Rijk in Geest & Geld

Mark Fisher

Rijk in Geest & Geld Een fabelachtige vertelling van een miljonair Een waar gebeurd verhaal

Oorspronkelijke titel ‘The Instant Millionaire’ ©1990 Dutch E-Book ©2007

Rijk in Geest & Geld Een waar gebeurd verhaal van een miljonair in een fabelachtig vertelling Waarom worden sommige mensen miljonair, terwijl anderen er slechts van dromen? Werken ze twee keer zo hard, zijn ze intelligenter of zijn ze gewoon beter opgeleid? Deze vragen worden beantwoord in deze sterke en wonderbaarlijke parabel, door de man die er zelf in slaagde miljonair te worden: de auteur zelf. RIJK IN GEEST & GELD is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van Mark Fisher, waarin hij een oude man ontmoet die het geheim van zijn succes aan hem onthult: een gedenkwaardige en originele vertelling, vol met duidelijk omschreven financiële adviezen die de deuren opent naar zowel financieel als persoonlijk welzijn. Het boekje confronteert ons met één van de meest nuttige feiten uit het leven: financiële welvaart en een welbesteed leven zijn doelstellingen die we allemaal kunnen bereiken, als we de principes van succes maar begrijpen en in de praktijk brengen.

Inhoud Voorwoord 3 Waarin de jongeman om raad vraagt aan een rijk familielid 4 Waarin de jongeman een oude tuinman ontmoet 7 Waarin de jongeman leert kansen te grijpen en risico’s te nemen 10 Waarin de jongeman zich in de positie van een gevangene bevindt 14 Waarin de jongeman leert vertrouwen te hebben 15 Waarin de jongeman leert zichzelf op een doel te concentreren 17 Waarin de jongeman de waarde van zelfkennis leert ontdekken 20 Waarin de jongeman de kracht van woorden leert kennen 23 Waarin de jongeman voor de eerste maal het hart van de roos wordt getoond 27 Waarin de jongeman leert meester te worden over zijn onderbewuste 28 Waarin de jongeman en zijn mentor praten over getallen en formules 30 Waarin de jongeman over het geluk en het leven leert 34 Waarin de jongeman leert hoe hij zijn levensverlangens te kennen moet geven 39 Waarin de jongeman de geheimen van de rozentuin ontdekt 41 Waarin de jonge en de oude man ieder hun eigen weg gaan 47 Epiloog 49

Voorwoord

I

EDERE EEUW HEEFT zo zijn eigen fabels nodig. Vooral die fabels die, zoals Webster het definieert, ‘een nuttige waarheid afdwingen’. Dit boekje schenkt ons een krachtige en originele fabel. Een verhaal wat een van de meest nuttige van alle waarheden openbaart: dat financiële welvaart en een bevredigend welbesteed leven doelen zijn die we allen kunnen bereiken, mits we de principes van succes begrijpen en beoefenen. Wellicht is een fabel de mooiste vorm waarin we deze waarheden kunnen gieten, want door middel van de kinderlijke eenvoud van een fabel kunnen we rechtstreeks doordringen in de kinderlijke eenvoud van ons onderbewustzijn, en zodoende een groot aantal positieve veranderingen in ons leven teweegbrengen. We zijn er bijzonder trots op dit boek in het Nederlands te mogen publiceren. Het is reeds in tien andere landen gepubliceerd, inclusief bijna alle West-Europese landen, Japan, China, Mexico en Brazilië. De auteur is een onvervalste miljonair; hij brengt in praktijk wat hij beweert, en zijn kleine fabel is er niet een die licht moet worden opgevat. Dit is een boek dat moet worden gelezen, herlezen, bestudeerd, en beoefend. Het is een briljant ontwikkeld boek dat je op velerlei manieren rijk kan maken - en sommigen ervan zijn veel meer bevredigend en waardevol dan materiële rijkdommen.

3

1 Waarin de jongeman om raad vraagt aan een rijk familielid

E

R WAS EENS een intelligente jongeman die rijk wilde worden. Het kon niet worden ontkend dat hij reeds zijn portie teleurstellingen en tegenslagen had gehad, en toch geloofde hij nog steeds in zijn gelukkige gesternte. Terwijl hij wachtte tot het fortuin hem zou toelachen, werkte hij als assistent op de boekhoudafdeling van een klein reclamebureau. Hij werd niet naar zijn werk betaald, en had al enige tijd het gevoel dat zijn baan hem weinig voldoening schonk. Hij was er gewoonweg niet meer met hart en ziel bij. Hij droomde ervan iets anders te gaan doen, misschien een boek schrijven waarmee hij rijk en beroemd zou worden en daarmee voor eens en altijd een einde zou maken aan zijn financiële problemen. Maar was zijn ambitie niet een beetje onpraktisch? Had hij werkelijk genoeg talent en techniek om een bestseller te schrijven, of zouden de bladzijden worden gevuld met de sombere, vage wartaal van zijn innerlijke ellende? Meer dan een jaar al was zijn baan een dagelijks terugkerende nachtmerrie. Zijn baas bracht het grootste deel van de ochtend door met het lezen van de krant en het schrijven van memo’s, voordat hij verdween om zichzelf te trakteren op een drie uur durende lunch. Hij veranderde ook steeds van mening en gaf tegenstrijdige bevelen. Maar het was niet alleen zijn baas - hij werd omringd door collega’s die ook meer dan genoeg hadden van hun bezigheden. Zij schenen ieder besef van idealisme te hebben prijsgegeven; zij schenen in feite alles te hebben opgegeven. Hij durfde geen van hen te vertellen over zijn fantasie om alles te laten vallen en schrijver te worden. Hij wist dat ze het als een grap zouden beschouwen. Als hij aan het werk was, voelde hij zich vaak van de wereld afgesneden, alsof hij zich in een vreemd land bevond waarvan hij de taal niet spreken kon. Iedere maandagochtend vroeg hij zich af hoe hij het weer een week op kantoor zou kunnen uithouden. Hij voelde zich vervreemd van de dossiers hoog opgestapeld op zijn bureau, van de behoeften van zijn cliënten die schreeuwden om de verkoop van hun sigaretten, hun auto’s, hun bier.... Zes maanden geleden had hij een ontslagbrief geschreven en zeker wel tien keer was hij met de brief brandend in zijn zak het kantoor van zijn baas binnengelopen, doch hij was maar niet in staat geweest om het af te maken. Vreemd; drie of vier jaar geleden zou hij niet geaarzeld hebben, maar nu wist hij niet zeker wat hij doen moest. Er was iets wat hem tegenhield, een of andere kracht - of was het eenvoudig lafheid? Het scheen dat hij de moed had verloren die hem in het verleden altijd had geholpen om te bereiken wat hij wilde. Hij bleef maar wachten tot de tijd rijp was en vond steeds excuses om niet tot actie over te gaan, terwijl hij zich afvroeg of hij ooit echt zou slagen in het leven. Was hij in een eeuwige dromer veranderd? Kwam deze verlamming voort uit het feit dat hij tot over zijn oren in de schulden zat? Of was het omdat hij gewoonweg oud begon te worden, een proces dat onvermijdelijk op gang komt zodra we afstand doen van onze visie op de toekomst? Op een dag, toen hij zich bijzonder gefrustreerd voelde, besloot hij plotseling zijn oom, die miljonair was geworden, te gaan opzoeken. Misschien zou die hem wat advies kunnen geven, of nog beter wat geld. 4

Zijn oom was een warm, vriendelijk mens, die onmiddellijk toestemde hem te ontvangen. Hij weigerde hem echter geld te lenen, want hij beweerde dat hij hem daarmee geen dienst zou bewijzen. “Hoe oud ben je?” vroeg zijn oom hem, nadat hij had geluisterd naar zijn lijdensgeschiedenis. “Tweeëndertig,” fluisterde de jongeman bedeesd. “Weet je dat voordat John Paul Getty drieëntwintig was, hij reeds zijn eerste miljoen had verdiend? En dat toen ik jouw leeftijd had, ik een half miljoen had? Hoe komt het dan in ’s hemelsnaam dat jij op jouw leeftijd ertoe wordt gedwongen geld te lenen?” “Weet ik veel. Ik werk als een paard, soms meer dan vijftig uur per week…” “Geloof je werkelijk dat mensen rijk worden door hard te werken?” “Ik... ja, dat denk ik wel... tenminste, dat is me altijd voorgehouden.” “Hoeveel verdien je per jaar? €25.000?” “Jawel, dat klopt ongeveer,” antwoordde de jongeman. “Denk je dat iemand die €250.000 per jaar verdient, tien keer zoveel uren per week als jij werkt? Duidelijk niet! Dus indien deze persoon tien keer zoveel verdient als jij, zonder harder dan jij te werken, dan is het duidelijk dat hij of zij het heel anders doet dan jij. Die persoon moet een geheim hebben waarmee jij volkomen onbekend bent.” “Dat denk ik ook wel.” “Gelukkig begrijp je dat tenminste. De meeste komen zelfs niet zover. Die hebben het veel te druk met het verdienen van de kost, in plaats van er bij stil te staan hoe ze van hun geldproblemen kunnen afkomen. De meeste mensen nemen zelfs nog geen uurtje van hun tijd om er achter te komen hoe ze rijk zouden kunnen worden, en waarom ze daar nooit toe in staat waren.” De jongeman moest toegeven dat, ondanks zijn vurige ambitie en zijn droom om een fortuin te vergaren, hij nooit de tijd genomen had om eens écht over zijn situatie na te denken. Allerlei dingen schenen hem af te leiden en hem te beletten een taak onder ogen te zien, die kennelijk van fundamenteel belang was. De oom van de jongeman dacht even na, toen glimlachte hij. “Ik heb besloten je te helpen. Ik zal je naar de man toesturen die mij heeft geholpen om rijk te worden. Hij heet de Man die op slag Miljonair werd. Heb je ooit van hem gehoord?” “Nee, nog nooit,” zei de jongeman. “Hij koos die naam, omdat hij beweert dat hij ineens miljonair werd nadat hij het ware geheim om een fortuin te verdienen had ontdekt. Hij beweert dat hij iedereen kan helpen op slag miljonair te worden, of op zijn minst zich de mentaliteit van een miljonair eigen te maken.” Zijn oom keerde zich naar een grote landkaart aan de muur en wees naar een kleine, ietwat geïsoleerde stad. “Ben je daar ooit geweest?” “Nee.” “Waarom probeer je het niet eens? Ga hem eens opzoeken. Wie weet onthult hij jou het geheim. Hij woont in een fantastisch huis, het mooiste in de omgeving. Het zal niet moeilijk zijn het te vinden.” ”Waarom vertelt u mij het geheim niet? Dan kan ik me de moeite besparen daar naar toe te gaan.”

5

“Omdat ik er eenvoudigweg het recht niet toe heb. Toen de Miljonair het aan mij toevertrouwde, was het eerste wat hij deed, mij te laten zweren het nooit aan iemand te vertellen. Hij zei me echter wel dat ik mensen naar hem kon verwijzen.” Het leek de jongeman allemaal nogal verwonderlijk en ingewikkeld. Het wekte echter wel zijn nieuwsgierigheid op. “Bent u er zeker van dat u me niets kunt vertellen? Wat dan ook?” “Zonder enige twijfel. Wat ik wel kan doen is je hoogstpersoonlijk bij de Miljonair aanbevelen.” De oom van de jongeman trok een blad sierlijk schrijfpapier uit een lade van zijn massief eiken bureau, nam zijn pen en krabbelde haastig een paar regels op het papier. Toen vouwde hij de brief op, stak hem in een envelop, en overhandigde hem aan zijn neef. “Hier is je introductiebrief,” zei hij, “en hier is het adres van de Miljonair. Ten slotte nog dit; je moet me beloven de brief niet te lezen. Indien je de brief echter toch openmaakt ondanks mijn waarschuwing, en je toch wilt dat hij zijn werk voor je zal blijven doen, dan moet je doen alsof je hem niet hebt opengemaakt. Maar hoe kan je ongedaan maken wat al gebeurd is?” De jongeman had er niet het flauwste vermoeden van waar zijn oom het over had, maar hij stemde toch toe. Zijn oom was altijd al een beetje excentriek geweest, en hij bewees hem per slot van rekening een dienst, dus besloot hij er niet verder op aan te dringen. Hij bedankte hem hartelijk en vertrok.

6

2 Waarin de jongeman een oude tuinman ontmoet

D

E JONGEMAN SPOEDDE zich in volle vaart naar de stad waar de Miljonair woonde, terwijl zijn geest nog sneller joeg dan zijn automobiel. Hoe moeilijk zou het blijken te zijn deze man te ontmoeten? Zou hij een onaangekondigde bezoeker welkom heten? Zou hij zijn geheime methode om rijk te worden onthullen? Op het moment dat hij bij het huis van de Miljonair aankwam, werd hij overmand door nieuwsgierigheid en, ondanks de waarschuwende woorden van zijn oom, opende hij de introductiebrief. Hij schrok, zijn hart begon sneller te kloppen en het zweet brak hem uit. Hij vroeg zichzelf af of zijn oom zich had vergist of dat hij hem een poets had gebakken, want de ‘brief’ was slechts een blanco stuk papier!? Hij kwam bij het hek van het huis van de Miljonair aan, en ontdekte een bewaker. Hij had een onbewogen uitdrukking op zijn gezicht; hij zag er net zo ondoorgrondelijk uit als het ommuurde fort dat hij bewaakte. “Wat kan ik voor je doen?” vroeg de bewaker droogjes. “Ik zou graag de Miljonair willen spreken.” “Heb je een afspraak?” “Nee, maar…” “Heb je dan misschien een introductiebrief?” De jongeman trok de brief half uit zijn zak en duwde hem toen snel weer terug. “Mag ik je brief even zien,” drong de bewaker aan. De jongeman herinnerde zich de woorden van zijn oom; “Als je de brief opengemaakt hebt, dan moet je net doen alsof je hem niet hebt opengemaakt.” Hij overhandigde de brief aan de bewaker die hem ‘las’. Hij vertrok geen spier van zijn gezicht. “Goed”, zei de bewaker toen hij de brief teruggaf aan de jongeman, “je kunt binnenkomen.” De bewaker liet hem zien waar hij kon parkeren en hij begeleidde hem naar de voordeur van het luxueuze, Tudorstijl huis van de Miljonair. Een onberispelijk geklede butler deed de deur voor hem open. “Kan ik u helpen?” Vroeg hij. “Ik wil graag de Miljonair spreken.” “Hij kan u op dit moment onmogelijk ontvangen. Wilt u alstublieft in de tuin op hem wachten.” De butler begeleidde de jongeman naar de ingang van een tuin waar in het midden een glinsterende vijver lag. Hij liep de tuin in, terwijl hij de prachtige bloemen, struiken, en bomen bewonderde. Toen kreeg hij een tuinman in het oog die over een rozenstruik gebogen stond. Hij moest zeker ver in de zeventig of tachtig zijn, en hij droeg een strohoed met brede rand die zijn ogen verborgen hielden. Toen de jongeman hem naderde, onderbrak hij zijn werk en heette hem met een glimlach welkom. Hij had heldere, vrolijke ogen. “Waarom ben je hier naar toe gekomen?” Vroeg hij met een warme en vriendelijke stem. “Ik ben gekomen om met de Miljonair te praten.” “Ah, juist. En waarover dan wel als ik vragen mag?” “Eh, ik… ik wilde hem alleen maar om advies vragen…” 7

De tuinman liep terug naar zijn rozen, stond daar stil en draaide zich om. “Oh, tussen haakjes, heb je misschien toevallig tien euro bij je?” “Tien euro?” Vroeg de jongeman, terwijl hij bloosde. “Het is maar dat… dat is alles wat ik nog op zak heb.” “Dat is prima. Meer heb ik niet nodig.” De tuinman zag er erg eerzaam uit. Zijn manier van doen legde uitzonderlijke gratie en charme aan de dag. “Ik zou ze echt aan u willen geven,” antwoordde de jongeman, “maar het probleem is dat ik dan geen geld meer over zou hebben om terug naar huis te gaan.” “Ben je van plan om vandaag nog terug te gaan?” “Nee… ik bedoel, ik zou het echt niet weten,” zei de jongeman, nu helemaal van zijn stuk gebracht. “Ik wil liever niet weg totdat ik de Miljonair gesproken heb.” “Maar als je het geld vandaag niet nodig hebt, waarom ben je er dan zo op tegen het aan mij te lenen? Misschien heb je het morgen ook niet nodig. Wie weet? Misschien ben je dan wel miljonair.” De redenering klonk de jongeman niet helemaal logisch in de oren, maar hij overhandigde hem toch het geld. De tuinman lachte. “De meeste mensen zijn bang om dingen te vragen, en als ze eindelijk zover zijn, dan dringen ze niet genoeg aan. Dat is niet juist.” Op dat ogenblik verscheen de butler in de tuin en sprak de oude man eerbiedig aan. “Heeft u misschien tien euro voor me, mijnheer? De kok gaat vandaag weg en staat erop dat hij wordt betaald. Ik kom precies tien euro tekort.” De tuinman stak zijn hand in de zak van zijn flodderige broek en trok er een enorme rol bankbiljetten uit. Hij moest zeker duizenden euro’s contant geld bij zich hebben gehad, want de jongeman zag niets dan biljetten van honderd euro, behalve het biljet van tien dat er bovenop lag. De tuinman haalde het biljet eraf dat hij zojuist van de jongeman had geleend, en overhandigde het aan de butler, die hem bedankte, ietwat onderdanig boog, en toen snel in het huis verdween. De jongeman was woedend. Dat de tuinman het lef had beslag te leggen op de laatste tien euro die hem nog restten, terwijl zijn zakken volgepropt zaten met meer geld dan hij ooit had gezien?! “Waarom vroeg u mij om tien euro?” zei hij, terwijl hij zijn uiterste best deed de woede die hij voelde te verbergen. “U had ze niet nodig!” “Maar dat had ik juist wel. Kijk maar, ik heb geen briefjes van tien euro,” zei hij, terwijl hij snel met zijn vinger door de dikke rol biljetten ging. “Je dacht toch zeker niet dat ik hem een briefje van honderd zou meegeven?” “Waarom heeft u in ‘s hemelsnaam zoveel geld op zak?” “Dat is mijn zakgeld,” antwoordde de tuinman. “Ik hou altijd €25.000 bij me in geval van nood.’ “Wat!… €25.000?” hakkelde de jongeman verbijsterd. Plotseling werd hem alles duidelijk: de steeds weer beleefde butler, dat ongelooflijke bedrag aan contant geld… “U bent de Miljonair nietwaar?” “Op dit moment wel,” antwoordde de tuinman. “Ik ben blij dat je gekomen bent. Maar vertel me eens, hoe komt het dat jij nog niet rijk bent? Heb je dat jezelf ooit eens serieus afgevraagd?” “Niet echt,” zei de jongeman. “Nu dan, dat is waarschijnlijk het eerste wat je dient te doen. Denk maar hardop in mijn bijzijn, als je dat wilt. Ik zal proberen je gedachtegang te volgen.” 8

