STICHTING IOP-Nederland

Stichting Ilula Orphan Program Een sponsoring programma om (wees)kinderen in Ilula-Tanzania onderwijs en zorg te bieden.

Als je de goede momenten in je leven intens en bewust beleeft, is er veel kans dat je sterker staat in de kwade momenten. Phil Bomans

Als voorzitter heb ik veel goede momenten en ervaringen binnen IOPNederland gehad. Ik heb vriendschap ondervonden. Het samenwerken aan een goed doel is een mooie taak binnen IOP- Nederland. Samen werken om kinderen in Tanzania op een hoger plan te krijgen. Een betere toekomst is een prachtig doel om voor te werken. Kinderen, die in kwade, slechte omgeving sterker mogen worden door onze steun. Kinderen, die kansen krijgen om te leren en zo steviger te staan in hun leven. Zo worden zij weerbaar in de wereld om ons heen. Voor mij is de Bijbelse opdracht: “Voor zoveel gij dit een van deze Mijn minste broeders gedaan hebt, zo hebt gij dat Mij gedaan.” Uit Mattheus 25: 35-40 een belangrijke drijfveer om mij in te zetten voor de mensen. Nu is het tijd om andere dingen te gaan

STICHTING IOP-Nederland Nieuwsbrief 10e jaargang nr 1 / maart 2016

doen. Een laatste oproep: “Wie komt

het IOP- bestuur versterken?” Bedankt voor de mooie tijd binnen IOP- Nederland! Truus Storm

Betaalde weeshuis gelden

Bericht van de penningmeester:

-1.719,20 Totaal

Bijna iedereen heeft vóór 15 januari het eerste deel van het sponsorgeld 2016 betaald. Op een enkeling na. Hij of zij heeft nog een herinnering gekregen. Het eerste deel schoolgeld is eind januari voor alle kinderen aan Tanzania overgemaakt, dus ook van diegenen die nog niet aan IOP-NL betaald hebben. We kunnen die kinderen niet van school houden omdat het geld nog niet binnen is. Gelukkig zijn er ook onder u die meteen voor het hele jaar betaald hebben, maar u begrijpt dat onze reserves ook niet onuitputtelijk zijn.

Financieel rapport 2015

Materiaal verkoop

391,40 869,90

Materiaal inkoop

-295,40 Totaal

Acties

574,50 9.654,27

Onkosten acties

-2.219,48 Totaal

7.434,79

Donateurs en advertenties

500,00

Ontvangen rente

141,58

Bankkosten

-124,87

Diverse kosten

-577,42 Totaal

1-1-2015 begin saldo Regiobank

592,79

1-1-2015 begin saldo Regiobank spaarrekening

16.575,45

Totaal Bank + Ontvangsten - Uitgaven

Totaal

17.168,24

OVERZICHT BETALINGEN EN ONTVANGSTEN 2015 Ontvangen sponsor/lesgelden

369,47

31-12-2015 eindsaldo Regiobank spaarrekening

13.917,03

57.309,82

Totaal 16.677,00

Totaal Ontvangen VWW gelden

1.982,99 13.471,00

Betaalde VWW gelden

14.220,45 Totaal

Ontvangen bibliotheek gelden

9.020,74

Het bestuur bestond dit jaar uit 7 leden. Voorzitter: Truus Storm. Vice voorzitter: Nynke Burke - de Groot

21.476,00 Totaal

Jaarverslag 2015 Bestuur

-749,45

Betaalde bibliotheek gelden

Ontvangen weeshuis gelden

54.428,08

31-12-2015 eindsaldo Regiobank

18.659,99

Betaalde sponsor/lesgelden

-60,71

Secretaris: Leonie Dekkers - Kamp -12.455,26

2.110,60

Penningmeester: Annelies de Groot

-2.881,74

14.286,50

Overige leden: Paulien Mul , Klaas Bruin en Joke Bruin

Bestuur Zaken

Acties

Niemand heeft dit jaar het project bezocht.

Verkoop Tanzaniaans handwerk, Nederlands handwerk en jam.

Het bestuur heeft 4 maal vergaderd.

Tien maal een rommelmarkt.

Doorgegaan met het werven van donateurs voor minimaal € 20 per jaar.

Hotdog verkoop op rommelmarkt kerk Heinenoord in juni. Kraam op ponymarkt Puttershoek in mei en november.

Door gegaan met het werven van adverteerders voor € 10 (halve pagina) en € 20 (hele pagina) per jaar.

Kraam op kerstmarkt in Huis te Hoecke in december. Kraam op de jaarmarkt kerk Mijnsheerenland in september.

Vier maal de nieuwsbrief uitgebracht.

