Racefietsen Zuid-Limburg

Racefietsen Zuid-Limburg

Van dezelfde auteur verscheen ook Mountainbiken Zuid-Limburg.

Rick Brauwers

Racefietsen Zuid-Limburg Hét roadboek voor het Limburgse Heuvelland.

Sittard

Geleen

Finale Amstel Gold Race Boogie's Extreme Leontien Ladies Ride Limburgs mooiste Hel van het Mergelland Smockelaerstocht WK 2012 Valkenburg a/d Geul

Heerlen

INHOUD

Meerssen Valkenburg Maastricht

Margraten Gulpen Mechelen

St. Geertruid

Vijlen

Vaals ’s-Gravenvoeren

Dalhem

6 // Racefietsen Zuid-Limburg

Pagina 9

Voorwoord

Pagina 10

Finale Amstel Gold Race

70 km 1015 hoogtemeters

Pagina 44

Boogie's Extreme


Pagina 64

Leontien ladies ride Xtra Strong


Pagina 86

Limburgs mooiste


Pagina 110

Hel van het Mergelland (Volta Limburg Classic)


Pagina 130 Smockelaerstocht


Pagina 160


WK 2012 Valkenburg a/d Geul

Aubel

Racefietsen Zuid-Limburg // 7

Voorwoord Het Zuid-Limburgse Heuvelland wordt jaarlijks overspoeld door duizenden toerfietsers. En dat is niet voor niks. Hier, in het hart van het Limburgse Heuvelland, worden de mooiste tochten gereden. Dit boek bundelt de mooiste, en soms beruchtste tochten door het Limburgse Heuvelland waarbij er regelmatig een oversteek naar de Belgische Voerstreek wordt gemaakt. Zeven routes voeren je langs verborgen holle wegen, afdalingen en vaak zware beklimmingen. Laat je vervoeren door de spectaculaire fotografie van Irmo Keizer waarin het landschap en de fietser centraal staan. Ook is de favoriete route van de auteur opgenomen in dit boek. De Smockelearstocht treedt in de voetsporen van de vroegere smokkelaar en leidt je naar de mooiste plekjes in het grensgebied van Nederland en België. Alle routes zijn voorzien van duidelijke informatieve hoogteprofielen en schematische plattegronden zodat je precies weet wat je te wachten staat. Daarnaast zijn alle routes te downloaden op www.racefietsenzuidlimburg.nl. Laad ze in je fietscomputer en ontdek niet alleen het Limburgs Heuvelland maar ook de Belgische Voerstreek. Ben je niet in het bezit van een GPS-fietscomputer? Download dan de beknopte routebeschrijvingen.

Heel veel fietsplezier! Rick Brauwers

Met dank aan Angeliek voor het eindeloze vertrouwen in dit project, Julie voor je kusjes voor en na het fietsen, Marc voor je gezelschap tijdens de vaak lange tochten, Hary en Marij voor de feedback, en pap en mam voor het aanwakkeren van mijn innerlijke motivatie.

8 // Racefietsen Zuid-Limburg

Racefietsen Zuid-Limburg // Voorwoord // 9

FINALE AMSTEL GOLD RACE 70 km, 1015 hoogtemeters. Dompel je onder in dé wielerklassieker van Nederland en bedwing de laatste loodzware kilometers door het Heuvelland. Ervaar de schoonheid van de Loorberg, de pijn in het Eyserbos, de steilte van de Keutenberg en finish net als de profs op de legendarische Cauberg. Een finalerondje om van te watertanden.

