r was eens: een vergelijking tussen Westerse en Japanse sprookjes -

Er was eens: een vergelijking tussen Westerse en Japanse sprookjes - ...

1 of 9

http://kashira.arts.kuleuven.be/encywiki/index.php/Er_was_eens:_een...

Japanese Studies Home

Er was eens: een vergelijking tussen Westerse en Japanse sprookjes Uit Encyclopedie

Inleiding Ik ben al sinds kinds af aan fan van sprookjes. Het onderwerp voor mijn bachelorpaper was dus snel gekozen, even eens als de onderzoeksvraag, namelijk het verschil en de gelijkenissen tussen Japanse sprookjes en Westerse. Het grootste probleem was echter die twee termen, nl. Westerse sprookjes en Japanse sprookjes, afbakenen. De eerste vraag die ik me dan stelde was: Wat is een sprookje? Een sprookje is een verhaal (van oorsprong mondeling) met magie en fantasie in… maar er zijn uitzonderingen. Zo zijn er enkele sprookjes die niet over magie en fantasie gaan, zoals De Nieuwe Kleren van de Keizer, Slimme Hans/Elsie, etc. Deze zijn oftewel een satire op de adel, of een uitzonderlijke gebeurtenis die de gewone man overkomt. Wel algemeen is het gebrek aan tijd- en plaatsbepalingen; en persoonsnamen zijn er meestal niet. Ik ben van plan de Japanse sprookjes als beginpunt te nemen en deze te vergelijken met de Westerse. Dit maakt het afbakenen van Westerse sprookjes breed, hoewel ik niet denk dat een probleem gaat vormen, aangezien ik er al vele ken. Bij Westerse sprookjes zal ik me vooral richten op de sprookjes van de Gebroeders Grimm en Hans Christian Andersen, en in mindere mate op Charles Peraults sprookjes en de fabels van Aesopp. In lijn zoektocht naar de Japanse term voor sprookjes stuitte ik op deze drie: 童話どうわ(douwa, lett. kinderverhaal) 御伽噺おとぎばなし(otogibanashi, lett. nursing story) 昔話むかしばなし(mukashibanashi, lett. oude verhalen, slaagt eerder op folklore, volksverhalen) Ze betekenen alle drie “fairy tale”, maar 童話 wordt het meest gebruikt als het equivalent van onze sprookjes. 御伽噺 zijn dan verhalen met prinsen en prinsessen in en 昔話 slaat dan op de Japanse volksverhalen.[1] Het valt op dat er veel verwarring is rond wat een sprookje is in Japan. (Dit zorgde voor enkele problemen tijdens het afbakenen.) Bij het verderzoeken naar de juiste Japanse term, kwam ik ook terecht op: 御伽草子おとぎぞうし(otogi-zōshi, een boek met 350+ Japanse verhalen in, de bekendste hiervan zijn hervertellingen van oude volksverhalen) Dit leek me een perfecte afbakening, maar omdat er ook een anime is getiteld otogi-zōshi werd het moeilijk om een lijst te vinden van de verhalen. Dit heb ik dan ook opgegeven en heb uiteindelijk als afbakening Yei Theodora Ozaki's Japanese Fairy Tales[2] gekozen. Dit boek (dat in totaal 22 sprookjes bevat) leek me het bekendst en populairst van de sprookjesboeken, bevat ook de bekendste sprookjes en is online te vinden. De 22 sprookjes:

12/02/2014 10:46


2 of 9

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21. 22.


