VERSLAG FIETSREIS NAAR LOURDES (16 juli tot 7 augustus 2001) Inleiding
Eric Van der Eecken
Veel Vlamingen fietsen naar Lourdes, er zijn dus tal van uitgesteste fietsroutes. Maar de meeste beantwoorden niet aan onze verwachtingen qua dagafstand, rustige wegen en moeilijkheidsgraad. Wij namen als basis de route van KWB-Turnhout (1440 km) met daggemiddelden van 75 km. Wij dachten dat verkeerd rijden met zo’n nauwgezette routebeschrijving uitgesloten was, maar met omleidingen weet je nooit. Onze kortste rit bedroeg 59 km, de langste 110 km. Wij selecteerden hotelletjes in brochures, wij weten nu dat het papier verduldig is… De TGV bleek het eenvoudigste en goedkoopste transportmiddel om met de fiets terug te keren. Wel moet je soms een beetje assertief zijn om een plaatsje voor de handbagage en de fietsen (in fietshoes) te veroveren… De TGV brochure vermeldt gunsttarieven voor b.v. 60+, reserveertijd 60 dagen. Maar er staat ook in kleine lettertjes: “zolang tickets beschikbaar zijn”. En wat bleek? Fransen hebben 90 dagen de tijd om te reserveren. Hierdoor komen ‘niet-Fransen’ in het hoogseizoen meestal te laat. ‘Eigen volk eerst’ dus! Veel leesgenot, Eric en Joke Van der Eecken-Venken, Dwergenstraat 5, 2800 Mechelen Tel.: 015-20.16.94 - E-mail:
[email protected] Rit 1: MECHELEN / BEUZET - maandag 16 juli 20001 - 77 km Route: Mechelen, via Leuvensevaart tot Boortmeerbeek, Nederokkerzeel, Leefdaal, Neerijse, St.Agatha-Rode, Ottenburg, Wavre, Louvain-la-Neuve, Gembloux, Beuzet De beginrit gaat door Vlaams- en Waals Brabant. In Erps-Kwerps is er een eerste wegvergissing van ruim 3 km, daarna moeten we 20 km op de drukke N4 fietsen. Overnachting in hotel ' La Tour d' Argent'in Beuzet. Rit 2: BEUZET / HEER-sur-MEUSE - dinsdag 17 juli 2001 - 59 km Route: Beuzet, Spy, Fosses-la-Ville, St.-Gérard, Denée, Falaën, Weilen, Onhaye, Hastière-Lavaux, Heer-Agimont, Heer-sur-Meuse. De ene klim volgt op de andere, het weer is wisselvallig met een strakke wind. We picknicken in de abdij van Maredsous, een indrukwekkend gebouwencomplex. Het is een ' ondankbare'rit door de Belgische Ardennen met lange beklimmingen en te korte steile afdalingen. Geen tijd dus om te recupereren of te genieten van de afdaling. Overnachting in een luxueuze kamer van Castel-les-Sorbiers, een kasteelcomplex aan een zijoever van de Maas. Rit 3: HEER-SUR-MEUSE / CHARLEVILLE-MEZIERES (dép. 08 Ardennes) - woensdag 18 juli - 67 km. Route: Heer-sur-Meuse, Givet, Fromelennes, Felenne, Bourseigne, Willerzie, Montherme, Burgnysur-Meuse, Braux, Nouzonville, Charleville-Mézières. Om de drukke Maasvallei te ontlopen kiezen we voor secundaire wegjes door rustige Ardense grensdorpjes. Die route is langer en vraagt meer klimwerk. Kort na de start begint het te regenen, en de regen wordt alsmaar heviger. Handen en voeten raken verkleumd en we trekken warmere kledij aan. Na nog een lekke band komen we moe en beslijkt aan in ‘Hotel de la Meuse’. Dit aftands hotel is in vergelijking met ons ' kasteel'in Heer een echte keet, ondanks de twee sterren ' Logis de France' .
