Sebastiaan en Jeroen vervoeren piano s 40 Werkeloos en Code (On)begrip tussen planner en chauffeur 6

LOS SE NUMMERS 4 ,95

M AGA ZINE VOOR MENSEN DIE WERK EN IN T R A NSPOR T EN LOGIS T IEK

Sebastiaan en Jeroen vervoeren piano’s 40 Werkeloos en Code 95 28 (On)begrip tussen planner en chauffeur 6 TONM AGA ZINE .NL 5 4•0 6•14

TON 54 • 06-14 PAG I N A 2

DIT NUMMER

Planners en chauffeurs Soms kunnen ze elkaars bloed wel drinken: planners en chauffeurs. Toch zijn ze afhankelijk van elkaar. Drie duo-interviews over begrip over en weer. PAGIN A 6

Hoe zie jij jezelf? Hoe zie jij je beroep? En krijg je waardering voor wat je doet? Het TON-panel geeft antwoord: de meeste mensen zijn best tevreden met hun werk. PAGIN A 20

TON 54 • 06-14 PAG I N A 3

Werkloos worden is al erg genoeg. Als je dan ook nog je vakbekwaamheid dreigt kwijt te raken, verdwijnt een baan helemaal uit zicht. Sinds kort is er een reddingsboei.

Werkloos en Code 95 PAGIN A 28 EN V ERDER Allerlei

Pagina 4

Wajongers aan het werk

Pagina 14

De Overstap

Pagina 18

Einde dag

Pagina 26

TONTON: Laden en zekeren

Pagina 32

Gerard Koorevaar vijftig jaar in de melk

Pagina 34

TON kort

Pagina 37

Vertel ’t TON

Pagina 38

In beeld : de pianotransporteur

Pagina 40

TON Puzzel

Pagina 48

Goeie Smoes!

Pagina 50

Service/Colofon

Pagina 51

TON 54 • 06-14 PAG I N A 4

TON A LLERLEI

C AO V R A AG

Een ansichtkaart

Klopt je vakantiegeld?

Brieven en kaarten schrijven, is uit de mode. Een mailtje is sneller verstuurd. Toch krijgt TON nu en dan nog met de hand geschreven post. Zoals deze kaart van mevrouw Broeders Boeke uit Oud-Beijerland.

In mei ontvang je de vakantiebijslag. Hoeveel dat moet zijn kun je gemakkelijk narekenen. Als je per vier weken wordt betaald, vermenigvuldig je het loon van de vierde periode met 13. Wordt je per maand betaald, dan vermenigvuldig je het loon over de maand april met 12. Over de uitkomst bereken je vervolgens 8 procent en dan heb je de correcte vakantiebijslag. Bij deze berekening is ‘loon’ niet alleen je functieloon, maar dat wordt vermeerderd met een eventuele ploegentoeslag en persoonlijke toeslag.

BEREKENING De rekensommen zien er dus zo uit: Bij vier-wekenbetaling: loon vierde periode x 13 x 0,08 = je vakantiebijslag. Bij maandbetaling: loon april x 12 x 0,08 = je vakantiebijslag.

Uitzondering

Hoe loopt het af? Havengebied Calais 01.59 uur Uitgeput zakt Georgios op de vloer van de container. Hij kan niet meer. Voor zijn gevoel heeft hij urenlang staan bonken en roepen. De Bulgaar naast hem is al veel eerder gestopt. Met een hand aan zijn zere hoofd is hij gaan zitten en hij heeft zijn schijnende mobieltje naast zich op de grond gelegd. Havengebied Calais 02.04 uur Het heeft iets langer geduurd dan Vlodrop beloofd had, maar daar zijn ze dan: acht politieauto’s. Ze komen in een lange rij aanrijden over de landweg en voeren geen sirenes. Als ze bij de truck van Arend aankomen, laat de voorste auto even zijn zwaailicht oplichten. De agent achter het stuur draait zijn raampje open en Arend doet hetzelfde. “Bent u de Eagle?”, vraagt de agent in slecht Engels. De ontknoping van de FeuilleTON lees je op tonmagazine.nl

Ben je korter dan één jaar in dienst bij je werkgever, dan kan het zijn dat je de vakantiebijslag in twee termijnen krijgt betaald. Een deel in de maand mei en een deel in de maand november. Let op: Een vakantiebijslag mag niet worden gereserveerd voor latere uitbetaling en moet over het lopende kalenderjaar worden betaald. Controleer dit dus altijd! Ben je jonger dan 22 jaar, dan gelden er afwijkende regels. Vragen? Bel gratis met de Stichting VNB 0800-0225022, kijk op caonaleving.nl of mail naar [email protected]

TON 54 • 06-14 PAG I N A 5

TON C OLUMN

PENSIOEN VR A AG Langdurig ziek en pensioen Wat gebeurt er met je pensioenopbouw als je arbeidsongeschikt raakt? En kun je een aanvulling op je arbeidsongeschiktheidsuitkering krijgen?

WIA-uitkering

Cambio de sentido Spanjerijders herkennen dit. Wisseling van rijstrook, keren, U-bocht. Het is in Spanje streng verboden te keren op de weg, dus hebben ze daar veilige plaatsen gecreëerd om te draaien met je voertuig. Zelf ben ik ook aangekomen op een ‘cambio de sentido’. Niet met mijn truckie in Spanje, maar in mijn leven. Ik ga na bijna twaalf jaar van rijbaan wisselen; ik ga de aardappelen en A.B. Texel verlaten. Niet omdat ik het niet naar mijn zin had. A.B. Texel is een geweldig bedrijf om voor te werken, strikte cao-naleving, opleidingen worden betaald, no-nonsense, bek houden en rijden. Zoals het hoort. Maar de opwinding was weg, elke dag aardappelen is elke dag aardappelen. Ik ben nog een van die mannen die vrachtwagenchauffeur werd, omdat ik dat graag wilde zijn. Niet als beroep, maar als leven. Op mijn negentiende, mijn eerste reisje naar Oostenrijk. Nu 47, gepokt en gemazeld en behalve Finland en Ierland in alle Europese landen gereden. En zo was ik tevreden met mijn bestaan, reed de aardappelen heen en weer, tot ik een prachtig aanbod kreeg. Een mooie mix van ver weg, maar ook dichtbij. Niet alleen vracht rijden, maar ook hulp verlenen, beetje sleutelen en mensen helpen in een iets groter speelveld. Van de Noordkaap tot de Bosporus. Ik ga in opdracht van de ANWB vakantiegangers repatriëren. Met een mooie Scania autotransportcombinatie ga ik nu wél elke dag een aanslag plegen op mijn vakmanschap en kennis. Ongetwijfeld zal ik ook in Spanje mensen en motorvoertuigen ophalen. En bij de verkeersborden met ‘cambio de sentido’ zal ik dan vast nog wel eens denken aan mijn jaren in het beroepsgoederenvervoer en aan mijn columns in TON. Dennis TON is 48 jaar en woont in Bovenkarspel. Sinds zijn negentiende is hij vrachtwagenchauffeur. Hij werkt bij AB Texel.

Als je langer dan twee jaar ziek bent en voor meer dan 35 procent arbeidsongeschikt, kom je in aanmerking voor een WIA-uitkering van UWV. Je hebt dan recht op zogenoemde premievrijstelling voor je pensioenopbouw, tot maximaal 60 procent. Premievrijstelling wil zeggen dat je pensioen blijft opbouwen, waarbij het pensioenfonds de premie betaalt. Hoeveel je opbouwt, hangt af van hoe arbeidsongeschikt je bent. In het overzicht zie je de percentages. % arbeidsongeschiktheid

% premievrijstelling

65% - 100% 60% 45% - 65% 30% 35% - 45% 15% minder dan 35% 0%

arbeidsongeschiktheidspensioen? Als je in de sector goederenvervoer werkt, kun je bij Pensioenfonds Vervoer een aanvulling op je WIAuitkering aanvragen. Om hiervoor in aanmerking te komen, moet je aan twee voorwaarden voldoen. 1. Je bent op of na 1 januari 2006 arbeidsongeschikt geworden. 2. Je bent na 2 jaar (nog) voor meer dan 35 procent arbeidsongeschikt. De hoogte van de WIA-aanvulling is 10 procent van je laatstverdiende salaris, inclusief overwerkuren.

Hoe lang krijg je die aanvulling? Hoelang je die aanvulling op je WIA-uitkering krijgt, hangt af van de mate waarin je volledig en duurzaam arbeidsongeschikt bent. Kom je waarschijnlijk nooit meer aan het werk (dan heb je een IVA-uitkering), dan duurt de aanvulling 3 jaar. Heb je een WGA-uitkering (Regeling Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsongeschikten), dan duurt de aanvulling zolang je meer dan 35 procent arbeidsongeschikt bent. Meer weten? Kijk op pfvervoer.nl

TON 54 • 06-14 PAG I N A 6

Pl anner s en c h auffeur s

Winder Limmen in Alkmaar De planner: Arjan Kaandorp (46) uit Limmen,

19 jaar bij Winder Limmen De chauffeur: Ron Duinmeijer (56) uit Heilo, 17 jaar bij Winder Limmen

Van Eijck International Car Rescue in Hulten De planner: Antoin Moonen (42) uit Oosterhout, 9 jaar bij Van Eijck De chauffeur: Henri van de Wakker (54) uit Veldhoven, 7 jaar bij Van Eijck

Niet altijd

TON 54 • 06-14 PAG I N A 7

De relatie planner-chauffeur... dat is niet altijd koek en ei. Chauffeurs roepen vaak dat de planning niet snapt hoe het er ‘buiten’ aan toegaat. Planners klagen dat de collega’s op de weg niet begrijpen hoe lastig het is: klanten én chauffeurs tevreden houden. TON laat drie duo’s aan het woord, bij drie bedrijven die zich bezighouden met speciaal transport. Het draait vooral om communicatie en flexibiliteit, vinden Wilfred en Chris, Antoin en Henri, Arjan en Ron. Transportbedrijf H. Vink & Zonen b.v. in Barneveld De planner: Wilfred de Rijk (39) uit Barneveld, 22 jaar bij Vink De chauffeur: Chris Boekhout (30) uit Lunteren, 7 jaar bij Vink

koek en ei

TON 54 • 06-14 PAG I N A 8

We moeten het samen doen Bijna negentig jaar geleden begon Transportbedrijf Vink & Zonen als ‘bomensleepbedrijf’. Nu doen ze alle takken van transport. De hoofdmoot is aannemerij in civiele techniek; daarnaast transport voor derden, afvalwerking, beton, recycling, elektra. Wilfred: “We zijn met 245 man een grote onderneming. Toch heerst hier nog de sfeer van een familiebedrijf.” Chris: “Ik ben chauffeur op een dieplader. Vind ik prachtig. Af en toe rijd ik nog wel eens in het ‘gewone’ transport, maar dan verveel ik me. Dat is geen uitdaging. Speciaal transport is de topsport in het wegvervoer. Je moet technische kennis hebben, verkeersinzicht en op de millimeter kunnen werken.” Bij Vink werken zes planners; Wilfred is verantwoordelijk voor de chauffeurs die speciaal transport rijden. Zestig procent van het werk bij Vink is vervoer van eigen machines, zoals mobiele

brekers, dumpers, mobiele- en rupskranen en andere buitenmaatse ladingen. Speciaal transport betekent voor chauffeurs vaak lange dagen, want de machines moeten vóór of ná de werkzaamheden worden verplaatst. Chris: “We maken samen het werk. Als ik op pad ga, ben ik meestal geladen met materieel van Vink dat ik naar een project van Vink breng. Mijn collega’s daar hebben die spullen nodig om hun werk te kunnen doen.” Wilfred: “Vaak gaan er met de diepladers eigen transportbegeleiders mee. Dat is beter dan wanneer je met externe begeleiders werkt. Collega’s helpen elkaar met laden en lossen. Ik ben naast planner ook transportbegeleider. Zo weet ik wat onze chauffeurs onderweg tegenkomen. Ik kan wel achter de computer zitten plannen, maar dan heb ik minder feeling met de praktijk.”

