SPUIGAT. 5 soorten vis wedstrijd Matchrace Laser Pico Aankomst Sinterklaas. december 2010

T A G I SPU 0 1 0 2 r e b m e c de

5 soorten vis wedstrijd Matchrace Laser Pico Aankomst Sinterklaas

Officieel cluborgaan van Watersportvereniging Jachtclub Scheveningen

Dé watersportwinkel van Scheveningen!

LEWMAR

Maritiem Watersport is dé winkel van Scheveningen voor zeilsport en motorvaart. In onze winkel vindt u een uitgebreid assortiment voor de watersporter. Wij informeren en adviseren u deskundig over de producten voor uw zeilboot of motorjacht.

ber m e t p e ms d! Mei t/ ag geopen ond elke z

Gratis parkeren voor de deur! www.ijspegel.nl

6Ã>vÃ>}Üi}Ê£Ê>Ê£nÓä®ÊUÊÓxnÎÊ Ê-ViÛi}iÊUÊ/iiv\ÊäÇäÊÊÎÎnÊ{xää i«i`ÊÛ>ÊÊÊ£nÊÕÕÀ]Êâ>ÌiÀ`>}ÊÌÌÊ£ÇÊÕÕÀ]Ê``iÀ`>}ÊÌÌÊÓ£ÊÕÕÀ]Êâ`>}Ê£ÓÊqÊ£ÇÊÕÕÀ

ÜÜÜ°>ÀÌiÜ>ÌiÀÃ«ÀÌ° 05A Standaard A4 advertentie.indd 1

9/15/2010 6:08:36 PM

INHOUD GEZOCHT:

‘t Spuigat. Vrijwilligers voor t bestuur. Aanmelden bij he

Iedere uitgave 3 4 5

Artikelen 7 9 11 13 15 19 21 23 27 30 31 33

Van de redactie Eb en vloed van het bestuur Haven actualiteiten

Algemene Leden Vergadering 5 soorten vis wedstrijd IJspegel De boot van... Matchrace Laser Pico WK ORCi Flensburg Interview Havenmeester ZOP update Passanten De terugkomst van de Sea-Beryl Aankomst Sinterklaas Team Holland naar de Cowes week

Colofon Jaargang 2010 ‘Spuigat’ is een uitgave van Jachtclub Scheveningen en is gratis verkrijgbaar voor alle leden. Het blad verschijnt vijf keer per jaar als clubblad. De uitgave van dit blad is mede mogelijk gemaakt door de adverteerders. Redactie: Monique Eggink, Mariëlle Antvelink-Rijk, Nicole Eggink, Ronald van der Horst Fotografie: Ronald van der Horst, Leo Eggink, Hans Berger, Henk en Ramesh, Rita van Rhee, Ton Leenaards, Marielle Antvelink en anderen

Voorpagina: Sneeuw in de haven Foto: Ronald van der Horst Advertentieopgave: [email protected] Opmaak: Alexander Heemskerk- www.lextreem.nl Sluitingsdatum kopij volgende nummer: 20 Januari 2010

Jachtclub Scheveningen Hellingweg 136 2583 DX Den Haag / Scheveningen tel: 070-3520017 fax: 070-3506260 Internet: www.jachtclubscheveningen.com e-mail: [email protected] (algemeen); [email protected] (redactie)

Spuigat december 2010 2

Van de REDACTIE Wie doet wat?

Kom ik voor het eerst sinds 5 jaar niet op een ALV, wordt ik door het bestuur in het zonnetje gezet voor mijn werk als hoofdredacteur van uw Spuigat. Bestuur bedankt voor de waardering en het diner in At Sea. Of ik het verdiend heb, is een tweede… Dit jaar is het niet gelukt alle geplande nummers van uw clubblad te maken. Werk gaat voor het meisje zeggen ze wel eens. De redactie hoopt het goed te maken met een extra dik nummer voor onder de kerstboom. Het is dus niet helemaal actueel, in dit nummer de gebeurtenissen in onze haven van de afgelopen maanden. Als ik nu naar buiten kijk is het wit en op de boten ligt 5 centimeter sneeuw. De laatste IJskegel is er zelfs voor afgelast. Hoe anders was het bij het eerste kampioenschap Matchracen in de Laser Pico’s van de ZOP. Men neme 4 Pico’s, 25 knopen wind, oude mannen met dikke buiken, en juniors die nog nooit in open boot hebben gezeild. Dit stond garant voor een fantastische dag met humor en een felle strijd op het water. Vooral Charles, die als onervaren zeiler de finale haalde, maar enkele keren achter zijn Pico aan moest zwemmen, werd door het massaal aanwezige publiek luid toegejuicht. Een heerlijke BBQ en borrel in het Spuigat als afsluiting van dit geweldige evenement. Een uitgebreid verslag van deze dag op pag. 15. Na een reis van 4,5 jaar werd Bertus onder grote belangstelling binnengehaald in de haven. Emotioneel was het weerzien met alle vrienden en de familie. Van onze voorzitter kreeg Bertus een bokaal voor zijn bijzondere prestatie overhandigd. In uw blad meer over dit weerzien, wel benieuwd hoe het Bertus bevalt van continu graadje of dertig, naar temperaturen flink onder het vriespunt. In je korte broek varen, blijft toch lekkerder. Een uitgebreid verslag van visserskant: 5 soorten viswedstrijd. Twee passanten, Ramesh en Henk, wilden wel eens op zee vissen. Ze trokken de stoute schoenen aan en mailden het viscontact op website, Stef Kurstjens. Stef was wel bereid de mannen mee te nemen op zijn nieuwe BJOETIE XL. Een fantastische dag werd het en veel van de gevangen vis werd in het Spuigat direct opgegeten. In dit nummer een interview met het nieuwe hoofd

3 Spuigat december 2010

van het Havenbedrijf en de Verkeerscentrale van Den Haag, Roger Reubzaet. Hij stelt zich voor en vertelt over beleid en samenwerking met onze vereniging. Interessant om te lezen, een goede wederzijdse verstandhouding met het havenbedrijf, is voor onze club zeker van belang. Een aantal leden hebben het initiatief genomen tot oprichting van Team Holland. Het doel is om met meerdere schepen mee te doen met Cowes Week 2011. Uit eigen ervaring kan ik dit van harte aanbevelen. Prachtig vaarwater, heftige stroom en meer dan 1000 deelnemende schepen. Subtropisch klimaat aan de Engelse zuidkust en de vele pub’s zorgen voor heerlijke sfeer in dit mekka van het zeilen. Nog nooit de vliegshow en het ongeëvenaarde vuurwerk van Cowes gezien? Dan is dit het eerste goede voornemen voor 2011. Lees meer over Team Holland in uw Spuigat. Tijdens de ALV van eind november, zijn de voorlopige cijfers van 2010 besproken. Ondanks de grote investeringen kunnen we, door goed op de centjes te letten en door goede passanteninkomsten, 2010 met een positief resultaat afsluiten. Met het verlengen van de termijn van bestuursleden Frans Winterswijk en Radboud Crul, blijft het bestuur in huidige samenstelling intact, en kunnen we vol vertrouwen naar de toekomst kijken. Lees het verslag van de ALV op pagina 7. Tijdens ons drukke passanten seizoen besloot redactie lid Mariëlle Antvelink, eens een passant aan te spreken op zoek naar een leuk reisverhaal. Dit resulteerde in een uitgebreid verslag van de Senya, over het schip, de noodzaak van het goed volgen van de weersystemen en het wachtlopen bij een lange oversteek. 6,5 week onderweg, dat noem ik nog eens een zeilvakantie! Dit is het laatste nummer van 2010. De redactie belooft volgend jaar zeker 4 x uit te komen met alle verhalen over onze vereniging en haar leden. Ik wens jullie veel leesplezier met dit nummer voor onder de kerstboom, al het goeds voor 2011 en tot ziens op de nieuwjaarsreceptie van 9 januari. Ronald van der Horst [email protected]

Bestuur Jachtclub Scheveningen Voorzitter: Georges Jautze Vice-voorzitter: Radboud Crul Secretaris: Joop Buijs Penningmeester: Arie Buis Bestuursleden: Frans Winterswijk Radboud Crul, Edith Voskamp, Miech Pronk Havenmeester: Piet de Ruiter ( 06-532 93 137 ) Office-Manager: Henk Oudewaal ( 070- 352 0017 ) Clubgebouw ‘t Spuigat: Kranenburgweg 160 ( 070- 355 7148 ) Lid van verdienste: Suze Fromberg Erelid: Marie van der Vin- van der Bovenkamp Commissies: Ballotagecommissie Voorzitter: Adriaan van Stolk Leden: Miech Pronk, Wim Dingjan Geschillencommissie Voorzitter: Watze Berger Leden: Jan de Bruin, Nico de Graaf, Leen Zuurmond Havencommissie Voorzitter: Frans Winterswijk Leden: Kees Spuy Kascommissie Voorzitter: Erik Sanders Leden: Adriaan van Stolk, F.D. Henderson Spuigatcommissie Voorzitter: vacant Leden: Anja van Beele-van der Zwan, Rita van Rhee, Ton Schmalgemeijer, Cora Spaans, Jitske van Oeyen Toewijzingscommissie Voorzitter: Frans Winterswijk Leden: Miech Pronk, Kees Spuy m.m.v. Piet de Ruiter Viscommissie Voorzitter: Stef Kurstjens Leden: vacant Zeilcommissie Voorzitter: Radboud Crul Leden: Peter Anink, Ton de Groot Roel van Muyden (materiaalbeheer) Godfried van Benthem van den Bergh Floris Ingen Housz Zoute Optimist Leden: Karin Kampschreur, Nicole Lousberg, Jørg Raven, Hans de Graaf, Quinta Visser, Huib Hoogenraad Toezicht bestuur: Frans Winterswijk Evenementencommissie Voorzitter: Ilya van Marle Leden: Bart Jan IJzerman Redactie clubblad het Spuigat Hoofdredactie: Ronald van der Horst Redactieleden: Marielle Antvelink Monique en Nicole Eggink Beheerscommissie website Leden: Carin Bol, Ronald van der Horst Joop Buijs (recensie forum), Henk Oudewaal Toezicht bestuur: Arie Buis Stichting North Sea Regatta Comité North Sea Regatta Voorzitter: Jan Bakker Penningmeester: Nan Peters Leden: Frans Sluyters m.m.v. Peter Anink, Edwin Lodder, Maarten Hinloopen

n a v d e o l v n e b E het bestuur. Waar veel zeilers alleen van dromen heeft ons lid Bertus Buys waargemaakt. Na 4,5 jaar de wereld rond zeilen (single handed) mochten we hem weer op eigen bodem verwelkomen op zondag 12 september jl. Daarbij hoorde natuurlijk een druk bezochte ontvangst in het Spuigat. Voor Bertus natuurlijk nog wat onwennig na al die jaren, maar hij wist zich snel te laten opnemen in de feestelijke sfeer. Namens de jachtclub heb ik hem toegesproken op zijn wel heel bijzondere prestatie en heb ik hem een bokaal overhandigd als blijvende herinnering. Op TV West werd de Haringkoning (74) van het Rijswijkseplein de volgende morgen nog uitgebreid in beeld gebracht. Voor mij was dit weer een eerste gelegenheid om staande op allebei de benen de honneurs waar te nemen. Het was na maanden rust door mijn gebroken been super om weer aan de slag te kunnen. Dat betekent ook dat we als bestuur er alweer een flink aantal vergaderingen op hebben zitten. In de najaarsvergadering van maandag 22 november heb ik uitgebreid verslag gedaan van wat we het afgelopen jaar hebben bereikt, maar ook hoe we tegen een aantal zaken aankijken, die meer betrekking hebben op de toekomst. Het was een vergadering met een behoorlijke opkomst. Ik heb uitgelegd, dat de club er financieel weer een stuk beter voor staat. Dankzij een strak financieel beheer en meevallende passanten aantallen kunnen we 2010 positief afsluiten en ziet ook de planning op lange termijn er weer wat beter uit. Tijdens de vergadering zijn we hier uiteraard wat dieper op ingegaan, maar dat leest u wel in het formele verslag dan wel het redactionele verslag in dit nummer. Ik heb de vergadering ook bijgepraat over het overleg wat

IJskegel gezelligheidsclub IJspegel Trophy 17 december 9 januari

we momenteel met het Watersportverbond voeren. Dit overleg moet o.a. leiden tot beter gebruik van het kantoor en de sanitaire ruimten, maar ook tot een efficiënter gebruik van menskracht. Een optie die we momenteel onderzoeken is het toevoegen van toiletten en douches in de ruimte tussen de twee appartementenblokken. Dit is dan vlakbij de passantenkom. Een extra gangway en het kantoor voor de havenmeesters zou wanneer dit doorgaat ook naar deze plaats kunnen. Ik heb de vergadering toegezegd hiermee terug te komen wanneer we alles op een rijtje hebben. Het uiteindelijke go of no go is dus aan de ALV. Het streven is om dit voor de JCS zoveel mogelijk budgettair neutraal te laten verlopen. De bereidheid van Radboud Crul en Frans Winterswijk om zich voor een tweede termijn herkiesbaar te stellen voor het bestuur werd met applaus ontvangen. Voor mij als voorzitter geeft dit de zekerheid van het kunnen doorgaan met een stabiel en goed op elkaar ingespeeld team. Er is (weer) enthousiast ingeschreven op de verschillende evenementen, zoals zomeravondzeilen, matchracen, mosselavond, viswedstrijden, tourtochten enz enz. Met dank weer aan alle enthousiaste vrijwilligers, die dit mogelijk hebben gemaakt. De centrale spil Het Spuigat heeft weer veel extra uren gedraaid om de inwendige mens te verzorgen, ook daarvoor weer dank. In de vergadering hebben we weer een flink aantal vrijwilligers in het zonnetje gezet en verblijd met een diner bon voor At Sea. Hierbij was ook de volledige redactie van dit prachtige club blad. Het team weet toch ieder keer