Start en finish De laatste loodjes 10 beklimmingen in detail Tips langs de route

10 // Racefietsen Zuid-Limburg // Finale Amstel Gold Race

Racefietsen Zuid-Limburg // Finale Amstel Gold Race // 11

KM 1

Parkeren Prins Bernhardlaan 6301 WH Valkenburg aan de Geul

5

Geulhem

Start/finish

11

CAUBERG

KEUTENBERG 10

9

FROMBERG (OOST)

EYSERBOSWEG 8

KRUISBERG 7

6

Veilig boven de massa aan de voet

Schin op Geul

van deze legendarische beklim-

9

10

Sibbe

ming. Luid schreeuwend voor ‘de Kneet’ die de aanval had ingezet op

8

Wijlre

Cadier en Keer

de koploper van de koers. De finish lag toen nog in Meerssen. Daar

Eys Margraten

barstte hij in huilen uit, net als pap

Gulpen

Ingber

7 6

Sint Eckelrade

Wahlwiller

Reijmerstok Mechelen

Banholt

Heyenrath

Mheer

4

Noorbeek

GULPERBERG (OOST)

LOORBERG 5

WOLFSBERG 4

BEMELERBERG

op de schouders van mijn vader.

Bemelen

Sint Geertruid

29

De Cauberg, 1985. Als klein jochie

Valkenburg

1/11

3

12

33

De laatste loodjes

Bewegwijzering: De route is te downloaden op www.racefietsenzuidlimburg.nl

2

3

2

1

De Amstel Gold Race Xperience is dé vertrekplaats voor de ware wielerliefhebber, aan de voet van de Cauberg. De thuishaven van de Amstel Gold Race heeft geen eigen parkeerplaats. Parkeren kan schuin tegenover de ingang van pretpark de Valkenier. Volg P(arking) Polfermolen.

GEULHEMMERBERG

CAUBERG

Start en finish

Slenaken


5

Epen

’s avonds op de bank tijdens Studio Sport. Nergens in Nederland ligt zo veel wielergeschiedenis opgeslagen als in dit stadje aan de Geul. In 1938, 1948, 1979 en 1998 vonden hier de wereldkampioenschappen wielrennen plaats rond de legendarische Cauberg. Ook de Tour de France en de Vuelta deden de Cauberg aan. Europese kampioenschappen werden hier in 2006 georganiseerd. Leontien van Moorsel werd hier wereldkampioen. Sinds 2003 is de finishlijn van

42

48

50

54

59

70

Nederlands enige wielerklassieker op de Cauberg getrokken. Bij het passeren van de witte streep staan de gezichten gespannen. We rijden met een groepje van vier en tijdens de eerste hoogtemeters van de Cauberg gaat er niemand voluit. Sparen is het devies op deze eerste meters van het parcours. Straks, als de spieren het toelaten, zal het er hier anders aan toegaan. De kop is eraf. In gedachten werk ik de hellingen af die op het bergprofiel staan opgesomd. Volgens het papiertje, dat nog opgevouwen in mijn wielershirt zit, draaien we over vier kilometer de Geulhemmerberg op. De afdaling over de Brakkeberg leidt even af van het bergprofiel. De helling die vandaag de dag officieel Vogelzangweg heet, wordt in de volksmond nog steeds genoemd naar de sobere onderkomens van de werklieden die in het begin van de Sparen is het devies twintigste eeuw kasteel Geulzicht op deze eerste meters hebben gebouwd van het parcours. aan de voet van deze Brakkeberg. Op de kruising, waar we de Wolfdriesweg verruilen voor de Geulweg, passeren we de Hennie Kuiper Allee. Het verhaal wil dat Hennie Kuiper, tijdens de Amstel Gold Race van 1982, hier het parcours afsneed om na een lekke band sneller bij de kopgroep te komen. Waar het asfalt naar links draait, beginnen we aan de eerste meters van de Geulhemmerberg. De

