Stichting
Ilula Orphan Program
Een sponsoring programma om (wees)kinderen in Ilula-Tanzania
onderwijs en zorg te bieden.
“Je levensvisie is het best te zien in de keuzes die je maakt. Uiteindelijk geven we zelf ons leven en onszelf vorm, en dat houdt pas op wanneer we doodgaan. Daarom zijn we zelf verantwoordelijk voor onze keuzes.” Deze uitspraak van Eleanor Roosevelt, de vrouw van president Roosevelt, gaat over keuzes en je verantwoordelijkheid voor deze keuzes. Binnen IOP moeten we regelmatig keuzes maken. Hoe komen we aan sponsoren, hoe kunnen we ons geld goed besteden, hoe kunnen we de communicatie met IOP- Tanzania verbeteren en verdiepen? Daarbij zijn Afrika en onze westerse wereld qua cultuur verschillend en zoeken we naar hoe we bruggen kunnen bouwen tussen die culturen. Als bestuur proberen we in samenwerking met de andere IOP’s de juiste keuzes te maken. Een betere toekomst voor de kinderen en daarmee ook de betrokken families blijft het belangrijkste doel om actief de juist verantwoorde keuzes te maken. Helpt u mee om de keuzes, die wij als bestuur gemaakt hebben, te verwezenlijken? Want zonder uw geldelijke steun, actieve inzet op markten en rommelmarkten kunnen wij de gemaakte keuzes niet realiseren. Een hartelijke groet van Truus Storm (voorzitter IOP)
STICHTING IOP-Nederland Nieuwsbrief 9e jaargang nr 3 / september 2015
Bericht van de penningmeester:
In november gaan de rekeningen voor 2016 de deur uit. Het sponsoren van een kind blijft € 240,- per jaar kosten. Voor sponsors van het eerste uur gelden nog steeds de oude tarieven: € 120,- € 240,- en € 280,- Zodra deze sponsoren een nieuw of extra kind gaan steunen rekenen we ook € 240,- per jaar. Zo hopen we in de toekomst meer eenheid te krijgen. Sponsoren kost dan iedereen omgerekend € 20,- per maand. Dat is toch een mooi bedrag? Daarmee bied u een kind een toekomst!
Momenteel is er maar één Nederlandse vrijwilligster (Jasmijn) in llula, maar vrijdag 25 september komt er weer eentje bij (Marloes). In oktober gaan Sanne en Kim. Voor 2016 hebben we ook al vijf inschrijvingen. IOP-NL wenst hen allen een leuke en leerzame tijd toe. Ook gaat VWW in 2016 een jongerenreis organiseren naar Tanzania. Daarbij brengen ze twee weken door in Ilula en één week op Zanzibar. Heeft u ook zin om eens in Ilula de handen uit de mouwen te steken of om uw kind mee te sturen met een jongerenreis? Kijkt u dan eens op de website van VWW: www.vrijwilligwereldwijd.nl wat de mogelijkheden zijn.
Huisvesting
Momenteel hebben wij twee geschakelde units voor de verkoop van kleding, boeken en elektronica en een kleine container voor opslag in gebruik van BUKO. Dit is al jaren lang een sponsoring van hen en daarvoor zijn wij BUKO uiterst dankbaar. BUKO gaat echter het terrein aan de Boonsweg per 1-1-2016 verlaten. De extra unit die zij altijd tijdens de verkoopdagen voor ons neerzetten is helaas al verhuisd naar hun nieuwe onderkomen in Vuren. Tijdens de komende rommelmarkt gaan we de € 0,50 kleding daarom noodgedwongen verkopen vanuit de kleine container en een geleende party tent. Dit is echter geen permanente oplossing. Bas (werknemer van BUKO) gaat zich sterk maken om de drie onderkomens te blijven sponsoren, maar 100% garantie hebben we niet. Daarom gaan we alvast op zoek naar een 20foot container. Die kan dan in de plaats komen van de kleine blauwe opslagcontainer. Zo hebben we meer opslapcapaciteit en voldoende ruimte voor de 22 manden voor de € 0,50 kleding. Onze grootste omzet halen we namelijk hieruit, dus dat onderkomen is zeer belangrijk. Wie zit er in de containerhandel en wil ons een goede 20-foot container schenken? Een leuke aanbieding mag ook, we hebben er wel wat voor over. Maar liever sturen we zoveel mogelijk opgehaald geld naar Tanzania, want daar hebben ze het hard nodig.
