T EITJE NRC THE WASPS ... MAART NRC THE WASPS STADDIJK TW NIJMEGEN

MAART

‘T EITJE

20 07

NRC THE WASPS ...................................................................... NRC THE WASPS STADDIJK 111 6537 TW NIJMEGEN 024 - 3446176

............................................................... CO LO FO N ‘T EITJE NO.2 2007 REDACTIE-ADRES [email protected] NRC THE WASPS Nijmeegse Rugbyclub The Wasps Postbus 599 6500 AN Nijmegen Internet: www.wasps.nl INHOUD Deze keer onder andere: - De Duivelse Wespen - Nijmeegs Sportgala - Six Nations - Dopingcontrole - Recept - Rugbyclinic - Marikentoernooi

............................................................... RE DACT IO N EE L

En dan ligt ineens alweer het tweede Eitje van het seizoen op de deurmat! Wat gaat zo’n rugbyseizoen toch snel. Hoewel de jaarwisseling alweer een tijdje geleden is, wil de redactie jullie via deze weg jullie alsnog een voorspoedig 2007 toewensen met vooral veel rugbyplezier! In dit Eitje wordt teruggekeken op activiteiten die in het begin van dit jaar plaats hebben gevonden, activiteiten die in de nabije toekomst gaan plaatsvinden en natuurlijk met andere nieuwtjes die zich binnen de club hebben afgespeeld en op het gebied van rugby. Zoals spelregelwijzigingen voor de scrum, ledenwervingsactiviteiten, herinneringen aan een geslaagde stapavond, Tournieuws, jeugdwedstrijd en LadyWasps tijdens de interland Nederland - Frankrijk A. Ook voor het volgende Eitje kan de redactie weer jullie hulp gebruiken. Het Eitje is een mooi medium om al je clubgenoten van nieuws op de hoogte te stellen. Voor de redactie is het enkel mogelijk om informatief goed gevulde Eitjes bij je thuis te laten bezorgen met jullie bijdrage! Schroom niet en deel je nieuws en leuke momenten met je medeclubgenoten die ook geïnteresseerd zijn in Wasps-nieuws. Kopij kan gestuurd worden naar [email protected] of stop het in de kopijbus in het clubhuis. Veel leesplezier!

............................................................... VA N DE VO OR ZI TT ER Het is zaterdag 24 februari 2007 Vandaag zit ik veel voor de buis, 6 landen wedstrijden te kijken. Fantastische wedstrijden. Zeker met in het achterhoofd, dat 12 mensen zijn afgereisd naar Frankrijk om de wedstrijd Frankrijk - Wales te bekijken. Mooi toch dat dat kan, zo ‘n leerzame dag. Wij hopen ook om weer eens op hoog niveau te spelen. Niet gelijk 6 landen wedstrijden maar wel naar een hoger niveau, dan dat we nu spelen (heren). De dames spelen reeds een goed niveau. Daarvoor moeten we werken naar voldoende spelers, voor de heren, maar ook voor de dames. De ledenwervingscommissie is druk bezig met leden werving. Daarin moeten we investeren, vinden wij als bestuur. Maar investeren kost geld. Om die uitgaven te beperken, willen wij graag ideeën horen van de leden, om extra financiën te krijgen. En niet alleen ideeën vanuit het bestuur. Helaas waren we woensdag 21 februari met een select groepje op de ledenvergadering. We waren maar met 4 man extra buiten het bestuur. Niettemin waren er goede ideeën , waar we zeker wat aan hebben, zoals bijv. een ‘autowasdag’. Mocht je nog ideeën hebben, mail ze naar het bestuur. Verder hebben we met Jerry Hermsen de functie Jeugdcoördinator ingevuld en Annemiek Heinen coördineert de barzaken. Nu wedstrijdsecretariaat nog, misschien zijn er ook oudere jeugdspelers die interesse hebben, jullie zijn ook zeer welkom. Want het zou toch mooi zijn als het bestuur weer op volle sterkte kan draaien. Bart Smits

............................................................... DUIVELSE WESPEN Duivelse Wespen – ’t Gooi

14-10

Zaterdag 20 januari traden De Duivelse Wespen aan tegen het koninklijke ’t Gooi uit Naarden. Het was de eerste keer dat beide teams tegen elkaar speelden en De Duivelse Wespen zagen op tegen de tegenstander. De beginfase van de wedstrijd kenmerkte zich door het aftasten van elkaar. t’ Gooi mocht de wedstrijd beginnen en na vele rucks en mauls wist Louis (wasps) in de 7e minuut de bal snel uit de scrum te krijgen en scoorde de eerste try van de wedstrijd. Fantastisch om te zien was hoe Niels (Duuvels) zelfs tegen de sterke wind in, de conversie wist te benutten en hiermee de 7-0 op het scorebord zette. ’t Gooi kon geen antwoord verzinnen op deze snelle achterstand en tot de rust bleef de stand ongewijzigd. Na de rust keerde de wedstrijd. ’t Gooi speelde sterk in de lijn en De Duivelse Wespen verloren hun concentratie. Hierdoor konden zij niet voorkomen dat in de 50e minuut ’t Gooi uit een verloren scrum en try tegen drukte. De conversie werd niet benut, maar De Duivelse Wespen voelden met een stand van 7-5 de hete adem van ’t Gooi in hun nek.