Er hangt een onfrisse lucht, we geraken niet aan verse lakens en het eten is minimaal. Rit 4: CHARLEVILLE-MEZIERE / APREMONT-sur-AIRE (dép. 55 Meuse) - donderdag 18 juli - 80 km Route: Charleville-Mézières, Les Ayvelles, Flize, Elan, Villers-le-Tilleul, Omont, Chagny, Louvergny, Le Chesne, Quatre Champs, Toges, La Croix aux Bois, Bois de la Sartre, Grandpré, Marcq, Chatel-Chéhéry, Apremont-sur-Aire. Deze rit van ‘Ardennes’ naar ‘Meuse'(55) begint met het repareren van een lekke band. Na de dreigende wolken in de voormiddag krijgen we na de middag de dagelijkse regenbui, en wat voor één: het giet een uur lang. Daarna is er af en toe wat zon. Op rustige glooiende wegen rijden we de Champagnestreek binnen; af en toe is de helling steiler. Apremont-sur-Aire is een boerengat met veel leegstand, precies een spookstad. De jeugd trekt naar de steden. Ons hotel is oud en versleten maar de kamer is gerenoveerd. De patroon aan het fornuis doet zijn best. Zijn wij een beetje verwend door de Belgische hotels? Rit 5: APREMONT-sur-AIRE / REVIGNY-sur-ORNAIN (dép. 55 Meuse) - vrijdag 20 juli – 86 km Route: Apremont, Montblainville, Varennes-en-Argonne, Abris de Kronprinz, Le Four de Paris, Lachalade, Le Claon, Les Islettes, Futeau, Brizeaux, Triaucourt, Laheycourt, Brabant-le-Roi, Revigny-sur-Ornain. De chef serveert een geslaagd ontbijt. Het wordt een grijze en koude bosrit. Na de bevoorrading in Varennes, picknicken we ‘s middags in het enige café van Triaucourt. Maar aan de bediening en de drankjes kunnen we ons niet opwarmen. Op de verdere route door het bos krijgen we het gezelschap van buizerds, hazen, kievieten en zwaluwen. Om 15 uur aankomst in Revigny-sur-Ornain, een ongezellig stadje met veel ' raar'volk. Hôtel de l' Est ziet er vuil en vooral ' goor'uit, en we trekken 18 km verder naar Bar-le-Duc. De enige nog vrije kamer in Hôtel de la Gare is perfect. We hebben een goed uitzicht op het stationsplein. In het mooie stadje eten we uitgebreid en lekker. Rit 6: BAR-LE-DUC / BAR-SUR-AUBE (dép. 52 Haute Marne) - zaterdag 21 juli - 92 km Route: Révigny, Mogneville, Couvognes, Robert Espagne, Trois Fontaines, St.-Dizier, Moëslains, Eclaron, Braucourt, Montier-en-Der, Sauvage-Magne, Soulaines-Dhuys, Bar-sur-Aube. Na het vertrek om 9 uur krijgen we meteen een flinke klim. Het is aangenaam fietsen bij een lichte bewolking. De route gaat door mooie dorpjes, zoals ' Pont d' Espagne' , en vervolgens 28 km op asfalt dwars door het prachtige ‘Bois des Trois Fontaines' . Het militair kerkhof met Amerikaans oorlogsmonument is het mooiste en het grootste van de tientallen militaire kerkhoven in de streek. Tegen de middag komen we het bos uit bij de abdij ' Les Trois Fontaines' . Het mooie abdijpark is privé-terrein, maar ook de huisjes en pleintjes in de omgeving zijn schilderachtig. Fransen wonen doorgaans in kleine en donkere huisjes, maar ze hebben aandacht voor de woonomgeving. Ook in de kleinste dorpjes zijn straten, huizen en pleintjes proper en bebloemd. Van hen kunnen we nog veel leren om een echte vakantiesfeer te creëren. Wie nog beweert dat Frankrijk ‘vuil'is, kwam hier de laatste 30 jaar niet meer! De D16 richting St.-Dizier is de toegangspoort tot het département Haute-Marne. In St.-Dizier picknicken we aan de boorden van ' Le Lac du Der-Chantecoq' . Dit kunstmeer - met 4800 ha het grootste van Europa - regelt de waterstand van de Marne. Met meer dan 270 vogelsoorten is dit gebied een paradijs voor ornithologen en een pleisterplaats voor trekvogels zoals kraanvogels. In de namiddag doet de vochtige hitte het wegasfalt smelten. Wat een verschil met de kou gisteren. De hitte maakt van deze voorlopig langste rit ook de lastigste. In totaal hebben we nu al 461 km gefietst, we kijken uit naar de eerste rustdag.
