Luctor et Vici
Stichting Hollandpromote.com Juridische Advisering, Mediation en Uitgever van het tijdschrift eJNR, ISSN 1871-5141
Pleitaantekeningen Arrondissementsparket Haarlem Simon de Vrieshof 1, 2019 HA Haarlem Onderwerp Uw kenmerk Parketnummer Datum Tijd
: behandeling bezwaarschrift 138233 / : RRK 09/1016 :15/710982-07 : 08 oktober 2009 : 09:00 uur
René van Spanje Purmerend Klager Prof. dr.ir. A. F.P. van Putten Raadsman / gemachtigde Eindhoven Tegen Openbaar Ministerie Haarlem Geachte Voorzitter, geachte Officier van Justitie, Aan de orde is de mondelinge behandeling van het bezwaarschrift dat de raadsman van de heer R. Van Spanje namens zijn cliënt heeft ingediend, bekend onder bovenvermeld parketnummer. De kwestie betreft het verplicht afnemen van materiaal in het kader van de Wet DNA –onderzoek bij veroordeelden. Cliënte wenst daartoe nog enkele aanvullende opmerkingen te maken. Van Spanje heeft grote moeite met dit bevel en heeft daartoe een aantal argumenten aangevoerd die de grondslag is geweest voor het indienen van zijn bezwaarschrift van 18 augustus 2009. De Wet DNA –onderzoek bij veroordeelden verwijst hiervoor naar artikel 7.
Pagina 1 van 5
Luctor et Vici
Stichting Hollandpromote.com Juridische Advisering, Mediation en Uitgever van het tijdschrift eJNR, ISSN 1871-5141
De eerste vraag die beantwoord moet worden is of Van Spanje is veroordeeld in de zin van art. 300 Sr? Dit blijkt het geval te zijn, gezien de uitspraak van 21 november 2008, bekend onder bovenvermeld parketnummer. Artikel 8 Wet DNA –onderzoek bij veroordeelden verwijst naar de toepassing van deze wet op personen die op het tijdstip van inwerkingtreding van deze wet reeds zijn veroordeeld, tot een vrijheidsbenemende straf als bedoeld in artikel 9 eerste lid onder a, e.v. van het Wetboek van strafrecht. Gesteld kan worden, dat Van Spanje niet is veroordeeld tot een onvoorwaardelijke vrijheidsbenemende straf, maar tot een geldboete van € 500 subsidiair 10 dagen hechtenis met een proeftijd van 2 jaren met als bijkomende voorwaarde zijn website te schonen, ter zake de gedane uitlatingen tegenover mr. H.R.M. Jenné. De onderhavige oproep tot afstaan van DNA materiaal in het kader van de Wet DNA – onderzoek bij veroordeelden gaat geheel voorbij aan het doel en de geest van deze wet. Er mag van worden uitgegaan dat de wetgever met de invoering van de Wet DNA – onderzoek bij veroordeelden heeft beoogd mogelijke recidive in kaart te brengen, waarbij de Wet DNA –onderzoek veroordeelden een hulpmiddel kan zijn om de maatschappij niet alleen curatief maar ook preventief een stukje veiliger te maken. Dit moge voor notoire recidivisten een volkomen terechte invulling zijn van de Wet DNA – onderzoek bij veroordeelden. De vraag kan echter gesteld worden of in de onderhavige kwestie dit beantwoordt aan het doel dat de wetgever zich gesteld heeft, met andere woorden wat is de kans dat van Spanje in recidive vervalt? Welke criteria worden hierbij gehanteerd en op welke gronden wordt dan bepaald of de kans op recidive nog aanwezig is? Deze criteria zijn niet bekend en berusten slechts op een aanname, die niet gestoeld is op objectieve toetsbare en verifieerbare criteria, daar deze altijd persoonsgebonden zullen zijn, dus subjectief. Bij de bepaling van de kans op recidive kan niet voorbijgegaan worden aan de gezondheidstoestand van Van Spanje. Daaruit kan een eerste voorlopige conclusie getrokken worden met betrekking tot de kans op recidive. Vervolgens dient ook de grote emotionele belasting van een op de Wet DNA –onderzoek bij veroordeelden mede in beschouwing te worden genomen. Ook al is dit slechts een eenvoudige ingreep, dan is dit Pagina 2 van 5
Luctor et Vici
Stichting Hollandpromote.com Juridische Advisering, Mediation en Uitgever van het tijdschrift eJNR, ISSN 1871-5141
toch iemand brandmerken als crimineel. De vraag is of dit brandmerken van Van Spanje wel beantwoordt aan het beoogde doel van de Wet DNA. Ik ben van mening dat dit niet het geval is. Daarbij kan ook niet voorbijgegaan worden aan het feit dat zijn echtgenote de klacht heeft ingetrokken. TOELICHTING De gezondheidstoestand van Van Spanje is slecht tot zeer slecht te noemen. Ik overleg u hierbij een kopie van een medische verklaring van de internist mevrouw L.J. EichweberLammers van 10 juli 2006. Er wordt gesproken van diabetes mellitus type II, hoge bloeddruk een doorgemaakt herseninfarct, tot tweemaal toe een operatie waarbij een prothese in de grote buikslagader is geplaatst en een zweer aan de rechterenkel op basis van slechte doorbloeding van slagaders en vermeld medicijngebruik. Er zijn geen aanwijzingen dat deze situatie inmiddels is verbeterd, eerder het tegendeel is het geval. We kunnen het menselijk handelen in één grafiek samenvatten, waarbij voor een specifieke persoon de kans van falen op normaal functioneren over de gehele levensduur van ca 80 jaren kan worden weergeven.