Kenmerkte de eerste helft zich door de vele penalty’s, in de tweede helft waren er veel scrums waarmee De Duivelse Wespen hun voordeel deden. Uit een scrum, dicht bij de Gooise trylijn, werd de bal naar Yael (Wasps) gepasst. Zij kon een tegenstander ontwijken en passte de bal snel door naar Bas (Wasps) die de bal vervolgens midden achter de trylijn drukte. Opnieuw deed Niels zijn taak en benutte de conversie. Met een stand van 14-5 was ’t Gooi niet tevreden en met een offensief wisten zij door de lijn te breken, tot de trylijn door te rennen en hun tweede try te drukken. Omdat opnieuw de conversie niet werd gescoord, eindigde de sportieve en uiterst aantrekkelijke wedstrijd in een 14-10 overwinning voor De Duivelse Wespen. (tekst: Skander, www.wasps.nl)

............................................................... NIJMEEGS SPORTGAL A

Het Nijmeegs Sportgala is het erepodium voor succesvolle sporters, sportverenigingen met hun bestuursleden en vrijwilligers. Verenigingen, maar ook inwoners van Nijmegen werden uitgenodigd om kandidaten voor de dragen die voor één van de prijzen in aanmerking komen. De LadyWasps zijn genomineerd voor de titel ‘Teamsportprijs 2006’ voor het beste sportteam van Nijmegen, vanwege het Lands kampioenschap Damesrugby en het behalen van de titel tijdens het Ameland Beach Rugby Toernooi. Het Nijmeegs Sportgala vindt plaats op 9 maart 2007. Iedereen is welkom vanaf 19.30 uur in het McDOS Goffertstadion. Behalve de teamsportprijs worden ook prijzen uitgereikt voor de beste sportieve prestaties 2006 in de volgende categorieën (www2.nijmegen.nl): • • • • •

Sportprijs individueel, voor de beste sportvrouw of sportman; Jeugdsportprijs, voor de beste vrouwelijke of mannelijke jeugdsporter; Jeugdsportprijs voor het beste jeugdsportteam; Fair Play prijs, als criterium voor deze prijs geldt de mate waarin de sporter, sport team of organisatie zich heeft ingezet op het gebied van Fair Play; Vrijwilligersprijs, criteria voor deze prijs zijn de mate waarin een vrijwilliger zich heeft ingezet voor een sportvereniging of de Nijmeegse sport, en de creatieve en vernieuwende ideeën op sportgebied.

De dames gaan met het team naar dit gala. Wil je gezellig mee naar dit festijn? Schrijf je naam op de inschrijflijst die opgehangen is in het clubhuis, dan zullen er kaartjes voor je worden besteld.

............................................................... WIE O WIE VACATURE Wedstrijdsecretaris m/v Het bestuur is nog steeds op zoek naar een enthousiast persoon met een Wasps-hart voor het invullen van de functie van wedstrijdsecretaris. De wedstrijdsecretaris vervult een belangrijke functie binnen de club door de rugbywedstrijden in goede banen te laten leiden. Via deze weg wil het bestuur jullie nog eens vragen om na te denken over het vervullen van deze functie. Een wedstrijdsecretaris is erg belangrijk voor de continuïteit van de club en zorgt ervoor dat alle rugbyers van onze club hun sport enthousiast kunnen blijven beoefenen. Voor vragen over deze functie kun je altijd één der bestuursleden aanspreken. Het bestuur rekent op jullie hulp!

............................................................... D E LA PP E N M A N D NRC The Wasps wenst: Wouter Achterkamp, met zijn enkelblessure, Matthew Cripps, met zijn schouderblessure, Hans Holland, na zijn knie operatie Sabine Jansen, met de gezondheid veel sterkte toe met hun herstel en hopen ze spoedig, gezond en wel, weer te zien op of naast het veld of (aan of op de bar) in het clubhuis!

............................................................... G C O N T RO L E D O P IN

Zondag 4 februari 2007, wedstrijd Wasps - DIOK, Hoofdklasse Dames. De LadyWasps hadden zich voorgenomen hard te gaan lopen, hard te tackelen, hard in te gaan en vooral veel te scoren. En óf dat lukte! In de rust hadden de dames al een 55-5 voorsprong. De nummer 9 en 14 maakten kennelijk een dusdanig sterke indruk dat Ruud deze speelsters had uitgeloot voor een dopingcontrole. Controle is natuurlijk een goede zaak, want topsport moet op een eerlijke manier worden bedreven. Na de wedstrijd stonden de plasticbekertjes al klaar om het één en ander op te vangen. Helaas werd deze kleine handeling wat vertraagd aangezien ik, net zoals denk ik de meeste rugbyers, de gewoonte heb om vóór de wedstrijd naar het toilet te gaan. Er zat maar één ding op, naar het clubhuis en heel veel drinken en ondertussen een liedje meezingen. Sandra dacht misschien nog onder dit gezeik uit te kunnen komen door voor het einde van de wedstrijd even weg te ʻsneakenʼ, maar helaas. Enkele pullen water, een paar biertjes en 2 kopjes soep (zonder ballen) moet toch genoeg zijn om de, toch ietwat ongeduldig wordende, ʻdopingcontroleuseʼ tevreden te stellen met 80 ml. Daarbij doet het geluid van een lopende kraan ook wonderen. Het deksel goed op het bekertje doen, zodat het niet gaat lekken. Dat het bij deze controle niet om de hygiëne ging was wel duidelijk, want wat geeft het een rommel als het dekseltje er weer even af moet! (Tip: zorg dat een eventueel glaasje drinken, dat je wilt gaan nuttigen, tijdens deze handeling buiten een straal van drie meter staat) Die bende was natuurlijk helemaal niet nodig, aangezien een handig tangetje het heropenen van de bekertjes moest vergemakkelijken. Tja, sorry... Gelukkig waren er genoeg papieren handdoekjes aanwezig. Was het in eerste instantie lastig om voor 80 ml te zorgen, het overmatig drinken in een erg korte tijd leidde ertoe dat later die dag minstens elk half uur het toilet bezocht moest worden, kannen vol! De uitslag is nog niet bekend, maar daar wordt niet voor gevreesd. Doping hebben de LadyWasps niet nodig om te winnen!!