Hôtel ' Pomme d' Or'is typisch Frans, de chef en de bar zien er groezelig uit, maar de kamers zijn proper. Men is bezig met de renovatie. BAR-sur-AUBE - zondag 22 juli 2001 Vandaag onze eerste rustdag in dit gezellig stadje van het département Haute Marne, ten zuiden van de Champagnestreek. Onder het bewind van de ‘Comtes de Champagne’ kende dit stadje bekendheid en voorspoed door zijn jaarmarkt. Het was een ontmoetingsplaats voor handelaars uit Vlaanderen en Italië. Het is een prachtweer met een staalblauwe hemel en een licht briesje. Gisteren was het hier heel druk (vooral toeristen) maar nu is alles rustig. We wandelen in een mooi parkje langs de Aube. Dit klein stadje heeft twee grote kerken: de ene is gesloten wegens instortingsgevaar, en de andere, de Eglise Saint-Pierre uit de XIIe eeuw, verkeert in zeer slechte staat. Er wordt gerestaureerd. Ook hier zijn de kerkgangers ouderen. Straks gaan we opnieuw avondmalen, op het menu: Escargots de Bourgogne, Rogneau de veau, enz. Een koppel naast ons nodigt ons uit voor een bezoek morgen! Rit 7: BAR-SUR-AUBE / LAIGNES (dép. 21 Cote d' Or) - maandag 23 juli - 74 km Route: Bar-sur-Aube, Couvignon, Bligny, Vitry-le-Croisé, Eguilly-sous-Bois, Essoyes, Gué-surSeine, Les Riceys , Molesmes, Villedieu, Laignes We vertrekken rond 9 uur bij een bewolkte hemel. Een uur later dreigt onweer. We maken een omweg van 3 km voor een bezoek aan Jean-Marie in Ville-sur-Arce. Net bij aankomst barst het onweer los. Jean-Marie (73) is zelfstandig champagneproducent. Trots toont hij zijn bijna gloednieuwe installatie en beschrijft het productieproces, vanaf de druivenpers tot het inpakken van flessen. Hij investeerde miljoenen maar zijn enige zoon liep een hersenletsel op. Zelf kan hij alleen nog licht werk aan, het prachtige bedrijf dreigt te verkommeren... Ook in Frankrijk heeft elk huisje zijn kruisje... Natuurlijk proeven we champagne! We drinken zelfs champagne bij de broodjes. Als we rond 14 uur afscheid nemen regent het nog... Op de beslijkte wegjes dwars door de wijngaarden geraken we even de weg kwijt. Van de vele mooie dorpjes tijdens deze rit door de prachtige Bourgognestreek onthouden we vooral het plaatsje Les Riceys! Omstreeks 17.15 uur arriveren we bij onze gastvrouw Danielle Recq in Laignes. Ze brengt ons met de wagen heen en terug naar het uitstekende ‘Restaurant L' Auberge de la Baume’ in Balot. Rit 8: LAIGNES / AVALLON (dép. Yonne) - dinsdag 24 juli 2001 – 67 km Route: Laignes, Fontaires-les-Sèches, Verdonnet, Arrans, St.-Remy, Quincerot, Quincy-le-Vicomte, Bierry, Santigny, Montréal, Sauvigny-le-Bois, Avallon. Na het afscheid nemen en de bevoorrading in Laignes centrum, vertrekken we onder een stralende hemel. We zitten nu volop in de vermaarde Bourgognestreek, met zijn vier départementen: Côted’Or, Nièvre, Saône-et-Loire en Yonne. Deze korte maar prachtige rit gaat door een gevarieerd en glooiend landschap: hellingen, eindeloze vlakten, een doodgereden das en cirkelende roofvogels boven ons. Joke vreest voor een aanval! We bezoeken Montréal, een van de vele mooie dorpjes onderweg. Het is een dorpje met veel stijgstraatjes, een Romaans kerkje en een schitterend uitzicht op de omgeving. Om 15.15 uur bereiken we Hôtel Les Capucins in Avallon. Avallon is een charmant stadje, schilderachtig gelegen in het groen op een flank van de Vallée du Cousin. Het is een druk bezochte stad met een rijk historisch verleden: de bekende klokkentoren uit 1456, de 11de eeuwse Eglise St.Lazare en goed bewaarde stadswallen. Het avondmaal om 19.15 uur is een waar culinair festijn. De weersvoorspelling is gunstig. Rit 9: AVALLON / ST.-SAULGE (ST.-MARTIN) (dép. 58 Nièvre) - woensdag 25 juli - 75 km Route: Avallon, St.-Germain-des-Champs, Chastellux, St.-Martin du Puy, Lormes, Corbigny,
