Regeling Bouwbesluit materialen 1998 VROM

Regeling Bouwbesluit materialen 1998 VROM

10 juli 1998/Nr. MJZ98067010 Centrale Directie Juridische Zaken Afdeling Wetgeving

van meer dan 5 micrometer: equivalentiefactor 1; 2º. 1 chrysotiele vezel met een lengte van ten hoogste 5 micrometer: equivaDe Staatssecretaris van lentiefactor 0,1; Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening 3º. 1 amfibole vezel met een lengte van en Milieubeheer, meer dan 5 micrometer: equivalentieGelet op de artikelen 33, 127, 204, 232, factor 10, en 257, 325, 341, 377 en 416 van het 4º. 1 amfibole vezel met een lengte van Bouwbesluit1 en op richtlijn nr. ten hoogste 5 micrometer: equivalentie83/477/EEG van de Raad van de factor 1. Europese Gemeenschappen van 19 sep- 2. In deze regeling wordt voorts vertember 1983 betreffende de bescherstaan onder asbest: amfiboolasbest, ming van werknemers tegen de risico’s zijnde een stof of product, dat één of van blootstelling aan asbest op het meer van de volgende vezelachtige siliwerk (PbEG L 263, tweede bijzondere caten bevat: richtlijn in de zin van artikel 8 van richt- 1º. actinoliet (Casnummer 77536664); lijn nr. 80/1107/EEG)2 ; 2º. amosiet (Casnummer 12172735); 3º. anthofylliet (Casnummer 77536675); Besluit: 4º. crocidoliet (Casnummer 12001284); 5º. tremoliet (Casnummer 77536686). Hoofdstuk I Begripsbepalingen Hoofdstuk II Brandveiligheid Artikel 1.1 1. In deze regeling wordt verstaan Paragraaf 1 Brandbare, brandbevordeonder: rende en bij brand gevaar opleverende a. asbest: stoffen of producten, die een stoffen of meer van de volgende vezelachtige silicaten bevatten: Artikel 2.1 1º. actinoliet (Casnummer 77536664); Als brandbare, brandbevorderende en 2º.amosiet (Casnummer 12172735); bij brand gevaar opleverende stoffen 3º.anthofylliet (Casnummer 77536675); als bedoeld in de tabellen VI en VIII van 4º.chrysotiel (Casnummer 12001295); het besluit en de tabellen III en IV van 5º.crocidoliet (Casnummer 12001284); de Regeling Bouwbesluit bestaande 6º.tremoliet (Casnummer 77536686). bouw 1988 zijn, afhankelijk van de hoeb. Besluit: Bouwbesluit; veelheid daarvan die in een besloten c. containment: constructie waarmee ruimte van een kantoorgebouw, logieseen deel van een voor mensen toegan- gebouw of een logiesverblijf met een kelijke ruimte wordt afgeschermd van gebruiksoppervlakte van meer dan 500 de omgeving en waarin ter voorkoming m2 zijn opgeslagen, onderscheiden naar van verspreiding van asbestvezels een groepen, aan te merken: onderdruk in stand wordt gehouden; d. mengventilator: ventilator voor het Groep F1 gelijkmatig mengen van lucht met a. brandbare gassen, zoals acetyleen, asbestvezels in een containment; butaan, etheen, koolmonoxyde, e. ve: vezelequivalenten; methaan, propaan, waterstof; f. vezel: een deeltje dat een breedte b. vloeistoffen met een vlampunt lager heeft van minder dan 3 micrometer en dan 21º.C, bepaald volgens NENEN 57, een lengte/breedteverhouding van zoals ruwe aardolie, aceton, benzeen, meer dan 3/1; benzine, brandspiritus, petroleumether, g. vezelequivalent: maat voor de carcin- zwavelkoolstof; ogene potentie van de soorten asbest c. zeer licht ontvlambare en zeer snel en de vezellengte waarbij geldt: verbrandende vaste stoffen, zoals cellu1º. 1 chrysotiele vezel met een lengte loid, houtwol, magnesiumpoeder; d. reeds in kleine hoeveelheden aan

Uit: Staatscourant 1998, nr. 138 / pag. 6

zelfontbranding onderhevige stoffen, zoals fosfor (witte en gele), kalium, natrium; Groep F2 e. vloeistoffen met een vlampunt van 21º C tot en met 55º C, bepaald volgens NENEN 57, zoals kerosine, petroleum, terpentijn; f. licht ontvlambare en snel verbrandende vaste stoffen, zoals aluminiumpoeder (pigment), golfkarton, houtkrullen, zaagsel; g. alleen in grote hoeveelheden of onder bijzondere omstandigheden aan zelfontbranding onderhevige stoffen, zoals bruinkool, chloorvasthoudende onkruidverdelgingsmiddelen, vochtig opgeslagen oogstproducten (o.a. hooi, vlas); h. brandbare stoffen welke bij verhitting grote hoeveelheden brandbare en/of giftige gassen ontwikkelen, zoals bepaalde bestrijdingsmiddelen en nitrocellulose; i. zuurstof en gemakkelijk ontledende oxydatiemiddelen (zuurstofdragers), zoals natriumperoxyde, organische peroxyden, ozon; j. onbrandbare stoffen welke bij aanraking met water brandbare gassen ontwikkelen, zoals caliumcarbid; Groep F3 k. vloeistoffen met een vlampunt hoger dan 55º C, doch niet hoger dan 100º C, bepaald volgens NENISO 2719, zoals dieselolie (gasolie), huisbrandolie; l. gemakkelijk ontvlambare vaste stoffen, zoals kamfer, metablokjes, naftaline, zwavel; Groep F4 m. vloeistoffen met een vlampunt boven 100º C, zoals aardnootolie, glycerine, olijfolie, stookolie; n. matig ontvlambare vaste stoffen, zoals briketten, eierkolen, houtblokken, paraffinewas; o. onbrandbare stoffen met mogelijkheid van ontploffing van hun ontledingsproducten, zoals ammoniumnitraat, mengmest; p. moeilijk ontleedbare oxydatiemiddelen (zuurstofdragers), zoals chroom-

1

zuuranhydride, kaliumpermanganaat, natriumchloraat, pyrosulfaten;

waarin: t is de getalswaarde van de luchttemperatuur in het te meten gebied onderGroep F5 scheidenlijk de te meten woonwagen, q. stoffen behorende tot de groepen F1 uitgedrukt in ºC; tot en met F4, welke – ook bij normale R is de getalswaarde van de relatieve verbranding – buitengewoon veel rook luchtvochtigheid in het te meten of verbrandingsgassen ontwikkelen, gebied onderscheidenlijk de te meten zoals acetyleen, benzeen, kunststoffen, woonwagen, uitgedrukt in %; en rubber; A is de getalswaarde, uitgedrukt in m2, van de verticale doorsnede van: Groep F6 a. de constructieonderdelen, geen r. onbrandbare gevaarlijker stoffen, bouwconstructie zijnde, gelegen in het niet behorende tot één van de hierboverblijfsgebied; onderscheidenlijk ven genoemde groepen, zoals chloor, b. de constructieonderdelen, gelegen in fluor (samengeperste onbrandbare gas- de woonwagen, zij het dat geen grotesen) tetrachloorkoolstof en andere re waarde mag zijn aangehouden dan halogeenkoolwaterstoffen, niet zijnde 20. blusstoffen. Afdeling 2 Bepaling Paragraaf 2 Nadere voorschriften omtrent de toepassing van normen Paragraaf 1 Bepalingsmethode

