STICHTING IOP-Nederland

Stichting Ilula Orphan Program Een sponsoring programma om (wees)kinderen in Ilula-Tanzania onderwijs en zorg te bieden.

tijd is niet de klok is niet dit uur is geen horloge of apparatuur tijd is niet exact is niet precies is niet iets wat je verliest

tijd kun je altijd hebben op de lange baan is wat je kunt leren van een Afrikaan

tijd is wachten gewoon er zijn en dan voelt veel te laat meestal ook best fijn

tijd is niet op tijd zijn relatief is zitten en wat staan niet productief gedicht uit “En dat ontdek je daar” van Arie de Bruin tijdens zijn verblijf met EDUKANS in Oeganda Van de voorzitter

STICHTING IOP-Nederland Nieuwsbrief 8e jaargang nr 4

Wat vliegt de tijd. Het jaar 2014 is bijna voorbij. Ook in het afgelopen jaar zijn er veel goede dingen gebeurd voor de kinderen in Ilula. Zoals: 10 rommelmarkten met een gemiddelde opbrengst van 600 euro, PR activiteiten op markten en in de kranten. Annelies, die een lange tijd in Tanzania is geweest en veel papieren en zaken helder heeft gekregen. Met onze westerse instelling van “tijd is geld” kom je in Tanzania niet ver. Lees maar in bovenstaand gedicht. Nu het einde van het jaar in zicht is kijken veel mensen terug en ook vooruit. De balans wordt opgemaakt. Misschien is het voor ons een kans om de Afrikaanse kijk op het begrip tijd, dan in het oog te hebben en in de rust en stilte de balans op te maken. Zo kunnen we 2015 fris, schoon en met heldere gedachten beginnen. Wij wensen u Goede Kerstdagen en een Inspirerend en Gelukkig Nieuwjaar toe.

Bedankt!

Sponsoring in 2015

Uiteraard willen we al onze sponsors, donateurs en adverteerders hartelijk danken voor hun steun in 2014. Onze penningmeester heeft nog een extra lijstje van mensen en/of bedrijven die ons dit jaar geholpen hebben. Allereerst onze grootste sponsor: het Hoeksch lyceum met de lesnacht. Een jaarlijkse grote bijdrage van Emmaus Bilthoven. Angelique de Mooij met de opbrengst van haar ladies night. De diaconie van de Protestantse Gemeente Mijnsheerenland met de opbrengst van diverse collectes. De diaconie van de Hervormde Gemeente Heinenoord ook met diverse collectes en de opbrengst van de boekenmarkt en hotdog verkoop. Het Huis te Hoecke voor het beschikbaar stellen van winkelruimte voor ons Tanzaniaanse handwerk en een gratis kraam op hun kerstmarkt. Klaas en Joke Bruin voor hun bijdrage aan de bibliotheek. Adri en Arie van de Minkelis voor hun bijdrage aan de bibliotheek. Graphic Packaging International EU uit Hoogerheide voor hun donatie aan de bibliotheek. Stroom Den Haag voor de opbrengst van hun WK voetbalpool. Rabobank voor de opbrengst van de fietsdag.

Als het goed is hebben alle sponsors de rekening voor hun kind(eren) voor 2015 ontvangen. Ook de donateurs hebben een verzoek om te blijven steunen gekregen. Mocht u deze niet ontvangen hebben neem dan even contact op met Annelies ([email protected] of 0633318496). De adverteerders krijgen eind januari de rekening. Met IOP in Tanzania is afgesproken het school/sponsorgeld voor 2015 niet te verhogen. Alleen als uw kind een stap verder in zijn leerproces is gegaan kan het zijn dat u meer gaat betalen. Ook de donateursbijdrage en de advertentiekosten worden door ons niet verhoogd. Wij zijn veel te blij met uw bijdrage, hoe hoog dan ook.