Bazolles, Saint-Martin. Aanvankelijk fietsen we door het Natuurpark Morvan, een bijzonder gebied, een beetje wild, met meren, heuvels, zuivelboerderijen en dichte bossen die de verspreide dorpen aan het zicht onttrekken. Een ideale omgeving destijds voor meerdere verzetsgroepen. Daarna fietsen we door de Limousin. Het is een streek die model kan staan voor het zalige buitenleven. Het is wel de zwaarste rit totnogtoe. Dit komt door de grote hitte, maar ook door onze keuze voor kleine wegjes, dus met steile hellingen. De bomen zorgen voor lommer, op andere plaatsen is het asfalt gesmolten en de steentjes kleven aan onze banden. We logeren op een paardenboerderij in St.-Martin, een afgelegen gehucht van St.-Saulge. St.-Saulge is bij mountainbikers bekend voor zijn 16 bewegwijzerde pistes (samen 550 km) Het verschil tussen deze ' Table d' Hôte'en ons hotel gisteren is groot: gisteren ‘bon chic et cher’, vandaag stront en vliegen. Maar het gastenverblijf is ruim en netjes. Hier verblijft ook een groep kinderen uit Parijs, ze volgen een stage paardrijden. We avondmalen in de tuin in het gezelschap van een Hollandse vrouw en haar dochter. Zij wonen al meer dan 20 jaar in Parijs. De sympathieke patroon Philippe Kneuss verliet een aantal jaren geleden Parijs en kocht hier 70 ha landbouwgrond. De rustieke woning en de boerderij behoorden vroeger bij het kasteel in de buurt. Zo ongeveer moet het aards paradijs er uitgezien hebben. In totaal hebben we al 677 km gefietst, we zijn halverwege. Er resten nog 9 fietsdagen. Rit 10: ST.-MARTIN / BOURBON-L'ARCHAMBAULT (dép. 03 Allier) - donderdag 26 juli 84 km Route: St.-Saulge (St.-Martin), Bona, St.-Benin-d' Azy, La fermeté, Bois de Landre, Imphy, Chevenon, St.-Parize-le-Chatel, St.-Pierre-le-Moutier, Livry, Le Veurdre, Limoise, Franchesse, Bourbon-l' Archambault. We verlaten de Bourgognestreek en de hellingen worden minder steil. We overnachten in Bourbon-l' Archambault, een thermale badplaats die door de Kelten werd ontdekt. Het werd beroemd door de familie Bourbon die vele Franse koningen leverde. Het prestigieuze verleden leeft hier nog voort, het stadje heeft een bijzondere sfeer. Het chique en oude Hôtel du Parc heeft die klassieke stijl met hoge plafonds en statige trappen. Het hoofdcliëntèle zijn thermenbezoekers: oud en welstellend. Bij aankomst in onze fietskledij is het plezant om zien hoe die oude dames hun handtas omklemmen. ’s Avonds vallen nog meer rare vogels binnen: de TVploeg van France 1 die de Tour de France volgt. Ze maken veel kabaal tijdens het avondmaal, de habitués beleven niet hun beste avond. Rit 11: BOURBON-L'ARCHAMBAULT / LUSSAT (dép. 23 Creuze) - vrijdag 27 juli - 92 km Route: Bourbon, Ygrande, Vieure, Cosne-d' Allier, Bizeneuille, Montluçon, Prémilhat, Coursage, Viersat, Lépaud, Lussat. Van deze rit onthouden we twee zaken. Vooreerst de omleiding van 20 km in Montluçon, het gevolg van de tijdrit in de Tour. Door de omleiding nadien lijkt geen einde te komen aan de klim. Op zich niet zo erg, maar de regenvlagen met hevige kopwind zijn er te veel aan. Met nog 25 km te gaan vallen