SAFARI BLOG Week 1
“Zululand is no Disneyland” * Wildlife Act Zondag 27sept
Slaap: 8uur in verschillende vluchten :-)
Eieren: 2 Redbull: zero Wild Dogs/Rhino: zero Wifi: in de morgen Weer: 24graden na twee redelijk lange vluchten mag ik hard rennen met een zware koffer, een handbagage koffertje en mijn rugtas op Johannesburg. “Je moet op de tweede verdieping bij balie 89 zijn.” “Nee, dit is niet African Airlines die zit een stuk terug, I think.”, “Wauw that ’s a heavy
suitcase, you have to pay extra ($7,“klein” verschil met Nederland), no, not here @… pay and then come back.”. Samen met een Afrikaans meisje dat overal keurig in de rij wilde gaan staan, tot ik haar de eerste keer de rij uittrek en meeneem naar voren. En met een groepje Engelse jongens die nogal w at m o e i t e h a d d e n m e t h e t inchecken van hun gitaren en surfboarden (gokje) racen we verder. Gelukkig mag ik overal (bij betalen, terug bij de koffers, de douane en security) “voorkruipen” door mijn haast keer op keer uit te leggen, “owh, you really need to hurry”. We stormen door. Bij de gate
springen we als laatste in de bus met een grote smile van het meisje “thank you so much”. Jaja, zo doen wij Henskens dat ;-). Na een leuke vlucht met veel uitzicht toch echt in Richard’s bay, een loopband voor de koffers, een Hertz, en een snoepautomaat. Ik word opgehaald door de vrouw van de lodge. Heerlijke kamer met helaas chinees eten die avond. De volgende morgen staan er (zoals verwacht) eieren klaar voor het ontbijt. Ze smaken me nu nog erg goed maar ik bereid me mentaal voor op 3 maanden eieren, eieren en nog meer eieren voor ontbijt en lunch.
Voorbereidingen op het “echte Afrika" Maandag 28 sept, dag 1 Slaap: 9,5 uur. Eieren: 2 Redbull: zero Wild Dogs/Rhino: zero Wifi: niet, zelfs geen bereik Weer: 26graden, bewolkt, wind
S ’middags
word
ik
opgehaald samen met een man uit Zweden (Vogelfan met een Duits accent). Een man met pensioen uit Engeland die hier voor de 8ste keer is. Een vrouw uit Noorwegen die haar baan heeft opgezegd en geen retour ticket heeft geboekt. Nichole (uit Zwitserland, 27), “life long dream” en Chantelle (uit Australië, 28) “I’m thinking off becoming a ranger/tour guide myself). Er worden wat bood-schappen in de auto gezet met onder andere een koelbox die (van wat ik begrijp) gevuld is met vis. “Owh nee he?! Ik heb alleen in Zambia dieetwensen mogen doorgeven, oftewel, geen vis maar niet hier. Dat zal toch niet he?!”. Tussendoor stoppen we bij een tankstation “ok guys, this is your last change to buy yourself some s w e e t s a n d fi z z y ’ s ” . D e boodschappen gaan de auto uit naar een andere auto, behalve ofcourse DE vis; “Hmmzzz dan wordt het echt alleen maar eieren, eiren en eieren elke dag, de hele dag“. Een fatty zonder wenkbrauwen De man uit Engeland gaat direct richting de chocolade, zowel als Nichole uit Zwitserland. Ik had al
aardig wat verzamelt in mijn koffer, zoals jullie vast hadden verwacht, inclusief 2 Knorr kip braadstomen, “geweldig idee mam!”