19 december, 23 januari, 7, 6 & 20 februari, 6 & 20 maart 12 december, 13 & 27 januari, 13 & 27 maart Kerstklaverjas in het Spuigat Nieuwjaarsreceptie in Jachtclub At Sea

weer een blad bij u in de bus te krijgen, dat vol staat met informatie en er ook nog eens heel erg goed uit ziet. Bij mij ligt het altijd een tijdje op de salontafel, waardoor het ook door de familie met plezier wordt gelezen. Van het officiële wedstrijdfront ook goed nieuws na een uitstekend verlopen WK J22 en WK 470. De gemeente Den Haag is een goede partner gebleken om dit organisatorisch maar ook financieel mogelijk te maken. De extra steigers in de derde kom en de nieuwe helling waren onmisbaar. Van deze zijde nog maar weer eens een pleidooi om de bebouwingsplannen rond de haven zodanig aan te passen, dat de derde haven open blijft en dat het plan voor een brug definitief de prullenbak in gaat. De Jachtclub heeft zich duidelijk uitgesproken om de ambitie van de gemeente Den Haag om van Scheveningen HET zeilcentrum van Nederland (Europa?) te maken te helpen waarmaken. Dit kan echter alleen wanneer ook de ruimtelijke inrichting daar rekening mee houdt. Tot slot attendeer ik jullie op de laatste mogelijkheid voor onze leden om in te tekenen voor de lening van leden aan de club. Dit kan tot 31-12-2010, daarna sluiten we dit af. De details staan in de brief die ik u eerder heb toegestuurd. Met groet van de bestuurstafel en hopelijk tot de nieuwjaarsreceptie op 9 januari 2011 in de Jachtclub naast At Sea. George Jautze Voorzitter JCS

Evenementen Kalender

‘t Spuigat is vanaf januari tot en met maart op maandag gesloten Spuigat december 2010 4

Haven actualiteiten

Marnix van Heijnsbergen (7) tekent de Pico race Afgelopen augustus is de eerste Laser Pico matchrace gehouden. De felle strijd op het water inspireerde Marnix van Heijnsbergen tot het maken van deze prachtige tekening.

ALV

ALV 22 oktober 2010 De voorzitter opent de vergadering met een speciaal welkom voor Marie van der Vin (erelid van de vereniging). Een jaar geleden stond de vergadering in het teken van de financiële crisis binnen de vereniging. In de beide voorjaars-vergaderingen is de financiële situatie uitgelegd aan de leden. Verder is op dat moment het financiële beleid aangescherpt. Op dit moment is de financiële situatie een stuk stabieler, mede dankzij het strengere financiële beleid. Verder hebben onder andere meevallende inkomsten van passanten ook geleid tot de gezondere situatie waarin de vereniging zich nu bevindt. Afgelopen zomer zijn er veel inschrijvers geweest voor de verschillende verenigingsevenementen, toertocht naar Hellevoetsluis, zomeravondwedstrijden, kortste nacht en viswedstrijden. Alle vrijwilligers die deze evenementen mogelijk hebben gemaakt worden bedankt. Zowel het WK J22 als het WK 470 zijn een groot succes geworden. De gemeente Den Haag is een goede partner gebleken om dit soort evenementen financieel en organisatorisch te ondersteunen. Na deze evenementen is gebleken hoe hard de 3e haven nodig is om dit soort evenementen te organiseren. Verder is de vereniging van mening dat een brug over de pijp niet wenselijk is. Een verzoek tot herziening van de plannen met betrekking tot de Scheveningse haven zal in de toekomst worden ingediend bij de gemeente Den Haag. Op dit moment is er 55000 euro door leden


geleend aan de vereniging. Het maximum is gesteld op 100000 euro, dit betekent dat er nog mogelijkheden zijn om de vereniging een lening aan te bieden. Dit is nog mogelijk tot en met 31 december 2010. Verder meldt de voorzitter dat Stef Kurstjens de plaats van Willem Dingjan inneemt in de ballotage commissie, reden hiervoor is dat Willem naar het buitenland is verhuisd. Tenslotte wordt melding gemaakt van een ingekomen stuk, een enquête ondertekend door 43 leden. Deze leden zijn tegen het vertrek van Henk Oudewaal en Piet de Ruyter, beide bereiken in 2011 de pensioengerechtigde leeftijd. Een en ander wordt behandeld bij de rondvraag. De notulen van de algemene ledenvergadering van 14 juni 2010 worden zonder opmerkingen goedgekeurd. Er zijn geen tegenvoorstellen voor de herbenoeming van Frans Winterswijk en Radboud Crul. Beide bestuursleden beginnen dus aan een nieuwe termijn in het bestuur. Radboud Crul is zelf niet aanwezig bij de vergadering, hij doet mee aan de ARC 2010. Over de begroting worden enige vragen gesteld, die naar tevredenheid van de leden worden beantwoord. De vereniging gaat het jaar met een positief resultaat afsluiten, de verwachting was dat het jaar met een negatief resultaat afgesloten zou worden. Inmiddels is ook het topsport centrum van het Watersportverbond geopend. In de aanloop naar de Olympische Spelen 2012 in Londen zal het dus steeds drukker worden. De vereniging

en het Watersportverbond hebben met elkaar afspraken gemaakt over het gebruik van het gebouw. Onder andere het gebruik van het sanitair is hier besproken. Een en ander als aanvulling op het al aanwezige contract tussen beide partijen. Er worden een aantal leden in het zonnetje gezet voor hun bijzondere verdienste voor de club; Rita van Rhee, Ben Hoebee, Frans Sluijters, Bertus Buijs, Ronald van der Horst, Marielle Antvelink, Monique Eggink en Nicole Eggink. Zij krijgen allemaal een bon voor een 3-gangen diner bij restaurant At Sea. Tenslotte de rondvraag: - De meeste opmerkingen van de leden hebben betrekking op het ingezonden stuk. Het bestuur reageert hierop dat personeelskwesties een zaak van het bestuur zijn en dat de leden eventuele opmerkingen via de ledenvergadering mogen delen met het bestuur. - AED’s worden door verening geplaatst voor komende zomer. - SAMM investering op dit moment niet te verantwoorden en hier wordt mogelijk later op teruggekomen. - Wifi zal wederom worden gechecked. Traditiegetrouw besluit Adriaan van Stolk de vergadering met wat wijze woorden, waarna de bar in de Jachtclub geopend is. Monique en Nicole Eggink

Spuigat december 20108

5 soorten viswedstrijd

Vijf soorten viswedstrijd Jachtclub Scheveningen 24-07-2010 Wij stellen ons even heel kort voor: Ik ben Ramesh Doerga en ben 33 jaar oud en ben gek op zeevissen(vanaf de kant). Henk is een paar jaartjes ouder dan ik en is een hele goede maat van mij en heeft een eigen autorijschool. Wij hebben al jaren plannen om een keer te gaan varen, aangezien we nu al 5 jaar ons vaarbewijs hebben en het nog niet in praktijk hebben kunnen uitvoeren. Henk heeft de stoute schoenen aangetrokken en impulsief een mailtje gestuurd naar Stef (lid van de Jachtclub Scheveningen). Hij schreef in ‘t mailtje of hij een keer mee kon varen met hun boot. Aangezien Henk niet vies is van een beetje vissen, dacht hij gelijk ook, dan kan ik misschien ook meedoen met de viswedstrijd die georganiseerd werd door zeeman Stef. Nou het was even afwachten maar uiteindelijk heeft Henk een mailtje terug gekregen van Stef dat hij welkom was aan boord. Zijn geluk kon niet op en heeft me direct een smsje gestuurd dat hij mee mocht met de boot en ook nog eens ging vissen. Ik was zo blij voor hem en dacht; dat zou ik eigenlijk ook graag willen, varen en vissen tegelijk; 2 vliegen in 1 klap. Ik vroeg voorzichtig aan Henk: “denk je dat er plaats is voor nog iemand”. Henk zou Henk niet zijn en heeft gelijk een bericht richting Stef gestuurd of er nog iemand mee mocht. Eerlijk gezegd had ik er weinig vertrouwen in, totdat ik weer een smsje kreeg van onze vriend Henk. En ja hoor ik mocht ook mee…ik was op dat moment de gelukkigste man op aarde..YESSSS dacht ik, nou gaan we eindelijk varen en natuurlijk bootvissen. 9 Spuigat december 2010

We hebben Stef een mailtje gestuurd om hem te bedanken voor deze kans en mogelijkheid. Kort daarna hebben we hem gebeld om te vragen waar we moesten verzamelen en wat voor materiaal we moesten gaan halen. Na wat tips van Stef zijn we naar Avicentra gegaan om een hengel en molen te kopen, plus nog wat kunstaas en benodigdheden. Ons geluk kon niet op, zo blij waren we, we besloten nog later op de dag even langs de jachthaven te gaan rijden en naar de boten te gaan kijken. Toen we daar aankwamen viel mijn oog op een bijzonder mooi schip, wit en bordeaux kleurig. Er stond met mooie letters BJOETIE XL. Ik zei gelijk tegen Henk : “ik hoop echt dat dit de boot is waarmee we gaan varen”, maar goed het maakte eigenlijk niks uit, we waren blij dat we konden gaan varen. Nou we tellen de dagen echt letterlijk af en vrijdag ben ik nog mijn laatste spullen aan het klaarzetten voor de grote dag. Zaterdag 24 juli 2010, de dag dat het allemaal ging gebeuren… Henk stond om 07.30 al voor de deur, gereed om te gaan varen. Ik was nog effe wat spullen aan ‘t verzamelen. We vertrokken richting de jachthaven. Daar aangekomen liepen we naar de kantine van de jachtclub daar werden we ontvangen door Stef en Ingrid. We hebben ken-

nis gemaakt met de overige deelnemers van de viswedstrijd. Stef en Ingrid zijn een aardig en vooral gastvrij stel. Na een bakkie koffie was het tijd om onze spullen te gaan halen en alvast in de boot te zetten Ik dacht stiekem welke boot zou het nou zijn. Ik vroeg aan Stef: ”welke boot is dan van jou?” Toen wees hij naar een mooie witte/ bordeaux kleurig schip aan, DE BJOETIE XL…dat was een moment van”wow en yess”te gelijk. Ons geluk kon niet meer op. Aangekomen bij het schip, legden we onze spullen in de cabine en kregen zwemvesten aan. Wel verstandig dacht ik meteen. Om ongeveer 09.15 uur gingen we varen, het avontuur gaat beginnen. We varen Scheveningen haven uit en keken naar de vissers die vanaf de kant aan het vissen waren. Het eerste wat me opviel was dat de zee behoorlijk wild was. Maar dat mocht de pret niet drukken. Na een kwartier varen hoorden we dat één van de deelnemende bootjes al een geep gevangen heeft. Wij waren verbaasd dat ze al begonnen waren en achteraf bleek dat de overige deelnemers zo fanatiek waren, dat ze gewoon eerder dan wij vertrokken waren. Dus we hadden een achterstand. Na een half uur gevaren te hebben mochten we onze hengels in het zoute zilt laten zakken. Wij beiden hebben nooit op een boot gevist, dus wisten we eigenlijk niet zo goed wat we moesten doen.

Dus maar laten zakken en halen en zakken en halen. Op een gegeven moment schreeuwt Henk JA BEET!!! En ja hoor de 1e soort is binnen; 2 makrelen tegelijk. We zijn van de 0 af. Niet veel later daarna heeft Henkie weer beet en daar komt de 2e vissoort: een gulletje nu waren we echt fanatiek geworden. Kort daarna heb ik 2 makrelen aan m’n lijn waarvan er 1 afviel, maar ja die hadden we al gevangen. Nou Stef gaf aan dat we wat verder gingen varen. Na ongeveer een kwartier varen merkte ik dat ik wat zwak en misselijk was geworden maar hield me sterk. We komen weer bij een wrak aan en gaan weer driften… Inmiddels worden weer wat makrelen gevangen door Stef en ineens horen we Henk gillen: Ik heb een grote, dit is echt een joekel..Henk z’n slip giert als een gek en z’n hengel staat helemaal krom. Ik dacht dit is een knoert van een vis, die hij daar heeft.. maar Stef heeft ons uit onze dromen geholpen en verteld dat Henk vast zat aan ‘t wrak…en inderdaad Stef draait de slip dicht en het haaklijntje brak af. Het was weer tijd om even verder te gaan varen en ik werd steeds zieker..en misselijker, maar hou me nog steeds sterk… totdat we weer stil gingen liggen en ik merkte dat ik moest overgeven. Ik dacht, ik ga even een ander lijntje pakken en snel weer vissen maar dat was de fatale klap. Ik liet me hangen en daar kwam de red bull uit die ik eerder die ochtend had genuttigd. Intussen zie ik dat Ingrid lekker aan het vangen is en Stef haalt het ene gulletje na de andere eruit. Ik sta samen met Henkie wat te makrelen met onze paternoster. Ingrid en Stef die zijn behoorlijk ervaren en hebben geen last van zeeziekte,

nou dat was dus bij ons een ander verhaal… hahaha. De 3e soort vis wordt gevangen, het is een horsmakreel en we zijn goed op dreef. Na een aantal driften vangt Ingrid een doublet steenbolk aan een lijn met afhouders en piertjes aan de haak. Dus nummer 4 is ook binnen. Het gaat de goede kant op..We hebben nog maar 1 soort nodig en die liet niet echt lang op zich wachten. Ingrid vangt namelijk een hele mooie vis, een zeedonderpadje. Dat was onze 5e soort en dus we hebben ons doel gerealiseerd.

dus wie weet zien jullie ons in de toekomst voorbij hobbelen.