1 Km Racefietsen Zuid-Limburg // Finale Amstel Gold Race // 13

tussen de velden op weg naar scheulder

helling trekt aan tot 6% als we langs de grotwoningen rijden die bewoond zijn geweest door arbeiders die het mergel in blokken zaagden. De beklimming blijft rond de 7% schommelen. We naderen het dorp Berg boven op het plateau van Margraten. Vlak na een bocht naar rechts begin ik mijn benen voor het eerst te voelen. Of is het de gedachte dat we hierna nog 9 beklimmingen krijgen gepresenteerd? Tijdens de eerste helft van deze finale mogen we niet eens klagen. Dit soort hellingen stelt niks voor in vergelijking met de beklimmingen die we na de Loorberg voorgeschoteld krijgen. Net voordat coryfeeën als de Gulperberg en de Kruisberg mijn gedachten proberen binnen te dringen, zoek ik afleiding in de lange afdaling over de Rijksweg. Was het een stukje glas? Een doorn? We zullen nooit weten wat de lekke band veroorzaakte die Michael Boogerd kreeg tijdens het WK in 1998 toen hij met onder anderen Lance Armstrong op jacht was naar de Zwitser Oscar Camenzind. Hier, aan de voet van de Bemelerberg, voltrok zich het drama waardoor hij alle hoop op een podiumplaats in rook op zag gaan. Als we het dorp Bemelen verlaten, zet de helling aan. De fraaie bochtenweg slingert omhoog langs de rand van het bos naar het plateau van Margraten. Al snel maakt het uitzicht op de mergelgroeve duidelijk waarom deze beklimming tot een van de mooiste uit de regio mag worden gerekend. De helling loopt lekker en komt niet boven de 6%. Door het constante percentage kan ik lang dezelfde versnelling blijven draaien. ‘Op naar de Wolfsberg,’ klinkt het van achter. De wegen tussen de weilanden naar ’t Rooth ogen verlaten. Op enkele


wandelaars na komen we niemand tegen. De zon staat nog laag en werpt lange schaduwen over het wegdek. De steile afgronden van de mergelgroeve kleuren fel geel en oranje in dit vroege zonlicht. We rijden tussen de weilanden van SintGeertruid naar Mheer. Het beschermd dorpsgezicht van Noorbeek dat verscholen ligt in het dal van de Noor(beek) nadert in volle vaart. De glooiing van het landschap kondigt het naderen van de Wolfsberg aan. Precies op het punt waar de bewegwijzering naar Terlinden wijst, rijden we rechtdoor richting Slenaken. De Wolfsberg oogt imposanter dan op het bergprofiel. De helling lijkt in een verticale lijn te verdwijnen in schakeringen van groen. Ik groet een van de talrijke kruisbeelden langs het parcours en begin aan het eerste gedeelte van de klim die opent met 10%. Te midden van al het groen trekt de helling al snel aan naar een piek van 12%. Het tweede gedeelte naar Hoogcruts voelt als vals plat en ebt al snel onder onze wielen weg. De afdaling over de Piemert draait en keert, omgeven met groen, naar het dal van de Gulp waar ons de hooggeroemde Loorberg wacht. De beklimming is veelbesproken vanwege de haarspeldbocht door het Roebelsbos. Vergelijkingen met Alpencols worden aangehaald als men over de beklimming van Slenaken naar Heijenrath spreekt. De Loorberg geeft haar schoonheid niet zomaar prijs. De helling trekt al snel aan tot 12%. De uitzichten aan de rechterkant werken verdovend. Na het eerste rechte stuk begint het asfalt te meanderen. Voor me opent zich de aanblik van dé bocht. Tegelijk vraagt een sereen uitzicht over het Gulpdal mijn aandacht. Ik wissel mijn blik af tussen de twee trekpleisters van de Loorberg. De zwaartekracht houdt me met beide wielen op de grond tijdens het laatste rechte stuk naar Heijenrath. We rijden omhoog in een peloton van toerfietsers. Als we koers zetten langs het hellingbos de Molt en ons opmaken voor de afdaling naar Schweiberg zijn we weer alleen. Tijdens de lange afdaling zoek ik in mijn achterzak naar het bergprofiel. De Loorberg torent hoog boven de rest van de beklimmingen uit. De Gulperberg lijkt een molshoop in vergelijking met wat we tot nu toe hebben beklommen. De wind suist langs mijn oren en laat kreten van ontzag verstillen in het