gebied onderscheidenlijk de te meten woonwagen moet plaatsvinden bij: a. een luchttemperatuur in het verblijfsgebied onderscheidenlijk de woonwagen tussen 18ºC en 25ºC; b. een relatieve luchtvochtigheid in het verblijfsgebied onderscheidenlijk de woonwagen tussen 25% en 75%; en c. een toevoer van verse lucht in en een afvoer van binnenlucht uit het verblijfsgebied onderscheidenlijk de woonwagen, elk met een capaciteit van 0,15 • 103 m3/s per m2 vloeroppervlakte van het te meten gebied onderscheidenlijk per m2 gebruiksoppervlakte van de te meten woonwagen met een afwijking van ten hoogste 0,01 • 103 m3/s per m2 vloeroppervlakte onderscheidenlijk gebruiksoppervlakte. 3. Gedurende de drie aaneengesloten uren, voorafgaande aan de bepaling, bedoeld in het eerste lid, alsmede gedurende de bepaling, bedoeld in het NENEN 57 Artikel 3.2 tweede lid, moeten de aanwezige voorArtikel 2.2 1. De toename van de concentratie van zieningen voor de toevoer van verse Waar in deze regeling is verwezen naar formaldehyde in de binnenlucht moet lucht en afvoer van binnenlucht, alsmeNENEN 57, is bedoeld: NENEN 57, 1e zijn bepaald aan de hand van de conde de beweegbare constructieonderdedruk, oktober 1984, zij het dat: centraties van formaldehyde, bepaald len in de scheidingsconstructie die het a. de tweede volzin in onderdeel 6.1 in door onderzoek van een monster van verblijfsgebied begrenzen, zijn gesloten verbinding met Hoofdstuk 2 buiten toe- de binnenlucht en de buitenlucht. en moeten de beweegbare constructiepassing blijft, en 2. De bepalingsmethode van de concen- onderdelen binnen het verblijfsgebied b. Hoofdstuk 10 buiten toepassing traties van formaldehyde, bedoeld in onderscheidenlijk de woonwagen zijn blijft. het eerste lid, mag slechts zijn toegegeopend. past, indien is voldaan aan de voor4. Gedurende de drie aaneengesloten NENISO 2719 waarden in paragraaf 2. uren, voorafgaande aan de bepaling, Artikel 2.3 3. Onderzoek als bedoeld in het eerste bedoeld in het eerste lid, alsmede geduWaar in deze regeling is verwezen naar lid moet plaatsvinden overeenkomstig rende de bepaling, bedoeld in het NENISO 2719, is bedoeld: NENISO 2719, NEN 2795. tweede lid, mogen zich geen personen 1e druk, januari 1994. in het te meten verblijfsgebied onderParagraaf 2 Voorwaarden scheidenlijk de te meten woonwagen Hoofdstuk III Beperking van de aanbevinden. wezigheid van formaldehyde Artikel 3.3 1. In het te meten verblijfsgebied Artikel 3.4 Afdeling 1 Voorschriften omtrent de onderscheidenlijk de te meten woon1. De toevoer van verse lucht en afvoer concentratie van formaldehyde wagen moet gedurende ten minste drie van binnenlucht, bedoeld in artikel 3, aaneengesloten uren, voorafgaand aan eerste en tweede lid, moet tot stand Artikel 3.1 de bepaling, de luchttemperatuur, de zijn gebracht door middel van: De getalswaarde van de stijging van de relatieve luchtvochtigheid, alsmede de a. een ventilator met een capaciteit van concentratie van formaldehyde in de met behulp van een ventilator en een ten minste 0,15 • 103 m3/s per m2 vloerbinnenlucht van een verblijfsgebied deur of raamschot tot stand gebrachte oppervlakte van het te meten verblijfsonderscheidenlijk een woonwagen ten toevoer van verse lucht en afvoer van gebied onderscheidenlijk per m2 opzichte van de concentratie van forbinnenlucht constant zijn gehouden, gebruiksoppervlakte van de te meten maldehyde in de buitenlucht, uitgemet: woonwagen; en drukt in mg/m3, mag, voor zover deze a. een variatie in de luchttemperatuur b. een deur of raamschot, waardoor concentratie afkomstig is uit een of van ten hoogste 0,5ºC; lucht van buiten naar binnen wordt meer constructieonderdelen die dat b. een variatie in de relatieve luchtvoch- gevoerd. gebied onderscheidenlijk die woonwa- tigheid van ten hoogste 5%; en 2. De omstandigheden, bedoeld in artigen begrenzen, dan wel uit een of c. een variatie in de toevoer van verse kel 3, eerste en tweede lid, moeten zijn meer in dat gebied onderscheidenlijk lucht en afvoer van binnenlucht van ten bepaald met behulp van: die woonwagen gelegen constructieon- hoogste 10%. a. een, in combinatie met bijbehorende derdelen, niet groter zijn dan: 2. De bepaling van de concentratie van registratieapparatuur, geijkte luchttem2 + 3,17 • 106 • t4 • R + 0,86 •103 • formaldehyde in het te meten verblijfs- peratuurmeter met een meetgebied A • t • R + 1,5 • 103 • R2 tussen 15ºC en 30ºC en met een mee-


2

tonnauwkeurigheid van ten hoogste 0,5ºC van de meetwaarde; b. een, in combinatie met bijbehorende registratieapparatuur, geijkte luchtvochtigheidsmeter met een meetgebied tussen 15% en 90% en met een meetonnauwkeurigheid van ten hoogste 5% van de meetwaarde; en c. een, in combinatie met bijbehorende registratieapparatuur, geijkte luchtvolumestroommeter die een meetgebied heeft dat is afgestemd op de te meten voorziening, en met een meetonnauwkeurigheid van ten hoogste 10% van de meetwaarde. Afdeling 3 Nadere voorschriften omtrent de toepassing van normen NEN 2795 Artikel 3.5 Waar in deze regeling is verwezen naar NEN 2795, is bedoeld: NEN 2795, 1e druk, november 1985, inclusief wijzigingsblad NEN 2795/A1, mei 1997. Hoofdstuk IV Beperking van de aanwezigheid van asbestvezels Afdeling 1 Voorschriften omtrent de concentratie van asbestvezels Artikel 4.1 De getalswaarde van het verschil tussen de concentratie van asbestvezels in de binnenlucht van een voor mensen toegankelijke ruimte van een gebouw en de concentratie van asbestvezels in de buitenlucht, uitgedrukt in ve/m3, mag, voor zover deze concentratie afkomstig is uit een of meer constructieonderdelen die de ruimte begrenzen dan wel uit een of meer in die ruimte aanwezige constructieonderdelen, niet groter zijn dan 1.000. Afdeling 2 Bepaling van de concentratie van asbestvezels Paragraaf 1 Bepalingsmethode Artikel 4.2 1. Het verschil, bedoeld in artikel 4.1, is bepaald aan de hand van de concentraties asbestvezels door onderzoek van een monster van de binnenlucht en van de buitenlucht; het monster van de buitenlucht is genomen in de directe omgeving van het te onderzoeken gebouw, doch op een zodanige afstand dat de emissie van asbestvezels uit het gebouw de asbestconcentratie van het monster niet beïnvloedt; indien de

gemeten concentratie aan asbestvezels van de binnenlucht groter is dan 2.000 ve/m3 en de soort asbestvezels in de binnenlucht, bepaald volgens VDI/DIN 3492, overeenkomt met de soort asbestvezels van het asbesthoudend materiaal dat in het gebouw aanwezig is, dan mag de monsterneming van de buitenlucht achterwege blijven. 2. Op basis van visuele inspectie wordt het gedeelte van de ruimte geselecteerd waar de emissie van het asbesthoudende materiaal naar die ruimte het grootst is; ter plaatse van dit gedeelte wordt een containment aangelegd; de nettoinhoud van dit containment is ten minste 25 m3 en ten hoogste 40 m3; het asbesthoudend oppervlak in het containment is, indien mogelijk, 15 m2, doch is niet kleiner dan 5 m2. 3. Indien het asbesthoudend materiaal is afgeschermd van het containment door elementen die niet aard en nagelvast zijn verbonden met het gebouw, worden die elementen vóór de meting verwijderd. 4. Het onderzoek naar de concentratie van asbestvezels in de binnenlucht vindt plaats aan een monster, genomen uit het containment; het monster bestaat uit twee monstereenheden, die gedurende 120 min ± 5 min worden bemonsterd; ten aanzien van de plaats van de monsterneming (meetpunt) geldt het volgende: a. een meetpunt mag zich niet bevinden op een plaats waar de luchtstroom direct afkomstig is van de ventilator die het asbesthoudend oppervlak belast; b. de afstand tussen een meetpunt en een constructieonderdeel bedraagt ten minste 0,5 m; c. de afstand tussen de twee meetpunten is zo groot mogelijk, doch ten minste 1 m; d. de afstand tussen de ventilator die het asbesthoudend oppervlak belast en een meetpunt is ten minste 1 m en ten hoogste 5 m, en e. de afstand tussen een meetpunt en de vloer van het containment is 1,5 m ± 0,1 m. Indien de afstand tussen de ventilator die het asbesthoudend oppervlak belast en een meetpunt groter is dan 5 m wordt een mengventilator geplaatst; de ventilatiestroom van deze ventilator mag het asbesthoudend oppervlak van het containment niet belasten. 5. Tijdens de monsterneming wordt een kunstmatige, fysische belasting op het asbesthoudende oppervlak in het con-


tainment aangelegd; voor het aanleggen van deze belasting wordt gebruik gemaakt van één ventilator; de ventilator is zodanig opgesteld dat: a. de afstand tussen de uitblaasopening van de ventilator en het punt van het asbesthoudend oppervlak dat zich het dichtst bij de ventilator bevindt, 1,5 m ± 0,1 m is, en b. de luchtsnelheid langs het asbesthoudende oppervlak van het containment, gemeten met de luchtsnelheidsmeter op een afstand van 0,2 m ± 0,02 m, ten hoogste 6 m/s en ten minste 0,5 m/s is. 6. De wijze van monsterneming vindt plaats volgens VDI/DIN 3492; de monstereenheden worden vervolgens geanalyseerd volgens dat normblad; het meetresultaat van de ene monstereenheid ligt binnen de tolerantie van het meetresultaat van de andere monstereenheid; deze tolerantie is bepaald volgens VDI/DIN 3492; indien een meetresultaat niet binnen de tolerantie ligt, wordt een mengventilator geplaatst; de ventilatiestroom van deze ventilator mag het asbesthoudend oppervlak van het containment niet belasten; indien het plaatsen van een mengventilator is vereist, vindt monsterneming en de analyse van de monstereenheden opnieuw plaats. 7. Indien het oppervlak aan asbesthoudend materiaal van het containment kleiner is dan 15 m2, wordt het meetresultaat evenredig omgerekend naar een oppervlak van 15 m2; daarbij is uitgegaan van een rechtlijnig verband tussen het oppervlak en de vezelconcentratie. Paragraaf 2 Voorwaarden Artikel 4.3 1. Op het vloeroppervlak van het containment wordt een folie aangebracht, behoudens in de situatie dat de vloer het gedeelte van de ruimte is waar de emissie van het asbesthoudende materiaal naar die ruimte het grootst is; alle beweegbare constructieonderdelen, deel uitmakend van een inwendige scheidingsconstructie, die zich binnen het containment bevinden, zijn geopend; alle ventilatieopeningen, die zich bevinden tussen het containment en de buitenlucht, zijn afgeplakt. 2. In het containment worden gedurende ten minste één uur, voorafgaand aan de monsterneming, de luchttemperatuur, de relatieve vochtigheid en de onderdruk in het containment bepaald; de monsterneming ten behoeve van de

