School voor jongeren met drugsverslaving

30.08.2013

dienst communicatie PROJECT DE SLEUTEL IN EEKLO

School voor jongeren met drugsverslaving In De Sleutel worden jongeren met een drugsverslaving behandeld. Tot voor kort konden zij tijdens hun verblijf niet naar school. Daar komt nu verandering in. De Sleutel heeft plaats voor 12 jongeren, die zestien uur les krijgen, naast de vakken sociale vaardigheden en seksuele en relationele vaardigheden. © Fred Debrock

VAN ONZE REDACTRICE

INGE GHIJS EEKLO | ‘Onze jongeren hier staan

aan de rand van de maatschappij: al jaren verslaafd aan drugs, gedrags- emotionele en psychiatrische problemen, feiten gepleegd, een moeilijke thuissituatie als er al een thuis is. En school... de meesten weten niet eens in hoeveel scholen ze al gezeten hebben, zelfs niet of ze nog in een school zijn ingeschreven.’ Zo schetst afdelingshoofd Joris Cracco de doelgroep van het Residentieel Kortdurend Jongerenprogramma van de drughulpverlening De Sleutel in Eeklo. T-shirts bedrukken

‘En hoewel we weten dat school erg belangrijk is voor deze jongeren om opnieuw aansluiting te vinden met de maatschappij, konden we hen dat tijdens hun verblijf hier niet geven. De vzw Groep Intro gaf vormingsactiviteiten – een kunstproject, T-shirts bedrukken – maar echt onderwijs was dat niet. En naar hun eigen school kunnen ze ook niet, want hier zitten jongeren uit heel Vlaanderen. Bovendien is het absoluut noodzakelijk dat ze in een drugsvrije om-

geving verblijven en dat is niet mogelijk als ze met de bus een eind buiten de instelling naar school moeten’, zegt Cracco. Tot twee jaar geleden De Sleutel met eigen middelen en de hulp van sponsors een schoolproject startte. Nu, twee jaar later, staat er een apart schoolgebouw met drie klassen en is de erkenning door het ministerie van Onderwijs binnen. ‘De jongeren gáán nu echt naar school, uit de instelling, maar wel op hetzelfde terrein. Dat is belangrijk. Want velen hebben niet meer de vaardigheid om school te lopen. We hebben plaats voor 12 jongeren en die krijgen zestien uur les, naast de vakken sociale vaardigheden en seksuele en relationele vaardigheden’, legt coördinatrice Katinka De Geyter uit. Programma op maat

‘De vijf leerkrachten geven samen alle vakken. We werken zo veel mogelijk samen met de school die ze thuis hadden. Die stuurt cursussen door, taken, proefwerken. Zij adviseren welke vakken de jongere zeker moet volgen. En wij maken een programma op maat van de leerlingen. Zo proberen we

Drugsverslaving is niet het enige probleem Het Residentieel Kortdurend Jongerenprogramma heeft plaats voor twaalf jongeren. Jaarlijks verblijven er zo’n honderd jongeren tussen 13 en 18 jaar. De gemiddelde leeftijd is 16 jaar, de meesten hebben vaak al een lange geschiedenis van gebruik achter de rug. Twee derde van de aanmeldingen wordt door de lokale jeugdrechtbank gedaan. Een minder-

heid komt via het Comité Bijzondere Jeugdzorg of vrijwillig. Uit een steekproef bij de jongeren blijkt bij 40 procent cannabis het hoofdgebruik. Een kwart van de jongeren heeft cocaïne en/of kalmerende middelen als hoofdgebruik, bij 10 procent gaat het zelfs om heroïne. De jongeren zijn erg vaak bij delicten betrokken. Acht op de tien

waren al betrokken bij geweld met verwondingen, 95 procent pleegde al een diefstal. 85 procent was al betrokken bij drugsgerelateerde delicten zoals dealen. Gemiddeld verblijven ze er zes maanden: sommigen zien zo’n lange verblijfsduur niet zitten en haken na enkele dagen af, maar de verblijfsduur kan ook uitlopen tot een jaar.

