik de held of de loser? Bij het hek zie ik Vlek en Schooier. ‘Hé Jor, gaat ’ie?’ ‘Gaat wel.’ ‘Zo, je kin is wel blauw.’ ‘Ja.’ ‘Heb je het aan je ouders verteld?’ ‘Neuh. Niet echt. Is er hier nog iets gebeurd toen ik weg was?’ ‘Waar was je?’ ‘Gewoon naar huis.’ Weet niet hoe lang ik bewusteloos onder die boom heb gelegen. Werd wakker en alles deed pijn en ik ben naar huis gegaan en ben in bed gaan liggen. Mam heeft me wakker gemaakt. Ik heb haar verteld dat het gebeurd is bij voetbal. En toen heb ik gegeten. Ik vraag: ‘Is er iets met Van Grijn gebeurd?’ ‘Zoals?’ ‘Kweenie – ik dacht misschien…’ ‘Als jij het niet aan je vader en moeder hebt verteld gebeurt er niets.’ En nu zie ik Wendy. Ze komt gewoonlijk door het andere hek het schoolplein op, dus ik weet dat ze naar mij op zoek is. 5
‘Jordi.’ ‘Hé.’ ‘Gaat het?’ ‘Ja, hoor…’ ‘Ik kan niet geloven wat hij met je gedaan heeft.’ Haar onderlip begint te trillen en de jongens weten niet wat ze moeten zeggen. Ik wel: ‘Ja, ik ook niet. Heftig, heh?’ Als Vlek en Schooier nu eens op zouden rotten. Wendy is superknap en ze vinden haar allebei leuk. Zij en Vlek kennen elkaar al lang. Dezelfde brugklas. ‘Ik moet even met Wendy praten!’ Tering – dat ben ik die dat zegt. Vlek zegt: ‘OK’ en Schooier geeft me een geniepige blik. Hij is eng man. Maar ze gaan er vandoor. Zal ik het doen? Zal ik het doen? ‘Wen, ik vind je heel leuk. Dat vind ik echt en gisteren…’ WIE BEN IK ? Nog nooit heb ik zo met een meisje gespraat dat doe je niet je vraagt je beste vriend om het aan haar beste vriendin te vragen of je pakt ze gewoon vast als het licht uitgaat of als je in het donker door het park loopt en… ‘Ik vind jou ook leuk, Jordi.’ En ergens klinkt een lied en ik kan het niet goed horen maar volgens mij wordt het gezongen door fucking engelen. ‘Echt waar?’ 6
‘Ja, dat weet je toch? Dat vond ik altijd al.’ ‘Ik wist het niet zeker.’ ‘Ik vind je echt leuk.’ ‘Wat doe je na school?’ ‘Hoezo?’ ‘Kom met me mee naar huis. D’r is niemand thuis.’ ‘Nee, Jordi.’ ‘Waarom niet?’ ‘Hoe zit het dan met Syl?’ ‘Dat is niet… weet je… ik vind jou echt leuk, echt.’ ‘Syl is een van mijn beste vriendinnen.’ ‘Weet ik.’ ‘Het kan dus niet.’ ‘Luister, kom gewoon mee, dat met Syl regel ik wel… ik maak het uit…’ ‘Dan wordt ze helemaal gek.’ ‘Nou?’ ‘Oh Jordi.’ ‘Alsjeblieft.’ ‘Dit kan ik niet.’ ‘Toe nou, alsjeblieft.’ ‘Nee.’ ‘Zie je wel, ik wist dat je niet wilde.’ ‘Nee – ik wil wel.’ ‘Doe het dan gewoon.’ Alsjeblieft, Wen ik vond het te gek dat je gisteren voor me opkwam.’ ‘Ik werd er gewoon misselijk van.’ 7
Ze huilt en haar blauwe mascara loopt over haar wang en ik veeg het weg en we staan met onze neuzen tegen elkaar – wat geweldig is – en ik vraag haar nog een keer: ‘Kom nou met me mee naar huis?’ ‘Ja.’ ‘Echt?’ ‘Ja – maar je moet het uitmaken met Syl.’ ‘Dat doe ik, ik beloof je dat ik het doe, ik wil haar niet.’ En dan gaat de bel en begint het een beetje te regenen. Een klein beetje maar. Ik geloof dit niet. Wat wil ze van me? Ze komt met me mee naar huis. En neemt Bianca Weijers mee. Zegt dat ze niet alleen wil. Wat moeten we verdomme nou met die vieze, vette snol Bianca? We sjokken over het grasveld en ik begin te piepen omdat het gras net gemaaid is en ik astma heb en denk dat ik dit goed kan verneuken als ik niet snel iets zeg. Dus ik loop iets langzamer. Wendy lacht en dat is OK. Ze kijkt Bianca aan en giechelt en ik realiseer me dat ze gespannen is of bang of zoiets en Bianca schudt met haar hoofd alsof ze haar moeder is of haar grote zus of haar vieze, dikke tante of zoiets… ‘Je bent nog nooit bij me thuis geweest, toch?’ Zo’n soort rotzooi rolt er uit mijn mond. ‘Nee.’ Ik ben wel een keer ’s avonds bij haar thuis geweest met Vlek en Schooier. We belden bij haar aan en ze heeft zo’n moeder die je vraagt om binnen te komen. En dan zit je in een leunstoel en je schaamt je kapot omdat Vlek zo brutaal is om op de armleuning te gaan zitten. Maar moeders zijn dol op hem. Haar huis is zo’n huis waar het een beetje vreemd voelt. Alles is donkerbruin en je kunt er altijd ruiken wat ze gegeten hebben. En je denkt dat ze eigenlijk een soort van schoner is dan d’r eigen huis. Dat je uit zo’n huis zo wit en frisgewassen als Wendy naar buiten kunt komen… Je voelt je altijd nogal klein als er mensen op bezoek komen die meer geld hebben dan je vader en moeder. Maar bij deze twee heb ik dat niet. En we gaan naar binnen en ik vraag wie er iets wil.
