Stichting IDA-Mabogini

Stichting IDA-Mabogini De Stichting IDA Mabogini stelt zich tot doel het leveren van een bijdrage aan onderwijsmogelijkheden voor kinderen van de lokale bevolking waarvan de ouders de financiële middelen hiertoe niet hebben, gericht op basis- en zo mogelijk beroepsonderwijs in Mabogini, Tanzania.

Maart 2013

LICHT IN DE DUISTERNIS 2012 was me het jaartje wel. Laat ik met mijn eigen persoontje van wal steken. De planning was dat ik in september 2012 naar Mabogini zou afreizen om met eigen ogen het wel en wee binnen het project van onze stichting te aanschouwen. De voorbereidingen waren getroffen en vanuit Roermond werden mij vijf leren voetballen en evenzoveel pompjes aangeboden. (Het haalde zelfs de heel kleine lokale pers) Wat had ik graag de jeugd van vijf scholen enthousiast achter dat Roermondse presentje aan zien hollen.

1

De maand september kreeg een volstrekt andere wending: ik kwam met hartklachten op de intensive care van het ziekenhuis terecht. Als snel werd mij duidelijk gemaakt dat ik mijn reis naar Tanzania beter kon, neen: moest annuleren omwille van mijn gezondheid. Dat was schrikken: hoe zou het met mijn gezondheid gaan, zou ik nog wel ooit een dergelijke reis aankunnen, aan mogen? Laat ik jullie wat geruststellen. Er is inmiddels enig licht in de duisternis: mijn lichaam heeft – voor zover dat objectief vast te stellen is – een nieuw, rustiger ritme gevonden. Middels intensieve fysiotherapie wordt langzaam, maar zeker duidelijk waar mijn fysieke grenzen liggen. Gelukkig zijn mijn oren nog goed, want ik moet nog beter leren luisteren naar signalen van mijn lijf. Maar eenvoudig is dat niet, omdat ik weet dat de gemeenschap in Mabogini op onze Stichting rekent. En wat dat betreft, ben ik heel dankbaar dat jullie de kinderen en de school daar zijn blijven steunen. Heel veel dank daarvoor. Een tijdje geleden heb ik aan alle donateurs gevraagd of zij er prijs op stelden als hun naam en eventuele bijdrage genoemd zou worden in de Nieuwsbrief. Ik had hierover een vraag ontvangen van enkele sponsoren. Méér dan de helft van het aantal sponsoren heeft gereageerd. Echter van dit aantal mensen had ruim 80 % er geen belangstelling voor. Ik zal dus de namen en de bijdragen niet vermelden. Met excuus aan diegenen, die het wel openbaar hadden willen zien. Eén uitzondering wil ik maken en er is toestemming voor gegeven. Miriam Kolk sloot medio 2012 haar studie Kunstgeschiedenis af. Zij gaf een feest hiervoor en vroeg financiële giften als kado. De opbrengst wilde zij aan een goed doel schenken. Zij koos hiervoor de Stichting Ida-Mabogini uit. Als voorwaarde stelde zij dat het ten goede moest komen aan educatie aan kinderen in het algemeen en niet aan individuele kinderen of een maisproject, zoals de Stichting ondersteunt. Uitgebreid overleg is hierover geweest met Novatus en er kwam een mooi plan uit de bus. Het opzetten van een bibliotheek voor de kinderen van het dorp Mabogini. Het zal gevestigd kunnen worden in schoollokalen van de James Ole Myllia School en de Muungano School. Miriam kon zich in dit plan vinden en stortte een mooi bedrag op onze rekening. Aan Novatus heb ik gevraagd om een plan op te stellen met daarbij de benodigde bedragen. Op dit moment, eind februari 2013, heb ik dit plan helaas nog niet binnen. Het geld staat daarom nog hier op de bank in afwachting van het plan. Omdat ik nu niet uit eigen beleving iets kan schrijven, ben ik voor méér en andere informatie volkomen afhankelijk van de informatie die ik van daar krijg. Mijn vriendin Anna, door wie ik in 2009 in Mabogini ben beland, heeft wel geprobeerd het één en ander te bekijken. Zij werd echter zo in beslag genomen door haar familie omdat zij haar 70e verjaardag daar met hen vierde (en dat is een weeklang feest geweest! Wat was ik daar graag bij geweest!), dat uitgebreid geïnformeerd worden over het doen en laten van de Stichting wat ondergesneeuwd werd. Ik heb dus moeten wachten op berichten van Novatus. Dat duurde langer dan ik had gehoopt, maar nu heb ik toch wat gekregen. Wat dat betreft, is het een oefening in geduld om te communiceren met Afrikaanse mensen. Ze zijn beslist minder gevoelig voor stress en kennen geen 24 uurs economie. ‘Als het vandaag niet gaat, dan komt er morgen en morgen en morgen weer een nieuwe dag’.