Inmiddels hebben we de Noordzee behoorlijk vervuild, we hebben gemiddeld 4x overgegeven en Henk die had ‘t wel gezien. Stef en Ingrid besloten om weer terug te varen. We konden niet wachten om weer voet aan land te zetten. We hadden vis en nog wel 5 soorten. Bij terugkomst zijn we met z’n vieren de boot gaan schoonmaken en de vis die mee is genomen voor consumptie. Na dat alles schoon is en alles is opgeruimd gaan we naar de kantine voor een drankje en natuurlijk de uitreiking.

Naschrift Viscommissie. Aan de wedstrijd hebben 4 teams van ervaren en minder ervaren vissers meegedaan. De Stabilis met de schipper Eisse en Peter. De Coranja, met stuurman Peter van der Hoeven, die niet heeft meegevist! De bemanning aan boord bestond uit Marcel, Jörg en Hans Albert. De Loekie met Schipper Loekie en Dick als bemanning. Bjoetie XL had Stef, Ingrid, Henk en Ramesh. Het is gebleken dat veel of weinig mensen aan boord weinig invloed heeft op de uitslag van de wedstrijd. De uiteindelijke uitslag van de wedstrijd:

De vis werd gemeten en het is spannend want 2 overige deelnemers hebben ook 5 soorten vis gevangen. 1 van de deelnemers wilde nog even sjoemelen en had een GEEP van een collega visser “geleend”. Jammer genoeg voor hen was Stef alert en kwam snel de aap uit de mouw. Uiteindelijk hebben we de 2e plaats behaald en een hele leuke dag gehad. Als afsluiting werd er nog rauwe makreel gegeten met een scheutje soja saus. Iedereen vond het heerlijk, behalve ik. We hebben van de leden een inschrijfformulier gekregen om lid te worden van de jachtclub,

Voordat ik aan het einde van dit verslag kom wil ik Stef, Ingrid en Henk hartelijk bedanken voor deze onvergetelijke dag en natuurlijk de overige leden voor de gastvrijheid en gezelligheid. Dit was voor onze de eerste keer bootvissen, maar zeker niet de laatste keer. Met vriendelijke groet, Ramesh en Henk

Bootnaam Soorten

Lengte

Loekie Gul, Geep, Makreel, Horsmakreel, Schar, 185 cm Bjoetie XL Gul, Steenbolk, Makreel, Horsmakreel, Zeedonderpad 140 cm Coranja Gul, Makreel, Horsmakreel, Wijting Stabilis Makreel

De volgende viswedstrijd in Scheveningen is het OSK, georganiseerd door de Afrit. Waarschijnlijk komt er nog een laatste wedstrijd georganiseerd door de viscommissie. Dit zal in de winter de “snert wedstrijd” worden. Later meer! Spuigat december 2010 10

IJspegel

IJspegels in volle gang De IJspegel serie is in volle gang, een felle strijd op het mooiste water van Nederland. De nacht breekt als we langs wit berijpte weilanden naar Scheveningen rijden. De nieuwe dag ontwaakt. Het is 3 graden onder nul. In Scheveningen ligt de Albatros niet langs de kade, een verslag van de eerste echte winterse IJspegel van 28 november van Aly Anink van Driel Bij nader informeren blijken alle spullen al op de Estrella te liggen en is deze bedrijfsklaar voor de IJspegel. Aan boord treffen we de schipper, Willem Varkenvisser genaamd, mede Jachtclublid van Scheveningen en trotse eigenaar van de visboot Flying Cloud. Raymond heeft deze keer de cake gebakken en bij het uitvaren genieten wij al van een lekker kopje koffie en een fantastische chocolade cake. De Estrella gaat 2 mijl west van de haveningang voor anker. Het wachten is op Mario en Bas. De Stormmeeuw blijkt panne te hebben en even lijkt het erop dat we geen boeienboot zullen hebben. Een alternatief plan wordt al onderzocht. Een tochtje van de Scheveningenton naar de NAM hoort tot de mogelijkheden. Een uur voor de start is alles toch voor elkaar en gaan de boeien erin. De wind zit op 120


graden. De kentering zet in en we draaien een slag met de Estrella. De Startvlag gaat van achter naar voren en zo kunnen we beginnen met de start. Taxation, Next, E-mission en Rebbons zijn te vroeg. Ze komen allemaal terug. Bij de Uniformklasse is Figaro te gehaast en krijgt de X-vlag. Zij komen niet te terug, zo wordt deze start voor Figaro een OCS. De zon schijnt, de zee is vlak en kijken wij uit op het mooiste zeilwater van Nederland. Bij de Tangoklasse zien we de Roark voorop gaan. Foxy volgt op redelijke afstand. Dan komt Rosetta met Rebellion op de hielen. Redan en Solid Sue zitten vlak bij elkaar en Triple P prikt de boot tussen boei en Solid Sue om zo voor het groepje te geraken. Roaring X komt al gijpend op de benedenboei aan. Emission is met zijn inhaalrace bezig, Moshulu verschijnt ook bij de benedenboei, Next heeft

problemen met de spi, Marlijn moet eromheen, Rebbons en Taxation allebei teruggekomen vanwege de X vlag sluiten de gelederen. De wind blijft medium en heeft de neiging wat te krimpen. De zon schijnt nu volop. De A 13 is dicht. ADO supporters hebben de snelweg geblokkeerd. Ondertussen varen IJspegelaars hun rondjes. De wereld draait door. Komt Roark voor de 2e keer naar beneden zetten, Foxy volgt, .Rebellion vaart nog mooi achter Foxy aan. Rosetta is naar de 5e plek gezakt. Triple P vaart zich vast naast Solid Sue en kan niet omhoog. Solid Sue draait daarna zijn rondjes. Rebbons sluit de gelederen. Het laatste rondje wordt ingezet. Roark gaat magistraal voorop. Foxy en E-mission volgen. Rebellion zit er nog mooi bij. Rosetta is nog wat gezakt en Redan zit op haar hielen. En zo finisht een ieder binnen de tijdslimiet. Gecorrigeerd wordt Roark 1, Redan 2, en Rebellion 3. De Uniformklaase is weggestart voor twee rondes. Bij de eerste ronding van de benedenboei

gaat IJsvogel voorop, gevolgd door Windveer. Escxape en Blondie bestoken elkaar. Escxape moet buitenom. Griel zit daar achter. Happy, Figaro en Lucifer vormen een trio en Nada volgt gestaag. Antares bergt zijn enorme spi. Green Light volgt en op de A13 staat een enorme file. Jutter en Gouden Ruiter zitten op een kluitje. Harpoen erachter en Sizian Rose komt met spi naar beneden, maar schiet toch door tot de Estrella voordat de koers naar de bovenboei wordt ingezet. IJsvogel komt voor de tweede keer naar beneden, maar moet de Windveer voor laten gaan. Escxape heeft wat toe moeten geven op Blondie en komt als vierde over de finishlijn. Panther volgt goed. Griel en Happy zitten daar achter. Lucifer heeft een flink gat geslagen met de Figaro. Nada en Jutter komen samen binnen en Antrares vaart weer majestueus, Green Light, Gouden Ruiter en Harpoen volgen en Sizian Rose is gelukkig binnen de tijdslimiet binnen. Winnaar gecorrigeerd is de Escxape, Blondie 2 en Windveer 3.

Het ijs blijft een beetje liggen op het dek. De zon staat volop te schijnen. De wind blijft medium en de politie probeert op de A 13 de ADO supporters te arresteren. Om 13.15 uur is er de volgende start van de Tango klasse. Mooi verdeeld over de lijn vertrekken de boten naar de bovenboei. Roark net iets eerder en Next net iets langzamer dan de rest van het veld. Bij de Uniformklasse gaat de Nada bij de pinend, Komen Griel en Eecxape als eersten en moet Jutter nog even op gang komen. Bij de Tango klasse is wederom Roark supersnel en oppermachtig. E-mission zit ook goed voorin maar moet in de derde ronde toch Foxy voor laten gaan. Rosetta zakt naar de 4e plaats en Next schiet van de 11e plek naar de 6e plaats. Rebbons en Marlijn bevechten elkaar aan de staart van het veld. Tenslotte wint de Roark, wordt Rosetta 2e en E-Mission 3e. Bij de Uniformklasse gaat Windveer voorop,

De IJspegels worden mede mogelijk gemaakt door:

met Escxape erachter aan. Panther en IJsvogel zijn aan het stuivertje verwisselen. Griel zit wat verder in het veld. Tenslotte is toch Escxape winnaar van deze race, wordt Winsdveer 2e en Happy 3e. Op de wal is er weer een protestcomité met Jan Willem van Wezenbeek. Is Radboud Crul aan het spelevaren op de Atlantische Oceaan en doet Peter Anink de prijsuitreiking. Overall winnen Roark en Escxape en hebben we weer een genoeglijke afsluiting van onze IJspegels in de beste Jachtclub van Nederland. En de A13 is weer vrij.

De boot van...

De boot van... De Boot van Pieter Hadjidakis en Eddo Cammeraat, MARLIJN Op jonge leeftijd begon de passie voor het zeilen. Ik ging vaak mee met een buurjongen naar de Vinkeveense plassen. We zeilden veel met een Stern met als hoogtepunt de Sneekweek in Friesland. Ik herinner me nog dat we verschillende Regenbogen hebben zien omslaan die toen binnen enkele seconden naar de bodem zonken. In deze periode is het echte gevoel voor het zeilen opgebouwd. Als je in de trapeze hangt ontwikkel je dat als vanzelf; anders lig je namelijk in het water.

Later op de middelbare school had ik een vriend die net zoals zijn vader Teun Scheer heette. Zijn boot lag later in Scheveningen, en zo heb ik samen met Teun Scheer en Ad Mogree en een paar anderen kennis gemaakt met de eerste IJspegel wedstrijden. Er stond een keet op de kant in de buurt waar nu het Spuigat is, waar we ‘s ochtends verzamelden, en waar het al vroeg vol rook stond en stonk naar jenever, waar de vissers wel raad mee wisten en wij ook na het zeilen. We overlegden dan welke vaste boeien we zouden ronden, hoe laat de start is en kozen het ruime sop. Ook bij hele harde wind, niets was te gek. Het aantal deelnemers was tussen de 2 en 6 boten. Het was flink koud, maar dat was nooit een reden om niet te gaan zeilen. Hier ontwikkelde zich 13 Spuigat december 2010

de liefde voor de zee. Zoals kapitein Haddock altijd vloekte “zoetwater matrozen” vond ik het op het zoete water saai in vergelijking met de elementen op zee. Na een technische opleiding ben ik naar de zeevaartschool in Vlissingen gegaan, waar ik Scheepswerktuigkundige en ook Stuurman grotehandelsvaart diploma’s heb gehaald. Ik heb bij Shell tankers en bij Piet Vroon gevaren en zo een paar keer om de aarde gevaren, hoe romantisch. Als onderhouds man van de Promotion van Bert Dolk, een van de twee admiralcuppers die Nederland toen rijk was had ik ook Piet Vroon en zijn dochters leren kennen, die op de Formidable zeilden, de andere admiralscupper. Nu werd het wedstrijd zeilen steeds serieuzer. Met Cees Panen hebben we een heel mooi seizoen

gevaren in 1983, waar we na de tewaterlating van zijn “ MAGNUM” die ook in Scheveningen lag, vele mooie wedstrijden gevaren. 1ste in de Veronica race met potdichte mist, en als een van de weinigen hadden we toen een AP aan boord om mee te navigeren, wat een feest was. De AP piepte bij elke boei en ja hoor dan zagen we hem ook opdoemen uit de mist. 2de in de channel race en en later 3de in de Fastnet, wat waren we trots. Toen bedacht ik me dat ik de Fastnet ook graag een keer als schipper wilde meemaken. Ik ontmoette Joyce mijn vrouw en we kregen twee wolken van kinderen. Mijn aanwezigheid thuis werd toen zeer op prijs gesteld, zeker omdat ik veel zakelijk op reis was. Ik heb in deze periode de kinderen opgevoed, langs de lijn gestaan

voor het sporten van de kinderen en 25 jaar niet gezeild, maar ik was de Fastnet zeker niet vergeten. Inmiddels zijn mijn kinderen het huis uit en druk aan de studie. De laatste jaren ben ik veel naar boten shows geweest waaronder DAS BOOT, en probeerde weer wat wijs te worden in het huidige aanbod van boten. Iets wat eigenlijk heel moeilijk is als je zelf niet vaart en niet op het water zit. Zo hebben we op een dag besloten om samen met mijn vriend Eddo Cammeraat de Marlijn te kopen. We hebben haar in Nieuwpoort in België te water gelaten en zeilen haar nu sinds mei. Na de zomer serie van Scheveningen hebben we de eerste wat langere wedstrijd “De Challenge Cup” gevaren, waar we van Blondie uit de haven, een flink pak slaag hebben gekregen. Eigenlijk ben ik steeds enthousiaster over de keuze van

deze First. Het Farr design voor natte deel doet het goed en we hebben maar weinig wind nodig om te accelereren. Met meer wind hebben we haar nog niet goed onder controle. We moeten nog een hoop leren, en onze handicap doet vermoeden dat we een heel snel schip zijn, wie weet. Ondanks dat de korte baan wedstrijden niet onze sterke kant is gaan we IJspegelen om ons voor te bereiden op het volgende seizoen, en wie weet varen we de Fastnet race, de start is 14 augustus 2011 om 11.00 uur voor onze klasse. Tot ziens in de haven, Pieter Spuigat december 2010 14

Pico

To Finish first you first have to finish Het is alweer enige tijd geleden dat ik een mailtje kreeg van Jorg waar ik voor de verandering wel eens serieus naar keek. Een middag zeilen tegen elkaar! Leuk, dacht ik en dus direct aangemeld. Wat later op de dag had ik wat meer tijd en ben het mailtje rustig gaan lezen. En naarmate ik meer las, kreeg ik het steeds Spaans benauwder. Ehm..was het wel zo een goed idee geweest om mij direct aan te melden? In plaats van het zeilen tegen elkaar in de welbekende “grote” boten melde het mailtje dat wij zouden gaan strijden in Laser Pico’s….nooit van gehoord dus dan maar googlen. En toen kreeg ik het pas echt warm.