De veelbesproken bocht van de loorberg

geraas. De beklimming van de Gulperberg vanuit Partij is mentaal misschien nog wel zwaarder dan fysiek. Al na het verlaten van Mechelen toont de flank zich in het landschap. Tijdens het inrijden van Partij verlies ik de kolos geen moment uit het oog. Bij het naderen van de voet klinkt het schakelen van derailleurs als een legereenheid die haar wapens laadt. Zonder verdoving ondergaan we de foltering van deze Gulperberg. Waar de holle weg overgaat in een weids landschap staan we oog in oog met een hellingspercentage van 18%. Een wandelaar spreekt me bemoedigend toe. Naast me klinkt gekreun. Ik tel de meters af tot de bocht naar rechts, waar verlossing wacht. Het uitzicht brengt mijn ademhaling al snel onder controle. In de verte toont Wahlwiller zijn grootste troef. Met bijna 50 kilometer in de benen draaien we Wahlwiller binnen. De links-rechts-links-combinatie door de smalle straten van het kerkdorp brengt ons steeds dichter bij de voet van de legendarische Kruisberg. Na het passeren van de Selzerbeek is het vals plat van de Botterweck, zoals ze deze helling hier noemen, al voelbaar. Voor de tweede keer vandaag groet ik een wegkruis. Snel richt ik mijn blik naar beneden. Maar het is al te laat. De aanblik van een muur die voor me oprijst, staat op mijn netvlies gebrand. Termen als martelgang schieten door mijn hoofd maar kunnen niet omvatten wat zich onder mijn wielen afspeelt. De helling toont geen meter genade. Het gekraak van een schakelfout doorbreekt de cadans van gehijg en gekreun. De Botterweck lijkt vlak onder de top nog een keer aan te trekken. Ik Zonder verdoving dwing mezelf uit ondergaan we de de pedalen en bedwing de laatste foltering van deze glooiing van het Gulperberg. asfalt. Het zicht op de vijfsprong boven op de heuvelrug maakt een einde aan het lijden. Het papiertje in mijn achterzak is niet meer nodig. Vanaf hier weet iedereen wat er op het programma staat. Slechts een afdaling van 1,5 kilometer scheidt ons van de scherprechter uit de Amstel Gold Race. De eerste wedstrijden over het asfalt van de Eyserbosweg hadden niet eens met fietsen te maken: de oorsprong lag in een


weddenschap tussen een boer en een knecht. De boer twijfelde aan de kracht van zijn knecht, die beweerde een zak zand van 100 kilo naar het hoger gelegen Eyserheide op zijn schouders te kunnen dragen. De knecht won 100 gulden en sindsdien was het NK Zakdragen een jarenlang terugkerend evenement in Eys. Het verhaal maalt door mijn hoofd bij het inrijden van het bos waar het hellingspercentage omhoogschiet. Het asfalt draait en keert zich een weg door het donkere bos. De holle weg en het gebrek aan daglicht zorgen voor een lichte mate van tunnelvisie. Ik word blind voor invloeden van buitenaf. Het enige wat nog telt, zijn deze helling en ik. Het licht aan het einde van de tunnel komt dichterbij als de percentages draaglijker worden. Het einde van de lijdensweg is in zicht. De weidsheid van de Eyserheide staat in schril contrast met het donkere bos, dat steeds verder achter ons komt te liggen. Alsof we niet hebben geleden, voeren we de snelheid op door het glooiende akkerlandschap richting Elkenrade waar de tijd lijkt stil te staan. De vakwerkhuizen zetten het parcours even in een middeleeuws decor. Tussen twee weilanden door dalen we af naar de voet van de Fromberg. De benen kunnen losgeschud worden. Er scheiden ons nog 17 kilometer en 3 beklimmingen van de finish op de Cauberg. Waarom de Fromberg in het parcours van de Amstel Gold Race is opgenomen, is velen een raadsel. De beklimming van het gelijknamige wijndorp is zwaar noch lastig te noemen. Al tijdens de eerste meters van de helling passeren we, door de hoge aanloopsnelheid, het steilste stuk van 9%. Wellicht wilden de parcoursbouwers de renners laten zien dat het Heuvelland niet alleen zwaar is, maar ook mooi kan zijn. De gouden gloed die boven de weilanden lijkt op te

