T r o e t e r t o e t e r

ov

20

•n

•

12

WAT E R S P O R T V E R E N I G I N G M O N N I C K E N DA M

Tro e t ert o e t e r

De redactie behoudt zich het recht in in overleg met hethet bestuur). AlleAlle geplaatste stukjes onder naam, vallen onder De recht voor voorkopij kopijtederedigeren redigerenofofniet nietteteplaatsen plaatsen(eventueel (eventueel overleg met bestuur). geplaatste stukje onder naam, vallen onder verantwoordelijkheid schrijver/ster verantwoordelijkheidvan vandeschrijfer/ster.

Dolf Thuys

0235 55 13 24

Margreet Visser

0299 65 40 40

Ilona v.d. Broek

0299 65 23 12

Siem Paardekooper

020 482 42 45

Rincke Rinckes

06 20 30 21 58

contributietarieven 2011 A1 lidmaatschap - Gewoon lidmaatschap 1 persoon boven 22 jaar of waarvan ouder lid is

€ 70,00

A2 lidmaatschap - Partnerlidmaatschap in combinatie met A1 lidmaatschap

€

A3 lidmaatschap - Jongeren lidmaatschap 18 t/m 21 jaar

€ 36,00

B1 lidmaatschap - Jongeren lidmaatschap 12 t/m 17 jaar

€ 18,50

in comb. met A1 lid

B2 lidmaatschap - Zelfstandig jeugdlid tot 18 jaar waarvan ouders geen lid zijn

6,50

€ 27,50

B3 lidmaatschap - Jeugdlid tot 12 jaar waarvan ouders A1 lid zijn

€

B4 inschrijving

€ 20,00

- Jeugd op wachtlijst

0,00

Afdracht Watersport verbond (€ 17.00 A1 en A3 lid/ € 8.50 A2,B1,B2 en B3 lid) Jeugdopleiding voor B1, B2, of B3 leden

€ 40,00

Gebruik Optimist of Mirror van de vereniging tijdens opleiding 1e jaar

€ 30,00


€ 70,00


€ 110,00


€ 150,00

Inschrijfgeld per lid/ gezin

€ 20,00

Donateurbijdrage met toezending van het clubblad

€ 40,00

WvM

1

i n h o u d Aquanalia Jeugd nieuwe leden;

Opzeggingen;

Hannah en Maarten Heinis, Levi Schoen en Meike

Bram Visser, Wieger de Vries en Aletta van Aalst,

Stolk, (op de wachtlijst; Igle Jan Weidenaar, Anne

Paul Visser, Jolanda en Isha Groenou, Ted Badoux,

Windt en Julian Della Guardia, Esmay en Dimitry

Arthur Schravendijk, Ronald van der Staal, Leo

Noordermeer)

Lansink, Max Steenbrink, Tijmen Smith, Harm

Senioren nieuwe leden;

Reiling, Marijn en Jesse Hulshof, Jessica Snoek,

Jaap Stam, Rixt Laagland, Annelies Schouten en

Margot, Jelle en Hugo Stegeman en Tijn de Bok.

Tineke ten Cate, (waren al eens lid en zijn dat nu weer) Jaap van Nie met de Jaguar of Burnham en Frank Herman de Groot, eigenaar van de Sedikih.

Troetertoeter november 2012

WvM

2

(INTERIM)

voorzitter

eerst even dit:

Het is al weer een tijdje terug dat jullie een Troeter

naar het Dorus Rijkers museum , het lichtschip

hebben ontvangen, maar er is er weer een. De

Texel en het Marine museum , dit zelfde rondje

woensdagavond wedstrijden zijn weer gestreden,

met de kinderen van Annemieke. Na de vakantie

en daarna is het club schip naar de helling in

is het schilderwerk door Siem en Marcel ter hand

Edam gebracht door de haven werkboot met onze

genomen en dat mag gezien worden, gouwe ouwe

mensen en dat is goed verlopen. Eenmaal op de

die twee! Pas op 13 oktober met mijn kind Bert

helling hebben wij met de werkploeg de onderzijde

en de werkploeg het dek bekleed met een EPDM

schoongestoken, er kwam 986 kg mossels van

folie. De werkploeg bestaat uit Marcel Visser –

af, echter niet te eten, deze hebben wij af moeten

Siem Paardekooper – Ger van de Broek – Daan

voeren. Freek van de werf heeft de onderzijde

en Lars + pa Winkel – Cees Bobbeldijk - Gerard

voor zijn rekening genomen, dat hebben wij wel

van Beusekom, Cor Jansen en ik zelf. De binnen-

betaald. De werkploeg heeft het dek ontroest en

kant is voor de afvaart geregeld door Margreet

wat er verder nog moest gebeuren gedaan. Het

–Ingrid. Na terug keer heeft Margreet geregeld dat

club schip moest met 2 weken weer weg, dat is

alles schoon en fris weer in de schuit op zijn plaats

zonder problemen verlopen en toen hij lag weer

is gekomen. Het sluitingsweekend was wat ik be-

op zijn vertrouwde stekkie. Iedereen is daarna op

grepen heb erg geslaagd, ik was met de caravan

vakantie gegaan, Marcel en Margreet met hun

op stap. Op 20 oktober was de mossel en kaas

busje naar Italie en wij Dolf en Ingrid nog met de

avond, een goede opkomst. Wij houden de leden-

boot en kleinkinderen van Karin eerst in Enkhuizen

vergadering op 25 november om 14.00 dan kan

, naar het openluchtmuseum, de volgende dag

een ieder zijn zegje doen. Ilona, onze secretaris,

naar Medemblik waar allerlei activiteiten waren voor

heeft te kennen gegeven dat zij wil stoppen en wij

kinderen erg leuk. De dag erna omdat het erg mooi

zoeken dus een nieuwe secretaris. Verder heb ik

weer was naar Texe,l een openbaring voor die

niets te melden, ik zou zeggen kom naar de leden

kleine mannen. Vervolgens naar Den Helder naar

vergadering.

het Willemsdok, prima jachthaven en vervolgens

Van jullie oude vertrouwde voorzitter Dolf.

INFORMELE LEDENVERGADERING 25 NOVEMBER 14.00 UUR Net als de afgelopen jaren houden wij onze november vergadering weer op de zondagmiddag. We gaan rondom de tafel in gesprek over de volgende onderwerpen; Toren clubschip als praat/koffiehuis Jubileum 2014 Bestuurswisseling in maart 2013 Wedstrijdsecretariaat 2013/2014 Terugkoppeling havenoverleg Zoals jullie zien belangrijke onderwerpen waar we jullie mening graag over horen. Hopelijk tot ziens op het clubschip

2Troetertoeter november 2012

WvM

3

Verslag Algemene Ledenvergadering d.d. maart 2012 W.V.M. Datum Meeting: 23 maart 2012 Afwezig: Met bericht: Frans en Afke Sleebos, Gerard, Las en Daan Winkel, Pieter Bosma, Joop Uidam Datum: 18 oktober 2012 •

Opening: 8.05 uur

Dolf heet iedereen welkom. •

Notulen:

Verslag akkoord en vastgesteld. •

N.a.v. de notulen

Wordt als agendapunt behandeld. •

Jaarverslag secretaris

Ledenaantal loopt niet terug. De contributieverhoging die in de vorige ledenvergadering is aangekondigd is akkoord. Van 70,00 euro naar 72 euro. Bondsafdracht is 19.00,-•

Jaarverslag Penningmeester

De aanwezigen krijgen de jaarcijfers uitgereikt. De openstaande facturen zijn sterk afgenomen. Er is saldo genoeg om het clubschip aan te pakken. De adverteerders hebben allemaal betaald. Er zijn 2 Troeters te weinig verschenen. Op de website eventueel ook de adverteerders vermelden. De site moet vriendelijk en toegankelijk worden. Degene die geen internet heeft, moet de informatie nagestuurd krijgen. De vergadering gaat hiermee akkoord.Op de vraag of er budget is om aanschaf voor de jeugd van andere boten te doen, verklaart Margreet dat er nog geld van de jeugd in kas is. •

Evenementen

Mossel en kaasfondue (19 november 2011) was weer een succe.s De kerstborrel, met hapjes en drankjes verzorgt door het Bestuur onder leiding van Alie, deed hier niet voor onder. De nieuwjaarsreceptie op 8 januari 2012 was zoals altijd erg gezellig, dit was tevens de laatste keer dat Alie als trekker van de barcommissie optrad. In maart kwam een oud WVM-lid vertellen over zijn ervaringen tijdens zijn 2 x rond de wereld varen. Er waren diverse klaverjas en micromagic dagen. Voor 28 / 29 april staat de openingstocht gepland. En het rondje NH is dit jaar van 17 tot en met 20 mei. Wanda verzoekt de leden alvast mee te denken voor de festiviteiten in 2014 (WVM bestaat 50 jaar) •

Verslag kascommissie

Er wordt decharge verleend. Voor de volgende keer zijn Harry van Schaick en Frans Sleebios de kascommissie. Ria Uidam is reservelid.


WvM

4

•

Jeugdcommissie

De commissie wil graag nieuwe boten als opvolger voor de Mirror. De jeugd gaat meedoen aan de Deen sponsor actie. Marcel wordt benaderd om weer een stukje over de jeugd in Prettig Weekend te zetten (Afgelopen keer was dit een erg leuk stukje) Het loopt weer binnen met beginners. Er zinj veel zwaardboten, 2 FJ’s en een aantal lasers. De Mirrors zijn allemaal bezet. We doen CWO 1 en 2 . Komend jaar ook starten met CWO voor zwaardboten. Materiaalbeheer Clubschip moet worden opgeknapt. Aan de haven mag niet veel. (Milieu e.d.) Er is van de Gier een voorlopige offerte binnen en als het er voor de Gier wordt gekozen gaat het schip eind juni begin juli naar Enkhuizen. Ontroesten, schuren en verven. Voorstel om ook Slot in Edam te benaderen. Dolf belt Gerard Donk om een afspraak met de werf te maken. Redactie Troeter Marcel verzamelt de stukjes als die er zijn. Als de Troeter er uit gaat, dan stuurt hij ze door. Bar Alie heeft rustig afgebouwd. •

Mutaties Bestuur:

Voor de jeugd treedt Jorrit af. Jan Snoek neemt het stokje over. Voor de bar treedt Alie af. Hans Rietkerk neemt de coördinatie over. Dolf deelt als voorzitter bloemen en cadeaubonnen uit. •

Voorstellen nieuwe bestuursleden

Jan en Hans stellen zichzelf voor en nemen plaats achter de bestuurstafel. •

Spreektijd en ingekomen stukken

N.v.t. •

Rondvraag

Jan Snoek wil graag een e-mailadres voor de jeugd. Er zijn een aantal instructeurs die zelf geen boot hebben, kan er dan een aangepast lidmaatschapsbedrag komen? Margreet komt hier op terug, na overleg in het Bestuur. De website neemt Margreet mee naar Aldert. Constructie Marina De Marina biedt hun ligplaatshouders een mogelijkheid om mee te doen aan de woensdagavondwedstrijden. Een soort wildcard. Ze wil 5 lidmaatschappen hebben . Bestuur besluit een soort sponseringsbedrag vast te stellen. Op zaterdag a.s. is de 1e natte les in het zwembad om 16.30 uur. De badmeester wil wat wij met de jeugd doen organiseren met volwassenen. (Niet in de zomer) Jan maakt een plan voor de winter. •

Sluiting 21.10 uur


WvM

5

www.broodonline.nl

*k e e s G u t t e r

meer dan brood alleen

Adverteren in de Troetertoeter?