3

bepaling van de concentratie asbestvezels in het containment vindt plaats bij: a. een luchttemperatuur tussen 5ºC en 35ºC; b. een relatieve luchtvochtigheid van ten hoogste 80%; c. een ventilatievoud, bepaald volgens onderdeel 5.1 van NEN 1087, van ten hoogste 1,5; d. een voortdurende onderdruk ten opzichte van de omringende ruimten van ten minste 2 Pa en ten hoogste 4 Pa. 3. Gedurende ten minste één uur, voorafgaande aan de monsterneming, mogen zich uitsluitend personen in het containment bevinden die belast zijn met de monsterneming. Paragraaf 3 Apparaten, toestellen en hulpmiddelen Artikel 4.4 1. De omstandigheden, bedoeld in artikel 4.3, tweede lid, zijn bepaald met behulp van: a. een geijkte luchttemperatuurmeter met een meetgebied tussen 0 ºC en 50 ºC en met een meetonnauwkeurigheid van ten hoogste 0,5 ºC van de meetwaarde, en b. een geijkte luchtvochtigheidsmeter met een meetgebied tussen 10% en 90% en met een meetonnauwkeurigheid van ten hoogste 5% van de meetwaarde; c. Een geijkte drukverschilmeter met een (totaal) meetgebied tussen 0 Pa en 70 Pa; de resolutie van de drukverschilmeter is kleiner dan 0,2 Pa; de onnauwkeurigheid van de drukverschilmeter mag niet groter zijn dan 0,5 Pa. Indien een luchttemperatuurmeter, een luchtvochtigheidsmeter of een drukverschilmeter wordt gebruikt in combinatie met registratieapparatuur, is die registratieapparatuur geijkt. 2. De kunstmatige, fysische belasting, bedoeld in artikel 4.2, vijfde lid, is tot stand gebracht met een ventilator met de volgende eigenschappen: a. een debiet van ten minste 0,2 m3/s en ten hoogste 0,4 m3/s, en b. een doorsnede van de uitblaasopening van ten minste 100 cm2 en ten hoogste 200 cm2. 3. De luchtsnelheid, opgewekt door de ventilator, is bepaald met behulp van een geijkte luchtsnelheidsmeter met een meetgebied tussen 0 m/s en 30 m/s en een meetonnauwkeurigheid van ten hoogste 1 m/s van de meetwaarde.

4. Het debiet van de mengventilator is ten minste 0,05 m3/s en ten hoogste 0,1 m3/s.

Toelichting

Afdeling 3 Nadere voorschriften omtrent de toepassing van normen

1. Inleiding Deze regeling strekt tot vervanging van de Regeling Bouwbesluit materialen (Stcrt. 1997, 142), gewijzigd bij de Regeling tot wijziging van de Regeling Bouwbesluit bestaande bouw en de Regeling Bouwbesluit materialen (Strct. 1997, 174), die sinds 1 oktober 1997 van kracht is en welke recentelijk is gewijzigd bij de Regeling tot wijziging van de Regeling Bouwbesluit materialen inzake asbest (Stcrt. 1998, 77). Deze regeling strekt, even als haar voorgangster, tot uitvoering van enkele bepalingen van het Bouwbesluit, zoals aangegeven in de aanhef van deze regeling. Het gaat daarbij in het bijzonder om voorschriften met betrekking tot brandbare, brandbevorderende en bij brand gevaar opleverende stoffen en om voorschriften met betrekking tot schadelijke materialen. Deze voorschriften zijn ontleend aan de Regeling Bouwbesluit brandveiligheid en aan de Regeling Bouwbesluit schadelijke materialen. Deze regelingen zijn sedert 1 oktober 1997 ingetrokken. Vanaf dat moment zijn de voorschriften van die regelingen vastgelegd in de Regeling Bouwbesluit materialen. Voorts bevat deze regeling de voorschriften van de Regeling tot wijziging van de Regeling Bouwbesluit materialen inzake asbest (Stcrt. 1998, 77). Van de gelegenheid is gebruik gemaakt om een juridische verbetering aan te brengen. De verbetering heeft betrekking op de datum van uitgifte van VDI/DIN 3492.

NEN 1087 Artikel 4.5 Waar in dit Hoofdstuk is verwezen naar NEN 1087, is bedoeld: NEN 1087, 3e druk, mei 1997. VDI/DIN 3492 Artikel 4.6 Waar in dit Hoofdstuk is verwezen naar VDI/DIN 3492, is bedoeld: VDI/DIN 3492, Blatt 1, augustus 1991. Hoofdstuk V Slotbepalingen Intrekking Regelingen Bouwbesluit materialen Artikel 5.1 De Regeling Bouwbesluit materialen wordt ingetrokken. Inwerkingtreding Artikel 5.2 1. Deze regeling treedt in werking met ingang van 1 september 1998. 2. Artikel 4.1 blijft buiten toepassing ten aanzien van een aanvraag om bouwvergunning als bedoeld in artikel 40, eerste lid, van de Woningwet, ingediend vóór de inwerkingtreding van deze regeling, alsmede ten aanzien van enig bezwaar of beroep, ingesteld tegen een besluit omtrent een dergelijke aanvraag. Citeertitel Artikel 5.3 Deze regeling wordt aangehaald als: Regeling Bouwbesluit materialen 1998.

I. Algemeen

2. Brandbare, brandbevorderende en bij brand gevaar opleverende stoffen Het Bouwbesluit bevat geen specificatie van brandbare, brandbevorderende en bij brand gevaar opleverende stoffen. De artikelen 232 en 257 van het 1 Besluit van 29 december 1991 houdende techniBouwbesluit, betrekking hebbend op sche voorschriften omtrent het bouwen van bouwwerken en de staat van bestaande bouwte bouwen kantoorgebouwen en werken (Stb. 1991, 680); laatstelijk gewijzigd bij logiesverblijven en logiesgebouwen Besluit van oktober 1997, houdende wijziging van het Bouwbesluit (aanscherping energiepresbieden wel de mogelijkheid om bij tatiecoëfficiënt voor woningen en woongebouministeriële regeling aan te geven wen 1998) (Stb. 1997, 461). 2 Gewijzigd bij richtlijn nr. 91/382/EEG van de welke stoffen als brandbare, brandbeRaad van Europese Gemeenschappen van 25 juni 1991 tot wijziging van de richtlijn nr. 84/477/EEG vorderende en bij brand gevaar oplebetreffende de bescherming van werknemers verende stoffen zijn aan te merken. tegen de risico’s van blootstelling aan asbest op het werk (PbEG L 206, tweede bijzondere richtlijn Voor bestaande kantoorgebouwen en in de zin van artikel 8 van de richtlijn nr. voor logiesverblijven en logiesgebou80/107/EEG) ’s-Gravenhage, 10 juli 1998 De Staatssecretaris van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer, D.K.J. Tommel.


4

wen is die mogelijkheid geboden in de artikelen 341 en 377 van het Bouwbesluit. Het spreekt voor zich dat de stoffen, genoemd in deze regeling, ook van belang zijn voor andere niet tot bewoning bestemde gebouwen. In de Hoofdstuk ken VI en VIII van het Bouwbesluit zijn voor die andere niet tot bewoning bestemde gebouwen functionele eisen gegeven. Tot het voldoen aan die functionele eisen kan voor die andere niet tot bewoning bestemde gebouwen in elk geval ook worden uitgegaan van de stoffen die in deze regeling zijn genoemd. Twee overwegingen hebben geleid tot de keuze voor regelgeving op ministerieel niveau op dit punt. In de eerste plaats bestaat op dit moment nog te weinig inzicht en kennis omtrent de gevaarsaspecten van bepaalde stoffen. Zowel in eigen land als in EGverband vindt hiernaar nog onderzoek plaats. Dit betekent dat op het moment van voltooiing van het Bouwbesluit op dit punt geen voorschriften beschikbaar waren. Aangezien het verre van opportuun zou zijn geweest in verband met de totstandkoming van dergelijke voorschriften de inwerkingtreding van het Bouwbesluit aan te houden, is gekozen voor het regelen van deze materie bij ministeriële regeling. Flexibiliteitsoverwegingen vormen het tweede motief. In de toekomst beschikbare kennis kan bij ministeriële regeling in een zo kort mogelijk tijdsbestek ingepast worden in het geheel aan bouwtechnische voorschriften. Daarbij speelt mede een rol dat door de snelle ontwikkelingen van de stand der techniek op dit terrein het niet geheel denkbeeldig is dat eenmaal geformuleerde eisen op het terrein van het gevaar van materialen binnen relatief korte tijd worden aangepast ten gevolge van veranderde of nieuwe inzichten. Bij ministeriële regeling kan op dergelijke nieuwe inzichten snel worden ingespeeld.

ministeriële regeling te geven. Ook in dit geval golden de in paragraaf 2 genoemde overwegingen voor het bij ministeriële regeling geven van deze voorschriften. 3.2 Formaldehyde In Hoofdstuk III zijn prestatie-eisen gegeven voor materialen die formaldehyde afscheiden. Aan deze prestatieeisen ligt het TNO Bouw rapport B920468 ten grondslag. In 1978 is uit het oogpunt van volksgezondheid voor de concentratie van formaldehyde in het binnenmilieu van woningen een eis gesteld ten aanzien van de maximale concentratie van formaldehyde: 120 mg/m3. Deze eis is ook in het Spaanplaatbesluit als uitgangspunt gehanteerd. Ten aanzien van deze eis wordt echter geen onderscheid gemaakt tussen de emissie van formaldehyde afkomstig uit bouwmaterialen en emissie afkomstig van andere bronnen, zoals bijvoorbeeld meubelen, verbrandingsgasproducten of bronnen ten aanzien waarvan de emissie zich buiten de betrokken ruimte afspeelt, maar waarvan de invloed binnenshuis is te bemerken. 3.3 Asbest 3.3.1. Achtergrond