Failure Rate λ(t)
wk
REGION II Useful life period λ(t) is constant
REGION I Early failure rate λ(t) decreases
Region III Wear-out region λ(t) is increasing
λ3
-1
λ2
λc 2λc
Time t1
t2 5 Pagina 3 van ± 4000 weeks
t3
Luctor et Vici
Stichting Hollandpromote.com Juridische Advisering, Mediation en Uitgever van het tijdschrift eJNR, ISSN 1871-5141
© De failure rate als functie van de tijd voor verschillende beschavingen en omstandigheden. De blauwe lijn representeert de westerse beschaving. De groene curve representeert een ontwikkelingsland. De rode lijn representeert een persoon in oorlogstoestand.
Deze zogenaamde ‘badkuipcurve’ van ons levenspatroon maakt het mogelijk uitspraken te doen over de kans op falen en de faalfrequentie. Zetten we de faalfrequentie (verticale as) af tegen de gemiddelde levensduur van 4000 weken, (voor de westerse wereld ca 80 jaar) langs de horizontale tijd-as, dan zien we dat de normale werkzame periode slechts 15002000 weken bedraagt. De eerste en laatste periode wordt gekenmerkt door een verhoogde faalfrequentie als functie van de tijd. Het is evident dat Van Spanje, gelet op zijn leeftijd (64), zijn fysieke conditie, overig functioneren en medicijngebruik in de laatste periode van zijn leven is aangekomen met een sterk verhoogde faalfrequentie (failure rate region III) door alles wat hieraan ten gronde ligt. Door de enorme psychische druk die nu op Van Spanje wordt uitgeoefend door hem verplicht te stellen in het kader van de Wet DNA –onderzoek bij veroordeelden DNA materiaal af te staan, zal de faalfrequentie van Van Spanje verder schrikbarend toenemen, met andere woorden van een reële kans op enig fysiek geweld zijdens Van Spanje tegenover derden kan alleen al op basis hiervan geen sprake meer zijn1. Ondanks het feit dat de Officier van Justitie formeel een beroep zou kunnen doen op de Wet DNA –onderzoek bij veroordeelden, gaat de oproep geheel voorbij aan het doel en de geest van de wet, gelet op de huidige omstandigheden. De kans op recidive kan gevoegelijk op nul gesteld worden, waarmee de gronden en rechtvaardiging tot uitvoering van de Wet DNA –onderzoek bij veroordeelden, zijn vervallen en dan ook niet meer van toepassing zijn op Van Spanje. Ik kom tot de volgende conclusies.
1
In sommige culturen is het gebruikelijk dat echtgenoten elkaar slaan. Zo is het in Japan gebruikelijk dat de vrouwen de mannen slaan. Pagina 4 van 5
Luctor et Vici
Stichting Hollandpromote.com Juridische Advisering, Mediation en Uitgever van het tijdschrift eJNR, ISSN 1871-5141
CONCLUSIE 1. Van Spanje is niet veroordeeld tot een onvoorwaardelijke vrijheidsbenemende straf; 2. De kans op recidive van het incident kan en mag op nul gesteld worden; 3. De Wet DNA –onderzoek bij veroordeelden is daardoor voor Van Spanje niet van toepassing; 4. Er is geen maatschappelijk belang gediend, er is slechts sprake van schending van privacy; 5. De klacht is door zijn echtgenote eerder ingetrokken. VERZOEK Het verzoek luidt dan ook in het kader van Wet DNA –onderzoek bij veroordeelden Van Spanje te ontslaan van zijn verplichting DNA materiaal af te staan. Tenslotte verzoek ik de griffier een afschrift van deze pleitnota te hechten aan het Procesverbaal van de zitting.
Ik dank u voor uw aandacht.
Pagina 5 van 5