Wenst u een fijn watersportseizoen!

Neem contact op met: Marcel Visser T: 06 - 47 83 63 26 E: [email protected]


WvM

10

Rondje NoordHolland 2012

Het is zondagochtend en we staan met de bemanning van zo’n 10 schepen de steiger te blokkeren omdat we ter afscheid van het Rondje Noord-Holland nog even met zijn allen koffie drinken. We krijgen een praatje van onze reisleidster Ingrid waarin ook aan bod komt dat iemand een verslagje over dit jaarlijks terugkerende evenement zou kunnen schrijven. De traditie wil dat degene die voor het eerst mee is, of nog het minst vaak mee is geweest dit op zicht neemt. Ja, ik voel de bui al aankomen. Dan komen de do’s en don’t’s. Het moet zeker 4 bladzijden beslaan, maar het mag geen opsomming worden van windrichtingen en koersen en of er ook wat romantiek in mag zitten. Ik ga een poging wagen. Woensdagmiddag, de dag voor vertrek, ben ik mij al gaan verdiepen in wat een goede route zou kunnen zijn. Getij, weersvoorspelling, juiste moment van vertrek voor een bepaalde tocht: je kunt het allemaal van internet halen. Dat laatste vertrouw ik niet zomaar, ik wil ook weten dat het klopt. Een beetje rekenen met de stromingsatlas maakt mij duidelijk dat het echt klopt wat daar staat. Als ik alles bij elkaar leg is mijn conclusie: eerst naar IJmuiden, op vrijdag een mooi oosten windje om de zee op te gaan. Liefst doorvaren tot Texel. Daar op zaterdag luieren of het eiland verkennen want de wind houd vakantie tot de avond. Rond 18.00 uur over de Bollen naar Den Oever en de laatste dag in 1 ruk naar huis met weer een mooie ooster. Daar is geen speld meer tussen te krijgen. In de avond krijg ik Harm en Erik zo ver om onze meeste rotzooi aan boord te brengen. Daar ben ik heel blij mee. Het geeft me enigszins vertrouwen dat we donderdag niet pas na het middaguur zullen vertrekken. We redden het palaver op donderdagochtend 9 uur met de hele bemanning. De meesten deelnemers zijn aanwezig en dat zijn er heel wat: 12 boten met hier en daar 4 of zelfs 5 mensen aan boord. Onze twee jongens (Harm en zijn vriend Jidde) zijn niet de enige jeugdigen; dat is andere jaren wel eens anders geweest. We krijgen te horen dat we eerst naar het IJsselmeer gaan. He????? Mijn route was toch de beste! Ik protesteer, maar besef al gauw dat dat geen zin heeft. Eerst naar IJmuiden zou betekenen dat we op vrijdag onchristelijk vroeg de haven uit moeten met het tij mee, of, waar ik voorstander van ben, luxe in de middag vertrekken en bij nacht en ontij aankomen op Texel. Gelukkig dat niet iedereen graag lang doorvaart in de avond, want daarom vinden wij dat juist zo prettig: heel Nederland ligt in een haven en wij genieten dan van de rust op het water. Ik moet ook toegeven dat je moeilijk met 12 boten midden in de nacht een haven kan binnenlopen en verwachten dat ze voor ons een plaatsje vrijgehouden hebben. Mijn bemanning gaat nog even thuis de tas inpakken en ik maak de boot klaar. Om me heen zie ik de anderen vertrekken. Een uurtje later gaan ook wij de haven uit. Met ruime wind de Gouwzee af, dat wordt de dubbele Bolle Jan, ons geheime wapen. Terwijl Harm en Erik staan te stunten op het voordek raad ik ze aan een reddingsvest om te doen. Ai……Eriks reddingsvest hangt nog thuis aan zijn prachtige nieuwe zeiljas. Roer om en nu snapt de rest van de groep ook waarom we pas na het avondeten in Medemblik aankwamen. Ik had de juh in, maar dat heeft natuurlijk weinig zin. De dag is nog lang en Medemblik geduldig. Als we een tweede maal uitvaren heeft de wind er ondertussen de brui aangegeven. We dobberen tot Edam en dan mag de motor het overnemen. Na een paar jaar van gedoe met dat ding is het nu elke keer weer een genot om hem aan te slaan en heel beschaafd te horen ploppen. Lezend en luierend komen we verder naar het noorden. Met zo weinig wind is koken geen punt.


WvM

11

De restjes uit onze keuken thuis leveren een winterse hutspot op die bij zo’n lekker temperatuurtje toch goed smaakt. Na het eten is ook de wind klaar met haar middagdutje en zeilen wij nog door een prachtige avond naar Medemblik. Daar is iedereen druk aan het koken of net naar het restaurant vertrokken. De gezellige borrel hebben we gemist helaas. Wij gaan aan de wandel en daarna drink ik nog een kopje thee met Wanda en Daan. De ontspanning van zo’n eerste zeildag slaat genadeloos toe; om 21.30 uur zoekt de een na de ander zijn kooi op. Onze jongens niet, die gaan het kroegleven van Medemblik ontdekken: misschien zijn de meisjes hier aantrekkelijk. Diep in de nacht komen ze terug, zonder meisje, wel héél zachtjes. Ik ben trots op hen. Op kousevoeten lopen ze over de buurboten heen en in het donker maken ze hun kooi klaar. Als we op vrijdagochtend om 5.45 uur wegvaren zijn zij natuurlijk nog diep onder zeil. Er staat een stevige oosten wind die aan de lage wal voor een flinke golf zorgt. De jongens liggen te klotsen in hun kooien en wij genieten van een leeg IJsselmeer en van ons schip dat er lekker vandoor gaat. Ruim op tijd komen we in Den Oever aan. De lichten van de sluis staan op groen, maar we leggen eerst aan om onze bemanning uit bed te trommelen. We zijn tenslotte met zijn vieren op stap en bovendien hebben ze aangegeven dat ze graag zelfstandig met onze boot willen kunnen varen. Dan moeten ze toch vaaruren maken en geen slaapuren. We blijken ook nog diesel te kunnen tanken in Den Oever en tegen de tijd dat wij de sluis invaren liggen de meeste andere schepen daar ook al. De sluis vormt de overgang van een klotsend IJsselmeer naar een heerlijk rustig wad, waar wind en tij het roerend met elkaar eens zijn om gezamenlijk naar het westen te gaan. De zon doet ook nog een duit in het zakje en zo varen we in een lange sliert naar Den Helder. Alleen de twee waarschepen en de dragon fly lopen al snel uit, de rest blijft in elkaars buurt. Vroeg in de middag varen we Den Helder binnen waar voor ons een plekje is gereserveerd in de museumhaven. Het oude marineterrein van Den Helder moet een bruisend gebied worden. Je kunt zien dat het potentie heeft, maar het schijnt dat ze al 10 jaar bezig zijn om die potentie ook te gelde te maken. Zoals het er nu bij ligt is het enigszins leeg en verlaten. Voor ons wel een beetje vreemd om zo vroeg in de haven te zijn. Er is volop tijd voor luieren, boodschappen, douchen en borrelen. Mijn vaardigheden als fysiotherapeut worden nog ingeroepen. De langsbank in the Difference blijkt een perfecte massagetafel waar Daan zich overgeeft aan mijn handen. Om 18.00 uur verhuizen we allemaal naar de wal voor een BBQ. De jeugd verzamelt zich om 1 tafel en de anderen vormen groepjes. Dé gelegenheid om eens nieuwe mensen te leren kennen. Voor het eten wordt besloten wat we zaterdag gaan doen. De weersverwachting laat nog steeds een zwakke zuiden wind zien en het voorstel is om terug te gaan naar Den Oever en dan door naar Hindeloopen. Alleen de beide waarschippers gaan liever naar IJmuiden, de rest vindt het alternatief een goed idee. Zo zullen onze wegen dus scheiden. Terwijl de jeugd na de BBQ gaat bowlen, houden wij het al vrij vroeg voor gezien. De ontspanning laat de vermoeidheid bovenkomen en daar geven we graag aan toe. Omdat de sluis die de marinehaven verbindt met de buitenhaven niet zo vroeg bedient wordt, varen we om 7.30 uur helemaal om via het Noordhollands kanaal naar de buitenhaven. De beide waarschepen hoeven pas later weg. Zij kunnen om 8.30 uur de sluis door die hen direct in de buitenhaven brengt en dan varen we toch nog tegelijk het Marsdiep op. Zij slaan links af en wij naar rechts. Gauw even gekeken of we de stroom mee kunnen pikken naar Cornwerd, maar dat zit er niet in. Zelfs tot Den Oever zullen we hem niet helemaal mee hebben. Wel alles mooi bezeild en zelfs toen de stroom tegen begon te lopen bleven we met 4 knopen over de bodem genoeg vaart houden. We liggen met de Toya in de sluis, kunnen we straks mooi de strijd met elkaar aangaan. De wind wordt ruim richting Hindeloopen dus de Bolle Jan kan weer omhoog en daarmee lopen we wel uit op Toya. Ik schrijf dit tijdens het Pinksterweekend met elke dag warm weer en genoeg wind, dat was tijdens het Hemelvaartweekend wel anders: van lange ondergoed en dik in het zeilpak met muts tot korte broek en hemdje en van een