My Lord Bag of Rice (俵藤太) The Tongue-cut Sparrow (舌切り雀) The Story of Urashima Taro, the Fisher Lad (浦島太郎) The Farmer and the Badger The "shinansha" or the South Pointing Carriage The Adventures of Kintaro, the Golden Boy The Story of Princess Hase The Story of the Man who did not wish to die The Bamboo-Cutter and the Moon-Child[3] The Mirror of Matsuyama The Goblin of Adachigahara The Sagacious Monkey and the Boar The Happy Hunter and the Skillfull Fisher The Story of the Old Man who made Withered Trees to Flower The Jelly Fish and the Monkey The Quarrel of the Monkey and the Crab The White Hare and the Crocodiles The Story of Prince Yamato Take Momotaro, or the Story of the Son of a Peach The Ogre of Rashomon How an Old Man lost his Wen (こぶとり爺さん) The Stones of Five Colors and the Empress Jokwa

Medium Toen bij de eerste (of tweede) les er werd gezegd dat een bachelorpaper geen paper hoeft te zijn, zat ik vluchtig na te denken (eerder fantaseren) over een bachelorgame. Toen we het dan uiteindelijk over digital storytelling hadden en mijn game idee aan bod kwam, was ik er van overtuigd dat dit mogelijk was. Hoe ik het precies ga uitwerken weet ik nog niet. Ik zat te denken om te werken met “hoofdstukken” waar dan elk hoofdstuk een Japans sprookje is dat moet uitgespeeld worden. Een ander idee zou zijn een Japans sprookje tegen hun Westerse “versie”, bv. Issun-boshi[4] tegen Klein Duimpje. Nog een ander (maar in mijn ogen complex) idee is dat er twee werelden zijn, een gebaseerd op Westerse sprookjes en de ander op Japanse. Het hoofdpersonage zou dan door toe doen van iets (een portaal, een magische ring, etc.) van de ene wereld naar de andere kunnen reizen (en dat terwijl hij eigenlijk probeert terug te keren naar de ‘echte’ wereld). Ik zal RPG Maker XP[5] gebruiken om deze game te maken. Op het internet zijn er gelukkig vele sprites en tilesets[6] te vinden die ik zou kunnen gebruiken. Het maken van specifieke sprites zal wat tijd in nemen, maar aangezien ik sommige Westerse personages al heb gemaakt, denk ik dat dit geen probleem zou mogen zijn. Moest dit wel zo zijn, zou ik altijd aan enkele anderen om hulp kunnen vragen.

Trefwoorden Zoals in de inleiding al vermeldt staat, zijn er verschillende woorden in het Japans dat sprookje betekenen. Nederlands sprookje

English "fairy tale"

日本語童話 OR どうわ

Romaji douwa OR dōwa

12/02/2014 10:46


Japan + sprookje

Japan + "fairy tale"

/

/


昔話 OR むかしばな mukashibanashi し御伽噺 OR お伽噺 OR 御伽話 OR お伽 otogibanashi 話 OR おとぎ話 OR おとぎばなし

Bronnen Bibliotheek Ik ben zowel in de Oost-Aziatische bib (voor de Japanse sprookjes), als in de bib in Sint-Niklaas(voor de Westerse) gaan zoeken naar relevante informatie. Hoe relevant deze zal zijn, weet ik nog niet.

Boeken Algemeen: Voorhoeve, Bert. 1999. Waar kom je vandaan en waar wil je heen ? : over de beeldentaal in sprookjes. Zeist: Christofoor. Dekker, Ton en Jurjen van der Kooi en Theo Meder. Van Aladdin tot Zwaan kleef aan : lexicon van sprookjes - ontstaan, ontwikkeling, variaties. Allen, Julie. 2008. Encyclopedie van de fantasie. Mechelen: Bakermat. Le Blanc, Geraldine. 2005. Moedige meiden, wijze vrouwen en geliefde dochters : heldinnen in volksvertellingen uit de hele wereld. Leideschendam: Kemper Conseil. Westerse Sprookjes: Andersen, Hans C. 2006. The Complete Fairy Tales: Hans Christian Andersen. Hertfordshire: Wordsworth Editions Limited. Grimm, Jacob & Wilhelm. 2007. The Complete Illustrated Fairy Tales of The Brothers Grimm. Hertfordshire: Wordsworth Editions Limited. Japanse Sprookjes: Kawauchi, Sayumi (川内彩友美) en Ralph F. McCarthy. 2001. 『まんが日本昔ばなし　愉快なお話』 (manga nihonmukashibanashi: yukaina ohanashi, Eng: Once Upon a Time in JOLLY Japan). Kodansha (講談社). Kawauchi, Sayumi (川内彩友美) en Ralph F. McCarthy. 1998. 『まんが日本昔ばなし　妖しのお話』　(manga nihonmukashibanashi: ayashi no ohanashi, Eng: Once Upon a Time in Ghostly Japan). Kodansha (講談社).

