Power Systems. Logische partitionering

Power Systems

Logische partitionering

Power Systems


Opmerking Lees voordat u deze informatie en het product gaat gebruiken de informatie in “Kennisgevingen” op pagina 283.

Deze uitgave heeft betrekking op IBM AIX versie 7.1, op IBM AIX versie 6.1, op IBM i 7.1 (productnummer 5770SS1), op IBM Virtual I/O Server versie 2.2.3.2, en op alle daaropvolgende releases en gewijzigde versies, totdat in nieuwe uitgaven anders wordt aangegeven. Deze versie kan niet op alle RISC-computers (Reduced Instruction Set Computer) en niet op CISC-modellen worden uitgevoerd. © Copyright IBM Nederland B.V. 2010, 2014. © Copyright IBM Corporation 2010, 2014.

Inhoudsopgave Logische partitionering . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 Nieuwe informatie over logische partitionering . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1 Logische partities - Overzicht . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6 Voordelen van logische partitionering . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6 Resources gemeenschappelijk gebruiken op logische partities . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7 Beheerde systemen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9 Standaard fabrieksconfiguratie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9 Tools voor logische partitionering . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 Hardware Management Console . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 Partitieprofiel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11 Systeemprofiel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16 Partitionering met Integrated Virtualization Manager . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16 Virtual Partition Manager. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18 Fysieke en virtuele hardwareresources . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18 Processors . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18 Vast toegewezen processors . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20 Gemeenschappelijke processors . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21 Virtuele processors . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24 Software- en firmwarevereisten voor verwerkingseenheden . . . . . . . . . . . . . . . . 25 Geheugen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26 Vast toegewezen geheugen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27 Gemeenschappelijk geheugen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30 Active Memory Expansion voor logische AIX-partities . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57 Werkstation- en consoleopties voor logische partities . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58 Hardware Management Console - Werkstation- en console-opties . . . . . . . . . . . . . . 59 Operations Console voor logische partities met IBM i . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60 I/O-apparatuur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61 Virtuele adapters . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61 Host Ethernet Adapter. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 73 Tagged resources voor logische partities met IBM i . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 75 Verwisselbare apparaten voor logische partities met IBM i . . . . . . . . . . . . . . . . . 78 Virtual OptiConnect voor logische partities met IBM i . . . . . . . . . . . . . . . . . . 78 Uitbreidingseenheid . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 79 5250 CPW voor logische partities met IBM i . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 79 Register voor barrièresynchronisatie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 79 Toepassingsondersteuning voor logische Linux-partities . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80 Voorbeelden: Systemen met logische partities . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81 Scenario's: logische partities . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 82 Scenario: Logische partitie maken met behulp van de HMC . . . . . . . . . . . . . . . . . . 82 Scenario: Werken met partitieprofielen op de HMC . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 83 Scenario: Werken met systeemprofielen op de HMC . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 85 Scenario: Processors en geheugenresources dynamisch verplaatsen met behulp van de HMC . . . . . . . 87 Scenario: Capacity on Demand voor Linux . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 89 Planning voor logische partities . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 90 System Planning Tool . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 92 Trusted Boot . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 93 Betrouwbare firewall . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 94 Voorbereiding van de configuratie van Active Memory Expansion . . . . . . . . . . . . . . . . 94 Configuratievereisten voor gemeenschappelijk geheugen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 95 Configuratievereisten en beperkingen voor het onderbreken van een logische partitie . . . . . . . . . 98 Controleren of de server partities ondersteunt die kunnen worden onderbroken . . . . . . . . . . . 100 Controleren dat de logische partitie kan worden onderbroken . . . . . . . . . . . . . . . . . 100 Controleren of de server VTPM (Virtual Trusted Platform Module) ondersteunt . . . . . . . . . . . 100 Configuratie van de Virtual I/O Server voor de VSN-functie . . . . . . . . . . . . . . . . . 101 Controleren of de server het virtuele-servernetwerk gebruikt . . . . . . . . . . . . . . . . . 101 Controleren of de server ondersteuning biedt voor SR-IOV (single root I/O virtualization) . . . . . . . 102 © Copyright IBM Corp. 2010, 2014

iii

De limiet voor logische poorten en de eigenaar van de SR-IOV-adapter wijzigen . . . . . . . . . . . Configuratie van gemeenschappelijk geheugen voorbereiden . . . . . . . . . . . . . . . . . Voorbereiding voor het configureren van gemeenschappelijk geheugen op een systeem dat wordt beheerd met de Integrated Virtualization Manager . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Voorbereiding voor het configureren van gemeenschappelijk geheugen op een systeem dat wordt beheerd met een HMC . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Grootte van de gemeenschappelijke geheugenpool bepalen . . . . . . . . . . . . . . . . . . Softwarelicenties voor gelicentieerde IBM-programma's op logische partities . . . . . . . . . . . . Minimumhardwareconfiguratievereisten voor logische partities. . . . . . . . . . . . . . . . . Partitioneren met HMC . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Logische partities maken . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Logische partities maken op een nieuwe of niet gepartitioneerde server . . . . . . . . . . . . . Logische partities met IBM i maken op een nieuw of een nog niet gepartitioneerd beheerd systeem . . Een logische AIX- of Linux-partitie maken op een nieuw of een nog niet gepartitioneerd beheerd systeem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Aanvullende logische partities maken . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Logische partitie maken met mogelijkheid tot aanhouden . . . . . . . . . . . . . . . . . Het onderbreken van een logische partitie mogelijk maken . . . . . . . . . . . . . . . . . Een logische partitie onderbreken . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Een onderbroken logische partitie herstellen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Een logische SR-IOV-poort toewijzen aan een logische partitie . . . . . . . . . . . . . . . . Logische partitie maken met synchronisatie van de huidige configuratie. . . . . . . . . . . . . Synchronisatie van de huidige configuratie inschakelen . . . . . . . . . . . . . . . . . . Een Virtual Trusted Platform Module in- of uitschakelen voor een logische partitie . . . . . . . . . Logische partitie maken met Virtual Trusted Platform-mogelijkheid . . . . . . . . . . . . . . Instellingen van Virtual Trusted Platform Module afbeelden . . . . . . . . . . . . . . . . . De instelling voor virtuele switchwerkstand wijzigen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Synchroniseren van de virtuele-switchwerkstand . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Aanvullende partitieprofielen maken . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Een systeemprofiel maken . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Een logische partitie met AIX definiëren die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van IBM i . . . . Een netwerkserverbeschrijving en opslagruimte voor netwerkservers maken voor een logische partitie met AIX . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Een virtuele console koppelen aan een logische AIX-partitie . . . . . . . . . . . . . . . . De netwerkserverbeschrijving starten voor een logische partitie met AIX . . . . . . . . . . . Een logische partitie met IBM i definiëren die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van IBM i . . . . Een netwerkserverbeschrijving en opslagruimte voor netwerkservers maken voor een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van IBM i-resources . . . . . . . . . . . . . . . . . . . De virtuele console verbinden voor een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van virtuele I/Oresources van IBM i . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . De netwerkserverbeschrijving starten voor een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van IBM i. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Een logische partitie met Linux definiëren die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van IBM i . . . . Een netwerkserverbeschrijving en opslagruimte voor netwerkservers maken voor een logische partitie met Linux . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Een virtuele console koppelen aan een logische Linux-partitie . . . . . . . . . . . . . . . De netwerkserverbeschrijving starten voor een logische partitie met Linux . . . . . . . . . . . De logische servicepartitie instellen voor uw beheerde systeem . . . . . . . . . . . . . . . . Het beheerde systeem terugzetten naar een niet-gepartitioneerde configuratie . . . . . . . . . . . Een logische partitie wissen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Virtuele resources configureren voor logische partities . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Active Memory Expansion voor logische partities opAIX configureren . . . . . . . . . . . . . Een virtuele Ethernet-adapter configureren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . De VLAN-ID's van een virtuele Ethernet-adapter wijzigen . . . . . . . . . . . . . . . . . Quality of Service-prioriteit configureren voor een virtuele Ethernet-adapter . . . . . . . . . . . MAC-adresopties instellen met behulp van de HMC . . . . . . . . . . . . . . . . . . . MAC-adresfuncties configureren voor een virtuele Ethernet-adapter . . . . . . . . . . . . . . Een virtuele glasvezeladapter configureren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Fysieke poorten configureren op een Host Ethernet Adapter. . . . . . . . . . . . . . . . . Gemeenschappelijke processorpools configureren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Gemeenschappelijke geheugenpool configureren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

iv


102 103 103 105 107 108 112 113 113 113 113 120 126 128 129 130 130 130 131 132 132 133 134 134 134 135 136 136 137 139 140 140 142 144 145 145 146 148 149 149 150 152 153 153 154 155 156 157 157 158 160 160 161

Een logische Host Ethernet Adapter maken voor een actieve logische partitie . . . . . . . . . . Gemeenschappelijke Ethernet-adapter maken voor een logische VIOS-partitie met behulp van de HMC . Een virtuele schijf voor een logische VIOS-partitie maken met behulp van de HMC . . . . . . . . Pools maken. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . De activeringscode voor Active Memory Expansion opgeven . . . . . . . . . . . . . . . Logische partities opnieuw toewijzen aan gemeenschappelijke processorpools . . . . . . . . . . De gemeenschappelijke geheugenpool beheren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Grootte van de gemeenschappelijke geheugenpool wijzigen . . . . . . . . . . . . . . . . Een VIOS-partitie voor paging toevoegen aan de gemeenschappelijke geheugenpool . . . . . . . De VIOS-partities voor paging wijzigen die zijn toegewezen aan een gemeenschappelijke geheugenpool Een VIOS-partitie voor paging verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpool . . . . . . . De Virtual I/O Server van een VIOS-partitie voor paging opnieuw installeren. . . . . . . . . . Apparaten voor pagingruimte toevoegen aan en verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpool . Een gemeenschappelijke geheugenpool wissen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Logische partities beheren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Een logische partitie activeren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Een partitieprofiel activeren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Een logische partitie activeren op basis van de huidige configuratie . . . . . . . . . . . . Status van resourceconfiguratie voor een logische partitie afbeelden . . . . . . . . . . . . Een profiel toepassen op een logische partitie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Een systeemprofiel activeren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Logische partities afsluiten en opnieuw starten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . AIX afsluiten en opnieuw starten op een logische partitie . . . . . . . . . . . . . . . Logische partities met IBM i afsluiten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Linux afsluiten en opnieuw starten op een logische partitie . . . . . . . . . . . . . . . Virtual I/O Server afsluiten en opnieuw starten op een logische partitie. . . . . . . . . . . Partitieprofielen voor logische partities beheren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Een partitieprofiel kopiëren. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Een partitieprofiel wissen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Systeemprofielen beheren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Een systeemprofiel kopiëren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Een systeemprofiel wijzigen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Een systeemprofiel controleren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Een systeemprofiel wissen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Resources voor logische partities dynamisch beheren . . . . . . . . . . . . . . . . . . Dynamic Platform Optimizer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Een Dynamic Platform Optimizer-bewerking starten en stoppen . . . . . . . . . . . . . Dynamic Platform Optimizer-bewerkingen plannen . . . . . . . . . . . . . . . . . Affiniteitsscores van een logische partitie opvragen. . . . . . . . . . . . . . . . . . Vast toegewezen geheugen dynamisch beheren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Gemeenschappelijk geheugen dynamisch beheren . . . . . . . . . . . . . . . . . . Processorresources dynamisch beheren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Fysieke I/O-apparaten en -sleuven dynamisch beheren . . . . . . . . . . . . . . . . Virtuele adapters dynamisch beheren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Logische SR-IOV-poorten dynamisch beheren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5250 CPW dynamisch beheren. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . De verplaatsing plannen van resources van en naar logische partities . . . . . . . . . . . Configuratie van een logische partitie opslaan in een partitieprofiel . . . . . . . . . . . . Virtuele resources beheren voor logische Virtual I/O Server-partities, met behulp van de HMC . . . . Een virtuele schijf voor een logische VIOS-partitie wijzigen met behulp van de HMC . . . . . . Optische apparaten wijzigen voor een logische VIOS-partitie, met behulp van de Hardware Management Console . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Een opslagpool wijzigen voor een logische VIOS-partitie, met behulp van de HMC . . . . . . . Een fysiek volume wijzigen voor een logische VIOS-partitie, met behulp van de HMC . . . . . . Virtuele glasvezelkanalen wijzigen voor een Virtual I/O Server, met behulp van de HMC . . . . . Geheugenconfiguratie voor een logische partitie beheren . . . . . . . . . . . . . . . . . De VIOS-pagingpartities wijzigen die zijn toegewezen aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie . De Active Memory Expansion-factor voor logische partities op AIX wijzigen . . . . . . . . . Geheugengewicht wijzigen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie . . . . . . . . . . De geheugenwerkstand wijzigen voor een logische partitie . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

163 164 165 166 167 167 168 168 169 170 173 175 177 178 178 178 178 180 181 182 182 182 182 184 188 189 192 192 192 194 194 194 194 195 195 195 196 196 197 198 199 202 205 208 211 213 216 217 218 219 220

. . . . . . . . .

220 221 222 223 224 224 225 225 226

Inhoudsopgave

v

Vast toegewezen geheugen dynamisch beheren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Gemeenschappelijk geheugen dynamisch beheren . . . . . . . . . . . . . . . . . . Aanvullende WWPN's verkrijgen voor de server . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Prioriteiten voor de beschikbaarheid van de partities van het beheerde systeem instellen . . . . . . Nieuwe hardware installeren voor logische partities metIBM i . . . . . . . . . . . . . . . Backup en herstel van gegevens . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Logische partities beheren die werken met IBM i-resources . . . . . . . . . . . . . . . . Logische AIX-partities beheren die werken met IBM i-resources . . . . . . . . . . . . . Logische IBM i-partities beheren die werken met i-resources . . . . . . . . . . . . . . Logische Linux-partities beheren die werken met IBM i-resources . . . . . . . . . . . . . Performanceoverwegingen voor logische partities . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . De configuratie van Active Memory Expansion aanpassen om de prestaties te verbeteren . . . . . . Performanceoverwegingen voor gemeenschappelijke geheugenpartities . . . . . . . . . . . . Performanceoverwegingen voor overbelaste gemeenschappelijke geheugenpartities . . . . . . . Factoren die van invloed zijn op de prestaties van de gemeenschappelijke geheugenpartities . . . . Performancestatistieken voor gemeenschappelijk geheugen . . . . . . . . . . . . . . . Prestaties verbeteren door het aanpassen van de configuratie van het gemeenschappelijk geheugen . . Gereserveerd I/O-geheugen bepalen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie . . . . . . Beveiliging beheren voor logische partities en besturingssystemen. . . . . . . . . . . . . . . Problemen met logische IBM i-partities oplossen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Fouten opsporen aan de hand van foutberichten voor netwerkserverbeschrijvingen voor logische partities met AIX . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Problemen oplossen voor partities met Linux waarin virtuele IBM i-I/O-resources worden ontvangen. . Foutopsporing in NWSD-foutberichten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Fouten met virtuele banden voor Linux oplossen . . . . . . . . . . . . . . . . . . Situaties waarin u contact moet opnemen met een geautoriseerde serviceprovider . . . . . . . . Problemen Oplossen met de RMC-verbinding tussen de logische partitie en de HMC . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

227 230 233 234 234 235 235 236 242 248 262 262 263 263 266 268 272 272 275 276

. . . . . .

276 277 277 278 278 279

Kennisgevingen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 283 Informatie over programmeerinterfaces. Merken . . . . . . . . . . . Voorwaarden en bepalingen . . . .

vi


. . .

. . .

. . .

. . .

. . .

. . .

. . .

. . .

. . .

. . .

. . .

. . .

. . .

. . .

. . .

. . .

. . .

. . .

. . .

. . .

. . .

. . .

. . .

. . .

. 285 . 285 . 285

Logische partitionering U kunt logische AIX-, IBM® i-, Linux- en Virtual I/O Server-partities instellen, beheren en de bijbehorende fouten herstellen met behulp van de Hardware Management Console (HMC), Integrated Virtualization Manager, of Virtual Partition Manager. Door logische partities te maken, kunt u de footprint van uw computercentrum verminderen, door de servers te consolideren en door het gebruik van de systeemresources te maximaliseren door de resources gemeenschappelijk te laten gebruiken door de logische partities.

Nieuwe informatie over logische partitionering Informatie over nieuwe of gewijzigde onderwerpen over logische partitionering, sinds de vorige update van deze verzameling onderwerpen.

April 2014 v De volgende onderwerpen zijn nieuw voor logische SR-IOV (Single root I/O virtualization)-poorten: – “Controleren of de server ondersteuning biedt voor SR-IOV (single root I/O virtualization)” op pagina 102 – “De limiet voor logische poorten en de eigenaar van de SR-IOV-adapter wijzigen” op pagina 102 – “Een logische SR-IOV-poort toewijzen aan een logische partitie” op pagina 130 – “Logische SR-IOV-poorten dynamisch beheren” op pagina 213 – “Dynamisch een logische SR-IOV-poort toevoegen aan een logische partitie” op pagina 214 – “Dynamisch een logische SR-IOV-poort wijzigen die is toegewezen aan een logische partitie” op pagina 215 – “Dynamisch een logische SR-IOV-poort verwijderen uit een logische partitie” op pagina 215 v De volgende onderwerpen zijn bijgewerkt voor logische SR-IOV-poorten: – “Resources gemeenschappelijk gebruiken op logische partities” op pagina 7 – “I/O-apparatuur” op pagina 61 – “Logische partities met IBM i maken op een nieuw of een nog niet gepartitioneerd beheerd systeem” op pagina 113 – “Een logische AIX- of Linux-partitie maken op een nieuw of een nog niet gepartitioneerd beheerd systeem” op pagina 120 – “Aanvullende logische partities maken” op pagina 126

Oktober 2013 v De volgende onderwerpen zijn bijgewerkt voor virtuele Ethernet-adapters: – “Virtueel Ethernet” op pagina 64 – “Configuratievereisten en beperkingen voor het onderbreken van een logische partitie” op pagina 98 v Het volgende onderwerp over het opvragen van de affiniteitsscores van logische partities is nieuw: – “Affiniteitsscores van een logische partitie opvragen” op pagina 198 v De volgende onderwerpen over het opvragen van de affiniteitsscores van logische partities zijn bijgewerkt: – “Dynamic Platform Optimizer” op pagina 196 – “Een Dynamic Platform Optimizer-bewerking starten en stoppen” op pagina 196 v Het volgende onderwerp over het plannen van Dynamic Platform Optimizer (DPO)-bewerkingen is nieuw: – “Dynamic Platform Optimizer-bewerkingen plannen” op pagina 197 © Copyright IBM Corp. 2010, 2014

1

v Het volgende onderwerp over het plannen van DPO-bewerkingen is bijgewerkt: – “Dynamic Platform Optimizer” op pagina 196 v Het volgende onderwerp over gemeenschappelijke Ethernet-adapters is bijgewerkt: – “Gemeenschappelijke Ethernet-adapter maken voor een logische VIOS-partitie met behulp van de HMC” op pagina 164 v De volgende nieuwe onderwerpen over synchronisatie van de huidige configuratie zijn toegevoegd: – “Logische partitie maken met synchronisatie van de huidige configuratie” op pagina 131 – “Synchronisatie van de huidige configuratie inschakelen” op pagina 132 – “Status van resourceconfiguratie voor een logische partitie afbeelden” op pagina 181 – “Een profiel toepassen op een logische partitie” op pagina 182 v De volgende onderwerpen over de synchronisatie van de huidige configuratie zijn bijgewerkt: – “Logische partities met IBM i maken op een nieuw of een nog niet gepartitioneerd beheerd systeem” op pagina 113 – “Een logische AIX- of Linux-partitie maken op een nieuw of een nog niet gepartitioneerd beheerd systeem” op pagina 120 – “Een logische partitie activeren op basis van de huidige configuratie” op pagina 180

Maart 2013 De volgende onderwerpen zijn nieuw voor logische partities die gebruik maken van VSN (virtual server network): v v v v

“Configuratie van de Virtual I/O Server voor de VSN-functie” op pagina 101 “Controleren of de server het virtuele-servernetwerk gebruikt” op pagina 101 “De instelling voor virtuele switchwerkstand wijzigen” op pagina 134 “Synchroniseren van de virtuele-switchwerkstand” op pagina 134

De volgende onderwerpen zijn bijgewerkt voor logische partities die gebruik maken van VSN: v “Logische partities met IBM i maken op een nieuw of een nog niet gepartitioneerd beheerd systeem” op pagina 113 v “Een logische AIX- of Linux-partitie maken op een nieuw of een nog niet gepartitioneerd beheerd systeem” op pagina 120 v “Het onderbreken van een logische partitie mogelijk maken” op pagina 129 v “Een logische partitie onderbreken” op pagina 130 Het volgende onderwerp is bijgewerkt voor installatie van de software van Virtual I/O Server (VIOS): v “Een partitieprofiel activeren” op pagina 178

Oktober 2012 De volgende informatie is nieuw voor de verhouding tussen verwerkingseenheden en virtuele processors voor logische partities: v “Software- en firmwarevereisten voor verwerkingseenheden” op pagina 25 De volgende informatie is bijgewerkt voor de verhouding tussen verwerkingseenheden en virtuele processors voor logische partities: v “Processors” op pagina 18 v “Gemeenschappelijke processors” op pagina 21 v “Virtuele processors” op pagina 24

2


v “Logische partities met IBM i maken op een nieuw of een nog niet gepartitioneerd beheerd systeem” op pagina 113 v “Een logische AIX- of Linux-partitie maken op een nieuw of een nog niet gepartitioneerd beheerd systeem” op pagina 120 v “Een partitieprofiel activeren” op pagina 178 v “Processorresources dynamisch toevoegen” op pagina 206 v “Processorresources dynamisch verplaatsen” op pagina 207 v “Processorresources dynamisch verwijderen” op pagina 207 De volgende informatie is nieuw voor de DPO (Dynamic Platform Optimizer)-functie: v “Dynamic Platform Optimizer” op pagina 196 v “Een Dynamic Platform Optimizer-bewerking starten en stoppen” op pagina 196 De volgende informatie is bijgewerkt voor de DPO (Dynamic Platform Optimizer)-functie: v “Configuratievereisten en beperkingen voor het onderbreken van een logische partitie” op pagina 98 v “Vast toegewezen geheugen dynamisch beheren” op pagina 199 v “Performanceoverwegingen voor logische partities” op pagina 262

Mei 2012 De volgende informatie is nieuw of bijgewerkt voor de functie Trusted Firewall: v “Betrouwbare firewall” op pagina 94 De volgende informatie wordt bijgewerkt voor de partities IBM i die kunnen worden verplaatst van het ene systeem naar het andere: v “Logische partities met IBM i maken op een nieuw of een nog niet gepartitioneerd beheerd systeem” op pagina 113

Dec 2011 De volgende updates zijn aangebracht in deze content: v Op de VIOS versie 2.2.1.3 of nieuwer kunt u een cluster maken die bestaat uit tot vier VIOS-partities die zijn aangesloten op de gemeenschappelijke pool en toegang heeft tot gedistribueerd geheugen. De volgende informatie is bijgewerkt voor gemeenschappelijke opslagpools: – “Virtuele adapters” op pagina 61

Okt 2011 De volgende updates zijn aangebracht in deze content: v Met de HMC Versie 7.7.4 of hoger en POWER7-processorservers met firmwareversie 7.4 of hoger, kunt u Virtual Trusted Platform Module (VTPM) inschakelen op een logische AIX-partitie. Een logische partitie die is ingeschakeld voor VTPM, beschikt over de voorziening Trusted Boot. Trusted Boot is een oplossing die wordt ondersteund op de Power Security and Compliance (PowerSC) Standard Edition. De volgende informatie is nieuw of bijgewerkt voor logische partities die beschikken over de voorziening Trusted Boot: – “Trusted Boot” op pagina 93 – “Configuratievereisten en beperkingen voor het onderbreken van een logische partitie” op pagina 98 – “Controleren of de server VTPM (Virtual Trusted Platform Module) ondersteunt” op pagina 100 – “Een Virtual Trusted Platform Module in- of uitschakelen voor een logische partitie” op pagina 132 – “Logische partitie maken met Virtual Trusted Platform-mogelijkheid” op pagina 133 – “Instellingen van Virtual Trusted Platform Module afbeelden” op pagina 134 Logische partitionering

3

v De HMC Versie 7.7.4 of hoger biedt een voorziening voor provisioning van gemeenschappelijke opslagpools. De volgende informatie is nieuw of bijgewerkt voor gemeenschappelijke opslagpools: – “Een virtuele schijf voor een logische VIOS-partitie maken met behulp van de HMC” op pagina 165 – “Een virtuele schijf voor een logische VIOS-partitie wijzigen met behulp van de HMC” op pagina 220

Mei 2011 De volgende updates zijn aangebracht in deze content: v Op servers met POWER7-processors, en firmware van versie 7.3 of hoger, en HMC versie 7.7.3 of hoger, kunt u een logische IBM i-partitie inclusief besturingssysteem en toepassingen onderbreken. Wanneer een logische IBM i-partitie wordt onderbroken, wordt de status van de logische partitie opgeslagen in permanent geheugen, en worden de serverresources die worden gebruikt door de logische partitie beschikbaar gesteld voor andere logische partities. De werking van de onderbroken logische partitie en de toepassingen op deze partitie kunnen worden hervat op hetzelfde systeem. Onderstaande informatie is nieuw of gewijzigd voor IBM i-partities met de functie Onderbreken/Hervatten: – “Configuratievereisten en beperkingen voor het onderbreken van een logische partitie” op pagina 98 – “Logische partities met IBM i maken op een nieuw of een nog niet gepartitioneerd beheerd systeem” op pagina 113 – “Het onderbreken van een logische partitie mogelijk maken” op pagina 129 v Als u HMC versie 7.7.3 of hoger gebruikt, kunt u de opdrachtregelinterface gebruiken om de standaardwaarde van de HPT-ratio te vervangen. Onderstaande informatie is nieuw of gewijzigd voor de HPT-ratio: – “Geheugen” op pagina 26

December 2010 In de inhoud zijn de volgende updates aangebracht: v Met de HMC versie 7 release 7.2.0 of nieuwer, kunt u een draaiende logische AIX- of Linux-partitie met besturingssysteem en toepassingen onderbreken. Alleen op processors gebaseerde POWER7-servers ondersteunen de functies voor onderbreken en hervatten. Wanneer een logische partitie wordt onderbroken, wordt de status van de logische partitie opgeslagen in permanent geheugen, en worden de serverresources die worden gebruikt door de logische partitie beschikbaar gesteld voor gebruik door andere logische partities. Op een later tijdstip kan de werking van de onderbroken logische partitie en de toepassingen op deze partitie worden hervat. Onderstaande informatie is nieuw of gewijzigd voor -partities met de functie Onderbreken/Hervatten: – – – – – – –

“Hardware Management Console - Werkstation- en console-opties” op pagina 59 “Configuratievereisten voor gemeenschappelijk geheugen” op pagina 95 “Configuratievereisten en beperkingen voor het onderbreken van een logische partitie” op pagina 98 “Controleren of de server partities ondersteunt die kunnen worden onderbroken” op pagina 100 “Controleren dat de logische partitie kan worden onderbroken” op pagina 100 “Logische partitie maken met mogelijkheid tot aanhouden” op pagina 128 “Het onderbreken van een logische partitie mogelijk maken” op pagina 129

– “Een logische partitie onderbreken” op pagina 130 v In VIOS versie 2.2.0.11, Fix Pack 24, Service Pack 1 of nieuwer, kunt u een cluster maken van slechts één VIOS-partitie die die is aangesloten op de gemeenschappelijke pool en toegang heeft tot gedistribueerd geheugen. De volgende informatie is nieuw of bijgewerkt voor gemeenschappelijke opslagpools: – “Virtuele adapters” op pagina 61 – “Gemeenschappelijke Ethernet-adapter maken voor een logische VIOS-partitie met behulp van de HMC” op pagina 164

4


September 2010 In de inhoud zijn de volgende updates aangebracht: v U kunt meerdere virtuele LAN's (VLAN's) toewijzen aan een al geconfigureerde virtuele Ethernetadapter die wordt gebruikt door een actieve logische partitie, zonder dat de logische partitie opnieuw moet worden opgestart. Voor en actieve logische partitie kunt u ook de VLAN's verwijderen of wijzigen. De onderstaande informatie is nieuw of bijgewerkt voor het wijzigen van VLAN's: – “Een virtuele Ethernet-adapter configureren” op pagina 154 – “De VLAN-ID's van een virtuele Ethernet-adapter wijzigen” op pagina 155 v U kunt de QoS (Quality of Service)-prioriteitsniveaus configureren voor de virtuele Ethernet-adapter die door een logische partitie wordt gebruikt. De onderstaande informatie is nieuw voor het configureren van QoS (Quality of Service)-prioriteitsniveaus: – “Quality of Service-prioriteit configureren voor een virtuele Ethernet-adapter” op pagina 156 v U kunt de MAC-adresfuncties configureren die worden toegewezen aan een virtuele Ethernet-adapter en de LHEA (Logical Host Ethernet Adapter) die wordt gebruikt door een logische partitie. De onderstaande informatie is nieuw voor MAC-adresfuncties: – “MAC-adresopties instellen met behulp van de HMC” op pagina 157 – “MAC-adresfuncties configureren voor een virtuele Ethernet-adapter” op pagina 157

Februari 2010 In de inhoud zijn de volgende updates aangebracht: v Informatie is toegevoegd en verwijderd voor servers met een POWER7-processor: – U kunt een systeemplan maken met behulp van de Hardware Management Console (HMC). De HMC verzamelt echter geen gegevens voor VIOS. – Met behulp van de HMC kunt u een systeemplan op een server implementeren. De HMC maakt de logische partities en configureert de bijbehorende resources op basis van de voorwaarden die in het systeemplan zijn gedefinieerd. De HMC implementeert echter niet de omgeving voor het besturingssysteem en de VIOS-resources. – Met behulp van de System Planning Tool (SPT) kunt u een systeemplan voor een server maken dat door de Integrated Virtualization Manager wordt beheerd. Vervolgens kunt u het systeemplan gebruiken om een systeem te ordenen. U kunt de Integrated Virtualization Manager (IVM) echter niet gebruiken om een systeemplan weer te geven, te importeren, te exporteren, te maken, te implementeren of te verwijderen. – Met Operations Console kunt u via een netwerk (LAN-verbinding) verbinding maken met logische partities in IBM i. U kunt de twinaxconsole of Operations Console niet gebruiken in combinatie met een console die op een seriële poort is aangesloten die eigendom is van de logische partitie opIBM i (die rechtstreeks is aangesloten). – Servers op basis van een POWER7-processor ondersteunen geen I/O-pools voor logische partities op IBM i. – Servers op basis van een POWER7-processor bieden geen ondersteuning voor de functie HSL OptiConnect voor logische partities op IBM i. v U kunt de geheugencapaciteit van een logische partitie op AIX uitbreiden doorActive Memory Expansion te configureren. Met Active Memory Expansion kan de logische partitie meer werk verrichten met dezelfde hoeveelheid geheugen. Onderstaande informatie is nieuw of gewijzigd voorActive Memory Expansion: – “Active Memory Expansion voor logische AIX-partities” op pagina 57 – “Voorbereiding van de configuratie van Active Memory Expansion” op pagina 94 – “Aanvullende logische partities maken” op pagina 126 – “Aanvullende partitieprofielen maken” op pagina 135 – “Active Memory Expansion voor logische partities opAIX configureren” op pagina 153 Logische partitionering

5

– “De activeringscode voor Active Memory Expansion opgeven” op pagina 167 – “De Active Memory Expansion-factor voor logische partities op AIX wijzigen” op pagina 200 – “De configuratie van Active Memory Expansion aanpassen om de prestaties te verbeteren” op pagina 262 v Met versie 7, release 7.1.0 of hoger van de HMC kunt u een logische partitie activeren op basis van de huidige configuratie in plaats van een partitieprofiel. Logische partities starten sneller als ze worden geactiveerd op basis van de huidige configuratiegegevens in plaats van een partitieprofiel. Onderstaande informatie is nieuw of gewijzigd voor snelle activering: – “Partitieprofiel” op pagina 11 – “Een logische partitie activeren op basis van de huidige configuratie” op pagina 180

Logische partities - Overzicht Logische partities bieden de mogelijkheid om een server te laten werken als twee of meer onafhankelijke servers. Wanneer u een server op die manier gebruikt, verdeelt u de resources op de server over subsets die logische partities worden genoemd. U kunt software op een logische partitie installeren en de logische partitie vervolgens uitvoeren als een onafhankelijke logische server met de resources die u aan de logische partitie hebt toegewezen. U kunt processors, geheugen en I/O-apparatuur toevoegen aan logische partities. Op logische partities kunt u werken met het besturingssysteem AIX, IBM i, Linux, en de Virtual I/O Server. De Virtual I/O Server levert virtuele I/O-resources aan andere logische partities die werken met de algemene besturingssystemen. Logische partities delen een aantal systeemkenmerken, zoals het serienummer van het systeem, het systeemmodel en de featurecode van de processor. Alle andere systeemkenmerken kunnen per logische partitie verschillen. U kunt maximaal 1000 logische partities maken op een server. Voor het maken van logische partities op uw servers dient u hulpprogramma's te gebruiken. Het hulpprogramma dat u kunt gebruiken om een logische partitie te maken op een server is afhankelijk van het servermodel en van de besturingssystemen en functies die u op de server wilt gebruiken.

Voordelen van logische partitionering Door logische partities te maken op uw server, kunt u de servers samenbundelen, systeemresources gemeenschappelijk gebruiken, gemengde omgevingen maken en geïntegreerde clusters uitvoeren. De volgende scenario's illustreren de voordelen van partitionering van uw server: Servers samenvoegen Een server met logische partities verkleint het aantal servers dat binnen een bedrijf nodig is. U kunt meerdere servers consolideren in één systeem met logische partities. Hierdoor hoeven geen kosten te worden gemaakt voor aanschaf van extra apparatuur. Resources gemeenschappelijk gebruiken Als dat nodig is, kunt u resources snel en gemakkelijk verplaatsen van de ene logische partitie naar de andere. Met technologieën zoals Micro-Partitioning kunnen processorresources automatisch onderling worden gedeeld door de logische partities die gebruikmaken van een gemeenschappelijke processorpool. Zo kunt u met de PowerVM Active Memory Sharing-technologie geheugenresources automatisch gemeenschappelijk laten gebruiken door logische partities die werken met een gemeenschappelijke geheugenpool. Door middel van andere technologieën, zoals dynamische partitionering, kunt u resources handmatig naar, uit en tussen actieve logische partities verplaatsen zonder de logische partities te hoeven stoppen en weer opnieuw te starten. Onafhankelijke servers onderhouden Door een deel van de resources (schijfopslageenheid, processors, geheugen en I/O-apparaten) toe

6


te wijzen aan een logische partitie, wordt software logisch geïsoleerd. Logische partities hebben, indien correct geconfigureerd, ook een bepaalde tolerantie voor hardwarefouten. Batchtaken en 5250 OLTP-taken (online transaction processing), die mogelijk niet goed kunnen worden gecombineerd op één machine, kunnen geïsoleerd worden uitgevoerd op aparte partities. Een gecombineerde productie- en testomgeving maken U kunt een gecombineerde productie- en testomgeving maken op dezelfde server. Op de logische productiepartitie kunnen de bedrijfstoepassingen worden uitgevoerd en de logische testpartitie kan worden gebruikt om software te testen. Een (niet-geplande) fout in een logische testpartitie levert geen onderbrekingen op van de normale bedrijfsprocessen. Productie- en testomgeving samenvoegen Partitionering maakt het mogelijk om aparte logische partities toe te wijzen voor productie- en testservers, zodat u geen extra hardware en software hoeft aan te schaffen. Nadat het testen is voltooid, kunnen de resources die aan de logische testpartitie zijn toegewezen, weer worden toegewezen aan de logische productiepartitie of aan een ander onderdeel. Als nieuwe projecten worden ontwikkeld, kunnen deze worden gebouwd en getest met dezelfde apparatuur waarop ze uiteindelijk worden geïmplementeerd. Geïntegreerde clusters gebruiken Bij gebruik van toepassingssoftware voor hoge beschikbaarheid kan de gepartitioneerde server werken als een geïntegreerd cluster. U kunt een geïntegreerd cluster gebruiken om de server te beschermen tegen niet-geplande fouten in een logische partitie. Het gebruik van logische partities heeft veel voordelen, maar houd voordat u gaat werken met logische partities wel rekening met de onderstaande opmerkingen. v Processor- en geheugenstoringen kunnen leiden tot algemene serverproblemen met alle logische partities. (Een storing in een specifiek I/O-apparaat is alleen van invloed op de logische partitie waartoe het apparaat behoort.) Om de kans op een systeemstoring te beperken, kunt u gebruikmaken van de ASMI (Advanced System Management Interface), waarmee u de server zo kunt instellen dat processors of geheugenmodules waarin een storing optreedt, automatisch uit de configuratie worden verwijderd. Nadat de server de processor of geheugenmodule heeft gedeconfigureerd, blijft de server actief maar wordt geen gebruik meer gemaakt van de uit de configuratie verwijderde processor of geheugenmodule. v Het beheer van een samengevoegd systeem kan in sommige opzichten ingewikkelder zijn dan het beheer van meerdere kleine systemen, met name als de resources in het samengestelde systeem op de grens van hun capaciteit functioneren. Als u verwacht dat u in de buurt van de maximale capaciteit van de server komt, kunt u overwegen een servermodel aan te schaffen dat geschikt is voor Capacity on Demand (CoD). Verwante informatie: Capacity on Demand

Resources gemeenschappelijk gebruiken op logische partities Hoewel elke logische partitie fungeert als een onafhankelijke server kunnen de logische partities op een server bepaalde resources onderling delen. Met deze mogelijkheid om resources met meerdere logische partities gemeenschappelijk te gebruiken kunt u het resourcegebruik op de server optimaliseren en de serverresources daar inzetten waar ze het meest nodig zijn. De onderstaande lijst illustreert een aantal manieren waarop logische partities resources kunnen delen. Voor sommige servermodellen zijn de functies in deze lijst opties waarvoor u een activeringscode moet verkrijgen en invoeren: v Door middel van Micro-Partitioning (ofwel gemeenschappelijke gegevensverwerking) kunnen logische partities de processors in gemeenschappelijke processorpools onderling delen. Aan elke logische partitie die gebruikmaakt van gemeenschappelijke processors wordt vanuit zijn pool een specifieke hoeveelheid processorcapaciteit toegekend. Elke logische partitie wordt standaard zo ingesteld dat de logische Logische partitionering

7

partitie niet meer dan de toegewezen processorkracht gebruikt. U kunt desgewenst een logische partitie zo instellen dat de logische partitie de processorkracht gebruikt die niet wordt benut door andere logische partities in de gemeenschappelijk processorpool. Als u de logische partitie zo instelt dat de deze ongebruikte processorkracht kan gebruiken, wordt de hoeveelheid gebruikte processorkracht alleen beperkt door de virtuele processorinstellingen van de logische partitie en de ongebruikte processorcapaciteit in de gemeenschappelijke processorpool die door de logische partitie wordt gebruikt. v Logische partities kunnen gemeenschappelijk gebruikmaken van het geheugen in de gemeenschappelijke geheugenpool, met behulp van de PowerVM Active Memory Sharing-technologie (of gemeenschappelijk geheugen). In plaats een vast toegewezen hoeveelheid fysiek geheugen toe te wijzen aan elke logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna ook gemeenschappelijke geheugenpartities genoemd), levert de hypervisor waar nodig voortdurend fysiek geheugen uit de pool van gemeenschappelijk geheugen aan de gemeenschappelijke geheugenpartities. De hypervisor verschaft gedeelten van de pool van gemeenschappelijk geheugen die momenteel niet worden gebruikt door gemeenschappelijke geheugenpartities aan andere gemeenschappelijke geheugenpartities die wel extra geheugen nodig hebben. Als een partitie met gemeenschappelijk geheugen meer geheugen nodig heeft dan de actuele hoeveelheid ongebruikt geheugen in de pool van gemeenschappelijk geheugen, slaat de hypervisor een deel van het geheugen van de partitie met gemeenschappelijk geheugen op in het hulpgeheugen. Toegang tot het hulpgeheugen wordt verzorgd door een logische Virtual I/O Server-partitie. Wanneer het besturingssysteem probeert toegang te krijgen tot de gegevens in het hulpgeheugen, draagt de hypervisor een Virtual I/O Server op om de gegevens op te halen uit het hulpgeheugen en deze te verplaatsen naar de gemeenschappelijke geheugenpool. Hierdoor krijgt het besturingssysteem toegang tot de gegevens. De PowerVM Active Memory Sharing-technologie is beschikbaar met de hardwarevoorziening PowerVM Enterprise Edition, die tevens de licentie voor de Virtual I/O Server-software bevat. v Met functie voor dynamische partitionering kunt u resources handmatig naar, uit en tussen actieve logische partities verplaatsen zonder de logische partities te hoeven stoppen en weer opnieuw te starten. Op die manier kunt u apparatuur delen die slechts zo nu en dan door logische partities wordt gebruikt. Als de logische partities op uw server bijvoorbeeld incidenteel gebruikmaken van een optisch schijfstation, kunt u één optisch schijfstation als gewenst apparaat aan meerdere logische partities toewijzen. Het optische schijfstation behoort dan altijd maar aan één logische partitie tegelijk toe, maar u kunt dat station naar behoefte met behulp van dynamische partitionering van de ene naar de andere logische partitie verplaatsen. Dynamische partitionering wordt niet ondersteund op servers die worden beheerd met behulp van de Virtual Partition Manager. v Door middel van virtuele I/O kunnen logische partities I/O-resources op andere logische partities openen en gebruiken. Met virtueel Ethernet kunt u bijvoorbeeld een virtueel LAN maken waarin de logische partities op uw server onderling worden verbonden. Als een van de logische partities op de server een fysieke Ethernet-adapter heeft die is verbonden met een extern netwerk, kunt u via de configuratie van het besturingssysteem van die logische partitie het virtuele LAN verbinden met de fysieke Ethernet-adapter. Op die manier kunnen de logische partities op de server een fysieke Ethernetverbinding gemeenschappelijk gebruiken voor een extern netwerk. v Met een Host Ethernet Adapter (HEA) of IVE (Integrated Virtual Ethernet), kunnen meerdere logische partities op hetzelfde server-systeem één fysieke Ethernet-adapter delen. In tegenstelling tot andere typen I/O-apparaten kunt u de HEA zelf nooit aan een logische partitie toewijzen. In plaats daarvan kunnen meerdere logische partities rechtstreeks verbinding maken met de HEA en gebruik maken van de HEA-resources. Dit maakt het mogelijk dat deze logische partities via de HEA toegang krijgen tot externe netwerken zonder dat er een Ethernetbrug op een andere logische partitie hoeft te worden gebruikt. v De SR-IOV (single root I/O virtualization)-specificatie definieert uitbreidingen voor de PCI Express (PCIe)-specificatie. Met SR-IOV is virtualisatie mogelijk voor de fysieke poorten van een adapter, zodat de poorten kunnen worden gedeeld door meerdere partities die tegelijkertijd actief zijn. Een enkele fysieke Ethernet-poort kan bijvoorbeeld worden weergegeven als een aantal afzonderlijke fysieke apparaten. Verwante onderwerpen:

8


“Gemeenschappelijke processors” op pagina 21 Gemeenschappelijke processors zijn fysieke processors waarvan de verwerkingscapaciteit gemeenschappelijk wordt gebruikt door meerdere logische partities. De mogelijkheid om fysieke processors te delen en deze gemeenschappelijk te laten gebruiken door meerdere logische partities wordt de Micro-Partitioning-technologie genoemd. “Gemeenschappelijk geheugen” op pagina 30 U kunt uw systeem zo configureren dat meerdere logische partities gemeenschappelijk gebruikmaken van een pool van fysiek geheugen. Een gemeenschappelijke geheugenomgeving omvat de gemeenschappelijke geheugenpool, logische partities die werken met het gemeenschappelijke geheugen in deze pool, logisch geheugen, I/O-geheugen, ten minste één logische Virtual I/O Server-partitie en apparatuur voor pagingruimten.

Beheerde systemen Een beheerd systeem bestaat uit een enkele fysieke server plus de resources die op de fysieke server zijn aangesloten. De fysieke server en de daarmee verbonden resources worden beheerd als één eenheid. De gekoppelde resources kunnen bestaan uit uitbreidingseenheden, towers en laden en SAN-resources ((storage area network) die aan de server zijn toegewezen. U kunt een enkel besturingssysteem op een beheerd systeem installeren en het beheerde systeem als een enkele server gebruiken. Daarnaast kunt u een partitioneringstool, zoals de Hardware Management Console (HMC) of de Integrated Virtualization Manager gebruiken om meerdere logische partities op het beheerde systeem te maken. Met de partitioneringstool beheert u de logische partities op het beheerde systeem.

Standaard fabrieksconfiguratie De standaard fabrieksconfiguratie die u van uw leverancier ontvangt, is een niet gepartitioneerd beheerd systeem. Wanneer uw systeem de standaard fabrieksconfiguratie heeft, kunt u een besturingssysteem installeren op het beheerde systeem en dit systeem gaan gebruiken als niet-gepartitioneerde server. In deze situatie is het niet nodig het systeem te beheren met behulp van een Hardware Management Console (HMC). Als u er voor kiest HMC aan te sluiten op een beheerd systeem dat nog de standaard fabrieksconfiguratie heeft, met een ander doel dan het maken van partities (bijvoorbeeld om Capacity on Demand te activeren), worden alle fysieke hardwareresources op het systeem automatisch toegewezen aan de logische partitie. Als u nieuwe fysieke hardwareresources toevoegt aan het beheerde systeem, worden deze resources automatisch toegewezen aan de logische partitie. Om deze nieuwe resources te kunnen gebruiken, moet u deze resources echter eerst dynamisch toevoegen aan de logische partitie of anders de logische partitie opnieuw opstarten. U hoeft geen wijzigingen in partitionering te maken op de server als u dit niet wilt. Als u de HMC echter gebruikt voor het maken, wissen, wijzigen, kopiëren of activeren van logische partities of partitieprofielen van het beheerde systeem, bevindt het systeem zich in de partitiewerkstand. In dat geval moet u de HMC gebruiken voor het beheren van het beheerde systeem. Als de server minstens één logische IBM i-partitie heeft, moet u de eigenschappen van het beheerde systeem ook wijzigen op de HMC, zodat één van de logische IBM i-partities op het beheerde systeem de servicepartitie wordt voor het beheerde systeem. Als een beheerd systeem wordt beheerd met een HMC, en u wilt het beheerde systeem terugbrengen naar een niet-gepartitioneerde toestand, of als u het beheerde systeem wilt partitioneren met behulp van de Integrated Virtualization Manager of de Virtual Partition Manager, moet u een speciale procedure uitvoeren om de server te resetten. Beheerde systemen die zijn gepartitioneerd met de Integrated Virtualization Manager, worden niet beheerd met een HMC. Als een beheerd systeem wordt beheerd met de Integrated Virtualization Manager, is het niet nodig de server te resetten om het beheerde systeem te laten terugkeren naar een nietgepartitioneerde toestand. U hoeft de server ook niet te resetten als u in plaats van de Integrated Virtualization Manager wilt gaan werken met een HMC. Als u wilt overschakelen naar het gebruik van Logische partitionering

9

een HMC, maakt u een backup van de gegevens op elke logische partitie, sluit u de HMC aan op de server, maakt u de logische partities en zet u de gegevens terug in de geheugenruimten die zijn toegewezen aan de afzonderlijke logische partities. Verwante onderwerpen: “Tools voor logische partitionering” Voor het maken van logische partities op uw servers dient u hulpprogramma's te gebruiken. Het hulpprogramma dat u kunt gebruiken om een logische partitie te maken op een server is afhankelijk van het servermodel en van de besturingssystemen en functies die u op de server wilt gebruiken. Verwante taken: “Het beheerde systeem terugzetten naar een niet-gepartitioneerde configuratie” op pagina 150 U kunt de Hardware Management Console (HMC) en de ASMI (Advanced System Management Interface) gebruiken voor het wissen van alle logische partities en voor het terugzetten van het beheerde systeem naar een niet-gepartitioneerde configuratie. Als u het beheerde systeem opnieuw instelt, worden alle fysieke hardwareresources toegewezen aan een enkele logische partitie. Op deze manier kunt u het beheerde systeem gebruiken alsof het een enkele niet gepartitioneerde server is. Verwante informatie: Capacity Upgrade on Demand activeren

Tools voor logische partitionering Voor het maken van logische partities op uw servers dient u hulpprogramma's te gebruiken. Het hulpprogramma dat u kunt gebruiken om een logische partitie te maken op een server is afhankelijk van het servermodel en van de besturingssystemen en functies die u op de server wilt gebruiken.

Hardware Management Console De Hardware Management Console (HMC) is een hardwareapparaat dat u kunt gebruiken om een of meer beheerde systemen te configureren of te beheren. U kunt de HMC gebruiken om logische partities te maken en te beheren en Capacity Upgrade on Demand te activeren. De HMC communiceert met behulp van servicetoepassingen met beheerde systemen om informatie te vinden, te bundelen en voor analyse naar de serviceafdeling van IBM te verzenden. De HMC levert ook de werkstationemulatie voor de logische partities op uw beheerde systeem. U kunt verbinding maken met logische partities vanaf de HMC zelf of u kunt de HMC zodanig instellen dat u op afstand verbinding met de logische partities kunt maken via de HMC. De werkstationemulatie van HMC zorgt voor een betrouwbare verbinding die u kunt gebruiken als er geen ander werkstation is aangesloten of operationeel is. De werkstationemulatie van de HMC is handig bij de eerste systeemconfiguratie, voordat u het werkstation van uw keuze hebt geconfigureerd.

HMC

AIX

Partitie 2 IBM i

Serverfirmware

Partitie 3 Linux

IPHAT507-02

Partitie 1

In deze afbeelding ziet u de logische partities en de serverfirmware op de server. De serverfirmware is de code die is opgeslagen in het systeemflashgeheugen van de server. De serverfirmware zorgt rechtstreeks voor de besturing van de resources die aan de server zijn toegewezen en voor de communicatie tussen de logische partities op de server. De HMC maakt verbinding met de serverfirmware en geeft aan hoe resources door de serverfirmware aan het beheerde systeem worden toegewezen.

10


Als u één HMC gebruikt om een server te beheren en als vervolgens op de HMC een storing optreedt of wanneer de verbinding met de serverfirmware wordt verbroken, dan blijft de server gewoon werken, maar kunt u geen wijzigingen meer aanbrengen in de configuratie van de logische partities op de server. U kunt desgewenst een extra HMC aansluiten als backup en als reserveverbinding tussen de server en service en support. Partitionering met behulp van de HMC wordt ondersteund op alle IBM Power Systems-modellen, maar voor bepaalde modellen moet u een PowerVM Editions-activeringscode opgeven, voordat u het beheerde systeem kunt partitioneren. Partitieprofiel: Een partitieprofiel is een record op de Hardware Management Console (HMC) waarmee een mogelijke configuratie voor een logische partitie wordt opgegeven. Als u een logische partitie met behulp van een partitieprofiel activeert, probeert het beheerde systeem de logische partitie met behulp van de configuratiegegevens in het partitieprofiel te starten. In een partitieprofiel worden de gewenste systeemresources voor de logische partitie opgeven en het minimum- en maximumaantal systeemresources dat de logische partitie kan bevatten. De systeemresources die in een partitieprofiel worden opgegeven, zijn processors, geheugen en I/O-resources. Het partitieprofiel kan ook bepaalde instellingen voor de werking van de logische partitie bevatten. U kunt een partitieprofiel bijvoorbeeld zodanig instellen dat, indien geactiveerd, de logische partitie automatisch wordt gestart wanneer het beheerde systeem wordt ingeschakeld. Elke logische partitie op een beheerd systeem die door een HMC wordt beheerd, heeft ten minste één partitieprofiel. Als u wilt kunt u voor een logische partitie extra partitieprofielen maken met verschillende resourcespecificaties. Als u meerdere partitieprofielen maakt, kunt u elk partitieprofiel in de logische partitie instellen als standaardpartitieprofiel. Als u geen specifiek partitieprofiel opgeeft, activeert de HMC het standaardprofiel. Er kan maar één partitieprofiel tegelijk actief zijn. Als u voor een logische partitie een ander partitieprofiel wilt activeren, moet u de logische partitie eerst afsluiten. Een partitieprofiel wordt aangegeven met een logisch partitie-ID en een profielnaam. Logische partitieID's zijn gehele getallen die worden gebruikt voor het aanduiden van elke logische partitie die u op een beheerd systeem maakt, en profielnamen worden gebruikt voor het aanduiden van de partitieprofielen die u voor elke logische partitie maakt. Elk partitieprofiel op een logische partitie moet een unieke naam hebben, maar u kunt de naam van een partitieprofiel gebruiken voor verschillende logische partities op een enkel beheerd systeem. Zo kan logische partitie 1 niet meer dan één partitieprofiel met de naam normaal hebben, maar kunt u een partitieprofiel normaal maken voor elke logische partitie op het beheerde systeem. Als u een partitieprofiel maakt, worden alle resources die op uw systeem beschikbaar zijn door de HMC afgebeeld. In de HMC wordt niet gecontroleerd of een ander partitieprofiel momenteel gebruikmaakt van een deel van deze resources. Hierdoor bestaat de kans dat de resources dubbel worden toegewezen. Als u een logische partitie met behulp van een partitieprofiel activeert, probeert het systeem de logische partitie met behulp van de resources in het partitieprofiel te starten. Als het minimumaantal resources dat in het partitieprofiel is opgegeven, niet beschikbaar is op het beheerde systeem, kan de logische partitie niet worden gestart met behulp van het partitieprofiel. Stel dat u bijvoorbeeld vier processors op het beheerde systeem hebt. Logische partitie 1 met partitieprofiel A beschikt over drie processors, terwijl logische partitie 2 met partitieprofiel B beschikt over twee processors. Als u beide partitieprofielen tegelijk probeert te activeren, wordt de logische partitie met partitieprofiel B niet geactiveerd omdat u te veel processorresources hebt vastgelegd. Wanneer u een logische partitie afsluit en de logische partitie reactiveert door middel van een partitieprofiel, overschrijft het partitieprofiel de resourcespecificaties van de logische partitie met de resourcespecificaties uit het partitieprofiel. Resourcewijzigingen die u met behulp van dynamische Logische partitionering

11

partitionering voor de logische partitie aanbrengt, gaan verloren wanneer u de logische partitie opnieuw activeert met een partitieprofiel. Dit is wenselijk wanneer u de wijzigingen die in de logische partitie zijn aangebracht via dynamische partitionering ongedaan wilt maken. Dit is niet wenselijk wanneer u de logische partitie opnieuw wilt activeren met de resourcespecificaties die de logische partitie had toen u het beheerde systeem de laatste keer afsloot. Daarom is het een goed idee om uw partitieprofielen altijd bij te werken met de laatste resourcespecificaties. U kunt de huidige configuratie van de logische partitie opslaan als partitieprofiel. Hierdoor voorkomt u dat u partitieprofielen handmatig moet wijzigen. Als u een logische partitie afsluit waarvan de partitieprofielen niet zijn bijgewerkt, en de logische partitie is ingesteld om automatisch op te starten wanneer het beheerde systeem wordt gestart, kunt u de resourcespecificaties op die logische partitie behouden door het volledige beheerde systeem opnieuw op te starten met behulp van de optie Partitie automatisch starten. Wanneer de logische partities automatisch worden gestart, hebben ze de resourcespecificaties die ze hadden toen het beheerde systeem de laatste keer werd afgesloten. U activeert een logische partitie door minimaal eenmaal een partitieprofiel te activeren. Vervolgens kunt u de logische partitie activeren, op basis van de huidige configuratiegegevens die in de hypervisor zijn opgeslagen. Logische partities starten sneller als ze op basis van de huidige configuratiegegevens worden gestart in plaats van een partitieprofiel. Verwante taken: “Configuratie van een logische partitie opslaan in een partitieprofiel” op pagina 218 U kunt de huidige configuratie van een logische partitie opslaan in een nieuw partitieprofiel, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Gebruik deze procedure wanneer u de configuratie van een logische partitie wijzigt via dynamische partitionering en u wilt de wijzigingen niet verliezen wanneer u de logische partitie opnieuw activeert. Met deze procedure kunt u de gewijzigde configuratie opslaan in een nieuw partitieprofiel en hoeft u de gewijzigde resourcetoewijzingen niet handmatig in te voeren. Toewijzen van processorresources in partitieprofielen: Als u een partitieprofiel voor een logische partitie maakt, stelt u de gewenste minimum- en maximumaantallen processorresources in die u voor de logische partitie wilt gebruiken. De gewenste waarde is de hoeveelheid resources die aan de logische partitie wordt toegewezen als de resource op het beheerde systeem niet overbelast is. Als het gewenste aantal resources beschikbaar is als u het partitieprofiel activeert, wordt de logische partitie gestart met het gewenste aantal resources. Als het gewenste aantal resources echter niet beschikbaar is als u het partitieprofiel activeert, is er een tekort aan resources op uw beheerde systeem. Als het aantal resources dat beschikbaar is op het beheerde systeem gelijk is aan of groter is dan het minimumaantal resources in het partitieprofiel, wordt de logische partitie gestart met het beschikbare aantal resources. Als het minimumaantal resources niet wordt gehaald, wordt de logische partitie niet gestart. Als het beheerd systeem de configuratie ondersteund van meerdere gemeenschappelijke processorpools, kunt u de aantal processors begrenzen dat wordt gebruikt door een specifieke groep van logische partitie door een gemeenschappelijke processorpool te configureren voor deze logische partities en deze toe te wijzen aan die gemeenschappelijke processorpool. Als u bijvoorbeeld licenties per processor gebruikt voor IBM i, en u een beperkt aantal IBM i-licenties hebt voor uw beheerde systemen, kunt u een gemeenschappelijke processorpool maken voor de logische partities van IBM i op het beheerde systeem en het maximumaantal verwerkingseenheden voor die gemeenschappelijke processorpool instellen op het aantal licenties voor IBM i op het beheerde systeem. Als u een gemeenschappelijke processorpool configureert en logische partities toewijst aan die gemeenschappelijke processorpool, mag het aantal verwerkingseenheden dat wordt gebruikt door die logische partities plus het aantal verwerkingseenheden die zijn gereserveerd voor het gebruik van onbegrensde logische partitie binnen de gemeenschappelijke processorpool niet hoger zijn dat het maximumaantal verwerkingseenheden dat u instelt voor die gemeenschappelijke processorpool.

