Auteursrecht
Rechtsleer
Google Books is geen inbreuk op auteursrecht volgens Amerikaanse rechtbank Bart Van Besien, advocaat Sirius Legal, universitair onderzoeker Universiteit Gent Een Amerikaanse rechter oordeelde op 14 november 2013 dat Google Books geen inbreuk maakt op de auteursrechten van de auteurs en uitgevers van boeken die door Google gescand worden(1). Deze uitspraak is een grote overwinning voor Google, en een flinke streep door de rekening van de «Authors Guild»(2) en andere tegenstanders van Google Books. Deze beslissing werd uitgesproken in eerste aanleg. Algemeen wordt verwacht dat de «Authors Guild» hoger beroep zal aantekenen tegen deze beslissing. De recente uitspraak markeert meteen ook een grote omslag ten opzichte van de eerdere rechterlijke beslissingen die in deze zaak uitgesproken werden. In maart 2011 had de rechtbank een voorgestelde schikking tussen Google en de «Authors Guild» (en de «Association of American Publishers») afgewezen (het ging hier om dezelfde rechtbank en dezelfde rechter als degene die in de recente zaak uitspraak deed)(3). Un juge américain a considéré le 14 novembre 2013 que Google Books ne constitue pas une atteinte aux droits d’auteur des auteurs et éditeurs d’ouvrages qui ont été scannés par Google. Cette décision constitue une grande victoire pour Google, et un grand revers pour la «Authors Guild» et les autres opposants à Google Books. Cette décision fut prononcée en première instance. En principe, il est prévu que la «Authors Guild» interjette appel contre cette décision. Par ailleurs, la récente décision marque, du même coup, un profond revirement par rapport aux décisions judiciaires qui furent précédemment rendues en cette affaire. En mars 2011, le tribunal avait rejeté une proposition de transaction entre Google et la «Authors Guild» (et l’«Association of American Publishers») (il s’agissait ici du même tribunal et du même juge que celui qui a rendu la récente décision).
I. Enige achtergrond in verband met «Google Books» In 2004 kondigde Google aan dat het verschillende overeenkomsten had gesloten met wetenschappelijke bibliotheken in de VS en in andere landen om boeken uit de collecties van die bibliotheken te digitaliseren. In ons land was de Universiteit Gent een van de eerste organisaties die in het Google Books project mee stapten. Sindsdien heeft Google wereldwijd meer dan twintig miljoen boeken gescand en opgenomen in haar «Google Books» index. Google leverde digitale kopieën van die boeken aan de deelnemende bibliotheken, bouwde een elektronische database met de gescande boeken, en (1) Uitspraak in de zaak Authors Guild v. Google, District Court Southern District New York (S.D.N.Y.).
(4) Een class action is een soort groepsvordering waarbij een grote groep mensen collectief een vordering bij een rechtbank brengen. In een aparte procedure wees het Circuit Court in hoger beroep de classificatie als class action af. Dit betekent dat de huidige beslissing enkel van toepassing is op de auteurs die uitdrukkelijk een partij waren in deze procedure. De beslissing heeft echter wel precedentwaarde voor andere auteurs wiens boeken in Google Books opgenomen worden, en algemeen gesteld kan men er van uit gaan dat deze beslissing de huidige stand van zaken inzake de legaliteit van Google Books weergeeft (in de V.S.).
(2) De «Authors Guild» is de grootste belangenorganisatie van gepubliceerde auteurs in de Verenigde Staten. De organisatie komt op voor de auteursrechtelijke en contractuele belangen van gepubliceerde auteurs in de V.S. (3) De rechter oordeelde dat de voorgestelde schikking te vergaande rechten toekende aan Google, en dat de schikking op een opt-in basis moet afgesloten worden i.p.v. op een opt-out basis (zie Authors Guild v. Google, Inc., 770 F.Supp.2d 666 (2011). LARCIER
85
Auteurs & Media 2014/2
maakte de tekst van die boeken beschikbaar voor online zoekopdrachten door het gebruik van zogenaamde snippets (dit zijn korte stukjes tekst die als zoekresultaat gepubliceerd worden). Nu is het zo dat veel van de boeken die door Google gescand werden beschermd zijn door het auteursrecht. Google heeft de eigenaars van de auteursrechten op deze boeken nooit om toestemming gevraagd om de boeken te gebruiken. Ook heeft Google deze eigenaars nooit vergoed voor het gebruik van hun werk in Google Books. Dit schoot sommige partijen behoorlijk in het verkeerde keelgat. In 2005 spanden de «Authors Guild» en een aantal auteurs wiens boeken gescand waren door Google en opgenomen in Google Books een proces aan tegen Google (op basis van een zgn. class action)(4) wegens inbreuk op het auteursrecht.