De jongeman deed een paar zwakke pogingen en zag er toen van af. “Ik begrijp het al,” zei de Miljonair. “Je bent niet gewend hardop te denken. Weet je dat er al veel jonge mensen van jouw leeftijd rijk zijn? Sommigen zijn zelfs miljonair. Anderen staan op het punt hun eerste miljoen te verdienen. Wist je dat, toen Aristoteles Onassis zesentwintig was, reeds $500.000 dollar op de bank had op het moment dat hij naar Engeland vertrok, waar hij van plan was zijn scheepvaartimperium op te bouwen?” “Pas zesentwintig?” “Jazeker.” En toen hij pas begon, had hij slechts een paar honderd dollar op zijn naam. Hij had geen universiteitsgraad en hij had ook geen rijke ooms. “Maar nu is het tijd voor het avondeten. Eet je een hapje mee?” “Graag, dank u wel.” De jongeman volgde de Miljonair die, ondanks zijn hoge leeftijd, nog een vitale tred had. Ze liepen naar de eetkamer waar de tafel al was gedekt voor twee. “Ga zitten.” De Miljonair wees naar het andere eind van de tafel, de plaats die normaal gereserveerd was voor de gastheer. Hij ging aan de rechterzijde van zijn jonge gast zitten, recht tegenover een prachtige zandloper waarin het motto ‘TIJD KOST GELD’ gegraveerd stond. De butler kwam binnen met een fles wijn en vulde hun glazen. “Laten we op je eerste miljoen drinken,” zei de Miljonair en hief zijn glas. Hij nam een slokje, het enige van de hele avond, en hij at erg bescheiden, slechts een paar hapjes van een zalige zalmmoot. “Hou je van je werk?” vroeg de Miljonair aan de jongeman. “Ik veronderstel van wel. De situatie op het kantoor is niet gemakkelijk.” “Zorg ervoor dat je een positieve houding hebt tegenover je beroepskeuze. Alle miljonairs die ik heb leren kennen, en ik heb er de afgelopen jaren heel wat ontmoet, hielden van hun beroep. Hun werk werd voor hen bijna een ontspanning, net zo aangenaam als een hobby. Daarom nemen de meeste rijken nauwelijks vakantie. Waarom zouden ze zichzelf ontnemen wat ze zo graag doen? En daarom gaan ze door met werken, zelfs nadat ze al vele malen miljonair zijn. Maar hoewel het absoluut noodzakelijk is om van je werk te houden, is dat niet genoeg. Om rijk te worden dien je de geheimen van rijkdom te kennen. Vertel me eens, geloof je werkelijk dat die geheimen bestaan?” “Ja, dat geloof ik.” “Goed. Dat is de eerste stap. De meeste mensen geloven niet dat er geheimen bestaan om rijkdom te verkrijgen. Ze geloven zelfs niet dat ze rijk kunnen worden. En ze hebben natuurlijk gelijk. Als je niet gelooft dat je rijk kunt worden, dan word je het zelden. Je moet beginnen met te geloven dat je het kunt, en dan moet je er hartstochtelijk naar hunkeren. De meeste mensen zijn er niet aan toe om deze geheimen te accepteren, zelfs niet wanneer ze hen in heel eenvoudige termen worden onthuld. Hun grootste beperking is hun gebrek aan verbeeldingskracht. Daarom zijn de echte geheimen van rijkdom de best bewaarde geheimen in de wereld. Het lijkt een beetje op de gestolen brieven in het verhaal van Edgar Allan Poe,” ging de Miljonair verder. “Weet je het nog? Het is het verhaal van een brief, waar de politie naar zocht en maar niet kon vinden, omdat het, in plaats van ergens verstopt te zijn, het op een minst gebruikelijke plaats lag: ten aanschouwen van iedereen! Hun gebrek aan verbeeldingskracht en hun ingebouwde vooroordelen verhinderde de politie de brief te vinden. Ze verwachtten het niet in het volle zicht te vinden, en dus zagen ze het ook niet.” De jongeman luisterde opgetogen naar de Miljonair. Hij brandde van verlangen er achter te komen wat deze geheimen waren. Maar hoe dan ook, één ding was zeker: zelfs al zou de Miljonair in werkelijkheid geen geheimen hebben, hij was in ieder geval een meester in het ensceneren van een indrukwekkend plaatje. 9

3 Waarin de jongeman leert kansen te grijpen en risico’s te nemen

“V

ERTEL ME NU eens, hoeveel geld je bereid bent te betalen om aan deze geheimen van rijkdom te komen?” De jongeman was volkomen verrast door de vraag van de Miljonair. “Zelfs al zou ik er geld voor uit willen geven, dan kon ik het niet. Ik heb niets meer over. Ik ben blut.” “Maar als je geld had, hoeveel zou je dan willen betalen? Noem eens een bedrag, het doet er niet toe welk. Het eerste dat je te binnen schiet.” De jongeman kon nu de vraag niet meer ontwijken. De Miljonair vroeg om een zeer specifiek antwoord. “Ik weet het niet,” zei hij. “Honderd euro...?” De Miljonair barstte in lachen uit. “Honderd euro maar? Dan geloof je niet echt dat deze geheimen bestaan. Als je dat wel zou doen, dan zou je zeker bereid zijn er veel meer voor te betalen. Vooruit, ik zal je nog een kans geven. Noem nog eens een bedrag. Dit is geen spelletje, maar een zeer serieuze zaak.” De jongeman dacht erover na. “Ik vind het niet erg om deze vraag te beantwoorden,” zei hij. “Maar vergeet niet dat ik blut ben.” “Maak je daar maar geen zorgen over.” “Maar ik heb geen geld, mijn handen zijn gebonden,” zei de jongeman verward. “Goede genade!” riep de Miljonair uit. “We hebben nog een lange weg af te leggen! Sinds het begin der tijden hebben de rijken het geld van anderen gebruikt om hun fortuin te vergaren. Iemand die werkelijk serieus is, heeft nog nooit geld nodig gehad om geld te verdienen. Daar bedoel ik mee: eigen contant geld. Bovendien, je hebt toch eurocheque’s, je mag toch ‘rood staan’…’ De jongeman wilde het eerst ontkennen, maar hij had die ochtend zijn eurocheque’s in zijn zak gestopt. Waarom, wist hij niet: hij had precies vier euro en achtentwintig cent op zijn rekening staan! Hij dacht erover om te liegen, maar de Miljonair had zo’n doordringende blik, dat het leek alsof hij gedachten kon lezen. De jongeman hoorde zichzelf stotteren, alsof hij een diep, donker geheim opbiechtte, “Ja, ik heheb cheques bij me.” Hij trok zijn chequeboekje uit zijn zak met de automatische beweging van een robot, zelfs toen zich even een drang om in opstand te komen manifesteerde. Hij voelde zich gebiologeerd door deze man, zoals iemand in de handen van een hypnotiseur. Toch was hij niet bang voor de Miljonair, want hij straalde welwillendheid uit; hij leek zelfs enigszins geamuseerd. “Goed zo,” antwoordde de Miljonair. “Zie je nu dat er geen probleem is?” Hij draaide de dop van een sierlijke pen, en gaf de pen aan de jongeman. “Schrijf een cheque uit voor het bedrag dat je in je gedachten hebt, en zet je handtekening eronder.” “Maar ik weet niet voor welk bedrag.” “Goed dan. Zeg maar voor €25.000.” De Miljonair sprak dit getal uit op een volkomen ongecompliceerde manier, zonder de minste arrogantie. 10

“Wat!… €25.000!” protesteerde de jongeman. “U houdt me zeker voor de gek.” “Schrijf dan maar €50.000 neer, als je dat liever doet,” antwoordde de Miljonair op zo’n rustige manier, dat de jongeman niet meer wist of hij serieus was of dat hij hem voor de gek hield. “Zelfs €25.000 lijkt veel te veel. Hoe dan ook, u zou de cheque niet kunnen incasseren omdat die zou worden geweigerd. En het enige waar ik mee zou blijven zitten, zou een boze bankmanager zijn die zich zou afvragen of ik gek geworden was. En daar had hij dan nog gelijk in ook!” “Dat is nu precies hoe ik ooit mijn grootste transactie aller tijden afgesloten heb. Ik schreef een cheque uit van €250.000, en moest toen vechten om het geld bij elkaar te krijgen om de cheque te dekken. Maar als ik toen die cheque niet op staande voet had uitgeschreven, dan zou ik een geweldige kans hebben gemist. Dat was één van mijn eerste belangrijke zakenlessen,” zei hij. “Mensen die hun tijd verdoen met wachten totdat aan al de ideale voorwaarden is voldaan, krijgen nooit iets voor elkaar. Het ideale moment om actie te ondernemen is nu! Nog een les die je uit deze kleine oefening kunt trekken is deze: als je in het leven wilt slagen, dan moet je er voor zorgen dat je niet kunt kiezen. Je dient met je rug tegen de muur te staan. Mensen die twijfelen en weigeren risico’s te nemen omdat ze niet alle factoren in de hand hebben, schoppen het nooit ver. De reden is heel simpel: Als je alle uitwegen afsluit, en je met je rug tegen de muur gaat staan, mobiliseer je al je innerlijke krachten. Met iedere vezel in je lichaam wil je dat er iets gaat gebeuren. Waarom aarzel je dan nog, jongeman? Ga met je rug tegen de muur staan. Schrijf die cheque van €25.000 aan mij uit.” De jongeman schreef de cheque uit, vulde langzaam de getallen in, en daarna de woorden. Maar toen het erop aankwam te tekenen, kon hij het gewoon niet. “Ik heb nog nooit een cheque voor zo’n groot bedrag uitgeschreven.” “Als je werkelijk miljonair wilt worden, zal je er toch eens mee moeten beginnen. Je zult eraan moeten wennen cheques voor nog veel grotere bedragen uit te schrijven. Dit is nog maar het begin.” Maar de jongeman kwam er nog steeds niet toe om te tekenen. Het gebeurde allemaal zo snel. Hij stond op het punt een cheque van €25.000 voor iemand uit te schrijven die hij net had ontmoet, en die hem in ruil daarvoor enkele nogal dubieuze geheimen beloofde. “Wat weerhoudt je nog om te tekenen?” vroeg de Miljonair. “Alles is relatief onder de zon. In zeer korte tijd, zal dit bedrag je als onbeduidend voorkomen.” “Het is niet zozeer het bedrag,” mompelde de jongeman. “Wat is het dan wel? Ik weet waarom je niet kunt tekenen. Je bent er niet echt van overtuigd dat mijn geheimen een miljonair van je zullen maken. Als je daar volledig van overtuigd was, zou je zonder meer tekenen.Vertel me eens, als je er absoluut zeker van zou zijn, dat deze geheimen je zouden helpen om binnen een jaar een extra bedrag van €100.000 erbij te verdienen, zonder er harder voor te moeten werken dan je nu doet, zelfs door minder te werken, zou je de cheque dan tekenen?” “Natuurlijk,” moest hij wel toegeven. “Dan zou ik een winst maken van €75.000.” “Teken dan maar. Ik garandeer je dat je in staat zult zijn dat bedrag te verdienen.” “Zou u dat zwart op wit kunnen zetten?” De Miljonair barstte opnieuw in lachen uit.

11

“Ik mag jou wel, jongeman. Je bent vastbesloten jezelf in te dekken. Dat is vaak heel verstandig. Zelfs al ben je helemaal zeker van je geldmiddelen, dan betekent dat nog niet dat je de eerste de beste moet vertrouwen.” Hij stond op van tafel, snuffelde wat in een lade, en trok er een kant en klare overeenkomst uit. Dit zat de jongeman niet erg lekker. Produceerde de Miljonair massaal zijn geheimen, om ze aan iedere Jan, Piet en Klaas te verkopen die zich kwam aanmelden? De Miljonair tekende de garantie en overhandigde hem aan de jongeman, die hem op zijn beurt vluchtig doorliep en tevreden was over wat hij las. Toen bedacht de oude man zich plotseling. “Ik heb een beter idee,” zei hij. “Wat dacht je van een weddenschap?” Hij haalde een muntstuk uit zijn zak en schudde het in zijn handpalm op en neer. “We gooien kruis of munt. Als ik verlies, geef ik je de €25.000 die ik in mijn zak heb. Als ik win, geef jij mij de cheque. Hoe dan ook, laten we de garantie maar gewoon vergeten.” “Het enige probleem is,” zei de jongeman, “waarover ik u heb verteld. Er staat bijna niets op mijn rekening. Zelfs al geef ik u deze cheque, dan zult u hem nog niet kunnen incasseren.” “Dat is geen probleem,” zei de Miljonair. “Daar is geen haast bij. Waarom dateer je hem niet op een jaar vanaf nu?” De jongeman aarzelde. “Goed dan. Op die voorwaarden accepteer ik de weddenschap.” Hij had snel berekend dat wat er ook mocht gebeuren, hij een vol jaar de tijd had om van bank te veranderen, zijn rekening te beëindigen, of eenvoudig de cheque te blokkeren. Hij had niets te verliezen. En met het nieuwe aanbod van de Miljonair kon hij zelfs in een paar seconden €25.000 verdienen, zonder enig werk te hoeven verzetten! Zichzelf ten spijt, trok er een zelfvoldane glimlach over zijn gezicht. Hij hoopte dat de Miljonair het niet had bemerkt. De Miljonair opperde toen een kleine verduidelijking, die onmiddellijk de twijfels van de jongeman bevestigde. “Er is nog één ding: Mocht je de weddenschap verliezen, dan moet je me plechtig beloven dat je deze cheque zult honoreren.” De jongeman gaf schromend zijn woord, maar juist toen de Miljonair het geldstuk wilde opgooien, onderbrak hij hem plotseling. “Mag ik het geldstuk even zien?” vroeg hij. De Miljonair glimlachte. “Er bestaat geen twijfel. Ik mag je werkelijk erg graag jongeman. Je bent voorzichtig. Dat zal je helpen een hoop vergissingen te vermijden. Toch moet je er voor zorgen dat het geen aanleiding geeft tot het mislopen van een hoop goede kansen.” De Miljonair gaf hem het geldstuk. Zodra de jongeman beide kanten zorgvuldig had onderzocht en het had teruggegeven, vroeg de Miljonair hem zijn voorkeur te geven. “Kruis.” De Miljonair gooide het muntstuk op, en het hart van de jongeman begon onstuimig te kloppen alsof hij naar zijn eerste afspraakje ging! Dit was de eerste keer dat hij ooit de kans had gehad om €25.000 te winnen! Zijn benauwdheid steeg merkbaar toen hij het muntstuk in de lucht zag draaien. Het kwam neer op de tafel. “Munt!” zei de Miljonair triomfantelijk, maar voegde er een welwillend “het spijt me,” aan toe. Het was moeilijk te zeggen of hij oprecht was, of enkel maar beleefd. 12

De jongeman kon er niets aan doen dat hij een beetje beefde toen hij de cheque tekende. Waarschijnlijk zou hij er wel een keer aan wennen om grote cheques zoals deze te tekenen, maar nu gaf het hem een erg vreemd gevoel. Hij gaf de cheque aan de Miljonair, die hem vluchtig bekeek, hem opvouwde en in zijn zak stak. “Mag ik nu de geheimen hebben?” vroeg de jongeman. “Maar natuurlijk,” zei de Miljonair. “Heb je een stuk papier? Ik zal ze voor je opschrijven, dan vergeet je ze niet.” De jongeman had er moeite mee zijn woorden te begrijpen. De Miljonair verwachtte toch niet dat een enkel stuk papier al de geheimen zou kunnen bevatten, vooral geen geheimen die hij juist voor €25.000 had gekocht! “Het spijt me, ik heb geen papier bij me.” “Maar had je geen introductiebrief bij je toen je hier aankwam? De mensen die je oom in de loop der jaren naar mij toegestuurd heeft, hadden altijd een brief bij zich.” De jongeman haalde de brief uit zijn zak. Hij gaf hem aan de oude man, en bestudeerde nauwlettend zijn gezicht toen hij hem openmaakte. Maar de Miljonair scheen niet in het minst verrast te zijn, dat er niets in stond. Hij pakte zijn pen, leunde over de tafel, en wilde juist iets opschrijven, toen hij zich oprichtte en de jongeman vroeg om de butler te halen. “Je zult hem wel in de keuken vinden, daar achter in die gang,” legde de Miljonair hem uit. Toen de jongeman met de butler terugkwam, plakte de Miljonair juist de envelop dicht. Hij leek met zichzelf ingenomen. “Onze jonge gast blijft logeren,” zei hij tegen de butler. “Wil je hem naar zijn kamer brengen?” Toen keerde hij zich naar de jongeman en zei: “Hier heb je de geheimen.” Hij stond op, en overhandigde hem de envelop. Toen schudde hij hem plechtig de hand, alsof hij zojuist een van de belangrijkste transacties van zijn leven had afgesloten. “Het enige wat ik je nog wil vragen, is te wachten tot je in je kamer bent voordat je de envelop openmaakt en de geheimen gaat lezen. O ja, er is nog een voorwaarde. Voordat je gaat lezen wat ik heb geschreven, moet je me beloven een deel van je leven door te gaan brengen met het delen van deze geheimen met mensen die minder fortuinlijk zijn dan jij. Als je daarmee akkoord gaat, zal jij de laatste persoon zijn aan wie ik ooit nog deze geheimen rechtstreeks zal geven. Mijn werk hier zal dan volbracht zijn. Ik zal dan zover zijn dat ik voor de rozen kan gaan zorgen in een nog veel grotere tuin als deze. Als je het gevoel hebt dat je nog niet klaar bent om deze geheimen te delen met anderen,” zei hij, “dan kan je nog steeds terug. Maar dan mag je de envelop natuurlijk niet openmaken. Ik zal je je cheque teruggeven, en je bent vrij om terug naar huis te gaan, en je leven verder te leiden zoals je het tot nu toe hebt gedaan.” Nu dat hij eindelijk de brief in handen had die de geheimen bevatte, kon hij niet meer terug. Zijn nieuwsgierigheid had de overhand gekregen. “Ik beloof het u,” antwoordde hij.