12


Wanneer u een partitieprofiel maakt dat is ingesteld voor gebruik van gedeelde processors, berekent de HMC een minimumaantal, een maximumaantal en een gewenst aantal virtuele processors voor het partitieprofiel. Deze berekening is gebaseerd op het minimum-, het maximum- en het gewenste aantal verwerkingseenheden die u opgeeft voor het partitieprofiel. Standaard worden de instellingen voor de virtuele processors als volgt berekend: v Het standaard minimumaantal virtuele processors is het minimumaantal verwerkingseenheden (naar boven afgerond op het eerstvolgende gehele getal). Als het minimumaantal verwerkingseenheden 0,8 is, is het standaard-minimumaantal virtuele processors 1. v Het standaard gewenste aantal virtuele processors is het gewenste aantal verwerkingseenheden (naar boven afgerond op het eerstvolgende gehele getal). Als het gewenste aantal verwerkingseenheden 2,8 is, is het gewenste standaardaantal virtuele processors 3. v Het standaardmaximumaantal virtuele processors is het maximumaantal verwerkingseenheden naar boven afgerond op het eerstvolgende gehele getal en vermenigvuldigd met twee). Als het maximumaantal verwerkingseenheden 3,2 is, is het standaardmaximumaantal virtuele processors 8 (4 keer 2). Wanneer u de logische partitie activeert met behulp van het partitieprofiel op de HMC wordt aan de logische partitie het gewenste aantal virtuele processors toegewezen. U kunt vervolgens met behulp van dynamische partitionering het aantal virtuele processors wijzigen in een getal tussen de minimum- en maximumwaarde, zo lang het aantal virtuele processors groter is dan het aantal verwerkingseenheden dat is toegewezen aan de logische partitie. Voordat u de standaardinstellingen wijzigt, moet een prestatiemodel worden uitgevoerd. U maakt bijvoorbeeld een partitieprofiel op de HMC met de volgende instellingen voor de processoreenheid: Minimumaantal verwerkingseenheden 1.25 Gewenst aantal verwerkingseenheden 3.80 Maximumaantal verwerkingseenheden 5.00 De standaardinstellingen voor virtuele processors voor dit partitieprofiel op de HMC zijn als volgt: Minimumaantal virtuele processors 2 Gewenst aantal virtuele processors 4 Maximumaantal virtuele processors 10 Wanneer u de logische partitie activeert met behulp van dit partitieprofiel op de HMC, ziet het besturingssysteem vier processors, omdat de logische partitie wordt geactiveerd met de gewenste waarde van vier virtuele processors. Elk van deze virtuele processors heeft 0,95 verwerkingseenheden, ter ondersteuning van het werk dat is toegewezen aan de processor. Nadat de logische partitie is geactiveerd, kunt u dynamische partitionering gebruiken om het aantal virtuele processors op de logische partitie te wijzigen in een aantal tussen 2 en 10, zo lang het aantal virtuele processors groter is dan het aantal verwerkingseenheden dat wordt toegewezen aan de logische partitie. Als u het aantal virtuele processors verhoogt, moet u er rekening mee houden dat u minder verwerkingscapaciteit hebt om het werk uit te voeren dat aan elke processor is toegewezen. Verwante onderwerpen: “Processors” op pagina 18 Een processor is een apparaat dat geprogrammeerde instructies verwerkt. Hoe meer processors u aan een logische partitie kunt toewijzen, hoe meer bewerkingen gelijktijdig door de logische partitie kunnen worden uitgevoerd. Toewijzen van geheugenresources in partitieprofielen: Als u een partitieprofiel voor een logische partitie maakt, stelt u de gewenste minimum- en maximumaantallen geheugenresources in die u voor de logische partitie wilt gebruiken. Logische partitionering

13

Wanneer u een partitieprofiel maakt dat u instelt om te werken met vast toegewezen geheugen, hebben de gewenste hoeveelheden geheugen en de minimum- en maximumhoeveelheden geheugen betrekking op het fysieke geheugen in het systeem. Als bij het activeren van het partitieprofiel de gewenste hoeveelheid fysiek geheugen beschikbaar is op het beheerde systeem, wordt de logische partitie gestart met de gewenste hoeveelheid fysiek geheugen. Als bij het activeren van het partitieprofiel de gewenste hoeveelheid fysiek geheugen niet beschikbaar is, is daarmee het fysieke geheugen op het beheerde systeem niet toereikend. Als in dat geval de op het beheerde systeem beschikbare hoeveelheid geheugen gelijk is aan, of groter dan, de minimumhoeveelheid fysiek geheugen in het partitieprofiel, wordt de logische partitie gestart met de beschikbare hoeveelheid fysiek geheugen. Als de minimumhoeveelheid fysiek geheugen niet beschikbaar is, wordt de logische partitie niet gestart. Wanneer u een partitieprofiel maakt waarin het gebruik van gemeenschappelijk geheugen is opgegeven, hebben de waarden voor de gewenste hoeveelheid en de minimum- en maximumhoeveelheden geheugen betrekking op het logische geheugen. Wanneer u het partitieprofiel activeert, wordt de logische partitie gestart met de gewenste hoeveelheid logisch geheugen. U kunt logisch geheugen dynamisch toevoegen en verwijderen voor een actieve logische partitie, mits het geheugen blijft liggen tussen de minimum- en maximumwaarden die zijn ingesteld in het partitieprofiel. Verwante onderwerpen: “Geheugen” op pagina 26 Processors gebruiken geheugen voor het tijdelijk vasthouden van gegevens. Geheugenvereisten voor logische partities zijn afhankelijk van de configuratie van de logische partitie, de toegewezen I/O-resources en de gebruikte toepassingen. Toewijzen van I/O-apparaten in partitieprofielen: I/O-apparaten worden per sleuf toegewezen aan partitieprofielen. De meeste I/O-apparaten kunnen als vereist of als gewenst aan een partitieprofiel op de HMC worden toegewezen. v Als een I/O-apparaat als vereist aan een partitieprofiel is toegewezen, dan kan dat partitieprofiel alleen met succes worden geactiveerd als het betreffende I/O-apparaat beschikbaar is en niet in gebruik is op een andere logische partitie. Ook kunt u nadat de logische partitie is gestart, het vereiste I/O-apparaat niet door middel van dynamische partitionering uit de actieve logische partitie verwijderen of verplaatsen naar een andere andere logische partitie. Deze instelling is handig voor apparatuur die vereist is voor de continue werking van de logische partitie (zoals voor schijfstations). v Als een I/O-apparaat als gewenst aan een partitieprofiel is toegewezen, dan kan dat partitieprofiel ook met succes worden geactiveerd als het betreffende I/O-apparaat niet beschikbaar is en op een andere logische partitie in gebruik is. Het gewenste I/O-apparaat kan ook worden gedeconfigureerd in het besturingssysteem of de systeemsoftware en worden verwijderd uit de draaiende logische partitie of worden verplaatst naar een andere logische partitie met behulp van dynamische partitionering. Dit is een praktische instelling voor apparatuur die u met meerdere logische partities gemeenschappelijk wilt gebruiken (zoals optische schijfstations of bandstations). De uitzondering op deze regel zijn host channel adapters (HCA's), die indien nodig aan partitieprofielen op de HMC worden toegevoegd. Elke fysieke HCA bevat een set met 64 globale, unieke ID's (GUID's) die aan partitieprofielen kunnen worden toegewezen. Hoewel u aan elk partitieprofiel meerdere GUID's kunt toewijzen, kunt u per fysieke HCA slechts één GUID aan hetzelfde partitieprofiel toewijzen. Verder kan elk GUID slechts door één logische partitie tegelijk worden gebruikt. U kunt verschillende partitieprofielen met hetzelfde GUID maken, maar er kan maar een van die partitieprofielen tegelijkertijd geactiveerd zijn. U kunt te allen tijde de instelling voor een willekeurig I/O-apparaat in een willekeurig partitieprofiel wijzigen van vereist in gewenst. Als u de instelling van een I/O-apparaat wijzigt van vereist in gewenst, wordt deze meteen van kracht, zelfs als de logische partitie actief is. Voorbeeld: u wilt een bandstation naar een andere logische partitie verplaatsen, terwijl dit I/O-apparaat vereist is in het actieve partitieprofiel van de oorspronkelijke logische partitie. U kunt het actieve partitieprofiel openen voor de

14


logische partitie van de bron, het gewenste bandstation instellen en vervolgens het bandstation deconfigureren en verplaatsen naar de andere logische partitie, zonder dat u de logische partities opnieuw hoeft te starten. Wanneer u een logische IBM i-partitie maakt met behulp van de HMC, moet u I/O-apparaten instellen voor het uitvoeren van bepaalde functies voor die logische IBM i-partitie. Verwante onderwerpen: “Tagged resources voor logische partities met IBM i” op pagina 75 Als u een logische partitie met IBM i maakt met behulp van de Hardware Management Console (HMC), moet u IOA's (I/O-adapters) labelen voor het uitvoeren van bepaalde functies voor die logische partitie met IBM i. Verwante verwijzing: “Virtuele adapters” op pagina 61 Met virtuele adapters kunt u logische partities met elkaar verbinden zonder dat u fysieke hardware hoeft te gebruiken. Besturingssystemen kunnen virtuele adapters net zo afbeelden, configureren en gebruiken als fysieke adapters. Afhankelijk van de besturingsomgeving die wordt gebruikt door de logische partitie kunt u virtuele Ethernet-adapters, virtuele glasvezeladapters, virtuele SCSI-adapters (Small Computer Serial Interface) en virtuele seriële adapters maken voor een logische partitie. Partitieprofielen die gebruikmaken van alle resources van het systeem: U kunt partitieprofielen op uw HMC maken waarmee alle resources op het beheerde systeem worden opgegeven. Als u een logische partitie met een dergelijk partitieprofiel activeert, worden alle resources van het beheerde systeem aan de logische partitie toegewezen. Als u extra resources aan het beheerde systeem toevoegt, worden de toegevoegde resources automatisch door het beheerde systeem aan de logische partitie toegewezen wanneer het profiel wordt geactiveerd. Het profiel moet worden geactiveerd terwijl de server zich in de status 'standby partitie' bevindt, omdat door automatisch opnieuw starten van de logische partitie geen zojuist toegevoegde processor- en geheugenresources worden toegewezen. U hoeft het partitieprofiel voor het beheerde systeem niet te wijzigen om de extra resources aan de logische partitie toe te wijzen. U kunt een logische partitie met een partitieprofiel waarin alle systeemresources zijn opgenomen, niet activeren als er nog een andere logische partitie actief is. Nadat de logische partitie met alle systeemresources is geactiveerd, kunt u de meeste processor-, geheugen- en I/O-resources uit de partitie verwijderen met behulp van dynamische partitionering. Vervolgens kunt u andere logische partities starten met de resources die u hebt vrijgemaakt. Voor de logische partitie waaraan aanvankelijk alle systeemresources zijn toegewezen, wordt impliciet een minimum aantal processor- en geheugenresources gereserveerd, zodat u niet al deze resources uit een dergelijke logische partitie kunt verwijderen. Verwante onderwerpen: “Resources voor logische partities dynamisch beheren” op pagina 195 Met de Hardware Management Console (HMC) kunt u processor-, geheugen-, en I/O-resources toevoegen, verwijderen of verplaatsen tussen actieve logische partities zonder dat de logische partities of het systeem opnieuw moeten worden gestart. Verwante taken: “Een logische SR-IOV-poort toewijzen aan een logische partitie” op pagina 130 U kunt een logische SR-IOV (single root I/O virtualization)-poort aan een logische partitie toewijzen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). “Logische SR-IOV-poorten dynamisch beheren” op pagina 213 U kunt dynamisch logische SR-IOV (single root I/O virtualization)-poorten aan actieve logische partities toevoegen met behulp van de Hardware Management Console (HMC).


15

Systeemprofiel: Een systeemprofiel is een geordende lijst partitieprofielen die wordt gebruikt door de Hardware Management Console (HMC) om de logische partities op een beheerd systeem in een bepaalde configuratie te starten. Als u het systeemprofiel activeert, probeert het beheerde systeem elk partitieprofiel in het systeemprofiel in de opgegeven volgorde te activeren. Een systeemprofiel helpt u bij het activeren of wijzigen van het beheerde systeem met behulp van een volledige configuratieset voor de logische partitie. Het is mogelijk dat u een systeemprofiel maakt waarvan de partitieprofielen meer resources aangeven dan er op het beheerde systeem beschikbaar zijn. U kunt de HMC gebruiken om het systeemprofiel te vergelijken met de beschikbare systeemresources en het totale aantal systeemresources. Met behulp van deze controle zorgt u ervoor dat de I/O-apparaten en verwerkingsresources niet dubbel zijn toegewezen en geactiveerd kunnen worden. Het controleproces schat de hoeveelheid geheugen die nodig is om alle partitieprofielen in het systeemprofiel te activeren. Het is mogelijk dat de controle van een systeemprofiel slaagt, maar dat er toch niet voldoende geheugen is om het profiel te activeren. In systeemprofielen kunnen geen partitieprofielen aanwezig zijn die werken met gemeenschappelijk geheugen. Met andere woorden, logische partities die werken met gemeenschappelijk geheugen kunnen niet worden geactiveerd met behulp van een systeemprofiel. Verwante taken: “Een systeemprofiel controleren” op pagina 195 Als u een systeemprofiel controleert, vergelijkt de Hardware Management Console (HMC) de resources die in het systeemprofiel zijn gedefinieerd met de resources die beschikbaar zijn op het beheerde systeem. Als voor het systeemprofiel meer resources nodig zijn dan op het beheerde systeem beschikbaar zijn, wordt op de HMC een bericht weergegeven.

Partitionering met Integrated Virtualization Manager Integrated Virtualization Manager is een browserinterface voor systeembeheer voor de Virtual I/O Servers. Integrated Virtualization Manager biedt u de mogelijkheid om logische partities te maken en beheren op een enkele server. Virtual I/O Server is software dat virtuele opslag en gemeenschappelijke Ethernet-resources levert aan de andere logische partities in het beheerde systeem. Virtual I/O Server is geen algemeen toepasbaar besturingssysteem waarop toepassingen kunnen worden uitgevoerd. Virtual I/O Server is geïnstalleerd op een logische partitie op de plaats van een algemeen toepasbaar besturingssysteem en wordt alleen gebruikt om virtuele I/O-resources te leveren aan andere logische partities met algemeen gangbare besturingssystemen. U gebruikt Integrated Virtualization Manager om aan te geven hoe deze resources worden toegewezen aan de andere logische partities. Als u Integrated Virtualization Manager wilt gebruiken, moet u eerst de Virtual I/O Server op een nietgepartitioneerde server installeren. Virtual I/O Server maakt automatisch een logische partitie voor zichzelf, die de beheerpartitie voor het beheerde systeem wordt genoemd. De beheerpartitie is de logische partitie van de Virtual I/O Server waarmee alle fysieke I/O-resources in het beheerde systeem worden beheerd. Nadat u de Virtual I/O Server hebt geïnstalleerd, kunt u een fysieke Ethernet-adapter op de server configureren zodat u met een computer met een browser verbinding kunt maken met Integrated Virtualization Manager. In deze afbeelding ziet u een IBM Power Systems-server of een IBM BladeCenter-bladeserver met de Power Architecture-technologie. De Virtual I/O Server bevindt zich in een eigen logische partitie en de logische clientpartities worden beheerd door de logische partitie met Virtual I/O Server. De browser op de PC maakt via een netwerk verbinding met de Integrated Virtualization Manager-interface, en u kunt Integrated Virtualization Manager gebruiken om de logische partities op de server te maken en te beheren.

16


PC met browser

Lan

Virtuele I/O-server

Besturingssysteem

Serverfirmware

Besturingssysteem IPHAT509-01

Besturingssysteem

Toewijzing van resources Als u de Integrated Virtualization Manager gebruikt om logische partities te maken, kunt u geheugen- en processorresources rechtstreeks aan logische partities toewijzen. Als een logische partitie gebruikmaakt van vast toegewezen processors, dient u het exacte aantal vast toegewezen processors op te geven voor de logische partitie. Als een logische partitie gebruikmaakt van gemeenschappelijke processors, kunt u het aantal virtuele processors voor de logische partitie opgeven, berekent de Integrated Virtualization Manager het aantal verwerkingseenheden dat aan de logische partitie wordt toegewezen, op basis van het aantal virtuele processors. Als de logische partitie gebruikmaakt van vast toegewezen geheugen, kunt u de hoeveelheid fysiek geheugen opgeven voor gebruik door de logische partitie. Als de logische partitie gebruikmaakt van gemeenschappelijk geheugen, kunt u de hoeveelheid logisch geheugen opgeven voor gebruik door de logische partitie. In alle gevallen wordt de door u toegewezen hoeveelheid resources aan de logische partitie ter beschikking gesteld vanaf het moment dat u de logische partitie maakt tot het moment dat u deze hoeveelheid wijzigt of dat u de logische partitie wist. Met de Integrated Virtualization Manager is het niet mogelijk meer processor en geheugenresources op te geven dan beschikbaar zijn. Elke logische partitie die met Integrated Virtualization Manager wordt gemaakt, heeft minimum- en maximumwaarden voor processors. Deze minimum- en maximumwaarden worden gebruikt wanneer u een programma voor het beheer van werkbelastingen gebruikt in het beheerde systeem, wanneer u het beheerde systeem na een processorstoring opnieuw opstart en wanneer u resources dynamisch verplaatst vanuit of naar de beheerpartitie van Virtual I/O Server. Standaard worden de minimum- en maximumwaarden ingesteld op dezelfde waarden als de feitelijke hoeveelheid beschikbaar gestelde resources. U kunt op elk moment de minimum- en maximumwaarden voor processors wijzigen. Elke logische partitie die met Integrated Virtualization Manager wordt gemaakt, heeft minimum- en maximumwaarden voor geheugen. Voor logische partitie die zijn geconfigureerd voor gebruik van vast toegewezen geheugen, hebben deze waarden betrekking op fysiek geheugen. Deze minimum- en maximumwaarden worden gebruikt wanneer u een programma voor het beheer van werkbelastingen gebruikt op het beheerde systeem, wanneer u het beheerde systeem opnieuw opstart en wanneer u geheugen dynamisch verplaatst vanuit of naar de beheerpartitie van Virtual I/O Server. Voor logische partities die zijn geconfigureerd voor gebruik van gemeenschappelijk geheugen, hebben deze waarden betrekking op logisch geheugen. Deze minimum- en maximumwaarden worden gebruikt wanneer u een programma voor het beheer van werkbelastingen gebruikt op het beheerde systeem, wanneer u het beheerde systeem opnieuw opstart en wanneer u geheugen dynamisch toevoegt of verwijdert aan of van een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen. Voor logische partities die zijn geconfigureerd voor gebruik van vast toegewezen dan wel gemeenschappelijk geheugen kunt u de minimum- en maximumwaarden voor het geheugen alleen wijzigen terwijl de logische partitie niet actief is. Logische partitionering

17

Als u de Integrated Virtualization Manager gebruikt om logische partities te maken op uw beheerde systeem, wordt een gedeelte van het geheugen en de processors toegewezen aan de beheerpartitie van de Virtual I/O Server. Desgewenst kunt u de aan de beheerpartitie toegewezen geheugen- en processorresources zodanig wijzigen dat ze aansluiten bij de werkbelasting van Virtual I/O Server. Fysieke schijven kunnen rechtstreeks aan logische partities worden toegewezen, maar ze kunnen ook worden toegewezen aan pools. Op basis van deze pools kunnen er virtuele schijven (of logische volumes) worden gedefinieerd die eveneens kunnen worden toegewezen aan logische partities. Fysieke Ethernet-verbindingen worden meestal gemeenschappelijk gebruikt; dit kan door de fysieke Ethernet-adapter te configureren als een virtuele Ethernet-bridge tussen het virtuele LAN op de server en het externe fysieke LAN. Verwante informatie: Integrated Virtualization Manager

Virtual Partition Manager De Virtual Partition Manager is een functie van IBM i voor het maken en beheren van één logische hostpartitie met IBM i en maximaal vier logische clientpartities met Linux of IBM i. U kunt de Virtual Partition Manager gebruiken om logische partities te maken op een server die niet is gekoppeld aan een Hardware Management Console (HMC). Als u de Virtual Partition Manager wilt gebruiken, moet u eerst IBM i op een niet gepartitioneerde server installeren. Nadat u IBM i hebt geïnstalleerd, kunt u een consolesessie starten op IBM i en SST (System Service Tools) gebruiken om logische partities met Linux te maken en te configureren. Met IBM i worden de resourcetoewijzingen van de logische partities op de server beheerd. Wanneer u de Virtual Partition Manager gebruikt om logische partities te maken op een server, kunt u met SST werken voor het maken en beheren van de logische partities. IBM Navigator for i biedt een verbeterde interface en aanvullende voorzieningen voor deze functies. De consolesessie voor toegang tot SST kunt u starten met Operations Console-LAN. Verwante informatie: Virtuele partitiebeheerder: Planning- en implementatiehandleiding IBM i-clientpartiteis maken met Virtual Partition Manager

Fysieke en virtuele hardwareresources Wanneer u logische partities maakt op een beheerd systeem, kunt u de fysieke resources op het beheerde systeem rechtstreeks toewijzen aan logische partities. U kunt ook hardwareresources gemeenschappelijk gebruiken op de logische partities door die hardwareresources te virtualiseren. De methoden die worden gebruikt om hardwareresources te virtualiseren en gemeenschappelijk te gebruiken zijn afhankelijk van het type resource dat u gemeenschappelijk gebruikt.

Processors Een processor is een apparaat dat geprogrammeerde instructies verwerkt. Hoe meer processors u aan een logische partitie kunt toewijzen, hoe meer bewerkingen gelijktijdig door de logische partitie kunnen worden uitgevoerd. U kunt een logische partitie zo instellen dat deze gemeenschappelijke processors voor andere logische partities gebruikt of processors gebruikt die vast aan die logische partitie zijn toegewezen. Als een logische partitie vast toegewezen processors gebruikt, moet u een zorgen dat het aantal processors dat aan de logische partitie is toegewezen een geheel getal is. Een logische partitie die vast toegewezen processors gebruikt, kan verder geen andere verwerkingscapaciteit gebruiken dan de processors die aan de logische partitie zijn toegewezen. Alle fysieke processors die niet vast aan specifieke logische partities zijn toegewezen, worden standaard gegroepeerd in een gemeenschappelijke processorpool. U kunt een bepaalde hoeveelheid

18


verwerkingscapaciteit in de gemeenschappelijke processorpool toewijzen aan elke logische partitie die gebruik maakt van gemeenschappelijke processors. Op bepaalde modellen kunt u de HMC gebruiken om meerdere gemeenschappelijke processorpools te configureren. De modellen hebben een standaard gemeenschappelijke processorpool met daarin alle processorresources die niet horen bij logische partities met vast toegewezen processors of logische partities met andere gemeenschappelijke processorpools. Voor de andere gemeenschappelijke processorpools van deze modellen kan een maximumaantal verwerkingseenheden en een aantal gereserveerde verwerkingseenheden worden opgegeven. Met de waarde van Maximumaantal verwerkingseenheden kunt u het totaalaantal processors voor de logische partities in de gemeenschappelijke processorpool beperken. De waarde van Reserve-processors is het aantal gereserveerde verwerkingseenheden voor onbegrensde logische partities binnen de gemeenschappelijke processorpool. U kunt voor een logische partitie die gemeenschappelijke processors gebruikt, instellen dat deze maximaal 0,10 verwerkingseenheden gebruikt, wat overeenkomt met ongeveer een tiende van de verwerkingscapaciteit van een enkele processor. Met de firmware op niveau 7.6 of hoger kunt u voor een logische partitie die werkt met gemeenschappelijke processors instellen dat deze maximaal 0,05 verwerkingseenheden gebruikt, wat overeenkomt met ongeveer een twintigste van de verwerkingscapaciteit van een enkele processor. U kunt het aantal verwerkingseenheden dat door een logische partitie met een gemeenschappelijke processor wordt gebruikt, instellen op een honderdste van een verwerkingseenheid. Bovendien kunt u een logische partitie met een gemeenschappelijke processor zo instellen dat, indien de logische partitie meer verwerkingscapaciteit nodig heeft dan het toegewezen aantal verwerkingseenheden, de logische partitie ongebruikte verwerkingseenheden gebruikt die zijn toegewezen aan een andere logische partitie maar niet worden gebruik door de andere logische partitie. (Op sommige servermodellen moet u mogelijk een activeringscode opgeven, voordat u logische partities kunt maken die gebruikmaken van gemeenschappelijke processors.) u kunt tot de gehele verwerkingscapaciteit toewijzen op het beheerde systeem tot een enkele logische partitie, als het besturingssysteem en het servermodel dit ondersteunen. U kunt het beheerde systeem zo configureren dat het niet in overeenstemming is met de softwarelicentieovereenkomst, maar bij het gebruiken van een dergelijke configuratie zullen er berichten met betrekking tot het niet naleven van de overeenkomst worden weergegeven.

Automatische herverdeling van werk als een processor uitvalt Als er door de serverfirmware een defecte processor wordt aangetroffen, of als er een processor defect raakt wanneer de processor niet in gebruik is, wordt er door de serverfirmware een service-event gemaakt. De defecte processor kan ook automatisch door de serverfirmware worden gedeconfigureerd. Dit is wel afhankelijk van het soort defect en van het deconfiguratiebeleid dat u hebt ingesteld met behulp van de ASMI (Advanced System Management Interface). U kunt een defecte processor ook handmatig deconfigureren met behulp van de ASMI. Als de serverfirmware een defecte processor deconfigureert en er verder geen niet-toegewezen of nietgelicentieerde processors beschikbaar zijn voor het beheerde systeem, wordt de logische partitie waaraan de processor is toegewezen mogelijk afgesloten als gevolg van de processordeconfiguratie. U kunt voorkomen dat de serverfirmware cruciale werkbelasting afsluit bij het deconfigureren van een defecte processor, door in de HMC beschikbaarheidsprioriteiten in te stellen voor de logische partities in het beheerde systeem. Een logische partitie met een defecte processor kan een vervangende processor van een of meer logische partities met een lagere beschikbaarheidsprioriteit gaan gebruiken. Het beheerde systeem kan het aantal processors dat wordt gebruikt door partities met gemeenschappelijke processors met een lagere beschikbaarheidsprioriteit dynamisch reduceren en de vrijgemaakte processorresources gebruiken als vervanging voor de defecte processor. Mocht dit niet genoeg processorresources opleveren om de defecte processor te vervangen, kan het beheerde systeem logische partities met een lagere beschikbaarheidsprioriteit afsluiten en die vrijgemaakte processorresources gebruiken ter vervanging van de defecte processor. Door een vervangende processor te gebruiken kan de logische partitie met de hogere prioriteit in werking blijven in het geval van een defecte processor.


19

Voor een logische partitie kunnen alleen processors worden ingezet van logische partities met een lagere prioriteit. Als alle logische partities op uw beheerde systeem dezelfde beschikbaarheidsprioriteit hebben, kan een logische partitie een defecte processor alleen vervangen als het beheerde systeem nietgelicentieerde of niet-toegewezen processors heeft. Standaard wordt de beschikbaarheidsprioriteit van logische partities van Virtual I/O Server met virtuele SCSI-adapters ingesteld op 191. De prioriteit van alle andere logische partities staat standaard op 127. Zorg ervoor dat de prioriteit van logische partities van Virtual I/O Server niet lager is dan de prioriteit van de logische partities die de resources op de Virtual I/O Server-partitie benutten. Zorg ervoor dat de prioriteit van logische partities met IBM i met virtuele SCSI-adapters niet lager is dan de prioriteit van logische partities die de resources op de IBM i-partitie benutten. Als een logische partitie op het beheerde systeem wordt afgesloten wegens de beschikbaarheidsprioriteit van de partitie, worden ook alle logische partities die gebruikmaken van de resources op die partitie, afgesloten. Als een processor defect raakt als deze in gebruik is, wordt het volledige beheerde systeem afgesloten. Als het volledige beheerde systeem vanwege een defecte processor wordt afgesloten, wordt de processor gedeconfigureerd en wordt het systeem opnieuw gestart. Het beheerde systeem probeert de logische partities die werden uitgevoerd op het moment van de processorstoring, met minimumprocessorwaarden te starten op volgorde van beschikbaarheidsprioriteit, waarbij de logische partitie met de hoogste prioriteit het eerst wordt gestart. Als het beheerde systeem onvoldoende processorresources heeft om alle logische partities met hun minimumprocessorwaarden te starten, probeert het beheerde systeem zo veel mogelijk logische partities met hun minimumprocessorwaarden te starten. Als er nog processorresources over zijn nadat het beheerde systeem de logische partities heeft gestart, worden de resterende processorresources evenredig op basis van de gewenste processorwaarden over de actieve logische partities verdeeld. Verwante onderwerpen: “Softwarelicenties voor gelicentieerde IBM-programma's op logische partities” op pagina 108 Als u werkt met gelicentieerde IBM-programma's zoals AIX en IBM i, op een server met logische partities, dient u vast te stellen hoeveel softwarelicenties nodig zijn voor uw configuratie van logische partities. Door goed na te denken over uw softwarebehoeften kunt u misschien het aantal aan te schaffen softwarelicenties beperken. “Toewijzen van processorresources in partitieprofielen” op pagina 12 Als u een partitieprofiel voor een logische partitie maakt, stelt u de gewenste minimum- en maximumaantallen processorresources in die u voor de logische partitie wilt gebruiken. Verwante taken: “Prioriteiten voor de beschikbaarheid van de partities van het beheerde systeem instellen” op pagina 234 U kunt voorkomen dat de serverfirmware cruciale werkbelastingen afsluit bij het deconfigureren van een defecte processor, door in de Hardware Management Console (HMC) beschikbaarheidsprioriteiten in te stellen voor de logische partities in het beheerde systeem. Een logische partitie met een defecte processor kan een vervangende processor van logische partities met een lagere beschikbaarheidsprioriteit gaan gebruiken. Door een vervangende processor te gebruiken kan de logische partitie met de hogere prioriteit in werking blijven in het geval van een defecte processor. Verwante informatie: Deconfiguratiebeleid instellen Hardware deconfigureren Vast toegewezen processors: Vast toegewezen processors zijn processors die volledig zijn toegewezen aan één logische partitie.

20


Als u ervoor kiest om processors vast toe te wijzen aan een logische partitie, moet u ten minste één processor toewijzen aan de logische partitie. Omgekeerd is het zo dat, als u processorresources wilt verwijderen voor een vast toegewezen logische partitie, u ten minste één processor van de logische partitie moet verwijderen. Op systemen die worden beheerd met een Hardware Management Console (HMC), worden met behulp van partitieprofielen vast toegewezen processors ingesteld voor logische partities. Standaard zijn bij een uitgeschakelde logische partitie met vast toegewezen processors de processors beschikbaar voor onbegrensde logische partities die gebruik maken van gemeenschappelijke processors. Als de onbegrensde logische partitie aanvullende processorbronnen vereist, kan de onbegrensde logische partitie de beschikbare processors gebruiken die bij de uitgeschakelde vast toegewezen logische partitie horen. Voorwaarden zijn dat het totale aantal processors dat wordt gebruikt door de onbegrensde logische partitie niet hoger is dan de virtuele processors die zijn toegewezen aan de onbegrensde logische partitie en dat het gebruik van deze beschikbare processors niet veroorzaakt dat de gedeelde processorpool het maximumaantal processoreenheden niet wordt overschreden. Als u de vast toegewezen logische partitie inschakelt terwijl de onbegrensde logische partitie de processors in gebruik heeft, neemt de ingeschakelde logische partitie de eigen verwerkingsresources in bezit. Bij gebruik van de HMC, kunt u voorkomen dat vast toegewezen processors worden gebruikt in de gemeenschappelijke door deze functie uit te schakelen in de vensters voor de partitie-instellingen. U kunt in de eigenschappen van een logische partitie met vast toegewezen processors ook aangeven dat niet-gebruikte processorcycli op de vast toegewezen processors beschikbaar worden gesteld aan de onbegrensde logische partities terwijl de logische partitie met de vaste processor actief is. U kunt altijd wijzigingen aanbrengen in de manier waarop vast toegewezen processors worden gedeeld voor de logische partitie, zonder dat u de logische partitie hiervoor moet afsluiten en opnieuw moet opstarten. Verwante onderwerpen: “Partitieprofiel” op pagina 11 Een partitieprofiel is een record op de Hardware Management Console (HMC) waarmee een mogelijke configuratie voor een logische partitie wordt opgegeven. Als u een logische partitie met behulp van een partitieprofiel activeert, probeert het beheerde systeem de logische partitie met behulp van de configuratiegegevens in het partitieprofiel te starten. Gemeenschappelijke processors: Gemeenschappelijke processors zijn fysieke processors waarvan de verwerkingscapaciteit gemeenschappelijk wordt gebruikt door meerdere logische partities. De mogelijkheid om fysieke processors te delen en deze gemeenschappelijk te laten gebruiken door meerdere logische partities wordt de Micro-Partitioning-technologie genoemd. Opmerking: Voor sommige modellen is de Micro-Partitioning-technologie een optie waarvoor u een activeringscode voor PowerVM Editions moet aanvragen en opgeven. Alle fysieke processors die niet vast aan specifieke logische partities zijn toegewezen, worden standaard gegroepeerd in een gemeenschappelijke processorpool. U kunt een bepaalde hoeveelheid verwerkingscapaciteit in de gemeenschappelijke processorpool toewijzen aan elke logische partitie die gebruik maakt van gemeenschappelijke processors. Op bepaalde modellen kunt u de HMC gebruiken om meerdere gemeenschappelijke processorpools te configureren. De modellen hebben een standaard gemeenschappelijke processorpool met daarin alle processors die niet horen bij logische partities met vast toegewezen processors of logische partities met andere gemeenschappelijke processorpools. Voor de andere gemeenschappelijke processorpools van deze modellen kan een maximumaantal verwerkingseenheden en een aantal gereserveerde verwerkingseenheden worden opgegeven. Met de waarde van Maximumaantal verwerkingseenheden kunt u het totaalaantal verwerkingseenheden voor de logische partities in de gemeenschappelijke processorpool beperken. De waarde van Reserve-processors is het aantal gereserveerde verwerkingseenheden voor onbegrensde logische partities binnen de gemeenschappelijke processorpool. Logische partitionering

21

U kunt processors gedeeltelijk toewijzen aan een logische partitie die gebruik maakt van gemeenschappelijke processors. Verwerkingseenheden zijn rekeneenheden voor gemeenschappelijke verwerkingscapaciteit, verdeeld over een of meer virtuele processors. Eén gemeenschappelijke verwerkingseenheid op een virtuele processor kan ongeveer evenveel verwerken als één vast toegewezen processor. Het minimumaantal verwerkingseenheden is afhankelijk van het firmwareniveau. Tabel 1. Firmwareniveau en verwerkingseenheden per virtuele processor Firmwareniveau

Minimumaantal verwerkingseenheden per virtuele processor

Versie 7.4 of lager

0,10

Versie 7.6 of hoger

0,05

Op sommige servermodellen kunnen logische partities slechts een gedeelte van het totaalaantal actieve processors in het beheerde systeem gebruiken, zodat u niet altijd de volledige verwerkingscapaciteit van het beheerde systeem aan logische partities kunt toewijzen. Dit geldt vooral voor servermodellen met een of twee processors, waarin de processorresources grotendeels als overhead fungeren. Het System Planning Tool (SPT) geeft aan hoeveel gemeenschappelijke processors zijn voor de logische partities in elk servermodel. Gebruik daarom het SPT om de planning voor de logische partities te controleren. Als het niveau van de firmware 7.6 of hoger is, kan de algehele serverperformance worden beïnvloed als er teveel virtuele processors in het beheerde systeem zijn geconfigureerd. U kunt het aantal virtuele processors controleren met de opdracht lshwres vanaf de opdrachtregel van HMC. Het resultaat van de opdracht lshwres ziet er ongeveer uit zoals de volgende uitvoer: lshwres -m sysname -r proc --level sys -F curr_sys_virtual_procs,max_recommended_sys_virtual_procs 4,240

waarbij: v curr_sys_virtual_procs geeft het huidige aantal geconfigureerde virtuele processors aan. v max_recommended_sys_virtual_procs geeft het aanbevolen maximale aantal geconfigureerde virtuele processors aan. Het wordt aanbevolen het aantal geconfigureerde virtuele processors niet hoger te laten zijn dan het maximale aantal, zodat de performance van de server niet nadelig beïnvloed wordt. Op systemen die worden beheerd met de HMC, worden gemeenschappelijke processors aan logische partities toegewezen met behulp van partitieprofielen. Logische partities kunnen begrensde of onbegrensde gemeenschappelijke processors hebben. Een nietbegrensde logische partitie is een logische partitie die meer processorkracht kan gebruiken dan de eraan toegewezen verwerkingscapaciteit. De hoeveelheid verwerkingscapaciteit die een niet-begrensde logische partitie kan gebruiken, wordt alleen beperkt door het aantal virtuele processors dat is toegewezen aan de logische partitie of het maximumaantal verwerkingseenheden van de gemeenschappelijke processorpool van de logische partitie. Daarentegen is een begrensde logische partitie een logische partitie die niet meer processorkracht kan gebruiken dan de eraan toegewezen verwerkingseenheden. Logische partities 2 en 3 zijn bijvoorbeeld niet-begrensde logische partities en logische partitie 4 is een begrensde logische partitie. Aan de logische partities 2 en 3 worden elk 3,00 verwerkingseenheden en vier virtuele processors toegewezen. Logische partitie 2 gebruikt momenteel slechts 1,00 van de 3,00 verwerkingseenheden, maar logische partitie 3 heeft momenteel een werkbelasting waarvoor 4,00 verwerkingseenheden vereist zijn. Omdat logische partitie 3 niet begrensd is en beschikt over vier virtuele processors, staat de serverfirmware logische partitie 3 automatisch toe om 1,00 verwerkingseenheden van logische partitie 2 te gebruiken. Dit verhoogt de verwerkingscapaciteit voor logische partitie 3 tot 4,00 verwerkingseenheden. Korte tijd daarna wordt de werkbelasting van logische partitie 2 verhoogd tot 3,00 verwerkingseenheden. De serverfirmware retourneert daarom automatisch 1,0 verwerkingseenheden naar

22


logische partitie 2, zodat logische partitie 2 weer de volledige eraan toegewezen verwerkingscapaciteit kan gebruiken. Er zijn 2,00 verwerkingseenheden en drie virtuele processors toegewezen aan logische partitie 4, maar deze partitie heeft momenteel een werkbelasting waarvoor 3,00 verwerkingseenheden vereist zijn. Omdat logische partitie 4 begrensd is, kan logische partitie 4 geen ongebruikte verwerkingseenheden gebruiken van logische partitie 2 of 3. Als de werkbelasting van logische partitie 4 echter onder de 2,00 verwerkingseenheden komt, kunnen logische partities 2 en 3 ongebruikte verwerkingseenheden van logische partitie 4 gebruiken. Logische partities met gemeenschappelijke processors zijn standaard begrensd. U kunt een logische partitie als onbegrensde logische partitie instellen als u wilt dat de logische partitie meer verwerkingscapaciteit gebruikt dan de eraan toegewezen hoeveelheid. Hoewel een niet-begrensde logische partitie meer processorkracht kan gebruiken dan de eraan toegewezen verwerkingscapaciteit, kan de niet-begrensde logische partitie nooit meer verwerkingseenheden gebruiken dan het eraan toegewezen aantal virtuele processors. De logische partities met een gemeenschappelijke processorpool kunnen bovendien nooit meer verwerkingseenheden gebruiken dan het maximumaantal dat voor de pool is opgegeven. Als meerdere niet-begrensde logische partities tegelijkertijd extra processorcapaciteit nodig hebben, kan de server de ongebruikte verwerkingscapaciteit verdelen onder alle niet-begrensde logische partities. Dit verdelingsproces wordt uitgevoerd volgens het niet-begrensde gewicht van elk van de logische partities. Niet-begrensd gewicht wordt aangegeven met een getal van 0 tot en met 255. Dit gewicht wordt ingesteld voor elke niet-begrensde logische partitie in de gemeenschappelijke verwerkingspool. (Op de HMC kunt u kiezen uit 256 niet-begrensde gewichtwaarden. Als u onbegrensde gewichten instelt (waarbij 255 de maximumwaarde is), wordt de beschikbare ongebruikte capaciteit proportioneel verdeeld over de logische partities die capaciteit nodig hebben. Dit gebeurt op basis van de waarden voor het onbegrensde gewicht. De standaardwaarde voor het onbegrensde gewicht is 128. Als u het niet-begrensd gewicht op 0 instelt, wordt er geen ongebruikte capaciteit naar de logische partities gedistribueerd. Niet-begrensd gewicht wordt alleen gebruikt waar meer virtuele processors klaar staan om ongebruikte capaciteit te gebruiken, dan zich fysieke processors in de gemeenschappelijke verwerkingspool bevinden. Als er geen conflict bestaat tussen processorresources, worden de virtuele processors, ongeacht hun nietbegrensd gewicht, onmiddellijk gedistribueerd. Dit kan leiden tot situaties waarin het niet-begrensd gewicht van de logische partities niet geheel en al de hoeveelheid ongebruikte capaciteit weergeeft. Logische partitie 2 heeft bijvoorbeeld één virtuele processor en een onbegrensd gewicht van 100. Logische partitie 3 heeft ook één virtuele processor en een niet-begrensd gewicht van 200. Als zowel logische partitie 2 als 3 extra verwerkingscapaciteit nodig heeft, en de fysieke processors hebben niet genoeg capaciteit om beide logische partities uit te voeren, zou logische partitie 3 twee extra verwerkingseenheden ontvangen voor elke extra verwerkingseenheid die logische partitie 2 ontvangt. Als zowel logische partitie 2 als 3 extra verwerkingscapaciteit nodig heeft, en de fysieke processors hebben niet genoeg capaciteit om beide logische partities uit te voeren, zouden logische partitie 2 en 3 een even groot deel van de nietgebruikte capaciteit ontvangen. In deze situatie wordt hun niet-begrensd gewicht genegeerd. De server distribueert ongebruikte capaciteit over alle niet-begrensde gemeenschappelijke processorpartities die op de server zijn geconfigureerd, ongeacht de gemeenschappelijke verwerkingspools waaraan ze zijn toegewezen. U configureert bijvoorbeeld logische partitie 1 aan de gemeenschappelijke standaardprocessorpool. U configureert logische partitie 2 en logische partitie 3 aan een andere gemeenschappelijke verwerkingspool. De logische partities willen alle drie van dezelfde ongebruikte fysieke processorcapaciteit in de server gebruik maken, ook al behoren ze tot verschillende gemeenschappelijke verwerkingspools. Verwante onderwerpen:


23

“Resources gemeenschappelijk gebruiken op logische partities” op pagina 7 Hoewel elke logische partitie fungeert als een onafhankelijke server kunnen de logische partities op een server bepaalde resources onderling delen. Met deze mogelijkheid om resources met meerdere logische partities gemeenschappelijk te gebruiken kunt u het resourcegebruik op de server optimaliseren en de serverresources daar inzetten waar ze het meest nodig zijn. “System Planning Tool” op pagina 92 Met de System Planning Tool (SPT) kunt u een beheerd systeem ontwerpen dat een opgegeven werkbelastingset kan ondersteunen. “Partitieprofiel” op pagina 11 Een partitieprofiel is een record op de Hardware Management Console (HMC) waarmee een mogelijke configuratie voor een logische partitie wordt opgegeven. Als u een logische partitie met behulp van een partitieprofiel activeert, probeert het beheerde systeem de logische partitie met behulp van de configuratiegegevens in het partitieprofiel te starten. Virtuele processors: Een virtuele processor is een weergave van een fysieke processorkern voor het besturingssysteem van een logische partitie met gemeenschappelijke processors. Wanneer u een besturingssysteem installeert en uitvoert op een server die niet gepartitioneerd is, berekent het besturingssysteem het aantal bewerkingen dat het tegelijkertijd kan uitvoeren door het aantal processors op de server te tellen. Als u bijvoorbeeld een besturingssysteem installeert op een server die beschikt over acht processors, en elke processor kan twee bewerkingen tegelijk uitvoeren, kan het besturingssysteem zestien bewerkingen tegelijk uitvoeren. Wanneer u een besturingssysteem installeert en uitvoert op een logische partitie die gebruikmaakt van vast toegewezen processors, berekent het besturingssysteem het aantal bewerkingen dat het tegelijkertijd kan uitvoeren door het aantal vast toegewezen processors dat is toegewezen aan de logische partitie te tellen. In beide gevallen kan het besturingssysteem eenvoudig berekenen hoeveel bewerkingen het tegelijk kan uitvoeren door het totale aantal processors dat beschikbaar is voor het besturingssysteem te tellen. Wanneer u echter een besturingssysteem installeert en uitvoert op een logische partitie die gebruikmaakt van gemeenschappelijke processors, kan het besturingssysteem niet het totale aantal bewerkingen berekenen op basis van het decimale aantal verwerkingseenheden dat is toegewezen aan de logische partitie. De serverfirmware moet daarom de verwerkingscapaciteit die beschikbaar is voor het besturingssysteem voorstellen als een geheel aantal processors. Hierdoor kan het besturingssysteem berekenen hoeveel gelijktijdige bewerkingen het kan uitvoeren. Een virtuele processor is een weergave van een fysieke processor voor het besturingssysteem van een logische partitie met gemeenschappelijke processors. De serverfirmware verdeelt verwerkingseenheden gelijkmatig onder de virtuele processors die zijn toegewezen aan een logische partitie. Als een logische partitie bijvoorbeeld beschikt over 1,80 verwerkingseenheden en twee virtuele processors, beschikt elke virtuele processor over 0,90 verwerkingseenheden voor ondersteuning van de werkbelasting. Er zijn limieten voor het aantal verwerkingseenheden waarover elke virtuele processor kan beschikken. Het minimumaantal verwerkingseenheden waarvoor elke virtuele processor kan beschikken, is 0,10 (of tien virtuele processors voor elke verwerkingseenheid). Met een firmwareniveau van 7.6 of hoger is het minimumaantal verwerkingseenheden verder verlaagd tot 0,05 (of 20 virtuele processors voor elke verwerkingseenheid). Het maximumaantal verwerkingseenheden waarover elke virtuele processor kan beschikken is altijd 1,00. Dit betekent dat een logische partitie niet meer verwerkingseenheden kan gebruiken dan het aantal virtuele processors dat eraan is toegewezen, zelfs wanneer de logische partitie niet begrensd is. Een logische partitie werkt doorgaans het beste wanneer het aantal virtuele processors bijna gelijk is aan het aantal verwerkingseenheden dat beschikbaar is voor de logische partitie. Hierdoor kan het besturingssysteem de werkbelasting op de logische partitie effectief beheren. In bepaalde situaties kunt u de systeemprestaties mogelijk enigszins verhogen door het aantal virtuele processors te verhogen. Als u het

24


aantal virtuele processors verhoogt, verhoogt u het aantal bewerkingen dat tegelijkertijd kan worden uitgevoerd. Als u echter het aantal virtuele processors verhoogt zonder dat u het aantal verwerkingseenheden verhoogt, neemt de snelheid waarmee elke bewerking wordt uitgevoerd af. Het besturingssysteem kan evenmin verwerkingscapaciteit verschuiven tussen de processors als de verwerkingscapaciteit wordt gesplitst tussen vele virtuele processors. Op systemen die worden beheerd met de HMC, worden virtuele processors aan logische partities toegewezen met behulp van partitieprofielen. Verwante onderwerpen: “Partitieprofiel” op pagina 11 Een partitieprofiel is een record op de Hardware Management Console (HMC) waarmee een mogelijke configuratie voor een logische partitie wordt opgegeven. Als u een logische partitie met behulp van een partitieprofiel activeert, probeert het beheerde systeem de logische partitie met behulp van de configuratiegegevens in het partitieprofiel te starten. Software- en firmwarevereisten voor verwerkingseenheden: Het minimumaantal verwerkingseenheden voor een logische partitie is afhankelijk van het firmwareniveau en de versie van het besturingssysteem op de logische partitie. In de onderstaande tabel worden de firmwareniveaus en de besturingssysteemversies vermeld. Tabel 2. Software- en firmwarevereisten voor verwerkingseenheden. Minimumaantal verwerkingseenheden per virtuele processor

Firmwareniveau

IBM i

AIX

Linux

0,10

Versie 7.4 of lager

All

All

All

0,05

Versie 7.6 of hoger

All

Versie 7 met Een Linux-distributie Technology Level 2 of met ondersteuning Versie 6 met voor het minimale Technology Level 8 of processorgebruiksrecht hoger. van 0,05 verwerkingseenheden per virtuele processor.

Verwante taken: “Een logische AIX- of Linux-partitie maken op een nieuw of een nog niet gepartitioneerd beheerd systeem” op pagina 120 Gebruik deze procedure om een logischeAIX-partitie of Linux-partitie te maken op een nieuw of nietgepartitioneerd beheerd systeem met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Tijdens deze procedure moet u de hardware op het beheerde systeem controleren en de logische partities op het beheerde systeem maken. “Processorresources dynamisch toevoegen” op pagina 206 U kunt processorresources dynamisch toevoegen aan een actieve logische partitie met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Hiermee kunt u de verwerkingscapaciteit vergroten van een actieve logische partitie zonder dat u de logische partitie hoeft af te sluiten. “Processorresources dynamisch verplaatsen” op pagina 207 U kunt processorresources dynamisch van de ene naar de andere actieve logische partitie verplaatsen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Op deze manier kunt u processorresources rechtstreeks opnieuw toewijzen aan een logische partitie die extra processorresources nodig heeft. “Processorresources dynamisch verwijderen” op pagina 207 U kunt processorresources dynamisch verwijderen van een actieve logische partitie met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Op deze manier kunt u de processorresources opnieuw toewijzen aan andere logische partities. Logische partitionering

25

Geheugen Processors gebruiken geheugen voor het tijdelijk vasthouden van gegevens. Geheugenvereisten voor logische partities zijn afhankelijk van de configuratie van de logische partitie, de toegewezen I/O-resources en de gebruikte toepassingen. U kunt geheugen toewijzen in blokken van 16 MB, 32 MB, 64 MB, 128 MB en 256 MB. De standaardgrootte van het geheugenblok is afhankelijk van de hoeveelheid configureerbaar geheugen van het systeem. Tabel 3. Standaardgrootte geheugenblok gebruikt voor variërende hoeveelheden configureerbaar geheugen Hoeveelheid configureerbaar geheugen

Stadaardgrootte geheugenblok

Minder dan 4 GB

16 MB

Tussen 4 GB en 8 GB

32 MB

Tussen 8 GB en 16 GB

64 MB

Tussen 16 GB en 32 GB

128 MB

Groter dan 32 GB

256 MB

De hoeveelheid geheugen die oorspronkelijk wordt toegewezen, heeft gevolgen voor de groeimogelijkheden van de partitie. Geheugen wordt toegevoegd aan, en verwijderd uit logische partities met eenheden van logische geheugenblokken. Logische partities die in eerste instantie kleiner zijn dan 256 MB, kunnen maximaal 16 keer hun oorspronkelijke grootte krijgen (tot aan het toegewezen maximale geheugen voor de logische partitie). Logische partities die in eerste instantie 256 MB of groter zijn, kunnen maximaal 64 keer hun oorspronkelijke grootte krijgen (tot aan het toegewezen maximale geheugen voor de logische partitie). De kleinste hoeveelheid die kan worden toegevoegd aan of verwijderd uit het geheugen van een logische partitie is 16 MB. De grootte van het geheugenblok kan worden gewijzigd door de Integrated Virtualization Manager of de optie Logical Memory Block Size te gebruiken in de Advanced System Management Interface (ASMI). Wijzig de standaardwaarde voor een machine alleen op aanwijzing van uw serviceprovider. Om de grootte van de geheugenblokken te kunnen wijzigen, moet u beschikken over de beheerdersmachtiging en om de wijzingen van kracht te laten worden moet u het beheerde systeem afsluiten en opnieuw starten. Als de minimale hoeveelheid geheugen die is opgegeven in het partitieprofiel kleiner is dan de nieuwe grootte van de geheugenblokken, moet u ook de minimale geheugengrootte in het profiel aanpassen. Elke logische partitie heeft een HPT (hardware page table). De HPT-ration is de ratio van de HPT-grootte tot de maximale geheugenwaarde voor de logische partitie. De HPT wordt toegewezen in de overhead van geheugen in de systeemfirmware voor de logische partitie, en de grootte van de HPT kan invloed hebben op de prestaties van de logische partitie. De grootte van de HPT wordt bepaald door de volgende factoren: v De HPT-ratio van 1/64 is de standaardwaarde voor alle logische partities. Opmerking: U kunt de standaardwaarde negeren door de opdrachtregelinterface van HMC te gebruiken om de waarde in het partitieprofiel te wijzigen. v De maximale geheugenwaarden die u instelt voor de logische partitie (vast toegewezen of gemeenschappelijk) Op systemen die worden beheerd met een Hardware Management Console, wordt met behulp van partitieprofielen geheugen toegewezen aan logische partities. Voor systemen die worden beheerd met de Integrated Virtualization Manager, wordt met behulp van de partitie-eigenschappen geheugen toegewezen aan logische partities. Verwante onderwerpen:

26


“Toewijzen van geheugenresources in partitieprofielen” op pagina 13 Als u een partitieprofiel voor een logische partitie maakt, stelt u de gewenste minimum- en maximumaantallen geheugenresources in die u voor de logische partitie wilt gebruiken. Vast toegewezen geheugen: Vast toegewezen geheugen bestaat uit fysiek systeemgeheugen dat u toewijst aan een logische partitie die werkt met vast toegewezen geheugen (hierna vast toegewezen geheugenpartitiegenoemd), en dat is gereserveerd voor gebruik door de partitie met vast toegewezen geheugen, tot het moment waarop u het geheugen verwijderd van de partitie met vast toegewezen geheugen of tot u de partitie met vast toegewezen geheugen wist. Afhankelijk van het totale geheugen in uw systeem en de maximumwaarden voor het geheugen voor elke logische partitie, moet de serverfirmware beschikken over voldoende geheugen voor het uitvoeren van taken voor logische partities. De hoeveelheid geheugen die de firmware vereist, is afhankelijk van verschillende factoren. De volgende factoren zijn van invloed op de geheugenvereisten voor de serverfirmware: v Het aantal vast toegewezen geheugenpartities v De partitieomgevingen van de vast toegewezen geheugenpartities v Het aantal fysieke en virtuele I/O-apparaten dat worden gebruikt door de vast toegewezenpartities v De maximale geheugenwaarden die zijn ingesteld voor de vast toegewezen geheugenpartities Opmerking: De geheugenvereisten voor serverfirmware kunnen worden gewijzigd door firmware-updates. Grotere geheugenblokgrootten kunnen de wijziging van de geheugenvereisten versterken. Houd bij het selecteren van de maximale geheugenwaarden voor elke vast toegewezen geheugenpartitie rekening met de volgende punten: v De maximumwaarden zijn van invloed op de grootte van de HPT (hardware page table) van elke vast toegewezen geheugenpartitie v De omvang van de logische geheugentoewijzing voor elke vast toegewezen geheugenpartitie Als er door de serverfirmware een defecte geheugenmodule wordt aangetroffen, of als deze op het punt staat defect te raken, wordt er door de serverfirmware een event voor service gemaakt. De defece geheugenmodule kan ook automatisch door de serverfirmware worden gedeconfigureerd. Dit is wel afhankelijk van het soort defect en van het deconfiguratiebeleid dat u hebt ingesteld met behulp van de ASMI (Advanced System Management Interface). U kunt een defecte geheugenmodule ook handmatig deconfigureren met behulp van de ASMI. Als het volledige beheerde systeem vanwege een defecte geheugenmodule wordt afgesloten, start het beheerde systeem automatisch opnieuw op als het beheerde systeem in de normale IPL-werkstand staat. Als het beheerde systeem zichzelf opnieuw start, of als u het beheerde systeem handmatig start, probeert het beheerde systeem de vast toegewezen geheugenpartities, die actief waren op het moment van de storing in de geheugenmodule, te starten met de minimumgeheugenwaarden. Als het beheerde systeem niet beschikt over voldoende geheugen voor het starten van alle vast toegewezen geheugenpartities, met hun minimumgeheugenwaarden, start het beheerde systeem zo veel vast toegewezen geheugenpartities als mogelijk is met de minimumgeheugenwaarden. Als er geheugen over is nadat het beheerde systeem zo veel mogelijk partities met vast toegewezen geheugen heeft gestart, verdeelt het beheerde systeem de overgebleven geheugenbronnen over de draaiende partities met vast toegewezen geheugen in verhouding tot de gewenste geheugenwaarden. Waarden voor bulkpaginageheugen instellen voor AIX-partities met vast toegewezen geheugen: Geef het aantal pagina's van 16 GB op dat aan een AIX-geheugenpool voor bulkpagina's moet worden toegewezen.