Bij brief van 13 oktober 1993, heeft de toenmalige minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer aan de Tweede Kamer der StatenGeneraal medegedeeld dat hij voornemens is voorschriften te geven waarin de voor het binnenmilieu toelaatbare concentratie van asbestvezels wordt geregeld. Deze voorschriften zijn noodzakelijk omdat weliswaar op grond van de Arbeidsomstandighedenwetgeving beroepsmatige verwerking van asbesthoudende materialen en bouwdelen in bouwwerken niet meer is toegestaan, maar het de burger niet is verboden asbest te verwerken. De voorschriften 3. Schadelijke materialen betreffende toelaatbare concentraties van asbestvezels in de lucht zijn in de 3.1 Algemeen onderhavige regeling gegeven. Door Het Bouwbesluit zelf bevat geen voor- de onderhavige regeling wordt de toeschriften omtrent de toepassing van passing van asbestbevattende materiaschadelijke materialen in te bouwen len in bouwwerken door particulieren, bouwwerken. Wel bieden de artikelen praktisch gezien, onmogelijk. Voorts 33, 127, 204 en 377 van het heeft deze Regeling tot gevolg dat het Bouwbesluit de mogelijkheid om voor- voor gemeenten eenvoudiger wordt schriften met betrekking tot de toepas- eigenaren van met name gebouwen sing van dergelijke materialen bij waarin zich zogenoemde niethechtge-


bonden asbestbevattende bouwmaterialen bevinden die niet of niet goed zijn afgeschermd, aan te schrijven tot het treffen van voorzieningen. Deze voorzieningen, die zijn gericht op het tegengaan van blootstelling aan asbest van gebruikers van die gebouwen, kunnen bestaan uit verwijdering of afscherming van het niethechtgebonden asbestbevattend materiaal. De voorschriften die zijn gegeven voor de in gebouwen gelegen ruimten, zijn, conform de opzet van het Bouwbesluit, gegeven in de vorm van een prestatie-eis. Deze prestatieeis bestaat uit een grenswaarde en een ondubbelzinnig meetbare en controleerbare bepalingsmethode. De regeling heeft geen betrekking op asbesthoudende producten die worden toegepast aan de naar de buitenlucht toegekeerde zijde van een gebouw. Dit vindt zijn oorzaak in de beperking van de reikwijdte van de bepalingsmethode. De regeling heeft voorts geen betrekking op asbest afkomstig uit asbesthoudende producten, geen bouwproducten zijnde, zoals vloerbedekking en dergelijke. Immers het Bouwbesluit bevat op grond van artikel 2 van de Woningwet slechts technische voorschriften. Verder kan de bepalingsmethode alleen worden toegepast in een ruimte die is ontdaan van de inrichting. Los asbeststof, afkomstig uit producten, geen bouwproducten zijnde, wordt mitsdien niet in de meting betrokken. Om de hiervoor bedoelde voorschriften te kunnen geven, is een bepalingsmethode ontwikkeld en vastgelegd in het TNO Bouw rapport 96BKRR0637. Voor de meting van een asbestvezelconcentratie is uitgegaan van het daaromtrent gestelde in de milieukwaliteitsdoelstellingen voor asbest (kamerstukken II, 19901991, 21 137, nr. 86). In deze doelstellingen, die zijn gebaseerd op een advies dat de Gezondheidsraad in 1988 over asbest heeft uitgebracht, is gebruik gemaakt van equivalentiefactoren (ev). Hierbij dient voor grenswaarden (waarbij de nietbouwkundige inrichting buiten beschouwing blijft) te worden uitgegaan: – voor het verwaarloosbaar risiconiveau (VR) van een jaargemiddelde van 1000 ve/m3, en – voor het maximaal toelaatbare risiconiveau (MTR) van een jaargemiddelde van 100.000 ve/m3. Voor de prestatieeis is uitgegaan van

5

een grenswaarde op het niveau van het verwaarloosbaar risiconiveau (VRniveau), waarbij de actuele asbestconcentratie de waarde van duizend vezelequivalenten per kubieke meter niet mag overschrijden. Er is derhalve geen sprake van bepaling van de jaargemiddelde asbestconcentratie. Gelet op de voorwaarden die aan een prestatieeis worden gesteld, is de bepalingsmethode primair gebaseerd op elektronenmicroscopie. Alleen met deze techniek is het mogelijk om asbestvezels in luchtmonsters te onderscheiden van andere vezelvormige bestanddelen en om het type asbestvezels vast te stellen. In de praktijk zullen zich omstandigheden voordoen waarbij met een relatief eenvoudige bepaling voldoende betrouwbaar kan worden vastgesteld of het VRniveau dan wel het MTR-niveau is overschreden. Daarom is naast de meting door middel van elektronenmicroscopie tevens een bepalingsmethode opgesteld voor inschatting van het potentiële risico door middel van visuele inspectie of lichtmicroscopie. Onderzocht is of hiermee een voldoende betrouwbare uitspraak kan worden gedaan. Daarbij is vastgelegd welke grenswaarden/criteria hierbij gehanteerd dienen te worden en hoe deze gerelateerd zijn aan de prestatieeis(en) die verbonden zijn aan de elektronenmicroscopische methode. Onderstaand is deze vereenvoudigde methode, ontleend aan het TNO Bouw rapport 96BKRR0637, weergegeven. Aan de hand van deze methode kan worden vastgesteld of er sprake is van een forse overschrijding dan wel van een forse onderschrijding van de eis. In die situaties is de vereenvoudigde methode voor een ieder toereikend. In de situatie dat geen helder oordeel op grond van de vereenvoudigde methode, zoals beschreven in paragraaf 3, wordt verkregen (twijfelgevallen), zal de methode, vastgelegd in de onderhavig regeling moeten worden toegepast om uitsluitsel te verkrijgen.

Wanneer in het bouwplan is voorzien in de toepassing van asbesthoudende bouwmaterialen of bouwdelen, dan zal ten genoegen van burgemeester en wethouders door de aanvrager van de bouwvergunning moeten worden aangetoond dat als gevolg van die toepassing de grenswaarde (het VRniveau), zoals voorgeschreven in deze regeling, niet wordt overschreden. Immers, bij vergunningplichtige bouwwerken zullen burgemeester en wethouders op grond van artikel 44 van de Woningwet moeten nagaan of onder meer aan het onderhavige voorschrift is voldaan. Is daaraan voldaan, dan kan dit voorschrift van het Bouwbesluit geen grond zijn voor het weigeren van de bouwvergunning. Bij de toepassing van asbest zal het VRniveau echter vrijwel altijd worden overschreden. Deze preventieve toetsing (een vorm van handhaving van de voorschriften) vindt volgens de artikelen 42 en 43 van de Woningwet niet plaats bij respectievelijk meldingplichtige en vergunningsvrije bouwwerken. Bij die bouwwerken ligt de verantwoordelijkheid dat aan de voorgeschreven grenswaarde (het VRniveau) wordt voldaan, geheel bij de opdrachtgever tot het bouwen of de bouwer. Mochten burgemeester en wethouders na realisatie van het meldingplichtige of vergunningsvrije bouwwerk van oordeel zijn dat het VRniveau is overschreden, hetgeen bij de toepassing van asbestbevattende materialen, praktisch gezien, altijd het geval zal zijn, dan kunnen zij door toepassing te geven aan de artikelen 14 of 17 van de Woningwet de eigenaar of degene die uit anderen hoofde bevoegd is tot het treffen van voorzieningen dwingen het gebouwde alsnog in overeenstemming daarmee te brengen; ook een vorm van handhaving van het onderhavige voorschrift. Dit vloeit onder meer voort uit artikel 100 van de Woningwet. Op grond van dat artikel dient de gemeente toe te zien op het bouwen en wonen. Dat toezicht strekt zich ook uit over de periode waarin wordt gebouwd. Indien tijdens 3.3.2. Uitvoering en handhaving het bouwen wordt geconstateerd dat Aan het onderhavige voorschrift zal bij in afwijking van de verleende bouwhet bouwen uitvoering moeten worvergunning of van het onderhavige den gegeven. Dit wil zeggen dat een voorschrift van het Bouwbesluit wordt bouwplan zodanig moet zijn ingericht gebouwd, dan kan de bouw worden dat aan het onderhavige voorschrift is stilgelegd totdat het reeds gebouwde voldaan. Daarvan is zonder meer spra- met de bouwvergunning of het onderke indien in het bouwplan niet is voor- havige voorschrift in overeenstemming zien in de toepassing van asbesthouis gebracht dan wel voor die afwijking, dende bouwmaterialen of bouwdelen.


voor zover het een vergunningplichtig bouwwerk is, toestemming is verleend. Op grond van artikel 13 van de Woningwet moeten burgemeester en wethouders ook de staat van de bestaande voorraad nagaan. Dit kan ook betrekking hebben op de concentratie aan asbestvezels in het binnenmilieu van een bestaand gebouw. Daarvoor kan de in deze regeling vervatte bepalingsmethode worden gehanteerd. Deze bepalingsmethode is namelijk ook geschikt om de staat van de bestaande bouw op dit punt te beoordelen. Deze beoordeling kunnen burgemeester en wethouders gebruiken indien zij, in geval van een ontoelaatbare concentratie aan asbestvezels in het binnenmilieu van een bestaand gebouw, toepassing willen geven aan het eerste lid van de artikelen 14 of 17 van de Woningwet, ter motivering van een aanschrijving tot het treffen van noodzakelijke voorzieningen. De grenswaarde die burgemeester en wethouders nog toelaatbaar achten bij een bestaand gebouw, alvorens zij in uiterste instantie overgaan tot aanschrijving, is hun bevoegdheid. Overschrijding van het MTR-niveau zou, gelet op het advies van de Gezondheidsraad, zonder meer reden moeten zijn om tot aanschrijving over te gaan. Bij concentraties aan asbestvezels tussen het MTR-niveau en het VRniveau zullen burgemeester en wethouders een afweging moeten maken ten aanzien van de bij het treffen van de voorzieningen betrokken belangen. In de aanschrijving moet worden aangegeven welke grenswaarde na de verbouwing ten hoogste aanwezig mag zijn. Het is aan de aangeschrevene om zodanige voorzieningen te treffen dat die grenswaarde niet wordt overschreden. De aangeschrevene kan kiezen voor verwijdering van het asbest met in achtneming van de voorschriften van de gemeentelijke bouwverordening omtrent het verwijderen van asbest uit een bouwwerk, ontleend aan het Asbestverwijderingsbesluit of voor afscherming van de asbestbron. De wijze waarop gemeenten vaststellen of er sprake is van een te hoge concentratie aan asbestvezels in het gebouw, is een kwestie van gemeentelijk beleid. Dit wil zeggen dat die vaststelling kan plaatsvinden op basis van visuele waarneming of meting. Of visuele waarneming voldoende is, hangt van de omstandigheden af. Er kunnen zich situaties voordoen waarin bij visu-