2

Een heel relaxte manier van leven, die mij daar heel erg aansprak, maar als ik hier een Nieuwsbrief wil schrijven aan de mensen dan is het af en toe toch een ander verhaal. Genoeg uitleg over het lange uitblijven van enige informatie over de voortgang daar in Mabogini. Er is vooruitgang in ieder geval. In één van de vorige Nieuwsbrieven (nr. 5, december 2011, www.Ida-Mabogini.nl) ) schreef ik over het oppimpen van de James Ole Millya School door de organisatie ChildReach. In de afgelopen tijd heeft deze organisatie ook contact gezocht met de Muungano School en het lijkt erop dat ook deze school een opknapbeurt zal ondergaan. Gedetailleerde informatie hierover ontbreekt nog, maar het ziet er naar uit dat dit ook een positieve ontwikkeling voor de gehele school zal gaan worden. En dit dankzij de bemoeienis van de Stichting in het dorp Mabogini.

Met de kinderen gaat het allemaal gestaag vooruit. Van Monica, het hoofd van de James Ole Millya School, heb ik voor het schooljaar 2012-2013 rapporten van haar kinderen ontvangen.

Monica zoals zij was in 2009 voor haar nog niet gerenoveerde school.Samen met de bestuursvoorzitter

En nu de moderne Monica en haar totaal opgepimpte school

3

De leeftijd van Anna Edess is niet precies bekend, zij zal ongeveer 14 á 15 jaar zijn. Zij woont bij grootmoeder, zoals oudere mensen vaak genoemd worden, die de zorg voor weeskinderen dragen. Zij wordt in haar schoolprestaties nauwlettend gevolgd door Monica en zij behoort tot de zgn. top tien, die door de Stichting gesponsord wordt. Zij was nr. 9 in een klas van 49 kinderen. Inmiddels heeft zij de James Ole Myllia School afgemaakt en zit op de zgn. brugklas van de Mpirani Secundary School. De schoolkosten voor deze school liggen hoger dan voor de Primary School ( plusminusTsh. 332.000,-Esther Omar is een kind van gescheiden ouders en wordt ook verzorgd door haar grootmoeder. Zij is 14 jaar en zit in Std. VI van de James Ole Myllia School. Na dit jaar volgt nog 1 jaar Primary School en dan zullen we zien wat er zal volgen.

4

Inmiddels is de afspraak gemaakt met Monica dat de kinderen die de Primary School verlaten, gevolgd zullen worden opdat zij niet in het ‘niets’ verdwijnen. Ook Esther doet het goed op school. Van de 48 leerlingen is zij de derde van de klas.

Said, de enige jongen van de James Ole Myllia School, die door de Stichting gesponsord wordt. Hij is wat jonger dan de voorgaande meisjes, hij is 12 jaar, woont bij zijn grootouders, die ik in 2011 allebei heb ontmoet. Hardwerkende mensen, die de zorg hebben voor hun kleinkinderen (en dat zijn er nogal wat). Zij zijn erg blij dat hun kleinzoon Said het leren erg fijn vindt en het ook goed doet op school. Hij zit in Standard VI en is 6e van de klas.

