Solid Edge 3D tekenen en ontwerpen

Drijfstangmechanisme in 3D tekenen met Solid Edge

1

Solid Edge 3D tekenen en ontwerpen 1. Terminologie. Bij het tekenen met 3D-programma’s (Solid Edge, Autodesk Inventor, Pro-Ingeneer, Solid Works, …) is het de bedoeling dat de grondfiguur zal geschetst worden en dat nadat de maten zijn aangegeven daar dan een extrusie (= uitrekken, in Solid Edge noemen ze het een Protrusion) zal aangegeven worden of dat bij asvormige stukken een revolve (= rotatie, in Solid Edge noemen ze het een Revolved Protrusion). Protrusion (Extruse)

Revolved Protrusion (Revolve)

Het voordeel van deze programma’s t.o.v. b.v. AutoCad is dat de maten ongestoord kunnen gewijzigd worden en dat de tekeningen zich dan zal laten aanpassen. Dit tot in de samenstelling, de werktekening, enz…. toe. Dit wordt ook parametrisch tekenen/ontwerpen genoemd. Soms kunnen we gemakkelijke een tekening koppelen aan een ‘Excel tabel’.

2. Opstarten van het programma. Opstarten via menu ‘Start’, via icoontje:

Bij het opstarten zal een openingsscherm verschijnen waarin we kunnen kiezen tussen diverse mogelijkheden, hierbij is vooral ‘Create’ en ‘Open’ belangrijk:


In de optie ‘Create’, vinden we de volgende onderdelen: Solid Part: teken van gewone 3D onderdelen; Sheet Metal Part: tekenen van plaatvormen met mogelijkheid tot ontvouwen; Weldment: lassen; Assembly: samenstellingen maken van bovenstaande parts; Drawing: werktekeningen maken van zowel parts als assembly’s. We klikken hier op de optie ‘Solid Part’, het tekenscherm zal er als volgt gaan uitzien:

Smart Step Ribbon Bar Feature Tree

Edge Bar

2


3. Opslaan van bestanden. Het is aangeraden om op geregelde tijdstippen de bestanden op te slaan. Dit kan door het ‘Save Commando’ te gebruiken. Wanneer de tekening voor de eerste maal bewaard wordt, dan zal het ‘Save As…’ commando geactiveerd worden. Wanneer een tekening voor de eerste keer bewaard wordt, zal de dialoogbox van de eigenschappen (‘File Properties’) geopend worden, dit zal later van belang zijn voor de stukkenlijst. We zullen hier vooral de nodige velden bij ‘Custom’ gaan invullen. Verder zullen we ook zien dat elke toepassing binnen het programma een andere extensie krijgt (par van part voor onderdelen, asm voor assembly = samenstelling, dft voor draft = werktekening, …).

4. Tekenen van een onderdeel (Solid Edge Part) via Protusion. We gaan onderdeel nr. 5 van het drijfstangmechanisme tekenen (zie dimetrische opgave). Opdracht Opstarten van Solid Part.

Uitvoering o Klik hiervoor op het pijltje bij ‘New’, waardoor een venster opent. We kiezen voor Solid Part.

Hierbij zijn verschillende mogelijkheden :

o Klik ofwel direct op het blaadje, waardoor een venster opent, hier kiezen we voor Normal.par. o Uiteraard kan ook vanuit het venster van op blz. 2 geselecteerd worden. Schetsen van de basisfiguur. Activeer de opdracht ‘Protusion’. Voer de opdracht uit die aangegeven staat onder de ‘Smart Step Ribbon Bar’, hier vinden we de opdrachtregel. We kiezen voor een ‘Coincident Plane’.

3


Klik hiervoor het XY-vlak aan of selecteer in de ‘Edge Bar’.

Het zicht op de vlakken zal zich instellen alsof we er loodrecht op kijken (vanuit de + Z-as. Hierna kan het schetsen van de vorm beginnen, we zien dat er andere commando’s beschikbaar gekomen zijn en dat de ‘Ribbon Bar’ er anders uitziet.

Tekenen van een lijn, te beginnen vanuit een willekeurig punt in bv. het eerste kwadrant naar een willekeurig punt in het tweede kwadrant. Klik telkens met de LMknop om het punt te positioneren. Let er voor op dat een horizontale lijn getekend wordt, zie bijhorend teken. Tekenen van een ‘Tangent Arc’.

4


Let er vooral op dat het eindpunt van de eerder getekende lijn geselecteerd wordt en niet een punt op de lijn. Trek de boog naar links onder zodanig dat het eindpunt onder het startpunt komt te liggen, een streeplijn legt de positie vast tussen de beide punten. In de ‘Ribbon Bar’ kunnen we evt. de straal opgeven en de hoek waarover moet getekend worden, zijnde 10 mm en 180°. Noodzakelijk is dit echter niet, soms is het gemakkelijker om eerst te schetsen en nadien te bematen. Start opnieuw het lijn commando en wijs het eindpunt van de boog aan als startpunt. Ga nu naar het beginpunt van de eerste lijn en sleep nadien de muis naar beneden zonder het punt aan te klikken, hierdoor zullen de beide lijnen even lang zijn. Sluit nadien de figuur.

5


Eventueel kan de figuur meer willekeurig opgebouwd worden en via hulpfuncties zoals verticaal recht getrokken worden.

Eventueel kunnen we net zoals in AutoCad te lange lijn met ‘Trim’ afknippen.

Tekenen van de gleuf : schets hiervoor 3 lijntjes waarvan het eerste begint op de verticale lijn en het laatste erop eindigt. Let hier vooral op de icoonjtes die geprojecteerd worden.