TON 54 • 06-14 PAG I N A 9

chauffeur Chris Boekhout EN Planner Wilfred de Rijk

Speciaal transport is moeilijker in te plannen dan distributie. Chris: “Je weet van tevoren nooit hoe de dag gaat lopen. Je kunt veel plannen en voorbereiden, maar je hebt niet alles in de hand. Je bent met speciaal spul onderweg en afhankelijk van anderen.” Wilfred: “Je komt vaak voor verrassingen te staan. Dan is bijvoorbeeld het wegmeubilair niet verwijderd of liggen er geen rijplaten klaar. Of de machine die je moet vervoeren, start niet. Soms klopt de informatie die ik heb gekregen niet. Dan is de machine vier meter hoog in plaats van de opgegeven drieënhalve meter. En dan heeft de chauffeur een probleem.” Chris: “Soms zijn er wel spanningen. Dan ben ik om vier uur klaar en wil ik naar huis. Maar dan belt Wilfred met nog een klus.” Wilfred: “Ja, ik probeer zoveel mogelijk bijtijds het werk door te geven, maar een enkele keer komt er iets tussen dat echt

gedaan moet worden.” Chris: “Dat is ook niet erg, Wilfred, maar thuis rekenen ze op me. En dan kan ik de kleine weer niet naar bed brengen. Dat geeft dan wel wat stress.” Bij Vink wordt niet gewerkt met een weekendrooster. Wilfred: “Niet nodig. Er zijn genoeg chauffeurs die willen bijspringen. Als ik in de avonduren of in het weekend bel, dan zegt driekwart: ‘Ja, ik kom eraan’. Dat komt door het wij-gevoel dat hier heerst.” Chris: “Wij kunnen op elkaar rekenen. Er is hier een open en eerlijke sfeer. Als chauffeur speciaal transport en als planner moet je flexibel zijn. Je moet je niet vastpinnen op ritjes. Wil je dat wel, dan moet je op de beton- of kiepwagen gaan rijden. Dan weet je precies hoe laat je elke dag klaar bent.”

TON 54 • 06-14 PAG I N A 1 0

Planner buitenland Antoin Moonen en chauffeur Henri van de Wakker

Repatriëring is speciaal werk. Van Eijck International Car Rescue is een (inter)nationaal takel- en bergingsbedrijf. Er zijn acht vestigingen, waarvan zeven in Noord-Brabant en een in Spanje. Antoin: “Toen ik hier begon, was ik de vijfde internationaal chauffeur. Nu doe ik de planning voor vijftien man die op het buitenland rijden. In de zomervakantie is het hard aanpoten, dan stuur ik wel veertig chauffeurs aan.” Henri: “Mijn favoriete land is Engeland, maar ik rij heel veel op Frankrijk. Daar gaan de meeste vakantiegangers naartoe en mensen die naar Spanje of Portugal willen, moeten er doorheen. Ik haal auto’s caravans, campers en motoren op. En op de heenweg vervoer ik vaak vervangende auto’s. Ik houd van afwisseling, wil per se op het buitenland rijden. Een rondje binnenland is niks voor mij.”

Elke maandagochtend om vijf uur maakt Antoin samen met bedrijfsleider Hans Stevens de weekplanning. Op zeven grote landkaarten plakt Antoin stickers met wagennummers. Zo kunnen de chauffeurs zien waar ze die week naartoe moeten. Henri: “Ik meld me om zes uur, want ik wil altijd zo snel mogelijk op pad. Alles wat ik op maandag doe, hoef ik vrijdag niet te doen.” Antoin: “Ik weet dat Henri vroeg weg wil. Daar houd ik rekening mee in de planning. Ik ken de chauffeurs. De een werkt sneller dan de ander. Als er een flinke rit is, met veel verschillende adressen, dan kies ik een chauffeur van wie ik weet dat hij het in een week redt.” Hoe mooi de weekplanning er ook uitziet, het kan zomaar veranderen. Van Eijcks klanten zijn alarmcentrales in binnen- en buitenland, verzekeringsmaatschappijen en leasebedrijven.

TON 54 • 06-14 PAG I N A 1 1

Weten wat het werk inhoudt Antoin: “Komt er een spoedmelding binnen, dan moet ik de weekplanning aanpassen. De klant is koning, daar is geen discussie over.” Henri: “Antoin bepaalt wat er gebeurt, ik heb geen overzicht. Soms moet je honderdvijftig kilometer omrijden. Dat is niet altijd leuk, maar het hoort bij het werk.” Antoin: “Ik heb jaren op de weg gezeten. Ik ken het wagenpark. Iedere repatriëring is weer anders. Nu ik planner ben, is die ervaring handig. Af en toe denk ik dat ik weer eens een ritje moet maken om feeling te houden met de praktijk. Want de afgelopen jaren is er veel veranderd.” Henri: “Het is waar dat Antoin weet wat het werk inhoudt. Je staat altijd voor verrassingen. Soms moet je voertuigen ophalen die bij een ongeluk betrokken waren. Dan zie je nog bloedsporen, of kapotte kinderzitjes. Dat is heftig.”

Bij Van Eijck werken ze sinds anderhalf jaar met een eigen app. Eén druk op de smartphone en een chauffeur ziet wat zijn weekplanning is en welke veranderingen er zijn. Antoin: “Dankzij het volgsysteem op de wagens weet ik precies waar de chauffeurs zich bevinden. Dat is voor ons handig; zo kunnen we snel een spoedmelding inplannen.” Henri: “Klopt, ik kijk op mijn app en zie of er een klus bijkomt, of dat alles omgegooid wordt. Gelukkig kan ik, in overleg met Antoin, altijd mijn route veranderen als ik denk dat het sneller is. Goed communiceren met elkaar is belangrijk in dit werk.”

TON 54 • 06-14 PAG I N A 1 2

We kunnen op elkaar rekenen Winder Limmen doet speciaal transport. Met vijfenzeventig medewerkers, drie vestigingen, zes planners en vijftig trekkende eenheden vervoeren ze vooral materiaal voor de offshore. Arjan: “Ik ben met het bedrijf opgegroeid. Als jochie van acht zat ik al bij mijn vader in de wagen bij Winder. Toen ik zelf mijn vrachtwagenrijbewijs haalde, ging ik hier werken. Begon op de bakwagen met kraan en eindigde in het speciaal transport op de dieplader. Die veertien jaar ervaring als chauffeur komen me nu goed van pas als planner.” Ron: “Voor het vervoer van offshore materiaal moet je snel kunnen schakelen, want dit werk verdraagt geen uitstel. Dat onverwachte houdt mij bij Winder. Ik hou van afwisseling en verrassingen onderweg. En hoe groter, breder, hoger, zwaarder of langer … hoe mooier ik het vind. Het is prachtwerk.” Offshore is een 24-uurs ‘business’ en dus moeten ook de men-

sen bij Winder Limmen 24 uur per dag klaarstaan. Dat betekent voor chauffeurs dat zij flexibel moeten zijn – en dat geldt ook voor hun thuisfront. Ron: “Laatst had ik met mijn vrouw afgesproken op woensdagavond iets leuks te gaan doen. Maar er kwam een klus tussendoor. Sta ik woensdag met mijn lading vast in Rotterdam. Dan moet ik mijn vrouw weer afbellen. Zij is dat gewend, anders zou het spanningen geven. En daarom is Arjan ook planner geworden!” Arjan: “Klopt. Na veertien jaar op de wagen was ik het zat om dag en nacht in touw te zijn. Ik heb een gezin met kleine kinderen. Nu zit ik op mijn plek.” Plezier en uitdagingen in het werk zijn belangrijk, vinden Arjan en Ron. Ron: “Het kan mij niet gek genoeg zijn. Ik maak foto’s van wat

TON 54 • 06-14 PAG I N A 1 3

Planner Arjan Kaandorp en chauffeur Ron Duinmeijer

ik nu weer heb geladen. En als er onderweg problemen zijn, dan bel ik Arjan. Want hij weet met welke wagen en lading ik op pad ben.” Arjan: “Voor mij is het steeds weer een uitdaging om een rit zo goed mogelijk te laten verlopen. Dat betekent routeonderzoek, vergunningen aanvragen, zorgen dat de te rijden route vrij van obstakels is. Vaak ga ik samen met de chauffeur achter de computer zitten om de route nog een keer door te nemen en te wijzen op eventuele obstakels.” Vertrouwen, communicatie en flexibiliteit; dat zijn de ingrediënten voor goede samenwerking tussen planners en chauffeurs. Ron: “Ik vertrouw Arjan. Dat is belangrijk. We kunnen op elkaar rekenen. Als ik hem bel omdat ik niet op tijd kan lossen, dan blijft hij rustig. Hij weet dat zoiets kan gebeuren.” Arjan: “Vorig jaar zijn we met een ander computerprogramma

voor de planning gestart om het telefoonverkeer tussen planners en chauffeurs te verminderden. Het leek ideaal, want door minder contact met de chauffeur had de planner meer tijd voor de klanten. In de praktijk pakte het anders uit. Het belletje naar de chauffeur is erg belangrijk. Door even contact met elkaar te hebben, voorkom je veel problemen. En daar gaat het om.”