. Maarrr voor de zekerheid loop ik er achteraan. “I mean you can never have to much choclate” en als er verder weinig is wat ik lust dan maar chocolade. Ik kom na deze maanden gewoon weer terug als een fatty (VS) maar dit keer niet met te donkere (Curacao) maar zonder wenkbrauwen, of nou ja, vrijwel onzichtbare wenkbrauwen, haha”. Het is hier geen Kenia of Tanzania er is van alles, er gaan ook twee Spa rood en twee Redbull(!) mee. Mijn voornemen om weer cold turkey te stoppen komt nu alweer in de knel. Ik besluit terug te gaan naar mijn nieuwjaarsresolutie van een per week. We worden verdeeld over de verschillenden bestemmingen en Chantelle en Nichole gaan ook naar Samkhandu. Hier gaan we voornamelijk monitorwerk doen over de Wild Dogs en er is ook monitorwerk over de witte en zwarte neushoorns. Daarnaast gaat Sirpaul (24) mee met ons. Hij is in opleiding en komt vanuit de Imfolozi bestemming. De accommodatie We arriveren rond 18:00uur en krijgen een kleine rondleiding in het donker, “Ja, het word hier echt vroeg donker”. Het ziet er allemaal goed uit. Chantelle komt ook van 2 weken Imfolozi en is bijzonder opgewekt over het huis; “Owh working toilets and inside, and a fan in the room! In Imfolzi we were dying off heat, it is all soo nice! If it’s ok I am going
to jump in the shower wright now, I haven’t showerd in 7 days. We had some problems with the water, there was pretty much none”. Zelf ben ook blij met de accommodatie, alles is zeer basic maar netjes schoon en buiten het feit dat we geen licht op de kamer hebben, is het allemaal goed geregeld. Naast ons is een school en slaapgebouwtje voor +/- 20 rangers (m/v) in opleiding, dit maakt het wat minder afgelegen. Het schept kleine zorgen dat ik over 4 weken naar Imfolozi ga als de zomer hitte echt begonnen is. Maar dat is een zorg voor later. De spullen worden uit de 4x4 open jeep gehaald en DE vis blijft staan en gaan mee terug met de manger; “owh YEaahhhhSSS”. Als alles is geregeld neem ik snel een kijkje in de koelkast en tot mijn grote verbazing ligt de koelkast vol met, tomaten, brood, groenten zelfs komkommer en nog veel belangrijker VLEES, heel veel vlees. Meteen weer op mijn gemak dus. Geen internet, noch bereik maar dat zou morgen goed komen.
Een Mozambique Cobra en een pup in de voortuin. Dinsdag 29 sept, day 2 Slaap: 6uur. Eieren: 2 Redbull: 0 Wild Dogs/Rhino: 0 Wifi: niet, zelfs geen bereik Weer: 28graden
Waar zijn de Wild Dogs? We leren hoe je de tracking spullen moet gebruiken en we gaan opzoek naar de Wild Dogs. Ze hebben zich in de afgelopen dertien dagen maar twee keer laten zien. Dit betekend acht uur per dag (van 5:00 tot ongeveer 9:00 en van 14:00, of later afhankelijk van de hitte tot 18.00).
We beginnen de dag met verzamelen om 5:00uur. De sfeer in de groep is heel gezellig. Het is afgekoeld en we zitten vol in de wind achterop de 4x4, ik ben blij met mijn goed voorbereiden lagen en een zeer warme sjaal (dankjewel Bar en Nik!) en een extra buff. We rijden een tijdje rond en onze ranger Graeme (24), die in het huisje naast ons verblijft legt uit dat we in een privé reservaat zijn. Dit park is gekocht door een partner organisatie en er wordt meer en meer uitgebreid naar extra diersoorten zo worden er momenteel dammen gebouwd voor extra water. Dit betekend dat er in November olifanten bij kunnen gaan komen en begin December komen er ook leeuwen. Het gebied is nu nog “terribly dry and desperate voor rain, could you not have brought some rain from Holland?”.
Er is hier maar een groep van drie volwassen en zeven pups (vijf maanden), de Wild Dogs worden sterk met uitsterven bedreigt. Er wordt uitgewisseld tussen de vele reservaten. In dit park hebben ze nog maar weinig vijanden en er is eten in overvloed. Dus de pups hebben goede kansen :-). We rijden richting het huis van een van de weinige die in het reservaat wonen (zij weigeren ondanks dat ze betaald zullen gaan krijgen, te gaan verhuizen). Ze weten dat het vanaf november onbewoonbaar voor ze gaat worden met de komst van de olifanten en leeuwen maar ze blijven.