27

Op beheerde systemen die bulkpaginageheugen ondersteunen, kunt u de Hardware Management Console (HMC) gebruiken om de waarde voor de bulkpaginageheugenpool in te stellen. U kunt ook waarden opgeven voor het aantal bulkpagina's dat aan logische partities wordt toegewezen. Als u bulkpagina's gebruikt kunt u de prestaties verbeteren in bepaalde omgevingen waarvoor een hoge mate van parallellisme vereist is, zoals in een DB2-database. U kunt een bulkpaginageheugen opgeven dat kan worden gebruikt voor de gemeenschappelijke geheugenbufferpools in DB2. Voor logisch gepartitioneerde systemen kunt u het minimumaantal, het maximumaantal en het gewenste aantal bulkpagina's opgeven dat aan een logische partitie moet worden toegewezen als u de logische partitie of het partitieprofiel maakt. Als u de bulkpaginageheugenwaarden wilt instellen, moet het systeem zijn uitgeschakeld. De nieuwe waarde wordt van kracht als u het systeem opnieuw start. Verwante informatie: IBM DB2 Enterprise 9 performance with POWER5 and AIX Aanvullende logische partities maken Vereisten voor bulkpaginageheugen berekenen voor AIX-partities met vast toegewezen geheugen: De waarde berekenen voor het aantal pagina's dat moet worden toegewezen aan een AIX-geheugenpool voor bulkpagina's. Als u het geheugen voor bulkpagina's wilt gebruiken, moet u ervoor zorgen dat uw systeem over voldoende geheugenresources beschikt die aan de geheugenpool voor bulkpagina's kunnen worden toegewezen. De huge-page geheugenpool is een gebied met systeemgeheugen dat wordt vastgelegd als paginasegmenten van 16 GB en afzonderlijk van het basisgeheugen in het systeem wordt beheerd. Voordat u de waarde voor bulkpaginageheugen kunt opgeven, moet u bepalen welke toepassingen u uitvoert en wat de bulkpaginavereisten zijn voor uw toepassingen. Geheugenvereisten voor bulkpagina's voor uw toepassing De geheugenpool voor bulkpagina's kan worden gebruikt om de prestaties te verbeteren van DB2 onder AIX-besturingssystemen. Als u deze waarde wilt bepalen, berekent u de hoeveelheid geheugen die vereist is voor de gemeenschappelijke bufferpool ter ondersteuning van uw DB2-toepassingen. Raadpleeg de DB2-aanvullingen voor bufferpoolgeheugen van uw specifieke toepassing. Opmerking: De geheugentoewijzing voor bulkpagina's kan niet dynamisch worden gewijzigd. Wanneer u het aantal huge pages op de server wijzigt, wordt vereist dat u de server opnieuw opstart. als u het aantal toegewezen huge pages wijzigt voor een logische partitie, vereist dit dat u de logische partitie herstart. Overwegingen voor het berekenen van bulkpaginawaarden De hoeveelheid bulkpaginageheugen dat u kunt toewijzen is afhankelijk van de volgende factoren: v De totale hoeveelheid gelicentieerd geheugen op uw server. v De hoeveelheid beschikbaar geheugen nadat geconfigureerde geheugenresources zijn gebruikt v Het aantal fysieke I/O-verbindingen met de server (elke I/O-verbinding vereist geheugen voor de I/Otabellen; dit geheugen kan worden verdeeld over de fysieke geheugengebieden en vermindert het beschikbare geheugen voor bulkpagina's). v De basisgeheugenconfiguratie voor logische partities (bulkpagina's worden niet berekend als onderdeel van de geheugentoewijzing voor geconfigureerde partities). v De vereisten waarmee een bulkpagina wordt gedefinieerd; voor elke bulkpagina is 16 GB aaneengesloten echt geheugen vereist en elke bulkpagina moet beginnen op een geheugengrens van 16 GB

28


v Bulkpaginaus kunnen niet over meerdere verwerkingseenheden worden verdeeld. Voor elke verwerkingseenheid is 32 GB vereist om één bulkpagina van 16 GB te kunnen huisvesten, als rekening is gehouden met alle andere bovenstaande overwegingen. Waarschuwing: De grootte van de bulkpaginapool wordt door de serverfirmware verminderd om aan bepaalde afhankelijkheden te kunnen voldoen. Als dit gebeurt, worden er foutenlogboekgegevens gegenereerd om aan te geven dat de grootte van de bulkpaginapool is verminderd. De verwijzingscode van het foutenlogboek is B700 5300. Met de referentiecodedetails worden hexadecimale gegevens aangegeven waarmee wordt aangegeven waarom niet kon worden voldaan aan de grootte van de bulkpaginapool. In het volgende voorbeeld ziet u de mogelijke gegevens en hoe de aanvullende woorden in deze gegevens moeten worden geïnterpreteerd: v woord 3 = 0x0000000100000106: Dit houdt in dat de bulkpaginapool is verkleind, om te voldoen aan de configuratie van de systeemhardware – woord 4 = aantal door de gebruiker geconfigureerde bulkpagina's – woord 5 = aantal bulkpagina's dat kan worden geleverd v woord 3 = 0x0000000100000105: Dit houdt in dat de bulkpaginapool is verkleind, om te voldoen aan de geheugenconfiguratie van de logische partities – woord 4 = aantal bulkpagina's voordat er logische partities werden gemaakt – woord 5 = door firmware berekend aantal bulkpagina's nadat aan de geheugenvereisten voor de logische partities is voldaan – woord 6 = aantal bulkpagina's in de pool Geheugenwaarden voor bulkpagina's berekenen Als u de servergeheugenvereisten wilt berekenen om bulkpagina's te ondersteunen, gebruikt u de volgende stappen: 1. Stel de hoeveelheid basissysteemgeheugen vast en rond dat getal af naar de volgende waarde van 16 GB. Als u de basisvereisten voor het servergeheugen wilt vaststellen, met inbegrip van de hypervisor en de logische partitie, maar exclusief bulkpagina's, gebruikt u de System Planning-tool. Raadpleeg Planning voor logische partities voor informatie over het gebruik van deze planningstools. 2. Stel het aantal I/O-verbindingslussen op uw systeem vast en vermenigvuldig het aantal met 16 GB. Deze berekening is vereist omdat de server een geheugentabel nodig heeft voor elke I/O-verbinding en omdat een bulkpagina van 16 GB zich niet op de plaats van een I/O-tabel kan bevinden. 3. Neem de grootste van de waarden die zijn vastgesteld in stap 1 en stap 2. Dit is de basiswaarde voor het geheugen. 4. Stel het aantal bulkpagina's vast dat nodig is voor uw AIX-toepassingen. Als u deze waarde wilt vaststellen gebruikt u de richtlijnen uit uw toepassingsdocumentatie en de AIX Performance Management. Vermenigvuldig het aantal verwachte bulkpagina's met 16 GB. Voeg dit cijfer toe aan het basiscijfer dat in stap 3 is vastgesteld. De uitkomst van deze som is een schatting van de hoeveelheid gelicentieerd geheugen dat vereist is om te voldoen aan de vereisten voor een logische partitie en bulkpaginapoolgeheugen voor uw systeem. Verwante informatie: IBM DB2 Enterprise 9 performance with POWER5 and AIX Aanvullende logische partities maken Waarden voor bulkpaginageheugen instellen en weergeven voor AIX-partities met vast toegewezen geheugen: Waarden bekijken en instellen voor het toewijzen van bulkpaginageheugen onder AIX. Op systemen die de toewijzing van bulkpaginageheugen (16 GB) ondersteunen, kunt u de huidige waarde instellen in de bulkpaginageheugentabel. Op een nieuw systeem moet u eerst deze waarde instellen om de bulkpaginageheugenpool in te stellen. U moet de waarde instellen als het beheerde systeem is Logische partitionering

29

uitgeschakeld. Als deze waarde al is ingesteld, moet u de waarde wijzigen om deze aan te passen aan prestatiebehoeften op basis van de toepassingen die worden uitgevoerd en configuraties van uw logische partities. U kunt ook de waarden wijzigen die zijn ingesteld voor het aantal bulkpagina's die aan uw logische partities zijn toegewezen. Gebruik deze taak om het aantal 16 GB-pagina's voor de bulkpaginatoewijzing in te stellen of aan uw behoeften aan te passen. Opmerking: Als u de waarden wilt wijzigen voor een logische partitie, moet u de logische partitie eerst afsluiten. De nieuwe waarde wordt van kracht als u de logische partitie opnieuw start. Ga als volgt te werk om waarden voor bulkpaginatoewijzing voor een logische partitie in te stellen: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer > Servers. 2. Selecteer de server waarop de logische partitie staat die u wilt configureren. 3. Selecteer in het werkvenster de logische partitie waarvoor u waarden wilt instellen voor het bulkpaginageheugen. 4. Selecteer Configuratie > Profielen beheren. Het venster met beheerde profielen wordt geopend. 5. Selecteer de logische partitie die u wilt configureren. 6. Selecteer Acties > Bewerken. Het eigenschappenvenster voor het logische partitieprofiel wordt geopend. 7. Klik op het tabblad Geheugen. 8. Wijs het bulkpaginageheugen toe voor dit partitieprofiel en klik op OK. Verwante informatie: IBM DB2 Enterprise 9 performance with POWER5 and AIX Aanvullende logische partities maken Gemeenschappelijk geheugen: U kunt uw systeem zo configureren dat meerdere logische partities gemeenschappelijk gebruikmaken van een pool van fysiek geheugen. Een gemeenschappelijke geheugenomgeving omvat de gemeenschappelijke geheugenpool, logische partities die werken met het gemeenschappelijke geheugen in deze pool, logisch geheugen, I/O-geheugen, ten minste één logische Virtual I/O Server-partitie en apparatuur voor pagingruimten. Verwante onderwerpen: “Performanceoverwegingen voor gemeenschappelijke geheugenpartities” op pagina 263 Informatie over performancefactoren (zoals overbelasting van gemeenschappelijk geheugen) die van invloed zijn op de prestaties van logische partities die werken met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd). U kunt ook aan de hand van de statistische gegevens over het gemeenschappelijk geheugen vaststellen hoe u de configuratie van een gemeenschappelijke geheugenpartitie kunt aanpassen om de prestaties van die partitie te verbeteren. “Resources gemeenschappelijk gebruiken op logische partities” op pagina 7 Hoewel elke logische partitie fungeert als een onafhankelijke server kunnen de logische partities op een server bepaalde resources onderling delen. Met deze mogelijkheid om resources met meerdere logische partities gemeenschappelijk te gebruiken kunt u het resourcegebruik op de server optimaliseren en de serverresources daar inzetten waar ze het meest nodig zijn. Verwante taken: “Gemeenschappelijke geheugenpool configureren” op pagina 161 U kunt de grootte van de gemeenschappelijke geheugenpool configureren, apparaten voor pagingruimte toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool en één of twee logische Virtual I/O Server (VIOS)partities (voor toegang tot de apparaten voor pagingruimte) toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). “Logische partities maken” op pagina 113 De wizard Logische partitie maken op de Hardware Management Console (HMC) helpt u bij het maken

30


van logische partities en partitieprofielen op de server. “De gemeenschappelijke geheugenpool beheren” op pagina 168 Met de Hardware Management Console (HMC) kunt u de configuratie van de gemeenschappelijke geheugenpool wijzigen. Zo kunt u wijzigingen aanbrengen voor de hoeveelheid fysiek geheugen die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool, de logische Virtual I/O Server-partities die zijn toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool wijzigen, en apparaten voor pagingruimte toevoegen aan of verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpool. “Gemeenschappelijk geheugen dynamisch beheren” op pagina 202 U kunt logisch geheugen en I/O-geheugen dynamisch toevoegen en verwijderen voor een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Verwante informatie: Gemeenschappelijke geheugenpool definiëren met behulp van de Integrated Virtualization Manager Configuratie van de beheerpartitie en de logische clientpartities Gemeenschappelijke geheugenpool beheren met behulp van de Integrated Virtualization Manager Geheugen dynamisch beheren met behulp van de Integrated Virtualization Manager Overzicht van gemeenschappelijk geheugen: Gemeenschappelijk geheugen is fysiek geheugen dat is toegewezen aan de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen en wordt gedeeld door meerdere logische partities. De gemeenschappelijke geheugenpool is een gedefinieerde verzameling van fysieke geheugenblokken die met de hypervisor worden beheerd als een enkele geheugenpool. Logische partities die u configureert om gebruik te maken van gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartities genoemd) delen het geheugen in de pool met andere gemeenschappelijke geheugenpartities. U kunt bijvoorbeeld een gemeenschappelijke geheugenpool maken met 16 GB aan fysiek geheugen. Vervolgens maakt u drie logische partities, waarvoor u instelt dat ze gebruikmaken van gemeenschappelijk geheugen, en activeert u deze gemeenschappelijke geheugenpartities. Elke gemeenschappelijke geheugenpartitie kan werken met de 16 GB fysiek geheugen in de gemeenschappelijke geheugenpool. De hypervisor bepaalt hoeveel geheugen van de gemeenschappelijke geheugenpool wordt toegewezen aan elke gemeenschappelijke geheugenpartitie, op basis van de werkbelasting en de geheugenconfiguratie van de afzonderlijke gemeenschappelijke geheugenpartities. Bij het toewijzen van fysiek geheugen aan de gemeenschappelijke geheugenpartities, zorgt de hypervisor er voor dat elke gemeenschappelijke geheugenpartitie alleen toegang heeft tot het geheugen dat op enig moment aan die partitie is toegewezen. Een gemeenschappelijke geheugenpartitie kan niet gebruikmaken van fysiek geheugen dat is toegewezen aan een andere gemeenschappelijke geheugenpartitie. De hoeveelheid geheugen die u toewijst aan de gemeenschappelijke geheugenpartities kan groter zijn dan de beschikbare hoeveelheid geheugen in de gemeenschappelijke geheugenpool. Zo kunt u 12 GB geheugen toewijzen aan gemeenschappelijke geheugenpartitie 1, 8 GB aan gemeenschappelijke geheugenpartitie 2 en 4 GB aan gemeenschappelijke geheugenpartitie 3. Samen maken deze gemeenschappelijke geheugenpartities gebruik van 24 GB aan geheugen, terwijl de gemeenschappelijke geheugenpool slechts beschikt over 16 GB aan geheugen. In deze situatie wordt de geheugenconfiguratie beschouwd als overbelast. Overbelaste geheugenconfiguraties zijn mogelijk omdat de hypervisor het totale geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartities als volgt virtualiseert en beheert in de gemeenschappelijke geheugenpool: 1. Als partities met gemeenschappelijk geheugen hun geheugenpagina's niet actief gebruiken, wijst de hypervisor de ongebruikte geheugenpagina's toe aan partities met gemeenschappelijk geheugen die ze op dat moment kunnen gebruiken. Als de som van het momenteel door de partities met gemeenLogische partitionering

31

schappelijk geheugen gebruikte fysieke geheugen kleiner of gelijk is aan de hoeveelheid geheugen in de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen, is de geheugenconfiguratie logisch overbelast. In een logisch overbelaste geheugenconfiguratie heeft de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen genoeg fysiek geheugen om al het geheugen te bevatten dat door alle partities met gemeenschappelijk geheugen op een bepaald moment wordt gebruikt. De hypervisor hoeft geen geheugen in het extra geheugen op te slaan. 2. Als een partitie met gemeenschappelijk geheugen meer geheugen nodig heeft dan de hypervisor kan verstrekken door ongebruikte delen van de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen toe te wijzen, slaat de hypervisor een deel van het geheugen van een partitie met gemeenschappelijk geheugen op in de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen en slaat het restant van het geheugen dat hoort bij de partitie met gemeenschappelijk geheugen op in hulpgeheugen. Als de som van het momenteel door de partities met gemeenschappelijk geheugen gebruikte fysieke geheugen groter is dan de hoeveelheid geheugen in de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen, is de geheugenconfiguratie fysiek overbelast. In een fysiek overbelaste geheugenconfiguratie heeft de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen niet genoeg fysiek geheugen om al het geheugen te bevatten dat door alle partities met gemeenschappelijk geheugen op een bepaald moment wordt gebruikt. De hypervisor slaat het verschil op in hulpgeheugen. Wanneer het besturingssysteem probeert toegang te krijgen tot de gegevens, moet de hypervisor deze mogelijk ophalen uit het hulpgeheugen voordat het besturingssysteem ze kan gebruiken. Omdat het door u aan een partitie met gemeenschappelijk geheugen toegewezen geheugen mogelijk niet altijd in de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen aanwezig is, is het geheugen dat u toewijst aan een partitie met gemeenschappelijk geheugen logisch geheugen. Logisch geheugen is de adresseerbare ruimte toegewezen aan een logische partitie en die door het besturingssysteem wordt gezien als hoofdgeheugen. Bij een partitie in gemeenschappelijk geheugen wordt in het fysieke hoofdgeheugen (of in fysiek geheugen in de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen) een backup gemaakt van een subset van het logische geheugen; het resterend logische geheugen wordt bijgehouden in hulpgeheugen. Een logische partitie van de Virtual I/O Server geeft toegang tot het hulpgeheugen, of tot apparaten voor pagingruimte, dat vereist is voor partities met gemeenschappelijk geheugen in een overbelaste geheugenconfiguratie. Een apparaat voor pagingruimte is een fysiek of logisch apparaat dat door een Virtual I/O Server wordt gebruikt voor het verzorgen van pagingruimte voor een partitie met gemeenschappelijk geheugen. De pagingruimte is een gebied van niet-vluchtig geheugen dat wordt gebruikt om delen van het logische geheugen van een partitie met gemeenschappelijk geheugen te bewaren, die niet aanwezig zijn in het gemeenschappelijk gebruikte geheugen. Wanneer het besturingssysteem van een partitie met gemeenschappelijk geheugen probeert toegang te krijgen tot gegevens, en de gegevens zich in de pagingruimte bevinden die is toegewezen aan de partitie met gemeenschappelijk geheugen, stuurt de hypervisor een opdracht naar een Virtual I/O Server om de gegevens op te halen en deze naar de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen te schrijven zodat het besturingssysteem ze kan gebruiken. Op systemen die worden beheerd met een Hardware Management Console (HMC) kunt u maximaal twee logische VIOS-partities (Virtual I/O Server) tegelijk toewijzen aan de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen (hierna worden deze VIOS-pagingpartities)genoemd). Als u twee VIOS-pagingpartities toewijst aan de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen, kunt u de apparaten voor pagingruimte zo configureren dat beide VIOS-pagingpartities toegang hebben tot dezelfde apparaten voor pagingruimte. Als een van de VIOS-pagingpartities niet meer beschikbaar is, stuurt de hypervisor een opdracht naar de andere VIOS-pagingpartitie om de gegevens van het apparaat voor pagingruimte op te halen. U kunt VIOS-pagingpartities niet configureren voor het gebruik van gemeenschappelijk geheugen. VIOSpagingpartities maken geen gebruik van de poll met gemeenschappelijk gebruikt geheugen. U wijst VIOS-pagingpartities toe aan de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen zodat ze toegang kunnen geven aan de apparaten voor pagingruimte voor de partities met gemeenschappelijk geheugen die zijn toegewezen aan de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen.

32


De hypervisor wordt gestuurd door de workloadeisen van de partities met gemeenschappelijk geheugen en beheert de overbelaste geheugenconfiguraties door continu de volgende taken uit te voeren: v Toewijzen van delen van het fysieke geheugen uit de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen aan de partities met gemeenschappelijk geheugen, zoals nodig. v Opdracht geven aan een VIOS-pagingpartitie om gegevens te lezen en te schrijven tussen de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen en de apparaten voor pagingruimte, zoals nodig. De mogelijkheid om geheugen gemeenschappelijk te gebruiken over meerdere logische partities wordt ook wel de technologie voor PowerVM Active Memory Sharing genoemd. De PowerVM Active Memory Sharing-technologie is beschikbaar bij de PowerVM Enterprise Edition, waarvoor u een PowerVM Editions-activeringscode moet aanvragen en opgeven. Voorbeeld: Een gemeenschappelijke geheugenconfiguratie die logisch overbelast is: Als de som van het momenteel door de partities met gemeenschappelijk geheugen gebruikte fysieke geheugen kleiner of gelijk is aan de hoeveelheid geheugen in de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen, is de geheugenconfiguratie logisch overbelast. In een logisch overbelaste geheugenconfiguratie heeft de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen genoeg fysiek geheugen om al het geheugen te bevatten dat door alle partities met gemeenschappelijk geheugen op een bepaald moment wordt gebruikt. De onderstaande afbeelding geeft een server weer met een gemeenschappelijke geheugenconfiguratie die logisch overbelast is.


33

Totaal toegewezen geheugen = 24 GB Totaal gebruikt geheugen = 16 GB VIOS-partitie voor paging

Partitie met gemeenschappelijk geheugen 1


Toegewezen = 12 GB Gebruik = 8 GB




Hypervisor

Fysiek geheugen 32 GB Opslag toegewezen aan VIOSpagingpartitie

Vast toegewezen geheugen 1 GB voor VIOS-pagingpartitie Gemeenschappelijk Gereserveerd gebruikt geheugen = firmwaregeheugen 16,25 GB 0,25 GB 8 GB 4 GB

Apparatuur voor pagingruimte

4 GB

Gereserveerd firmwaregeheugen 1 GB

IPHAT511-05

Vrij geheugen 13,75 GB

Figuur 1. Een server met een gemeenschappelijke geheugenconfiguratie die logisch overbelast is

Op de afbeelding ziet u een pool van gemeenschappelijk geheugen met een grootte van 16,25 GB, die wordt gedeeld door drie gemeenschappelijke geheugenpartities. De hypervisor gebruikt een klein deel (0,25 GB) van het gemeenschappelijk geheugen voor het beheren van de gemeenschappelijke geheugenresources. De VIOS-pagingpartitie op de afbeelding is eigenaar van de gehele fysieke opslagruimte in het systeem. De fysieke opslag bevat een apparaat voor pagingruimte voor elke partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen. De VIOS-pagingpartitie gebruikt geen geheugen uit de pool van gemeenschappelijk geheugen, maar ontvangt in plaats daarvan 1 GB aan vast toegewezen geheugen. Van het resterende systeemgeheugen wordt 1 GB gereserveerd voor de hypervisor, voor het beheer van andere systeemresources, waarna 13,75 GB geheugen overblijft voor uitbreiding van het systeem. U kunt bijvoorbeeld dynamisch meer geheugen toevoegen aan de pool van gemeenschappelijk geheugen of extra partities maken die werken met vast toegewezen geheugen. Aan gemeenschappelijke geheugenpartities 1, 2 en 3 is respectievelijk 12, 8 en 4 GB aan logisch geheugen toegewezen. Aan de drie gemeenschappelijke geheugenpartities is in totaal 24 GB aan logisch geheugen toegewezen, hetgeen meer is dan de 16,25 GB die aanwezig is in de pool van gemeenschappelijk geheugen. De geheugenconfiguratie is daardoor overbelast. Gemeenschappelijke geheugenpartitie 1 gebruikt momenteel 8 GB aan fysiek geheugen, gemeenschappelijke geheugenpartitie 2 gebruikt momenteel 4 GB aan fysiek geheugen en gemeenschappelijke

34


geheugenpartitie 3 gebruikt momenteel 4 GB aan fysiek geheugen. Samen gebruiken de gemeenschappelijke geheugenpartities momenteel 16 GB aan fysiek geheugen, hetgeen gelijk is aan de hoeveelheid fysiek geheugen die beschikbaar is in de gemeenschappelijke geheugenpool. De geheugenconfiguratie is daardoor logisch overbelast. Met andere woorden, de pool van gemeenschappelijk geheugen bevat voldoende fysiek geheugen voor de hypervisor om ongebruikte geheugenpagina's toe te wijzen aan gemeenschappelijke geheugenpartities die erom vragen. Al het geheugen dat momenteel wordt gebruikt door de gemeenschappelijke geheugenpartities, maakt deel uit van de pool van gemeenschappelijk geheugen. Verwante onderwerpen: “Performanceoverwegingen voor overbelaste gemeenschappelijke geheugenpartities” op pagina 263 Informatie over hoe de mate van overbelasting van een geheugenconfiguratie, die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), van invloed is op de prestaties van de gemeenschappelijke geheugenpartitie. In het algemeen geldt dat hoe minder de geheugenconfiguratie is overbelast des te beter de prestaties. Voorbeeld: Een gemeenschappelijke geheugenconfiguratie die fysiek overbelast is: Als de som van het momenteel door de partities met gemeenschappelijk geheugen gebruikte fysieke geheugen groter is dan de hoeveelheid geheugen in de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen, is de geheugenconfiguratie fysiek overbelast. In een fysiek overbelaste geheugenconfiguratie heeft de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen niet genoeg fysiek geheugen om al het geheugen te bevatten dat door alle partities met gemeenschappelijk geheugen op een bepaald moment wordt gebruikt. De hypervisor slaat het verschil op in hulpgeheugen. De onderstaande afbeelding geeft een server weer met een gemeenschappelijke geheugenconfiguratie die fysiek overbelast is.


35

Totaal toegewezen geheugen = 24 GB Totaal gebruikt geheugen = 17 GB VIOS-partitie voor paging





Toegewezen = 8 GB


Gebruik = 5 GB

Hypervisor

Fysiek geheugen 32 GB Opslag toegewezen aan VIOSpagingpartitie

Vast toegewezen geheugen 1 GB voor VIOS-pagingpartitie Gemeenschappelijk Gereserveerd gebruikt geheugen = firmwaregeheugen 16,25 GB 0.25 GB 8 GB 4 GB

4 GB Vrij geheugen 13,75 GB Gereserveerd firmwaregeheugen 1 GB

IPHAT520-02

Apparatuur voor pagingruimte

Figuur 2. Een server met een gemeenschappelijke geheugenconfiguratie die fysiek overbelast is

Op de afbeelding ziet u een pool van gemeenschappelijk geheugen met een grootte van 16,25 GB, die wordt gedeeld door drie gemeenschappelijke geheugenpartities. De hypervisor gebruikt een klein deel (0,25 GB) van het gemeenschappelijk geheugen voor het beheren van de gemeenschappelijke geheugenresources. De VIOS-pagingpartitie op de afbeelding is eigenaar van de gehele fysieke opslagruimte in het systeem. De fysieke opslag bevat een apparaat voor pagingruimte voor elke partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen. De VIOS-pagingpartitie gebruikt geen geheugen uit de pool van gemeenschappelijk geheugen, maar ontvangt in plaats daarvan 1 GB aan vast toegewezen geheugen. Van het resterende systeemgeheugen wordt 1 GB gereserveerd voor de hypervisor, voor het beheer van andere systeemresources, waarna 13,75 GB geheugen overblijft voor uitbreiding van het systeem. U kunt bijvoorbeeld dynamisch meer geheugen toevoegen aan de pool van gemeenschappelijk geheugen of extra partities maken die werken met vast toegewezen geheugen. Aan gemeenschappelijke geheugenpartities 1, 2 en 3 is respectievelijk 12, 8 en 4 GB aan logisch geheugen toegewezen. Aan de drie gemeenschappelijke geheugenpartities is in totaal 24 GB aan logisch geheugen toegewezen, hetgeen meer is dan de 16,25 GB die aanwezig is in de pool van gemeenschappelijk geheugen. De geheugenconfiguratie is daardoor overbelast. Gemeenschappelijke geheugenpartitie 1 gebruikt momenteel 8 GB aan fysiek geheugen, gemeenschappelijke geheugenpartitie 2 gebruikt momenteel 5 GB aan fysiek geheugen en gemeenschappelijke

36


geheugenpartitie 3 gebruikt momenteel 4 GB aan fysiek geheugen. Samen gebruiken de gemeenschappelijke geheugenpartities momenteel 17 GB aan fysiek geheugen, hetgeen meer is dan de hoeveelheid fysiek geheugen die beschikbaar is gesteld in de gemeenschappelijke geheugenpool, 16 GB. De geheugenconfiguratie is daardoor fysiek overbelast. De gemeenschappelijke geheugenpool bevat dus onvoldoende fysiek geheugen, waardoor de hypervisor niet kan voldoen aan de geheugenbehoeften van alle gemeenschappelijke geheugenpartities zonder een deel van het geheugen op te slaan in apparaten voor pagingruimte. In dit voorbeeld wordt het verschil van 1 GB ondergebracht in het apparaat voor pagingruimte dat is toegewezen aan gemeenschappelijke geheugenpartitie 2. Wanneer gemeenschappelijke geheugenpartitie 2 gegevens wil benaderen, moet de hypervisor deze gegevens misschien ophalen uit het apparaat voor pagingruimte voordat het besturingssysteem er toegang toe krijgt. Verwante onderwerpen: “Performanceoverwegingen voor overbelaste gemeenschappelijke geheugenpartities” op pagina 263 Informatie over hoe de mate van overbelasting van een geheugenconfiguratie, die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), van invloed is op de prestaties van de gemeenschappelijke geheugenpartitie. In het algemeen geldt dat hoe minder de geheugenconfiguratie is overbelast des te beter de prestaties. Gegevensstroom voor gemeenschappelijke geheugenpartities: Wanneer het besturingssysteem op een logische partitie die gebruikmaakt van gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitiegenoemd) toegang moet hebben tot gegevens, moeten deze gegevens zich bevinden in de gemeenschappelijke geheugenpool. Systemen met overbelaste geheugenconfiguraties hebben de hypervisor en ten minste één logische Virtual I/O Server-partitie (VIOS) die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool (hierna VIOS-partitie voor paging genoemd), nodig voor het verplaatsen van gegevens tussen de gemeenschappelijke geheugenpool en de apparaten voor pagingruimte. In een gemeenschappelijke geheugenconfiguratie die fysiek is overbelast (wanneer het totale logische geheugen dat momenteel wordt gebruikt door alle gemeenschappelijke geheugenpartities groter is dan de beschikbare hoeveelheid geheugen in de gemeenschappelijke geheugenpool), slaat de hypervisor een deel van het logische geheugen, dat behoort tot een gemeenschappelijke geheugenpartitie, op in de gemeenschappelijke geheugenpool en wordt een deel van het logische geheugen opgeslagen in een apparaat voor pagingruimte. Het besturingssysteem op een partitie die werkt met gemeenschappelijke geheugen krijgt pas toegang tot dit geheugen als het geheugen deel uitmaakt van de pool van gemeenschappelijke geheugen. Wanneer het besturingssysteem toegang wil krijgen tot gegevens die zijn opgeslagen op het apparaat voor pagingruimte, werkt de hypervisor samen met een VIOS-pagingpartitie om de gegevens vanaf het apparaat voor pagingruimte te verplaatsen naar de pool van gemeenschappelijk geheugen (zodat het besturingssysteem toegang heeft tot deze gegevens). In de onderstaande afbeelding wordt de gegevensstroom aangegeven voor gemeenschappelijk geheugen.


37




7

1

6

2

Nee: ga naar

Zijn de gegevens in de geheugenpool?

2

Ja: ga naar

7

Hypervisor 2

5

VIOS-partitie voor paging

Gemeenschappelijk gebruikt geheugen

3 4 Apparaat voor pagingruimte 1

Apparaat voor pagingruimte 3

IPHAT512-04


Figuur 3. Het proces voor het beheren van gegevens in een overbelaste configuratie van gemeenschappelijk geheugen

In het algemeen lopen de gegevensstromen als volgt: 1. Het besturingssysteem op een gemeenschappelijke geheugenpartitie probeert toegang te krijgen tot gegevens. v Als de gegevens aanwezig zijn in de pool van gemeenschappelijk geheugen, gaat de verwerking verder met stap 7 op pagina 39. v Als de gegevens niet aanwezig zijn in de pool van gemeenschappelijk geheugen, is er een paginafout opgetreden. De hypervisor inspecteert de paginafout en ontdekt dat de hypervisor de gegevens heeft verplaatst naar het apparaat voor pagingruimte en dat daardoor de paginafout is veroorzaakt. De verwerking gaat verder met stap 2 op pagina 39. (Als het besturingssysteem op de

38


gemeenschappelijke geheugenpartitie de paginafout heeft veroorzaakt door de gegevens te verplaatsen naar hulpgeheugen, moet het besturingssysteem de gegevens ophalen.) 2. De hypervisor verzendt een opdracht naar een VIOS-pagingpartitie om gegevens op te halen uit een apparaat voor pagingruimte en deze weg te schrijven naar de pool van gemeenschappelijk geheugen. 3. De VIOS-pagingpartitie zoekt het apparaat voor pagingruimte dat is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie en vindt de gegevens. 4. De VIOS-pagingpartitie schrijft de gegevens naar de pool van gemeenschappelijk geheugen. 5. De VIOS-pagingpartitie waarschuwt de hypervisor dat de gegevens aanwezig zijn in de pool van gemeenschappelijk geheugen. 6. De hypervisor waarschuwt het besturingssysteem dat gegevens toegankelijk zijn. 7. Het besturingssysteem opent de gegevens in de pool van gemeenschappelijk geheugen. Verwante onderwerpen: “Logisch geheugen” Logisch geheugen is de adresseerbare ruimte, toegewezen aan een logische partitie, die door het besturingssysteem wordt gezien als het hoofdgeheugen. Voor een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna ook wel gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd) wordt een deel van het logische geheugen bijgehouden in het fysieke hoofdgeheugen terwijl het resterende logische geheugen is ondergebracht in het hulpgeheugen. “Apparaat voor pagingruimte” op pagina 51 Informatie over hoe de Hardware Management Console (HMC) en Integrated Virtualization Manager apparaten voor pagingruimte toewijzen en manipuleren op systemen die werken met gemeenschappelijk geheugen. “Distributie van gemeenschappelijk geheugen” op pagina 56 De hypervisor gebruikt het geheugengewicht van elke logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna ook gemeenschappelijke geheugenpartities genoemd) om vast te stellen welke logische partities meer fysiek geheugen moeten krijgen uit de pool van gemeenschappelijk geheugen. Voor het optimaliseren van de performance en het geheugengebruik, verschaffen de besturingssystemen op de gemeenschappelijke geheugenpartities informatie aan de hypervisor over hoe het besturingssysteem werkt met geheugen. Op basis van deze informatie bepaalt de hypervisor welke pagina's worden opgeslagen in de pool van gemeenschappelijk geheugen en welke pagina's worden opgeslagen in de apparaten voor pagingruimte. Logisch geheugen: Logisch geheugen is de adresseerbare ruimte, toegewezen aan een logische partitie, die door het besturingssysteem wordt gezien als het hoofdgeheugen. Voor een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna ook wel gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd) wordt een deel van het logische geheugen bijgehouden in het fysieke hoofdgeheugen terwijl het resterende logische geheugen is ondergebracht in het hulpgeheugen. Voor een partitie met gemeenschappelijk geheugen kunt u de minimum-, maximum-, gewenste en toegewezen grootte van het logische geheugen instellen. Tabel 4. Grootten van het logische geheugen Grootte logisch geheugen

Beschrijving

Minimum

De minimumhoeveelheid logisch geheugen waarmee de partitie met gemeenschappelijk geheugen moet kunnen werken. Tot aan deze waarde kunt u dynamisch logisch geheugen verwijderen voor de partitie die werkt met gemeenschappelijke geheugen.

Maximum

De maximumhoeveelheid logisch geheugen die mag worden gebruikt door de partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen. Tot aan deze waarde kunt u dynamisch logisch geheugen toevoegen voor de partitie die werkt met gemeenschappelijke geheugen.


39

Tabel 4. Grootten van het logische geheugen (vervolg) Grootte logisch geheugen

Beschrijving

Gewenst

De hoeveelheid logisch geheugen waarmee u de partitie met gemeenschappelijk geheugen wilt activeren.

Toegewezen

De hoeveelheid logisch geheugen die kan worden gebruikt door de partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen. Een gemeenschappelijke geheugenpartitie is niet verplicht om altijd gebruik te maken van het toegewezen logische geheugen.

Op systemen die worden beheerd met een Hardware Management Console (HMC), kunt u in het partitieprofiel de grootte opgeven voor het minimale, maximale en gewenste logische geheugen. Bij het activeren van de gemeenschappelijke geheugenpartitie wijst de HMC het gewenste logische geheugen toe aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. Op systemen die worden beheerd met de Integrated Virtualization Manager (IVM), kunt u in de partitieeigenschappen de grootte opgeven voor het minimale, maximale en gewenste logische geheugen. Bij het maken van de gemeenschappelijke geheugenpartitie wijst de IVM het gewenste logische geheugen toe aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. In de onderstaande afbeelding ziet u een gemeenschappelijke geheugenpartitie met logisch geheugen.

3 GB Maximum logisch geheugen 2,5 GB Toegewezen logisch geheugen 2,1 GB Momenteel toegewezen fysiek geheugen

IPHAT513-02

1 GB Minimum logisch geheugen

Figuur 4. Een gemeenschappelijke geheugenpartitie waaraan meer logisch geheugen is toegewezen dan de toegewezen hoeveelheid fysiek geheugen.

In de afbeelding ziet u een gemeenschappelijke geheugenpartitie waaraan 2,5 GB logisch geheugen is toegewezen. De maximumhoeveelheid logisch geheugen is 3 GB en de minimumhoeveelheid logisch geheugen is 1 GB. U kunt het toegewezen logisch geheugen wijzigen door dynamisch logisch geheugen toe te voegen aan of te verwijderen uit de partitie met gemeenschappelijk geheugen. U kunt dynamisch logisch geheugen toevoegen aan of verwijderen uit de partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen, tot aan respectievelijk de maximum- of minimumgrootte voor het logisch geheugen.

40


De afbeelding geeft ook aan dat 2,1 GB aan fysiek geheugen uit de pool van gemeenschappelijk geheugen is toegewezen aan de partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen. Als de werkbelasting op de gemeenschappelijke geheugenpartitie momenteel gebruikmaakt van 2,1 GB geheugen en er een aanvullende hoeveelheid van 0,2 GB geheugen nodig is, terwijl de pool van gemeenschappelijk geheugen logisch overbelast is, wijst de hypervisor een aanvullende hoeveelheid van 0,2 GB fysiek geheugen toe aan de partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen, door het toewijzen van geheugenpagina's die momenteel niet in gebruik zijn door andere partities die werken met gemeenschappelijk geheugen. Als de pool van gemeenschappelijk geheugen fysiek overbelast is, slaat de hypervisor 0,2 GB van het geheugen van de gemeenschappelijke geheugenpartitie op in een apparaat voor pagingruimte. Wanneer de partitie met gemeenschappelijk geheugen toegang nodig heeft tot de gegevens die zich bevinden in het apparaat voor pagingruimte, haalt de hypervisor de gegevens op voor het besturingssysteem. De hoeveelheid fysiek geheugen die is toegewezen aan de partitie met gemeenschappelijk geheugen kan kleiner zijn dan de minimumhoeveelheid logisch geheugen. Dit komt doordat de minimumgrootte van het logisch geheugen een limiet is voor het logisch geheugen en niet voor het fysieke geheugen. Naast de minimumwaarde voor het logisch geheugen zijn ook de grootten van het maximale, gewenste en toegewezen logische geheugen niet van invloed op het fysieke geheugen dat is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. Op dezelfde manier heeft het dynamisch toevoegen of verwijderen van logisch geheugen geen invloed op de hoeveelheid fysiek geheugen die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. Bij het instellen van de grootten voor het logische geheugen en het dynamisch toevoegen of verwijderen van logisch geheugen, bepaalt of wijzigt u de hoeveelheid geheugen waarmee het besturingssysteem kan werken. De hypervisor bepaalt dan hoe dit geheugen wordt gedistribueerd over de pool van gemeenschappelijk geheugen en het apparaat voor pagingruimte. Verwante onderwerpen: “Gegevensstroom voor gemeenschappelijke geheugenpartities” op pagina 37 Wanneer het besturingssysteem op een logische partitie die gebruikmaakt van gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitiegenoemd) toegang moet hebben tot gegevens, moeten deze gegevens zich bevinden in de gemeenschappelijke geheugenpool. Systemen met overbelaste geheugenconfiguraties hebben de hypervisor en ten minste één logische Virtual I/O Server-partitie (VIOS) die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool (hierna VIOS-partitie voor paging genoemd), nodig voor het verplaatsen van gegevens tussen de gemeenschappelijke geheugenpool en de apparaten voor pagingruimte. “Apparaat voor pagingruimte” op pagina 51 Informatie over hoe de Hardware Management Console (HMC) en Integrated Virtualization Manager apparaten voor pagingruimte toewijzen en manipuleren op systemen die werken met gemeenschappelijk geheugen. “Distributie van gemeenschappelijk geheugen” op pagina 56 De hypervisor gebruikt het geheugengewicht van elke logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna ook gemeenschappelijke geheugenpartities genoemd) om vast te stellen welke logische partities meer fysiek geheugen moeten krijgen uit de pool van gemeenschappelijk geheugen. Voor het optimaliseren van de performance en het geheugengebruik, verschaffen de besturingssystemen op de gemeenschappelijke geheugenpartities informatie aan de hypervisor over hoe het besturingssysteem werkt met geheugen. Op basis van deze informatie bepaalt de hypervisor welke pagina's worden opgeslagen in de pool van gemeenschappelijk geheugen en welke pagina's worden opgeslagen in de apparaten voor pagingruimte. “Partitieprofiel” op pagina 11 Een partitieprofiel is een record op de Hardware Management Console (HMC) waarmee een mogelijke configuratie voor een logische partitie wordt opgegeven. Als u een logische partitie met behulp van een partitieprofiel activeert, probeert het beheerde systeem de logische partitie met behulp van de configuratiegegevens in het partitieprofiel te starten. Verwante taken:


41

“Configuratie van gemeenschappelijk geheugen voorbereiden” op pagina 103 Voordat u de gemeenschappelijke geheugenpool configureert en logische partities maakt die gebruikmaken van het gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartities genoemd), dient u een planning te maken voor de gemeenschappelijke geheugenpool, gemeenschappelijke geheugenpartities, apparaten voor pagingruimte en de logische Virtual I/O Server-partities (hierna VIOS-partities voor paging genoemd). “Gemeenschappelijk geheugen dynamisch beheren” op pagina 202 U kunt logisch geheugen en I/O-geheugen dynamisch toevoegen en verwijderen voor een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), met behulp van de Hardware Management Console (HMC). “Grootte van de gemeenschappelijke geheugenpool wijzigen” op pagina 168 U kunt de hoeveelheid fysiek geheugen die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool vergroten of verkleinen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Verwante informatie: Geheugen dynamisch beheren met behulp van de Integrated Virtualization Manager Grootte van gemeenschappelijke geheugenpool wijzigen met behulp van de Integrated Virtualization Manager Gereserveerd I/O-geheugen: Gereserveerd I/O-geheugen is de maximumhoeveelheid fysiek geheugen (uit de pool van gemeenschappelijk geheugen) die gegarandeerd beschikbaar is voor de I/O-apparaten van een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd). Elke gemeenschappelijke geheugenpartitie heeft recht op een deel van de pool van gemeenschappelijk geheugen, zodat de I/O-apparaten die zijn toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie toegang hebben tot fysiek geheugen tijdens I/O-bewerkingen. Als de minimumhoeveelheid geheugen die I/O-apparaten nodig hebben voor I/O-bewerkingen niet continu aanwezig is in de pool van gemeenschappelijk geheugen, zullen deze bewerkingen mislukken. Virtuele adapters die recht hebben op fysiek geheugen uit de pool van gemeenschappelijk geheugen zijn onder andere virtuele SCSI-adapters, virtuele Ethernet-adapters en virtuele glasvezeladapters. Virtuele seriële adapters hebben geen recht op fysiek geheugen uit de pool van gemeenschappelijk geheugen. In de onderstaande afbeelding ziet u een gemeenschappelijke geheugenpartitie met gereserveerd I/Ogeheugen.

42


2 GB Momenteel toegewezen fysiek geheugen

64 MB Momenteel toegewezen gereserveerd I/Ogeheugen

IPHAT515-02

128 MB gereserveerd I/Ogeheugen

Figuur 5. Een gemeenschappelijke geheugenpartitie waarvoor het gereserveerd I/O-geheugen groter is dan de hoeveelheid fysiek geheugen die momenteel wordt gebruikt voor de I/O-apparaten van deze partitie.

In de afbeelding ziet u een gemeenschappelijke geheugenpartitie met 128 MB aan gereserveerd I/Ogeheugen. De gemeenschappelijke geheugenpartitie gebruikt 64 MB fysiek geheugen voor de I/O-apparaten, hetgeen minder is dan het gereserveerde I/O-geheugen van 128 MB. Zoals de bovenstaande afbeelding al aangeeft hoeft een gemeenschappelijke geheugenpartitie niet altijd gebruik te maken van het totale gereserveerde I/O-geheugen. Ongebruikte delen van het gereserveerde I/O-geheugen dat is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie zijn voor de hypervisor beschikbaar om, indien nodig, toe te wijzen aan andere gemeenschappelijke geheugenpartities. De hypervisor reserveert geen ongebruikte delen van het gereserveerd I/O-geheugen voor toekomstig gebruik door de gemeenschappelijke geheugenpartitie. De hypervisor garandeert echter wel dat de gemeenschappelijke geheugenpartitie waar nodig gebruik kan maken van het totale toegewezen gereserveerde I/O-geheugen. Als de gemeenschappelijke geheugenpartitie op een later moment een deel van haar ongebruikte gereserveerde I/O-geheugen nodig heeft, moet de hypervisor voldoende fysiek geheugen uit de pool van gemeenschappelijk geheugen toewijzen om te voldoen aan de nieuwe aanvraag voor I/O-geheugen, zonder daarbij het gereserveerde I/O-geheugen, dat aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie is toegewezen, te overschrijden. Stel dat u 128 MB gereserveerd I/O-geheugen toewijst aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie. De gemeenschappelijke geheugenpartitie gebruikt slechts 64 MB voor haar I/O-apparaten. De hypervisor wijst daarom 64 MB aan fysiek geheugen uit de pool van gemeenschappelijk geheugen toe aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie voor gebruik door de I/O-apparaten. De resterende 64 MB is beschikbaar voor de hypervisor om, indien nodig, toe te wijzen aan andere gemeenschappelijke geheugenpartities. Later voegt u twee virtuele adapters, die beide 16 MB aan geheugen nodig hebben, toe aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. De gemeenschappelijke geheugenpartitie heeft dan 32 MB extra fysiek geheugen nodig voor haar I/O-apparaten. Omdat de gemeenschappelijke geheugenpartitie momenteel werkt met slechts 64 MB aan fysiek geheugen voor de I/O-apparaten, terwijl maximaal 128 MB aan geheugen is gereserveerd voor de I/O-apparaten van de gemeenschappelijke geheugenpartitie, wijst de hypervisor een aanvullende 32 MB fysiek geheugen uit de pool van gemeenschappelijk geheugen


43

toe aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie, ter ondersteuning van de nieuwe virtuele adapters. De gemeenschappelijke geheugenpartitie werkt nu met 96 MB aan fysiek geheugen voor de I/O-apparaten. Omdat ongebruikte delen van gereserveerd I/O-geheugen voor de hypervisor beschikbaar zijn om elders toe te wijzen, is het mogelijk dat de totale hoeveelheid fysiek geheugen, uit de pool van gemeenschappelijk geheugen, die hypervisor toewijst aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie, kleiner is dan het gereserveerde I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie. Hieronder vindt u een afbeelding van deze situatie.

96 MB Momenteel toegewezen fysiek geheugen 64 MB Momenteel toegewezen gereserveerd I/Ogeheugen

IPHAT516-03

128 MB gereserveerd I/Ogeheugen

Figuur 6. Een gemeenschappelijke geheugenpartitie waarvoor het gereserveerde I/O-geheugen groter is dan de totale hoeveelheid fysiek geheugen die aan de partitie is toegewezen

In de afbeelding ziet u een gemeenschappelijke geheugenpartitie met 128 MB aan gereserveerd I/Ogeheugen. De gemeenschappelijke geheugenpartitie gebruikt 64 MB aan fysiek geheugen voor haar I/Oapparaten. Het ongebruikte deel van het gereserveerde I/O-geheugen, 64 MB, is beschikbaar voor de hypervisor om, indien nodig, toe te wijzen aan andere gemeenschappelijke geheugenpartities. De hypervisor wijst in totaal 96 MB aan fysiek geheugen uit de pool van gemeenschappelijk geheugen toe aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie, hetgeen minder is dan het gereserveerde I/O-geheugen van 128 MB. Wanneer u een gemeenschappelijke geheugenpartitie maakt, stellen de Hardware Management Console (HMC) en de Integrated Virtualization Manager (IVM) automatisch het gereserveerde I/O-geheugen in voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie. Wanneer u een gemeenschappelijke geheugenpartitie activeert, stellen de HMC en de IVM de werkstand voor gereserveerd I/O-geheugen in op auto (automatisch). In deze werkstand passen de HMC en de IVM automatisch het gereserveerde I/O-geheugen aan voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie, wanneer u virtuele adapters toevoegt of verwijdert. De werkstand voor gereserveerd I/O-geheugen kan ook worden ingesteld op manual (handmatig). U kunt dynamisch de werkstand voor gereserveerd I/O-geheugen wijzigen in handmatig en vervolgens dynamisch het gereserveerd I/O-geheugen wijzigen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie. Wanneer u in de werkstand handmatig een virtuele adapter toevoegt aan of verwijdert uit een gemeenschappelijke geheugenpartitie, passen de HMC en IVM niet automatisch het gereserveerde I/O-geheugen aan. Het kan

44


daarom mogelijk zijn dat u dynamisch het gereserveerde I/O-geheugen moet aanpassen wanneer u dynamisch adapters toevoegt aan of verwijdert uit de gemeenschappelijke geheugenpartitie. Op systemen die worden beheerd met de HMC, kunt u de grafische interface gebruiken om de werkstand voor gereserveerd I/O-geheugen dynamisch te wijzigen. Als de werkstand voor gereserveerd I/O-geheugen handmatig is, kunt u de grafische interface ook gebruiken voor het dynamisch wijzigen van de hoeveelheid gereserveerd I/O-geheugen dat is toegewezen aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie. Op systemen die worden beheerd met de IVM, kunt u de opdracht chhwres gebruiken voor het dynamisch wijzigen van de werkstand voor gereserveerd I/O-geheugen. Als de werkstand voor gereserveerd I/O-geheugen handmatig is, kunt u ook de opdracht chhwres gebruiken voor het dynamisch wijzigen van de hoeveelheid gereserveerd I/O-geheugen die is toegewezen aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie. Wanneer u een gemeenschappelijke geheugenpartitie opnieuw start, wordt de werkstand voor gereserveerd I/O-geheugen ingesteld op automatisch, ongeacht wat de werkstand voor het gereserveerd I/Ogeheugen was voordat de gemeenschappelijke geheugenpartitie opnieuw werd gestart. Wanneer de hoeveelheid fysiek geheugen die een gemeenschappelijke geheugenpartitie gebruikt voor haar I/O-apparaten gelijk is aan het gereserveerde I/O-geheugen dat is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie, kan de gemeenschappelijke geheugenpartitie niet nog meer fysiek geheugen gebruiken voor de I/O-apparaten. In deze situatie kunnen de volgende acties optreden: v Het besturingssysteem op de gemeenschappelijke geheugenpartitie beheert de I/O-bewerkingen, zodanig dat de werkbelasting op de gemeenschappelijke geheugenpartitie werkt binnen het gereserveerde I/O-geheugen dat is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. Wanneer de werkbelasting voor de I/O-bewerkingen probeert meer fysiek geheugen te gebruiken dan het toegewezen gereserveerde I/O-geheugen, stelt het besturingssysteem enkele I/O-bewerkingen uit terwijl andere I/Obewerkingen in uitvoering zijn. In deze situatie vormt het gereserveerde I/O-geheugen een beperking voor de I/O-configuratie van de gemeenschappelijke geheugenpartitie omdat het besturingssysteem niet beschikt over voldoende fysiek geheugen om alle I/O-bewerkingen gelijktijdig uit te voeren. v Wanneer u dynamisch een virtuele adapter toevoegt aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie, terwijl de werkstand voor het gereserveerde I/O-geheugen is ingesteld op handmatig, kan de I/O-configuratie van de gemeenschappelijke geheugenpartitie overbelast raken of kan de adapter een storing vertonen wanneer u probeert deze te configureren. Als de adapter niet functioneert, is er onvoldoende gereserveerd I/O-geheugen toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie om ruimte te bieden voor de nieuwe adapter. U kunt dit probleem oplossen door het dynamisch verhogen van de hoeveelheid gereserveerd I/O-geheugen die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie, of door het verwijderen van een of meer aanwezige virtuele adapters uit de gemeenschappelijke geheugenpartitie. Wanneer u virtuele adapters verwijdert uit de gemeenschappelijke geheugenpartitie, komt het fysieke geheugen dat voor die adapters werd gebruikt beschikbaar voor de nieuwe adapter. v Wanneer u dynamisch een virtuele adapter toevoegt aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie, terwijl de werkstand voor het gereserveerde I/O-geheugen is ingesteld op automatisch, vergroten de HMC en de IVM automatisch het gereserveerde I/O-geheugen dat is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie, om ruimte te bieden voor de nieuwe adapter. Als de HMC en de IVM niet in staat zijn het gereserveerde I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie te vergroten, is er onvoldoende fysiek geheugen beschikbaar in de pool van gemeenschappelijk geheugen. De hypervisor kan dan geen fysiek geheugen toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie en de adapter kan dan niet worden toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. U kunt dit probleem oplossen door fysiek geheugen toe te voegen aan de pool van gemeenschappelijk geheugen of door een of meer aanwezige virtuele adapters te verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpartitie. Wanneer u virtuele adapters verwijdert uit de gemeenschappelijke geheugenpartitie, komt het fysieke geheugen dat voor die adapters werd gebruikt beschikbaar voor de nieuwe adapter. Voor het verbeteren van prestaties en geheugenverbruik bieden HMC, IVM , IBM i, AIX en Linux statistieken over hoe het besturingssysteem het toegewezen fysieke geheugen gebruikt voor de I/O-apparaten. U kunt deze gegevens gebruiken om handmatig het gereserveerde I/O-geheugen te wijzigen dat is toegewezen aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie.


45

VIOS-partitie voor paging: Een logische Virtual I/O Server (VIOS)-partitie die is toegewezen aan de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen (hierna VIOS-partitie voor paging genoemd) geeft toegang tot de apparaten voor geheugenruimte voor de logische partities die zijn toegewezen aan de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartities genoemd). Wanneer het besturingssysteem van een partitie met gemeenschappelijk geheugen probeert toegang te krijgen tot gegevens, en de gegevens zich in de pagingruimte bevinden die is toegewezen aan de partitie met gemeenschappelijk geheugen, stuurt de hypervisor een opdracht naar een VIOS-partitie voor paging om de gegevens op te halen en deze naar de gemeenschappelijke geheugenpool te schrijven zodat het besturingssysteem ze kan gebruiken. Een VIOS-partitie voor paging is geen gemeenschappelijke geheugenpartitie en gebruikt geen geheugen uit de gemeenschappelijke geheugenpool. Een VIOS-partitie voor paging geeft toegang tot apparaten voor pagingruimte voor de gemeenschappelijke geheugenpartities. Integrated Virtualization Manager Op systemen die worden beheerd met de Integrated Virtualization Manager, is de beheerpartitie de VIOSpartitie voor paging voor de gemeenschappelijke geheugenpartities die zijn toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. Bij het maken van de gemeenschappelijke geheugenpool, wijst u een opslagpool voor paging toe aan de gemeenschappelijke geheugenpool. De opslagpool voor paging voorziet in de apparaten voor pagingruimte voor de gemeenschappelijke geheugenpartities die zijn toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. HMC Op systemen die worden beheerd met een Hardware Management Console (HMC), kunt u een of twee VIOS-partities voor paging toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. Als u een enkele VIOSpartitie voor paging toewijst aan de gemeenschappelijke geheugenpool, verschaft de VIOS-partitie voor paging toegang tot alle apparaten voor pagingruimte voor de gemeenschappelijke geheugenpartities. De apparaten voor pagingruimte kunnen zich bevinden in het fysieke geheugen van de server of in een SAN (storage area network). Als u twee VIOS-partities voor paging toewijst aan de gemeenschappelijke geheugenpool, kunt u beide VIOS-partitie voor paging op een van de volgende manieren configureren voor toegang tot apparaten voor pagingruimte: v U kunt elke VIOS-partitie voor paging zo configureren dat deze onafhankelijke apparaten voor pagingruimte benadert. Apparaten voor pagingruimte die alleen door één VIOS-partitie voor paging worden gebruikt, of onafhankelijk apparaten voor pagingruimte kunnen zich bevinden in het fysieke geheugen van de server of in een SAN (storage area network). v U kunt beide VIOS-partities voor paging configureren voor toegang tot dezelfde of algemene apparaten voor pagingruimte. In deze configuratie verzorgen de VIOS-partities voor paging redundante toegang tot apparaten voor pagingruimte. Als een van de VIOS-partities voor paging niet meer beschikbaar is, stuurt de hypervisor een opdracht naar de andere VIOS-partitie voor paging om de gegevens van het apparaat voor pagingruimte op te halen. Algemene apparaten voor pagingruimte moeten zich op een SAN bevinden om symmetrische toegang vanaf beide VIOS-partities voor paging mogelijk te maken. v U kunt elke VIOS-partitie voor paging zo configureren dat deze bepaalde onafhankelijke apparaten voor pagingruimte of bepaalde algemene apparaten voor pagingruimte benadert. Als u de gemeenschappelijke geheugenpool configureert met twee VIOS-partities voor paging, kunt u een partitie met gemeenschappelijk geheugen zo configureren dat deze gebruik maakt van ofwel een enkele VIOS-partitie voor paging of van redundante VIOS-partities voor paging. Als u een partitie met gemeenschappelijk geheugen configureert voor gebruik van redundante VIOS-partities voor paging, wijst u een primaire VIOS-partitie voor paging en een secundaire VIOS-partitie voor paging toe aan de partitie met gemeenschappelijk geheugen. De hypervisor gebruikt de primaire VIOS-partitie voor paging voor toe-

46


gang tot het apparaat voor pagingruimte van de partitie met gemeenschappelijk geheugen. Op dat moment is de primaire VIOS-partitie voor paging de huidige VIOS-partitie voor paging voor de partitie met gemeenschappelijk geheugen. De huidige VIOS-partitie voor paging is de VIOS-partitie voor paging die door de hypervisor op een bepaald moment wordt gebruikt voor de toegang tot gegevens in het apparaat voor pagingruimte dat is toegewezen aan de partitie met gemeenschappelijk geheugen. Als de primaire VIOS-partitie voor paging niet meer beschikbaar is, gebruikt de hypervisor de secundaire VIOS-partitie voor paging om toegang te krijgen tot het apparaat voor pagingruimte van de partitie met gemeenschappelijk geheugen. Op dat moment wordt de secundaire VIOS-partitie voor paging de actieve VIOS-partitie voor paging voor de partitie met gemeenschappelijk geheugen en blijft deze de actieve VIOS-partitie voor paging zelfs als de primaire VIOS-partitie voor paging weer beschikbaar komt. U hoeft niet dezelfde primaire en secundaire VIOS-partities voor paging toe te wijzen aan alle partities met gemeenschappelijk geheugen. U wijst bijvoorbeeld VIOS-partitie voor paging A en VIOS-partitie voor paging B toe aan de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen. Voor een partitie met gemeenschappelijk geheugen kunt u nu VIOS-partitie voor paging A toewijzen als de primaire VIOS-partitie voor paging en partitie B als secundaire VIOS-partitie voor paging. Voor een andere partitie met gemeenschappelijk geheugen kunt u nu VIOS-partitie voor paging B toewijzen als de primaire VIOS-partitie voor paging en partitie A als secundaire VIOS-partitie voor paging. In de volgende afbeelding ziet u een voorbeeld van een systeem met vier partities met gemeenschappelijk geheugen, twee VIOS-partities voor paging en vier apparaten voor pagingruimte.


47

Storage area network




Server

VIOSpartitie 1 voor

VIOSpartitie 2 voor





Hypervisor


Gemeenschappelijk gebruikt geheugen

IPHAT519-02

Opslag toegewezen aan VIOSpagingpartitie 2

In het voorbeeld ziet u de configuratie-opties voor VIOS-partities voor paging en apparaten voor pagingruimte zoals beschreven in de volgende tabel.

48


Tabel 5. Voorbeelden van configuraties met VIOS-partities voor paging Configuratieoptie

Voorbeeld

Het apparaat voor pagingruimte dat is toegewezen aan een partitie met gemeenschappelijk geheugen bevindt zich in fysiek geheugen in de server en wordt gebruikt door een enkele VIOS-partitie voor paging.

Apparaat voor pagingruimte 4 verzorgt de pagingruimte voor partitie met gemeenschappelijk geheugen 4. Partitie met gemeenschappelijk geheugen 4 is toegewezen voor gebruik van VIOS-partitie voor paging 2 voor toegang tot apparaat voor pagingruimte 4. Apparaat voor pagingruimte 4 bevindt zich in fysiek geheugen in de server en is toegewezen aan VIOS-partitie voor paging 2. VIOS-partitie voor paging 2 is de enig VIOS-partitie voor paging die toegang heeft tot apparaat voor pagingruimte 4. (Deze relatie wordt aangegeven met de blauwe lijn die VIOS-partitie voor paging 2 verbindt met apparaat voor pagingruimte 4).

Het apparaat voor pagingruimte dat is toegewezen aan een partitie met gemeenschappelijk geheugen bevindt zich op een SAN en wordt gebruikt door een enkele VIOS-partitie voor paging.

Apparaat voor pagingruimte 1 verzorgt de pagingruimte voor partitie met gemeenschappelijk geheugen 1. Partitie met gemeenschappelijk geheugen 1 is toegewezen voor gebruik van VIOS-partitie voor paging 1 voor toegang tot apparaat voor pagingruimte 1. Apparaat voor pagingruimte 1 is verbonden met het SAN. VIOS-partitie voor paging 1 is ook verbonden met het SAN en is de enige VIOS-partitie voor paging die toegang heeft tot apparaat voor pagingruimte 1 (Deze relatie wordt aangegeven met de groene lijn die VIOS-partitie voor paging 1 verbindt met apparaat voor pagingruimte 1)..


49

Tabel 5. Voorbeelden van configuraties met VIOS-partities voor paging (vervolg) Configuratieoptie

Voorbeeld

Het apparaat voor pagingruimte dat is toegewezen aan een partitie met gemeenschappelijk geheugen bevindt zich op een SAN en wordt redundant gebruikt door twee VIOS-partities voor paging.

Apparaat voor pagingruimte 2 verzorgt de pagingruimte voor partitie met gemeenschappelijk geheugen 2. Apparaat voor pagingruimte 2 is verbonden met het SAN. VIOS-partitie voor paging 1 en VIOS-partitie voor paging 2 zijn ook verbonden met het SAN en kunnen beide toegang krijgen tot apparaat voor pagingruimte 2. (Deze relaties worden aangegeven met de groene lijn die VIOSpartitie voor paging 1 verbindt met apparaat voor pagingruimte 2 en de blauwe lijn die VIOS-partitie voor paging 2 verbindt met apparaat voor pagingruimte 2.) De partitie met gemeenschappelijk geheugen 2 is ingesteld op gebruik van redundante VIOS-partities voor paging voor toegang tot apparaat voor pagingruimte 2. VIOS-partitie voor paging 1 is geconfigureerd als de primaire VIOS-partitie voor paging en VIOS-partitie voor paging 2 is geconfigureerd als de secundaire VIOSpartitie voor paging. Op soortgelijke wijze verzorgt apparaat voor pagingruimte 3 de pagingruimte voor partitie met gemeenschappelijk geheugen 3. Apparaat voor pagingruimte 3 is verbonden met het SAN. VIOS-partitie voor paging 1 en VIOS-partitie voor paging 2 zijn ook verbonden met het SAN en kunnen beide toegang krijgen tot apparaat voor pagingruimte 3. (Deze relaties worden aangegeven met de groene lijn die VIOS-partitie voor paging 1 verbindt met apparaat voor pagingruimte 3 en de blauwe lijn die VIOS-partitie voor paging 2 verbindt met apparaat voor pagingruimte 3.) De partitie met gemeenschappelijk geheugen 3 is ingesteld op gebruik van redundante VIOS-partities voor paging voor toegang tot apparaat voor pagingruimte 3. VIOS-partitie voor paging 2 is geconfigureerd als de primaire VIOSpartitie voor paging en VIOS-partitie voor paging 1 is geconfigureerd als de secundaire VIOS-partitie voor paging. Aangezien VIOS-partitie voor paging 1 en VIOS-partitie voor paging 2 beide toegang hebben tot apparaat voor pagingruimte 2 en apparaat voor pagingruimte 3, zijn de apparaten voor pagingruimte 2 en 3 algemene apparaten voor pagingruimte die redundant door VIOS-partitie voor paging 1 en 2 worden benaderd. Als VIOS-partitie voor paging 1 niet meer beschikbaar is en partitie met gemeenschappelijk geheugen 2 toegang tot gegevens nodig heeft op diens apparaat voor pagingruimte, stuur de hypervisor een opdracht naar VIOS-partitie voor paging 2 voor het ophalen van de gegevens op apparaat voor pagingruimte 2. Als VIOS-partitie voor paging 2 niet meer beschikbaar is en partitie met gemeenschappelijk geheugen 3 de gegevens van diens apparaat voor pagingruimte nodig heeft, stuurt de hypervisor op dezelfde manier een opdracht naar de VIOS-partitie voor paging 1 om de gegevens op te halen van apparaat voor pagingruimte 3.

50


Tabel 5. Voorbeelden van configuraties met VIOS-partities voor paging (vervolg) Configuratieoptie

Voorbeeld

Een VIOS-partitie voor paging zoekt toegang tot zowel onafhankelijke als algemene apparaten voor pagingruimte.

Apparaat voor pagingruimte 1 en apparaat voor pagingruimte 4 zijn onafhankelijke apparaten voor pagingruimte omdat slechts één VIOS-partitie voor paging elk van de apparaten benadert. VIOS-partitie voor paging 1 benadert apparaat voor pagingruimte 1 en VIOS-partitie voor paging 2 benadert apparaat voor pagingruimte 4. Apparaat voor pagingruimte 2 en apparaat voor pagingruimte 3 zijn algemene apparaten voor pagingruimte omdat beide VIOS-partities voor paging elk van de apparaten benaderen. (Deze relaties worden aangegeven met de groene en blauwe lijnen die de VIOSpartities voor paging verbinden met de apparaten voor pagingruimte.) VIOS-partitie voor paging 1 benadert het onafhankelijke apparaat voor pagingruimte 1 en daarnaast het algemene apparaat voor pagingruimte 2 en apparaat 3. VIOSpartitie voor paging 2 benadert het onafhankelijke apparaat voor pagingruimte 4 en daarnaast de algemene apparaten voor pagingruimte 2 en 3.