TON 54 • 06-14 PAG I NA 1 4

Wa jonger s a a n he t werk

Met een stempel over de drempel Ze staan vaak al met 1-0 achter nog voor de wedstrijd begonnen is. Jonggehandicapten hebben de grootste moeite om een ‘normale’ baan te vinden. Met een pilot proberen VTL en SITA meer Wajongers aan het werk te krijgen in transport en logistiek. Hoe kom je met een - ongewild - stempel over de drempel?

TON 54 • 06-14 PAG INA 1 5

Een overwinning op mezelf Rik Keizer (27) uit Emmen is chauffeur in opleiding bij SITA Recycling Services in Emmen Rik: “Als kind vertoonde ik jarenlang probleemgedrag. Er was met mij geen land te bezeilen. Pas op de middelbare school kwamen we erachter dat ik PDD-NOS had, een ontwikkelingsstoornis. Dan ga je de molen in. Ik heb heel wat kinderpsychiatrische ziekenhuizen van binnen gezien.”

Geen belemmering “Langzaam maar zeker heb ik ermee leren omgaan. Mijn aandoening is voor mij geen enkele belemmering meer. Ik weet dat er andere mensen zijn met PDD-NOS die er meer last van hebben. Maar zo ken ik ook veel gewone mensen die bij het minste of geringste in de stress schieten.”

Spugen van spanning “Als kind wilde ik al chauffeur worden. In vakanties ging ik altijd mee op de vrachtwagen van een buurman. Maar meestal liep ik na een paar kilometer al te spugen van de spanning, haha. Het is op de een of andere manier nooit gelukt om chauffeur te worden: ik ging naar het mbo en kwam daarna in andere sectoren terecht.”

Laatste kans “Ik heb van alles en nog wat gedaan, meestal via uitzendbureaus. En dan merk je dat je je met PDD-NOS extra moet bewijzen. Alsof het op mijn voorhoofd geschreven stond. Solliciteren

TON 54 • 06-14 PAG I N A 1 6

Wajong is voor mij nu alleen nog maar een vangnet

Gewoon één ging moeizaam. En ergens langere tijd werken kwam bijna niet voor. Je kunt dus wel zeggen dat dit voor mij een mooie kans is om met een leuke baan oud te worden. Misschien wel de laatste: als ik dit verklooi, blijf ik in het molentje van UWV en uitzendbureaus zitten.”

Versnelde opleiding “Momenteel werk ik als belader bij de afvalinzameling. En het is de bedoeling dat ik straks zelf achter het stuur zit. Na mijn proeftijd ben ik meteen begonnen met de chauffeursopleiding op het ROC. Ik ben de oudste van de klas, maar daar lig ik niet wakker van. Ik wil die twee jaar in één jaar halen: ik zit liever vandaag dan morgen op de wagen.”

Droom “Het is een pittig jaar, met lange dagen. Een dag per week naar school en elke avond in de boeken. En de wekker gaat om vijf uur. Dan heb ik ook nog drie kinderen. Soms weet ik niet waar ik de tijd vandaan moet halen. Maar ik weet waarvoor ik het doe. Deze droom heb ik altijd gehad. Nu kan ik ‘m waarmaken.”

Overwinning “Mijn schoonvader is internationaal chauffeur en zegt wel eens dat er diesel door mijn aderen stroomt. Mijn vrouw begrijpt dat ook. Ze weet wat er gevraagd wordt en dat ik niet elke dag om vijf uur thuis ben. Die steun is fijn, ze ziet ook dat ik geniet van mijn werk. Ik ben helemaal opgenomen bij SITA, ik ben een volwaardig medewerker. Zonder aangepast werk of minder uren. Dat zie ik als een overwinning op mezelf. Wajong is nu alleen nog maar een vangnet.”

Wie wat Wajong Wet Wajong staat voor Wet werk en arbeidsondersteuning jonggehandicapten. De Wajong is voor mensen die op jonge leeftijd (in de regel vóór hun achttiende) een langdurige ziekte of handicap hebben gekregen en hulp nodig hebben bij het vinden of behouden van betaald werk. Jonggehandicapten kunnen een Wajong-uitkering aanvragen als zij niet kunnen werken of met hun werk niet genoeg verdienen. Nederland telt zo’n 240 duizend Wajongers.

TON 54 • 06-14 PAG I N A 1 7

Ik wil net als ieder ander behandeld worden

Jaap Ouwendijk (29) uit Veenendaal is papiersorteerder bij SITA Papier en Kunststof Recycling in Soesterberg.

van de jongens

Jaap: “Door PDD-NOS heb ik moeite dingen uit te leggen en te verwoorden wat ik bedoel. Vervelend, ja. Maar vooral voor de buitenwacht. Ik heb er zelf geen probleem mee. Het is zoals het is. Ik ben fit en kan doen wat ik wil. Maar vast werk heb ik nooit gehad. Dat heb ik altijd jammer gevonden. Ik hopte van baan naar baan. In de bouw of waar dan ook. Je begint telkens weer opnieuw. Dat is frustrerend.”

Geen issue Locatieleider Eric Scheggetman van SITA vult aan: “Voor ons is Jaaps aandoening eigenlijk helemaal geen issue. Hij kwam hier op gesprek en vroeg meteen wanneer hij kon beginnen. Zulke aanpakkers kunnen we hier wel gebruiken. Jaap is gewoon één van de jongens. We zien niet eens dat Jaap ‘anders’ is dan de rest.”

Stevig doorwerken Jaap: “Ik zit helemaal niet te wachten op een stempel. Ik wil gewoon hetzelfde behandeld worden als ieder ander. Stilzitten is ook niks voor mij. Ik ben blij dat ik aan de slag ben. Aan de sorteermachine scheid ik karton van papier. Met zijn allen verwerken we hier ruim duizend ton per werk. Stevig doorwerken. Zoals het hoort. Die machine moet draaien.”

Niet kijken naar beperkingen De Wajong-instroompilot van VTL en SITA, gestart in het najaar van 2013, is inmiddels goed voor dertien werkplekken ingevuld door Wajongers. HR-Manager Mirjam Oelen-Rijss van SITA: “Onze ervaring is dat Wajongers vaak juist extra gemotiveerd zijn, omdat ze vanuit een achterstandspositie komen. Bij ons werken de Wajongers in allerlei operationele functies. We begeleiden ze tijdens hun dagelijkse werkzaamheden, in nauw overleg met de jobcoach en de leidinggevende. We vinden het belangrijk dat je kijkt naar mogelijkheden, niet naar beperkingen.”

Vlot tempo Locatieleider Eric: “Vanaf dag één draaide je direct een vlot tempo. Terwijl sommigen al na een uur afhaken vanwege de hoge snelheid van de lopende band.” Jaap: “Soms is het net alsof je op een bootje zit, daar aan die lopende band. Maar ik ben niet zeeziek te krijgen. Gooi die band maar lekker vol.”

Breder inzetbaar Locatieleider Eric: “Ik ben best trots dat Jaap het zo goed doet. En dat ligt vooral aan Jaap zelf. Hij doet volop mee, gaat op in het team. Extra begeleiding is eigenlijk niet nodig. Als er wat is, dan weet Jaap dat hij altijd kan aankloppen. Hij werkt nu 24 uur. We gaan kijken of Jaap nog breder inzetbaar is.”

TON 54 • 06-14 PAG I N A 18

DE OV ER S TA P

Je leven lang hetzelfde werk doen? Dat kan natuurlijk, als je lijf en hoofd het aankunnen. Maar het moet niet. Je kunt ook gaan voor een andere baan, of misschien zelfs een ander vak. De laatste aflevering in een serie over mensen die voor een overstap kiezen.

Koerie

TON 54 • 06-14 PAG I N A 19

er > magnetiseur Drie jaar geleden ontdekte koerier Michael Meijer (53) uit Bodegraven dat hij een bijzonder gave bezit. Hij kan via handoplegging spanningen en blokkades opheffen. Naast zijn parttime baan bij DHL heeft hij nu een praktijk als magnetiseur.

ten doorstraalt naar mijn polsen. Maar ik ben geen tovenaar die iedereen kan genezen. Soms lukt het gewoon niet.”

Wat was het moeilijkste? “Niets. Ik kan het combineren met mijn werk als koerier bij DHL, zoals ik dat al jaren doe.”

Wat deed je – wat doe je? “Ik werk nog steeds bij DHL Utrecht als koerier, op dezelfde basis als toen ik er achtentwintig jaar geleden begon. Destijds koos ik ervoor om vroeg in de ochtend te starten en in de middag op tijd vrij te zijn. Toen had ik in mijn achterhoofd dat ik een antiekzaak zou beginnen. Die is er nooit gekomen. Nu gebruik ik de vrije uren als magnetiseur.”

Wat was de aanleiding? “In 2011 ging mijn vrouw met gezondheidsklachten naar magnetiseur Harry Smit in Boskoop. Die heeft haar van jarenlange migraine verlost. Ik ‘behandelde’ haar eerder ook wel eens en dan voelde ik een tinteling in mijn handen. Maar ik deed dat nooit lang genoeg. Ik wist immers niet dat ik ook die gave had. Toen ik Harry Smit over die tintelingen vertelde, adviseerde hij mij om ermee te experimenteren. Op vakantie in Italië ben ik dat jaar mensen gaan helpen. In totaal deed ik 73 behandelingen bij 28 mensen. Op het strand, in restaurants en bij mensen thuis. Bijna allemaal met goed resultaat.”

Wat vinden je collega’s? “Ze reageren over het algemeen goed. Sommigen lachen, omdat ze er niets in zien. Dat is wel wat beter geworden nadat ik een collega met succes behandelde en die het voor me opnam. Daarna kwamen er nog twee collega’s die er baat bij hebben.”

Wat moest je ervoor doen? “Niets. Het is een gave; die heb je of die heb je niet. Je kunt wel je zintuigen verder ontwikkelen. Het begon bij mij met een spanning die zich opbouwt in mijn handen en bij heftige klach-

Waar zag je tegenop – en viel het mee? “Ik zag nergens tegenop. Mijn werkgever vroeg wel eens aan me of ik wel wilde blijven rijden bij DHL.”

Wat zal je volgende stap zijn? “Voorlopig nog niets. Mijn DHL-werk geef ik niet op. Daarvoor is het een veel te leuke baan. De combinatie koerier en magnetiseur werkt voor mij heel ontspannend.”