Auteursrecht
Rechtsleer
In het Belgische recht kennen we geen equivalent van fair use. Ons systeem van uitzonderingen op het auteursrecht is een meer rigide systeem waarbij sommige gebruiken van auteursrechtelijk materiaal uitdrukkelijk via een specifieke wettekst erkend worden. Ons systeem van wettelijk voorziene uitzonderingen is in die zin minder flexibel dan het soepele Amerikaanse systeem. Tegelijkertijd biedt het Amerikaanse fair use systeem mogelijks minder houvast en rechtszekerheid aan gebruikers. Voor gebruikers is het natuurlijk zowel bij ons als in de V.S. steeds koffiedik kijken of een rechter een bepaald gebruik al dan niet zal aanvaarden. Maar op basis van de vage fair use criteria, lijkt deze inschatting voor Amerikaanse gebruikers minder evident dan op basis van onze wetgeving (al biedt die vaagheid tegelijk ook meer ruimte voor secondair gebruikers)(5).
De recente beslissing heeft betrekking op oogle’s boek index, full-text databank en de korte G fragmenten (snippets) die het vertoont in Google Books. Deze beslissing heeft geen toepassing op het vertonen van volledige bladzijden of zelfs volledige hoofdstukken van boeken in Google Books. Over het algemeen worden dergelijke vertoningen (meer dan snippets) gedaan met de toestemming van de uitgevers (de eigenlijke «auteursrechthebbenden») van de boeken die vertoond worden. De uitgevers gaan er dan van uit dat de vertoning van langere stukken tekst de verkoop van hun boeken ten goede zal komen.
II. Google Books is een vorm van fair use en dus geen schending van het auteursrecht
B. De rechter erkent het sociaal nut van Google Books
Op 14 november 2013 gaf de rechter in eerste aanleg de klagers ongelijk. De rechter oordeelde dat Google Books een «fair use» uitmaakt en geen schending van het auteursrecht is.
In de recente beslissing van november 2013 wees de rechtbank uitdrukkelijk op de vele sociale voordelen die samenhangen met het boekenproject van Google. Ten eerste wees de rechtbank erop dat Google Books een nieuw en efficiënt referentieinstrument vormt voor lezers en onderzoekers voor het opzoeken van boeken. Ten tweede vond de rechter dat Google Books grote voordelen biedt op het gebied van onderzoeksmogelijkheden, meer bepaald op het vlak van data mining en text mining. Ten derde stelde de rechter dat Google Books een aanzienlijke verbetering biedt voor de toegang tot boeken (bijvoorbeeld ten voordele van traditioneel achtergestelde bevolkingsgroepen, voor mensen die moeite hebben met het lezen van geprint teksten (zoals visueel gehandicapten), etc.). Ten vierde merkte de rechter op dat Google Books een nieuw level geeft aan oude boeken en boeken die zijn, en zo hun toekomstige toegankelijkheid verzekert. Ten slotte stelde de rechter vast dat Google Books aanzienlijke voordelen biedt aan auteurs en uitgevers door linken te plaatsen naar boekverkopers en bibliotheken waar
A. Wat is fair use ?
Auteurs & Media 2014/2
Het begrip Fair use onder het Amerikaanse auteursrecht kan je vrij vertalen als «billijk gebruik». Fair use is een uitzondering op de exclusieve rechten die de eigenaar van auteursrechten geniet. Het gaat hier om een zeer flexibele rechtsfiguur, die aanvankelijk door de rechtbanken op een case-by-case basis ontwikkeld werd, en nadien expliciet in de wet werd opgenomen. Fair use houdt in essentie rekening met vier wettelijk erkende criteria (al worden soms ook andere criteria in rekening genomen). Op basis van deze criteria of fair usefactors oordeelt een rechtbank of het gebruik van auteursrechtelijk beschermd materiaal al dan niet billijk en dus toegelaten was. Als de rechtbank oordeelt dat het gebruik fair was, dan is er geen sprake van een inbreuk op het auteursrecht, en gaat de kopieerder vrijuit.