6


Wissen van de overtollige lijn. Gebruik hiervoor het ‘Trim’ commando. Op de commando regel wordt naar een punt op het overtollige gedeelte gevraagd.

Symmetrisch plaatsen van de figuur op het XZ-vlak. Gebruik hiervoor ‘Connect’ en duid eerst het midden van het zopas getekende verticale lijntje aan en vervolgens de X-as. De figuur zal zich verplaatsen en/of aanpassen. Doe hetzelfde met het center van de boog, hierdoor kunnen we later voorkomen dat de figuur onnodig vervormt bij het vastleggen van de juiste maten.

Bematen van de schets. We beginnen met het bematen van de gleuf, de diepte en de breedte bedraagt beiden 8 mm. Hiervoor kan ‘Smart Dimension’ of ‘Distance Between’ gebruikt worden. We kiezen voor het eerste en klikken de lijntjes aan, in de ‘Ribbon Bar’ kunnen

7


we de waarde ingeven.

Bemaat de straal.

Bemaat de lengte van het stuk door de boog en het uiteinde van één van de horizontale lijnen aan te klikken. De waarde die we moeten ingeven is de totale lengte van 89 min de straal van 10 mm. Deze wiskundige expressie kan ingegeven worden. Doe hetzelfde met de andere lijn indien deze niet automatisch meegegaan is met de eerste. Afsluiten van het schetsen. Druk hiervoor op de ‘Finish’ knop. Het tekenscherm en de ‘Ribbon Bar’ wijzigen. We zien dat we het stuk kunnen uitrekken, standaard is dat naar één richting (andere opties zijn

8


beschikbaar zoals het naar beide kanten uitrekken, al dan niet symmetrisch). We geven in de ‘Ribbon Bar’ de afstand van 8 mm in en geven dan de richting aan met de muis (naar onder of naar boven, dit maakt normaal niet veel uit). We bekomen ons resultaat.

De naam van deze bewerking wordt gepresenteerd, het is mogelijk om hem te wijzigen in de ‘Ribbon Bar’. Klik op ‘Finish’ om te bevestigen. Nu zal enkel nog de extrusie zichtbaar zijn.

9


Uitsnijden van diverse delen. Activeer hiervoor het ‘Cut Out’ commando. Op de commando regel wordt gevraagd om een schetsvlak aan te duiden, we kiezen voor het bovenvlak van het stuk. We zien het bovenvlak zich naar ons keren.

Hierop zullen we nu de gleuf en de boring tekenen en bematen. Maten die 0 moeten zijn geven we ook op! Eventueel kunnen deze laatste vervangen worden door ‘Connect’ of door het center van cirkels op b.v. op de assen te leggen. Nadat we klaar zijn drukken we wederom op de ‘Finish’ toets. In de ‘Ribbon Bar’ kiezen we voor de optie ‘Trough All’ en geven de goede richting aan met de muis, deze wordt met een pijl aangeduid.

10


We kunnen de naam van deze bewerking aanvaarden of wijzigen.

Afsluiten en bewaren van de tekening. Wanneer de tekening voor de eerste maal bewaard wordt, zal de dialoogbox ‘Save As’ openen nadat we de mogelijkheid hebben om eigenschappen op te slaan. Deze eigenschappen zijn belangrijk voor het later invullen van stukkenlijsten in de werken samenstellingstekeningen. Ook terug te vinden via de uitrolmenu ‘File’ > ‘File Properties’.

11


Ga naar het tabblad ‘Custom’ en maak evt. de volgende velden aan indien deze nog niet aanwezig zijn: Stuknr Aantal Benaming Materiaal Ruwe Maat Opmerking/Norm Vul deze velden dan ook in waar nodig (zie opgave), indien je nog geen concrete waarde hebt, kan deze vervangen worden door een spatie. Na op ‘OK’ gedrukt te hebben zal gevraagd worden op deze ‘Part’ een naam te geven en evt. de plaats op te geven. Instellen op de PTItemplates. Hiermee wordt vermeden dat de velden bij ‘Custom’ uit het vorige punt voortdurend moeten ingegeven worden. Uitrolmenu ‘Tools’ > ‘Options…’ > Tabblad ‘File Locations’ > ‘User templates’ Stel dit in volgens het voorbeeld. Merk op : dit geldt enkel voor computers aangesloten aan het leerlingennetwerk hier op school. Voor een thuiscomputer kun je dat b.v. op je dataschijf plaatsen zodat deze niet verdwijnen bij het updaten.

12


13

5. Tekenen van een onderdeel (Solid Edge Part) via Revolved Protusion. We tekenen nu onderdeel 1 Opdracht Starten van een nieuwe tekening. Klik op ‘New’, de keuze kan gemaakt worden welke soort tekening we wensen, we kiezen opnieuw voor een onderdeel (Part).

Schetsen van de basisfiguur. We starten ‘Revolved Protusion’ en schetsen de tekening (de boring mag mee geschetst worden anders moeten we ze er nadien nog gaan uithalen). Let op dat het overtollige weggeknipt wordt! Bematen van de schets. Gebruik ook hier de ‘Smart Dimension’. Let op dat voor de diameter maten via deze werkwijze de stralen moeten opgegeven worden.

Evt. kan gebruik gemaakt worden van diameter bemating, neem de aslijn als

Uitvoering


eerste basis en klik achtereenvolgens de lijnen aan waarop een diameter moet komen te staan.

Vastleggen van een kopvlak op het YZ-vlak. Soms kan dit nodig zijn om nadien nog de boring van M5 gepast te kunnen plaatsen.