U allen bedankt voor het kopen via sponsorkliks, in totaal is er dit jaar € 323,05 uitbetaald. Ook het inzamelen van pennen heeft ons dit jaar al € 469,- opgeleverd. Tenslotte hebben de ingeleverde cartridges tot nu toe € 109,57 in het laatje gebracht maar er staan nog vier volle dozen klaar voor verzending en die brengen ook nog zo’n € 100,- op. Via AH ‘s Gravendeel, Attent Heinenoord en Spar Piershil heeft het statiegeld ons € 375,79 opgeleverd. Met dank aan deze winkeliers. Ten slotte het meeste werk en daardoor ook de grootste inkomstenbron: de rommelverkopen. De tien verkopen hebben bij elkaar € 6.796,35 opgebracht. Hiervoor moeten we BUKO heel hartelijk danken want zonder de twee permanente units en de container zouden we dit nooit hebben kunnen realiseren. Ook een woord van dank naar To Helmig en Bram Kamp die ook iedere maand van de partij waren. Alle andere helpers……. ook hartelijke dank.

Vrijwillig Wereld Wijd (VWW) De aanmeldingen stagneren nog steeds. In januari hebben we nu twee deelnemers, voor de rest van het jaar nog niets. De ebola uitbraak in WestAfrikaanse landen is volgens ons nog steeds de boosdoener. Heeft u ook zin om eens in Ilula de handen uit de mouwen te steken? Kijkt u dan eens op de website van VWW: www.vrijwilligwereldwijd.nl wat de mogelijkheden zijn.

Inzamelacties Op onze website www.iopnederland.nl staat nog steeds de sponsorkliks link. Hij is overigens wel vernieuwd; u kunt nu zien hoeveel het ons al opgeleverd heeft. Per maand wordt gekeken of we meer dan € 50,- hebben, als dat het geval is wordt er uitbetaald. Zo niet dan blijft het bedrag staan tot de volgende maand. Als u toch uw boodschappen online doet, doe dit dan via deze link.

In dat geval krijgen wij een kleine commissie. De terracycle pennen-inzameling gaat ook nog steeds door. Ook de lege cartridges en oude mobieltjes brengen bij Eeko nog steeds geld voor ons op. U kunt de school van onze voorzitter helpen met het inleveren van lege batterijen. Zij sparen voor ons pennen en zo kunnen wij iets terug doen. Tenslotte willen we ook de blindengeleide honden organisatie steunen met het helpen inzamelen van plastic flessendoppen. We zijn immers toch bezig! De resultaten van al deze acties staan elders in deze nieuwsbrief vermeld. Blijft u allen a.u.b. flink mee sparen en flink internet shoppen. Wij zijn er blij mee.

Rommelverkopen 2015

De eerste verkoopdag is intussen alweer geweest. U kunt uw goed bruikbare spullen nog steeds dagelijks in komen leveren tussen 7 en 17 uur. Zet alles IN de container en NIET er voor. Het zou zonde zijn als alles nat regende. Ook vragen wij u alles zo economisch mogelijk te stapelen, zodat diegene na u ook zijn/haar spullen kwijt kan. Annelies kijkt de container ieder weekeinde na, haalt de kleding, boeken en elektronica er alvast uit en stapelt alles dan weer beter op. Noteer alvast in uw agenda de verkopen voor komend jaar: Zaterdag Zaterdag Zaterdag Zaterdag Zaterdag Zaterdag

7 februari 7 maart 4 april 2 mei 6 juni 4 juli

zaterdag zaterdag zaterdag zaterdag

5 september 3 oktober 7 november 5 december

In januari houden we een winterstop en in augustus een zomerstop. In totaal hebben we dus 10 verkopen in 2015. Iedere verkoop is van 10 tot 12 uur aan de Boonsweg 65 te Heinenoord. De verkoop units zijn naar de overkant van de parkeerplaats verhuisd, daar stonden ze 1 ½ jaar geleden ook. De container staat verstopt, tussen de units en de schutting. BUKO heeft ze verhuisd en Bram Kamp en Annelies hebben binnen alles gespiegeld.

We hopen dat 2015 net zo succesvol zal zijn, en dat kan met uw steun!