Die bootjes zijn niet groter dan mijn badkuip! Zo leek het op de foto’s. De beschrijving maakte mij ook al niet geruster. Iets over stabiliteit en handling. Serieus kijk je dan even naar de mogelijkheid om je verzonden mail terug te halen, maar aangezien ik niet echt een computer expert ben, zeg maar gerust een digibeet, behoorde dat niet tot de opties. Dan maar afwachten en zien wat er van komt. Dat ging bijzonder goed, totdat ik de bewuste zondag arriveerde in de haven. Mijn zenuwen waren keurig in bedwang, mijn humeur bijzonder goed en de droge kleren optimistisch lekker in de auto gelaten. Tsja, en toen zag ik de boten, of zeg maar gerust, bootjes. Moest ik daarop gaan zeilen? Met deze wind? Dat gaat niet gebeuren. Dus wel. Lachend als een boer met kiespijn (of wortelkanaalbehandeling zo u wilt) manmoedig op de reeds aanwezige leden afgestapt en werd vriendelijk door iedereen verwelkomd. Zoals altijd hoor je gelijk links en rechts de mooiste verhalen over zeilprestaties op grote en dit geval ook kleine boten, maar in dit geval be-


merkte ik ook enige vorm van nervositeit. Hee, zou ik dan niet de enige zijn die zich volstrekt niet op zijn gemak voelt? Laten we zeggen dat ik inderdaad niet de enige was. En dat sterkt je weer. Totdat je de eerste personen in de Pico ziet stappen om proefrondjes te maken. Radbout die gelijk met een noodvaart ervandoor gaat, maar ook een Bas, die na enige meters een prachtige snoekduik maakt als zijn Pico hem bokkig als een rodeostier afwerpt. Ehmmmm, Bas….die weet toch echt wel wat zeilen is? En heeft toch wel vaker op dit soort bootjes gevaren? Eens kijken hoe die het er verder vanaf brengt…..een lang verhaal kort gemaakt…Bas heeft meer keren het water gezien dan ik overtochten gemaakt heb en dan zijn de wedstrijden nog niet eens begonnen. Bedacht was om de wedstrijden te starten vanuit een box om vervolgens via een tweetal boeien te finishen tussen de markeringspalen van de afrit. De bedoeling van een box is dat bij de start van de wedstrijd de beide competitoren vijf minuten om elkaar heen draaien binnen die box. Van 3x3, naar mijn gevoel! De wind werkte gelukkig ook mee aan een

geruststellend gevoel; in het uurtje dat ik nu aanwezig was, is de wind al aangetrokken van een krachtje 4 naar een ruime 5. Mijn vraag aan een van de Scheveningse weermannen of de wind wel weer ging liggen, werd met een grote grijns negatief geantwoord. Mwah… zou nog wel een tandje meer worden. Ondertussen kon iedereen genieten van de oefensessies van Bas en Radbout. Na een korte briefing door Jorg zou dan echt het matchracen gaan beginnen. Op basis van de door Jorg en Hans gemaakte indeling. En die indeling leverde leuke verassingen op. Ondanks het vermoeden dat de lijst aan gene zijde van de bar is opgesteld, heeft Jorg mij ervan kunnen overtuigen dat de lijst wel degelijk weloverwogen is opgesteld. Zijn opmerking over “dikkebuikencompetitie” heb ik daarbij maar genegeerd. Nee, wat blijkt: we weten nog lang niet alles over iedereen (ondanks het feit dat we er alles aan doen om dat wel zo te laten zijn….) weten. Zo blijkt een van de deelnemers elke week in een Laser te zeilen. En dan ingedeeld zijn tegen Ton Leenaards, eens een verwoed

en vermaard zeiler), maar de laatste jaren genietend van een andere voortstuwing dan de wind. Het leverde een ongelijke maar dappere strijd op. De haas tegen de …., nou ja, iets wat in ieder geval niet erg snel gaat, ook niet op het water. Maar deze bepaalde traagheid had een zeer respectabel doel: wordt niet nat c.q. hou de boel droog m.a.w. raak niet te water en gun die lui op de wal geen lol. Door mij de “lucht”tactiek genoemd en direct geadopteerd en gekopieerd als te varen methodiek. Aangezien ik Jorg al meer dan 35 jaar ken, kon ik een kleine inschatting maken van de enorme voorpret die hij al heeft gehad bij het bedenken van het idee en dan te visualiseren hoe ondergetekende zich op het bootje zou wurmen, en vervolgens zou omslaan, en omslaan, en omslaan, en omslaan…..Dat dit de tactiek van Bas en Alexander Heemskerk zou worden wist hij toen nog niet, maar doet niets af aan zijn lol. Ik was in ieder geval vastbesloten niet voor Titanic te spelen en na een gedegen bestudering van de diverse tactieken van deelnemers met gelijkwaardige ervaring op kleine bootjes besloot ik (lees: had gewoon geen keuze) de uitdaging aan te gaan. Ik wil op deze plaats mijn grote dank uitspreken aan de heer Moree: het is hem gelukt mij zonder kleerscheuren op het bootje te krijgen en wees mij nog even fijntjes op dat ene lijntje wat aan de giek vastzat. Als ik in de problemen dreigde te komen: gewoon loslaten, dan zou alles goed komen. Na enige zeer angstige eerste minuten en wat links en rechts (maar voornamelijk in het mid-

den) uitproberen begon bij mij zeer langzaam het besef te komen dat dit mij wel eens ging lukken. Wat dat dit was, is niet helemaal duidelijk: in ieder geval niet het winnen van de wedstrijd. De heren hadden in al hun wijsheid mij ingedeeld tegen Hans Albert de Graaff, een soort David tegen Goliath (en dan doel ik alleen maar op het aantal zeemijlen). In de box ben ik gewoon gaan stilliggen: niet bewegen, altijd goed dacht ik. Hans was zo vriendelijk om direct bij de start een klein eindje te gaan zwemmen waardoor aan de wal de illusie ontstond dat ik weleens deze wedstrijd kon gaan winnen. Ha! Het was even een leuke gedachte die ook bij mij door mijn hoofd speelde. Het had het geval kunnen zijn als iemand mij ook nog even had verteld hoe ik met het ding door te wind kon komen. De door mij gevaarde in de windse koers leverde in ieder geval niet genoeg meters winst op om niet binnen een minuut weer te worden ingehaald door Hans (die duidelijk wel de gebruiksaanwijzing gelezen had). Hans won de wedstrijd glorieus, al heb ik er, gezien mijn tijd, de meeste lol van gehad. Van iedereen, bleek achteraf. De “lucht” tactiek heeft wel zijn vruchten afgeworpen want zwaar tot de teleurstelling van Jorg is het mij gelukt niet om te slaan! Nu ik mijn Waterloo overleefd had, kon ik mij gaan concentreren op het leveren van commentaar als beste schipper op de wal. Een taak die ik moest delen met een man/vrouw of 30…… In een van de eerste ronden werd direct al gestreden op het scherpst van de snede tussen

Ronald en Peter: nog voor dat we het goed en wel in de gaten hadden stonden de heren elkaar al naar het leven in de box, alsof het een ring betrof. Na een wervelende start werd duidelijk dat het gevecht zou plaatsvinden bij de bovenboei. En dat werd een van de mooiste gevechten. Twee volleerde kemphanen die beiden wisten wat ze deden. Wie was het eerste bij de bovenboei? Ondanks een aanvankelijke voorsprong van Ronald was het toch Peter die bij de bovenboei net de ruimte mocht vragen, kreeg of gewoon nam (dat was niet helemaal duidelijk) en als eerste rondde. Als men als eerste de bovenboei haalde en dan halve wind naar de benedenboei kon vliegen, was de wedstrijd al bijna gewonnen. Als…als je niet omsloeg! Peter, opgejaagd door Ronald hield het droog en won de wedstrijd. De heren hadden ons aan de kant laten zien wat matchracen in het mini is. Diverse prachtige wedstrijden werden gestreden tussen goede vrienden, geliefden en kemphanen. Allemaal even leuk om te zien en soms verassend qua uitkomst. Een van de verassingen van de dag is zonder meer de zeilkunst (of in dit geval ook de evenwichtskunst) van Charles. Normaal altijd onder de boot te vinden, nu zou hij dan bovenop de boot moeten blijven zitten. En een zeil bedienen. En een roer. Welnu, dat heeft hij gedaan, en hoe. Als een volleerd meester temde hij de Pico. Bokkig gedurende al die tijd, zo af en toe te bokkig, gaf de Pico zich niet snel gewonnen. Winnen deed Charles echter wel. En hij bleef winnen.


Enkele wedstrijden gewonnen op pure wilskracht, kwam hij te staan voor de welhaast schier onmogelijke opdracht om te strijden tegen Radboud. Radboud had ’s ochtends al laten zien erg fanatiek te zijn door al op een Pico te zitten en te oefenen toen de rest nog bezig was met behulp van een kop koffie wakker te worden. Lekker fanatiek dus, en…een bewezen goede zeiler. En daar tegen mocht Charles de halve finale gaan varen. En toen zag je dat niet alleen zeilkunst maar met name ook conditie en uithoudingsvermogen bijzonder van belang waren. De kwartfinale bleek een Phyrrus overwinning voor Radboud want hij was dermate vermoeid dat het hem niet lukte om aan boord te blijven. En dat was nou net wat nodig was om te winnen. De wedstrijd “wie heeft nog de moed en kracht om weer aan boord te klauteren” werd uiteindelijk door Charles gewonnen. En daardoor moest die arme jongen, die nog nooit op zo een bootje had gezeten, ineens de finale gaan varen. Tegen Dick Kampschreur nog wel. Niet alleen superfanatiek zodra het op zeilen (of wat an-


ders) aankomt, maar ook nog eens iemand die zijn halve leven/jeugd in open boot(jes) heeft doorgebracht. Dick had de finale bereikt door in een heroïsche strijd die andere man die zijn halve jeugd in open boten had doorgebracht, Hans Berger, te verslaan. Bij de start van die wedstrijd werd Dick volkomen verrast door een prachtige bakboord / stuurboord aanval van Hans. En iedereen die Hans denkt te kennen als die aardige, rustige en vriendelijke man: nou vergeet dat maar op het water. Direct en volkomen in de aanval, Dick verrast en op een minieme achterstand over de startlijn. Bij deze twee titanen sta je constant op het puntje van je tenen, want het lijkt er telkens op dat ze omslaan, overboord kieperen of voorover duikelen, maar dit zijn alleen maar schijnbewegingen om het Picootje naar nog hogere snelheden te duwen. Ze gooien en smijten met het bootje alsof ze dagelijks niets anders doen. Alleen gooide Hans zijn bootje net een paar meters te laat overstag bij het aanvaren van de bovenboei en zoals ik al gezegd had: ben je daar als eerst

voorbij, dan win je de wedstrijd. Zeker als je Dick Kampschreur heet. En tegen die Dick Kampschreur had Charles geen schijn van kans. Nog een wedstrijd moeten varen, nog een keer op en af dat bootje, en nog een keer en nog een keer. Maar hij deed het! En niet zomaar: ondanks de zeer harde wind en een allang verloren wedstrijd maakte hij ook deze ronde volledig af! Karakter in optima forma! De dag had uiteindelijk dus drie glorieuze winnaars: Dick, die door zijn foutloze varen welverdiend gewonnen heeft; Charles als winnaar over zichzelf en wij allemaal als deelnemers van een bijzonder geslaagde dag! Dat een en ander werd afgesloten met een copieus diner en overige aangehorigheden zal niemand verbazen. Behalve misschien de wederom perfecte wijze van verzorgen door de vrijwilligers van het Spuigat! Marcel en de jouwen, Bedankt! (en oh ja, als Jorg en Hans alvast willen gaan nadenken over volgend jaar, veel dank!) Rogier van Heijnsbergen

Schuttelaar & Partners is een snel groeiend communicatie adviesbureau dat draagvlak creëert voor innovaties op het gebied van voeding, gezondheid en duurzaamheid. De IJsvogel, een snelle

Vanuit Den Haag en Brussel faciliteren zestig adviseurs de maatschappelijke dialoog over ontwikkelingen in landbouw, biotechnologie, gezondheidszorg, maar ook over consumentengedrag.

Maxi 1300, waarmee wij met relaties de Noordzee op gaan.

Door strategisch advies, onderzoek en communicatie helpen wij bedrijfsleven, overheid en maatschappelijke organisaties een aanpak te kiezen die oog heeft voor science, society én good sense

Schuttelaar & Partners Zeestraat 84 2518 AD Den Haag t + 31 70 318 44 44 [email protected]

science_society_sense

Watersport kalenders 2011 Beken of Cowes, Faszination en Franco Pace! Prijzen: Alle Beken kalenders € 26,00 Franco Pace € 49,90 Franko Pace excl. € 129,50 Faszination € 29,90 Speciale korting voor jachtclubleden 20% bij inlevering van de advertentie!