Vastleggen van de rotatie-as. Klik hiervoor het X-as aan, hier zal nu een aslijn zichtbaar worden. We sluiten af met ‘Finish’.

14


We zien dat we de schets nu kunnen roteren, we kiezen voor de volle 360°. De naam kan ook hier aanvaard of gewijzigd worden.

Het resultaat.

15


Roteren van het stuk. Kies de optie en maak een keuze rond welke as er moet geroteerd worden. Een vlugger resultaat wordt bekomen door de scroll-toets van de muis in te drukken terwijl de muis bewogen wordt.

Aanbrengen van de afronding. Wentel het stuk zodat het verval zichtbaar wordt. Start het commando op en klik de af te ronden ribbe aan. Geef in de ‘Ribbon Bar’ de straal op en bevestig door de groene knop in te drukken of te enteren. Via ‘Preview’ kunnen we het resultaat laten tonen. Nadien wordt terug naar de naam gevraagd.

Bemerking : Het aanbrengen van een afronding resp. een afschuining kan ook binnen de schets omgeving, activeer hiervoor het commando ‘Fillet’.

16


Aanbrengen van de boring M5. Activeer het commando ‘Hole’. In de ‘Ribbon Bar’ kiezen we voor ‘Parallel Plane’, we klikken het XZ of het XY-vlak aan en klikken dan boven of onder dit vlak, we zien een nieuw // vlak verschijnen. In de ‘Ribbon Bar’ kunnen we nu de afstand ingeven, dit moet minstens de helft zijn van de diameter van de cilinder, zijnde 11 mm. We klikken dit vlak aan en het ganse coördinatensysteem keert zich naar ons toe. In de ‘Ribbon Bar’ kunnen we via ‘Hole Options’ de eigenschappen van de boring instellen. We kiezen voor een schroefdraadgat van M5 dat tot in het volgende item loopt, nl. de boring (optie ‘Through Next’). Nadien leggen we de boring vast op de as en geven we de afstand op van 6 mm t.o.v. het kopvlak. Klik nadien op ‘Finish’.

17


Het scherm zal weer wegdraaien en we kunnen alsnog de ‘Extents’ wijzigen (hier de optie ‘Through Next’). Met de muis geven we de richting aan van de boring. De naam van de boring kan ingegeven worden, nadien op ‘Finish’ klikken.

Na wegdraaien van het stuk zien we de boring met schroefdraad, deze laatste zal ingekleurd weergegeven worden omwille van snelheid om het beeld te genereren.

Wil je toch de schroefdraad zien : Uitrolmenu ‘Format’ > ‘View…’ Vink ‘Textures’ aan.

18


19

Vul ook hier wederom de eigenschappen in nodig voor de stukkenlijst. Maak nu alle onderdelen aan m.u.v. het onderdeel 6.

6. Opbouwen van een werktekening. Opdracht Instellen van de PTItemplates t.b.v. de tekenbladen. Uitrolmenu ‘Tools’ > ‘Options…’ > Tabblad ‘File Locations’ > ‘User templates’ Stel dit in volgens het voorbeeld. Merk op : dit geldt enkel voor computers aangesloten aan het leerlingennetwerk hier op school. Voor een thuiscomputer kun je dat b.v. op je dataschijf plaatsen zodat deze niet verdwijnen bij het updaten. Voor thuisgebruik zijn deze ook terug te vinden op het elektronisch leerplatform, dit is bereikbaar via www.pm-pti.be en de optie ‘Links’

Uitvoering


Start een nieuwe tekening op. Kies nu voor ‘Pti.dft’ uit het tabblad ‘User’.

Dubbelklik op ‘Sheet 1’. In het tabblad ‘Background’ kan het soort tekenblad geselecteerd worden. Breng dit evt. volledig in beeld via

.

Bewaar de tekening. Geef ze dezelfde naam als het getekende onderdeel (part), zet ze in dezelfde map. Selecteren van de tekening. Bij ‘Files of type’ kan het soort bestand gekozen worden, wij hebben hier voorlopig alleen maar onderdelen getekend, kies dus voor ‘Parts’. Selecteer de drijfstang, we kunnen via een wizard de nodige instellingen maken.

20


In deze kan o.m. ingesteld worden welke lijnen we waar willen, de standaard waarde is goed. Druk op ‘Next>’.

Hier kunnen we het basis zicht instellen, kies voor ‘Custom…’

Het oriëntatie scherm wordt geopend, draai de tekening zodanig dat het bovenvlak zichtbaar wordt. Indien het nodig is kan via ‘Align Edges’ de figuur evenwijdig gebracht worden.

21


Klik op ‘Look at Face’ en klik het bovenvlak aan. Het beeld zal zich naar ons toe draaien. Klik nadien op ‘Close’.

In het allerlaatste wizard deel kan naast het basiszicht nog een aantal andere gekozen worden. We selecteren hier enkel een isometrisch zicht.

We kunnen de beide zichten voorlopig positioneren op het tekenblad. Nadat we in dit tekenscherm geklikt hebben, verschijnen de gewenste zichten.

22


Verplaats het isometrisch zicht naar rechts onder. Het bovenaanzicht wordt best nog iets naar onder verplaatst om ruimte te creëren om een doorsnede te kunnen plaatsen i.p.v. het vooraanzicht.

Aanpassen van de schaal en andere eigenschappen van de zichten. Ga op het basiszicht staan en druk de rechter muistoets in en kiers voor ‘Properties’. De volgende dialoogbox verschijnt.

23


Stel de schaal in op 1:1.