Wat was het mooiste van je vorige baan – wat is het mooiste van je nieuwe beroep? “De afwisseling die ik nu heb is heel leuk. En als magnetiseur vind ik het mooi om mensen te helpen. Ik heb een redelijke ‘bagage’ en kan goed met mensen opschieten en vooral goed luisteren.”

Wat vindt je partner van de verandering? “Mijn vrouw vindt dat ik een stuk rustiger ben sinds ik als magnetiseur werk. Ze denkt dat ik mijn hele leven al heb geweten dat ik iets kon, maar niet wát het was. Dat heb ik op mijn vijftigste toch nog ontdekt.”

Wat levert het je op? “Vooral het goede gevoel dat ik iets voor mensen kan doen. In financiële zin vraag ik een bescheiden vergoeding, die van tevoren vaststaat.”

michaelmeijer.com

TON 54 • 06-14 PAG I N A 2 0

TON-panel

(Zelf)beeld van je beroep

p

TON 54 • 06-14 PAG I N A 2 1

Hoe zie jij je beroep? Eenzaam en zwaar? Boeiend en zinvol? Ben je er trots op? En krijg je waardering voor je werk? Een enquête onder TONlezers toont redelijke tevredenheid. Negen leden van het TON-panel geven hun persoonlijke mening.

TON 54 • 06-14 PAG I N A 2 2

‘Máár’ vrachtwagenchauffeur Menno Fenneman (42) uit Bovenkarspel rijdt bloemen en planten voor Bakker Internationaal Koeltransport Bovenkarspel: “Sommige mensen vinden mijn vak wel interessant. Anderen hoor je zeggen: Hij is máár vrachtwagenchauffeur. Zelf vind ik dat ik prachtig werk heb. Zwaar, ja. Lang van huis, ook. Ik rijd veel op het buitenland, Frankrijk, Italië, Noord-Spanje, Engeland. Bevalt me nog altijd uitstekend, al zou ik wel wat meer waardering van klanten willen krijgen. We doen ons best om bloemen en planten op tijd te leveren. Maar we worden veel te vaak niet als een mens behandeld. Ze ergeren zich eraan als je te laat bent, maar vragen zich niet af hoe dat komt. Maar er zijn ook uitzonderingen, zoals bij Villa Verde in Brive, Frankrijk. Daar nemen ze de tijd voor je, met een kop koffie en een praatje. Ik voel me echt welkom bij kleine bedrijven en particuliere kwekers. Bij de grote Franse ketens is het keihard en tel je niet mee.”

Bijna een hobby Willy Peters (43) uit Oeffelt rijdt vooral drukwerk voor Schouten Transport Gennep: “Ik ben ooit begonnen als planner. Maar de muren kwamen na een paar jaar op me af. Ik wilde rijden. Ik zie het eigenlijk niet als een beroep; het is bijna een hobby. Waardering krijg ik genoeg. Van mijn werkgever, van collega’s en ook van klanten. In Duitsland, waar ik veel kom, is de waardering van klanten de laatste jaren zelfs verbeterd. Vroeger werd je er afgesnauwd. Ik heb de indruk dat ze nu veel soepeler en aardiger zijn, als jij je werk maar goed en netjes doet. Ondanks alle regels blijft mijn werk leuk. Alhoewel ik vooral die rijtijden veel te strak vind. En dan zie je, bijvoorbeeld in België, dat het helemaal niet om controle gaat, maar om geld binnen te halen.”

Schouderklopje Marleen van Sighem (50) uit Renesse is commercieel medewerker binnendienst bij Afval Service Zeeland in haar woonplaats: “Mensen bellen op omdat ze een probleem hebben: ze willen hun afval kwijt. Dan kan ik ze altijd helpen en daar worden beide partijen blij van. Ik doe dit werk sinds twee jaar, zestien uur per week. Daarnaast ben ik ook nog ‘manusje van alles’ bij de ondernemersvereniging van Renesse. In die rol kreeg ik deze baan aangeboden. Dankzij mijn werk voor de ondernemersvereniging kom ik makkelijker binnen bij bedrijven die ik al ken, terwijl Afval Service Zeeland er nog geen relatie heeft. Sinds ik hier werk, verbaas ik me erover hoeveel soorten afval er zijn. En wat de mensen allemaal niet kwijt moeten. We werken hier met 23 mensen: kantoor, monteur en chauffeurs. Er heerst een goede sfeer. Ik hoef niet iedere dag een schouderklopje, maar ik krijg ze wel. Zeker als ik een nieuwe klant binnenhaal.”

TON 54 • 06-14 PAG I N A 2 3

Mooi werk Emile van Gennep (48) uit Rotterdam is planner bij Allround Transport in Hoogvliet: “Een compliment vind ik wel leuk, maar de meeste waardering haal ik toch uit het werk zelf. Bijvoorbeeld als ik samen met mijn collega’s iets voor elkaar heb gekregen. Ik heb mooi werk. Er zit een begin en een eind aan, je kunt op korte termijn resultaten boeken. Ik ben hier in 1998 op een bijzondere manier terecht gekomen. Ik werkte destijds in de aquariumhandel en bij Allround zochten ze een assistent-planner voor de afdeling Scandinavië. Ik zag de advertentie, die was in het Zweeds! Ik kan toevallig Zweeds lezen; ben die taal gaan leren vanwege een Zweeds klasgenootje. En vanwege mijn moeder. Die woonde in de oorlog in Zweden en had er nog steeds contacten. Ik ben hier een tijdje weggeweest, heb andere dingen gedaan. Opslag en distributie van computerspelletjes, in het zwembad gewerkt. Maar uiteindelijk kwam ik toch weer in het transport terecht, eerst als distributieplanner bij Marskramer en sinds een half jaar weer internationaal transport bij Allround.”

Niet inklokken Henk Klasens (47) uit Veldhoven rijdt groente en fruit voor Scherpenhuizen in Eindhoven: “Een paar weken geleden moest ik in het weekend vier adressen beleveren in Engeland. Onderweg had ik vertraging, waardoor ik de levertermijnen niet kon halen. Toen heb ik zelf beslist om de klanten in omgekeerde volgorde te bedienen. Zodat ik niet met ze allemaal problemen kreeg. Uiteindelijk was ik alleen bij de laatste tien minuten te laat en daar deden ze niet moeilijk over. Dus toen was ook de verkoper bij ons op het bedrijf helemaal enthousiast. Ik heb dit vak gekozen vanwege het avontuur. Ik wilde wat van de wereld zien en dat is ook gelukt. In het begin van mijn loopbaan was ik soms wel vier weken onderweg in Oost-Europa. Maar in de loop der tijd, ook doordat je een gezin krijgt, is het meer gewoon werk geworden. Wel nog altijd met veel afleiding. Want ik klok niet om acht uur ’s morgens in en negen uur later weer uit.”

TON 54 • 06-14 PAG I N A 2 4

Vaste ronde Robin Eysink (38) uit Loil rijdt distributie bij dds in Westervoort: “Hoe anderen mijn werk zien? Sommige mensen zijn onder de indruk van al mijn gesjouw, maar je hebt er natuurlijk ook die denken dat ik alleen maar een beetje in de rondte kar. Sinds twee jaar heb ik een vaste route rondom Duiven. Ik hou daar wel van: altijd dezelfde rit met bekende gezichten. Een ander wil elke dag iets onbekends, ik vind dit prima. Dus ik ben helemaal blij met mijn vak. En ik krijg ook genoeg waardering, vooral van de mensen om wie het draait: de klanten. Soms staan ze in de poort op je te wachten en dan zeggen ze ook: Blij dat je er bent. Een paar dagen geleden was het heel druk en lukte het me niet om alles af te leveren. Dat hoor je dan wel. Maar als ik op een volle dag alles voor elkaar krijg, hoor je er niks over. Nou ja, wel van de jongens van de planning. Maar ik zou het ook van mijn werkgever willen horen.”

Blij met sms’je Alfons Buise (59) uit Leunen is oproepchauffeur bij Hendrix Transport Horst in Melderslo: “Je bent als chauffeur de laatste in de rij. Als er wat te blaffen valt, doen ze dat tegen jou. En als het goed is gegaan, hebben ‘we’ het goed gedaan. Ik ben blij dat mijn baas mij wel waardeert, dat ik af en toe een sms’je krijg met: ‘Tjonge, dat is prima gelopen.’ Ik zit vanaf mijn achttiende op de wagen. Op mijn tweeëndertigste had ik het wel gezien om drie weken onderweg te zijn naar het Oostblok. Toen heb ik mijn oude vak van monteur weer opgepakt. De afgelopen twaalf jaar rijd ik in het weekend als oproepkracht. Vorig jaar hield mijn werk als monteur op, kwam ik in de WW. Gelukkig mag ik mijn werk als oproepchauffeur blijven doen. Nu ben ik regelmatig met groente en fruit onderweg naar Zuid-Duitsland. Ik vind het prima zo.”

Geen eenvoudige klus Jan Hoogenberg (61) uit Wijnjewoude rijdt bouwmaterialen voor Expeditiebedrijf E. Van der Veen in Bergum: “Mensen die denken dat ik makkelijk werk heb, zitten ernaast. Ik heb een kraan op de wagen waarmee ik bijvoorbeeld stenen, heipalen en vloerdelen op- en aflaad. Dat is geen eenvoudige klus. Probeer het zelf maar eens. Ik heb natuurlijk de ervaring, rijd al vanaf mijn negentiende. De laatste twintig jaar vervoer ik bouwmaterialen. Het liefst zit ik een beetje in de buurt. Ik kom liever niet onder lijn Amsterdam-Utrecht. Ik ben graag ’s avonds thuis en ik ben geen twintig meer. Gelukkig hebben we bij Van der Veen nog werk genoeg. Zo waren we laatst heel druk met het windmolenpark bij Urk. Eén zo’n molen staat op zestig palen en die voerden wij allemaal aan. En we hebben veel werk in de sierbestrating en riolering.”