hen toch genoeg bagage mee te geven voor als ze hier ontslagen worden.’ Maar het contact met de thuisschool loopt niet altijd makkelijk. ‘Veel scholen staan weigerachtig’, zegt De Geyter. ‘Ze willen de jongere geen kans meer geven: wat als hij hervalt, en wat met de andere leerlingen, want vaak zijn die jongeren die bij ons zitten geen doetjes? Ik begrijp dat, maar we dringen echt aan. Ik had een jon-

gen die door zijn school volledig was afgeschreven. Niemand wilde hem nog voltijds school laten lopen. Maar hij wilde dat absoluut wel. Ik heb de school overtuigd. In juni was hij geslaagd.’

experimenteerde ik met van alles, wat me beviel, bleef ik gebruiken. Vooral veel xtc. Ik kwam te laat op school, zat onder invloed in de les, ging uiteindelijk niet meer. Een paar gesprekken met mensen van De Sleutel hielpen niet. Ik heb in verschillende instellingen gezeten, naar school ging ik bijna niet. Vorig schooljaar volgde ik tot midden oktober de opleiding schilder. Maar hier ontdekte ik dat ik helemaal geen schilder wil worden. Ik

Voldoening

Dankzij de school worden jongeren soms ook geheroriënteerd. Zoals Bob (17), die sinds februari in Eeklo zit. ‘Ik rookte mijn eerste joint op mijn dertiende. Daarna

had hier Frans en Engels. De leerkrachten blijven met je werken tot je het kunt. Ik ga nu deeltijds onderwijs kantoor volgen.’ Naomi De Bree is juf Engels... ‘en alle andere vakken als het nodig is’. Ze geeft ook les op een gewone school. ‘Maar ik put hier veel voldoening uit. We kunnen hen echt heel elementaire dingen bij brengen. We pakken het ook erg praktisch aan, zodat ze zich uit de slag leren trekken. Het is ook intenser. Als een jongere lastig is, dan vraag je je af waarom. Je kijkt naar wat er achter de jongere zit, dat doe je niet in een gewone klas.’ Niet alle verhalen zijn een succes. ‘We willen de jongeren vooral opnieuw goesting doen krijgen om naar school te gaan. Maar hen motiveren is niet makkelijk’, vertelt Cracco. ‘Tijdens de behandeling gaat het op en af: als ze een slechte periode hebben, zien ze ook het schoollopen bij ons niet zitten. Jongeren ervaren ook alleen nog maar de voordelen van druggebruik, de nadelen merken ze pas als ze volwassen zijn. Velen hervallen, en komen hier dan ook weer terug. Soms zien we jongeren voor de derde keer.’

Twee jaar na de start van het project staat er een apart schoolgebouw met drie klassen en is de erkenning door het ministerie van Onderwijs binnen

‘Je kijkt naar wat er achter de jongere zit, dat doe je niet in een gewone klas’ NAOMI DE BREE

lerares

LEOPOLDSBURG

Nieuw logo voor Sint-Michielscholen > Ingestuurd door Bart Rennen Het nieuwe schooljaar nadert met rassen schreden en dat merk je ook aan het uitzicht van de Diestersteenweg. De scholen van Sint-Michiel hebben namelijk een nieuw logo. Deze week werden de uithangborden aan alle scholen vervangen, zodat het logo zichtbaar wordt en weldra herkenbaar zal zijn voor elke leerling, ouder, buurtbewoner of toevallige voorbijganger. Meer dan ooit zoeken we naar de talenten in elk van onze leerlingen, of het nu een kleuter of secundaire scholier is. Om dat aan de buitenwereld kenbaar te maken, werd er een nieuw logo gecreëerd. ‘Sint-Michiel, kleurt je toekomst met talent’ staat er te lezen. De verschillende gekleurde

bollen stellen enerzijds het groeien in talent van kleuter naar jongvolwassene voor en anderzijds de grote verscheidenheid aan talenten in elk van onze leerlingen. Bij een nieuw logo hoort uiteraard ook een nieuwe website. Deze kan u bezoeken op www.sintmichiel.be. Met het nieuwe schooljaar in de startblokken is Sint-Michiel er alvast klaar voor om vanaf 2 september de toekomst van een 1.400-tal kinderen en jongeren te kleuren met talent.