13

4 Waarin de jongeman zich in de positie van een gevangene bevindt

A

L GAUW BEVOND de jongeman zich alleen in de kamer. Een kamer die zo luxueus was, dat hij niet kon nalaten hem aan een nauwkeurig onderzoek te onderwerpen. Hij liep naar het enige raam dat hoog boven de grond was, en keek uit over het park. Hij zag de plaats waar hij voor het eerst de Miljonair had gezien toen die met zo’n tedere, liefdevolle zorg de rozen aan het snoeien was. De avond was gevallen en de volle maan wierp een heldere gloed over alles. Vol verwachting klopte zijn hart. Eindelijk zou hij de geheimen gaan ontdekken die hem het fortuin zouden brengen dat hem zovele jaren was ontgaan. Langzaam opende hij de envelop en vouwde de brief open… Het blad papier was wéér helemaal onbeschreven! Hij draaide het om. Hij kon zelfs niet de kleinste krabbel ontdekken. Hij was stom genoeg geweest zich door de oude man te laten oplichten! Hij had hem een cheque voor een onvoorstelbaar hoog bedrag overhandigd in ruil voor iets dat niet bestond! De Miljonair leek zo eerlijk. Hij was zelfs van de oude man gaan houden. De jongeman besefte dat hij voorzichtiger had moeten zijn, dat er misschien toch een waarheid schuil ging in de gedachte dat mensen die volkomen eerlijk zijn, nooit rijk worden. Hij moest toegeven dat zijn absolute gebrek aan enig gevoel voor zaken, waarschijnlijk juist de oorzaak ervan was dat hij nog steeds arm was. En nu nog armer! Een opstandig gevoel maakte zich van hem meester, en hij gooide het blad papier naar de andere kant van de kamer. Wat moest hij nu doen? Hij had zichzelf in een goed opgezette val laten lokken. Er was maar één alternatief: zo snel mogelijk vertrekken. Wie weet; Misschien was zijn leven ook wel in gevaar. Hij wilde de nacht hier niet doorbrengen. Hij besloot dat hij het beste zo stilletjes mogelijk naar buiten kon sluipen. Hij liep op zijn tenen naar de deur en draaide langzaam de knop om, maar de deur was van buitenaf vergrendeld. De enige andere uitgang was het raam, en dat was ongeveer tien meter boven de grond. Als hij zou springen zou hij vast en zeker zijn nek breken. De enige optie die hij had, was de butler te bellen. Hij trok aan de bel en wachtte. Er kwam niemand. Hij belde nog eens… Niets. Misschien werkte de bel niet. Het huis was in absolute stilte gehuld. Hij was een gevangene. Hij ging op het bed liggen en de gebeurtenissen van de dag flitsten voor zijn ogen voorbij. Hij kon het gevoel van ongerijmdheid dat hem overstelpte niet verdrijven. Het lege stuk papier dat hij voor €25.000 had gekocht, bleef maar in zijn gezichtsveld zweven, alsof het vastbesloten was de spot met hem te drijven. Ten slotte werd hij door slaap overmand. Hij droomde van een vreemdeling die hem herhaaldelijk trachtte te overreden een lijvig document van het grootste belang te tekenen, alsof zijn leven ervan afhing. Hij protesteerde hevig. Er moet een of andere vergissing gemaakt zijn. Het document is helemaal leeg…

14

5 Waarin de jongeman leert vertrouwen te hebben

D

E VOLGENDE OCHTEND voelde de jongeman zich alsof er een drietonner over hem heen was gereden. Hij had geslapen met zijn kleren aan. Hij bekeek zichzelf in de spiegel, en hij zag er vreselijk uit. Maar het versterkte alleen maar zijn vastberadenheid. Hij had maar één gedachte: de oude man te vinden, hem zijn ‘geheim’ terug te geven, en zijn cheque terug te halen. Hij haalde zijn vingers door zijn haar en begaf zich naar de deur. Hij herinnerde zich dat die de avond tevoren op slot was geweest. Nu was hij open. Hij liep kwaad de deur uit in de richting van de eetkamer. Daar trof hij de Miljonair aan die bedaard aan tafel zat, gekleed in dezelfde kleren die hij de dag tevoren had gedragen: schone, maar ongelooflijk versleten tuinmanskleren. Zijn grote, puntige, breedgerande hoed lag voor hem op tafel. De Miljonair gooide een muntstuk in de lucht en telde totdat het op de tafel viel. “Negen,” mompelde hij, zonder zijn ogen van het muntstuk af te wenden. “Tien... verdorie!” Hij hief zijn hoofd op. “Het is me nog nooit gelukt om verder dan tien te komen,” zei hij. “Ik krijg tien keer op een rij wat ik wil, en de elfde keer gaat het onherroepelijk fout, zelfs al gooi ik het iedere keer op precies dezelfde manier.” De jongeman besefte dat hij de avond tevoren was beetgenomen. “Mijn vader, die een talentvolle goochelaar was, kon regelmatig tot vijftien gaan,” zei de Miljonair. “Helaas heb ik zijn talent niet geërfd.” De jongeman vroeg of hij het muntstuk mocht zien. De Miljonair overhandigde het hem blijmoedig, en de jongeman liet het boven de tafel draaien. Munt - Kruis - Munt - Kruis. Het was kennelijk geen trucmuntstuk, tenzij er een of ander geheim mechanisme in zat, dat aan zijn aandacht was ontsnapt. “Er was niets oneerlijks aan onze weddenschap van gisteren,” zei de Miljonair. “Ik liet alleen maar mijn bedrevenheid zien in het hanteren van geld. Sommige mensen zien vakkundigheid aan voor oneerlijkheid, maar dat zijn twee totaal verschillende dingen.” De jongeman zwaaide met de brief en wierp hem op de tafel. “U heeft me er mooi in laten open, mijnheer. Dat was snel verdiend: €25.000 voor een onbeschreven blad papier.” “Dat is nou het geheim van rijkdom,” zei de Miljonair. “Dan zult u dat toch eens haarfijn moeten uitleggen. Denkt u soms dat ik gek ben?” “Gek? Natuurlijk niet. Het ontbreekt je gewoon aan inzicht. Dat is heel normaal. Je geest is nog onvolwassen.” “Misschien wel, maar ik herken wel een blanco stuk papier als ik het zie.” “Ik verzeker je dat je enorm rijk kunt worden, alleen door dit blanco stuk papier. Dat was het enige wat ik toentertijd nodig had om op slag miljonair te worden. Maar aangezien ik snel terug moet om voor mijn geliefde rozen te zorgen, zal ik je helpen. Luister aandachtig, want zodra je dit geheim met succes toepast, zul je het met anderen moeten delen. Als je jezelf eenmaal uit de klauwen van armoede hebt bevrijd, zul je aan hen, die nog met handen en voeten gebonden zijn, de weg moeten wijzen. Mag ik je verzoeken om de belofte te herhalen die je gisteren hebt gedaan?” 15

Er bestond geen twijfel; de Miljonair was een man met buitengewone overredingskracht. Een paar minuten geleden nog was de jongeman in staat geweest hem te vervloeken, en nu luisterde hij weer aandachtig. Hij herhaalde zijn belofte. “Ik moet je er voor waarschuwen dat het ogenschijnlijk eenvoudig lijkt om miljonair te worden, maar laat de eenvoud je niet misleiden. Iedere keer als je begint te twijfelen, denk dan aan Mozart: de echte genie zetelt in de eenvoud. In het begin zul je de neiging hebben te twijfelen. Na verloop van tijd, naarmate de rijkdom op de meest onverwachte momenten als een magneet tot je wordt aangetrokken, zul je het beginnen te begrijpen.” “Dat is precies waarop ik met heel mijn hart heb gehoopt: te kunnen begrijpen!” “Des te beter. Als je dit geheim eenmaal hebt leren beheersen, dan weet je ook waarom je erin gelooft. Maar in het beginstadium zal dit geheim, ondanks haar eenvoud, zo ongelooflijk lijken, dat je niet in staat zult zijn het te begrijpen, laat staan erin te geloven. Daarom zal ik je moeten vragen je geloof geweld aan te doen. Als het geheim bestaat, dan zul je alles bereiken door je vertrouwen. Bestaat het niet, dan heb je nog niets verloren.

16

6 Waarin de jongeman leert zichzelf op een doel te concentreren

V

RAAG ME MAAR wat er in je gedachten opkomt,” zei de Miljonair. “Ik zal je vragen met genoegen beantwoorden. Spoedig zul je dat niet meer kunnen doen. We zullen niet lang meer samen kunnen zijn, dus laten we onze tijd niet verdoen met nutteloze discussies. Hier heb je een pen. Heb je een stuk papier?” “Ja, hier.” “Wil je werkelijk rijk worden?” “Natuurlijk wil ik dat.” “Goed dan. Schrijf het bedrag maar eens op dat je wilt hebben, en de tijd die je vanaf nu denkt nodig te hebben om het bij elkaar te krijgen.” “Denkt u dat het geld net als regen uit de lucht zal komen vallen, alleen omdat ik een paar getallen op papier schrijf?” “Daar ben ik van overtuigd,” zei de Miljonair. “Ik heb je gewaarschuwd dat het geheim simpel zou zijn. Alle miljonairs die ik ooit heb ontmoet, hebben me verteld dat ze rijk begonnen te worden op het moment dat ze voor zichzelf een bedrag en een tijdslimiet vaststelden waarbinnen ze het moesten vergaren. Als je niet weet waar je op aanstuurt, dan zijn de kansen dat je er ooit komt miniem.” “Dat klinkt als tovenarij.” “Maar dat is ook precies wat het is; de toverkunst van een vooraf bepaald doelwit. Laten we het probleem eens bekijken vanuit een andere hoek. Stel dat je een baan probeert te krijgen. Je onderneemt alle noodzakelijke stappen, en je krijgt ten slotte een gesprek. Korte tijd daarna wordt je medegedeeld dat je als serieuze kandidaat in aanmerking komt. Dan hoor je dat je de baan hebt gekregen, en dat je een hoop geld zult gaan verdienen. Hoe zou je dan reageren? Om te beginnen zou je echt met jezelf in je schik zijn. Gekozen te worden uit tientallen, misschien wel honderden kandidaten, wat een prestatie! En omdat je gedurende, zeg maar drie maanden, werkeloos was, zou je denken dat je enorm had geboft. Maar wanneer je over het eerste gevoel van welbehagen heen zou zijn, wat zou dan je volgende reactie zijn?” “Nou, ik zou me afvragen wanneer ik moest beginnen. Dan zou ik graag precies willen weten wat er met een hoop geld bedoeld wordt. Gezien de betrekkelijkheid van alles, zou ik er proberen achter te komen hoeveel het salaris precies zou zijn, en wat voor toeslagen er geboden zouden worden.” “Juist! Als je bijvoorbeeld aan je nieuwe baas zou vragen wat hij bedoeld met een hoop geld, en het enige waartoe hij bereid zou zijn te antwoorden is een garantie dat je beslist veel zou gaan verdienen, dan zou je daar niet tevreden mee zijn, wel? Erger nog, je zou waarschijnlijk zijn eerlijkheid in twijfel trekken. Het feit dat hij zou weigeren een specifiek bedrag te noemen, zou er gemakkelijk op kunnen wijzen dat er iets gaande is dat het daglicht niet kan verdragen, en dat jouw salaris niet zo royaal zou zijn als hij te kennen heeft gegeven. En als hij zou weigeren je de exacte datum te geven waarop je verondersteld word te beginnen, dan zou je echt achterdochtig worden, nietwaar? Dan zou je alles proberen om er voor te zorgen hij zich aan de afspraken zou houden.” “Ik veronderstel van wel,” gaf de jongeman toe.

17

“En als je bleef aandringen en dan nog niet de details kon krijgen die je zou willen hebben, dan zou je misschien zelfs kunnen afzien van die baan, en zou je elders je geluk gaan beproeven. Het zou in feite volkomen rechtvaardig zijn dat te doen.” “U heeft gelijk. Het aanbod laat inderdaad veel te wensen over.” De Miljonair keek tevreden. Hij pauzeerde even voordat hij verder ging, terwijl er nog steeds een plagende maar goedaardige glimlach om zijn lippen speelde. “De vragen die je aan je potentiële werkgever zou stellen, zijn erop gericht de harde feiten te verkrijgen. Juist? Het is niet genoeg dat je alleen maar weet dat je een hoop geld gaat verdienen. Je zou ook willen weten hoeveel. Het zou ook niet voldoende zijn alleen maar te weten dat je de baan had gekregen. Je zou ook willen weten wanneer je precies moest beginnen. En hoogstwaarschijnlijk zou je dit alles ook zwart op wit willen hebben, omdat een contract ruggengraat geeft aan een mondelinge overeenkomst. Gesproken woorden zijn eendagsvliegen, maar het geschreven woord is voor altijd. Waar de meeste mensen, of althans degenen die niet slagen, zich niet van bewust zijn, is dat het leven ons precies geeft waar we om vragen. Het is daarom zaak te vragen om datgene wat je hebben wilt. Als je verzoek vaag is, is dat wat je krijgt net zo verward. Als je om het minimum vraagt, ontvang je ook het minimum. Waar je ook naar vraagt, het moet absoluut nauwkeurig zijn. Wat geldelijke rijkdom betreft, moet je een bedrag vaststellen en een uiterste termijn waarbinnen je dit wilt hebben of verdienen. Wat doen mensen in het algemeen? Zelfs zij die veel geld willen hebben, maken allen dezelfde fout: zij stellen geen exact bedrag en geen tijdslimiet vast, waarbinnen het moet worden verdiend. Als je jezelf hiervan wilt overtuigen, vraag dan maar aan een willekeurig iemand hoeveel geld hij het volgend jaar precies wil verdienen. Vraag de persoon om direct te antwoorden. Als deze persoon werkelijk op weg naar succes is, en er niets op tegen heeft je in vertrouwen te nemen, zal hij je onmiddellijk antwoord kunnen geven. Negen van de tien mensen zullen echter niet in staat zijn deze eenvoudige vraag zo uit hun hoofd te beantwoorden. Het is de meest gemaakte fout die de mensen maken. Het leven wil precies weten wat je ervan verwacht. Als je nergens om vraagt, krijg je ook niets.” “Laten we jou nu eens testen,” zei de oude man. “Je hebt me gezegd dat je rijk wilt worden.” “Beslist,” zei de jongeman. “Vertel me dan maar eens hoeveel je het volgend jaar wilt verdienen.” De jongeman stond met zijn mond vol tanden. Hij had er geen moeite mee gehad de redenering van de oude man te volgen. Hij had er in feite van ganser harte mee ingestemd. En toch moest hij toegeven dat hij tot die grote meerderheid behoorde die wel rijk wilde worden, maar niet wist hoeveel men wilde verdienen. Hij geneerde zich. “Ik weet het niet,” moest hij toegeven. “Maar ik denk dat ik zojuist een van mijn fouten heb begrepen, misschien wel de meest belangrijke.” “Het is een zeer ernstige fout. We zullen eens proberen die te herstellen. Vooruit, schrijf het bedrag eens op dat je in gedachten hebt.” “Ik heb echt niet het flauwste benul,” mompelde de jongeman. “En toch is het zo gemakkelijk. Schrijf het bedrag eens op dat je het volgend jaar wilt verdienen. Ik weet het, denk er maar een paar minuten oven na. Als die voorbij zijn, moet je een bedrag opschrijven. De tijdslimiet hebben we reeds vastgesteld: een jaar vanaf nu. Dus het enige waar je over hoeft na te denken is het bedrag. Vooruit maar! De tijd loopt!” Terwijl hij dit zei, pakte hij de gouden zandloper die op de tafel stond, en draaide die om. 18

De jongeman raakte al snel in de ban van het spel, en realiseerde zich dat dit de eerste keer in zijn leven was dat hij zich zo sterk moest concentreren. Allerlei getallen fladderden onbeteugeld in zijn hoofd heen en weer. De tijd raakte op. Toen het laatste korreltje zand gevallen was, had hij nog steeds geen specifiek bedrag vastgesteld. “Goed,” zei de Miljonair, die zijn ogen niet van de zandloper had afgehouden. “Welk bedrag heb je in gedachten?” Eindelijk koos de jongeman het uiterst bereikbare bedrag dat hij in staat was te bedenken, en schreef de getallen langzaam op. “€100.000 maar?!” riep de Miljonair uit. “Dat is erg weinig. Toch het is een begin. Ik zou liever 1 miljoen euro hebben gezien. Je hebt nog heel wat te doen voordat je op slag miljonair zult zijn. Maar je zult zien; het is niet zo vermoeiend als de meeste mensen denken. En het zal het belangrijkste werk zijn dat je ooit in je leven zult doen, welk beroep je ook uiteindelijk zult kiezen, of wat je verder ook gaat doen. Het heet aan jezelf werken.”

19

7 Waarin de jongeman de waarde van zelfkennis leert ontdekken

D

E BUTLER KWAM aanlopen met koffie en croissants, en de jongeman at terwijl de les werd voortgezet. “Ik ga je een aantal vragen stellen,” zei de Miljonair, “zodat je zult begrijpen wat er met je gebeurde tijdens die paar minuten dat je moest nadenken. Het eerste dat je dient te beseffen is dat het bedrag dat je op dat blad papier schreef veel meer betekent dan je denkt. Dat bedrag stelt bijna tot op de cent voor wat je denkt dat je waard bent. In jouw ogen, of je het nu wilt toegeven of niet, ben jij €100.000 per jaar waard. Geen cent meer en geen cent minder.” “Hoe kunt u dat nu zeggen,” zei de jongeman. “Het feit dat ik dat specifieke bedrag gekozen heb, duidt erop dat ik evenwichtig ben, en dat ik met beide benen op de grond sta. Ik zie echt niet in hoe ik op dit moment meer verdienen kan. Per slot van rekening heb ik geen goedbetaalde baan, geen doctoraat, of enig geld op de bank.” “Jouw manier van denken gaat tot op zekere hoogte op. In ieder geval respecteer ik die. Het enige probleem is, dat deze houding de oorzaak is van je huidige situatie. Uiterlijke omstandigheden zijn niet van werkelijk belang. Knoop dit goed in je oren: alle gebeurtenissen in jouw leven zijn een spiegelbeeld van jouw eigen gedachten. Jouw geest kan dit grondbeginsel niet bevatten zolang je doorgaat met de algemeen verspreide illusie te accepteren, dat factoren van buitenaf je leven bepalen. In werkelijkheid draait alles om je instelling tegenover het leven. Het leven is precies zoals jij het jezelf voorstelt. Alles wat er met je gebeurt, is een product van je gedachten. Als je je leven dus veranderen wilt, dien je te beginnen met je gedachten te veranderen. Je denkt ongetwijfeld dat dit een beetje afgezaagd is, maar veel rationele mensen weerleggen dit principe hardnekkig. Maar de waarheid is, dat al diegenen die ooit iets groots bereikt hebben in het leven, op ongeacht welk gebied dan ook, steeds de bezwaren hebben genegeerd die geopperd werden door onbuigzame rationele denkers. Dit betekent zeker niet dat ik op enigerlei manier tegen intelligentie ben. Integendeel. Gedachtegang en logica zijn essentieel om succes te krijgen. Maar dat is niet genoeg. Ze moeten werktuigen en trouwe dienaren zijn, en niet meer dan dat. In de meeste gevallen worden gedachtegang en logica wegversperringen, die grootse prestaties in de weg staan, omdat grote dingen alleen worden gecreëerd door hen die geloven in de krachten van de geest. Geslaagde mensen trekken zich nooit al te veel aan van de omstandigheden. Alles welgeteld, waren de omstandigheden waartegenover de groten der aarde in het verleden kwamen te staan, zeker even moeilijk, zo niet moeilijker, dan die waarmee hun hedendaagse collega’s te kampen hebben, maar dit deed hen alleen maar dieper tasten om hun innerlijke krachten aan te boren. Die groten der aarde waren er vast van overtuigd dat zij grootse dingen tot stand konden brengen. Al diegenen die rijk werden, waren er ook diep van overtuigd dat zij rijk konden worden. En daarom slaagden ze er ook in. Maar laat ons even teruggaan naar ons blad papier, en deze vraag beantwoorden: het bedrag van €100.000 dat je opschreef, was toch zeker niet het grootste dat bij je opkwam, of wel dan?” “U heeft gelijk. Dat was het niet.” “Welk bedrag was het dan?” “Mijn hoofd zat vol met zoveel bedragen...” 20