we een bar binnen: de energievoorraad moet dringend aangevuld! Een paar uur later in Lussat vernemen we dat ‘Chateau Puy Haut’ nog 5 km verder ligt, boven op een heuvelrug. In de grote kasteelsuite met uitzicht op de tuin, landerijen en privé zwembad voelen we ons vlug kasteelheren. Kort daarop barst een hevig onweer los. Een stuk oprit spoelt weg en we zitten ruim een uur zonder elektriciteit... Voor de kasteelvrouw die zelf aan het fornuis staat, een kleine ramp. ' s Avonds zitten de 12 gasten samen aan tafel met de echte kasteelheer en kasteelvrouw. Na de eerste onwennigheid wordt het een gezellige avond. Daarna trekken we naar ‘onze’ kasteelvleugel. ’s Morgens vertelt de trotse kasteelheer dat zijn familie het kasteel al 4 generaties bewoont. Rit 12: LUSSAT / CHAMBERET (dép. 19 Corrèze) - zaterdag 28 juli - 110 km
Route: Lussat, Besse Mathieu, La Barre, Angly, Montelladonne, Felletin, St.-Quentin-la-Chabanne, Le Chiroux, Gentioux, Faux-la-Montagne, La Villedieu, Chamberet Bij de start zijn we er niet gerust in. Er zijn niet alleen onweerswolken, maar ik vergat 30 km mee te tellen bij het dagtotaal! En ook de rit van gisteren is nog niet helemaal verteerd. We trappen de hele dag zo licht mogelijk. Het is al middag als we aankomen in Aubusson, een gezellig maar zeer druk stadje. Met nog 10 km voor de boeg, slaagt Joke er niet meer in te schakelen. Gelukkig zijn er nu bijna uitsluitend afdalingen. We bereiken Chamberet rond 18.15 uur. Echt vermoeid zijn we niet. Bij aankomst horen we overal muziek, is dit een welkomserenade? Het heeft echter te maken met de lokale ruiterfeesten. ‘Hotel de France’ is een goed en eenvoudig hotel met een keurige keuken. CHAMBERET: zondag 29 juli 2001 We nemen een tweede rustdag in dit onopvallend dorpje van de Limousin. Bij aankomst gisteren stapte een grote trouwstoet van het gemeentehuis naar de kerk. Nadien werd een receptie gehouden in de bar van het Hotel. Het avondfeest ging door in een grote feesttent naast het Hotel. Het feest duurde de hele nacht. Daarna bleek 4 uur in de morgen het geschikte moment te zijn om een ' House party’ te starten. Vanmorgen hoorden we af en toe nog het gebonk in ons hoofd. De mis van 9.45 uur blijkt voor de dorpelingen de uitgelezen gelegenheid om alle nieuwtjes uit te wisselen. Ook hier viel geen jeugd te bespeuren. Na een uitgebreid avondmaal met ' foie de canard'maken we nog een avondwandeling. Morgen trekken we richting Uzerche. Er resten nog ruim 450 km tot Lourdes. Rit 13: CHAMBERET / BRIVE-LA-GAILLARDE (dép. 19 Corrèze) - maandag 30 juli - 61 km Route: Chamberet, Eyburie, Chamboulive, St.-Jal, Lagrauliere, Chanteix, Ste-Féréole, Malemort, Brive-la-Gaillarde. Het wordt een vrij gemakkelijke tocht op de lichtlopende verkeersarme wegen van de Limousin. We hebben pas gisteren gekozen voor deze nieuwe route, ze is 12 km korter. We fietsen door Uzerche en Donzenac, twee prachtig stadjes. Het einde van de rit is een afdaling van meer dan 10 km naar onze logeerplaats. Rondom de oude stad Brive hebben vernuftelingen een brede ringboulevard aangelegd, boven op de stadswallen. Omstreeks 14 uur trekken we naar ‘Hôtel Le Chapon Fin’. Het is maandag en sluitingsdag, de meeste winkels zijn dicht. We blijven zoveel mogelijk in de schaduw en zoeken plaatsen op met airconditioning. Er heerst een hittegolf in heel Frankrijk, om 21 uur is het nog 35° C. Rit 14: BRIVE-LA-GAILLARDE / VITRAC (dép. 24 Dordogne) - dinsdag 