Verkoop via winkel Huis te Hoecke

Enkele malen per mail activiteiten bij sponsors gemeld.

Inzameling cartridges en oude mobieltjes.

De website www.iopnederland.nl bijgehouden.

Inzamelen oude pennen.

Er zijn 11 vrijwilligers gegaan via VWW

Sponsorkliks actie via de website

Er zijn 6 bezoekers in Ilula geweest. We gaan een samenwerking verband aan met de Europese IOP’s Paulien en Annelies hebben een bijeenkomst met andere vrijwilligers oragnisaties werkzaam in Tanzania bijgewoond. Sponsoring

VWW

IOP heeft 4 maal Vrijwillig WereldWijd bezocht IOP heeft een bijeenkomst van Muses bijgewoond (over vrijwilligers werk)

Eind 2014 hadden we 73 sponsors en 5 life sponsors en een kleine wachtlijst. Eind 2015 hebben we 75 school sponsors en 6 life sponsors en geen wachtlijst. We hebben 12 donateurs en 6 betalende adverteerders.

PR

Voortzetting statiegeld actie in 4 winkels.

Presentatie dmv foto’s/folders op: alle iop rommelmarkten, rommelmarkt kerk Heinenoord, 2 maal ponymarkt Puttershoek, winkel en kerstmarkt Huis te Hoecke, jaarmarkt Mijnsheerenland.

Verhuisbericht. Vergeet u a.u.b. niet ons op de hoogte te brengen van een verhuizing of het wijzigen van een email adres.

U krijgt dan alle deelnemende webshops te zien en kunt de shop die u zoekt aanklikken. Vanaf daar gaat de bestelling dus helemaal zoals het anders ook zou gaan. U betaalt gewoon de gevraagde prijs en geen cent meer, maar ……. wij krijgen dan wel een kleine bijdrage! PENNEN, CARTRIDGES, MOBIELTJES, BATTERIJEN, DOPPEN Momenteel is er maar één Nederlandse vrijwilliger in Ilula (Angelique), maar binnenkort gaan er nog vier (Willy, Laura, Cornelie en Floor). Wel allemaal dames! Waar blijven de heren? De inschrijving voor de jongerenreis is opeens heel hard gegaan. Zeventien (alweer alleen) meisjes gaan samen met een begeleiders koppel bijna drie weken naar Tanzania. Begin augustus vertrekken zij voor een schitterende trip. Daarbij brengen ze bijna twee weken door in Ilula en enkele dagen op Zanzibar. Ze gaan in en om het weeshuis de handen uit de mouwen steken, maar gaan ook op excursie naar Isimila, een Stone age site, de Masai en het Mikumi National Park. Op Zanzibar gaan zij ook diverse excursies doen. Volgend jaar staan er twee van deze reizen gepland. Dus mocht u tieners in huis hebben die een derde wereld land willen zien en ervaren, kijk dan eens op de website van Vrijwillig Wereldwijd. In januari gaan zij ook een reis voor boven de 18 organiseren. Natuurlijk kunt u via hen ook alleen voor vrijwilligerswerk in Ilula inschrijven (of in menig ander land in de wereld) www.vrijwilligwereldwijd.nl

Inzamelacties SPONSOR KLIKS De kliks lopen nog steeds niet, iets wat wij erg zonde vinden. Heel Nederland bestelt steeds meer in webshops, maar bij ons lopen de inkomsten terug! Waarom? Bent u vergeten om eerst naar onze website te gaan voordat u uw webshop opzoekt? Het is maar zo’n kleine moeite en brengt ons financiële steun. We leggen het nog een keer uit: Als u een internetbestelling wilt gaan doen bij een bekende webshop (denk daarbij aan Wehkamp, Zalando, Bol.com, KLM etc. etc.) ga dan eerst naar www.iopnederland.nl en klik op de button rechts in het scherm.

De terracycle pennen-inzameling gaat nog steeds door. Ook de lege cartridges en oude mobieltjes brengen nog steeds geld voor ons op. Verder blijven we lege batterijen inzamelen voor de school in Heinenoord en doppen voor de blindengeleide/hulp honden. U kunt alles kwijt in de kliko aan de Boonsweg of in één van de inzameldozen bij: AH ’s Gravendeel, Superrr Maasdam, Plusmarkt Klaaswaal, Spar Piershil, Plusmarkt Nieuw Beijerland, AH Puttershoek, AH Strijen, Attent Heinenoord. Blijft u allen a.u.b. flink mee sparen en flink internet shoppen. Wij zijn er blij mee.