Als een enkele VIOS-partitie voor paging is toegewezen aan de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen, moet u de partities met gemeenschappelijk geheugen afsluiten voordat u de VIOS-partitie voor paging afsluit, zodat de partities met gemeenschappelijk geheugen niet worden stilgelegd bij het benaderen van hun apparaten voor pagingruimte. Als u twee VIOS-partities voor paging hebt toegewezen aan de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen en de partities met gemeenschappelijk geheugen geconfigureerd zijn voor gebruik van redundante VIOS-partities voor paging, hoeft u de partities met gemeenschappelijk geheugen niet af te sluiten om een VIOS-partitie voor paging af te sluiten. Als een van de VIOS-partities voor paging wordt afgesloten, gebruiken de partities met gemeenschappelijk geheugen de andere VIOS-partitie voor paging voor toegang tot hun apparaten voor pagingruimte. U kunt bijvoorbeeld een VIOS-partitie voor paging afsluiten en VIOS-updates installeren zonder de partities met gemeenschappelijk geheugen af te sluiten. U kunt meerdere logische VIOS-partities configureren voor toegang tot apparaten voor pagingruimte. U kunt echter op een bepaald moment slechts maximaal twee van deze VIOS-partities aan de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen toewijzen. Nadat u de partities met gemeenschappelijk geheugen hebt geconfigureerd, kunt u later de redundantieconfiguratie van de VIOS-partities voor paging voor een partitie met gemeenschappelijk geheugen wijzigen door het partitieprofiel aan te passen van de partitie met gemeenschappelijk geheugen en de partitie met gemeenschappelijk geheugen opnieuw te starten met het gewijzigde partitieprofiel: v U kunt aangeven welke VIOS-partities voor paging als primaire en secundaire VIOS-partities voor paging worden toegewezen aan een partitie met gemeenschappelijk geheugen. v U kunt het aantal VIOS-partities voor paging wijzigen dat is toegewezen aan een partitie met gemeenschappelijk geheugen. Apparaat voor pagingruimte: Informatie over hoe de Hardware Management Console (HMC) en Integrated Virtualization Manager apparaten voor pagingruimte toewijzen en manipuleren op systemen die werken met gemeenschappelijk geheugen. Een apparaat voor pagingruimte is een fysieke of logische voorziening die door een Virtual I/O Server wordt gebruikt voor het verzorgen van pagingruimte voor een logische partitie die werkt met gemeenLogische partitionering

51

schappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd). Pagingruimte is is een gebied van niet-vluchtig geheugen dat wordt gebruikt om delen van het geheugen van de gemeenschappelijke geheugenpartitie in onder te brengen die niet aanwezig zijn in de gemeenschappelijke geheugenpool. Verwante onderwerpen: “Gegevensstroom voor gemeenschappelijke geheugenpartities” op pagina 37 Wanneer het besturingssysteem op een logische partitie die gebruikmaakt van gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitiegenoemd) toegang moet hebben tot gegevens, moeten deze gegevens zich bevinden in de gemeenschappelijke geheugenpool. Systemen met overbelaste geheugenconfiguraties hebben de hypervisor en ten minste één logische Virtual I/O Server-partitie (VIOS) die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool (hierna VIOS-partitie voor paging genoemd), nodig voor het verplaatsen van gegevens tussen de gemeenschappelijke geheugenpool en de apparaten voor pagingruimte. “Logisch geheugen” op pagina 39 Logisch geheugen is de adresseerbare ruimte, toegewezen aan een logische partitie, die door het besturingssysteem wordt gezien als het hoofdgeheugen. Voor een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna ook wel gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd) wordt een deel van het logische geheugen bijgehouden in het fysieke hoofdgeheugen terwijl het resterende logische geheugen is ondergebracht in het hulpgeheugen. Apparaten voor pagingruimte op systemen die worden beheerd met de Integrated Virtualization Manager: Informatie over de opslagpool voor paging, op systemen die worden beheerd met de Integrated Virtualization Manager. Bij het maken van de gemeenschappelijke geheugenpool, wijst u een opslagpool voor paging toe aan de gemeenschappelijke geheugenpool. De opslagpool voor paging voorziet in de apparaten voor pagingruimte voor de gemeenschappelijke geheugenpartities die zijn toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. Bij het activeren van de gemeenschappelijke geheugenpartitie wijst de Integrated Virtualization Manager een apparaat voor pagingruimte uit de pagingpool toe aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie dat het beste voldoet aan de groottevereisten van de gemeenschappelijke geheugenpartitie. v Voor gemeenschappelijke geheugenpartities met AIX of Linux moet het apparaat voor pagingruimte minimaal de grootte hebben van de maximumgrootte van het logisch geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie. v Voor gemeenschappelijke geheugenpartities met IBM i, moet het apparaat voor pagingruimte ten minste de grootte hebben van het maximale logische geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie, plus 8 kB voor elke megabyte. De Integrated Virtualization Manager maakt in een of meer van de volgende situaties automatisch een apparaat voor pagingruimte aan voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie: v De opslagpool voor paging bevat geen apparaten voor pagingruimte. v Geen van de apparaten voor pagingruimte in de opslagpool voor paging voldoet aan de groottevereisten van de gemeenschappelijke geheugenpartitie. v Alle apparaten voor pagingruimte in de opslagpool voor paging zijn toegewezen aan andere gemeenschappelijke geheugenpartities. De Integrated Virtualization Manager wijst per keer slechts één apparaat voor pagingruimte toe aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie. Als u niet een opslagpool voor paging toewijst aan de gemeenschappelijke geheugenpool, dient u voor elke gemeenschappelijke geheugenpartitie ten minste één apparaat voor pagingruimte toe te wijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. Nadat de gemeenschappelijke geheugenpool is gemaakt, kunt u er desgewenst apparaten voor pagingruimte aan toevoegen of eruit verwijderen. Verwante taken:

52


“Configuratie van gemeenschappelijk geheugen voorbereiden” op pagina 103 Voordat u de gemeenschappelijke geheugenpool configureert en logische partities maakt die gebruikmaken van het gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartities genoemd), dient u een planning te maken voor de gemeenschappelijke geheugenpool, gemeenschappelijke geheugenpartities, apparaten voor pagingruimte en de logische Virtual I/O Server-partities (hierna VIOS-partities voor paging genoemd). Verwante verwijzing: “Configuratievereisten voor gemeenschappelijk geheugen” op pagina 95 Controle van de vereisten voor het systeem, VIOS (Virtual I/O Server ), logische partities en apparaten voor pagingruimte zodat u het gemeenschappelijke geheugen zonder problemen kunt configureren. Verwante informatie: Apparatuur voor pagingruimte toevoegen of verwijderen met behulp van de Integrated Virtualization Manager Apparaten voor pagingruimte, op systemen die worden beheerd met een HMC: Informatie over locatievereisten, groottevereisten, en redundantievoorkeuren voor apparaten voor pagingruimte op systemen die worden beheerd met een Hardware Management Console (HMC). Bij het configureren van de gemeenschappelijke geheugenpool wijst u apparaten voor pagingruimte toe aan deze gemeenschappelijke geheugenpool. Apparaten voor pagingruimte kunnen zich bevinden in de fysieke opslagruimte van de server of in een SAN (storage area network): v Apparaten voor pagingruimte die worden benaderd door een enkele logische Virtual I/O Server (VIOS)-partitie (hierna aangeduid als VIOS-partitie voor paging) kunnen aanwezig zijn in fysieke opslagruimte op de server of op een SAN. v Apparaten voor pagingruimte die op redundante wijze worden benaderd door twee VIOS-partities voor paging, ofwel algemene apparaten voor pagingruimte, moeten zich bevinden op een SAN. Bij het activeren van een gemeenschappelijke geheugenpartitie wijst de HMC een apparaat voor pagingruimte (dat is gekoppeld aan de gemeenschappelijke geheugenpool) toe aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. De HMC wijst per keer slechts één apparaat voor pagingruimte toe aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie. Wanneer u een gemeenschappelijke geheugenpartitie afsluit, komt het apparaat voor pagingruimte beschikbaar voor de HMC en kan dit apparaat elders worden toegewezen. Daarom is het kleinste aantal apparaten voor pagingruimte dat u moet toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool gelijk aan het aantal gemeenschappelijke geheugenpartities dat u tegelijkertijd in werking wilt hebben. Nadat de gemeenschappelijke geheugenpool is gemaakt, kunt u er desgewenst apparaten voor pagingruimte aan toevoegen of eruit verwijderen. De HMC wijst apparaten voor pagingruimte toe aan gemeenschappelijke geheugenpartities op basis van de groottevereisten voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie en de redundantievoorkeuren die u hebt opgegeven voor het activeren van partities. Groottevereisten De HMC wijst aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie een apparaat voor pagingruimte toe dat het beste voldoet aan de groottevereisten van de gemeenschappelijke geheugenpartitie. v Voor gemeenschappelijke geheugenpartities met AIX of Linux moet het apparaat voor pagingruimte minimaal de grootte hebben van de maximumgrootte van het logisch geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie. v Voor gemeenschappelijke geheugenpartities met IBM i, moet het apparaat voor pagingruimte ten minste de grootte hebben van het maximale logische geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie, plus 8 kB voor elke megabyte.


53

Voor gemeenschappelijke geheugenpartities kunnen meerdere partitieprofielen aanwezig zijn, waarin verschillende maximumgrootten van het logisch geheugen zijn ingesteld. Voor het handhaven van de flexibiliteit kunt u overwegen apparaten voor pagingruimte te maken die groot genoeg zijn om te worden gebruikt voor gemeenschappelijke geheugenpartities met meerdere partitieprofielen. Bij het activeren van een gemeenschappelijke geheugenpartitie met een ander partitieprofiel, beschikt de gemeenschappelijke geheugenpartitie al over een apparaat voor pagingruimte, dat is gebaseerd op de groottevereisten van het vorige geactiveerde partitieprofiel. Als u een apparaat voor pagingruimte maakt dat groot genoeg is om te voldoen aan de groottevereisten van van meerdere partitieprofielen en u activeert de gemeenschappelijke geheugenpartitie met een ander partitieprofiel, kan de HMC hetzelfde apparaat voor pagingruimte blijven gebruiken voor dit geactiveerde partitieprofiel. Als het apparaat voor pagingruimte niet voldoet aan de groottevereisten van het geactiveerde partitieprofiel, ontkoppelt de HMC het apparaat voor pagingruimte dat momenteel is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie en wordt een ander apparaat voor pagingruimte toegewezen dat wel voldoet aan de groottevereisten zoals aangegeven in het geactiveerde partitieprofiel. Redundantievoorkeuren De HMC wijst aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie een apparaat voor pagingruimte toe dat voldoet aan de redundantievoorkeuren die u hebt opgegeven voor het activeren van de partitie: v Als u opgeeft dat de gemeenschappelijke geheugenpartitie gebruikmaakt van redundante VIOSpagingpartities, gebruikt de HMC de volgende procedure om een geschikt apparaat voor pagingruimte te selecteren voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie: 1. De HMC wijst een apparaat voor pagingruimte toe dat algemeen en beschikbaar is. (Een apparaat voor pagingruimte is beschikbaar als het inactief is en momenteel niet is toegewezen aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie.) 2. Als de HMC geen algemeen en beschikbaar apparaat voor pagingruimte kan vinden, wordt een algemeen en niet beschikbaar apparaat voor pagingruimte toegewezen. (Een apparaat voor pagingruimte is niet beschikbaar als het actief is en momenteel is toegewezen aan een afgesloten gemeenschappelijke geheugenpartitie.) 3. Als de HMC niet een algemeen en niet beschikbaar apparaat voor pagingruimte kan vinden, kan de gemeenschappelijke geheugenpartitie niet worden geactiveerd. v Als u opgeeft dat de gemeenschappelijke geheugenpartitie niet gebruikmaakt van redundante VIOSpagingpartities, gebruikt de HMC de volgende procedure om een geschikt apparaat voor pagingruimte te selecteren voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie: 1. De HMC wijst een apparaat voor pagingruimte toe dat onafhankelijk en beschikbaar is. (Een apparaat voor pagingruimte is onafhankelijk wanneer het wordt benaderd door slechts één VIOSpagingpartitie die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie.) 2. Als de HMC niet een onafhankelijk en beschikbaar apparaat voor pagingruimte kan vinden, wijst de HMC een apparaat voor pagingruimte toe dat onafhankelijk en niet beschikbaar is. 3. Als de HMC niet een onafhankelijk en niet beschikbaar apparaat voor pagingruimte kan vinden, terwijl er twee VIOS-pagingpartities zijn toegewezen aan de pool van gemeenschappelijk geheugen, wijst de HMC een apparaat voor pagingruimte toe dat algemeen en beschikbaar is. In deze situatie werkt de gemeenschappelijke geheugenpartitie niet met redundante VIOS-partities, ongeacht dat het apparaat voor pagingruimte toegankelijk is voor beide VIOS-pagingpartities. Bovendien hoeft de tweede VIOS-pagingpartitie niet te worden opgegeven in het partitieprofiel. 4. Als de HMC niet een algemeen en beschikbaar apparaat voor pagingruimte kan vinden, terwijl er twee VIOS-pagingpartities zijn toegewezen aan de pool van gemeenschappelijk geheugen, wijst de HMC een apparaat voor pagingruimte toe dat algemeen en niet beschikbaar is. In deze situatie werkt de gemeenschappelijke geheugenpartitie niet met redundante VIOS-partities, ongeacht dat het apparaat voor pagingruimte toegankelijk is voor beide VIOS-pagingpartities. Bovendien hoeft de tweede VIOS-pagingpartitie niet te worden opgegeven in het partitieprofiel. 5. Als de HMC niet een algemeen en niet beschikbaar apparaat voor pagingruimte kan vinden, kan de gemeenschappelijke geheugenpartitie niet worden geactiveerd.

54


v Als u opgeeft dat de gemeenschappelijke geheugenpartitie gebruikmaakt van redundante VIOSpagingpartities, gebruikt de HMC, indien mogelijk, de volgende procedure om een geschikt apparaat voor pagingruimte te selecteren voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie: 1. De HMC wijst een apparaat voor pagingruimte toe dat algemeen en beschikbaar is. 2. Als de HMC geen algemeen en beschikbaar apparaat voor pagingruimte kan vinden, wordt een algemeen en niet beschikbaar apparaat voor pagingruimte toegewezen. 3. Als de HMC niet een algemeen en niet beschikbaar apparaat voor pagingruimte kan vinden, wordt een onafhankelijk en beschikbaar apparaat voor pagingruimte toegewezen aan de primaire VIOSpagingpartitie. In deze situatie werkt de gemeenschappelijke geheugenpartitie niet met redundante VIOS-partities voor paging en is de primaire VIOS-partitie voor paging de enige VIOS-partitie die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. 4. Als de HMC geen apparaat voor pagingruimte vindt dat onafhankelijk en beschikbaar is voor de primaire VIOS-partitie voor paging, wordt een apparaat voor pagingruimte, dat onafhankelijk en niet beschikbaar is, toegewezen aan de primaire VIOS-partitie voor paging. In deze situatie werkt de gemeenschappelijke geheugenpartitie niet met redundante VIOS-partities voor paging en is de primaire VIOS-partitie voor paging de enige VIOS-partitie die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. 5. Als de HMC geen apparaat voor pagingruimte vindt dat onafhankelijk en niet beschikbaar is voor de primaire VIOS-partitie voor paging, wordt een apparaat voor pagingruimte, dat onafhankelijk en beschikbaar is, toegewezen aan de secundaire VIOS-partitie voor paging. In deze situatie werkt de gemeenschappelijke geheugenpartitie niet met redundante VIOS-partities voor paging en is de secundaire VIOS-partitie voor paging de enige VIOS-partitie die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. 6. Als de HMC geen apparaat voor pagingruimte vindt dat onafhankelijk en beschikbaar is voor de secundaire VIOS-partitie voor paging, wordt een apparaat voor pagingruimte, dat onafhankelijk en niet beschikbaar is, toegewezen aan de secundaire VIOS-partitie voor paging. In deze situatie werkt de gemeenschappelijke geheugenpartitie niet met redundante VIOS-partities voor paging en is de secundaire VIOS-partitie voor paging de enige VIOS-partitie die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. 7. Als de HMC geen apparaat voor pagingruimte vindt dat onafhankelijk is en niet beschikbaar is voor de secundaire VIOS-partitie voor paging, kan de gemeenschappelijke geheugenpartitie niet worden geactiveerd. Verwante onderwerpen: “Partitieprofiel” op pagina 11 Een partitieprofiel is een record op de Hardware Management Console (HMC) waarmee een mogelijke configuratie voor een logische partitie wordt opgegeven. Als u een logische partitie met behulp van een partitieprofiel activeert, probeert het beheerde systeem de logische partitie met behulp van de configuratiegegevens in het partitieprofiel te starten. Verwante taken: “Configuratie van gemeenschappelijk geheugen voorbereiden” op pagina 103 Voordat u de gemeenschappelijke geheugenpool configureert en logische partities maakt die gebruikmaken van het gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartities genoemd), dient u een planning te maken voor de gemeenschappelijke geheugenpool, gemeenschappelijke geheugenpartities, apparaten voor pagingruimte en de logische Virtual I/O Server-partities (hierna VIOS-partities voor paging genoemd). “Apparaten voor pagingruimte toevoegen aan en verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpool” op pagina 177 Nadat de gemeenschappelijke geheugenpool is gemaakt, kunt u er apparaten voor pagingruimte aan toevoegen of eruit verwijderen, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Verwante verwijzing: “Configuratievereisten voor gemeenschappelijk geheugen” op pagina 95 Controle van de vereisten voor het systeem, VIOS (Virtual I/O Server ), logische partities en apparaten Logische partitionering

55

voor pagingruimte zodat u het gemeenschappelijke geheugen zonder problemen kunt configureren. Distributie van gemeenschappelijk geheugen: De hypervisor gebruikt het geheugengewicht van elke logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna ook gemeenschappelijke geheugenpartities genoemd) om vast te stellen welke logische partities meer fysiek geheugen moeten krijgen uit de pool van gemeenschappelijk geheugen. Voor het optimaliseren van de performance en het geheugengebruik, verschaffen de besturingssystemen op de gemeenschappelijke geheugenpartities informatie aan de hypervisor over hoe het besturingssysteem werkt met geheugen. Op basis van deze informatie bepaalt de hypervisor welke pagina's worden opgeslagen in de pool van gemeenschappelijk geheugen en welke pagina's worden opgeslagen in de apparaten voor pagingruimte. In een gemeenschappelijke geheugenconfiguratie die fysiek is overbelast (wanneer het totale logische geheugen dat momenteel wordt gebruikt door alle gemeenschappelijke geheugenpartities groter is dan de beschikbare hoeveelheid geheugen in de gemeenschappelijke geheugenpool), slaat de hypervisor een deel van het logische geheugen op in de gemeenschappelijke geheugenpool en wordt het resterende deel van het logische geheugen opgeslagen in een apparaat voor pagingruimte. De hypervisor bepaalt hoeveel fysiek geheugen uit de pool van gemeenschappelijk geheugen moet worden toegewezen aan elke gemeenschappelijke geheugenpartitie en ook hoeveel logisch geheugen moet worden opgeslagen in apparaten voor pagingruimte. De hypervisor bepaalt tevens welke delen, of pagina's, van het geheugen moeten worden opgeslagen op de afzonderlijke locaties. De kleinste hoeveelheid fysiek geheugen die de hypervisor op enig moment uit de pool van gemeenschappelijk geheugen kan toewijzen aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie, is de hoeveelheid fysiek geheugen die de gemeenschappelijke geheugenpartitie nodig heeft voor zijn I/O-apparaten. De hypervisor garandeert dat elke gemeenschappelijke geheugenpartitie voor de eigen I/O-apparaten gebruik kan maken van een gedeelte van de pool van gemeenschappelijk geheugen, met als maximum het I/O-geheugen dat is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. De grootste hoeveelheid fysiek geheugen die de hypervisor op enig moment uit de pool van gemeenschappelijk geheugen kan toewijzen aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie, is de hoeveelheid logisch geheugen die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. De hoeveelheid fysiek geheugen uit de pool van gemeenschappelijk geheugen die de hypervisor toewijst aan de gemeenschappelijke geheugenpartities is afhankelijk van de werkbelastingen voor de gemeenschappelijke geheugenpartities en de hoeveelheid logisch geheugen die is toegewezen aan elke gemeenschappelijke geheugenpartitie. Door het opgeven van een geheugengewicht voor elke gemeenschappelijke geheugenpartitie kunt u beïnvloeden hoeveel fysiek geheugen de hypervisor uit de pool van gemeenschappelijk geheugen toewijst aan elke gemeenschappelijke geheugenpartitie. Het geheugengewicht is een relatieve waarde die een van de factoren is bij het toewijzen van fysiek geheugen uit de pool van gemeenschappelijk geheugen aan de gemeenschappelijke geheugenpartities. Een hoger geheugengewicht dan het geheugengewicht van andere gemeenschappelijke geheugenpartities vergroot de kans dat de hypervisor meer fysiek geheugen toewijst aan een gemeenschappelijke geheugenpartities. Voor het handhaven van optimale performance, probeert het besturingssysteem op een gemeenschappelijke geheugenpartitie voortdurend te blijven werken binnen de hoeveelheid fysiek geheugen die is toegewezen uit de pool van gemeenschappelijk geheugen, door overbelast logisch geheugen te verplaatsen naar een pagingruimte. In het algemeen verplaatst een besturingssysteem op een gemeenschappelijke geheugenpartitie zijn geheugen vaker naar een pagingruimte dan een besturingssysteem op een partitie met vast toegewezen geheugen. De pagingruimte die het besturingssysteem gebruikt voor geheugenbeheer moet daarom groter zijn wanneer de logische partitie werkt met gemeenschappelijk geheugen. De besturingssystemen op de gemeenschappelijke geheugenpartities verschaffen informatie aan de hypervisor over hoe het besturingssysteem werkt met pagina's. De hypervisor gebruikt deze informatie bij het beheren van overbelast logisch geheugen, om vast te stellen welke pagina's worden opgeslagen in

56


het apparaat voor pagingruimte en welke worden opgeslagen in de pool van gemeenschappelijk geheugen. Wanneer de hypervisor de toewijzing van fysiek geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie moet opheffen om het te kunnen verplaatsen naar het apparaat voor pagingruimte, vraagt de hypervisor aan het besturingssysteem om pagina's vrij te geven. Het besturingssysteem kan bijvoorbeeld markeren welke pagina's niet worden gebruikt, zodat de hypervisor deze gemarkeerde pagina's als eerste kan verwijderen. Hierdoor kan de hypervisor de meest geschikte pagina's selecteren voor verwijdering uit de pool van gemeenschappelijk geheugen. Zodoende worden het geheugengebruik en de prestaties geoptimaliseerd. Het besturingssysteem gebruikt bijvoorbeeld één pagina voor kernelgegevens en een andere pagina als cache, terwijl de hypervisor een van de pagina's moet verplaatsen naar het apparaat voor pagingruimte. Voor betere prestaties verplaatst de hypervisor de cachepage naar het apparaat voor pagingruimte. Verwante onderwerpen: “Apparaat voor pagingruimte” op pagina 51 Informatie over hoe de Hardware Management Console (HMC) en Integrated Virtualization Manager apparaten voor pagingruimte toewijzen en manipuleren op systemen die werken met gemeenschappelijk geheugen. “Gegevensstroom voor gemeenschappelijke geheugenpartities” op pagina 37 Wanneer het besturingssysteem op een logische partitie die gebruikmaakt van gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitiegenoemd) toegang moet hebben tot gegevens, moeten deze gegevens zich bevinden in de gemeenschappelijke geheugenpool. Systemen met overbelaste geheugenconfiguraties hebben de hypervisor en ten minste één logische Virtual I/O Server-partitie (VIOS) die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool (hierna VIOS-partitie voor paging genoemd), nodig voor het verplaatsen van gegevens tussen de gemeenschappelijke geheugenpool en de apparaten voor pagingruimte. “Performanceoverwegingen voor overbelaste gemeenschappelijke geheugenpartities” op pagina 263 Informatie over hoe de mate van overbelasting van een geheugenconfiguratie, die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), van invloed is op de prestaties van de gemeenschappelijke geheugenpartitie. In het algemeen geldt dat hoe minder de geheugenconfiguratie is overbelast des te beter de prestaties. “Logisch geheugen” op pagina 39 Logisch geheugen is de adresseerbare ruimte, toegewezen aan een logische partitie, die door het besturingssysteem wordt gezien als het hoofdgeheugen. Voor een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna ook wel gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd) wordt een deel van het logische geheugen bijgehouden in het fysieke hoofdgeheugen terwijl het resterende logische geheugen is ondergebracht in het hulpgeheugen. Verwante taken: “Geheugengewicht wijzigen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie” op pagina 225 Met behulp van de Hardware Management Console (HMC) kunt u het geheugengewicht wijzigen voor een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd). Door het geheugengewicht te wijzigen, verandert ook de waarschijnlijkheid, ten opzichte van andere gemeenschappelijke geheugenpartities, waarmee de gemeenschappelijke geheugenpartitie fysiek geheugen ontvangt uit de pool van gemeenschappelijk geheugen. Verwante informatie: Geheugeneigenschappen beheren voor partities met gemeenschappelijk geheugen, met behulp van de Integrated Virtualization Manager Active Memory Expansion voor logische AIX-partities: Als u Active Memory Expansion inschakelt voor een logische AIX-partitie, verhoogt u de geheugencapaciteit van de logische partitie zonder dat u meer geheugen toewijst. Het besturingssysteem comprimeert een deel van het geheugen dat door de logische partitie wordt gebruikt. Dankzij het comprimeren ontstaat er ruimte voor meer gegevens, en neemt de geheugencapaciteit van de logische partitie toe.


57

Als u de geheugencapaciteit van de logische partitie vergroot, zorgt u ervoor dat de logische partitie meer werk kan verrichten met dezelfde hoeveelheid geheugen. Dat is vooral handig als u de werkbelasting van een logische partitie wilt verhogen, terwijl het niet meer mogelijk is meer geheugen aan de logische partitie toe te wijzen. Als u de geheugencapaciteit van meerdere logische partities op de server vergroot, vergroot u de algehele geheugencapaciteit van de server. Dat is vooral zinvol als u meerdere werkbelastingen op de server wilt consolideren door meer logische partities te maken. U configureert de gewenste geheugenuitbreiding voor een logische partitie door de Active Memory Expansion-factor in een partitieprofiel van de logische partitie in te stellen. De uitbreidingsfactor is een vermenigvuldigingsfactor van de hoeveelheid geheugen die aan de logische partitie is toegewezen. Als de hoeveelheid geheugen die aan de logische partitie is toegewezen 25 GB is en de uitbreidingsfactor op 2,0 is ingesteld, dan is de gewenste geheugencapaciteit voor de logische partitie 50 GB. In een dergelijke situatie probeert het besturingssysteem de gegevens zodanig te comprimeren dat 50 GB aan gegevens in een geheugen van 25 GB passen. Nadat u de uitbreidingsactor hebt ingesteld, kunt u de prestaties van de logische partitie controleren en de uitbreidingsactor dynamisch aanpassen om de prestaties nog verder te verbeteren. Als u een logische partitie configureert voor het gebruik van Active Memory Expansion, moet u wellicht ook enkele andere verwerkingsresources van de logische partitie configureren. Het besturingssysteem gebruikt de aanvullende verwerkingsresources om het geheugen te comprimeren. De hoeveelheid verwerkingsresources die de logische partitie nodig heeft, hangt af van de huidige werkbelasting van de logische partitie en de uitbreidingsfactor die u voor de logische partitie hebt ingesteld. U kunt in Active Memory Expansion aangeven welke logische partities vast toegewezen geheugen moeten gebruiken en welke gemeenschappelijk geheugen. Verwante taken: “Voorbereiding van de configuratie van Active Memory Expansion” op pagina 94 Voordat u Active Memory Expansion configureert voor een logische partitie, moet u zich ervan verzekeren dat het systeem voldoet aan de configuratievereisten. Als alternatief kunt u de Active Memory Expansion-planningtool uitvoeren. “Active Memory Expansion voor logische partities opAIX configureren” op pagina 153 U kunt Active Memory Expansion voor een logische partitie op AIX configureren door gebruik te maken vanHardware Management Console (HMC). Als u Active Memory Expansion voor een logische partitie configureert,comprimeert u het geheugen van de logische partitie en verhoogt u de geheugencapaciteit. Verwante informatie: AIX Information Center Active Memory Expansion

Werkstation- en consoleopties voor logische partities Er bestaan verschillende methoden om een werkstation- of consolesessie voor de logische partities op uw beheerde systeem te starten. Welk werkstation of welke console u kiest, hangt af van uw besturingssysteem en bedrijfsbehoeften. De volgende typen werkstations of consoles zijn beschikbaar voor de verschillende besturingssystemen.

58


Tabel 6. Werkstation- en consoleopties voor logische partities Besturingssysteem

Werkstation- of consoleopties

AIX

v Hardware Management Console (HMC) v Telnet v OpenSSH met OpenSSL (onderdeel van het AIX-uitbreidingspakket) v Directe seriële verbinding (ASCII-werkstation of een PC die met een nullmodemkabel is verbonden). v IBM i virtuele console (voor voor logische partities met AIX die IBM i-resources gebruiken) v Op een systeem met een logische Virtual I/O Server (VIOS)-partitie, kan de console worden geleverd door de logische VIOS-partitie, wanneer u gebruikmaakt van VIOS 1.2.0 of recenter.

Linux

v HMC v Telnet v OpenSSH met OpenSSL (onderdeel van de Linux-distributie) v Directe seriële verbinding (ASCII-werkstation of een PC die met een nullmodemkabel is verbonden). v IBM i virtuele console (voor voor logische partities met Linux die IBM i-resources gebruiken) v Op een systeem met een logische Virtual I/O Server (VIOS)-partitie, kan de console worden geleverd door de logische VIOS-partitie, wanneer u gebruikmaakt van VIOS 1.2.0 of recenter.

Virtual I/O Server

v Hardware Management Console (HMC) v Telnet v OpenSSH met OpenSSL (aanwezig in het AIX-uitbreidingspakket) v Directe seriële verbinding (ASCII-werkstation of een PC die met een nullmodemkabel is verbonden). v IBM i virtuele console (voor voor logische partities met AIX die IBM i-resources gebruiken) v Op een systeem met een logische Virtual I/O Server (VIOS)-partitie, kan de console worden geleverd door de logische VIOS-partitie, wanneer u gebruikmaakt van VIOS 1.2.0 of recenter.

Hardware Management Console - Werkstation- en console-opties: De HMC biedt virtuele werkstationemulatie voor logische AIX- en Linux- partities en virtuele 5250console-emulatie voor logische IBM i-partities. . De HMC maakt verbinding met de serverfirmware. U kunt de HMC gebruiken om aan de serverfirmware door te geven hoe u wilt dat de resources over de verschillende logische partities van het beheerder systeem worden verdeeld. U kunt de HMC gebruiken om de logische partities te starten en te stoppen, om de serverfirmwarecode bij te werken, om Capacity on Demand te beheren en om service-informatie door te geven aan service en support als u te maken krijgt met hardwareproblemen op het beheerde systeem. U kunt ook de HMC gebruiken om de functie onderbreken en hervatten U kunt lokaal sessies voor het virtuele werkstation en de virtuele 5250-console op de HMC maken met behulp van serverbeheeropdrachten op de HMC. Als u de HMC zodanig configureert dat toegang op afstand is toegestaan, kunt u ook op afstand sessies voor de virtuele terminal en de virtuele 5250-console maken met behulp van de HMC. U kunt op afstand virtuele werkstationsessies op logische AIX- en Linux-partities maken met behulp van de opdrachten voor serverbeheer. U kunt ook sessies voor de vir-


59

tuele 5250-console maken op logische partities met IBM i. U moet de HMC zodanig configureren dat toegang op afstand is toegestaan en u moet een versleuteling op de logische partities configureren om de sessie te beveiligen. De HMC communiceert met behulp van servicetoepassingen met servers om informatie te vinden, te bundelen en voor analyse naar IBM te verzenden. In deze afbeelding ziet u een gepartitioneerde server onder beheer van een HMC.

HMC

AIX

Partitie 2 IBM i

Serverfirmware

Partitie 3 Linux

IPHAT507-02

Partitie 1

Operations Console voor logische partities met IBM i: Met Operations Console kunt u een lokale PC of een PC op afstand gebruiken om toegang te krijgen tot logische partities met IBM i. Operations Console is een installeerbare component van het gelicentieerde programma IBM i Access for Windows. Met Operations Console kunt u via een netwerk (LAN-verbinding) verbinding maken met logische partities in IBM i. Welke beheertaken u met Operations Console kunt uitvoeren, hangt af van het feit of u de logische partities beheert met een Hardware Management Console (HMC) of dat u deVirtual Partition Manager op IBM i gebruikt: v Als u een HMC gebruikt om uw logische partities te beheren, kunt u Operations Console gebruiken om toegang te krijgen totIBM i op uw logische partities met IBM i. v Als u de Virtual Partition Manager op IBM i gebruikt om uw logische partities te beheren, kunt u Operations Console gebruiken om toegang te krijgen tot IBM i op uw logische partities met IBM i. Verder kunt u Operations Console gebruiken om toegang te krijgen tot Virtual Partition Manager op de logische partities met IBM i. Op deze manier kunt u maximaal vier logische partities met Linux maken op het beheerde systeem en kunt u de resources beheren voor alle logische partities op het beheerde systeem. De volgende afbeelding toont een gepartitioneerde server met een HMC en lokale console op een netwerk.

60


Lokale console op een netwerk

IBM i

IBM i

Serverfirmware

IBM i

IPHBL516-02

HMC

LAN

Verwante informatie: Bewerkingen beheren

I/O-apparatuur Met behulp van I/O-apparaten kunt u gegevens op het beheerde systeem verzamelen, opslaan en doorzenden. I/O-apparaten bevinden zich zowel in de servereenheid zelf als in de uitbreidingseenheden die op de server zijn aangesloten. I/O-apparatuur kan zijn geïntegreerd in de eenheid of kan fysiek worden geïnstalleerd in sleuven. Niet alle typen I/O-apparaten worden ondersteund voor alle besturingssystemen of op alle servermodellen. SNI-adapters (Switch Network Interface) worden bijvoorbeeld alleen ondersteund op bepaalde servermodellen en bieden geen ondersteuning voor logische partities met IBM i. Met SR-IOV (Single root I/O virtualization) is virtualisatie mogelijk voor de fysieke poorten van een adapter, zodat de poorten kunnen worden gedeeld door meerdere partities die tegelijkertijd actief zijn. Voor het delen van de poorten van een voor SR-IOV geschikte adapter, moet de adapter eerst geschikt worden gemaakt voor de gemeenschappelijke SR-IOV-modus. Nadat een adapter geschikt is gemaakt voor de gemeenschappelijke SR-IOV-modus, kunnen de logische SR-IOV-poorten worden toegewezen aan logische partities. Waarschuwing: Voor bepaalde PCI-adapters en ingebouwde controllers is het nodig dat er meerdere PCI- of PCI-E-sleuven aan worden gekoppeld. Controleer nauwkeurig de PCI- of PCI-E-sleuftoewijzingen voor elke logische partitie, om er zeker van te zijn dat de sleufconfiguratie van de logische partitie voldoet aan de functionele vereisten van de adapter. Zie voor meer informatie PCI-adapters beheren en Plaatsing van PCI-adapters. Verwante taken: “Een logische SR-IOV-poort toewijzen aan een logische partitie” op pagina 130 U kunt een logische SR-IOV (single root I/O virtualization)-poort aan een logische partitie toewijzen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Virtuele adapters: Met virtuele adapters kunt u logische partities met elkaar verbinden zonder dat u fysieke hardware hoeft te gebruiken. Besturingssystemen kunnen virtuele adapters net zo afbeelden, configureren en gebruiken als fysieke adapters. Afhankelijk van de besturingsomgeving die wordt gebruikt door de logische partitie kunt u virtuele Ethernet-adapters, virtuele glasvezeladapters, virtuele SCSI-adapters (Small Computer Serial Interface) en virtuele seriële adapters maken voor een logische partitie. Logische partitionering

61

De systeembeheerder gebruikt de volgende tools om virtuele adapters te maken: v Hardware Management Console (HMC) v Integrated Virtualization Manager v Virtual Partition Manager Adapters kunnen met behulp van dynamische partitionering worden toegevoegd terwijl het systeem actief is. De virtuele adapters worden vastgelegd in de systeeminventaris en in de beheervoorzieningen. Er kunnen geconvergeerde locatiecodes worden gebruikt om software-entiteiten op het niveau van het besturingssysteem of van partities op één lijn te brengen met adapters, zoals eth0, CMN21 en en0. De Ethernet-adapters zijn op dezelfde manier zichtbaar als de fysieke Ethernet-adapters. Standaard worden de MAC-adressen (Media Access Control) van de virtuele Ethernet-adapters samengesteld op basis van het lokaal beheerde bereik. Als u de standaard-MAC-adressen gebruikt, kan het voorkomen dat voor verschillende servers virtuele Ethernet-adapters met dezelfde adressen worden gebruikt. Deze situatie kan een probleem opleveren als verschillende virtuele netwerken met behulp van een brug in hetzelfde fysieke netwerk zijn opgenomen. Als de logische serverpartitie waarmee de I/O voor een logische clientpartitie wordt geleverd defect is, kan het zijn dat de logische clientpartitie blijft functioneren, afhankelijk van het feit hoe belangrijk de hardware is die wordt gebruikt. Als een logische partitie bijvoorbeeld het pagingvolume voor een andere logische partitie levert en er een fout optreedt in de logische partitie die deze resource levert, heeft de fout grote gevolgen voor de andere logische partitie. Als de gemeenschappelijke resource bijvoorbeeld een bandstation is en er een fout optreedt in de logische serverpartitie die de resource levert, heeft dit nauwelijks gevolgen voor de logische clientpartitie. Clientondersteuning voor virtuele I/O In de volgende tabel ziet u welke ondersteuning het besturingssysteem biedt voor het gebruik van virtuele I/O-apparaten. Tabel 7. Clientondersteuning voor virtuele I/O, per besturingssysteem Besturingssys- Virtuele conteem client sole

Virtueel Ethernet

Virtuele glasvezel

Virtuele schijf

Virtueel optisch medium

Virtuele band

AIX

Ja

Ja

Ja

Ja

Ja, op met de Ja HMC beheerde systemen moet ten minste één logische Virtual I/O Server-partitie aanwezig zijn

IBM i

Ja

Ja

Ja

Ja

Ja

Ja

Linux

Ja

Ja

Ja

Ja

Ja

Ja

Logische AIX-partities de opstartprocedures door middel van virtuele apparatuur waaronder opstarten vanaf virtuele schijf, virtuele Ethernet-adapter of vanaf een virtuele band. De firmware die actief is op logische AIX- en Linux-partities herkent de virtuele I/O en kan de logische partitie starten vanaf de virtuele I/O. Een IPL kan via het netwerk worden uitgevoerd met virtueel Ethernet of via een apparaat zoals een virtuele schijf of virtuele CD.

62


Serverondersteuning voor virtuele I/O In de volgende tabel ziet u welke ondersteuning het besturingssysteem biedt voor het gebruik van virtuele I/O op logische partities. Tabel 8. Serverondersteuning voor virtuele I/O, per besturingssysteem Server

Virtueel optisch medium

Virtuele console

Virtuele schijf

Virtuele band

Virtuele glasvezel

IBM i

Ja

Ja

Ja

Ja

Nee

Linux

Ja

Ja

Nee

Nee

Nee

Virtual I/O Server

Ja

Ja

Ja

Ja

Ja

De Virtual I/O Server levert functies voor SCSI-schijven, gemeenschappelijk Ethernet, virtuele glasvezels, virtuele optische media en virtuele banden aan logische partities die werken met Virtual I/O Serverresources. In VIOS versie 2.2.0.11, Fix Pack 24, Service Pack 1 of nieuwer, kunt u een cluster maken van één Virtual I/O Server-partitie (VIOS) die is aangesloten op dezelfde gemeenschappelijke pool en toegang heeft tot gedistribueerd geheugen. Op VIOS versie 2.2.1.3 of nieuwer kunt u een cluster maken die bestaat uit tot vier VIOS-partities. De Virtual I/O Server biedt ook een virtuele console voor logische AIXen Linux-partities. IBM i biedt schijf-, cd-, banden consolefuncties voor logische partities die gebruikmaken van IBM iresources. IBM i maakt gebruik van standaard netwerkserveropslagruimte en netwerkserverbeschrijvingen om andere logische partities gebruik te laten maken van schijf-, cd- en bandresources. Een logische partitie met IBM i kan niet tegelijk virtuele resources bieden aan andere logische partities en virtuele resources gebruiken van een andere logische partitie met IBM i of de logische partitie met Virtual I/O Server. Om virtuele I/O te configureren voor de logische partities op uw beheerde systeem, dient u virtuele I/Oadapters te maken op de HMC of Integrated Virtualization Manager. Virtuele I/O-adapters worden gewoonlijk gemaakt bij het maken van logische partities. U kunt virtuele I/O-adapters ook aan logische partities toevoegen met behulp van dynamische partitionering. Nadat u een virtuele I/O-adapter hebt gemaakt, kunt u met het besturingssysteem dat de logische partitie gebruikt de configuratie van de virtuele adapter in het besturingssysteem voltooien. Voor Linux-partities worden de virtuele adapters afgebeeld in de apparaatstructuur. De apparatuurstructuur bevat de virtual SCSI-adapters, maar niet de apparaten onder de adapter. Logische Host Ethernet Adapter Een logische Host Ethernet Adapter (LHEA) is een speciaal type virtuele adapter. Alhoewel een LHEA een virtuele resource is, kan een LHEA alleen bestaan als een fysieke Host Ethernet Adapter of Integrated Virtual Ethernet zijn resources levert aan de LHEA. Verwante onderwerpen: “Toewijzen van I/O-apparaten in partitieprofielen” op pagina 14 I/O-apparaten worden per sleuf toegewezen aan partitieprofielen. De meeste I/O-apparaten kunnen als vereist of als gewenst aan een partitieprofiel op de HMC worden toegewezen. “Host Ethernet Adapter” op pagina 73 Een Host Ethernet Adapter (HEA) is een fysieke Ethernet-adapter die rechtstreeks is geïntegreerd in de GX+-bus op een beheerd systeem. HEA's bieden een hoge doorvoercapaciteit, korte wachttijden en virtualisatieondersteuning voor Ethernet-verbindingen. HEA's worden ook wel Integrated Virtual Ethernet adapters (IVE-adapters) genoemd. Verwante taken:


63

“Virtuele adapters dynamisch beheren” op pagina 211 U kunt virtuele adapters dynamisch toevoegen aan, en verwijderen van, geactiveerde logische partities, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Virtueel Ethernet: Met behulp van virtueel Ethernet kunnen logische partities met elkaar communiceren zonder dat u fysieke hardware aan de logische partities hoeft toe te wijzen. U kunt virtuele Ethernet-adapters op elke logische partitie maken en deze virtuele Ethernet-adapters verbinden met virtuele LAN's. De TCP/IP-communicatie via deze virtuele LAN's wordt doorgestuurd via de serverfirmware. De functionaliteit van virtuele Ethernet-adapter is vergelijkbaar met die van een Ethernet-adapter van 1 GB (Gigabit). In een logische partitie kunnen virtuele Ethernet-adapters worden gebruikt om meerdere verbindingen met hoge snelheid tussen partities tot stand te brengen binnen een enkel beheerd systeem. Logische AIX-, IBM i-, Linux-, en Virtual I/O Server-partities en Windows-omgevingen die zijn geïntegreerd op het System i-platform kunnen met elkaar communiceren met behulp van TCP/IP via de virtuele Ethernet-communicatiepoorten. Virtuele Ethernet-adapters worden aangesloten op een virtuele Ethernet-schakeling volgens de IEEE 802.1q-norm (VLAN). Dankzij deze switchfunctie kunnen logische partities met elkaar communiceren door middel van virtuele Ethernet-adapters en het toewijzen van VLAN-ID's die het mogelijk maken dat ze gezamenlijk hetzelfde logische netwerk gebruiken. Het maken van virtuele Ethernet-adapters en het toewijzen van VLAN-ID's gebeurt met de Hardware Management Console (HMC). Het systeem verzendt pakketjes door deze direct te kopiëren uit het geheugen van de verzendende logische partitie en te plaatsen in de buffer van de ontvangende logische partitie, zonder dat het pakket daartussen wordt gebufferd. U kunt een Ethernet-bridge configureren tussen het virtuele LAN en een fysieke Ethernet-adapter die eigendom is van een logische partitie met Virtual I/O Server of IBM i . De logische partities op het virtuele LAN kunnen communiceren met een extern Ethernet-netwerk via de Ethernet-bridge. U kunt het benodigde aantal fysieke Ethernet-adapters voor een beheerd systeem beperken door de externe communicatie door de Ethernet-brug te leiden. Het aantal virtuele Ethernet-adapters dat voor elke logische partitie is toegestaan, is voor elk besturingssysteem verschillend. v AIX 5.3 en hoger ondersteunen maximaal 256 virtuele Ethernet-adapters voor iedere logische partitie. v Versie 2.6 van de Linux-kernel ondersteunt maximaal 32 768 virtuele Ethernet-adapters voor elke logische partitie. Elke logische partitie met Linux kan deel uitmaken van maximaal 4 virtuele LAN's. Naast een Poort-VLAN-ID kunt u 20 extra VLAN-ID-waarden per virtuele Ethernet-adapter toewijzen. Dit houdt in dat een virtuele Ethernet-adapter toegang tot 21 netwerken kan hebben. Opmerking: Als de HMC van een lager niveau is dan HMC Versie 7 Release 7.7.0 Service Pack 3 met MH01400, of HMC Versie 7 Release 7.8.0 Service Pack 1, kunt u 19 aanvullende waarden voor VLAN-ID's opgeven voor elke virtuele Ethernet-adapter. De HMC genereert een lokaal beheerd Ethernet-MAC-adres voor de virtuele Ethernet-adapters, zodat deze adressen geen conflict opleveren met fysieke MAC-adressen van Ethernet-adapters. Nadat u een specifiek virtueel Ethernet geschikt hebt gemaakt voor een logische partitie, wordt een netwerkapparaat gemaakt in de logische partitie. Dit netwerkapparaat heet entX op logische AIX-partities, CMNXX op logische IBM i-partities, en ethX op LinuxethX op logische Linux-partities, waarbij X een toegewezen volgnummer is. De gebruiker kan vervolgens de TCP/IP-configuratie instellen voor communicatie met andere logische partities op dezelfde manier als een fysiek Ethernet-apparaat.

64


Wanneer een virtuele Ethernet-adapter is ingesteld op checksum offload, kan de virtuele Ethernet-adapter geen checksum genereren voor pakketten die de virtuele Ethernet-adapter verzendt naar een multicast- of broadcast-MAC-adres. In bepaalde beheerde systemen is een Host Ethernet Adapter (HEA) opgenomen. Een Host Ethernet Adapter (HEA) is een fysieke Ethernet-adapter die rechtstreeks is geïntegreerd in de GX+-bus op een beheerd systeem. HEA's worden ook wel IVE-adapters (Integrated Virtual Ethernet) genoemd. In tegenstelling tot andere typen I/O-apparaten kunt u de HEA zelf nooit aan een logische partitie toewijzen. In plaats daarvan kunnen meerdere logische partities rechtstreeks verbinding maken met de HEA en gebruik maken van de HEA-resources. Dit maakt het mogelijk dat deze logische partities via de HEA toegang krijgen tot externe netwerken zonder dat er een Ethernetbrug op een andere logische partitie hoeft te worden gebruikt. U kunt afzonderlijke virtuele Ethernet-adapters in- en uitschakelen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Met de opdracht chhwres kunt u een virtuele Ethernet-adapter in- of uitschakelen. U kunt een logische partitie verwijderen uit het netwerk wanneer de virtuele Ethernet-adapter is uitgeschakeld. U kunt de logische partitie weer verbinden met het netwerk door de virtuele Ethernetadapter in te schakelen. Om de logische partitie weer te verbinden, moet u gebruikmaken van een virtueel Ethernet dat wordt gebridged met een gemeenschappelijke Ethernet-adapter (SEA) op de Virtual I/O Server (VIOS). De status van de virtuele Ethernet-adapter kunt u op elk moment oproepen met de opdracht lshwres. De uitgeschakelde status blijft gehandhaafd tijdens het opnieuw starten van de partitie. Trunkadapters kunnen niet worden uitgeschakeld. U moet zijn gemachtigd als superbeheerder of producttechnicus op de HMC, om een virtuele Ethernet-adapter te kunnen in- of uitschakelen. Verwante onderwerpen: “Host Ethernet Adapter” op pagina 73 Een Host Ethernet Adapter (HEA) is een fysieke Ethernet-adapter die rechtstreeks is geïntegreerd in de GX+-bus op een beheerd systeem. HEA's bieden een hoge doorvoercapaciteit, korte wachttijden en virtualisatieondersteuning voor Ethernet-verbindingen. HEA's worden ook wel Integrated Virtual Ethernet adapters (IVE-adapters) genoemd. Verwante taken: “Een virtuele Ethernet-adapter configureren” op pagina 154 U kunt een virtuele Ethernet-adapter dynamisch configureren voor een actieve logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Als u dit doet wordt de logische partitie verbonden met een virtueel LAN (VLAN). Virtuele glasvezel: Met N_Port ID Virtualization (NPIV) kunt u het beheerde systeem zo configureren dat meerdere logische partities toegang krijgen tot onafhankelijke fysieke opslag via dezelfde glasvezeladapter. Om toegang te krijgen tot fysieke opslag in een typisch SAN (storage area network) dat gebruikmaakt van glasvezel, wordt de fysieke opslag toegewezen aan logische eenheden (LUN's) en worden de LUN's toegewezen aan de poorten van de fysieke glasvezeladapters. Elke fysieke poort op elke fysieke glasvezeladapter wordt geïdentificeerd via één wereldwijde poortnaam (WWPN). NPIV is een standaardtechnologie voor glasvezelnetwerken die u de mogelijkheid biedt om meerdere logische partities te verbinden met één fysieke poort van een fysieke glasvezeladapter. Elke logische partitie wordt aangeduid met een uniek WWPN, wat inhoudt dat u elke logische partitie kunt verbinden met onafhankelijke fysieke opslag op een SAN. Om NPIV in te schakelen op het beheerde systeem, moet u een logische partitie van Virtual I/O Server (versie 2.1 of hoger) maken die virtuele resources verstrekt aan logische clientpartities. U wijst de fysieke glasvezeladapters (die NPIV ondersteunen) toe aan de logische partitie van Virtual I/O Server. Daarna verbindt u de virtuele glasvezeladapters op de logische clientpartities met de virtuele glasvezeladapters op de logische partitie van Virtual I/O Server. Een virtuele glasvezeladapter is een virtuele adapter die logiLogische partitionering

65

sche clientpartities voorziet van een glasvezelverbinding met een SAN via de logische partitie van Virtual I/O Server. De logische partitie van Virtual I/O Server zorgt voor de verbinding tussen de virtuele glasvezeladapters op de logische partitie van Virtual I/O Server en de fysieke glasvezeladapters op het beheerde systeem. Op de volgende figuur ziet u een beheerd systeem dat geconfigureerd is om NPIV te gebruiken. Logische clientpartitie 1 Virtuele glasvezeladapter van client

Logische clientpartitie 2 Virtuele glasvezeladapter van client

Logische clientpartitie 3 Virtuele glasvezeladapter van client

Virtuele I/O-server Fysieke glasvezeladapter

Hypervisor

Virtuele glasvezeladapter van server Virtuele glasvezeladapter van server Virtuele glasvezeladapter van server Fysieke opslag 1 Fysieke opslag 2 Fysieke opslag 3

IPHAT517-0

Storage Area Network

Op de afbeelding worden de volgende verbindingen weergegeven: v Een SAN (storage area network) verbindt drie eenheden van fysieke opslag met een fysieke glasvezeladapter die zich op het beheerde systeem bevindt. De fysieke glasvezeladapter is toegewezen aan de Virtual I/O Server en ondersteunt NPIV. v De fysieke glasvezeladapter wordt aangesloten op drie virtuele glasvezeladapters op de Virtual I/O Server. De drie virtuele glasvezeladapters op de Virtual I/O Server zijn verbonden met dezelfde fysieke poort op de fysieke glasvezeladapter. v Elke virtuele glasvezeladapter op de Virtual I/O Server is verbonden met één virtuele glasvezeladapter op een logische clientpartitie. Elke virtuele glasvezeladapter op elke logische clientpartitie ontvangt een paar van unieke WWPN's. De logische clientpartitie gebruikt één WWPN om zich om het even wanneer aan te melden op het SAN. De andere WWPN wordt gebruikt wanneer u de logische clientpartitie naar een ander beheerd systeem verplaatst. Door gebruik te maken van hun WWPN's en de virtuele glasvezelverbindingen met de fysieke glasvezeladapters, kunnen de besturingssystemen die draaien in de logische clientpartities hun fysieke opslag op het SAN ontdekken, er een instance van maken en beheren. In de vorige afbeelding heeft logische clientpartitie 1 toegang tot fysieke opslag 1, heeft logische clientpartitie 2 toegang tot fysieke opslag 2 en heeft logische clientpartitie 3 toegang tot fysieke opslag 3. Voor IBM i clientpartities vereisen de LUN's van de fysieke opslag die verbinding hebben met NPIV een stuurprogramma specifiek voor opslag en gebruiken zij niet het generieke virtuele SCSI-stuurprogramma. De Virtual I/O Server krijgt geen toe-

66


gang en emuleert niet de fysieke opslag waar de logische clientpartities toegang toe hebben. De Virtual I/O Server voorziet de logische clientpartities van een verbinding met de fysieke glasvezeladapters op het beheerde systeem. Er is altijd een rechtstreekse relatie tussen virtuele glasvezeladapters op de logische clientpartities en de virtuele glasvezeladapters op de logische partitie van Virtual I/O Server. Dat wil zeggen dat elke virtuele glasvezeladapter op een logische clientpartitie slechts met één virtuele glasvezeladapter op de logische partitie van Virtual I/O Server verbonden mag zijn en elke virtuele glasvezel op de logische partitie van Virtual I/O Server slechts verbonden mag zijn met één virtuele glasvezeladapter op een logische clientpartitie. Het SAN gebruikt de WWPN's die zijn toegewezen aan virtuele glasvezeladapters op logische clientpartities op dezelfde manier als het gebruikmaakt van WWPN's die zijn toegewezen aan fysieke poorten. Het SAN gebruikt de WWPN's die zijn toegewezen aan virtuele glasvezeladapters op logische clientpartities op dezelfde manier als het gebruikmaakt van WWPN's die zijn toegewezen aan fysieke poorten. U kunt virtuele glasvezeladapters op logische clientpartities configureren waarop de volgende besturingssystemen draaien: v AIX Version 6.1 Technology Level 2 of hoger v AIX Versie 5.3 Technology Level 9 v IBM i Versie 6.1.1 of hoger v SUSE Linux Enterprise Server Versie 11, of hoger v SUSE Linux Enterprise Server Versie 10, Service Pack 3 of nieuwer v Red Hat Enterprise Server versie 5.4 of nieuwer v Red Hat Enterprise Server Versie 6 of hoger v SUSE Linux Enterprise Server Versie 11, of hoger v SUSE Linux Enterprise Server Versie 10, Service Pack 3 of nieuwer v Red Hat Enterprise Server versie 5.4 of nieuwer v Red Hat Enterprise Server Versie 6 of hoger Verwante informatie: Redundantieconfiguratie met virtuele glasvezeladapters Virtuele glasvezel voor HMC-beheerde systemen: Op systemen die beheerd worden door de Hardware Management Console (HMC), kunt u dynamisch virtuele glasvezeladapters toevoegen aan en verwijderen van de logische partitie van Virtual I/O Server en elke logische clientpartitie. U kunt ook informatie bekijken over de virtuele en fysieke glasvezeladapters en de wereldwijde poortnamen (WWPN's) door gebruik te maken van Virtual I/O Server-opdrachten. Om N_Port ID Virtualization (NPIV) in te schakelen op het beheerde systeem, maakt u de vereiste virtuele glasvezeladapters en verbindingen als volgt aan: v U gebruikt de HMC om virtuele glasvezeladapters te maken op de logische partitie van Virtual I/O Server en koppelt deze aan virtuele glasvezeladapters op de logische clientpartities. v U gebruikt de HMC om virtuele glasvezeladapters te maken op elke logische clientpartitie en deze te koppelen aan virtuele glasvezeladapters op de logische partitie van Virtual I/O Server. Als u een virtuele glasvezeladapter maakt op een logische clientpartitie, genereert de HMC een paar van unieke WWPN's voor de virtuele glasvezeladapter van de client. v U verbindt de virtuele glasvezeladapters op de Virtual I/O Server met de fysieke poorten van de fysieke glasvezeladapter door de opdracht vfcmap uit te voeren op de Virtual I/O Server. Logische partitionering

67

De HMC genereert WWPN's op basis van de reeks namen die kunnen worden gebruikt met het prefix in de vital product data op het beheerde systeem. Dit prefix bestaat uit 6 cijfers en wordt meegeleverd bij de aankoop van het beheerde systeem. Het bevat 32000 paren van WWPN's. Als u een virtuele glasvezeladapter verwijdert van een logische clientpartitie, wist de hypervisor de WWPN's die zijn toegewezen aan de virtuele glasvezeladapter op de logische clientpartitie. De HMC gebruikt de gewiste WWPN's niet opnieuw wanneer hij later WWPN's genereert voor virtuele glasvezeladapters. Als u geen WWPN's meer hebt, moet u een activeringscode aanvragen die een ander prefix bevat met 32000 paren van WWPN's. Om te voorkomen dat de fysieke glasvezeladapter geconfigureerd wordt als SPOF (Single Point of Failure) voor de verbinding tussen de logische clientpartitie en zijn fysieke opslag op het SAN, mag u geen twee virtuele glasvezeladapters van dezelfde logische clientpartities verbinden met dezelfde fysieke glasvezeladapter. U dient elke virtuele glasvezeladapter te verbinden met een verschillende fysieke glasvezeladapter. U kunt virtuele glasvezeladapters dynamisch toevoegen aan en verwijderen van de logische partitie van Virtual I/O Server en de logische clientpartities. Tabel 9. Dynamische partitioneringstaken en -resultaten voor FC (Fibre Channel)-adapters Aan of van een logische Virtuele glasvezeladapter dynamisch clientpartitie of een logische partitie toevoegen of verwijderen van Virtual I/O Server Resultaat Een virtuele glasvezeladapter toevoe- Aan een logische clientpartitie gen

De HMC genereert een paar van unieke WWPN's voor de virtuele glasvezeladapter van de client.

Een virtuele glasvezeladapter toevoe- Aan een logische partitie van Virtual gen I/O Server

U moet de virtuele glasvezeladapter verbinden met een fysieke poort op een fysieke glasvezeladapter.

Een virtuele glasvezeladapter verwijderen

v De hypervisor wist de WWPN's en gebruikt deze niet meer opnieuw.

Van een logische clientpartitie

v U moet ofwel de bijbehorende virtuele glasvezeladapter verwijderen van de Virtual I/O Server, of deze koppelen aan een andere virtuele glasvezeladapter op een logische clientpartitie. Een virtuele glasvezeladapter verwijderen

Van een logische partitie van Virtual I/O Server

v De Virtual I/O Server verwijdert de verbinding met de fysieke poort op de fysieke glasvezeladapter. v U moet ofwel de bijbehorende virtuele glasvezeladapter verwijderen van de logische clientpartitie, of deze koppelen aan een andere virtuele glasvezeladapter op de logische partitie van Virtual I/O Server.

De volgende tabel geeft een overzicht van de Virtual I/O Server-opdrachten die u kunt gebruiken om informatie af te beelden over de glasvezeladapters.

68


Tabel 10. Virtual I/O Server-opdrachten die informatie afbeelden over glasvezeladapters Opdracht van Virtual I/O Server

Informatie afgebeeld door opdracht

lsmap

v Beeldt de virtuele glasvezeladapters op de Virtual I/O Server af, die verbonden zijn met de fysieke glasvezeladapter v Beeldt kenmerken af van de virtuele glasvezeladapters op de logische clientpartities die gekoppeld zijn aan de virtuele glasvezeladapters op de Virtual I/O Server die verbonden zijn met de fysieke glasvezeladapter

lsnports

Beeldt informatie af over de fysieke poorten op de fysieke glasvezeladapters die NPIV ondersteunen, zoals: v De naam en locatiecode van de fysieke poort v Het aantal beschikbare fysieke poorten v Het totale aantal WWPN's dat de fysieke poort kan ondersteunen v Of de switches, waarmee de fysieke glasvezeladapters zijn verbonden, NPIV ondersteunen

U kunt de opdracht lshwres ook uitvoeren op de HMC om het resterende aantal WWPN's af te beelden en het prefix dat momenteel gebruikt wordt om de WWPN's te genereren. Verwante taken: “Een virtuele glasvezeladapter configureren” op pagina 158 U kunt een virtuele glasvezeladapter dynamisch configureren voor een actieve logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). “Virtuele adapters dynamisch beheren” op pagina 211 U kunt virtuele adapters dynamisch toevoegen aan, en verwijderen van, geactiveerde logische partities, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). “Aanvullende WWPN's verkrijgen voor de server” op pagina 233 Als alle WWPN's (worldwide port names) op de server zijn gebruikt, kunt u extra WWPN's aan de server toevoegen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Door het toevoegen van WWPN's kunt u aanvullende virtuele glasvezeladapters definiëren voor logische clientpartities die werken met virtuele resources die worden geleverd door de Virtual I/O Server. Verwante informatie: Virtual I/O Server en Integrated Virtualization Manager - Handleiding bij Opdrachten Virtuele glasvezel op IVM-beheerde systemen: Op systemen die worden beheerd met de Integrated Virtualization Manager (IVM), kunt u WWPN's (worldwide port names) dynamisch toevoegen aan en verwijderen uit logische partities en kunt u de fysieke poorten waaraan de WWPN's zijn toegewezen dynamisch wijzigen. U kunt ook informatie bekijken over de virtuele en fysieke glasvezeladapters en de wereldwijde poortnamen (WWPN's) door gebruik te maken van de opdrachten lsmap en lsnports. Om N_Port ID Virtualization (NPIV) in te schakelen op het beheerde systeem, maakt u een paar WWPN's voor een logische partitie en wijst u het paar rechtstreeks toe aan de fysieke poorten van de fysieke glasvezeladapters. U kunt meerdere logische partities toewijzen aan één fysieke poort, door aan elke logische partitie een paar van WWPN's toe te wijzen op dezelfde fysieke poort. Wanneer u een WWPN-paar toewijst aan een logische partitie, maakt de IVM automatisch de volgende verbindingen: v De IVM maakt een virtuele glasvezeladapter op de beheerpartitie en koppelt deze aan de virtuele glasvezeladapter op de logische partitie.