Inzamelacties SPONSOR KLIKS De kliks lopen hard terug. Wat is er aan de hand? Heel Nederland bestelt steeds meer in webshops maar bij ons lopen de inkomsten terug! Bent u vergeten om eerst naar onze website te gaan voordat u uw webshop op zoekt? Het is maar zo’n kleine moeite en brengt ons financiële steun. We leggen het nog een keer uit: Als u een internetbestelling wilt gaan doen bij een bekende webshop (denk daarbij aan Wehkamp, Zalando, Bol.com, cheaptickets etc. etc.) ga dan eerst naar www.iopnederland.nl en klik op de button rechts in het scherm. U krijgt dan alle deelnemende webshops te zien en kunt de shop die u zoekt aanklikken. Vanaf daar gaat dus bestelling helemaal zoals het anders ook zou gaan.
U betaalt gewoon de gevraagde prijs en geen cent meer, maar ……. wij krijgen dan wel een kleine bijdrage! PENNEN, CARTRIDGES, MOBIELTJES, BATTERIJEN, DOPPEN De terracycle pennen-inzameling gaat ook nog door. Ook de lege cartridges en oude mobieltjes brengen nog steeds geld voor ons op. U kunt de school van onze voorzitter helpen met het inleveren van lege batterijen. Zij sparen voor ons pennen en zo kunnen wij iets terug doen. Ten slotte willen we ook de blindengeleide honden-organisatie steunen met het helpen inzamelen van plastic flessendoppen. We zijn immers toch bezig! U kunt alles kwijt in de kliko aan de Boonsweg of in één van de inzameldozen bij: AH ’s Gravendeel, Superrr Maasdam, Plusmarkt Klaaswaal, Spar Piershil, Plusmarkt Nieuw Beijerland, AH Puttershoek, Winkeltje Huis te Hoecke, AH Strijen, Attent Heinenoord. Blijft u allen a.u.b. flink mee sparen en flink internetshoppen. Wij zijn er blij mee.
Na twee maanden zomerstop hebben we (nu helaas in de regen) in september weer een eerste verkoop gehouden. We hadden heel erg veel kleding en boeken. De opbrengst was helaas lager dan in juli maar toch ook een heel mooi bedrag: € 585,95 Voor de verkoop in oktober hebben we weer heel veel kleding maar helaas nog niet veel spullen. Gaat u binnenkort opruimen? Wij zijn blij met uw overbodige (maar nog wel goede) spullen. Zet ze in de blauwe container naast de units. De dierenambulance gaat ook kleding inzamelen. Daarvoor staat bij ons een grote opvallende oranje container. We hopen dat onze mensen hun kleding hier niet ingooien maar het gewoon als altijd in de blauwe container zetten. Wel gaat alles wat wij niet verkopen op een verkoopdag naar de dierenambulance. We hadden eerst een ander adres waar alle onverkochte kleding heen gebracht werd, maar deze organisatie (voor Roemenië) is er mee gestopt.
Rommelverkoop Deze maandelijkse activiteit is nog steeds een groot succes. De laatste markt voor de zomer was op een bloedhete zaterdag. Vanwege de beloofde extreme hitte zijn we al om 8 uur begonnen met uitstallen, om 9 uur konden we (een uur eerder dan normaal) aan de verkoop beginnen. We hadden een grote parasol en een partytent opgezet om de klanten (maar ook ons zelf) schaduw te bieden. Ook hadden we een watertank en bekertjes klaar staan voor onze klanten. Omdat die vroege opening niet aangekondigd heeft gestaan liepen de klanten druppelsgewijs binnen. Maar een uur eerder stoppen lukte niet. Dus in de bloedhitte hebben we zelfs een uur langer gesjouwd. We hebben onze opbrengst wel drie maal nageteld. We konden het niet geloven. Hebben we echt ons record qua omzet gebroken? Jawel hoor: ruim € 850,- Dat was de vijf uur zweten meer dan waard.