TON 54 • 06-14 PAGI N A 2 5

Samenwerken Roland Bakker (44) uit Daarlerveen is transportcoördinator bij Combi Terminal Twente in Hengelo: “Als ik vertel dat ik transportcoördinator ben, zegt dat mensen niks. Maar als ik laat zien wat het inhoudt, is iedereen onder de indruk. Waar trein, water- en snelweg bij elkaar komen, zorg ik ervoor dat ze op elkaar aansluiten. Dat is hectisch werk, want er gebeurt altijd wat. De ene keer hopen de containers zich op in de haven van Rotterdam. Dan komen ze dus te laat in Hengelo om overgeladen te worden op een schip, vrachtwagen, trein of een andere boot. De andere keer is er een staking of ‘gewoon’ vertraging. Mijn vierentwintig collega’s en ik zorgen dan voor ander vervoer. Waardering krijg ik genoeg. Van mijn werkgever, van onze klanten. Het meest stel ik de waardering van mijn collega’s op prijs. Ik zadel ze vaak op met problemen. Moeten ze ruimte maken voor extra containers of een planning omgooien. Als ze dan toch blij zijn, ben ik het ook. Want geloof me: we moeten het echt samen doen.”

Driekwart is trots

TON peilde hoe mensen in transport en logistiek hun beroep zien. Eigenlijk zijn de meesten best tevreden. De verschillen in beleving tussen internationale en nationale chauffeurs en tussen chauffeurs en andere functies zijn klein. Mijn beroep ... ... is boeiend

vindt 76%

... is zinvol

vindt 87%

... is zwaar

vindt 64%

... is ingewikkeld

vindt 40%

... is afwisselend

vindt 82%

... is eenzaam

vindt 23%

... is goed te combineren met gezinsleven

vindt 37%

... is verantwoordelijk

vindt 92%

... geeft veel vrijheid

vindt 54%

... wordt gewaardeerd

vindt 48%

... maakt me trots

vindt 75%

Word je gewaardeerd?

Zó antwoordt het TON-panel op de vraag: Ervaar je (veel) waardering voor het werk dat je doet? Functie Ja Geen ja/geen nee

Nee

Nationaal chauffeur

29%

33%

38%

Internationaal chauffeur 25%

45%

30%

Overige functies

37%

18%

43%

Zie ook pagina 37

Bron: TON-werknemerspanel, onderzoek ‘(Zelf)beeld van het beroep’, 2014.

TON 54 • 06-14 PAG I N A 26

EINDE DAG

Peter Hagenaars (46) uit Doetinchem is vrachtwagenchauffeur én fotograaf. Als chauffeur rijdt hij internationaal voor Baks Logistiek in Borculo. Zijn werk als fotograaf vind je op facebook.com/PeterHagenaarsPhotography

TON 54 • 06-14 PAG I N A 27

Op het eind van zijn werkdag zoekt Peter Hagenaars een plek voor de nacht. Hij parkeert zijn vrachtwagen, recht de rug, strekt de benen. En neemt zijn camera ter hand.

Dinsdag 13 mei, 17.00 uur, stopt Peter bij wegrestaurant De Raket in De Wijk. Het is nog wat vroeg om te gaan eten, vindt ook Kees Schaaphok (60) uit het Groningse Bierum. Kees rijdt sinds elf jaar voor Wagenborg-Nedlift en vervoert voornamelijk onderdelen voor boortorens. Vandaag is hij met twee mobiele kantoorunits onderweg van Harlingen naar Haren (Duitsland). Omdat hij niet meer kan lossen, eindigt zijn dag bij De Raket voor een goede maaltijd en warme douche.

TON 54 • 06-14 PAG I N A 2 8

Werk loos en C ode 95

Zonder ba niet vak Je baan verliezen is al erg genoeg. Als je dan ook nog je vakbekwaamheid kwijt raakt, dreig je helemaal kopje onder te gaan. Want dan kun je een baan op de vrachtwagen wel vergeten. Zit je in zo’n nare situatie? Dan is er sinds kort een reddingsboei.

e

J

ki Wis ohn

TON 54 • 06-14 PAG I N A 2 9

aan kbekwaam Marco van Leest (43) uit Leiden zit sinds oktober 2013 werkloos thuis. Tien jaar reed hij voor een meubeltransportbedrijf. Dat stopte ermee. Marco stapte over op de taxi, maar na tweeëneenhalf jaar werd zijn contract niet verlengd. Nu zoekt hij werk via het MobiliteitsCentrum transport, via Werkplein, via uitzendbureaus. Hij heeft nog even overwogen om als zzp’er aan de slag te gaan. Maar hij schrok van wat je dan allemaal moet afdragen. “Ik zie veel zzp’ers die er na korte tijd alweer mee stoppen. Met de huidige economische omstandigheden is het voor de meesten geen goed alternatief.”

Problemen Werkloosheid voel je vooral ook in je portemonnee. Marco’s vrouw heeft een parttime baan; ze hebben twee schoolgaande kinderen. “Als dan het gezinsinkomen met een dikke achthonderd euro daalt, snap je dat we in financiële problemen belanden.” Voor werkloze beroepschauffeurs speelt nog een ander probleem: Code 95. Als je in loondienst bent, betaalt je werkgever je nascholing. Zonder vaste baan draai je zelf op voor de kosten.

Markt Dat kreeg Marco dus ook voor zijn kiezen. “Om in de markt te blijven, moet ik de resterende punten voor Code 95 halen. Maar het geld is er niet. Ik heb een aanvraag gedaan bij het Minimabeleid, hier in Leiden. Dat is een regeling voor mensen met lage inkomens, zodat ze kunnen deelnemen aan sport, cultuur en educatie. Maar mijn verzoek is afgewezen, omdat ons maandinkomen twee euro hoger is dan je maximaal mag hebben.” John Wiskie (52) uit Rotterdam zit in eenzelfde situatie. Hij moet de komende twee jaar nog 35 punten voor Code 95 halen. John zegt: “Op zich vind ik die nascholing geen slecht idee. Maar het past niet in de economie van dit moment. Voor chauffeurs in de WW is Code 95 niet te betalen. Misschien zouden ze ons uitstel moeten geven. En wie zegt trouwens dat ik met Code 95 op mijn rijbewijs weer wel aan het werk kom?”

Crisis John is van alle markten thuis. Hij was matroos, operator, pompman, betonreparateur, aannemer.

TON 54 • 06-14 PAG I N A 3 0

t

ees

nL o va

rc

Ma

Subsidie Ben je chauffeur, kraanmachinist of logistiek medewerker en ben je recent werkloos geworden? Dan kun je in aanmerking komen voor het kosteloos volgen van de verplichting nascholing voor Code 95, bijscholing TCVT of her-certificering heftruck- of reachtruckcertificaat. Werkgevers- en werknemersorganisaties in transport en logistiek maken daarvoor subsidie vrij, zodat deze vakmensen behouden blijven voor de bedrijfstak. Er geldt een aantal voorwaarden waaraan je moet voldoen (zie onder Voorwaarden op de pagina hiernaast). En: de subsidie is niet onbeperkt. Op = op, dus kom je in aanmerking, wees er dan snel bij.

Zo rond 2000 besloot hij vrachtwagenchauffeur te worden. Zijn CE-rijbewijzen, chauffeursdiploma en ADR betaalde hij uit eigen zak. “Kraanpapieren had ik al, door mijn werk in de bouw. Maar al met al was ik toch zevenduizend euro lichter. Gelukkig kwam ik snel als chauffeur in vaste dienst. Ik reed internationaal met ADR en zeecontainers, later nog exceptioneel vervoer. En toen werd het 2008 en brak de bankencrisis uit. Geen werk meer. Kwam ik in de WW.”

Recessie In overleg met het UWV en dankzij zijn hijsbewijs mocht John bij Mammoet een opleiding van zes weken volgen. “Ik slaagde, maar kreeg geen baan. Te weinig kraanervaring en geen offshoreervaring. Gelukkig kon ik van 2011 tot 2013 terecht als kraanmachinist in Nieuwerkerk aan de IJssel. Maar door de recessie in de bouw ging het weer mis. Dus zit ik thuis.”

Afgeschreven Om aan werk te komen staat John ingeschreven bij het MobiliteitsCentrum transport. “Dat leverde me al een aantal sollicitatiegesprekken op, voor kraanmachinist en tankwagenchauffeur. Helaas nog zonder resultaat. Ik sta ook ingeschreven bij de nationale vacaturebank en bij de vacaturebank Rotterdam. En verder gebruik ik LinkedIn. Maar ja, mijn leeftijd speelt ook mee. Tegenwoordig ben je al snel economisch afgeschreven, terwijl de pensioenleeftijd juist wordt opgeschoven. Ik heb best brede werkervaring, maar een baan moet je ook gegund worden.”

Lege uren Edwin Brondsema (44) uit Hoogkerk heeft vergeleken met John en Marco ietsje meer geluk. Via een uitzendbureau zit hij regelmatig op de wagen. Wel onzeker, veel lege uren en dagen. “Maar ik ben tenminste aan het werk. Thuis zit-

TON 54 • 06-14 PAG I N A 3 1

Toekomst

Komt het goed met transport en logistiek? De toekomst zal het leren. Werkgevers en werknemers in de bedrijfstak hebben een plan opgesteld om de problemen van vandaag en morgen te tackelen. Dan gaat het om: de werkloosheid aanpakken, vakmanschap behouden, werken aan de inzetbaarheid van medewerkers, nieuwe mensen interesseren voor de bedrijfstak. Voor dit sectorplan is 30 miljoen euro beschikbaar. De helft daarvan wordt door het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid bijgedragen.

Je vindt het sectorplan op soob-wegvervoer.nl

ten is voor mij heel vermoeiend. Ik krijg stressklachten. Ik kan er slecht tegen als ik niet onder de mensen ben en niet aan het arbeidsleven deelneem.”

Uitzendbureau Sinds 2010 wisselt Edwin tussen WW en rijden via een uitzendbureau. Daarvoor was hij vijftien jaar chauffeur in de distributie van drukwerk en huis-aan-huisbladen. “Dat bedrijf sloot het regiokantoor waaronder ik viel. Via een uitzendbureau kwam ik bij HSL Logistics terecht, eerst voor twee maanden, daarna met een halfjaarcontract voor dertig uur per week. Toen het stukgoedwerk van Veendam naar Apeldoorn verhuisde, was er geen garantie meer voor werk en kreeg ik een 0-urencontract. Vooral in de winter zit ik nu maandenlang thuis.”

in

Edw

ma

dse

n Bro

sidie bij de SOOB vragen. Toch hebben ze via HSL Logistics twee opleidingsdagen betaald. En het UWV heeft me een VCA-cursus van een dag laten doen.” Voor Edwin, John en Marco is er een reddingsboei. Sinds kort is er een speciale subsidieregeling voor werkloze chauffeurs (zie kader). Dat is mooi, vindt Edwin. “Want zonder Code 95 moet je een ander beroep zoeken, terwijl er volgens de deskundigen straks juist weer veel chauffeurs nodig zijn.”