WvM

10

goede 5 bft, prachtige lopende windjes tot een paar maal windstil. Door al dat wisselende weer lijkt 1 dag soms wel twee, mede door de lange afstanden die we afleggen. Op een uur varen voor Hindeloopen worden we gebeld door Ingrid: Hindeloopen ligt vol, we wijken uit naar Staveren. In de nieuwe marina liggen we allemaal gebroederlijk naast elkaar en verschillende bemanningen voegen zich samen om te borrelen. Onze jongens gaan nog boodschappen doen en wij slenteren even later achter hen aan. We halen herinneringen op aan die keer dat we met ons waarschip 600 vlak voor Staveren bij westenwind kracht 6 ons roerblad verloren. Harm, 3 maanden oud, lag diep te slapen en was zo kien pas wakker te worden toen wij de sluis door waren en er geen pottekijkers meer waren om commentaar te geven op zulke onverstandige jonge ouders. Eenmaal aan wal hebben we toen onze schrik weggedronken in een oude bruine kroeg. Daar zit nu een lekker eetcafe met nog steeds dezelfde oude wandschilderingen. We nodigen Harm en Jidde uit om dit weekend hier feestelijk af te sluiten met een etentje. We bevestigen onder het eten alle vier dat we erg genoten hebben en dat het ook erg goed ging met zijn vieren. Een voorproefje voor komende zomer als Harm en Jidde ons misschien gaan vergezellen op een oversteek naar Engeland (ijs en weder dienende). Jidde en Harm nemen Daan ’s avonds nog mee terug naar de kroeg om voetbal te kijken (geen van drieën is een echte voetbalfan, maar gezellig is het wel). Terwijl de jongens uitslapen zitten wij ’s ochtends al aan een heerlijke croissant en koffie en thee bij het bakkertje waar twee vriendelijke dames ons serveren. Die nieuwe haven heeft niet veel bekoring, maar dit is toch wel een luxe waar we erg van genieten. Daarna koffie op de steiger. Na de koffie was iedereen ongelooflijk snel weg. Dolf en Ingrid gaan naar het noorden: hun vakantie is begonnen. De rest koerst op Enkhuizen af. Ik eis deze keer op dat ik de boot eruit manouvreer, want met drie mannen aan boord heb ik niet veel kans meer om op de motor te varen. Wij houden nog even de motor bij want er wordt nog afgewassen binnen. Er staat een vervelende klots, die ik op de kont probeer te houden. Zo komen we prachtig boven het vrouwenzand terecht. Een blik op de kaart laat ons weten dat wij niet vast zullen lopen. Ondertussen zeilen we op de bolle jan en achter ons zien we de Blue Lady ons volgen. Ai ai, hoe diep steken zij? Het lijkt of ze vast lopen, maar later horen we dat de dames zich wel bewust waren hoe diep het was. Met een bui in aantocht komt er meer wind. Zeilen worden gewisseld, we liggen een tijd te klooien met alleen een grootzeil op en ik kijk verbaasd hoe de Toya ons al weer voorbij zeilt. Als je zo op tijd vertrekt dan is het natuurlijk dringen bij de sluis. Mooie oefening voor Jidde. De jongens hebben deze dagen heel wat gemanouvreerd; leuk hoe ze het oppikken. Na de sluis ontstaat een spannende strijd tegen de Two Ladies. We koersen zuidelijker om de Bolle Jan zo lang mogelijk vol te houden om op het laatst op te loeven richting Volendam. Het gaat echt gebeuren: wij winnen het van een plastic boot! Bij de borrel vertrouwd Annelies me toe dat deze actie van ons ervoor gezorgd heeft dat Tineke zwicht: Annelies mag een genaker kopen. Volgend jaar zijn ze geen partij meer voor ons. Het is nog gezellig in de Gouw Thuis. Ik hoor hoe de Waarschepen in 7 uur van Den Helder naar IJmuiden zijn gezeild. Voor ons dus een goede beslissing om naar Friesland te gaan. De Dragon Fly van Frans en Afke was ik ook kwijtgeraakt. Zij zijn van het overvolle Hindeloopen meteen naar Enkhuizen gegaan. Met die brede tri kozen ze voor een zekere plek in de haven. Dat was rondje Noord-Holland 2012: vier dagen heerlijk zeilen en leuke mensen ontmoeten en de plannen, zoals we als zeilers gewend zijn, ter plekke aanpassen aan het weer. Sjuul Adema


WvM

11

HOE RADBOUDJE EN DE WILLEM BARENDSZ IN HET ZUIDERZEE MUSEUM VERZEILDE. Aan het eind van een vergadering van de oude bootjes club vertelde een oud voorzitter dat de schepen van de VKSJ [ Vereniging Van Klassieke Scherpe Jachten] in het Marker haventje van het Zuiderzee museum mochten liggen. Na 2 dagen tussen de pensionado’s voor het Snoeck van Loosen park te hebben gelegen in Enkhuizen en de hele vesting in de ronde te hebben gelopen, wat een rot eind is, en na terugkomst mij eigenlijk net zo oud voelde als al die in geslapen oude pensionado’s , en de tweede dag het binnen museum heb bezocht, ben ik naar het Marker haventje gevaren het was even zoeken, want er staat in het water een schutting voor. Zodra het puntje van mijn boegspriet om de hoek kwam begon er al iemand te roepen; U mag niet naar binnen en ik riep terug ,mag wel en voer rustig door. De goede man meteen bellen en ik wachten op de hele politie macht van Enkhuizen, waarschijnlijk één veldwachter. Bij het afmeren stond er al een beveiliger op mij te wachten en die heb ik meten maar een landvast in zijn handen geduwd zodat de boot in ieder geval al vast lag. Als ik eenmaal vast lag kon ik in ieder geval een paar foto’s maken voor ik vertrekken moest. Ik kon mij Troetertoeter november 2012

namelijk niet voorstellen dat de oud voorzitter van de Vereniging Van Klassieke Scherpe Jachten sprookjes vertelde . Hij had mij wel eerder in den Helder een schippers maaltijd door mijn neus geboord maar dat heeft hij ook wel geweten. Tijdens de receptie in den Helder heb ik tegen de waarnemend Burgemeester gezegd; dus U hebt ons onder valse voorwendsels naar den Helder gelokt. En toen ging de oud voorzitter ook nog het boek met alle schepen aan bieden van 38 euro. Ik had het liever gegooid. Maar goed, ik aan de beveiliger verteld dat het volgens onze voorzitter van de oude bootjes club wel mocht, hij weg, maar na nog vier beveiligers toen maar gevraagd naar de chef beveiliger, die weer het zelfde verhaal vertelde, ook hij wist nergens van. Toen maar gevraagd naar de directeur maar die was in vergadering maar Radboudje mocht voorlopig blijven liggen en ik mocht het terrein af, wel via de hoofd ingang en melden met naam en bootnaam bij de portier, en ik naar het groenten boertje op de hoek van de oudste haven waar de groenten voor de deur staan en je het geld in de brievenbus moet doen,ik vind het geweldig dat zulks nog kan in deze tijd. Als groenten boer in de binnenstad van Amsterdam moest je dat niet proberen. Bij terug komst lag er een briefje van de conservator,, Meindert de Boer” dat ik mocht blijven liggen, maar je moet wel vriend van het museum worden en dat was niet verteld op de vergadering door de oud voorzitter en dat kost 25 euro, eigenlijk nog goedkoop als je met 2 of 3 personen het museum wilt bezoeken.

WvM

24

Maar ik was alleen dat zou dus een dure ligplaats worden. Er mag aan dek geen plastic aan boord liggen en ook geen rode of zwarte plastic land vasten, wel het hempex touw wat Manilla lijkt,en dat heb ik. Tegen 5 uur kwam Meindert de Boer zelf ook nog even kijken en dacht dat mijn reddingsboeien van kunststof waren en dat mag dus ook niet. Ik heb hem toen verteld dat ik er een hele winter over heb gedaan om als ze als ‘’ kerel “ te bekleden en dat viel niet mee,ik heb de eerste wel 3 keer over nieuw moeten naaien. Ik had het namelijk in de jaren 50 al een keer gedaan althans mijn ex het naai werk en ik het schilder werk en laten drogen op een halve woning in de keuken, zo doende nu de ex. Onder het zeildoek eerst vetvrij papier waar geweren ingepakt werden, want het mag niet gaan plakken aan de onder grond en dan in soppen met 2 lagen lijnolie verf, dat duurt weken voor dat het droog was, daarna 2 lagen glansolie verf ook weken drogen. En dan met een penseeltje de letters er op. Vroeger bekleedden ze het dek en kajuit dak ook op deze wijze, ik heb dat in 1962 ook nog op een Beulakermeer kruizertje gedaan. Maar ik mocht blijven liggen en terug komen en hij vond het een mooi scheepje. In de kajuit hebben wij nog even gezellig zitten praten en kwam het gesprek op de ijszeilers van de Gouwzee, naar aanleiding van een foto van de ijsschuit de ,,Willem Barendsz” uit 1920, waar ik schipper van ben in de kajuit. Het museum heeft namelijk ook een echte oude ijs-


schuit uit 1750 gebouwd in Monnickendam, welke van een joodse familie is geweest en na de oorlog via een NSBer bij het museum terecht is gekomen, althans dat is het verhaal, er is er een die het weet maar die vertelt niets. Maar tijdens de winter tentoonstelling hing er een zeer grote foto van de “ Willem Barendsz” ijsschuit in het Zuiderzee Museum in Enkhuizen en een grote foto in het NoordHollands Dagblad. Met mij, en als grote hulp, de dochter van de familie de Wit uit Enkhuizen van de Argo Navis, een heel mooi schip van de oude bootjes club gebouwd in 1960 een Braband klasse van Alan Buchanan. Welke in de wedstrijden veel prijzen wint en niet alleen bij de oude bootjes club maar ook de 24 uurs en andere wedstrijden. Ik heb toen Meindert de Boer uitgenodigd om op een zaterdag morgen onze werkplaats te bezoeken waar wij aan het restaureren zijn, hij vroeg toen of wij in staat waren om de ijsschuit uit 1750 ,, de Sperwer” te restaureren en mijn antwoord was natuurlijk; ja. Wij hebben 2 leraren technische school, timmerlieden, uitvoerders, schilders, ijzer werkers en ik ben de krullen jongen met bezem en blik. Momenteel zijn wij met de laatste grote ijsschuit bezig namelijk de Poolvos gebouwd bij jachtwerf van Dam, Oude Wetering, van ons lid met de Sarcelle 2 , deze schuit is gebouwd in 1930 - 1931 en de langste van Europa namelijk 9.10 lang model ,, Internationale 6 meter “ klasse uit de jaren 30. Toendertijd het speeltje voor de beter gesitueerden.