De mensen zijn erg drukkend op de omgeving ze zagen en verbranden zeer veel bomen en maken er houtskool van om waarschijnlijk te verkopen. Er zijn ook vrouwen met kleine kinderen die uren lopen om hun boodschappen te halen. Wildlife Act heeft geen idee hoe ze aan water komen en ze hebben ook geen elektriciteit. Hiernaast komen er ook veel mensen van buitenaf werken voor het houtskool, deze mensen lopen uren s’ochtends en uren laat s’middag (in het donker). Wat o.a. vanwege de luipaarden, Wild Dogs en Hyena’s sterk wordt afgeraden. Een erg dubbel gevoel om in de 4x4 jeep langs de wandelende mensen te schuren s’ochtends en vooral in het donker s’ avonds. Het kan ze vooralsnog niet worden verboden dit werk te doen doordat de inwonende community erg veel invloed heeft in de omgeving/rechtssysteem. Het afval en dat is veel, verspreid zich steeds verder. Opruimen heeft vooralsnog geen enkele zin. Ook kom je daar waar ze zijn geweest van alles tegen, autobanden, prikkeldraad, slippers (dit hebben we maar wel meegenomen). Als we nog half in het donker langs de huizen/ hutten rijden komen er 2 Amor achtige honden de berg afgerend.
Day 2 29 sept, vervolg Super snel rent er een van opzij en een achter de auto aan. Greame geeft dusdanig veel gas dat we bijna van onze bankjes afstuitten ook door het slechte pad. “I hate that guy and those dogs, they are absolute crazy”. Tja, dat zijn geen fijne hondjes nee, was echt even spannend. Wel effectief als je dan toch in zo’n hutje woont midden in een Wild Life reservaat, dan doe mij er ook maar een paar. Maar dat zal wel aan mij liggen. Het is duidelijk dat Wildlife Act alles behalve goed met deze zelfbenoemde community “baas” op kan schieten. We zoeken voor vier uur maar krijgen de Wildlife Dogs niet zichtbaar. Wel qua b e e p s o p o n s a p p a r a t u u r, waarmee we ongeveer kunnen bepalen waar ze zijn, maar ook hier gaan we niet ( teveel) van de paden. De zon is inmiddels op en het is heerlijk weer. We komen weinig anders dan wegspringende staartjes en een paar “Pumba’s” tegen. Sirpaul heeft de Lion King nog nooit gezien en is bijzonder echt bijzonder blij met het feit dat ik een schijf met films bij me heb (thanks Tommetje!). Als we terug zijn bij het kamp zoekt hij direct een film uit. Het is binnen bloedheet en de rest weet niet hoe snel we weer buiten in de wind moeten gaan zitten. Onze ranger in spe kiest van alle films; “The Bodyguard“ en het geluid gaat dusdanig hard dat we ook in de tuin af en toe van Whitney’s zang en acteer kwaliteiten kunnen “genieten”. “I
often fall asleep, but this one, I liked it”. Dussss :-). In de tuin worden we vergezeld door Jelloeee. Een super lieve pup in training van de hoofdtrainer (Baren, 38?) van de ranger school. Een aardig gast, die graag met iedereen komt kletsen en met het ruige uiterlijk van een vent die leeft in de wildernis en waar je geen ruzie mee moet maken. Momenteel is hij vooral ongerust over de volle maan, want hoe groter de maan hoe meer stropers. “They killed six (!!) rihno’s last weekend in one reserve up north, that’s NOT going to happen here tonight.”. Van de meeste Rhino’s in dit reservaat zijn de hoorn’s sowieso al preventief weggehaald. What, snake, NICE, where?! We hangen allemaal wat rond en ja hoor, laat het aan mij over om een slang voorbij te zien komen. Ik wacht even en probeer het op mijn meest coole, nonchalante manier te laten weten. “ Euhmm guys…snake.”. Graham roept vanuit de keuken; “What, snake, NICE, where?!”. Ook Baren komt naar buiten en binnen een mum van tijd staan twee mannen me aan te staren, waar kwam die vandaan, waar ging die heen, hoe zag die er uit? Nog wat extra vragen, en ze concluderen al snel dat het een Mozambique Spitten Cobra moet zijn. “Well doesn’t that sound nice, is it deadly?”. “No, it just stands up and it spits poison, which numbs the part that gets hit and depending on the size that can take quite a long while”. “Ah…great”. Ze pakken een hark en gaan in overleg. Ik ga een stukje verderop, op het meter hoge terrasje zitten en hou het compleet nonchalant in de gaten.Het is ze niet gelukt dus tja, we hebben een soort van Cobra in de voortuin. Baren legt ons uit
dat het helaas geen zin heeft om hem/haar te verhuizen. Doden is de enige optie. Hij laat wat moves zien en ik knik en denk; “Allemaal aardig maar dat laat ik dan toch echt aan jouw over”.