Nieuwe veiligheidstoortsen aan zes scholen in gemeente

Veiliger naar school Q MOORSLEDE – Het gemeentebestuur van Groot-Moorslede bekommert zich om de veiligheid van de schoolgaande kinderen. Daarom overhandigden ze op dinsdag 27 augustus nieuwe veiligheidstoortsen aan de zes scholen.

D

e directie van de zes scholen in de gemeente werden op dinsdag 27 augustus opgewacht in het gemeentehuis. Daar ontvingen ze van het gemeentebestuur elk twee nieuwe veiligheidstoortsen. Die lichtfakkels worden vooral gebruikt door vrijwilligers die ’s morgens en ’s avonds aan de schoolpoort de kinderen helpen. Het gemeentebestuur diende een project in bij de politiezone Arro Ieper en kon zo toortsen aanvragen voor de zes scholen. “Die hulpmiddelen zijn in combinatie met de fluohesjes en andere initiatieven heel belangrijk om de zichtbaarheid van de kinderen te verbeteren. Op die manier trekken ze aandacht van de automobilist”, legt schepen van Onderwijs Mia Wyffels uit.

De directies van de zes scholen kregen elk twee nieuwe lichtfakkels om de veiligheid te verbeteren. (Foto Jan Stragier)

Kiss-and-ride De lichtfakkels werden overhandigd aan de directies van de vrije basisschool De Bunderboog, het gemeenschapsonderwijs Ter Sterre, campus Moorslede, de gemeentelijke basisschool Klavertje Vier, de vrije basisschool ’t Brugske in Dadizele en Slypskapelle en aan het buitengewoon basisonderwijs Sint-Idesbald, campus Ten Bunderen. Naast de overhandiging, deed het bestuur ook nog een oproep aan de

directies om samen met hen te zoeken naar oplossingen rond de veiligheid. “Ouders moeten rond de school een plaats vinden waar ze hun kinderen veilig kunnen afzetten en weer ophalen. Door middel van een kiss-and-ride-zone zou dat al veel verbeteren”, verduidelijkt Mia. “Tegen het einde van het jaar willen we met de lokale politie en de schooldirecties samenzitten om die kwesties verder te bespreken.” (AFM)