WK ORC

WK ORCi 2010 Flensburg 3 weken voor de start van het WK ORCi in Flensburg. ORCi is en van de twee gangbare verreken systemen, naast IRC, om boten die niet exact hetzelfde zijn toch tegen elkaar te kunnen laten wedstrijdvaren. Op basis van verschillende waarden krijgt een boot een rating, bij ORC in GPH (General Purpose Handicap) en zal deze dus sneller of langzamer moeten varen voor de overall beste score na gecorrigeerde tijd. Op basis van deze waarde worden de boten op het WK in twee klasses ingedeeld: Alpha klasse (t/m 600GPH) en beta klasse (600,1-700 GPH). Terug naar Team VanVuuren: Normaliter verwacht je een team wat tenminste een half jaar met elkaar en met de te varen boot vaart. Nee, wij doen het anders: vandaag hebben we de boot ter beschikking gekregen van de importeur en kon het ‘tunen’ pas beginnen tot de Salona37 die we voor ogen hadden. Onderwaterschip, onderdeks, bovendeks… waar zijn we mee bezig?? We gaan het gewoon doen! 1,5 week voor het WK: de delivery naar de Oostzee, de fjorden waar het WK wordt gehouden. 1 week voor het WK: De schipper is al aanwezig voor verdere aanpassingen en Erik kennende een fulltime bezigheid. 3 dagen voor het WK is het hele team ter plekke; we beginnen de dagen met een gezamelijke ronde hardlopen, verdere aanpassingen, inschrijven voor het WK, de zeilen moeten een voor een nagemeten worden, meetbrieven gecheckt, bemanning gewogen, trainenmet de boot wanneer mogelijk en zoveel mogelijk lokale kennis van het Fjorden gebied opdoen. Het is zover, meer kunnen we nu niet meer doen; nog een nachtje goed slapen en dan gaan we doen waar we hier voor gekomen zijn… WK ORCi 2010 / DAG1 Flensburg, 7 september 2010 Het is vandaag begonnen, de WK ORCi in Flensburg. In totaal ruim 50 boten verdeeld over 2 klasses. Vanuit Nederland doen 3 teams mee: Daikin (Kerr 11.3) in Alpha klasse en Redan (Dehler 39) en Salona (Salona37) in de Beta klasse. De voorbereidingen beginnen ruim tevoren, en in Duitsland zelf moet nog behoorlijk veel gebeuren: alle zeilen zijn met de welbekende ‘Deutsche Gruendlichkeit’ gemeten; onderwa-


terschepen krijgen nog een laatste schuurbeurt; verstaging nagelopen, menigeen hangt nog uren in de mast. Het weer van vandaag was behoorlijk zonnig met wind varierend tussen 22 en 30 knopen. Pittig dagje. Een bijzonder sterk veld en het ging er stevig aan toe. Te gek en wat was het mooi. Om ons heen is niet iedereen met hetzelfde idee van boord gestapt: 2 masten zijn ervan af gevaren, een flink aantal zeilen hebben het niet overleefd en een boot moest nog van lagerwal afgesleept worden. Daikin / klasse Alpha: Bij de eerste wedstrijd kwam bij de start de val onfortuinlijk bovenin de mast vast te zitten. Hierdoor werd deze wedstrijd gemist en kwam de Daikin helaas te laat om goed in het startschot van wedstrijd twee te starten. Morgen hopelijk meer succes! En nu aan boord van de Salona37/ klasse Beta: De Salona, met aan boord het Team Van Vuuren, had een prima start. De eerste wedstrijd lagen we al snel aan kop en de wedstrijd werd op line honours afgesloten. Dit resulteerde in een gedeelde eerste plaats na correctie. De tweede wedstrijd begon nog veelbelovender. In het tweede kruisrak lagen wij ver vooraan, virtueel op de eerste plaats. Met een luide knal brak de ring uit de genua 4. Snel gewisseld naar de genua 3. Toch kostte dit ons zoveel tijd, dat we uiteindelijk op de vijfde plaats eindigden. Overal tweede na de eerste dag. Erg tevreden dus! De komende twee dagen staan de offshores op het programma. Daarna nog twee dagen van inshore wedstrijden. Voor morgen is weer veel wind voorspeld, dus we mogen nog be-

hoorlijk aan de bak! WK ORCi 2010 / DAG2 Flensburg, 8 september 2010 Verwachting vandaag was wederom veel wind. En al vroeg aan de start om de eerste middelange Offshore te varen. Deze voorspelling klopte. We hebben 39kts aan wind gehad, met veel vlagen binnen de en buiten het fjord. Voor de 3 Nederlandse Teams: dit zou een echte Daikin- dag (Kerr 11.3) moeten zijn... Aan boord bij Team VanVuuren op Salona 37: Baan 11 het Fjord uit was n behoorlijk eind genua reach rak. Nat pak: ik denk het wel... Met de enorme bak wind hebben we op de downwindse rakken de jib gehouden, prio1 was alles en iedereen heel te houden. Bij ons gelukt, menig boot om ons heen heeft nog een spoedafspraak met de zeilmakers moeten maken om het WK verder te varen. Maar goed, hard gevaren, als eerste over de lijn en na correctie 2e , vandaag en 2e overall. De focus van het team was goed, goede calls en de voorbereidingen maakten dat het geheel lekker liep. Bij die voorbereidingen konden uiteraard de 27 pannenkoeken niet ontbreken! Werkt prima, met name die met chocopasta... In het kort: a nice bumpy ride, waar we niet geheel ontevreden mee zijn. Lekker slapen en morgen vroeg op en battlen voor de lange offshore. WK ORCi 2010 Flensburg/ DAG 3 Flensburg, 9 september 2010 De dag van de lange offshore van het WK ORCi in Flensburg. Een bewolkte dag met later op de dag regen. De wind begon rond de 25 knopen met vlagen van 30 knopen. De offshore voor de Beta klasse was 57 mijl lang. Begon met een lang kruisrak van circa 20 mijl de Flensburger Fjord uit. Daarna een halvewinds rak. Daarna was het

grotendeels voor de wind de Fjord weer in. Interessant dat de wind aan het einde toe steeds meer afnam dan tot circa 12-13 knopen. Aan boord van de Salona37: Team VanVuuren is er klaar voor. De Salona starte vandaag goed, met een iets lastiger eerste korte kruisrak. We kwamen desalnietemin als tweede bij de bovenboei. In het kruisrak de Fjord uit waren we snel de eerste boot van onze klasse en begonnen we langzaam de laatste boten van de Alpha klasse in te halen. Richting de bovenboei was het kruisrak lang. Dit gold vooral voor de laatste stuurboordslag van circa 12 mijl. Bij de bovenboei hadden we al een behoorlijke voorsprong op onze belangrijkste tegenstanders. Na het snelle halvewindse rak ging de spinaker er op. Het werd hard werken voor de trimmers. Op elke golf werd gepompt. Snelheden liepen op tot ruim 14 knopen. De laatste mijlen de Fjord in, richting de finishlijn, nam de wind steeds meer af. Uiteindelijk kwamen we reachend, met spinakerstagzeil erbij, na ongeveer 8 uur de finish over. Line honours. Toen begon het nagelbijtende afwachen. Uiteindelijk bleken we op gecorrigeerde tijd tweede. Op 7 (!) seconden na nummer 1. In het voorlopige overall klassement staan we inmiddels gedeeld 1e op punten.Het blijft dus spannend! WK ORCi 2010 Flensburg/ DAG 4 Flensburg, 10 september 2010 Een dag vol korte inshores op het WK ORCi in Flensburg. Het begon als een bewolkte dag met regen. Korte windbanen door de fjord, tussen 11-13 knopen, met vlak water. Vandaag staan de inshores op het programma, 3 (zeer) korte banen van totaal een mijl of 6 voor zowel Alpha als voor de Beta klasse. Van de Nederlandse teams heeft Redan echt klasse gevaren, een paaltje zelfs. Gefeliciteerd. Aan boord bij Team VanVuuren op de Salona37: De extra tijd die ons gegeven is in de ochtend was nodig voor kleine reparaties na de offshores. De bak wind heeft hier en daar toch behoorlijke sporen achtergelaten. Boot klaar,

prima sfeer aan boord en klaar op de eerste plaats te verdedigen. We wisten dat het lastige omstandigheden zouden zijn: weinig wind, een mooie Salona die we pas 2 weken ter beschikking hebben, korte banen en lokale kennis van de fjord is een absolute pre. Als het bericht geschreven wordt, de dag na ‘D-day’ hebben we nog last van een resultatenkater; naast wat getreiter van de ‘Hochwürden’ wat voor ons succesvol heeft uitgepakt in de protestkamer, heeft de lokale kennis heeft ons absoluut parten gespeeld. Ongelooflijk, in de uitslagen ligt het hele veld zo dicht bij elkaar. De eerste plaats is definitief verkeken; en dat was nog wel het kado voor de verjaardag van onze schipper. Sorry Erik. Nieuwe en ook laatste dag: De pitbulls staan klaar voor een laatste dag tandenbijten en kans op podiumplaats nummer 3??? Het zal heel lastig worden maar Team VanVuuren is er klaar voor! WK ORCi 2010 Flensburg/ DAG 5 Flensburg, 11 september 2010 De laatste dag met korte inshores op het WK ORCi in Flensburg; het is erop of eronder. Wederom een hoop actie in de haven in voorbereiding op de laatste dag korte baan wedstrijden. In de ochtend wederom met wat spatten regen maar dat lijkt niemand meer op te vallen. De wind is met 12-14 knopen constanter voorspeld dan de dag ervoor en heeft besloten zich daar deze dag ook aan te houden. Vandaag staan de laatste 2 inshores op het programma voor beide klassen. Voor zowel Redan als Salona37 deze dag een mooie eindsprint op respectievelijk plaats 2 en 1. De einduitslagen voor de Nederlanders: Team VanVuuren met de Salona37 een bronzen medaille, Team Redan een 5e plek en Daikin een 9e plek en gaat met de Corinthian Trophy in klasse Alpha naar huis. Aan boord bij Team VanVuuren op de Salona37: Het team zit in een huisje redelijk buiten de haven en de activiteiten eromheen. Perfect voor de focus en de teamspirit, maar het duurt even voor enige communicatie van wat er internationaal over het evenement en ons ge-

schreven is op het Flensburger platteland bij ons aankomt. Zo is een van de berichten vanuit Nederland dat TeamVanVuuren de lange offshore op DAG3 met die enorme poeier wind spi met trisail hebben gevaren... Wij zijn als eerste over de finish aangekomen en dat is uitermate lastig in een constructie met tri-sail en spi; maar waar komt dit verhaal dan vandaan? n team uit Kroatie, vaart n Salona42 met hetzelfde design; zij hebben tijdens de lange offshore hun grootzeil gescheurd en aangezien offshores zwaar meetellen, is opgeven geen optie: n bijzonder gezicht en varen op karakter: klasse mannen. Dit is wel exact de spirit op de laatste WK dag bij Team VanVuuren aan boord: pitbulls, en niet van plan die 3e plek te laten gaan! Herpakken is ook een kunst; na de teleurstelling van vrijdag, staat het team zo scherp dat Gillette er graag het patent op zou willen hebben. We gaan varen; constante puf en absoluut minder last van de smalle windbanen van de dag eerder. We varen 2 mooie potten waarvan de laatste wedstrijd er een was uit het boekje: mooi stukje powerplay bij de start, klasse boathandling, briljante boeirondingen, goede hoogte, speed en maximale focus. We sluiten af met een verdiende eerste plek. En toen was het feest! Brons op het WK ORCi 2010 in Flensburg. Al met al kijkt Team VanVuuren terug op een geslaagd evenement. Een waanzinnige prestatie, als je bedenkt dat het team 3 weken voor de WK de boot ter de beschikking heeft gekregen van de importeur. Vervolgens zijn we als een razende aan de bak gegaan en is de Salona37 WK volledig klaar gemaakt. Naast een goede boot en ditto bemanning is lokale kennis is bij de inshores in de fjord erg belangrijk gebleken. De inshore banen waren kort waardoor het veld na gecorrigeerde tijd zeer dicht bij elkaar zat; ongelooflijk spannend. De offshores waren voor Salona37 tactische feestjes. Nog even nagenieten en op naar WK ORCi 2011 in Kroatië! Yvonne Beusker


Haven meester

Interview met de nieuwe havenmeester Hoog tijd vonden wij het om nader kennis te maken met Roger Reubzaet, het nieuwe hoofd van het Havenbedrijf en de Verkeerscentrale van Den Haag. Roger was bereid een interview met ons te houden voor plaatsing van een persoonlijke introductie in ’t Spuigat. Over naar Roger.... “Graag wil ik mij hierbij aan u voorstellen. Sinds 15 maart 2010 ben ik officieel de nieuwe Havenmeester van Scheveningen, als opvolger van Henk de Roo. Havenmeester is een van de verantwoordelijkheden die horen bij de functie van Hoofd Haven en Verkeerscentrale van de Gemeente Den Haag. Later in dit interview zal ik de verschillende verantwoordelijkheden verder toelichten. De afgelopen 20 jaar heb ik gewerkt als officier bij het Korps Mariniers van de Koninklijke Marine. Ik ben begonnen op het Koninklijk Instituut voor de Marine in Den Helder, waar ik afgestudeerd ben in Bedrijfskunde. In mijn carriere heb ik enerzijds leiding gegeven aan grote groepen mariniers, tot en met compagniescommandant van een eenheid van 140 man. Ik heb deelgenomen aan berg-, winter-, woestijn- en jungle-trainingen. Daarnaast heb ik gediend in diverse crisisgebieden, zoals Haiti, Bosnie, Irak en Afghanistan. Naast leidinggevende functies heb ik diverse logistieke staffuncties gedaan, tot en met logistiek officier van een Brigade van 2000 mariniers.