Doe hetzelfde met het isometrisch zicht, maar maak de schaal hier zichtbaar, laat ze wel op 1:2 staan. Je kan ook gebruik maken van de volgende icoontjes in de Ribbon Bar:

24


Afleiden van een doorsnede. We activeren het commando ‘Section View Cutting Plane’ en klikken op vraag van het programma het basiszicht aan. We komen in een schetsomgeving, zoom in op het aanzicht. Het is de bedoeling om hier het snijvlak te tekenen waardoor dat de doorsnede gaat. Ga naar het center van de beide bogen (LM toets niet indrukken) en sleep de muis naar links, klik dan een punt vast buiten het aanzicht. Voor de versies ≤ 15 is deze manier niet mogelijk, teken een willekeurige lijn en leg ze vast op het center via ‘Connect’. Sluit nadat deze enkelvoudige lijn getekend is af door ‘Finish’ in te drukken, hierdoor keren we terug naar ons tekenblad. Geef nu de richting aan van de pijlen door de muis te bewegen (hier naar boven), het is namelijk de rode pijl die zal aangegeven worden. Nadien is het nog altijd mogelijk om de richting van de pijlen om te keren door ze te verslepen, door dubbel te klikken op de lijn of door op de knop ‘Edit’ te drukken in de ‘Ribbon Bar’ nadat één van de pijlen geselecteerd werd en de handeling van daarstraks via ‘Finish’ te herhalen. Nu pas kunnen we de doorsnede laten genereren, klik hiervoor op ‘Section View’. In de ‘Ribbon Bar’ verschijnt de melding om het snijvlak aan te klikken. Klik op de doorsnede lijn en

25


sleep met de muis naar boven.

Tijdens het invoegen van de doorsnede kunnen we een aantal eigenschappen naar behoeven instellen: o Norm; o Soort arcering; o Keuze tussen doorsnede of sectie; o Eigenschappen van het doorsnede zicht; o … Het resultaat : Verschuiven van de aanzichten en/of doorsnede (aanduiding) kan door gewoon met de muis te verslepen.

De naam van de doorsnede kan eveneens gewijzigd worden. Ga in de selectiemodus staan en selecteer de tekst, in de ‘Ribbon Bar’ kan hij gewoon gewijzigd worden. Eventueel kunnen ook andere eigenschappen gewijzigd worden in een dialoogbox.

o o o o o …

26


Bematen van de tekening. Het bematen gebeurt op dezelfde manier als bij het schetsen, doch hier zullen we rekening houden met wat de normen van technisch tekenen voorschrijven. Indien de doorsnede aanduiding in de weg staat, volstaat het om er dubbel op te klikken en deze snijvlaklijn aan te passen, b.v. te verlengen (zie plaatsen van een doorsnedevlak). Aanbrengen van de nodige aslijntjes. Klik op de icoontjes voor de aslijntjes, hier zijn verschillende mogelijkheden. Klik op de centerlijn. Ga in de ‘Ribbon Bar’ na wat de instelling is:

Plaats het op ‘By 2 points’ Ga naar de lijn waar de centerlijn moet beginnen, ga nadien naar de andere kant van de boring waar de centerlijn moet eindigen. Doe hetzelfde met de aslijn van de gleuf. Indien er gekozen wordt voor ‘By 2 lines’ volstaat het om de beide wanden van de boring vast te klikken.

27


Klik op het icoontje van de ‘Center Mark’. Plaats er eentje op de cirkel door het aan te klikken. Soms kan het handig zijn om de functie te nemen die automatisch centerlijnen aanbrengt:

In andere gevallen kan het nuttig zijn om door het feit dat er al één lijn van de centerlijnen getekend is (doorsnedelijn) de optie ‘By 2 points’ van ‘Center line’ te nemen en een lijntje te tekenen tussen de 2 kwadranten van de cirkel. Renderen van het isometrisch zicht. Klik dit zicht aan en ga naar de eigenschappen ‘Properties’. Stel de ‘Show Shading’ in door deze optie aan te vinken. Een andere mogelijkheid vinden we op de ‘Ribbon Bar’. Klik op ‘Update Views’.

28


Invullen van de Titelhoek. Ga hiervoor eveneens naar de uitrolmenu ‘File’ > ‘File Properties’ > Tabblad ‘Custom’. In het invoerveld ‘Value’ geef je op elk van de 4 items de gepaste gegevens in. Telkenmale bevestigen met ‘Enter’ ! Update de tekening via :

29


Nummeren van het stuk. Activeer het commando ‘Balloon’ en zoom in op de linkerbovenkant van het tekenblad. We kunnen het stuknummer weergeven door een cijferwaarde in te geven in het veld ‘Text’, de grootte van de cirkel dan weer met ‘Size’. Gemakkelijker is echter om het opgegeven nummer bij de part te gaan oproepen. Hiervoor gebruiken we de knop ‘Property text’. Hierdoor zal de dialoogbox ‘Select Property Text’ openen. Hierin kiezen we voor een connectie met de part en gaan we op zoek naar het aangemaakte veld ‘Stuknr’. Klik vervolgens op de knoppen ‘Select’ en ‘OK’.

De gegevens van ‘Property Text’ zullen in het veld ‘Text’ ingevuld worden. Nu zal gevraagd worden om het betreffende stuk aan te klikken, plaats vervolgens het nummer linksboven het stuk.