3ODWIRUP-RQJHUHQYRRUGH6DPHQOHYLQJZLOOHJDDOVWDWXXWYRRU VDPHQOHYLQJVGLHQVW %HOJD



%(/*$   +HW 3ODWIRUP -RQJHUHQ YRRU GH 6DPHQOHYLQJ URHSW GH %HOJLVFKH RYHUKHGHQ RS HHQ OHJDDO VWDWXXW LQ WH YRHUHQ YRRU MRQJHUHQ GLH HHQ VDPHQOHYLQJGLHQVW YHUYXOOHQ 'DW KHHIW GH RUJDQLVDWLH GRQGHUGDJJH]HJGWLMGHQVGHVORWFHUHPRQLHYDQHHQGULHMDULJSLORRWSURMHFWLQRQVODQG 'ULHMDDUODQJKHEEHQMRQJHUHQLQKHHO%HOJLs]LFKLQJH]HWYRRUGHPDDWVFKDSSLMGRRUVDPHQOHYLQJVGLHQVW WHGRHQ0HWKHWSLORRWSURMHFWZLOKHW3ODWIRUP-RQJHUHQYRRUGH6DPHQOHYLQJKHWEHODQJDDQNDDUWHQYDQ GHRSULFKWLQJYDQHHQHFKWHVDPHQOHYLQJVGLHQVWLQ%HOJLsPHWHHQDSDUWVWDWXXWYRRUGHMRQJHUHQGLH]LFK LQ]HWWHQ 7LMGHQV GH GHUGH HGLWLH YDQ GH VDPHQOHYLQJVGLHQVW KHEEHQ  MRQJHUHQ WXVVHQ  HQ  ]LFK ]HV PDDQGHQLQJH]HW YRRUKHWDOJHPHHQEHODQJ,QELMQDKRQGHUGRUJDQLVDWLHVZHUNWHQ]H PHHDDQVROLGDLUH SURMHFWHQ ]RDOVLQ VRFLDOHZHUNSODDWV'H 6OHXWHO HQ LQWHJUDWLHFHQWUXP)R\HU (HQGHUGH YDQGHMRQJHUHQ KHHIW JHHQ GLSORPD VHFXQGDLU RQGHUZLMV HQ HHQ YLHUGH LV YDQ QLHW(XURSHVH RULJLQH 0HHU GDQ  SFW LV YRRU DDQYDQJ ZHUNORRV RILQDFWLHI 'DDURPLV GH VDPHQOHYLQJVGLHQVW ]REHODQJULMN YRRUGH]HMRQJHUHQ YHUWHOW FR|UGLQDWRU $OH[LV $QGULHV 'LH HHUVWH ZHUNHUYDULQJ GLH RRN GH MRQJHUHQ PHW HHQ GLSORPD YDDN PLVVHQNXQQHQ]HKLHUYHUZH]HQOLMNHQHQGDWYHUJHPDNNHOLMNWGH]RHNWRFKWQDDUZHUNDFKWHUDI ,Q]HYHQ(XURSHVHODQGHQ ZDDURQGHU'XLWVODQGHQ )UDQNULMNLVHU DO HHQZHWWHOLMN NDGHUHQ RQGHUVWHXQW GHRYHUKHLGVDPHQOHYLQJVGLHQVW0LQLVWHUYDQ:HUN0RQLFD'H&RQLQFNVSD LVEHUHLGWRWRYHUOHJPHWGH JHPHHQVFKDSSHQ HQ JHZHVWHQ RYHU HHQ VWDWXXW (Q LN KRRS GDW ZH GH NRPHQGH MDUHQ HHQ (XURSHHV V\VWHHPNXQQHQEHUHLNHQDOGXVGHPLQLVWHU

maandag HET RITUEEL

dinsdag DE MUUR

woensdag DE BANK

donderdag DE HIT

vrijdag HET MUSEUM

HET MUSEUM

©

Tim Brown

In juli en augustus schrijft Eva Mouton elke week een voorleesverhaal bij een werk dat haar opvalt in een museum of tentoonstelling. Vandaag: ‘Lightning’ van Tim Brown, gezien in het Museum Dr. Guislain in Gent.

Hoe kleine Felix per ongeluk de storm uitvond

‘F

e-lix, Fe-lix, pannenkoekenmix!’, zong Hannes wanneer Felix ’s ochtends het schoolplein op wandelde. Alle jongens lachten luid. Daarna gingen ze door met voetballen. ‘Neus in de lucht en doorlopen,’ had zijn vader gezegd, ‘dan laten ze je op een dag wel met rust.’ Dus deed Felix alsof die liedjes hem niet konden deren. Maar ’s avonds in bed moest hij soms een klein beetje wenen. Het pesten stopte pas toen Felix op een dag hevige buikpijn kreeg. Het was tijdens rekenen, zijn lievelingsvak. ‘Buikpijn omdat het volgende week sportdag is?’, vroeg juf Hilde. ‘Je hoeft niet zenuwachtig te zijn, alles...’ ‘Nee, echt niet,’ onderbrak Felix jammerend, ‘het zijn échte krampen.’ In het EHBO-zaaltje porde dokter Lisa in Felix’ buik. Ze zei: ‘Hmm... Volgens mij moet jij gewoon een keer goed naar het toilet.’ ‘Ik kan denk ik niet’, zei de jongen. Maar voor hij het wist had dokter Lisa hem al op de pot gezet. Dagen later zat hij daar nog steeds. Voor zijn wc’tje had zich ondertussen een lange rij van bezorgde mama’s gevormd. Ze brachten warm citroensap, zemelenbrood van twee dagen oud, kauwgom, verse vijgen, muntjes, looksap en een mix van koffie en olijven. Maar geen enkel middeltje hielp: Felix bleef met buikpijn op de pot zitten. Vijf dagen later liet de jongen dan toch een heel klein windje. ‘Fwieeeet’, deed zijn poep stilletjes. ‘Zie je wel,’ zei de mama van Evelien, ‘mijn zonnebloempitconfituur heeft geholpen!’