“Bijvoorbeeld?…” “Nou…, €200.000 bijvoorbeeld.” “En waarom heb je dat dan niet opgeschreven?” “Dat weet ik niet. Ik denk, omdat het zo ver buiten mijn bereik lag.” “Dat zal het ook blijven, totdat je gelooft dat het niet meer zo is. Omdat je maar met €100.000 begonnen bent, hebben we een flink karwei voor ons, en als we er niet aan beginnen te werken, dan zul je er heel lang over doen om miljonair te worden. Schrijf daarom nu maar het grootste bedrag op dat je nu volgens jou bereiken kunt. Doe jezelf maar eens geweld aan.” Nadat hij enige ogenblikken had nagedacht, schreef de jongeman €150.000 op. “Gefeliciteerd, was de snelle reactie van de Miljonair. Je hebt zojuist in een paar seconden €50.000 verdiend. Niet slecht, hè?” “Ik heb het nog niet verdiend.” “Het is alsof je het verdiend hebt. Je hebt de grootste stap al gezet. Je hebt je zelfkennis verbreed, door te denken dat je €150.000 zou kunnen verdienen in plaats van €100.000. Het is geen sprong van formaat, maar evengoed vooruitgang. Per slot van rekening werd Rome ook niet in één dag gebouwd. Er ligt een soort van Rome in je binnenste, zoals trouwens in ieder mens. Het verwonderlijke is, dat Rome niet alleen precies een stad is zoals je hem voorstelt, maar dat hij ook verrassend flexibel is. De omvang van jouw stad is afhankelijk van de exacte omtrek die jij eraan geeft. Door het bedrag te verhogen dat je hebt opgeschreven, heb je je stadsgrens uitgebreid. Jouw innerlijke Rome groeide, en dat is nog maar het begin. Alle wijze denkers zeggen reeds door de eeuwen heen, dat de grootste beperkingen de mens zichzelf oplegt, en daarom is het grootste beletsel om te slagen een mentaal beletsel. Breidt je mentale grenzen uit, en je zult je levensgrenzen uitbreiden. Laat je begrenzingen losbarsten, en je zult je levensgrenzen laten exploderen. De omstandigheden in je leven zullen als bij toverslag veranderen. Ik zweer je uit ervaring dat dit zo is. “Maar hoe kan ik erachter komen wat mijn mentale grenzen zijn?” vroeg de jongeman. “Het lijkt allemaal aannemelijk, maar tegelijkertijd erg abstract en onwerkelijk.” “Ik heb je net uitgelegd hoe je de grenslijn, die met je zelfkennis overeenstemt, moet vinden,” zei de Miljonair. “Je hebt die in concrete voorwaarden omgezet, toen je dat bedrag opschreef. Het is fascinerend om te ontdekken wat ieder individu werkelijk over zichzelf denkt. Iedere keer dat iemand deze oefening doet, ontmaskert een enkel getal onmiddellijk haar ware zelfkennis. Het wordt met haar mentale beperkingen geconfronteerd, die de beperkingen die het in het leven tegenkomt, volledig zullen evenaren. Het leven zal zich schikken in de beperkingen die het zichzelf oplegt, of het zich hiervan wel of niet bewust is. Mensen die in het algemeen falen, zijn zich het minst bewust van deze sleutelprincipes van succes en rijkdom. Mensen die geslaagd zijn in het leven, waren van dit verschijnsel op de hoogte, en hebben hun uiterste best gedaan hun zelfkennis te cultiveren.” “De gemakkelijkste manier om in het begin deze zelfkennis te cultiveren, is een blad papier te nemen en steeds hoger wordende bedragen op te schrijven. Laat ons weer eens opnieuw beginnen met onze kleine oefening. Schrijf ditmaal een veel gedurfder bedrag op.” De jongeman dacht een paar seconden na en hij schreef, zich in allerlei bochten wringend, €100.000 op, en hij moest bekennen dat dit het maximum bedrag was wat hij zich kon voorstellen per jaar te kunnen verdienen. 21

“Misschien is dat het maximum dat jij jezelf kunt voorstellen, maar het is zeker niet het maximum dat je werkelijk kunt verdienen. Dit is nog steeds een tamelijk bescheiden bedrag. Er zijn mensen die dit in een maand verdienen, anderen in een week, zelfs in een dag, iedere dag van het jaar. Maar toch wil ik je feliciteren. Je hebt verbazingwekkende vorderingen gemaakt: je hebt je inkomen verdubbeld, en je mentale grenzen aanzienlijk verlegd. Nog niet zo ver als ik het graag zou willen zien, maar ik wil je niet overhaasten. Je moet beginnen met jezelf een doel te stellen dat je stoutmoedig vind, maar tegelijkertijd redelijk. Het geheim van welk doel dan ook, is dat het ambitieus moet zijn maar ook bereikbaar. Maar je dient niet vergeten dat de meeste mensen nogal conservatief zijn; ze zijn bang door hun mentale barrières heen te breken. Hun mentale grenzen zijn voor hen een soort gewoonte geworden. Ze zijn gewend zonder deze grenzen te leven. Ze zijn ervan overtuigd dat het leven zo in elkaar zit. Ze zijn bang om te dromen. Je hoeft niet bang te zijn om jouw mentale grenzen uit te breiden. Wat je binnen een uur tot stand kunt brengen, enkel en alleen door een reeks steeds groter wordende getallen op te schrijven, is verbazingwekkend. Je bent erin geslaagd je inkomen binnen enkele minuten te verdubbelen. Later, wanneer je alleen bent, moet je de volgende oefening eens doen: Ga in de afzondering van je eigen kamer zitten, en schrijf het verloop van je financiële bestemming op. Dit is hoe je het dient te doen. Schrijf: precies zes jaar vanaf nu zal ik miljonair zijn. Dit is de meest praktische toepassing van mijn geheim op slag miljonair te worden. Je zult er waarschijnlijk bezwaar tegen hebben dat je er zes lange jaren over zult doen om het te worden. Dat ben ik met je eens, maar je hebt er slechts een seconde voor nodig om de geheime sleutel om te draaien, die jouw financiële bestemming en fortuin zal waarborgen. Wat mij persoonlijk betreft, ben ik begonnen met wat contant geld, dat een oude miljonair mij leende, het equivalent van ongeveer €25.000 tegen de huidige koers, en ik had er precies vijf jaar en negen maanden voor nodig om mijn eerste miljoen te verdienen. Sindsdien heb ik het laten groeien, door steeds weer dezelfde formule te gebruiken, met steeds hogere getallen. Er zijn altijd mensen geweest die om deze formule hebben moeten lachen, en dat zal ook niet veranderen. Degenen die hierom lachen zijn meestal ook niet rijk!” De jongeman schudde peinzend zijn hoofd. Hij was eigenlijk al half overtuigd. Maar het leek hem allemaal een beetje te gemakkelijk. “Natuurlijk,” vervolgde de Miljonair, “is deze formule ook van kracht voor hen die iets anders willen dan miljonair worden. Per slot van rekening koestert niet iedereen die ambitie. En dat is nu juist het mooie van dit geheim. Het werkt even zo goed voor welke droom dan ook, voor de meest bescheiden, tot de meest buitensporige dromen. Het kan je een extra €5.000 per jaar opleveren, of je inkomen binnen een jaar verdubbelen, iets wat overigens heel goed mogelijk is. Dus, als je er niets op tegen hebt, breng dan een tijdje in je kamer door, terwijl ik naar m’n dierbare rozen terugga, en schrijf de zin op die ik je zojuist heb gegeven: precies zes jaar vanaf nu zal ik miljonair zijn, en vermeldt ook de maand, de dag, en het jaar. Zorg er voor dat je stil staat bij ieder idee dat je voor de geest komt, wat het ook moge zijn. In het bureau in je kamer zul je papier vinden. Vergeet één ding niet: zolang je nog niet aan het idee gewend bent om miljonair te worden, zolang het nog geen integraal deel van je leven is, en dus van je intieme gedachten, kan niets je er toe brengen het te worden. Ga nu naar je kamer en denk na over mijn formule of, als je het zo wilt noemen, mijn belofte. Laat dit je leidraad zijn gedurende de komende zes jaren.” 22

8 Waarin de jongeman de kracht van woorden ontdekt

E

EN UUR LATER kwam de butler de jongeman halen, die zo verdiept was in de oefening die de excentrieke Miljonair hem meegegeven had, dat het leek alsof er helemaal geen tijd verstreken was. De butler vertelde dat de Miljonair in de tuin op hem wachtte, en hij begeleidde de jongeman daar in stilte heen. Zijn gastheer zat op een bank een roos te bekijken die hij zojuist had geplukt. Hij hief zijn hoofd op, toen hij de jongeman hoorde aankomen. Een vriendelijke glimlach verhelderde zijn gezicht; het straalde gewoon. Hij leek in feite bijna in extase. “Zo, hoe ging het?” vroeg hij. “Pakte de oefening goed uit?” “Ja, dat wel, maar ik heb een hoop vragen.” “Daarom ben ik hier.” Hij vroeg de jongeman naast hem te komen zitten. “Waar ik het meeste moeite mee heb,” vertelde hij de oude man, “is dat ik maar niet kan begrijpen hoe ik binnen zes jaar miljonair kan worden, ook al schrijf ik deze krankzinnige zin op, en ook al mediteer ik. Hoe kan ik mezelf ervan overtuigen dat ik miljonair kan worden? Ik weet zelfs nog niet op welk terrein ik wil gaan werken. En ik heb nog steeds het gevoel dat ik nogal jong ben om miljonair te worden.” “Jeugd is geen belemmering. Er zijn ontelbare mensen rijk geworden op een veel jeugdiger leeftijd dan jij. De grootste belemmering is als je het geheim niet kent, of, als je het wel kent, en je het niet toepast.” “Ik voel dat ik nu zover ben dat ik het kan toepassen. De enige moeilijkheid is, dat ik niet geloof, dat ik mezelf er werkelijk van kan overtuigen dat ik miljonair kan worden.” “Er is maar één manier om dat te doen. En dat is dezelfde manier waarop je jezelf ervan overtuigt dat je géén miljonair kunt worden, ook al zou je dat willen. Gedurende de volgende paar dagen, of op z’n hoogst een paar weken, ga je jezelf de houding van een miljonair aanmeten. Uiteraard zal er enige tijd mee gemoeid zijn, om alles ongedaan te maken wat je in de afgelopen jaren geleerd en daarmee opgebouwd hebt. Het geheim om deze persoonlijkheid te ontwikkelen, berust in woorden gecombineerd met beelden; de speciale manier waarop gedachten tot uitdrukking komen. Iedere gedachte die je hebt, heeft de neiging zich op een of andere manier in je leven te manifesteren. Hoe sterker iemands karakter is, hoe krachtiger zijn of haar gedachten zullen zijn, en des te sneller die zich zullen manifesteren, om zo haar levensomstandigheden te scheppen. Ongetwijfeld heeft dit de oude Griekse filosoof Heraclites geïnspireerd de volgende stelling te verkondigen: ‘het karakter bepaalt de lotsbestemming’. Je gedachten worden het beste ondersteunt door begeerte. Hoe hartstochtelijker je verlangen, des te sneller zal datgene wat je begeert in je leven opduiken. De beste manier om rijk te worden, is het vurig te verlangen. In iedere levenswandel zijn oprechtheid en ijver onmisbare bestanddelen voor succes.” “En toch wil ik werkelijk rijk worden,” zei de jongeman. “Ik heb nu al jaren lang al het mogelijke gedaan, maar er is niets uitgekomen.” “Een brandend verlangen is noodzakelijk, maar is niet genoeg. Waar het jou aan ontbreekt, is geloof. Je zult er echt op moeten vertrouwen dat je miljonair wordt.” 23

“Hoe kan ik daar in gaan geloven?” “Ik heb een groot aantal boeken over dit onderwerp gelezen. En wat mijn eigen mentor mij heeft geleerd, stemt overeen met de conclusies daaruit, namelijk: dé manier om te gaan geloven in iets, is door het steeds weer herhalen van dezelfde woorden. Woorden hebben een buitengewone krachtige uitwerking op ons innerlijk en uiterlijk leven. Woorden zijn almachtig. De meeste mensen zijn zich niet bewust van dit grondbeginsel, en zij kunnen het dan ook niet toepassen. Nee, dat neem ik terug; zij gebruiken de kracht van woorden wel, maar gewoonlijk in hun nadeel.” “Ik wil u niet tegenspreken,” zei de jongeman, “maar ik denk dat u overdrijft. Ik zie echt niet in, hoe woorden me zullen helpen om miljonair te worden. Ze zullen wel van belang zijn, maar andere dingen zijn toch zeker belangrijker, en hebben meer kracht.” De Miljonair reageerde niet. Hij werd even door zijn eigen gedachten in beslag genomen. Toen zei hij: “In het bureau in je kamer heb ik een boekje laten leggen, wat deze theorie op een zeer verhelderende manier uitlegt. Zoek het maar even op. Het is maar een dun boekje. Lees het door en kom dan weer naar beneden. Dan vervolgen we onze discussie.” De jongeman ging terug naar zijn kamer, deed de deur achter zich dicht, en ging op zoek naar het boekje in het bureau. Hij kon het niet vinden, maar hij vond wel een brief. Ofschoon zijn naam er niet opstond, was hij kennelijk wel aan hem gericht. Er stond op: ‘Brief aan een Jonge Miljonair’. Hij opende de brief. In rode inkt stond slechts één woord geschreven: ‘VAARWEL’. Was getekend: ‘De man die op slag miljonair werd’. Het hart van de jongeman begon te trillen als een dol geworden vlinder. Op dat moment hoorde hij een vreemd geluid achter zich. Hij draaide zich om, en zag een computer in de hoek staan die hem nog niet eerder was opgevallen. De printer gooide er razendsnel een vel papier met enkele woorden uit. De jongeman liep er naar toe, en las wat er gedrukt stond. Het was slechts één zin die keer op keer herhaald werd: ‘JE HEBT NOG MAAR EEN UUR TE LEVEN’. ‘JE HEBT NOG MAAR EEN UUR TE LEVEN’. ‘JE HEBT NOG MAAR EEN UUR TE LEVEN’. ‘JE HEBT NOG MAAR EEN UUR TE LEVEN’. Als dit een grap was, dan was het erg tactloos. Maar het moest wel een grap zijn. Waarom zou de Miljonair hem dood willen hebben? De jongeman had hem toch niets misdaan. Maar het was allemaal zo vreemd hier. Misschien was de Miljonair wel een krankzinnige, die zijn moorddadige neigingen achter een goedhartige vernislaag verborg. De jongeman was vreselijk in de war. Eén ding wist hij echter zeker: of dit nu een grap was of niet, hij nam geen enkel risico; Hij wilde er vandoor, en hij zou niet meer denken aan de cheque en de magische theorieën die de Miljonair had geopperd om zo zijn lichtgelovigheid aan te wakkeren. Hij gooide de brief op de grond en liep naar de deur, maar die zat weer op slot. Hij raakte in paniek. Hij rammelde met de deurknop in een poging de deur open te krijgen, maar het was hopeloos. De jongeman raakte door het dolle heen. Hij rende naar het raam en zag de Miljonair in de tuin aan het werk. Hij riep naar hem maar hij kreeg geen antwoord. Hij schreeuwde vertwijfeld. Nog geen antwoord. De butler liep de tuin in, en de jongeman riep naar hem met een hysterisch overslaande stem. Maar omdat niemand hem hoorde, leek het wel of hij helemaal niet aan het roepen was. 24

Wat was dit voor een vreselijke nachtmerrie die hij beleefde? Hij bleef roepen. Een paar passen achter de butler verscheen een andere bediende. Ook hij was zich niet bewust van het hulpgeroep van de gevangene. De jongeman werd steeds wanhopiger. Toen hij zich hulpeloos omdraaide, viel zijn oog op een telefoon. Wat was hij toch een stommeling! Waarom had hij daar niet eerder aan gedacht? Maar misschien was die er eerder ook niet geweest, net als de computer. Hij draaide het nummer van de telefoniste, en vroeg om het dichtstbijzijnde politiebureau. Ze had een heel ongewone stem, maar ze gaf hem een nummer. Hij belde meteen, maar kreeg de ingesprektoon. Wat een irritant geluid! Hij draaide het nummer nog eens. Nog steeds in gesprek. Hij probeerde steeds weer opnieuw, totdat hij merkte dat het nummer dat hij belde vlak onder zijn neus stond. Het was het nummer van de telefoon waarop hij aan het bellen was. Hij was zijn eigen kamer aan het bellen! Vertwijfeld zocht hij naar iets waarmee hij de deur kon openbreken. Toen hij langs het raam liep, zag hij een man naar het huis toekomen. Hij droeg een enorme zwarte cape en een zwarte hoed met brede rand. De jongeman voelde een beklemming op zijn borst; hij had zo’n angst, dat hij er bijna in stikte. Dat kon alleen maar een huurmoordenaar zijn die het op hem gemunt had. Het was duidelijk; Hij was in de val gelopen. Hij ging sterven! Al gauw hoorde hij zware voetstappen die langzaam naar de deur toekwamen. Hij had gelijk. Zijn tijd was eindelijk gekomen. Hij zocht links en rechts naar iets, wat dan ook, waarmee hij zich kon verdedigen, maar hij kon niets vinden. Hij hoorde de sleutel in het slot omdraaien. De deurknop bewoog, de deur ging open… In de deuropening stond een donkere zwarte schaduw, die al snel veranderde in de meer solide figuur van een man, bewegingloos als een standbeeld. Toen de man zijn hand in zijn zak stak, dacht de jongeman dat hij er een wapen uit zou trekken, maar in plaats daarvan haalde de geheimzinnige figuur een stuk papier te voorschijn. Hij lichtte de rand van zijn hoed op, en de jongeman, die met ingehouden adem op het ergste wachtte, zag dat het de Miljonair was. “Je bent de getallen vergeten waarmee je in de tuin voor de dag kwam,” zei de Miljonair. “Heb je het boekje gevonden waarover ik het had?” “Nee, dat heb ik niet. In plaats daarvan vond ik dit,” zei de jongeman boos. Hij raapte de brief van de vloer op. “Wat is de bedoeling van dit grillige scenario dat u zojuist hebt opgevoerd?” Vroeg de jongeman. “Weet u dat ik u zou kunnen aanklagen...” “Maar...” zei de Miljonair, “het zijn slechts woorden, een paar woorden op een stuk papier gekrabbeld, een paar woorden op een computerscherm. Heb je me niet verteld dat je niet in de kracht van woorden geloofd? Kijk eens hoe je eruit ziet…” De jongeman besefte plotseling waar de Miljonair op doelde. “Ik wilde je alleen maar een lesje leren. Ervaring is een veel betere leermeester dan alleen maar theorie. Ervaring is het leven. Was dat niet de filosofie van Göthe; ‘Grijs is de kleur van de theorie; groen de kleur van de boom van het leven’. Begrijp je nu de kracht van woorden? Hun kracht is zo groot, dat ze zelfs niet waar hoeven te zijn, om een uitwerking op mensen te hebben. Ik verzeker je, dat ik geen moment misdadige plannen jegens jou heb gehad.” “Hoe kan ik dat nu weten?” zei de jongeman, die gaandeweg kalmer werd. 25