Wederom geen Wifi noch bereik , dus bellen of sms’en is voor mij ook onmogelijk. De andere meiden hebben iig noch bereik. Wat me begint te irriteren want Greame wil de wifi deze week niet delen (??). Want er waren vrijwilligers die het in 1,5 dag hadden opgemaakt (nogmaals?). Dus we kunnen alleen de algemene laptop gebruiken. Het heeft het gekste toetsenbord ever en de # is on-vindbaar daar gaat mijn paswoordtoegang, zucht! Ik leg Gream uit dat mijn ouders nul contact sinds de wissel ook niet waarderen en hij geeft aan dat ik morgen misschien stiekem (?) even kan appen. Ik negeer even de misschien en hoop daarnaast stiekem dat pap of mam contact opneemt om na me te vragen. Dan neemt die het sowieso serieuzer en kan ik het gezellig houden. Op de middag/avond zoektocht zien we wederom geen Wild Dogs. Voor de eerste keer van vast vele keren gaat de braai aan en we eten heerlijk: salade, kip en worst gemaakt van bush meat oftewel een mix van impala, nyala, etc. Ook prima te doen,
Wacky Wednesday met wat extra bezoek. Woensdag 30 sep, day 3 Slaap: 5uur. Eieren: 2 Redbull: 1 Wild Dogs/Rhino: 8 dogs Wifi: Stiekem :-) Weer: 28graden
Wederom om 5 uur in de jeep. We hebben de honden g e v o n d e n ! We h e b b e n z e
kunnen tellen en net lang genoeg gezien om te weten dat ze gezond zijn. Hierdoor hebben we wat tijd over en rijden een langere rondje. We komen een groep giraffen tegen en twee mannetjes hebben ruzie. een giraffen ruzie ziet er vrij ongecoördineerd en sloom uit maar de nek is erg sterk en de
klappen klinken hard. Het was echt super om te zien. We zijn op een afstandje blijven staan.
Na een thee met biscuit hoog op de berg met prachtig uitzicht gaan we naar huis. We maken ontbijt en Graham begint met wat data invoer. Na enkele minuten roept hij me; “ Your dad emailed if you arrived safely, let’s go make a picture by the jeep so i can send it”. Ik zeg ok en loop via mijn kamer om mijn tel te halen “voor de foto”. een fotootje en “ Please no youtube, downloading etc. ” en jippie jippie jeehh ik heb als enige stiekem Wifi. Dank je pap!. S’middags arriveert Axel onze nieuwe ranger in het kamp (ZA , Engels 28) samen met zijn vriendin (ZA, Engels 24). De rangers werken 30 dagen en gaan dan 11 dagen naar huis. Zijn vriendin blijft ook een paar daagjes en dat betekend dat Graham in ons huis op de bank slaapt in de huiskamer. S’middags hebben we een emergency oefening die Wacky Wednesday wordt genoemd; “Hi, i t ’s E v e l i n e , v o l u n t e e r a t Somkhanda, I just want to remind you that it is Wacky Wednesday. So yeah, Graham did something incredibly stupid and he got hit by a rhino, we found the first aid kit behind the car chair and I called Setib and Dave and the helicopter is on its way . Our Gps coordinates are…over.”. Dit keer rijd Axel hij werkt al een tijd in dit reservaat en hij neemt andere routes. Maar we krijgen de Wild Dogs wederom niet zichtbaar. We blijven tot laat en gebruiken de infrarood lamp, een soort nacht safari, was leuk om te doen. We zien een paar bush bugs, zebra’s en nyala’s tegen gekomen. Ondanks de lange
dagen en dat we in totaal nog erg weinig hebben geien is het gezellig in de groep, er wordt veel gelachen samen met Graham. S’avonds maken Chantelle en ik Spaghetti Bolgenese met Bush grind meat, oftewel afkomst unknown. Het smaakte lekker. Axel en zijn vriendin (uit Durban) willen in December op vakantie in dit deel van Zuid-Afrika en klagen dat alles is volgeboekt. Ik vraag ze om advies voor de drie dagen die Luuk en ik nog niet vast hebben staan. Ze adviseren daarnaast om een auto te huren, zodat we zelf van plek naar plek kunnen rijden, “absolutly safe”. en dat we even moeten kijken naar eventueel malariapillen voor in Ponto du Ouro. Misschien dat het daar nog net niet hoeft, ook omdat het aan zee is. Ik ga vroeg naar bed en ben helmaal happy dat ik iedereen weer even snel heb kunnen spreken.
