Camping Oud Heille
Terug naar het Grenslandpad-overzicht.
Groot streepzaad, Crepis biennis.
Knolboterbloem, Ranunculus
Grenslandpad Vrijdag 25-5-2007. Sluis - Heille. Na een week Sharm El Sheik èn daarna een week op visite bij John en Annelies èn bij Inge en Bert, die in januari 25 jaar getrouwd waren, heeft Tineke enkele dagen gewerkt en breekt het pinksterweekend aan.Ik heb een boekje voor een nieuwe wandelroute gekocht: Het Grenslandpad, dat in Sluis begint en naar Thorn bij de Maas in Limburg gaat, totaal 363 km. Zo staan we al rond zevenen op, ontbijten en rijden via Antwerpen naar Zeeuws Vlaanderen. We hebben een minicamping in Heille net onder Sluis besproken. Gaandeweg rijden we onder de buitjes uit die vannacht bij ons ingezet hebben. Het weer wordt steeds helderder. Het is onderweg niet druk. Alleen bij Antwerpen is er even een stremming vanwege wegreparaties. Dank zij de MIO-digiwalker komen we vrij simpel via Antwerpen, Eeklo en Maldegem naar Heille, net binnen Nederland onder Sluis. Erg imponerende natuur zijn we de kilometers na Antwerpen niet tegengekomen. Vlak, geen bossen, wel af en toe wat water. Minicamping Oud-Heille heeft een aardig plekje voor ons aan de rand van een stuk grasveld. We moeten scherp toehoren willen we de boer, de zoon of de boerin verstaan, maar we komen er dus uit. Na installeren, een kop thee met krentebollen, rijden we om 12.20 met de Veolia bus (halte net achter de camping) naar Sluis, waar de wandeling begint.
Sluis Vorige pagina: Stadshuis. Deze pagina: Boven: Groote Markt. Links: Dikke van Dale. Rechts: Damse Vaart.
Sluis blijkt een toeristisch stadje te zijn met enkele heel aardige items, als het stadhuis, een marktplein met terrasjes en verderop nog een groot plein met de Dikke van Dale, een het eind van de Damse Vaart. (Een niet afgesloten project van Napoleon om Brugge weer met de zee te verbinden.) Na een terasje pikken en wat winkelen bij Blokker (plopper, vliegenmepper, ophanghaakjes en een plastik bakje voor electronica toebehoren) beginnen we dan aan de wandeling. Links: Dat zijn we dus van plan. Onder: De grenspalen op het Walplein. Pagina rechts: Op en langs de Damse Vaart.
Kokmeeuw, Larus ridibundus.
Ooievaar, Ciconia ciconia.
Ooievaar, Ciconia ciconia.
Sluis - Heille. We volgen de Damse Vaart na eerst de grenspalen en enkele meeuwen gefotografeerd te hebben. Een van de opvallende zaken hier zijn de dikbilkoeien. Sommige lijken op grote hoogpotige varkens. Andere associaties zijn niet aardig en worden dus niet beschreven. Verderop steken we de Vaart over met”Ik Kobus”, een handbediend personenveer, die je zelf moet bedienen. Leuk dus. We passeren opvallend veel tarwevelden en zien enkele ooievaars Zeer apart op de Zeedijk (nergens geen zee in de buurt dus) zijn de regenbomen. Bomen die zo huilen, dat de grond beneden hen duidelijk nat is. Ik krijg diverse spetters te verwerken. Buiten deze bomenrij is nergens ook maar één druppel te bekennen. het is al tijdenlang droog geweest. Overal horen we vogels. Af en toe zien we voor ons aparte planten. Net voorbij Lapscheure pauzeren we een tijd op een oud muurtje (banken zien we buiten Sluis nergens). Er komt nog eens een ooievaar voorbij vliegen. (Blijkt thuis een reiger te zijn.) Overal staan enorme populieren. We passeren de grens weer en lopen wat later op een lange laan van scheef gewaaide populieren aan.
Blauwe reiger, Ardea cinerea.
Dan is het niet ver meer naar de camping. Daar puffen we uit van de inspanning en warmte. Kleppen af en toe met wat mensen. De zoon rent achter een schooiende pup aan. Een man komt vlak naast ons een giertank leeg zuigen met tractor en giertank. Dat stinkt dus. De boer komt nog even kleppen over het boerenleven. O.a. over de vele Brabantse boeren, die hier land kopen van het geld waarmee ze uitgekocht zijn en over oude en huidige schooljeugd.
Tegen zevenen gaan we net voor Belgisch Middelburg eten. Onderweg zien we een fazant op het veld. Ik loop er met de camera op af, maar zie hem niet meer. Tot hij vlak voor me plat op de grond blijkt te liggen. Hij schrikt van mijn enthousiaste reactie en vliegt luid schreeuwend weg. Onmiddelijk vliegt een vrouwtje erachter aan. Geen foto dus. (Een schot vanuit de heup, gaat er heupeloos naast.)
Middelburg.
Restaurant “De Tol” is een leuke zaak met een enorm overdekt terras aan de achterkant van de zaak. We eten er goed. Na het eten lopen we nog de laatste meters naar Middelburg. Leuk dorp met een grote aparte kerk. Op de camping houden we het buiten niet meer lang uit. Er komt nog een Belgische familie binnenrijden in een afgeladen auto. We verhuizen vrij vlot naar binnen, waar Tineke in een boek duikt en ik aan een verslag begin. Het was een heel mooie start van een voor ons nieuwe wandelroute. Morgen meer.
Middelburg.
