SPUIGAT. Winterseries OSK Viswedstrijd Olympische Spelen. oktober 2012

T A G I U SP oktober 2012

Winterseries OSK Viswedstrijd Olympische Spelen

Officieel cluborgaan van Watersportvereniging Jachtclub Scheveningen Spuigat oktober 2012 1

INHOUD Dé watersportwinkel van Scheveningen!

Iedere uitgave 4 5 6

LEWMAR

Van de redactie Eb en vloed van het bestuur Haven actualiteiten

Maritiem Watersport is dé winkel van Scheveningen voor zeilsport en motorvaart. In onze winkel vindt u een uitgebreid assortiment voor de watersporter. Wij informeren en adviseren u deskundig over de

Artikelen

producten voor uw zeilboot of motorjacht.

8 Evenementencommissie 10 Winterseries 12 Boot van... 14 OSK viswedstrijd 16 Olympische Spelen 18 Ramsgate Week 20 Scheveningse Roei Vereeniging 22 Zomeravondwedstrijden 24 Clubhuis ‘t Spuigat 26 De Drammer

ber m e t p e ms d! Mei t/ ag geopen ond elke z

Colofon

Gratis parkeren voor de deur!

Jaargang 2012 ‘Spuigat’ is een uitgave van Jachtclub Scheveningen en is gratis verkrijgbaar voor alle leden. Het blad verschijnt vier keer per jaar als clubblad. De uitgave van dit blad is mede mogelijk gemaakt door de adverteerders.

www.ijspegel.nl

Redactie: Monique Eggink, Mariëlle Antvelink-Rijk, Nicole Eggink, Ronald van der Horst

Visafslagweg 1 (hal 18-20) • 2583 DM Scheveningen • Telefoon: 070 - 338 4500 Geopend van 9 - 18 uur, zaterdag tot 17 uur, donderdag tot 21 uur, zondag 12 – 17 uur

www.maritiem-watersport.nl 05A Standaard A4 advertentie.indd 1

Fotografie: Ronald van der Horst, Leo Eggink, Frank de Bruin, Lucie Hoogenraad, Stef Kurstjens en anderen

Voorpagina: JCS op de Hiswa Foto: Frank de Bruin Advertentieopgave: [email protected] Opmaak: Alexander Heemskerk- www.lextreem.nl Sluitingsdatum kopij volgende nummer: 15 november

Jachtclub Scheveningen Hellingweg 136 2583 DX Den Haag / Scheveningen tel: 070-3520017 fax: 070-3506260 Internet: www.Jachtclubscheveningen.com e-mail: [email protected] (algemeen); [email protected] (redactie)

Spuigat oktober 2012 3 9/15/2010 6:08:36 PM

Van de REDACTIE

n a v d e o l v n e b E het bestuur. Wie doet wat?

Bestuur Jachtclub Scheveningen

Voor u het Spuigat van oktober 2012. Het zomer seizoen is voorbij en we maken ons op voor de winterseries. Dit jaar hebben we voor het eerst de passanten kennis kunnen laten maken met ons nieuwe havenkantoor. En hele verbetering zo blijkt. De banken voor het kantoor doen dienst als soort “ontmoetingscentrum” voor de passanten, het was er vaak een gezellige drukte. Drukte ook in de haven, met 140 passantenschepen die allemaal een plekje zochten voor de nacht. De passanten dragen in elk geval bij aan de financiën van de club, tijdens komende ALV van 26 november zal het bestuur de eerste cijfers presenteren. De winterseries gaan van start met een nieuwe opzet. De IJspegel wordt de IJspegelTrophy. Het plan was om IJspegel en IJskegel samen te voegen op 1 wedstrijddag. De Kegelaars waren hier echter niet mee eens en blijven op hun eigen zondag varen. Veel boten en bemanningen varen Pegel en Kegel, en die werden dus voor een keuze gesteld. Nieuw is wel dat kegelaars Toerklasse (SW) kunnen inschrijven en meevaren met de Pegel. Wel op een eigen baan. Alle info en data op pagina 10 van uw Spuigat. Volgend jaar zijn we jarig! We worden 40 jaar. De evenementencommissie wil dit niet zo maar voorbij laten gaan en is op zoek naar oud beeld materiaal en verhalen uit het verleden. Bij commissielid Koos Maarleveld (Koos.maarleveld@ hotmail.com) kunt u verhalen en beelden kwijt, zie pagina 8 van uw Spuigat. De evenementencommissie gaat dit jaar ook weer clubavonden organiseren, kijk daarvoor op de website van de club. Een andere unieke gebeurtenis was een eigen stand van JCS op de Hiswa. Diverse leden als standbemanning, prezen onze club aan bij potentiële passanten en promootte de nieuwe IJspegel. Mede door de Scheveningse haring was het gezellig druk en zijn er veel nieuwe contacten opgedaan. Koop een boot en werk je dood, wordt er wel eens geroepen. Dat geldt zeker voor de houten schepen van de roei vereniging. Avond aan avond stonden

4 Spuigat oktober 2012

de roeiers elk hoekje en knikje van De Hollandse Nieuwe, een overnaadse boot, te schuren, voordat uiteindelijk na maanden ploeteren, de boot in september weer te water kon. Op pagina 22 doen de roeiers verslag van deze tijdrovende operatie. De zomerserie was een groot succes. Bijna alle wedstrijden zijn gevaren met goede wind. Prijsuitreikingen op z’n Ben’s met biertje in de hand. Iluka was wederom overall winnaar en op de laatste dag streden de Sea Beryl en Pietekoppe om de fel begeerde tweede plaats. Met een neuslengte verschil won Bertus met zijn Sea Beryl. Zijn jonge team heeft vorig jaar pas voor het eerst zee gezien, dus een knappe prestatie. Het bier vloeide rijkelijk in het Spuigat. Over het Spuigat gesproken, daar is een hoop gebeurd dit jaar. Vis wedstrijden, prijsuitreikingen IJkegel en zomerserie. Vis bakken, haring happen, teveel om op te noemen. Martina vertelt op pagina 26 over ons clubhuis en komt tot de volgende conclusie: ’t Spuigat - Dé plek voor zeelieden. Dit jaar zijn de Olympische Spelen gehouden in Londen en de zeilwedstrijden in Weymouth. Peter en Aly Anink zijn met hun Waterjuffer onze helden wezen aanmoedigen met vele medailles als resultaat. Aly doet verslag op pagina 18. In augustus zijn onze zeilhelden ook nog gehuldigd in onze club. Het vissen zat in het voorjaar niet echt mee. Het weer was vaak bar en boos. Uit eindelijk is de 5 soorten wedstrijd en het open Schevenings kampioenschap wel gevist. Stef doet verslag van het OSK 2012, met prachtig weer en 30 deelnemers een groot succes te noemen. Namens de hele redactie veel leesplezier van uw blad. Tot ziens op het water of in de haven. Ronald van der horst [email protected]

Voorzitter: George Jautze Vice-voorzitter: Radboud Crul Secretaris: Joop Buijs Penningmeester: Arie Buis Bestuursleden: Radboud Crul, Edith Voskamp, Miech Pronk Havenmeester: Fabian Buijs ( 06-532 93 137 ) Havenmanager: Frans Winterswijk ( 070- 352 0017 ) Clubgebouw ‘t Spuigat: Kranenburgweg 160 ( 070- 355 7148 ) Lid van verdienste: Suze Fromberg Erelid: Marie van der Vin- van der Bovenkamp Commissies: Ballotagecommissie Voorzitter: Adriaan van Stolk Leden: Miech Pronk , Stef Kurstjens, Arie Krijgsman Geschillencommissie Voorzitter: Watze Berger Leden: Jan de Bruin, Nico de Graaf, Leen Zuurmond Havencommissie Voorzitter: Miech Pronk Leden: Kees Spuy, Frans Winterswijk Financiele commissie Voorzitter: Maarten van der Toorn Leden: Adriaan van Stolk, Erik Sanders, Peter Brummelkamp Spuigatcommissie Voorzitter: Miech Pronk Beheerder: Huib Hoogenraad Lid: Frans Winterswijk Toewijzingscommissie Voorzitter: Miech Pronk Leden: Frans Winterswijk, Kees Spuy

26 september 2012 Laat ik beginnen om een dringende oproep te doen aan onze leden, die waarde hechten aan het reilen en zeilen van ons clubhuis het Spuigat. Het Spuigat draait op de inzet van vrijwilligers, maar daaraan is nu een groot gebrek. Het gaat daarbij met name om vrijwilligers, die bereid zijn om, voor rekening van de Jachtclub, het benodigde diploma te gaan halen. Voelt u hier iets voor, neem dan contact op met bestuurslid Miech Pronk. ([email protected] of 06 41362318). De samenwerking tussen evenementen commissie en zeilcommissie heeft geleid tot een nieuwe aanpak en publiciteitscampagne van de IJspegeltrophy. Inschrijven kan nog op www.ijspegeltrophy.nl (let op deze nieuwe naam!!). De IJskegel wedstrijden blijven op verzoek van de deelnemers apart, maar wel met een nieuwe baan. De Jachtclub heeft zich gepresenteerd op de HISWA om de wedstrijden en de passantenhaven onder de aandacht te brengen. Een goed initiatief van de evenementen commissie, die veel oude contacten heeft