“Je had je verstand kunnen gebruiken, en de dingen kunnen beredeneren. Waarom zou ik jou in ‘s hemelsnaam willen doden? Je hebt me nog nooit kwaad gedaan. Zelfs al had je dat wel, dan nog zou ik geen tijd verknoeien aan wraak. Ik wil alleen maar tijd vrij hebben om me aan mijn rozentuin te wijden. Je had op je gevoel van logica moeten afgaan. Trouwens, heb je gemerkt hoe machteloos logica in een dergelijke situatie is? Toen je door het raam naar ons stond te roepen, en wij deden alsof we je niet hoorden, was je echt wanhopig. De fout die jij beging, zat niet in het lezen van de woorden, maar in het geloven erin. Door dit te doen, gehoorzaamde je instinctief aan een van de belangrijkste wetten die de menselijke geest beheersen: als verbeelding en logica met elkaar in strijd zijn, neemt de verbeelding onvermijdelijk de overhand.” De Miljonair liep naar de printer toe, haalde het papier eruit, en overhandigde het aan de jongeman. “Je verloor je zelfbeheersing door een dreigement dat niet eens tegen jou gericht was.” Bovenaan de pagina stond de naam van een vreemde geschreven. De jongeman was verbijsterd; niet alleen was de waarschuwing een puur verzinsel, maar was het zelfs niet voor hem bestemd…

26

9 Waarin de jongeman voor het eerst het hart van de roos wordt getoond

“J

E HEBT VANDAAG heel wat belangrijke dingen geleerd,” zei de Miljonair tegen de jongeman. En je hebt ze hopelijk begrepen, niet alleen met je verstand maar ook met je hart. Nu weet je dat woorden onze levens door en door beïnvloeden, of we het nu willen of niet. Een gedachte, zelfs wanneer die verkeerd is, kan ons beïnvloeden zolang we maar geloven dat die juist is. Wanneer je de waarde van woorden leert te onderscheiden, dat wil zeggen, de waarde die jij eraan toekent, kan je geest haar rust herwinnen of handhaven. Het was jouw geest die de bedreiging betekenis gaf. Als het in een vreemde taal geschreven zou zijn geweest, dan had je er niet de minste aandacht aan besteed.” De Miljonair was even stil, en ging daarna verder. “Als je in het vervolg met een probleem wordt geconfronteerd, en de weg naar het fortuin is bezaaid met hindernissen, denk dan vooral aan deze bedreiging. Bedenk dan dat het probleem wat je voor je ziet, net zo min iets met jou te maken heeft, als wat deze bedreiging voorhad. Wellicht lijkt je dit irreëel, gezien jij degene bent die het probleem moet aanpakken. Maar je hoeft de kwelling die het veroorzaakt niet op je te nemen, of het probleem zo alles omvattend te laten worden, dat het je gaat traumatiseren. Wanneer je eenmaal dit punt hebt bereikt, en het is niet gemakkelijk, dat verzeker ik je, dan zal je jezelf meester hebben gemaakt van een onschatbare bekwaamheid, en zul je in staat zijn al je dromen te verwezenlijken. Laat me je echter waarschuwen. De reis kan lang en zwaar zijn, voordat je er in slaagt het onder de knie te krijgen. Maar geef het nooit op. Ik beloof je, het zal de moeite lonen. Er komt een dag dat je er achter zult komen dat meester worden over je lotsbestemming het uiteindelijke doel van het leven is. De rest is onbelangrijk.” Ze zwegen beiden, in gedachten verzonken. De jongeman zag dat de ogen van de Miljonair zich met tranen vulden… De Miljonair ging verder, alsof hij alles samenvatte wat hij tot dusver had gezegd: “Het leven kan een bed van rozen zijn, of een hel op aarde, afhankelijk van je gemoedstoestand. Denk vaak aan een roos. Ga helemaal op in het hart van de roos, iedere keer dat een probleem zich voordoet. En vergeet niet dat je de last van je problemen niet op je hoeft te nemen.” Hij legde speciaal de nadruk op zijn volgende woorden: “De meeste mensen kunnen niet begrijpen wat ik zojuist gezegd heb. Ze vinden dat het louter, onvervalst optimisme is. Maar het gaat veel dieper dan dat. De wereld is slechts een afspiegeling van je eigen ziel. Je levensomstandigheden zijn slechts een spiegelbeeld van je innerlijke leven. Concentreer je op het hart van de roos, en je zult daar de waarheid en de intuïtie vinden, die je nodig hebt om je de weg te wijzen door het leven.” “Je zult daar ook het tweedelige geheim van échte rijkdom vinden: liefde voor hetgeen je doet, en liefde voor anderen.”

27

10 Waarin de jongeman leert meester te worden over zijn onderbewuste

N

A DEZE LANGE en fervente uiteenzetting, leek de Miljonair uitgeput, en hij zweeg gedurende vele minuten. Toen ging hij verder, terwijl hij zorgvuldig ieder woord benadrukte. “De formule, of belofte, die ik je gegeven heb, is erg krachtig. Ook al denk je in het begin dat het hoogst onwaarschijnlijk is dat je ooit miljonair zult worden, toch zal het gebeuren. Je hoeft alleen maar hetzelfde te doen met de formule, net als met de boodschap op de computer: het als waarheid accepteren. Als je erin gelooft dat je iets zult kunnen verwezenlijken, dan zul je dat ook.” “Wat de computer betreft,” zei de jongeman, “heb ik mezelf voor de gek laten houden. Ik werd er gek van. Maar deze formule is heel iets anders. Ik heb er nog steeds moeite mee te geloven dat ik in zes jaar miljonair kan worden.” “Zelfs al geloof je nu niet in de formule, het zal toch op je in beginnen te werken. Hoe meer je het in je opneemt, hoe krachtiger het wordt. Het is niet je logica of je bewuste geest die je er van moet overtuigen. Denk maar aan de bedreiging. Een deel van jou, je verbeeldingskracht, aanvaardde het als echt. En de verbeeldingskracht is wat sommige mensen het onderbewuste noemen. Het is het verborgen deel van je geest, en is veel krachtiger dan het bewuste deel. Het bestuurt je hele leven. Ik zou uren met je kunnen praten over de theorie van het onderbewuste. Maar het is voldoende als je weet dat het onderbewuste bijzonder ontvankelijk is voor de kracht van woorden. Begrijp je nu waarom je er zoveel moeite mee hebt om het niet te ontkennen feit te geloven dat je binnen zes jaar miljonair kunt worden?” “Het spijt me, maar… ik weet het niet.” “Wel, het feit is nu eenmaal dat je jezelf jaar in jaar uit hebt voorgehouden dat het niet mogelijk is. Die woorden hebben zich in je onderbewustzijn geprent, heel diep. Iedere ervaring, iedere gedachte die je ooit hebt gehad, ieder woord dat je ooit hebt gehoord, is in feite onuitwisbaar in je onderbewustzijn geëtst. Op den duur wordt dit enorme geheugen jou evenbeeld. Zonder dat je jezelf er van bewust bent, hebben je vroegere ervaringen en je innerlijke monoloog je ervan overtuigd dat je niet het slag mens bent dat miljonair kan worden. Zelfs al heb je, objectief gesproken, de instelling en houding daarvoor, en zou het gemakkelijker kunnen worden dan je denkt. Zoals bij iedereen, is je evenbeeld zo krachtig, dat het zonder dat je het merkt je lotsbestemming is geworden. Omstandigheden van buitenaf zorgen er ten slotte voor dat het beeld dat je van jezelf hebt, met een verbazingwekkende nauwkeurigheid wordt aangepast. Om rijk te worden moet je een nieuw evenbeeld creëren.” “Misschien lukt het me. Ik wil het graag proberen. De enige moeilijkheid is, dat ik er niet echt zeker van ben waar ik moet beginnen.” “Denk aan het bedreigende gevoel dat je zo-even hebt beleefd. Dat was geen realiteit, maar toch greep het je aan alsof het wel zo was. Het enige wat je nu te doen staat, is jezelf voor de gek te houden. Je onderbewustzijn zal niet beter weten. Vanaf je kinderjaren heeft iedere suggestie die je accepteerde, zelfs indien die onjuist waren, in feite je onderbewustzijn bedrogen. Misschien heb je dingen geaccepteerd die klaarblijkelijk leugenachtig waren. Nu ga je dus weer hetzelfde ervaren. Je onderbewustzijn kan naar willekeur beïnvloed worden.

28

Zo gemakkelijk is het. Het is kinderspel. En is het eenmaal beïnvloed op de manier zoals jij wilt, dan zul je in staat zijn om exact uit het leven te verkrijgen wat je wenst. Waarom? Omdat je onderbewustzijn er dan van overtuigd zal zijn dat je al deze dingen inderdaad kunt bereiken en verwerven. Het zal het als juist accepteren, op dezelfde manier als het nu het feit accepteert dat je niet nog meer uit je leven kunt halen. Dit sluit weer aan op wat ik je al eerder gezegd heb; de mens is de weerspiegeling van de gedachten die in zijn onderbewustzijn liggen opgeslagen. Het belangrijkste is zo goed mogelijk de schijn op te wekken dat iets juist is. Waarom werkt dit op het onderbewustzijn? Heel eenvoudig; Omdat, ofschoon het onderbewustzijn krachtig is, het geen onderscheid kan maken tussen de waarheid en een leugen.” “Ja, maar wat gebeurt er dan als er een conflict ontstaat tussen mijn bewuste en onderbewuste gedachten? Wat gebeurt er als mijn bewuste geest het idee van rijkdom weigert te accepteren?” “De beste oplossing is dan herhaling. Deze techniek wordt gewoonlijk zelfsuggestie genoemd. Eenieder van ons is er heel z’n leven lang al aan onderhevig. Iedere dag worden we beïnvloed door suggesties, zowel van binnenuit als van buitenaf. Onze levens worden voortdurend gevormd door de innerlijke monoloog waar we allemaal mee te maken hebben. Sommigen van ons herhalen steeds weer tegen zichzelf, dat we nooit zullen slagen omdat we uit een familie komen waarvan nooit iemand iets bereikt heeft, of omdat we zelf mislukkingen hebben gekend, of omdat we denken dat we niet voldoende onderwijs genoten hebben, of omdat we niet genoeg geld hebben, of omdat we niet vakkundig genoeg zijn, of niet intelligent genoeg, of geen leidinggevende kwaliteiten hebben, of geen geluk…, en zo gaat het maar verder. Aldus belanden we van de ene mislukking in de andere. Niet omdat het ons aan de nodige kwaliteiten om te slagen ontbreekt, maar omdat we onszelf op die manier in ons onderbewustzijn afschilderen. Er zijn mensen die denken dat ze nooit een partner kunnen krijgen,” vervolgde de Miljonair, “en toch hebben ze allerlei aantrekkelijke eigenschappen. Eventuele partners gaan voor hen op de loop alsof ze de pest hebben. De kracht van het beeld dat ze van zichzelf hebben, dat de weerspiegeling is van het onderbewustzijn, is hiervoor verantwoordelijk. Het brengt de omstandigheden teweeg, die ervoor zorgen dat anderen hen ontlopen. Maar de herhaling van negatieve formules, wat zo’n enorm effect op onze levens heeft gehad, kan ook op een andere manier worden aangewend. En dat is hetgeen wat wij gaan doen. Het onderbewustzijn is een slaaf die ons kan domineren, omdat het geweldig krachtig is. Maar het is ook blind, en jij zult moeten leren hoe je het voor de gek moet houden.” De jongeman begreep niet alles waar de Miljonair het over had, maar hij verlangde er vurig naar meer te weten te komen. “Het mooie van deze theorie is, dat je er niet werkelijk in hoeft te geloven om het in praktijk te brengen,” zei de Miljonair, “maar je moet het wel degelijk in praktijk brengen om resultaat te zien: het komt niet vanzelf als bij toverslag. Alles, zoals ik al gezegd heb, hangt af van herhaling. Zelfs al geloof je er aanvankelijk niet in, probeer het minstens gedurende enkele dagen. Dat is lang genoeg om de resultaten ervan te gaan voelen en te merken. Dit lijkt misschien al te eenvoudig, maar ik zeg je, dat dit het meest krachtige geheim is op aarde. Woorden hebben een enorme kracht. Denk maar eens aan de eerste woorden van Johannes in de Bijbel: ‘In den beginne was het Woord’. Zelfsuggestie speelt een hoofdrol in onze levens. Als je hier onwetend over blijft, zal het vaker tegen- dan meewerken. Maar als je ertoe besluit het te gebruiken, dan zal de enorme kracht ervan tot je beschikking staan.” “Ik denk dat u me genoeg overtuigd heeft om het uit te proberen,” zei de jongeman, “ofschoon ik, om u de waarheid te zeggen, nog steeds een beetje achterdochtig ben.” “Dat is niet erg. Als je er maar aan denkt je oordeel op de resultaten te baseren, veeleer dan op intellectuele maatstaven. Kom nu maar met me mee, dan zal ik je laten zien wat je moet doen.” 29

11 Waarin de jongeman en zijn mentor praten over getallen en formules

D

E MILJONAIR GING achter zijn bureau zitten, en vroeg de jongeman bij hem te komen. Hij haalde pen en papier te voorschijn en schreef wat getallen op. “Jouw formule zou er als volgt uit kunnen zien,” zei hij. Hij had het volgende opgeschreven: ‘Tegen het einde van dit jaar zal ik baten hebben ter waarde van €31.250. Ik zal die baten ieder jaar, gedurende vijf jaar verdubbelen, zodat ik op (en hier liet hij ruimte open) miljonair zal zijn’. “Je dient je baten en inkomsten niet door elkaar te halen,” zei hij tegen de jongeman. “Je baten zijn wat je over hebt, wanneer je de lopende rekeningen en belastingen hebt betaald. Baten kunnen beleggingen in onroerende goederen inhouden, aandelen of obligaties, spaargelden of gemeenschappelijk kapitaal, goud, kunstschatten, juwelen, kostbare verzamelingen, enzovoorts. Als je binnen nu en zes jaar miljonair wilt worden, hetgeen het realistische doel is wat ik voor ogen heb, en wat ik ook voorstel, dan dient jouw formule op dit model gebaseerd te worden. Als je op het eind van het eerste jaar baten ter waarde van €31.250 hebt, dan moet je die ieder jaar zien te verdubbelen. Binnen zes jaar zal je dan miljonair zijn! Waarom dien je je baten ieder jaar te verdubbelen? Omdat het een eenvoudige handeling is die je onderbewustzijn gemakkelijk kan hanteren. En je kunt het gemakkelijk onthouden. Het garandeert je tevens een constante groei. Als dit uitgangspunt te ambitieus voor je is, neem er dan een jaar bij. Binnen zeven jaar miljonair worden is nog heel mooi. Je doel voor het eerste jaar moet dan zijn, baten te hebben ter waarde van €15.625. Geloof me maar als ik je zeg dat dit zeker niet buiten je bereik ligt. Als je ervan overtuigd bent, dat je tegen het eind van het eerste jaar een aardig spaarduitje van zo’n €15.625 kunt hebben, dan zul je dat ook bereiken. En als dat nog te ambitieus voor je lijkt, neem er dan nog een jaar bij, zodat je een totaal van acht jaar hebt. Dan zal het doel voor je eerste jaar €7.812,50 zijn. Tegelijk met je formule en de belofte ‘Ik zal miljonair zijn op’ (vul de maand en het jaar in, binnen zes, zeven, of acht jaar tijd), moet je jezelf ook doelen stellen op korte termijn. Mijlpalen om je te helpen motiveren gedurende je reis op weg naar rijkdom. En minimaal een jaarlijks doel is essentieel. Het belangrijkste echter,” onderrichtte hij zijn pupil verder, “is je doelen op papier te zetten. Neem een potlood en jongleer wat op papier met getallen en jaren. Wees er niet bang voor, het kan geen kwaad. Naarmate je er mee speelt, zullen de bedragen en getallen meer en meer aan je vertrouwd raken. Miljoenen mensen willen rijk worden, en toch is er niet één op de honderd die het initiatief neemt om de route uit te stippelen die hij of zij van plan is te nemen om zijn doel te bereiken. Ben anders dan anderen! Zet je plannen op papier en maak je tabellen. Werk ontwerpen uit, totdat je het plan hebt gevonden dat bij jou past. Het zal jouw plan zijn.

30

Maak gebruik van de voorbeelden die ik ter inspiratie heb gegeven, maar laat je eigen verbeeldingskracht zijn gang gaan. Je moet beginnen om er van te dromen rijk te zijn. Dan dien je te weten hoe je je dromen op moet schrijven, en hoe je ze moet omzetten in specifieke geldbedragen en data. Dit hoort in feite je eerste oefening te zijn; Met getallen goochelen. Je zult al heel snel merken dat dit spelletje zal onthullen wie je werkelijk bent. De simpele handeling van het op papier zetten van je doelen. Tijdslimieten stellen en berekeningen maken, zijn de eerste stappen naar de gedaanteverwisseling van je ideaal in haar stoffelijk equivalent. Iedereen die wil vasthouden aan zijn of haar ambitie binnen vijf of tien jaar miljonair te worden, dient notie te nemen van het volgende: als je momenteel €20.000 per jaar verdient, en niet meer te verwachten hebt dan, zeg maar, een jaarlijkse verhoging van vijf procent, en als je maar een klein percentage daarvan kan sparen en investeren, zul je nooit miljonair worden als je je baan zonder nevenfuncties aanhoudt. Daar zit niets laakbaars in; het is louter een objectieve waarneming. De formule van het elk jaar verdubbelen van je fortuin, of van het vergroten van je baten ten aanzien van het voorafgaande jaar, is duidelijk niet de enige manier om miljonair te worden. Echter, het geheim dat dit al bevat, namelijk een scherp omheind doel (een bedrag en een tijdslimiet waarbinnen het bereikt dient te worden), werkt voor iedereen die op een of andere manier wil slagen in het leven. Bijvoorbeeld; je wilt je inkomen alleen maar verhogen met €5000 per jaar. Als je nu €25.000 per jaar verdient, dan zou je dus €30.000 willen gaan verdienen, om je wat extra weelde te kunnen veroorloven. Of misschien verdien je €30.000, en zou je graag €40.000 per jaar willen gaan verdienen om je in staat te stellen een betere woning te betrekken, zonder dat je je over een extra hypotheek zorgen hoeft te maken. Of je zou graag willen, dat je een nieuwe auto kon bekostigen, een die wat luxueuzer is dan de huidige. Om dit te kunnen doen, herhaal je steeds tegen jezelf: dit jaar zal ik mijn inkomen vergroten met €5000 of met €10.000, en ik wil €30.000 of €40.000 (of wat het ook zijn mag) verdienen. Het is niet nodig om te weten hoe je dat zult klaarspelen. Je dient jezelf alleen te realiseren dat, wanneer alles wat je in je huidige baan kunt verwachten een jaarlijkse salarisverhoging van vijf procent is, en dat je er niet een baantje bij wilt nemen, je promotie moet zien te maken, of van baan dient te veranderen om je doel te bereiken. Dit mag vanzelfsprekend lijken, maar er zijn duizenden mensen die hun materiële positie hopen te verbeteren, en die er absoluut niets aan doen. Is dit onwetendheid? Is het werkelijk omdat zij tevreden zijn met hun situatie, ook al klagen ze dag in dag uit? Ben je eenmaal tot de ontdekking gekomen dat er een verandering in je leven nodig is om je doelen te bereiken, dan kan het best zijn dat je geen andere mogelijkheden meer voor ogen hebt. En dan kun je je afvragen hoe je in ‘s hemelsnaam die extra €5000 of €10.000 zult gaan verdienen die je nodig hebt. Maak je niet ongerust; dit is geen ernstig dilemma. Doordring je onderbewustzijn gewoonweg van je doel, wat je inmiddels duidelijk op papier hebt gezet met het betreffende bedrag en de tijdslimiet. Je onderbewustzijn zal voor de rest zorgen. Je dient echter op je hoede te blijven. Aangezien je jezelf ervan bewust bent dat de zaken niet uit zichzelf zullen verbeteren, grijp je zonder de minste aarzeling iedere kans die zich voordoet! Laat je niet door angst verlammen, wat zo velen belet hun dromen te verwezenlijken. Je weet dat je, als je niets onderneemt, je geen salarisverhoging zult krijgen. Aarzel daarom niet om de nodige stappen te ondernemen om je doel te bereiken. 31