Rommelverkoop De eerste twee rommelverkopen van 2016 hebben we er al weer op zitten. Ondanks slechte weersvoorspellingen hebben we het beide dagen droog gehouden. Maar koud was het wel. De verkoop in februari was gigantisch, we hadden dan ook 1 maand geen verkoop gehad dus extra veel spullen. Na de korte maand februari hadden we echter niet zoveel nieuws, maar toch een prima omzet dankzij een campingbeurs van de Campo. Het parkeerterrein voor die beurs was naast ons, dus iedereen liep voorbij en menigeen schoot even bij ons naar binnen. Opbrengst februari € 792,55 en maart € 638,95 Blijft u a.u.b. spullen voor ons inzamelen, alleen dan kunnen we dit soort inkomsten blijven houden.

Activiteiten 2016 tot aan de zomervakantie Zaterdag 2 apr. 13 t/m 16 april Zaterdag 7 mei Zaterdag 28 mei Zaterdag 4 juni Zaterdag 2 juli

Rommelverkoop Bezoek Edson Rommelverkoop Ponymarkt Puttershoek Rommelverkoop Rommelverkoop

Voor de Ponymarkt kunnen we nog steeds prijzen gebruiken voor onze “altijd prijs” verloting. Heeft u thuis nog e.e.a. nieuw in de verpakking staan (ook graag kinderspullen) en doet u er niets mee, lever het dan in. U mag het in de container zetten, wij kijken enkele keren per week na wat er binnen gebracht is en sorteren dan kleding, elektronica, boeken en prijsjes er al uit. DE punten en eventueel andere zegelacties mag u ook inleveren, daar schaffen we dan weer prijzen mee aan.

Wachtlijst IOP-NL sponsorkinderen Momenteel hebben we geen eigen IOP-NL wachtlijst. Maar dat betekent niet dat we geen nieuwe sponsors nodig hebben. IOP Tanzania heeft wel een lijst met kinderen die nog een sponsor zoeken. Als u iemand weet die interesse heeft in het sponsoren van een kind dan vragen wij waar de voorkeur naar uit gaat. Jongen, meisje, leeftijd et cetera. Met die vraag gaan we naar IOP Tanzania en die komen dan met een voorstel.

Bezoek Berit aan Nederland Afgelopen januari was Berit in Europa. Na enkele weken Noorwegen en enkele maanden USA landde zij op 15 maart in Amsterdam. IOP Duitsland heeft haar toen opgehaald om kennis te maken met deze nieuwe organisatie. Na enkele dagen is Annelies ook naar Duitsland afgereisd om na één nachtje daar door te reizen naar Luxemburg. Daar had Berit een afspraak met een organisatie die de bouw van een nieuwe lagere school gaat mede financieren. Zij willen Berit

inzetten als een soort opzichter ter plekke. Berit en Annelies logeerden in Luxemburg bij oude vrienden: Margot and Andre. De dag dat Berit de bijeenkomst had gingen Margot en Annelies gezellig wat sight seeing doen. Na een leuke tocht langs de Moezel werd Trier aangedaan. Ze bezochten er een Romeinse poort en wilden daarna in een restaurantje vlak bij de ingang gaan lunchen. Margot liep rond te kijken waar de ingang zou zitten en viel van een afstapje af. Met hulp van voorbijgangers is ze naar het restaurantje gestrompeld en daar hebben ze ondanks alles toch nog geluncht. Dat wilde Margot per se want ze dacht dat ze met wat rust na die klap wel weer verder kon. Bij het opstaan bleek het echter helemaal mis te zijn. Ze kon geen stap meer verzetten. De ambulance werd gebeld en Margot werd afgevoerd naar het vlakbij gelegen ziekenhuis. Annelies heeft zeker twee uur zitten wachten tot zij ook binnen geroepen werd. Margot had haar heup gebroken en zou diezelfde avond nog geopereerd worden. Andre werd gebeld en die kwam samen met zijn zoon ook naar Trier (ruim een uur rijden). Vlak voor Margot naar de OK ging mocht Annelies ook nog even bij haar. Ze zag er de humor wel van in want ze zei: nu heb ik weer een extra bliep op het vliegveld (ze heeft namelijk net twee nieuwe knieën gekregen). Na twee weken ziekenhuis en drie weken in een revalidatie centrum is Margot gelukkig weer thuis. In april gaat Annelies weer bij haar logeren, daarover meer in een ander artikel. De paar dagen met Berit in Nederland werden gevuld met veel praten, een dagje Bergen op Zoom, een bijeenkomst met het IOP-NL bestuur en het bezoeken van veel markten. Drie koffers heeft Berit weten te vullen met spullen die zij nodig achtte voor het IOP. Vrijwilligers hebben deze koffers meegenomen.

GEZOCHT: Een vitrine kast om waardevolle spullen veilig in uit te stallen in onze units tijdens verkoopdagen. Liefst een hangend exemplaar die aan de toonbank gehangen of er op gezet kan worden. We zoeken ook zo veel mogelijk koffers. Liefst hele grote hard-schalen koffers.