Iedereen
Koud, koud , koud. Donderdag 1okt, day 4 Slaap: 7uur. Eieren: 2 Redbull: 0 Wild Dogs/Rhino: 8 dogs, 1 Rhino
Wifi: Stiekem :-) Weer: 22graden, bewolkt, wind
gegaan. De batterij gaat hier veel en veel sneller. Er zijn veel wolken en die zijn de hele dag gebleven. We hebben geluk en vinden de honden vol in zicht. Ze zijn aan het lopen en de pups zijn ondertussen met elkaar aan het spelen. Erg leuk om ze voor lange tijd te kunnen z i e n . We p ro b e re n z o v e e l mogelijk foto’s te maken. De p u p s m o e t e n n o g w o rd e n geindentificeerd maar het is erg lastig. We zijn rond 9:00uur in het kamp en omdat het toch slecht weer is ga een verhaal maken van mijn Blog
Wederom om 5uur in de jeep, het is koud vandaag! We hadden ons bijna verslapen want zowel de telefoon van Chantelle als die van mij was uit
krabbels. Ook maak ik mijn eerste briefje van Agneta open en moet hard lachen.
We worden in het begin van de middag gemeld dat de dogs dicht bij de gates zijn, Axel besluit daarom dat we later kunnen gaan en uiteindelijk vertrekken we pas rond 16:00uur. Als we vertrekken is het nog kouder en het lijkt te gaan regenen. We vinden de honden heel erg snel en jagen ze een beetje verder weg van de gates. H e t g a at l a n g z a a m h a rd e r regenen en en uiteindelijk begint het te onweren. We beginnen terug te rijden en de onweer breekt steeds harder los. Uiteindelijk racen we zo snel mogelijk over de hobbels.
Een Zebra in een stropers val. Vrijdag 2 okt, day 5 Slaap: 6,5uur. Eieren: 2 Redbull: 1 Wild Dogs/Rhino: 8 Wild Dogs
Wifi: ja Weer: 22graden, bewolkt, wind
Wederom om 5uur in de jeep, het is deze ochtend nog wat kouder vanwege de storm. Sirpaul is gekleed als de jongens van Cool runnings en we hebben
veel lol met zijn allen in de auto. Greame gaat nog voor een laatste rondje mee voor hij naar huis gaat voor zijn 11 dagen vrij.