VOORWAARDEN De subsidieregeling geldt voor jou: • als je vrachtwagenchauffeur, kraanmachinist of logistiek medewerker bent; • als je werkloos bent geraakt na 1 januari 2013 en dat nu nog steeds bent; • als je laatste werkgever was aangesloten bij de SOOB. (Je kunt dit checken op je laatste loonstrook); • als je je vakbekwaamheid (Code 95, TCTVcertificaat of heftruckcertificaat) nog moet verlengen; • als je staat ingeschreven bij het MobiliteitsCentrum transport. Inschrijven doe je via mobiliteitscentrumtransport.nl/ chauffeurs/inschrijven. • Let op: ben je op dit moment nog wel in dienst bij je werkgever, maar is je ontslag aangezegd? Dan kan je werkgever de regeling voor je aanvragen. Informatie 0900-1442, optie 1.

In de maag Ook Edwin zit met zijn Code 95 in de maag. “Het uitzendbureau kan geen sub-

Meer informatie op mobiliteitscentrumtransport.nl.

TON 54 • 06-14 PAG I N A 32

TON 54 • 06-14 PAG I N A 33

TON 54 • 06-14 PAG I N A 3 4

V i jf tig jaa r in de zuivel “Eigenlijk zit ik al vanaf mijn vierde in de melk. Mijn vader was dagwerker en met hem ging ik mee naar het land. Dan gooide hij me over een sloot en mocht ik de koeien achterin de wei gaan halen.” Gerard Korevaar (63) uit Giessenburg lacht als hij terugdenkt aan die tijd. Melk is zijn leven – en in dat leven heeft hij alle veranderingen meegemaakt. Van melkbussen naar melktanks, van flessen naar pakken, van niet-gekoeld naar gekoeld transport. Een melkman vertelt.

Melk

is mijn l

TON 54 • 06-14 PAG I N A 3 5

Op zijn dertiende stopt Gerard met school. Hij wil werken. De directeur van de middelbare school probeert hem nog over te halen, want Gerard kan goed leren. Maar zijn besluit staat vast. Jaren later moet hij die directeur gelijk geven. “Toen ik op de vrachtwagen zat, dacht ik vaak: Had ik maar wat meer van de techniek geweten.”

even

Rijstepap Gerard begint in melkfabriek De Graafstroom in Bleskensgraaf. Zes jaar lang werkt hij op allerlei afdelingen. In het laboratorium, aan de spoel- en de vulmachine, in de koelcel. “Vanaf mijn negentiende ben ik papkoker. Dat wilde ik graag. Rijstepap, gortepap, noem maar op, ik kook het.” Klantenkring Na zijn militaire dienst wordt Gerard melkrijder bij De Graafstroom. Binnen een jaar heeft hij een vaste wagen en een vaste klantenkring in Rotterdam. Samen met zijn broer levert hij melk aan ziekenhuizen, bejaardenhuizen en winkeltjes. Vijf dagen per week om twee uur in de nacht van Bleskensgraaf naar Rotterdam. Koeling is er niet. “In de zomer was het soms dertig graden Celsius in de wagen. Melk was toen ook maar drie dagen houdbaar.”

TON 54 • 06-14 PAG I N A 3 6

Ambassadeur Gerard is ambassadeur van De Graafstroom. Dat de winkeliers hem waarderen, blijkt wel rond kerst. Elk jaar rijdt Gerard met een hele lading kerststollen terug naar Bleskensgraaf. In 1985 verhuist De Graafstroom de melkinrichting naar Maasdam. In eerste instantie wil Gerard niet mee. Hij stapt over naar de Rijdende Melk Ontvangst (RMO). Met een tankwagen rijdt hij langs de boeren. Slang aansluiten, wachten, afkoppelen, naar de volgende. Het bevalt hem niet, hij kan zijn energie niet kwijt. Na drie maanden heeft hij er genoeg van en meldt zich in Maasdam. Daar willen ze hem met zijn ervaring graag hebben. Zutrans In 1995 richt De Graafstroom een aparte BV voor de melkrijders op: Zutrans. De nieuwbakken transportmanager weet van toeten noch blazen. Gerard en een collega springen bij. “Een week op kantoor voor de planning en de volgende week op de wagen. Mijn collega gaf er snel de brui aan. Toen besloot ik om het een half jaar op kantoor te proberen.” Na dat halve jaar wil hij wel door in de planning, maar alleen als er een secretaresse komt voor de administratieve rompslomp. Dat wordt geregeld. Puzzelen Vanaf dat moment is Gerard planner en assistent-regiomanager bij Zutrans. “Het is een uitdaging om alles op rolletjes te laten lopen. Dat is puzzelen, zorgen dat het klopt. Kom je een mannetje te kort, dan is het schuiven tot het weer past.”

Vierentwintig uur per dag staat hij paraat. “Ze mogen me dag en nacht bellen.” Fusies In de melk vinden intussen grote fusies plaats. De Graafstroom wordt Melkunie Holland. Daarna Campina Melkunie Holland. En nu Friesland Campina. De melkrijders van Zutrans gaan over naar Post Kogeko. “Ik was toen 58 jaar en werd transportcoördinator. Ze wilden me graag houden, maar ze werkten met een gedigitaliseerd computersysteem. Het lukte me niet om dat onder de knie te krijgen. Later bleek dat ik ziek was. Mijn kransslagaders zaten voor negentig procent dicht. Ik kreeg gewoonweg te weinig zuurstof naar mijn koppie. Post Kogeko bleek een fantastische werkgever, ze hebben me in die tijd gigantisch bijgestaan.” Afbouwen Gerard ondergaat een operatie en is dan weer in topvorm. Hij maakt zich het gedigitaliseerde systeem helemaal eigen. “Dirk Post, de grote baas bij Post Kogeko, nam zijn petje voor me af. Daar ben ik wel trots op.” Na vijftig jaar in de melk denkt Gerard nog niet aan stoppen. “Ik wil blijven puzzelen. En mijn kennis overdragen, bijvoorbeeld aan stagiaires die hier lopen. Maar na vijftig jaar elke zaterdag werken, is het wel tijd om te gaan minderen. Is ook wel fijn voor mijn vrouw. We zijn veertig jaar getrouwd en ze heeft me altijd gesteund. Nu is het tijd om af te bouwen.”

TON 54 • 06-14 PAG I N A 3 7

TON KOR T Opvallend verschil - 1

Herken de druppel

Heb je het idee dat mensen steeds beter begrijpen dat zonder transport alles stilstaat? Dat was een van de vragen in de meienquête onder het TON-panel. Nou, meer dan de helft van de chauffeurs in het panel heeft niet de indruk dat mensen het belang van transport zien. Opvallend is, dat in een onderzoek uit 2012 maar liefst 85 procent van de Nederlanders zegt dat de transportsector onmisbaar is voor de Nederlandse samenleving. Mensen in transport en logistiek worden dus meer gewaardeerd dan zij zelf beseffen. Dat onderzoek in 2012 werd uitgevoerd door Blauw Research in opdracht van TLN.

Hoe zorg je ervoor dat je gezond en met plezier naar je werk blijft gaan? Eén op de acht werknemers in Nederland heeft last van werkstress. Dat betekent dat 1 miljoen mensen jaarlijks het risico lopen op een burn-out of een andere psychische ziekte als gevolg van hun werk. Signalen zoals slapeloosheid, aanhoudende hoofdpijn of oververmoeidheid worden vaak niet op tijd herkend. Maar het kunnen de druppels zijn die de emmer doen overlopen. Herken de signalen; bij jezelf of, als leidinggevende, bij je werknemer. Kaart ze op tijd aan, thuis of op de werkvloer. Check je werkstress op facebook.com/checkjewerkstress.

Opvallend verschil – 2 Nog een opvallend verschil. Ruim 70 procent van de Nederlanders heeft begrip voor vrachtwagens op de snelweg en 60 procent heeft veel respect voor vrachtwagenchauffeurs. Zo voelen die chauffeurs dat niet. Want in TON-panelpeiling van mei antwoordde slechts 11 procent van de nationaal en 9 procent van de internationaal chauffeurs met ‘ja’ op de vraag of zij respect en begrip van medeweggebruikers ervaren.

DRIVE is live 

De website van DRIVE is live. DRIVE is een actie van, voor en door werknemers in transport en logistiek. DRIVE draait om alles wat jou bezighoudt in je werk, in je leven. Wat geeft je energie? Wat vind je zo mooi aan je baan? Waar lig je wakker van? Heb je werk- en leeftips voor collega’s?  Op de DRIVE-site kun je je DRIVE delen met collega’s, vrienden, familie. En niet alleen op de site, maar ook op Facebook en YouTube. De beste inzendingen maken kans op een dag lang DRIVE in de Lotus Elise MK2 Cabrio. gezondtransport.nl/drive

TON 54 • 06-14 PAG I N A 38

V ER T EL ‘ T TON

TON laat mensen in transport en logistiek aan het woord. werk, over hun vak, over wat zij dagelijks meemaken.

Over hun

En over TON. Geef je mening. Dat kan makkelijk en snel.

Via tonmagazine.nl.

Baan gevonden In TON 52 vertelde Jan van der Veen uit Zoutkamp hoe hij naar een baan zocht. “Internetten tot je ’n ons weegt”, stond er bij het interview. Zó licht is Jan niet geworden, want hij laat weten dat hij werk gevonden heeft. “Ik ga aan de slag als chauffeur/medicijnbezorger, vanaf 14 april. Ik kijk ernaar uit en heb nu, sinds jaren, weer een soort vakantiegevoel. Ik hoef niet meer dagelijks te speuren naar vacatures en het voelt nu voor het eerst in lange tijd heel anders.

Alle reden om te genieten van het mooie weer. Dit goede nieuws wilde ik graag met TON delen.”