WvM

25

Daar is wel minstens Paarden ijs voor nodig of als de elf stedentocht gehouden wordt. De loperbalk waar de lopers aan zitten, is nog geklonken ijzer [misschien om voor drijf vermogen te zorgen?] In 1947 heeft Koningin Wilhelmina er een tochtje mee naar Marken gemaakt. Onze oudste ijsschuit stamt uit begin 1800, verder een uit 1830 en een uit 1840 welke wij van het museum uit Rotterdam hebben gekregen en één uit 1849 naar het eerste scherpe midzwaard jacht dat in 1846 uit Amerika naar Nederland werd gebracht en vliegende schotel of centerboard werd genoemd en verder 1870, 1890, 1899, enz, enz. Wel word er nog gewerkt aan een kinder ijsschuit en dan is alles gerestaureerd. Helaas heb ik weinig kunnen ijszeilen wegens gezondheids klachten, ik kreeg namelijk mijn katoenen grootzeil niet om hoog gehesen door reuma in mijn handen, en er was te veel sneeuw op het ijs en in het begin niet betrouwbaar, er zakten 3 schuiten door het ijs waarvan één zijn mast brak. Er wordt weer een nieuwe mast gemaakt, dit was een mast uit het begin van de vorige eeuw. De laatste zondag op het ijs hebben wij midden op de Gouwzee een BBQ gehouden die zeer geslaagd was, er stond geen wind en de zon scheen. Ondanks dat wij niet konden zeilen, was het een feest en voor mij voor het eerst een BBQ op het ijs. Cor Jansen, a/b Radboudje en Willem Barendsz.


WvM

26


WvM

27

Van Oostende naar Sedan aan de Maas. Juni 2011.

Dit is de 4e keer dat ik met mijn zwager Wim en Barbara met zijn Linssen 44, de Margarita, een paar weken mee mag varen. Voor mij elke keer weer een feest. Woensdag 8 juni met de trein van even voor achten van Amsterdam C.S. naar Antwerpen. Wim had voor mij via internet een kaartje besteld. Ik ben niet zo internetterig. Kosten 25 EU. In Antwerpen, waar het monumentale station prachtig gerenoveerd is en er tegenwoordig drie etages met perrons zijn heb ik in de centrale hal een kaartje gekocht naar Oostende. Kosten voor 65+ ers 5.EU 20. Maakt niet uit waar je in België ook heen wil. Om tien voor twaalf liep de trein het oude station aan de veerboothaven van Oostende binnen. Wim en Barbara stonden al op mij te wachten. Naar de boot was een klein stukje lopen. Die lag in de vissershaven. Aan boord eerst een kopje koffie. Kijk eens, zei Barbara, en hield mij een fles berenburg voor waar een heel klein beetje uit was. Die heb je van Rinus. Had hij aan boord staan en drinkt dat spul niet. Jij wel. ( Rinus is ons W.V.M. lid die met zijn Linssen de Solarus, reTroetertoeter november 2012

gelmatig op de woensdagavond wedstrijden startschip is.) Wat wil nu. De Linssen Ownersclub had een tocht georganiseerd die in Oostende eindigde. Zij waren over zee ’s morgens terug gegaan richting Zeeland. Het waaide pittig en ze hadden stroom tegen. Wim, van oorsprong zeiler vond het maar niets. Wat doet een motorboot schipper bij stroom tegen, die gooit er een tandje gas bij. Wij zijn in de loop van de middag vertrokken. Via Nieuwpoort richting Duinkerke. Bij de eerste sluis kregen we te horen dat de volgende brug tot 5 uur gestremd zou zijn wegens werkzaamheden. Moesten dus een tijdje wachten. Mooi moment voor een drankje en een hapje. We hebben Duinkerke niet gehaald. Waren net te laat. De sluizen worden gedurende een bepaalde tijd bediend. Dat verschilt per kanaal. De volgende morgen in Duinkerke eerst tanken. Margarita is een dorstige dame. Die lust gerust wel een paar honderd liter diesel. Al gauw hadden we achter de brug een ponton gevonden waar een diesel en benzinepomp op stond. Deze werkten alleen op creditkaarten en we wilden liever gewoon tanken. Wij de hele haven afzoeken maar geen andere pomp te vinden. De tanks waren bijna leeg dus noodgedwongen terug naar het ponton. De eerste creditkaart weigerde. De volgende van een andere bankinstelling pakte. Na 125 liter stopte de pomp. Moest je de slang op hangen en opnieuw de kaart er in steken en je pincode invoeren en dan kreeg je weer 125 liter. Wat een gedoe. Gelukkig, Margarita had haar buikje vol. Op richting Douai naar het Canal du Nord. Er volgde nu een paar rustige vaardagen met niet al te veel sluizen. Over het C du Nord naar het riviertje de Aisne. Halverwege deze tocht wilden we de Somme op varen. Een klein riviertje dat langs de stad Amiens naar de Noordzee stroomt. De stad moet de moeite waard zijn om te bekijken. Wij hebben haar nooit gezien. ( Ik weet niet of een stad mannelijk is of vrouwelijk, wanneer ze mooi is neem ik aan; vrouwelijk; ) Op de eerste plaats waren we de Somme straal voorbij gevaren. Ik stond aan het roer. Ik sta meestal aan het roer wanneer er geen moeilijk manoeuvres uitgevoerd hoeven te worden. Langs de oever staan Km paaltjes en die staan ook op de detailkaart. Ik kon dus zien dat ik de Somme voorbij gevaren was. Schipper er bij gehaald. Boot gekeerd en terug. Vanaf deze kant was het riviertje beter te zien, half verscholen tussen de bomen. Een mooi riviertje, meter water onder de kiel en takken die langs de stuurhut schoven. Alsof je door het oerwoud voer. Helaas geen krokodil gezien maar dat is ook logisch want die heb je niet in Frankrijk. Na zo een drie kwartier met stationair draaiende motor

WvM

22

over het riviertje gedobberd te hebben, doemde om ’n bocht een sluisje op. Door de sensor gevaren. Het licht sprong op rood groen en nadat de sluis volgelopen was ging de deur open en sprong het licht op groen. We pasten er maar net in. Blauwe stang omhoog gedrukt, dan gaat de sluis werken. Wanneer je de rode stang omlaag drukt maakt de sluis een noodstop en komt er iemand van de vnf. (voies navigables de France ) om de problemen op te lossen. Het water zakte een paar meter en de deur ging open. Wim voer de Margarita de sluis uit en onder een bruggetje door. Daarna gaf hij het roer aan mij over dus klom ik op de stuurstoel terwijl ik onderwijl de meters controleerde. Motor temperatuur, oliedruk, laadstroom, toerental, diepte enz. Ik schrok een beetje. Wim, we hebben nog maar tien centimeter water onder de kiel. Meteen gas er af en kaarten raadplegen. Dit was wel heel erg weinig water en het zag er niet naar uit dat het verderop dieper zou worden. Wat nu. Acht Km achteruit varen is geen optie. We moesten zien dat we de boot gedraaid kregen. Bij het bruggetje was het riviertje op zijn breeds. Met veel moeite, met kop en kond over de grond schuivend is het ons gelukt. Nu deed zich het volgende probleem voor. Omdat we niet langs de sensor gevaren waren, die stond een eind verderop, wilde de sluis niet open. Weer met veel moeite het schip met de kop aan de wal gelegd en van boord geklommen. Op de sluis stond een huisje en daar hing een telefoon. Niets aan de hand, even vnf bellen. Vergeet het maar. Telefoon gesloopt.

Inmiddels stopte er op de brug een jeep met aanhanger, waarop landbouw werktuigen, en er stapte een man uit. Begon tegen mij een Frans verhaal af te steken waar ik niets van begreep. De brave borst had natuurlijk zelf al lang gezien wat het probleem was. Pakte zijn mobiel uit zijn zak en begon allerlei instanties te bellen. Ja hoor. Een paar tellen later ging de sluis open. Barbara het schip los gegooid. Wim voer haar de sluis in waar ik inmiddels naar toe gelopen was om de landvasten aan te pakken en aan boord geklommen. Terwijl de schutting bezig was arriveerde er een auto van de vnf en kwam iemand vragen of alles in orde was. Het is mij al eerder opgevallen dat de Fransen vriendelijk en behulpzaam zijn. Dat maakt een vakantie erg prettig. Terug gevaren door het oerwoud en C du


Nord op naar het zuiden. Doordat we niet in Amiens gekomen zijn waren we twee dagen voor op ons schema. In het voorgaande heb ik een foutje gemaakt. Barbara houdt een vrij, ik kan beter zeggen een zeer, nauwkeurig reisverslag bij. Ze is zo lief geweest om mij vanuit Middelburg daarvan een beknopt overzicht te sturen. Voor mij belangrijk want ik gooi de boel wel eens door elkaar. Dan varen we in dit verhaal van hot naar her terwijl dat in werkelijkheid niet het geval is Ik heb geschreven dat er een paar rustige vaardagen volgden. Zo rustig waren die niet. Het gaat over dinsdag 14 juni. Wij vertrekken bij tijds en gaan eerst zes sluizen omhoog. Dit doen we in gezelschap van twee Belgische schepen. Nu krijgen we een tunnel van 4354 meter. Tunnels zijn spannend, we passen er maar net in. Ik geef meestal een zucht van verlichting als we er weer uit varen maar vind het toch een belevenis die ik niet wil missen. Daarna vijf sluizen omlaag. Meren af in Peronne waar het behoorlijk druk is. Een uitnodiging van de Belgen om bij hun wat te komen drinken slaan we natuurlijk niet af. Wim en Barbara drinken wijn, voor mij hebben ze echte Hollandse JENEVER. ’s Avonds op het dorpsplein, wat een rot eind lopen was, maar wel heel gezellig, heerlijk gegeten op een terrasje. Nu ga ik verder met mijn verhaal waar ik gebleven was voor ik de fout inging. Het is donderdag 16 juni. Wim voelt zich niet lekker. Blijft ’s morgens wat langer liggen. We hebben de tijd aan ons zelf en zijn voor op ons schema. Tegen de middag maken twee anderen Belgische schepen achter ons vast om te lunchen. Wanneer zij vertrekken maken wij ook los en varen achter hun aan. Op het moment van vertrek gooien ze boven de hemelse sluizen open wat een hevige stortbui tot gevolg heeft. Dus maar even wachten. Het duurde niet lang. Een sluis stijgen en een tunnel van 1058 meter. We varen als achterste met ons drieën door de tunnel. Dit is voor mij de eerste keer dat we met meerderen achter elkaar door een tunnel varen. Nu moet je niet alleen zorgen dat je in het midden blijft maar ook je snelheid aanpassen. Hierna twee sluizen omhoog en maken vast vlak voor de sluis van Noyon. De dag daarop varen we door het kanaal l’Oise a l’Aisne naar Chauny waar we om een uur of twee vastmaken. Even later begint het te regenen en het is die dag niet meer droog geworden. Wanneer het wat minder hard regent gaan Bar en ik toch even de stad in om bootschappen te doen. Hartstikke druk en heel gezellig. Het houdt op met zachtjes regenen dus wij duiken de kroeg in. Worden we bediend door een dienstertje die per ongeluk op mijn tenen trapt. In vlot Frans uit ze duizend excuses waar ik geïnteresseerd en vol aandacht naar luister, maar waar ik geen moer van versta. Het was echter een verdomd leuke meidje, vandaar mijn aandacht. Heel begrijpelijk. Vind U ook niet? Morgen zaterdag een snipperdag. Kan Barbara een wasje draaien. Wim en ik klungelen een beetje aan de boot en lezen wat. ’s Avonds willen we in de stad wat