69

v De IVM genereert een paar van unieke WWPN's en maakt een virtuele glasvezeladapter op de logische partitie van de client. De IVM wijst de WWPN's toe aan de virtuele glasvezeladapter op de logische partitie van de client en koppelt de virtuele glasvezeladapter op de logische partitie van de client aan de virtuele glasvezeladapter op de beheerpartitie. Bij het toewijzen van de WWPN's voor een logische partitie aan een fysieke poort verbindt de IVM de virtuele glasvezeladapter op de beheerpartitie met de fysieke poort op de fysieke glasvezeladapter. De IVM genereert WWPN's op basis van de reeks namen die kunnen gebruikt worden met het prefix in de vital product data op het beheerde systeem. Dit prefix bestaat uit 6 cijfers en wordt meegeleverd bij de aankoop van het beheerde systeem. Het bevat 32.768 paren van WWPN's. Als u de verbinding verwijdert tussen een logische partitie en een fysieke poort, wist de hypervisor de WWPN's die zijn toegewezen aan de virtuele glasvezeladapter op de logische partitie. De IVM gebruikt de gewiste WWPN's niet opnieuw wanneer hij later WWPN's genereert voor virtuele glasvezeladapters. Als u geen WWPN's meer hebt, moet u een activeringscode aanvragen die een ander prefix bevat met 32.768 paren van WWPN's. Om te voorkomen dat de fysieke glasvezeladapter geconfigureerd wordt als SPOF (Single Point of Failure) voor de verbinding tussen de logische partitie en zijn fysieke opslag op het SAN (Storage Area Network), mag u geen logische partitie twee keer toewijzen aan dezelfde fysieke glasvezeladapter. Wijs bijvoorbeeld geen WWPN-paar van een logische partitie toe aan een fysieke poort op een fysieke glasvezeladapter en daarna een ander WWPN-paar van dezelfde logische partitie aan een andere fysieke poort op dezelfde fysieke glasvezeladapter. Wijs in plaats daarvan de WWPN-paren van elke logische partitie toe aan verschillende fysieke glasvezeladapters. U kunt WWPN-paren voor een nieuwe logische partitie toevoegen zonder deze toe te wijzen aan een fysieke poort. Omdat u WWPN's onafhankelijk van een de toewijzing van een fysieke poort voor een logische partitie kunt genereren, kunt u deze namen doorgeven aan de SAN-beheerder. Hierdoor zorgt u ervoor dat de SAN-beheerder de SAN-verbinding correct kan configureren zodat de logische partitie foutloos verbinding kan maken met het SAN, zonder rekening te hoeven houden met de fysieke poort die de partitie voor de verbinding gebruikt. U kunt een WWPN-paar dynamisch aan een logische partitie toevoegen of er vanaf halen. U kunt ook de fysieke poort die is toegewezen aan een WWPN-paar dynamisch wijzigen. Tabel 11. Taken en resultaten voor dynamische partitionering Actie

Resultaat

Een WWPN-paar dynamisch aan een logische partitie toevoegen

v De IVM maakt een virtuele glasvezeladapter op de beheerpartitie en koppelt deze aan de virtuele glasvezeladapter op de logische partitie. v De IVM genereert een paar van unieke WWPN's en maakt een virtuele glasvezeladapter op de logische partitie. De IVM wijst de WWPN's toe aan de virtuele glasvezeladapter op de logische partitie en koppelt de virtuele glasvezeladapter op de logische partitie aan de virtuele glasvezeladapter op de beheerpartitie.

Een WWPN-paar dynamisch aan een fysieke poort toewijzen

70


De IVM verbindt de virtuele glasvezeladapter op de beheerpartitie met de fysieke poort op de fysieke glasvezeladapter.

Tabel 11. Taken en resultaten voor dynamische partitionering (vervolg) Actie

Resultaat

Een WWPN-paar dynamisch van een logische partitie verwijderen

v De IVM verwijdert de verbinding tussen de virtuele glasvezeladapter op de beheerpartitie en de fysieke poort op de fysieke glasvezeladapter. v De IVM verwijdert de virtuele glasvezeladapter van de beheerpartitie. v De IVM verwijdert de virtuele glasvezeladapter van de beheerpartitie. De IVM wist de WWPN's en gebruikt deze niet meer opnieuw.

De toewijzing aan fysieke poorten van een WWPN-paar dynamisch wijzigen

De IVM wijzigt de verbinding van de virtuele glasvezeladapter op de beheerpartitie naar de nieuw toegewezen fysieke poort. Als u voor de fysieke poort de waarde None opgeeft, bewaart de IVM de virtuele glasvezeladapter op de beheerpartitie maar verwijdert de verbinding naar de fysieke poort op de fysieke glasvezeladapter. Als u later weer een fysieke poort toewijst aan het WWPN-paar, gebruikt de IVM de oorspronkelijke virtuele glasvezeladapter op de beheerpartitie en verbindt de adapter met de nieuw toegewezen fysieke poort.

De volgende tabel geeft een overzicht van de Virtual I/O Server-opdrachten die u kunt gebruiken om informatie af te beelden over de glasvezeladapters. Tabel 12. Virtual I/O Server-opdrachten die informatie afbeelden over glasvezeladapters Opdracht van Virtual I/O Server

Informatie afgebeeld door opdracht

lsmap

v Beeldt de virtuele glasvezeladapters op de Virtual I/O Server af, die verbonden zijn met de fysieke glasvezeladapter v Beeldt kenmerken af van de virtuele glasvezeladapters op de logische clientpartities die gekoppeld zijn aan de virtuele glasvezeladapters op de Virtual I/O Server die verbonden zijn met de fysieke glasvezeladapter

lsnports

Beeldt informatie af over de fysieke poorten op de fysieke glasvezeladapters die NPIV ondersteunen, zoals: v De naam en locatiecode van de fysieke poort v Het aantal beschikbare fysieke poorten v Het totale aantal WWPN's dat de fysieke poort kan ondersteunen v Of de switches, waarmee de fysieke glasvezeladapters zijn verbonden, NPIV ondersteunen

Verwante informatie: Virtuele glasvezels beheren op de Integrated Virtualization Manager Virtual I/O Server en Integrated Virtualization Manager - Handleiding bij Opdrachten Virtuele SCSI-adapters: Virtuele SCSI (Small Computer Systems Interface)-adapters bieden een logische partitie de mogelijkheid gebruik te maken van opslag-I/O (schijven, CD's en banden) die eigendom is van een andere logische partitie. Logische partitionering

71

Een virtual SCSI-clientadapter in een logische partitie kan communiceren met een virtual SCSIserveradapter in een andere logische partitie. Met behulp van de virtual SCSI-clientadapter kan een logische partitie toegang krijgen tot de opslagapparaten die door de andere logische partitie beschikbaar zijn gesteld. De logische partitie die eigenaar is van de hardware is de logische serverpartitie en de logische partitie die de gevirtualiseerde hardware gebruikt, is de logische clientpartitie. Op deze manier kan het systeem een groot aantal logische serverpartities bevatten. Voorbeeld: logische partitie A biedt schijfruimte aan logische partities B, C en D. Een logische partitie kan tegelijkertijd werken met virtuele I/O van meerdere logische partities. In dit voorbeeld stelt logische partitie A schijfruimte beschikbaar aan de logische partities B, C en D, terwijl de logische partities A en B het bandstation kunnen gebruiken dat is verbonden met logische partitie D. In dit geval stelt logische partitie A schijfruimte beschikbaar aan logische partitie D, terwijl logische partitie D het bandstation beschikbaar stelt aan partitie A. Met virtuele SCSI kunt u de backup- en onderhoudsbewerkingen op uw beheerde systeem vereenvoudigen. Als u de gegevens op de logische serverpartitie opslaat, maakt u ook een backup van de gegevens op elke logische clientpartitie. Virtuele SCSI-serveradapters kunnen alleen worden gemaakt voor logische partities van het type IBM i en virtuele I/O-server. Het virtuele SCSI-clientstuurprogramma is niet in staat tot opslagbeveiliging met behulp van RAID (Redundant Arrays of Independent Disks). Terwijl het Linux-besturingssysteem softwarematige RAID-beveiliging van virtuele schijven mogelijk maakt, is de aanbevolen techniek voor de beveiliging van schijfgeheugen het configureren van de virtuele I/O-opslagserver voor het uitvoeren van de schijfbeveiliging. Op systemen die worden beheerd met de HMC worden met behulp van partitieprofielen virtuele SCSIadapters gemaakt en toegewezen aan logische partities. Verwante onderwerpen: “Partitieprofiel” op pagina 11 Een partitieprofiel is een record op de Hardware Management Console (HMC) waarmee een mogelijke configuratie voor een logische partitie wordt opgegeven. Als u een logische partitie met behulp van een partitieprofiel activeert, probeert het beheerde systeem de logische partitie met behulp van de configuratiegegevens in het partitieprofiel te starten. Virtuele seriële adapters: Virtuele seriële adapters brengen een point-to-point-verbinding tot stand tussen de ene en de andere logische partitie of tussen de Hardware Management Console (HMC) en elke logische partitie op het beheerde systeem. Virtuele seriële adapters worden voornamelijk gebruikt om werkstation- of consoleverbindingen tot stand te brengen met logische partities. Als u een logische partitie maakt, maakt de HMC automatisch twee seriële adapters van de virtuele server op de logische partitie. Met deze seriële adapters van de virtuele server kunt u een werkstation- of console-verbinding met de logische partitie tot stand brengen via de HMC. U kunt ook paren van virtuele seriële adapters op logische partities maken zodat u de ene logische partitie rechtstreeks vanaf een andere logische partitie kunt openen en besturen. De ene logische partitie gebruikt bijvoorbeeld de schijfresources van een andere logische partitie die virtuele SCSI-adapters gebruikt. U kunt een seriële adapter van de server maken op de logische partitie die gebruikmaakt van de schijfresources en en seriële adapter van de client op de logische partitie die eigendom is van de schijfresources. Met behulp van deze verbinding kan de logische partitie die eigenaar is van de schijfresources de logische partitie afsluiten die de schijfresources gebruikt voordat u u een backup maakt van de gegevens op de logische partitie die eigenaar is van de schijfresources.

72


Op systemen die worden beheerd met de HMC worden met behulp van partitieprofielen virtuele seriële adapters gemaakt en toegewezen aan logische partities. Verwante onderwerpen: “Partitieprofiel” op pagina 11 Een partitieprofiel is een record op de Hardware Management Console (HMC) waarmee een mogelijke configuratie voor een logische partitie wordt opgegeven. Als u een logische partitie met behulp van een partitieprofiel activeert, probeert het beheerde systeem de logische partitie met behulp van de configuratiegegevens in het partitieprofiel te starten. Host Ethernet Adapter: Een Host Ethernet Adapter (HEA) is een fysieke Ethernet-adapter die rechtstreeks is geïntegreerd in de GX+-bus op een beheerd systeem. HEA's bieden een hoge doorvoercapaciteit, korte wachttijden en virtualisatieondersteuning voor Ethernet-verbindingen. HEA's worden ook wel Integrated Virtual Ethernet adapters (IVE-adapters) genoemd. In tegenstelling tot andere typen I/O-apparaten kunt u de HEA zelf nooit aan een logische partitie toewijzen. In plaats daarvan kunnen meerdere logische partities rechtstreeks verbinding maken met de HEA en gebruik maken van de HEA-resources. Dit maakt het mogelijk dat deze logische partities via de HEA toegang krijgen tot externe netwerken zonder dat er een Ethernetbrug op een andere logische partitie hoeft te worden gebruikt. Om een logische partitie te verbinden met een HEA, moet u een logische Host Ethernet Adapter (LHEA) definiëren voor de logische partitie. Een logische Host Ethernet Adapter (LHEA) is een representatie van een fysieke HEA op een logische partitie. Het besturingssysteem ziet een LHEA als een fysieke Ethernet-adapter, net zoals het een virtuele Ethernet-adapter ziet alsof het een fysieke Ethernet-adapter is. Als u een LHEA voor een logische partitie maakt, geeft u de resources op die de logische partitie op de feitelijke fysieke HEA kan gebruiken. Elke logische partitie kan één LHEA hebben voor elke fysieke HEA in het beheerde systeem. Elke LHEA kan een of meer logische poorten hebben, en elke logische poort kan verbinding maken met een fysieke poort op de HEA. U kunt een LHEA voor een logische partitie maken door een van de volgende methoden te gebruiken: v U kunt de LHEA aan een partitieprofiel toevoegen, de logische partitie afsluiten en vervolgens de logische partitie opnieuw activeren waarbij u gebruik maakt van het partitieprofiel met de LHEA. v Met dynamische partitionering kunt u de LHEA toevoegen aan een actieve logische partitie. Deze methode kan alleen voor logische Linux-partities worden gebruikt als de volgende besturingssystemen op de logische partitie installeert: – Red Hat Enterprise Linux Versie 4.6 of hoger – Red Hat Enterprise Linux Versie 5.1 of hoger – SUSE Linux Enterprise Server Versie 10 of hoger – SUSE Linux Enterprise Server Versie 11 of hoger Als u een logische partitie activeert, worden de LHEA's in het partitieprofiel als de vereiste resources beschouwd. Als de fysieke HEA-resources die voor de LHEA's zijn vereist niet beschikbaar zijn, kan de logische partitie niet worden geactiveerd. Wanneer de logische partitie actief is, kunt u echter naar wens LHEA's uit de logische partitie verwijderen. Voor elke geactiveerde LHEA die u toewijst aan een logische partitie met IBM i, is voor IBM i 40 MB aan geheugen vereist. Nadat u een LHEA voor een logische partitie hebt gemaakt, wordt er een netwerkapparaat gemaakt in de logische partitie. Dit netwerkapparaat heet entX op logische AIX-partities, CMNXX op logische IBM i-partities en ethX op logische Linux-partities, waarbij X staat voor het toegewezen volgnummer. De gebruiker kan vervolgens de TCP/IP-configuratie instellen voor communicatie met andere logische partities op dezelfde manier als een fysiek Ethernet-apparaat.


73

U kunt een logische partitie configureren door het opgeven van promiscuous mode (niet-selectieve werkstand) voor een LHEA die is toegewezen aan de logische partitie. Wanneer een LHEA een nietselectieve werkstand heeft, heeft geen enkele andere logische partitie toegang tot de logische poorten van de fysieke poort die is gekoppeld aan deze LHEA. In de volgende situaties kan het van pas komen om een logische partitie te configureren met een niet-selectieve werkstand: v Wanneer u meer dan 16 logische partities op elkaar en op het externe netwerk wilt aansluiten via een fysieke poort op een HEA, maakt u een logische poort op een virtuele I/O-server en configureert u een logische Ethernet-brug tussen de logische poort en een virtuele Ethernet-adapter op een virtueel LAN. Op deze wijze kunnen alle logische partities met virtuele Ethernet-adapters op het virtuele LAN met de fysieke poort communiceren via de Ethernet-brug. Als u een Ethernet-brug configureert tussen een logische poort en een virtuele Ethernet-adapter, moet de fysieke poort die op de logische poort is aangesloten, de volgende eigenschappen hebben: – U moet de fysieke poort zo configureren, dat de virtuele I/O-server de logische partitie is voor de niet-selectieve modus van de fysieke poort. – De fysieke poort mag slechts één logische poort hebben. v De logische partitie moet vast toegewezen toegang hebben tot een fysieke poort. v U wilt gebruik gaan maken van hulpprogramma's als tcpdump of iptrace. Een logische poort kan communiceren met alle andere logische poorten die op dezelfde fysieke poort op de HEA zijn aangesloten. De fysieke poort en de bijbehorende logische poorten vormen een logisch Ethernet-netwerk. Dit logische netwerk biedt ondersteuning aan uitzendings- en multicastpakketten die op dit logische netwerk worden gedistribueerd alsof het een fysiek Ethernet-netwerk is. Via dit logische netwerk kunt u op een fysieke poort maximaal 16 logische poorten aansluiten Als uitbreiding kunt u via dit logische netwerk maximaal 16 logische partities op elkaar en op een extern netwerk aansluiten. Het werkelijke aantal logische poorten dat u kunt aansluiten op een fysieke poort is afhankelijk van de waarde Multi-Core Scaling van de fysieke poortgroep. Dit is ook afhankelijk van het aantal logische poorten dat is gemaakt voor andere fysieke poorten binnen de fysieke poortgroep. De Multi-Core-schaalwaarde voor elke fysieke poortgroep wordt standaard ingesteld op 4. Bij deze instelling kunt u 4 logische poorten aansluiten op de fysieke poorten in de fysieke poortgroep. Wanneer u maximaal 16 logische poorten op de fysieke poorten in de fysieke poortgroep wilt aansluiten, wijzigt u de waarde voor MultiCore Scaling van de fysieke poortgroep in 1 en start u het beheerde systeem opnieuw op. U kunt voor elke logische poort beperkingen instellen voor pakketten die zijn voorzien van een code voor specifieke VLAN's. U kunt een logische poort zo instellen, dat deze pakketten accepteert met willekeurige VLAN-ID's of pakketten met specifieke VLAN-ID's. U kunt voor elke logische poort maximaal 20 afzonderlijke VLAN-ID's opgeven. De fysieke poorten op een HEA zijn altijd geconfigureerd op het niveau van beheerde systemen. Als u een systeem beheert met een HMC, moet u een HMC gebruiken om de fysieke poorten te configureren van HEA's die behoren tot het beheerde systeem. De configuratie van de fysieke poorten is ook van toepassing op alle logische partities die gebruikmaken van de fysieke poort. (Bepaalde eigenschappen moeten mogelijk ook in het besturingssysteem worden ingesteld. Voorbeeld: de maximumpakketgrootte voor een fysieke poort op de HEA moet worden ingesteld op het niveau van het beheerde systeem met de HMC. U moet echter ook de maximale pakketgrootte voor elke logische poort binnen het besturingssysteem instellen.) Als een systeem daarentegen niet-gepartitioneerd is en niet wordt beheerd door een HMC, kunt u de fysieke poorten op een HEA configureren binnen het besturingssysteem alsof de fysieke poorten behoren tot een gewone fysieke Ethernet-adapter. HEA-hardware biedt geen ondersteuning voor de half duplex-modus. U kunt de eigenschappen van een logische poort wijzigen op een LHEA, door met dynamische partitionering de logische poort te verwijderen uit de logische partitie. U kunt ook de logische poort weer toevoegen aan de logische partitie met behulp van de gewijzigde eigenschappen. Als het besturingssysteem van de logische partitie geen ondersteuning biedt voor dynamische partitionering voor LHEA's en u een andere logische-poorteigenschap wilt wijzigen dan de VLAN's waarin de logische poort is opgeno-

74


men, moet u een partitieprofiel met daarin de gewenste logische-poorteigenschappen voor de logische partitie instellen, de logische partitie afsluiten en deze weer activeren met het nieuwe of gewijzigde partitieprofiel. Als het besturingssysteem van de logische partitie geen ondersteuning biedt voor dynamische partitionering voor LHEA's en u de VLAN's wilt wijzigen waarin de logische poort is opgenomen, moet u de logische poort verwijderen uit een partitieprofiel behorende bij de logische partitie, de logische partitie afsluiten en weer activeren met het gewijzigde partitieprofiel, de logische poort weer aan het partitieprofiel toevoegen met de gewijzigde VLAN-configuratie en de logische partitie opnieuw afsluiten en activeren met het gewijzigde partitieprofiel. Verwante onderwerpen: “Virtueel Ethernet” op pagina 64 Met behulp van virtueel Ethernet kunnen logische partities met elkaar communiceren zonder dat u fysieke hardware aan de logische partities hoeft toe te wijzen. Verwante taken: “Een logische Host Ethernet Adapter maken voor een actieve logische partitie” op pagina 163 Als het beheerde systeem een Host Ethernet Adapter (HEA) heeft, kunt u een logische partitie instellen die gebruikmaakt van HEA-resources. Hiertoe gebruikt u de Hardware Management Console (HMC) om een logische Host Ethernet Adapter (LHEA) te maken voor de logische partitie. Een logische Host Ethernet Adapter (LHEA) is een representatie van een fysieke HEA op een logische partitie. Met behulp van de LHEA kan de logische partitie een directe verbinding met externe netwerken maken via de HEA. HEA's worden ook wel IVE-adapters (Integrated Virtual Ethernet) genoemd. “Fysieke poorten configureren op een Host Ethernet Adapter” op pagina 160 Met een Hardware Management Console (HMC) kunt u de eigenschappen configureren van elke fysieke poort op een Host Ethernet Adapter (HEA). Deze eigenschappen zijn onder andere de poortsnelheid, duplexmodus, maximumpakketgrootte, de instelling voor de gegevensstroombesturing en de promiscue logische partitie voor unicastpakketten. De eigenschappen van de fysieke poort worden ook gebruikt voor de logische poorten die aan elke fysieke poort zijn gekoppeld. HEA's worden ook wel IVE-adapters (Integrated Virtual Ethernet) genoemd. Verwante informatie: Gemeenschappelijke Ethernet-adapters Technisch overzicht en introductie tot Integrated Virtual Ethernet Adapter Tagged resources voor logische partities met IBM i: Als u een logische partitie met IBM i maakt met behulp van de Hardware Management Console (HMC), moet u IOA's (I/O-adapters) labelen voor het uitvoeren van bepaalde functies voor die logische partitie met IBM i. Een tagged resource is een IOA die geselecteerd is omdat deze een apparaat beheert waarmee een specifieke functie voor een logische partitie wordt uitgevoerd. Het HMC en het IBM i-besturingssysteem gebruiken deze labels om het juiste I/O-apparaat voor elke I/O-functie te vinden en te gebruiken. Als u bijvoorbeeld een logische partitie met IBM i maakt, wordt u gevraagd om het I/O-apparaat te labelen dat door de logische partitie met IBM i als laadbron moet worden gebruikt. Met behulp van het label kan de laadbron door de HMC worden gevonden als u de logische partitie activeert met behulp van het partitieprofiel. U kunt de IOA labelen waarmee het I/O-apparaat wordt bestuurd dat u wilt gebruiken. Als u de IOA labelt kunt u het exacte I/O-apparaat opgeven dat u wilt gebruiken. De onderstaande tabel bevat een overzicht van de gelabelde apparaattypen en geeft aan of u het apparaattype moet labelen voor logische partities van IBM i.


75

Tabel 13. Apparaten die gekoppeld zijn aan tagged IOAus Labels vereist voor logische partities van IBM i?

Apparaat

Beschrijving

Alternatief herstartapparaat

Dit kan een tapestation of een optisch Ja apparaat zijn. Wanneer u de opstartprocedure in de D-modus uitvoert, wordt in het systeem gestart vanaf het medium in het alternatieve herstartapparaat. In plaats van de code in het schijfstation dat als laadbron wordt gebruikt, wordt de gelicentieerde interne code (LIC) van het verwisselbare medium in het alternatieve herstartapparaat geladen.

Console voor logische partitie

Ja (als u een ander console-apparaat Het eerste werkstation dat het systeem activeert in de logische partitie gebruikt dan de HMC) en tevens het enige apparaat dat wordt geactiveerd wanneer u een handmatige opstartprocedure (IPL) uitvoert. In de logische partitie wordt aangenomen dat een console altijd beschikbaar is voor gebruik.

Schijfstation als laadbron

Aan elke logische IBM i-partitie moet Ja 1 schijfstation als laadbron zijn toegewezen. Het systeem gebruikt de laadbron om de logische partitie te starten. Dit schijfstation wordt in het systeem altijd aangegeven met stationsnummer 1.

Als u de Virtual Partition Manager gebruikt voor het maken van een logische partitie op uw beheerde systeem hoeft u geen I/O-apparaten voor deze I/O-functies te labelen. De logische partitie met IBM i is automatisch eigenaar van alle fysieke I/O-resources op het beheerde systeem, en het I/O-apparaat dat voor elke I/O-functie wordt gebruikt, wordt automatisch door de Virtual Partition Manager gelabeld. De I/O-apparaten voor I/O-functies worden door de Virtual Partition Manager gelabeld op basis van het servermodel en de locatie in de server. Als u een nieuwe server in partities wilt indelen met behulp van de Virtual Partition Manager en u de server hebt besteld met vooraf geïnstalleerde IBM i, hoeft u de plaatsing van I/O-apparaten in uw nieuwe server niet te verifiëren. In andere gevallen gebruikt u de System Planning Tool (SPT) om de plaatsing van I/O-apparaten in uw server te verifiëren voordat u de Virtual Partition Manager gebruikt om logische partities te maken op de server. Verwante onderwerpen: “Toewijzen van I/O-apparaten in partitieprofielen” op pagina 14 I/O-apparaten worden per sleuf toegewezen aan partitieprofielen. De meeste I/O-apparaten kunnen als vereist of als gewenst aan een partitieprofiel op de HMC worden toegewezen. Plaatsingsregels voor laadbronnen van logische partities met IBM i: U moet een schijfstation op de juiste manier in een systeemeenheid of uitbreidingseenheid plaatsen voordat u het schijfstation gebruikt als de laadbron voor een logische partitie met IBM i. De plaatsingsregels zijn afhankelijk van de servereenheid of uitbreidingseenheid waarin de laadbron zich bevindt en soms van de IOA (I/O-adapter) die de laadbron beheert. Opmerking: Deze informatie is geen vervanging van de System Planning Tool (SPT). Gebruik deze informatie als hulpmiddel bij de SPT-uitvoer. Deze informatie helpt u bij de plaatsing van de laadbron voor logische IBM i-partities.

76


De laadbronschijf voor een logische IBM i-partitie moet als volgt worden geplaatst. Tabel 14. Speciale plaatsingsregels voor laadbronnen Server of uitbreidingseenheid

IOA

Schijfsleuf

5786 en 5787

SCSI-buspoort 0 van willekeurige opslag-IOA waarop een schijfstation is aangesloten dat als laadbron wordt gebruikt.

P1-D1, P1-D2, P1-D3 kan de laadbron alleen bevatten als sleuf C3 een enkele SCSI (506E)signaalversterkerkaart bevat die is verbonden met poort 0 op een SCSI I/O-adapter (IOA) in de systeemeenheid maar niet verbonden is met sleuf C2. P1-D7, P1-D8, P1-D9 kan de laadbron alleen bevatten als de SCSIsignaalversterkerkaart in sleuf C2 is verbonden met poort 0 op een SCSI IOA in de systeemeenheid. P2-D1, P2-D2, P2-D3 kan de laadbron alleen bevatten als sleuf C4 een enkele SCSI (506E)signaalversterkerkaart bevat die is verbonden met poort 0 op een SCSI IOA in de systeemeenheid maar niet verbonden is met sleuf C5. P2-D7, P2-D8, P2-D9 kan de laadbron alleen bevatten als de SCSIsignaalversterkerkaart in sleuf C4 is verbonden met poort 0 op een SCSI IOA in de systeemeenheid.

Lees de volgende regels over laadbronnen plaatsen voor logische partities voor IBM i: v Voor serieel aangesloten SCSI-schijfstations (SAS) zijn geen speciale gleuven nodig. De laadbron past in elke gleuf. v U moet de laadbron-IOA opgeven als u de logische partitie maakt. v Schijfcompressie moet zijn uitgeschakeld voor de laadbronschijf. v Schijfstations moeten ten minste een bruikbare capaciteit van 17 GB hebben . v Voor schijfspiegeling zijn twee schijfstations als laadbron nodig die in geldige laadbronposities zijn geplaatst. v De IOA's die kunnen worden aangesloten op een systeem dat ondersteuning biedt voor logische partities, kunnen worden gebruikt voor extra opslagcapaciteit als aan de speciale vereisten voor de laadbronschijf is voldaan. v Elke logische partitie beschikt over eigen ongelaagd geheugen en een eigen ASP-configuratie. De ASPconfiguratieregels die van toepassing zijn op systemen zonder logische partities zijn ook van toepassing op logische partities. v U kunt voor een logische partitie dezelfde schijfbeveiliging definiëren als voor een systeem zonder partities (pariteitsbeveiliging (RAID), spiegeling of een combinatie). Voor spiegeling op busniveau moeten in de logische partitie twee bussen aanwezig zijn. v Schijfstations die al door een logische partitie worden gebruikt, kunnen niet op een eenvoudige manier aan een andere logische partitie worden toegevoegd. Voordat u dergelijke schijfstations aan een andere logische partitie kunt toevoegen, moet u deze verwijderen uit de configuratie van de logische partitie waarin de stations worden gebruikt. Op deze manier worden gebruikers of systeemgegevens automatisch naar andere schijfstations in dezelfde ASP verplaatst. Logische partitionering

77

Verwante onderwerpen: “System Planning Tool” op pagina 92 Met de System Planning Tool (SPT) kunt u een beheerd systeem ontwerpen dat een opgegeven werkbelastingset kan ondersteunen. Plaatsingsregels voor alternatieve herstartapparaten voor logische partities met IBM i: U kunt het interne optische station in de systeemeenheid of een extern tapestation of extern optisch station gebruiken om de gelicentieerde interne code en IBM i naar het laadbronschijfstation van een logische IBM i-partitie te laden. Opmerking: Deze informatie is geen vervanging van de System Planning Tool (SPT). Gebruik deze informatie als hulpmiddel bij de SPT-uitvoer. Deze informatie helpt u bij de plaatsing van het alternatieve herstartapparaat voor uw logische partities met IBM i. Het enige interne apparaat dat ondersteuning biedt voor alternatieve herstart is het Slimline DVD-station, dat zich bevindt in de verwisselbare mediasleuf in de systeemeenheid. Voor logische IBM i-partities gelden de volgende regels met betrekking tot een extern alternatief herstartapparaat: v Het alternatieve herstartapparaat moet op bus 0 of poort 0 van de IOA worden aangesloten. v De IOA voor alternatieve herstart moet tijdens de installatie van de logische partitie worden opgegeven . Verwante onderwerpen: “System Planning Tool” op pagina 92 Met de System Planning Tool (SPT) kunt u een beheerd systeem ontwerpen dat een opgegeven werkbelastingset kan ondersteunen. Verwisselbare apparaten voor logische partities met IBM i: Wanneer u een I/O-processor (IOA) instelt zodat deze door meerdere logische partities kan worden gebruikt, kunt u de apparaten die aan die IOA zijn gekoppeld gemeenschappelijk laten gebruiken door meerdere logische IBM i-partities. Als u IOA's (I/O-adapters) verplaatst, wordt de besturing van deze apparaten overgedragen aan de andere logische partitie zonder dat u hiervoor de server of logische partitie opnieuw hoeft te starten. Voordat u de IOP overzet naar een andere logische partitie, moet u controleren of het apparaat niet in gebruik is. IOA's die zeer geschikt zijn voor uitwisseling tussen logische partities zijn IOA's die gekoppeld zijn aan dure apparaten of apparaten die weinig worden gebruikt. Waarschuwing: Wanneer u IOA's overschakelt die schijfeenheden beheren, zorgt u ervoor dat alle schijfeenheden die bij die specifieke IOA horen eerst worden verwijderd uit de hulpgeheugenpool en zich in een niet-geconfigureerde status bevinden. Virtual OptiConnect voor logische partities met IBM i: De voorziening OptiConnect zorgt voor communicatie met hoge snelheid tussen partities in een beheerd systeem. Met de voorziening Virtual OptiConnect kunt u externe OptiConnect-hardware emuleren door een virtuele bus in te stellen tussen de logische partities. De voorziening Virtual OptiConnect kan alleen worden gebruikt voor communicatie tussen logische partities met IBM i. Als u de communicatie met logische AIX- of Linux-partities wilt activeren, gebruikt u virtueel Ethernet in plaats van de voorziening Virtual OptiConnect.

78


Als u de voorziening Virtual OptiConnect wilt gebruiken op een logische partitie, moet u OptiConnect voor IBM i (niet gratis, optionele voorziening) installeren op elke logische partitie metIBM i die Virtual OptiConnect gaat gebruiken. Als u de Hardware Management Console (HMC) gebruikt om logische partities te maken op uw beheerde systeem, moet u ook de partitieprofieleigenschappen controleren voor elke logische IBM i-partitie die Virtual OptiConnect gaat gebruiken om ervoor te zorgen dat de optie Virtual OptiConnect gebruiken is geselecteerd op het tabbladOptiConnect. U kunt de voorziening Virtual OptiConnect gebruiken zonder dat hiervoor aanvullende hardwarevereisten nodig zijn. Verwante taken: “Eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen” op pagina 192 U kunt de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Het wijzigen van de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigt de resourcehoeveelheden die aan een logische partitie zijn toegewezen wanneer u de logische partitie afsluit en opnieuw opstart met behulp van het gewijzigde partitieprofiel. Verwante informatie: OptiConnect Uitbreidingseenheid: Aan veel van de modellen kunt u uitbreidingseenheden toevoegen ter ondersteuning van extra voorzieningen en apparaten. Als u logische partities wilt maken op de server, moet u een uitbreidingseenheid toevoegen met de benodigde aanvullende hardware voor elke logische partitie. Sommige uitbreidingseenheden bieden alleen ondersteuning voor schijfstations, terwijl andere eenheden verschillende typen hardware ondersteunen. Uitbreidingseenheden bevatten doorgaans één of meer I/Osysteembussen met diverse I/O-apparaten. Als u meer dan 144 I/O-sleuven toewijst aan een logische partitie met AIX of Linux, zorgt u ervoor dat het opstartapparaat voor de logische partitie aanwezig is in de eerste 144 sleuven die zijn toegewezen aan de logische partitie. In de partitie-eigenschappen van de logische partitie worden de apparaten vermeld die zijn toegewezen aan de eerste 144 sleuven van een logische partitie. Selecteer het tabblad Hardware, daarna het tabblad I/O en klik in de tabel op de kolom Bus om de apparaten te sorteren in oplopende volgorde.

5250 CPW voor logische partities met IBM i 5250 CPW (5250 commercial processing workload) is de mogelijkheid voor het uitvoeren van 5250 OLTPtaken (5250 online transaction processing) op logische partities met IBM i. Een 5250 OLTP-taak is een taak die gebruikmaakt van de 5250-gegevensstroom. Voorbeelden van 5250 OLTP-taken zijn: v Elke vorm van 5250-emulatie, inclusief Hardware Management Console (HMC) 5250, IBM Host OnDemand, IBM Personal Communications en de 5250-emulatie in de IBM i Access for Windows-, internet- en Linux-producten v 5250 Telnet of 5250 Display Station Pass-Through (DSPT)-werkstations v Screenscrapers v Interactieve systeemmonitors Gebruik IBM WebFacing tool om uw 5250 OLTP-toepassingen om te zetten naar webtoepassingen die geen gebruik meer hoeven te maken van de 5250-gegevensstroom.

Register voor barrièresynchronisatie Het register voor barrièresynchronisatie (BSR) is een geheugenregister dat is opgenomen in bepaalde processors die zijn gebaseerd op POWER-technologie. U kunt een toepassing met parallelle verwerking Logische partitionering

79

schrijven die wordt uitgevoerd op AIX, zodat de toepassing gebruikmaakt van een BSR voor barrièresynchronisatie. Dit is een methode voor de synchronisatie van threads in dergelijke toepassingen. Als u de Hardware Management Console (HMC) gebruikt voor het maken van logische partities, kunt u de BSR's verdelen in arrays en de BSR-arrays toewijzen aan partitieprofielen. Elke BSR-array is 8 byte lang. Hoeveel BSR-arrays op een beheerd systeem beschikbaar zijn, is afhankelijk van het type processors dat in het servermodel wordt gebruikt. U kunt nagaan hoeveel BSR-arrays op een beheerd systeem beschikbaar zijn door de eigenschappen van het beheerde systeem te bekijken op de HMC. Met een HMC kunt u een geheel aantal BSR-arrays aan een of meer partitieprofielen toewijzen. Als u een logische partitie activeert met een partitieprofiel waarin het aantal BSR-arrays is vastgelegd, worden deze arrays in het beheerde systeem aan de logische partitie toegewezen als het opgegeven aantal BSR-arrays beschikbaar is. Is het aantal in het partitieprofiel opgegeven BSR-arrays niet beschikbaar, dan kunt u de logische partitie niet met het partitieprofiel activeren. Met Integrated Virtualization Manager kunt u geen BSR-arrays aan logische partities toewijzen. Met de HMC kunt u BSR-arrays toewijzen aan een willekeurige logische partitie. AIX is momenteel echter het enige besturingssysteem dat het gebruik van BSR's en BSR-arrays ondersteunt. Mogelijk realiseert u ook niet de verhoging van de performance als u barrièresynchronisatie gebruikt voor een logische partitie die gemeenschappelijke processors gebruikt. U kunt geen BSR-arrays aan logische partities toevoegen of eruit verwijderen met behulp van dynamische partitionering. Wanneer u BSR-arrays wilt verwijderen, past u het partitieprofiel aan of maakt u een partitieprofiel met het gewijzigde aantal BSR-arrays. Vervolgens sluit u de logische partitie af en start u de logische partitie opnieuw op met het partitieprofiel met het gewijzigde aantal BSR-arrays. Een toepassing met parallelle verwerking kan alleen gebruikmaken van barrièresynchronisatie als de toepassing speciaal is ontworpen voor het verkrijgen van toegang tot de BSR of tot een BSR-array.

Toepassingsondersteuning voor logische Linux-partities Informatie over het integreren van Linux met IBM i-toepassingen en gegevens.

Samba-ondersteuning met IBM i NetServer Server Message Block (SMB) is een protocol voor gemeenschappelijk bestandsgebruik dat veel wordt gebruikt op Windows PC's. Wanneer een netwerkstation wordt toegewezen van de ene Windows-PC aan een andere Windows-PC, wordt het SMB TCP/IP-protocol gebruikt. Samba past de standaard SMB/CIFS toe op UNIX-besturingssystemen. Dit protocol maakt het mogelijk bestanden uit te wisselen tussen besturingssystemen die beschikken over SMB, waaronder IBM i met NetServer. Door middel van Samba kunnenLinux-PC's en -servers interactief werken met bestaande Windows-PC's en bestandsservers, zonder dat extra software nodig is. IBM i NetServer ondersteunt Linux Samba-clients. U kunt een Samba-server gebruiken voor het starten van printers, het verifiëren van gebruikers en het delen van bestanden en directory's, net als Microsoft Windows. Samba kan ook werk uitvoeren als Primary Domain Controller (PDC) of als Backup Domain Controller (BDC) in een Windows-netwerk. U kunt Samba gebruiken voor het starten van OpenLDAP en het toevoegen van LDAP-functies aan uw Windows-netwerk zonder extra kosten. U kunt Samba enNetServer gebruiken om printers en bestanden te delen op partities vam IBM Power Systems of Linux.

80


Toegang tot IBM i-gegevens met behulp van het Linux ODBC-stuurprogramma Met het IBM i-ODBC-stuurprogramma (Open DataBase Connectivity) voor Linux kunt u toegang krijgen tot de gegevens in de IBM i-database vanuit Linux-toepassingen die worden geschreven naar de ODBCAPI. Het is gebaseerd op het ODBC- stuurprogramma in IBM i Access for Windows. Verwante informatie: System i Access for Linux Open Database Connectivity

Voorbeelden: Systemen met logische partities Met behulp van de voorbeelden van logische partitionering kunt u servers consolideren, computerresources efficiënter gebruiken en de flexibiliteit van uw bedrijf vergroten.

Meerdere clientomgevingen maken U kunt meerdere clients van e-commerceservices met een hoge beschikbaarheid voorzien. U levert computerresources, toepassingen en technische ondersteuning aan elke client en elke client kan afzonderlijk de toepassingen configureren en gebruiken die worden uitgevoerd op de computerresources die door u worden geleverd. In een dergelijke omgeving, is het essentieel om de clients te isoleren zodat de clients alleen toegang hebben tot hun resources. Als een fysieke server echter vast wordt toegewezen aan elke client leidt dit tot hoge kosten en kunt u het aantal resources voor computergebruik dat door elke client wordt gebruikt niet eenvoudig verhogen of verlagen. Daarom besluit u voor elke client een logische partitie te maken. U installeert op elke logische partitie een besturingssysteem en toepassingen. U kunt vervolgens met dynamische partitionering werken om resources naar behoefte aan logische partities toe te voegen of van logische partities te verwijderen. Als een client niet meer van uw service gebruikmaakt, kunt u de logische partitie voor die client wissen en kunt u de resources aan andere logische partities toewijzen.

Nieuwe toepassingen testen U bent een meubelfabrikant die een toepassing gebruikt om de voorraad in uw fabriek bij te houden. Er is nu een nieuwe versie van die toepassing beschikbaar. U wilt deze nieuwe versie testen voordat u deze op uw productieserver gebruikt, maar u beschikt niet over de financiële middelen om afzonderlijke testhardware te kopen. Daarom besluit u om een afzonderlijke testomgeving op uw beheerde systeem te maken. U verwijdert resources uit de bestaande productieomgeving en u maakt een nieuwe logische partitie die de resources bevat die u uit de productieomgeving hebt verwijderd. U installeert een besturingssysteem en de nieuwe versie van de voorraadbeheertoepassing op de logische partitie. Vervolgens kunt u werken met dynamische partitionering om resources van de logische partitie voor het testen te verplaatsen naar de logische partitie voor de productie als de productievraag op het hoogst is en de resources vervolgens tijdens het testen terug te plaatsen naar de logische partitie voor het testen. Als u klaar bent met testen, kunt u de logische partitie voor het testen wissen, de resources op de logische partitie voor de productie terugplaatsen en de nieuwe versie van de voorraadbeheertoepassing op het productiesysteem installeren.

Nieuwe acquisities integreren U hebt zojuist een nieuw bedrijf overgenomen. Uw nieuwe acquisitie gebruikt niet dezelfde toepassingen voor salarisadministratie, voorraadbeheer en facturering als uw bedrijf. U wilt uw twee bedrijven consolideren zodat een enkele set toepassingen kan worden gebruikt, maar het zal tijd kosten om deze consolidatie te implementeren. Ondertussen staat u onder druk om de kosten voor het computercentrum snel te verminderen. U besluit daarom om logische partities te maken voor de toepassingen die door uw nieuwe acquisitie worden gebruikt. U installeert een besturingssysteem en de toepassingen die door het nieuwe bedrijf Logische partitionering

81

worden gebruikt op de logische partitie. Als de gecombineerde werkbelastingen meer resources nodig hebben, kunt u CUoD (Capacity Upgrade on Demand) gebruiken om processors en geheugen aan het beheerde systeem toe te voegen en vervolgens kunt u dynamische partitionering gebruiken om deze resources aan de logische partities toe te voegen. Met deze oplossing kunt u onmiddellijk op de hardwarekosten besparen terwijl u besluit wat de beste manier is om de bedrijven te consolideren zodat een enkele set toepassingen kan worden gebruikt.

Scenario's: logische partities Een goede manier om meer te weten te komen over logische partities is het bekijken van voorbeelden die illustreren hoe veel van de toepassingen en functies gebruikt kunnen worden in een typische bedrijfsomgeving. Gebruik deze scenario's om te leren hoe u logische partities kunt gebruiken in uw bedrijf.

Scenario: Logische partitie maken met behulp van de HMC U kunt een logische partitie maken, die fungeert als virtuele server op het beheerde systeem, met behulp van de HMC. Als u de logische partitie maakt, geeft u in het partitieprofiel op welke resources de logische partitie gebruikt.

Situatie Als systeembeheerder van een middelgroot technologiebedrijf bent u verantwoordelijk voor de configuratie en het beheer van de server die is aangeschaft. De server is gearriveerd en u kunt gaan beginnen met het partitioneren van het model.

Doelstellingen Het doel van dit scenario is het maken van een logische partitie en een partitieprofiel op een nieuwe server.

Vereisten en aannames Dit scenario gaat ervan uit dat de volgende vereiste stappen al zijn uitgevoerd en operationeel zijn voorafgaand aan de configuratiestappen: 1. De Hardware Management Console (HMC) is geïnstalleerd en geconfigureerd. Instructies hiervoor vindt u bij Installatie en configuratie van de HMC. 2. U hebt “Logische partities - Overzicht” op pagina 6 gelezen en begrepen. 3. U hebt de aanbevolen taken voor de planning van logische partities voltooid. Zie “Planning voor logische partities” op pagina 90 voor instructies. 4. U hebt het systeem uit de standaard-fabrieksconfiguratie verwijderd en de fysieke hardware verplaatst om een gepartitioneerde configuratie te ondersteunen. Zie “Logische partities maken op een nieuwe of niet gepartitioneerde server” op pagina 113 voor instructies. 5. U bent aangemeld bij de HMC met een van de volgende gebruikersrollen: v Superbeheerder v Operator

Configuratiestappen Zorg ervoor dat aan alle vereisten voor dit scenario is voldaan voordat u deze taken uitvoert. Om met de HMC een nieuwe logische partitie te maken op de server voert u de volgende stappen uit: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers.

82


2. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en kies Configuratie > Logische partitie maken. 3. Volg de stappen in de wizard Logische partitie maken om een logische partitie en een partitieprofiel te maken. Verwante onderwerpen: “System Planning Tool” op pagina 92 Met de System Planning Tool (SPT) kunt u een beheerd systeem ontwerpen dat een opgegeven werkbelastingset kan ondersteunen.

Scenario: Werken met partitieprofielen op de HMC Met partitieprofielen kunt u de hardwareconfiguratie van een logische partitie wijzigen.

Situatie U bent de systeembeheerder van een computerservicecentrum. U gebruikt de server voornamelijk voor het testen van noodherstelprocedures voor uw clients. Elk systeem heeft een andere configuratie. Dit betekent dat u telkens wanneer een gebruiker een probleem heeft, de configuratie van het beheerde systeem moet wijzigen. In elke logische partitie op de server maakt u een profiel voor elk clientsysteem dat gebruikmaakt van de logische partitie. Wanneer een gebruiker terugkeert naar het servicecentrum, kunt u het beheerde clientsysteem opnieuw configureren door de partitieprofielen voor dat systeem te activeren. U bent klaar met de tests voor clientsysteem 1. Nu moet u de server opnieuw configureren voor clientsysteem 2, dat morgen aan de beurt is. Opmerking: Dit is een voorbeeld van hoe u de systeemconfiguratie kunt wijzigen. Afhankelijk van uw besturingssysteem, bedrijfsvereisten en resourcetoewijzing kunt u deze situatie oplossen door het dynamisch verplaatsen van resources.

Doelstellingen Het doel van dit scenario is het wijzigen van de configuratie van het beheerde systeem door gebruik te maken van partitieprofielen.

Details Het beheerde systeem heeft drie logische partities. Het beheerde systeem heeft acht processors en 12 GB geheugen. Elke logische partitie heeft een of twee partitieprofielen. In de onderstaande tabel wordt duidelijk gemaakt hoe de logische partities en partitieprofielen worden ingesteld. ID van logische partitie

Naam van logische partitie

Naam van partitieprofiel

Processorresources

Geheugen

Partitie 1

Test 1

Profiel 1: Client 1

5 vast toegewezen processors

8 GB vast toegewezen geheugen

Profiel 2: Client 2



Profiel 1: Client 1



Profiel 2: Client 2

1 vast toegewezen processor


Profiel 1: Client 1



Partitie 2

Partitie 3

Test 2

Test 3


83

Vereisten en aannames Dit scenario gaat ervan uit dat de volgende vereiste stappen al zijn uitgevoerd voorafgaand aan de configuratiestappen: 1. De Hardware Management Console (HMC) is geïnstalleerd en geconfigureerd. Instructies hiervoor vindt u bij Installatie en configuratie van de HMC. 2. U hebt “Logische partities - Overzicht” op pagina 6 gelezen en begrepen. 3. U hebt de aanbevolen taken voor de planning van logische partities voltooid. Zie “Planning voor logische partities” op pagina 90 voor instructies. 4. U hebt de fysiek hardware verplaatst en ingesteld volgens de uitvoer van de “System Planning Tool” op pagina 92 (SPT). 5. U bent aangemeld bij de HMC met een van de volgende gebruikersrollen: v Superbeheerder v Servicemedewerker v Producttechnicus 6. De logische partities en partitieprofielen zijn gemaakt. Zie “Aanvullende logische partities maken” op pagina 126 voor instructies. 7. U hebt de partitieprofielen voor client 1 geactiveerd. Instructies hiervoor vindt u bij “Een partitieprofiel activeren” op pagina 178. In de onderstaande tabel worden de partitieprofielen afgebeeld die momenteel actief zijn voor de afzonderlijke partities op het beheerde systeem. ID van logische partitie



Processorresources

Geheugen

Partitie 1

Test 1

Profiel 1: Client 1



Partitie 2

Test 2

Profiel 1: Client 1



Partitie 3

Test 3

Profiel 1: Client 1



Configuratiestappen Als u de configuratie van het beheerde systeem wilt wijzigen zodat deze gereed is voor client 2, moet u eerst de logische partities afsluiten met de gebruikelijke procedures van het besturingssysteem. Na het afsluiten van de logische partities kunt u de partitieprofielen activeren voor client 2. Hiertoe voert u de volgende stappen uit op de HMC: 1. In het navigatievenster opent u achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klikt u op het systeem waarop zich de logische partitie Test 1 bevindt. 2. 3. 4. 5. 6.

Selecteer Test 1 logische partitie in het werkvenster. Klik in het menu Taken op Bewerkingen > Activeren > Profile. Selecteer partitieprofiel 2 en klik op OK. Selecteer Test 2 logische partitie in het werkvenster. Klik in het menu Taken op Bewerkingen > Activeren > Profile.

7. Selecteer partitieprofiel 2 en klik op OK.

84


Na activering van het partitieprofiel is het beheerde systeem geconfigureerd volgens de behoeften van client 2. In de onderstaande tabel worden de partitieprofielen afgebeeld die momenteel actief zijn voor de afzonderlijke partities op het beheerde systeem. ID van logische partitie



Processorresources

Geheugen

Partitie 1

Test 1

Profiel 2: Client 2



Partitie 2

Test 2

Profiel 2: Client 2



Scenario: Werken met systeemprofielen op de HMC Met systeemprofielen kunt u de hardwareconfiguratie van een compleet beheerd systeem snel en eenvoudig wijzigen.

Situatie U bent de systeembeheerder van een computerservicecentrum. U gebruikt de server voornamelijk voor het testen van noodherstelprocedures voor uw clients. Elk systeem heeft een andere configuratie. Dit betekent dat telkens wanneer een client actief wordt, u de systeemconfiguratie moet wijzigen van het beheerde systeem. U hebt besloten om gebruik te gaan maken van systeemprofielen voor het wijzigen van de systeemconfiguratie van het beheerde systeem. Eerst maakt u op elke logische partitie op de server een partitieprofiel voor elke client die van de logische partitie gebruikmaakt. Daarna maakt u voor elke client een systeemprofiel. Elk systeemprofiel bevat de partitieprofielen die u voor de client wilt activeren. Wanneer een client terugkeert naar het servicecentrum, kunt u het beheerde systeem voor die client opnieuw configureren door het systeemprofiel voor die client te activeren. U bent klaar met de tests voor Client 1. Nu dient u het beheerde systeem opnieuw te configureren voor Client 2, die morgen arriveert. Opmerking: Dit is een voorbeeld van hoe u de systeemconfiguratie kunt wijzigen. Afhankelijk van uw besturingssysteem, bedrijfsvereisten en resourcetoewijzing kunt u deze situatie oplossen door het dynamisch verplaatsen van resources.

Doelstellingen Het doel van dit scenario is het wijzigen van de configuratie van het beheerde systeem door gebruik te maken van systeemprofielen.

Details Het beheerde systeem heeft acht processors en 12 GB geheugen. U hebt twee systeemprofielen gemaakt op dit beheerde systeem. Met elk systeemprofiel worden de resources van het beheerde systeem verdeeld over twee of drie logische partities. De onderstaande tabel maakt duidelijk hoe de systeemprofielen worden ingesteld:


85

Systeemprofiel

ID van logische partitie



Processorresources

Client 1

Partitie 1

Test 1

Profiel 1: Client 1

5 vast toegewezen 8 GB vast toegeprocessors wezen geheugen

Partitie 2

Test 2

Profiel 1: Client 1


Partitie 3

Test 3

Profiel 1: Client 1

1 vast toegewezen 1 GB vast toegeprocessor wezen geheugen

Partitie 1

Test 1

Profiel 2: Client 2


Partitie 2

Test 2

Profiel 2: Client 2


Client 2

Geheugen

Vereisten en aannames Dit scenario gaat ervan uit dat de volgende vereiste stappen al zijn uitgevoerd voorafgaand aan de configuratiestappen: 1. De Hardware Management Console (HMC) is geïnstalleerd en geconfigureerd. Instructies hiervoor vindt u bij Installatie en configuratie van de HMC. 2. U hebt “Logische partities - Overzicht” op pagina 6 gelezen en begrepen. 3. U hebt de aanbevolen taken voor de planning van logische partities voltooid. Zie “Planning voor logische partities” op pagina 90 voor instructies. 4. U hebt de fysiek hardware verplaatst en ingesteld volgens de uitvoer van de “System Planning Tool” op pagina 92 (SPT). 5. U bent aangemeld bij de HMC met een van de volgende gebruikersrollen: v Superbeheerder v Servicemedewerker v Producttechnicus 6. U hebt de aangegeven logische partities, partitieprofielen en systeemprofielen gemaakt. Instructies hiervoor vindt u bij “Aanvullende logische partities maken” op pagina 126 en “Een systeemprofiel maken” op pagina 136. 7. U hebt het systeemprofiel geactiveerd voor Client 1. Instructies hiervoor vindt u bij “Een systeemprofiel activeren” op pagina 182. In de onderstaande tabel wordt het systeemprofiel vermeld dat momenteel actief is op het beheerde systeem. Systeemprofiel




Processorresources

Geheugen

Client 1

Partitie 1

Test 1

Profiel 1: Client 1 5 vast toegewezen processors


Partitie 2

Test 2

Profiel 1: Client 1 2 vast toegewezen processors


Partitie 3

Test 3

Profiel 1: Client 1 1 vast toegewezen processor


Configuratiestappen Als u de configuratie van het beheerde systeem wilt wijzigen zodat deze gereed is voor client 2, moet u eerst de logische partities afsluiten met de gebruikelijke procedures van het besturingssysteem.

86


Na het afsluiten van de logische partities kunt u de systeemprofielen activeren voor Client 2. Hiertoe voert u de volgende stappen uit op uw HMC: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. 2. Selecteer het beheerde systeem in het werkvenster, klik op de knop Taken en kies Configuratie > Systeemprofielen beheren. 3. Selecteer het systeemprofiel Client 2 en klik op Activeren. 4. Selecteer de gewenste activeringsinstellingen voor het systeemprofiel en klik op Doorgaan. Na activering van het systeemprofiel is het beheerde systeem geconfigureerd volgens de behoeften van Client 2. In de onderstaande tabel wordt het systeemprofiel vermeld dat momenteel actief is op het beheerde systeem. Systeemprofiel




Processorresources

Geheugen

Client 2

Partitie 1

Test 1

Profiel 2: Client 2


Partitie 2

Test 2

Profiel 2: Client 2


Scenario: Processors en geheugenresources dynamisch verplaatsen met behulp van de HMC Door het dynamisch verplaatsen van processor- en geheugenresources tussen logische partities, kunt u het resourcegebruik op uw beheerde systeem maximaliseren door resources te verplaatsen naar de locaties waar resources nodig zijn.

Situatie U bent de systeembeheerder van een servicecentrum met IBM Systems-hardware. U gebruikt de IBM Systems-hardware voornamelijk voor het testen van noodherstelprocedures voor uw clients. Elke client werkt hierbij met een andere systeemconfiguratie. Dit betekent dat telkens wanneer een client actief wordt, u de systeemconfiguratie moet wijzigen van het beheerde systeem. Voor het wijzigen van de systeemconfiguratie van uw beheerde systeem besluit u om te gaan werken met dynamische partitionering. Wanneer u resources van de ene naar de andere logische partitie moet verplaatsen, verplaatst u de resources rechtstreeks tussen de logische partities zonder dat u hiervoor de logische partities hoeft af te sluiten. U bent klaar met de tests voor client 1. Nu moet u de logische partities opnieuw configureren voor client 2, die morgen arriveert. Opmerking: Dit is een voorbeeld van hoe u de systeemconfiguratie kunt wijzigen. Afhankelijk van het besturingssysteem, de bedrijfsvereisten en de resourcetoewijzing kunt u deze situatie oplossen door gebruik te maken van partitie- of systeemprofielen.

Doelstellingen Het doel van dit scenario is het wijzigen van de configuratie van de logische partities door resources dynamisch te verplaatsen.

Details Het beheerde systeem bevat twee logische partities. Het systeem heeft acht processors en 12 GB geheugen. In de volgende tabel ziet u de systeemconfiguratie die nodig is voor client 1. Logische partitionering

87

Client



Processorresources

Geheugen

Client 1

Partitie 1

Test 1



Partitie 2

Test 2



In de volgende tabel ziet u de systeemconfiguratie die nodig is voor client 2. Client



Processorresources

Geheugen

Client 2

Partitie 1

Test 1



Partitie 2

Test 2



Vereisten en aannames Dit scenario gaat ervan uit dat de volgende vereiste stappen al zijn uitgevoerd en operationeel zijn voorafgaand aan de configuratiestappen: 1. De Hardware Management Console (HMC) is geïnstalleerd en geconfigureerd. Instructies hiervoor vindt u bij Installatie en configuratie van de HMC. 2. U hebt “Logische partities - Overzicht” op pagina 6 gelezen en begrepen. 3. U hebt de aanbevolen taken voor de planning van logische partities voltooid. Zie “Planning voor logische partities” op pagina 90 voor instructies. 4. U hebt het systeem uit de standaard-fabrieksconfiguratie verwijderd en de fysieke hardware verplaatst om een gepartitioneerde configuratie te ondersteunen. Zie “Logische partities maken op een nieuwe of niet gepartitioneerde server” op pagina 113 voor instructies. 5. U bent aangemeld bij de HMC met een van de volgende gebruikersrollen: v Superbeheerder v Servicemedewerker v Producttechnicus 6. De logische partities en partitieprofielen zijn gemaakt. 7. Het beheerde systeem is geconfigureerd voor client 1. In de volgende tabel ziet u de huidige configuratie van elke logische partitie in het beheerde systeem. ID van logische partitie



Processorresources

Geheugen

Partitie 1

Test 1

Profiel 1



Partitie 2

Test 2

Profiel 1



Configuratiestappen Als u de configuratie van het beheerde systeem wilt wijzigen zodat dit gereed is voor client 2, moet u de volgende stappen uitvoeren:

88


v Verplaats twee vast toegewezen processors van de logische partitie Test 2 naar de logische partitie Test 1. v Verplaats 2 GB fysiek geheugen van de logische partitie Test 2 naar de logische partitie Test 1. Om twee vast toegewezen processors van de ene naar de andere logische partitie te verplaatsen, voert u de volgende stappen uit op de HMC. 1. Open in het navigatievenster van de HMC achtereenvolgens Systeembeheer en Servers en klik op het beheerde systeem waarop de logische partitie Test 2 zich bevindt. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie Test 2, klik op de knop Taken en kies Dynamische partitionering > Processor > Verplaatsen. 3. Geef twee processors op in de kolom Te verplaatsen, selecteer in Doelpartitie selecteren de logische partitie Test 1 en klik op OK. Om twee fysieke geheugeneenheden van de ene naar de andere logische partitie te verplaatsen, voert u de volgende stappen uit op de HMC: 1. Selecteer in het werkvenster de logische partitie Test 2, klik op de knop Taken en kies Dynamische partitionering > Geheugen > Verplaatsen. 2. Geef de hoeveelheid fysiek geheugen op dat u wilt verplaatsen vanaf de logische partitie. U kunt de grootte opgeven met een combinatie van gigabyte (GB) en megabyte (MB). 3. Selecteer de logische partitie waarnaar u de opgegeven hoeveelheid fysiek geheugen wilt verplaatsen en klik op OK. Als u deze stappen hebt uitgevoerd, is het beheerde systeem geconfigureerd volgens de behoeften van client 2. In de volgende tabel ziet u de huidige configuratie van elke logische partitie in het beheerde systeem. ID van logische partitie



Processorresources

Geheugen

Partitie 1

Test 1

Profiel 1



Partitie 2

Test 2

Profiel 1



Verwante onderwerpen: “System Planning Tool” op pagina 92 Met de System Planning Tool (SPT) kunt u een beheerd systeem ontwerpen dat een opgegeven werkbelastingset kan ondersteunen.

Scenario: Capacity on Demand voor Linux Als uw server beschikt over inactieve processor- of geheugenresources, kunt u de inactieve resources op een tijdelijke of permanente basis activeren met Capacity on Demand. Opmerking: Capacity on Demand is niet voor alle hardwaremodellen beschikbaar. Verwante informatie: Power enterprise pool


89

Planning voor logische partities U kunt logische partities maken om de resources op één server te distribueren, zodat de server als twee of meer onafhankelijke servers functioneert. Voordat u logische partities maakt, moet u uw huidige en toekomstige behoeften in kaart brengen. U kunt vervolgens aan de hand van deze informatie bepalen welke hardwareconfiguratie in de huidige behoeften voorziet en hoe u aan de toekomstige behoeften kunt voldoen. De planning van logische partities is een proces dat uit meerdere stappen bestaat. De volgende taken worden aanbevolen wanneer u een planning voor logische partities wilt maken. __

Behoeften vaststellen Stel een lijst op met de vragen die u moet beantwoorden voordat u logische partities maakt in een bestaand systeem of voordat u een bestelling voor nieuwe hardware plaatst. Het volgende is de lijst met vragen: v Wat is de huidige werkbelasting? Hoeveel resources zijn momenteel voor die werklast nodig (bij typisch gebruik en piekdrukte)? v Wat is de toekomstige behoefte? Wat is de verwachte groei van de werkbelasting tijdens de levensduur van het door u gebruikte systeem? Hoeveel nieuwe werklasten hebt u om te verdelen over de kracht van uw systeem? v Hebt u een bestaand systeem waarop u de werkbelastingen kunt consolideren? Moet het bestaande systeem worden geüpgraded voordat u de werkbelastingen consolideert? Heeft het zin om voor deze werkbelastingen een nieuw systeem aan te schaffen? v Welke fysieke infrastructuur hebt u om nieuwe hardware te ondersteunen? Is de huidige locatie geschikt voor de nieuwe hardware? Moet de infrastructuur voor stroomvoorziening en koeling worden geüpgraded? v Is de nieuwe hardware compatibel met de bestaande hardware? v Welke hardwarevoorzieningen hebt u in gedachte? Wilt u bijvoorbeeld gebruikmaken van virtuele I/O-resources voor de consolidatie van het I/O-verkeer? Hebt u activerings- of inschakelingscodes nodig om deze voorzieningen te gebruiken? v Moet u extra licenties aanschaffen om uw toepassingen uit te voeren? Zo ja: om hoeveel licenties gaat het dan? v Verschilt de ondersteuningsstrategie voor de nieuwe hardware van die voor de oude hardware? Zo ja: welke wijzigingen moet u dan doorvoeren om de effectiviteit van de nieuwe ondersteuningsstrategie te maximaliseren?