30


Andere opties binnen het nummeren van stukken : Link naar Part list; Zelf nummeren; Teller van de onderdelen; Soort Balloon. Plaatsen van ruwheidstekens. We plaatsen een alg. ruwheid bij het stuknummer, hiervoor tekenen we eerst een horizontale lijn vertrekkend uit het rechterkwadrant van de cirkel van de stuknummering. Activeer het commando om ruwheidstekens te plaatsen ‘Surface Texture Symbol’.

Kies de gepaste norm. Desnoods kan een leader ingesteld worden (niet hier). Activeer het instellen van de ruwheidstekens. Maak een groep aan voor algemene verspaning met Ra=3,2 (zie figuur). Bewaren doe je via ‘Save’, nadien op ‘OK’ drukken.

Plaats het ruwheidsteken door met de cursor naar de lijn te gaan waarop het moet geplaatst worden.

31


Indien er nog ruwheidstekens bijgeplaatst moeten worden tussen haakjes, dan zullen deze laatste er via het boogcommando ‘3points’ moeten bijgetekend worden. Invoegen van de stukkenlijst. Bij activering wordt gevraagd om het voorwerp aan te klikken. Eventueel kan gevraagd worden om ‘Balloons’ in te voegen (enkel bij meerdere stukken op een tekening). Klik de optie ‘Place List’ aan. Klik op de knop ‘Properties’ om de nodige instellingen te maken.

32


Voeg in ‘Columns’ de velden uit ‘Custom’ bij de part in, stel de kolombreedte in: Stuknr. en Aantal : 12; Benaming : 30; Materiaal : 25; Ruwe Maat : 25; Opmerking : 50.

33


Het uiteindelijke resultaat door op ‘Finish’ te klikken:

Afleiden van een aanzicht. Klik het betreffende icoontje aan, er wordt gevraagd om het basiszicht aan te klikken. Vervolgens wordt er gevraagd om het nieuwe aanzicht te plaatsen. Sleep dit naar de gewenste plaats, volgens de ingestelde norm (ISO of AINSI) wordt het aanzicht aangemaakt. Nadien kunnen de eigenschappen aangepast worden (b.v. weergave streeplijnen) via de optie ‘Properties’.

34


35

7. Opbouwen van een samenstelling. Terminologie : Een samenstelling wordt een ‘Assembly’ genoemd. In deze omgeving kunnen diverse opdrachten uitgevoerd worden: Het aanmaken van assemblies en sub-assemblies gebruikmakend van relaties (relationships) tussen de verschillende onderdelen. Met deze relaties wordt de positie van elk onderdeel t.o.v. een ander vastgelegd zodat de nodige vrijheidsgraden worden opgegeven (denk hier aan het opspannen van een werkstuk in de spanschroef van een freesmachine). Het aanmaken van nieuwe onderdelen in deze samenstellingsomgeving (top-downmethode). Het wijzigen van eerder gemaakte onderdelen (er gewoon op dubbelklikken). Het maken van plof-tekeningen (exploded view). … Wanneer je de grootte van een assembly bestand bekijkt, dan merk je dat dit een klein bestandje is, het enige dat hier bewaard wordt zijn de relaties tussen de verschillende ingevoerde onderdelen. Hierbij moet uiteraard opgelet worden dat de relatie niet verloren gaat door het verplaatsen en/of hernoemen van onderdelen. Opdracht Start een nieuwe tekening op.

Uitvoering

Kies nu voor ‘Normal.asm’ uit het tabblad ‘User’.

De Solid Edge Assembly omgeving lijkt weer erg veel op de vorige omgevingen waarin er al gewerkt werd.


36

De relaties : bepalen de plaats van de diverse onderdelen t.o.v. elkaar.

Ground : Een relatie die wordt gebruikt om een onderdeel vast te zetten op een bepaalde plaats. Het onderdeel blijft ten allen tijde op deze plaats. Alleen het eerste onderdeel dat men plaatst krijgt deze relatie, dit gebeurt automatisch. Mate : vlakken worden op elkaar geplaatst waarbij de normaalvectoren tegengesteld van richting worden geplaatst. Planar Align : vlakken worden in elkaars verlengde geplaatst waarbij de normaalvectoren dezelfde richting krijgen. Axial Align : middellijnen van assen worden in elkaars verlengde geplaatst, de normaalvectoren hebben ook hier dezelfde richting. Insert : hier wordt tegelijkertijd een mate en een align relatie gelegd tussen 2 onderdelen. Vooral te gebruiken voor het plaatsen van bouten, schroeven e.d.m. (onderdelen die vast komen te zitten). Connect : als mate en align relaties niet gebruikt kunnen worden gebruikt men de connect (b.v. bij schuine vlakken), hoekpunten van vlakken kunnen met elkaar verbonden worden. Angle : plaatst een hoekrelatie tussen 2 vlakken of hoeken van twee onderdelen (bijvoorbeeld het samenstellen van een scharnier). Tangent : plaatst een tangentiële (rakende) relatie tussen een gebogen vlak van een onderdeel en een plat vlak van een ander onderdeel. Cam : relatie om b.v. nok en nokkenas te kunnen vastleggen. Parallel : evenwijdig brengen van 2 lijnen van 2 onderdelen. Flash fit : snel plaatsen van onderdelen met 2 muisklikken (drag and solve). Match coordinate systems : laten samenvallen van de coördinatensystemen van de beide samen te stellen onderdelen.


37

Toepassing : Opdracht Oproepen van het basisonderdeel. Hierop zal de ‘ground’ relatie automatisch vastgelegd worden. Zoek dit onderdeel op in de ‘Edge Bar’ waarin we op zoek gaan naar de map waarin onze reeds getekende onderdelen zich bevinden. Een voorbeeld wordt onder de verkenner weergegeven. Sleep dit onderdeel naar het tekenscherm.