WvM

23

gaan eten. Uitgestorven, alles dicht. Het enigste wat open is, is een pizzeria maar die zit stampvol. Daar moet je waarschijnlijk drie maanden van te voren een tafel bestellen. Wim maakt aan boord een heel smakelijke maaltijd. Glaasje wijn er bij, helemaal goed. Zondag verder. Bij de eerste sluis krijgen we een afstandbediening mee. Die hebben we de volgende dagen nodig om de sluizen en tunnel te bedienen. Maandag. Vier keer om hoog, tunnel van 2365 meter, vier keer om laag. Het licht voor de tunnel bleef een

hele tijd op rood staan. We hadden goed op het knopje van de afstandbediening gedrukt. Op het paaltje op de wal, waar je, je afstandsbediening op moet richten gaat een lichtje knipperen wanneer het jouw signaal ontvangen heeft. Daar lag het dus niet aan. Na zo een twintig minuten kwam er een tegenligger uit de tunnel. Daarna sprong het licht snel op groen. Op ons gemakkie de tunnel door. Tunnels worden bijna een gewoonte en na vier sluizen vast in Bourg et Comin, een gehucht zonder restaurant dus weer lekker aan boord gegeten. De volgende dag in Berry-au-Bac wordt ons door het sluiswachters vrouwtje een flinke schaal kersen aangeboden voor drie euro. U weet wel, zo een zilverkleurige aluminium ( of ander materiaal) bak die de chinees ook wel gebruikt. Babel pakt het schaaltje aan, brengt het naar binnen en komt met drie euro terug. Het lieve mens pakt het geld aan en zegt iets wat niemand begrijpt. Ze begint wijzend heen en weer te lopen en heeft het maar over basket of zo iets. Het duurde vrij lang voordat we er achter waren dat ze het bakkie terug wou. Woensdag 22. Vannacht en van morgen regende het maar tegen de middag breekt de zon door dus gooien we los. We varen inmiddels in het kanaal des Ardennes. Rethel halen we net niet. De sluizen draaien tot zes uur en we zijn er om kwart over zes. Donderdag 23. Vroeg weg want we willen lunchen in Attigny. In een hotel-restaurant op het dorpsplein heerlijk gegeten. Wanneer je in Frankrijk voordelig en goed wil eten moet je tussen 12 en 2 zijn. Middag dutje gedaan. Met de achterburen gepraat. Die hadden namelijk, toen ze onder de brug door voeren, een steen op de boot gehad. Met zijn mobile telefoon een foto gemaakt van de stenengooiers, een stel opgeschoten jongenlui, en naar de politie. Daar waren de jongelui Troetertoeter november 2012

bekend. Ze zouden er wat aan doen. Niemand hoefde zich zorgen te maken aldus de politie woordvoerder. De vader van een van de jongens zat vast. Niet zo een erg lekker stel dus. Later die middag, Wim en Barbara waren een stukje wandelen, kwamen er vier meisjes langs de kade geslenterd. Ik schat hun leeftijd tussen de negen en veertien jaar. Ze zagen er nogal smoezelig uit. Ik was alleen aan boord en zat op het achterdek wat te lezen. De jongste bood mij een lolly aan die ik vriendelijk aan nam en de oudste voeg, maar dat duurde even voor dat ik het begreep omdat het merendeel in gebarentaal ging, of ze de boot van binnen mocht bekijken want ze vond het zo een mooie boot. Dat weigerde ik natuurlijk met als excuus dat de boot niet van mij was maar van mijn bon frere. Dat meitje van veertien stak een sigaret op nadat ze er mij ook een aangeboden had en vroeg of ik een vrouw had. Nee was mijn antwoord, wel een hoop vriendinnen. Dat ontlokte een ; Ou la la; Na twintig minuten dropen ze af en slenterde naar het volgende schip waar ze ook bot vingen. Later die middag vertelde ik dit verhaal aan de buurman. Heb je goed op hun handen gelet vroeg hij. Ja die waren nogal vies was mijn antwoord. Hij bedoelde natuurlijk of ze niets gejat hadden. Vrijdag Vandaag wordt het een echte werkdag. 28 sluizen over 8,3 Km waar we vijf en een half uur over gedaan hebben. We leggen aan, aan de stadskade in Le Chesne. In de stad niets te beleven. Wim haalt pizza. Zaterdag. Meteen bij het vertrek moeten we de buiskap demonteren anders kunnen we niet onder de brug door. De ramen konden blijven staan al scheelde het maar een centimeter. Blij toe. Die plat leggen is veel meer werk. We dalen vijf sluizen die we bedienen met onze afstandbediening. Langs de oevers eindeloze graanvelden. Om de paar kilometer staat aan een laad en loswal een graansilo. Maken vast in Pont-a-Bar. Een gehucht bestaande uit drie huizen en een kroeg. Wim weer koken. Gelukkig vind hij het leuk om te doen. Zondag. Nog twee sluizen en we zijn op de Maas. Om negen uur liggen we voor de eerste en die draait vlot. Bij de tweede sluis hebben we drie kwartier moeten wachten omdat de deur aan de andere kant niet dicht wilde. Dit is dus het einde van het Canal des Ardenes. We zijn op de Maas en varen naar het noorden. Hier langs de oever glooiende weilanden met pootje badende koeien. Naar Charleville-Mezieres. Een mooie interessante stad waar we vastmaken aan een drijvende stijger van een luxe mega camping. Het is nog voor de middag en dat betekent: In de stad lunchen. We wandelen de stad in en komen op een groot plein met oude huizen. Onder deze huizen zijn galerijen en daar zijn allerlei restaurantjes gevestigd. We kunnen uitzoeken. Het is inmiddels mooi en warm weer geworden. Op een plekje in de schaduw genieten we van het eten en het uitzicht. Wim en Bar gaan de stad verder verkennen Ik slenter terug naar de boot en ga op het achterdek in een lekkere luie stoel zitten. Zachtjes dommel ik weg. In de namiddag wat lekkere hapjes en een glaasje wijn. Het leven aan boord van de Margareta is zo slecht nog niet. Maandag 27. Nadat we allemaal op de wal zijn wezen

WvM

22

douchen. Barbera de wasmachine geprogrammeerd en Wim en ik de bootschappen gedaan hebben varen we stroom opwaarts naar het zuiden. Ergens, halverwege Sedan, leggen we aan, aan een mooie nieuwe drijvende steiger bij sportvelden. Daar liggen we met vier schepen. Meer kunnen er ook niet liggen. Een van de schepen is een Nederlands zeilschip met gestreken mast op weg naar de Middellandse Zee. Een ander is een oud opgekalefaterd geklonken vrachtscheepje, gebouwd begin 1900 in Oudewater, gehuurd door twee Australische echtparen en er ligt nog een Nederlandse motorboot. Het is mooi weer dus tafel en stoelen van boord gesleept en onder de bomen geïnstalleerd. Wijn stokbrood en vlees. De BBQ aangestoken en smullen. Het is schitterend langs de Maas. Dinsdag. Mijn laatste vaardag. Vroeg weg omdat er hevige regen en onweersbuien voorspeld zijn. Vier sluizen omhoog, logisch als je stroomopwaarts vaart. De Maas is hier mooi. Dat had ik al verteld maar ik blijf genieten. Tegen de middag liggen we aan de steiger in Sedan, weer bij een camping. Wat is het heet. Om half twee 36 gr. en om half zes 37 gr. Je kon er op wachten. s’ Avonds breekt het noodweer los en het blijft de hele nacht donderen. Woensdag. Een lummeldag. We lunchen in een groot en druk restaurant in een winkelcentrum. Ze hebben gekookte mosselen en daar houd ik van. Wat een sof. Over de Franse keuken niets dan goed maar dit. De meeste schelpen waren leeg en waar wat in zat, ik moest mijn leesbril op zetten om ze te vinden. Ze waren voorgekookt, doorgekookt en nagekookt. Het leek nergens op en het smaakte nergens naar. Nee, dan de mosselavond op ons clubschip. Voorzitter Dolf, jij doet het 1000X beter. Kunnen die Fransozen echt wat van leren. ‘s Avonds wat SMSjes naar Nederland gestuurd dat ik donderdag thuis kom. Zo ook een naar zeilmaat Leo die regelmatig op de woensdag avond wedstrijden met me mee vaart. SMS’t hij terug; donderdag kan ik niet, dan heb ik wat, maar vrijdag kan ik je komen ophalen. Geweldig. Wim en Barbara geraadpleegd. Een dag langer in Sedan moest ook in hun programma passen want die wilden verder, maar het kon. Weer een SMS je naar Leo om tijd en ligplaats op te geven. Leo, nogmaals BEDANKT. Donderdag hebben we goed besteed. We hebben de oude stad bekeken. Heel interessant. In de 15e eeuw laat Evrard de la Marck een burcht bouwen die de rechter oever van de Maas domineert.

In 1562 laat het prinselijk paar zich tot het calvinisme bekeren. Er vestigen zich veel protestanten en de stad wordt economisch belangrijk. In 1642 wordt het prinsdom bij Frankrijk ingelijfd maar blijft militair strategisch belangrijk. Er valt natuurlijk veel meer over Sedan te vertellen.Wanneer U in de gelegenheid bent om de Maas op te stomen is het de moeite waard om zelf even te gaan kijken. Nadat we de burcht en het paleis van onder tot boven bekeken hadden zijn we in de binnenstad bij een zeer drukke pizzeria gaan eten. Lekker, veel beter dan die rot mosseltjes van gisteren. Vrijdag 1 juli. Klokslag twaalf uur komt Leo de haven op rijden. Barbara laat Leo de boot zien, Wim zet koffie en onder het genot van een bakkie praten we bij. We besluiten om in de zelfde pizzeria van gisteren te gaan lunchen dus met zijn allen bij Leo de auto in en naar de binnenstad. Heerlijk gegeten en het was er weer hartstikke druk. Ja, en nu komt het afscheid. Ik heb het echt fijn gehad aan boord bij Wim en Babel dus, maar tja aan alles komt een eind. Misschien mag ik het komend jaar weer een stuk met ze mee varen. Ik hoop het. Waar we dan terechtkomen hoort U nog wel. Wim en Babel lopen naar de boot en varen die zelfde middag nog een eind de Maas op. Leo en ik stappen in de auto en zijn in de namiddag in Monnickendam.