............................................................... IE U W S! TO U RN

Shaken... Not disturbed, de Wasps op tour naar Cardiff! Nog ruim een maand en dan is het zover de dames en heren van de Wasps gaan op tour naar Wales. Dwars door Europa (Nou ja Nederland, België, Frankrijk, Engeland en Wales) gaat de reis per bus en boot naar Cardiff en Tylorstown. Ons HQ voor dit weekend zal liggen in Cardiff, maar dat is niet de enige plek die we gaan aan doen. Ook Tylorstown, de geboorteplaats van Mathew Cripps, momenteel helaas geblesseerd, wordt aangedaan. In Tylorstown zullen de dames en heren een wedstrijd spelen tegen de Tylorstown Tigers. Deze hebben aangegeven erg naar onze komst uit te kijken. Zij zullen ons dan ook met open armen ontvangen, en misschien wel met meer dan alleen open armen. Zoals al meer dan eens duidelijk is geworden is het thema James Bond. Mr No, Blowfeld, Miss Moneypenny, Bambi en Jaws, allemaal the stuff of legends. Het beloofd dan ook een weekend vol spanning en sensatie te worden. Met rugbywedstrijden, gadgets, femmes fatale en echte gentlemen! Kosten noch moeite (en tijd) is gespaard om er een fantastische tour van te maken! Binnenkort ontvangen alle deelnemers hun instructies voor deze topgeheime missie! Yours sincerely, De tourcommissie Stefanie en Tom

............................................................... EV EN VO OR ST EL LE N DE NIE UW E JEU GD CO OR DIN ATO R Even voorstellen... ... een nieuwe Jeugdcoördinator! De afgelopen twee jaar heeft Erik Pijnappels zich ingezet voor de jeugd van the Wasps. Door nieuwe werk omstandigheden heeft hij de functie neer moeten leggen. The Wasps wil Erik graag bedanken voor zijn inzet de afgelopen jaren. Het bestuur is verheugd mee te kunnen delen dat Jerry Hermsen het stokje overneemt en de functie Jeugdcoördinator wilt uitvoeren. Naam: Geboortedatum: Woonplaats: Hobby’s:

Jerry Hermsen 19 december 1959 Beuningen Lezen en vakanties

Begin jaren 80 heb ik een jaar of drie in wat toen het 3e team was gespeeld. Samen met onder andere Bert Stevens en Bart Smits. Dit was een hele mooie tijd ook voor The Wasps met 3 heren teams, het 2e team waren de Oldies. De mooiste wedstrijd die ik me herinner is tegen het 1e team van The Wasps in het Mariken toernooi. We hebben het als jonkies het 1e toen erg moeilijk gemaakt. Motivatie om de functie van jeugdcoördinator te gaan vervullen: Mijn jongste zoon Glenn speelt sinds 11⁄2 a 2 jaar, eerst als mini en nu als cub, met heel veel plezier rugby. En als er niemand de jeugdcoördinatie wil doen kunnen de kids veel te weinig wedstrijden spelen. Verwachtingen van deze functie: Veel rugby voor de Kids en hulp en assistentie van ouders en The Wasps.

............................................................... IN TE RL A N D NE DE RLA ND - FRA NK RIJ K A Zondagochtend 11-02-2007, regenachtig, voor het eerst sinds lange tijd uit mezelf wakker geworden voor 12.00 uur ’s ochtends, dat beloofde wat. Het was al te laat om naar de TRD (Totaal Rugby Dag) te gaan die om 9.30 uur begon in Purmerend. Lang heb ik zitten twijfelen om naar de heren te gaan kijken, of naar het nationaal damesteam in Amsterdam. De regen heeft de doorslag gegeven. In plaats van 2x een half uur door de regen fietsen (=bier drinken) en 80 minuten in de regen te staan, heb ik besloten om met de auto richting Amsterdam te gaan om onze eigen dames, droog op de tribune, aan te moedigen. Want deze keer waren niet alleen Ingrid en Jolanda geselecteerd, maar ook Lieke. Het zou leuk zijn als ze alledrie aan spelen toe zouden komen. Wachtend in de auto van Freek (wat een eersteklas vliegtuig zeg!), bij het station, op Ingeborg, kregen we een telefoontje van Ingrid dat het veld in Amsterdam afgekeurd was, de wedstrijd was verplaatst naar Purmerend! Shit, nog in de regen staan. Maar ja toch maar naar Prumerend afgereisd. Gelukkig werd het weer steeds beter, stopte zelfs de regen en ging het zonnetje schijnen. In Purmerend aangekomen stonden daar een handjevol mensen rondom een klein clubhuis, omgeven door drasserige velden. Klunend naar het hoofdveld met tot onze enkels in de modder, hebben we de dames nog even zien warming-uppen. Zowel Jolanda (na een lange blessure periode), als Lieke (na een kortstondig griepje) als Ingrid (gewoon lekker) hebben we rond zien ploeteren in het modderige veld. Jolanda en Ingrid stonden in de basis en de eerste helft van de wedstrijd ging redelijk gelijk op. De veldbezetting was niet geheel gelijk verdeeld, maar de Nederlandse dames kwamen goed uit de verf. Zowel het Nederlandse team, als het Franse had behoorlijk last van het natte veld. Dames die uitglijden, een bal die weer niet doorglijdt en zware, natte kleren. Ondanks deze omstandigheden, wist onze eigen Ingrid toch nog door te breken door het Franse team en wist ze na een hele mooie run, in de tackel, de bal af te passen naar de wing, die na een mooie eindsprint wist te scoren. Gedurende de wedstrijd en vooral in de tweede helft, bleek toch het Franse team de sterkere te zijn, dus tijd voor een frisse wind in het team: Lieke! Bijna wist ze uit haar eerste balcontact te scoren, zou toch wel heel erg leuk zijn geweest! Helaas. De einduitslag was 7 – 29, maar met trots kan ik zeggen dat onze dames een goede wedstrijd hebben gespeeld. Els