versterkt, maar ook nieuwe heeft opgeleverd. Heel veel passanten hebben deze zomer Scheveningen aangedaan als tussenstop of als plek om langer te blijven. Helaas waren er wat technische aanloopproblemen met het nieuwe sanitair, maar over het algemeen waren de bezoekers aangenaam verrast over de nieuwe voorzieningen. Op hoogtij dagen was het voor de havenmeesters een hele kunst om alle bezoekers weer een plekje te geven en moest er zelfs worden uitgeweken naar de gemeente haven. Over het algemeen liep dit goed, maar in sommige gevallen viel er toch wat spanning waar te nemen. We zullen er met de havenmeesters aan werken hoe we dit volgend jaar verder kunnen verbeteren. Natuurlijk waren er de afgelopen zomer ook de Olympische Spelen en aansluitend de Paralympische Spelen. De beide huldigingen van de medaillewinnaars zeilen vond plaats in At Sea. In beide gevallen een mooi evenement, waarbij het belang van de samenwerking met de sponsor Delta Lloyd, de gemeente Den Haag en het Watersportverbond nog weer eens benadrukt kon worden. Veel respect ook voor de paralympische zeilers die in beide

klassen (2,4 mR en Sonar) met brons en goud naar huis kwamen. Één van de sprekers benadrukte de overeenkomsten tussen Olympisch en Paralympisch zeilen. Een terechte invalshoek, omdat de focus meestal is gericht op de verschillen. Wanneer we vooruitkijken naar het winterseizoen dan mogen we ons alweer verheugen op de nieuwe serie clubavonden en de IJspegel- en IJskegel wedstrijden en andere evenementen. Op de website kunt u het programma nalezen en u inschrijven! Als bestuur gaan we ons nu verder richten op onder meer de begroting voor volgend jaar en het starten van de procedure om te voorzien in de vacature havenmanager, die per 1 april volgend jaar ingevuld moet worden. Op maandag 26 november is er een algemene ledenvergadering waarin ik de leden verder bijpraat over alle ontwikkelingen binnen onze vereniging. Reserveer deze datum alvast in uw agenda! George Jautze, voorzitter Jachtclub Scheveningen

Viscommissie Voorzitter: Stef Kurstjens Leden: vacant Zeilcommissie Voorzitter: Radboud Crul Leden: Peter Anink, Ton de Groot Roel van Muyden (materiaalbeheer) Godfried van Benthem van den Bergh Floris Ingen Housz, Ilya van Marle

Evenementen Kalender

Zoute Optimist Voorzitter: Quinta Visser Leden: Huib Hoogenraad, Peter Brummelkamp Rob Moree (secretaris) Toezicht bestuur: Edith Voskamp Evenementencommissie Frank de Bruin, Willem van der Loo, Koos Maarleveld, Ben van Dullemen, Anneloor Hoebee Redactie clubblad het Spuigat Hoofdredactie: Ronald van der Horst Redactieleden: Marielle Antvelink Monique en Nicole Eggink, Marlies Grijns Beheerscommissie website Frank de Bruin, Ronald van der Horst, Joop Buijs (recensie forum)

Algemene Leden Vergadering 26 november Programma 2012 Wedstrijden IJspegeltrophy 13 oktober Kick-off IJspegel 14 oktober 28 oktober 11 november 5 november 9 december

Programma 2012 Wedstrijden IJskegel 21 oktober 4 november 18 november 2 december 16 december

Spuigat oktober 2012 5

Haven actualiteiten

Jachtclub Scheveningen op de Hiswa Voor het eerst heeft JCS een stand op de HISWA gehad. Met de evenementen-commissie, het bestuur en een aantal leden als standbemanning, hebben wij onze prachtige jachtclub weer op de kaart willen zetten. Helaas bleek dit ook nodig, want de algemene beeldvorming van potentiële passanten was toch vooral dat je Scheveningen links moest laten liggen. We zijn er tijdens de HISWA goed in geslaagd dit beeld te veranderen en hopen met speciale acties meer passanten te trekken en weer een goede naam als jachthaven te krijgen in de watersportwereld. Naast de promotie voor passanten hebben wij ook de vernieuwde ijspegel onder de aandacht gebracht en het ziet er naar uit dat ook op dit vlak de HISWA stand zijn vruchten zal werpen. Al met al een zeer nuttige en leerzame week op de HISWA. De evenementencommissie



De Belg van Scheveningen

Evenementen

IJskegel

R

OU B R A e

at th

H

f r u T rf &

u S : k sstea

r e l i e Z

s j i r p ctie

A

! ! ! 0 5 € 24, www.rootzharbour.nl [email protected] Dr. Lelykade 33 - 37 2583 CL Scheveningen 070 355 88 00

rootzHarbour_zeilersteak_120912_002.indd 1

15/09/2012 00:05:51

Een scheveningse verjaardag, JCS 40 jaar! 2013 wordt een bijzonder jaar. Niet alleen viert het Koninkrijk der Nederlanden haar 200 jarig bestaan en verjaart het Haagse Vredespaleis voor de 100e keer maar ook in Scheveningen is het feest. In 2013 wordt namelijk ook uw eigen Jacht Club Scheveningen 40. Om precies te zijn jubileert de JCS op 3 maart volgend jaar. Op 3 maart 1973 werd de vereniging officieel opgericht en vervolgens ingeschreven in het register van de Haagse Kamer van Koophandel. In 1973 haalde die gebeurtenis niet de voorpagina’s van kranten. Dat gebeurde echter wel een jaar eerder toen op 16 juni 1972 de Marina Scheveningen door de toenmalige burgemeester Marijnen werd geopend. Zelfs de communistische krant De Waarheid, inmiddels van het kranten-toneel verdwenen, drukt op die dag een foto van de haven af. Onder de foto valt te lezen: “Scheveningen is een gloednieuwe jachthaven rijker. Vandaag


is die Jachthaven Marina plechtig geopend. Verwacht wordt dat vooral de nu aanbrekende zomer de zeewaardige jachten alle plaatsen aan de steigers zullen vullen. De eerste boten hebben reeds ligplaatsen gekozen.” Een uitgebreid verslag van de officiële opening brengt een dag later, op 17 juni 1972, de Haagsche Courant. Veel lof is er van de kant van het gemeentebestuur voor het particuliere initiatief van de stichting Marina Scheveningen. De verslaggever ter plaatse meldt dat de burgemeester uit handen van oud marineman H.M. Juta bij de opening een antieke tabaksdoos als geschenk kreeg. Veel is er sindsdien veranderd. Sommige zaken ook niet, in 1972 was er ook al een wachtlijst voor schepen. De 88 vaste ligplaatsen waren destijds namelijk in een mum van tijd weg zodat er op de openingsdag al een wachtlijst van vijftig gegadigden was. De evenementencommissie wil samen met

u in 2013 de veertigste verjaardag van de JCS op gepaste wijze vieren. Daarbij hebben wij u hulp nodig want zonder verleden geen toekomst! Wie beschikt er over foto’s en of filmmateriaal uit de eerste maar ook latere jaren? Wie waren de mannen en vrouwen van het eerste uur? Wat was de rol van oud marineman H.M. Juta? Hoe werd de stichting de vereniging Jacht Club Scheveningen? En wie heeft op 27 april 1972 aan de kade gestaan toen de bouw van de jachthaven startte? Vanzelfsprekend blijft al het materiaal uw eigendom en willen wij graag met uw hulp een beeld schetsen van de afgelopen 40 jaar hoogte en dieptepunten. Via [email protected] kunt u kenbaar maken wat u van onze geschiedenis weet en over welk uniek foto en/of filmmateriaal u beschikt. In 2013 hopen we samen met u de geschiedenis te kunnen delen.

Laat uw reddingsvlot keuren

Zeilen wassen

Watersport Kalenders 2012

Gratis kadobon van €50,-

Gratis zeilkleding wasmiddel

Vanaf €28,-

Geldig t/m 31 december 2012

Breng uw zeil of bootkap naar de winkel en wij doen de rest

Bestel snel via www.vrolijk.nl

De kleding uitverkoop is begonnen! Met kortingen van 15-50% op kleding van Musto, Magic Marine, Gaastra en Helly Hansen www.facebook.com/vrolijkwatersport www.twitter.com/vrolijkwatersp

Treilerweg 65 | 2583DB Scheveningen 070-4168282 | [email protected]

Lagendijk 7a | 1911MT Uitgeest 0251-316950 | [email protected]


Winterseries IJspegel

IJspegel winterseriemaakt een nieuwe start. Met een aantal vernieuwingen en uitbreidingen wordt de aantrekkelijkheid van de IJspegelserie verbeterd. Door de vele concurrerende winterseries in het land werd het noodzakelijk om ook in Scheveningen mee te gaan met een aantal wijzigingen; zowel bij de wedstrijden als wel in het sociale vlak zijn er vernieuwingen. Het in het voorjaar geopende jachthavenkantoor is ook een belangrijk element om weer meer schepen aan de start te krijgen. Bij de wedstrijden wordt nu meer aandacht besteed aan de eenheidsklassen, een aantal Swan’s gaan bijvoorbeeld meedoen, en zullen een aparte start hebben. Verder is er ruimte voor dual handed schepen, die bij voldoende belangstelling een “lange baan” zullen varen. Dan is er nu ook, in navolging tot vele andere winterwedstrijden, de mogelijkheid om in de Toerklasse mee te doen. Er wordt bij het startschip gestart en een andere baan dan de gemeten schepen gevaren, om bestaande tonnen. Ter promotie is er geen inschrijfgeld verschuldigd. Schepen kunnen dus nu elke


zondag wedstrijd varen; de IJskegel en de IJspegeltrophy. Rondom de wedstrijden zijn er ook aanpassingen; we beginnen met een kick-off party op 13 oktober, voorafgaand aan de eerste wedstrijddag. Op de zondag wordt de prijsuitreiking opgeluisterd door projectie van plaatjes van de wedstrijd. Op de nabespreking op elke dinsdag na de wedstrijd doet Erik van Vuuren de wedstrijdevaluatie als vast item, en daarnaast kunnen er andere onderwerpen aan de orde komen zoals de nieuwe ISAF regels die vanaf 2013 gelden. De nieuwe website, tablet-vriendelijk nu (www.ijspegeltrophy.nl), is vanaf het voorjaar actief en ondersteunt alle activiteiten zoals inschrijvingen, deelnemerslijsten, uitslagen, verslagen en foto’s. Ook is er inmiddels een bemanningspool, waar bemanning zich kan aanbieden of schippers specifieke bemanning kunnen vragen. Ook de sociale media Facebook en Twitter zijn ingeschakeld om de werving te ondersteunen, terwijl we op de stand op de Hiswa ook de nodige aandacht

gekregen hebben voor de IJspegelTrophy serie. Inschrijving loopt inmiddels goed, bijna 20 schepen vast en nog een aantal toezeggingen, wij hopen zeker meer dan 30 boten aan de start te zien!