__

v Moet u werkbelastingen naar de nieuwe hardware migreren? Zo ja: wat moet u doen om die werkbelastingen te migreren? Informatie over het systeem en de bijbehorende voorzieningen Het systeem beschikt over uiteenlopende voorzieningen waarmee u de systeemresources efficiënter kunt gebruiken en die het uitvoeren van dagelijks terugkerende taken vergemakkelijken. Voor meer informatie over de aard en werking van deze voorzieningen raadpleegt u “Logische partities - Overzicht” op pagina 6.

90


__

Meer informatie over planningstools IBM biedt u uiteenlopende tools waarmee u kunt nagaan wat uw behoeften zijn, welke hardware u nodig hebt om aan de bestaande en toekomstige behoeften te voldoen en waarmee u een order kunt opstellen voor de benodigde hardware. Dit zijn onder andere: IBM Prerequisite-website De IBM Prerequisite-website biedt informatie over de compatibiliteit van hardwarefuncties. Met deze website kunt u een succesvolle systeemupgrade plannen omdat u hiermee over de vereiste gegevens beschikt voor functies die u momenteel hebt of van plan bent aan het systeem toe te voegen. IBM Systems Workload Estimator De IBM Systems Workload Estimator (WLE) maakt een schatting van de computerresources die vereist zijn voor Domino, WebSphere Commerce, WebSphere, Web Serving en traditionele werkbelasting. Met de WLE wordt bepaald in hoeverre de meest actuele servermodellen voldoen aan de capaciteitsvereisten binnen de doelstellingen voor het CPU-gebruik. IBM System Planning Tool De IBM System Planning Tool (SPT) wordt gebruikt voor het emuleren van een configuratie met logische partities en het controleren van de geldigheid van de geplande logische partities. Daarnaast kunt u met SPT de plaatsing van de AIX-, IBM i- en Linux-hardware testen om er zeker van te zijn dat de plaatsing correct is.

__

AIX Performance Toolbox for POWER AIX Performance Toolbox (PTX) for POWER is een gelicentieerd programma voor het bewaken en nauwkeurig afstellen van de systeemprestaties in gedistribueerde omgevingen. De huidige systeemomgeving inventariseren

__

Door het resourcegebruik op de uw servers te bewaken, kunt u vaststellen wat het huidige capaciteitsgebruik van de systemen is. Aan de hand van deze informatie kunt u bepalen hoeveel resources nodig zijn op het geconsolideerde systeem. Met behulp van de PM-gegevens (Performance Monitor) die u over de huidige systemen verzamelt, kunt u de huidige werkbelasting van deze systemen bepalen. Voer een capaciteitsplanning uit

__

Door de werkbelasting te analyseren die u op het beheerde systeem wilt consolideren, kunt u bepalen welke resources daarvoor nodig zijn. Verder is het natuurlijk belangrijk om te berekenen hoeveel resources u nodig hebt om te voorzien in de toekomstige groei en of de huidige hardware deze groei aankan. U analyseert de huidige werkbelasting door de PM-gegevens als invoer voor de WLE te gebruiken. Op basis van deze invoer bepaalt de WLE hoeveel resources u nodig hebt voor de geconsolideerde werkbelasting. U kunt met de WLE bovendien een prognose maken van het aantal benodigde resources in de toekomst. Bepaal welk tool u wilt gebruiken om de logische partities te maken en het systeem te beheren.

__

Bepaal of u de Hardware Management Console (HMC), de Integrated Virtualization Manager of de Virtual Partition Manager wilt gebruiken voor het maken van logische partities en het beheren van het systeem. Voor meer informatie over deze tools raadpleegt u “Tools voor logische partitionering” op pagina 10. Bepaal of u wilt dat de besturingssystemen gemeenschappelijk I/O-resources gebruiken

__

Bepaal of u de logische partities wilt configureren om gebruik te maken van de virtuele I/O-resources van de logische partitie van een Virtual I/O Server. Raadpleeg voor meer informatie Virtual I/O Server. Ontwerp en controleer de configuratie van de logische partitie

__

Ontwerp de logische partities die u op het beheerde systeem wilt maken en wijs aan elke logische partitie resources toe, zodat de partities de daaraan toegekende taken efficiënt kunnen uitvoeren. Met de SPT en de WLE kunt u een systeem met logische partities ontwerpen en een systeemplan ontwikkelen. Met dit systeemplan kunt u de taak voor het maken van logische partities op het door HMC beheerde systeem automatiseren. Ontwerp een netwerkinfrastructuur om logische partities met elkaar en met externe netwerken te verbinden Bepaal welke typen fysieke en virtuele adapters u wilt gebruiken om logische partities met elkaar en met externe netwerken te verbinden. Voor informatie over de diverse methoden waarmee u de logische partities met elkaar en met externe netwerken kunt verbinden, raadpleegt u “I/O-apparatuur” op pagina 61.


91

__

Geef aan hoe het beheerde systeem met de HMC communiceert.

__

Bepaal hoe u het beheerde systeem en de logische partities wilt verbinden met de HMC waarmee het systeem wordt beheerd. Voor meer informatie over de methoden waarmee u het beheerde systeem kunt aansluiten op de HMC, raadpleegt u HMC-netwerkverbindingen. Bepaal een strategie voor service en ondersteuning

__

Bepaal hoe u fixes op de server installeert en hoe u problemen identificeert die moeten worden gerapporteerd aan de serviceprovider. U kunt de HMC zo configureren, dat de meeste problemen automatisch aan de serviceprovider worden doorgegeven. Voor meer informatie over het configureren van de HMC voor het rapporteren van problemen, raadpleegt u Configureren van de HMC om contact op te nemen met de serviceafdeling. Plan softwarelicenties in een gepartitioneerde omgeving Bepaal hoeveel softwarelicenties u nodig hebt voor de configuratie met logische partities. Zie “Softwarelicenties voor gelicentieerde IBM-programma's op logische partities” op pagina 108 voor instructies.

System Planning Tool Met de System Planning Tool (SPT) kunt u een beheerd systeem ontwerpen dat een opgegeven werkbelastingset kan ondersteunen. U kunt een beheerd systeem ontwerpen op basis van werkbelastinggegevens van uw huidige systemen, op basis van nieuwe werkbelastingen die door het beheerde systeem moeten worden ondersteund, op basis van voorbeeldsystemen die met het hulpprogramma worden meegeleverd, of op basis van uw eigen aangepaste specificaties. Met de SPT kunt u een systeem ontwerpen dat aan uw behoeften voldoet, ongeacht of u een logisch gepartitioneerd systeem of een niet-gepartitioneerd systeem wilt maken. SPT bevat de functie Workload Estimator om een volledig systeemplan te kunnen maken. De SPT start de Workload Estimator zodat u werkbelastinggegevens kunt verzamelen en integreren en SPT biedt ervaren gebruikers de mogelijkheid om een systeemplan te maken zonder de hulp van aanvullende tools. Opmerking: SPT helpt u niet bij het plannen van hoge beschikbaarheid voor logische partities of RAIDoplossingen (Redundant Array of Independent Disks). Een aantal opties zijn beschikbaar met behulp waarvan u aan de slag kunt gaan met het SPT: v U kunt de voorbeelden van systeemplannen die worden geboden door het SPT gebruiken als uitgangspunt voor de planning van uw systeem. v U kunt een systeemplan op basis van bestaande prestatiegegevens maken. v U kunt een systeemplan op basis van nieuwe of verwachte werkbelastingen maken. v U kunt een systeemplan maken met behulp van de Hardware Management Console (HMC) of de IBM Systems Director Management Console (SDMC). Vervolgens kunt u met het the SPT dit systeemplan converteren naar de SPT-indeling, en het systeemplan aanpassen voor gebruik voor het bestellen of in gebruik nemen van systemen. v Met de SPT kunt u logische partities kopiëren van een systeem in het ene systeemplan naar een andere systeem in hetzelfde systeemplan of naar een ander systeem in een ander systeemplan. U kunt bijvoorbeeld systeemplannen opbouwen die uw eigen logische partities bevatten en een of meer van deze logische partities kopiëren naar een nieuw systeemplan. U kunt een logische partitie ook kopiëren binnen een systeemplan. U kunt bijvoorbeeld de kenmerken van een partitie definiëren in een systeemplan en daarna 7 kopieën van die partitie maken binnen datzelfde plan. v U kunt een systeemplan als een .cfr-bestand exporteren en importeren in het marketingconfiguratietool (eConfig) als u dit wilt gebruiken om een systeem te bestellen. Als u het .cfr-bestand in het eConfigtool importeert, wordt uw bestelling ingevuld met de gegevens uit het .cfr-bestand. Het .cfr-bestand bevat echter niet alle informatie die eConfig nodig heeft. Vul alle vereiste informatie in voordat u uw order verstuurt.

92


Als u wijzigingen aanbrengt in de hardwaretoewijzingen of hardwareposities in het systeem, worden de wijzigingen door de SPT gecontroleerd om ervoor te zorgen dat het beoogde systeem voldoet aan de minimale hardwarevereisten en hardwarepositievereisten voor de logische partities. Als u klaar bent met het aanbrengen van wijzigingen in het systeem, kunt u uw werk opslaan als een systeemplan. U kunt dit bestand importeren in uw HMC of SDMC. U kunt vervolgens het systeemplan implementeren in een beheerd systeem dat wordt beheerd door de HMC of de SDMC. Bij de implementatie van het systeemplan maakt de HMC of de SDMC de in het systeemplan gedefinieerde logische partities aan op het beheerde systeem. Als u de SPT wilt downloaden, gaat u naar de IBM http://www.ibm.com/systems/support/tools/ systemplanningtool/-website. Verwante informatie: Systeemplanoverzicht voor de HMC

Trusted Boot Trusted Boot is een functie van Power Security and Compliance (PowerSC). Trusted Boot werkt met de Virtual Trusted Platform Module (VTPM), zoals beschreven door de Trusted Computing Group. Maximaal 60 logische partities per server kunnen worden geconfigureerd met hun eigen unieke VTPM, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). De VTPM wordt gebruikt voor het vastleggen van de opstartprocedure voor het systeem en biedt, in combinatie met de AIX Trusted Execution-technologie, beveiliging en bescherming van het opstartimage op schijf, in het gehele besturingssysteem en in de toepassingslagen. VTPM is een software-implementatie van de Trusted Platform Module (TPM)-specificatie, zoals beschreven door de Trusted Computing Group. De Trusted Platform Module wordt geïmplementeerd als een fysieke chip in computersystemen. U kunt een VTPM maken als onderdeel van de eerste logische partitionering (met behulp van de HMCwizard Partitionering) of dit apparaat later dynamisch inschakelen. Bij het dynamisch inschakelen wordt de VTPM pas actief na het opnieuw starten van de logische partitie. Met behulp van VTPM kan de AIX-omgeving van de logische partitie werken met de voorziening Trusted Boot. Wanneer een VTPM wordt gekoppeld aan een logische partitie, en wordt opgestart, verzamelen componenten van de opstartprocedure cryptografische hashes van relevante gegevens en componenten die in de toekomst kunnen worden uitgevoerd, bijvoorbeeld de boot loader van AIX. Deze cryptografische hashes worden veilig gekopieerd naar opslagruimte die wordt bestuurd door de VTPM. Zodra de logische partitie operationeel is, kunnen andere gebruikers veilig de hashes ophalen met behulp van een proces dat 'remote attestation' wordt genoemd. De hashes kunnen vervolgens worden bestudeerd om vast te stellen of de logische partitie is opgestart met een betrouwbare configuratie, waardoor gebruikers, indien nodig, actie kunnen ondernemen. Om te werken met een VTPM, moet de logische partitie beschikken over de volgende resources: v De instelling voor het maximale geheugen van de logische partitie moet voor het actieve profiel groter zijn dan 1 GB. v Elke VTPM vereiste permanent geheugen voor de levensduur van het apparaat. Een normale logische partitie werkt met 6 kB aan niet-vluchtig RAM-geheugen van het systeem. Deze opslagvereiste zorgt voor een beperking van het aantal VTPM's per server. Permanente gegevens die door de VTPM worden opgeslagen, bevatten gevoelige informatie over de betrouwbaarheid van de VTPM- voorziening. Zo wordt bijvoorbeeld bij de eerste keer dat elke VTPM wordt gebruikt een besloten/openbaar sleutelpaar (de EK (Endorsement Key)) gegenereerd en permanent


93

opgeslagen. Hierdoor kan de VTPM door andere gebruikers worden geïdentificeerd gedurende de levensduur van het apparaat. De permanente gegevens, inclusief de EK, worden gewist wanneer het VTPMapparaat wordt verwijderd van de console. Voor het onderhouden van de gevoeligheid van de opgeslagen gegevens, worden de gegevens beveiligd met de betrouwbare systeemsleutel, die valt onder het beheer van de HMC. De betrouwbare systeemsleutel beveiligt de VTPM-gegevens, maar heeft wel gevolgen voor de mobiliteit van logische partities, en voor de aanhoudingsfuncties voor logische partities die zijn ingeschakeld voor VTPM. Een logische partitie die is ingeschakeld voor VTPM moet voldoen aan de volgende vereisten voor het ondersteunen van de mobiliteit van logische partities, van en van de functies voor aanhouden: v Voor het migreren van een logische partitie waarvoor VTPM is ingeschakeld, moeten beide systemen beschikken over dezelfde betrouwbare systeemsleutel. v Om de betrouwbare systeemsleutel te kunnen wijzigen, mag geen enkele logische partitie waarvoor VTPM is ingeschakeld een aangehouden status hebben. De HMC kan de sleutel pas wijzigen wanneer de aangehouden logische partities waarvoor VTPM is ingeschakeld, worden hervat of uitgeschakeld. Verwante verwijzing: IBM PowerSC

Betrouwbare firewall Met Virtual I/O Server (VIOS) versie 2.2.1.4 of nieuwer en POWER7-processorservers met firmwareversie 7.4 of hoger, kunt u de functie Trusted Firewall inschakelen. Trusted Firewall is functie van PowerSC Editions. U kunt de functie Trusted Firewall gebruiken voor een virtuele firewall waarmee netwerkfiltering en -besturing wordt toegestaan binnen de lokale server. Met de virtuele firewall worden prestaties verbeterd en wordt de consumptie van netwerkresources verminderd door direct en beveiligd netwerkverkeer toe te staan tussen logische partities die zich op verschillende VLAN's van dezelfde server bevinden. Met de voorziening Trusted Firewall kunt u functies voor LAN-routering tussen logische partities op dezelfde server uitvoeren met behulp van de kernelextensie SVM (Security Virtual Machine). Met behulp van de functie Trusted Firewall kunnen logische partities op verschillende virtuele LAN's op dezelfde server communiceren met behulp van de gedeelde Ethernet-adapter (SEA). Trusted Firewall wordt ondersteund op logische AIX-, IBM i- en Linux-partities. Verwante verwijzing: Concepten voor Trusted Firewall

Voorbereiding van de configuratie van Active Memory Expansion Voordat u Active Memory Expansion configureert voor een logische partitie, moet u zich ervan verzekeren dat het systeem voldoet aan de configuratievereisten. Als alternatief kunt u de Active Memory Expansion-planningtool uitvoeren. Voer onderstaande taken uit om de configuratie van Active Memory Expansion voor een logische partitie voor te bereiden: 1. Zorg ervoor dat het systeem aan de volgende configuratievereisten voldoet: v De server waarop de logische partitie wordt uitgevoerd, is een server op basis van eenPOWER7processor. v Het AIX-besturingssysteem dat op de logische partitie wordt uitgevoerd, is versie 6.1 met Technology Level 4 en Service Pack 2 of hoger. v De HMC die de server bestuurt is versie 7, release 7.1.0 of hoger. 2. Optioneel: Voer de Active Memory Expansion-planningtool uit door de opdracht amepat op de opdrachtregelinterface van AIX te typen. De planningtool controleert de huidige werkbelasting voor een opgegeven hoeveelheid tijd en maakt daar een rapport over. Het rapport bevat de volgende informatie:

94


v Diverse configuratiemogelijkheden voor Active Memory Expansion op de logische partitie. v Aanbevelingen voor de eerste configuratie van Active Memory Expansion op de logische partitie. Voor iedere configuratiemogelijkheid, en de aanbevolen configuratie, bevat de planningtool de volgende configuratiegegevens: v De hoeveelheid geheugen die aan de logische partitie moet worden toegewezen. v De hoeveelheid aanvullende verwerkingsresources die aan de logische partitie moeten worden toegewezen. v De uitbreidingsfactor die voor de logische partitie moet worden ingesteld. v De hoeveelheid geheugen die u bespaart door Active Memory Expansion op de logische partitie te configureren. Deze statistische gegevens kunnen u helpen om vast te stellen of Active Memory Expansion geschikt is voor uw werkbelasting. Voorde ene werkbelasting is Active Memory Expansion beter geschikt dan voor andere. Nadat u de configuratie van Active Memory Expansion hebt voorbereid, kunt u Active Memory Expansion op de server inschakelen door de activeringscode in te voeren. Zie “De activeringscode voor Active Memory Expansion opgeven” op pagina 167 voor instructies. Verwante onderwerpen: “Active Memory Expansion voor logische AIX-partities” op pagina 57 Als u Active Memory Expansion inschakelt voor een logische AIX-partitie, verhoogt u de geheugencapaciteit van de logische partitie zonder dat u meer geheugen toewijst. Het besturingssysteem comprimeert een deel van het geheugen dat door de logische partitie wordt gebruikt. Dankzij het comprimeren ontstaat er ruimte voor meer gegevens, en neemt de geheugencapaciteit van de logische partitie toe. Verwante informatie: AIX Information Center Active Memory Expansion

Configuratievereisten voor gemeenschappelijk geheugen Controle van de vereisten voor het systeem, VIOS (Virtual I/O Server ), logische partities en apparaten voor pagingruimte zodat u het gemeenschappelijke geheugen zonder problemen kunt configureren.

Systeemvereisten v De server moet een server zijn op basis van een POWER6-processor, of hoger. v v v v

De versie van de serverfirmware moet release 3.4.2 of hoger zijn. De Hardware Management Console (HMC) moet van versie 7, release 3.4.2 of hoger zijn. De Integrated Virtualization Manager moet van versie 2.1.1 of hoger zijn. The PowerVM Active Memory Sharing-technologie moet zijn geactiveerd. De PowerVM Active Memory Sharing-technologie is beschikbaar bij de PowerVM Enterprise Edition, waarvoor u een PowerVM Editions-activeringscode moet aanvragen en opgeven.

Vereisten voor VIOS-pagingpartitie v VIOS-partities die toegang bieden tot apparaten voor pagingruimte, voor de gemeenschappelijke geheugenpartities die zijn toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool, (hierna aangeduid met VIOS-partitie voor paging) kunnen niet gebruikmaken van gemeenschappelijk geheugen. VIOS-partities voor paging moeten gebruikmaken van vast toegewezen geheugen. v VIOS-partities voor paging moeten van versie 2.1.1 of hoger zijn. v Op met IVM beheerde systemen moeten alle logische partities die werken met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartities genoemd) gebruikmaken van de virtuele resources die worden geleverd door de beheerpartitie.


95

v Op met de HMC beheerde systemen kunt u overwegen afzonderlijke VIOS-partities te configureren als serverpartities en als VIOS-partities voor paging. Zo kunt u één VIOS-partitie configureren om virtuele resources te leveren aan de gemeenschappelijke geheugenpartities. Configureer vervolgens een andere paging VIOS-partitie. v Op met de HMC beheerde systemen kunt u meerdere VIOS-partities configureren voor toegang tot apparaten voor pagingruimte. U kunt echter op een bepaald moment slechts maximaal twee van deze VIOS-partities aan de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen toewijzen.

Vereisten voor partities met gemeenschappelijk geheugen v Partities met gemeenschappelijk geheugen moeten gebruik maken van gemeenschappelijk gebruikte processors. v U kunt virtuele adapters alleen toewijzen aan partities met gemeenschappelijk geheugen. U kunt dus alleen virtuele adapters dynamisch toewijzen aan partities met gemeenschappelijk geheugen. Onderstaande tabel bevat de virtuele adapters die u kunt toewijzen aan partities met gemeenschappelijk geheugen. Tabel 15. Virtuele adapters die u kunt toewijzen aan partities met gemeenschappelijk geheugen AIX- enLinux-partities met gemeenschappelijk geheugen

IBM i-partities met gemeenschappelijk geheugen

v Virtuele SCSI-clientadapters

v Virtuele SCSI-clientadapters

v Virtuele Ethernet-adapters

v Virtuele Ethernet-adapters

v Virtuele glasvezelclientadapters

v Virtuele glasvezelclientadapters

v Virtuele seriële adapters

v Virtuele seriële serveradapters

Tabel 16. Virtuele adapters die u kunt toewijzen aan partities met gemeenschappelijk geheugen Linux-partities met gemeenschappelijk geheugen v Virtuele SCSI-clientadapters v Virtuele Ethernet-adapters v Virtuele glasvezelclientadapters v Virtuele seriële adapters

U kunt geen HEA- (Host Ethernet Adapters) of HCA-adapters (host connection adapters) toewijzen aan partities met gemeenschappelijk geheugen. v Partities met gemeenschappelijk geheugen kunnen geen gebruik maken van het barrièresynchronisatieregister. v Partities met gemeenschappelijk geheugen kunnen geen bulkpagina's gebruiken. v De versie van AIX moet 6.1 Technology Level 3 of hoger zijn om in een partitie met gemeenschappelijk geheugen te kunnen draaien. v De versie van IBM i moet 6.1 met PTF SI32798 of hoger zijn om in een partitie met gemeenschappelijk geheugen te kunnen draaien. v Virtual OptiConnect mag niet ingeschakeld zijn op gemeenschappelijke geheugenpartities van IBM i. v De versie van SUSE Linux Enterprise Server moet versie 11 of hoger zijn om te kunnen draaien in een partitie met gemeenschappelijk geheugen. v Red Hat Enterprise Server versie 6 of nieuwer, moet worden uitgevoerd in een gemeenschappelijke geheugenpartitie v U kunt geen logische IBM i-partities configureren die virtuele resources voor andere logische partities verzorgen als partities met gemeenschappelijk geheugen. Logische partities die virtuele resources verzorgen voor andere logische partities in een omgeving met gemeenschappelijk geheugen moeten VIOSpartities zijn.

96


Vereisten voor apparaten voor pagingruimte v De apparaten voor pagingruimte voor partities met gemeenschappelijk geheugen onder AIX of Linux moeten ten minste de grootte hebben van het maximale logische geheugen van de partitie met gemeenschappelijk geheugen. v De apparaten voor pagingruimte voor partities met gemeenschappelijk geheugen onder IBM i moeten ten minste de grootte hebben van het maximale logische geheugen van de partitie met gemeenschappelijk geheugen plus 8 kB KB voor elke megabyte. Als bijvoorbeeld het maximale logische geheugen van de partitie met gemeenschappelijk geheugen 16 GB is, moet het apparaat voor pagingruimte ten minste 16,125 GB hebben. v Apparaten voor pagingruimte kunnen aan maximaal één pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen tegelijkertijd worden toegewezen. U kunt een apparaat voor pagingruimte niet tegelijkertijd aan een pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen op het ene systeem en aan een pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen op een ander systeem toewijzen. v Apparaten voor pagingruimte die worden benaderd door een enkele VIOS-pagingpartitie moeten aan de volgende vereisten voldoen: – Het kunnen fysieke of logische volumes zijn. – Ze kunnen zich bevinden on het fysieke geheugen van de server of in een SAN (storage area network). v Apparaten voor pagingruimte die redundant worden benaderd door twee VIOS-pagingpartities moeten aan de volgende vereisten voldoen: – Het moeten fysiek volumes zijn. – Ze moeten zich op een SAN bevinden. – Ze moeten zijn geconfigureerd met algemene ID's. – Ze moeten toegankelijk zijn voor beide VIOS-pagingpartities. – Het kenmerk reserve moet ingesteld zijn op no reserve. (De VIOS stelt het kenmerk reserve automatisch in op no reserve als u een apparaat voor pagingruimte toevoegt aan een pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen.) v Fysieke volumes die zijn geconfigureerd als apparaten voor pagingruimte kunnen niet worden opgenomen in een volumegroep, zoals de volumegroep rootvg. Logische volumes die zijn geconfigureerd als apparaten voor pagingruimte moeten zich bevinden in een volumegroep die vast toegewezen is aan apparaten voor pagingruimte. v Er moeten apparaten voor pagingruimte beschikbaar zijn. U kunt een fysiek of logisch volume niet gebruiken als apparaat voor pagingruimte als die al geconfigureerd is als apparaat voor pagingruimte of virtuele schijf voor een andere logische partitie.

v

v Apparaten voor pagingruimte kunnen niet worden gebruikt voor het opstarten van een logische partitie. v Nadat u een apparaat voor pagingruimte hebt toegewezen aan de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen moet u het apparaat beheren met een van de volgende functies: – De wizard Create/Modify Shared Memory Pool op de HMC. – De pagina View/Modify Shared Memory Pool op de Integrated Virtualization Manager. Wijzig of verwijder het apparaat niet met andere beheertools. v Op logische partities met de functie Onderbreken/Hervatten, wordt apparatuur voor pagingruimte gebruikt voor logische partities die worden geconfigureerd voor het gebruik van gedeeld geheugen. De grootte van het apparaat voor pagingruimte moet minimaal 110% van het maximale geheugen van de logische partitie zijn. Verwante onderwerpen: “Apparaten voor pagingruimte, op systemen die worden beheerd met een HMC” op pagina 53 Informatie over locatievereisten, groottevereisten, en redundantievoorkeuren voor apparaten voor pagingruimte op systemen die worden beheerd met een Hardware Management Console (HMC).


97

“Apparaten voor pagingruimte op systemen die worden beheerd met de Integrated Virtualization Manager” op pagina 52 Informatie over de opslagpool voor paging, op systemen die worden beheerd met de Integrated Virtualization Manager. Verwante taken: “Configuratie van gemeenschappelijk geheugen voorbereiden” op pagina 103 Voordat u de gemeenschappelijke geheugenpool configureert en logische partities maakt die gebruikmaken van het gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartities genoemd), dient u een planning te maken voor de gemeenschappelijke geheugenpool, gemeenschappelijke geheugenpartities, apparaten voor pagingruimte en de logische Virtual I/O Server-partities (hierna VIOS-partities voor paging genoemd).

Configuratievereisten en beperkingen voor het onderbreken van een logische partitie U kunt een logische AIX-partitie alleen onderbreken als de partitie daarvoor is geconfigureerd. Bij het onderbreken van een logische partitie worden ook het besturingssysteem en de toepassingen onderbroken, en wordt de status van de virtuele server opgeslagen in permanent geheugen. Op een later tijdstip kunt u het gebruik van de logische partitie hervatten. Er zijn enkele configuratievereisten om een logische partitie geschikt te kunnen maken voor onderbreken. De logische partitie heeft ook een gereserveerd opslagapparaat van een juiste omvang nodig. Als u werkt met HMC Versie 7.3 of hoger, kunt u ook een logische IBM i-partitie onderbreken. U kunt de werking van de onderbroken logische partitie alleen hervatten op hetzelfde systeem. De HMC wijst automatisch een geschikt gereserveerd opslagapparaat toe op het moment van onderbreken van een logische partitie. Gereserveerde opslagapparaten moeten beschikbaar zijn in de pool van gereserveerde opslagapparaten. Als de logische partitie werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna ook wel gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), wordt tijdens de activering een gereserveerd opslagapparaat gekoppeld aan de logische partitie en maakt de HMC opnieuw gebruik van hetzelfde gereserveerde opslagapparaat. Een pool met apparaten voor gereserveerde opslag heeft gereserveerde opslagapparaten die apparaten met pagingruimte worden genoemd; een dergelijke pool lijkt op een pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen met een geheugengrootte van 0 bytes. Er is pagingruimte op een opslagapparaat vereist voor elke partitie die wordt onderbroken. Eén Virtual I/O Server (VIOS) moet worden gekoppeld als de paging-servicepartitie aan de pool met gereserveerde opslagapparaten. U kunt daarnaast een tweede VIOS-partitie aan de pool met gereserveerde opslagapparaten koppelen om een redundant pad, en daardoor een hogere beschikbaarheid voor de apparatuur met pagingruimte, te maken. De pool met gereserveerde opslagapparaten is zichtbaar op de HMC en toegang is alleen mogelijk als de hypervisor onderbreken ondersteunt. De onderstaande lijst beschrijft de configuratievereisten voor het onderbreken van een logische partitie: v Alleen de volgende versies van het besturingssysteem AIX worden ondersteund: – AIX Versie 7.1 Technology Level 0 Service Pack 2 – AIX Versie 6.1 Technology Level 6 Service Pack 3 – Voor een logische IBM i-partitie moet de logische partitie IBM i Versie 7.1, Technology Refresh 2, of nieuwe draaien. v Als een logische partitie is onderbroken, bevat het gereserveerde opslagapparaat de status die nodig is om de logische partitie te hervatten. Het gereserveerde opslagapparaat moet daarom permanent zijn gekoppeld aan de logische partitie. v De HMC zorgt er voor dat de pool van gereserveerde opslagapparaten is geconfigureerd met ten minste één geactiveerde VIOS (Virtual I/O Server)-partitie in de pool.

98


v Er gelden geen beperkingen voor het maken of wijzigen van den partitieprofiel voor een logische partitie die geschikt is voor onderbreken. Bij het activeren van een logische partitie met een bepaald profiel wordt echter wel gecontroleerd op beperkingen met betrekking tot het onderbreken van de logische partitie. v Voor NPIV moet u beide WWPN's die zijn gekoppeld aan een virtuele glasvezeladapter in zones plaatsen. Beperking: De onderstaande lijst beschrijft de beperkingen voor het onderbreken van een logische partitie: v Aan de logische partitie mogen geen fysieke I/O-adapters zijn toegewezen. v De logische partitie mag niet een volledige systeempartitie, of een VIOS (Virtual I/O Server)-partitie zijn. v De logische partitie mag niet een alternatieve partitie voor foutenregistratie zijn. v De logische partitie mag niet zijn voorzien van een BSR (barrier-synchronization register). v De logische partitie mag niet werken met huge pages (alleen van toepassing als PowerVM Active Memory Sharing is ingeschakeld). v De volumegroep rootvg van de logische partitie mag niet aanwezig zijn op een logisch volume en er mogen geen geëxporteerde optische apparaten voor de logische partitie. v U kunt een IBM i logische partitie niet onderbreken terwijl deze actief is in een cluster. v Aan de logische partitie mag geen optisch apparaat of bandstation met virtuele SCSI zijn toegewezen. v Wanneer de logische partitie is onderbroken, moet u geen acties uitvoeren waardoor de eigenschappen van de logische partitie worden gewijzigd. v Er mag geen DPO (Dynamic Platform Optimizer)-bewerking in uitvoering zijn. v De logische partitie mag niet beschikken over uitgeschakelde virtuele Ethernet-adapters. De volgende aanvullende beperkingen gelden voor logische IBM i-partities die geschikt zijn voor onderbreken: v U kunt de logische partitie niet activeren met een partitieprofiel dat een virtuele SCSI-serveradapter heeft. v U kunt de logische partitie niet activeren met een partitieprofiel dat een virtuele SCSI-clientadapter bevat dat wordt gehost door een andere logische IBM i-partitie. v U kunt virtuele SCSI-serveradapters niet dynamisch toevoegen. v U kunt virtuele SCSI-clientadapters die worden gehost door een andere logische IBM i-partitie niet dynamisch toevoegen. v U kunt fysieke I/O-adapters niet dynamisch toevoegen. v U kunt een logische IBM i-partitie met een online NPIV-bandstation niet onderbreken. v Alle virtuele schijven van IBM i moeten worden ondersteund door fysieke volumes. v Er mag geen DPO (Dynamic Platform Optimizer)-bewerking in uitvoering zijn. Verwante onderwerpen: “Dynamic Platform Optimizer” op pagina 196 Op POWER7-servers met firmware op niveau 7.6 of hoger is ondersteuning mogelijk voor de DPO (Dynamic Platform Optimizer)-functie. DPO is een hypervisor-functie die wordt gestart vanaf de Hardware Management Console (HMC). DPO herschikt de processors en het geheugen voor logische partities op het systeem, voor het verbeteren van de affiniteit tussen processors en geheugen van logische partities. Wanneer DPO actief is, worden mobiliteitsbewerkingen geblokkeerd voor het systeem dat wordt geoptimaliseerd. Wanneer DPO actief is, worden veel virtualisatiefuncties ook geblokkeerd. Als een DPO-bewerking in uitvoering is en u dynamisch fysiek geheugen wilt toevoegen, verwijderen of verplaatsen voor actieve logische partities, moet u wachten totdat de DPO-bewerking is voltooid of moet u de DPO-bewerking handmatig stoppen. Logische partitionering

99

Verwante informatie: De Virtual I/O Server configureren voor de VSN-functie

Controleren of de server partities ondersteunt die kunnen worden onderbroken Voordat u een logische partitie gaat onderbreken, controleert u met behulp van de Hardware Management Console (HMC) of de server partities ondersteunt die kunnen worden onderbroken. Voer de volgende stappen uit om te controleren of de server partities ondersteunt die kunnen worden onderbroken: 1. Open in het navigatievenster Systeembeheer en selecteer Servers. 2. Selecteer de server in het werkvenster. 3. Selecteer in het menu Taken de optie Eigenschappen. 4. Klik op de tab Mogelijkheden. v Als Geschikt voor aanhouden partitie de waarde True heeft, is de server in staat een partitie te onderbreken. v Als Geschikt voor aanhouden partitie de waarde False heeft, is de server niet in staat een partitie te onderbreken. 5. Klik op OK.

Controleren dat de logische partitie kan worden onderbroken Voordat u een logische partitie gaat onderbreken, controleert u met behulp van de Hardware Management Console (HMC) of de logische partitie kan worden onderbroken. Voordat u controleert suspended de logische partitie kan worden onderbroken, zorgt u er voor dat de volumegroep rootvg van de logische partitie niet aanwezig is op een logisch volume en dat er geen geëxporteerde optische apparaten zijn voor de logische partitie. Voer de volgende stappen uit om te controleren of de logische partitie kan worden onderbroken: 1. Open in het navigatievenster Algemeen en klik op Eigenschappen partitie. 2. Selecteer de logische partitie in het werkvenster. 3. Klik in het menu Tasks op Properties. v Als het vakje Toestaan dat deze partitie kan worden onderbroken is geselecteerd, kan de logische partitie worden onderbroken. v Als het vakje Toestaan dat deze partitie kan worden onderbroken niet is geselecteerd, kan de logische partitie niet worden onderbroken. 4. Klik op OK.

Controleren of de server VTPM (Virtual Trusted Platform Module) ondersteunt Voordat u besluit een VTPM (Virtual Trusted Platform Module) in te schakelen voor een logische partitie, controleert u of de server VTPM ondersteunt. met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Voer de volgende stappen uit om te controleren of de server partities ondersteunt die geschikt zijn voor VTPM: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. 2. Selecteer de server in het werkvenster. 3. Klik in het menu Taken op Eigenschappen.

100


4. Klik op de tab Mogelijkheden. v Als het item Geschikt voor vTPM (virtual Trusted Platform Module) in de tabel True/Waar is, ondersteunt de server logische partities die geschikt zijn voor VTPM. v Als het item Geschikt voor vTPM (virtual Trusted Platform Module) in de tabel False/Onwaar is, ondersteunt de server niet logische partities die geschikt zijn voor VTPM. 5. Klik op OK.

Configuratie van de Virtual I/O Server voor de VSN-functie Als u gebruik maakt van de Hardware Management Console (HMC) Versie 7 Release 7.7.0 of hoger, kunt u VSI-profielen gebruiken (Virtual Station Interface) voor de virtuele Ethernet-adapters in logische partities en de VEPA-schakelwerkstand (Virtual Ethernet Port Aggregator) toewijzen aan virtuele Ethernetswitches. Als u gebruik maakt van de VEB-schakelwerkstand (Virtual Ethernet Bridge), is het verkeer tussen logische partities niet zichtbaar voor de externe switches. Als u echter gebruik maakt van de VEPAschakelwerkstand, is het verkeer tussen logische partities wel zichtbaar voor de externe switches. Door deze zichtbaarheid worden functies zoals beveiliging, die door de geavanceerde schakeltechnologie worden gebruikt, beter bruikbaar. Geautomatiseerde VSI-scanfuncties en -configuratie met de externe Ethernet-bridges vereenvoudigen de switchconfiguratie voor de virtuele interfaces die bij de logische partities gemaakt worden. De beleidsdefinities voor VSI-beheer middels profielen zorgen voor flexibiliteit tijdens de configuratie en vergroten de voordelen van automatisering. Hieronder volgen de configuratievereisten op de Virtual I/O Server (VIOS) voor het gebruik van de VSNmogelijkheden: v Er moet ten minste één VIOS-logische partitie actief zijn die de virtuele switch ondersteunt en deze moet de VEPA-schakelstand ondersteunen. v De externe switches die verbonden zijn met de gemeenschappelijke Ethernet-adapter moeten de VEPAschakelstand ondersteunen. v De lldp-daemon moet actief zijn op de VIOS en moet de gemeenschappelijke Ethernet-adapter beheren. v Voer vanaf de opdrachtregelinterface van VIOS de opdracht chdev uit om de waarde van het kenmerk lldpsvc van de gemeenschappelijke Ethernet-adapter te veranderen in yes. De standaardwaarde van het kenmerk lldpsvc is no. Voer de opdracht lldpsync uit om de lldpd-daemon in kennis te stellen van de wijziging. Opmerking: Het kenmerk lldpsvc moet op de standaardwaarde zijn ingesteld voordat u de gemeenschappelijke Ethernet-adapter verwijdert. Anders lukt het verwijderen van de gemeenschappelijke Ethernet-adapter niet. v Bij een installatie met redundant gedeelde Ethernet-adapters is de trunkadapter mogelijk aangesloten op een virtuele switch die is ingesteld op de VEPA-stand. Sluit in dit geval de adapters voor het besturingskanaal van de gemeenschappelijke Ethernet-adapter aan op een andere virtuele switch die altijd is ingesteld op de VEB-werkstand. Een gemeenschappelijke Ethernet-adapter die zich in een werkstand voor hoge beschikbaarheid bevindt, werkt niet als de adapter voor het besturingskanaal die aan de virtuele switches is gekoppeld zich in de VEPA-stand bevindt. Beperking: Om de VSN-functie te gebruiken kunt u een gemeenschappelijke Ethernet-adapter niet configureren voor gebruik van linkaggregatie, en kunt u een Etherchannel-apparaat niet als fysieke adapter configureren.

Controleren of de server het virtuele-servernetwerk gebruikt Voordat u een planning maakt voor het inschakelen van het VSN (virtuele-servernetwerk), moet u controleren dat server VSN gebruikt, met behulp van de Hardware Management Console (HMC).


101

Vanaf HMC Versie 7 Release 7.7.0 kunt u de schakelwerkstand VEPA (Virtual Ethernet Port Aggregator) toewijzen aan virtueel Ethernet-switches die worden gebruikt door de virtueel Ethernet-adapters van de logische partities. De VEPA-schakelstand maakt gebruik van de voorzieningen die worden ondersteund door de geavanceerde virtueel Ethernet-switchtechnologie. Een logische partitie waarvan de virtueel Ethernet-adapters gebruik maken van virtuele switches waarvoor de switchwerkstand VEPA is ingeschakeld, maakt gebruik van VSN. Voer de volgende stappen uit om na te gaan dat de server VSN gebruikt: 1. Open in het navigatievenster Systeembeheer en selecteer Servers. 2. Selecteer de server in het werkvenster. 3. Selecteer in het menu Taken de optie Eigenschappen. 4. Klik op de tab Mogelijkheden. v Als er bij Virtueel servernetwerk fase 2 True staat, gebruikt de server VSN. v Als er bij Virtueel servernetwerk fase 2 False staat, gebruikt de server geen VSN. 5. Klik op OK.

Controleren of de server ondersteuning biedt voor SR-IOV (single root I/O virtualization) Voordat u de gemeenschappelijke SR-IOV (single root I/O virtualization)-modus inschakelt voor een voor SR-IOV geschikte adapter, controleert u op de Hardware Management Console (HMC) of de server de SR-IOV-voorziening ondersteunt. SR-IOV is een specificatie van de Peripheral Component Interconnect Special Interest Group waarmee meerdere partities die tegelijkertijd actief zijn op een enkele computer gemeenschappelijk gebruik kunnen maken van een PCIe (Peripheral Component Interconnect-Express)apparaat. Voer de volgende stappen uit om te controleren of de server SR-IOV ondersteunt: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. 2. Selecteer de server in het werkvenster. 3. Klik in het menu Taken op Eigenschappen. 4. Klik op de tab Mogelijkheden. v Als Geschikt voor SR-IOV de waarde True heeft, kan de SR-IOV-adapter worden geconfigureerd met de gemeenschappelijke modus en worden gedeeld door meerdere logische partities. v Als Geschikt voor SR-IOV de waarde False heeft, kan de SR-IOV-adapter worden geconfigureerd met de gemeenschappelijke, modus maar kan de adapter slechts door één logische partitie worden gebruikt. v Als Geschikt voor SR-IOV niet wordt afgebeeld, biedt de server geen ondersteuning voor de SRIOV-voorziening. 5. Klik op OK.

De limiet voor logische poorten en de eigenaar van de SR-IOV-adapter wijzigen U kunt de limiet voor logische poorten en de eigenaar van de SR-IOV-adapter afbeelden met behulp van de Hardware Management Console (HMC). De limiet voor logische poorten en de eigenaar van de SR-IOV-adapter kunt u afbeelden met behulp van de volgende stappen: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. 2. Selecteer de server in het werkvenster. 3. Klik in het menu Taken op Eigenschappen. 4. Klik op het tabblad I/O.

102


v In de kolom Geschikt voor SR-IOV (Limieten logische poorten) wordt aangegeven of de sleuf of de adapter geschikt is voor SR-IOV, samen met het maximumaantal logische poorten dat wordt ondersteund voor de sleuf of adapter. Als de sleuf of adapter geschikt is voor SR-IOV maar momenteel is toegewezen aan een partitie, wordt in de kolom Geschikt voor SR-IOV (Limieten logische poorten) aangegeven dat de sleuf of adapter in de vast toegewezen modus staat. v In de kolom Eigenaar vindt u de naam van de huidige eigenaar van de fysieke I/O. Deze kolom kan de volgende waarden bevatten: – Voor een SR-IOV-adapter in de gemeenschappelijke modus bevat deze kolom de waarde Hypervisor. – Voor een SR-IOV-adapter in de vast toegewezen modus wordt Niet toegewezen afgebeeld, wanneer de adapter niet als vast toegewezen fysieke I/O is toegewezen aan een partitie. – Voor een SR-IOV-adapter in de vast toegewezen modus wordt de naam van de logische partitie afgebeeld, wanneer de adapter als toegewezen fysieke I/O is toegewezen aan een logische partitie. 5. Klik op OK.

Configuratie van gemeenschappelijk geheugen voorbereiden Voordat u de gemeenschappelijke geheugenpool configureert en logische partities maakt die gebruikmaken van het gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartities genoemd), dient u een planning te maken voor de gemeenschappelijke geheugenpool, gemeenschappelijke geheugenpartities, apparaten voor pagingruimte en de logische Virtual I/O Server-partities (hierna VIOS-partities voor paging genoemd). Verwante onderwerpen: “Apparaten voor pagingruimte, op systemen die worden beheerd met een HMC” op pagina 53 Informatie over locatievereisten, groottevereisten, en redundantievoorkeuren voor apparaten voor pagingruimte op systemen die worden beheerd met een Hardware Management Console (HMC). “Apparaten voor pagingruimte op systemen die worden beheerd met de Integrated Virtualization Manager” op pagina 52 Informatie over de opslagpool voor paging, op systemen die worden beheerd met de Integrated Virtualization Manager. “Logisch geheugen” op pagina 39 Logisch geheugen is de adresseerbare ruimte, toegewezen aan een logische partitie, die door het besturingssysteem wordt gezien als het hoofdgeheugen. Voor een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna ook wel gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd) wordt een deel van het logische geheugen bijgehouden in het fysieke hoofdgeheugen terwijl het resterende logische geheugen is ondergebracht in het hulpgeheugen.

Voorbereiding voor het configureren van gemeenschappelijk geheugen op een systeem dat wordt beheerd met de Integrated Virtualization Manager Voordat u de gemeenschappelijke geheugenpool configureert en logische partities maakt die gebruikmaken van het gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartities genoemd), dient u te bepalen wat de grootte moet zijn van de gemeenschappelijke geheugenpool, hoeveel gemeenschappelijke geheugenpartities moeten worden toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool en hoeveel geheugen moet worden toegewezen aan elke gemeenschappelijke geheugenpartitie. Voor u begint, controleert u of uw systeem voldoet aan de vereisten voor het configureren van gemeenschappelijk geheugen. Zie “Configuratievereisten voor gemeenschappelijk geheugen” op pagina 95 voor instructies. Voer de volgende stappen uit ter voorbereiding van het configureren van de gemeenschappelijke geheugenpool en de gemeenschappelijke geheugenpartities:


103

1. Stel vast wat u nodig hebt, maak een inventaris van uw huidige omgeving en maak een capaciteitsplan. Zie “Planning voor logische partities” op pagina 90 voor instructies. Meer in het bijzonder dient u te beschikken over de volgende informatie: a. Bepaal het aantal gemeenschappelijke geheugenpartities dat u wilt toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. b. Bepaal voor elke gemeenschappelijke geheugenpartitie de hoeveelheid logisch geheugen die u wilt toewijzen als gewenste, minimum- en maximumhoeveelheid logisch geheugen. U kunt hierbij gebruikmaken van dezelfde algemene richtlijnen die u zou gebruiken voor het toewijzen van de gewenste, minimum- en maximumhoeveelheden vast toegewezen geheugen aan logische partities die werken met vast toegewezen geheugen. Bijvoorbeeld: v Stel de waarde van de maximumhoeveelheid logisch geheugen niet in op een waarde die hoger is dan de hoeveelheid logisch geheugen die u van plan bent dynamisch toe te voegen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. v Stel de minimumhoeveelheid logisch geheugen in op een waarde die hoog genoeg is om de gemeenschappelijke geheugenpartitie goed te kunnen activeren. 2. Bepaal de hoeveelheid fysiek geheugen die u wilt toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. Zie “Grootte van de gemeenschappelijke geheugenpool bepalen” op pagina 107 voor instructies. 3. Bepaal de opslagpool voor paging die u wilt toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. De opslagpool voor paging voorziet in de apparaten voor pagingruimte voor de gemeenschappelijke geheugenpartities die zijn toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. De opslagpool voor paging kan apparaten voor pagingruimte en virtuele schijven bevatten. Het is echter niet mogelijk hetzelfde logische volume tegelijkertijd te gebruiken als apparaat voor pagingruimte en als virtuele schijf. Overweeg een volledige opslagpool te reserveren voor apparaten voor pagingruimte. 4. Optioneel: Bepaal het aantal apparaten voor pagingruimte om toe te wijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool en tevens de grootte van elk van deze apparaten. Als u geen apparaten voor pagingruimte toewijst aan de gemeenschappelijke geheugenpool, maakt de Integrated Virtualization Manager deze automatisch voor u, in de opslagpool voor paging, wanneer u de gemeenschappelijke geheugenpartities maakt. Als u besluit de apparaten voor pagingruimte handmatig te maken, dient u rekening te houden met de volgende vereisten: v U dient ten minste één apparaat voor pagingruimte toe te wijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool voor elke gemeenschappelijke geheugenpartitie. v Voor gemeenschappelijke geheugenpartities met AIX en Linux Linux moet het apparaat voor pagingruimte minimaal de grootte hebben van de maximumgrootte van het logisch geheugen van de gemeenschappelijke geheugenpartitie, zoals aangegeven bij stap 1b. U kunt bijvoorbeeld een gemeenschappelijke geheugenpartitie met AIX maken met een maximumwaarde voor het logisch geheugen van 16 GB. Het apparaat voor pagingruimte moet dan minimaal 16 GB groot zijn. v Voor gemeenschappelijke geheugenpartities met IBM i moet het apparaat voor pagingruimte de grootte hebben van de maximumgrootte van het logisch geheugen van de gemeenschappelijke geheugenpartitie, zoals aangegeven bij stap 1b, vermenigvuldigd met 129/128. U kunt bijvoorbeeld een gemeenschappelijke geheugenpartitie met IBM i maken met een maximumwaarde voor het logisch geheugen van 16 GB. Het apparaat voor pagingruimte moet dan minimaal 16,125 GB groot zijn. Verwante onderwerpen: “Performanceoverwegingen voor gemeenschappelijke geheugenpartities” op pagina 263 Informatie over performancefactoren (zoals overbelasting van gemeenschappelijk geheugen) die van invloed zijn op de prestaties van logische partities die werken met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd). U kunt ook aan de hand van de statistische gegevens over het gemeenschappelijk geheugen vaststellen hoe u de configuratie van een gemeenschappelijke geheugenpartitie kunt aanpassen om de prestaties van die partitie te verbeteren.

104


Voorbereiding voor het configureren van gemeenschappelijk geheugen op een systeem dat wordt beheerd met een HMC Voordat u de gemeenschappelijke geheugenpool configureert en logische partities maakt die gebruikmaken van het gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartities genoemd), dient u te bepalen wat de grootte moet zijn van de gemeenschappelijke geheugenpool, hoeveel geheugen moet worden toegewezen aan elke gemeenschappelijke geheugenpartitie, hoeveel apparaten voor pagingruimte moeten worden toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool, en de redundantieconfiguratie van de logische Virtual I/O Server-partities die u toewijst aan de gemeenschappelijke geheugenpool. Voor u begint, controleert u of uw systeem voldoet aan de vereisten voor het configureren van gemeenschappelijk geheugen. Zie “Configuratievereisten voor gemeenschappelijk geheugen” op pagina 95 voor instructies. Voer de volgende stappen uit ter voorbereiding van het configureren van de gemeenschappelijke geheugenpool en de gemeenschappelijke geheugenpartities: 1. Stel vast wat u nodig hebt, maak een inventaris van uw huidige omgeving en maak een capaciteitsplan. Zie “Planning voor logische partities” op pagina 90 voor instructies. Meer in het bijzonder dient u te beschikken over de volgende informatie: a. Bepaal het aantal gemeenschappelijke geheugenpartities dat u wilt toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. b. Bepaal voor elke gemeenschappelijke geheugenpartitie de hoeveelheid logisch geheugen die u wilt toewijzen als gewenste, minimum- en maximumhoeveelheid logisch geheugen. U kunt hierbij gebruikmaken van dezelfde algemene richtlijnen die u zou gebruiken voor het toewijzen van de gewenste, minimum- en maximumhoeveelheden vast toegewezen geheugen aan logische partities die werken met vast toegewezen geheugen. Bijvoorbeeld: v Stel de waarde van de maximumhoeveelheid logisch geheugen niet in op een waarde die hoger is dan de hoeveelheid logisch geheugen die u van plan bent dynamisch toe te voegen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. v Stel de minimumhoeveelheid logisch geheugen in op een waarde die hoog genoeg is om de gemeenschappelijke geheugenpartitie goed te kunnen activeren. 2. Bepaal de hoeveelheid fysiek geheugen die u wilt toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. Zie “Grootte van de gemeenschappelijke geheugenpool bepalen” op pagina 107 voor instructies. 3. Voorbereiding voor apparaten voor pagingruimte: a. Bepaal hoeveel apparaten voor pagingruimte u wilt toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. De HMC wijst aan elke actieve gemeenschappelijke geheugenpartitie één apparaat voor pagingruimte toe. Daarom is het kleinste aantal apparaten voor pagingruimte dat u moet toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool gelijk aan het aantal gemeenschappelijke geheugenpartities dat u tegelijkertijd in werking wilt hebben. Stel dat u tien gemeenschappelijke geheugenpartities toewijst aan de gemeenschappelijke geheugenpool terwijl u acht van deze gemeenschappelijke geheugenpartities tegelijkertijd in werking wilt hebben. In deze situatie wijst u ten minste acht apparaten voor pagingruimte toe aan de gemeenschappelijke geheugenpool. b. De grootte van elk apparaat voor pagingruimte bepalen: v Voor gemeenschappelijke geheugenpartities met AIX en Linux Linux moet het apparaat voor pagingruimte minimaal de grootte hebben van de maximumgrootte van het logisch geheugen van de gemeenschappelijke geheugenpartitie, zoals aangegeven bij stap 1b. U kunt bijvoorbeeld een gemeenschappelijke geheugenpartitie met AIX maken met een maximumwaarde voor het logisch geheugen van 16 GB. Het apparaat voor pagingruimte moet dan minimaal 16 GB groot zijn. v Voor gemeenschappelijke geheugenpartities met IBM i moet het apparaat voor pagingruimte de grootte hebben van de maximumgrootte van het logisch geheugen van de gemeenschappelijke geheugenpartitie, zoals aangegeven bij stap 1b, vermenigvuldigd met 129/128. U kunt bijvoorLogische partitionering

105

beeld een gemeenschappelijke geheugenpartitie met IBM i maken met een maximumwaarde voor het logisch geheugen van 16 GB. Het apparaat voor pagingruimte moet dan minimaal 16,125 GB groot zijn. v Overweeg apparaten voor pagingruimte te maken die groot genoeg zijn om te worden gebruikt voor gemeenschappelijke geheugenpartities met meerdere partitieprofielen. c. Stel vast of de afzonderlijke apparaten voor pagingruimte deel uitmaken van de fysieke opslag op de server of van een SAN (storage area network). Apparaten voor pagingruimte die worden benaderd door een enkele logische Virtual I/O Server (VIOS)-partitie (hierna aangeduid als VIOS-partitie voor paging) kunnen aanwezig zijn on fysieke opslagruimte op de server of op een SAN. Apparaten voor pagingruimte die op redundante wijze worden benaderd door twee VIOSpartities voor paging, moeten zich bevinden op een SAN. 4. Voorbereiding voor VIOS-partities voor paging: a. Bepaal welke logische Virtual I/O Server (VIOS)-partities als VIOS-pagingpartities kunnen worden toegewezen aan de pool van gemeenschappelijk geheugen. Een VIOS-partitie voor paging biedt toegang tot de apparaten voor pagingruimte voor de gemeenschappelijke geheugenpartities die zijn toegewezen aan de pool van gemeenschappelijke geheugen. Een VIOS-pagingpartitie kan elke actieve Virtual I/O Server (versie 2.1.1, of recenter) zijn die toegang heeft tot de apparaten voor pagingruimte die u wilt toewijzen aan de pool van gemeenschappelijk geheugen. b. Bepaal hoeveel VIOS-pagingpartities u wilt toewijzen aan de pool van gemeenschappelijk geheugen. U kunt één of twee VIOS-pagingpartities toewijzen aan de pool van gemeenschappelijk geheugen: v Als u een enkele VIOS-pagingpartitie toewijst aan de pool van gemeenschappelijk geheugen, moet deze toegang hebben tot alle apparaten voor pagingruimte die u wilt toewijzen aan de pool van gemeenschappelijk geheugen. v Als u twee VIOS-pagingpartities toewijst aan de pool van gemeenschappelijk geheugen moet elk apparaat voor pagingruimte, dat u wilt toewijzen aan de pool van gemeenschappelijk geheugen, toegankelijk zijn voor ten minste een van beide VIOS-pagingpartities. Wanneer twee VIOSpagingpartities worden toegewezen aan de pool van gemeenschappelijk geheugen, zullen deze doorgaans afwisselend werken met een of meer apparaten voor pagingruimte. c. Als u van plan bent twee VIOS-pagingpartities toe te wijzen aan de pool van gemeenschappelijk geheugen, dient u te bepalen hoe u de redundantie wilt instellen voor de partities met gemeenschappelijk geheugen: 1) Bepaal welke partities met gemeenschappelijk geheugen u wilt configureren met redundante VIOS-pagingpartities. Voor elke partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen houdt dit in dat beide VIOS-pagingpartities toegang hebben tot het apparaat voor pagingruimte van de partitie die werkt met gemeenschappelijke geheugen. 2) Bepaal voor elke partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen welke VIOSpagingpartities u wilt toewijzen als primaire dan wel secundaire VIOS-pagingpartitie. De hypervisor gebruikt de primaire VIOS-pagingpartitie voor toegang tot het apparaat voor pagingruimte dat is toegewezen aan de partitie met gemeenschappelijk geheugen. Als de primaire VIOS-pagingpartitie miet meer beschikbaar is, gebruikt de hypervisor de secundaire VIOS-pagingpartitie voor toegang tot het apparaat voor pagingruimte dat is toegewezen aan de partitie met gemeenschappelijk geheugen. 5. Bepaal het aantal aanvullende processorresources die nodig zijn voor de VIOS-pagingpartities. De VIOS-pagingpartities vereisen extra verwerkingsresources voor het lezen en schrijven van gegevens tussen de apparaten voor pagingruimte en de pool van gemeenschappelijk geheugen. De benodigde hoeveelheid aanvullende verwerkingsresources is afhankelijk van de frequentie waarmee de VIOSpagingpartitie de gegevens leest en schrijft. Hoe vaker de VIOS-pagingpartitie gegevens leest en schrijft, hoe hoger de frequentie waarmee de VIOS-pagingpartitie I/O-bewerkingen uitvoert. Meer I/O-bewerkingen vereisen meer verwerkingscapaciteit. In het algemeen wordt de frequentie waarmee de VIOS-pagingpartitie gegevens leest en schrijft, beïnvloed door de volgende factoren:

106


v In welke mate de partities met gemeenschappelijk geheugen zijn overbelast. In het algemeen geldt dat voor ernstig overbelaste partities met gemeenschappelijk geheugen de VIOS-pagingpartities vaker gegevens moeten lezen en schrijven dan voor minder overbelaste partities met gemeenschappelijk geheugen. v De I/O-snelheden van het opslagsubsysteem waarin de apparaten voor pagingruimte zijn ondergebracht. In het algemeen geldt dat apparaten voor pagingruimte met hogere I/O-snelheden (zoals een SAN) ertoe leiden dat de VIOS-pagingpartities de gegevens vaker kunnen lezen en schrijven dan met apparaten voor pagingruimte met lagere I/O-snelheden (zoals bij opslag op de server). Met behulp van de IBM Systems Workload Estimator (WLE) kunt u vaststellen hoeveel processorresources nodig zijn voor de VIOS-pagingpartities. Verwante onderwerpen: “Performanceoverwegingen voor gemeenschappelijke geheugenpartities” op pagina 263 Informatie over performancefactoren (zoals overbelasting van gemeenschappelijk geheugen) die van invloed zijn op de prestaties van logische partities die werken met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd). U kunt ook aan de hand van de statistische gegevens over het gemeenschappelijk geheugen vaststellen hoe u de configuratie van een gemeenschappelijke geheugenpartitie kunt aanpassen om de prestaties van die partitie te verbeteren.