Graeme
We hebben lang zicht op de Wild dogs. S’middags wordt er door andere onderzoekers in het park doorgegeven dat er een Zebra is gesignaleerd met een sneer in zijn achterpoot. De GPS punten worden doorgegeven, zodat we kunnen gaan kijken naar de schade. De vallen zijn van de stropers. Ze zijn niet voor d e Z e b r a ’s b e d o e l d m a a r bijvoorbeeld de Impala of Nyala want die kunnen ze eten, maar er komt van alles in de sneers terecht. We zien dat de Zebra er slecht aan toe is. Het is nog samen met een kleintje (groot genoeg om voor zichzelf te gaan zorgen verzekerd Axel ons) en de rest van de kudde heeft hen verlaten. Ze heeft haar achterpoot geheel uit de kom getrokken om uit de val te komen. Om haar been zit nog ijzer dat snijd tot op het bot, het bloed wordt afgekapt en er zit een flinke snijwond. Er is geen kans op genezing. Daarnaast ziet ze er helaas ook al wat mager uit, dus ze heeft waarschijnlijk al een tijdje zo rond gelopen. We bellen de dierenarts / marinier om haar uit haar lijden te laten verlossen. Hij wil niet dat we er bij zijn als hij haar neerschiet, zodat het zeker in een keer goed gaat. We blijven op afstand staan maar de gunshot is erg luid. We krijgen van het management van het park te horen wat we het beste met de Zebra kunnen doen. Het is ons opgevallen dat een van de Wild Dogs een halsband heeft waarvan de GPS niet meer werkt. Dus we zullen
hem moeten lokken, verdoven en de halsband verwisselen. Er wordt besloten hiervoor een deel van de Zebra te gaan gebruiken. We rijden op en neer om een zaag te gaan halen. Axel en Sirpaul zagen de achterpoten van de Zebra af. Het geluid en zicht is niet voor de mensen met zwakke magen onder ons. De achterpoten gaan gelukkig niet mee in onze jeep. En ja, voor de oplettende onder ons, ik heb mijn 2de Redbull op, ik vond dat ik die wel verdient had na alle actie en weinig slaap :-).
Aankleden in het donker is lastig, maar wel de goede voet!
Heet! Zaterdag 3 okt, day 6 Slaap: 6,5uur. Eieren: 2 Redbull: 0 Wild Dogs/Rhino: 10 Wild dogs en Rhino
Wifi: ja Weer: 37graden, onbewolkt, windstil
Vandaag wordt het een
hem op en komt naar ons toe gerend met de slang in zijn hand. Nog voor wij de tijd hebben om te schrikken (hij had nog niet verteld dat hij dood was) is Sirpaul al naar binnen gerend. Hij is de kamer ook niet uitgekomen totdat we hebben verzekerde dat Axel weer weg was. Hij lijkt te zijn doodgebeten. Ik hoop dat het dezelfde is maar dat is lastig te checken, de maat lijkt iets groter.
warme dag rond 5:00uur in de jeep, is het al aangenaam. Het weer gaat hier erg hard op en neer. We vinden de honden vrij snel en kunnen een lange monitor sessie houden. In de middag is het dusdanig heet dat Axel wat rond belt, we mogen bij een dichtbij gelegen lodge komen zwemmen. Net voordat we vetrekken vindt Axel een Mozambique spitten Cobra dood bij een boom. Hij tilt
Bij de lodge besluit ik niet verder het water in te gaan dan mijn benen, het water is wat te vies.
Na 1,5 pool lol gaan we weer op pad. Dit keer komen we een mannetjes Black Rihno tegen! echt super om te zien! Daarna rijden we door naar een hoog punt op een van de vele bergen in het reservaat en genieten van de zonsondergang voor we nog even langs de honden rijden. We rijden op zeer stijlen wegen naar bendeden en doen alsof we in een achtbaan zitten. Helaas kom ik er ook op de terugweg achter dat ik een teek op mijn bovenarm heb (zie foto rechts). Ik lijk niet gebeten. Nu maar hopen dat ik geen Tick fever krijg, Lyme kennen ze hier gelukkig niet.
Heter!
wordt het nog
We vinden de Wild Dogs heel snel en hebben goed zicht. Verder zien we een groep Zebra’s waar de andere af hebben moeten laten maken. Er was een Zebra van dezelfde grote bij als de jonge Zebra, dus we gaan er voor de geruststelling vanuit dat dit haar jong was. De stank van de dode Zebra is niet te omschrijven. We hopen dat een van de Luipaarden in het park die in dit gebied rondlopen dit zal merken en zich wellicht zal gaan laten zien.
warmer, wel houd ik mijn lange shirt aan omdat we veel onder bomen en langs bosjes rijden en ik een volgende tikbijt wil voorkomen.