Artikels Bouciqué, Brecht. 2001. "De drakendoder en zijn trouwe dieren in de Vlaamse en internationale sprookjestraditie". Volkskunde : tijdschrift voor de studie van de volkscultuur, nr.3: 175-208 Bulcaen, Chris. 2006. "De veerkracht van sprookjes getest". De leeswelp, nr.5: 176-178 Clerkx, Lily E. 1989. "Volwassen worden in sprookjes". Jeugd en samenleving, nr.2/3: 165-177 de Schepper, Ria. 2007. "Sprookjes". Kunsttijdschrift Vlaanderen, nr.315: 57-95 Fret, Lien. 2012. "Tussen traditie en vernieuwing: wie houdt de sprookjes levend?". De leeswelp, nr.1:

3 of 9

12/02/2014 10:46



17-19 Hoebeke, Guy. 2004. "Mann und Frau im Märchen". Van mensen en dingen, nr.1: 55-56 Joosen, Vanessa. 2004. "Er waren eens twee broers : tweelingen in de sprookjes van Grimm". Leesgoed, nr.3: 107-110 Joosen, Vanessa. 2004/2005. "Sneeuwkapje en de 7 eendjes". Blikopener, nr.2: 8-11 Joosen, Vanessa. 2006. "Er waren eens de sprookjes van Grimm". De leeswelp, nr.1: 4-5 Joosen, Vanessa. 2007. "Van rode schoentjes, een vat vol padden en een koppig kind". Leesgoed, nr.1: 12-15 Lox, Harlinda. 1995. "Vlaanderen bezint zich over zijn sprookjes." Leesidee jeugdliteratuur, nr.10: 355 Lox, Harlinda. 1996. "Dieren in Sprookjes". Leesidee jeugdliteratuur, nr.3: 97-100 Lox, Harlinda. 2000. "De gebroeders Grimm en het actuele sprookjeslandschap in Vlaanderen". Boek en bibliotheek, nr.4: 9-16 Lox, Harlinda. 2001. "De wolf in de Europese vertelcultuur : een overzicht in een notendop". Leesidee jeugdliteratuur, nr.2: 91-94 Lox, Harlinda. 2001. "Hans Christian Andersen: alle sprookjes en vertellingen." Leesidee jeugdliteratuur, nr.1: 16 Lox, Harlinda. 2012. "En zo leven de sprookjes vandaag : een vloed van verschijningsvormen in het Grimm-jaar 2012". De leeswelp, nr.1: 11-13 Lox, Harlinda. 2006. "Van volkssprookjes tot burgelijke kindersprookjes". De leeswelp, nr.1: 6-8 Spaink, Karin. 2000. "Sprookjes voor volwassenen". NWT, nr.10: 18-26 Talens, Johan. 1997. "Sprookjes, germanistiek en politiek: Jacob Grimm en Duitsland". Spiegel historiael, nr.9: 376-381 van den Berg, M. 1994. "Tafeltje dek je: eten en drinken in het sprookje". Volkskunde: tijdschrift voor de studie van de volkscultuur, nr.4: 251-266 van den Berg, M. 1997. "Het hoogmoedige meisje en de vrijers op het kerkhof". Volkskunde : tijdschrift voor de studie van de volkscultuur, nr.3: 197-218 van Hees, Annelies. 2005. "De dood in sprookjes en verhalen van Andersen." Leesgoed, nr.3: 110-111 van Seters, Wiljen. 1993. "Van tovenaars en trollen, koningen en kinderen, minstrelen en molenaars". Psychologie, nr.9: 20-23 Vanhooren, Siebrecht. 1999. "Een blik in de verboden kamer: de binnenkant van het sprookje". Kultuurleven, nr.5: 54-61 Walta, Jos. 2010/2011. "Sprookjes". Jeugd in School en Wereld, nr.2: 38-39 Wuestenberg, Anita. 1991. "Interculturele volksverhalen en sprookjes". Jeugdboekengids, 1991, nr.4: 122-125