(5) Verschillende Amerikaanse auteurs hebben uitgebreid geschreven over de fair use doctrine. Enkele van de meest invloedrijke artikelen en boeken in dit verband zijn : Beebe, Barton, «An Empirical Study of U.S. Copyright Fair Use Opinions, 1978-2005», University of Pennsylvania Law Review, January 2008, Vol. 156, No. 3, 549-624 ; P. Leval, «Toward a Fair Use Standard», Harv. L. Rev., 1990, Vol. 103, 11051137 ; M.J. Madison, «A Pattern-Oriented Approach to Fair Use», William and Mary Law Review, 2004, 45, 1525-1690 ; W. Patry, Patry on Fair Use, Thomson Reuters, 2013 ; en P. Samuelson, «Unbundling Fair
Uses», Fordham L. Rev., 2009, Vol. 77, 2537-2621. De US Supreme Court heeft zich in de recente geschiedenis slechts vier maal uitgesproken over de fair use defense : Campbell v. Acuff-Rose Music, Inc., 510 U.S. ; Sony v. Universal City Studios, 464 U.S. ; Harper & Row v. Nation Enterprises, 471 U.S. ; en Stewart v. Abend, 495 U.S. De meest recente uitspraak van de Supreme Court is die in Campbell v. Acuff-Rose Music (en die dateert ondertussen ook al van 1994). In de periode voordat fair use bij wet erkend werd (in 1976), had de Supreme Court zich ook enkele malen over fair use uitgesproken.
86
LARCIER
De rechtbank analyseerde in detail de vier wettelijke fair use factoren die in sectie 107 van de US Copyright Act zijn opgenomen(6). Op basis van deze vier factoren besloot de rechtbank dat de balans van de fair use analyse in het voordeel van Google uitviel. Wat betreft de eerste fair use factor (het «doel en karakter van het gebruik»), besloot de rechtbank dat Google’s gebruik van de auteursrechtelijk beschermde boeken in hoge mate «transformatief» was. Een «transformatief» gebruik slaat op een gebruik dat iets wezenlijks nieuws toevoegt aan de bestaande werken (vb. een nieuw doel, een nieuwe context, een nieuwe betekenis, etc.), en dat geen concurrerend gebruik uitmaakt van de bestaande werken (het nieuwe werk stelt zich niet in de plaats van het bestaande werk)(7). Een dergelijk «transformatief» gebruik indiceert dat het gebruik een fair use is. De rechter oordeelde dat Google Books een adequate «transformatie» uitmaakt van papieren teksten tot een digitale zoekindex die lezers, wetenschappers en onderzoekers helpt om boeken terug op te sporen. De rechter vond ook dat het gebruik van boeken om opzoekingen te vergemakkelijken door middel van de weergave van fragmenten (snippets) uit die boeken een «transformatief» gebruik is. Ook het gebruik van teksten ten behoeve van data mining en ander inhoudelijk onderzoek wees volgens de rechtbank op een «transformatief» gebruik. De rechter oordeelde voorts dat Google Books niet als effect heeft dat de gescande boeken vervan-
gen of verdrongen worden (m.a.w. er is geen concurrentie tussen Google Books en de gescande boeken), omdat – aldus de rechtbank – Google Books geen instrument is om boeken te lezen, alleen maar om boeken op te sporen en te doorzoeken. Dit gedeelte van de uitspraak is volgens mij open voor kritiek. Het lijkt mij heel goed mogelijk dat internetgebruikers bepaalde boeken niet zullen kopen, omdat ze reeds de nodige informatie op Google Books hebben teruggevonden. Niet alle potentiële kopers van boeken zijn immers geïnteresseerd in de volledige inhoud van een boek. Dit is misschien zelfs vooral het geval voor non-fictie boeken zoals boeken gebruikt voor wetenschappelijke onderzoeksdoeleinden – en laat dit nu precies het soort boeken zijn die via Google Books massaal beschikbaar worden gemaakt(8). Ten slotte hechtte de rechtbank weinig belang aan het feit dat Google een commercieel bedrijf is en aan de bewering dat Google Books in essentie een commercieel project zou zijn. Onder de eerste fair use factor speelt een commercieel gebruik normaal gezien in het nadeel van fair use (maar de Supreme Court voegt hieraan toe dat een commercieel gebruik op zich niet voldoende is om fair use uit te sluiten, aangezien zowat alle gebruiken een commercieel aspect hebben en dit de fair use defense praktisch zou uithollen)(9). De rechtbank oordeelde in deze zaak dat de commerciële aard van het gebruik verzacht werd door het feit dat Google de gescande teksten en de fragmenten (snippets) niet verkoopt, en door het feit dat Google geen advertenties publiceert op Google Books. Anders gezegd, Google houdt zich niet in met de directe commercialisering van de gescande boeken. Ook dit gedeelte van de beslissing staat ongetwijfeld open voor kritiek, vooral als men er