6

ele waarneming buiten twijfel staat dat er een te hoge concentratie aan asbestvezels aanwezig is. Wanneer de gemeente overgaat tot aanschrijving, zal zij die aanschrijving moeten motiveren ofwel moeten aangeven dat en waardoor er een te hoge concentratie aan asbestvezels is. Dit kan bij voorbeeld worden aangetoond met toepassing van de vereenvoudigde bepalingsmethode. De aanschrijving moet echter worden beschouwd als een uiterste middel, omdat er van wordt uitgegaan dat eerst wordt getracht de te treffen voorzieningen langs vrijwillige weg te laten realiseren door de eigenaar van het desbetreffende gebouw. Is deze daartoe niet bereid, dan ligt het in de rede een aanschrijving uit te vaardigen. Gemeenten kunnen ook tot handelend optreden overgaan nadat van bijvoorbeeld een huurder of gebruiker van het gebouw een klacht is ontvangen. In dit verband kan ook een derde, zoals de Inspectie volkshuisvesting of de Inspectie milieuhygiëne burgemeester en wethouders verzoeken handelend op te treden. In het kader van de uitvoering van de Woningwet, met name artikel 13 van die wet, zijn burgemeester en wethouders verantwoordelijk voor het onderzoek dat wordt uitgevoerd. De kosten voor zodanig onderzoek komen dan ook voor rekening van de gemeente. Dit laat onverlet dat ook die derde ter onderbouwing van zijn of haar klacht of, voor zover het om de inspectie gaat, het advies, vergezeld mag doen gaan van een onderzoeksrapport dat voor eigen rekening is opgesteld. De in deze regeling beschreven bepalingsmethode en de in de paragraaf 3 van deze toelichting beschreven vereenvoudigde bepalingsmethode zijn niet direct van toepassing in onder meer de volgende gevallen: – de toepassing door een particulier van asbest aan de buitenzijde van een gebouw; – bij de aanwezigheid van los asbeststof in een gebouw; – bij de aanwezigheid van minder dan vijf vierkante meter (niet-hechtgebonden) asbest in een gebouw; – bij de aanwezigheid van (niet-hechtgebonden) asbest aan de buitenzijde

van een gebouw (zoals zwaar verweerd asbestcement). Burgemeester en wethouders kunnen in dergelijke gevallen desalniettemin wel gebruik maken van één van deze bepalingsmethoden, mits de resultaten van het onderzoek maar gemotiveerd worden gerelateerd naar het desbetreffende geval. De bepalingsmethode is geschikt om op zowel het VR als MTR-niveau metingen te kunnen uitvoeren. Tevens is aangegeven hoeveel luchtmonsters dienen te worden genomen en onder welke condities monsterneming dient plaats te vinden. In dit verband wordt nog gewezen op de taak die het staatstoezicht op de volkshuisvesting ingevolge artikel 93 van de Woningwet heeft, te weten: a. het verrichten van onderzoek naar de staat van de volkshuisvesting, waaronder begrepen het wonen in woonwagens op standplaatsen, en, waar nodig, het aangeven en bevorderen van middelen tot verbetering van de volkshuisvesting en b. het handhaven van de wetten en de krachtens die wetten gegeven voorschriften op het gebied van de volkshuisvesting, voor zover ter zake geen andere wettelijke regeling geldt. Als de inspectie volkshuisvesting, die is belast met het staatstoezicht, een gemeente voorstelt ten aanzien van een woning maatregelen te nemen, zal de gemeente op zodanig voorstel een beslissing moeten nemen. Die beslissing is een voor bezwaar en beroep als bedoeld in de Algemene wet bestuursrecht, vatbaar besluit. Ook de inspectie volkshuisvesting kan ten einde te komen tot zo’n voorstel gebruik maken van de onderhavige bepalingsmethode dan wel van de vereenvoudigde bepalingsmethode, zoals besproken in paragraaf 3. Een vergelijkbare positie heeft de Inspectie milieuhygiëne bij niet tot bewoning bestemde gebouwen, voortvloeiend uit haar algemene taakstelling. Bij de Inspectie Volkshuisvesting en de Inspectie milieuhygiëne berust dus het zogeheten tweede lijnstoezicht, terwijl bij de gemeente het eerste lijnstoezicht en daarmee de daadwerkelijke handhaving van de onderhavige regeling berust.


3.3.3. Vereenvoudigde methode De vereenvoudigde bepalingsmethode gaat uit van een visuele inspectie op de aanwezigheid van asbesthoudende materialen en de conditie waarin deze verkeren. Het materiaal wordt op de volgende vier materiaaleigenschappen beoordeeld, te weten: – type asbesthoudend materiaal; – asbestsoort; – oppervlaktestructuur; – conditie van het oppervlak. De visuele inspectie moet worden uitgevoerd door een persoon, die naast de nodige kennis op het gebied van asbesthoudende materialen ook kennis moet hebben van de bouwkundige staat van het gebouw zelf. Het inspectieformulier ziet er uit als aangegeven in afbeelding 1. De ontwikkelde methode laat zich als volgt omschrijven. 1. Bepalingsmethode 1.1 De toename van de concentratie asbestvezels in de binnenlucht is bepaald aan de hand van de beoordeling van de concentratie asbestvezels, bepaald door visuele inspectie van de te meten binnenruimte. 1.2 De bepalingsmethode van de concentraties asbestvezels, bedoeld in 1.1, mag slechts zijn toegepast, indien is voldaan aan de voorwaarden van onderdeel 2. 1.3 Onderzoek als bedoeld in onderdeel 1.1 vindt plaats door middel van een inventarisatie van asbesthoudende materialen in de te beoordelen binnenruimte in combinatie met een gerichte monsterneming van ’asbestverdachte’ materialen. Daarna vindt een kwalitatieve bepaling van asbest plaats van de verzamelde ’asbestverdachte’ materiaalmonsters. De visuele inspectie of inventarisatie wordt uitgevoerd aan de hand van een inspectieformulier zoals opgenomen in afbeelding 1. Voor elke ruimte en voor elk type materiaal moet een apart formulier worden gebruikt. Per categorie mag slechts 1 vakje worden aangekruist. De kwalitatieve bepaling van asbest in bulkmaterialen wordt uitgevoerd met behulp van een gestandaardiseerde methode gebaseerd op polarisatiemicroscopie. Opmerking: Voor de bepaling van

7

asbest in materialen is een concept normblad opgesteld (concept NEN 5896). 1.4 De beoordeling van de totaalscore,

bepaald met behulp van onderzoek als bedoeld in 1.3, moet plaatsvinden door gebruik te maken van het inspectieformulier opgenomen in afbeelding 1.

Afbeelding 1. Inspectieformulier ’vereenvoudigde bepalingsmethode’

Opmerking: Het stroomschema (afbeelding 2) gaat uit van een zogenaamde ’worst case’ schatting, waardoor een goedkeuring met deze vereenvoudigde bepalingsmethode nooit tot afkeuring zal leiden bij de toepassing van de referentiemethode. 2. Voorwaarden 2.1 De schatting van het potentiële risico op basis van visuele inspectie als bedoeld in 1.3 wordt uitgevoerd door een deskundig persoon3 die getraind is in het herkennen en beoordelen van asbesthoudende materialen. 2.2 Bij de schatting van het potentiële risico op basis van visuele inspectie als bedoeld in 1.3 zijn alle op grond van Hoofdstuk 4, afdelingen 1 en 4, van het Arbeidsomstandighedenbesluit in acht genomen. 3

Persoon die over een duidelijk aantoonbare ervaring beschikt in het beoordelen van asbesthoudende materialen. Dit kan zowel een externe deskundige zijn als een (milieu)ambtenaar die daartoe een aanvullende instructie heeft ontvangen

4

Bij het aantreffen van een asbestbevattend product dat niet expliciet in rubriek I is genoemd, wordt, afgehankelijk van de hechtgebondenheid het het asbestgehalte, een score geschat van 5, 10 of 20 punten naar analogie van de in die genoemde rubriek genoemde producten.

Afbeelding 2: Stroomschema voor de beoordeling van de saneringsnoodzaak

3. Geldigheidsgebied van de vereenvoudigde methode De vereenvoudigde methode is toepasbaar voor het beoordelen van de volgende categorien asbesthoudende materialen: a) Hechtgebonden asbesthoudende producten die in goede tot redelijke staat verkeren. Opmerking: Toepassing van de in de Regeling Bouwbesluit materialen 1998 zal in deze situatie leiden tot een asbestconcentratie beneden de te stellen grenswaarde. b) Ongebonden of slecht gebonden asbesthoudende producten die niet zijn afgescheiden door asbestvrij materiaal. Opmerking: Toepassing van de Regeling Bouwbesluit materialen 1998 zal in deze situatie leiden tot een asbestconcentratie boven de te stellen grenswaarde. Voor toepassingen van asbesthoudende producten die niet onder de categorieën a of b zijn genoemd (het z.g. ’grijze gebied’) wordt aanbevolen alsnog de Regeling Bouwbesluit materialen 1998 te hanteren. 4. Apparaten, toestellen en hulpmiddelen 4.1 Hulpmiddelen voor de schatting van het potentiële risico op basis van visuele inspectie en het vastleggen van de waarnemingen: – inspectieformulieren