Aan het eind van mijn carriere heb ik nog twee jaar doorgebracht in de Verenigde Staten voor een studie van een jaar aan een Amerikaanse militaire universiteit en het opzetten van een nieuwe functie voor de Nederlandse Defensie in de Verenigde Staten. Een jaar na terugkeer in Nederland besloot ik om Defensie te verlaten om het hoge tempo van oefeningen, trainingen, uitzendingen en onzekerheden, af te sluiten. Ik ging op zoek naar een nieuwe uitdaging en die heb ik nu gevonden op ‘de grens van land en water’, wat ook mijn vorig werkterrein was…. Zoals u wellicht nog kunt herinneren is er vorig jaar een artikel in het Spuigat geplaatst over de Verkeerscentrale. In dit interview zal ik uitgebreider in gaan op de Haven. De Verkeerscentrale en het Havenbedrijf zijn enerzijds verantwoordelijk voor een vlotte en veilige doorvaart van het scheepvaartverkeer in het STZ-gebied van Scheveningen en het beheer en onderhoud van de Haven. Daarnaast is de Verkeerscentrale verantwoordelijk voor de veiligheid in de Hubertustunnel en de bediening van alle pollers in Den Haag. Dit jaar is hier

de bediening van drie op afstand bedienbare bruggen aan toegevoegd (Binckhorst-, Trekvliet- en Laakbrug). Alle taken worden permanent uitgevoerd door 3 functionarissen in vol-continue-dienst. Never a dull moment… Sinds de dag dat ik begon in mijn nieuwe functie, op 1 februari 2010, ben ik op een hogesnelheidstrein gesprongen. Enerzijds het overnemen van de functie, daarnaast de dagelijkse werkzaamheden en uiteraard de nodige vernieuwingen doorvoeren. Ook het netwerk waarbinnen de functie wordt uitgevoerd is enorm. Inmiddels heb ik zo’n 300 personen in mijn actieve adresboek staan, die ik allemaal heb ontmoet en waar ik zowel direct als indirect zaken mee doe. De hoeveelheid onderwerpen waar ik me mee bezig houd is dan ook enorm. Van ligplannen in de Haven tot beeldschermen in de verkeerscentrale, van evenementen in de Haven tot nieuwbouwprojecten, van nationale overlegfora over havenonderwerpen tot het maken van functionele handboeken voor de operators in de Verkeerscentrale, van het opnieuw leven inblazen in

het opleidingsconcept, tot een grote hoeveelheid representatieve verplichtingen. Zeker geen baan van 9 tot 5… Ondanks de enorme werkdruk en de lange dagen, voel ik me uitstekend op mijn plaats in de Haven van Scheveningen. In het begin had ik het idee dat de gebruikers in de Haven mij toch wel een ‘vreemde eend in de bijt’ vonden, omdat ik niet in Den Haag woonde en voorheen niet bij de Gemeente werkte. Maar inmiddels merk ik aan alle positieve reacties en de medewerking uit de Haven, dat het draagvlak sterk aan het groeien is. Ik stel mezelf volledig ten dienste van de Haven en de gebruikers, maar probeer wel bij alle beslissingen en projecten, te kijken naar de effecten op lange termijn en de consequenties voor alle gebruikers, inplaats van individuen. Wat kan ik betekenen voor de Jachtclub? Samenwerking tussen het Havenbedrijf en de Jachthaven is veelzijdig. Inmiddels heb ik uitstekend contact met diverse functionarissen van het bestuur en de interne commissies. De jachthaven huurt een deel van de Haven van de Gemeente Den Haag, waarbij het Havenbedrijf onder andere de verantwoordelijkheid heeft om de Haven op diepte te houden. In 2009 is hiervoor nog de hele 2e Haven gebaggerd. De Verkeerscentrale zorgt voor een veilige en

vlotte doorvaart van in- en uitgaand scheepvaartverkeer, waarin het jachtverkeer met name in de zomer een groot aandeel heeft. Daarnaast overleg ik regelmatig met het bestuur en de commissies van de Jachthaven, over de voorbereiding van de grote hoeveelheid evenementen, zoals de interne zeilwedstrijden, de North Sea Regatta, de diverse wereldkampioenschappen en het gebruik van bijvoorbeeld de nieuwe slipway. Veiligheid! Een aspect wat ik graag wil benadrukken in dit interview is: Veiligheid. Op mijn kantoor word ik te vaak opgeschrikt door een scheepshoorn. Als ik dan naar buiten kijk, zie ik vrijwel altijd een jacht een uitwijkmanoevre maken aan een van beide zijden van de Pijp. De oorzaak ligt meestal in het feit dat het jachtverkeer niet uitluistert op het kanaal 21 van de Verkeerscentrale of men kijkt niet naar de stoplichten aan de ingang van de Pijp. Mogelijk wordt te snel overgeschakeld naar kanaal 31 van de Jachthaven. Hierdoor blijft men niet op de hoogte van in- en uitkomende vaart in de Voorhaven en de Pijp. Met name bij passage van de grote rederijen levert dit met regelmaat gevaarlijke situaties op. Verder gaan groepen kleine zeilboten tijdens evenementen of trainingen, te vaak zonder begeleidingsboot naar buiten en beschikken deze begeleidingsboten niet altijd over een

Marifoon. Diverse laverende zeilboten in de Pijp en in de Voorhaven, veroorzaken dan gevaarlijke situaties bij in- en uitkomende vaart. Tot slot wil ik graag wijzen op de Verordening Scheveningen Haven 2008, welke van kracht is geworden in 2009. Het is van belang dat iedere gebruiker van de Haven hier kennis van heeft en hier ook uitvoering aan geeft. The way ahead… De komende maanden wil ik mij met name richten op de voorbereiding van evenementen in de Haven in 2011, middels het tijdig inventariseren van de benodigde capaciteiten en faciliteiten in de Haven. Ook meer aandacht voor beheer en onderhoud van de Haven staan boven aan mijn aandachtspuntenlijst. Verdere aandachtspunten zijn uitbreiding van de opslagfaciliteiten voor de staandwantvisserij, de toekomst van de 3e Haven, uitbreiding van de taken van de Verkeerscentrale en meer zichtbaarheid van het Havenbedrijf en de Verkeerscentrale op het internet. Hiermee hoop ik u een indruk te hebben gegeven van mij persoonlijk, mijn nieuwe verantwoordelijkheden, wat u van mij kunt verwachten en ten slotte, wat wij van u als watersporter verwachten ten opzichten van het naleven van de regels in en rond de haven van Scheveningen!” Marielle Antvelink Spuigat december 2010 22

ZOP

Het ZOP A-team Het begon ergens in mei: “papa, mag ik zelf ook leren zeilen?”. U begrijpt, mijn hart begon sneller te kloppen. Niets leukers dan dat je dochter de eerste voetstappen in de zeilsport wil zetten! Op school bleken er nog twee meisjes ook te willen beginnen en daarmee was het snel geregeld: op naar de Zoute Optimist! De eerste les was vooral leuk: proberen om een Oppi in het zwembad om te krijgen met zijn allen is natuurlijk leuk. De eerste les in het water hadden ze geluk. Mooi weer, niet te veel wind en een lekker zonnetje. Wat wil je nog meer. Toch was de praktijk lastig voor de meiden: gijpen en door de wind blijken dan soms bijna synoniem. De tweede les werd het zeemanschap al meer op de proef gesteld. De voorspelde wind kwam vroeger en er stond al gauw 18 knopen en dat was voor – vooral de kleinsten – soms te veel. Gelukkig hervonden ze zich de week later. En de maandag erna werd al snel de vraag gesteld: “Papa, kunnen we vandaag al weer varen?”. En het werd al helemaal leuk toen Meintje (als kleinste) een stormzeiltje kreeg. Dat was cool en ze waren best trots dat ze als ‘puppy team’ verder gingen.


We zijn trots op deze drie meiden. Ze hebben het van begin tot aan leuk gevonden en volgehouden, ondanks dat het af en toe best stevig waaide. Alle ZOP-pers: bedankt voor de ondersteuning. Erg leuk om te doen. Over 5-10 jaar moeten de eerste ZOP-pers aan de top staan. Op zout water beginnen moet een goede basis zijn. We hebben de meiden ook om feedback gevraagd. Meintje “Ik vind zeilen heeeeel leuk. Ik vind aftuigen best stom, maar het zeilen is wel leuk”. Op de foto hier boven zie je Merel en Floor ook. Die zitten in groep 6, zij vinden het zeilen ook leuk. We hebben ook een medaille gekregen. Schuin gaan vond ik gaaf. Eén keer raakte het zeil het water. We hadden het kleine zeil op. En toen dacht ik : ‘ik ga er aan’ en mijn hart bonkte. Wij zijn de enige meisjes die het hebben afgemaakt. Ik weet de namen

niet allemaal meer, maar dank je wel voor de lessen. En Merel en Floor: “Het was heel leuk en we willen graag het zomerkamp doen. Oh ja, en vergeet niet uit te leggen waarom we een rode neus hebben op de foto.” Dus, als je je afvraagt wat die rode neuzen op de foto doen: wanneer je in Groep 6 een 10 krijgt voor je dictee, krijg je een rode stip op je neus. Merel en Floor (Groep 6, 9jr) en Meintje (Groep 5, 8jr) • Nutsschool Zorgvliet.


Ô Teakdek restauratie en montageÔ Marinedek montageÔ Inbouw scheepsapparatuurÔ Scheepsbeslag montageÔ Onderhoudsplan opstellen en uitvoerenÔ Schilder en lak werkzaamhedenÔ Gelcoat reparatieÔ Klein motor onderhoudÔ Boeg- en hekschroef inbouwÔ

Nieuw- en verbouw interieur en exterieur

Zeilcentrum Scheveningen

van Veen Jachtservice Scheveningen

Hellingweg 108 - 2583 DX Scheveningen - Tel. 06 1214 0000 - [email protected]

YAC HT MOTOR SERV IC E C ENT ER SC HEVENINGEN N aut i sch Ce n t r u m H e lli n gwe g 1 0 2 2 583 D X De n H a a g te l/ fax: 0 7 0 - 2 2 0 0 4 9 0

R e p a r a tie s in d ie se ls, b e n z in e e n b u ite n b o o r d m o tor en In s p e ctie s o p s ch r o e f, s ch r o e f as o f ke e r ko p p e lin g Gr o te e n kle in e s e r vice b e u r t

mobiel: 06-55500351 @ : i n f o @ y s m c. n l w w w. y m s c. n l

Uw zeilschip ook onderwater schoon? Terugvinden van overboord gevallen kostbaarheden? Andere onderwater werkzaamheden? Zelf uw boot leren schoonmaken of alle andere duikopleidingen Dutch Scuba Divers. ( voorheen Holland Diving)

Charles Beusenberg mobiel 06-4130 9612 [email protected]

OOK VOOR SPOEDKLUSSEN

Uw boot MAXIMAAL verzekerd met minimale lasten • • • • •

Max Behrend Veerpolder 1 2361 KV Warmond t. 071 - 30 50 250 f. 071 - 30 11 237

Totaal verlies garantie Gratis zeedekking Wedstrijdzeilen gratis meeverzekerd Beperkte aftrek nieuw voor oud Geen no-claim verlies bij alleen hulpverlening of berging • Geen Track & Trace systeem voor sloepen

Scherpe premie ! Bezoek onze website ! www.maximaal.info

Postbus 12 2360 AA Warmond [email protected] www.maximaal.info

Voor al uw scheepsreparaties en jachtservice Alle werkzaamheden boven de waterlijn Levering en inbouw motoren leidingwerkzaamheden Laswerkzaamheden aan RVS, aluminium en staal Het maken van staalconstructies en hekwerken e.d. Levering en werkzaamheden volgens de VNSI voorwaarden (voorheen Hellingbedrijf Scheveningen B.V.) Boeg nautic scheveningen Hellingweg 180, 2583 DX Scheveningen Tel.: +31-(0)70 3514321, Fax: +31-(0)70 3512680

VNSI Spuigat december 201026

Passanten

Waar zeilen onze passanten zoal? Tijdens een van de drukste dagen in de Marina Scheveningen, besloot Mariëlle van de Spuigat redactie eens aan boord een passant te stappen en op onderzoek te gaan naar een interessant reisverhaal. De keuze viel op de SENYA, een Winner 11.20 (bouwjaar 2008). De 2 bemanningsleden waren maar al te graag bereid om hun zeeverhalen te delen. Notabene zijn de bemanningsleden van de SENYA reguliere gasten in onze haven! De eigenaar van het schip, Tom Siep en zijn dochter Jessica zijn weer op weg naar hun thuishaven op het IJsselmeer als ik hen tref. Het blijkt dat zij zes en een halve week geleden zijn vertrokken , dat noem ik nu een zeilvakantie! De oorspronkelijke bedoeling van de schipper was om vanuit Den Helder in een oversteek richting Eyemouth (SE Scotland) te gaan en vervolgens richting het Caledonian kanaal en verder te varen, echter het weer dacht daar toch iets anders over.

beperkingen rond het kunnen aanlopen onder bepaalde condities. De haven van Blyth kent echter geen getijde beperking en heeft een prima shelter. De lange termijn voorspellingen van Pinnenberg gaven aan dat deze situatie zou verergeren (gales) en ook meerdere dagen zou kunnen gaan duren.