Grootte van de gemeenschappelijke geheugenpool bepalen U dient te overwegen in welke mate u het fysieke geheugen in de pool van gemeenschappelijk geheugen wilt overbelasten, wat de gewenste performance is van werkbelastingen in een overbelaste configuratie van gemeenschappelijk geheugen, en wat de onder- en bovengrenzen zijn voor de pool van gemeenschappelijk geheugen. Voor het bepalen van de grootte van de pool van gemeenschappelijk geheugen dient u rekening te houden met de volgende factoren: 1. Bepalen in welke mate u het fysieke geheugen in de pool van gemeenschappelijk geheugen wilt overbelasten. v Als de som van het momenteel door de partities met gemeenschappelijk geheugen gebruikte fysieke geheugen kleiner of gelijk is aan de hoeveelheid geheugen in de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen, is de geheugenconfiguratie logisch overbelast. In een logisch overbelaste geheugenconfiguratie heeft de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen genoeg fysiek geheugen om al het geheugen te bevatten dat door alle partities met gemeenschappelijk geheugen op een bepaald moment wordt gebruikt. v Als de som van het momenteel door de partities met gemeenschappelijk geheugen gebruikte fysieke geheugen groter is dan de hoeveelheid geheugen in de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen, is de geheugenconfiguratie fysiek overbelast. In een fysiek overbelaste geheugenconfiguratie heeft de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen niet genoeg fysiek geheugen om al het geheugen te bevatten dat door alle partities met gemeenschappelijk geheugen op een bepaald moment wordt gebruikt. De hypervisor slaat het verschil op in hulpgeheugen. 2. Overweeg de performance van de werkbelastingen die worden uitgevoerd in een overbelaste configuratie van gemeenschappelijk geheugen. Sommige werkbelastingen doen het goed in een configuratie van gemeenschappelijk geheugen die logisch overbelast is, terwijl andere werkbelastingen beter werken met een fysiek overbelaste configuratie van gemeenschappelijk geheugen. Tip: In het algemeen zijn er meer werkbelastingen die beter kunnen worden uitgevoerd in logisch overbelaste configuraties dan in fysiek overbelaste configuraties. Bedenk in welke mate u de pool van gemeenschappelijk geheugen fysiek wilt overbelasten. 3. De gemeenschappelijke geheugenpool moet groot genoeg zijn om te voldoen aan de volgende vereisten: a. De pool van gemeenschappelijk geheugen moet groot genoeg zijn om elke partitie, die werkt met gemeenschappelijk geheugen, te voorzien van het toegewezen I/O-geheugen, wanneer alle gemeenschappelijke geheugenpartities actief zijn. Wanneer u een gemeenschappelijke Logische partitionering

107

geheugenpartitie maakt, bepalen de Hardware Management Console (HMC) en de Integrated Virtualization Manager (IVM) automatisch het gereserveerde I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie. Na het activeren van de gemeenschappelijke geheugenpartities, kunt u statistische gegevens bekijken over hoe de besturingssystemen gebruikmaken van hun gereserveerde I/O-geheugen en kunt u aan de hand daarvan het gereserveerde I/O-geheugen aanpassen voor de gemeenschappelijke geheugenpartities. b. Een klein gedeelte van het fysieke geheugen in de pool van gemeenschappelijk geheugen is gereserveerd voor de hypervisor, voor het beheer van de gemeenschappelijk geheugenresources. De hypervisor heeft per gemeenschappelijke geheugenpartitie een kleine hoeveelheid fysiek geheugen nodig, plus 256 MB. Tip: Voor geslaagde activering van de gemeenschappelijke geheugenpartities wijst u ten minste de volgende hoeveelheid fysiek geheugen toe aan de pool van gemeenschappelijk geheugen: (het totaal van het minimale logische geheugen dat is toegewezen aan alle gemeenschappelijke geheugenpartities die u tegelijkertijd wilt uitvoeren) + (de vereiste 256 MB aan gereserveerd firmwaregeheugen). 4. Als de pool van gemeenschappelijk geheugen gelijk aan of groter is dan het totaal van het toegewezen logische geheugen voor alle gemeenschappelijke geheugenpartities plus de vereiste hoeveelheid gereserveerd firmwaregeheugen, is de configuratie van het gemeenschappelijk geheugen niet overbelast. Om die reden hoeft de hoeveelheid fysiek geheugen, die u aan de pool van gemeenschappelijk geheugen toewijst, niet groter te zijn dan het totaal van het toegewezen logische geheugen voor alle gemeenschappelijke geheugenpartities plus de vereiste hoeveelheid gereserveerd firmwaregeheugen. Verwante taken: “Grootte van de gemeenschappelijke geheugenpool wijzigen” op pagina 168 U kunt de hoeveelheid fysiek geheugen die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool vergroten of verkleinen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). “Voorbereiding voor het configureren van gemeenschappelijk geheugen op een systeem dat wordt beheerd met de Integrated Virtualization Manager” op pagina 103 Voordat u de gemeenschappelijke geheugenpool configureert en logische partities maakt die gebruikmaken van het gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartities genoemd), dient u te bepalen wat de grootte moet zijn van de gemeenschappelijke geheugenpool, hoeveel gemeenschappelijke geheugenpartities moeten worden toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool en hoeveel geheugen moet worden toegewezen aan elke gemeenschappelijke geheugenpartitie. “Voorbereiding voor het configureren van gemeenschappelijk geheugen op een systeem dat wordt beheerd met een HMC” op pagina 105 Voordat u de gemeenschappelijke geheugenpool configureert en logische partities maakt die gebruikmaken van het gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartities genoemd), dient u te bepalen wat de grootte moet zijn van de gemeenschappelijke geheugenpool, hoeveel geheugen moet worden toegewezen aan elke gemeenschappelijke geheugenpartitie, hoeveel apparaten voor pagingruimte moeten worden toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool, en de redundantieconfiguratie van de logische Virtual I/O Server-partities die u toewijst aan de gemeenschappelijke geheugenpool.

Softwarelicenties voor gelicentieerde IBM-programma's op logische partities Als u werkt met gelicentieerde IBM-programma's zoals AIX en IBM i, op een server met logische partities, dient u vast te stellen hoeveel softwarelicenties nodig zijn voor uw configuratie van logische partities. Door goed na te denken over uw softwarebehoeften kunt u misschien het aantal aan te schaffen softwarelicenties beperken. Het softwarelicentiegedrag verschilt per softwareproduct. Elke leverancier van oplossingen heeft een eigen licentiestrategie. Als u gelicentieerde programma's gebruikt van andere leveranciers dan IBM, raadpleegt u de documentatie van die leveranciers om de licentievereisten voor die gelicentieerde programma's vast te stellen.

108


Voor sommige servers kunt u IBM i-licenties per gebruiker aanschaffen. Zie voor meer informatie over IBM i-licenties Werken met softwareovereenkomsten en licenties in de IBM i Informatiecentrum. Bij veel gelicentieerde programma's van IBM kunt u licenties aanschaffen op basis van het totale aantal processors die een gelicentieerd programma op een beheerd systeem gebruikt. Deze op het aantal processors gebaseerde licentiemethode heeft als voordeel dat u meerdere logische partities kunt maken zonder dat u voor elke logische partitie een aparte licentie hoeft aan te schaffen. Bovendien is bij deze methode het aantal licenties dat u nodig hebt voor een beheerd systeem, beperkt. U hoeft nooit meer licenties voor een enkel gelicentieerd programma aan te schaffen dan het aantal processors op het beheerde systeem. De belangrijkste complicerende factor bij het berekenen van het aantal vereiste licenties op een beheerd systeem met logische partities dat gebruikmaakt van licentiëring op basis van het aantal processors, is het feit dat een logische partitie die gebruikmaakt van een onbeperkt aantal gemeenschappelijke processors, maximaal het aan deze partitie toegewezen aantal virtuele processors kan gebruiken. Maakt u dus gebruik van licentiëring op basis van het aantal processors, dan moet u ervoor zorgen dat het aantal virtuele processors op logische partities waarvoor geen beperking is ingesteld, zo is ingesteld dat elk gelicentieerd IBM-programma niet meer processors kan gebruiken dan het aantal licenties op basis van het aantal processors dat u voor dat IBM-programma hebt aangeschaft. Het vereiste aantal licenties voor een enkel gelicentieerd IBM-programma op een beheerd systeem met licentiëring op basis van het aantal processors, is de laagste van de volgende twee waarden: v Het totaalaantal geactiveerde processors op het beheerde systeem v Het maximumaantal processors dat kan worden gebruikt door het gelicentieerde IBM-programma op het beheerde systeem. Het maximumaantal processors dat kan worden gebruikt door het gelicentieerde IBM-programma is de som van de volgende twee waarden: – Het totaalaantal processors dat is toegewezen aan alle logische partities die gebruikmaken van vast toegewezen processors waarop het gelicentieerde IBM-programma wordt uitgevoerd – De som van het maximumaantal verwerkingseenheden dat het gelicentieerde IBM-programma kan uitvoeren op elke gemeenschappelijke processorpool, afgerond naar boven op het eerstvolgende gehele getal. Het maximumaantal verwerkingseenheden dat het gelicentieerde IBM-programma kan uitvoeren op elke gemeenschappelijke processorpool is de laagste van de volgende twee waarden: - Het totaalaantal verwerkingseenheden dat is toegewezen aan begrensde logische partities waarop het gelicentieerde IBM-programma wordt uitgevoerd, plus het totaalaantal virtuele processors dat is toegewezen aan onbegrensde logische partities waarop het gelicentieerde IBM-programma wordt uitgevoerd - Het opgegeven maximumaantal verwerkingseenheden voor de gemeenschappelijke processorpool. (Voor de standaard gemeenschappelijke processorpool, is dit het totaalaantal geactiveerde processors op het beheerde systeem minus het totaalaantal processors dat is toegewezen aan alle logische partities die gebruikmaken van vast toegewezen processors en niet zijn ingesteld op gemeenschappelijk gebruik van processors. Door het gebruik van CoD (Capacity on Demand, capaciteit op aanvraag) kan het aantal geactiveerde processors op het beheerde systeem stijgen, waardoor het beheerde systeem mogelijk de nalevingsvereisten overtreedt als u het gebruik van CoD niet incalculeert. Als er logische partities met vast toegewezen processors zijn waarop het gelicentieerde IBM-programma wordt uitgevoerd en die zijn ingesteld op gemeenschappelijk gebruik van processors met gemeenschappelijke partities, kunt u bovendien de processors voor deze logische partities met vast toegewezen processors aftrekken van het maximumaantal verwerkingseenheden voor het totaalaantal processors van de standaard gemeenschappelijke processorpool, omdat u deze vast toegewezen processors al hebt meegeteld in het totaalaantal logische partities met vast toegewezen processors.) Wanneer u gebruikmaakt van licentiëring op basis van het aantal processors, moet u ervoor zorgen dat het beheerde systeem in overeenstemming is met de licentieovereenkomst voor elk gelicentieerd IBM-programma dat op het beheerde systeem is geïnstalleerd. Als u een beheerd systeem hebt dat meerdere gedeelde processorpools kan gebruiken, kunt u de functie meerdere gemeenschappelijke processorpools Logische partitionering

109

Hardware Management Console (HMC) gebruiken om ervoor te zorgen dat uw beheerde systeem compatibel blijft met deze licentie-overeenkomsten. U kunt een gemeenschappelijke processorpool configureren met een maximumwaarde voor het aantal verwerkingseenheden dat gelijk is aan het aantal licenties voor uw beheerde systeem, en vervolgens alle logische partities waarop het gelicentieerde IBM-programma wordt gebruikt zo instellen dat deze gebruikmaken van de gemeenschappelijke processorpool. De logische partities met een gemeenschappelijke processorpool kunnen nooit meer verwerkingseenheden gebruiken dan het maximumaantal dat voor de pool is opgegeven. Zo blijft het beheerde systeem voldoen aan de licentieovereenkomst per processor. Voorbeeld: bedrijf Y heeft drie IBM i-licenties op basis van het aantal processors aangeschaft voor een beheerd systeem met vier processors en vier logische partities. Het beheerde systeem heeft slechts één gemeenschappelijke processorpool, en de vier logische partities maken allemaal gebruik van de gemeenschappelijke processorpool, en dus bevinden alle vier de processors op het beheerde systeem zich in de gemeenschappelijke processorpool. De configuratie van de logische partities is als volgt. Tabel 17. Configuratie van logische partitie die in overeenstemming is met licentieovereenkomst Naam van logische partitie

Besturingssysteem

Virtuele Werkstand Werkstand Eenheden processors van voor gevoor verwerking meenschap- verwerking pelijk gebruik

Maximumaantal processors dat kan worden gebruikt door de logische partitie.

Partitie A

IBM i

Gemeenschappelijk

Onbegrensd 1,75

2

2,00 (het aantal virtuele processors voor de onbegrensde gemeenschappelijke logische partitie.

Partitie B

IBM i

Gemeenschappelijk

Begrensd

0,60

1

0,60 (het aantal verwerkingseenheden voor de begrensde gemeenschappelijke logische partitie)

Partitie C

IBM i

Gemeenschappelijk

Begrensd

0,40

1


Partitie D

Linux

Gemeenschappelijk

Onbegrensd 1,25

2


In deze configuratie bevinden zich op het beheerde systeem drie logische partities met IBM i en één logische partitie met Linux. De drie IBM i logische partities kunnen maximaal 3,00 processors gebruiken (2,00 voor Partitie A, 0,60 voor Partitie B en 0,40 voor Partitie C). Het beheerde systeem heeft drie IBM i-licenties, dus het beheerde systeem is in overeenstemming met de IBM i-licentieovereenkomst. Voorbeeld: omdat de configuratie van een logische partitie niet in overeenstemming is met een licentieovereenkomst, wijzigt de systeembeheerder van bedrijf Y de werkstand voor gemeenschappelijk gebruik van de partities B en C van begrensd in onbegrensd. In de volgende tabel ziet u de nieuwe configuratie van de logische partitie. Tabel 18. Configuratie van logische partitie niet in overeenstemming met licentieovereenkomst (eerste voorbeeld) Naam van logische partitie

Besturingssysteem



Partitie A

IBM i

Gemeenschappelijk

Onbegrensd 1,75

2


Partitie B

IBM i

Gemeenschappelijk

Onbegrensd 0,60

1


Partitie C

IBM i

Gemeenschappelijk

Onbegrensd 0,40

1


110


Tabel 18. Configuratie van logische partitie niet in overeenstemming met licentieovereenkomst (eerste voorbeeld) (vervolg) Naam van logische partitie

Besturingssysteem



Partitie D

Linux

Gemeenschappelijk


Onbegrensd 1,25

2

In deze configuratie kunnen de drie logische partities met IBM i maximaal 4,00 processors gebruiken (2,00 voor Partitie A, 1,00 voor Partitie B en 1,00 voor Partitie C). Het beheerde systeem heeft slechts drie IBM i-licenties, maar heeft in totaal vier IBM i-licenties nodig, dus het beheerde systeem is niet in overeenstemming met de IBM i-licentieovereenkomst. Als u een beheerd systeem hebt dat meerdere gedeelde processorpools kan gebruiken, kunt u de Hardware Management Console (HMC) gebruiken om een gemeenschappelijke processorpool te configureren met een processorwaarde van maximaal 3.00, en Partitie A, Partitie B en Partitie C toe te wijzen aan die gemeenschappelijke processorpool. Als u dit doet, kunnen partitie A, B en C onbegrensd blijven. Dit is nog steeds in overeenstemming met de licentieovereenkomst voor IBM i, omdat de waarde voor het maximumaantal verwerkingseenheden ervoor zorgt dat IBM i nooit meer dan drie verwerkingseenheden gebruikt. Nog een voorbeeld: omdat de configuratie van een logische partitie niet in overeenstemming is met een licentieovereenkomst, stelt de systeembeheerder van bedrijf Y de werkstand voor gemeenschappelijk gebruik van de partities B en C opnieuw in op begrensd. Vervolgens verplaatst de systeembeheerder echter 0,50 verwerkingseenheden van Partitie D naar Partitie A. Voordat de systeembeheerder dit mag doen, moet de systeembeheerder het aantal virtuele resources op Partitie A verhogen van 2 naar 3. In de volgende tabel wordt de nieuwe configuratie van de logische partitie weergegeven. Tabel 19. Configuratie van logische partitie niet in overeenstemming met licentieovereenkomst (tweede voorbeeld) Naam van logische partitie

Besturingssysteem



Partitie A

IBM i

Gemeenschappelijk

Onbegrensd 2,25

3


Partitie B

IBM i

Gemeenschappelijk

Begrensd

0,60

1


Partitie C

IBM i

Gemeenschappelijk

Begrensd

0,40

1


Partitie D

Linux

Gemeenschappelijk

Onbegrensd 0,75

2


In deze configuratie kunnen de drie logische partities met IBM i maximaal 4,00 processors gebruiken (3,00 voor Partitie A, 0,60 voor Partitie B en 0,40 voor Partitie C). Het beheerde systeem heeft slechts drie IBM i-licenties, maar heeft in totaal vier IBM i-licenties nodig, dus het beheerde systeem is niet in overeenstemming met de IBM i-licentieovereenkomst. Er kunnen andere redenen dan licentieovereenkomsten bestaan die u beperken in de mogelijkheid om gelicentieerde IBM-programma's uit te voeren op bepaalde servermodellen. Verwante onderwerpen: Logische partitionering

111

“Processors” op pagina 18 Een processor is een apparaat dat geprogrammeerde instructies verwerkt. Hoe meer processors u aan een logische partitie kunt toewijzen, hoe meer bewerkingen gelijktijdig door de logische partitie kunnen worden uitgevoerd.

Minimumhardwareconfiguratievereisten voor logische partities Voor elke logische partitie is een bepaalde minimumhoeveelheid hardwareresources vereist. U kunt hardwareresources rechtstreeks toewijzen aan een logische partitie, maar u kunt de logische partitie ook de hardwareresources van een andere logische partitie laten gebruiken. De minimumconfiguratievereisten met betrekking tot de hardware voor elke logische partitie worden bepaald door het besturingssysteem of de software die op de logische partitie is geïnstalleerd. In de onderstaande tabel vindt u de minimale hardwarevereisten voor logische partities. Tabel 20. Minimumvereisten met betrekking tot hardware voor logische partities Minimale vereiste

AIX en Linux

IBM i

Processor

1 vast toegewezen processor of 0,1 verwerkingseenheden

1 vast toegewezen processor of 0,1 verwerkingseenheden

Geheugen (fysiek of logisch)

v AIX 5.3 t/m AIX 6.0: 128 MB

256 MB plus 40 MB voor iedere actieve Logische Host Ethernet Adapter (LHEA)

v AIX 6.1 of hoger: 256 MB v Linux: 128 MB

I/O

v Fysieke of virtuele opslagadapter (SCSIkaart) v Fysieke of virtuele netwerkadapter v Opslagruimte: – AIX: 2 GB – Linux: Ongeveer 1 GB

v Laadbron – I/O-adapter (IOA) voor een fysieke of virtuele schijf – Fysiek of virtueel schijfstation dat minimaal 17 GB groot is v Console: kies een van de volgende typen consoles: – 5250-emulatie van de Hardware Management Console (HMC) (hiervoor hebt u een HMC nodig) – Operations Console: hiervoor is een LAN-verbinding vereist die Operations Console-verbindingen ondersteunt. De LAN-verbinding van de Operations Console kan een geïntegreerde poort of een LAN IOA zijn. v Alternatief herstartapparaat: bandstation of optisch station naar keuze. Deze apparaten moeten op een fysieke of virtuele opslagadapter worden aangesloten. Het optische station kan een fysiek of virtueel station zijn. v Fysieke of virtuele LAN-adapter die kan worden gebruikt voor het rapporteren van service-events en het bewaken van verbindingen. Tenminste een IBM i logische partitie in het beheerde systeem moet een fysieke LAN-adapter hebben die de IBM i logische partitie kan gebruiken voor het rapporteren van service-events en het bewaken van verbindingen. Vervolgens kunt u een virtueel LAN maken dat de logische partitie met IBM i met de fysieke LAN-adapter verbindt met de andere logische partities op het beheerde systeem en de fysieke LAN-adapter koppelt aan het virtuele LAN. Als het systeem wordt beheerd met een HMC, moet de fysieke LAN-adapter kunnen communiceren met de HMC zodat de rapportage van service-events kan worden doorgestuurd via de HMC.

Verwante informatie: PowerVM Editions

112


Partitioneren met HMC De Hardware Management Console (HMC) is een systeem voor de besturing van beheerde systemen, waaronder het beheer van logische partities en het gebruik van Capacity Upgrade on Demand. De HMC communiceert met beheerde systemen met behulp van servicetoepassingen om informatie te vinden, te bundelen en voor analyse naar IBM te zenden. De HMC werkt met een op een browser gebaseerde gebruikersinterface. U kunt de HMC lokaal gebruiken door een toetsenbord en een muis op de HMC aan te sluiten. U kunt de HMC zo configureren, dat u op afstand een verbinding met de HMC tot stand kunt brengen via een ondersteunde browser. Verwante onderwerpen: “Hardware Management Console” op pagina 10 De Hardware Management Console (HMC) is een hardwareapparaat dat u kunt gebruiken om een of meer beheerde systemen te configureren of te beheren. U kunt de HMC gebruiken om logische partities te maken en te beheren en Capacity Upgrade on Demand te activeren. De HMC communiceert met behulp van servicetoepassingen met beheerde systemen om informatie te vinden, te bundelen en voor analyse naar de serviceafdeling van IBM te verzenden. Verwante informatie: Hardware Management Console installeren en configureren

Logische partities maken De wizard Logische partitie maken op de Hardware Management Console (HMC) helpt u bij het maken van logische partities en partitieprofielen op de server.

Logische partities maken op een nieuwe of niet gepartitioneerde server Gebruik deze procedures om logische partities te maken op op een nieuw of een nog niet gepartitioneerd beheerd systeem, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Als u de server ontvangt, bevindt het systeem zich in de originele standaardconfiguratie. U kunt een besturingssysteem op de server installeren en de server in een niet-gepartitioneerde configuratie gebruiken. Als u echter logische partities op het beheerde systeem wilt maken, moet u een plan maken voor de logische partities op de server, moet u hardware aan de server toevoegen of moet u de hardware in overeenstemming met uw partitieplan in de server verplaatsen en de hardware op de server valideren. Als de server klaar is, kunt u vervolgens de logische partities maken met de HMC. De procedure voor het maken van logische partities op een nieuwe of een niet-gepartitioneerde server varieert per servertype. Logische partities met IBM i maken op een nieuw of een nog niet gepartitioneerd beheerd systeem: Gebruik deze procedure om logische IBM i-partities te maken op een nieuw of een nog niet gepartitioneerd beheerd systeem, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Tijdens deze procedure moet u de hardware op het beheerde systeem valideren, de logische partities op het beheerde systeem maken en de logische servicepartitie voor het beheerde systeem toewijzen. U gebruikt deze procedure in de volgende gevallen: v U hebt het beheerde systeem onlangs ontvangen en u wilt direct logische partities maken op het beheerde systeem. v U hebt het beheerde systeem tot nu toe gebruikt als niet-gepartitioneerde server en u wilt nu logische partities maken op dit beheerde systeem.


113

Als u een nieuwe logische partitie wilt maken op een beheerd systeem dat al is gepartitioneerd, hoeft u niet alle stappen in deze procedure uit te voeren. Instructies voor het maken van een nieuwe logische partitie op een beheerd systeem waarin al partities aanwezig zijn, vindt u bij “Aanvullende logische partities maken” op pagina 126. Voordat u begint, moet u de volgende taken uitvoeren: v Gebruik de System Planning Tool (SPT) om er zeker van te zijn dat uw hardwareconfiguratie de door u gewenste indeling in logische partities ondersteunt. v Indien nodig installeert u aanvullende hardwareresources op het beheerde systeem, ter ondersteuning van het logische partitieplan zoals aangegeven in de SPT. v Stel de HMC in voor het beheer van de logische partitie en het beheerde systeem. Instructies hiervoor vindt u bij Installatie en configuratie van de HMC. v Als u het beheerde systeem hebt gebruikt voordat u logische partities gaat maken, moet u eerst een backup maken van alle gegevens op het beheerde systeem. v Als u logische SR-IOV (single root I/O virtualization)-poorten tijdens het maken van een partitie wilt toewijzen aan een logische partitie, controleert u of het beheerde systeem ondersteuning biedt voor de SR-IOV-functie voordat u de logische partitie gaat maken. Ga als volgt te werk als u logische partities wilt maken op een nieuw of niet-gepartitioneerd beheerd systeem, met behulp van de HMC: 1. Controleer of het beheerde systeem de status Standby heeft. Voer de volgende stappen uit: a. Open in het navigatievenster Systeembeheer en klik op Servers. b. Stel de status vast van het beheerde systeem, zoals afgebeeld in het werkvenster onder de kop Status. c. Als het beheerde systeem de status Uitgeschakeld heeft, selecteert u het beheerde systeem in het werkvenster; klik vervolgens op de knop Taken, kies Bewerkingen > Inschakelen, selecteer de werkstand Partition standby, klik op OK en wacht tot in het werkvenster de status Standby voor het beheerde systeem verschijnt. Als het beheerde systeem niet wordt afgebeeld in het werkvenster, of als het beheerde systeem niet de status Standby of Actief heeft, moet u voor u verder gaat eerst het probleem verhelpen. 2. Controleer of er een enkele logische partitie op het beheerde systeem voorkomt. Als u een nieuw of niet gepartitioneerd beheerd systeem aansluit op een HMC, wordt er een enkele logische partitie afgebeeld in de HMC-gebruikersinterface. Alle systeemresources maken deel uit van deze logische partitie. Tijdens deze procedure moet u deze logische partitie gebruiken om de hardware op het beheerde systeem te valideren. Nadat u de hardware op het beheerde systeem hebt gecontroleerd, moet u deze logische partitie wissen en de logische partities maken volgens uw logische partitieplan. a. In het navigatievenster van de HMC, opent u Servers en klikt u op het beheerde systeem. b. In het werkvenster kunt u controleren of er slechts een logische partitie in de lijst van logische partities voorkomt. De naam van deze logische partitie is het serienummer van het beheerde systeem en de partitie heeft één partitieprofiel met de naam default_profile. Als de logische partitie bestaat die in deze stap is beschreven, gaat u verder met stap 4 op pagina 115. Als dit niet zo is, gaat u verder met stap 3 om het beheerde systeem opnieuw in te stellen. 3. Breng het beheerde systeem terug in de situatie met slechts één logische partitie. Ga vanaf de HMC (niet van op afstand) als volgt te werk om deze logische partitie te maken: a. Controleer of de hardwareposities in het beheerde systeem zodanig zijn dat de standaard fabrieksconfiguratie kan worden gebruikt. Als de hardwareposities in het beheerde systeem zodanig zijn dat de standaard fabrieksconfiguratie niet kan worden gebruikt, moet u de hardwareposities aanpassen. Neem contact op met uw leverancier voor meer informatie over de plaatsing van de hardware in het beheerde systeem waarbij de standaard fabrieksconfiguratie kan worden gebruikt.

114


b. Klik in het navigatievenster op Servers. c. Selecteer het beheerde systeem in het werkvenster, klik op de knop Taken, kies Configuratie > Partitiegegevens beheren > Initialiseren en klik op Ja. d. Klik in het navigatievenster op HMC-beheer. e. Klik in het werkvenster op Werkstation beperkte werkomgeving openen. De opdrachtregelinterface voor de beperkte werkomgeving wordt afgebeeld. f. Typ: lpcfgop -m naam_beheerd_systeem -o clear waarbij naam_beheerd_systeem de naam is van het beheerde systeem zoals deze wordt afgebeeld in het werkvenster. g. Typ ter bevestiging een 1. Deze stap duurt enkele seconden. 4. Zorg ervoor dat de logische partitie de status Niet geactiveerd heeft. Selecteer in het navigatievenster van de HMC het beheerde systeem als dit nog niet is geselecteerd en bekijk de status van de logische partitie op het beheerde systeem. Als de logische partitie de status Actief heeft, kunt u de logische partitie als volgt afsluiten: a. Klik in het werkvenster op Eigenschappen > Algemeen. b. Zorg dat de optie Schakel het systeem uit nadat alle logische partities zijn uitgeschakeld is uitgeschakeld en klik op OK. c. Sluit de logische partitie af met de procedures van het besturingssysteem. Als de logische partitie de status Fout heeft, gaat u als volgt te werk: a. Selecteer de logische partitie in het werkvenster en klik op de knop Taken. Klik vervolgens op Servicegeschiktheid > Historie verwijzingscode. b. Klik op de tab Verwijzingscode en gebruik de afgebeelde verwijzingscodes om het probleem te analyseren en op te lossen. Meer informatie over het gebruik van verwijzingscodes vindt u in Zoekhulpprogramma voor verwijzingscodes. 5. Identificeer (of label) het laadbronapparaat, het alternatieve herstartapparaat en het console-apparaat dat voor de systeeminstellingen moet worden gebruikt. Geef de HMC aan als het console-apparaat voor de systeeminstellingen, ongeacht de typen console-apparaten die u uiteindelijk van plan bent te gebruiken voor de logische partities op uw systeem. Met de HMC beschikt u over de eenvoudigste, meest betrouwbare methode om een console-sessie tijdens het instellen van het systeem te openen. Als u de logische partities maakt, kunt u voor elke logische partitie een console naar keus opgeven. Als u het laadbronapparaat en het alternatieve herstartapparaat selecteert, moet u de apparaten selecteren die worden gebruikt door de eerste logische partitie met IBM i in uw SPT-plan. Als u de apparaten wilt aangegeven die u voor het instellen van het systeem wilt gebruiken, moet u de volgende stappen uitvoeren: a. Selecteer in het werkvenster de logische partitie, klik op de knop Taken en kies Configuratie > Systeemprofielen beheren. b. Selecteer het partitieprofiel, klik op Actie en kies Bewerken. c. Klik op het tabblad Tagged I/O. d. Klik onder Laadbron op Selecteren. e. Selecteer de sleuf waarin laadbron I/O-adapter (IOA) is geplaatst en klik op OK. f. Klik onder Alternatief herstartapparaat op Selecteren. g. Selecteer de sleuf waarin de alternatieve herstartapparaat-IOA is geïnstalleerd en klik op OK. h. Selecteer HMC-console gebruiken en klik op OK. i. Klik op Sluiten. 6. Als de gelicentieerde interne code (LIC) niet vooraf is geïnstalleerd op de server, of als u zelf de LIC wilt installeren, kunt u de LIC nu installeren. Wanneer de installatie van de LIC is voltooid, gaat u verder naar stap 8 op pagina 116. 7. Activeer de logische partitie: a. Selecteer de logische partitie in het werkvenster. b. Klik in het menu Taken op Bewerkingen > Activeren > Profile. Logische partitionering

115

c. Klik bij de aanwijzing op OK om de fabrieksconfiguratie te sluiten. d. Klik op Uitgebreid. e. Selecteer Handmatig in het veld Positie beveiligingsslot, selecteer B: IPL van tweede zijde van de laadbron in het veld IPL-type en klik op OK. f. Als u deze procedure uitvoert vanuit de HMC, selecteert u Werkstationvenster of consolesessie openen en klikt u op OK. Als u deze procedure op afstand uitvoert, klikt u op OK en opent u vervolgens een HMC 5250-consolesessie op afstand op de logische partitie. g. Typ 1 en druk op Enter om een vast toegewezen HMC 5250-consolesessie te starten. 8. Controleer of de fysieke adapters correct zijn verbonden en aan het beheerde systeemrapporteren met behulp van de optie Defecte en niet-rapporterende hardwareresources in de Hardware Service Manager. Met de optie Defecte en niet-rapporterende hardwareresources kunt u een lijst afbeelden van de logische hardwareresources die defect zijn of die zich niet hebben gemeld bij het systeem bij de laatste IPL. Waarschuwing: Onjuist gebruik van de optie Defecte en niet-rapporterende hardwareresources kan schade aan de gegevens in het systeem toebrengen. a. In de 5250-consolesessie van de HMC typt u een 3 en drukt u op Enter om optie 3 [Werken met DST (Dedicated Service Tools)] te selecteren. b. Meld u aan met behulp van een geldig gebruikers-ID en wachtwoord. c. Typ 7 en druk op Enter om optie 7 [Servicetool starten] te selecteren. d. Typ 4 en druk op Enter om optie 4 [Hardware service manager] te selecteren. e. Typ 4 en druk op Enter om optie 4 [Failed and non-reporting hardware resources] te selecteren. f. Controleer of er defecte of niet-rapporterende resources zijn. Als er geen defecte of niet-rapporterende resources zijn, verschijnt het informatiebericht Geen defecte of niet-rapporterende logische hardwareresources gevonden. Als er defecte resources aanwezig zijn, neemt u contact op met uw serviceleverancier. Opmerking: U kunt alleen de adapters ondersteunen die door IBM i worden ondersteund. Adapters die niet door IBM i worden ondersteund, genereren mogelijk een foutmelding dat de adapter onbekend is of dat de hardware niet functioneert. g. Druk op F3 totdat het venster Werken met DST (Dedicated Service Tools) verschijnt. h. Typ 7 en druk op Enter om optie 7 [Servicetool starten] te selecteren. i. Typ 7 en druk op Enter om optie 7 [Operatorfuncties] te selecteren. j. Druk op F10 om uit te schakelen, of druk op Enter om te bevestigen, sluit het venster van de 5250-consolesessie en wacht tot de logische partitie wordt uitgeschakeld. 9. Als de hardware in het beheerde systeem al is opgenomen in de configuratie die is opgegeven in uw SPT-configuratieplan, gaat u verder met stap 15 op pagina 117. 10. Schakel het beheerde systeem uit met behulp van de HMC: a. Open in het navigatievenster Systeembeheer en klik op Servers. b. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en daarna op Bewerkingen > Uitschakelen. c. Selecteer de optie Normaal uitschakelen en klik op OK. 11. Verplaats de hardware van het beheerde systeem volgens het gecontroleerde plan voor de configuratie van logische partities (met de SPT). 12. Zet het beheerde systeem aan met de status Standby, met behulp van de HMC. a. Open in het navigatievenster Systeembeheer en klik op Servers. b. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en daarna op Bewerkingen > Inschakelen. c. Selecteer Partitie standby als de inschakelingswerkstand en klik op OK. 13. Activeer de logische partitie:

116


In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. Selecteer de logische partitie in het werkvenster. Klik in het menu Taken op Bewerkingen > Activeren > Profile. Klik op Uitgebreid. Selecteer Handmatig in het veld Positie beveiligingsslot, selecteer B: IPL van tweede zijde van de laadbron in het veld IPL-type en klik op OK. f. Als u deze procedure uitvoert vanuit de HMC, selecteert u Werkstationvenster of consolesessie openen en klikt u op OK. Als u deze procedure op afstand uitvoert, klikt u op OK en opent u vervolgens een HMC 5250-consolesessie op afstand op de logische partitie. g. Typ 1 en druk op Enter om een vast toegewezen HMC 5250-consolesessie te starten. 14. Controleer of de fysieke adapters correct zijn verbonden en aan het beheerde systeem rapporteren met behulp van de optie Defecte en niet-rapporterende hardwareresources in de Hardware Service Manager: Waarschuwing: Onjuist gebruik van de optie Defecte en niet-rapporterende hardwareresources kan schade aan de gegevens in het systeem toebrengen. a. Typ 3 en druk op Enter om optie 3 [Werken met DST (Dedicated Service Tools)] te selecteren. b. Meld u aan met behulp van een geldig gebruikers-ID en wachtwoord. c. Typ 7 en druk op Enter om optie 7 [Servicetool starten] te selecteren. a. b. c. d. e.

d. Typ 4 en druk op Enter om optie 4 [Hardware service manager] te selecteren. e. Typ 4 en druk op Enter om optie 4 [Failed and non-reporting hardware resources] te selecteren. f. Controleer of er defecte of niet-rapporterende hardwareresources zijn. Als er geen defecte of nietrapporterende hardwareresources zijn, verschijnt het informatiebericht Geen defecte of niet-rapporterende logische hardwareresources gevonden. Als er defecte resources aanwezig zijn, neemt u contact op met uw serviceleverancier. Opmerking: U kunt alleen de adapters ondersteunen die door IBM i worden ondersteund. Adapters die niet door IBM i worden ondersteund, genereren mogelijk een foutmelding dat de adapter onbekend is of dat de hardware niet functioneert. g. Druk op F3 totdat het venster Werken met DST (Dedicated Service Tools) verschijnt. h. Typ 7 en druk op Enter om optie 7 [Servicetool starten] te selecteren. i. Typ 7 en druk op Enter om optie 7 [Operatorfuncties] te selecteren. j. Druk op F10 om uit te schakelen, of druk op Enter om te bevestigen, sluit het venster van de 5250-consolesessie en wacht tot de logische partitie wordt uitgeschakeld. 15. Wis de logische partitie die eigenaar is van alle systeemresources: Waarschuwing: Met deze procedure wist u de logische partitie en de configuratiegegevens voor de logische partitie die in de partitieprofielen zijn opgeslagen. Deze procedure is niet van invloed op de gegevens die in het beheerde systeem zijn opgeslagen. a. In het navigatievenster opent u Systeembeheer > Servers en klikt u op het beheerde systeem. b. In het werkvenster controleert u of de logische partitie is uitgeschakeld. c. Zorg ervoor dat geen van de afgebeelde logische partities zijn geselecteerd en klik op Eigenschappen > Algemeen d. Selecteer Niet toegewezen in de lijst bij Servicepartitie e. Klik op OK. f. Selecteer de logische partitie, klik op de knop Taken en klik op Bewerkingen > Wissen. g. Klik op OK. 16. Maak elke logische partitie op uw beheerde systeem volgens uw logische partitieplan:


117

Opmerking: Als u logische partities wilt gaan maken die werken met gemeenschappelijk geheugen, moet u eerst de gemeenschappelijke geheugenpool configureren. Zie “Gemeenschappelijke geheugenpool configureren” op pagina 161 voor instructies. a. Open in het navigatievenster Systeembeheer en klik op Servers. b. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en klik op Configuratie > Partitie maken > IBM i. c. Volg de stappen in de wizard Logische partitie maken om een logische partitie en een partitieprofiel te maken. De wizard Logische partitie maken biedt een optie voor het inschakelen van de mobiliteit van de logische partitie tijdens het maken van de partitie. Door het selectievakje Beperkte I/O-partitie in te schakelen wanneer u de logische IBM i-partitie maakt, kan de logische partitie worden verplaatst van de ene server naar de andere server. Voor informatie over de configuratievereisten voor mobiliteit van de logische IBM i-partitie, raadpleegt u Configuratievereisten voor migreren van mobiele IBM i-partities. De wizard Logische partitie maken biedt ook een optie om de partitie te onderbreken. Als u deze optie wilt inschakelen, moet u het vakje Toestaan dat deze partitie wordt onderbroken selecteren wanneer u de logische IBM i-partitie maakt. Voor meer informatie over de wizard Logische partitie maken raadpleegt u “Logische partitie maken met mogelijkheid tot aanhouden” op pagina 128. Bij het maken van een logische IBM i-partitie is de standaard processorwerkstand de werkstand voor gemeenschappelijke processors. Als de firmware van niveau 7.6 of hoger is, kunt u een waarde van 0,05 opgeven in het veld Minimumaantal verwerkingseenheden. Na het maken van de partitie kunt u deze waarde wijzigen in het partitieprofiel. Als u een logische partitie voor IBM i maakt op een server die gebruik maakt van VSN en de HMC van versie 7.7 of hoger is, kunt u een VSI-profiel (Virtual Station Interface) aan het virtueel Ethernet koppelen. De wizard Logische partitie maken biedt een optie voor het inschakelen van de synchronisatiefunctie voor de huidige configuratie. Als u deze optie wilt inschakelen, selecteert u bij het maken van de logische partitie de optieSync is ingeschakeld in de lijst voor Mogelijkheid Huidige configuratie synchroniseren. Als deze waarde is ingesteld, wordt het partitieprofiel altijd gesynchroniseerd met het laatst geactiveerde partitieprofiel. Voor meer informatie over het maken van een partitie met de synchronisatiefunctie voor de huidige configuratie, raadpleegt u “Logische partitie maken met synchronisatie van de huidige configuratie” op pagina 131. De wizard Logische partitie maken biedt een optie voor het maken van een logische SR-IOVpoort en voor het toewijzen van de logische poort aan het profiel. Volg de stappen in de wizard om de logische SR-IOV-poort te maken. U kunt een logische SR-IOV-poort ook aan een bestaande partitie toewijzen. Voor meer informatie over het toevoegen van een logische SR-IOV-poort aan een partitie, raadpleegt u “Een logische SR-IOV-poort toewijzen aan een logische partitie” op pagina 130 U kunt ook logische partities maken door een systeemplanbestand te importeren in de HMC en dit systeemplan te implementeren op het beheerde systeem. Voor instructies raadpleegt uEen systeemplan implementeren met behulp van de HMC. Als u echter wilt dat een of meer logische partities gebruikmaken van het gemeenschappelijke geheugen, moet u, nadat u het systeemplan hebt geïmplementeerd, de resources van het gemeenschappelijk geheugen voor die logische partities configureren. De systeemplannen die u met de SPT maakt, bevatten geen configuratiegegevens voor het gemeenschappelijke geheugen. 17. Wijs een van de logische partities met IBM i op uw beheerde systeem toe als de logische servicepartitie voor het beheerde systeem. a. Open in het navigatievenster Systeembeheer en klik op Servers. b. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en klik op Eigenschappen.

118


c. In het veld Servicepartitie selecteert u de logische partitie die u wilt instellen als logische servicepartitie en klikt u vervolgens op OK. 18. Controleer of er ten minste één LAN-adapter op de HMC voorkomt die is geconfigureerd om verbinding te maken met de logische partities op uw beheerde systeem: a. Open in het navigatievenster de map HMC-beheer. b. Klik in het werkvenster op Netwerkinstellingen wijzigen. c. Klik op LAN-adapters. d. Selecteer een andere LAN-adapter dan de eth0-adapter die de HMC verbindt met de serviceprocessor en klik op Details. e. In het tabblad LAN-adapter onder LAN-informatie, klikt u op Openen en selecteert u Partitiecommunicatie. f. Klik op het tabblad Firewall-instellingen. g. Zorg ervoor dat de RMC-toepassing (Resource Monitoring and Control) een van de toepassingen is die wordt afgebeeld bij Toegestane hosts. Als het niet wordt afgebeeld in Toegestane hosts, selecteert u de RMC-toepassing onder Beschikbare toepassingen en klikt u op Inkomend toestaan. De RMC-toepassing wordt afgebeeld bij Toegestane hosts, om aan te geven dat deze is geselecteerd. h. Klik op OK. Nadat u de logische partities hebt gemaakt op uw beheerde systeem, dient u de volgende taken uit te voeren: 1. Installeer besturingssystemen en systeemsoftware op de logische partities. Voor installatie-instructies voor de besturingssystemen AIX, IBM i en Linux raadpleegt u Werken met besturingssystemen en softwaretoepassingen voor POWER7-systemen op basis van processors. Installatie-instructies voor de Virtual I/O Server vindt u bij Installatie van Virtual I/O Server en logische clientpartities. 2. Wijzig het console-apparaat op elke logische partitie met IBM i in het console-apparaat van uw keuze. Voor procedures voor het wijzigen van de console voor logische IBM i-partities raadpleegt u Consoles wijzigen. 3. Verbind de logische partities op uw beheerde systeem met de LAN-adapter die u zojuist hebt geconfigureerd op de HMC. U kunt een virtuele LAN maken om de logische partities op uw beheerde systeem met elkaar te verbinden, de virtuele LAN te verbinden met een fysieke Ethernetadapter op een extern netwerk. en de LAN-adapter op de HMC te verbinden met hetzelfde externe netwerk. U kunt ook een fysieke Ethernet-adapter configureren op elke logische partitie, de fysieke Ethernet-adapters op de logische partities verbinden met een extern netwerk en de LAN-adapter op de HMC verbinden met hetzelfde externe netwerk. Zie “Een virtuele Ethernet-adapter configureren” op pagina 154 voor instructies. Verwante taken: “Een logische SR-IOV-poort toewijzen aan een logische partitie” op pagina 130 U kunt een logische SR-IOV (single root I/O virtualization)-poort aan een logische partitie toewijzen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). “Controleren of de server ondersteuning biedt voor SR-IOV (single root I/O virtualization)” op pagina 102 Voordat u de gemeenschappelijke SR-IOV (single root I/O virtualization)-modus inschakelt voor een voor SR-IOV geschikte adapter, controleert u op de Hardware Management Console (HMC) of de server de SR-IOV-voorziening ondersteunt. SR-IOV is een specificatie van de Peripheral Component Interconnect Special Interest Group waarmee meerdere partities die tegelijkertijd actief zijn op een enkele computer gemeenschappelijk gebruik kunnen maken van een PCIe (Peripheral Component Interconnect-Express)apparaat. “Logische SR-IOV-poorten dynamisch beheren” op pagina 213 U kunt dynamisch logische SR-IOV (single root I/O virtualization)-poorten aan actieve logische partities toevoegen met behulp van de Hardware Management Console (HMC).


119

Een logische AIX- of Linux-partitie maken op een nieuw of een nog niet gepartitioneerd beheerd systeem: Gebruik deze procedure om een logischeAIX-partitie of Linux-partitie te maken op een nieuw of nietgepartitioneerd beheerd systeem met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Tijdens deze procedure moet u de hardware op het beheerde systeem controleren en de logische partities op het beheerde systeem maken. U gebruikt deze procedure in de volgende gevallen: v U hebt het beheerde systeem onlangs ontvangen en u wilt direct logische partities maken op het beheerde systeem. v U hebt het beheerde systeem tot nu toe gebruikt als niet-gepartitioneerde server en u wilt nu logische partities maken op dit beheerde systeem. Als u een nieuwe logische partitie wilt maken op een beheerd systeem dat al is gepartitioneerd, hoeft u niet alle stappen in deze procedure uit te voeren. Instructies voor het maken van een nieuwe logische partitie op een beheerd systeem waarin al partities aanwezig zijn, vindt u bij “Aanvullende logische partities maken” op pagina 126. Voordat u begint, moeten de volgende gegevens bekend zijn: v Gebruik de System Planning Tool (SPT) om er zeker van te zijn dat uw hardwareconfiguratie de door u gewenste indeling in logische partities ondersteunt. v Indien nodig installeert u aanvullende hardwareresources op het beheerde systeem, ter ondersteuning van het logische partitieplan zoals aangegeven in de SPT. v Stel de HMC in voor het beheer van de logische partitie en het beheerde systeem. Instructies hiervoor vindt u bij Installatie en configuratie van de HMC. v Als u het beheerde systeem hebt gebruikt voordat u logische partities gaat maken, moet u eerst een backup maken van alle gegevens op het beheerde systeem. v Alleen op processors gebaseerde POWER7-servers ondersteunen Virtual Trusted Platform Module en Partitie aanhouden/hervatten. v Power Security and Compliance (PowerSC) Standard Edition moet zijn geïnstalleerd onder AIX Versie 6.1 of hoger, om te kunnen werken met de voorziening Trusted Boot. v Als u logische SR-IOV (single root I/O virtualization)-poorten tijdens het maken van een partitie wilt toewijzen aan een logische partitie, controleert u of het beheerde systeem ondersteuning biedt voor de SR-IOV-functie voordat u de logische partitie gaat maken. Ga als volgt te werk als u logische partities wilt maken op een nieuw of niet-gepartitioneerd beheerd systeem, met behulp van de HMC: 1. Controleer of het beheerde systeem de status Standby heeft. Voer de volgende stappen uit: a. Open in het navigatievenster Systeembeheer en klik op Servers. b. Stel de status vast van het beheerde systeem, zoals afgebeeld in het werkvenster onder de kop Status. c. Als het beheerde systeem de status Uitgeschakeld heeft, selecteert u het beheerde systeem in het werkvenster; klik vervolgens op de knop Taken, kies Bewerkingen > Inschakelen, selecteer de werkstand Partitie standby, klik op OK en wacht tot in het werkvenster de status Standby voor het beheerde systeem verschijnt. Als het beheerde systeem niet wordt afgebeeld in het werkvenster, of als het beheerde systeem niet de status Standby of Actief heeft, moet u voor u verder gaat eerst het probleem verhelpen. 2. Controleer of er een enkele logische partitie op het beheerde systeem voorkomt. Als u een nieuw of niet gepartitioneerd beheerd systeem aansluit op een HMC, wordt er een enkele logische partitie afgebeeld in de HMC-gebruikersinterface. Alle systeemresources maken deel uit van deze logische partitie. Tijdens deze procedure moet u deze logische partitie gebruiken om de hard-

120


ware op het beheerde systeem te valideren. Nadat u de hardware op het beheerde systeem hebt gecontroleerd, moet u deze logische partitie wissen en de logische partities maken volgens uw logische partitieplan. a. In het navigatievenster van de HMC, opent u Servers en klikt u op het beheerde systeem. b. In het werkvenster kunt u controleren of er slechts een logische partitie in de lijst van logische partities voorkomt. De naam van de logische partitie is het serienummer van het beheerde systeem en de partitie heeft één partitieprofiel met de naam default_profile. Als de logische partitie bestaat die in deze stap is beschreven, gaat u verder met stap 4. Als dit niet zo is, gaat u verder met stap 3 om het beheerde systeem opnieuw in te stellen. 3. Breng het beheerde systeem terug in de situatie met slechts één logische partitie. Ga vanaf de HMC (niet van op afstand) als volgt te werk om deze logische partitie te maken: a. Controleer of de hardwareposities in het beheerde systeem zodanig zijn dat de standaard fabrieksconfiguratie kan worden gebruikt. Als de hardwareposities in het beheerde systeem zodanig zijn dat de standaard fabrieksconfiguratie niet kan worden gebruikt, moet u de hardwareposities aanpassen. Neem contact op met uw leverancier voor meer informatie over de plaatsing van de hardware in het beheerde systeem waarbij de standaard fabrieksconfiguratie kan worden gebruikt. b. Klik in het navigatievenster op Servers. c. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken, kies Configuratie > Partitiegegevens beheren > Initialiseren en klik op Ja. d. Klik in het navigatievenster op HMC-beheer. e. Klik in het werkvenster op Werkstation beperkte werkomgeving openen. De opdrachtregelinterface Beperkte werkomgeving wordt afgebeeld. f. Typ: lpcfgop -m naam_beheerd_systeem -o clear waarbij naam_beheerd_systeem de naam is van het beheerde systeem zoals deze wordt afgebeeld in het werkvenster. g. Typ ter bevestiging een 1. Deze stap duurt enkele seconden. 4. Zorg ervoor dat de logische partitie de status Niet geactiveerd heeft. Selecteer in het navigatievenster van de HMC het beheerde systeem als dit nog niet is geselecteerd en bekijk de status van de logische partitie op het beheerde systeem. Als de logische partitie de status Actief heeft, kunt u de logische partitie als volgt afsluiten: a. Selecteer in het navigatievenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en klik op Eigenschappen. b. Zorg dat de optie Schakel het systeem uit nadat alle logische partities zijn uitgeschakeld is uitgeschakeld en klik op OK. c. Sluit de logische partitie af met de procedures van het besturingssysteem. Raadpleeg de volgende onderwerpen voor meer informatie over het afsluiten van logische partities met behulp van de functies van uw besturingssysteem: v Voor beheerde systemen met AIX raadpleegt u “Logische partities met AIX afsluiten” op pagina 182. Als de logische partitie de status Fout heeft, gaat u als volgt te werk: a. Selecteer de logische partitie in het werkvenster en klik op de knop Taken. Klik vervolgens op Servicegeschiktheid > Historie verwijzingscode. b. Klik op de tab Verwijzingscode en gebruik de afgebeelde verwijzingscodes om het probleem te analyseren en op te lossen. Meer informatie over het gebruik van verwijzingscodes vindt u in Zoekhulpprogramma voor verwijzingscodes. 5. Activeer de logische partitie en controleer of de fysieke adapters op het beheerde systeem zijn verbonden met, en rapporteren aan, het beheerde systeem met behulp van de configuratiemanager. Als AIX niet op uw beheerde systeem is geïnstalleerd, gaat u verder met stap 6 op pagina 122. U kunt de configuratiemanager in AIX om alle beschikbare apparaten weer te geven. Als AIX aan het Logische partitionering

121

opstarten en de configuratiemanager wordt uitgevoerd, worden alle werkende adapters door de configuratiemanager afgebeeld. De herkende adapters krijgen de status Beschikbaar als ze correct zijn geconfigureerd. Selecteer de logische partitie in het werkvenster. Klik in het menu Taken op Bewerkingen > Activeren > Profile. Klik bij de aanwijzing op OK om de fabrieksconfiguratie te sluiten. Klik op Uitgebreid. Selecteer in het veld Opstartmodus de optie Normaal en klik op OK. Selecteer Werkstationvenster of consolesessie openen en klik op OK. Er wordt een vterm-venster (virtueel werkstation) voor de logische partitie geopend. g. Zorg dat alle resources verbonden en ingeschakeld zijn. h. Meld u aan bij AIX met een geldige gebruikersnaam en het bijbehorende wachtwoord.

a. b. c. d. e. f.

i. Voer op de opdrachtaanwijzing de volgende opdracht in om alle adapters op AIX weer te geven: # lsdev -Cc adapter. Als er adapters zijn die niet als Beschikbaar worden weergegeven, neemt u contact op met de serviceafdeling. Opmerking: U kunt alleen de adapters gebruiken die door AIX worden herkend. Adapters die niet door AIX worden herkend, genereren mogelijk een foutmelding dat de adapter onbekend is of dat de hardware niet functioneert. j. Vervolgens kunt u de logische partitie afsluiten met behulp van de functies van uw besturingssysteem en sluit u het werkstationvenster. Voor informatie over hoe u AIX kunt afsluiten, raadpleegt u “Logische partities met AIX afsluiten” op pagina 182. 6. Activeer de logische partitie en controleer of de fysieke adapters op het beheerde systeem zijn verbonden met, en rapporteren aan, het beheerde systeem met behulp van de SMS-interface (System Management Services). (Als Linux op het beheerde systeem is geïnstalleerd, of als er geen besturingssysteem aanwezig is op het beheerde systeem, kunt u de SMS-interface (System Management Services) gebruiken om alle beschikbare apparaten weer te geven. Als de logische partitie is geactiveerd, wordt de bus gecontroleerd op aangesloten apparaatadapters. De herkende adapter worden in een lijst weergegeven. a. Selecteer de logische partitie in het werkvenster. b. Klik in het menu Taken op Bewerkingen > Activeren > Profile. c. Klik op Uitgebreid. d. Selecteer in het veld Opstartwerkstand de optie SMS en klik op OK. e. Selecteer Werkstationvenster of consolesessie openen en klik op OK. Er wordt een vterm-venster (virtueel werkstation) voor de logische partitie geopend. f. Als de SMS-interface wordt weergegeven, typt u 5 en drukt u op Enter om optie 5 te selecteren [Select Boot Options]. g. Typ 1 en druk op Enter om optie 1 te selecteren [Select Install or Boot a Device] h. Typ 7 en druk op Enter om optie 7 te selecteren [List all Devices]. Alle herkende apparaten in de logische partitie worden weergegeven. Als er apparaten zijn die niet worden afgebeeld, neemt u contact op met de serviceafdeling. Opmerking: U kunt alleen de adapters ondersteunen die door SMS worden herkend. Adapters die niet door SMS worden ondersteund, genereren mogelijk een foutmelding dat de adapter onbekend is of dat de hardware niet functioneert. i. Sluit het venster van de werkstationsessie. Vervolgens klikt u op de knop Taken en klik op u Bewerkingen > Afsluiten en klikt u op OK. 7. Als de hardware in het beheerde systeem al is opgenomen in de configuratie die is opgegeven in uw SPT-configuratieplan, gaat u verder met stap 13 op pagina 124. 8. Schakel het beheerde systeem uit met behulp van de HMC:

122


a. Open in het navigatievenster Systeembeheer en klik op Servers. b. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en daarna op Bewerkingen > Uitschakelen. c. Selecteer de optie Normaal uitschakelen en klik op OK. 9. Verplaats de hardware van het beheerde systeem volgens het gecontroleerde plan voor de configuratie van logische partities (met de SPT). 10. Zet het beheerde systeem aan in de Standby-stand, met behulp van de HMC: a. Open in het navigatievenster Systeembeheer en klik op Servers. b. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en daarna op Bewerkingen > Inschakelen. c. Selecteer Partitie standby als de inschakelingswerkstand en klik op OK. 11. Activeer de logische partitie en controleer of de fysieke adapters op het beheerde systeem zijn verbonden met, en rapporteren aan, het beheerde systeem met behulp van de configuratiemanager. Als AIX niet op het beheerde systeem is geïnstalleerd, gaat u verder met stap 12. U kunt de configuratiemanager in AIX om alle beschikbare apparaten weer te geven. Als AIX aan het opstarten en de configuratiemanager wordt uitgevoerd, worden alle werkende adapters door de configuratiemanager afgebeeld. De herkende adapters krijgen de status Beschikbaar als ze correct zijn geconfigureerd. a. In het navigatievenster opent u Systeembeheer > Servers en klikt u op het beheerde systeem. b. Selecteer de logische partitie in het werkvenster. c. Klik in het menu Taken op Bewerkingen > Activeren > Profile. d. Klik op Uitgebreid. e. Selecteer in het veld Opstartmodus de optie Normaal en klik op OK. f. Selecteer Werkstationvenster of consolesessie openen en klik op OK. Er wordt een vterm-venster (virtueel werkstation) voor de logische partitie geopend. g. Zorg dat alle resources verbonden en ingeschakeld zijn. h. Meld u aan bij AIX met een geldige gebruikersnaam en het bijbehorende wachtwoord. i. Voer op de opdrachtaanwijzing de volgende opdracht in om alle adapters op AIX weer te geven: # lsdev -Cc adapter. Als er adapters zijn die niet als Beschikbaar worden weergegeven, neemt u contact op met de serviceafdeling. Opmerking: U kunt alleen de adapters gebruiken die door AIX worden herkend. Adapters die niet door AIX worden herkend, genereren mogelijk een foutmelding dat de adapter onbekend is of dat de hardware niet functioneert. j. Vervolgens kunt u de logische partitie afsluiten met behulp van de functies van uw besturingssysteem en sluit u het werkstationvenster. Voor informatie over hoe u AIX kunt afsluiten, raadpleegt u “Logische partities met AIX afsluiten” op pagina 182. 12. Activeer de logische partitie en controleer of de fysieke adapters op het beheerde systeem zijn verbonden met, en rapporteren aan, het beheerde systeem met behulp van de SMS-interface (System Management Services). (Als Linux op het beheerde systeem is geïnstalleerd, of als er geen besturingssysteem aanwezig is op het beheerde systeem, kunt u de SMS-interface (System Management Services) gebruiken om alle beschikbare apparaten weer te geven. Als de logische partitie is geactiveerd, wordt de bus gecontroleerd op aangesloten apparaatadapters. De herkende adapter worden in een lijst weergegeven. a. In het navigatievenster opent u Systeembeheer > Servers en klikt u op het beheerde systeem. b. Selecteer de logische partitie in het werkvenster. c. Klik in het menu Taken op Bewerkingen > Activeren > Profile. d. Klik op Uitgebreid. e. Selecteer in het veld Opstartwerkstand de optie SMS en klik op OK. Logische partitionering

123

f. Selecteer Werkstationvenster of consolesessie openen en klik op OK. Er wordt een vterm-venster (virtueel werkstation) voor de logische partitie geopend. g. Als de SMS-interface wordt weergegeven, typt u 5 en drukt u op Enter om optie 5 te selecteren [Select Boot Options]. h. Typ 1 en druk op Enter om optie 1 te selecteren [Select Install or Boot a Device] i. Typ 7 en druk op Enter om optie 7 te selecteren [List all Devices]. Alle herkende apparaten in de logische partitie worden weergegeven. Als er apparaten zijn die niet worden weergegeven, neem dan contact op met de serviceafdeling voor technische ondersteuning. Opmerking: U kunt alleen de adapters ondersteunen die door SMS worden herkend. Adapters die niet door SMS worden ondersteund, genereren mogelijk een foutmelding dat de adapter onbekend is of dat de hardware niet functioneert. j. Sluit het venster van de werkstationsessie. Vervolgens klikt u op de knop Taken en klik op u Bewerkingen > Afsluiten en klikt u op OK. 13. Wis de logische partitie die eigenaar is van alle systeemresources: Waarschuwing: Met deze procedure wist u de logische partitie en de configuratiegegevens voor de logische partitie die in de logische partitie-profielen zijn opgeslagen. Deze procedure is niet van invloed op de gegevens die in het beheerde systeem zijn opgeslagen. a. In het navigatievenster opent u Systeembeheer > Servers en klikt u op het beheerde systeem. b. In het werkvenster controleert u of de logische partitie is uitgeschakeld. c. Selecteer de logische partitie, klik op de knop Taken en klik op Bewerkingen > Wissen. d. Klik op Ja om de opdracht te bevestigen. 14. Maak elke logische partitie op uw beheerde systeem volgens uw logische partitieplan: Opmerking: Als u logische partities wilt gaan maken die werken met gemeenschappelijk geheugen, moet u eerst de gemeenschappelijke geheugenpool configureren. Zie “Gemeenschappelijke geheugenpool configureren” op pagina 161 voor instructies. a. Open in het navigatievenster Systeembeheer en klik op Servers. b. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en klik op Configuratie > Logische partitie maken. c. Volg de stappen in de wizard Logische partitie maken om een logische partitie en een partitieprofiel te maken. Met behulp van de wizard Logische partitie maken kunt u een VTPM inschakelen voor de logische partitie. Als u deze optie wilt inschakelen, moet u het vakje Toestaan dat deze partitie geschikt is voor vTPM inschakelen bij het maken van de logische partitie. Voor meer informatie over het maken van een logische partitie die geschikt is voor VTPM raadpleegt u “Logische partitie maken met Virtual Trusted Platform-mogelijkheid” op pagina 133. De wizard Logische partitie maken biedt een optie om de partitie te onderbreken. Als u deze optie wilt inschakelen, moet u het vakje Toestaan dat deze partitie wordt onderbroken selecteren wanneer u de logische partitie maakt. Voor meer informatie over het maken van een partitie die geschikt is om te worden onderbroken, raadpleegt u “Logische partitie maken met mogelijkheid tot aanhouden” op pagina 128 Bij het maken van de logische partitie is de standaard processorwerkstand de werkstand voor gemeenschappelijke processors. Als de firmware van niveau 7.6 of hoger is, kunt u een waarde van 0,05 opgeven in het veld Minimumaantal verwerkingseenheden. Na het maken van de partitie kunt u deze waarde wijzigen in het partitieprofiel. Als u een logische partitie voor AIX of Linux maakt op een server die gebruik maakt van VSN en de HMC van versie 7.7 of hoger is, kunt u een VSI-profiel (Virtual Station Interface) aan het virtueel Ethernet koppelen. De wizard Logische partitie maken biedt een optie voor het inschakelen van de synchronisatiefunctie voor de huidige configuratie. Als u deze optie wilt inschakelen, selecteert u bij het maken van de logische partitie de optieSync is ingeschakeld in de lijst voor Mogelijkheid

124


Huidige configuratie synchroniseren. Als deze waarde is ingesteld, wordt het partitieprofiel altijd gesynchroniseerd met het laatst geactiveerde partitieprofiel. Voor meer informatie over het maken van een partitie met de synchronisatiefunctie voor de huidige configuratie, raadpleegt u “Logische partitie maken met synchronisatie van de huidige configuratie” op pagina 131. De wizard Logische partitie maken biedt een optie voor het maken van een logische SR-IOVpoort en voor het toewijzen van de logische poort aan het profiel. Volg de stappen in de wizard om de logische SR-IOV-poort te maken. U kunt een logische SR-IOV-poort ook aan een bestaande partitie toewijzen. Voor meer informatie over het toevoegen van een logische SR-IOV-poort aan een partitie, raadpleegt u “Een logische SR-IOV-poort toewijzen aan een logische partitie” op pagina 130. U kunt ook logische partities maken door een systeemplanbestand te importeren in de HMC en dit systeemplan te implementeren op het beheerde systeem. Voor instructies raadpleegt u Een systeemplan implementeren met behulp van de HMC. Als u echter wilt dat een of meer logische partities gebruikmaken van het gemeenschappelijke geheugen, moet u, nadat u het systeemplan hebt geïmplementeerd, de resources van het gemeenschappelijk geheugen voor die logische partities configureren. De systeemplannen die u met de SPT maakt, bevatten geen configuratiegegevens voor het gemeenschappelijke geheugen. 15. Zorg ervoor dat ten minste één LAN-adapter op de HMC is geconfigureerd om verbinding te maken met de logische partities op uw beheerde systeem. Dit doet u als volgt: a. Open in het navigatievenster de map HMC-beheer. b. Klik op HMC configureren. c. Klik in het werkvenster op Netwerkinstellingen wijzigen. d. Klik op LAN-adapters. e. Selecteer een andere LAN-adapter dan de eth0-adapter die de HMC met de serviceprocessor verbindt en klik op Details. f. Op het tabblad LAN-adapter klikt u onder LAN-gegevens op Openen en selecteert u Partitiecommunicatie. g. Klik op het tabblad Firewall-instellingen. h. Zorg ervoor dat de RMC-toepassing (Resource Monitoring and Control) een van de toepassingen is die wordt afgebeeld bij Toegestane hosts. Als het niet wordt afgebeeld in Toegestane hosts, selecteert u de RMC-toepassing onder Beschikbare toepassingen en klikt u op Inkomend toestaan. De RMC-toepassing wordt afgebeeld bij Toegestane hosts, om aan te geven dat deze is geselecteerd. i. Klik op OK. Nadat u de logische partities hebt gemaakt op uw beheerde systeem, dient u de volgende taken uit te voeren: 1. Installeer besturingssystemen en systeemsoftware op de logische partities. Voor installatie-instructies voor de besturingssystemen AIX, IBM i en Linux Linux , raadpleegt u Werken met besturingssystemen en softwaretoepassingen voor POWER7-systemen . Installatie-instructies voor de Virtual I/O Server vindt u bij Installatie van Virtual I/O Server en logische clientpartities. 2. Verbind de logische partities op uw beheerde systeem met de LAN-adapter die u zojuist hebt geconfigureerd op de HMC op een van de volgende manieren: v Maak een logische Host Ethernet Adapter voor iedere logische partitie, waarin de resources worden aangegeven die door de logische partitie kunnen worden gebruikt op de fysieke Host Ethernet Adapter of IVE (Integrated Virtual Ethernet). De Host Ethernet Adapter verbindt de logische partities met een extern netwerk zonder een Ethernet-bridge op een andere logische partitie te gebruiken. Zie “Een logische Host Ethernet Adapter maken voor een actieve logische partitie” op pagina 163 voor instructies. v Maak een virtueel LAN om de logische partities op uw beheerde systeem met elkaar te verbinden, het virtuele LAN te verbinden met een fysieke Ethernet-adapter op een extern netwerk, en om de Logische partitionering

125

LAN-adapter op de HMC te verbinden met hetzelfde externe netwerk. Zie “Een virtuele Ethernetadapter configureren” op pagina 154 voor instructies. v Configureer een fysieke Ethernet-adapter op elke logische partitie, verbind de fysieke Ethernetadapters van de logische partities met een extern netwerk, en verbind de LAN-adapter op de HMC met hetzelfde externe netwerk. Verwante onderwerpen: “Software- en firmwarevereisten voor verwerkingseenheden” op pagina 25 Het minimumaantal verwerkingseenheden voor een logische partitie is afhankelijk van het firmwareniveau en de versie van het besturingssysteem op de logische partitie. Verwante taken: “Aanvullende logische partities maken” U kunt de wizard Logische partitie maken in de Hardware Management Console (HMC) gebruiken om een nieuwe logische partitie te maken. Als u een logische partitie maakt, maakt u ook een partitieprofiel dat de resourcetoewijzingen en instellingen bevat voor de nieuwe logische partitie. “Controleren of de server ondersteuning biedt voor SR-IOV (single root I/O virtualization)” op pagina 102 Voordat u de gemeenschappelijke SR-IOV (single root I/O virtualization)-modus inschakelt voor een voor SR-IOV geschikte adapter, controleert u op de Hardware Management Console (HMC) of de server de SR-IOV-voorziening ondersteunt. SR-IOV is een specificatie van de Peripheral Component Interconnect Special Interest Group waarmee meerdere partities die tegelijkertijd actief zijn op een enkele computer gemeenschappelijk gebruik kunnen maken van een PCIe (Peripheral Component Interconnect-Express)apparaat. “Een logische SR-IOV-poort toewijzen aan een logische partitie” op pagina 130 U kunt een logische SR-IOV (single root I/O virtualization)-poort aan een logische partitie toewijzen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). “Logische SR-IOV-poorten dynamisch beheren” op pagina 213 U kunt dynamisch logische SR-IOV (single root I/O virtualization)-poorten aan actieve logische partities toevoegen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Verwante informatie: IBM PowerSC Express Edition IBM PowerSC Standard Edition

Aanvullende logische partities maken U kunt de wizard Logische partitie maken in de Hardware Management Console (HMC) gebruiken om een nieuwe logische partitie te maken. Als u een logische partitie maakt, maakt u ook een partitieprofiel dat de resourcetoewijzingen en instellingen bevat voor de nieuwe logische partitie. Gebruik deze procedure alleen als u logische partities maakt op een beheerd systeem dat al is gepartitioneerd. Als u logische partities maakt op een nieuw of niet-gepartitioneerd beheerd systeem, moet u de hardware op uw beheerde systeem testen om er zeker van Door de hardware te testen kunt u potentiële problemen met het beheerde systeem opsporen zodat deze problemen gemakkelijker kunnen worden opgelost. Nadat u de hardware hebt getest, kunt u logische partities maken op een nieuw of niet gepartitioneerd beheerd systeem door een systeemplan in gebruik te nemen op dat beheerde systeem. U kunt ook logische partities op een beheerd systeem maken door een systeemplan in gebruik te nemen op dat beheerde systeem. Met een systeemplan automatiseert u het proces van het maken van logische partities en zorgt ervoor dat elke logische partitie over de resources kan beschikken die in het systeemplan zijn opgegeven. Voordat u een logische partitie gaat maken, moet de System Planning Tool (SPT)-uitvoer beschikbaar zijn. Gebruik de uitvoer van dit programma als richtlijn bij het maken van partitieprofielen op de server.