Winterseries

WEDSTRIJDBAAN IJSKEGEL

IJskegel

Start en finish tussen Drain W en Drain E (kardinalen) DRAIN A DRAIN W

START FINISH DR B

DRAIN E

KNS

Datums Ijskegels

VUURTOREN

21-10-2012 4-11-2012 18-11-2012 2-12-2012 16-12-2012 20-1-2013 3-2-2013 17-2-2013 3-3-2013 17-3-2013 31-3-2013

‘s Morgens :Briefing en koffie in het Spuigat Prijsuitreiking ook in het Spuigat. Inschrijven bij Flip Wiemans [email protected]


De boot van...

De boot van... Jan, Oscar en Misja Het begon allemaal in 2004 op de Grace O’Malley. Oscar Pesch en Misja Bakx hadden bedacht dat het zonde is om zo dicht bij zee te wonen en er tegelijkertijd niet veel meer mee te doen dan er vanaf het strand op uitkijken. Misja en Oscar schreven zich in bij de Zeezeilschool en troffen daar Jan Benedictus die er om diezelfde reden zeilles was gaan geven. Al bij de derde les kwam het gezamenlijk kopen van een boot ter sprake. “Als we echt wat met dat zeilen willen gaan doen is het hebben van een eigen boot eigenlijk de enige manier”, hadden Misja en Oscar bedacht, voor Jan was die de perfecte manier om invulling te geven aan een lang gekoesterde wens: een eigen boot in Scheveningen. Al na een paar gesprekken durfde iedereen het aan: op basis van de ‘klik’ –en een paar goede borrels en partijen- besloten we met z’n drieën op zoek te gaan. De White Spirit En zo begon onze gezamenlijke zoektocht die na enkele weken via Lemmer, Lelystad en Colijnsplaat leidde tot in Sint Annaland. Daar lag de White Spirit te koop, een Benetau First 41S5 uit 1990. Een snelle en sportieve zeiler met een bijzonder, door Philippe Starck vormgegeven interieur dat met drie aparte kooien perfect de ruimte biedt die we nodig hebben. Jan viel vooral voor de zeileigenschappen van de boot, voor Oscar en Misja gaven daarnaast de moderne ‘looks’ van de boot de doorslag. Direct na aanschaf zijn we intensief gaan 12 Spuigat oktober 2012

varen met de White Spirit die we (naar goed zeemansgebruik) niet omdoopten tot iets anders. We namen de eerste jaren volop deel aan de IJspegel wedstrijden en de NSR. Ook werd de boot de eerste jaren ingezet door de Zeezeilschool. Rondom de boot is al snel een groep van zo’n 25 mensen ‘los-vaste bemanning’ ontstaan waaruit inmiddels een aantal zeer hechte vriendschappen is gegroeid. Naast het sportief zeilen en het streven naar steeds verbeteren, staat gezelligheid daarbij ook zeer hoog in het vaandel. We doen daarom niet alleen mee aan wedstrijden, maar bezoeken met de boot ook evenementen als Sail Amsterdam. Familieboot Inmiddels zijn we sinds de aanschaf tezamen bijna 5 kinderen en 1 huwelijk verder. De boot wordt daarom minder als wedstrijdschip en steeds vaker als familieboot gebruikt. De junior zwemvesten hebben hun intrede gedaan, en de intocht van sinterklaas en het vuurwerkfestival zijn vaste prik! En bij mooi weer liggen we op zwemafstand voor het strand voor anker.

De 41S5 is een sportief en tegelijkertijd erg comfortabel schip, dat ondanks haar leeftijd nog altijd zeer goed meekomt, zeker op halve- en ruimewindse rakken. Uiteraard hebben de wedstrijden en mijlen die we gemaakt hebben het nodige van het schip gevergd, en hebben we ontdekt hoe intensief het in bezit hebben van een (wedstrijd-) schip is. In de afgelopen jaren is voor ons gevoel ongeveer ‘alles’ wel een keer stuk gegaan en weer gerepareerd en we hebben inmiddels het gevoel dat we het schip van top tot teen kennen. Dit ondanks dat we een deel van de reparaties en verbeteringen door tijdgebrek niet zelf hebben uitgevoerd. En uiteraard glimmen we van trots als mensen verbaasd reageren als ze horen dat de “WS” al ruim 20 jaar oud is! Olympische Spelen De jongste mooie tocht die we hebben gemaakt was naar de Olympische Spelen in Londen, afgelopen juli. Via-via konden we een ligplaats krijgen in de Greenwich Marina, vergezeld van een aantal mooie tenten op de Oranje-camping. In de weken tot vlak voor de heenreis bepaalde onrustige, zuid-westelijke winden het vakantie-weer in Nederland, en beloofde de tocht naar Greenwich

een pittige toch te worden. Kruisen van de circa 180 mijl tegen een pittige zuid-westenwind was iets waar een deel van de bemanning niet echt naar uitkeek. De weergoden waren ons (en de organisatie van de Olympische Spelen) echter gunstig gezind. Twee dagen voor de openings-dag veranderde de onrustige zuid-westenwinden naar een prachtig lopend windje uit oostelijke richting. Het maakte het mogelijk dat we rond 8:00 koers zetten richting Rotterdam, om daar na het oversteken van de Eurogeul de Spinaker op te zetten en de volgende ochtend rond 6:00 voor de Thamesmonding te liggen. Dat was duidelijk sneller dan we hadden verwacht, waardoor we wel de hele rivier te maken hebben gehad met een sterke (tot >3 kn) tegenstroming. Met een SoG van ongeveer 2,5 knoop hadden we volop tijd om van het weer en de Thames te genieten. Hoewel we op de Thames enkele keren zijn gecontroleerd vielen de veiligheidsmaatregelen en de drukte ons erg mee. Die vroege ochtend op de Thames hadden we

het gevoel ongeveer alleen te zijn. Vooraf waren we gewaarschuwd voor veel hectiek, maar daarvan was niets te merken. Overigens leek ook de Engelse kustwacht daardoor een beetje verrast. Hoe het ook zij, zonder enige belemmering voeren we door tot 20 meter voor de Tower Bridge om daar een paar mooie plaatjes met de Olympische Ringen te schieten. Vervolgens zijn we aangemeerd bij de Greenwich Yacht Club, een prachtige zeilvereniging zoals je alleen in Engeland vindt. Ook daar waren wij een van de weinige gasten dus van alle gastvrijheid (en Pints of Lager) hebben we volop genoten! Na het openingsweekend draaide de wind weer terug naar haar vertrouwde westhoek. De terugweg was daardoor nog vlotter dan de heenreis. Nog voor we de Thames goed en wel af waren, konden we de spi hijsen, waardoor we de terugreis in ongeveer 26 uur hebben gedaan.

ken dat je inmiddels tegenkomt. Er is tijdens de oversteek richting Ramsgate / Londen eigenlijk geen enkel moment meer waarop je niet een windmolenpark in zicht hebt. Het doet toch een beetje afbreuk aan het ‘midden op zee’ gevoel. De komende jaren Na acht jaar zijn we nog steeds dolgelukkig met de White Spirit. Hoewel het intensief meedoen met IJspegel of NSR er dit jaar waarschijnlijk nog niet inzit, begint het uiteraard wel weer te ‘kriebelen’. Stiekem beginnen we weer te dromen over het varen van wedstrijden. Ook worden de kinderen steeds groter en daarmee ligt het maken van mooie tochten steeds meer in het verschiet. In ieder geval zullen we nog veel op de haven en op zee te vinden zijn! Als je langsloopt, kom dan gerust een biertje halen! Jan Benedictus, Misja Bakx, Oscar Pesch

Al met al hadden we een fantastisch retourtje Londen! We hebben ons overigens wel verbaasd over het grote aantal windmolenpar-


OSK viswedstrijd

Het Open Schevenings Kampioenschap vissen 2012 8 september staat ie gepland, Het Open Schevenings Kampioenschap. Je weet het nooit of de wedstrijd doorgaat op de eerste mogelijke wedstrijddag. Windkracht 4 of meer en je kan t vergeten, zeker als de wind uit het noordelijke richtingen komt. Maar op woensdag voor de wedstrijd ziet het er goed uit. De voorspellingen zijn een windkracht 1 à 2. Dat gaat de goede kant op. Woensdag ook maar even langs bij de “rooie” (Hengelsport winkel de Alabatros) ff checken of er genoeg aas is zaterdag. Ook Jan is voorbereid op wat komen gaat. Dat komt wel goed dus.