Deelnemers aan de georganiseerde reizen kunnen ieder een tweede koffer meenemen. Met de inhoud (kleding, schoenen) organiseren we dan samen met hen markten voor bewoners van kleine bergdorpjes. Die harde koffers zijn zeer in trek bij de Tanzanianen. Ze gebruiken ze om spullen ‘muis-proof’ in op te bergen. Tegenwoordig zijn de koffers allemaal lichtgewicht, op rommelmarkten kan je daarom vaak voor een paar euro die oude zware koffers kopen. Als u dat soort koffers ziet, koop die dan voor ons. Uiteraard zijn andere (liefst) grote koffers ook zeer welkom. Voor diegenen die met bijvoorbeeld Emerates vliegen zoeken we de cabin koffertjes waar 10 kg in kan. Bij dat soort maatschappijen mag je namelijk maar 30 kg meenemen, bij de meeste andere maatschappijen twee maal 23 kg.

Ik verwachtte al dat ik zo weer op mijn plek zou belanden en dat was ook echt zo. Ik weet nu echt zeker dat het echte vrienden zijn geworden daar. IOP is nog steeds heel goed bezig.

IOP EUROPE In het weekend van 8, 9 en 10 april gaan de IOP-NL bestuursleden Paulien Mul en Annelies de Groot naar een bijeenkomst in Luxemburg. Daar komen mensen samen van IOP Noorwegen, Duitsland, Italië, Nederland en Luxemburg. Ook Edson Msigwa, de nieuwe managing director in Ilula, zal daarbij aanwezig zijn. Leuk om elkaar eens in het echt te ontmoeten en zinvol om bepaalde programma’s op elkaar af te stemmen. Edson zal ook nog drie dagen in Nederland verblijven om de banden met IOP-NL te verstevigen.

Een jaar later.

Binnen een jaar hebben ze gewoon een nieuwe pre-school uit de grond gestampt, die er echt heel goed uit ziet! Wat zijn ze goed bezig. En ja, ik ben weer verkocht. Dus volgend jaar weer een reisje er heen? Het is het 100% waard om elk jaar even terug te gaan naar Ilula. Alleen al de rustige, niet stressvolle omgeving is al goed voor me. Het was echt weer geweldig. In twee weken

Een jaar later… wat verandert er in een jaar? In 2015 ging ik drie maanden naar het prachtige Tanzania en naar het geweldige IOP.

heb ik alles weer gezien en gedaan! Ik kan niet wachten om weer terug te gaan.

In 2016 toch maar even teruggegaan en echt maar even.. Twee weken had ik maar. Veel te kort. Maar bij aankomst lijkt het net of er geen jaar tussen heeft gezeten. Zo fijn om de ‘Staff’ en de ‘kids’ weer te zien. De meiden herkenden mij gewoon nog. Met dikke knuffels werd ik ontvangen.

Jessica Koel

Hoe ik voor één dag de chauffeur van de Ambassadeur van Noorwegen in Tanzania was door Berit Skaare

Wat waren we blij met de toezegging dat de Ambassadeur van Noorwegen in Tanzania de officiële opening zou verrichten van de Sollerud Kindergarten Tanzania (SKT). Hare excellentie, Hanne-Marie Kaarstad, moest op 2 maart in Arusha zijn om de East Africa Meeting bij te wonen, en meteen de volgende ochtend zou ze via Dar naar Iringa vliegen. Er was afgesproken dat ik haar van het vliegveld zou afhalen. We hebben al drie keer eerder hoog bezoek gehad van de Noorse Ambassade, maar dit was de eerste keer dat ik Anne Marie Kaarstad zou ontmoeten.