Als je onderbewustzijn op de juiste manier geprogrammeerd is, zal het wonderen voor je verrichten. Als je het bevolen hebt je inkomen met €10.000 te verhogen, zal het dat ook beslist doen. Herinner je onderbewustzijn er dagelijks aan, zodat jouw opdracht een luisterrijke obsessie wordt voor het onderbewuste. Als een op afstand bediend projectiel, zal het alle obstakels op haar weg overwinnen om haar doel te treffen.” “Wat is het doel?” ging hij verder. “Wanneer moet de explosie plaatsvinden? Het doel is €10.000, en de ontploffingsdatum is over een jaar. Dat zijn de magische krachten van het onderbewuste en een scherp omlijnd doel. Wanneer je je doelen formuleert, bedenk dan wel dat de meeste mensen veel te behoedzaam zijn. Ze geloven niet dat ze iets waard zijn. Een paar jaar geleden nog,” fluisterde hij vertrouwelijk tegen de jongeman, “was ik van plan een directeur in dienst te nemen voor een van mijn maatschappijen. Ik berekende dat ik hem gemakkelijk een salaris van €80.000 per jaar kon bieden. Toen we zover waren om over zijn salaris te praten, zei hij me op een nogal zenuwachtige, bijna bazige toon: “Ik kan niet minder dan €50.000 accepteren”. Na een langgerekte pauze zei ik, alsof ik een bijzondere concessie deed: “Gezien uw achtergrond, kan ik daarmee akkoord gaan”. Als hij mij om €60.000 of €70.000 had gevraagd, had hij ze ook gekregen. Ik had zelfs, gezien de manier waarop het onderhoud was verlopen (ik was er zeer tevreden over), dat bedrag kunnen verhogen tot €100.000 per jaar. Dus de persoon die ik aannam, deed zichzelf in enkele minuten op zijn minst €30.000 per jaar te kort. Dat is een hoop geld. En hij verloor dat gewoonweg omdat hij niet vond dat hij €80.000 per jaar waard was. Ik moet toegeven, nadat ik hem zijn salarisverwachtingen had horen noemen, dat ik even aarzelde en overwoog hem maar helemaal niet in dienst te nemen. Hijzelf verkeerde in de beste positie zijn eigen waarde te beoordelen, en toch vertelde hij me dat zijn organisatorische kwaliteiten slechts €50.000 waard waren, terwijl ik iemand zocht die €80.000 waard was. Maakte ik dan de verkeerde keus? De toekomst leerde me dat ik de juiste keuze had gemaakt door hem in dienst te nemen, en ik spaarde een hoop geld uit. Zijn probleem was dat hij gebrek aan zelfvertrouwen had, en dat hij zijn eigenwaarde onderschatte. Gaandeweg de jaren rekende hij af met zijn probleem, en dat kostte me een bom aan salarisverhogingen. Maar die loonden de moeite. Wat je dient te onthouden van dit eenvoudige voorbeeld is, dat ik deze directeur bejegende, net zoals het leven eenieder van ons bejegent. Het leven geeft ons precies wat we ervan verwachten. Niet meer, niet minder. We zijn echter geneigd te vergeten, dat het in het algemeen belang is om ons veel meer te geven dan we realiseren…” “Ik heb even veel gepraat,” zei de Miljonair, “maar wat denk jij van dit alles, jongeman?” “Het lijkt allemaal te mooi om waar te zijn,” antwoordde hij. “Toch is het juist deze simpele methode, en geen andere, die mij geholpen heeft miljonair te worden,” zei de Miljonair, “en het heeft hetzelfde gedaan voor al diegenen waarmee ik het gedeeld heb. Zoals ik al eerder aanhaalde; woorden zijn bijzonder krachtige werktuigen. Hoe sterker je karakter wordt, hoe meer de woorden die je spreekt serieuze besluiten zullen worden. Alles wat je verklaart, en wat gevoed wordt door een diepe innerlijke overtuiging, en wat gesterkt wordt door het vuur van de herhaling, zal sneller en sneller vaste vormen aannemen. 32

Je dient deze oefening te blijven herhalen. Niemand kan het voor je doen. Je moet je formule dag en nacht hardop blijven herhalen, minstens vijftig keer per dag, en zelfs méér als je dat kunt. Honderd maal per dag! Dit is een oefening op zichzelf. De eerste paar keer ging ik er bij liggen, en telde door met mijn vingers op de vloer te tikken, vijf keer met beide handen… Al doende leert men. In het begin zul je het niet gemakkelijk vinden. Je gedachten zijn geneigd af te dwalen. Nadat je het tien keer hebt herhaald, zul je aan andere dingen gaan denken. Breng je geest terug tot de taak in kwestie, en begin opnieuw, totdat je erin slaagt de vijftig te bereiken, want wanneer je niet aan de elementaire vorm van discipline kunt vasthouden, kun je beter je droom om rijk te worden opgeven. Dat is de uitdaging die ik je te bieden heb, mijn jonge vriend. En ik weet dat je het kunt. Je hoeft alleen maar te volharden in datgene wat je moet doen.” “Waarom moet de formule hardop worden herhaald?” “Omdat het je geest dan nog sterker beïnvloedt. De opdacht die je aan je onderbewustzijn geeft, lijkt dan van buitenaf te komen, en klinkt dus indrukwekkender. Spreek de formule uit in een monotoon ritme, zoals een bezwering of een mantra, zoals de boeddhisten het doen. Op den duur zal de formule zijn eigen leven gaan leiden. In het begin voel je jezelf misschien een beetje gênant door het geluid van je stem en door de formule die je steeds herhaalt, maar gaandeweg raak je eraan gewend. Het doel dat je jezelf hebt gesteld, wat aanvankelijk gedurfd leek, zal spoedig bereikbaar lijken, en zelfs gemakkelijk te behalen.” “Ik denk dat ik me gegarandeerd belachelijk zou voelen.” “Vooral op die momenten moet je vol blijven houden. Je dient je twijfel te overwinnen. Denk maar aan mij. Ik ben het levende bewijs. Zelfs al ben ik in een tuin ver hier vandaan, dan nog zullen mijn krachten bij je zijn. In je momenten van twijfel moet je eraan denken dat ik je mijn woord gegeven heb. Je zúlt slagen.” “Bent u daar zo zeker van?” vroeg de jongeman, die nog steeds niet helemaal overtuigd was. “Waarom zou ik ook maar enige twijfel hebben? Je zult miljonair worden, net zoals ik. Het is slechts een kwestie van tijd, voordat je daadwerkelijk miljonair bent. Spoedig zal je er in je geest, in je gedachten een zijn, en dat is het meest belangrijke.” “Zelfs zonder een cent op zak...” “Blijf de formule herhalen. Beetje bij beetje zul je een verandering in jezelf zien plaatsvinden. Je doel zal steeds meer vanzelfsprekend lijken. Het zal een deel van je leven worden, op precies dezelfde manier als het bekrompen beeld dat je tot nu toe van jezelf hebt gehad; een versleten vulmiddel van je verbeeldingskracht, wat een integraal deel van jezelf was geworden. Wat je geest in het verleden opriep, kan opnieuw worden geformuleerd. Als zodanig, zul je je toekomst kunnen kneden in de vorm die jij wilt; je zult eindelijk meester van je eigen lotsbestemming worden. Is dat niet onze heimelijke droom, zelfs voordat we erkennen dat het mogelijk is?” De jongeman beaamde dat, en werd overmand door emotie bij het vooruitzicht meester over zijn eigen lotsbestemming te worden. De woorden van de oude man hadden voor hem een veel grotere betekenis dan hij aanvankelijk had gedacht. Zijn methoden waren een beetje vreemd voor hem, maar misschien hadden ze wel effect.

33

12 Waarin de jongeman over het geluk en het leven leert kennen

“O

M JE TE HELPEN en te ondersteunen,” zei de Miljonair tegen zijn jonge leerling, “zal ik je nog een andere, meer algemene formule geven. Je zult er je hele leven lang enorme weldaden aan ontlenen. Het zal zowel je innerlijke als uiterlijk doen veranderen. Het zal je in feite in staat stellen oprechte rijkdom te verwerven, hetgeen niet slechts het verkrijgen van materiële bezittingen betekent. Oprechte rijkdom is een veel ruimer begrip. Je geldformule zal je veroorloven je financiële doelen te bereiken en ze zelfs te overtreffen. Maar je moet nooit uit het oog verliezen dat, wanneer je tijdens je speurtocht naar rijkdom je geluk verliest, je alles verliest. De jacht naar geld kan gemakkelijk een obsessie worden, die je ervan weerhoudt van het leven te genieten. Zoals het spreekwoord zegt: ‘Wat baat het een mens, indien hij de gehele wereld verwerft, doch zijn ziel verliest?’ Geld is een uitstekende dienaar, maar een tirannieke meester.” “Bedoelt u dat geluk en geld niet naast elkaar kunnen bestaan?” “Verre van dat, maar je moet goed op je hoede blijven om je perspectief niet uit het oog te verliezen. Een van de rijkste mensen ter wereld, John D. Rockefeller, was zo vervuld van zijn zorgen, zo verpletterd door de zware last ervan dat hij, toen hij vijftig werd, een klein oud mannetje was geworden. Zijn maag was zo van streek dat hij alleen nog maar brood en melk kon verdragen. Hij leefde in voortdurende angst dat hij zijn geld zou verliezen, en dat hij zou worden bedrogen door zijn medewerkers. Hij was een slaaf van zijn eigen geld geworden. Hij kon er niet meer van genieten. In zekere zin was hij armer dan een eenvoudige kantoorklerk die nog van een goede maaltijd kon genieten.” “Terwijl u mij lekker maakt met rijkdom,” zei de jongeman, “ziet u ook kans om me bang te maken.” “Dat is echter niet mijn bedoeling,” antwoordde de Miljonair, “en de formule die ik je nu ga geven, zal je helpen de val te ontlopen waar menig gelukzoeker in verstrikt is geraakt. Het eerste geld dat mensen verdienen die werkelijk nog arm zijn en die meedogenloos doorwerken om hun doelen te bereiken, roept hun diepgewortelde ambities op, en doet hen naar meer en meer hunkeren. En wanneer ze grof geld gaan verdienen zijn ze bang het weer te verliezen. Het is een formule die bedacht is door de beroemde geneesheer Emile Coué voor de patiënten in zijn kliniek: ‘elke dag, in elk opzicht, voel ik me beter en beter’. Herhaal deze formule vijftig keer per dag hardop, minimaal in de ochtend en avond, en zoveel mogelijk op de dag als je kunt. Hoe vaker je dit zinnetje herhaalt, hoe groter de uitwerking is die het op je zal hebben.” De jongeman dacht bij zichzelf dat de man die naast hem zat de eerste werkelijk gelukkige man was die hij ooit in zijn leven had ontmoet. “De meeste mensen willen gelukkig zijn,” zei de Miljonair, “maar ze weten niet waar ze naar zoeken. Dus is het onvermijdelijk dat ze sterven zonder het ooit te hebben gevonden. Zelfs al zouden ze het vinden, hoe zouden ze het dan herkennen? Ze zijn precies zoals de mensen die zoeken naar rijkdom. Ze willen oprecht rijk zijn. Maar als je hen dan onverwacht vraagt hoeveel zij per jaar willen verdienen, zijn de meeste niet in staat hierop te antwoorden. Als je niet weet waar je naar toe gaat, dan kom je gewoonlijk ook nergens.”

34

Dat klonk de jongeman volkomen zinnig in de oren. Het was zo ontwapenend eenvoudig, dat hij zich afvroeg waarom hij er zelf nooit aan had gedacht. Hij had er nooit de tijd voor genomen om duidelijk te omschrijven wat hij wilde, en om echt over de dingen in het leven na te denken. Hij nam zich van nu af aan ook voor om veel meer over alles na te denken, en de dingen te overwegen die in zijn leven belangrijk waren. Daardoor zou hij een hoop fouten vermijden. “Geluk,” zei de Miljonair, “is natuurlijk op talloze verschillende manieren omschreven. Voor ieder van ons, zelfs voor diegenen die er veel over hebben nagedacht, laat het zich vertalen in een ruime verscheidenheid van dingen. Maar ik zal je de sleutel tot het geluk geven. Met deze sleutel zul je zonder de minste twijfel en op ieder moment in je leven weten of je gelukkig bent, of dat je doet wat nodig is om gelukkig te worden. Stel jezelf de volgende vraag: ‘als ik vannacht zou sterven, zou ik dan tegen mezelf kunnen zeggen, voordat ik mijn laatste adem uitblies, dat ik alles had volbracht wat ik me die dag had voorgenomen te doen?’ Wanneer je precies gedaan hebt wat je volgens je innerlijke gevoel iedere dag dient te doen, dan zul je vrij zijn, op welke dag dan ook, om de wereld te verlaten. Om er geheel zeker van te zijn dat je aan het doen bent wat je moet doen, dien je te doen wat je het liefste doet. Mensen die niet doen wat ze graag willen, zijn niet gelukkig. Ze brengen hun tijd door met alleen maar dromen over dingen die ze graag zouden willen doen. En als mensen niet gelukkig zijn, dan zijn ze ook niet bereid om ieder moment te sterven.” “Ik ben nog maar pas aan mijn leven begonnen, en u praat met me over de dood, alsof het om de hoek op me staat te wachten,” zei de jongeman. “Ik geef toe dat deze filosofie in het begin morbide lijkt. En toch is het een levensfilosofie, voor de volle honderd procent. Zij die nooit doen wat ze echt graag willen doen, diegenen die, om zo te zeggen hun dromen hebben opgegeven, horen thuis bij de levende doden. Om wezenlijk te begrijpen wat ik bedoel, stel jezelf die vraag en beantwoord haar volkomen oprecht. Als je liegt, dan lieg je uitsluitend tegen jezelf, en jij wordt in dit spel de verliezer. Als je zou weten dat je morgen zou sterven, zou je dan je plannen voor vandaag niet veranderen? Zou je niet liever iets anders met je leven doen, iets wat je tot nu toe nog niet gedaan hebt?” “Dat weet ik wel zeker!” Zei de jongeman. “Je zou waarschijnlijk beginnen met de nodige maatregelen te treffen: je zou een testament maken, als je er niet reeds een gemaakt hebt, en afscheid nemen van je familie en vrienden. Maar laat ons eens aannemen dat al deze taken slechts een uur in beslag nemen. Wat zou je met de resterende drieëntwintig uur van die dag doen? Stel die vraag maar eens aan iedereen die je kent. Hun antwoorden zullen steevast in twee categorieën vallen. Ongelukkige mensen die niet van hun leven genieten, zullen je vertellen dat ze iets totaal anders zouden doen. Waarom zouden zij in hemelsnaam verdergaan met iets te doen waar ze een hekel aan hebben, als ze maar vierentwintig uur meer te leven hebben? De mensen in de tweede categorie,” vervolgde hij, “en helaas zijn die in de minderheid, zouden precies hetzelfde doen als wat ze meestal iedere dag van hun leven doen. Waarom zouden ze iets veranderen? Omdat datgene wat zij doen, ze doen met hartstocht. Is het niet volkomen begrijpelijk dat ze het zouden blijven doen totdat hun tijd voorbij was? Bach behoorde tot deze categorie. Op zijn sterfbed corrigeerde hij nog zijn laatste muziekstuk. Maar je hoeft geen genie te zijn om tot het einde door te willen werken. Ieder van ons kan op zijn eigen manier en in zijn eigen beroep een genie worden, zelfs al wordt hij door de maatschappij niet als zodanig herkend. Een genie zijn, betekent eenvoudigweg te doen wat je graag doet. Dat is de ware kunst van het leven; Passie. 35

Middelmatigheid betekent nooit durven doen waarvan je houdt, uit vrees voor wat anderen zullen zeggen, of uit vrees dat je de zekerheid zult verliezen.” “Een zekerheid die meestal een illusie is, nietwaar?” vroeg de jongeman. “Dat is juist. Stel jezelf daarom de vraag: als ik morgen zou sterven, wat zou ik dan doen met de laatste uren van mijn leven? Zou ik akkoord gaan met een schaduw te blijven van mijn ware ik, met een gemis aan zelfrespect, mezelf te dwingen dingen te doen die ik zelfs haat? Stel je voor, dat je een vriend in je huis uitnodigt om je te helpen met wat karweitjes. Zou je de smerigste karweitjes aan je vriend geven? Natuurlijk niet. Dus waarom zou je jezelf taken opdringen die je vernederend vind? Waarom zou je zelf je ergste vijand zijn? Waarom niet je beste vriend worden?” Het was een ogenblik stil, en toen vroeg de oude Miljonair de jongeman op de man af: “En wat zou jij doen als je morgen zou komen te overlijden? Zou je hetzelfde blijven doen wat je tot nu gedaan hebt?” “Nee, beslist niet!” “Nu dan, denk eens na over het volgende; Vind je het niet hoogst aanmatigend te geloven dat je morgen niet zou kunnen doodgaan?” De jongeman was verontrust. De oude man had al vaker een mysterieus vermogen aan de dag gelegd om in de toekomst te zien. Kondigde hij nu zijn ophanden zijnde dood aan? De Miljonair leek zijn gedachten te kunnen lezen. “Maak je niet ongerust,” zei hij kennelijk geamuseerd, “je zult morgen heus niet sterven. Je zult een hoge ouderdom bereiken. Maar sta me toe mijn gedachtegang te vervolgen. Vind je het niet arrogant dat mensen geloven dat ze nog steeds hun hele leven voor zich hebben? In veel gevallen slaat de dood onverwachts toe. Maar de mensen scheppen de illusie dat ze nog volop tijd in het vooruitzicht hebben, en ze stellen steeds weer de beslissingen uit die ze zouden moeten nemen. Ze zeggen tegen zichzelf: Ik heb de tijd. Ik zal strakjes mijn zaakjes wel regelen. Dan komt plotseling de ouderdom, en bemerken ze dat ze nog steeds niets hebben gedaan.” “Het doet me denken aan een uitspraak die ik eens gehoord heb: ‘als de jeugd eens wist, en als de ouderdom eens kon’,” zei de jongeman. “Precies! Het geheim van het geluk is daarom iedere dag te leven alsof het je laatste dag is. En iedere dag ten volle te beleven, door te doen waarvan je houdt, wat je zou doen als je uren waren geteld. Want, in werkelijkheid zijn ze dat. We schijnen dit alleen te beseffen wanneer er heel weinig tijd meer over is. Dan is het te laat. Dus moet je moedig genoeg zijn om onmiddellijk aan de slag te gaan. Leef met de volgende gedachte in je geest: ‘ik weiger te sterven zonder de moed te hebben gehad om te doen wat ik wilde doen. Ik wil niet sterven met de verschrikkelijke gedachte dat de maatschappij mij heeft bedrogen, dat ze me te slim af is geweest en mijn dromen heeft vernietigd’. Je moet niet sterven met het vreselijke gevoel dat je angsten groter waren dan je dromen, en dat je er nooit achter bent gekomen wat je werkelijk graag wilde. Je moet weten hoe te durven.” “Ik ben het helemaal met u eens,” zei de jongeman, “maar wat gebeurt er als ik er niet helemaal zeker van ben dat ik niet echt fijn vind wat ik doe? Ik heb nog nooit van een beroep gehoord dat volledig vrij van problemen is.”