Zaterdagmorgen 6:00, we staan op, het is een beetje schemering nog, maar alle vlaggen hangen loodrecht naar beneden. Mooi, er is geen wind en het is ook nog lekker zonnig ook. Hop naar Jan, aas kopen en inschrijven bij de Afrit. Daar is het al lekker druk om 7:00. Vissers van de Afrit en een redelijke delegatie van de Jachtclub hebben al sterke verhalen bij een bakkie koffie. Uiteraard zitten de sckarrejagers al aan een flesje bier. Ron en Marco hebben er weer zin in. Ook Jochem, Daan en Ab laten zich zo ’s morgens vroeg al zien. Daarnaast zijn er ook de Katwijkers Arie en Arie en de heren van de Quo Vadis zijn er ook al. Als we om 8:45 met z’n allen in de kom liggen blijken er een kleine 30 bootjes mee te doen. Zuid van het haven hoofd is een gebied aangewezen waar we mogen vissen. In een sukkelgangetje varen we achter de Dickson aan richting havenhoofden. Zodra we die zijn gepasseerd, gaat het gas erop. Omdat de zee


zo vlak is als een spiegel kunnen we allemaal vol gas. De snelste met zo ‘n 30 knopen, anderen wat rustiger aan. Maar na 20 minuten heeft iedereen het gas los gelaten en gaan de ankers overboord. De meest favoriete locatie is de noordwest hoek van het visgebied waar het zo diep mogelijk is. Wij laten iets eerder dan de meesten het gas los en gaan voor anker op een plek met 16 meter water onder de boot. Vol spanning en ongeduld gaan de beaasde lijnen het water in en hopen we snel onze eerste vis boven water te halen. Dat blijkt nog niet mee te vallen. De eerste 15 minuten gebeurt er niets. Oh oh hebben we de verkeerde plek gekozen? Na 30 minuten vangt Ingrid een bot. Dat is mooi, want een bot levert veel meer gewicht op dan een schar. En we zullen hett van de botten en scharren moeten hebben. Iets anders zullen we niet vangen. Maar na 1 ½ uur hebben nog steeds niet zo veel. Via de marifoon hebben anderen

de tijd om te vragen hoe het gaat. Blijkbaar is het daar ook sappelen. Normaliter moet er doorgevist worden en is er geen tijd om over marifoon te ouwehoeren. We houden het voor gezien en gaan ook naar de Noordwest hoek.

Snel het anker naar beneden en vissen maar. Ook hier is het bar en boos, slechts af en toe komt er een schar, formaat postzegel naar boven. Dat belooft niet veel goeds. En dan gaat 2 uur voor het einde ook nog de stroom kenteren. Weg vis, helemaal geen beten meer. Wat nu, we hebben hooguit 1 kg vis in de bak liggen. Als we enigszins kans willen maken zullen we nog een paar kilo extra moeten vangen. Tja, niet geschoten is altijd mis. We nemen een gok en gaan dicht onder het strand vissen. Hopen, tegen beter weten in, dat hier meer te vangen valt. Bijvoorbeeld nog een paar botten. Het resultaat: gegokt en verloren! Na afloop blijkt dat we op 1 na

laatste zijn geworden. Dat vind ik niet zo leuk en Ingrid vindt het al helemaal niets. Maar ja dat hoort er nou eenmaal bij als je een gokje waagt. Met de vijf soorten stonden we ver boven aan, zie ook hiervoor het online verslag op de website. Voor deze wedstrijd was gokken niet zo’n slimme keuze. Maar gezien het weer en de wind en de gezelligheid achteraf bij de Afrit was het toch een geslaagde dag voor ons. Binnenkort (29 september) misschien te laat voor de spuigat lezers om nog mee te doen, is de volgende wedstrijd, het open Zuid Hollandse kampioenschap. Deze wordt georganiseerd door Wsv ’s-Gravenzande. De eerstvolgende competitie wedstrijd, die je ook kan meevissen zonder dat je meedoet aan de competitie is een viswedstrijd rond de zandmotor en vindt plaats op 27 oktober. Stef Kurstjens


Olympische Spelen

Toeschouwer bij het Olympisch zeilen in Weymouth 2012 Het is dinsdag 7 augustus en onze Waterjuffer heeft zojuist het Olympisch zeilgebeuren in Weymouth de rug toegekeerd en richt haar steven naar Cherbourg, 62 nm zuidelijker. Wind is ZW 4-5 en met een kleine knik in de schoot lopen we 6 knopen. We hebben het allemaal gezien. Hoe Dorian naar goud danste, hoe PJ bij de laatste boei als derde rond kwam en ons vertwijfeld achterliet toen we zagen dat hij als vierde eindigde. Hoe Marit zich naar zilver vocht. De 470 meisjes vertwijfelt aan het zeilen waren in Nothe baai en ook de Costertjes niet verder kwamen dan een 9e plek. U hebt het ook allemaal op de buis kunnen volgen. Wat zag u niet. Dat wij al in Nederland voor 600 pond een sticker hadden gekocht om 4 dagen in de haven van Weymouth te mogen liggen. Ja, u leest het goed, 600 pond. Daar gaat mijn erfenis verzuchtte een van onze kinderen. Maar wij vonden het de moeite waard om het Olympisch gebeuren van dichtbij mee te maken. De sticker was je toegangsbewijs voor de haven. Bij het naderen van de haven met onze Waterjuffer onder vol zeil, werden we al van verre op de marifoon opgeroepen door een oorlogsschip, opgeroepen door Weymouth Habour Control en kwamen Marshalls, die in bootjes rondvoeren, om de orde te handhaven, langszij. En hing er enige tijd een heli boven ons. Ja we waren in het Olympisch zeil gebeuren aangeland en we mochten zomaar verder. Vijf dik en in rijen geformeerd lagen we midden in de stad Weymouth. Daar kregen we alle aandacht van Olympische helpers. Hadden we 16 Spuigat oktober 2012

iets nodig, we hoefden maar te kikken en het werd geregeld. Wilden we als binnenste boot uit een rij van vijf, geen probleem iedereen kwam helpen duwen en aan lijntjes trekken. Aan de kade was ook het clubhuis van de Royal Dorset Yacht Club. Elke avond afgeladen vol. Een Commodore die elke avond je even de hand kwam schudden en je vertelde dat het zo leuk was dat we er waren. Groot scherm, zodat we ook onze Nederlandse zwemster haar medailles zagen behalen. In de haven lag voor ons de J-bie van Frank Cleeren uit België. In het want een super vlag van België. Daar hadden we eigenlijk niet opgerekend. Onze boot uitgemest en ja hoor we vonden toch nog een Nederlandse vlag. Met onze driekleur in top en onze driekleur op de achterplecht hebben wij verder in het wedstrijdgebied rondgevaren. De eerste Olympische zeilster waar we naar gingen kijken was Marit op zaterdag. Er lagen cirkels van witte boeien om de baan waar in gevaren werd. Vijf van deze banen waren er uitgelegd. Een dicht bij de kust waar alle medalraces plaats vonden, een binnen in Portland Habour, beschermd door muren en drie wat verder op zee gelegen banen. Je was vrij in het rondvaren, alleen mocht je niet dichter dan 50 meter tot de witte boei-

encirkels naderen. Aangezien er veel politie, militairen en marshalls op het water waren, die niets te doen hadden werd je nog al eens weggestuurd op basis van deze 50 meter. Peter vroeg dan altijd is het 50 of 55 meter. De verre zeebanen waren zo breed neer gelegd dat het bij bepaalde wind en golfhoogte niet echt aantrekkelijk was om een wedstrijd te volgen. Zo ook de zaterdagwedstrijd van Marit. Er stonden hoge golven, zeilen met de Waterjuffer was verboden, en daar lagen we te stampen en te proberen door de verrekijker wat op te vangen van de strijd die gaande was. Ja hoor, we kregen de bovenboei in het vizier en zagen Marit als zesde rond komen. De wind was stevig, de deining behoorlijk en ik was ondertussen al helemaal door elkaar geschud en kleddernat. We zagen nog een andere Hollandse zeilboot, ook al zo’n mafkees zo als wij, De Twee Gezusters uit Breskens met de Zuiderbaantjes aan boord. Toen maar naar de veel rustigere ommuurde Portland baan gekozen. Daar hebben we Dorian over het water zien dansen. De Holland van Delta Loyd, die daar met gasten uit Nederland lag afgemeerd, toeterde bij elke doorkomst. De Engelsen gingen zich ook roeren en zo hielden wij onze mond ook niet meer. Roepen zo hard als je kon als Dorian weer

De Waterjuffer in

mouth

de haven van Wey

Op de Holland een stiekeme Belgische vlag voor Evi van Acker.

door kwam. Zo waren we getuige van een race waarbij hij 1 werd en een tweede race waarbij hij van een derde naar een tweede plek schoof en de Engelsman die voor hem lag, achter zich liet. Ons aanmoedigingen hebben zeker bijgedragen aan het behalen van deze prestatie. Zondag was het de dag van PJ. Wij hadden met de Waterjuffer een mooi plekje gezocht bij de Nothe baai. Alle Finn’s zagen we naar de baai komen varen, allemaal met gehesen zeil. PJ echter niet, die zat nog in de coachboot en hees zijn zeiltje vrij laat. Hartkloppingen kreeg je ervan. Nou over de race hoef ik niets te zeggen, daar vielen we bijna flauw van. Tussen goud en een vierde plek zat helaas de camera van de organisatie. En bij Ben Ainsly dacht ik: Cross your fingers Ben, het is je maar net gelukt. De volgende dag nog even de ouders van PJ aan boord gehad. Nuchtere Friezen die toch ook ‘s nachts niet zo goed geslapen hadden. PJ zelf zat al in de taxi naar London voor een interview met Mart Smeets. De Nothe baai was de baai bij de kust. Zo neer gelegd dat de race goed toegankelijk was voor publiek op de wal. Op zondag hadden we al horden mensen voorbij zien komen op weg

naar the Hill om de prestatie van Sir Ben te zien, maandag, de race van Marit, zat het er ook hutje mutje vol. Eerst twijfelden we nog of we ook niet op de Hill zouden gaan zitten, maar we hadden niet voor niets een schip bij ons en zijn we er met de Waterjuffer maar weer op afgegaan. De wind zat in een iets andere hoek dan zondag en we konden de start, het ronden van de bovenboei en ronden van de gate erg goed zien. Wat was het spannend en wat heerlijk dat ze zilver won. Na afloop van de race gingen de winnaars altijd even naar het publiek op The Hill om ze te bedanken en zo hadden wij tijd om met de Waterjuffer langs de banen te spoeden naar de plek waar Marit de Nothe baan zou verlaten. Wederom werden we op deze tocht gehinderd en soms zelf tegengehouden door opdringerige Marshalls omdat ze wilden weten wat onze bedoelingen waren. Ik had al dagen jeuk van dit gedrag en deze keer werd Peter ook kwaad. Bijna ontsnapte Marit aan onze aandacht door het gedrag van deze machtswellustelingen maar gelukkig konden we toch nog zwaaien en roepen en haar feliciteren met haar behaalde zilverenplak. Voor de prijsuitreiking kwamen we niet in