Invoegen van de krukas. Selecteer het voorwerp in de verkenner, dubbelklik erop of sleep het naar het tekenscherm. Klik vervolgens op de knop ‘Options’, de hieronderstaande uitgelegde stappen zijn gemaakt zonder de optie ‘Reduce …’

Uitvoering


Nu zullen we de relatie vastleggen tussen dit stuk en het reeds ingevoegde stuk, zijnde de steun. We kiezen hier voor de optie ‘Insert’. Verdraai desnoods het stuk zodat het cilindrisch deel dat moet samenvallen kan aangeklikt worden.

Vervolgens wordt de steun terug weergegeven en wordt de vraag gesteld om het doel onderdeel aan te duiden, klik hier de steun aan.

Vervolgens wordt gevraagd om een onderdeel van het doel onderdeel te selecteren (of een andere relatie te kiezen). Kies hier voor de boring. Tip : indien de boring niet goed kan gekozen worden, klik dan op de rechter muistoets ! Nu wordt gevraagd om de samenvallende pasvlakken aan te duiden op de beide onderdelen.

38


Eventueel kan de onderlinge afstand tussen de zopas geselecteerde vlakken opgegeven worden. Klik in elk geval op ‘OK’ om af te sluiten. Eventueel kan gekozen worden om een van de eerder gemaakte stappen over te doen. Merk op: indien de optie ‘Reduce Steps when placing parts’ aangevinkt staat wordt het selecteren veréénvoudigd, je kan direct de samen passende vlakken aanduiden, hiermee wordt ook het stuk geselecteerd.

Monteren van de krukpen. Zoals hierboven gezien.

Monteren van de knop. Idem, doch hier zie je dat het plaatsen van het schroefdraadgat bij het aanmaken van de krukpen (voor de stelschroef) belangrijk is dat deze niet zomaar willekeurig geplaatst wordt. Eventueel kan het schroefdraadgat geplaatst worden in de montage door dubbel te klikken op de knop en hierop de part bewerking ‘Hole’ toe te passen. Plaatsen van de stelschroef.

39


Deze kan vooreerst aangemaakt worden, gedownload van www.web2cad.com (of www.web2cad.de) of via ‘Standard Parts’ of ‘Knowledge Center binnengebracht. Gebruik hiervoor de relatie ‘Axial Align’ Invoegen van de grendel. Leg een relatie ‘Mate’ tussen het ondervlak van deze grendel en het grondvlak van de gleuf waarin ze moet komen. Het uiteindelijke resultaat ziet er vrij irreëel uit, dit komt in de volgende stappen goed.

Uitlijnen van het 2 ° vlak. Gebruik ook hier de relatie ‘Mate’.

40


Uitlijnen van het 3° vlak. Gebruik hiervoor de relatie ‘Planar Align’. Klik het voorvlak aan van de grendel.

Vervolgens kunnen we een afstand opgeven waarover de vlakken t.o.v. van elkaar moeten staan, b.v. 10 mm. Klik vervolgens het zijvlak van de steun aan. In werkelijkheid zullen we nadien deze waarde kunnen wijzigen teneinde de onderdelen met elkaar uit te lijnen.

41


Plaatsen van de cilindrische pen. Gebruik ook hier de relatie ‘Insert’. Als pasvlakken worden de bovenkant van de grendel en een kopvlak van de pen gekozen. Geef wel een verschuiving in zodat de pen in het stuk komt te zitten.

Plaatsen van de as. Ook hier de relatie ‘Insert’ gebruiken, echter zonder verplaatsing.

42


Plaatsen van de drijfstang. Gebruik hiervoor achtereenvolgens de volgende relaties : Axial Align tussen de boring en de as; Mate tussen de betreffende vlakken; Tangent tussen een zijvlak van de gleuf en de pen. We zien dat het hier moeilijk is om de krukpen passend te krijgen, vandaar is het beter om de boring van M8 in de samenstelling aan te maken. Wis deze boring en de daarop ingebrachte krukpen. Maak deze in de samenstelling opnieuw aan en plaats deze krukpen opnieuw. Regel de afstand van de grendel t.o.v. het zijvlak van de steun zodat alles mooi samenvalt zoals het zou moeten. Plaatsen van één plaat. Gebruik hiervoor 2 maal de relatie ‘Axial Align’.

Plaatsen van de tweede plaat. Hiervoor kan hetzelfde van daarstraks gedaan worden. Je kunt de vorige echter ook spiegelen. Dit dient te gebeuren over een schetsvlak, eventueel moet je een symmetrievlak aanmaken met de optie ‘Parallel Plane’.

43


Selecteer hiervoor een vlak en geef de afstand op, b.v. de helft van de breedte van de steun (75/2).

Aanmaken van een onderdeel in de samenstelling. Gebruik hiervoor de optie ‘Create in Place’, dit is een onderdeel van de ‘Parts Library’. Een dialoogbox wordt geopend teneinde het aan te maken bestand te kunnen opslaan en het nulpunt van de assen te kunnen vastleggen. Hierna komen we in een schetsomgeving waarbij we de samenstelling blijven zien. Klik op het onderdeel waarop het rondsel moet opgebouwd worden, zijnde de drijfstang.

44


Klik vervolgens op het basisvlak, hier het bovenvlak van de drijfstang.

Geef het vlak aan om de X-as vast te leggen.

Klik één van de eindpunten aan teneinde om de + zijde aan te duiden.