8
‘Thee,’ zegt Bianca en ‘Heb je ook koekjes?’ Ze mag zoveel koekjes als ze wil. Ik pak een doosje thee en een pak koekjes en wacht tot het water kookt, en ik wil iets voelen, maar het lijkt of er helemaal niets zit. (Kijkt naar zijn kruis). Ik kijk naar Wendy en ik wil haar gezicht aanraken. Ze heeft echt geweldig mooie tieten en ik ben gek op d’r benen onder dat korte rokje. Ze komt overal mee weg. Het water kookt en Wendy kijkt niet. Ze knijpt met de vingers van haar ene hand de vingers van haar andere fijn. Dan kijkt ze en lacht naar me en ik zie dat ze nerveus is en ze zegt heel zacht:‘Ik hoef niets.’ ‘OK,’ zeg ik, ‘Bianca maak je zelf even thee?’ Ik pak Wendy’s hand, trek haar de woonkamer in, leg mijn hand op haar schouder en begin haar te zoenen. Dit is de eerste keer en alleen maar het beginnen, het proeven van haar mond laat me weten dat mijn pik er weer is. Ze zoent alleen niet heel erg goed. Ze gaat zo snel en doet haar mond te wijd open. Veel te wijd. Alsof zij de jongen is en ik het meisje, alsof zij de leiding heeft en het voelt zo ruw. ‘Hee, zullen we naar boven gaan?’ Ik kijk haar aan en vraag me af of ze wel wil dat het zo snel gaat. En haar ogen staan heel wijd open en ik weet dat ze het niet zeker weet. ‘Ja.’ ‘OK – goed.’ Maar zo goed voel ik me niet. ‘Jor wacht.’ ‘Wat?’ ‘Bianca moet ook mee… met ons mee naar boven.’ 9
‘Wat?’ ‘Ik wil niet met jou alleen naar boven.’ ‘Waar heb je het over?’ ‘Ik wil dat Bianca met ons mee gaat.’ En ze roept Bianca en in mijn hoofd werp ik van alles tegen, maar ik zeg niets en Bianca komt naar ons toe met een kop thee een vuist vol koekjes. Wendy gebaart met haar hoofd dat Bianca ons moet volgen en dan kijkt ze mij aan. En daar staan we dan met z’n drieën. In mijn piepkleine slaapkamer. Ik zit op mijn bed en Wendy zit naast me en we beginnen weer met zoenen. De zon is warm en schijnt op dit uur van de dag recht op mijn bed. We vallen in het kussen en ik hoop dat ze de vlekken niet ziet. Als ik me aftrek doe ik altijd of m’n kussen een meisje is en fantaseer ik over Wendy of Carmen Electra – en dan neuk ik mijn kussen net zo lang tot ik klaarkom. Ik vind het niet fijn hoe ze zoent en ik sluit mijn ogen en probeer haar te vertragen. Ik begin haar nek te kussen. Ik leg mijn hand op haar dij en schuif mijn hand naar boven. Ik raak de voorkant van haar slipje aan. Ik trek het elastiek weg en ik voel hoe mijn vingers de rand van haar schaamhaar aanraken. Ze duwt mijn hand weg. Dan doe ik mijn ogen open en zie Bianca naar ons kijken. Ik staar terug net zolang tot ze breekt en langs de deur naar de grond glijdt, haar knieën optrekt en een slokje van haar thee neemt. Ik begin weer met zoenen en het is nog steeds een beetje vreemd, maar ze heeft haar mond niet meer zo ver open. Ik maak haar geruite bloesje open. Maak alle knoopjes los. Ze laat me mijn gang gaan. Ik leg mijn hand op haar tiet onder haar beha. Ze laat me mijn gang gaan. Ik voel nog steeds niets daar beneden. Ik heb nog nooit iemands bovenkant volledig uitgetrokken. Ik glijd met mijn handen achter haar rug en probeer haar beha los te maken. Zit een beetje strak, allemaal. 10