Als er een ambassadeur op bezoek komt moet alles natuurlijk perfect geregeld zijn. Drie dagen van te voren kwam de Regional Commissioner (RC) al naar Ilula om een inspectie uit te voeren. En die kwam niet alleen maar nam een hele delegatie van 33 mannen en vrouwen mee, die ook allemaal op een uitgebreide lunch moesten worden getrakteerd! Mevrouw Kaarstad zou op 3 maart om 8.30 uur landen op Iringa Airport. Ik ging ruim op tijd weg. Op de achterbank van mijn auto lagen een paar Noorse vlaggen die ik op de terugweg voorop de auto wilde bevestigen. Mijn telefoon ging af. Het was de secretaresse van de District Commissioner (DC) om te vertellen dat de DC zelf ook op weg was naar het vliegveld en me later zelf zou bellen. OK! Ik was nog nooit eerder op het vliegveld van Iringa geweest, dus ik volgde trouw de bordjes "To Airport" en sloeg bij een splitsing af naar links. Nadat ik ongeveer een kilometer doorgereden was, zag ik om 8:18 uur een vliegtuig de landing inzetten. Maar waar was de landingsbaan? Er was alleen maar een open veld. De weg veranderde in een soort zandpad. Dit kon toch nooit de weg naar het vliegveld zijn! Ik draaide om, reed terug naar de splitsing en nam deze keer de afslag naar rechts. Ondertussen zag ik het vliegtuig ergens landen. Waar precies kon ik niet zien, want enorm hoge maïsplanten blokkeerden het uitzicht. En weer werd de weg zo slecht, dat ik maar omkeerde en terugreed naar de splitsing. Ik kwam langs een wit huisje dat er een beetje “officieel” uitzag. Achter het huisje bleek een smal weggetje te liggen, dat naar de parkeerplaats van Iringa Airport leidde. Ondertussen belde de DC me op. Hij vroeg zich af waar ik bleef. Ik parkeerde mijn auto naast een pick-up truck vol soldaten, pakte een Noorse vlag en rende naar een deur, die eruit zag als de hoofdingang van het vliegveld. En daar kwam Hanne-Marie naar buiten wandelen, met haar weekendtas in de hand. "Oh, how nice to see you”, zei ze, en ze omhelsde me. Al snel dromden er heel veel mensen om ons, allemaal mannen in officiële pakken! De DC kwam er ook bij en raakte een beetje in paniek. Hij had zijn gast helemaal niet uit het vliegtuig zien stappen. "Welcome, Your Excellency! Welcome to Iringa! .... How was your flight! ....". Niemand had verwacht dat de ambassadeur gewoon dezelfde uitgang zou nemen als de andere passagiers. Een hoge commissaris van politie, in een uniform met gouden knopen, stapte naar voren en bracht een officieel saluut. Er

verschenen nog veel meer mannen in dure uniformen. Er werd een blinkende Land Cruiser voorgereden. "Excellentie, hier is de VIP auto die u naar het kantoor van de Regional Commissioner zal rijden.“ En toen greep ik in, en vertelde de DC dat ik van de Noorse Ambassade de opdracht had gekregen om de ambassadeur van het vliegveld af te halen. Vervolgens liepen we naar mijn Nissan Trail. Er werd een escorte gevormd. De Land Cruiser met de soldaten erin reed voorop, ik en de ambassadeur reden daar in mijn Nissan achteraan en achter ons vormde zich weer een hele rij andere auto’s. Dit was het begin van een autorit die ik nooit zal vergeten! Ik had van te voren bedacht dat we op de weg terug van het vliegveld door één andere auto gevolgd zouden worden. En ik had besloten om me in de dorpjes tussen Iringa en Ilula keurig aan de snelheidslimiet van 50 km per uur te houden. Daar kwam niet veel van terecht……. De hele colonne kwam in beweging. Zodra we op de hoofdweg kwamen ging de voorste auto met de soldaten steeds harder rijden. Ik moest wel volgen. De soldaten zwaaiden met hun armen en gebaarden naar de andere weggebruikers dat ze uit de weg moesten gaan. Alle auto’s en bussen weken uit en gingen in de berm staan. Soms in zo’n gevaarlijk hoek, dat ze elk moment konden omkieperen. Het leek wel alsof de president van Tanzania zelf werd rondgereden. Na 15 kilometer rijden arriveerden we in de stad Iringa. Het overige verkeer kwam tot stilstand en liet ons passeren. We reden verder in het midden van de weg, op de gele middenstreep. Uiteindelijk kwam we aan bij het Regional Center, waar de Regional Commissioner omringd door nog meer politiemensen en mannen in uniform ons op stond te wachten. Het hele gezelschap werd naar binnen geloodst. Er werden drie gastenboeken getekend die op een glanzende mahoniehouten tafel lagen. Er volgden allerlei introducties. Alle notabelen van de regio waren aanwezig, waaronder veel politici, politiemannen en legerofficieren. De Regional Commissioner hield een korte speech en ambassadeur Hanne-Marie sprak een vriendelijk dankwoord uit. Daarna stapte iedereen weer in de auto’s en reed de hele colonne de stad weer uit, de auto met de soldaten voorop. En weer reden we veel te hard. In een lange rij van vier auto’s met een militair voertuig voorop reden we naar de Sollerud Kindergarten in Ilula! Alle zijwegen waren door