Tom: “ De wind zat al geruime tijd in SE hoek en dat heeft ons doen besluiten om in een ruk zo hoog mogelijk te komen. Ook tijdens de nachten bleef de wind aardig doorstaan, soms met twee riffen en de werkfok maar ook met de gennaker zodat we lekker veel mijlen konden maken. Echter de weersverwachtingen voor het noorden van Schotland werden wel steeds slechter met windsnelheden van ver boven de 6Bf en dan er tegen in moeten hakken, zeker met de lange fetch van de wind op de de zee, daar hadden wij geen zin in. Uiteindelijk hebben we besloten om de koers maar te verleggen en Blyth aan te lopen”. . Volgens Tom hebben de havens aan de oostkust van Engeland en Schotland nogal wat

Het nut van een ‘master plan’ Het blijkt dat dit soort reizen onderdeel is van hun masterplan om gezamenlijk een aantal lange en verre bestemmingen te bezeilen, het schip hebben zij daarvoor ook speciaal voor geselecteerd en overeenkomstig uitgerust. Vader en dochter beamen dat het een goede keuze is geweest, het schip is prima te varen zowel solo als met z’n tweeën, is snel en altijd betrouwbaar en voorspelbaar gebleken. Het is meer de bemanning die af en toe denkt wat doen we hier dan dat de boot een signaal afgeeft. Marielle is met name benieuwd hoe zij de oversteek van Den Helder naar de Engelse kust hebben gepland, mede omdat wij zelf ook regelmatig naar de Engelse kust zeilen. Tom: “Den Helder - Blyth is toch snel 280nM


Jessica: “Uiteindelijk hebben we besloten om voor de stormdepressie uit te lopen en verder af te zakken naar het zuiden van Engeland richting het Kanaal. Dat bleek een goede zet, terwijl het noorden ervan langs kreeg hebben wij maar één dag verwaaid gelegen in Sunderland. Uiteindelijk zijn we via Isle of Wight en de Kanaaleilanden via de Franse en Belgische kust weer in Nederland aangekomen”.

dus je zal meerdere dagen moeten doorvaren. Een idee van de te verwachten condities (zee en wind) en dan vooral hoe deze zich zullen ontwikkelen over deze periode is dan welkom. We gaan er overigens wel vanuit dat de kans op slecht weer (oncomfortable condities voor de bemanning) altijd reëel aanwezig is. We hebben aan boord een aantal regels ingesteld, want veiligheid staat voorop! Je wilt tevens ook liefst zo vroeg mogelijk weten wat je kan verwachten zodat je voorbereidingen kan nemen”. Volgens Jessica is het dan ook hun beste aanpak om ook de dagen voorafgaande aan een oversteek de weersystemen in de gaten te houden. “ Dit blijven we ook doen gedurende de vaart. Met name de fax kaarten van Pinnenberg (via SSB)waarbij een meteroloog de richting en tendens van de fronten geven veel inzicht” , vervolgens vult Tom aan: “Alleen op berichten van de NAVTEX vertrouwen geeft naar onze mening (en ervaring!) te weinig inzicht in de tendens van het weer, maar wel weer een goed inzicht wat je op korte termijn (komende 12 à 24 uur) kunt verwachten. We hebben een dual watch NAVTEX waardoor je ook op gezette tijden de actuele windsnelheden, richting en zicht van stations rond de UK ontvangt. Deze combinatie bevalt goed, en in combinatie met een nauwkeurige electronische barometer, hebben eigenlijk altijd –bijnawel goede wind gehad. Tom: “Voor vertrek hebben we veel gelezen in publicaties zoals de Reeds om een beeld te kunnen vormen hoe

die kust er uitziet qua aanloopmogelijkheden, navigatietechnische zaken zoals al die produktieplatformen op de Noordzee. In alle rust kan je dan een soort shortlist maken van aanloophavens en onder welke omstandigheden zoals getijstanden en windrichting en kracht deze te gebruiken zijn, als het slecht weer wordt dan doe ik dat liever niet op dat moment”. Als het uitvalt heb je niets meer Marielle is benieuwd naar het maken van het zeilplan, en vraagt hoe zij dat gedaan hebben tijdens de vaart. Volgens Tom is er tijdens de oversteek gebruik van Imray kaarten gemaakt waar per uur in het logboek de positie wordt bijgehouden. “ Ook de trend van de luchtdruk houden wij bij om het naderen van drukstysteem te kunnen inschatten. Verder hebben we een vaste plotter met electronische kaarten voorzien van radar en AIS overlay aan boord. Vooral die combinatie van radar, kaart en AIS bevalt ons prima, het geeft je een goed overzicht van wat er om je heen afspeelt. Maar het blijkt maar weer dat ook dit alles niet geheel waterdicht is. Halverwege de oversteek belandden we in een mistbank. GPS, AIS en radar zijn dan je beste vrienden, echter als dat uitvalt heb je niets meer”. “Om zeker te stellen dat we wisten waar we waren, koersten we op een boei af voorzien van racon alsdus de kaart. Maar in de praktijk lag deze boei er niet! Het is dan ook van groot belang om ook bij te houden wanneer en waar je iets moet gaan zien en niet blindelings aan te nemen dat je er nog niet bent. Ook is het toch wel belangrijk om de NAVTEX berichten te volgen, regelmatig kregen we waarchuwingen dat een er productieplatformen onverlicht

waren, ook op zicht gedurende de nacht ben je niet zeker van je zaak. Bij de zonsopkomst net voor we Blyth aan zouden lopen werden we getrakteerd door een fraai schouwspel van drie dolfijnen, heel fraai”. Tuigage van de SENYA Marielle had al even in de gaten dat het schip een nogal ‘klassiek’ type tuigage heeft, met bijvoorbeeld aangehangen voorzeilen en een bindrif met drie reven.

Dit doet haar direkt denken aan de tuigage van de ‘Shady Lady”. Jessica licht vervolgens het volgende toe: “We hebben veel schepen gehuurd voordat we SENYA kochten en eigenlijk alleen met voorzeilen op rolreef inrichtingen gevaren. Onze ervaring is dat een aangehangen voorzeil, mits goed getrimd, erg fijn zeilt en het maximale uit het schip en beschikbare wind haalt en bij veel wind hoger aan de wind kan blijven zeilen. Tom: “Ook zeilen met de stormfok is ons prima bevallen, dit was dan wel op het IJsselmeer met een vreselijke puist wind maar zodra de wind onder de 30 knopen kwam zaten we al te denken waar blijft ie nu,

wat zeilde dat comfortabel”. Marielle herinnert zich van de Shady Lady dat je dan wel regelmatig zeilen moet wel wisselen en vraagt Jessica of ze dat niet als onhandig ervaren. Jessica: “Ja, zeker een nadeel(tje). Meestal hebben we alvast een extra voorzeil aan de reling gebonden met de voet vast op het boegbeslag. Wisselen bij toenemende wind op een stevige zeegang is uiteraard niet zomaar gedaan. Met looplijnen naar voren, met veel wind op je knieen, en met je benen over de punt gaan zitten maakt het karwei uiteindelijke wel gemakkelijk (en nat!). De kleinste fok is dan reeds aan de stag bevestigd. Als er gereefd moet worden dan is het makkelijker om de te grote fok te verwijderen van de stag en dan de kleinere fok te hijsen die reeds aangeslagen is. Dat maakt wisselen eenvoudiger. Het vraagt wat meer planning dan een rolreefinstallatie aangezien je moet bepalen welke fok je wilt gaan zetten en wanneer. We hebben het beslag zo laten plaatsen dat je zowel de voorzeilen vanaf het voordek als vanaf de cockpit kan hijsen en strijken (geldt ook voor het grootzeil). De voordekker is dan in staat om alles onder controle te houden zonder de noodzaak van een tweede man. Tom: “Voor het grootzeil hebben we ook specifiek gekozen voor een bindrif met smeerrepen en reefhoorns en een gelagerde uitvoering voor de mastrail. Dat laatste maakt het mogelijk om ook vanaf de wind te kunnen reven en eventueel te strijken. Het reven gebeurt bij de mast waarbij de mastman de operatie geheel onder controle heeft. Een single reefsysteem is wel makkelijker maar vraagt veel energie (en tijd!) voor het doorhalen van al die lijnen”. 50 uur onderweg Marielle vraagt naar de ervaringen onderweg tijdens de oversteeek, die meerdere dagen beSpuigat december 2010 28

slaat, temeer omdat velen van ons niet verder gaan dan een lange dag en mischien een stuk nacht erbij. Ze vraagt hoe Jessica en Tom dat hebben ervaren. Tom: “ Gedurende een 23uurs tocht heb je als bemanning de mogelijkhied om je wat op te (laten) rekken omdat je weet dat er spoedig landfall zal zijn. Denkhierbij aan verwaarlozen van persoonlijke hygiëne (scheren!), niet meer (of niet goed) eten en bijhouden van de navigatie bij wat ruwer wordende zee, wellicht zeeziekte en dat soort dingen. Een meerdaagse tocht laat dat niet toe, je moet nog een aantal keer een dag en een nacht door! Het bevalt ons goed om gelijk bij vertrek in een strak wachtschema te stappen en dit bijna onverbiddelijk vol te houden. Jessica: “En dat heeft prima gewerkt, bij aankomst in Blyth op de vroege morgen na bijna 50uur hebben we maar enkele uren de laatste restjes slaap verwerkt en de volgende dag toch met een uitgerust gevoel de reis voortgezet”. Marielle is dan ook wel heel benieuwd hoe het wachtschema van de SENYA eruit ziet. Jessica: “Speciaal voor deze overtocht is mijn vriend meegekomen, ook een zeilfanaat (X-40 zeiler), met als gevolg dat een wat relaxtere schema aangehouden kon worden. Helaas kon hij niet de gehele reis mee en is hij er in Harwich afgestapt. De basis van ons schema was opgedeeld in een dag en een nachtdeel. Vanaf 20:00 was het twee uur rust, twee uur

navigeren en twee uren stuurman spelen. En dan vanaf 8:00 uur weer vier uur rust etc. Wel gezellig samen ontbijten, lunch en avondeten. Tom: “Met name de strikte rolverdeling en tijdschema schept duidelijkheid en rust in de tent.

Als gouden regel geldt dan ook, als je rust, dan mag je ook niet gestoord worden maar dan ook op tijd eruit (en erin) sjoemelen is er dus niet bij aan boord van de SENYA!” Vervolgens vertelt Jessica nog iets over de proviandering. “Ter voorbereiding hadden we thuis drie volledige maaltijden bereid, die hoef je dan alleen maar op te warmen of koud desnoods. Verder soep en dat soort dingen”. Tom vult Jessica aan: “En lekker veel vers fruit dat gaat er altijd wel in, ook chips als tussendoor-

tje. Tijdens de vaart gebruiken we grote kommen, onder helling blijft alles er in en het pakt zo lekker vast”. Tot slot van de Spuigat redactie Zo te horen en aan jullie blijde uitdrukkingen op de gezichten te zien, hebben jullieeen prachtige reis gemaakt, waar ik toch wel een beetje jaloers op ben. En dan een laatste maar zeker niet onbelangrijke vraag: ‘ Waarom bracht jullie ertoe om de boeg naar Scheveningen te koersen’? Jessica: “Het is een echte zeehaven met een leuke sfeer en het heeft wel wat om zo vanaf zee langs de pier te varen”. Tom: “Als je Hoek van Holland gepasseerd bent, dan heb je toch wel een aardig eind achter de rug, een rit door naar IJmuiden is mogelijk maar de ambiance van Scheveningen en de jachtclub is dan toch onze absolute favoriet”. Daar kan de redactie van het Spuigat zich van harte bij aansluiten, en bedankt Jessica en Tom voor het delen van hun prachtige reiservaringen. Vaders met stoerende zeilende zonen, opgelet! De SENYA heeft mij ervan overtuigd dat het zeer goed vertoeven is met deze vader en zeer stoere en zeilende dochter! Wij wensen de SENYA nog ontelbare onvergetelijke, verre en vooral veilige reizen toe! Marielle Antvelink

Tour Wedstrijd

Scheveningen – Brest (Bretagne) Start op 9 juli 2011 De ideale start van je zeilvakantie voor 2011. Een unieke race en toertocht van 500 mijl die je naar Brest brengt. Een vakantiebestemming met onbeperkte mogelijkheden van waar uit je de Zuid Bretonse kust en Kanaal-eilanden kunt bezoeken. Brest zelf is absoluut de moeite waard en goed per auto of openbaarvervoer te bereiken. Een ideale bestemming om met uw bemanning in wedstrijd- of tourverband heen te varen en daarna met de familie te genieten van de Bretonse kust. Je zeilt in 3 à 4 dagen naar Brest mits het weer redelijk is. Voor deelnemers aan de tourtocht is het reglementair toegestaan om bij slecht weer even bij te komen in een van de vele vluchthavens langs de Engelse en Franse kust. Zeilrace&Rally organiseert diverse lezingen en bijeenkomsten gedurende de wintermaanden, zodat je in 2011 goed voorbereid aan de start verschijnt. En ook in Brest wordt voor de nodige festiviteiten gezorgd. Via onze website worden volgers op de hoogte gehouden van de voortgang van de wedstrijd en tocht. Organisatie is in handen van de Zeilrace en Rally, die dit soort wedstrijden succesvol organiseert sinds haar oprichting in 1993. Zie voor informatie en inschrijving: www.zeilrace-rally.nl