PJ met Sir Ben

aanmerking. Elke medaille winnaar mocht 9 mensen meenemen naar deze prijsuitreiking. Echt de moeite waard als het Wilhelmus meegezongen moet worden. ’s Avond weer in het gezellige clubhuis, met de aardige Commodore, een glaasje wijn gedronken met de bemanning van De Twee Gezusters, de familie Zuiderbaan. Jammer voor de Commodore gingen we allen weer richting Nederland, hij zocht nog een buitenlandse dame voor een interview op de radio de volgende dag. En nu varen we naar Cherbourg. De zee is hobbelig en we varen aan de wind. Buiten is het koud. De warme kleren moeten aan. Maar de reis gaat voorspoedig. Weymouth ligt al ver achter ons. De Franse kust komt in zicht. Peter is het Engelse vlaggetje een het verwisselen voor het Franse. Het Engels avontuur zit er weer op. Op naar de oesters en de mosselen van Cherbourg. Aly Anink-van Driel


Ramsgate Week

Team Trophy voor JCS Ramsgate week. In 2010 ontstond het idee om het zeilen in team verband meer vorm te geven waarbij kennis, ervaring en vooral veel praktische zaken gedeeld konden worden. Waarom zelf steeds het wiel opnieuw uitvinden als je dat ook met meerdere teams tegelijk kan doen? De krachten bundelen met aandacht voor het sportieve element. Dat werd Team Holland. In 2010 een eerste Team Holland deelname tijdens Cowes Week, dit jaar gekozen voor de wateren rondom de verraderlijke Goodwin Sands voor de oostkust van Engeland bij Kent. Ramsgate , ….net onder Margate ? Hoewel kleiner dan, kennen de meeste mensen Ramsgate beter. Ramsgate heeft namelijk een grote haven. Veerboten varen vanuit Oostende naar deze plaats en vroeger kon je zelfs nog vanuit Vlissingen naar deze havenplaats. Evenals Margate, was Ramsgate een populaire trekpleister voor het toerisme na 1901. De tramlijn die toen werd aangelegd vanuit Londen, zorgde ervoor dat beide steden gingen groeien. Het zorgde er ook voor dat Ramsgate meer inkomsten begon te krijgen uit toerisme dan uit de aloude visserij. Margate is chiquer en conservatiever en zeker ook....ouder blijkt later als wij het aantal ‘Residential Home’s’ tegen komen tijdens eens ochtend loop en fiets route. Ramsgate is linkser dan Margate en staat be18 Spuigat oktober 2012

kend als de wat hippere stad. Karl Marx was vaak te vinden in Ramsgate en zelfd de lokale voetbalclub speelt geheel in het rood. En voor wie ambities heeft zijn schetsboek ter hand te nemen of een schilderklasje te willen volgen.... genoeg visuele oogstrelingen te vinden mits je van romantisch landschap houd. Vincent van Gogh heeft hier ook nog een aantal maanden rond gezworven voordat hij koos voor het meer aangename klimaat van zuid Frankrijk. Logische keus.

len vallen... de Sands gedragen zich meer als een moeras dan al hard zand. Een prachtig decor waartegen o.a. het eerste gevecht van de Eerste Engels-Nederlandse Oorlog tussen het Engelse Gemenebest en de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden plaatvond en later iets ten noorden van de Sand’s de voor Engeland rampzalige ‘Raid on the Medway’ onder leiding van Michiel de Ruyter. Een van de meest memorabele dagen uit de Nederlandse geschiedenis.

Goodwin Sands , het grootste zeemansgraf ter wereld ? De wateren tussen Dover en Margate worden gemarkeerd door een lange zandbank van circa 20 mijl paralel aan de kust bij Kent. De ‘zandplaat’ staat bekend als de verraderlijke Goodwin Sands. Kaarten van de Sands zijn ‘ongeveer’ daar het grond oppervlak zich hier dynamisch beweegt. Hoewel er wel ooit een cricket wedstrijd is gespeeld is het niet raadzaam hier droog te wil-

Na het proeven van het Solent zout tijdens de Cowes Week en het besluit om dit jaar Ramsgate Week te gaan varen waren wij natuurlijk nieuwsgierig naar wat we zouden aantreffen. Nadat de teams via diverse omzwervingen bij elkaar kwamen en bemanning in rolden vanuit de naast gelegen ferry terminal vanuit Oostende en de boten weer terug brachten in ‘light’ mode op naar de ‘Royal Temple yacht club’. Carol, ons contact bij de organisatie drukte ons op het hart dat dit de enige Yacht Club

in het Verenigd Koninkrijk is die de titel Royal mag voeren en aan de wieg stond van de huidige America’s cup. Dat Ramsgate Week gezien wordt als een van de meest prettige alternatieven voor Cowes Week of als goede training klopt. Het is prettig liggen , voor alle boten een box, het vaarwater uitdagend, goede faciliteiten en goed rechtstreeks bereikbaar vanuit Nederland / België. En ja....ook de deelname fee’s en liggelden zijn aanzienlijk lager dan op de Solent. En bovenal...de charmante gastvrijheid waarmee de Engelse je tegoed treden is onovertroffen. Net voordat wij naar de eerste ochtend briefing wilden gaan, kwam de ‘Commandeur’ himself nog even langs om ons te wijzen op een paar navigatie punten waar we dus echt NIET over heen moesten gaan, qua diepgang ook al stond dat op de kaart. En natuurlijk ook om eens de Hollanders te ontmoeten die zo

aardig waren met z’n allen als team te komen... Team Holland ging voor de Team Trophy. Dat houd in dat je inschrijft als leden van eenzelfde jachtclub met drie boten voor wedstrijden verdeelt over drie dagen. Het team dat JCS vertegenwoordigde waren de Griel, Panther en Lucifer. Team Griel, onder leiding van Robert Jockin, hadden zich als warm gedraaid en waren goed ingeslingerd. Bij de ochtend briefing bleek dat wel zo handig en tips & tricks werden uitgewisseld. Onder prachtige omstandigheden met veelal zon en (veel) wind werden 4 wedstrijden gevaren. Varen op stroom is hier uitdagend, lastig en bovenal fascinerend. Voor navigatie tijgers een must. Do what the locals do bleek hier niet altijd het juiste adagium.... wellicht dat de opgedane kennis stroom/wind relatie

van Scheveningen en Cowes hier van pas kwamen. Het was opvallend dat de drie Team Holland boten stroom technisch vaak eenzelfde uitgangspunt hadden. Dat heeft gewerkt. Met een verbluffend resultaat voor de Griel , overall 1 in de IRC gingen zij met een groot deel van het zilver werk ervan door gevolgd door de prestaties van Panther (3e) en Lucifer (6e). Bij elkaar goed voor een eerste plek voor de Team Trophy. Met trotse groet, Ilya van Marle. Lucifer


Scheveningse Roei Vereeniging

Onderhoud, onderhoudt, onderhouden… Het onderhoud van de Hollandsche Nieuwe, één van de twee houten gigs die de Scheveningsche RoeiVereeniging rijk is, heeft heel wat voeten in aarde gehad. De leden van de roeivereniging hebben heel wat gezeurd, geklaagd en gescholden in de periode dat boot in de garage lag, in plaats van in het water. Lange tijd kon ze niet gebruikt worden voor training en wedstrijden, zelfs het WK moest geroeid worden in een geleende boot. Maar de mensen van de onderhoudscommissie hielden vast aan hun doel: de Hollandsche Nieuwe moest maar eens grondig aangepakt worden. Een kijkje in de garage… Toen de vereniging werd opgericht, bijna 8 jaar geleden, waren twee klusavonden per roeier voldoende om de twee houten gigs te onderhouden. De wedstrijdboot, Vliegende Hollander, ligt zo weinig mogelijk in het water om gespaard te blijven en te zorgen voor hoge prestaties van de heren- en dames A-teams tijdens wedstrijden. De Hollandsche Nieuwe daarentegen lag bijna dagelijks in het zoute water en werd flink gebruikt voor trainingen en wedstrijden. En wat intensief gebruikt wordt, moet intensief onderhouden worden. Dat is inmiddels bekend bij de meeste SRVleden.