8

– lamp of zaklantaarn – loep – monsterzakjes – pincetten – schaar en mes – tang – holle boor – spuitfles met water – fototoestel – viltstiften en etiketten – plakband – meetlint of afstandmeter – schroevendraaier – impregneermiddel – labjournaals – schrijfgerei 4.2 Veiligheidsartikelen: – disposable (wegwerp)overalls – helmen (indien vereist) – afspoelbare overall – disposable overschoenen – veiligheidshandschoenen – P3-overdrukmaskers met filters en laadapparaten – vuilniszakken – plakband en zakken met opschrift ’asbest gevaarlijk’. Bij een visuele inspectie zijn in de regel geen uitgebreide persoonlijke beschermingsmiddelen (veiligheidsartikelen) nodig. Verder is ook het nemen van alle veiligheidsmaatregelen, genoemd onder 4.2, niet altijd nodig bij het nemen van materiaalmonsters als onderdeel van de vereenvoudigde bepalingsmethode. Indien er sprake is van monstername in een ruimte waar geen sprake is van een verhoogde asbestconcentratie, kan worden volstaan met bronmaatregelen om het vrijkomen van asbeststof bij monstername te voorkomen en met het dragen van een weggooioverall en een filtrerend gelaatsstuk kwaliteit P3. Overall en gelaatsstuk mogen slechts één maal worden gebruikt. Toepassing van deze bepalingsmethode leidt voor veelvoorkomende situaties tot de volgende beoordeling: a. binnenruimte met asbestcement golfplaten dakbedekking; 10 punten: geen potentieel blootstellingsrisico aanwezig; sanering niet noodzakelijk; b. binnenruimte met asbesthoudende zachtboard plafondplaten; 20 punten: mogelijk potentieel blootstellingsrisico aanwezig; testmeting uitvoeren conform referentiebepalingsmethode c. binnenruimte met spuitasbest laag op de wanden en steunbalken; 38 punten: potentieel blootstellingsrisico aanwezig; sanering dringend noodzakelijk (direct)

3.3.4. Relatie met andere regelgeving De voorschriften met betrekking tot asbest hebben een relatie met het Arbeidsomstandighedenbesluit. In dat besluit zijn ter implementatie van de Asbestrichtlijn (83/477/EEG) voorschriften gegeven omtrent het beroepsmatig werken met asbest, waaronder begrepen asbesthoudende materialen. Verder heeft deze regeling een relatie met de voorschriften omtrent het verwijderen van asbest uit een bouwwerk, zoals deze voorschriften zijn gegeven in de gemeentelijke bouwverordening, ontleend aan het Asbestverwijderingsbesluit. Immers, op grond van dat besluit, waar de gemeentelijke bouwverordeningen op grond van artikel 8, achtste lid, van de Woningwet mee in overeenstemming zijn gebracht, moet in het kader van een sloopvergunning onderzoek worden verricht naar waar in een bouwwerk asbest zit ten einde dat op verantwoorde wijze te kunnen laten verwijderen. Dat onderzoek naar en de verwijdering van asbest dient volgens die voorschriften in de meeste gevallen te geschieden door onderscheidenlijk een deskundig asbestonderzoeksbedrijf en een deskundig asbestverwijderingsbedrijf. Met name het asbestonderzoeksbedrijf zal zich ook van de bepalingsmethode, vervat in de onderhavige regeling kunnen bedienen, voor zover dat onderzoek niet alleen is gericht op de plaatsen waar zich asbest bevindt, maar ook op de risico’s van de aanwezigheid (of het slopen van) asbesthoudende materialen.

er in een gebouw een voor de gezondheid schadelijke concentratie aan asbest aanwezig is. Dit zal alleen het geval zijn wanneer zich niet-hechtgebonden asbestbevattende materialen in het gebouw bevinden die niet of niet goed zijn afgeschermd. Wanneer dat uit onderzoek mocht blijken, kunnen burgemeester en wethouders overgaan tot het uitvaardigen van een aanschrijving als bedoeld in de artikelen 14 en 17, telkens het eerste lid, van de Woningwet wegens strijd met de nieuwbouwvoorschriften van het Bouwbesluit. De noodzaak van de te treffen voorzieningen moet dan wel in de aanschrijving gemotiveerd zijn. Daarbij is het doorgaans niet nodig de in de regeling beschreven bepalingsmethode toe te passen, hetgeen kostenbesparend is. Gaan burgemeester en wethouders over tot het uitvaardigen van zodanige aanschrijving, dan is de aangeschrevene (de eigenaar of degene die uit anderen hoofde bevoegd is tot het treffen van de voorzieningen waartoe is aangeschreven) op grond van artikel 21, eerste lid, van de Woningwet die aanschrijving uit te voeren binnen de in de aanschrijving gestelde termijn. Indien de aangeschrevene daar niet toe overgaat of, wanneer het een spoedeisend geval is, kunnen burgemeester en wethouders met toepassing van bestuursdwang de aanschrijving voor rekening van de aangeschrevene (laten) uitvoeren. Een en ander is geregeld in de artikelen 21 tot en met 26 van de Woningwet. In zo’n situatie heeft de onderhavige regeling ook 3.3.5. Financiële gevolgen financiële gevolgen, zij het dat het niet Gegeven het feit dat de beroepsmatige om directe financiële gevolgen gaat. toepassing van asbest reeds op grond Immers, op grond van de artikelen 14, van het Arbeidsomstandighedenbesluit 17 en 18, telkens het eerste lid, van de is verboden, zullen de financiële gevol- Woningwet kunnen burgemeester en gen van de onderhavige regeling wethouders een aanschrijving ook beperkt zijn. Deze regeling maakt de baseren op de zinsnede ’uit anderen toepassing van asbest door particuliehoofde’ indien het Bouwbesluit geen ren in het inwendige van een gebouw grondslag biedt. Nu het Bouwbesluit nagenoeg onmogelijk. Immers, bij de een grondslag biedt, zal het eventueel toepassing van asbest zal de grensaanschrijven wel eenvoudiger zijn. waarde, zoals beschreven in artikel 4.1 (VR-niveau) niet mogen worden over4. Notificatie schreden. Ook, wanneer bij de bestaande bouw 4.1 Algemeen toepassing wordt gegeven aan één van Op grond van de richtlijn van de Raad de bepalingsmethoden, zijn de finanvan de Europese Gemeenschappen van ciële gevolgen gering, hetgeen hieron- 28 maart 1983 betreffende een inforder wordt toegelicht. Op basis van de matieprocedure op het gebied van in deze regeling gegeven bepalingsme- normen en technische voorschriften thode kan immers ook voor de (83/189/EEG, PbEG L 109), zoals gewijbestaande bouw worden nagegaan of zigd bij richtlijn nr. 88/182/EEG van de


9

Raad van 22 maart 1988 (PbEG L 081), tot wijziging van de richtlijn nr. 83/189/EEG betreffende een informatieprocedure op het gebied van normen en technische voorschriften en richtlijn nr. 94/10/EG van 23 maart 1994 (PbEG L 100) van de Raad tot tweede substantiële wijziging van richtlijn 83/189/EEG betreffende een informatieprocedure op het gebied van normen en technische voorschriften, dienen de lidstaten normen en technische voorschriften, die zij voornemens zijn vast te stellen, bij de Europese Commissie aan te melden. De bedoeling van deze procedure is, dat de Commissie en de overige lidstaten kunnen nagaan of die normen en voorschriften zullen leiden tot handelsbelemmeringen.

woongebouwen, woonwagens en standplaatsen, niet tot bewoning bestemde gebouwen en bouwwerken, geen gebouw zijnde. Het gaat daarbij om voorschriften aan bouwwerken die indirect doorwerken in noodzakelijke prestaties van bouwmaterialen en bouwproducten, die worden verhandeld. Volgens de Nederlandse wetgeving is het wonen in een woonwagen een erkende woonvorm met een eigen set aan bouwtechnische voorschriften (Hoofdstuk IV van het Bouwbesluit). De onderhavige regeling is dus ook van toepassing op te bouwen woonwagens. Vervolgens ging Duitsland in op de regeling ten aanzien van formaldehyde, met name op de reproduceerbaarheid en vergelijkbaarheid van meetgegevens. Naar aanleiding hiervan is als 4.2 Brandbare, brandbevorderende en volgt gereageerd. De tekst van de bij brand gevaar opleverende stoffen onderhavige regeling ten aanzien van en formaldehyde formaldehyde is gebaseerd op onderDe ontwerpregeling Bouwbesluit zoek van TNO Bouw, rapport B920468 materialen, voor zover betrekking heb- van 26 mei 1992, welk rapport de bend op brandbare, brandbevorderen- wetenschappelijke verantwoording de en bij brand gevaar opleverende bevat van de grenswaarde en de bepastoffen en op formaldehyde is in juni lingsmethode. Aan het Bouwbesluit en 1997 bij de Europese Commissie aange- mitsdien ook aan de onderhavige ontmeld. De regeling trad in werking werpregeling ligt een aantal principes gedurende de termijn, bedoeld in arti- ten grondslag, zoals de vrije indeelkel 9 van richtlijn 83/189/EEG. baarheid. Niet voor alle bouwactiviteiDientengevolge wordt de Regeling ten is toestemming van het bevoegde Bouwbesluit materialen ingetrokken gezag vereist. Zo is het mogelijk een en vervangen door de onderhavige gebouw te realiseren zonder binnenregeling (Regeling Bouwbesluit mate- wanden, voor zover die nietdragend rialen 1998), die inhoudelijk gezien zijn. Het plaatsen van die binnenwannagenoeg gelijkluidend is aan de den mag zonder toestemming van het Regeling Bouwbesluit materialen. bevoegde gezag worden gerealiseerd. Het ontwerp van de onderhavige Bij dat vergunningsvrij bouwen mag regeling, voor zover betrekking hebechter niet in strijd met het bend op brandbare, brandbevorderen- Bouwbesluit worden gebouwd. Dit de en bij brand gevaar opleverende principe brengt met zich dat de voorstoffen en op formaldehyde is gemeld schriften zo moeten zijn gesteld dat bij aan de Commissie van de Europese het zonder toestemming van het Gemeenschappen ter voldoening aan bevoegde gezag plaatsen van die binartikel 8, eerste lid, van richtlijn nr. nenwanden er geen strijd met het 83/189/EEG van de Raad van de Bouwbesluit ontstaat. Dit gegeven Europese Gemeenschappen van 28 heeft ertoe geleid dat de grenswaarde maart 1983 betreffende een informavan de concentratie aan formaldehyde, tieprocedure op het gebied van nordie in een ruimte toelaatbaar is, afhanmen en technische voorschriften (PbEG kelijk is gesteld van het oppervlak aan L 109) (notificatienr. 98/0057/NL). nietdragende binnenwanden, dat in Van de Bondsrepubliek Duitsland is een ruimte (verblijfsgebied geheten) is via de Europese Commissie een reactie geplaatst. Naarmate het aantal vierontvangen. De Duitse overheid vroeg kante meters nietdragende binnenof de onderhavige regeling ook van wanden toeneemt, neemt tot een toepassing is op woonwagens. Hierop oppervlakte van 20 m2 aan binnenis geantwoord dat de bouwtechnische wanden, de toelaatbare concentratie voorschriften landelijk uniform zijn aan formaldehyde toe. Dit vindt zijn geregeld in het Bouwbesluit. Dat oorzaak in het feit dat het achteraf besluit richt zich op woningen en plaatsen van binnenwanden, indien