Paper Fransen, Sabine. 1994. De wereld volgens het sprookje: een interpretatie van de ruimtelijke elementen in sprookjes opgetekend door Victor de Meyere. Licentiaatsverhandeling, Taal- en Letterkunde: Germaanse Talen, K.U. Leuven, 1993-1994. Van Hoegaerden, L. 1981. De Heks in het Vlaamse sprookje. Licentiaatsverhandeling, Germaanse Filologie, K.U. Leuven, 1980-1981. Gijselinckx, Caroline. 1994. Het sprookje : van dialoog tot monoloog : een historisch-sociologische studie van culturele verandering. Licentiaatsverhandeling, Sociologie, K.U.Leuven, 1993-1994. Van Weyenbergh, Johan. 1985. De herbergier in het Vlaamse sprookje. Licentiaatsverhandeling, Germaanse Filologie, K.U.Leuven, 1984-1985. Gijbels, Christine. 1984. De gefopte duivel in het Vlaamse sprookje. Licentiaatsverhandeling, Germaanse Filologie, K.U.Leuven, 1983-1984. Dewit, Veerle. 1993. De dood in het Vlaamse volkssprookje. Licentiaatsverhanddeling, Taal- en Letterkunde: Germaanse Talen, K.U.Leuven, 1992-1993.

4 of 9

12/02/2014 10:46



Internet Google Ashliman, D. L. 19/07/2008 "The Tongue-Cut Sparrow". (23/06/2012) Ashliman, D. L. 19/07/2008 "Folktales from Japan". (23/06 /2012) Ashliman, D. L. 19/07/2008 "Japanese Legends about Supernatural Sweethearts". (23/06/2012) Ashliman, D. L. 18/02/2012 "Folklore and Mythology Electronic Texts". (23/06/2012) Ray, Tom. "Traditional Japanese Children's Stories". (23/06/2012) Vink, Jeroen. "Japanse Sprookjes". (23/06/2012)

Google Books Cavallaro, David. 2011. The Fairy Tale and Anime: Traditional Themes, Images and Symbols at Play on Screen. Jefferson: McFarland. Hearn, Lafcadio en Francis A. Davis. 1998 [1897] The Boy who Drew Cats and Other Japanese Fairy Tales. Mineola: Courier Dover Publications. Hearn, Lafcadio. 2011. [1898] Japanese Fairy Tales. Read Books Design. Iwaya, Sazanami.(巌谷小波) 1938. Japanese Fairy Tales. Tokyo: Hokuseido Press. James, Grace. 2003 [1923]. Green Willow and Other Japanese Fairy Tales. Whitefish: Kessinger Publishing. Kawai, Hayao (河合隼雄). 1995. Dreams, Myths and Fairy Tales in Japan. Einsiedeln: Daimon. Nixon-Roulet, Mary. 2010. [1908] Japanese Folk Stories and Fairy Tales. Read Books Design. Ozaki, Yei Theodora. 2002, [1908]. Japanese Fairy Tales. Mundus Publishing. Tyler, Royall. 2002. [1987] Japanese Tales. New York: Knopf Doubleday Publishing Group. Williston, Teresa Peirce. 1928. [1904] Japanese Fairy Tales. Forgotten Books.