Uitbesteden of zelf doen? Bij de afweging om het onderhoud uit te besteden of zelf te doen heeft de vereniging tot op heden gekozen voor het laatste. Waarom? Buiten het feit dat uitbesteden een flinke verhoging van de contributie betekent, vindt de vereniging het belangrijk om de leden bewust te maken van de kwetsbaarheid van een houten gig en de moeite die het kost om eventuele opgelopen schade te herstellen. Elk lid moet af en toe zijn handen uit de mouwen steken en zodoende feeling krijgen met het materiaal. Weten dat als er een pin breekt er niet vanzelf een nieuwe ‘aangroeit’, maar dat er af en toe een klusshift volgt om een nieuwe partij pinnen te draaien en ervaren wat daar-

bij komt kijken. Leren dat je een riem met het blad naar voren draagt (dan kan je je oog houden op het meest kwetsbare, belangrijkste deel van de riem)! Bovendien is het best gezellig in de garage en zorgt het klussen ook voor een stukje saamhorigheid. Het onderhoud Eind februari kwam de Hollandsche Nieuwe in de garage. Zeiknat, zelfs met blazen onder de lak. Blijkbaar hebben de laatste laklagen van het voorgaande onderhoud niet goed gehecht. Het was zaak dat de onderste drie gangen (planken die de huid van de boot vormen) helemaal kaal werden gekrabd. Nadat de losse lak helemaal was verwijderd, moest het

hout goed drogen. Daarna is de gehele binnenzijde van de boot geschuurd. Dit was een behoorlijke klus, maar om te voorkomen dat het komende winter herhaald moet worden, met veel aandacht gebeurd. In een logboek werd bijgehouden wie welke delen van de boot onder handen genomen had, om dubbel werk te voorkomen. Nog lange niet, nog lange niet… Het mooie weer kwam, het wedstrijdprogramma was weer gestart en de meeste leden waren het klussen meer dan beu. Tot grote spijt van de leden van de materiaalcommissie werden de klusshifts niet of nauwelijks gevuld. Taart in de weekendshifts en biertjes voor de latere avondshifts moesten eraan te pas komen om de leden bij het klussen betrokken te houden. Pas aan het eind van het voorjaar was de laatste hand aan het schuren gelegd. De Hollandsche Nieuwe kon worden gestofzuigd,

schoongemaakt en ontvet met alcohol en poetslapjes. In juli kon er dan eindelijk begonnen worden aan het lakken van de boot. Lakken, drogen, schoonmaken, ontvetten… Scotchbrite! Een term die veel leden nog lang bij zal blijven is de oproep om te komen scotchbriten. Met een groene schuurspons moest de lak heel licht worden geschuurd. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Een gig is een overnaadse boot waarbij alle gangen bij elkaar gehouden worden door spanten. Een gig bevat zodoende een heleboel randjes en naadjes. En alles moest geraakt worden, anders zou de lak niet hechten. Avond aan avond stonden de leden de Hollandsche Nieuwe te scotchbriten, tot vervelens toe. Maar, het einde kwam in zicht en uiteindelijk konden ook de laatste laklagen aangebracht worden.

Te water! Zaterdagochtend 8 september was het zover. In de ochtend, tussen wat roeishifts door, ging het gebeuren. De tewaterlating van de Hollandsche Nieuwe. Twintig leden stonden klaar om de boot op de trailer te tillen. Eindelijk kon er geroeid worden. Of toch niet? In de periode dat de boot in de garage lag, werden er steeds meer pinnen uit de pinnenzak ‘geleend’ voor andere boten. Met een RIB van de ZOP’ers kon de Hollandsche Nieuwe gesleept worden naar het boothuis in de jachthaven, want zonder pinnen kan er nu eenmaal niet geroeid worden. Maar het resultaat is werkelijk fantastisch. De boot glimt weer als nieuw, voelt weer als nieuw en glijdt door het water. Het zwoegen en het lange wachten is beloond. De SRV is trots. Op de Hollandsche Nieuwe én op het doorzettingsvermogen van de materiaal commissie!


Zomeravond wedstrijden

De laatste start van de zomeravondwedstrijden 2012

Zomeravond Serie 2012. Het was weer reuze gezellig! “Verkeerscentrale Scheveningen dit is Iluka.” “Verkeerscentrale, zegt u het maar, Iluka.” “We liggen in de jachthaven en willen naar buiten, zijn er nog bijzonderheden?” “Iluka, er is geen gemelde vaart, maar weet dat er buiten in buien tot 40 knopen wind kan staan. Het is maar dat het gezegd is.” De Verkeerscentrale weet dat we gek zijn, maar we zijn er nu toch en een gewaarschuwde bemanning telt voor twee. We moeten bij de derde haven even schuilen voor de wind, maar daarna hebben we een van de mooiste zeilavonden van de zomerwedstrijdjes. Een straffe wind, gereefde zeilen, zout in je baard. Slechts 7 deelnemers wagen zich naar buiten, de rest zit binnen achter het raam te miepen over het slechte weer. En wij maar genieten van spectaculaire wolkenluchten, inktzwarte wolken op een afstandje, geweldige regengordijnen. En wij, wij hebben slechts een paar spatjes regen.

aan (herkenbaar r Ben Hoebee o at is an rg o De volle actie. ulle lach) in zijn immer g

verschillende GPS tijden te bestaan. Moet je maar het goede merk kopen. Of wat dacht je van deze uitzending op Kanaal 72, “De start is over 10 minuten, 5, 4, 3, 2, 1, nu”. Dan wordt het stil en het lange wachten begint. 5 minuten voor de start, radiostilte. 2 minuten voor de start, radiostilte. De spanning stijgt. Heb ik de tijd wel goed, heb ik het goede merk GPS bij me, er schiet van alles door je hoofd. Dan eindelijk komt Kanaal 72 weer tot leven “over 10 seconden is het 30 seconden voor de start.” Bij de startlijn is het dan erg stil, maar ver daarachter komen er vele bemanningen tot leven om zich naar de startlijn te haasten. Uiteindelijk blijkt iedereen dezelfde handicap te hebben: er is bijna geen wind en de stroom staat tegen. Het blijkt een lange weg te worden naar de startlijn, voor sommigen veel te lang.

Het merendeel van de zomeravondwedstrijden verloopt met prachtig zeilweer. Dan weer De start is altijd om 19.40, maar helemaal harde wind, dan weer zo goed als windstil zeker ben je er nooit van. Er schijnen zelfs en bijna altijd schitterende avondluchten en 22 Spuigat oktober 2012

zonsondergangen. De noordgaande stroming is in zowel richting als sterkte veranderd. De zandmotor? Wie zal het zeggen. Het maakt de rondjes om de drains wel een stuk tactischer om te varen. Voor je gevoel klopt er niks van als je naar je gevoel te vroeg overstag gaat, maar het werkt wel. Het is een aanrader om mee te doen. Je kunt in competitieverband tactieken uitproberen en de stroming beter leren kennen. Misschien handig voor de winterwedstrijden? De tijd zal het leren. Niet onbelangrijk is uiteraard de prijsuitreiking in het Spuigat. Terwijl Ben zich rot rekent, bespreken wij de wedstrijd (nieuwe regel, de winnende bemanning staat een week later achter de bar, leer je daar ook eens schipperen). Maar dan is het eindelijk zover, de Uitslag. Op onnavolgbare wijze praat Ben zich door de uitslag. Soms een kort woordje over geklungel van een boot, de zonsondergang of het weer, dan weer uitweidend over tactieken of over zijn welig begroeide onderwaterschip. Ben’s Mermaid was niet vooruit te branden.

Multi-taskin

g Ben, hard

Als je niet met de zomeravondwedstrijden meedoet, weet je ook niet hoe spannend het allemaal is. Er zijn 12 wedstrijden gevaren en er waren maar liefst 8(!) verschillende boten die de dagprijs op mochten komen halen. Iluka had altijd de line honours, maar was bepaald niet zeker van de dagprijs. Er was altijd wel een gunstig windje voor iemand en dat maakt het zo mooi. De laatste wedstrijdavond was weer een heel mooie. Een mooie bries, een klein beetje deining leuke stroming en niet koud. Weer een berichtje over de marifoon: “Woensdagavondvaarders, Iluka vaart wel, maar doet niet mee. Wij gaan foto’s van jullie maken”. Iluka had de mooie taak op zich genomen om van zoveel mogelijk bootjes foto’s te maken. Er zijn bijna 500 foto’s gemaakt en van elk bootje zal wel een mooi plaatje zijn. De foto’s zijn te vinden op http://www.panoramio.com/ user/350134. De originele foto’s zijn 4 Mb, als je er een wilt om een poster van je boot boven je bed te willen hebben, mail dan even

werkend aa

n de uitslag

met [email protected]. Helaas begon het vallen van de avond parten te spelen. De foto’s worden steeds waziger, net als de bemanningen bij de prijsuitreiking. En dan een laatste woord over Iluka. De allereerste wedstrijd is het licht weer. De zeilen liggen achter slot en grendel bij Brian. Raad eens: hij is de sleutel van de opslag kwijt en wij kunnen niet bij de genua 1. Gelukkig had ik nog een oude gennua 1 nog niet weggegooid. Die dan maar mee. Het ritselt als een boterhammenzakje. Klinkt als delamineren. De vellen hangen er aan, te lang in de zon gelegen denk je dan. De tweede wedstrijd, nog steeds geen sleutel en zo gaat het week na week door. Het zeil besluit een tweede leven te gaan leiden/lijden en sleept ons naar ongekende successen. We besluiten de hele serie met deze oude trouwe lap te varen. Er gaat meer wind door het zeil dan er langs gaat. De strengen kevlar blijven overal achter haken en moeten lostgehakt woren als een extra overstagje niet blijkt te werken. Duck tape dan

Het winnende team: ILUKA

maar? We proberen het met een paar hectometer, maar is geen succes. De laatste (foto) avond is echt de laatste avond voor het zeil. Ondanks die rare lap blijkt Iluka overall toch te sterk voor iedereen en was dus de winnaar van de Ben Hoebee Zomertrofee. Volgend jaar gaan we hem met verve verdedigen, maar Ben heeft al laten weten iets aan onze handicap te gaan doen. Geen idee wat hij daarmee bedoelt. Ben, alle hulde aan jou en je inzet. We hebben er allemaal weer van genoten en zijn er volgend jaar weer bij. En zij die niet meededen, jammer voor jullie, je weet niet half hoeveel plezier je mist. We, dat zijn Brian, Ronald, Frans, Charles, Merel en Leon, in voortdurend wisselende samenstelling, maar altijd een team. Leon Rodenburg


Clubhuis ‘t Spuigat

De haring heeft nieuwe maatjes.

foto rechtsboven: Ray Hazeboom was de ster in het Haringproeflokaal.

Er waait een frisse wind door het clubhuis van de Jachtclub Scheveningen

‘t Spuigat - Dé plek voor zeelieden

en voor vier

Haringhapp

voeters. .