Na een rommelverkoop gooien wij heel weinig weg. Toch moeten we er voor zorgen dat onze klanten niet iedere maand dezelfde spullen tegenkomen. Daarom recyclen we zo optimaal mogelijk. Oud ijzer brengen we weg en brengt nog wat op, boeken gaan naar de honkbal papiercontainer en levert hen wat op, glas gaat naar de glasbak, sommige zaken gaan naar de voedselbank. Ten slotte brengen we alles wat nergens meer voor geschikt is naar de RAD.
Activiteiten 2015/2016 Zaterdag 3 okt. Rommelverkoop Zaterdag 7 nov. Rommelverkoop Zaterdag 14 nov. Kraam op de ponymarkt te Puttershoek Zaterdag 5 dec. Rommelverkoop Zaterdag 30 januari Bijeenkomst met Berit Voor de Ponymarkt hebben we nog prijzen nodig voor onze “altijd prijs” verloting. Heeft u thuis nog e.e.a. in de verpakking staan (ook graag kinderspullen) en doet u er niets mee, lever het dan in. U mag het in de container zetten, wij kijken enkele keren per week na wat er binnen gebracht is en sorteren dan kleding, elektronica, boeken en prijsjes er al uit. DE punten en eventueel andere zegelacties mag u ook inleveren.
Verkoop materiaal We hebben nog steeds wat Tanzaniaans handwerk te koop en ook wat werk van creatieve sponsoren. Al deze spullen staan permanent uitgestald in de Huis te Hoecke winkel in Puttershoek. Deze winkel is geopend op: Maandag, woensdag en vrijdag van 9.30 tot 10.30 uur Dinsdag en donderdag van 10 tot 12 uur Of op verzoek, bel of mail daarvoor met Annelies. 06 33 31 84 96 of
[email protected]
Ons hoekje in de Huis te Hoecke winkel. We verkopen er ook Nederlands handwerk en 2e hands kleding.
Wachtlijst IOP-NL sponsorkinderen Alpha: 16 jaar oud, zit in de 3e klas middelbare school, ouders zijn zeer arm, hij voetbalt graag, zijn favoriete vakken op school zijn geschiedenis en Swahili, hij wil later politieagent worden. Hij is per 1-1-2016 zijn sponsor kwijt. Waiti: 17 jaar oud, zit in de 4e klas van de middelbare school (is zijn examenjaar), hij heeft geen ouders meer, speelt graag voetbal, zijn favoriete vak op school is biologie. Ook hij is per 1-1-2016 zijn sponsor kwijt. Emmanuel: 8 jaar oud, zit in de 2e klas van de lagere school, vader is overleden en moeder is HIV positief, hij leest graag, Engels is zijn favoriete vak op school. Jetina: 19 jaar oud, zit nu in het examenjaar middelbare school. Zij heeft geen ouders meer. Engels is haar favoriete vak. Zij heeft per 1-1-2016 geen sponsor meer. Helaas hebben we van haar geen recente foto. Er zijn in augustus weer nieuwe kinderen ingeschreven bij het IOP. Ook voor hen zijn we op zoek, maar Alpha, Waiti en Jetina hebben voorrang. Zij zaten al in het sponsorprogramma en we kunnen het niet maken nu te zeggen: sorry maar je mag niet meer naar school! Het sponsoren van een kind kost € 240,- per jaar. Helpt u a.u.b. mee zoeken naar nieuwe sponsoren? Vraag eens in uw familie of kennissenkring of zij een kind in Ilula een toekomst willen bieden. Sponsoren kan je ook samen! Misschien samen met familieleden? Samen met collega’s? Samen met (sport)vrienden of vriendinnen?