............................................................... A LOVE STO RY After a lengthy Festive rest and recuperation, my first ‘Fine Disregard’ of the new year is a (temporary, perhaps) departure from the norm. Ladies and Gentlemen, I offer you a love story. . . What follows is true. The name of the rugby club is not mentioned and the names of the individuals have been changed, for obvious reasons... It was a warm and still evening in late May, and the light was fading fast. Eric could see a low narrow bank of cloud lining the horizon, clouds which were tinged with a glowing pink luminosity cast by the rays of the setting sun. The birds were singing out their last calls of the day. There was so little breeze that not even the tiniest leaf seemed to be moving in the woodland to his right. Eric smiled broadly as he strolled across the grass, glad to be alive on this gorgeous, beautiful evening. His reverie was broken by an all too familiar snarl, which startled him so much he felt his eyes widen as he caught his breath. “FUCKIN’ ‘ELL ERIC THIS IS SUPPOSED TO BE ENDURANCE TRAINING - MOVE, YER FAT BASTARD!” Without even turning his head towards the source of the noise, Eric broke into a trot and pretended to make an effort to catch up with the rest of the team. He knew it was a futile task; everyone else was so far in front that Eric had to squint, in the failing light, just to try to focus on the backs of their ridiculously fast-moving tracksuits. Now no longer one with Nature, Eric returned to his usual method of surviving training - complaining to himself. He knew he was very good at complaining, and he had heard it umoured that all hookers have this gift. The shouted voice which had thrown him so cruelly from his daydream belonged to The New Coach. He had been at the club, this little Sussex backwater, for all of four weeks, and because he was actually getting paid, The New Coach had insisted upon endurance training. Endurance training in May, Eric thought to himself, and pulled a face as he plodded along the touchline; whoever heard of such a thing? Eric cast his eyes towards the metallic blue sky. Spare me, he winced. Spare me from having to take orders from Men With Ambition... Still, Eric considered, life wasn’t bad for a not very good and not very fit hooker like himself in this neck of the woods. He was 26 years of age, a regular first team player, and he was aware that he commanded a certain respect from the other club members. Well no, he decided, that last bit wasn’t articularly true. When he told himself he commanded a certain respect from the other club members, what he really meant, if he was being really honest, was that they didn’t take the piss out of him ALL of the time. The bit about him being a regular for the first team was truethough, and that sounded good, particularly to people who didn’t know much about local rugby. Eric had to concede to himself that it would sound less than impressive if one was told the first team had won only five games in the last two seasons; and one of those wins was a friendly against the local greengrocer and his drinking buddies, a last minute drop goal (definitely NOT by Eric) deciding the issue. No, the sad truth was, Eric was the regular hooker for the first team because no one else wanted to be. He frowned and he heard The New Coach shout again, this time from further away. “ERIC, GET BACK TO THE HUT YER DAFT BASTARD BEFORE YER GET LOST IN THE DARK!” Eric turned and headed for the warm yellow glow of the window of the modest clubhouse, the flyblown 60 watt bulb casting long shadows on the gravel of the car park. Another shout. “HURRY UP YER FAT BASTARD!” Eric reminded himself that he is a hooker willingly, without payment and for his own pleasure. . . On the face of it, and just a few short months ago he himself would have agreed, there seemed to be little or no pleasure in Eric’s existence. He spent so much time at the rugby club that he had no friends outside that small, masculineworld, and therefore no opportunity to go out and meet a girl. . .

............................................................... A LOVE STO RY For shy and unattached people like Eric, a rugby club can be a lonely place. At first glance the casual observer would see a couple of dozen men, some in blazers, some not, some sober, most not, all singing songs together as they gathered with their arms entwined and big, beaming smiles on their faces. Scratch the surface though, and the thin veneer crumbles. The men, ties twisted around out of position, shirts clinging to their bodies with the beer sweat, are merely playing a role, their own idea of a caricature of what a rugby player does and what a rugby player is. To Eric, these people seemed so loud, so sure of themselves as they roared up to the club, jumped out of their cars, did the training without any of Eric’s faltering, gasping steps, drank eight pints and roared away into the night. Life, to them, was no problem. To Eric life was a never ending obstacle course, and he needed people to talk to, to confide in, to go out with to meet girls, to see films, to go to the theatre. . . but the rugby club could never offer this. The gathering of men, the testosterone, the macho bullshit, all combined to close down the conversation to only a few conceivable topics. The talk was of cars, money, how your bench presses were coming along, exaggerated bullshit (Eric hoped it was, anyway) about the amount of women they’d screwed since the last training night, the positions adopted, the blowjobs received. Eric went along with the pantomime, the sweaty singing, the smiles and laughter, and if he drank nough, for a short while he could actually believe he wasn’t absolutely alone in this crowded clubhouse. It wasn’t as though Eric was a virgin. Well, he didn’t think so anyway, but he had to admit (only to himself, though) that, technically, he still might be. . . Two seasons ago the club was on a close-season mini tour in Wales. These jaunts were invariably organised by those club members who were most miserable of all in their marriages, and were nothing more or less than glorified pissups, an excuse to get away from the ball and chain for a week or so with a couple of half-hearted matches thrown in to give the whole thing a touch of credibility. The team were staying in a seedy hotel in Mountain Ash, a small town about twenty miles from Cardiff. Eric was extremely drunk, and finally, in the wee small hours, he had decided to leave the others in the hotel bar and stagger off in an attempt to locate his bed. Once on the first floor landing, Eric was kidnapped. There can be no other word for it. He was vaguely aware of a door opening, just off to his left, but before his drunken senses could register anything more, someone or something grabbed his arm and pulled him inside the room, slamming the door shut behind him. Eric’s momentum carried him into the room and he stumbled, falling onto a bed. Once Eric could manage to focus, he saw a woman towering over him. An old, stocky woman, almost as wide as she was tall. The classic build of a hooker, in fact. She announced that she was going to make love to him. Eric cleared his throat nervously as he drunkenly weighed up the options. As he did so, she had already undressed. On the one hand he could see this woman had incredibly large feet, legs which literally had more hair on them than his own, breasts on which the veins were so prominent that they looked like two surreal maps of the London Underground, and the stomach of a Buddha. On the other hand he had worried for years and years that he might die a virgin. All things considered he decided to slip her one and regret it later. He thought he was doing well. Five minutes into his performance, he was congratulating himself on a job well done. He was aware that many virgins found their first attempt at intercourse difficult, but he had studied hardcore porn videos closely for many years, and this seemed to be paying off with regard to what goes where. Fantastic, he thought to himself, I’m no longer a virgin, I’ve finally done it . . . and then his world imploded and his beer-fuelled thimble of confidence evaporated in an instant as he heard the Welsh grandmother of three ask, in idle curiosity, “Is it in yet, bach?”