‘Huib kent iedereen en iedereen kent Huib’, werd er ooit eens over hem gezegd. Amper een jaar geleden ging Huibert Hoogenraad van start als beheerder van clubhuis ‘t Spuigat. Als oud-directeur van De Helling is hij wereldberoemd in Scheveningen. In korte tijd wist hij een kersvers team vrijwilligers aan ‘t Spuigat te binden. Sindsdien wordt er vol enthousiasme gewerkt aan een vernieuwing van het clubhuis. Afgelopen jaar is de bezem grondig door ‘t Spuigat gehaald. Er kwam een Spuigatcommissie, bestaande uit voorzitter Miech Pronk, Frans Winterswijk als lid en Huib in de rol van beheerder. Intern werd ‘t nodige aangepast. Met dank aan Mieke Van Dullemen kwam er een werkinstructie voor de vrijwilligers. Een mailinglist en Facebook pagina moeten de communicatie verbeteren. Blijdschap was er met de schenking van een ‘nieuwe’ PC. Het menu werd aangepast en aangevuld met onder andere ijs, gekoelde blikjes bier, een rijk assortiment malt bier en niet te vergeten dé pitcher. Voor velen bekend als de ‘Oranje Pitcher’. Met hondenkoekjes achter de bar wordt ook de trouwe viervoeter niet vergeten. Huib wilde het roer omgooien en een bredere doelgroep aanspreken. Daarom kwam er een nieuwe formule. ‘t Spuigat - Dé plek voor zeelieden. Huib legt uit; ‘Roeiers, vissers en zeilers van de Jachtclub Scheveningen en in het bijzonder Dé Zoute Optimisten, ze zijn allemaal welkom. Het Spuigat is van ons allemaal.’ Aan 24 Spuigat oktober 2012

de locatie zal het ‘m in ieder geval niet liggen. ‘Het is toch werelds hier!’, zegt Huib breed lachend. Goed zeemanschap Mocht de nieuwe formule u bekend in de oren klinken. Het is afgeleid van de eerste regel op het water; ‘Goed zeemanschap’. En ook al doet het clubhuis af en toe haar naam eer aan, passanten en leden omschrijven ‘t Spuigat als een unieke, gezellige plek. Maar het leukste om te vermelden zijn wel de diverse activiteiten die er worden georganiseerd. Zo biedt het clubhuis onder andere plaats aan de deelnemers van vis- en zeilwedstrijden. Als vaste prik worden de wedstrijdzeilers van de Zomeravondserie en in de winter de IJskegelaars ontvangen. Velen van hen voeren dit voorjaar ook mee met de The North Sea Regatta. Bij terugkomst werden zij verrast met een speciaal NSR menu. Kok Danny Kronenburg en Grafisch Vormgever Alexander Heemskerk zetten dit goed op de kaart. Die

dag veranderde ‘t Spuigat in een waar eetcafé. Het was even aanpezen voor de vrijwilligers. Maar gezien de positieve reacties bijzonder leuk om te doen. Nieuwe maatjes In juli vond de Vijf Soorten Viswedstijd plaats, georganiseerd in samenwerking met visclub De Afrit. In afwachting van de uitslag werden de gasten getrakteerd op haring en gebakken vis. Dat zij niet de enige visliefhebbers zijn blijkt uit de succesvolle visbakavondjes die regelmatig plaatsvinden. Bovendien werd ‘t Spuigat al eens omgetoverd tot een waar Haringproeflokaal voor de kleintjes. Uit de afgetopte viskar, verzorgd door Van der Dulk kwamen overtuigende vishapjes tevoorschijn. Sindsdien heeft de haring nieuwe ‘maatjes’ erbij. Ook andere organisaties zorgen graag voor vertier in het clubhuis. Na de officiële opening van het Havenkantoor werd er niet alleen nagepraat. Het Chantykoor zette prach-

Huib, de man die nieuw elan brac

ht in ‘t Spuigat.

tige zeemansliederen in, waarop er uit volle borst werd meegezongen. Voor de liefhebber van ‘een kaartje leggen’ is er regelmatig een avondje koppelklaverjassen. Na aankomst in de haven leverden Sint en Piet de cadeau’s af in ‘t Spuigat. Dat betekende veel blije kinderen ‘in huis’. Menig traantje is weggepinkt bij de afscheids- en welkomstfeestjes. Daartegenover staan de besloten verjaardagsfeesten die zijn gevierd. Dit voorjaar sloeg de oranjekoorts toe met het EK en de Olympische Spelen. Charles Beusenberg wist samen met een groep enthousiastelingen een groot scherm en een nieuwe televisie te regelen via de Jachtclub Scheveningen. Waarvoor grote dank. Maatschappelijk betrokken In ‘t Spuigat is er tot slot ook bedrijvigheid met een serieus karakter. Aspirant leden van de Jachtclub worden er maandelijks ontvangen door de ballotagecommissie. De Gemeente Den Haag heeft aangegeven graag terug te

Vijf Soorten Viswedstrijd. Lekker vis eten in afwachting van de prijsuitreiki ng.

komen voor bijeenkomsten. Daarbij kan het nieuwe groot scherm goed van pas komen. Verder toont ‘t Spuigat zich maatschappelijk betrokken bij Scheveningen. Het biedt vergaderruimte aan diverse partijen, zoals de organisatie van Vlaggetjesdag, de Politieke Partij Scheveningen (PPS) en er wordt zelfs al gesproken over de bouw van een ‘Scheveningse Bom’. Na deze opsomming kan ‘t Spuigat terecht worden omschreven als een actief clubhuis. Mogelijk gemaakt door de betrokken vrijwilligers, in samenwerking met de enthousiaste organisatoren van diverse festiviteiten. Nieuwsgierig geworden van wat er in ‘t verschiet ligt? Like ‘Spuigat’ op facebook of plaats u op de mailinglist. Zo blijft u op de hoogte. Of in Huib’s woorden; ‘Gezellig als je langskomt!’ Martina B. Janssen

Sinterklaas maakte heel wat kind

eren blij.

email: [email protected] Facebook: http://www.facebook.com/Spuigat Openingstijden: Do: 16:00 – 20:30 uur Vr /Za: 15:00 – 23:00 uur Zo: 14:00 – 20:00 uur


Drammer

Around the Globe met de Drammer Het is alweer even geleden dat we van Emmy en Hans hebben gehoord in ’t Spuigat. Een aantal leden hebben hun blogs kunnen volgen en voor hen die liever het Spuigat lezen, brengen we voor u nog eens hun prachtige reis rond de wereld in kaart. Als wij dit schrijven, is het augustus 2012, en zijn zij in Nederland op dit moment, mede om hun kinderen en kleinkinderen te kunnen zien. De Drammer staat overigens nu op de kant in Grenada in het Caribische gebied vanwege het orkaanseizoen. Hier waren ze 4 jaar geleden ook, net voor ze vertrokken voor hun lange reis.

De leden van Jachtclub Scheveningen mogen trots zijn op de overstekers, de afgelopen jaren hebben wij een aantal van onze leden met veel enthousiasme onthaald bij terugkeer van hun wereldreis. Om een paar namen te noemen, naast de Drammer is dit de Sea Beryl van Bertus Buijs, het onlangs gepubliceerde en indrukwekkende reis verhaal van de Hayai. En bovendien zijn er nog zeilers ‘onderweg’, waaronder Pim en David Milton. Het laatste verslag van de Drammer dateert van 2009. Daaropvolgend zijn er kortere artikelen verschenen, onder andere toen de Drammer in Tahiti verbleef. Echter, laten we bij het begin beginnen, zodat u niets hoeft te missen van deze onvergetelijke reis. De filosofie van Hans en Emmy is dat ze niet langer dan 6 maanden per jaar onderweg zijn. Dit geeft hen de gelegenheid om de kinderen en (7!) kleinkinderen te zien. Verder is Hans, ondanks dat hij vervroegd met pensioen is gegaan, nog part-time actief in diverse toezichtfuncties in het bedrijfsleven. In het jaar 2007 is de Drammer vertrokken 26 Spuigat oktober 2012

vanuit Scheveningen naar de Canarische Eilanden. Tijdens de kerst periode is de Drammer overgestoken over de Atlantische Oceaan naar Martinique. Vanuit Martinique hebben zij de Caribean verkend. Vervolgens is de Drammer vanuit Trinidad vertrokken. Via de ABC eilanden (Aruba, Bonaire en Curacao), is er via het Panama kanaal en de Galapagos eilanden koers gezet naar Tahiti. Deze lange oversteek telde in totaal 3700 nautische mijlen. Ter illustratie, dat is ruim 3.5 weken (!) aan 1 stuk doorzeilen. Vervolgens hebben Hans en Emmy een jaar met de Drammer in het beeldschone Frans Polynesië rond gevaren. Toch begon het lange afstand zeilen weer te kriebelen en werd het anker gehesen om koers te zetten naar Australië met als eindbestemming Mackay, wellicht voor velen van u nog bekend als de plaats waar James Cook als eerste Europeaan voeten aan land zette! Mackay is gelegen aan de oostkust van Australië in de deelstaat Queensland, ten zuiden van het Great Barrier Reef – werelds grootste

koraalrif. Vervolgens zijn Hans en Emmy achter dit rif langs via de Torres Strait, gelegen tussen Australië en Nieuw Guinea, naar Darwin gevaren, wat gelegen is in Noord Australië aan de zee van Timor. Toen brak er een spannend moment aan want de keuze voor het hier opvolgende traject was niet eenvoudig. Vanwege de toenemende piraterij die zulke serieuze vormen aannam in 2009 hebben Hans en Emmy besloten om koers te zetten vanaf Darwin naar Zuid Afrika. Voor dit traject heeft de Drammer deelgenomen aan de World ARC ( Atlantic Rally for Cruisers). De route ging via Bali en Cocos Keeling. Voor de lezers onder ons die graag even weg dromen: deze eilanden zijn gelegen tussen Australië en Sri Lanka en bestaan maar liefst uit 2 atollen en 27 koraal eilanden! Vanuit Cocos Keeling zetten zij koers naar Mauritius, hetgeen ontaarde in een zeer onstuimige reis want halverwege het traject raasden de gevreesde tropische stormen recht over de Drammer. Met grote brekers en met wind-