Problemen. Helaas komt het wel eens voor dat een kind uit het IOP sponsorprogramma verdwijnt. Berit heeft hierover een stukje geschreven . (Berit) Dit is voor ons niets nieuws, weeskinderen wordt regelmatig verteld dat zij voor de mensen met wie zij leven tot last zijn, dat zij zich die last niet kunnen veroorloven. Soms, als de voogd niet onderwezen is, worden de wezen zelfs aangemoedigd om weg te lopen om als huisknecht te gaan werken in de stad. Voor kinderen zijn hier niet veel mogelijkheden. Olivia Kisaga werd door haar oom naar Dar es Salaam gestuurd. Hij had zijn eigen kinderen en twee tot drie weeskinderen te voeden. Olivia ging. Zij kwam terug toen ze opgeroepen werd voor de loting voor de middelbare school. Helaas werd zij niet gekozen en ging zij terug naar haar baantje in Dar. In mei werd zij weer opgeroepen en deze keer had zij geluk, ze werd toegelaten. Wat was zij blij. Een krant heeft er zelfs een paginagroot artikel aan gewijd, “Olivia de huisknecht gaat terug naar school” Na twee maanden moest zij de school verlaten. Zij was zwanger!!! Dit geeft maar weer aan hoe meisjes verstrikt raken in een door armoe beheerst leven. Nu is ze slechter af dan ooit tevoren. Ze heeft twee monden te voeden, geen opleiding en geen toekomst. Toen haar sponsor in Ilula was als vrijwilliger (timmerman) viel hij bijna uit zijn stoel van verbazing. Het voelde alsof hij zijn geld verspild had. NEE, hij zou haar niet meer sponsoren als zij zich aan de eerste de beste man aanbood. Na een paar dagen denken en praten veranderde hij van gedachte. Dit is een door mannen gedomineerde gemeenschap. Dit is een cultuur waar vrouwen ondergeschikt zijn. Waar vrouwen geleerd wordt mannen te behagen. Waar de sexdruk hoog is. Arme meisjes in het algemeen (wat doe je als je geen geld hebt voor zeep, water, houtskool, voedsel) zijn een gemakkelijke prooi voor de doortrekkende handelsmannen die willen betalen voor een beetje plezier. Deze situatie is zo totaal anders dan in onze westerse wereld, dat kun je niet vergelijken.
Olivia is nu de moeder van een klein meisje, geboren na een vreselijke bevalling die haar bijna het leven heeft gekost. Ze kreeg geen hulp van de man waar zij in huis werkte tot zij weer terug kon naar school. Haar sponsor stuurde haar een beetje geld en babykleertjes en beloofde dat als de baby oud genoeg was om uitbesteed te worden en zij terug kon gaan naar school dat hij haar weer zou helpen met schoolgeld. Zij kreeg van hem een tweede kans. Het is erg makkelijk om iemand te veroordelen, met een vinger na te wijzen, de rug toe te keren. Door dat te doen creëren we weer een verliezer en daar zijn er al zo veel van in Afrika. Een baby hebben maakt het juist belangrijker om onderwezen te worden, om te kunnen overleven. IOP studente # 2 (sponsor in Noorwegen sinds 1998) Twilumba wist haar zwangerschap tijdens haar examentijd in oktober 2002 te verbergen. In maart werden de resultaten bekend gemaakt en in die tussenliggende tijd heeft zij een meisje (Jaqueline) op de wereld gezet. Een familielid bood aan op haar te passen omdat haar voogd dat niet wilde doen. Het IOP comité discussieerde in die tijd heftig over het al dan niet verwijderen van Twilumba uit het sponsorprogramma. Gelukkig werd mede door een dwingende brief van haar sponsor het gezonde verstand gebruikt en mocht Twilumba haar opleiding vervolgen. Ze deed een computeropleiding en de lerarenopleiding. Vandaag de dag is IOP student # 2 een lerares aan een lagere school. Zij is getrouwd en heeft nog een meisje gekregen. Zij en haar man gaan een huis bouwen en raken goed gesetteld. Jaqueline (6 jaar nu) woont nog steeds bij de familie die haar destijds in huis nam. Zij heeft met hulp van dezelfde sponsor als haar moeder drie jaar IOP kleuterschool gedaan en kan een beetje lezen en schrijven en zelfs een beetje Engels spreken. Begrijp dat wij hier werken voor de toekomst van de kinderen. We proberen dat zo goed mogelijk te doen. De eerste vruchten worden daarvan al geplukt. We hebben leraren opgeleid, timmerlui, naaisters et cetera. We hebben studenten op allerlei opleidingen, tot de universiteit aan toe. Bedankt voor het vertrouwen in ons. Berit
Het beloofde verslag van Janna.