die wanden een bijdrage leveren aan de concentratie aan formaldehyde, mogelijk moet zijn. Zijn er in een verblijfsgebied geen nietdragende binnenwanden aanwezig, dan is de eis aan de toegestane concentratie aan formaldehyde relatief zwaarder. Voor een gegeven ontwerp is daarmee de grenswaarde eenduidig vastgelegd. Uit het onderzoek van TNO Bouw is gebleken dat de afgifte van formaldehyde uit een bouwmateriaal varieert met de temperatuur en met de relatieve vochtigheid van de lucht. Om toch onder alle omstandigheden te kunnen meten, is de grenswaarde van de toelaatbare concentratie afhankelijk gesteld van de temperatuur en de relatieve vochtigheid. De grenswaarde is voorts geformuleerd in termen van een verschilconcentratie tussen de binnenlucht en de buitenlucht. Dit is gedaan, omdat een te stellen eis aan een bouwwerk onafhankelijk moet zijn van de locatie waar het bouwwerk wordt gerealiseerd. Een identiek ontwerp kan op die manier onafhankelijk van de locatie worden beoordeeld. Gelet op het bovenstaande, is naar het oordeel van de Nederlandse regering eenduidig vastgelegd aan welke grenswaarde in een bepaalde situatie moet zijn voldaan. Die grenswaarde is voor een ieder reproduceerbaar. In de ontwerpregeling is voorts een objectieve en eenduidige meetmethode beschreven, waarmee op reproduceerbare wijze resultaten worden verkregen binnen een genormeerde bandbreedte. Het gaat daarbij niet direct om de meting van de afgifte van formaldehyde uit een bouwproduct of een bouwmateriaal, maar om een meting van concentratie in een ruimte, welke concentratie ontstaat als gevolg van de afgifte van formaldehyde uit de toegepaste bouwproducten of bouwmaterialen in die ruimte van het gebouw. De meting vindt plaats onder geconditioneerde omstandigheden met nauwkeurig gespecificeerde apparatuur. De Duitse overheid vroeg verder verduidelijking met betrekking tot de in beschouwing te nemen bouwdelen. In antwoord daarop is het volgende opgemerkt. Het desbetreffende voorschrift voorziet in een te meten formaldehydeconcentratie van een ruimte. De meting wordt uitgevoerd wanneer alle bouwmaterialen in het bouwwerk

10

zijn verwerkt. Zoals eerder gesteld, mogen daarbij zonder toestemming van het bevoegde gezag te plaatsen binnenwanden buiten beschouwing blijven. Na plaatsing van die binnenwanden moet evenzeer aan het voorschrift zijn voldaan, zij het dat dan de toelaatbare concentratie ook is toegenomen. Het is niet noodzakelijk te weten op welke wijze de formaldehyde in de ruimte is terecht gekomen. Er is een grens gesteld aan de bijdrage van de formaldehydeconcentratie, die afkomstig is van de constructieonderdelen die deel uitmaken van het bouwwerk. De toename van de concentratie kan het gevolg zijn van emissie uit materialen die de betreffende ruimte omhullen of die in de betreffende ruimte zijn toegepast. Het kan echter ook gaan om formaldehyde die door middel van infiltratie in de betreffende ruimte terecht is gekomen. De regeling geldt voor alle bouwdelen die in een verblijfsgebied/ruimte van een gebouw worden toegepast, ongeacht de grootte of de hoeveelheid ervan en of die bouwdelen in het zicht liggen in het gebied of de ruimte waarin die bouwdelen zijn toegepast. Het onderhavige voorschrift heeft geen betrekking op bouwdelen of bouwmaterialen, die buiten een verblijfsgebied of ruimte (bijvoorbeeld in de naar de buitenlucht toegekeerde zijde van een uitwendige scheidingsconstructie) worden toegepast. Het gaat immers om een zogeheten ruimte-eis en niet om een expliciete eis aan een bouwdeel of bouwmateriaal. Het onderhavige voorschrift heeft verder alleen betrekking op die bouwdelen en bouwmaterialen, die worden toegepast in het kader van het voldoen aan de eisen van het Bouwbesluit. Bouwdelen of bouwmaterialen, die in het kader van de inrichting van een gebouw worden toegepast, vallen dus niet onder het voorschrift. Verder vreesde Duitsland dat door het ontbreken van een clausule met betrekking tot wederzijdse erkenning producten die voor de Nederlandse markt bestemd zijn een dubbele controle moeten ondergaan, hetgeen tot een technische handelsbelemmering zou leiden. In reactie hierop is het volgende gesteld. De onderhavige regeling is een nadere uitwerking van de artikelen 33, 127,

204 en 377 van het Bouwbesluit. Het Bouwbesluit kent het gelijkwaardigheidsprincipe. Dat principe voorziet er in dat, wanneer een bouwkundige oplossing of een bewijsvoering niet is toegesneden op een bij of krachtens het Bouwbesluit gegeven voorschrift, zoals bijvoorbeeld bij toepassing van een DIN-norm het geval is, die oplossing of die bewijsvoering moet worden geaccepteerd wanneer dat in ten minste gelijke mate voldoet aan het doel van het voorschrift als ware de prestatieeis (grenswaarde, gekoppeld aan de in het Bouwbesluit of i.c. de ontwerpregeling genoemde bepalingsmethode) toegepast. De Nederlandse regering is dan ook van oordeel dat de onderhavige voorschriften geen handelsbelemmering opleveren voor in de Bondsrepubliek Duitsland vervaardigde en beproefde bouwproducten of bouwmaterialen. De onderhavige voorschriften geven geen verbod voor de toepassing van bouwproducten of bouwmaterialen, die formaldehyde afgeven, maar geven alleen aan dat uit het oogpunt van gezondheid bij de toepassing van dergelijke bouwproducten of bouwmaterialen een bepaalde grenswaarde in het binnenmilieu niet mag worden overschreden. Wat de Europese technische specificaties betreft, die in voorbereiding zijn, is het volgende naar voren gebracht. Het voorschrift richt zich op een bouwwerk en niet direct op een bouwproduct. De Europese technische specificatie die zich richt op de emissie uit een bouwproduct, is niet direct voor de ontwerpregeling van belang. Het gaat immers om het onderscheid tussen de eis aan een concentratie in een ruimte en de emissie uit een bouwproduct. Laatstbedoeld gegeven is nuttig om te kunnen voorspellen of eerstgenoemde methode een positief of negatief resultaat zal kunnen opleveren. In een ’code of practice’ kan laatstbedoeld gegeven een rol spelen. Er is dan ook naar het oordeel van de Nederlandse regering geen reden om te veronderstellen dat de ontwerpregeling op dit punt strijdig is met de uitwerking die aan de mandaten, genomen op grond van de richtlijn bouwproducten, wordt gegeven. De ontwerpregeling is voorts gemeld aan het Secretariaat van de Wereld Handelsorganisatie (TBT Nr. 98/145) ter voldoening aan artikel 2, negende lid,


van het op 15 april 1994 te Marakech tot stand gekomen verdrag inzake technische handelsbelemmeringen (Trb. 1994, 235). Van de Wereld handelsorganisatie noch van een lid van die organisatie is met betrekking tot dat ontwerp een reactie ontvangen. 4.3 Asbest in het binnenmilieu De ontwerpregeling, betrekking hebbend op asbest, is op 11 december 1997 (notificatienummer 97/0860/NL) gemeld aan de Commissie van de Europese Gemeenschappen ter voldoening aan artikel 8, eerste lid, van richtlijn nr. 83/189/EEG van de Raad van de Europese Gemeenschappen van 28 maart 1983 betreffende een informatieprocedure op het gebied van normen en technische voorschriften (PbEG L 109) (notificatienr. 97/0860/NL). De ontwerpregeling is voorts op 26 januari 1998 (TBT nr. 98/0034) gemeld aan het Secretariaat van de Wereld Handelsorganisatie ter voldoening aan artikel 2, negende lid, van het op 15 april 1994 te Marakech tot stand gekomen verdrag inzake technische handelsbelemmeringen (Trb. 1994, 235). De Europese Commissie, noch enige lidstaat van de Europese Unie heeft binnen de standstillperiode, bedoeld in artikel 9 van richtlijn 83/189/EEG, die op 20 maart 1998 afliep, bezwaren tegen de ontwerpregeling ingebracht. Ook van de zijde van de Wereld Handelsorganisatie zijn geen bezwaren ingebracht. 5. Inspraak 5.1 Brandbare, brandbevorderende en bij brand gevaar opleverende stoffen en formaldehyde De ontwerpregeling inzake brandgevaarlijke materialen en formaldehyde is toegezonden aan het Overlegplatform Bouwregelgeving, opdat dat platform zijn zienswijze daarover kenbaar kan maken. Verder is de ontwerpregeling toegezonden aan de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. Deze vereniging is gevraagd haar zienswijze op de ontwerpregeling in te brengen bij het Overlegplatform Bouwregelgeving, opdat ter zake een reactie wordt uitgebracht. Het Overlegplatform Bouwregelgeving heeft in zijn advies van 20 juni