Google Scholar Cashdan, Sheldon. 2000. The Witch Must Die: The Hidden Meaning of Fairy Tales. New York: Basic Books. Haase, Donald. 2008. The Greenwood encyclopedia of Folktales and Fairy Tales: A-F. Westport: Greenwood Publishing Group. Haase, Donald. 2008. The Greenwood encyclopedia of Folktales and Fairy Tales: G-P. Westport: Greenwood Publishing Group. Haase, Donald. 2008. The Greenwood encyclopedia of Folktales and Fairy Tales: Q-Z. Westport: Greenwood Publishing Group. Haviland, Virginia. 1995. Favorite Fairy Tales told in Japan. New York: Beech Tree Books. Kawai, Hayao (河合隼雄). 1988. 『昔話と日本人の心』 (mukashibanashi to nihonjin no kokoro, The Japanese Psyche: Major motifs in the Fairy Tales of Japan). Dallas: Spring Publications. Kawai, Hayao (河合隼雄). 1991. The "Forbidden Chamber" Motif in a Japanese Fairy Tale. In The Empire of Signs: Semiotic Essays on Japanese Culture. Yoshihiko Ikegami (池上嘉彦). 157-180 Philadelphia:John Benjamins Publishing Company. Sale, Roger. 1978. Fairy Tales and After: From Snow White to E.B. White. Cambridge: Harvard University Press. Zipes, Jack. 2007. When Dreams Came True: Classical Fairy Tales and Their Tradition. New York:

5 of 9

12/02/2014 10:46



Taylor & Francis Group.

Amazon James, Grace. 2005. The moon Maiden and Other Japanese Fairy Tales. Mineola: Dover Publications. Yasuda, Yuri (安田ゆり) en Yumi Yamaguchi (山口由美). 2010. A Treasury of Japanese Folk Tales: Bilingual English and Japanese Edition. Clarendon: Tuttle Publishing. McAlpine, Helen en William. 2002. Tales from Japan. Oxford: Oxford University Press. Ponsot, Marie. 1999. The Golden Book of Fairy Tales. New York: Golden Books. Piggott, Juliet. 1962. Japanese Fairy Tales. Chicago: Follett Publishing Company. Griffis, William Elliot. 2010. Japanese Fairy World: Stories from the Wonder-Lore of Japan. Charleston: CreateSpace. Inada, Kōji(稲田浩二) en Kazuko Inada(稲田和子). 2003. 『日本昔話百選』 (nihon mukashibanashi hyakusen, 100 Best Japanese Tales). Tokyo: Sanseidō (三省堂). Yura, Yayoi (由良弥生). 2002. 『大人もぞっとする原典「日本昔ばなし」』 (otona mo zotto suru genten nihon mukashibanashi, De originele Japanse volksverhalen die ook volwassenen doen beven). Tokyo: Mikasa Shobō (三笠書房).

Databanken LIMO Auteur niet vermeldt. 1982. Fairy Tales & Fantasies in Illustration: Imaginative Visions of 72 Popular Japanese Artists. Tokyo: Graphic-Sha. Davis, F. Hadland. 1992. Myths and legends of Japan. New York: Dover. Inada, Kōji (稲田浩二) en Kazuko Inada (稲田和子). 2001. (nihon mukashibanashi handobukku, Handbook of Japanese Folk Tales). Tokyo: Sanseidō(三省堂). Okuhara, Rieko. 2000. ""Deja lu or deja entendu?": Comparing a Japanese Fairy Tale with European Tales". The Lion and the Unicorn, nr.24: 188-200. Seil, F. J. 1963. Folktales of Japan. Chicago: University of Chicago Press. Seki, Keigo (関敬吾). 1950. 動物昔話 (doubutsu mukashibanashi, Animal Tales). Tokyo: Kadokawa Shoten(角川書店). Seki, Keigo (関敬吾). 1953-1955. 本格昔話 (honkaku mukashibanashi, The Original Folk Tales). Tokyo: Kadokawa Shoten(角川書店). Spilliaert, Tom. 1985. Het Japanse volksverhaal: een nieuwe richting voor de Japanse folklorestudie. Licentiaatsverhandeling, Oosterse Filologie, K.U.Leuven, 1984-1985. Vanden Wyngaert, Jolien. 2011. Er was eens... het sprookje als representatie van waarden en normen: Waarden- en normenonderzoek van hedendaagse sprookjes. Licentiaatsverhandeling, Sociologie, K.U.Leuven, 2010-2011. Vancraeynest, Simon. 1998. De klassieke West-Europese sprookjes. Licentiaatsverhandeling, Kathodepartement ReNo, Torhout, 1997-1998.