Ladies Night 21 november 2014

Het Holland House of Books

Angelique de Mooij, een oud vrijwilligster, draagt het IOP zo’n groot hart toe dat zij een actie op poten wilde zetten. Dat is een ladies night geworden, gehouden in een sfeervolle theetuin in Hoogerheide. De avond werd zeer druk bezocht. Angelique had een perfecte butler gevonden die alle dames van harte welkom heette. Hij praatte ook de hele avond aan elkaar, leidde de bingo en deed het dankwoord. Al met al een duizendpoot. Je kon je wenkbrauwen laten doen en je nagels. Verder waren er stands met geurtjes, sjaaltjes en kettingen en een handlezer. Maar de grootste trekpleister was toch wel de Bingo met hele mooie prijzen die Angelique her en der had weten los te peuteren. De hele avond heeft dan ook het schitterende bedrag van € 1.060,- opgeleverd, dat gebruikt gaat worden voor het IOP schoolfonds. Angelique en je helpers, hartelijk bedankt!

Toen Annelies in Ilula was werd er nog druk gewerkt aan de laatste afbouwzaken. Zo moest er nog beslist worden wat we met de gaten in de rand van het dak zouden gaan doen. Als het goed is zijn die nu voorzien van sponningen en gekleurde vlakken. Dezelfde kleuren als de spinnenwebconstructie van het dak. Ook was men nog bezig alle binnendeuren en een forse buitendeur te installeren. Voor deze buitendeur komt nog een extra metalen deur waarvoor de opdracht tijdens Annelies haar verblijf is gegeven. Elektriciteit is nog steeds niet verwezenlijkt. De highschool en de nieuw te bouwen kleuter- en lagere school hebben ook stroom nodig en daarom is Tanesco, de energieleverancier, om een offerte gevraagd voor alle projecten in één keer. Daar zit dan ook nog het kippenhuis bij en de nog te bouwen United Methodist kerk. Tanesco kwam in eerste instantie met een idioot hoog bedrag waar het IOP niet mee kon leven. Maar…… in oktober kon het opeens voor de helft minder. Er zijn komend jaar verkiezingen in Tanzania, vandaar! Zo werkt het dus in Afrika. Op 20 december zal de eerste ruimte officieel geopend worden. Dit is de children's library. De inrichting is gesponsord door Basisschool het Kompas uit Kesteren, basisschool Juliana uit Bennekom en Jaap, Marga en Karlijn van Noppen. Helaas kan niemand vanuit Nederland bij deze opening aanwezig zijn. Ingunn uit Noorwegen zal dan ook namens ons de opening verrichten. Zij brengt de kerstdagen met haar gezin door in Ilula. Op deze dag wordt tevens de mini-marathon gelopen. Alle deelnemers moeten zich laten sponsoren en de opbrengst is

ook voor de bibliotheek. Want al is de bouw nu financieel rond, nog niet voor alle ruimtes hebben we voldoende sponsors voor de inrichting. Ook moet ons deel in de aanleg van elektriciteit nog betaald worden en moeten er toiletten gebouwd worden. Een bibliotheek is geen winstgevend gebeuren, dus blijft IOP-NL elk jaar opnieuw geld inzamelen om het onderhoud, de energierekening en de salarissen te bekostigen. Ook zullen er regelmatig nieuwe boeken aangeschaft moeten worden alsmede tijdschriften en kranten. Het Holland House of Books is een project om trots op te zijn.