Vervolgens wordt het nulpunt van het assenstelsel gevraagd, raak de bovenste cirkel aan van de boring in de drijfstang. Door dit nulpunt wordt een vlak voorgesteld, klik het goeie aan (horizontaal).

45


Via ‘Include’ kunnen we geometrieën van reeds geplaatste onderdelen kopiëren naar ons schetsvlak. Doe dit met de cirkel van diameter 10 (boring). Teken vervolgens de buitenste cirkel van diameter 18 en bemaat.

Sluit af zoals eerder gezien in de part omgeving en geef de dikte van het rondsel op.

Plaatsen van het lager.

Plaatsen van de bouten via Standard Parts. Na keuze in de ‘Edge Bar’ voor de ‘Parts Libary’ kiezen we voor ‘Standard Parts’.

46


De volgende dialoogbox wordt geopend, waarin we een keuze kunnen maken.

Let vooral op de ingestelde norm!

Maak een keuze van de gewenste bout en druk vervolgens op de knop ‘Open’. De schuifbalk ‘Generating…’ verschijnt, nadien zien we de bout verschijnen in het programma. Merk op: de bout zal ‘Alleen lezen’ zijn, doe een ‘Save As…’ naar je eigen map. Via de knop ‘Place’ wordt de bout direct in het programma ingevoerd. Je past dit beter niet toe daar er op verschillende pc’s (school en thuis) gewerkt wordt. Plaatsen van de bouten via downloaden. Deze bouten kunnen ofwel aangemaakt worden via de ‘Part’ module ofwel ingeladen via www.web2cad.com of www.web2cad.de. Klik op ‘Cad-Drawings’, een nieuw venster wordt geopend en we kunnen op zoek gaan naar het in te voegen

47


onderdeel. Er zal nu een nieuw venster geopend worden met de gevonden leveranciers. Klik op het gewenste, er zal een nieuw venster geopend worden, klik hier 3D aan. Klik vervolgens op ‘Solid Edge direct2cad’. Let op enkel voor versies >= 15 ! Het onderdeel zal in Solid Edge verschijnen als die opgestart is. Vergeet wel niet jezelf eerst gratis te registreren.

Deze bouten kunnen eveneens via http://www.traceparts.com/ binnengehaald worden. Hier is er wel een beperking van wat je kan binnenkrijgen. Klik hier op ‘Download Free 2D/3D …’ Hierna moet je geregistreerd zijn. Voor ’t gemak neem je een wegwerp mail adres zodat je ombeperkt kunt downloaden.

48


49

Na registreren :

Merk wel op dat de afdruk van de hierboven weergegeven websites kan wijzigen in de tijd, doch het principe blijft geldig: registreren en dan downloaden. Tevens kan er op de websites van de diverse fabrikanten (Festo, SKF, FAG, …) ook wat te rapen vallen.


50

8. Ploftekeningen. Terminologie : Bij de meeste zelfbouwpakketten krijg je een tekening met daarop de onderdelen en hun onderlinge samenhang. Met deze tekening ben je meestal wel in staat om het object in elkaar te zetten. Zo een tekening noemen we een ploftekening (exploded view). Als je met de samenstelling van een object klaar bent is het zeer eenvoudig om deze af te leiden. Zorg ervoor dat de samenstelling geopend is en activeer in de uitrolmenu ‘Applications’ de optie ‘Explode – Render – Animate’.

Automatisch een ploftekening genereren. Klik op de knop ‘Automatic Explode’

Hierbij wordt gevraagd op welk niveau het exploderen moet plaatsvinden. Beantwoord de gestelde vraag door te kiezen tussen ‘Top level assembly’ of ‘Subassembly’. Zonder sub-assembly zal deze optie niet bereikbaar zijn. Kies evt. voor een aangepaste afstand tussen de onderdelen. Druk hierna op ‘Explode’


51

Hierna is het mogelijk om deze exploded view te bewerken, gebruik hiervoor de beschikbare knoppen, ze spreken voor zich. Om de ploftekening later nog te kunnen gebruiken in de Draft omgeving moeten we de configuratie ervan opslaan. Kies hiervoor in de uitrolmenu ‘Tools’ de optie Configuration → Display Configurations.

Het dialoogvenster ‘Display Configurations’ verschijnt. Vul in het vak ‘Configurations name’ een naam in, b.v. Plofstand of iets dergelijks en klik op de knop ‘Save’ en ‘Apply’ sluit ten slotte af met ‘Close’. Manueel een ploftekening maken. Deze optie kan je gebruiken als je slechts een gedeelte van de samenvoeging uit elkaar wilt halen. Kies opnieuw in de uitrolmenu ‘Applications’ de optie ‘Explode – Render – Animate’. Indien de opgeslagen ploftekening opnieuw zichtbaar is, kiezen we voor een configuratie waarin de tekening niet geëxplodeerd is of we kiezen om de eerdere geëxplodeerde tekening terug in de normale positie te brengen met ‘Unexplode’. Klik op de knop ‘Explode’. Hierbij gaan we slechts enkele delen naar keuze uit elkaar lichten, voer hiervoor de volgende stappen uit:  Selecteer de diverse onderdelen (parts to be exploded) en bevestig met het groene knopje (b.v. drijfstang, de beide platen en lager);  Selecteer de steun (stationary part);


 Selecteer een bovenvlak van de steun;  Geef hierna de richting aan (boven of ‘Explode direction’;