JSTOR Casal, U.A. 1959. "The Goblin Fox and Badger and Other Witch Animals of Japan". Folklore Studies, nr.18: 1-93. Chinen, Allan B. 1991. "Psyche in Japan (review)". The San Francisco Jung Institute Library Journal, nr.1: 71-77. Foster, Michael Dylan. 1998. "The Metamorphosis of the Kappa: Transformation of Folklore to Folklorism in Japan". Asian Folklore Studies, nr.1: 1-24.

6 of 9

12/02/2014 10:46



Scherf, Walter. 1992. "Whom Does God Favor: The Wicked or the Righteous? The Rewardand-Punishment Fairy Tale by Heda Jason (review)". Asian Folklore Studies, nr1: 137-139. Swanson, Paul L. 1988. "Japanese Tales by Royall Tyler (review)". Asian Folklore Studies, nr.2: 336-338. Wilson, Michiko Niikuni. 1996. "Urashimaso. by Minako Oba, Yu Oba, Noriko Mizuta (review)". The Journal of Asian Studies, nr.1: 176-178. Ziolkowski, Jan M. 1992. "A Fairy Tale from before Fairy Tales: Egbert of Liège's "De puella a lupellis seruata" and the Medieval Background of "Little Red Riding Hood"". Speculum, nr.3: 549-575.

Project Muse Bottigheimer, Ruth B. 2010. "Fairy Godfather, Fairy-Tale History, and Fairy-Tale Scholarship: A Response to Dan Ben-Amos, Jan M. Ziolkowski, and Francisco Vaz da Silva". Journal of American Folklore, nr.490: 447-496. Cardi, Luciana. 2011. "The Fox's Window and Other Stories (review)". Marvels & Tales, nr.1: 176-178. Goff, Janet Emily. 2007. "The Fox's Craft in Japanese Religion and Folklore: Shapeshifters, Transformations, and Duplicities (review)". Monumenta Nipponica, nr.2: 243-245. Grenby, M. O. 2006. "Tame Fairies Make Good Teachers: The Popularity of Early British Fairy Tales". The Lion and the Unicorn, nr.1: 1-24. Hayashi, Michiyo (林美千代) en Ariko Kawabata(川端有子). 2003. "Children's Literature Research in Japan". Children's Literature Association Quarterly, nr.4: 241-24. Henry, David. 2009. "Japanese Children’s Literature as Allegory of Empire in Iwaya Sazanami’s Momotarō (The Peach Boy)". Children's Literature Association Quarterly, nr.3: 218-228. Zipes, Jack. 1988. "The Changing Function of the Fairy Tale". The Lion and the Unicorn, nr.2: 7-31. Zipes, Jack. 2002. Breaking the Magic Spell: Radical Theories of Folk and Fairy Tales. Lexington: University Press of Kentucky.

WorldCat Bottigheimer, Ruth B. 1986. Fairy tales and society : illusion, allusion, and paradigm. Philadelphia: University of Pennsylvania Press. Eastman, Mary Huse. 1926. Index to fairy tales, myths and legends. Boston: F.W. Faxon Co. Fromm, Erich. 1951. The forgotten language; an introduction to the understanding of dreams, fairy tales, and myths. New York: Rinehart. Joosen, Vanessa. 2011. Critical and creative perspectives on fairy tales : an intertextual dialogue between fairy-tale scholarship and postmodern retellings. detroit: Wayne State University Press. Propp, V.I.A. 1968. Morphology of the folktale. Austin: University of Texas Press.