Mijn naam is Janna, ik ben 18 jaar en heb dit jaar van maart tot juli doorgebracht bij IOP Tanzania, tijdens mijn tussenjaar. Ondertussen ben ik al aan een nieuwe opleiding begonnen maar deze ervaring zit nog vers in mijn geheugen. Ik besloot naar Tanzania te gaan omdat ik mijzelf graag ter plekke wilde verdiepen in de Afrikaanse cultuur. Niet zozeer om het vrijwilligerswerk dus. Daarom had ik ook geen helder idee van wat ik voor IOP zou kunnen betekenen toen ik hier aankwam. Maar ook zonder plan voor mijn activiteiten kon ik er terecht. Zo heb ik heel veel kleding gesorteerd die vanuit Amerika geïmporteerd was en heb die verkocht in dorpjes in de regio. Ik heb veel geholpen met administratie en in het huishouden en de tuin. Uiteindelijk heb ik ook genoeg zelfverzekerdheid verzameld om Engelse les te geven. En wat ik ook met heel veel plezier heb gedaan is het geven van pianoles aan stafleden van IOP. Zo heb ik uiteindelijk helemaal mijn plekje binnen IOP gevonden. Eerste indrukken Het is nu acht dagen geleden dat ik vanuit het vliegtuig in de sauna genaamd Dar es Salaam stapte. In de uren daarna had ik al zoveel nieuwe indrukken opgedaan dat ik ze amper in mijn dagboek kon beschrijven. Nu moet ik hier een week Tanzania samenvatten en heb ik al helemaal geen idee waar te beginnen. Zoveel dingen zoals ik ze nog nooit heb meegemaakt. De omgeving is nu ongelooflijk groen en overal om mij heen zijn grote bergen (ik verblijf zelf ook op zo’n 1200 meter hoogte geloof ik) met ronde rotsen, allerlei mooie bomen, planten en dieren. Tijdens mijn busreis heb ik al giraffes, zebra’s, antilopen en apen gezien, ik heb kennisgemaakt met een Afrikaans toilet, Afrikanen, Afrikaanse videoclips en soaps die ze in de bus afspeelden (in iedere bus), en alles wat je onderweg nog meer tegenkomt hier. Verder kan ik mijn indruk van hier vooral beschrijven als chaotisch. Iedereen schreeuwt of praat hard, er zijn weinig verkeersregels (of niemand houdt zich eraan), overal staat luide muziek op, overal ligt afval, de
winkels stallen alles wat er verkocht wordt buiten uit. Een tijdje op/langs de weg staat hier wel gelijk aan een aantal sigaretten wat betreft uitlaat- en andere gassen. Bovendien is het begrip tijd hier niet te vergelijken met die in Nederland (het komt regelmatig voor dat iemand anderhalf uur te laat op een afspraak verschijnt). Samen met de benauwende warmte hier geeft het mij, als (toch nog chaotische) Nederlander, een behoorlijk chaotisch gevoel. Toch ervaar ik deze chaos ook wel als relaxt. Nooit haast, weinig regels en alle tijd voor elkaar.
Een dag in Ilula Ik ben alweer bijna een maand in Tanzania, maar heb jullie nog helemaal niet verteld hoe het leven er hier aan toe gaat. Of tenminste hoe mijn leven er uitziet. Hoewel ik elke dag weer nieuwe dingen zie – en ik denk dat het de komende drie maanden zo zal blijven gaan – leef ik hier toch zeker wel volgens een bepaald ritme. Daarom wil ik jullie een beeld geven van hoe zo’n dag er dan uit ziet. Mijn dag begint ’s ochtends om 7 uur, als mijn wekker gaat en de meisjes van het weeshuis al een uur wakker zijn en onderweg naar school. Om half 8 verzamelen alle vrijwilligers en stafleden zich in een ruimte waar het ochtendgebed plaatsvindt. Terwijl mama Kanisia op de djembé speelt en zingt, zingt de rest van de staf mee in koor en iedereen klapt mee. Dit vind ik iedere dag weer bijzonder om bij te wonen, want al die stemmen klinken echt heel mooi bij elkaar.