Onverbiddelijke CBR Gert van Hal uit Amersfoort belt TON met een wanhoopskreet. En met de hoop dat hij via TON iemand vindt die hem kan helpen. Gert wil dolgraag werken, maar … hij heeft een ICD-kastje. Dat zorgt ervoor dat het niet mis gaat als hij een ernstige hartritmestoornis krijgt. Als je zo’n kastje in je lijf hebt, is het CBR onverbiddelijk: je mag niet meer achter het stuur van een vrachtwagen. Gert vertelt: “Ik ben meer dan ooit gemotiveerd om te werken. En ook fitter dan ooit. Twaalf kilo afgevallen, ik sport, ik rook niet meer. Ik blaak van energie, maar ja: dat ICD-kastje … Nu las ik een verhaal van een man die ook zo’n kastje heeft en die werkt in een omgebouwde DAF 55. Die is omgebouwd tot trekker; hij mag niet harder dan 45 kilometer per uur. Daarmee verwisselt hij trailers. Dat kan zonder rijbewijs. Zoiets wil ik ook.” Wie kan Gert van Hal (55) aan werk helpen? [email protected]

Schandalig In TON 53 staat een brief van Cees Repko over hoe hij jarenlang elke maand 192 euro stak in een pensi-

oenbeleggingsverzekering. En hoe hij al dat geld kwijt is, nu hij ongeneeslijk ziek blijkt en zijn pensioen niet zal halen. Schandalig, vindt Stan van Lith uit Rijswijk. Hij schrijft: “Je hebt als chauffeur niet overal verstand van en je hoopt dat ze voor jou de beste deal sluiten. Een kleine moeite om uit te leggen wat je precies hebt afgesloten. Cees Repko wordt door ziekte getroffen en is in één klap 21 duizend euro kwijt. Het blijkt maar weer eens dat de verzekeringsmaatschappijen er zijn om zoveel mogelijk te innen en zo min mogelijk uit te keren. De reactie van Achmea vind ik gewoon schandalig. Ik hoop voor Cees dat Achmea zijn fout wat betreft de voorlichting inziet en de man of zijn vrouw alsnog hun zuurverdiende pensioencentjes teruggeeft.”

Rijontzegging Tjerk Jansen uit Vianen heeft een oplossing voor de vele snelwegongelukken: “Geef elke veroorzaker drie maanden rijontzegging. Hierdoor raak je in veel gevallen je baan kwijt, dus men zal voorzichtiger worden. De straffen moeten veel hoger worden. Het is namelijk een economisch delict: veel schade doordat iedereen veel later arriveert op zijn of haar bestemming.”

TON 54 • 06-14 PAG I N A 39

Keerzijde Jerry Derksen uit Zutphen mailt een succesverhaal met een keerzijde. Hij werkt sinds zijn achttiende als chauffeur, rijdt internationaal, met alle onregelmatigheid van dien. “Mijn gezondheid en gewicht hebben daar jaren onder te lijden gehad. Totdat ik het ruim een jaar geleden helemaal zat was. Ik ben volledig op eigen kracht afgevallen.” Jerry stopte met ongezond eten en ging sporten. Er ging 45 kilo af; Jerry heeft nu een vetpercentage van rond de 14 procent. “Ik ben het levende bewijs dat chauffeur zijn en een gezonde, sportieve levensstijl heel goed samen gaan.” Maar nu de keerzijde: Jerry heeft overtollige huid op zijn buik. Daar heeft hij last van, achter het stuur en ’s nachts. Hij zou graag doorgaan met bodybuilding, maar de overtollige huid zit hem ook dan in de weg. “Daarom heb ik een aanvraag gedaan bij de zorgverzekeraar voor een buikwandcorrectie. Die is afgewezen. Hierdoor zijn mijn zorgen groter geworden en blijf ik piekeren: hoe nu verder? Ik betreur het enorm dat in deze maatschappij een gezonde en sportieve leefstijl niet beloond mag worden met, voor mij de laatste stap, de kroon op mijn werk.” Jerry schreef een bezwaarschrift aan de zorgverzekeraar, “maar de kans dat dit zal worden toegewezen is bijzonder klein. Zelfs als ik aanbevelin-

gen aan zou leveren van mijn sportschoolhouder/trainer, mijn huisarts en mijn specialist.”

Abneu Containerchauffeur André de Haan uit Delft heeft abneu, een slaapstoornis. “Daarom moet ik ieder jaar bij het CBR een nieuw rijbewijs aanvragen en natuurlijk gekeurd worden. Ik heb geïnformeerd hoe lang van te voren ik moet aanvragen als mijn rijbewijs op 2 februari zou verlopen. November was vroeg genoeg. Nou, niets is minder waar. Ik heb een apparaat dat ik ’s nachts moet opzetten en uitlezen. Hoort ook bij de keuring: kosten 80 euro. Keuring arbo: 150 euro. Ben naar mijn eigen neuroloog gegaan om kosten te besparen, mocht niet, ik moest naar een neuroloog in het Franciscusziekenhuis. Kosten voor 4 minuten: 285 euro. En vervolgens werd ik door het CBR van het kastje naar de muur gestuurd. De een zei dat ik voorrang zou krijgen, omdat het wel erg lang ging duren. De ander zei: we doen niet aan spoedgevallen. Ben zelf meerdere malen naar het CBR geweest en heb gebeld om de zaak te bespoedigen. Zonder resultaat, helaas. Door dit verschrikkelijk trage ambtelijke CBR heb ik ook nog drie weken onbetaald verlof moeten

nemen, omdat op 21 februari mijn rijbewijs pas in orde was. Kan ik al die kosten bij het CBR declareren? Ik ben bang van niet. Wanneer moet ik in godsnaam beginnen om mijn rijbewijs voor volgend jaar aan te vragen, bij deze ambtelijke molen die toch te gek voor woorden is?”

Plasfles Jan Vervoort uit Venlo las in de column van Dennis Ton (TON 53) dat Dennis ’s nachts de wagen uit moet om te plassen. Niet nodig, zegt Jan. Hij heeft sinds een aantal jaren een simpele oplossing voor dit sanitaire probleem: een plasfles. Die koop je voor tien euro in de winkel waar je zorgspullen haalt. Twee keer per jaar een nieuwe aanschaffen, tipt Jan, want op een gegeven moment gaat de fles wel ruiken.

TON 54 • 06-14 PAG I N A 4 0

IN BEELD : PI A NOV ERVOERDER S

Met de mu

TON 54 • 06-14 PAG I N A 41

Geen alledaags beeld: een piano aan een lange kraan, bungelend boven het dek van een cruiseschip. Voor chauffeur Sebastiaan van Hoof (33) en zijn collega Jeroen (25) is het dagelijks werk: in de weer met zware muziekinstrumenten. TON reed een dagje mee met de mannen van Griffioen Transport uit Bodegraven.

uziek mee

TON 54 • 06-14 PAG I N A 4 2

Vleugel verplaatsen Hun vrachtwagen valt haast in het niet naast de SS Rotterdam. Het voormalige cruiseschip van de Holland Amerika Lijn - 228 meter lang en 61 meter hoog - ligt aan de wal geklonken. Het doet dienst als hotel, restaurant, congrescentrum. Sebastiaan en Jeroen komen vandaag een vleugel ‘verhuizen’, van het ene dek naar het andere. Dat zou via de trap kunnen, maar met hun kraanwagen is de klus veel sneller geklaard.

Geen dag spijt Sebastiaan van Hoof uit Alphen aan den Rijn werkt sinds zijn schooltijd bij Griffioen. Nu, zestien jaar later, heeft hij nog geen dag spijt gehad van zijn keuze voor pianotransport. Hij is niet van plan ooit nog iets anders te gaan doen. “De afwisseling, het rijden, met de kraan manoeuvreren, dingen uitzoeken … ik vind alles even mooi.” Bijrijder Jeroen Olsthoorn uit Bodegraven zit zeven jaar bij Griffioen. Hij is er als BBL’er begonnen en ‘blijven hangen’. Ook hij voelt zich helemaal op zijn plek tussen de piano’s. Vraag hem wat hij over tien jaar denkt te doen en het antwoord is: “Hopelijk werk ik dan nog steeds hier.”

Even douwen Een moment dat het werk zwaar kan zijn: manoeuvreren met de vleugel. Sebastiaan zegt: “Je moet ‘m even omhoog douwen.” En Jeroen relativeert: “Je tilt niet het hele gewicht, maar alleen een deel.”

TON 54 • 06-14 PAG I N A 4 3

TELESCOOP Om de vleugel (een Yamaha C7, 227 centimeter van toetsenbord tot ronding) van het ene dek naar het andere te verhuizen, moet de telescoopkraan helemaal worden uitgeschoven.

Niet heel zwaar Sebastiaan bestuurt een van de drie kraanwagens van Griffioen Transport. De telescoopkraan is uitgeschoven 21 meter lang. Daarmee valt bij een flat de zevende verdieping te bereiken. De kraan tilt maximaal 500 kilo. Genoeg voor de meeste piano’s; die wegen doorgaans een paar honderd kilo. Is het zwaar werk? “Valt wel mee”, zegt Sebastiaan. “Over heel de dag gezien is het niet zwaar. Alleen als je even de piano moet tillen, is het pittig. Maar daar hebben we training in gehad. Je moet je sterk maken tegen de piano; het is geen kratje boodschappen dat je optilt.”

Service leveren De mannen van Griffioen Transport komen door het hele land en rijden ook internationaal. Ze brengen piano’s van de importeur naar de pianozaak en naar particulieren. In de loop der tijd heeft Sebastiaan wel enige ‘pianokennis’ opgedaan. “Ik ben nieuwsgierig, vind het interessant er een beetje vanaf te weten. En ik wil service leveren; zorgen dat de klant meteen op de piano kan spelen als we die hebben binnengezet.”

TON 54 • 06-14 PAG I N A 4 4

KLANTCONTACT “Ik stel me altijd netjes voor en geef een hand”, zegt Sebastiaan. Het contact met klanten is een van de aantrekkelijke kanten van hun werk. Jeroen: “Je komt bij veel mensen thuis en maakt ze blij met wat ze gekocht hebben.” Deze mevrouw in Kwintsheul – eigenaresse van een snackbar - heeft voor haar dochter een piano aangeschaft. Die kan niet door de zaak, maar moet getakeld worden naar de eerste verdieping.

BROEKJE Een paar honderd kilo hangend aan een kraan. Dat mag niet losschieten. Sebastiaan en Jeroen maken met band en ratel een soort broekje rond het muziekinstrument. Drie keer er omheen, voor de zekerheid.

TON 54 • 06-14 PAG I N A 4 5

Specialist in pianovervoer Griffioen Transport in Bodegraven bestaat ruim tachtig jaar. Hef familiebedrijf heeft zich gespecialiseerd in het vervoeren, verhuizen en opslaan van piano’s, vleugels, orgels en andere toetsinstrumenten. Bij Griffioen werken 26 mensen. Het bedrijf heeft veertien vrachtwagens, waarvan drie met een telescoopkraan.

TON 54 • 06-14 PAG I N A 4 6

LASTIG Het raam moet eruit. Zeker bij particulieren kun je voor lastige omstandigheden komen te staan. Sebastiaan: “Meestal doet het kantoor navraag. En als er wat bekeken moet worden, gaan wij zelf eerst langs.”