CiNii Mori, Yoshinobu (森義信). 2008. 海を渡ったメルヘン : 日本昔話「手なし娘」の伝播経路を探る (umi wo watta meruhen: nihon mukashibanashi tenashi musume no denpa keiro wo saguru). Otsuma Journal of Social Information Studies, nr.17: 113-135. Senno, Miwako (千野美和子). 2006. 昔話にみる水のイメージ (mukashibanashi ni miru mizu no imeeji, Images of Water in Fairy Tales). Research Journal of Jin-Ai University, nr.5: 99-108. Senno, Miwako (千野美和子). 2007. 日本昔話にみる精神性 (nihon mukashibanashi ni miru seishinsei, Japanese Spirituality in Fairy Tales). Research Journal of Jin-Ai University, nr.6: 1-11. Takanashi, Shou (高梨章). 2011. 御伽噺の主人公--戦時の図書館報から (otogibanashi no shujinkou - senji no toshokanhou kara, Main Characters in fairy tales: information from the library of

7 of 9

12/02/2014 10:46


8 of 9


wartime). 『日本古書通信』(Nihon Kosho Tsuujin), nr.8: 4-6. Tateishi, Nobuatsu (立石展大). 2010. 昔話の変遷-「桃太郎」を例として (mukashibanashi no hensen "momotarou" wo reitoshite, Historical Change in Folk Tales: The Case of "Momotaro"). The bulletin of St. Margaret's, nr.42: 1-16. Terasawa, Hiroki (寺澤浩樹). 2012. 武者小路実篤「かちかち山」の世界:〈昔話〉から〈童話劇〉へ (musha shoukei jitsu toku kachikachi yama no sekai: mukashibanashi kara douwageki he). 『文学部紀要』 (bungakubu kiyou), nr.2: 136-118. Uno, Yusuke (鵜野祐介). 2004. 日本昔話における「死体化生」モチーフと昔話タイプの認定 : アジア昔話タイプインデックス[Asian Folktale Type Index (AFTI)]作成に向けて (nihon mukashibanashi ni okeru "shitai kasei" mochiifu to mukashibanashi taipu no nintei: ajia mukashibanashi taipu indekkusu sakusei ni mukete, A Study of 'Reincarnation' Motif in Japanese Folktales). Baika Women's University Faculty of Cultural and Expression Studies Bulletin, nr.1: 97-109.

National Diet Library Inada, Kōji (稲田浩二). 1994. 『日本昔話事典』 (nihon mukashibanashi jiten, Encyclopedia of Japanese Folk Tales) Tokyo: Kōbundō (弘文堂). Seki, Keigo (関敬吾). 1962. 『日本昔話の研究』 (nihon mukashibanashi no kenkyuu, Research of Japanese Folk Tales). Uitgever niet vermeldt. Wakamori, Tarō (和歌森太郎) en Nitanosa Nakaba(二反長半). 『日本昔話傑作選』 (nihon mukashibanashi kessakusen). Tokyo: Daisan Bunmeisha(第三文明社).

Andere Nederlandse Volkskunde[7]: een vak over sages, legenden en sprookjes.

Anime 『まんが日本昔ばなし』 (manga nihon mukashibanashi, Japanese Folklore Tales). (1975) Geregiseerd door Rintaro (りんたろう). Tokyo, Group TAC. 『まんが世界昔ばなし』 (manga sekai mukashibanashi, Manga Fairytales of the World). (1976-1979) Geregiseerd door Osamu Dezaki (出﨑統) en Rintaro (りんたろう). Tokyo, Madhouse Studios. 『まんが日本昔ばなし』 (manga nihon mukashibanashi, Japanese Folklore Tales). (1976-1994) Geregiseerd door Rintaro (りんたろう). Tokyo, Group TAC. 『世にも恐ろしいグリム童話日本昔話』 (yonimo osoroshii gurimu douwa nihon mukashibanashi, The Truth of the Japanese Fairy Tales). (2000) Geregiseerd door Souichi Masui(増井壮一). Tokyo, Toei Video. 『日本おもしろ昔話』 (nihon omoshiro mukashibanashi, Fun Japanese Folklore). (2011-2012) Geregiseerd door Katsunari Mochizuki (望月克成). Crossphere. [8] 『ふるさと再生　日本の昔話』(furusato saisei: nihon no mukashibanashi, Folktales from Japan). (2012) Geregiseerd door Takuo Suzuki (鈴木卓夫). Tomason.