(6) Dit artikel luidt – in de originele Engelstalige versie – als volgt : «Notwithstanding the provisions of sections 106 and 106A, the fair use of a copyrighted work, including such use by reproduction in copies or phonorecords or by any other means specified by that section, for purposes such as criticism, comment, news reporting, teaching (including multiple copies for classroom use), scholarship, or research, is not an infringement of copyright. In determining whether the use made of a work in any particular case is a fair use the factors to be considered shall include : (1) the purpose and character of the use, including whether such use is of a commercial nature or is for nonprofit educational purposes ; (2) the nature of the copyrighted work ; (3) the amount and substantiality of the portion used in relation to the copyrighted work as a whole ; and (4) the effect of the use upon the potential market for or value of the copyrighted work. The fact that a work is unpublished shall not itself bar a finding of fair use if such finding is made upon consideration of all the above factors». (7) Zie U.S. Supreme Court Campbell v. Acuff-Rose Music, Inc., 510 U.S., 578-579 : «The central purpose of
this investigation is to see […] whether the new work merely “supersede[s] the objects” of the original creation, […] or instead adds something new, with a further purpose or different character, altering the first with new expression, meaning, or message ; it asks, in other words, whether and to what extent the new work is “transformative”». (8) Men kan natuurlijk tegenwerpen dat het lezen van een kort fragment uit een wetenschappelijk werk een bedenkelijke vorm van wetenschappelijk onderzoek is. Dit kan best waar zijn, maar in de praktijk is dit waarschijnlijk een veel voorkomend fenomeen (al is het maar met als doel om een wetenschappelijk artikel voldoende te «stofferen» met voetnoten). (9) Zie U.S. Supreme Court Campbell v. Acuff-Rose Music, Inc., 510 U.S., 584 : «If, indeed, commerciality carried presumptive force against a finding of fairness, the presumption would swallow nearly all of the illustrative uses listed in the preamble paragraph of § 107, including news reporting, comment, criticism, teaching, scholarship, and research, since these activities “are generally conducted for profit in this country”».
C. De eerste fair use factor : het doel en karakter van het gebruik
LARCIER
87
Auteurs & Media 2014/2
Auteursrecht
Rechtsleer
internet gebruikers boeken kunnen kopen of raadplegen.
Auteursrecht
Rechtsleer
auteursrechtelijk beschermde werk als geheel». De rechtbank in Authors Guild v. Google vond dat deze factor lichtjes ten nadele van fair use uitviel. De rechter hield hier in het bijzonder rekening met het feit dat Google de boeken in hun geheel scant (met andere woorden, Google gebruikt een «substantieel» deel van de beschermde werken). De rechter voegde er echter meteen aan toe dat deze bevinding afgezwakt wordt door het feit dat Google de boeken nu eenmaal in hun geheel moest kopiëren om een fulltext search functionaliteit te kunnen aanbieden. Ook hield de rechter er rekening mee dat Google de hoeveelheid tekst die wordt weergegeven beperkt aangezien het slechts fragmenten (snippets) toont en geen full-text resultaten.
rekening mee houdt dat Google bakken geld verdient met haar haar reclame-programma’s. Persoonlijk denk ik echter dat de rechter gelijk had in het minimaliseren van Google’s karakter als een commercieel bedrijf. Als men de tekst van artikel 107 van de US Copyright Act correct leest, is het duidelijk dat de eerste fair use factor betrekking heeft op het doel en karakter van het «gebruik», niet van de «gebruiker». Met andere woorden, zelfs al is Google ontegensprekelijk een commercieel bedrijf, dan nog is «Google Books» waarschijnlijk geen commercieel gebruik van de boeken. Google Books bevat immers geen advertenties en genereert ook geen inkomsten op zichzelf. Men zou wel kunnen tegenwerpen dat «Google Books» internetgebruikers aantrekt naar andere sites van Google die wel reclameboodschappen bevatten, en dat er dus toch een onrechtstreeks commercieel gebruik is ; voor een dergelijk onrechtstreeks effect is in de rechterlijke uitspraak echter geen feitelijk bewijs te vinden. Bovendien is het zo dat, zelfs al zou Google Books een commercieel gebruik uitmaken, dit nog steeds gecompenseerd zou worden door het ‘transformatieve’ karakter van het gebruik(10).