............................................................... A LOVE STO RY Eric made his incoherent excuses and pulled on his clothes. He found a bathroomon another floor, climbed into the bath, and stared straight ahead of him, stared in horror at the memory of what had just happened. Was he still a virgin or wasn’t he? He didn’t know. He decided it probably wasn’t the thing to bring up for general discussion with his team mates. Eventually, after giving himself the benefit of the doubt, he fell into a fitful sleep. . . But that was a long time ago, Eric consoled himself. Two seasons ago. The woman was so old she could well be dead by now. It had been sordid, tawdry, offensive and terrible. The low point in his life. But everything was alright now. The sun was forever shining and the birds forever singing. A new purpose had entered Eric’s previously drab existence. ..This not very good and not very fit hooker was in love. Obviously, Eric being Eric, he hadn’t actually spoken to the girl in question and right from the start had determined to merely worship her from afar - but still, just seeing her face say, once a month, just that was enough to make Eric’s heart skip a beat. . . He remembered, as if it were yesterday, the first time their eyes had met, the first time she had spoken to him. It was during a home Christmas fixture against some unpronounceable Scottish team, who were themselves on a mini tour away from their wives. She hadn’t been difficult to spot; attendances were never high and she was, after all, a Goddess. The ‘crowd’, if that is what it could be called, was usually made up of a few friends and relatives, a couple of people out with dogs, and Loony Geoff. Eric always thought Loony Geoff was the most interesting and most vocal spectator present. They let him out of the Institute every Saturday afternoon and he was convinced he was watching, every Saturday afternoon, the all conquering Welsh national side of the seventies take on a Children’s TV Programmes All Time XV. It was a pleasure to see the referee and opposition grow ever more disturbed as Loony Geoff would really get into the game. “Ooh, you dirty BASTARD, Andy Pandy!” “Lovely kick Captain Scarlet.” “Watch Tinky Winky referee, he’s collapsing it every time!” And in the second half, “Do try to concentrate, Blues”, he would frequently implore, “we’re looking through the SQUARE window this half!” That first time he had caught a glimpse of her, it seemed to him she stood out like a diamond in the middle of a coal seam, except she sparkled twice as brilliantly as any precious stone ever could. The light in her eyes illuminated the whole world, her smile lifted up his heart. She was without doubt the most beautiful creature he had ever seen. Needless to say, Eric couldn’t concentrate on the game. He was torn; a part of him wanted the final whistle to come so that he could gaze on her without interruption, and another part of him wanted the match to go on forever, because she would then be standing in front of him, on that touchline, for all eternity. At some point in the game (was it an hour or was it five minutes later? For the lovelorn Eric, time seemed to have lost its normal ebb and flow) the ball bobbled over the touchline less than six feet away from The Goddess. The referee signalled a lineout, Blue’s throw - which meant that Eric got to walk towards her, he got to be near her, as it was his job to throw in the ball. Perhaps he would be able to catch a gentle hint of her perfume on the winter breeze? Would he be lucky enough to hear her voice, or to know her laugh for the first time? He jogged towards this beautiful creature, all the time trying not to appear self conscious but all the time trying to run through deep rice pudding, all the time trying to disguise the fact that his shorts had suddenly developed tent-like properties, all the time aware his face was as red as a traffic light. The entire World, or so it seemed, went absolutely still, and all eyes were on Eric as he picked up the ball and raised his arm for the throw. She was close by, to Eric’s left and slightly behind him, but still he knew her lovely, gorgeous, piercing brown eyes were on him. He felt her gaze, like a laser beam, cutting through to his heart. He sucked in his stomach and squared his shoulders, and at that moment, in more ways than one, was fully erect. “Get it in number two, come on,”the referee urged. Oh, how much he wanted to. . .

............................................................... U IT H ET A RC H IE F GR EATE TRYN - LA DY WA SP S

Welke LadyWasps herinnert het zich niet meer? De uitwedstrijd tegen Greate Tryn in Leeuwarden, 4 december 2005. De (rugby) kranten bij Greate Pier hebben er vol van gestaan en dit willen we jullie natuurlijk niet onthouden. Daarom, vanuit het archief, het wedstrijdverslag van een legendarische overwinning (eerste, tweede én derde helft) van de LadyWasps. Geate Tryn had er alles aan gedaan om de wedstrijd tegen de LadyWasps uit Nijmegen niet door te laten gaan; eerst een belachelijk vroege kick-off tijd, dan maar 10 dames die zin in rugbyen hebben (?) en daarna het niet hebben van een sheidsrechter. De LadyWasps zijn echter niet voor één gat te vangen en laten zich niet zomaar een mooie rugbydag ontnemen. Wat de wedstrijd betreft kunnen we kort zijn: met 0-92 overtuigend gewonnen door de LadyWasps ondanks dat scheidsrechter een typische thuisfluiter was. Klaar om met de dames van Geate Tryn een derde helft te vieren, bleek dat deze dit liever met de Goedheiligman doen. Hierdoor was de ontvangst in de keet ietwat matig, maar dit mocht de pret niet drukken. Grote dank aan Carl Verheijen die, door het rijden van een wereldrecord, met de LadyWasps van het clubhuis een waar Thialf maakte, de derde helft kon nu echt beginnen. Onder het genot van wat biertjes (later beter bekend als bieltjes), en cola, heel veel cola voor de BOB’s, geschonken door Rinus en André (hulde) werd er flink gezongen en een goede poging gedaan om de biervoorraad op te drinken. De heren van Greate Tryn probeerde enigszins mee te komen, dank voor hun inzet, meer zat er niet in. Met Chinees welden de LadyWasps omgekocht om uiteindelijk dan toch Leeuwalden (alsjeblieft?) te vellaten. Ondel het genot van lekkele witte en looie wijn weld el geschlansd van het eten van onze Tulkse vliend. De telugleis velliep ledelijk voolspoedig. Na wat gespeculeel dool Flool en Inglid ovel blokjes was het Tamala die blokjes looie wijn en biel naliet op haal bloek. De LadyWasps kijken met veel pleziel uit naal de volgende uitwedstlijd in Leeuwalden! Annekin (blijven lachen) en Gleate Pier; bedankt voor alle moeite, wij hebben ons zeel goed velmaaktl