Herhaalde oproep voor prijsjes en koffers Op zaterdag 8 november hebben we weer op de ponymarkt in Puttershoek gestaan met een 'altijd prijs' verloting. Daardoor zijn we weer aardig door onze prijzenvoorraad heen. Komend jaar zijn er weer twee ponymarkten en hopen we ook weer met de jaarmarkt in Mijnsheerenland mee te kunnen doen. We kunnen dus weer veel nieuwe spullen gebruiken. Heeft u nog nieuwe spulletjes staan die u zelf niet gaat/wilt gebruiken? Doneer ze dan aan het IOP. U mag ze afgeven bij één van de bestuursleden of gewoon in de container zetten. We kijken de container altijd zeer zorgvuldig na en leggen alle nieuwe spullen meteen apart. We blijven hopen op een hoop vrijwilligers die via Vrijwillig Wereld Wijd in 2015 naar Ilula willen gaan. De meesten zijn bereid een extra koffer mee te nemen aangezien je bij de meeste vliegtuigmaatschappijen die op Dar es Salaam vliegen twee maal 23 kg mag meenemen. Goed bruikbare kleding en andere zaken sturen we op die manier naar het weeshuis. Daarvoor hebben we goede, stevige koffers nodig. Ook deze kunt u bij één van de bestuursleden afgeven of in de container zetten.

Vijf weken Tanzania Dit jaar had ik besloten om weer eens extra lang naar Ilula te gaan. Vorig jaar kon ik maar twee weken en dat was echt veel te kort. Maar ook vijf weken zijn zo om als je veel te doen hebt. Deze keer hadden ze een heleboel administratief werk. Omdat Berit in april 2015 stopt als manager director is ze nu al druk bezig de hele papierhandel op orde te brengen om haar werk goed over te kunnen dragen aan haar opvolger Edson Msigwa. Zoals jullie waarschijnlijk weten werkt Berit van ’s morgens vijf uur tot laat in de avond. En dan nog komt zij tijd te kort. Zodoende was er aardig wat werk blijven liggen en daarbij kon ik haar nu mooi helpen. Verder had ik meetings met alle afdelingen en heb ik de projecten zoveel mogelijk bezocht. Ik kan u melden dat de bibliotheek nu toch echt bijna af is en het gebouw ziet er werkelijk schitterend uit, zowel van binnen als van buiten. Ook alle werkplaatsen draaien volop. Ik heb bij de timmerlui twee kasten besteld en die werden de dag voor ik vertrok geleverd. Bij het naaiatelier heb ik een grote bestelling geplaatst en ook zij hadden alles keurig op tijd af. Ik heb ook een markt kunnen voorbereiden. Eens in de twee of drie maanden houdt het IOP een verkoop van door vrijwilligers meegebrachte spullen. Alle werknemers mogen dan komen shoppen tegen gereduceerde prijzen. Wat dan niet verkocht wordt gaat naar de IOP winkel. Die markt was weer een enorm succes. Ruim honderd werknemers kwamen shoppen en in totaal heeft het ruim € 1.000,- opgebracht. Deze keer mag de opbrengst naar de bibliotheek. Er blijkt nog zo’n € 8.000,- nodig te zijn voor de finishing touches. Berit heeft een donatie van $ 2.500,- gehad waarvoor zij zelf een doel mocht bepalen en ook dat geld gaat naar de bibliotheek. Ten slotte wordt er 20 december weer een mini-marathon gelopen waarvan de opbrengst ook weer voor de bibliotheek zal zijn. Met de €

6.000,- die wij in Nederland nog beschikbaar hebben moet die afbouw nu toch echt lukken. In het weeshuis zitten nu 36 meiden. Er zijn nu zelfs hele jonge kinderen bij. De jongste is drie jaar en wordt heerlijk bemoederd door de oudere meisjes. Natuurlijk is het triest dat zo’n kindje geen ouders meer heeft, maar hier in het IOP weeshuis kan zij in ieder geval in alle veiligheid opgroeien. Een aantal oudere meisjes, die ik al ken vanaf de opening van het weeshuis, hebben het huis verlaten. Sommigen hebben een baan en wonen op zichzelf, anderen zitten intern op een college en een aantal leeft tezamen in een speciaal huis. In dat huis is nog toezicht en daar leren zij voor zich zelf te gaan zorgen. De 5e week van mijn verblijf ben ik samen met Berit naar een hotelletje aan de kust geweest. Even lekker helemaal niets doen! Vooral Berit had dat hard nodig. Een kampeervakantie houden in Nederland zat er dit jaar niet in. Ik hoop volgend jaar weer te gaan. Annelies

Mister Kayega, mijn grote (oude) vriend.