36

“Je hebt volkomen gelijk. Zelfs een beroep waarvoor we de passie vinden, heeft zijn negatieve kanten. Maar om erachter te komen of je werkelijk schik in je baan hebt, stel jezelf deze vraag: als ik op dit moment een miljoen gulden op de bank had staan, zou ik dan door blijven gaan met wat ik doe? Het is duidelijk dat, als je antwoord nee is, je er niet voldoende om geeft. Denk je dat velen zouden doorgaan met hetzelfde werk als ze plotseling miljonair zouden worden? Die zijn zeldzaam. En zij die deze vraag met ja zouden kunnen beantwoorden, zijn gewoonlijk al miljonair. De meeste miljonairs die ik ken, weigeren te stoppen met zaken doen. Ze blijven doorgaan tot op hoge leeftijd. Ik zou zelfs zo ver willen gaan door te zeggen dat alle miljonairs, ten minste alle zogenaamde selfmade miljonairs, hun fortuin verdienden, juist omdat ze van hun werk hielden. Mijn beredenering heeft nu de cirkel gesloten,” zei de Miljonair. “Om miljonair te worden, moet je van je beroep houden. Zij die een beroep blijven uitoefenen waar ze een hekel aan hebben, worden tweeledig gestraft. Niet alleen verafschuwen ze hun werk maar, erger nog, ze worden er zelfs niet rijk door. De meeste mensen gaan in feite door met hun leven in deze vreemde paradox te blijven. Waarom? Omdat ze zich niet bewust zijn van de feitelijke wetten van succes, en omdat ze bang zijn. Ze verkwisten hun leven en hun kansen om werkelijk rijk te worden, door zich vast te klampen aan een soort geborgenheid die in het gunstigste geval middelmatig is. Zij geloven dat rijkdom voor anderen is weggelegd, of dat zij niet het nodige talent bezitten. En waarom laten ze zichzelf verleiden in deze illusies te geloven? Omdat hun geest niet gewend is de werkelijkheid te zien, en in te zien dat hun overtuiging een illusie is. Denk maar aan het gezegde: ‘Karakter is lotsbestemming’. Versterk je geest, en de omstandigheden zullen zich buigen naar je verlangens. Je zult de baas worden over je eigen leven.” “Bent u altijd gelukkig geweest?” vroeg de jongeman. “Nee, helemaal niet. Er zijn tijden geweest dat ik me diep ongelukkig voelde. De gedachte om zelfmoord te plegen kwam zelfs bij me op. Maar toen ontmoette ook ik een excentrieke oude miljonair, die me bijna alles leerde wat ik je vandaag vertelt heb. In het begin was ik tamelijk sceptisch. Ik kon niet geloven dat deze theorie van toepassing zou kunnen zijn op mijn persoon, zelfs al was hij het levende bewijs dat het in de praktijk werkte. Maar omdat ik al van alles had geprobeerd en nog steeds zonder succes, en omdat ik niets te verliezen had, was ik bereid de proef op de som te nemen. Ik was dertig en ik vond dat ik mijn leven aan het verdoen was. Het leek alsof de dingen aan mij voorbijgingen.” “Ik weet zeker dat u er nu geen spijt van heeft zijn advies te hebben opgevolgd.” “Hij zei vaak tegen me dat ik meester van mijn eigen leven zou kunnen worden en alles wat erin plaats vond zou kunnen beheersen, maar ik geloofde hem nooit; het leek wel sciencefiction. Toen, op een dag, nadat ik hem hetzelfde verhaal steeds weer opnieuw had horen herhalen, zei ik tegen mezelf dat hij misschien wel eens gelijk zou kunnen hebben. Misschien was het leven niet zoals ik het altijd had gezien: een aaneenschakeling van min of meer onberekenbare en onbestuurbare gebeurtenissen, waarin geluk en noodlot overheersten. Misschien was het toch mogelijk dat we controle zouden kunnen hebben over onze lotsbestemming als we meester zou kunnen worden van onze geest. Al spoedig begon ik die gedachte te cultiveren; met andere woorden, er voltrok zich een revolutie in mijn geest. Het gebeurde pas nadat ik geruime tijd in mezelf had herhaald: ‘elke dag, in elk opzicht, voel ik me beter en beter’.

37

Mijn mentor leerde me ook een andere formule, die naar mijn mening zelfs nog krachtiger is, ten minste wat mijn eigen ervaring betreft, en ik beveel hem ten zeerste bij je aan. Het is van nature ietwat godsdienstig, hetgeen sommige mensen afschrikt. Dat is alleen maar jammer, aangezien het van onschatbare waarde is voor de geest. Het herhalen van deze formule heeft me gekalmeerd in tijden dat ik ongerust was of me gespannen voelde, en het heeft mij oplossingen aan de hand gedaan wanneer ik die hard nodig had. Rust is de grootste manifestatie van kracht. ‘Wees rustig, in het besef dat ik zelf God ben’. Herhaal dit iedere dag zo vaak als je kunt. Het zal je dat gevoel van kalmte geven dat oh zo noodzakelijk is om je een weg te banen door de ontreddering van het leven. Toen mijn mentor besloot het aan mij te vertellen, zei hij dat van alle geheimen die hij kende, dit de meest kostbare was. Het was zijn geestelijke erfenis aan mij, zoals dit de mijne aan jou is. Door deze formule te herhalen, wat mij in het begin vreemd voorkwam, ontwikkelde ik een nieuwe innerlijke kracht. Deze kracht, die in de loop der jaren steeds bleef groeien, bleef me doen herinneren aan iets dat de oude miljonair steeds maar weer had herhaald: ik zou alles kunnen doen, niets zou onmogelijk voor me zijn, zodra ik meester zou worden van mijn lotsbestemming. Derhalve overtuigde ik mezelf er langzamerhand van, dat ik mijn leven precies zou kunnen sturen in die richting die ik wilde. In mijn leven ben ik verdergaan met het toepassen van deze formule, en ik wil dat jij hetzelfde doet.”

38

13 Waarin de jongeman leert hoe hij zijn levensverlangens te kennen moet geven

“D

E EERSTE STAP heb je al gezet,” legde de Miljonair uit, “door de formule en het beoogde doel, een bedrag en een tijdslimiet op te schrijven. Nu de tweede stap: neem een vel papier en schrijf alles op wat je van je leven verwacht. Je dromen moeten nauwkeurig uiteengezet zijn, als je wilt dat het vormen gaat aannemen. Ik zal je laten zien waar ik in het begin om gevraagd heb. Het is vele jaren geleden, dus zal ik de bedragen in de huidige geldwaarden omzetten: ‘De volgende financiële doelen binnen vijf jaar: • Een huis ten waarde van €500.000. • Een tweede huis op het platteland ter waarde van €300.000. • Een nieuwe BMW ter waarde van €60.000. • Een oude, gerestaureerde Mercedes ter waarde van €40.000. • Geen persoonlijke schulden meer. • €300.000 in contant geld en andere liquide middelen. • €300.000 geïnvesteerd in effecten en andere beleggingen. • €500.000 geïnvesteerd in bezit, dat tot €3.000.000 in aandeel groeit binnen vijf jaar na datum van aankoop. Mijn niet-financiële doelen waren: • Minstens drie maal per jaar een vakantie van twee weken, wanneer ik die maar wilde nemen. • Mijn eigen baas zijn, en niet meer dan dertig uur per week te hoeven werken. • Intelligente vrienden hebben, die geïnteresseerd zijn in zaken doen en in kunst. • Een liefdevolle en charmante vrouw en mooie kinderen; een bevredigend familieleven. • Een dienstmeisje en een kok om ons vrij te maken van alledaagse karweitjes.’ De jongeman was overweldigd door het beeld dat de Miljonair zojuist had geschetst. “Het lijkt te mooi om waar te zijn, niet?” zei de Miljonair. “Ik dacht zelf ook dat ik een beetje te ver was gegaan toen ik uitgestippeld had wat ik wilde hebben. Maar mijn aarzeling en angsten waren te wijten aan een negatieve mentale instelling, en aan mijn ingewortelde gewoonte klein te denken. Ik deed dit zonder dat ik me daarvan bewust was. Het maken van een dergelijke lijst is juist dé manier je bekrompen visie op de dingen te ontdekken. Zij, die dit soort levensplannen als onuitvoerbaar beschouwen, denken gewoonweg klein. Omdat alles betrekkelijk is onder de zon, is deze ambitie nauwelijks buitensporig te noemen. De meeste rijken zouden buitengewoon ongelukkig zijn, als ze genoegen zouden moeten nemen met de onbenullige voorwaarden die ik zojuist geschetst heb. Velen van hen wonen in huizen die miljoenen waard zijn, hebben tientallen bedienden, en zijn in het bezit van ranches, privévliegtuigen, tropische eilanden, renpaarden, enzovoorts. Velen van hen beschouwen zichzelf niet eens rijk! In ieder geval niet zo rijk, aangezien ze altijd vrienden of zakelijke collega’s hebben die meer geld hebben dan zij. 39

Waarom vinden zij dit soort levenswijze natuurlijk? Omdat ze ofwel rijk werden geboren, ofwel omdat ze groot dachten en hun dromen leerden te verwezenlijken. Ze hebben nooit geloofd dat ze het niet zouden kunnen. Als je van het begin af aan denkt dat je het niet kunt, dan blokkeer je jezelf direct. Vooruit, voer deze oefening maar eens uit! Schrijf tot in de kleinste details op wat je van het leven verlangt, zonder iets weg te laten. Dat zal je de grenzen van je ambities en van je mentaliteit laten zien. Waarvan droom je precies? Waarmee zou je tevreden zijn? Het is belangrijk zoveel mogelijk details op te schrijven. Het enige wat je moet zien te vermijden, is je droomhuis op een bepaald adres te kiezen, want dat speciale huis zal misschien nooit daar beschikbaar zijn en je loopt dan het risico dat je je droom nooit werkelijkheid ziet worden, ondanks de kracht van je begeerte en van je wens. Maar afgezien daarvan, wees zo nauwkeurig mogelijk. Er is nog een ander belangrijk punt waarmee je rekening dient te houden, en dat is de mogelijkheid dat je droom schadelijk is voor anderen. Vergeet nooit dat als jouw doelen anderen kunnen schaden, ze moeten worden vermeden voor zowel je eigen bestwil, als voor de bestwil van anderen. Deze afschildering zal je laten zien wie je werkelijk bent. Het zal de concrete vorm van je verlangens worden. Je gedachten leven. Hoe specifieker je voorstelling, des te beter de kansen zijn dat het wordt verwezenlijkt. Details zijn hierin erg belangrijk. Je gedachten brengen op geheimzinnige en onverwachte manieren, mits regelmatig gevoed, de omstandigheden teweeg die er voor zorgen dat ze werkelijkheid worden.” De jongeman keek een beetje sceptisch. “Ik weet dat dit alles utopisch lijkt,” zei de Miljonair, “maar zoals ik je al zei; hoe sterker je geest wordt, des te meer je beseft dat er niets is dat het niet tot stand kan brengen. Er gebeuren nog steeds wonderen. Vind je niet dat, vergelijkenderwijs, het waar maken van een droom, zo alledaags als het bezitten van een huis ter waarde van €500.000, een nogal banale prestatie is? Geloof je niet dat de geest veel en veel machtiger is dan veel mensen denken, en bovenal geloven? Denk wat Christus eens zei: “geloof verzet bergen”. Om je geest doeltreffend te gebruiken, dien je te beginnen in de kracht ervan te geloven, of op zijn minst openstaan voor de mogelijkheid dat het zo krachtig zou kunnen zijn als ik je vertel. Stel je lijst nu maar eens op.” “Ik heb tijd nodig om erover na te denken,” zei de jongeman. “Dat is prima. Denk aan wat ik je zojuist verteld heb. Een deel van je gelooft wat ik zeg. Een zeer creatief deel van je is verblind door jaren van verkeerde ontwikkeling en ongelukkige ervaringen, maar het is nog in leven. Het wacht slechts op een teken van jou, en het zal je tonen hoe je heer en meester van je bestaan wordt, in plaats van een gekwelde slaaf ervan, hulpeloos gedreven door gebeurtenissen. Om dat te bewerkstelligen, dien je te leren luisteren naar die kleine inwendige stem die in de diepten van je geest sluimert, en het weer vrijheid van expressie geeft. Dit is je intuïtie, de stem van je ziel. Het is de weg naar je geheime kracht. Hoe vaker je de formule herhaalt: ‘wees rustig, in het besef dat ik zelf God ben’, hoe machtiger je innerlijke stem zal worden en hoe zekerder het je zal leiden.” De jongeman voelde zich een beetje overbelast; hij was aan een rustpauze toe. “Kom,” zei de Miljonair, “laten we ons wat ontspannen en in de tuin gaan wandelen. Ik zou graag mijn laatste wandeling hier maken met een vriend.” Deze sombere woorden maakten de jongeman bedroefd. Het was niet de eerste keer dat de Miljonair een dergelijke woordspeling had gebruikt... 40

14 Waarin de jongeman de geheimen van de rozentuin ontdekt

D

E TWEE MANNEN liepen zwijgend door de tuin, tot de Miljonair stilhield voor een rozenstruik die beladen was met prachtige bloemen. “Ik moet deze rozen duizenden malen hebben geroken, en toch is het iedere keer weer een nieuwe ervaring. Weet je waarom? Omdat ik heb geleerd in het hier en nu te leven, en niet te lang stil te staan bij het verleden of de toekomst. Het is een zaak van mentale concentratie; focussen, overpeinzen en mediteren, heel wat woorden zijn gebruikt om het te omschrijven. Hoe meer je jezelf concentreert op wat je doet, geheel opgaand in de taak, voorwerp of persoon tegenover je, des te meer je in het heden leeft. Dit brandpunt, deze concentratie, is de sleutel tot succes in alle facetten van het leven. Hoe beter je jezelf concentreert, hoe sneller en hoe efficiënter je in staat bent te werken. Je zult kleinigheden bespeuren die anderen over het hoofd zien.” “Hebben alle rijke en geslaagde mensen geleerd op die kleinigheden te letten?” “Jazeker. Door je eigen concentratievermogen te vergroten, zal je in staat zijn verstandige waarnemingen te doen. Je zult de mensen die je ontmoet op hun juiste waarde weten te schatten. Je concentratievermogen zal je in staat stellen in een oogopslag te ontdekken wie zij werkelijk zijn. En je zult realistisch worden in de meest ware zin van het woord: je zult de dingen zien zoals ze zijn. De meeste mensen gaan in voortdurende verwarring door het leven, als slaapwandelaars. Ze zien de dingen of de mensen die ze ontmoeten niet werkelijk. Ze leven in een droomwereld. Ze zijn er nooit bij. Hun fouten en mislukkingen volgen elkaar steeds weer op. Hun gedachten zijn vervuld met vrees voor de toekomst.” “Ik heb het gevoel dat concentratie, zoals u het beschrijft, heel moeilijk te bereiken is.” “Er is oefening en tijd voor nodig, en niet iedereen die het probeert heeft er baat bij. Maar wanneer je geest een juist concentratieniveau bereikt heeft, wordt je vermogen om problemen op te lossen enorm groot. Je kunt over problemen heen springen waar de meeste mensen bij stil blijven staan. In plaats van je energie te verdoen met nagelbijten over je zorgen, gebruik je die energie om je zorgen te doen verdwijnen. Overbezorgdheid heeft nog nooit iets opgelost. Het heeft alleen maar maagzweren en hartaanvallen teweeggebracht. Naarmate je je concentratievermogen ontwikkelt, zal het beeld dat je van jezelf hebt veranderen. Ieder mens is een raadsel; helaas zijn velen van ons niet alleen een raadsel voor anderen, maar ook voor zichzelf. Dit is te wijten aan een gebrek aan concentratie.” De jongeman luisterde aandachtig. “Als je jezelf kunt concentreren, zul je begrijpen waarom je op deze wereld bent gezet, waar je bent, op deze exacte plaats. Dit zal steeds duidelijker worden, en meer en meer voor de hand liggend zijn. Je geest zal worden doordrongen van zeer kalmerende, geruststellende gedachten, en je zult tot een besef komen van ‘oh, dus dat ben ik’, alsof je ontwaakt van een lange, diepe slaap. Daarom ben ik op dit moment hier. Daarom ben ik samen met deze persoon. Daarom ben ik hiermee bezig. Je zult een gevoel van wat ‘bestemming’ genoemd zou kunnen worden, ervaren. Je lotsbestemming zal je duidelijk worden. En een gevoel van aanvaarding zal zich doen gelden. Dit betekent niet dat je in je lot berust; het betekent dat je de situatie waarin je verkeert, met een scherp inzicht waarneemt, dat je die situatie zult accepteren, en dat je die zult herkennen als je persoonlijke uitgangspunt. 41

Dit zal in je loopbaan tot gids dienen, en je veroorloven de teugels van je lotsbestemming stevig in eigen handen te nemen.” De Miljonair nam even de tijd om zich voorover te buigen en de geur van een roos op te snuiven. “De roos is een symbool van het leven. De doornen stellen de weg van de ervaring voor: de beproevingen en het leed, dat ieder van ons moet ondergaan, om de ware schoonheid van het bestaan te begrijpen.” Hij trok een snoeischaar uit zijn zak, knipte een roos af, en gaf die aan zijn jonge metgezel. “Houd deze roos bij je,” zei hij. “Hij zal als een talisman fungeren en je geluk brengen. Geluk bestaat. Geloof erin. Liefkoos het met je gedachten. Vraag het wat je verlangt en je zult gehoord worden. Alle geslaagde mensen in het leven geloven in het geluk, in welke vorm dan ook. Door deze eenvoudige roos ben je nu een ingewijde. Je behoort tot de ‘Orde van de Roos’. Iedere keer als je er behoefte aan hebt, pak dan deze roos. Hij zal je kracht geven. En iedere keer als je aan jezelf twijfelt, iedere keer als het leven je even te moeilijk wordt, kom dan weer terug bij deze symbolische roos, en bedenk waar hij voor staat. Elke beproeving, elk probleem en elke vergissing zal eens worden omgevormd tot een prachtig bloemblad. Maak iedere dag wat tijd vrij om je te concentreren op het hart van de roos. Herhaal bedaard tot jezelf de woorden: ‘wees rustig, in het besef dat ik zelf God ben’. Bekijk de roos gedurende steeds langere perioden, terwijl je dit voortdurend blijft herhalen. Wanneer je het twintig minuten lang kunt, zal je concentratie veel verbeterd zijn. Wanneer je hart wordt zoals de roos, zal je leven definitief veranderd zijn.” De jongeman snoof de delicate geur van de roos op. “Laat me nog even herhalen wat ik gezegd heb, zodat je het zeker niet zult vergeten: Wanneer je geest sterk en zelfverzekerd is geworden door de concentratieoefeningen, zal je jezelf gaan realiseren dat de problemen van het leven geen enkele grip meer op je hebben. Je zult begrijpen dat de dingen slechts zo belangrijk zijn als de geest gelooft dat ze zijn. Een probleem is een probleem, alleen als je er een probleem van maakt. Hoe sterker je geest is, hoe minder belangrijk je problemen lijken. Dit is de bron van innerlijke vrede, dus ga door met concentreren. Dit is een van de grootste sleutels tot succes. Het hele leven is een oefening in het versterken van de geest. De ziel is onsterfelijk. We gaan van leven tot leven, en langzaam aan ontdekt en ontwikkelt de geest zichzelf. Deze leerperiode is gewoonlijk lang. En mensen die niet meer dan een bescheiden succes kennen in het bereiken van hun doelen, hebben nog steeds geen hoog concentratieniveau kunnen bereiken. Misschien hebben niet alle geslaagde mensen zich erop toegelegd specifieke concentratieoefeningen te doen, maar gedurende vele levens op aarde hebben ze een concentratieniveau bereikt dat hen toeliet met meer gemak te slagen dan anderen. Wanneer je geest haar hoogste concentratieniveau heeft bereikt, zal je die buitengewone geestesgesteldheid binnentreden waar dromen en realiteit samenvallen.” De Miljonair en de jongeman liepen terug naar het huis. De lucht werd donker en bewolkt, en wierp schaduwen over het landhuis. Toen ze in de eetkamer aankwamen, stak de oude man een paar kaarsen aan. Hij liep naar het raam, trok het gordijn open, en keek op naar de hemel. “Bedenk steeds dat er op een bepaalde hoogte geen wolken meer zijn. Als er wolken in jouw leven zijn, dan is dat omdat je ziel zich niet hoog genoeg verheven is.