stijgen, leidt af van het leed dat in Schin op Geul op ons wacht. De naam Schin op Geul is voor elke wielerliefhebber synoniem met de Keutenberg, alias de Kuitenberg. Het gehucht Engwegen is de trotse eigenaar van de steilste bocht van Nederland. Een bocht naar links die zo scherp is dat ze alle snelheid wegneemt. Vrijwel vanuit stand beginnen we aan de meest beruchte beklimming van Nederland die binnen enkele meters naar 22% schiet. De kwelling die 500 meter aanhoudt, laat je fiets veranderen in een martelwerktuig. Overleven is het devies om boven te komen. Vechtend tegen verzuring en kramp raak ik steeds dichter bij het gehucht Keutenberg. Onderweg passeer ik lotgenoten die over hun stuur staan gebukt. ‘Kom op...’ klinkt er uit de openhangende mond. Verdoofd door een combinatie van pijn en voldoening fiets ik langs het plaatsnaambord. Op het plateau van Margraten hebben we de wind tegen. We passeren Scheulder en rijden in een waaier naar IJzeren waar we aan de rechterkant worden getrakteerd op een uitzicht over natuurgebied het Gerendal. De afdaling door de holle weg Sibbergrubbe verbindt het dorp Sibbe met

het Geuldal. We dalen af over de smalle strook asfalt die door het Biebosch omlaagslingert naar de finishplaats van vandaag. Valkenburg, het stadje aan de Geul, ademt een gemoedelijke sfeer. Als we het parcours volgen, komen we uit bij de AGR Xperience. Maar de groep is eensgezind. Er is maar één finish en die is getrokken op de Cauberg. Het wereldberoemde asfalt draait elegant omhoog door het bos. Iedereen weet dat het bij de brug iets vlakker wordt. De derailleurs gaan op zoek naar de juiste combinatie tandwielen om als eerste over de streep te komen. Iedereen wacht. De brug komt dichterbij. Wie gaat er aan? Van achteren klinkt een oerkreet. Gevolgd door een vooruitschietend voorwiel. Ik houd de sprint nog geen honderd meter vol. Hijgend en kreunend zie ik de dubbele witte streep onder de wielen voorbijgaan. Achter me klinkt dezelfde oerkreet als onder de brug. ‘De Kneet’ moest in 1985 nog door naar Meerssen om daar als eerste zijn wiel over de finishlijn te drukken. Om met zijn woorden te spreken weet ik nu wat het is om ‘opgebaard over de meet te komen, nadat je je het snot voor de ogen hebt gereden’.


verdwalen is geen optie aan de voet van de Gulperberg

1/11 Cauberg 2 Geulhemmerberg 3 Bemelerberg 4 Wolfsberg 5 Loorberg 6 Gulperberg (Oost) 7 Kruisberg (Botterweck) 8 Eyserbosweg 9 Fromberg (Oost) 10 Keutenberg

10 beklimmingen in detail De tien beklimmingen van de finale Amstel Gold Race zijn stuk voor stuk fenomenen in de Nederlandse wielersport. Mythische beklimmingen als de Cauberg, de Eyserbosweg en de Keutenberg spreken bij menigeen tot de verbeelding. Dompel je onder in dé wielerklassieker van Nederland en ervaar de laatste loodzware kilometers. Alsof het nog niet zwaar genoeg is, is de route in dit boek beschreven vanaf de Amstel Gold Race Xperience. Dit houdt in dat de Cauberg twee keer beklommen wordt. Eerst als opwarmer om daarna de hoofdrol te spelen als de ultieme finishplaats van deze Nederlandse wielerklassieker.



1/11: het beroemde asfalt van de cauberg 1/11

1/11 Cauberg Lengte beklimming Totaal hoogtemeters Gem. stijgingspercentage Max. stijgingspercentage

846 M 63 HM 7,4% 13% heden maken de helling uitermate geschikt als finishplaats van grote en minder grote wedstrijden. De zwaarte van de beklimming heeft echter nooit een cruciale rol gespeeld. De helling opent met een percentage van 4% en trekt gelijkmatig door naar een maximum van 13%. Vlak voor de brug, na ongeveer 500 meter, zakken de percentages naar 8%.