politieblokkades afgezet. In Sokoni belde ik even naar huis om ze te waarschuwen: "We are coming!" Na de afslag naar The Lord's Hill en Sollerud werd de hele colonne de heuvel opgeleid. Ik bedacht me dat ik eigenlijk moest uitstappen om een Noorse vlag vast te maken aan de motorkap. Maar hoe kon ik die hele stoet van auto’s tot stilstand brengen? Ik legde Hanne-Marie mijn probleem voor en ze pakte meteen de grootste vlag van de achterbank, stak hem uit het raam en zei: "We just do it this way!” Met de wapperende vlag reden we over de weg naar Ilula (ik hoop dat alle hoge functionarissen nu ook weten hoe slecht de wegen zijn en hoe erg ze aan onderhoud toe zijn). Na een kilometer lang gehobbeld te hebben zagen we de witte façade van Sollerud Kindergarten voor ons liggen. Voor het gebouw stond een grote groep mensen ons op te wachten. De ambassadeur stapte uit en werd voorgesteld aan Edson Msigwa, de IOP Managing Director, aan een parlementslid en aan alle andere hoogwaardigheidsbekleders. We waren veilig aangekomen om de officiële opening te vieren! En ik had geen bon gekregen voor te hard rijden deze keer!

Berit Skaare, Ambassador Hanne-Marie Kaarstad, Edson Msigwa, Osmund Ueland at the opening of Sollerud Kindergarten Tanzania

De vergeten senioren van het dorp Masukanzi

allemaal wat een bibliotheek is? De meesten hadden geen idee! En ze waren ook nog nooit binnen geweest.

In de IOP bibliotheek "Holland House of Books" is een kamer speciaal gereserveerd voor "Grandma's House". Het is een ontmoetingsplek waar bejaarden in contact kunnen komen met de kinderen, en dan vooral met kinderen die geen ouders meer hebben. Het vertellen van verhalen is heel belangrijk. Het is een uitstekende manier om kinderen in contact te brengen met hun culturele achtergrond. Onlangs zijn we een project gestart om “Grandma’s House” tot leven te brengen. Een paar weken geleden heb ik Charles Kisegendo (70), het dorpshoofd van Masukanzi, gevraagd een volledige lijst op te stellen van alle mannen en vrouwen in het dorp die ouder zijn dan 70 jaar. Ik vroeg hem de volgende indeling te maken: 1. Ouderen die ziek zijn en hun huis niet meer kunnen verlaten 2. Ouderen die sterk en gezond zijn en nog op het land werken 3. Ouderen die nog zelfstandig naar de IOP bibliotheek kunnen lopen (en terug) De lijst die ik terugkreeg besloeg zes pagina’s! We besloten 15 mensen uit te nodigen voor onze Senioren Club. Om het programma aantrekkelijk te maken voor oude en arme mensen die een heel eind moeten lopen naar "Grandma's House” en die vaak niet weten of er die dag wel eten op de plank komt, besloten we een aantal lokkertjes in het programma in te bouwen: gymnastiekoefeningen, een quiz en andere spelletjes, thee met koekjes, en een avondmaal voor iedereen bij het IOP centrum. We hadden geen idee of er mensen zouden komen opdagen, hoeveel het er zouden zijn, en of ze niet misschien al hun buren zouden meenemen. Misschien stond straks de hele buurt wel in de rij voor de bibliotheek! Toen we om half 4 met al onze spullen bij de bibliotheek aankwamen, stond er een rij van acht mensen te wachten. Iedereen werd aan elkaar voorgesteld: de bejaarde gasten, de (Nederlandse) vrijwilligers, de bibliothecaresse… Weten jullie

Toen volgde er een quiz over gezondheid en hygiëne. Waar of niet waar? Is het goed om drie keer per dag te eten? Moeten mannen meer eten dan vrouwen? Is het goed om elke nacht acht uur te slapen? Is het goed om vaak je handen te wassen? Is het gezond om elke dag melk te drinken? Voor ‘Goed’ moesten ze een groene kaart opsteken, voor ‘Fout’ een rode kaart. De meeste ouderen, op Charles Kisengo (70) na, waren nooit naar school geweest. Ze hadden als kind nooit leren lezen of schrijven. Hun hele leven hadden ze op het land gewerkt om hun familie te kunnen voeden. Sommigen waren ook een beetje doof, iedereen praatte door elkaar, mensen