............................................................... IG ER S G EZ O CH T VR IJW ILL

VO OR DE MA RIK EN LO OP De ‘kleine zusjes’ van de Zevenheuvelenloop, De Marikenloop en De Mooker, zitten er al weer aan te komen. Op zondag 20 mei zullen er naar verwachting 10.000 vrouwen van start gaan tijdens de vijfde Marikenloop en er zullen naar verwachting 1500 wandelaars op pad gaan voor de wandeltocht De Mooker. Voor dit sterk groeiende lente evenement is de organisatie op zoek naar medewerkers die mee willen werken in de voorbereiding van dit evenement of tijdens dit evenement. Wanneer er vrijwilligers vanuit NRC The Wasps meewerken bij dit evenement, levert dit een bijdrage op voor de clubkas. Iedere vrijwilliger wordt per uur dat je meehelpt betaald dat ten goede komt aan je vereniging. Daarnaast zorgt dit voor promotie van onze club doordat de naam van de club enkele malen wordt omgeroepen in het start/ finish gebied. Als medewerker heb je kans om een kijkje te nemen achter de schermen. Verder wordt er gezorgd voor een lunchpakket vanuit het medewerkerscafé en krijg je een ‘CREW’ T-shirt als presentje. Enkele dames van NRC The Wasps hebben tijdens de Zevenheuvelenloop van vorig jaar meegeholpen met de organisatie en hebben met elkaar een bedrag van c 202,50 verdiend voor onze clubkas. Het was erg gezellig en leuk om te doen en bovendien goed voor de club! Wil je je inzetten voor De Marikenloop en wandeltocht De Mooker en wat geld verdienen voor onze clubkas? Stuur dan graag voor 20 april 2007 een e-mail naar [email protected] voor verdere informatie.

............................................................... M A RI KE N TO ER N O O I Dames- en Heren Nijmeegs Mariken Rugbytoernooi Zondag 3 juni 2007 Dit jaar zal ons jaarlijks Mariken-Rugbytoernooi voor de 30e keer worden gehouden. Op zondag 3 juni 2007 worden maximaal 12 dames- en herenteams welkom geheten op sportpark de Staddijk in Nijmegen, waaronder naar verwachting ook enkele buitenlandse teams. Zowel voor de dames als de heren wordt volledig ten-a-side gespeeld. Inzet is de Roland-Aalbers Cup bij de heren, de dames strijden om de Mariken Trofee. Alle deelnemende teams krijgen natuurlijk weer een overheerlijke Marikentaart mee naar huis. De eerste wedstrijden beginnen om 10.45 uur, de finales staan tegen 16.00 uur gepland. Aan het eind van de middag is er bij de bar op ons terras levendige muziek om deze rugbydag waardig af te sluiten De zaterdag voorafgaand aan het toernooi houdt NRC The Wasps een groot eindejaarsfeest met naast veel bier en genoeg eten ook een goede band. Iedereen is hiervoor uitgenodigd. We zien iedereen graag het weekend van 2 en 3 juni op de Staddijk!!

............................................................... U IT H ET GA ST EN BO EK

............................................................... RU G BYCL IN IC Dinsdag 3 oktober heeft er een rugbyclinic plaatsgevonden bij onze club. De clinic was bedoelt voor docenten lichamelijke opvoeding. Er zijn ongeveer 20 deelnemers geweest, waarvan er 9 actief mee hebben gedaan met de clinic. De rest was helaas geblesseerd of zwanger, maar heeft toe staan kijken vanaf de zijlijn. Aanvankelijk had ik begrepen dat de clinic voor leerlingen bedoeld was, maar 1 dag van tevoren hoorde ik dat het voor docenten was. Dat was even schrikken voor mij! Ik was heel erg zenuwachtig van te voren. Ik wist niet hoe groot of klein de kennis van de deelnemers was. Ik heb besloten om 2 doelen na te streven: 1) het verbeteren van de eigen vaardigheid van de deelnemers en hen enthousiast maken voor rugby. 2) passende spel en oefenvormen aanbieden geschikt voor het onderwijs, eventueel bespreken van de (on)mogelijkheden van rugby op school. Tijdens het uitzetten van het veld barste de hemel open. Maar toen we begonnen was het droog en het veld was heerlijk zacht. Ik heb een aantal oefeningen met ze doorlopen: Rondpassen in een kring, estafette, grid, lijntjes lopen, stoeivormen met de bal, tackelen en volledig spel. Tijdens de training kwamen er veel vragen over problemen die zich in het onderwijs voordoen met rugby. Natuurlijk is het contact een risico, maar ook vinden leerlingen het ingewikkeld dat ze moeten lopen met een bal en moet de scheidsrechter oppassen dat hij het spel niet doodfluit. Daarnaast zijn er in het onderwijs grote niveauverschillen, manieren om hiermee om te gaan zijn ook besproken. En uiteraard kwamen er veel vragen over de spelregels en hoe deze toe te passen in het onderwijs. De deelnemers waren zelf allemaal erg sportief en vaardig. Er vielen weinig ballen, en de tackles waren technisch goed. Gelukkig kon Fred een slechte tackle voordoen. Tot slot hebben we op een klein veld een potje gespeeld, ongeveer 20 minuten. De deelnemers waren super enthousiast en soms (erg) fanatiek. Tijdens een spel kwamen er weer veel vragen naar boven, die Fred en ik zo goed mogelijk hebben proberen te beantwoorden. In ons fantastische clubhuis hebben we nog even nagepraat en hebben alle deelnemers me de hand geschut en me bedankt voor de leuke (en zinvolle) les. Ze kregen van mij de les die ik ze had aangeboden op papier. Gedurende de clinic verdwenen de zenuwen gelukkig een beetje en toen iedereen weg was, was ik doodop. ’s Avonds van alle spanning was ik erg druk op de training en thuis in bed kon ik er nog niet slapen, maar ik heb er een goed gevoel aan over gehouden. Voor mij is het voor herhaling vatbaar. Lieke

............................................................... D EN KE N D A A N ... Denkend aan de stapavond van 16 februari, dan denk ik... Na de vrijdagavondtraining van 16 februari hebben de Wasps het clubhuis voor een keertje vroegtijdig verlaten om een paar kleine biertjes in de stad te gaan halen. Een week later vroeg de redactie van ’t Eitje naar de eerste herinnering aan deze avond. Zie hieronder een beknopte samenvatting van de avond. Tom: Mirèla: Fred: Carina: Annemiek H: Marieke: Marijn: Gijs: Esther: Erwin: Els: Rudolf: Matthew: Leon: Matthew: Xavier: Stan: Janneke: Mirèla: Sandra: Marieke: Annemiek H: Gijs: Els: Stan: Freek: Tom: Marieke: Leon:

Shit, daar dacht ik helemaal niet aan Dat er echt rugbyers zijn die kunnen dansen... Zoeperrrr Ik moet even nadenken...(eeuh)...gezellig!! Vreemde taferelen op de dames WC Thumps up!! Leon Wie zijn die mensen allemaal? In gedachten was ik bij jullie Voorwaartsen zijn in de kroeg beweeglijker dan op het veld .................. Gezellig!! Wat hebben we toen gedaan? Was gezellig, maar waar was in één keer iedereen? O ja, limbodansen!! La bière, oftewel BIER Het avontuur van Vincent, Charly, Emiel en de kipshoarmaschotel Dit moeten we vaker doen, het is niet alleen bij Obelix gezellig Traditie? De dansact van Tom en Els And again and again and again Jaaaah Wij waren op het mooiste plekje van Nijmegen Oooowww wat is het hier ge-zel-lig (met melodie) De kipshoarmaschotel was wel erg lekker Zon, skiën en een Duits biertje gelukkig, als ik mee was geweest was ik weer dronken geworden en had ik de zaterdag hoofdpijn gehad Jou And again and again and again Had ik nou toch maar een roos van die zigeuner gekocht

............................................................... LD E E IE R E N ? GEVU

LEKK ER.. .!

Gevuld ei met Paprika (15 personen) Dit keer een tip voor feesten en partijen... Het gevulde eitje! Zelfs de gemiddelde voorwaartse kan hiermee vriend(-inn)(-en) verbazen. Tenminste tot het laatste eitje naar binnen is gewerkt dan....

Ingrediënten: 15 hardgekookte gepelde eieren 1 fijngesnipperde paprika 100 gram verse roomkaas 4 el mayonaise 8 el magere kwark Italiaanse keukenkruiden paprikapoeder peper en zout Bereiding Kook de eieren in ca. 8-10 hard. Laat ze onder koud water schrikken en pel ze. Halveer de eieren, haal de dooiers uit de helften en prak ze fijn. Meng de fijngeprakte eidooiers met de andere ingrediënten en peper en zout naar smaak. Vul een spuitzak met gekarteld spuitmondje met het eierdooiermengsel en spuit het in de eieren of schep het in de eieren met een theelepeltje in de halve eieren. Garneer de eieren met een bijpassende garneringen zoals: toefjes peterselie, dille, sprietjes bieslook, reepjes paprika, partjes kerstomaat, stukjes augurk, plakjes radijs, kappertjes etc.

SN EE UW PR ET ............................................................... In het trainingsschema van de LadyWasps stond op zondag 7 januari een dagje skiën gepland. Hip gekleed in gevoerde skibroeken, dikke jassen en geitenwollen mutsen met niet-bijpassende handschoenen en met een cake, gebakken door Ingeborg, gingen de LadyWasps met coach, richting Neuss, alwaar deze wintertraining plaats zou vinden. Na een toeristische route door het centrum van Venlo, Blerick en Blerickerhout werd de skihal veilig bereikt. Hieronder een beknopte weergave van dag: - Dankzij de grote Duitse woordenschat van Jolanda, Stefanie en Carina, met o.a. de woorden ‘sauerkrout’ en ‘bahnhoff’, verliep de reis door Duitsland erg soepel. - Ingeborg is zeker twee keer niet gevallen bij het uitstappen van de skilift, waarvan één keer niet omdat Freek de valweg blokkeerde. - Bochtjes maken tijdens skiën is onzin. - Yael wilde tijdens de eerste afdaling haar spieren rekken door in een spagaat te gaan zitten. - Juf Lieke heeft ons veilig naar beneden weten te coachen, bedankt!!

............................................................... LEDENWERVING Afgelopen voorjaar is er in de algemene ledenvergadering besloten om het werven van nieuwe leden wat actiever aan te pakken. Er is toen een commissie opgericht waar Fred, Esther en ikzelf in zitten. Sindsdien hebben wij een aantal activiteiten georganiseerd en er staan er nog meer op de agenda! Afgelopen september is er een beginnerscursus gegeven die afgesloten werd met een touchtoernooi. In maart zal deze cursus wederom van start gaan. In oktober hebben een aantal middelbare schooldocenten lichamelijke opvoeding kennis gemaakt met rugby via een introductieles die door Fred gegeven is. In diezelfde maand hebben Fred, Geoff, Annemiek Heinen en ikzelf een clinic georganiseerd voor zo’n 120 middelbare scholieren. Daarnaast onderhouden we contact met de gemeente en doen we mee met “Sport jij al?”, een initiatief van de gemeente Nijmegen om contact tussen sportverenigingen en basisscholen te bevorderen en zo sporten onder de jeugd te stimuleren. Op dinsdag 8 mei komen er in het kader van dit project 2 groepen 7/8 van de Montessorischool Dukenburg bij ons een proefles volgen. Om deze lessen te geven zoeken we nog vrijwilligers. Heb je interesse? Laat het Fred, Esther of mij weten. In maart komen scholieren van de Groenschool onder leiding van Lieke, Freek en Yvonne bij ons een aantal rugbylessen volgen. In mei wordt “Mission Olympic” georganiseerd. Een landelijk project, gesteund door het NOC*NSF om sporten onder middelbare scholieren te bevorderen. In Nijmegen vindt dit altijd plaats in het Goffertpark. Vorig jaar stonden we al in de gids, maar dit jaar verzorgen we ook op de dag zelf een activiteit. Ook hiervoor zoeken we nog enthousiaste mensen die het leuk vinden om tieners kennis te laten maken met rugby. Natuurlijk zijn we ook dit jaar weer bezig met het promoten van de rugbysport door middel van posters en afgelopen februari is een advertentie, om de beginnerscursus te promoten, dagelijks te zien geweest op de kabelkrant. Heb je nog ideeën voor andere activiteiten of wil je ergens mee meehelpen? Spreek Fred, Esther of mij op dinsdag of vrijdag even aan. Marieke