Verslag van Selena Beltman. Nu 4/11/2014 is het precies een week geleden dat ik het prachtige land Tanzania met het luxe vliegtuig van Swiss Air verliet. En alweer drie weken geleden dat ik de IOP verliet, de mooie meiden, het zorgzame personeel en de prachtige omgeving. Het begon allemaal in januari dit jaar, ik zou afstuderen als maatschappelijk werker en wat zou ik daarna gaan doen? Ik wilde mezelf meer ontwikkelen, de controle eens los kunnen laten, niet meer de perfectionist zijn en niet zo stressen over wat de toekomst me zou brengen. Waar kon ik deze leerervaringen opdoen? Juist, in het buitenland, Tanzania! Zo bedacht, zo gepland en zo gedaan. Op 1 september op weg met de beste moeder naar Schiphol. Daar begon het, mijn eerste reis alleen! Alleen door de douane, alleen in het vliegtuig, alleen overstappen, alleen in het andere vliegtuig en alleen Tanzania veilig en wel bereikt! Na een korte overnachting in het katholieke hotel, met de bus naar Masukanzi (deze naam heb ik welgeteld honderd keer opnieuw bekeken omdat ik hem telkens vergat). De busreis was een geweldige ervaring, wat een geweldig zorgzame mensen trof ik daar en zodoende kwam ik dan ook veilig en vol enthousiasme aan in Masukanzi. Eenmaal uit de bus gestapt, met koffer en backpack, stond ik daar in de middle of nowhere.

En nu? Gelukkig kwamen Enicka, Adam en Ajalon al aangerend van de andere kant! Kortom de gehele reis was vlekkeloos verlopen en ik was dan eindelijk in het weeshuis. Ik was de enige vrijwilligster die in het weeshuis verbleef op dat moment. Maar zoals een ieder weet die daar geweest is, je bent nooit echt alleen! De eerste avond heb ik mogen genieten van het zingen en dansen van de meiden en heb ik hen geholpen met hun huiswerk. De volgende dagen bestonden uit: de meiden en het personeel leren kennen, rondleidingen, bezoek aan Iringa en Yui (Japanse vrijwilligster) helpen met het maken van kaarten voor haar project. Op zaterdag kwam er een andere vrijwilligster, Kristine, tevens mijn kamergenoot voor de komende weken. Wat hebben wij het samen gezellig gehad! De weken erna kwamen ook Soulvaig, Sophie, Annelies, Jorick en Femke ons gezelschap houden. Gedurende mijn verblijf heb ik veel verschillende dingen mogen en kunnen doen. Van tuinieren (overigens niet mijn sterke punt) tot het lesgeven van Engels aan de kleinste meiden. Wij (Yui, Kristine en ik) hebben zelfs 500 kaarten gemaakt in totaal en dat in 1,5 week! Ha ha.

Dat was geen probleem voor Adelina (werknemer), die gaf aan dat we wel konden overnachten in Ikokoto. Ik zei; oh nee, ik moet terug naar het weeshuis voor het donker wordt. Gelukkig was het slapen in Ikokoto een grapje. Na een half uur gewacht te hebben en drie keer ‘hakuna matata’ gehoord te hebben, werd er eindelijk een piki piki (motor) gebeld om ons op te halen. We besloten alvast te gaan lopen richting IOP. Op dat moment reed er een truck met papaja’s voorbij en deze werd gestopt door mensen die ook terug moesten naar Masukanzi. Adelina bedacht zich geen moment en klom op de papaja truck en ik…. ik volgde. Daar zat ik bovenop de papaja’s met de ondergaande zon op weg naar het weeshuis. Voor nu is mijn motto dan ook, alles komt altijd goed, zo niet dat kun je altijd terug met een papaja truck! Kortom Tanzania was geweldig, een levenservaring die niemand me meer af kan nemen! En ik weet nu al, ik kom zeker terug! Selena.