Het einde van een droomreis......de thuiskomst van de SEA-BERYL! Ruim 4 jaar, 52½ maand, 224 weken of 1569 dagen is Bertus Buijs op reis geweest met zijn Sea-Beryl! In de week voor zijn thuiskomst heb ik nog eens op de site van de Sea-Beryl gekeken voor wat feiten over zijn reis. 76 keer een blog geschreven op zijn site. Hernia in de Carieb. Eigenaar van een paarse MG in Nieuw-Zeeland. Vanwege piraterij is Kaap de Goede Hoop gerond. 6 van de 7 continenten bezocht. Vertrokken op 28 mei 2006 met als doel een rondje Atlantic. Bij vertrek was het slecht weer en de Sea-Beryl werd uitgezwaaid door slechts 2 jachten. Ergens in de eerste maanden zijn de plannen gewijzigd, zo is het rondje Atlantic een rondje om de wereld geworden en heeft Bertus minimaal 32 verschillende landen aangedaan, zoveel verschillende vlaggetjes staan er namelijk op zijn site. Mogelijk zijn het er nog meer aangezien er alleen een vlaggetje verschijnt als je een blog plaatst in een land. Op 12 september was het dan zover, Bertus zou met de Sea-Beryl weer zijn thuishaven Scheveningen binnenlopen. Ruim van tevoren (3 september 2010) was Bertus al bezig met de PR voor zijn aankomst. Op zijn site stond

vermeld dat hij tussen 15:00 en 16:00 uur de haven zou binnenlopen. Het lijkt de eerste afspraak te zijn na jaren van zwerven over de wereldzeeën. Rond 14:00 uur verzamelen zich mensen in het Spuigat en aan boord van de verschillende schepen. Bertus is wat vertraagd dus we varen wat later uit dan gepland. In het zonnetje en uit de wind is dat zeker geen straf. Rond 15:00 uur vertrekken de boten een voor een richting zee. We krijgen een telefoontje dat hij 3,5 mijl voor de haven is. Er komen een aantal jachten aan vanuit de Zuid, door een verrekijker turen we en we herkennen de Sea-Beryl. Ze wordt al vergezeld door de

eerst 2 Scheveningse boten, het worden er steeds meer. Bertus heeft de stuurautomaat aanstaan. Hij loopt rond over zijn boot, zwaait naar iedereen en roept begroetingen. Moet een vreemde gewaarwoording zijn om na zoveel jaar je thuishaven weer binnen te varen. Eenmaal aangelegd in de haven wordt hij geinterviewd door RTV West. Daarna vertrekt hij naar het Spuigat voor een feestelijk onthaal met champagne en hoe kan het ook anders..... haringen, hij blijft tenslotte de Haringkoning. Er volgt een toespraak van de voorzitter en er wordt een bokaal overhandigd. Het einde van een DROOMREIS.......... Nicole Eggink Spuigat december 2010 30

sint

De enige echte in de enige echte haven We schrijven 13 november in het jaar 2010. Het eerste wat menig kind in Den Haag en omstreken vandaag doet is naar buiten kijken of het regent of stormt of welke andere vorm van water uit de hemel naar beneden gegooid wordt.

Vandaag is het de dag waar vele van onze koters al weken (en sommige al maanden) naar uitkijken. Want…na vandaag weten ze het zeker! Dan is Sinterklaas in ons land, ze hebben hem immers met hun eigen ogen gezien, en dat betekent dus een gegarandeerde stroom kado’s en chocolade gedurende de aankomend drie weken. Het is dus niet zo verwonderlijk dat onze kinderen al weken van te voren aan ons hoofd zeuren om toch vooral niet te vergeten dat op die en die dag de Sint, per boot, in de haven aankomt en dat zij daar toch echt heel zeker bij moeten zijn. Vertederd door wat wij zien als kinderlijke aandacht voor deze leuke traditie, zorgen wij er inderdaad voor dat onze agenda’s vrij zijn en de plaats op een van de uitvarende boten zeker gesteld is. Dat hiervoor een paar keer de gang gemaakt moet worden naar het Spuigat tijdens borreluren neemt menig vader dan maar op de koop toe. De dag van de aankomst zelf begint thuis met 31 Spuigat december 2010

een al eeuwigdurend gevecht. Wat moeten de kinderen aan? De kinderen zelf vinden dat leuke hemdje en dat schattige jurkje méér dan voldoende; het is toch immers warm genoeg daar waar zij zich aan

het aankleden zijn? De ouders, met hun vooruitziende blik (met een schuin oog naar de mobiel met buienradar erop) heb-

ben een volstrekt ander idee over wat klimaat technisch verantwoord is en immers: een sjaal is toch dat ding wat mama bij je om doet als zij het koud heeft? De ervaren papa’s en mama’s hebben dit scenario al het voorgaande jaar meegemaakt en trekken dan ook alle opvoedkundige chanteermiddelen uit de kast of staan gewoon een uur eerder op. Na het ontbijt waarbij verplicht een paar boterhammen dienen te worden verorbert (“jahaa, verleden jaar was je namelijk binnen tien minuten al zeeziek…terwijl we nog vastlagen..), het kroost in de auto op weg naar het Spuigat. Ondanks een nog niet werkende verwarming zie je toch al de blozende wangen in de achteruitkijk spiegel. De spanning begint op te lopen. De confrontatie in het Spuigat met vriendjes en vriendinnetjes doet de aandacht even verslappen en enige ontspanning maakt zich dan van onze kleine

vriendjes meester. Eventjes, want dan begint het volgende ritueel. Het aantrekken van de reddingsvesten. Met name bij de wat oudere kinderen is enig tegengepruttel hoorbaar: papa, jij hebt ook nog geen reddingsvest aan en dergelijke. Een redenatie die eigenlijk klopt als een bus en waar met ouderlijke overmacht overheen gewalst wordt, danwel gewoon genegeerd. Aangezien enkele schippers elke keer zo aardig zijn hun boten dicht bij het Spuigat af te meren voor dit evenement wordt een lange wandeling over de steiger ons bespaard. Elk jaar is het weer verwonderlijk om te zien hoe totaal leeg de kaden van de haven zijn op het moment dat de boten al op weg zijn naar de havenhoofden om de Sint te verwelkomen. Je weet dat op de terug weg alles weer bomvol zal staan: net een soort schilderij van Esscher waarvan je weet dat het niet kan maar toch echt voor je neus staat te gebeuren. Zoals altijd is de traditionele stoelendans van de boten tussen de pieren weer een sierlijke, met bijna geen onvertogen woord tussen de schippers van de zeer diverse vaartuigen. Werkelijk alles met een drijfvermogen heeft zich

weer naar de havenhoofden begeven, dus het feit dat er geen aanvaringen, botsingen of overvaringen hebben plaatsgevonden geeft maar weer aan dat het vakmanschap aanwezig is. (op een enkeling na die het blijkbaar ook niet kan nalaten om zijn mening te ventileren door het uiten van de wens voor enkele minder fraaie ziekten voor een andere schipper). Op het moment dat je denkt dat de kinderen net bevroren raken, gaat er een zinderende golf van emoties over alle boten. Sinterklaas!!! Jawel hoor, nadat eerst twee hele grote boten de haven zijn binnengelopen waarbij het telkens vals alarm was, is dit het enige echte moment! De Sint staat fier op de boeg van zijn S.S. Madrid, omgeven door zijn trouwe Pieten die springen en dansen dat het een lieve lust is. Alle zorgen en kou zijn direct vergeten. Daar staat HIJ; garant voor alle kado’s en wensen. De kinderen halen opgelucht adem. Nu alleen nog maar een paar keer die verplichte schoen voor de open haard en om de papa’s en mama’s tevreden te stellen ook een paar schattige liedjes zingen en de buit komt lachend binnen.

De S.S. Madrid stoomt inmiddels met volle kracht de haven binnen (klinkt beter dan: wordt moeizaam door een sleepboot naar zijn plek aan de kade gedirigeerd), waarna wij tot onze grote verbazing zonder enige moeite direct naast de Sinterklaas boot kunnen aanleggen om vervolgens vanaf grote hoogte over de hoofden van het toegestroomde publiek het festijn op het Podium verder te kunnen zien gaan. De welkomstwoorden van burgervader Van Aartsen (is die man echt een bikkel met alleen zijn pak aan of draagt hij gewoon thermo ondergoed?) zijn dan wel net aan ons voorbij gegaan maar we kunnen nog net een schaamteloze promotie actie van een waarschijnlijk nog niet succesvol genoege musical Mary Poppins aanschouwen. De kinderen hebben genoeg gezien: De Sint is aangekomen en veilig aan land gestapt. Nu nog zorgen dat hij niet van het dak valt en pakjesavond staat weer garant voor veel leuk speelgoed. Bedankt medewerkers van het Spuitgat voor de heerlijke pannenkoeken! Rogier van Heynsbergen Spuigat december 2010 28

Cowesweek

Cowes Week 2011: Team Holland Met de afgelopen zomer nog vers in het geheugen is het tijd voor plannenmakerij voor de volgende zomer. Welke evenementen komen er op de kalender te staan in 2011? Ons voorstel: COWES WEEK. Cowes Week? Sinds 1826 heeft Cowes Week een sleutelrol in de Britse sportieve zomer zeil kalender en is een van de langst lopende en meest succesvolle sportieve evenementen in het Verenigd Koninkrijk.

Isle of Wight heeft een on-Engels klimaat (het is er warm en droog!) en veel historie, een prachtige vakantiebestemming. Ook is er een breed scala aan activiteiten naast het zeilen georganiseerd en is de ‘apres-voile’ in heel Cowes ongekend uitgebreid.

Het deelnemersveld bestaat uit 1.000 boten in maximaal 40 verschillende klassen. Vrij vertaald betekent het dat elke klasse bijna een eenheidsklasse is!

Neem eens een kijkje op de Cowes Week website (www.cowesweek.co.uk) voor meer informatie....

voor de navigatie, creëren van teamspirit (overleven op zee...) gaat leiden tot betere resultaten! Hierbij maken we natuurlijk uitgebreid gebruik van kennis die Nederlandse deelnemers al hebben opgedaan. De IJspegels zijn ook uitstekende voorbereiding! Aan de andere randvoorwaarden voor een succesvolle week zal ook aandacht worden besteed. De ‘shore crews’ krijgen aandacht en tips, gezamenlijk overvaren staat op het programma, evenals een EHBO cursus.

Al een beetje enthousiast geraakt? Er wordt 8 dagen lang gezeild rond vaste tonnen en uitgezette banen van verschillende lengte. Een kamelen race? Geen sprake van: er liggen inmiddels meer dan 100 vaste (gesponsorde) boeien, speciaal voor de wedstrijden van Cowes Week. De banen die uitgelegd worden zijn klasse specifiek, en hebben altijd flink wat upwind en downwind actie. Tijden geef je door per sms, en er wordt zelfs je mening over de baan gevraagd na elke wedstrijd. Cowes is al jaren een Mekka voor de zeilers. De Solent is spectaculair vaarwater, het is relatief beschut, maar wel met veel uitdagingen als het gaat om stroom, wind, zand en rotsen. Navigatie en lokale kennis is essentieel voor goede resultaten. Start en finish zijn bij het kasteel en de ‘lawn’, waar elke dag vele toeschouwers staan te kijken.


Team Holland! In 2009 waren er bijna 20 Nederlandse deelnemers, in 2010 slechts 7. Het doel is om met Team Holland een hoop nieuwe boten te laten deelnemen aan dit evenement. Iedereen is bekend met het concept zeil team, crew, bemanning, etc. Weinig wordt er in de zeilerij tussen boten teams gevormd. Tijd voor wat verandering daarin.

In Cowes worden naast sociale activiteiten voor Team Holland ook een aantal nabesprekingen georganiseerd. Cowes Week is een prachtig evenement en met Team Holland maken we het onvergetelijk. Geïnteresseerd? Mail cowes2011@gmail. com en we zorgen ervoor dat het schema en alle andere informatie je kant op komt! Edith, Yvonne, Ilya en Tessa

Met elkaar voorbereiden voor Cowes Week 2011 en daar iets moois neerzetten: daar gaat Team Holland over. Vanaf januari worden er activiteiten georganiseerd ter voorbereiding van het varen van een succesvolle Cowes Week. Natte en droge trainingen met elkaar en ook met coaching, uitgebreid aandacht

PS Beslis snel (huisjes, ligplaatsen etc zijn snel weg)

TE KOOP

Marlago Powerboot in nieuwstaat

Bedrijfscharters

“ELLINOR” Build 1972

S&S Design

Swan55.nl

Te koop in nieuwstaat verkerende zeewaardige Powerboot Marlago 10.50 meter bouwjaar 2002 Romp: Wit. 2x 200 PK Yamaha benzine motoren met hydraulische lift voor de motoren. Max. Snelheid 70km per uur. Motoren zijn in nieuwstaat! Deze prachtige Powerboot ligt vis en vaarklaar te Puerto Rico de Mogan (Gran Canaria) De boot is voorzien van fraaie Penn Hengels molen combinaties. De invoerrechten zijn betaald. Meer info op www.marlagousa.com EXTRA’S”: 2 Outriggers, GSM, Fishfinder, Koelboxen, Zoet en zoutwatertanks inclusief pompen, twee automatische bilgepompen, Middenconsole met douche en toilet, batterijlader met walstroom voorziening, diverse covers voor stoel, middenconsole en motoren, afdekhoes voor het hele schip. Prijs: af Las Palmas € 45.000,- Af Rotterdam € 48.000,Contact: J. J. Smith, e-mail: [email protected], tel: +31(0) 653 1 04 423

-ARINE4RONICSTEST KEURTENREPAREERT ALLEBEKENDETYPES6(&INSTALLATIES OOKMARIFOONKEURINGENVOORZEILWEDSTRIJDEN -ARINE4RONICSREPAREERT INSTALLEERT ADVISEERTENVERKOOPTALLEBEKENDEMERKEN "OORDCOMPUTERS%NERGIEBESPARING -ARIFOON2ADAR3TUURAUTOMATEN

WWWMARINETRONICSNL 4EL

L S

DESIGN

4-%FTJHO SL Design BV en Jewel Laser Solution BV

+VXFMJFS(PVETNJE%JBNBOU[FUUFS Goudenregenplein 1 -BTFSNPOUBHF-BTFSHSBWVSF www.juwelier-sldesign.nl 2565 CW Den Haag www.jewellasersolution.com telefoon 070-3633546 www.lasergraveren-lasermontage.com fax 070-4277801

SPUIGAT. 5 soorten vis wedstrijd Matchrace Laser Pico Aankomst Sinterklaas. december 2010

Recommend Documents