TON 54 • 06-14 PAG I N A 47

ZENUWACHTIG “Mensen zijn altijd zenuwachtig”, weet Sebastiaan. Piano’s zijn dure instrumenten. Een splinternieuwe kost al snel een ton. Maar ook een oude die verhuist moet worden, kan onbetaalbaar zijn vanwege de emotionele waarde. Als de piano op zijn plek staat, gaan Jeroen en Sebastiaan op de foto met een gelukkige pianiste. “Dat wilde mevrouw graag”, zegt Jeroen goedmoedig.

MUZIEK Sebastiaan stelt de navigatie in. Hij heeft weinig poespas in de wagen “Die gordijntjes vind ik wel leuk. En we hebben een goede radio, met een stevig geluid. Lekker op vrijdagmiddag met feestmuziek op huis aan.”

TON 54 • 06-14 PAG I N A 4 8

PUZ ZEL 1

2

3

4

5

12 15

16

22

23

19

29

25

34

39

35

21

32 37

41

42

43

46

48 50

54

49

51

52

55

56

61

57

62

66

58

68

73

77

53

63

67

72

59

69

70 75

78

79

71 76

80

83

84

86

60

64

74

82

11

27

36

45

47

10

20

31

40

9

26

30

44

65

8 14

18 24

33 38

7

13 17

28

6

81 85

87 2

Horizontaal 1. groot dikhuidig zoogdier; 7. hondachtig roofdier; 12. roem; 13. Nederlandse (oud)judoka; 14. namaak; 15. persoonlijk voornaamwoord; 54

43

31

1

87

17. schaapkameel; 19. Engelsman; 21. bijzonder onderwijs (afk.); 22. brand-

Verticaal 1. Japanse papiervouwkunst; 2. internet explorer (afk.); 3. 47

verbeten; 4. rijstbrandewijn; 5. oogvocht (mv.); 6. koude lekkernij; 7. rivier 62

20

60

35

11

76

66

13

70

in Frankrijk; 8. deel van been; 9. lidwoord; 10. Amsterdams peil (afk.); 11.

stof; 24. buideldier; 27. kever; 28. geneesheer; 30. ontkenning; 31. hemel-

luchtpijpje voor onder water; 16. voertuig; 18. kerel (vent); 20. jongensnaam;

lichaam; 32. land in Azië; 33. algemene werkgeversvereniging (afk.); 35.

21. reuzenslang; 23. pas; 25. kleur van de regenboog; 26. lastdier; 27. deel

telwoord; 37. int. autokenteken Suriname; 38. sierlijke antilope; 41. deel

van ladder; 29. land in het zuiden van Afrika; 32. inkomende landverhui-

van oor; 42. schip der woestijn; 44. grond (aarde); 46. staartloze halfaap; 47.

zer; 34. zuivelproduct; 36. grappig zijn; 37. plaaggeest; 39. badplaats in Flori-

beroemde Spaanse schilder; 48. hoge zangstem; 49. herkauwend zoogdier;

da; 40. deel van schip; 42. leesteken; 43. literatuur waarin het verhalende

50. vergrootglas; 52. naam van een Arabische vorst; 54. snaarinstrument; 56.

element overheerst; 45. flesafsluiting; 46. jongensnaam; 51. Organisatie van

speeltuinattribuut; 58. land in Noord-Amerika; 61. meisjesnaam; 62. katach-

Amerikaanse Staten (afk.); 53. Engels bier; 54. mensaap; 55. soort gereed-

tig roofdier; 64. spruit (stek); 65. cirkelvormig; 67. wiel; 68. seksueel over-

schap; 56. uitgestrekt; 57. Zuid-Amerikaanse munt; 59. autoped; 60. dagroof-

draagbare aandoening (afk.); 70. ver (in samenstelling); 72. ingenieur (afk.);

vogel; 62. rivier in Duitsland; 63. aardappelen oogsten; 66. gewicht; 67. Raad

73. rinoceros; 76. aardkluit; 77. den lezer heil (afk.); 78. Zweeds automerk;

voor Economische Aangelegenheden (afk.); 69. woonboot; 71. haarkrul; 73.

79. InterKerkelijk Omroep Nederland (afk.); 81. vogel; 82. vordering; 83.

Indonesisch rijstgerecht; 74. grote roofvis; 75. ongaarne; 78. Stichting Inte-

verdieping; 84. deel van week; 86. roofvogel; 87. onaangenaam mens (nurk).

gratie Gehandicapten (afk.); 80. vochtig; 82. boomsoort; 85. Japans bordspel.

82

83

86

84

TON 54 • 06-14 PAG I N A 4 9

85

87 2

OPLOS SING 54

43

31

1

87

47

Vul de oplossing van de puzzel in op tonmagazine.nl Doe dat vóór 14 juli 2014. TON loot uit de goede inzendingen 5 gelukkigen, die ieder een exemplaar van het fotoboek Koninklijke Wegen winnen.

62

20

60

11

76

66

13

chauffeursmentor

Oplossing puzzel in TON 53: De vijf winnaars van de gezinskaarten voor Attractie- en

Vakantiepark Slagharen zijn: Nicolaas Eversdijk uit Goes, Claus van Hooijdonk uit Wouw, Ed Smit uit Den Helder, Roy te Velthuis uit Rekken en Ronald Vos uit Kapelle.

Koninklijke Wegen bevat foto’s van alle 227 straten, lanen, plantsoenen en wegen in Nederland die de naam Willem-Alexander dragen. Fotografe Charlotte Bogaert werkte drie jaar aan dit project. Door de seizoenen heen, in regen en zonneschijn, probeerde zij het dagelijkse leven te vangen. De foto’s geven een beeld van Nederland sinds 1967, het geboortejaar van Willem-Alexander. Niet alleen het thema, maar ook de speciale wijze van fotograferen maken dit boek een uniek document. Vanaf een vast standpunt maakte Bogaert meerdere foto’s en bracht die samen in één beeld. Zo ontstond een heel levendig straatbeeld. 

koninklijkewegen.nl

35

70

TON 54 • 06-14 PAG I N A 50

TON’s SMOE ZENHOEK

Snelheid

TON 54 • 06-14 PAG I N A 51

TON is het magazine voor mensen die werken in transport en logistiek. TON verschijnt zes keer per jaar.

TON wordt gemaakt in opdracht van werkgeversorganisaties TLN, VVT en werknemersorganisaties FNV Bondgenoten en

Antwoord op vragen over je werk en je vak? Die kun je aan TON stellen. Maar TON weet niet alles. Deze organisaties wel!

CNV Vakmensen.

UITGEVER en REDACTIE Boss & Wijnhoven BV, Postbus

Vragen over gezondheid, leefstijl, arbeidsomstandigheden en

85293, 3508 AG Utrecht, 030 2303080, [email protected]

weer aan het werk gaan na arbeidsongeschiktheid?

REDACTIERAAD bestaat uit vertegenwoordigers van FUWA

Je kunt met dit soort vragen terecht bij:

Wegvervoer, Gezond Transport, Pensioenfonds Vervoer, VNB,

Gezond Transport, gezondtransport.nl, 0182 580266.

VTL, VVT

MEDEWERKERS Arthur van Beveren, Ad van Dun, Gerard Janssen, Frank de Man, Carien Neeleman, Michiel van Ruiten-

Vragen over rechten en plichten in de transportsector? Leeft je

beek, Shamrock, Studio Denkbeeldig, Dennis Ton

werkgever de cao goed na ? Wat zijn de regels voor loonbe-

FOTOGRAFIE Peter Hagenaars, Marco Hofsté, Harry Linker,

rekening? Wat te doen als je een boete krijgt? Op alle vragen

Hans van der Mast, Gerlinde Schrijver

over rechten en plichten krijg je antwoord bij de Stichting VNB,

ONTWERP en OPMAAK Rik Tazelaar/studioid.nl DRUK Habo da Costa, Vianen ADVERTENTIE-EXPLOITATIE Promomix, Gerard Kroon,

caonaleving.nl, 0800 0225022

035 7503560, [email protected]

Hoe zit het met je pensioen? Vragen over prepensioen of

WEBSITE tonmagazine.nl FACEBOOK facebook.com/magazineton ISSN 1871-1790 TON wordt gratis toegestuurd aan alle werknemers voor wie

voorwaardelijk ouderdomspensioen? Wil je weten of je mag werken als je met pensioen bent? Of wat de gevolgen van een scheiding zijn voor je pensioen? pfvervoer.nl of bel 0900 1964 (0 cent per minuut).

de Cao Beroepsgoederenvervoer geldt. TON wordt verzonden door Pensioenfonds Vervoer. Omdat Pensioenfonds Vervoer het

Vragen over beroepen en opleidingen in transport en logis-

blad zelf verzendt, is de privacy van je gegevens gewaarborgd.

tiek? En wil je meer weten over instroom en doorstroom in de

Je gegevens worden niet aan derden verstrekt. Deelnemers in

sector? Dan kun je terecht bij VTL, vtl.nl, 0900 1442

Pensioenfonds Vervoer worden niet als abonnee geregistreerd. TON gaat ook gratis naar de leden van TLN en VVT.

Jaarabonnement Zes nummers 27,50 euro Losse nummers Voor zover voorradig 4,95 euro Oplage 140.000 exemplaren

Vragen over de juiste indeling van functies en loonschalen in het beroepsgoederen-vervoer? fuwa-wegvervoer.nl, 0172 476241

Adreswijzigingen hoef je niet aan TON door te geven. TON komt automatisch op je nieuwe adres. Soms gaat daar

FNV Bondgenoten

enige tijd overheen. Heb je toch het idee dat er iets niet

0800 0225022, fnvbondgenoten.nl/beroepsgoederenvervoer

goed gegaan is? Stuur een mail naar [email protected] © TON Magazine 2014 Boss & Wijnhoven/SOOB

CNV Vakmensen

Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en/of gere-

030 7511007, cnvvakmensen.nl

produceerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever en/of zijn partners. TLN (Transport en Logistiek Nederland) TON wordt mede mogelijk gemaakt door

088 4567111, tln.nl

VVT (Vereniging Verticaal Transport) 0345 516993, verticaaltransport.nl

Test

Kun jij je werk over 5 jaar nog met gemak doen? a ‘Natuurlijk, waarom niet?’ b ‘Ja, maar dan moet ik wel vitaal blijven.’

Nu al weten hoe je ervoor staat? Doe de gratis test op gezondtransport.nl/werknemer

Sectorplan Transport en Logistiek