52

onder) met

 In een volgende stap kun je evt. opgeven of de geselecteerde onderdelen als één geheel moet gezien worden of elk als afzonderlijke onderdelen, hierbij is het mogelijk om de volgorde van de onderdelen op te geven. Je kan evt. kiezen om deze dialoogbox niet meer weer te geven.  Geef in de allerlaatste stap de onderlinge afstand op tussen de diverse onderdelen. Sla vervolgens deze configuratie terug op onder b.v. de naam ‘PlofMan’. Klik vervolgens op ‘Return’ om terug te keren naar de ‘Assembly’. Ploftekeningen oproepen. Opgeslagen ploftekeningen kunnen later opnieuw opgeroepen worden:  Kies hiervoor in de uitrolmenu ‘Tools’ de optie Configuration → Display Configurations  Kies in de lijst de gewenste ploftekening  Klik op de knop ‘Apply’ en sluit het configuratie venster.  Je kan ook gewoon kiezen in het uitrolvenster in de ‘Ribbon Bar’. Render. Hiermee is het mogelijk om het voorwerp een realistisch uiterlijk te geven met schaduw, perspectief zicht enz…


9. Eénvoudige bewegingen. Modeleer de volgende onderdelen (je kan ze ook afhalen van op de leerlingenserver).

Basis.par

Verbinding 1.par

Verbinding 2.par

Verbinding 3.par

53


Zorg ervoor dat de samenstelling geopend is en activeer in de uitrolmenu ‘Applications’ de optie ‘Motion’. Hierbij wordt een eerste dialoogbox’Simply Motion’ geopend:

In dit venster heb je de mogelijkheid om onderdelen toe te voegen, de onderdelen die we nodig hebben zijn echter allemaal aanwezig. Klik daarom op ‘No’. Intellimotion builder (opstarten bewegingsdefinitie). Door op deze knop te drukken verschijnt het bijhorende dialoogvenster, klik op het tabblad ‘Units’. Zorg er voor dat de kracht op newton en de tijd op seconde staat.

54


55

Vergewis of het tabblad ‘Gravity’ goed ingevuld is:

Klik op het tabblad ‘Parts’, hier kunnen we aangeven welke stukken er kunnen bewegen en welke niet. Sleep de stukken met de naam ‘Basis’ naar de ‘Ground Parts’ en deze met de naam ‘Verbinding’ naar ‘Moving Parts’ (je kan ook met de rechter muisknop werken en het is ook mogelijk om meerdere te selecteren).

Controleer of op het tabblad ‘Joints’ de optie ‘Revolute’ (draaien) bij ‘Joint Type to Add’ aangevinkt staat.


56

Klik daarna op het tabblad ‘Motion’, open de ‘Joints’ en selecteer om de beweging te definiëren tussen basisstuk en verbinding 3.

Klik tenslotte op het tabblad ‘Simulation’ . Stel de ‘Duration’ in op 2 s en laat 25 frames/s berekenen. Zorg ervoor dat de optie ‘Animate during simulation’ aangevinkt staat.

Als alles goed ingesteld is, zullen we de bewegende delen tweemaal ronddraaien. Test de beweging door op de knop ‘Simulate’ te drukken. Na het uitvoeren van de beweging verschijnt het dialoogvenster opnieuw waarbij de knop ‘Simulate’ niet opnieuw kan gebruikt worden. Klik op de knop ‘Delete Results’ om de knop ‘Simulate’ opnieuw te kunnen activeren. Indien nodig kan je wijzigingen aanbrengen in de animatie. Aanmaken van een avi-bestand. Als de animatie volledig aan je wensen voldoet, kan je overgaan tot het aanmaken van een avi-bestand. Dit gebeurt ook in het dialoogvenster ‘Intellimotion Builder’, meer bepaald op het tabblad ‘Animation’. Vergeet echter niet om de simulatie daarvoor uit te voeren.


57

Kies als startframe 1, als eindframe 26 en als stap 1. Controleer met de knop ‘Browse’ of het filmpje in de juiste map zal opgeslagen worden (c:\data\autocad tekeningen\naam van uw klas – ofwel op je eigen usb-stick). Klik op de knop ‘Create Animation…’ om het filmpje te maken, hierbij worden de verschillende frames berekend. Sluit uiteindelijk het dialoogvenster ‘Intellimotion Builder’ als het opnieuw verschijnt. Nu kan het filmpje gestart worden met b.v. ‘Windows Mediaplayer’. Beweging controleren. We kunnen nu nog controleren of de beweging overal vrij kan draaien. Start zonodig de samenstelling opnieuw op, activeer de ‘Motion’ omgeving en start de ‘Intellimotion Builder’. Klik indien nodig op de knop ‘Simulate’ in het tabblad ‘Simulation’. Klik op het tabblad ‘Interferences’, deze bevat wat uitleg. Klik op de knop ‘Check Interferences…’. Hierbij zal het venster ‘Find Interferences Over Time’ verschijnen. Selecteer in het werkgebied het basisstuk en de aangelegen verbinding 3. Deze verschijnen in het vak ‘Select Parts to test’.


58

Kik op de knop ‘Find Now’ om te testen, het venster ‘Find Interferences Over Time’ wordt aangepast.

Als er geen problemen zijn, zal er hier geen opmerking komen, de beide stukken kunnen inderdaad vrij t.o.v. elkaar bewegen. Met een klik op de knop ‘New Search’ kan je de andere stukken gaan controleren. We voeren hier de verbinding 2 toe en starten de controle opnieuw.

Nu krijgen we wel interferenties, de problemen zullen zich voordoen tussen een basisstuk en verbinding 2. We kunnen nu de samenvoeging zodanig aanpassen zodat alle bewegingen vrij kunnen bewegen.

Solid Edge 3D tekenen en ontwerpen

Recommend Documents