En dan de laatste (en de kleinste foto) van de James Ole Myllia School. Rukia,

5

Rukia is 13 jaar. Ook zij in Std. VI. Ze vindt het heerlijk op school. Haar ouders zijn gescheiden en inmiddels is haar vader overleden. Waar haar moeder nu is, is onbekend. Zij woont bij haar grootmoeder. De ‘oppasoma’s’ hebben het druk in Mabogini. Veel van hun kinderen zijn overleden aan aids, waar nog een groot taboe op rust. Er wordt geprobeerd dat enigszins te doorbreken, maar er is nog niet een echt zichtbaar resultaat.

Dit was de informatie over de kinderen, die onder de hoede zijn van Monica Chengula, de directeur van de James Ole Myllia School. Maar naast deze 4 kinderen zijn er ook nog 2 jong volwassenen, die door de Stichting gesponsord worden. Zij volgen beiden een beroepsopleiding. Allereerst GLORIA LEONARD MVUNGI de 23-jarige jonge vrouw, die destijds de Primary School heeft afgemaakt en was geselecteerd voor de Secundary School. Omdat haar ouders dit niet konden betalen, ging dit niet door. Zij heeft een poosje als dienstmeisje in Mwanga gewerkt, maar werd daar misbruikt. Haar moeder overleed en zij is naar huis gegaan om voor haar vader te zorgen. Haar vader doet nog steeds allerlei klusjes in de omgeving. Hij is erg dankbaar dat zijn dochter de kans heeft gekregen, dankzij de Stichting Ida-Mabogini, om een beroepsopleiding te volgen bij de zusters van De Graal in Moshi. Zij hebben daar een Huishoudschool en bieden in een enkel geval ook logiesmogelijkheden. Toen ik er in 2011 was, heb ik ook daar een aantal dagen gelogeerd. Gloria is daar ook intern gegaan. In 2012, halverwege het jaar, heeft zij de pech gehad om ernstig ziek te zijn geweest door malaria. Ondanks dat waren haar schoolresultaten goed en is zij het nieuwe schooljaar weer vol energie gestart. De Stichting zal haar blijven ondersteunen totdat zij haar opleiding heeft afgemaakt. Via de schoolleiding heeft zij ons een bedankbrief gestuurd.

6

My dear mama, I greet you with much love, I hope you are very well, and I am also fine. I thank you for your great concern, love, for the acceptance to offer financial support for my education, really this had been a very big support to uplift me in education as your own child. You have assisted my whole family as they don't have enough money to send me to a school. I pray to God that, whatever I am studying here, will help me in future and at my final examination I will do well, and acquire good pass. I am focusing in cookery and dressmaking, and I like these two subjects, therefore I work hard and do study seriously, and I hope you will continue to assist me in paying my school fees, until I complete my course which is three years. I pray for you that God gives you lots of blessing at each action you take. Greetings from my family. Faithfully, your loving daughter Glory Leonard Mvungi. Translated from the Swahili letter she wrote to you, on 3rd/11/2012. By one of the staff member. NB: I am trying to resend it the third time. I don't know what is the problem. Please inform us if you will get it.

En als laatste HIZA HAMISI De inmiddels 24-jarige jongeman, die ik in 2009 voor het eerst in Mabogini ontmoette als een gezonde jongen. Hij was en is nog steeds een bijzonder aardige en bescheiden jongeman. Kort na mijn vertrek toen is hij uit een Mangoboom gevallen en heeft zijn heup gebroken. Hij heeft verschillende operaties ondergaan, maar dat is niet goed gekomen.’