Hier volgen een paar gegevens uit het logboek van Barbara. 8 juni Gerard aan boord; 3 tunnels; 103 sluizen; 72,48 motor draaiuren; 100,15 uur onderweg; 529,0 Km afgelegd. 1 juli 2011 Gerard van boord:

Fin!


WvM

23

Woensdagavond

wedstrijden 2012 Dit jaar weer een wedstrijdserie met overwegend goede zeilcondities en veel deelname. Alleen de eerste geplande wedstrijd eind april hebben we vanwege de slechte verwachtingen moeten aflassen. Bij de wedstrijden hebben we totaal 44 schepen aan de start zien verschijnen met gemiddeld per wedstrijd ongeveer 23 deelnemers. Een mooi gemiddelde, maar er kunnen er nog wel een paar bij volgend jaar. Meetellend voor de serie is dit jaar ook weer meegedaan door 7 schepen aan de Jan Schokkerrace georganiseerd door de Watersport vereniging Volendam op zaterdag 23 Juni. Dit was echter wel de enige wedstrijd met veel regen en harde wind. Na afloop kon er gratis afgemeerd en overnacht worden aan de tuigsteiger bij Schokker, waar tevens in de bedrijfsruimte de prijsuitreiking was en we konden genieten van nasi met saté. De WVM ging wederom met de wisselbokaal van best presterende vereniging huiswaarts door de goede scores van de Off Course, NNJ80 en de Patsy. Ik was oorspronkelijk 2e, maar er bleek, nadat ik de uitslagen gecontroleerd had een rekenfout gemaakt te zijn. Het pakket vis behorende bij deze prijs was echter al op. Na de wedstrijd van 27 Juni is het clubschip naar Edam gegaan voor een hellingbeurt. Om voor de nabespreking van de wedstrijd op 4 Juli niet op straat te staan, konden we onderdak krijgen bij onze buren van WV De Ark, waar ook de bediening prima verzorgd werd. Als afsluiting de 32 mijlsrace. Bovenin het klassement waren de kaarten inmiddels wel geschud, maar vanaf plaats 3 t/m 8 was nog alles mogelijk, ook omdat de uitslag dubbel telde in het klassement. Deze wedstrijd op 8 September werd gevaren onder prima condities, warm weer en niet te veel wind. Volgens sommige deelnemers een beetje te weinig wind maar op het startschip was het goed toeven. Door de geringe golfslag was Astrid Brouwer als aankomend fotoprof prima in de gelegenheid om vanuit de door mij bestuurde rubberboot foto’s te maken van alle deelnemers. De deelnemers had ik al een mail gestuurd hoe deze in te zien maar voor de overige leden die de foto’s willen bekijken ga naar: www.astridbrouwer.nl/photo klik “aanmelden” gebruikersnaam: WVM (groen poppetje) wachtwoord: 32mijls (slotje) klik “WVM” klik “2012 32 mijls race” klik “diavoorstelling” of klik op de afzonderlijke foto’s voor downloads klik “meer”


Met dank aan Astrid voor deze perfecte reportage en aan Willem Brouwer voor het beschikbaar stellen die dag van de Ninja als startschip waar ik met hun hulp en van Tineke Rinckes de start en de tijden van de finishende schepen kon opnemen. De start van de wedstrijd verliep behoorlijk chaotisch omdat een ieder tegelijk en liefst op 30 cm afstand van de startboei wil starten, terwijl de startlijn ongeveer 100 mtr. breed was. Bijkomend probleem was dat een aantal deelnemers moeite heeft om de juiste aanvaartijd naar de startlijn in te schatten, wat resulteerde in een aantal te vroeg gestarte schepen ( waarvan vier ervaren wedstrijd zeilers) die vervolgens terug moesten naar de lijn om opnieuw te starten. Dit verliep gelukkig allemaal zonder schade, maar er was achteraf links en rechts wel wat gemor. Winnaar van de 32 mijlsrace was de Off Course met als 2e de Wisper en als 3e Big Time. De overall klassering kunt U zien op de totaaluitslaglijst die eveneens in deze Troeter staat. Na de wedstrijd was er bij het clubschip de prijsuitreiking en voor degene die zich hiervoor aangemeld hadden een barbecue die prima verzorgd werd door slagerij Spronk. Ik wil alle vrijwilligers die hun steentje bijgedragen hebben om deze wedstrijden mogelijk te maken bedanken. Om te kunnen starten heeft Rinus Ostermann zijn schip voor de meeste starts ter beschikking gesteld, met als opvarenden voor de vlaggen en tijdwaarneming Ingrid Thuys, Tineke Rinckes en Margreet als invaller. Gerard Winkel heeft bij afwezigheid van Rinus ook een keer gestart en 1x is een schip door de Fa Deep hydrografie ter beschikking gesteld. Deze keuze vonden de startdames echter wat minder i.v.m. het ontbreken van een toilet aan boord. Verder werden na afloop de drankjes en het eetwerk op het clubschip weer verzorgd door het walteam Ger vd Broek, Dolf Thuys, Harry van Schaik en Kees Bobeldijk. Verder dank aan de mede wedstrijdcommissieleden Rein Bakker en Rincke Rinckes en natuurlijk alle mensen die geholpen hebben bij het opzetten van de tenten en de inrichting van het terras, be(vrouwen) mannen van de bar en het weer opruimen naderhand. Na de prijsuitreiking heb ik aangegeven nog één jaar mee te willen doen in de wedstrijd commissie dus hierbij een oproep aan mensen die als vrijwilliger in het team mijn plaats daarna in willen nemen. Een beetje kunnen werken met Excel en improvisatie is voldoende. Ik heb namelijk mijn boot verkocht en hoop met mijn aangeschafte campertje veel havenplaatsen door heel Europa eens van een andere kant te benaderen.

Marcel Visser

WvM

22


WvM

23

Woensdagavond

Totaaluitslag woensdagavond wedstrijden, Jan Schokkerregatta

Datum Aantal deelnemers Naam Schip 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38

Off Course Big Time NN J80 Whisper Firestorm Bretagne Södra Ende Patsy Galathea Xquise J'Amento Sedikih Schuim en As Lohi Quest Cool Kid 470 Raspaard Florijn Griel Foxy Kiet Kaitaia Hydra Plevier Surprise Sire Vixen October Spring Oranjebitter Djaya Raya Lynx Vamos Vita d'Oro Bikkel Radbout Rixt

9-mei 24

30-mei 24

06-jun 20

13-jun 18

20-jun 25

23-jun 7

1 2 3 4 18 5 7 25 8 12 6 14 10 25 15 25 9 17 21 25 25 13 25 19 25 11 25 25 16 25 20 25 25 25 23 25 25

2 5 1 14 6 3 9 25 12 11 4 8 16 7 15 10 13 19 25 25 25 17 25 18 25 25 23 25 21 25 25 25 20 25 22 25 25

5 2 1 3 4 20 7 12 9 20 8 9 11 19 19 20 19 15 14 20 20 6 20 20 20 20 13 20 20 20 20 20 20 20 20 20 20

1 2 3 17 14 7 16 5 6 4 9 19 19 19 12 10 19 15 11 19 19 19 19 19 19 19 18 19 19 19 13 8 19 19 19 19 19

1 2 8 19 6 5 7 10 11 3 14 13 4 15 26 17 12 16 20 26 26 26 26 18 9 23 22 26 26 26 25 26 24 26 21 26 26

1 8 2 8 8 8 4 3 8 8 8 8 8 8 8 5 8 6 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 7 8 8 8 8

groep 2 2 2 2 2 2 2 1 1 2 1 1 2 1 1 2 1 1 2 1 2 2 1 2 2 1 1 2 1 1 1 2 1 1 1 1 2

WvM

27

wedstrijden 2012

kerregatta en 32 mijlsrace 2011

2

23-jun 7

27-jun 23

04-jul 20

08-sep 23

08-sep 23

1 8 2 8 8 8 4 3 8 8 8 8 8 8 8 5 8 6 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 7 8 8 8 8

1 4 24 5 2 11 12 6 3 15 14 9 10 7 13 8 18 20 17 24 24 24 24 16 24 24 21 24 24 24 24 24 24 24 24 24 19

1 2 17 5 7 21 4 3 11 21 14 9 21 6 13 16 20 12 10 21 21 21 15 21 21 21 21 8 21 21 21 21 18 21 21 21 21

1 3 12 2 7 5 9 10 11 8 17 15 14 24 16 24 24 19 24 4 6 24 13 24 24 24 24 24 24 18 24 24 24 20 24 21 24

1 3 12 2 7 5 9 10 11 8 17 15 14 24 16 24 24 19 24 4 6 24 13 24 24 24 24 24 24 18 24 24 24 20 24 21 24

punten

15 33 83 79 79 90 84 109 90 110 111 119 127 154 153 159 166 158 174 176 180 182 188 187 199 199 199 203 203 204 204 205 205 208 206 210 211

WvM

aftrek 1

5 8 24 19 18 21 16 25 12 21 17 19 21 25 26 25 24 20 25 26 26 26 26 24 25 25 25 26 26 26 25 26 25 26 24 26 26

aftrek 2

2 5 17 17 14 20 12 25 11 20 17 15 19 24 19 24 24 19 24 25 25 24 25 24 25 24 24 25 24 25 25 25 24 25 24 25 25

Nieuwe boot WVM jeugd na geslaagde Deen actie Al heel lang is er een wens om een goede opvolgbot voor de Optimist aan te schaffen. De huidige Mirror’s zijn zo langzamerhand te oud geworden. De keuze van de jeugdcommissie was gevallen op de Laser Pico. Deze boten kan je met zijn tweeën en alleen varen. Een Pico is snel op te tuigen, van onverwoestbaar polyethyleen gemaakt en hij past in de containers zodat er geen extra havengeld hoeft te worden betaald. Kortom een Pico is een zeer geschikte boot om de Mirror op te volgen. Maar een Pico kost nieuw ca. €3000, - en een gebruikte tussen de €1500, - en €2000, -.