Het aller-leukste vond ik het lesgeven op de pre- school. Ik mis de kinderen, het dansen en zingen nog elke dag! Naast de vele activiteiten, waren er ook feestelijke gebeurtenissen waarbij ik aanwezig mocht zijn, zoals de trouwerij van Yusuf (werknemer) en Naomi, verjaardagsfeest van de meiden en diploma uitreikingen van de sponsorkinderen. Op een van die activiteiten gebeurde tevens het bizarste verhaal van mijn verblijf. Na afloop van de diploma uitreiking in Ikokoto, gingen we op weg naar huis. Althans dat was de bedoeling, er reden namelijk geen dala dala’s meer na zes uur.

v.l.n.r. Femke, Selena, Kristina, Soulvaig

Verslag Jorick en Femke In de maand oktober ben ik samen met mijn vriend Jorick voor een maand naar Tanzania geweest om vrijwilligerswerk te gaan doen. In Nederland werkt Jorick in een ziekenhuis als pijnconsulent en werk ik in een ziekenhuis als verpleegkundige. We wilden dan ook graag iets met onze medische achtergrond doen en zijn via Vrijwillig Wereld Wijd bij het Ilula Hospital terecht gekomen. Het begon allemaal met een welkomstgesprek met Dr. Rite, tevens manager van een klein plaatselijk ziekenhuis in Ilula. Hierin werd duidelijk waar Jorick en ik voor de aankomende weken werkzaam zouden zijn. Er volgde een rondleiding door het ziekenhuis en al snel observeerden we de primitieve omstandigheden. Kamers waar bedden worden gedeeld en zieken op de grond moeten liggen en met elkaar het bed afwisselen is toch ‘’anders’’ dan wij gewend zijn. Al met al een zeer vriendelijke ontvangst en de dag daarna begon het avontuur in het ziekenhuis. Ik ging werken op de delivery room (bevallingskamer) en Jorick op de operatiekamer. De ervaring van Jorick op de operatiekamer: Op de operatiekamer werd ik fijn ontvangen ondanks dat niet alle medewerkers de Engelse taal machtig waren. De eerste operatie volgde diezelfde middag, een sterilisatie van een vrouw. Ik schrok wel van de operatiekamers. Mijn indruk was een operatiekamer uit de jaren 70. Ook de hygiëne was ver te zoeken. De patiënt kwam zelf binnen lopen (zonder bed) en ging op de operatietafel liggen. Het verdoven ging alleen plaatselijk met wat verdovingsmiddel en al snel werd het mes erin gezet. Met als gevolg een patiënt die na 10 minuten veel pijn had. Ach, dan spuiten we er wat meer verdovingsmiddel in. Als pijnconsulent in opleiding is het interessant om direct de discussie aan te gaan na de operatie, want is het een gebrek aan kennis of gaat het om de kosten? Tijdens de operatie was het enorm warm en het zweet

gutste van mijn voorhoofd, zo ook bij de opererende dokter boven de patiënt. Er is geen airco aanwezig. Na een 1,5 uur durende, moeizame operatie werd de buikwond van de patiënt gehecht en tot mijn verbazing liep de patiënt met nog veel pijn zo het ziekenhuis uit. De dokter gaf nog aan: ‘kijk uit voor hobbels in de dala dala (bus), dit kan erg druk geven op de buik’. Wat een ervaring, die eerste operatie. Diezelfde week kreeg men meer vertrouwen in mijn functioneren en zo ging ik zelf ook meer doen. Onder andere het hechten na circumcissie (besnijdenis van een jongen) en het monitoren als anesthesiemedewerker tijdens operaties. De operaties die het meeste voorkwamen waren sectio deliveries (spoed keizersnedes). Hierbij kon ik zorg toepassen bij het geboren kind, met als hoogtepunt het doorknippen van de navelstreng, maar ook wegen en monitoren (APGAR score). Tijdens één van de spoedbevallingen was er geen elektriciteit. Dit komt regelmatig voor en als alternatief werd er boven de grote buikwond met een klein zaklampje van een NOKIA telefoon licht gecreëerd. Hoe hygiënisch is dat boven een open buikwond? Ik werd op de bevallingskamer ook heel vriendelijk ontvangen. Communicatie met de verpleegkundigen was zeer moeizaam aangezien hun Engels echt heel minimaal is en diegene die wat beter Engels spreken, hebben een erg moeilijk verstaanbare uitspraak. Maar gelukkig was er met de artsen goed te communiceren! Na de eerste bevalling zei de verpleegkundige: ‘Zo de volgende ga jij doen’. Uiteraard heel spannend en op mijn derde dag volgde er dan ook een bevalling die ik zelf gedaan heb. Wat een ervaring! Vrouwen moeten bij binnenkomst met hevige weeën zelf hun bed