‘Zwijg,’ riep de leraar wereldoriëntatie, ‘kijk!’ De jongen strompelde naar buiten. De hele school volgde. Felix’ buik rommelde en bulderde nu zo luid dat de mama’s de oren van hun kleuters bedekten. Toen bukte de jongen zich langzaam. Een gele flits van het helderste licht knalde uit zijn poep en spleet de lucht in tweeën. Het begon te regenen en te hagelen. Tien minuten later trokken de wolken weg en maakte Felix met een afsluitend windje een boog van de mooiste snoepjeskleuren. ‘Een mirakel!’, riep de leraar catechese. Zijn stem sloeg een beetje over. De televisie kwam, de radio, en Felix kwam zelfs met zijn foto in de krant. Iedereen noemde hem de God van Licht en Donker. ‘Dankuwel’, zei de jongen. Hij duizelde. ‘Maar mag ik nu even liggen? Het was nogal vermoeiend.’ ‘Wil je mee voetballen?’, vroeg Hannes de volgende dag. ‘Jij mag de keeper zijn!’ ‘O, heel graag’, riep Felix. ‘Maar eerst even mijn storm afwerken. Hij at vijf vijgen, dronk een kopje warm citroensap en stuurde een pracht van een lagedrukgebied naar Zaventem.

Uit Weliswaar:

PROUST VS. GIDEON KIEFER

PROUST VS. GIDEON KIEFER

DE KIEREWIETE HERINNERINGEN VAN GIDEON KIEFER TEKST NICO KROLS | FOTO STEPHAN VANFLETEREN

G

ideon Kiefer experimenteerde in Weliswaar met ietwat vreemdsoortige illustraties van dokters, laboranten en vorsers in een retro-futuristische wereld die hij bij elkaar droomt. Mocht Kafka een illustrator nodig gehad hebben, hij zou op Kiefer een beroep doen. Mad professors, bedenkelijke experimenten, orwelliaanse machtswellust, kolossale diorama’s met opgezette exotische beesten, surrealistische koloniale wereldtentoonstellingen, van de pot gerukte ideeën van gevaarlijke ideologen: Kiefer brengt grotesk verontrustende beelden waaraan je je langdurig kan vergapen. Geen wonder dat hij nog tot 6 oktober exposeert in het Museum Dr. Guislain, de voormalige psychiatrische kliniek in Gent. In december 2013 opent hij solo in de Rosenfeld-Porcini Gallery in Londen. “Veel van de taferelen die ik teken zijn autobiografisch, een manier van behoud van mijn herinneringen aan mijn dierbaren. Ik koester sommige herinneringen, ook al plaats ik ze in een verwrongen wereld die weinig met de oorspronkelijke omgeving te maken heeft. Ik speel er graag mee. Een herinnering kan echt zijn of helemaal verzonnen, of voor een stuk waar en voor de rest vervormd. En toch maakt ze deel uit van onze persoonlijkheid.” Daarom wilde Weliswaar weleens weten wie Gideon Kiefer wel denkt dat hij is. We legden hem de vragenlijst van Proust voor en gingen hem uitgebreid interviewen.