............................................................... SI X N AT IO N S FR A N K R IJ K

Het is zaterdag 24 februari de grote dag dat we met elf man en één vrouw naar Parijs zouden afreizen. We hadden om acht uur ’s ochtends afgesproken bij het clubhuis, maar de Props hadden wat vertraging (niet vanwege een uitgebreid ontbijt) en kwamen een kwartier later aan. Natuurlijk stond de rest keurig buiten te wachten voor het clubhuis, ze wilden wel naar binnen maar hadden geen sleutel. Hieruit blijkt dat de Props een sleutel positie hebben binnen het team. Om de tijd te verdrijven hebben we geteld hoeveel McDonalds we voorbij zijn gereden, wat natuurlijk een slechte zaak is. Voor de gene die het willen weten het waren er slechts acht. Helaas had Leon vergeten een schoon wit shirt aan te trekken, het shirt was wel gewassen maar is niet helemaal wit geworden. De reden hiervan is dat het niet gewassen is in Witte Reus of een ander bekend wiswas merk. Uiteindelijk zijn we in België aangekomen en zijn we via de toeristische route Antwerpen, Gent, Brugge en dan via Kortrijk naar Parijs gereden. Kijk eens op de kaart van België hoe dan de route loopt. Maar het was wel de moeite waard, want België heeft een mooi landschap. Helaas kan de Tam Tam niet tippen aan de Tom Tom, staat er op het bord Parijs nemen we de afslag Lille. Maar goed een eindje verder stond er toch weer Parijs aangegeven. Nadat we in Parijs zijn aangekomen en uiteindelijk de auto geparkeerd te hebben in een parkeergarage, wat zeker verstandig is i.v.m. de parkeerstijl van de Fransen, moesten we een half uur gelopen naar het hotel. Nadat de spullen naar het hotel zijn gebracht konden we op weg naar de Notre Dame (culturele activiteit). Onderweg naar de Notre Dame kwam Erik met een zeer goede vraag, bleek achteraf, aan Xavier. ‘Xavier heb jij de tickets voor de wedstrijd?’ Na het krijgen van een rood hoofd moest hij bekennen dat hij de tickets in het hotel had laten liggen. Na de culturele activiteit en een paar foto’s te hebben gemaakt waaronder de Eiffeltoren, konden we éindelijk op weg naar een Franse kroeg. Inmiddels was het al later dan 18:00 uur voordat ons eerste biertje naar binnen ging. In de kroeg werd Daniël aangesproken door twee vrouwen. Ze zagen volgens Daniël in hem een model, voor de gene die het willen checken, hij heeft een visite kaartje van hun gekregen. Het werd alsmaar later en later en het werd tijd om ons te verplaatsen naar het stadion “Stade de France”.

............................................................... Bij het stadion werd de groep op gesplitst in drie groepen van vier personen. Dit in verband met de plaatsverdeling in het stadion. Voor de gene die denken dat de Props uit elkaar zijn gehaald i.v.m. het gewichtsverdeling hebben het mis. Hoe de wedstrijd is verlopen weten de meeste al. Met een boeiende eerste helft en toch met een interessante tweede helft, zijn we op weg gegaan naar een drink gelegenheid, alwaar het een mooie lange nacht is geworden. Rond een uur of zes lag iedereen op één oor na te genieten van een mooie, maar zeer lange dag. Aan het ontbijt zaten natuurlijk weer fris en fruitig de Porps aan het ontbijt. De rest volgde later. Eindelijk zijn de spullen gepakt en sleutel ingeleverd en konden we op weg naar de auto. Voordat we bij de auto aankwamen, zijn we door een soort fitnes/cultureel park gelopen. Bij de parkeergarage gekomen moesten we wachten op de tweede fransman Charly die niet bij de groep van twaalf was. Volgens Xavier zou het maar vijf minuten zijn maar bleek achteraf een half uur te zijn. Tijdens het wachten had Emiel nog zijn sterretje zien zwemmen in het aquarium. Na zes uur rijden en een paar stops onderweg zijn we aangekomen bij de club met een fanatisch onthaal.

............................................................... AC TI VI TE IT EN SC HE M A

Datum

Wie

Thuis

Uit

04/03/07

Heren

The Wasps

Breda

Dames 10/03/07

Extra

Extra training

Heren

Rugbyclub Bonn

Jeugd

Gld.trots-Comb.Oost

11/03/07

Dames

Play-offs

17/03/07

Jeugd

Suns-Gld.Trots

18/03/07

Heren

The Dukes

The Wasps

Dames

Play-offs

24/03/07

Jeugd

Gld.Trots-Eempanth.

25/03/07

Heren

The Wasps

The Ducks

Dames

Play-offs

31/03/07

Jeugd

Distr.Nrd-Gld.Trots

06 t/m 09 04/07

Heren Dames

Tour Wales

15/04/07

Dames

20/05/07

Heren Dames

26+27 05/07

Dames

02+03 06/07

Heren Dames

Marikentoernooi

Marikentoernooi

08 t/m 10 06/07

Heren Dames

Ameland Beachrugby

Ameland Beachrugby

Finale Meehelpen Marikenloop Dendermonde Open Ten-a-side

............................................................... WESPENSTEKEN > Op dinsdag na de training geeft Stan een cursus 'opvoeden op natuurlijke wijze' en geeft een toelichting op de voordelen van borstvoeding tot je 12e levensjaar. > Stan gebruikt de Wasps als 'opstapje' naar de All Blacks. > Bjorn (jeugdspeler) stelt hygiene boven alles, zie het gastenboek: 'Ik kan niet komen trainen, want mijn rugbykleren zijn nog niet gewassen.' > Na de inbraak in de herenkleedkamer op dinsdag 20 februari zijn er gelukkig ook enkele voorwerpen niet gestolen, zoals de jas van Matthew en de jas en de auto van Tom. > Vincent heeft altijd gedacht dat het Ameland Beach Rugby Toernooi op Ameland werd gespeeld. > Duitse krant der Frankfurter Allgemeinen Zeitung meldt: Het Franse Anti doping Agentschap heeft in het laatste kwartaal van 2006 65 positieve doping gevallen geconstateerd. Tak van sport met de meeste overtredingen..Rugby.. Ook 18 voetballers en 9 wielrenners zijn gepakt. Dit is dus de Franse voorbereiding op de RWC 2007 in hun eigen land ...

............................................................... EEN BETER MILIEU... Ook The Wasps draagt het milieu een warm hart toe, alleen wordt dit af en toe iets te letterlijk genomen. Let erop dat de verwarming bij het verlaten van het clubhuis lager wordt gezet.