hielden de verkeerde kleur kaart omhoog en stootten elkaar lacherig aan. “Drie maal eten per dag, wie kan zich dat sowieso veroorloven”, werd er geroepen. Maar de quiz was uiteindelijk een groot succes en het onderwerp hygiëne werd zelf nog in praktijk gebracht met een teiltje water en stukjes zeep. Na de quiz arriveerden er nog vier mensen van de lijst van genodigden. Eén had ook zijn buurman meegenomen. Er volgde een kort gymklasje met oefeningen voor 14 ouderen. Tijdens de oefeningen op muziek werd er ontzettend veel gelachen. En toen kwamen de BINGO kaarten op tafel. BINGO, wat is dat nu weer? Is dat de naam van een hond? Bij elke tafel werd een korte uitleg gegeven. Aan mijn tafel zaten twee dames. Wanaheri (79) kon een klein beetje getallen lezen, Kristina (78) helemaal niet. Maar ze kregen allebei een pen en een Bingo kaart. En de winnaar van de eerste rond was….. Wanaheri! De volgende ronde was het de beurt aan Raimond (86), daarna mocht Jackson zijn prijs in ontvangst nemen. Iedereen had de grootste lol en uiteindelijk wonnen ze allemaal een prijs. In Tanzania bestaat er niet zoiets als AOW. Oude mensen ontvangen geen enkele steun van de staat. Alleen mensen die gewerkt hebben en een premie hebben betaald krijgen soms een klein pensioen. Ouderen zijn volledig afhankelijk van de zorg van hun familie. De gezondheidszorg stelt ook weinig voor. Er zijn geen nauwelijks controles. Gezonde voeding en uitgebalanceerde maaltijden, daar kunnen de meeste mensen alleen maar van dromen. Hoe kunnen ze in hun levensonderhoud voorzien, waar halen ze hun geld vandaan? Wie helpt deze mensen, die toch de weg hebben bereid voor de huidige generatie? Na de activiteiten stond de avondmaaltijd klaar in het IOP Centrum: aardappelen, wortelen, kool, bonen, rijst, en watermeloen toe. Bij het weggaan kreeg iedereen een stukje zeep mee naar huis. Laten we dit snel weer een keer organiseren, zei dorpshoofd Charles Kisegendo. Iedereen was het met hem eens. Dat gaan we zeker doen! Berit - Hoofd Bibliotheek Management 5 maart 2016

Alle 12 senioren (eentje zit verstopt), 4 Nederlandse helpers, en Berit. Scout Leader en bibliothecaresse waren al weg..

Amazing Africa Adventure Hallo lieve lezers! Mijn naam is Lotte Schouten, ik ben 18 jaar en ben begin dit jaar 6 weken naar het indrukwekkende IOP afgereisd! Het was mijn droom om het drukke westerse leven even opzij te zetten en naar Afrika te gaan om mensen te helpen en te leren van hun levensstijl en cultuur. Na zorgvuldige voorbereidingen ben ik in het vliegtuig naar Tanzania gestapt. Hierna volgde een lange busrit die me naar IOP bracht en vanaf dat moment kon het avontuur echt beginnen.

Ik kan niks anders zeggen dan dat ik heb genoten van alles bij IOP, misschien wel van elke minuut die ik er was! Waarom? Ten eerste omdat de staf zo ontzettend aardig was! Letterlijk iedereen die ik heb ontmoet was vriendelijk, behulpzaam, grappig en gezellig. Dit zorgde ervoor dat ik mij altijd fijn en veilig heb gevoeld bij IOP. Ik had echt het idee dat ik welkom was en dat gevoel is heel fijn als je 'in the middle of nowhere' verblijft. Ten tweede heb ik genoten van de weesmeisjes. Wat is het gaaf om te zien hoeveel plezier zij met elkaar hebben! Ik hoefde maar naar ze te kijken of ik kreeg al een enorme glimlach op mijn gezicht. Ik kon mij hierdoor ook bijna niet voorstellen dat al deze meisjes zo veel verdriet in hun leven hebben gehad.... Het is geweldig dat IOP ervoor heeft kunnen zorgen dat ze nu zoveel plezier hebben! Ten derde vond ik het geweldig om samen met alle andere leuke vrijwilligers mee te werken aan de projecten die IOP heeft opgezet. Dat Berit dit allemaal heeft kunnen bereiken, dat is bijna niet voor te stellen. Zelf heb ik veel op de nieuwe en oude kleuterschool geholpen. De mooiste momenten van de weken dat ik op de kleuterschool hielp, waren de momenten dat ik 's ochtends de klas binnen liep. Zodra ik binnenkwam zag ik alleen maar blije gezichtjes, overal blije kindjes die met grote ogen naar het bord staarden. Dat beeld, die blije gezichtjes, die ga ik nooit meer vergeten. Ook heb ik in de Bibliotheek geholpen, bij het sponsorprogramma gewerkt, uniformen op scholen uitgedeeld, maar de mooiste dagen vond ik toch wel de dagen dat ik mee mocht op huisbezoek met die lieve Elisa en Jack! Huisbezoek hield in dat we gingen kijken hoe voogden voor hun kinderen zorgden en in welke conditie de kinderen leefden. Je kan je bijna niet

voorstellen dat er mensen in deze wereld zijn die (wees)kindjes in huis nemen terwijl ze zelf enkel een klein hutje hebben waarin ze wonen... Dat heeft enorm veel indruk gemaakt, wat zijn er toch ook een hoop goede mensen in deze wereld!! Wauw wauw wauw, ik wil terug! Het waren 6 super bijzondere weken die ik nooit had willen missen. Lieve reisgroet van Lotte