Deen Jeugdsponsor actie 2012 Ieder jaar houdt supermarktketen Deen een jeugdsponsor actie. Hiervoor moet je inschrijven en op basis van je argumenten wordt je uitgekozen om mee te doen. Wij waren dan ook heel erg blij toen we hoorden dat we als WVM waren ingeloot. Om de actie kracht bij te zetten hebben wij ons op zaterdag 21 april op het winkelcentrum het Spil als WVM gepresenteerd. Een oude Mirror met de WVM vlag in top stond voor de ingang van de Deen supermarkt. Binnen liepen de jeugdzeilers in hun fel oranje reddingvest rond om het winkelend publiek te helpen met het inpakken van de boodschappen, buiten werden flyers uitgedeeld met uitleg van onze actie. Natuurlijk was het de bedoeling dat de Deen muntjes in onze koker werden gestopt. En dat is prima gelukt!

Na 1 dag inpakken en muntjes verzamelen staan wij vet cool op de eerste plaats!


WvM

12

Het eindresultaat is bekend gemaakt op 7 juli in het stadium van Volendam vooraf aan het Votown concert. Namens de WVM heeft Fietje van Bochove de prijs in ontvangst genomen. Opbrengst: € 971,75. Een resultaat om trots op te zijn!

Laser Pico in de WVM vloot Met onze zoektocht naar een geschikte Pico hebben we veel geluk gehad. Bij de zeilschool Op de Helling in Heeg worden de Pico’s iedere 3 a 4 jaar vervangen en wij waren er, dankzij het feit dat WVM instructrice Fietje hier zomers ook les geeft, als eerste bij om een mooie Pico uit te zoeken. Na wat onderhandelen hebben wij een Pico aangeschaft met een hagelnieuw setje zeilen. Het aankoopbedrag past precies binnen ons ‘’Deen’’ budget. Tijdens de laatste lesavond op 28 september is de Pico feestelijk gedoopt met (kinder)champagne en taart. Het is een zeer geschikte boot om de Mirror op te volgen. Maar een Pico kost nieuw ca. €3000, - en een gebruikte tussen de €1500, - en €2000, -.


WvM

13

Geslaagd zeilweekend WVM jeugd in Edam In het mooie weekend van 15 en 16 september vertrok een grote vloot van WVM jeugdzeilers vanuit Monnickendam naar Edam om daar het 2e zeilweekend te vieren. De groep bestond uit 8 Optimisten, 5 tweemansboten en 1 Splash totaal 20 zeilers en zeilsters van net 9 jaar tot en met 18!.

De heenreis Om 09:00 zaterdagochtend is het gezellig druk bij het clubschip. De berg met tenten en slaapspullen wordt steeds groter. Na de limonade, en koffie voor de ouders, worden de boten opgetuigd. Nog een laatste palaver en dan te water. We zetten koers naar Volendam, het plan is om daar op het nieuwe strandje bij de jachthaven te lunchen.

Vertrek van de WVM vloot uit Monnickendam Er staat een windje 3 uit zuidelijke richting. Met deze wind zijn wij binnen een uur in Volendam. Te vroeg voor de lunch en….. het strand is afgezet met een ballenlijn. Voor de bootjes en de RIB’s niet echt handig. Snel overleg tussen de instructeurs en plan B is geboren. Marken is ook erg mooi en te bezeilen. Inmiddels is de wind wat toegenomen maar met een knik in de schoot is Marken bezeild. Om 12 uur ligt de vloot in de haven van Marken. Lunch op het grasveld van de KNRM. Troetertoeter november 2012

WvM

14

Na de lunch het water op koers Edam. Voor de Opti zeilers die dit jaar zijn gestart is het de eerste ervaring op het open water van het Markermeer. De wind in inmiddels toegenomen naar een klein 4’tje en bij sommige Opti kapiteins wordt het ‘’kriebelig’’ in de buik als er af en toe wat golfjes binnenkomen. Gelukkig heeft de rubberbootbemanning altijd een lief woordje en een snoepje klaar. Met deze wind gaat het als een speer naar Edam. De grote boten houden nog een wedstrijdje. In plané vliegen zij naar Edam. Voor Edam oefenen we nog even met het aan de wind zeilen want die techniek is zeker nodig als we zondag terugvaren. Bovendien geeft het de instructeurs een mooie kans om te zien hoe ver iedereen is gevorderd met het CWO programma. In Edam zijn wij te gast bij de Watersportvereniging Edam. Onze boten kunnen wij kwijt op het jollenveld en de tenten worden opgezet met uitzicht op ‘’zee’’. Wat wil je nog meer!.

Edam: kamperen, BBQ, ijsje halen, nacht rust en nachtje doorhalen. Het avondprogramma bestaat uit een super lekkere BBQ en een verdiend ijsje in de binnenstad van Edam. Het is wel even een eindje lopen maar ijs van de echte Italiaan is wel top. Bij de Opti bemanningen slaat de vermoeidheid na een dag zeilen toch echt wel toe. Een aantal moeten wij overtuigen dat tandenpoetsen voor het slapen gaan er ook bij hoort. De groep met onze oudere zeilers kennen geen vermoeidheid. Heel tactisch hebben zij hun tentenkamp een eindje verderop op het terrein neergezet. In het Opti en instructeurs kamp was het ‘s nachts rustig……..iets verderop bij de ‘’oudere jongeren’’ werd er nog lang over de beste zeiltechniek gesproken. Hoe haal jij je schoot door en hoe de nacht…. Tentenkamp ‘’oudere jongeren’’ met uitzicht op zee.

Naast onze Watersportvereniging was zondag ook de vereniging van Schardam aanwezig. Edam stond dit weekend dus in het teken van jeugdzeilen. Ieder jaar strijden Edam en Schardam om de Opticup. De contacten zijn gelegd en wij gaan zeker kijken of onze Opti’s volgend jaar ook van de partij kunnen zijn.


WvM

15

Terug naar Monnickendam Averij op zee en op de foto in Volendam Na een het ontbijt in het gezellige clubhuis van Edam tuigen wij de boten op. Als dank voor de gastvrijheid overhandigen wij onze clubvlag aan de voorzitter van de Edamse jeugd commissie en een setje echte WVM borrelglaasjes aan het havenmeester echtpaar. Een aantal WVM schippers moeten nog een beetje bijkomen van ‘’ the night before’’ het tempo ligt duidelijk lager dan op de heenreis.

Was het nou schoot doorhalen of toch de nacht?

Op de foto in Volendam.

Met een dikke windkracht 3 vertrekken wij uit Edam. Met onze boten kruisen langs het wedstrijdveld van Edam en Schardam. De Opti’s varen zoveel mogelijk onder de hoge wal richting de Gouwzee, de grote boten gaan meer buitengaats. Halverwege Edam en de Gouwzee zien wij Liselotte en Rozemarijn met hun armen zwaaien. Het teken dat er iets mis is. Een van de RIB’s is gaat direct hulp verlenen. De bovenmast van hun Topaz blijkt gebroken te zijn , gelukkig is er geen persoonlijke schade en worden de dames op sleep genomen. Tegen de wind opkruisend bereiken wij Volendam. Aan belangstelling hebben we hier geen gebrek, onze zeiljeugd staat in menig Japanse, Italiaanse en Chinese huiskamer op de foto vereeuwigd op de schoorsteenmantel of, heel hip, op de iPad. De verdere terugtocht loopt voorspoedig De Topaz dames worden verdeeld over de rest van de vloot en wij varen met een lekker windje richting de thuishaven. Een aantal jaren hebben wij vanwege slecht weer niet naar Edam kunnen zeilen met het 2e kampeerweekend. Dit weekend heeft het wat ons betreft weer helemaal goedgemaakt. Volgend jaar weer!


WvM

16


WvM

17


WvM

18

OPSPORING VERZOCHT Aan alle WVM leden Afgelopen vrijdag (19 okt) ontdekten mijn vrouw en ik dat onze boot verdwenen was uit de jachthaven. Je kunt je waarschijnlijk voorstellen dat we het eerst niet konden geloven en onthutst zijn. We hebben daarop aangifte gedaan bij de politie in Monnickendam (proces verbaalnr PL11WA 2012068735-1). De havenmeester heeft ook mensen gebeld die aan de steiger wonen en daaruit bleek dat iemand op woensdag 17 oktober een man in een blauwe jas aan boord heeft zien stappen met enkele tassen. Later die dag was de boot vertrokken van de ligplaats. De boot lag aan steiger A van jachthaven Hemmeland, nummer 59, dat is de steiger waar het clubschip ligt en dan bijna op het einde. Aan de leden het verzoek informatie door te geven aan mij of de politie als zij iets opvallends hebben gezien, ook vóór die datum? De politie zoekt en ook is een schade-expert van de verzekering ingeschakeld, maar ik wil het zo wijd mogelijk verspreiden. Bij voorbaat hartelijk dank. Met vriendelijke groet, Norbert Velthausz

Tel. 06-26280715


WvM

19

Werkplaats / Magazijn :Galgeriet 5 F 1141 GA Monnickendam T : 0299 652.385 Mob: 06-51.574.186 E : [email protected]


WvM

20

MANDY RADEMAKERs nou dat was me het wedstrijdje wel zeg!! Een prachtige avond met, voor mijn ietwat logge Neptun 27, veel te weinig wind.... Op de motor naar de start ging het nog geweldig...we haalden zelfs 2 schepen in...haha... de euforie was van korte duur want...wie het laatst lacht... is niet op tijd gestart.... Inderdaad; 10 minuten later dan het eerste schip dreutelden we over de lijn.

Genua of moeten we te loevert...het laatste gaf een beetje, maar dan ook een heeeeeel klein beetje actie.... we schoven in de richting van de boei...Om de wind in het zeil te houden stond stuurman Frank op de punt (wat een rare plek voor een stuurman...) met de pikhaak het zeil uit te houden...geen mooi plaatje hoor.... Afijn..met lede ogen moesten we de Nederlaag van mijn sympathieke Duitse Brattwurstje aanzien... en terwijl alle schepen hun taak hadden volbracht en huiswaarts gleden...lagen wij weer voor de wind.... Nee, de laatste boei hebben we niet gerond, omdat we wel begrepen dat ook de mensen op het startschip een thuiskomen hebben.... om 22.05 voeren wij de ha-

Met mijn nieuwe bemanning van zeer uiteenlopend kaliber; 1 super stuurman, net terug van 2 weken Aruba met een Bavaria 44, 1 padvinder, nog nooit buiten de Lelievlet geweest..en ik, de kapitein, met slechts een half jaar zeilschool Scheveningen op mijn naam, moest de Lucky27 de klus zien te klaren...

ven in...Monnickendam was reeds in ruste en met de lichtjes van het sympathieke dorp als gids zochten wij onze box op..... in plaats van scheepsbitter dronken we helaas niets... want het was al laat... in plaats van “tot ziens” werd het alleen maar ‘doeg!”