We hebben een erg lange pauze vanwege de hitte. Rond half vijf gaan we terug. Ook nu vinden we de honden snel, we zien voor
Zondag 4 okt, day 7 Slaap: 6,5uur. Eieren: 2 Redbull: 0 Wild Dogs/ Rhino: Wild dogs en Rhino
Wifi: ja Weer: 39graden, onbewolkt, windstil
V andaag
het eerst ook een toeristenauto in het reservaat. Helaas kunnen we nu de Wild Dog niet darten. Als we in het donker terugrijden staan er twee neushoorns naast de weg. Ze zijn in “een goede stemming” en gaan dus uit de weg. S’avonds hebben we een braai en Axel geeft aan dat we morgen een beetje kunnen uitslapen als we willen, “yes please”.
Boomslang, Zebrapoot en Shopping in Pongola Maandag 5 okt, day 8 Slaap: 9,5uur. :-) Eieren: 0 Redbull: 1 Wild Dogs/ Rhino: Wifi: ja Weer: 39graden, onbewolkt, beetje wind :-)
Vandaag wordt het wederom een erg warm dag, omdat we mochten uitslapen van Axel hebben Chantelle, Sammy en ik dat ook meteen gedaan :-). Bij ontbijt worden we wederom door een slang verrast. Dit keer hangt hij in de boom voor ons terras. Het is (heel toepasselijk) een Boomslang. Sirpaul besluit dat het tijd is om te gaan douchen en verdwijnt wederom per direct naar binnen. Baren
geeft opnieuw zijn speech/ slogan.;“Als het in de buurt van je huis is, kill it, als het in het reservaat is, loop er omheen. Dus iedereen is het er over eens dat deze slang dood moet worden gemaakt?”. Ik draai me om en zie dat ik nog de enige ben die op het verhoogde terras is samen met een van de leraren van de rangers in opleiding. Nog voor ik me terugdraai hoor ik het eerste pistoolschot van Baren. Blijkbaar loopt hij er mee rond in zijn broekzak. Nog een schot en hij stopt het pistool terug. Axel en Nichole komen uit de keuken gerend “ What was that?”. “Baren just shot the snake”, Axel loopt weer naar binnen en Nichole blijft net staan gelukkig net zo verbaast als ik. Vervolgens klimt Baren met een bezem in de boom om de slang er uit te schudden. Hij heeft gemist maar de slang houdt zich stil. Baren
legt hem op de bezem om het aan de jongens te laten zien. “Eveline you want to come watch?”. Mijn keep it cool was vorige week dus zo slecht nog niet “Nah, i’m good” en ik ga verder met mijn ontbijtje. Nu het niet is geraakt maar ook niet “tegensputtert” heeft hij de mogelijkheid en zet het uit in het reservaat. Rond 9.00uur rijden we richting Pongola er zijn winkels met kleding, maar de meeste winkels hebben een onduidelijke aanbod een beetje van alles wat. Er is een markt en een supermarkt te vergelijken met de Sligro. We doen de weekboodschappen en iedereen koopt nog wat voor zichzelf.
Deel 2
We gaan lunchen bij Wipmies een Amerikaanse keten met heerlijke burgers. Ik heb voor het eerst bereik en ontvang een bericht van KPN met een “speciale aanbieding” voor internet en bereik in Afrika (30 euro voor 25 mb per maand). Ik overleg met Sammy en Axel en ze zijn meer dan verbaast over de prijs. We gaan terug naar de supermarkt en ik koop een pre paid telefoon, simkaart en 350MB voor 44 euro. Dus als het goed is heb ik de komende 3 maanden niet heel veel problemen meer. Ondanks dat ik
vooraf bij de Rabobank ben langs geweest, om alles aan te zetten en te controleren werkt mijn pasje niet. Zoals elke keer als ik buiten Europa ga, zeer irritant. Bij de middagrit besluit Axel dat we vast een van de achterpoten van de Zebra gaan gebruiken om de puppy’s meer te laten wennen aan de auto. Hij legt hem recht onder ons in de jeep. Gelukkig is de poot in een soort koeling gelegd en stinkt het nu niet. Nichole is erg goed in verschillende knopen en Sirpaul gooit de poot naar buiten zodra de Wild Dogs in het zicht zijn.
Voornamelijk de puppy’s hebben gegeten en gespeeld met het been en de volwassen bleven op afstand. We hebben ze lang kunnen zien en uiteindelijk het touw er weer af kunnen krijgen.