Manga Hanawa, Kazuichi (花輪和一). 『日本昔ばなし』 (nihon mukashibanashi, Japanese Folktales). Tokyo: Shogakukan Inc (小学館), 2000.

Conclusie 12/02/2014 10:46



Ik denk wel dat ik verder ga gaan met dit onderwerp. Hoewel er veel over is geschreven, is er amper literatuur dat de twee (Westerse en Japanse sprookjes) vergelijkt. Ik zal dus vooral zelf verbanden moeten leggen, maar dit lijkt me wel doen. Het vak ‘Volkskunde’ (hierboven al vermeldt) ga ik zeker nemen volgend jaar. Met een beetje geluk, kan ik tijdens deze cursus een theoretische hoek in vinden. Tijdens het opzoekwerk had ik eiegenlijk het meeste problemen met de Japanse namen. Ofterwel vond ik hun kanji niet, ofterwel wist ik niet hoe ik de naam moest lezen. De plaats waar de boeken worden gepubliceerd stond er ook amper bij. Worldcat vond ik van alle databanken het handigst. Bijna alles vond ik daar ook terug, wat handig was aangezien niet bij alles alle gegevens stonden en die kon ik dus opzoeken op Worldcat. De Japanse databanken vielen ook zeer goed mee dankzij rikaichan. Ik ga deze zomer al zeker beginnen met het creatieve werk te doen voor de game. Mocht het game idee niet aanvaard worden, blijf ik toch bij dit onderwerp en zal ik er gewoon een paper overschrijven.

Voetnoten 1. ↑ Niet te verwarren met 民話みんわ (minwa), dat ook volksverhaal betekent. 昔話 is hier een onderdeel van. 2. ↑ Van de intro van het boek: These stories are not literal translations, and though the Japanese story and all quaint Japanese expressions have been faithfully preserved, they have been told more with the view to interest young readers of the West than the technical student of folk-lore. Om deze redenen zal ik het niet gebruiken als studie materiaal, wel als basis lijst. (Het zou kunnen dat ik nog enkele bekende verhalen, die er niet instaan, bijvoeg en enkele anderen weglaat. Dit hangt volledig af hoe goed ze zich laten gebruiken. 3. ↑ Taken from the classic Taketori Monogatari 4. ↑ Deze zit niet in Ozaki’s boek en zal op eerste zicht niet gebruikt worden. 5. ↑ RPG ツクール XP in het Japans. Website: http://tkool.jp/products/rpgxp/index.html Officiële Engelse site: http://www.rpgmakerweb.com/product/rpg-maker-xp 6. ↑ respectievelijk dat wat gebruikt wordt om de personages en de achtergrond te maken 7. ↑ http://onderwijsaanbod.kuleuven.be/2010/syllabi/n/F0AQ4AN.htm 8. ↑ Officiële webpagina: http://akiba-koubou.com/nom/ Ontvangen van "http://kashira.arts.kuleuven.be/encywiki/index.php /Er_was_eens:_een_vergelijking_tussen_Westerse_en_Japanse_sprookjes" Deze pagina is het laatst bewerkt op 25 jun 2012 om 15:30. De inhoud is beschikbaar onder de a Creative Commons Attribution-Noncommercial-Share Alike 2.0 Belgium License.

9 of 9

12/02/2014 10:46

r was eens: een vergelijking tussen Westerse en Japanse sprookjes -

Recommend Documents