31 juli - 70 km Route: Brive-la-Gaillarde, Noailles, Lissac-s-Couze, Chavagnac, Mas del Sartre, Paulin, SalignacEyvigues, La Font, Carlux, Carsac Aillac, Montfort, Vitrac. Hitte en druk verkeer langs onze slaapkamer verhinderden een goede nachtrust. Om de hitte te ontlopen vertrekken we rond 7.30 uur. Maar de hemel is bewolkt en de hitte blijft uit, de eerste kilometers fietsen we zelfs in dichte mist. Het is geen moeilijke rit, na de klim naar het plateau in de buurt van Salignac-Eyvigues, dalen we zachtjes af naar de vallei van de Dordogne. De Dordognestreek biedt een enig mooi landschap met heuvels, rivieren, bomen en goudgele gebouwen. Carcac Aillac pronkt met een prachtige Romaanse kerk in goudkleurige baksteen, een grote klokkentoren en indrukwekkend moderne glasramen. In Cingle de Montfort is de grote bocht van de Dordogne het best zichtbaar van op het speciaal aangelegd parkeerterrein. De rit gaat door mooie plaatsjes, zoals Salignac, Carlux en Chavagnac. Om 14.15 uur komen we aan in Vitrac. ‘Hôtel Plaisance’ is een keurig hotel met tuin, zwembad, kamers met airco en goede keuken. Nog in de namiddag laat ik de vriendelijke fietsenmaker van
Sarlat een nieuwe trapas monteren op mijn fiets. Na het lekker avondmaal hebben we nog een gezellige babbel met een koppel uit Nijlen. Rit 15: VITRAC / VILLENEUVE-SUR-LOT (dép. 47 Lot-et-Garonne) - woensdag 1 augustus 90 km Route: Vitrac, Port de Domme, Domme, St. Martial de Nabirat, Salviac, Cazals, Montcléra, Fraysinnet-le-Gélat, Montcabrier, Libousou, Trentels, St.-Sylvestre-s-Lot, Penne d' Agenais, Villeneuve-sur-Lot. We vrezen de hitte en vertrekken direct na het ontbijt van 7 uur. Via een alternatieve route willen we de steile helling in Domme naar de Burcht vermijden. Die burcht is nochtans een van de spectaculairste Franse bastides, gebouwd door Filips de Stoute in 1280. In de mist nemen we net voorbij Port de Domme de D46. Maar ook deze weg blijkt heel steil te zijn, het klimwerk duurt eindeloos. Eindelijk boven - de zon schijnt nu volop - ligt Domme diep onder ons in het mistig dal. Enkel de burcht en de kerktoren priemen boven de sneeuwwitte donsdeken uit. Fel bezweet blijven we toch een hele tijd genieten van dit bijzonder mooi landschap. We zien af ' gelijk de beesten' , niet vanwege de afstand maar vanwege de hitte die nu heel Frankrijk treft. We schrappen onze alternatieve route, en nemen toch de kortste weg: de departemental dus. Bij normale temperaturen is dit een gemakkelijke rit. Voorbij Montcléra daalt de weg af naar de valei van de Lot. Alleen bij Fumel volgen nog twee steile hellingen. Verder houden we moeiteloos een snelheid van 25 km/uur aan. Bij elke drinkpauze (om de 10 minuten) druipen we van het zweet. Dank zij de vroege start bereiken we reeds om 14.15 uur Villeneuve-sur-Lot. Ons hotelletje is van mindere kwaliteit maar we maakten al erger mee. De patroon is bovendien heel hulpvaardig en slaat enkele telefoontjes om ons morgen aan een wegverkorting te helpen. We wandelen in het mooie stadje naar een van de 3 bruggen over de Lot. De rivier ligt diep onder ons. Oude huisjes zijn tot vlak tegen de rivier gebouwd, ze vormen samen met de Lot een bijzonder schilderachtige aanblik. Daarna zoeken we weer de winkels op met airco. Avondmaal rond 20 uur. Als het dienstertje de bestelling opneemt, vraagt ze: “Vous êtes les Belges?” De hotelbaas had voor ons gereserveerd. Na de bevestiging vervolgt ze: “le patron