F. Vierde fair use factor : effect op de potentiële markt voor het oorspronkelijke werk De vierde en laatste wettelijke fair use factor is het «effect van het gebruik op de potentiële markt voor of de waarde van het auteursrechtelijk beschermde werk». Bij deze factor merkte de rechtbank op dat Google de gescande teksten niet verkoopt, en dat de scans niet als effect hebben dat ze de originele boeken vervangen. De rechtbank vond het onwaarschijnlijk dat een gebruiker de tijd en energie zou besteden om zoveel zoekopdrachten uit te voeren tot hij of zij genoeg fragmenten zou hebben om het originele boek opnieuw samen te stellen(12). Integendeel, oordeelde de rechtbank, Google Books biedt net de mogelijkheid aan auteurs en auteursrechthebbenden om hun werken aan het publiek mee te delen en de verkoop en verspreiding van hun werken te bevorderen. De rechter vond dat Google Books eerder in het voordeel speelt van de auteursrechthebbenden, en besloot dus dat de vierde fair use factor sterk in het voordeel van Google woog. Zoals hierboven vermeld, ben ik het persoonlijk niet eens met deze eenzijdige benadering van de vierde factor door de rechtbank. Het kan best zijn dat Google Books een positief effect heeft op bepaalde (misschien zelfs de meeste) boeken die opgenomen zijn in de Google Books database. Het is echter niet zeker dat dit het enige mogelijke effect
D. Tweede fair use factor : de aard van het auteursrechtelijk beschermde werk In verband met de tweede fair use factor – de “aard van het auteursrechtelijk beschermde werk” – vond de rechtbank dat de overgrote meerderheid van de boeken die deel uitmaken van Google Books non-fictie boeken zijn, die eerder reeds gepubliceerd werden. Deze twee elementen (gepubliceerd en feitelijk/informatief karakter van de boeken) woog in het voordeel van fair use(11).
E. Derde fair use factor : de aanzienlijkheid (of «substantialiteit») van het kopiëren
Auteurs & Media 2014/2
De derde fair use factor is de «hoeveelheid en aanzienlijkheid van het gebruikte deel in verhouding tot het (10) Zie U.S. Supreme Court Campbell v. Acuff-Rose Music, Inc., 510 U.S. (11) Onder de tweede fair use factor kennen Amerikaanse rechtbanken een grotere auteursrechtelijke bescherming toe aan niet-gepubliceerde werken (de auteur heeft immers het recht om de eerste publicatie van zijn of haar werk zelf te controleren) en aan werken die een ‘creatief’ karakter hebben i.p.v. een «feitelijk» of «informatief» karakter. Voor dergelijke werken is er minder ruimte voor een fair use defense onder factor twee.
(12) De rechtbank voegde hieraan toe dat dit zelfs niet mogelijk is, aangezien bepaalde pagina’s en fragmenten op een «zwarte lijst» staan en nooit vertoond worden. Ook zou de gebruiker al in staat moeten zijn om alle fragmenten op een coherente manier bij elkaar te leggen zodat het boek in een correcte volgorde gereproduceerd wordt (dit kan volgens de rechter enkel als de gebruiker reeds een exemplaar van het boek in zijn of haar bezit zou hebben).
88
LARCIER
Auteursrecht
Rechtsleer
G. Conclusie : Google Books is een fair use en geen schending van het auteursrecht Na alle vier factoren gewogen te hebben, besloot de rechtbank dat Google Books een aanzienlijk sociaal nut heeft en dat de fair use balans in het voordeel van Google woog. Enkel de derde fair use factor woog in het nadeel van fair use ; de andere drie fair use factoren wogen in het voordeel van fair use (inclusief de eerste en vierde factoren die vaak als de belangrijkste factoren aanzien worden)(14). Met andere woorden, de rechtbank oordeelde dat Google Books geen inbreuk uitmaakt op de auteursrechten van de auteurs en uitgevers wiens boeken in Google Books opgenomen worden. Persoonlijk ben ik het eens met de finale uitkomst van deze rechtszaak. Dit betekent echter niet dat ik akkoord ga met alle argumenten die door de rechtbank naar voor geschoven werden. Het is onmiskenbaar waar dat Google’s boekproject vele voordelen biedt voor lezers – vooral onderzoekers – en waarschijnlijk ook voor auteurs en uitgevers. Ik denk ook dat Google Books wel degelijk een «transformatief» gebruik uitmaakt, in die zin dat Google Books voldoende toegevoegde waarde biedt aan de
(13) Het valt trouwens op te merken dat de bewijslast voor de fair use factoren bij Google lag (zie de Supreme Court uitspraken in Harper & Row v. Nation Enterprises, 471 U. S., 561 ; en Campbell v. Acuff-Rose Music, 510 U.S., 590). Met andere woorden, het was aan Google om afdoende aan te tonen dat Google Books geen schade toebrengt aan de actuele en potentiële markt voor de originele boeken. Een dergelijke vorm van bewijs is behoorlijk lastig (hoe kan je een negatief bewijs leveren ?), en in praktijk lijken Amerikaanse rechtbanken hier nogal soepel mee om te gaan (rechtbanken gaan ervan uit dat de inbreukpleger de bewijslast draagt voor fair use als geheel en niet noodzakelijk voor alle vier factoren apart). Toch is het jammer dat uit deze uitspraak niet blijkt in welke mate Google bewijsmateriaal heeft aangeleverd om aan te tonen dat haar Google Books project de markt voor de gescande boeken geen schade toebrengt.