Daarna leest er altijd iemand een stuk voor uit de bijbel of houdt de pastoor een preek, in het Kiswahili plus Engelse vertaling. Daarna pakt iedereen elkaars hand vast en zeggen we ‘good morning!’ in koor. Na (en ook voor) het gebed, en ook de rest van de dag, groet je iedereen die je tegenkomt. Dat zijn hele warme groeten hier; geen simpel goedemorgen, maar een uitgebreid gesprek over hoe je hebt geslapen en wat je gaat doen vandaag. Het ontbijt bestaat uit brood (sinds kort hebben we daar een broodrooster voor aangeschaft, wat een luxe!), ei, fruit (ananas, watermeloen, banaan of papaja) en soms een salade, en een anderhalve literfles voor de rest van de dag. Om 9 uur beginnen we aan onze ochtendactiviteit en om 1 uur ’s middags is het tijd voor de lunch: een warme maaltijd, vaak hetzelfde als het avondeten. Deze bestaat bijvoorbeeld uit aardappels, rijst, pasta en/of brood, salade, fruit en ‘groen spul’ (dit kunnen bladeren van allerlei planten zijn, zoals komkommerplanten of grassen. Het smaakt vaak naar boerenkool). Vaak eten we ook pannenkoeken, dus zelfs mijn lievelingseten mis ik hier niet! Vrijwilligers (en Berit, nu nog het hoofd van IOP) eten altijd apart van de meisjes, omdat de maaltijden zo verschillen. Zij eten meestal ugali (een soort maïspap), een specialiteit uit Tanzania (en Kenia), en ik ben heel blij dat wij dat niet hoeven te eten want ik heb het één keer geprobeerd en het doet me denken aan opgedroogde lijm. Gelukkig vinden de Tanzanianen het zelf wel lekker. Van 14 tot 16 uur is de middagactiviteit en om 19 uur is het tijd voor avondeten Daarna spelen we altijd een kaartspelletje met alle vrijwilligers. Om 21 uur zingen en bidden de oudere meisjes voor het slapengaan, daarbij zijn wij dan ook weer altijd aanwezig. Wij vrijwilligers gaan vaak tegelijk met de meisjes naar bed, maar uiterlijk half 11 denk ik. En dan ben ik ook op. Nadat ik in mijn dagboek heb geschreven en wat contact heb gehad met het thuisfront val ik altijd snel in slaap.
In het weekend zijn we vrij (en is er ook geen ochtendgebed), maar uitslapen gebeurt hier niet, want om half 8 staat het ontbijt al gewoon weer klaar. Soms ga ik naar Iringa (de dichtstbijzijnde stad), als er geen andere activiteiten gepland zijn. Afscheid! Ondertussen is dit alweer mijn laatste week hier bij IOP, en ik kijk ontzettend op tegen het afscheid van al mijn broers, zussen, moeders… Ik wilde graag voor een tijdje ontsnappen aan het kleine wereldje waarin ik 18 jaar heb gewoond, om te zien wat daarbuiten was. En daar bleek ik een hele familie te vinden. Ik wilde graag ervaren met en leren van deze mensen, en ik kom er nu, na vier maanden, achter dat ik nog lang niet uitgeleerd ben en nog zoveel meer wil ervaren. Maar waar ik vanaf nu ook zal gaan, ik zal altijd een stukje Tanzania met me meedragen. Een stukje dat mij compleet maakt, dat ik waarschijnlijk altijd al met mij mee heb gedragen maar dat nu pas tot leven is gekomen. Ik zal vanaf nu altijd met heimwee moeten leven, want ik heb een tweede thuis gevonden. Hier in Tanzania mis ik de kaas, melk, mijn kat en hond, mijn familie en mijn vrienden en de warme douche. Maar in Nederland zal ik de exotische vogels die mij ’s ochtends wakker maken missen, de chappati’s, mandazi’s en misschien zelfs de ugali, de (in het regenseizoen) groene bergen met hun grote gladde rotsen, de zeer oncomfortabele ritjes in de Daladala naar Iringa, maar ook alle vreemdelingen die ik daar ontmoette en mijn vrienden werden. Ik zal alle luide muziek, stemmen en ringtones missen, het zal zo stil zijn straks zonder al dit heerlijke lawaai. Ik zal de taal missen die iedereen me zo enthousiast probeert te leren, ik zal de vermakelijke en bijzondere gesprekken over o.a. religie missen, de fascinerende kapsels van de vrouwen, de grote goedkope avocado’s, de guaves
en de allerbeste chocoladetaart van de wereld op het balkon van Neema Crafts. Ik zal mijn kamergenoot de hagedis missen, de motors, de bomen en alle kleuren, want man, wat is dit een kleurrijk leven, ook al lijkt de armoede nog zo’n grijze toekomst te bieden. Misschien zal ik zelfs de geur van zweet, rook en uitlaatgassen missen en al die afschuwelijke Afrikaanse en Bollywood films. Het zal een ontzettend gemis zijn zonder alle geweldige stafleden en de prachtige weesmeisjes van IOP die mijn voorbeeld zijn geworden en ik met heel mijn hart bewonder, en ik zal vooral het eindeloze lachen en de warmte, niet alleen van de zon maar vooral van de mensen, missen. Er is geen twijfel over mogelijk dat ik mijn hele leven nog terug zal keren naar dit mooie land. ASANTE SANA TANZANIA
Janna.