annonce qu'il n'a plus de pojetflesh”. Na een derde herhaling snappen we het toch: ze bedoelt ' potjesvlees' . De uit Noord-Frankrijk afkomstige patroon kent deze West-Vlaamse specialiteit. ' s Avonds wonen we een gratis optreden bij aan de oever van de Lot. De chansonniers zijn blijkbaar bekende namen, want er zijn veel toeschouwers. We horen bekende liedjes van Jacques Brel en Georges Brassens. Zoals topsporters trekken we al om 23 uur naar ons hotel. Het concertpodium is niet ver van het hotel verwijderd, maar de muziek stoort niet. Alleen de hitte houdt ons wakker. Om één uur steekt een stormwind op, het bliksemt maar er komt geen regen. Rit 16: VILLENEUVE-SUR-LOT / CONCOM (dép. 32 Gers) - donderdag 2 augustus - 84 km Route: Villeneuve-sur-Lot, Port-ste-Marie, St.-Laurent, Bruch, Calignac, Fieux, Francescas, Condom. Omstreeks 7.30 uur is het gelukkig maar 25° C, de grote hitte lijkt over. Bovendien is de lucht grijs en dit blijft zo tot in de late namiddag. We vertrekken rond 9.15 uur. Het aanvankelijk plan om het mooie stadje Pujols te bezoeken, wijzigen we na onze eerste klimpartij. We zien Pujols hoog in de wolken hangen en onze goesting voor een stadsbezoek is vlug over. Vandaag fietsen we alleen op kleine binnenwegen; de gevolgen zijn bekend: mooi en rustig maar veel klimwerk. Toch verteren we de 84 km vrij gemakkelijk. Vandaag krijg ik twee wespensteken, twee keer op mijn buik. Gelukkig dat Joke goed kan ‘uitzuigen’. In de buurt van Prayssas negeren we uit verstrooidheid een wegversperring en we komen pardoes in een 10cm dikke laag cementpoeder terecht. Meteen staan we tot aan onze enkels in het grijze stof. Van terugkeren is geen sprake, we moeten verder stappen. In geen tijd zitten schoenen, benen, fietsen, versnellingsapparaten en fietstassen onder een dikke cementlaag. Gelukkig
blijft het de rest van de dag droog. Op de ' Ferme de Parette'in Condom beginnen we meteen het cement weg te borstelen en de fietsen met de tuinslang af te spuiten. Veuve Denise Dupuy maakt het ons naar de zin, maar ja... zo' n eendenboerderij... dat stinkt geweldig. Maar de gastenkamer is weeral in een perfecte staat. Om 20 uur worden we in de schoonste plaats uitgenodigd op een gastronomisch maal. Die grote eetkamer is volgestouwd met bibelokes, souvenirs en allerhande snuisterijen. Overal waar iets kan gelegd worden ligt het volgestapeld: op de schouw, op de kasten, de vensterbanken, de TV, de stoelen, tafeltjes, enz. Op tafel komt niet echt het grootse ' gastronomisch'maal, maar ze doet haar best. Het aperitief is een ' Floc de Gascogne'met ' craquons de canard'(' kaantjes'van eendenvet). Vervolgens gebakken eendenlever met tagliatelli, en daarna groene boontjes met gebakken eendenborst. Het is ruim 23 uur als we slapengaan. Het was een geslaagde avond want Veuve Dupuy is prettig gezelschap. Rit 17: CONDOM / MARCIAC (dép. 65 Haute Pyrénées) - vrijdag 3 augustus – 80 km Route: Condom, Mouchan, Roques, Vis-Vézensac, Roquebrune, Castille, Lavaraet, Marciac. Veuve Denise schotelt ons een stevig ontbijt voor. Ik zag haar uit het kippenhok kruipen met het eitje in de hand dat nu op mijn bord ligt. De grote hitte is voorbij en we vertrekken om 9.15 uur, ons gewoon vertrekuur. Het wordt een mooie en aanvankelijk vlakke rit. Terwijl we picknicken in de buurt van Roquebrune, passeert een groep Vlaamse wielertoeristen. Na ons middagmaal rijden we hen voorbij terwijl zij op hun beurt aan het