42

Veel mensen maken de fout door tegen hun problemen te vechten. Wat je moet doen, is jezelf voor altijd boven deze problemen te verheffen. Het hart van de roos zal je tot boven de wolken leiden, daar waar de hemel altijd helder is. Verdoe je tijd niet met het najagen van de wolken; die zullen onophoudelijk terugkeren...” De Miljonair en de jongeman gingen aan tafel zitten. De butler kwam binnen met brood en wijn. “Ik heb mezelf al een hele tijd iets afgevraagd,” zei de jongeman. “Ik geloof echt dat alles wat u mij verteld heeft waar is. En ik geloof nu ook dat, als ik de formules die u mij heeft gegeven zal toepassen, ik snel miljonair kan worden en zelfs gemoedsrust zal verkrijgen. Maar ik vraag me nog steeds af op welk gebied ik in staat zal zijn een fortuin te verdienen.” Kennelijk amuseerde zijn bezorgdheid de Miljonair. “Je dient vertrouwen te hebben in je leven en in de kracht van je geest,” zei hij. “Maak je niet bezorgd. Begin met je doelen te stellen, en vraag dan je onderbewustzijn je te leiden naar het pad dat tot rijkdom voert. Vraag eerst, wacht dan af. Het antwoord zal niet lang uitblijven.” De jongeman was een beetje teleurgesteld. Hij wilde wat meer bijzonderheden hebben. De Miljonair aarzelde uit medeleven en voegde er toen snel aan toe: “Het is zeer belangrijk dat je werk vindt dat in je hart voldoening geeft. Denk er maar eens over na. Alle elementen van datgene je graag zou willen doen, zijn reeds in je aanwezig. Je herkent ze eenvoudigweg niet, omdat je nog niet in harmonie met je ware natuur bent. Naarmate je vooruitgang boekt met concentreren, en naarmate je meer en meer mediteert, zal je aansluiting krijgen met je ware essence, en elk antwoord dat je nodig hebt zal aan je worden onthuld. En het mooiste van alles is, dat je zult ontdekken waar de meeste mensen hun hele leven wanhopig naar zoeken, en nooit zullen vinden: het mysterieuze deel van je bestaan op aarde. Je zult dit niet alleen met je verstand begrijpen, maar ook met je hart. Je hebt alles te winnen, door je te concentreren op het hart van de roos. Daar zal je het begin en het einde van je bestaan vinden. Mettertijd zul je dit beseffen.” Hij hield even stil en nam een slokje wijn; er zorgvuldig van genietend. Zijn ogen waren gesloten in een soort religieuze verering. “Ik weet dat ik een of ander eigen bedrijf zou willen opstarten,” zei de jongeman, “maar waar zou ik het geld vandaan moeten halen! Ik heb geen rode cent!” “Hoeveel zou je nodig hebben, denk je?” “Ik weet het niet. Minstens €25.000. Dat is net zo veel als wat u nodig had om te beginnen. “Je zou dat moeten kunnen vinden. Kijk eens om je heen. Welke mogelijkheden kan je bedenken?” “Geen enkele. Ik ken geen enkele bank die me een lening zou kunnen geven. Ik heb geen borg. Aan het einde van de maand heb ik heel weinig van mijn salaris over, en ik heb geen bezittingen, behalve mijn auto, die niets waard is...” “Kan je dan niet iets bedenken wat je kunt proberen? Ergens waar je kunt beginnen?” “Niet echt…” “Dat is een fout die je nooit meer mag maken. Wees niet zoals zo velen, die al opgeven voordat ze het zelfs maar geprobeerd hebben. Dat is de beste manier om nooit iets te doen en nooit ergens in te slagen. En loop niet in dezelfde val als zij die wel stappen ondernemen, maar die er innerlijk van overtuigd zijn dat ze niet zullen slagen. Breng je gedachten en je acties in overeenstemming. Wees in overeenstemming met jezelf.” “Dat wil ik ook wel, maar ik zie gewoonweg geen mogelijkheden.” 43

“Je dient te beginnen met er vast van overtuigd te zijn dat er een oplossing is, de ideale oplossing voor jouw probleem. De kracht van je geest en de magie van je doelstelling zullen steevast de oplossingen naar je toe trekken op manieren waarvan je het bestaan zelfs niet vermoedt. Wees er innerlijk van overtuigd dat je zult slagen, dan zúl je ook slagen. Laat geen ruimte open voor twijfel. Verban het met al de kracht die je geest maar kan opbrengen. Twijfel en optimisme zijn voortdurend met elkaar in conflict. Worstel hevig tegen die twijfel, want twijfel, zoals alle gedachten, heeft de neiging in je leven realiteit te worden. Als je er vast van overtuigd bent dat je een lening zult krijgen, dan zal dat ook gebeuren. Wat zou je in je huidige omstandigheden kunnen doen om je doel te bereiken, ik bedoel om een lening te krijgen?” “Ik zou het echt niet weten.” “Als je maar weinig tijd zou hebben, laten we zeggen een uur, om €25.000 bij elkaar te krijgen om je eigen zaak te beginnen, wat zou je dan doen?” “Ik... heb geen idee…” “Voor je staat een miljonair die je zojuist heeft aangemoedigd, iemand die je de geheimen van zijn succes heeft prijsgegeven, en je weet nog niet wat je moet doen? Is er niets wat je bedenken kunt om aan dit geld te komen?” Plotseling werd het de jongeman duidelijk. Misschien was het enige dat hij hoefde te doen de Miljonair om het geld te vragen. Hij aarzelde even, maar toen haalde hij diep adem. “Zou u mij die €25.000, die ik nodig heb, willen lenen?” “Daar heb je het. Was dat nu niet gemakkelijk? Je hoefde alleen maar te vragen. Mensen durven zelden te vragen. Je moet durven vragen.” De Miljonair haalde de €25.000 te voorschijn die hij als zakgeld bij zich droeg. Hij wierp een nostalgische blik op de dikke rol bankbiljetten, en overhandigde die toen aan de jongeman, die het aannam, trillend van emotie. Hij had nog nooit van zijn leven zo’n enorme som geld in zijn handen gehad. “Er is absoluut geen reden te veronderstellen dat het verwerven van geld in de toekomst moeilijker voor jou zou zijn dan het voor mij is geweest,” zei de oude man. “Het is jammer dat het geloof overheerst dat het moeilijk is om aan geld te komen, en dat je er hard voor dient te werken. De waarde van werken ligt in feite in het versterken van het karakter van je geest. Wanneer je een hoop geld hebt verdiend, en ik verzeker je dat het niet lang zal duren voordat je de geheimen die ik je heb geleerd toe zult passen, dan zul je jezelf realiseren dat waar het op neer komt je geestelijke instelling is, en de kracht van je verlangen, en die kracht te kunnen kanaliseren door middel van een specifiek geldelijk doel. Vergeet niet dat omstandigheden van buitenaf uiteindelijk altijd je gemoedstoestand en het wezen van je meest intieme overtuigingen weerspiegelen.” De jongeman was met de €25.000 die hij in z’n handen had zo door blijdschap overmand, dat hij niet echt luisterde naar de adviserende woorden van de Miljonair. “Jongeman, vergeet niet dat, als je geld nodig hebt, je het ook gemakkelijk en snel kunt krijgen, mits je positief bent. Zodra twijfel je geest binnendringt, denk dan aan de €25.000 die je zojuist hebt gekregen. Je hoeft alleen maar te vragen. Als je er van overtuigd bent dat je zult krijgen wat je vraagt, op het moment dát je erom vraagt, als je doet alsóf het reeds van jou is, dan zal je het ook krijgen.

44

Als je echter gaat twijfelen, pas dan zelfsuggestie toe. Zet je woorden om in bevelen. Wanneer je geest krachtig genoeg is geworden, zal iedere suggestie een koninklijk besluit worden. Jouw woorden en de werkelijkheid zullen één worden. En de tijd die jouw bevelen er over doen om werkelijkheid te worden, zal steeds korter worden en zal ten slotte ogenblikkelijk zijn. Je dient nooit te vergeten om ten alle tijde het goede in anderen te blijven zien, zodat de kracht van je woorden zich niet tegen je keert.” Hij pauzeerde weer. “Dit geld,” ging hij verder, naar de dikke rol bankbiljetten wijzend, “wel…, ik leen het je niet...” Hij aarzelde even, en leek geamuseerd door de geschrokken reactie van de jongeman. “Ik leen het je niet. Ik gééf het je. Door dit te doen zal de cirkel gesloten worden. Het werd mij gegeven door mijn mentor, om een eigen zaak te beginnen. Gebruik het voor geen andere reden. En doe niet zoals de man in de bijbel die zijn geldstukken begroef in plaats van ze voor hem te laten werken. Laat ook angst niet je gids zijn. Angst is je ergste vijand. Het is de broer van twijfel, en je dient het te overwinnen. Wees onbevreesd en stoutmoedig. Iemand die, onder het voorwendsel van voorzichtigheid of verstandig zijn, het geld dat hij heeft ontvangen begraaft, is het niet waard het te hebben, en het is hoogst onwaarschijnlijk dat hij meer zal krijgen. Geld dient vrijelijk door te stromen om het te doen vermenigvuldigen. Het geld dat ik je gaf, is dus echter in wezen een lening,” vervolgde de Miljonair. “Eens zul je het op jou beurt weer aan iemand anders geven. Vele jaren later zal je iemand ontmoeten die in dezelfde situatie verkeert als jij nu. Je zult de persoon intuïtief herkennen. Je moet hem het equivalent geven van wat dit bedrag dan vertegenwoordigt. Dan zal ook hij met een aanzienlijk bedrag kunnen beginnen. Zorg er voor dat het tegen die tijd voor jou een onbeduidend bedrag is geworden: zakgeld… en niet meer dan dat.” De jongeman was vervuld van dankbaarheid. Hij ging akkoord met de voorwaarden, en bedankte de oude man hartelijk. “Er is nog iets wat je moet weten...” Toen hij dit zei, begon het te stortregenen. De Miljonair keek naar de regen met een sombere uitdrukking op zijn gezicht. “Al de voortekenen komen uit,” mompelde hij tegen zichzelf. Toen richtte hij zich weer tot de jongeman. “Zoals ik al zei, er is nog iets dat je moet weten: de geheimen die ik aan je heb onthuld, zijn doeltreffend voor het bereiken van alle doelen die je jezelf in het leven stelt. De reden dat ik zo’n kolossaal fortuin heb vergaard, is niet omdat ik zozeer in geld geïnteresseerd ben. Het was een manier om de mensen met weinig geloof, de kracht van de geest te laten zien. Ons grootste bezit is vrijheid, en rijkdom kan je vrijheid geven. Het zal je goed doen deze vrijheid te leren kennen. Door die vrijheid zul je heel wat illusies zien verdwijnen. Je zult dan ook begrijpen dat ware vrijheid wordt gevonden in het kunnen losmaken van jezelf van de aardse dingen. Alleen hij die met lege handen de wereld verlaat, zal de eeuwige rozen kunnen verzorgen. Deze vrijheid te verwerven, is het doel geweest van mijn gehele bestaan. In tegendeel van wat anderen denken, ben ik nooit iets anders geweest dan een bescheiden tuinman.” “Waarom heeft u juist nu al die dingen verteld?” vroeg de jongeman. “Waarom heeft u mij dit geld gegeven? U was me toch niets verschuldigd? Het had net zo goed iemand anders kunnen zijn, iemand anders die u kwam opzoeken...”

45

“Maar daar gaat het nu juist om, er kwam niemand anders. Jouw verlangen heeft je naar mij geleid. Dit is hoe het gaat in het leven. Wordt er niet gezegd dat, als de leerling er eenmaal klaar voor is, dat de meester automatisch komt opdagen?” De Miljonair glimlachte. Zijn sombere en afwezige uitdrukking verdween; hij keek de jongeman liefdevol aan. “De ziel is eeuwig. En iedere ziel reist van het ene naar het andere leven, gevolgd door metgezellen, die elkaar helpen hun lotsbestemming in vervulling te doen gaan. De verschillende ontmoetingen die we gedurende ons leven hebben, zijn nooit het resultaat van toeval.” De Miljonair kwam op hem toelopen als een koning. Zijn gelaatstrekken schenen te branden van hun eigen licht. Hij raakte lichtjes met zijn rechterwijsvinger het voorhoofd aan van de jongeman, en zei: “Ontdek wie je werkelijk bent. De waarheid zal je voor altijd vrijmaken.” Buiten ging de storm liggen, even snel als hij begonnen was, en de zon verspreidde weer haar helder licht. De oude man pakte de kandelaar en liep weg zonder nog een woord te zeggen. De jongeman bevond zich alleen, zijn hoofd boordevol gedachten, met in zijn hand het geld dat de Miljonair hem gegeven had.

46

15 Waarin de jonge en de oude man ieder hun eigen weg gaan

D

E JONGEMAN WAS niet lang alleen. De butler kwam binnen met een envelop. Hij overhandigde hem aan de jongeman en zei: “Mijn meester vertrouwde mij de taak toe deze aan u te geven. Hij zei dat u de brief in de afzondering van uw kamer moest lezen. U kunt hier nog één dag verblijven, dan dient u te vertrekken. Dit is de wens van mijn meester.” De jongeman bedankte hem, en ging onmiddellijk naar zijn kamer. Ditmaal echter, liet hij uit voorzorg de deur op een kiertje staan... De envelop was in de vorm van een roos met rode was verzegeld. De jongeman zat op de rand van het bed en brak voorzichtig het zegel open. Een heerlijke geur van rozen kwam hem tegemoet. In de envelop bleek het testament van de Miljonair te zitten. Dit buitengewone testament was met de hand geschreven in brede, majestueuze letters die leken te ademen als waren ze bezield van een eigen leven. Een prachtige met de hand geschreven brief vergezelde het testament, geschreven in zwarte inkt. ‘Dit is mijn laatste wens,’ las hij. ‘Ik laat jou al de boeken in mijn bibliotheek na. Er zijn mensen die geloven dat boeken volkomen waardeloos zijn. Ze denken dat zij het zijn die de wereld opnieuw ontdekken. En daar ze geen baat hebben gevonden bij de kennis die men in boeken vindt, maken ze jammer genoeg opnieuw de fouten die hun voorouders maakten. Op deze manier verknoeien ze een hoop tijd en een hoop geld. Je moet je daarentegen niet laten verleiden door blindelings te vertrouwen op alles wat in boeken staat, en door hen die je voorgingen ook voor jou te laten denken. Behoudt alleen datgene wat de tand des tijds heeft doorstaan. Sinds onze eerste ontmoeting heb ik getracht de parels der wijsheid, die ik gedurende mijn lange leven in staat ben geweest te verzamelen, aan je over te dragen. In dit document zal je een paar gedachten vinden die mijn spirituele erfenis vertegenwoordigen. Ik zou graag zien dat je je best deed ze aan zoveel mogelijk mensen over te brengen. Vertel de mensen over onze ontmoeting en over de geheimen die je onthuld zijn. Voordat je dit echter doet, dien je ze eerst te beproeven. Een methode die niet is beproefd en bewezen, is volkomen waardeloos. Binnen zes jaar zul je miljonair zijn. Je zult dan vrij zijn om de nodige stappen te ondernemen die nodig zijn om deze erfenis met anderen te delen. Nu moet ik je verlaten. Mijn rozen wachten op me.’ De jongeman werd overmand door emotie, en bleef doodstil zitten. Hij wilde de Miljonair bedanken voor de kostbare gaven die hij van hem had ontvangen. Hij liep snel terug naar de eetkamer, maar vond er niemand. Hij riep de butler, maar er kwam geen antwoord. Hij rende de tuin in en zag de Miljonair midden in een pad vlak bij een rozenstruik liggen. Hoe excentriek, dacht de jongeman, om te gaan slapen midden in een tuin. Maar hoe dichter hij bij hem kwam, hoe verontrustender hij werd. De oude man had zijn handen over zijn borst gevouwen, en zijn vingers omklemden een roos. Hij had een uitdrukking van volmaakte vrede op zijn gezicht. Had hij het exacte moment geweten waarop hij zou sterven? Had hijzelf het ogenblik van zijn heengaan gekozen, en zijn sterven zonder meer zelf beschikt? Dat was een geheim dat de Miljonair met zich mee genomen had. 47

De jongeman begreep dat het ook voor hem tijd was om te vertrekken. Hij strekte zijn hand uit naar de roos, maar trok hem weer terug. Die roos behoorde toe aan de Miljonair. Het was zijn laatste metgezel. Hij boog zich over de Miljonair, en beloofde dat hij zijn lessen zo goed mogelijk zou overdragen aan anderen. Daarna liep hij het pad af om naar huis terug te keren. Toen de bibliotheek van de Miljonair bij zijn flat werd bezorgd, bleek deze zo enorm groot te zijn, dat er maar weinig ruimte overbleef voor zijn andere spullen en dus om te wonen. Hij stond voor een dilemma: of gaan zoeken en verhuizen naar een grotere woning, of wat van de boeken zien kwijt te raken. Hij verkoos te verhuizen. En hij deed het met een licht hart.

48

Epiloog Precies zoals de Miljonair had voorspeld, verdiende de jongeman zijn eerste miljoen voordat de tijdslimiet van zes jaar verstreken was. En hij hield zijn belofte: hij nam een maand vakantie en hij zette zijn ontmoeting met de Man die op slag miljonair werd op papier en beschreef zo de bezielende filosofie die hij aan hem had overgedragen.

•

49