Terug bij IOP Door Karlijn van Noppen
Begin juli kwam ik terug op de plek die zolang, 5 maanden, als thuis gevoeld heeft! Ik was, na 2,5 jaar, eindelijk weer bij IOP. Voordat ik, samen met mijn vriend richting Tanzania vertrok, had ik me gerealiseerd dat waarschijnlijk niet veel mensen me nog zouden kennen, er komen immers zoveel vrijwilligers. Eenmaal aangekomen, waren er een aantal kinderen erg enthousiast : ‘Karoline, You’re back! Where’s Rosanna, and Johanneke?’ Ze herkenden me nog, en wisten zelfs nog te vertellen met welke andere vrijwilligers ik veel om ging! Dat was fantastisch om te merken, dat je wel degelijk onthouden wordt door de kinderen. Ook de staff heette me wederom van harte welkom, en was blij dat ik mijn vriend meegenomen had. Deze keer was ik voor een korte periode bij IOP, minder dan 2 weken. Toch heb ik de mogelijkheid gehad, mijn vriend te laten zien hoe het leven bij de locals is. Samen zijn we, dankzij de goede organisatie van Enicka (de vrijwilligerscoördinator) op bezoek geweest bij mijn sponsorkind Rebecca, een Maasai-meisje. Ook hebben we samen met de andere vrijwilligers, en een deel van de meiden en staff van het centre, mogen genieten van de prachtige natuur op Mount Selebu. En naast al deze mooie ervaringen hebben we ook nog tijd gehad om te helpen bij verschillende projecten!
Terug zijn bij IOP was fijn, er is niet veel veranderd aan sfeer en goodwill, en wat er veranderd is, is alleen maar positief ☺.
Bezoek Berit aan Nederland Half januari komt Berit 2 weken naar Nederland. In die 2 weken wil zij IOP Duitsland en IOP Luxemburg bezoeken dus heel veel tijd zal zij niet echt in Nederland zijn. Op zaterdag 30 januari willen we als IOP-NL een middag organiseren voor alle sponsoren en alle vrijwilligers die al dan niet met Vrijwillig Wereldwijd naar Tanzania geweest zijn. De aanvang is 14 uur en de locatie hangt af van het aantal aanmeldingen. Het is in ieder geval in Puttershoek bij Annelies thuis of, bij een groot aantal deelnemers, in een vereniging ruimte. We denken rond 17 uur weer huiswaarts te keren. Maar mocht u langer willen blijven dan kan dat en regelen we een maaltijd. Wij verzoeken u om zich aan te melden. Een hernieuwde oproep krijgt u in december, maar noteer alvast deze datum. Het zou voor Berit heel leuk zijn als er veel mensen komen.
HIER KAN UW ADVERTENTIE STAAN
Hele pagina € 20 per jaar Halve pagina € 10 per jaar
[email protected]
Buko Verhuur regio Rijnmond
JMS Jense Machine Service b.v.
Boonsweg 63a 3274 LH Heinenoord Tel: 010-501 17 55 Fax: 010-501 06 73 Mail:
[email protected]
Verhuur van tijdelijke accommodaties.
• Machinereparatie • Draaierij • Draaidiameter tot 11 00 mm
•
Email: jms@jensebv/demon.nl
Postbus 5040 3274 ZJ • Nijverheidsweg 12 • 3274 KJ Heinenoord • Tel. 0186-603119 • Fax 0186-603081
Contactgegevens Stichting IOP-NL Schaduwrijk 97 3297 SC Puttershoek 06 33 31 84 96
[email protected] www.iopnederland.nl k.v.k nr: 24432681 Regio banknummer: NL15RBRB0827956843 t.n.v. Stichting Ilula Orphan Program Nederland