Verslagje Lesnacht Hoeksch Lyceum 11-12 maart 2016

Het was voor mij de tweede keer dat ik de lesnacht voor het IOP van het Hoeksch Lyceum mocht meemaken. Er deden dit jaar circa 150 leerlingen aan mee. De organisatie had weer voor een tiental leuke workshops gezorgd, o.a. boogschieten, high tea, bonbons maken, cup cakes of pizza’s bakken, ‘wat kan je allemaal doen met je lange haar’, et cetera. Alleen jammer dat de workshop ‘DJ’ niet door kon gaan. Annelies en ik werden bij het pizzabakken ingedeeld: er waren leuke tafelpizza bakovens om de kleine pizzaatjes in te bakken. Voorts een groot aantal ingrediënten om deze pizza’s mee te beleggen. De groep moest eerst het deeg voor de volgende groep maken, zodat dit tijd had om te rijzen. Goed kneden is hierbij van groot belang. Het gerezen deeg moest worden uitgerold en hieruit werden kleine rondjes gestoken. Deze moesten een minuut of vijf worden voorgebakken en konden daarna, belegd naar eigen keuze, verder worden afgebakken. Natuurlijk moesten de tomaten, uien, champignons e.d. ook eerst worden kleingesneden. Elke leerling mocht twee pizza’s naar keuze klaarmaken en opeten. Ieder uur kwam er een nieuwe groep, steeds bestaande uit 10-12 leerlingen. Ook kwamen de begeleidsters van de ‘zoete’ workshops langs voor een hartige pizza. De sfeer was erg gezellig en ongedwongen.

uitleg over het project in Ilula, Tanzania zodat ze konden zien waar het geld, dat ze hadden opgehaald heengaat. De ouderraad had een fantastisch ontbijt gemaakt, er was voor iedereen wel wat van zijn of haar gading. Als slot werd het eindbedrag bekend gemaakt: € 7.123 euro!! Een fantastisch bedrag. Twee leerlingen hadden elk voor meer dan € 150 ingebracht. Al met al een fantastische nacht en heel veel dank gaat uit naar de organisatie, de school en de ouderraad die dit weer op zo’n fantastische wijze georganiseerd heeft! Later die nacht waren er nog twee crea-workshops van 2 uur ingepland. Hier kon je een konijntje of een beertje haken. Voor sommigen was het de eerste keer dat ze een haaknaald vasthielden. Het was niet voor iedereen gemakkelijk en er werd aardig wat gezwoegd. Toch lukte het een aantal leerlingen om het haken van een vaste steek, het meerderen en minderen onder de knie te krijgen!

De lesnacht duurde van 20.00 uur op vrijdagavond tot zaterdagmorgen 08.00 uur. Zo tegen 06.00 uur werd het moeilijk om wakker te blijven. Het was daarom maar goed dat om 07.30 uur de ochtendgymnastiek startte in de sportzaal: alle deelnemers verzamelden en onder het genot van harde muziek en twee enthousiaste hazen werd er heel wat afgesprongen en was iedereen weer wakker! Hierna gaf Annelies een diavoorstelling met

Paulien Mul

Postzegels

IOP Tanzania heeft alle IOP’s gevraagd om postzegels te verzamelen. In de bibliotheek gaan ze een soort postzegelclub oprichten. Spaart u mee?

Buko Verhuur regio Rijnmond

Boonsweg 63a 3274 LH Heinenoord Tel: 010-501 17 55 Fax: 010-501 06 73 Mail: [email protected]

Verhuur van tijdelijke accommodaties. HIER KAN UW ADVERTENTIE STAAN

Hele pagina € 20 per jaar Halve pagina € 10 per jaar [email protected]

JMS Jense Machine Service b.v.  Machinereparatie  Draaierij  Draaidiameter tot 11 00 mm



Email: jms@jensebv/demon.nl

Postbus 5040 3274 ZJ  Nijverheidsweg 12  3274 KJ Heinenoord  Tel. 0186-603119  Fax 0186-603081

Contactgegevens Stichting IOP-NL Schaduwrijk 97 3297 SC Puttershoek 06 33 31 84 96 [email protected] www.iopnederland.nl k.v.k nr: 24432681 Regio banknummer: NL15RBRB0827956843 t.n.v. Stichting Ilula Orphan Program Nederland