Het asfalt van de Cauberg is wereldberoemd. In 1934 werd de helling voor het eerst bestraat met klinkers. Tegenwoordig slingert het asfalt sierlijk naar de top. Onderweg kom je ogen tekort. Een gemeentegrot, een mergelgroeve, een Lourdesgrot, een monument voor de Limburgse slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog, een begraafplaats, een kuuroord en een casino. Sinds 2003 is de Cauberg de finishplaats van de Amstel Gold Race. Ook kreeg de beklimming internationale allure door de Tour de France en de Vuelta. De breedte van de weg, de elegante slinger en een ruime keuze aan horecagelegen-

1/11

140 M

De beklimming is gemeten vanaf de voet tot aan de finishlijn. Er bestaan tal van discussies over de lengte van de Cauberg. Afstanden variëren van 800 tot 1450 meter.

140 M

4%

7%

2%

8%

130 M

13%

120 M

11%

110 M 100 M

8% 6%

90 M

4% 77 M

100 M

200 M

300 M

400 M


500 M

600 M

700 M

800 M 846 M


2: Langs de grotwoningen van de Geulhemmerberg

2

2 Geulhemmerberg Lengte beklimming Totaal hoogtemeters Gem. stijgingspercentage Max. stijgingspercentage

953 M 58 HM 6,1% 8% naar het dorp Berg boven op het plateau. Echt steil wordt deze klim nergens. De helling trekt halverwege even aan tot 8%. Na de bocht naar rechts lijkt de zwaartekracht nog even harder te trekken. Maar dit is maar van korte duur, aangezien de bocht naar links het einde van de beklimming aankondigt.

2

125 M

Vanuit het gehucht Geulhem, aan de voet van het plateau van Margraten, bevindt zich de Geulhemmerberg. Na enkele meters verschijnen de grotwoningen aan de linkerkant van de weg. Deze woningen werden tot 1931 bewoond door blokbrekers, die hun brood verdienden met het breken en zagen van blokken mergel in de mergelgroeven. Met gemiddeld 6% stijgt het asfalt

4%

125 M 120 M

2%

6% 6%

110 M

7% 7%

100 M

7% 90 M

6% 80 M

7% 6%

70 M 67 M 100 M


200 M

300 M

400 M

500 M

600 M

700 M

800 M

900 M 953 M


3: Het asfalt van De bemelerberg meandert door het groene landschap

3

3 Bemelerberg Lengte beklimming Totaal hoogtemeters Gem. stijgingspercentage Max. stijgingspercentage

820 M 40 HM 4,9% 6% De Bemelerberg, die officieel Krekelberg heet, is voor elke wielerorganisatie een dankbare helling. Door zijn schoonheid is dit asfalt een vast onderdeel in vrijwel elke tourtocht of wedstrijd in de regio. Het bordje aan de voet van de helling, waar verwezen wordt naar 11%, is dan ook nergens voor nodig. Met een maximaal stijgingspercentage van 6% hoeft deze helling zich nergens voor te schamen. Wat niet steil is, moet mooi zijn.

3

125 M

Een vloeiende bochtenweg omgeven door groen draait en keert vanuit Bemelen naar het plateau van Margraten. Aan de linkerkant doorbreekt een mergelgroeve het pittoreske natuurgebied. Een kudde schapen graast in de weilanden en zorgt voor het behoud van een open landschap. Niks herinnert hier aan het drama dat zich in 1998 afspeelde tijdens de WK-finale. Michael Boogerd, op jacht naar de leider van de koers, verloor hier aan de voet van de berg alle hoop op de regenboogtrui door een lekke band.