Op zich ging de eerste halve mijl niet verkeerd want hoog aan de wind kan mijn lucky wel!

Na overleg met mijn bemanning heb ik dan ook het pijnlijke besluit genomen dat dit veld voor ons niet het juiste

Daarna kwam de tweestrijd...het voor de windse rak..... Stuurman wilde zo snel mogelijk van a naar b, dus de rechte lijn. Het ontbreken van een spinnaker mocht niet van zoveel invloed zijn dat deze klus niet te klaren viel... Ik, de kapi dus.... weet dat Lucky voor de wind NIET fijn vindt.... mijn plan was dan ook om van A richting V(olendam) te gaan om vandaar af naar B te kruisen.... ruime wind zou de gang erin houden.... padvindertje stond aan het roer en wist het niet meer en terwijl de bakkeleiende bemanning niet oplette...lag Lucky STIL

is om de krachten te meten... Lucky zou er maar ongelukkig van worden en haar bemanning niet minder... ik vind het heel erg jammer want ik had er zo’n zin in. Ik kan nu nog niet overzien op Lucky een blijvertje is want hoewel het een heerlijke meid is, met geweldige toereigenschappen, blijft het idee van een wedstrijdje wel trekken.... Maar hoe dan ook, ik wil iedereen bedanken voor de gezelligheid en het wachten op de hekkensluiter, en.... maybe...I’LL BE BACK....you never know.....ooit....

voor de kop van Marken..... geen beweging in te krijgen.....opnieuw tweestrijd; moeten we alleen op de


xxx van Mandy en LUCKY27

WvM

21

Het project clubschip Wie het clubschip voor de vakantie aan de A steiger

Voldoende mensen van de WVM waren aanwezig om

zag liggen viel het waarschijnlijk wel op dat er hoog-

te assisteren bij het transport.

nodig iets moest gebeuren om de boel weer een beetje

In Edam was het nauwkeurig manoeuvreren en af-

toonbaar te maken.

houden om het clubschip zonder schade door de brug-

Een hellingbeurt was ook inmiddels noodzakelijk dus

gen te krijgen, maar dit ging allemaal gecontroleerd en

moesten er plannen gemaakt worden.

‘s middags werd er afgemeerd bij de helling. De dag

Dolf is in onderhandeling geweest bij de Gier in

erop was het tijd om te hellingen, Dolf en zijn zn Dolf jr

Enkhuizen, maar dat werd veel te duur, mede door het

en ondergetekende waren

feit dat zelfwerkzaamheid daar moeilijk overgedaan werd.

paraat om die paar mosseltjes wel van het schip af te

Als alternatief werd na onderhandeling gekozen voor de

steken. We dachten dat de hoeveelheid door het harde

werf van Freek Slot in Edam.

varen op de Gouwzee wel mee zou vallen.

Afspraken werden gemaakt dat wij in eigen beheer het

Dat viel echter behoorlijk tegen en bleek een megak-

onderwaterschip zouden ontdoen van mosselen snel

lus te zijn, Dolf noemde het al, bijna 1000kg mosselen,

na het hellingen en dat de romp door Slot gereinigd en

die na het afsteken meteen in plastic zakken moesten

behandeld zou worden.

worden afgevoerd voordat ze gingen stinken, het was

In de periode van hellingen was er gelegenheid om de

inmiddels ongeveer 28 graden.

opbouw te ontroesten en te behandelen.

De dagen hierna hebben Siem Paardekoper en ik ons

Op 28 Juni was het moment van overvaren naar Edam

bezig gehouden met het afslijpen van verroest en over-

met hulp en inzet van twee duwboten van jachthaven

tollig ijzerwerk van de dakranden, het was inmiddels

Hemmeland onder leiding van Chris van de haven en

nog steeds bloedheet, maar het zag er alweer een

Kees Kes.

beetje toonbaar uit.


WvM

6

Siem werd bijna tijdens het slijpen bedwelmd door een

kunststof EPDM laag, wat door het bedrijf van Dolf veel

in de brand vliegende haakse slijper maar dat hoort er

in de bouw word toegepast i.p.v. conventionele dakbe-

nou eenmaal bij.

dekking.

Begin juli ben ik op vakantie gegaan en hebben een

Deze EPDM laat zich goed lijmen aan het geteerde

aantal vrijwilligers waaronder Daan en Lars Winkel, Ger

metaal en de banen worden d.m.v. een speciale föhn

vd Broek, Dolf en Dolf Thuys jr. en Siem zich gestort

aan elkaar gelast.

op het ontroesten van het dek,toren e.d. en het in de

Voordat met het dak begonnen kon worden moest het

teer en grondverf zetten hiervan, aangezien we deze

clubschip wel even geschilderd worden.

werkzaamheden in de jachthaven niet konden doen. De

Siem en ik zijn vervolgens aan de slag gegaan met af en

romp zag er ook weer gelikt uit en is deels van nieuwe

toe hulp van Kees Bobeldijk, Gerard

zinkanodes voorzien.

van Beusekom en Cor Jansen.

Hierna is het clubschip weer met hulp van de duw-

Die laatste twee hebben o.a. de ankerlier in brand-

boten weer richting Monnickendam gegaan.

weerrood geschilderd waarbij er volgens mij na afloop

Hierna is er een pauze ingelast van een maand omdat

meer verf aan hun handen, gezicht en kleren zat als op

een ieder met vakantie ging.

de lier.

Begin augustus werd er definitief plan gemaakt; hoe

Besloten is om ook weer de houten naam borden wel-

verder. Het grootste probleem was het boven dek, wat

ke vroeger aan de reling zaten weer terug te plaatsen,

behoorlijk putcorrosie heeft en wat ondanks

dit in de plaats van de stickers.

dat het weer er redelijk uitzag, na het teren weer snel

Deze stonden nog in de opslag maar zagen er niet

onderhoud behoefd.

meer uit en van één moest de tekst gewijzigd worden

Besloten werd om het dak te voorzien van een grijze

in “Gouwthuis”.


WvM

7

Cor Jansen inmiddels zeer ervaren in het lakken en

toonbaar uit. De streefdatum om het schilderwerk klaar

schilderen van borden bij de IJszeilers heeft de taak op

te hebben was 8 september i.v.m. het 32 mijls evene-

zich genomen om dit te verzorgen.

ment met barbecue e.d.

Cor lakt heel veel lagen en doet dat het liefst bij de ka-

Dit lukte niet helemaal maar de aanzichtkant vanaf het

chel in de woonkamer, ik heb ze gezien en ze zagen er

terras was klaar.

prachtig uit.

Daarna zijn we verder gegaan met de achterzijde met

Het schilderen verliep ook prima mede door het mooie

gebruikmaking van het vlot van Koos Oudhuis.

weer in de maand augustus.

Dat ging prima tot die keer dat ik er met een vouw-

Siem ging nog wel een keer te water bij het overstap-

ladder op stond om de toren machinaal te schuren.

pen van het clubschip naar de wal

De vierdelige ladder is voorzien van blokkeringen die er

omdat een rooster begon te glijden maar dat liep

voor zorgen dat de ladder niet omklapt en dat dien je

gelukkig goed af.

dan ook te controleren voordat je omhoog klimt.

Door de klap op het water schoot de teer in zijn verfbak

Dat was ik dus even vergeten en het resultaat was dat

omhoog met als resultaat dat hij volledig onder de teer

ik met draaiende machine achterover te water ging.

zat incl. zijn onderbroek omdat de teer door de pijpen

Nu weten we ook weer waarom aardlekschakelaars

van zijn korte broek geen weerstand ondervond. Met

nuttige instrumenten zijn. Ook dit liep weer goed af en

veel tinner en een lange douchebeurt zag Siem er weer

na een kleding wissel thuis konden we weer verder.


WvM

8

Werken met een bril zonder touwtje doe ik ook niet

klus snel i.v.m. de verwachte regen te klaren.

meer want tijdens een wat onhandige manoeuvre ging

De laatste uren hebben we onder een snel geïmprovi-

prompt mijn nieuwe bril te water.

seerde tent het grootste deel kunnen afmaken.

Mijn zoon Klaas kon hierna zijn duikuitrusting uit de kast

De gelakte borden zijn er onder het toeziende oog van

halen om hem weer boven water te krijgen.

Cor Jansen op 20 oktober voor de mosselavond weer

Zaterdag 13 Oktober was er gepland om de dakbe-

op gegaan.

dekking aan te brengen.

Rest nog wat afwerking van de dakranden en lijsten en

Het schilderwerk hebben voor die datum zoveel

nog wat klein schilderwerk en dan ligt het clubschip er

mogelijk kunnen afronden.

weer puik bij.

Onder leiding van Bert Thuys van Gofilex moest de da-

Rondom is het clubschip voorzien van nieuwe land-

kbedekking klus zoveel mogelijk in één dag geklaard

vasten, verzorgd door Schokker, dus wegdrijven en

worden.

zinken zal hij voorlopig niet meer.

Verder met hulp van Dolf, Ger,Siem Gerard, Lars, Daan, Kees en Siem hadden we een prima team om deze


Marcel Visser

WvM

9

Stadswandeling o.l.v. gids Informele leden vergad. 14.00 uur

zaterdag zondag

Bezoek Stichting IJsschuiten 10.30u Klaverjassen 20.00 uur Kerstborrel 16.00 uur Nieuwjaarsreceptie 16.00 uur Klaverjassen 20.00 uur

zaterdag vrijdag zondag

10 23 8 14 25 13 18

zondag

vrijdag

Klaverjassen 20.00 uur Informatie wedstrijd zeilen 20.00u Klaverjassen 20.00 uur

woensdag

vrijdag

22 20 22

Klaverjassen 20.00 uur

vrijdag

19

vrijdag

Okt

20

Dec Nov

zaterdag

Juli Juni Mei April Mrt Febr Jan

Mosselavond

Fijne feestdagen

WvM

2 0 1 2


gewenst!

Sept Aug

2 0 1 2 w v m o n n i c k e n d a m

Agenda 2012/2013 2012/2013 algemeen jeugdzeilen

Watersportvereniging Monnicken

w v m o n n i c k e n d a m

a g e n d a

j e u g d a g e n d a

Winterprogramma

28

T r o e t e r t o e t e r

Recommend Documents