11

1997 te kennen gegeven te kunnen instemmen met de onder-havige regeling. 5.2 Asbest in het binnenmilieu De ontwerpregeling inzake asbest in het binnenmilieu is eveneens toegezonden aan het Overlegplatform Bouwregelgeving, opdat dat platform zijn zienswijze daarover kenbaar kan maken. Verder is de ontwerpregeling toegezonden aan de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. Deze vereniging is gevraagd haar zienswijze op de ontwerpregeling in te brengen bij het Overlegplatform Bouwregelgeving, opdat ter zake een reactie wordt uitgebracht. Het Overlegplatform Bouwregelgeving heeft in zijn advies van 16 februari 1998 te kennen gegeven te kunnen instemmen met de onderhavige regeling. II. Artikelgewijs Artikel 2.1 Omdat het opslaan van brandbare, brandbevorderende en bij brand gevaar opleverende stoffen blijkens de tabellen VI en VII van het Bouwbesluit en de tabellen III en IV van de Regeling Bouwbesluit bestaande bouw in afzonderlijke brandcompartimenten moet plaatsvinden, geeft dit artikel aan welke stoffen als zodanig zijn te beschouwen. Of de opslag in een afzonderlijk brandcompartiment noodzakelijk is, is afhankelijk van de hoeveelheid van één zo’n stof of van meer stoffen tezamen, die moet worden opgeslagen. Om welke hoeveelheden het gaat, is onderwerp van regeling van de gemeentelijke bouwverordening. Artikelen 2.2 en 2.3 Deze artikelen bevatten de nadere aanduidingen van een Europese en een ISOnorm die in deze regeling van toepassing zijn verklaard ten einde het vlampunt van vloeistoffen te bepalen. De uitsluiting van de hoofdstukken 10 van NENEN 57 en de amendering van onderdeel 6.1 van dat normblad houden verband met het feit dat daarin geen bouwtechnische voorschriften zijn gegeven. Bij of krachtens het Bouwbesluit mag immers, gelet op artikel 2 van de Woningwet, alleen worden verwezen naar technische voorschriften.

Artikel 3.1 Dit artikel bevat de grenswaarde voor de verschilconcentratie aan formaldehyde tussen de concentratie in de binnenlucht van een verblijfsgebied of woonwagen en de concentratie in de buitenlucht. In deze eis is rekening gehouden met het feit dat de afgifte van formaldehyde uit bouwmaterialen sterk afhankelijk is van de temperatuur en de relatieve luchtvochtigheid die in een ruimte aanwezig is. Voorts is uit het oogpunt van vrije indeelbaarheid de grenswaarde afhankelijk gesteld van de mate waarin reeds binnen het verblijfsgebied of de woonwagen constructieonderdelen aanwezig zijn. Hiermee wordt voorkomen dat de scheidingsconstructie die een verblijfsgebied of een woonwagen omgrenst reeds uit zodanige materialen is opgebouwd dat constructieonderdelen die binnen dit gebied of deze wagen liggen geen enkele bijdrage aan de formaldehydeconcentratie mogen leveren. Bij de eis is de grenswaarde van 120 µg/m3 als in absolute zin maximaal toelaatbare concentratie in de binnenlucht, bij een binnenluchttemperatuur van 23ºC en een relatieve luchtvochtigheid van 50%, als uitgangspunt genomen. Uit onderzoek is gebleken dat de in de buitenlucht aanwezige formaldehydeconcentratie gemiddeld 10 µg/m3 bedraagt. Uit onderzoek is verder gebleken dat de formaldehydeconcentratie afkomstig uit niet tot een bouwwerk behorende bronnen gemiddeld 50 µg/m3 bedraagt. De grenswaarde voor een verblijfsgebied dat uit slechts één ruimte bestaat 20 µg/m3 is in verband met het beginsel van de vrije indeelbaarheid dat aan de voorschriften van het Bouwbesluit ten grondslag ligt, lager gesteld dan de grenswaarde van een verblijfsgebied waarbinnen meer dan 20 m2 aan inwendige scheidingsconstructies liggen. De in dit artikel gegeven eis leidt bij een binnenluchttemperatuur en een relatieve luchtvochtigheid als eerder bedoeld, tot een absolute concentratie aan formaldehyde afkomstig uit constructieonderdelen in een verblijfsgebied onderscheidenlijk een woonwagen, van 50 µg/m3 onderscheidenlijk 70 µg/m3. Deze eis kan in verbinding met de in deze regeling beschreven bepalingsmethode gedurende 5% van de tijd zijn overschreden doordat onderschrijding van de ventilatiecondi-


tie die aan de bepalingsmethode ten grondslag ligt. Dit wordt algemeen acceptabel geacht. Om te voorkomen dat bij het bepalen van de formaldehydeconcentratie in de binnenlucht de emissie van formaldehyde vanuit beide zijden van een binnen het verblijfsgebied of de woonwagen gelegen constructieonderdeel wordt meegerekend, is voor de oppervlakte A, zoals deze in de formule voorkomt, bepaald dat hiermee is bedoeld de getalswaarde van de verticale doorsnede van het bedoelde constructieonderdeel. Artikel 3.2 In dit artikel is aangegeven op welke wijze de meetmethode moet worden gehanteerd ter bepaling of aan de in artikel 3.1 gestelde eis is voldaan. Dit artikel bevat tevens de beproevingsmethode waarmee van een monster binnenlucht, afkomstig uit het te beoordelen verblijfsgebied of de te beoordelen woonwagen onderscheidenlijk uit de buitenlucht ter plaatse van het verblijfsgebied of de woon-wagen, de concentratie aan formal-dehyde kan worden bepaald. Artikel 3.3 Ten einde betrouwbaar te kunnen bepalen of aan de in artikel 3.1 gestelde eis is voldaan, bepaalt het eerste lid dat voorafgaand aan de meting het verblijfsgebied of de woonwagen in voldoende mate moet zijn geventileerd en dat de temperatuur en relatieve luchtvochtigheid niet te sterk mogen variëren. Het tweede lid bepaalt dat de monsterneming van de binnenlucht uit het verblijfsgebied of de woonwagen moet plaatsvinden bij de omschreven condities voor de binnenluchttemperatuur, relatieve luchtvochtigheid en ventilatiecapaciteit. De aangehouden condities voor de temperatuur en relatieve vochtigheid zijn ook de waarden die in de formule, gegeven in artikel 3.1, moeten zijn ingevuld. Het derde lid regelt dat toetreding van formaldehyde van buiten een verblijfsgebied of een woonwagen zoveel mogelijk wordt beperkt, terwijl door het openlaten van de deuren binnen het verblijfsgebied of de woonwagen een gelijkmatige luchtmenging binnen het verblijfsgebied of de woonwagen wordt nagestreefd. De concentratie aan formaldehyde in het verblijfsgebied of

12

de woonwagen zal daardoor zo gelijkmatig mogelijk zijn. Het vierde lid beoogt te voorkomen dat eventuele formaldehydeafgifte van kleding die de mens draagt de meting verstoort.

het bijvoorbeeld om losse kasten die voor een wand zijn geplaatst. Opgemerkt wordt nog dat de uitvoering van de meting dient te geschieden met inachtneming van de voorschriften van het Arbeidsomstandighedenbesluit, waaronder de voorschriften dat na uitArtikel 3.4 voering van de meting alle wanden van Dit artikel geeft een beschrijving van de het containment moeten worden afgeapparatuur die voor het uitvoeren van nomen met een natte doek en dat een de meting moet worden gehanteerd. vrijgavemeting moet worden uitgevoerd conform dat besluit. Pas na vrijArtikel 3.5 gave mag het containment worden Dit artikel bevat de nadere aanduiding afgebroken. van NEN 2795, alsmede van de norm waar in NEN 2795 naar wordt verweArtikel 4.3 zen, zoals die normen op grond van In dit artikel zijn de aan te houden deze regeling moeten worden toegevoorwaarden neergelegd. past. De onderdruk, als aangegeven in het De uitsluiting van de hoofdstukken 9 tweede lid, is lager dan de druk die tijvan NEN 2795 en NENISO 2227 en de dens sloopwerkzaamheden wettelijk amendering van onderdeel 5.6 van NEN moet worden aangehouden. De reden 2795 houden verband met het feit dat daarvoor is dat een worst case moet daarin geen bouwtechnische voorschrif- worden nagebootst. Het aanleggen van ten zijn gegeven. Bij of krachtens het een lage onderdruk zou er toe leiden Bouwbesluit mag immers, gelet op arti- dat de te meten asbestvezels worden kel 2 van de Woningwet alleen worden afgezogen waardoor er een lagere verwezen naar technische voorschriften. asbestconcentratie wordt gemeten dan Wat het voldoende lekdicht zijn van er in werkelijkheid aanwezig is. een glazen vaatje betreft, kan gedacht worden aan glazen vaatjes met ingesle- De Staatssecretaris van pen stop als bedoeld in NEN 3272 19/26, Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening 2e druk, november 1980, en aan verbin- en Milieubeheer, dingsstukken die één geheel vormen D.K.J. Tommel. met een laboratoriumtoestel, aangeduid in NEN 3273 S13/2, 2e druk, november 1980. Artikel 4.1 Dit artikel bevat de grenswaarde voor de toelaatbare concentratie asbest die gelijk is gesteld aan het verwaarloosbaar risiconiveau (VRniveau). Artikel 4.2 In dit artikel is de bepalingsmethode beschreven. Ten aanzien van het tweede lid moet het volgende in ogenschouw worden genomen. Indien het oppervlak aan asbesthoudend materiaal in het containment groter is dan 15 m2 moet dit worden afgeplakt, waarbij het slechtste gedeelte wordt vrijgelaten. Indien een oppervlak aan asbesthoudend materiaal aanwezig is dat kleiner is dan 5 m2 is de meetmethode op die situatie niet toegesneden. Dan moet op basis van het in het Bouwbesluit neergelegde gelijkwaardigheidsbeginsel tot een oordeel worden gekomen. Bij toepassing van het derde lid gaat


13

Regeling Bouwbesluit materialen 1998 VROM

Recommend Documents