eten zijn. Op een terrasje later in de namiddag, fietst deze groep uit Kaster bij Nijlen ons weer voorbij. Tijd voor een pintje hebben ze niet, ze moeten vandaag nog Lourdes halen... Ik ken dit soort mannen, ze willen absoluut 200 km per dag afleggen, maar ze zien niets anders dan het achterwiel vóór hen... Enkele dorpjes verder op ons volgend terrasje, ontmoeten we drie Engelse fietsers: een vrouw en twee mannen. Joke ontdekt vlug een onderbeen tegen een stoeltje; één van die mannen heeft maar één been. Zo’n plastic prothese met kousje en fietsschoen is een vreemd zicht. Bij een babbel horen we verbaasd welke afstanden en welk parcours dit trio doet. Dit met één been doen vergt moed! Dat er de laatste 30 km nog veel klimwerk is verrast ons. Maar het vooruitzicht van een driesterrenhotel geeft ons vleugels. We horen muziek bij het binnenrijden van Marciac, op het gemeenteplein gaat een meerdaags jazzfestival door met keiharde muziek. Wat een contrast met de stilte onderweg. In Hôtel ' Comte de Pardiac'(3***) wacht ons een nare verrassing. Onze reservatie ten spijt, is voor ons geen kamer voorzien. We laten ons niet zomaar wegsturen, en we krijgen een vervangadres op 10 km van Marciac. Daar zijn de bewoners (de onderhoudsman en de kuisvrouw van het hotel) ten zeerste verrast door onze komst. Ze zijn niet voorzien op gasten, er is alleen een vieze zolderkamer beschikbaar. Betaalden wij daarvoor 500 FF aan de hotelbaas? Achteraf valt het toch nog mee. Deze eenvoudige mensen doen al het mogelijke om ons verblijf zo aangenaam mogelijk te maken. Rit 18: MARCIAC / LOURDES (dép. 65 Hautes Pyrénées) - zaterdag 4 augustus 2001 – 90 km Route: Marciac, St.-Justin, Malabat, Villecomtal-s-Arros, St.-Sever de Rustan, Lameac, ChelleDebat, Cabanac, Gonez, Bordes, Tournay, Cieutat, Orignac, Montgaillard, Loucrup, Arcizac, Lourdes. Voor deze langere rit vertrekken we al om 8.30 uur. We willen in geen geval de 10 km naar Marciac terugfietsen, maar we zitten op de rand van onze wegenkaart. Na veel zoeken op kleine weggetjes geraken we eindelijk op de goede weg. Men waarschuwt dat het steiler wordt naarmate we de Pyreneeën naderen. Dit is evenwel fout, het wordt zelfs de vlakste rit van allemaal. Pas na de middag komen de eerste klimmetjes. Maar om een aantal redenen fietsen we die laatste 50 km ‘met de vingers in de neusgaten' . Er is het psychologisch effect dat de eindmeet nadert en dat geeft extra adrenaline. En er is meer.
Net voor de middag krijgen we onverwacht een telefoontje van Ilse: “Vake, waar zit ge?”. Tien minuten later zitten we samen te picknicken naast de kerk van Chelle-Debat. In de namiddag springen we een laatste keer op de fiets. We voelen ons vederlicht want de bagage (samen ruim 30 kg) ligt bij Ilse in de wagen. Bij het bord “Lourdes” staan ze daar warempel echt met een spandoek: “Proficiat vake en Joke, Mechelen-Lourdes 2001” LOURDES, dinsdag 7 augustus 2001 We keren huiswaarts, niet met de fiets maar met de TGV. Ilse neemt de bagage mee met de wagen, wij sleuren onze twee fietsen in fietshoezen mee. Overstappen in Brussel-Zuid naar Mechelen. Deze dag is er een met gemengde gevoelens. We zijn blij naar huis te kunnen, maar er is de spijt dat het fietsavontuur voorbij is, een avontuur dat zich niet meer herhaalt. Nu we de pijn aan de knieën, de schouders, de polsen en het zitvlak niet meer voelen, groeit het besef dat we geluksvogels zijn omdat wij zoiets mochten beleven!