3%

125 M

5% 120 M

6% 5%

110 M

5% 6% 100 M

5% 90 M

5%

85 M 100 M

200 M

300 M

400 M


500 M

600 M

700 M

820 M


4: Het einde in zicht van het eerste deel van de wolfsberg

4

4 Wolfsberg Lengte beklimming Totaal hoogtemeters Gem. stijgingspercentage Max. stijgingspercentage

800 M 36 HM 4,5% 12% Hoogcruts bedraagt slechts 200 meter en kent geen noemenswaardige hellingspercentages. In het steilste stuk van de beklimming ontsnapte Lance Armstrong in 2001 tijdens de Amstel Gold Race aan het peloton. Erik Dekker wist hem bij te halen en versloeg hem in de laatste meters voor de streep.

4

191 M

Op de doorgaande weg van Noorbeek naar Slenaken vormt het asfalt van de Wolfsberg een natuurlijke scheiding tussen het dal van de Noorbeek en het dal van de Gulp. De helling bestaat uit twee delen en is voorzien van een kort stukje asfalt dat zelfs even bergaf loopt. In de eerste meters klimt het asfalt naar de piek van 12%. Het tweede deel van deze Wolfsberg naar

3%

191 M

0%

3%

185 M

3%

-2%

8%

180 M

11%

175 M 170 M 165 M

10%

160 M 155 M 100 M


200 M

300 M

400 M

500 M

600 M

700 M

800 M


5: De mythische bocht van de loorberg

5

5 Loorberg Lengte beklimming Totaal hoogtemeters Gem. stijgingspercentage Max. stijgingspercentage

1350 M 79 HM 5,8% 8% andere beklimmingen in deze regio, niet eens zoveel voor. Het steilste stuk van 8% zit in de haarspeldbocht door het Roebelsbos die garant staat voor vele vergelijkingen met Alpenwegen. In 2006 was de Loorberg een beklimming van de 4de categorie tijdens de etappe van Eschsur-Alzette naar Valkenburg aan de Geul.

5

222 M

Het asfalt van de Loorberg slingert geleidelijk omhoog uit het dal van de Gulp. De helling start in een bocht naar rechts vanuit het dorp Slenaken. Door de uitzichten over een glooiend akkerlandschap en de haarspeldbocht na 1 kilometer vanaf de voet van de klim, wordt deze Loorberg vaak betiteld als een van de mooiste beklimmingen van Nederland. De lengte en de hellingspercentages stellen, in vergelijking met

3%

222 M

7% 210 M

5% 200 M

7%

190 M

6%

180 M 170 M 160 M

6% 5%

150 M 143 M 200 M

400 M

600 M


800 M

1000 M

1200 M

1350 M


6: De voet van de legendarische gulperberg

6

6 Gulperberg (Oost) Lengte beklimming Totaal hoogtemeters Gem. stijgingspercentage Max. stijgingspercentage

460 M 52 HM 11,3% 18% boven op de top). Op de top staan bankjes, en dat is niet zomaar. Voor een dorp als Gulpen is het uitzicht hier werelds. Wie goed kijkt, ziet in de verte Wahlwiller liggen, waar de Kruisberg als volgende beklimming wacht. Tijdens de Amstel Gold Race ontstaan er op de flanken van de Gulperberg taferelen zoals je ze alleen in de Tour of in de Giro ziet. Toeschouwers staan rijen dik in de velden om de matadoren naar boven te schreeuwen.

6

151 M

Bij de aanblik van deze Gulperberg verdwijnt het dorpje Partij direct uit het geheugen. De aanblik van de helling is op z’n minst angstaanjagend te noemen. De hoge hellingspercentages liggen open en bloot tussen de weilanden. Tijdens de martelgang die net geen 500 meter lang is verandert de fiets in een ware pijnbank. In een rechte lijn klim je omhoog naar de top. In de laatste meters trekt de helling pas echt aan naar 18%. Wie behoefte heeft aan een schietgebedje rijdt door tot aan het Mariabeeld (2e straat rechts

7%

151 M

17% 140 M

130 M

13%

120 M

9% 110 M

6%

99 M 100 M


200 M

300 M

400 M

460 M


Racefietsen Zuid-Limburg

Recommend Documents