▼ ▼ ▼

Wat is jouw belangrijkste karaktertrek? Mijn melancholie. Wat is je grootste angst? Het verlies van dierbaren. Wat waardeer je het meest in je vrienden? Dat ze er zijn. Wat is jouw favoriete bezigheid? Lang ontbijten met alles erop en eraan, bij een dikke krant. Mijn dagelijkse ochtendritueel eigenlijk. Wat vind je niet leuk aan je uiterlijk? Dat het zo oppervlakkig is. Wat is je favoriete reis? De Europese trektocht als straatmuzikant met mijn vriend Joost Zweegers. Voor welke gelegenheid lieg je? Soms uit gemakzucht. Welke trek verafschuw je het meest in anderen? Als mensen een hele avond over zichzelf babbelen en geen interesse in anderen tonen. Hoe zou je willen sterven? Niet, maar indien toch: spectaculair. Zeker niet inslapen in bed.

24 |

Lees de volledige lijst en het interview op weliswaar.be/113 www.museumdrguislain.be weliswaar | 25

Ondernemend én gedurfd ARDOOIE – Crisis of niet, zolang enthousiaste ondernemende mensen voluit kiezen om hun droom te realiseren, dan oogt de toekomst rooskleurig. Wij gingen langs bij Charlotte Meeuws, die nu uitpakt als schoenmaakster in bijbe-

roep. En ook bij Glenn Vanoplynus en Birgen Filez, twee vrienden die volop inzetten op een eigen webshop van trendy en exclusieve kledij, maar ook kiezen voor een eigen winkel. Twee verhalen van ongewoon ondernemend lef, dus.

Charlotte Meeuws werd schoenmaakster

Blue Box 22 met webshop en winkel

“Gecharmeerd door sfeer en ambacht”

“95 procent inzetten op online verkoop”

Q

Q ARDOOIE – Birgen Filez en Glenn Vanoplynus, twee twintigers, starten dit weekend met Blue Box 22, waar ze trendy en exclusieve kledij verkopen. Dat gebeurt vooral via een webshop, maar er is ook een winkel.

D

Charlotte Meeuws in haar atelier in de Kaaistraat. (Foto ARD)

Q ARDOOIE – Sinds kort heeft Charlotte Meeuws de garage omgebouwd tot een atelier waarin ze schoenen en andere lederwaren herstelt. Voor Charlotte is het meer dan een uit de hand gelopen hobby. Charlotte Meeuws en Tine Clinckemail- zorgde voor de originele naam LOTs of lie zijn niet alleen de trotse mama’s van shoes. Briek, Tiele en Saare, maar combineren Hoewel Ardooie een rijke geschiedenis ook een druk sociaal leven met bijzon- heeft op gebied van schoenen, wordt het dere beroepen. Terwijl Tine actief is in beroep amper uitgevoerd in de buurt. de zorgsector, geeft Charlotte les aan Zonder reclame te maken, heeft Charlotkinderen met autisme in Ten Bunderen te wel al een aantal klanten kunnen strikin Moorslede. Voor haar job, waarbij ze ken. “Via Facebook en mond-aan-mondde vakken hout, metaal en tuinbouw reclame gaat het goed. Ik amuseer me er geeft, schoolt ze zich naar eigen zeggen geweldig mee, maar ik blijf in hoofdconstant bij. Lassen, metsen, schrijnwer- zaak wel lesgeven. Ik ben het niet beu ook. Schoenmaakster ken... weinig technizijn is een leuke versche zaken zijn haar onbekend. Maar de “HET IS PUZZELEN IN rijking.” “En nee, het cliché job van Charlotte is klopt niet bij ons. Het allerminst gemakke- ONS GEZINSLEVEN is niet zo dat we een lijk en ze zocht een MAAR WEL DE kamer vol schoenen soort uitlaatklep. hebben, integendeel. “Toen ik enkele jaren MOEITE WAARD” Maar het is wel hangeleden mijn lievelingsschoenen binnendeed bij een dig als Charlotte ook mijn lievelingsschoenmaker in Roeselare, was ik ge- schoenen kan herstellen”, aldus Tine. charmeerd door de sfeer en de ambach- “Natuurlijk is het wat puzzelen in ons telijke techniek. Ik begon mij te infor- gezinsleven, maar na 17 jaar zijn Tine meren en Syntra in Veurne bleek een en ik al flink op elkaar ingespeeld”, cursus op te starten. Die zit blijkbaar in lacht Charlotte. “Het voordeel is dat ik de lift, want in Roeselare wordt nu ook ook veel thuis ben en dat ik heel wat gestart met twee avonden per week en nieuwe mensen leer kennen door iets te die zijn al volzet. De opleiding overtrof doen dat ik graag doe. Meer kan ik ei(BVB) zelfs mijn verwachtingen en afgelopen genlijk niet wensen.” najaar begon ik te zoeken naar machines. Alsof het voorbestemd was, vond ik q LOTs of shoes, Kaaistraat 78, 0476 61 enkele tweedehands toestellen in Menen 59 11, [email protected]. Open op en Ertvelde. Het was een sprong in het maandag, woensdag, donderdag en duister, maar ik heb het mij nog geen vrijdag van 17 uur tot 19 uur en op zaterseconde beklaagd.” Haar schoonvader dag van 14 uur tot 17 uur.