LARCIER
(14) B. Beebe, «An Empirical Study of U.S. Copyright Fair Use Opinions, 1978-2005», University of Pennsylvania Law Review, January 2008, Vol. 156, No. 3, 586. (15) Zoals veel gebruikers van Google Books al zullen opgemerkt hebben, komt het vaak voor dat volledige pagina’s of zelfs volledige hoofdstukken van boeken vertoond worden in Google Books. Dit gebeurt (normaal gezien ; indien niet dan heeft Google hier een groot probleem) met de goedkeuring van de uitgevers van die boeken (i.e., de auteursrechthebbenden), in de hoop om de verkoop van die boeken aan te zwengelen. Dit heeft dus niets te maken met fair use of één of andere uitzonderingsmaatregel op het auteursrecht onder Amerikaans, Europees of nationaal recht.
89
Auteurs & Media 2014/2
boeken en zich niet louter in de plaats stelt van de gebruikte boeken. Mijn voornaamste punt van kritiek ligt bij de benadering van de vierde fair use factor, d.i. het effect van Google Books op de potentiële markt voor de gescande boeken. Ik vrees dat de rechtbank dit effect onderschat of minstens eenzijdig benadert. Uit de tekst van het vonnis is het niet duidelijk in welke zin de rechter zich op concreet cijfermateriaal gebaseerd heeft i.v.m. de vierde factor. Ik kan mij voorstellen dat Google Books in bepaalde gevallen een negatief effect kan hebben op de potentiële markt van een deel van de gescande boeken. Dit is in sterke mate afhankelijk van de hoeveelheid informatie die beschikbaar gesteld wordt via Google Books. In die zin is de vierde factor gelinkt aan de derde en de eerste factor. Als Google meer dan simpele snippets publiceert(15), dan gebruikt het waarschijnlijk een substantieel deel van de originele werken onder de derde factor (zodat het effect van deze factor zwaarder in het nadeel van fair use zal wegen). Dit zou meteen ook inhouden dat de vierde factor eveneens in het nadeel van fair use zou wegen. Tenslotte hangt veel af van de vraag hoe Google haar Google Books project in de toekomst verder zal ontwikkelen. Zal Google proberen om haar marktpositie te verzilveren door toch advertenties toe te voegen of rechtstreeks de inhoud van de gescande boeken te verkopen ? Dit zou de vierde factor (en meteen de hele fair use balans) in het nadeel van Google doen overhellen. In een dergelijk geval moet Google zich ongetwijfeld aan een nieuwe rechtszaak verwachten. Wat er ook van zij, deze beslissing is een beslissing in eerste aanleg, en het lijkt vrij waarschijnlijk dat de «Authors Guild» hoger beroep zal aantekenen. Wordt dus ongetwijfeld vervolgd…
is van Google Books op de markt van de boeken die in Google Books opgenomen worden. Waarschijnlijk zijn bepaalde gebruikers niet echt geïnteresseerd in het kopen van een volledige kopie van een boek, en zijn deze gebruikers dan ook niet bereid om een boek te kopen als er reeds voldoende informatie uit dit boek online beschikbaar is. Google Books kan dan wel degelijk een negatief effect hebben op de potentiële markt voor de originele werken. Jammer genoeg citeert de rechtbank geen feitelijk bewijsmateriaal voor dit gedeelte van het vonnis(13).