Hiza met een paar studiegenootje

Toen ik hem in 2011 weer ontmoette, schrok ik erg. Hij is totaal invalide en er is niets meer aan te doen. Op het platteland betekent dit een leven zonder toekomst. Met Novatus heb ik toen uitvoerig gesproken over wat wellicht nog mogelijk zou kunnen zijn. Er kwam een computercursus uit de bus. Hiza was daar erg in geïnteresseerd en hij is nog steeds gemotiveerd. In november 2011 is hij met een eerste cursus begonnen en heeft deze met een positief resultaat afgesloten. Hij is verder gegaan met een ICT opleiding en ook daar heeft hij heel veel plezier in. Hij verwacht hiermee iets te kunnen gaan doen voor de toekomst. Ik heb de hoop dat hij meer betrokken kan raken bij de Stichting als hij zijn opleiding heeft afgesloten. Hij zou een goede ondersteuning voor Novatus kunnen zijn, vooral ook omdat hij nog jong is. Hoe het één en ander zal kunnen uitpakken, is nu nog niet duidelijk en ook nog niet aan de orde. We zullen het zien. Hij heeft ons laten weten wat hij heeft gedaan en nu aan het doen is. 7

Yasini H. Mdimu (Hiza) Shool Year Repport 2011-2012 Computer Application This 4 months course was based on the uses of a computer. It helped me to know how to use Microsoft Offices and it enables me to help others on my ability, how to use Microsoft Wares. I am indeed very grateful and would like to express my gratitude to all those who made it possible for me to do this. I do hope that you were pleased with my end repport which I gave to Mr. Mushi to let you see my results of that 4 months course and thank you for that.

2012/2013 Diploma in Information Technology This course of 1 year and 2 months, enables me to reach my dreams and goals in life. It involves: Computer, Computer Network, Electronics, Web Designing, etc. For sure when I combine these two knowledges I aquired from this Training Centre, I will be able to stand by myself thanks to you all for enabling me. My great gratitude to you all and May God Bless You All. Yours in this repport, Yasini H. Mdimu (Hiza) Met deze informatie sluit ik deze 8e Nieuwsbrief. Het wordt anders té groot. Ik hoop dat je dit alles weer met belangstelling hebt gelezen. In de volgende Nieuwsbrief hoop ik actuele informatie te geven over Bilson, het Maisproject, de Muungano School en het plan voor het opzetten van een bibliotheek. Dan hoop ik ook weer wat foto’s te hebben ontvangen. Dat is over het algemeen wel een groot probleem (om ze te maken en dan ook nog op te sturen!). Ook hoop ik er dan een financieel overzicht bij te kunnen voegen Deze Nieuwsbrief wordt geplaatst op de website www.Ida-Mabogini.nl en is te vinden onder het kopje ‘Nieuwsbrief’ als PDF-Bestand. Ook stuur ik hem aan alle mensen, die door mij zijn opgenomen in een ‘Mailing’. Mocht je deze Nieuwsbrief in de toekomst niet meer willen ontvangen, laat mij dit dan weten via [email protected]. Je wordt dan uit de lijst verwijderd. Ook kun je op dezelfde manier laten weten als je iemand anders kent die ook belangstelling heeft voor de ontvangst van de Nieuwsbrief. Namens de kinderen, die nu gesponsord worden dank ik jullie voor alle giften en spreek de hoop uit dat we mogen blijven groeien met jullie medewerking. Heel fijn zou het zijn 8

als jullie in de familie- en/of kennissenkring nog wat andere mensen zouden kunnen interesseren voor het werk van de Stichting Ida-Mabogini. Immers, elk bedrag - hoe klein ook- maakt het verschil. Elke Euro telt. De Stichting Ida-Mabogini is een ANBI geregistreerde Stichting. Dit betekent dat de giften kunnen worden afgetrokken van de Belastingen onder bepaalde voorwaarden. Donaties zijn altijd welkom op Rekening 39.03.64.541 t.n.v. Stichting Ida-Mabogini bij de Triodos-Bank te Zeist.

Asante sana sana (heel hartelijk dank) ook namens Novatus, intermediair in Mabogini, die daarginds alles op orde houdt

Warme groet, Joke

9