opmaken met zelf meegebrachte Afrikaanse doeken en doen hun behoeftes op een teil op de grond. De bevallingskamer is een ruimte met 5 bedden en privacy is ver te zoeken! Naar mate onze weken vorderden kwamen we steeds meer beperkingen en alternatieve methoden tegen, in de negatieve zin helaas. Zo gaan veel pasgeborenen dood omdat er geen voeding via infusie/sonde kan worden toegediend en er ook niet alles uit de kast wordt gehaald om een pasgeboren kind te redden. Dode baby’s die te vroeg geboren waren met een lichaamsgewicht van ongeveer 1.7 kg tot 2.5 kg moesten alles zelf doen zonder hulp van voeding, zuurstof of beademing en gingen gewoon dood, terwijl in Nederland deze baby’s met alle benodigdheden er in de meeste gevallen bovenop komen.

Winefrida en Esther Wij vragen bij iedere sponsor betaling of u ook nog € 5,- extra kunt doneren voor Winefrida en Esther. Tot nu toe is het ieder jaar gelukt voor hen het lifesponsor bedrag op die manier bijeen te krijgen. Het leek ons daarom leuk om van beide meiden een foto te plaatsen.

Naast het werk in het ziekenhuis zijn we ook een dag meegegaan met de ‘ambulance’ voor HIV protection. Met een team bestaande uit een arts, een apotheker, een laborant en een chauffeur zijn we naar een arm dorpje hoog in de bergen gegaan om daar gratis HIV medicatie te geven en bloedtesten af te nemen bij de inwoners en omwonenden van het dorpje. Halverwege de weg had de ambulance een lekke band die al snel weer gerepareerd werd.

Na de werkdagen in het ziekenhuis kwamen we terug in het weeshuis en daar hebben we nog een hoop leuke dingen gedaan met de meiden uit het weeshuis. Al met al hebben we een super leuke en leerzame tijd gehad!

Jorick

Femke

Winefrida

Esther

Buko Verhuur regio Rijnmond

Boonsweg 63a 3274 LH Heinenoord Tel: 010-501 17 55 Fax: 010-501 06 73 Mail: [email protected]

HIER KAN UW ADVERTENTIE STAAN

Hele pagina € 20 per jaar Halve pagina € 10 per jaar [email protected]

Verhuur van tijdelijke accommodaties.

JMS Jense Machine Service b.v.  Machinereparatie  Draaierij  Draaidiameter tot 11 00 mm





Postbus 5040 3274 ZJ  Nijverheidsweg 12  3274 KJ Heinenoord  Tel. 0186-603119  Fax 0186-603081 Email: jms@jensebv/demon.nl

IOP heeft 3 honden voor de bewaking. Overdag zitten ze in een door IOP-NL gesponsorde kennel en ’s nachts lopen ze los rond samen met 2 bewakers. Doordat wij ieder jaar zorgen voor vlooien, teken en wormen middelen zien ze er gezond uit. Mocht u eens vlooien/teken druppels en wormen pillen over hebben, doneer ze dan aan IOP-NL.

Contactgegevens Stichting IOP-NL Schaduwrijk 97 3297 SC Puttershoek 06 33 31 84 96 [email protected] www.iopnederland.nl k.v.k nr: 24432681 Regio banknummer: NL15RBRB0827956843 t.n.v. Stichting Ilula Orphan Program Nederland