kracht 8 tot 9 hebben Hans en Emmy zelfs 3 volle etmalen onderdeks moeten blijven. Op mijn vraag: “Maar wat doe je al die tijd om jezelf bezig te houden”, antwoordden Hans en Emmy: “Audio boeken beluisteren, lezen en om van de nood een deugd te maken, kreeg Hans kookles”. Gelukkig liep dit stormachtige avontuur allemaal goed af want de laatste etappe werd een onvergetelijk mooie tocht naar Mauritius. Het vertrek uit Mauritius werd bekroond met een indrukwekkende ceremonie. Deze ceremonie wordt genoemd “the blessing of the fleet”, waarbij geestelijken van 7 verschillende godsdiensten de vloot een gezegende vaart wensen. Na Mauritius werd vervolgens gekoerst naar Reunion gelegen in de Indische Oceaan en vandaaruit naar Richard’s Bay, gelegen ten zuiden van Madagascar. Voor de kenners, is dit het beruchte gebied van de ‘Agulhas Current’ gelegen ten oosten van de Afrikaanse kust, hetgeen een zeer berucht en dus lastig aan te

varen gebied is. De Drammer arriveerde in Richard’s Bay, en zeilde vervolgens naar Durban en daarna naar Port Elizabeth en Cape Town. Ook dit traject was niet eenvoudig vanwege een gigantisch zware onweersbui wat gepaard ging met enorme golven en om het allemaal nog wat erger te maken, in dit soort weersomstandigheden was het zicht ook nog eens minimaal. Toen was het tijd om de Drammer voor ruim een jaar achter te laten en met de familie kerst en nieuwjaar te vieren, en ... de JCS Nieuwjaars receptie bij te kunnen wonen. Alsof het nog niet genoeg was, zijn Emmy en Hans van maart tot eind april 2012 van Kaapstad naar Grenada gevaren, o.a. door de befaamde ‘Doldrums’, hetgeen een tocht is van 6 weken (5600 mijl). Om even op adem te komen, hebben zij een stop van 4 dagen gemaakt op St Helena en hebben zij goed kunnen profiteren van de prachtige tradewinden. Dat je steeds alert moet blijven tijdens deze grote afstand trajecten, bleek wel uit het feit dat er bijna een aanvaring met een walvis plaats heeft gevonden. De Drammer meet 15

meter maar volgens Emmy en Hans meette de Walvis zeker 17 (!) meter. 300 Mijl uit de kust van de Amazone Delta gebeurde ook het onwaarschijnlijke dat de Hayai en de Drammer elkaar’s koers hebben gekruist! U heeft hier uitgebreid over kunnen lezen in de vorige editie van ’t Spuigat. Een onvergetelijk moment volgens Emmy en Hans. Nu staat de Drammer in Grenada op het droge. Dat klinkt hartstikke goed, echter, volgens Hans en Emmy komt het aan op echt goed plannen en huiswerk maken, en de juiste locaties te vinden waar je schip veilig en vooral droog kan worden afgemeerd voor een bepaalde duur. Waarschijnlijk gaan Hans en Emmy volgend voorjaar weer eiland hoppen in de Caribean (2013) en voorjaar (2014) weer terug naar Nederland. Meer informatie op www.drammer50.blogspot.com


Bezoek ook onze webwinkel op www.dejongtechnovaria.nl

• Scheepsinstrumenten • Navigatie • Radar

Ô Teakdek restauratie en montageÔ Marinedek montageÔ Inbouw scheepsapparatuurÔ Scheepsbeslag montageÔ Onderhoudsplan opstellen en uitvoerenÔ Schilder en lak werkzaamhedenÔ Gelcoat reparatieÔ Klein motor onderhoudÔ Boeg- en hekschroef inbouwÔ

Nieuw- en verbouw interieur en exterieur

• Marifoon • Stuurautomaat • Stroomsystemen • Accu’s • Lader • Omvormer • Generator • Koelkast • Scheepsairco • Scheepsverwarming

Levering, installatie en reparatie van bekende merken

AMSTERDAM 020 - 6916311 | LEIDEN 071 - 5212101

Uw e i t n e t adver hier ??

Zeilcentrum Scheveningen

van Veen Jachtservice Scheveningen

Probleemloos varen

Hellingweg 108 - 2583 DX Scheveningen - Tel. 06 1214 0000 - [email protected]

YACHT M OTOR S ERVI CE CEN TER S CHEVEN I N G EN N a ut is ch Cen t r um H ellin g w eg 1 0 2 2 5 8 3 DX Den H a a g t el/ fa x : 0 7 0 - 2 2 0 0 4 9 0

Repar at i e s i n d i e s e l s , benzi ne e n b u i t e n b o o rd m o t o re n I ns pec t i e s o p s c h ro e f , s c h ro e f a s of k eer k o p p e l i n g G r ot e en k l e i n e s e r v i c e b e u r t

m o b iel: 0 6 - 5 5 5 0 0 3 5 1 @: in fo @y s m c. n l w w w. y m s c. n l

Neem contact op met de Jachtclub en laat u informeren over de tarieven en mogelijkheden.

tel: 070-3520017 [email protected] (redactie)


Uw zeilschip ook onderwater schoon? Terugvinden van overboord gevallen kostbaarheden? Andere onderwater werkzaamheden? Zelf uw boot leren schoonmaken of alle andere duikopleidingen Dutch Scuba Divers. ( voorheen Holland Diving)

Charles Beusenberg mobiel 06-4130 9612 [email protected]

OOK VOOR SPOEDKLUSSEN

Uw boot MAXIMAAL verzekerd met minimale lasten • • • • •

Max Behrend Veerpolder 1 2361 KV Warmond t. 071 - 30 50 250 f. 071 - 30 11 237

Totaal verlies garantie Gratis zeedekking Wedstrijdzeilen gratis meeverzekerd Beperkte aftrek nieuw voor oud Geen no-claim verlies bij alleen hulpverlening of berging • Geen Track & Trace systeem voor sloepen Scherpe premie ! Bezoek onze website ! www.maximaal.info

Schuttelaar & Partners voor een gezonde en duurzame samenleving

Postbus 12 2360 AA Warmond [email protected] www.maximaal.info

Schuttelaar & Partners is een full-service communicatie- en adviesbureau met 15 jaar ervaring. Naast strategisch advies en praktische uitvoering, bieden onze ontwerpers en ontwikkelaars de creatieve vertaling, zowel op papier als online. Onze adviseurs zijn experts op het gebied van landbouw, voedsel, duurzaamheid en gezondheid. Vanuit Den Haag, Wageningen en Brussel werken wij met u aan een gezonde en duurzame wereld. www.schuttelaar.nl

De IJsvogel, onze snelle Maxi 1300, in actie tijdens een wedstrijd op de Noordzee.

Voor betaalbaar vakwerk

Voor al uw scheepsreparaties en jachtservice Alle werkzaamheden boven de waterlijn Levering en inbouw motoren leidingwerkzaamheden Laswerkzaamheden aan RVS, aluminium en staal Het maken van staalconstructies en hekwerken e.d. Levering en werkzaamheden volgens de VNSI voorwaarden

zeilen - hoezen - tenten bootkappen - markiezen www.allsails.nl

(voorheen Hellingbedrijf Scheveningen B.V.) Boeg nautic scheveningen Hellingweg 180, 2583 DX Scheveningen Tel.: +31-(0)70 3514321, Fax: +31-(0)70 3512680

onderhoudsarm kunststof teak-dek www.alldeck.nl

Hofcampweg 107a, 2241KE Wassenaar (aan de oude haven) 070-5177260 [email protected] www.allsails.nl

VNSI

Water- en Hengelsportwinkel Nieuw en reparatie Bootkappen - Kussens - Zeilen - Hoezen - Tenten - Markiezen

D ,5 ,2 pa ro Eu in iek un e!

ur av gr

Lasergravure, een nieuw licht in de toekomst Lasergraveren is een flexibele manier om diverse materialen te graveren die met de traditionele manier van graveren niet mogelijk is. Het lasergraveersysteem is gekoppeld aan een computer met digitale scanner. Hierdoor zijn de mogelijkheden tot reproductie nagenoeg ongelimiteerd. U heeft de mogelijkheid om bijvoorbeeld een naam, logo, vingerafdruk, tekst of (pas)foto te laten lasergraveren in sieraden, horloges, manchetknopen, relatiegeschenken, gebruiks-

1

Voordelen Snel - Nauwkeurig - Haarscherp - Voordelig Mogelijkheid om te graveren op plaatsen waar normaal gesproken niet gegraveerd kan worden zoals de achterkant van manchetknopen.

2

Mogelijkheden

3

Materialen o.a.

Ieder lettertype - ‘handgeschreven’ tekst - vingerafdruk - foto’s

voorwerpen etc. Op deze wijze ontstaat een uniek gepersonaliseerd sieraad dat met plezier en

Goud - Zilver - Titanium - Staal - Glas - Plastic

trots gedragen kan worden.

Meer informatie: Jewel Laser Solution BV Goudenregenplein 1 2565 GH Den Haag Tel : 070-4278914 Fax: 070-3569545 [email protected] www.jewellasersolution.com [email protected]


Openingstijden: Dinsdag t/m zaterdag van 10.00-18.00uur.

SPUIGAT. Winterseries OSK Viswedstrijd Olympische Spelen. oktober 2012

Recommend Documents