e creatiefste en beste ideeën ont- naam met het getal 22 (opgestart op 22 staan vaak tussen pot en pint. april) en verkoopt naast t-shirts ook Birgen Filez (25) en Glenn Van- broeken, truien, vesten, kostuumvesten, oplynus (27), allebei verkopers en al schoenen, ondergoed, hemden en accessinds hun vijftiende onvoorwaardelijke soires zoals portefeuilles voor mannen. vrienden, zagen tijdens het feesten enke- “We werken met merken die vrij exclule mensen met een opvallende t-shirt. Zo sief zijn en misschien minder bekend bij groeide het idee om een eigen kleding- het grote publiek, maar wel populair zijn lijn te verkopen. Het verhaal dook weer bij hippe mensen. Van Eleven Paris tot Death by Zero, maar ook -exclusief voor op om de zoveel maanden. België- het populaire Toen Birgen een huis Hype means nokocht in de Mgr. thing”, aldus Glenn. Roelensstraat met “IN DE TOEKOMST “Bedoeling is dat we onderaan een winkelkwaliteit leveren en ruimte, kwam het op- WILLEN WE ONZE dat we zelf stock in nieuw ter sprake. NAAM KOPPELEN huis hebben, zodat Verhuren lag moeiwe controle hebben lijk, aangezien Bir- AAN FUIFCONCEPT” over de verkoopgen telkens door de waar”, aldus Birgen. winkel moest. Na veel denk- en rekenwerk besloten de “Met de kledinglijnen willen we hippe twee er toch voluit voor te gaan. Er werd en trendy mensen een imago aanmeten. een eigen concept op poten gezet en ge- Dat willen we op lange termijn doortreksleuteld waar nodig. “Blue Box 22 wordt ken door onze naam te linken aan een een volwaardige webshop”, weet Glenn. fuifconcept, kwestie van ons te profile“Eigenlijk zetten we voor 95 procent in ren. Daarbij maken we ook uitgebreid op de online verkoop. Maar we blijven gebruik van de sociale media, zoals Fanuchter. We weten ook dat West-Vla- cebook, Twitter en Instagram. Op termingen, ondanks de boomende online- mijn zullen we ook alle kledingswaren (BVB) business, nog altijd graag een product in opsturen in blauwe dozen.” handen hebben. Want alhoewel we kwaliteit garanderen, zetten we ook een win- q Blue Box 22 in de Mgr. Roelensstraat kel op poten, waar de mensen ook te- 20 is elke zaterdag van 10 tot 18 uur recht kunnen. Zo kunnen ze bijvoor- open. Vanaf zaterdag wordt ook de webshop gelanceerd via www.bluebox22. beeld zeker zijn dat hun maat klopt.” Blue Box 22, combineerde een originele com.

Birgen Filez en Glenn Vanoplynus starten dit weekend met Blue Box 22, waar ze trendy en exclusieve kleding verkopen. (Foto ARD)