126


Als u logische partities wilt gaan maken die werken met gemeenschappelijk geheugen, moet u eerst de gemeenschappelijke geheugenpool configureren. Zie “Gemeenschappelijke geheugenpool configureren” op pagina 161 voor instructies. Als u logische AIX-partities wilt maken die werken met Active Memory Expansion, moet u eerst Active Memory Expansion inschakelen voor de server, door een activeringscode op te geven. Raadpleeg “De activeringscode voor Active Memory Expansion opgeven” op pagina 167 voor instructies. Als u logische SR-IOV (single root I/O virtualization)-poorten tijdens het maken van een partitie wilt toewijzen aan een logische partitie, controleert u of het beheerde systeem ondersteuning biedt voor SR-IOV voordat u de logische partitie gaat maken. Om een logische partitie en een partitieprofiel te maken op de server waarop HMC wordt uitgevoerd, gaat u als volgt te werk: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. 2. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en klik op Configuratie > Logische partitie maken. 3. Volg de stappen in de wizard Logische partitie maken om een logische partitie en een partitieprofiel te maken. De wizard Logische partitie maken biedt een optie voor het inschakelen van de mobiliteit van de logische partitie tijdens het maken van de partitie. Door het selectievakje Beperkte I/O-partitie in te schakelen wanneer u de logische IBM i-partitie maakt, kan de logische partitie worden verplaatst van de ene server naar de andere server. Voor informatie over de configuratievereisten voor mobiliteit van de logische IBM i-partitie, raadpleegt u Configuratievereisten voor migreren van mobiele IBM i-partities. Met behulp van de wizard Logische partitie maken kunt u een VTPM inschakelen voor de logische partitie. Als u deze optie wilt inschakelen, moet u het vakje Toestaan dat deze partitie geschikt is voor vTPM inschakelen bij het maken van de logische partitie. Voor meer informatie over het maken van een logische partitie die geschikt is voor VTPM raadpleegt u “Logische partitie maken met Virtual Trusted Platform-mogelijkheid” op pagina 133. De wizard Logische partitie maken biedt ook een optie om de partitie te onderbreken. Als u deze optie wilt inschakelen, moet u het vakje Toestaan dat deze partitie wordt onderbroken selecteren wanneer u de logische partitie maakt. Voor meer informatie over de wizard Logische partitie maken raadpleegt u “Logische partitie maken met mogelijkheid tot aanhouden” op pagina 128. Bij het maken van een logische partitie is de standaard processorwerkstand de werkstand voor gemeenschappelijke processors. Als de firmware van niveau 7.6 of hoger is, kunt u een waarde van 0,05 opgeven in het veld Minimumaantal verwerkingseenheden. Na het maken van de partitie kunt u deze waarde wijzigen in het partitieprofiel. Als u een logische partitie maakt op een server die gebruikmaakt van VSN en als de HMC van versie 7.7 of hoger is, kunt u een VSI-profiel (Virtual Station Interface) aan het virtueel Ethernet koppelen. De wizard Logische partitie maken biedt een optie voor het inschakelen van de synchronisatiefunctie voor de huidige configuratie. Als u deze optie wilt inschakelen, selecteert u bij het maken van de logische partitie de optieSync is ingeschakeld in de lijst voor Mogelijkheid Huidige configuratie synchroniseren. Als deze waarde is ingesteld, wordt het partitieprofiel altijd gesynchroniseerd met het laatst geactiveerde partitieprofiel. Voor meer informatie over het maken van een partitie met de synchronisatiefunctie voor de huidige configuratie, raadpleegt u “Logische partitie maken met synchronisatie van de huidige configuratie” op pagina 131. De wizard Logische partitie maken biedt een optie voor het maken van een logische SR-IOV-poort en voor het toewijzen van de logische poort aan het profiel. Volg de stappen in de wizard om de logische SR-IOV-poort te maken. U kunt een logische SR-IOV-poort ook aan een bestaande partitie toewijzen. Voor meer informatie over het toevoegen van een logische SR-IOV-poort aan een partitie, raadpleegt u “Een logische SR-IOV-poort toewijzen aan een logische partitie” op pagina 130. Als u de logische partitie en het partitieprofiel hebt gemaakt, moet u een besturingssysteem installeren. Voor installatie-instructies voor de besturingssystemen AIX, IBM i en Linux Linux , raadpleegt u Werken Logische partitionering

127

met besturingssystemen en softwaretoepassingen voor POWER7-systemen . Installatie-instructies voor de Virtual I/O Server vindt u bij Installatie van Virtual I/O Server en logische clientpartities. Verwante taken: “Een logische AIX- of Linux-partitie maken op een nieuw of een nog niet gepartitioneerd beheerd systeem” op pagina 120 Gebruik deze procedure om een logischeAIX-partitie of Linux-partitie te maken op een nieuw of nietgepartitioneerd beheerd systeem met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Tijdens deze procedure moet u de hardware op het beheerde systeem controleren en de logische partities op het beheerde systeem maken. “Controleren of de server ondersteuning biedt voor SR-IOV (single root I/O virtualization)” op pagina 102 Voordat u de gemeenschappelijke SR-IOV (single root I/O virtualization)-modus inschakelt voor een voor SR-IOV geschikte adapter, controleert u op de Hardware Management Console (HMC) of de server de SR-IOV-voorziening ondersteunt. SR-IOV is een specificatie van de Peripheral Component Interconnect Special Interest Group waarmee meerdere partities die tegelijkertijd actief zijn op een enkele computer gemeenschappelijk gebruik kunnen maken van een PCIe (Peripheral Component Interconnect-Express)apparaat. “Een logische SR-IOV-poort toewijzen aan een logische partitie” op pagina 130 U kunt een logische SR-IOV (single root I/O virtualization)-poort aan een logische partitie toewijzen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). “Logische SR-IOV-poorten dynamisch beheren” op pagina 213 U kunt dynamisch logische SR-IOV (single root I/O virtualization)-poorten aan actieve logische partities toevoegen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Verwante informatie: Systeemplanoverzicht voor de HMC Een systeemplan in gebruik nemen met behulp van de HMC

Logische partitie maken met mogelijkheid tot aanhouden U kunt een logische AIX- of Linux-partitie met onderbrekingsmogelijkheid maken met behulp van de Hardware Management Console (HMC). De HMC biedt bij het maken van de logische partitie opties voor het onderbreken van de logische partitie. De HMC biedt ook een optie voor het onderbreken van een actieve logische partitie.

Vereisten en aannames Zorg dat de onderstaande vereiste stappen zijn voltooid en operationeel zijn voordat u begint met de configuratiestappen: 1. De Hardware Management Console (HMC) is geïnstalleerd en geconfigureerd. Instructies hiervoor vindt u bij Installatie en configuratie van de HMC. 2. U hebt “Logische partities - Overzicht” op pagina 6 gelezen en begrepen. 3. U hebt de aanbevolen taken voor de planning van logische partities voltooid. Zie “Planning voor logische partities” op pagina 90 voor instructies. 4. U hebt het systeem uit de standaard-fabrieksconfiguratie verwijderd en de fysieke hardware verplaatst om een gepartitioneerde configuratie te ondersteunen. Zie “Logische partities maken op een nieuwe of niet gepartitioneerde server” op pagina 113 voor instructies. 5. Controleer of de server geschikt is voor het onderbreken van een logische partitie. Zie “Controleren of de server partities ondersteunt die kunnen worden onderbroken” op pagina 100 voor instructies. 6. U bent aangemeld bij de HMC met een van de volgende gebruikersrollen: v Superbeheerder v Operator

128


Configuratiestappen Zorg ervoor dat aan alle vereisten is voldaan voordat u deze taken uitvoert. Om met de HMC een nieuwe logische partitie met onderbrekingsmogelijkheid te maken op de server voert u de volgende stappen uit: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. 2. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en klik op Configuratie > Logische partitie maken. 3. Selecteer het vakje Toestaan dat deze partitie kan worden onderbroken. 4. Volg de stappen in de wizard Logische partitie maken om een logische partitie met onderbrekingsmogelijkheid en een partitieprofiel te maken. U kunt de mogelijkheid voor het aanhouden van een logische partitie ook inschakelen nadat de logische partitie is gemaakt. Zie “Het onderbreken van een logische partitie mogelijk maken” voor instructies. Verwante informatie: De Virtual I/O Server configureren voor de VSN-functie

Het onderbreken van een logische partitie mogelijk maken U kunt ook na het maken van de logische partitie het onderbreken van de logische partitie mogelijk maken met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Voor het inschakelen van de onderbrekingsmogelijkheid zorgt u ervoor dat een logische AIX of Linuxpartitie de status Niet geactiveerd of Actief heeft. Voor een logische IBM i-partitie moet de partitie zijn afgesloten. Bij het onderbreken van een logische partitie slaat de HMC de gegevens over de schakelstand op in het apparaat met gereserveerde opslag dat gebruikt is voor het opslaan van de configuratiegegevens. Voer de volgende stappen uit om na het maken van de logische partitie met behulp van de HMC deze partitie geschikt te maken voor onderbreken: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer de logische partitie in het werkvenster. 3. Selecteer in het menu Taken de optie Eigenschappen. v Als het vakje Toestaan dat deze partitie kan worden onderbroken is geselecteerd, kan de logische partitie worden onderbroken. v Als het vakje Toestaan dat deze partitie kan worden onderbroken niet is geselecteerd, kan de logische partitie niet worden onderbroken. Om de mogelijkheid voor het onderbreken van de logische partitie in te schakelen, selecteert u het vakje Toestaan dat deze partitie kan worden onderbroken. De HMC controleert of de logische partitie geschikt is voor onderbreken door het evalueren van alle resource- en configuratiebeperkingen. Als deze controle slaagt, is het mogelijk de logische partitie te onderbreken. Als de controle mislukt, worden foutberichten afgebeeld die de gewenste actie aangeven. 4. Klik op OK. Als de logische partitie de status Actief heeft, en de partitie geschikt is voor onderbreken, moet u niet dynamisch beperkte resources zoals vast toegewezen I/O-resources, HEA's (Host Ethernet Adapters) of HCA's (Host Connection Adapters) toevoegen aan de logische partitie.


129

Een logische partitie onderbreken U kunt een logische partitie onderbreken met behulp van de Hardware Management Console (HMC), nadat de logische partitie is gemaakt. Zorg ervoor dat de logische partitie de status actief heeft. De logische partitie moet ook kunnen worden onderbroken. Bij het onderbreken van een logische partitie slaat de HMC de gegevens over de schakelstand op in het apparaat met gereserveerde opslag dat gebruikt is voor het opslaan van de configuratiegegevens. Om een logische partitie na het maken ervan te onderbreken met de HMC, voert u de volgende stappen uit: 1. Open in het navigatievenster Algemeen en klik op Eigenschappen partitie. 2. Selecteer de logische partitie in het werkvenster. 3. Klik in het menu Taken op Bewerkingen > Bewerkingen onderbreken > Onderbreken. 4. Klik op Onderbreken. De bewerking voor onderbreken mislukt als de partitie die u wilt onderbreken virtuele adapters voor opslag bevat die worden gehost door logische Virtual I/O Server-partities (VIOS) met eerdere versies dan 2.2.1.4. Bij logische VIOS-partities met eerdere versies dan 2.2.1.4 kan niet worden voorkomen dat de virtuele opslagapparaten van de onderbroken partitie mogelijk per ongeluk opnieuw worden toegewezen terwijl de partitie onderbroken is. Om de virtuele opslagapparaten van de onderbroken partitie te beschermen, moeten alle VIOS-partities die de apparaten hosten de voorziening hebben on gebruik van virtuele opslagapparaten van onderbroken partities te melden. U kunt een partitie die wordt gehost door een VIOS met een eerdere versie dan 2.2.1.4 onderbreken met behulp van de opdracht chlparstate, en met de optie protectstorage ingesteld op de waarde 2, met behulp van de HMC. Als u de opdracht chlparstate gebruikt om een partitie te onderbreken, moet u ervoor zorgen dat de integriteit van de opslagapparaten van de partitie behouden blijft terwijl de partitie is onderbroken. Verwante informatie: De onderbroken mobiele partitie hervatten met HMC De Virtual I/O Server configureren voor de VSN-functie

Een onderbroken logische partitie herstellen Wanneer de bewerking onderbreken of herstellen is mislukt, kan de logische partitie zich in een ongeldige status bevinden. U kunt vervolgens een onderbroken logische partitie herstellen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Volg deze stappen om een onderbroken logische partitie te herstellen met behulp van de HMC: 1. Open in het navigatievenster Algemeen en klik op Eigenschappen partitie. 2. Selecteer de logische partitie in het werkvenster. 3. Klik in het menu Taken op Bewerkingen > Bewerkingen onderbreken > Herstellen. 4. Klik op OK. De herstelprocedure voert de bewerking opschonen uit en verplaatst de logische partitie naar een geldige status.

Een logische SR-IOV-poort toewijzen aan een logische partitie U kunt een logische SR-IOV (single root I/O virtualization)-poort aan een logische partitie toewijzen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Voer de volgende stappen uit voor het toewijzen van een logische SR-IOV-poort: 1. Op de pagina van de wizard Partitieprofiel maken klikt u op Logische SR-IOV-poorten. 2. Klik op Acties > Logische poort maken > Logische Ethernet-poort.

130


3. Op de pagina Logische Ethernet-poort toevoegen selecteert u de fysieke poort voor de logische poort. 4. Klik op OK. 5. Selecteer het tabblad Algemeen van de eigenschappenpagina voor de logische poort. a. U kunt een waarde opgeven voor het veld Capaciteit. Het totaal van de capaciteitswaarden voor alle geconfigureerde logische poorten op een fysieke poort moet kleiner dan of gelijk zijn aan 100%. Voor het minimaliseren van de configuratie-inspanningen voor het toevoegen van extra logische poorten, kunt u enige capaciteit reserveren voor aanvullende logische poorten. b. In het gedeelte Machtigingen van het tabblad Algemeen kunt u de opties Diagnose en Nietselectief inschakelen door het bijbehorende vakje te selecteren. De werkstand Diagnose wordt alleen gebruikt voor de diagnose van adapters. De optie Niet-selectief is uitgeschakeld, tenzij de logische poort wordt gebruikt als het fysieke apparaat voor de bridges van virtuele Ethernet-adapters op clientpartities. 6. Klik op het tabblad Geavanceerd. a. Als het veld Poort-VLAN-ID wordt afgebeeld in het gedeelte VLAN's kunt u een waarde opgeven voor het veld Poort-VLAN-ID. Geef een waarde van 0 (nul) op als niet moet worden gewerkt met een Poort-VLAN-ID. b. In het gedeelte VLAN-beperkingen kunt u de optie Alle VLAN-ID's toestaan, Van VLAN-tags voorziene frames weigeren of Toegestane VLAN-ID's opgeven inschakelen door het bijbehorende vakje te selecteren.

c.

d. e. f.

Opmerking: Als u de optie Niet-selectief selecteert in het gedeelte Machtigingen van het tabblad Algemeen, zijn de opties Van VLAN-tags voorziene frames weigeren en Toegestane VLAN-ID's opgeven niet beschikbaar. Als het veld Prioriteit poort VLAN-ID (PVID) wordt afgebeeld in het gedeelte Eigenschappen, kunt u een waarde opgeven voor het veld Prioriteit poort VLAN-ID (PVID). U kunt een waarde opgeven van 0 - 7. U kunt een waarde opgeven in het veld Configuratie-ID. Het wordt aanbevolen om gebruik te maken van de standaardwaarde die wordt aangegeven door de HMC. In het gedeelte MAC-adres kunt u een MAC-adres opgeven, wanneer u het vakje Vervangen selecteert. In het gedeelte Beperkingen voor MAC-adressen kunt u een van de opties Alle gedefinieerde MAC-adressen toestaan, Alle gedefinieerde MAC-adressen weigeren of Toegestane gedefinieerde MAC-adressen opgeven inschakelen door het bijbehorende vakje te selecteren.

7. Klik op OK.

Logische partitie maken met synchronisatie van de huidige configuratie U kunt een logische AIX- of Linux-partitie met synchronisatie van de huidige configuratie maken met behulp van de Hardware Management Console (HMC).

Vereisten en aannames Zorg ervoor dat de volgende vereiste taken zijn uitgevoerd, voordat u begint met de configuratiestappen: 1. De HMC is is geïnstalleerd en geconfigureerd. Instructies hiervoor vindt u bij Installatie en configuratie van de HMC. 2. U hebt “Logische partities - Overzicht” op pagina 6 gelezen en begrepen. 3. U hebt de aanbevolen taken voor de planning van logische partities voltooid. Zie “Planning voor logische partities” op pagina 90 voor instructies. 4. U hebt het systeem uit de standaard-fabrieksconfiguratie verwijderd en de fysieke hardware verplaatst om een gepartitioneerde configuratie te ondersteunen. Zie “Logische partities maken op een nieuwe of niet gepartitioneerde server” op pagina 113 voor instructies. 5. U bent aangemeld bij de HMC met een van de volgende gebruikersrollen: v Superbeheerder Logische partitionering

131

v Operator 6. Zorg ervoor dat de versie van de HMC Versie 7 Release 7.8.0 of hoger is.

Configuratiestappen Zorg ervoor dat aan alle vereisten is voldaan voordat u verder gaat met de configuratiestappen. Ga als volgt te werk voor het maken van een logische partitie met synchronisatie van de mogelijkheden van het huidige configuratieprofiel: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. 2. Selecteer het beheerde systeem in het werkvenster. 3. Klik in het menu Taken op Configuratie > Logische partities maken. 4. In de lijst bij Mogelijkheid Huidige configuratie synchroniseren selecteert u Sync ingeschakeld. 5. Volg de stappen in de wizard Logische partitie maken om de logische partitie te maken. Verwante taken: “Synchronisatie van de huidige configuratie inschakelen” U kunt de synchronisatie van de huidige configuratie van een logische partitie inschakelen met de Hardware Management Console (HMC), nadat de logische partitie is gemaakt.

Synchronisatie van de huidige configuratie inschakelen U kunt de synchronisatie van de huidige configuratie van een logische partitie inschakelen met de Hardware Management Console (HMC), nadat de logische partitie is gemaakt. Voordat u overweegt om deze functie in te schakelen, zorgt u ervoor dat de HMC van versie 7, release 7.8.0 of hoger is. Om de functie voor de synchronisatie van de huidige configuratie van een logische partitie in te schakelen, na het maken van de logische partitie met de HMC, gaat u als volgt te werk: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer de logische partitie in het werkvenster. 3. Klik in het menu Taken op Eigenschappen. 4. In de lijst bij Mogelijkheid Huidige configuratie synchroniseren selecteert u Sync ingeschakeld. Als deze optie is geselecteerd, wordt het partitieprofiel altijd gesynchroniseerd met het laatst geactiveerde partitieprofiel. 5. Klik op OK.

Een Virtual Trusted Platform Module in- of uitschakelen voor een logische partitie U kunt een Virtual Trusted Platform Module (VTPM) voor een logische partitie inschakelen met behulp van de Hardware Management Console (HMC), nadat de logische partitie is gemaakt. Voor het inschakelen van een VTPM zorgt u ervoor dat een logische AIX-, Linux- of Virtual I/O Server (VIOS)-partitie de status Niet geactiveerd of Actiefheeft. Voer de volgende stappen uit om een VTPM in te schakelen voor een logische partitie: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer de logische partitie in het werkvenster. 3. Klik in het menu Taken op Eigenschappen. v Als het vakje Virtual Trusted Platform Module is geselecteerd, kan de logische partitie werken met VTPM.

132


v Als het vakje Virtual Trusted Platform Module niet is geselecteerd, kan de logische partitie niet werken met VTPM. Om een VTPM in te schakelen voor de logische partitie, selecteert u het vakje Virtual Trusted Platform Module. 4. Klik op OK. Als u een VTPM dynamisch inschakelt voor een logische partitie, worden de VTPM-functies pas actief bij de volgende keer dat de logische partitie wordt geactiveerd. Het uitschakelen van een VTPM wordt echter meteen uitgevoerd. Om een VTPM dynamisch uit te schakelen, meldt u zich aan bij de logische AIX-, Linux- of VIOS-partitie en schakelt u de Trusted Computing Services-daemon (tcsd) uit met behulp van de opdracht stopsrc. Zodra de tcsd-software is gestopt, moet het apparaat worden verwijderd uit de logische AIX-partitie, met behulp van de opdracht rmdev. Nadat het apparaat is verwijderd uit de logische AIX-partitie, opent u de HMC om het VTPM-selectievakje uit te schakelen in de partitie-eigenschappen. Hierdoor wordt het apparaat volledig verwijderd en worden alle opgeslagen gegevens voor de VTPM gewist. Verwante informatie: stopsrc (opdracht) rmdev (opdracht)

Logische partitie maken met Virtual Trusted Platform-mogelijkheid U kunt een logische AIX-partitie met Virtual Trusted Platform Module (VTPM)-mogelijkheid maken met behulp van de Hardware Management Console (HMC). HMC Versie 7.7.4 of hoger biedt bij het maken van een logische partitie een optie om er een VTPM voor in te schakelen. De HMC biedt ook een optie voor het inschakelen van een VTPM voor een actieve logische partitie.

Vereisten en aannames Zorg dat de onderstaande vereiste taken zijn voltooid en operationeel zijn voordat u begint met de configuratiestappen: 1. De HMC is is geïnstalleerd en geconfigureerd. Instructies hiervoor vindt u bij Installatie en configuratie van de HMC. 2. U hebt “Logische partities - Overzicht” op pagina 6 gelezen en begrepen. 3. U hebt de aanbevolen taken voor de planning van logische partities voltooid. Zie “Planning voor logische partities” op pagina 90 voor instructies. 4. U hebt het systeem uit de standaard-fabrieksconfiguratie verwijderd en de fysieke hardware verplaatst om een gepartitioneerde configuratie te ondersteunen. Zie “Logische partities maken op een nieuwe of niet gepartitioneerde server” op pagina 113 voor instructies. 5. U hebt gecontroleerd dat de server beschikt over logische partitie-ondersteuning voor VTPM. Zie “Controleren of de server VTPM (Virtual Trusted Platform Module) ondersteunt” op pagina 100 voor instructies. U kunt VTPM voor een logische partitie ook inschakelen nadat de logische partitie is gemaakt. Zie “Een Virtual Trusted Platform Module in- of uitschakelen voor een logische partitie” op pagina 132 voor instructies. 6. U bent aangemeld bij de HMC met een van de volgende gebruikersrollen: v Superbeheerder v Operator

Configuratiestappen Zorg ervoor dat aan alle vereisten is voldaan voordat u verder gaat met de configuratiestappen.


133

Ga als volgt te werk om een logische partitie met VTPM te maken op uw server, met behulp van de HMC: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. 2. Selecteer het beheerde systeem in het werkvenster. 3. Klik op de knop Taken en daarna op Configuratie > Logische partities maken. 4. Selecteer het vakje Toestaan dat deze partitie geschikt is voor VTPM. 5. Volg de stappen in de wizard Logische partitie maken om een logische partitie te maken die geschikt is voor VTPM en om een partitieprofiel te maken.

Instellingen van Virtual Trusted Platform Module afbeelden U kunt de uitgebreide instellingen van VTPM (Virtual Trusted Platform Module) bekijken met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Ga als volgt te werk om de uitgebreide VTPM-instellingen af te beelden: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. 2. Selecteer de server in het werkvenster. 3. Klik in het menu Taken op Eigenschappen. 4. Klik op het tabblad Geavanceerd. 5. Selecteer Virtual Trusted Platform Module in de lijst. U kunt nu de volgende VTPM-instellingen bekijken: v Maximumaantal ondersteunde VTPM-partities v Beschikbare VTPM-geschikte partities v VTPM-versie (heeft niet betrekking op de versienummering van Trusted Computing Group voor Trusted Platform Module) v Lengte van de betrouwbare systeemsleutel (in bits) v Status van de betrouwbare systeemsleutel 6. Klik op OK.

De instelling voor virtuele switchwerkstand wijzigen Bij het maken van de virtuele switch is de standaardwerkstand VEP (Virtual Ethernet Bridging). U kunt de werkstand van de virtuele switch wijzigen naar VEPA (Virtual Ethernet Port Aggregation) met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Voer de volgende stappen uit om de virtuele-switchwerkstand te wijzigen: 1. Vouw in het navigatievenster Systeembeheer uit, klik op Servers en selecteer het beheerde systeem waarop de logische partitie zich bevindt. 2. Klik in het deelvenster Taken op Configuratie > Virtuele resources > Virtueel netwerkbeheer. 3. Klik op Acties > VSwitch-werkstand. 4. Select VEPA in de lijst. 5. Klik op OK.

Synchroniseren van de virtuele-switchwerkstand Als een logische partitie van Virtual I/O Server (VIOS) zich tijdens de activering van een logische partitie in afsluitstatus bevindt, of wanneer de externe switch gedowngraded is, worden de gegevens over het VSI-profiel niet bijgewerkt in de VIOS. Als een van de logische partities van de VIOS die de virtuele switch van service voorziet of de naburig aangesloten virtuele switches zich niet in de huidige switchwerkstand bevinden, dient u de switchwerkstand te synchroniseren. U kunt de switchwerkstand synchroniseren met behulp van de Hardware Management Console (HMC).

134


Voer de volgende stappen uit om de virtuele-switchwerkstand te synchroniseren: 1. Vouw in het navigatievenster Systeembeheer uit, klik op Servers en selecteer het beheerde systeem waarop de logische partitie zich bevindt. 2. Klik in het deelvenster Taken op Configuratie > Virtuele resources > Virtueel netwerkbeheer. 3. Selecteer de virtuele switch in de lijst en klik op Acties > VSwitch sunchroniseren. 4. Klik op OK.

Aanvullende partitieprofielen maken U kunt meer dan een partitieprofiel maken voor een logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Voor elk partitieprofiel kan een andere hoeveelheid systeemresources en verschillende opstartkenmerken voor de logische partitie worden opgegeven. U kunt de kenmerken wijzigen die door een logische partitie worden gebruikt als u de logische partitie afsluit en de logische partitie opnieuw opstart met behulp van een ander partitieprofiel. Voordat u een partitieprofiel maakt, moet u ervoor zorgen dat de System Planning Tool (SPT)-uitvoer beschikbaar is. Gebruik de uitvoer van dit programma als richtlijn bij het maken van partitieprofielen op de server. Als u een partitieprofiel wilt maken waarin u Active Memory Expansion configureert voor een logische AIX-partitie, dient u een activeringscode op te geven om Active Memory Expansion in te schakelen op de server, voordat u de logische partitie activeert met dit partitieprofiel. Raadpleeg “De activeringscode voor Active Memory Expansion opgeven” op pagina 167 voor instructies. Wanneer u een partitieprofiel maakt, selecteer dan niet Alle resources in het systeem gebruiken als de volgende twee voorwaarden waar zijn: v U een partitieprofiel wilt maken waarbij alle systeemresources worden gebruikt. v U een Active Memory Expansion voor dat partitieprofiel wilt configureren. Wijs, in plaats daarvan, handmatig alle resources in het systeem toe aan het partitieprofiel. Terwijl u dit doet, kunt u ook de Active Memory Expansion-factor configureren. Om een partitieprofiel te maken met de HMC voert u de volgende stappen uit: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer en Servers en klik vervolgens op de naam van het beheerde systeem. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie waarvoor u het partitieprofiel wilt maken, klik op de knop Taken en kies Configuratie > Profielen beheren. 3. Klik op Acties > Nieuw. 4. Volg de stappen in de wizard Partitieprofiel maken om het partitieprofiel te maken. Als u ten minste één virtuele glasvezeladapter hebt gemaakt, voert u de volgende stappen uit om de logische partitie aan te sluiten op het eigen geheugen: 1. Activeer de logische partitie. Wanneer u de logische partitie activeert, wijst de HMC een paar van WWPN's (worldwide port names) toe aan de virtuele glasvezeladapter. Zie “Een logische partitie activeren” op pagina 178 voor instructies. 2. Start opnieuw de Virtual I/O Server (die zorgt voor de verbinding met een fysieke glasvezeladapter), of voer de opdracht syscfg uit. Dit stelt de Virtual I/O Server in staat de WWPN's te herkennen van de virtuele glasvezeladapter op de logische clientpartitie. Instructies hiertoe vindt u bij “Logische Virtual I/O Server-partities opnieuw starten met behulp van de HMC” op pagina 191. 3. Wijs de virtuele glasvezeladapter op de logische clientpartitie toe aan een fysieke poort van een fysieke glasvezeladapter. Zie “Virtuele glasvezelkanalen wijzigen voor een Virtual I/O Server, met behulp van de HMC” op pagina 223 voor instructies. Verwante onderwerpen:


135

“System Planning Tool” op pagina 92 Met de System Planning Tool (SPT) kunt u een beheerd systeem ontwerpen dat een opgegeven werkbelastingset kan ondersteunen.

Een systeemprofiel maken U kunt een systeemprofiel maken met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Een systeemprofiel is een geordende lijst van partitieprofielen. Wanneer u een systeemprofiel activeert, probeert het beheerde systeem de partitieprofielen in het systeemprofiel te activeren in de volgorde waarin de partitieprofielen worden weergegeven. Met behulp van systeemprofielen kunt u ook partitieprofielen controleren om te voorkomen dat u de resources op het beheerde systeem overbelast. Beperking: U kunt geen systeemprofielen maken waarin logische partities voorkomen die gebruikmaken gemeenschappelijk geheugen. Om een systeemprofiel te maken met de HMC voert u de volgende stappen uit: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. 2. Selecteer het beheerde systeem in het werkvenster, klik op de knop Taken en kies Configuratie > Systeemprofielen beheren. 3. Klik op Acties > Nieuw. 4. Voer bij Naam systeemprofiel de naam van het nieuwe systeemprofiel in. 5. Voor elk partitieprofiel dat u wilt toevoegen aan het systeemprofiel opent u de logische partitie waarvan het partitieprofiel deel uitmaakt, selecteert u het partitieprofiel en klikt u op Toevoegen. 6. Klik op OK.

Een logische partitie met AIX definiëren die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van IBM i U kunt een logische partitie op AIX maken die gebruikmaakt van de virtuele I/O-resources van IBM i op servers die door een Hardware Management Console (HMC) worden beheerd. Hiermee kunt u het gebruik van de fysieke hardware maximaliseren en de backupprocedure voor uw beheerde systeem vereenvoudigen. Als u dit wilt instellen, moet u virtuele SCSI-adapters maken die de logische partitie met AIX verbinden met de IBM i. Vervolgens kunt u instellen dat IBM i schijfresources beschikbaar moet stellen voor de logische partitie met AIX via de virtuele SCSI- verbinding. U kunt ook een virtuele seriële verbinding maken tussen de logische partitie met IBM i en de logische partitie met AIX. Via een virtuele seriële verbinding kunt u verbinding maken met de AIX logische partitie van de IBM i logische partitie. U kunt ook een logische partitie met Virtual I/O Server maken en de logische partitie met AIX configureren om de virtuele SCSI- en virtuele Ethernet-resources van de logische partitie met Virtual I/O Server te gebruiken. Het kan zijn dat u een PowerVM Editions-activeringscode moet opgeven om een logische partitie met Virtual I/O Server op uw server te maken. Als u een logische partitie met AIX die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van IBM i wilt maken met de HMC, doet u het volgende in de HMC: 1. Open in het navigatievenster Systeembeheer en klik op Servers. 2. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en kies Configuratie > Logische partitie maken. 3. Volg de stappen in de wizard Logische partitie maken om een logische partitie en een partitieprofiel te maken. 4. Maak een netwerkserverbeschrijving (NWSD) en opslagruimte voor de netwerkserver. Zie “Een netwerkserverbeschrijving en opslagruimte voor netwerkservers maken voor een logische partitie met AIX” op pagina 137 voor instructies.

136


5. Stel de console in voor de AIX-partitie. Zie “Een virtuele console koppelen aan een logische AIX-partitie” op pagina 139 voor instructies. 6. Start de NWSD. Zie “De netwerkserverbeschrijving starten voor een logische partitie met AIX” op pagina 140 voor instructies. 7. Installeer het besturingssysteem AIX op de nieuwe logische partitie. Instructies hiervoor vindt u bij Installeren van AIX. Verwante informatie: Virtual I/O Server Een netwerkserverbeschrijving en opslagruimte voor netwerkservers maken voor een logische partitie met AIX: Een netwerkserverbeschrijving (NWSD) is een IBM i-object waarmee de opslagresources worden beschreven die worden gebruikt door een geïntegreerde gebruiksomgeving. Een NWSD kan worden gekoppeld aan een of meer opslagruimten voor de netwerkserver. Maak een NWSD om opslag toe te wijzen aan een logische partitie met AIX die gebruikmaakt van IBM i-resources. Ga als volgt te werk om een NWSD en een opslagruimte voor de netwerkserver te maken voor een logische partitie met AIX die gebruikmaakt van IBM i-resources: 1. Stel de correcte resourcenaam van de SCSI-server vast. v Als er slechts één SCSI-serveradapter correspondeert met een bepaalde logische clientpartitie en de logische partitie en sleuf op afstand van de adapter correct zijn geconfigureerd, kunt u *AUTO opgeven als RSRCNAME in de NWSD. v Anders moet u de feitelijke resourcenaam vaststellen. Typ op een IBM i-opdrachtregel WRKHDWRSC *CMN en zoek een controllerresource van type 290B en een geconvergeerde locatiecode die correspondeert met de SCSI-serveradapter in de Hardware Management Console (HMC). Deze resourcenaam wordt later gebruikt om de SCSI-serverresource op te geven. 2. Typ op een IBM i-opdrachtregel voor de logische partitie die gemeenschappelijk gebruik maakt van resources, de opdracht CRTNWSD en druk op F4 voor de aanwijzingen. 3. Geef de volgende informatie op: De standaardwaarden of de voorgestelde waarden voor parameter staan tussen haakjes. Deze instellingen gelden alleen voor logische partities. Als het primaire bestandssysteem (/) na de installatie niet is geïnstalleerd in de eerste partitie van de eerste schijf, moet u een hoofdmapparameter instellen. v NWSD (Geef een naam voor de NWSD op) v RSRCNAME (*AUTO of de naam van de SCSI-serverresource v TYPE(*GUEST) v ONLINE (*NO of *YES) v PARTITION (’Geef de naam op van de logische partitie met AIX’) Als alternatief voor de parameter PARTITION, kunt u ook een nummer voor de logische partitie opgeven door PTNNBR(geheel getal) te typen, waarbij geheel getal het nummer is van deze logische partitie. v CODEPAGE (437) v TCPPORTCFG (*NONE) v RSTDDEVRSC (for virtuele CD- en bandapparaten) (*NONE) v SYNCTIME (*TYPE) v IPLSRC (*NWSSTG) – U kunt een kernel opslaan in een schijfpartitie van een virtuele schijf (een netwerkserveropslagruimte (NWSSTG)). Met de parameter IPLSRC (*NWSSTG) kunt u opgeven dat


137

de logische partitie in AIX wordt gestart vanuit een schijfpartitie op de virtuele schijf. De schijfpartitie op de virtuele schijf moet geformatteerd zijn als PReP Boot (type 0x41) en moet opstartbaar zijn. – Om een NWSD te starten met een kernel van een stroombestand, stelt u de parameter IPLSRC in op *STMF en stelt u de parameter IPLSTMF zo in dat deze verwijst naar de kernel. U moet toegang hebben tot het bestand en het pad dat leidt naar het bestand om de opdracht voor online zetten te kunnen gebruiken. Deze waarde laadt alleen de kernel. Als de kernel actief is, gaat deze op zoek naar een primair bestandssysteem. Bij een eerste installatie kan het primaire bestandssysteem een RAM-schijf zijn die fysiek gekoppeld is aan de kernel. v IPLSTMF (*NONE) v IPLPARM (*NONE) v PWRCTL (*YES) – Als u PWRCTL (*YES) invoert, moet u de volgende stappen uitvoeren: a. Zorg dat de serveradapter in de logische IBM i-partitie de logische partitie op afstand en de sleuf op afstand in de configuratiegegevens bevat. b. Zorg dat de logische clientpartitie de logische IBM i-partitie in het profiel beschouwt als de logische partitie met de stroomvoorziening. c. Voor u de NWSD activeert, moet u het profiel van de logische clientpartitie op de server opslaan door de logische partitie te activeren met de HMC, zelfs als het besturingssysteem van de client niet correct start, vanwege het ontbreken van virtuele apparatuur. – Als u PWRCTL(*NO) opgeeft, zijn de virtuele apparaten beschikbaar voor de logische partitie. U moet de logische partitie afsluiten en opnieuw opstarten met de HMC. 4. Als u gebruikmaakt van System i Navigator, definieer dan de opslagruimte voor de netwerkserver met behulp van System i Navigator. a. Klik op Mijn verbindingen > uw server > Netwerk > Windows-beheer. b. Klik met de rechtermuisknop op Schijfstations en kies Nieuwe schijf. c. Geef in het veld Naam schijfstation de naam op die u voor het schijfstation wilt gebruiken. d. Geef in het veld Beschrijving een betekenisvolle naam op voor het schijfstation. e. Geef in het veld Capaciteit de grootte op van het nieuwe schijfstation (in megabytes). f. Klik op OK. g. Ga verder met stap 6. 5. Als u gebruikmaakt van een tekstinterface, gebruik deze dan als volgt voor het maken van de opslagruimte voor de netwerkserver: a. Typ op een IBM i-opdrachtregel de opdracht CRTNWSSTG en druk op F4. Het scherm NWSopslagruimte maken (CRTNWSSTG) wordt afgebeeld. b. Geef in het veld Opslagruimte netwerkserver de naam op voor de opslagruimte voor de netwerkserver. c. Geef in het veld Grootte de grootte (in megabytes) op voor de nieuwe opslagruimte. d. Geef in het veld voor de tekstbeschrijving een betekenisvolle beschrijving op voor de opslagruimte. e. Druk op Enter. f. Ga verder met stap 7 op pagina 139. 6. Als u gebruikmaakt van System i Navigator, koppel dan de opslagruimte voor de netwerkserver met behulp van System i Navigator. a. Klik op Mijn verbindingen > uw server > Netwerk > Windows-beheer. b. Klik op Schijfstations, klik met de rechtermuisknop op een beschikbare opslagruimte voor de netwerkserver en kies Link toevoegen. c. Selecteer de server waaraan u de opslagruimte voor de netwerkserver wilt koppelen. d. Selecteer het linkvolgnummer dat u wilt gebruiken.

138


e. Selecteer een van de beschikbare gegevenstoegangstypen. f. Klik op OK. De procedure is hiermee voltooid. Voer stap 7 niet uit. 7. Als u gebruikmaakt van een tekstinterface, gebruik deze dan als volgt voor het koppelen van de opslagruimte voor de netwerkserver: a. Typ op een IBM i-opdrachtregel de opdracht ADDNWSSTGL en druk op F4. Het scherm Koppeling opslag server toevoegen (ADDNWSSTGL) wordt afgebeeld. b. Geef in het veld Beschrijving netwerkserver de naam op van de netwerkserverbeschrijving (NWSD). c. Geef in het veld Dynamische koppeling voor opslag de waarde *YES op, om de opslagruimte voor de netwerkserver dynamisch beschikbaar te stellen aan de partitie (dus beschikbaar stellen zonder de logische AIX-partitie opnieuw te starten). d. Geef in het veld Stationvolgnummer het volgnummer van de koppeling op dat u wilt gebruiken. e. Druk op Enter. Een virtuele console koppelen aan een logische AIX-partitie: U kunt verbinding maken met de virtuele console voor een logische partitie met AIX, om het besturingssysteem te installeren of voor toegang tot de opdrachtregelinterface voor de logische partitie met AIX. Om de virtuele console voor AIX te kunnen gebruiken, moet u beschikken over de volgende machtigingen: v Paneel op afstand v Systeempartities - Beheerder De virtuele console levert de consolefunctie voor een AIX-server. Deze wordt primair gebruikt tijdens de eerste installatie van het besturingssysteem. De virtuele console kan ook worden gebruikt om serverfouten te bekijken of om de communicatie met het LAN te herstellen. Deze consoleverbinding wordt gebruikt voordat TCP/IP wordt geconfigureerd. Elke Telnet-client kan worden gebruikt als AIX-console. Meerdere Telnet-clients kunnen de toegang tot dezelfde virtuele console delen. Om een verbinding te maken met een console maakt u met Telnet een verbinding met poort 2301 van de logische partitie die resources beschikbaar stelt voor gemeenschappelijk gebruik. TCP/IP moet geconfigureerd en actief zijn op tenminste één logische partitie in IBM i. Voer een van de volgende procedures uit: v Als u gebruikmaakt van IBM Personal Communications, kunt u de verbinding met een virtuele console tot stand brengen met IBM Personal Communications. 1. Klik op Start > IBM Personal Communications > Start or Configure Session. 2. Kies in het venster Customize Communication (Communicatie aanpassen) ASCII als hosttype en kies Link Parameters (Verbindingsparameters). 3. Geef in het venster Telnet ASCII de hostnaam of het IP-adres en poortnummer 2301 op voor de logische partitie die de resources deelt. Klik op OK. 4. Als u niet werkt met een Integrated xSeries-server, gaat u verder met de volgende stap. Als u werkt met zowel logische AIX-partities als Integrated xSeries Server-consoles, selecteert u IBM i Guest Partition Consoles in het venster IBM i Virtual Consoles. 5. Selecteer in het venster IBM i Guest Partition Consoles de logische partitie waarmee u een verbinding wilt maken als console. 6. Voer het IBM i-servicetools-ID en het wachtwoord in om een verbinding te maken met de logische partitie in AIX. v Als u Telnet gebruikt, maakt u verbinding met de virtuele console met behulp van Telnet vanaf een MS-DOS-prompt. Logische partitionering

139

1. Voer op de MS-DOS-opdrachtregel de Telnet-opdracht in om verbinding te maken met de server en poort 2301 (telnet xxxxxx 2301). 2. Als u niet werkt met een Integrated xSeries-server, gaat u verder met de volgende stap. Als u werkt met zowel logische AIX-partities als Integrated xSeries Server-consoles, selecteert u IBM i Guest Partition Consoles in het venster IBM i Virtual Consoles. 3. Selecteer in het venster IBM i Guest Partition Consoles de logische partitie waarmee u een verbinding wilt maken als console. 4. Voer het IBM i-servicetools-ID en het wachtwoord in om een verbinding te maken met de logische partitie in AIX. De netwerkserverbeschrijving starten voor een logische partitie met AIX: U kunt de netwerkserverbeschrijving (NWSD) starten voor een logische AIX-partitie die gebruikmaakt van IBM i-resources om de resources die in de NWSD zijn gedefinieerd beschikbaar te maken voor de logische AIX-partitie. Als u de netwerkserverbeschrijving (NWSD) voor een AIX logische partitie wilt starten (online zetten) gaat u als volgt te werk: 1. Als gebruikmaakt van System i Navigator start u de nieuwe NWSD metSystem i Navigator.? a. Klik op Netwerk > Windows-beheer > Integrated xSeries Servers b. Klik met de rechtermuisknop op de naam van de netwerkserverbeschrijving (NWSD) die u wilt starten. c. Klik op Starten. 2. Als u de tekstinterface gebruikt, start u de netwerkserverbeschrijving (NWSD) met de tekstinterface: a. Typ WRKCFGSTS *NWS en druk op Enter. b. Typ 1 naast de NWSD die u wilt starten en druk op Enter.

Een logische partitie met IBM i definiëren die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van IBM i U kunt een logische partitie op IBM i maken die gebruikmaakt van de virtuele I/O-resources van IBM i op servers die door een Hardware Management Console (HMC) worden beheerd. Hiermee kunt u het gebruik van de fysieke hardware maximaliseren en de backupprocedure voor uw beheerde systeem vereenvoudigen. Om een logische partitie met IBM i die IBM i virtuele I/O-resources gebruikt in te stellen, configureert u de volgende items: v Maak u een virtuele server-SCSI-adapter voor de logische partitie met IBM i die de virtuele SCSIschijfresources verstrekt en maak een virtuele client-SCSI-adapter voor het IBM i-systeem dat virtuele SCSI-schijfresources gebruikt. Vervolgens kunt u instellen dat de logische partitie met IBM i met de virtuele server-SCSI-adapter via de virtuele SCSI-verbinding schijfresources beschikbaar moet stellen aan de logische partitie met IBM i met de virtuele client-SCSI-adapter. v U kunt een virtuele seriële verbinding maken tussen de logische partitie met IBM i die de virtuele resources verstrekt en de logische partitie met IBM i die de virtuele resources gebruikt. Via een virtuele seriële verbinding kunt u verbinding maken met de logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van de virtuele resources van de logische partitie met IBM i die de virtuele resources verstrekt. v Als u virtueel Ethernet wilt gebruiken, maakt u twee virtuele Ethernet-adapters op de logische partitie met IBM i die de virtuele I/O-resources gebruikt. Beide virtuele Ethernet-adapters moeten zo worden ingesteld dat ze een verbinding maken met een virtuele Ethernet-adapter op de logische partitie met IBM i die de virtuele I/O-resources levert. Met andere woorden: alle drie de virtuele Ethernet-adapters moeten ingesteld zijn op hetzelfde virtuele LAN-ID. Beide logische partities moeten gebruikmaken van IBM i 6.1.1 of hoger.

140


U kunt ook een logische partitie met Virtual I/O Server maken en de logische partitie met IBM i configureren om de virtuele SCSI- en virtuele Ethernet-resources van de logische partitie met Virtual I/O Server te gebruiken. Het kan zijn dat u een PowerVM Editions-activeringscode moet opgeven om een logische partitie met Virtual I/O Server op uw server te maken. Als u een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van IBM i wilt maken met de HMC, doet u het volgende in de HMC: 1. Maak een virtuele server-SCSI-adapter op de logische partitie met IBM i die de virtuele I/O-resources levert aan de nieuwe logische partitie met IBM i (als er nog geen virtuele server-SCSI-adapter beschikbaar is). Voer de volgende stappen uit om de virtuele server-SCSI-adapter te maken: a. Open in het navigatievenster Systeembeheer, Servers en klik op het beheerde systeem waarop de logische partitie met IBM i staat. b. Selecteer de logische partitie met IBM i die de virtuele I/O-resources levert voor de nieuwe logische partitie met IBM i, klik op de knop Taken en kies Dynamische partitionering > Virtuele adapters. c. Klik op Acties en kies Maken > SCSI-adapter. d. Selecteer onder Type adapter Server en klik op OK. e. Klik op OK. Maak ook een virtuele server-SCSI-adapter in het partitieprofiel van de logische partitie met IBM i die de virtuele I/O-resources levert, zodat de virtuele server-SCSI-adapter blijft bestaan nadat u de logische partitie met IBM i opnieuw hebt gestart. Als u de virtuele server-SCSIadapter in het partitieprofiel maakt, geeft u voor betere prestaties de logische partitie en de sleuf van de virtuele client-SCSI-adapter aan. Raadpleeg voor meer informatie “Eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen” op pagina 192. 2. Open in het navigatievenster Systeembeheer en klik op Servers. 3. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en kies Configuratie > Logische partitie maken. 4. Volg de stappen in de wizard Logische partitie maken om een logische partitie en een partitieprofiel te maken voor de logische partitie met IBM i die de virtuele I/O-resources van IBM i gebruikt. Houd bij het gebruik van de wizard Logische partitie maken rekening met de volgende punten: v In de stap waarin u virtuele adapters maakt, maakt u een virtuele client-SCSI-adapter voor de nieuwe logische partitie en geeft u op dat dit een vereiste adapter is. Als u virtueel Ethernet op de nieuwe logische partitie wilt gebruiken, maakt u ook twee virtuele Ethernet-adapters op de nieuwe logische partitie. Beide virtuele Ethernet-adapters op de logische partitie met IBM i die virtuele I/O-resources gebruikt, moeten zo worden ingesteld dat ze een verbinding maken met een virtuele Ethernet-adapter op de logische partitie met IBM i die de virtuele I/O-resources levert. Met andere woorden: alle drie de virtuele Ethernet-adapters moeten ingesteld zijn op hetzelfde virtuele LANID. v Bij de stap waarin u het laadbronapparaat voor de nieuwe logische partitie selecteert, selecteert u Virtuele adapter in het veld Adaptertype en kiest u de virtuele client-SCSI-adapter die u voor de nieuwe logische partitie hebt gemaakt. v Bij de stap waarin u het alternatieve opstartapparaat voor de nieuwe logische partitie kiest, kunt u dezelfde virtuele client-SCSI-adapter kiezen die de laadbronapparaat gebruikt als u een virtueel bandapparaat of een virtuele optische schijf wilt gebruiken als alternatief opstartapparaat. 5. Maak een netwerkserverbeschrijving (NWSD) en een opslagruimte voor netwerkservers op de logische partitie met IBM i die resources verstrekt aan de andere logische partitie met IBM i. Raadpleeg voor meer informatie “Een netwerkserverbeschrijving en opslagruimte voor netwerkservers maken voor een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van IBM i-resources” op pagina 142. 6. Maak een verbinding met de console voor de logische partitie met IBM i die de virtuele I/O-resources gebruikt. Raadpleeg voor meer informatie “De virtuele console verbinden voor een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van IBM i” op pagina 144. 7. Start de NWSD. Raadpleeg voor meer informatie “De netwerkserverbeschrijving starten voor een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van IBM i” op pagina 145. Logische partitionering

141

8. Installeer het besturingssysteem IBM i op de nieuwe logische partitie. Voor de installatieprocedures raadpleegt u Installing IBM i en verwante software installeren op een nieuw systeem of nieuwe logische partitie. Verwante informatie: Virtual I/O Server Een netwerkserverbeschrijving en opslagruimte voor netwerkservers maken voor een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van IBM i-resources: Een netwerkserverbeschrijving (NWSD) is een IBM i-object waarmee de opslagresources worden beschreven die worden gebruikt door een geïntegreerde gebruiksomgeving. Een NWSD kan worden gekoppeld aan een of meer opslagruimten voor de netwerkserver. Maak een NWSD om opslag toe te wijzen aan een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt virtuele resources van IBM i. Wanneer u meerdere NWSD's toewijst aan een logische partitie met IBM i die IBM i virtuele I/O-resources gebruikt, moet u ervoor zorgen dat maar één van deze NWSD's is ingesteld voor het leveren van virtuele optische schijfresources. Beperk de optische apparaten op alle overige NWSD's door RSTDDEVRSC(*ALLOPT) toe te voegen aan de parameter CRTNWSD voor die NWSD's. Ga als volgt te werk om een NWSD en een opslagruimte voor de netwerkserver te maken voor een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van IBM i-resources: 1. Stel de correcte resourcenaam van de SCSI-server vast. v Als er slechts één SCSI-serveradapter correspondeert met een bepaalde logische clientpartitie en de logische partitie en sleuf op afstand van de adapter correct zijn geconfigureerd, kunt u *AUTO opgeven als RSRCNAME in de NWSD. v Anders moet u de feitelijke resourcenaam vaststellen. Typ op een IBM i-opdrachtregel op de logische partitie met IBM i die virtuele resources verstrekt de opdracht WRKHDWRSC *CMN en zoek een controllerresource van type 290B en een geconvergeerde locatiecode die correspondeert met de SCSI-serveradapter in de Hardware Management Console (HMC). Deze resourcenaam wordt later gebruikt om de SCSI-serverresource op te geven. 2. Typ op een IBM i-opdrachtregel op de logische partitie die de resources levert CRTNWSD om een netwerkserverbeschrijving te maken en drukt op F4 voor aanwijzingen. 3. Geef de volgende informatie op: De standaardwaarden of de voorgestelde waarden voor parameter staan tussen haakjes. Deze instellingen gelden alleen voor logische partities. Als het primaire bestandssysteem (/) na de installatie niet is geïnstalleerd in de eerste partitie van de eerste schijf, moet u een hoofdmapparameter instellen. v v v v v

NWSD (Geef een naam voor de NWSD op) RSRCNAME (*AUTO of de naam van de SCSI-serverresource) TYPE(*GUEST *OPSYS) ONLINE (*NO of *YES) PARTITION (’Geef de naam op van de logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van IBM i-resources’)

Als alternatief voor de parameter PARTITION, kunt u ook een nummer voor de logische partitie opgeven door PTNNBR(geheel getal) te typen, waarbij geheel getal het nummer is van deze logische partitie. v CODEPAGE (437) v TCPPORTCFG (*NONE) v RSTDDEVRSC (voor virtuele CD- en bandstations) (*NONE voor de NWSD die de virtuele optische schijfresources moet leveren, *ALLOPT voor alle overige NWSD’s) v SYNCTIME (*TYPE) v IPLSRC (*NWSSTG)

142


– U kunt een kernel opslaan in een schijfpartitie van een virtuele schijf (een netwerkserveropslagruimte (NWSSTG)). Met de parameter IPLSRC (*NWSSTG) kunt u opgeven dat de logische partitie in IBM i wordt gestart vanuit een schijfpartitie op de virtuele schijf. De schijfpartitie op de virtuele schijf moet geformatteerd zijn als PReP Boot (type 0x41) en moet opstartbaar zijn. – Om een NWSD te starten met een laadbron van een stroombestand, stelt u de parameter IPLSRC in op *STMF en stelt u de parameter IPLSTMF zo in dat deze verwijst naar de laadbron. U moet toegang hebben tot het bestand en het pad dat leidt naar het bestand om de opdracht voor online zetten te kunnen gebruiken. v IPLSTMF (*NONE) v IPLPARM (*NONE) v PWRCTL (*YES) – Als u PWRCTL (*YES) invoert, moet u de volgende stappen uitvoeren: a. Zorg dat voor de serveradapter van de logische IBM i-partitie die de virtuele resources verstrekt, de logische partitie op afstand en de sleuf op afstand in de configuratiegegevens is opgegeven. b. Zorg dat in het profiel voor de logische clientpartitie de logische IBM i-partitie die de virtuele resources verstrekt, is aangegeven als de partitie met de stroomvoorziening. c. Voor u de NWSD activeert, moet u controleren of het partitieprofiel voor de logische IBM ipartitie die de virtuele I/O-resources van IBM i gebruikt, is opgeslagen. Dit doet u door de partitie te activeren met de HMC, zelfs als de logische partitie niet correct start door het ontbreken van virtuele apparatuur. – Als u PWRCTL(*NO) opgeeft, zijn de virtuele apparaten beschikbaar voor de logische partitie. U moet de logische partitie afsluiten en opnieuw opstarten met de HMC. 4. Maak opslagruimte op de netwerkserver met de gewenste interface. Interface

Acties

System i Navigator

1. Klik op Mijn verbindingen > uw server > Netwerk > Windows-beheer. 2. Klik met de rechtermuisknop op Schijfstations en kies Nieuwe schijf. 3. Geef in het veld Naam schijfstation de naam op die u voor het schijfstation wilt gebruiken. 4. Geef in het veld Beschrijving een betekenisvolle naam op voor het schijfstation. 5. Geef in het veld Capaciteit de grootte op van het nieuwe schijfstation (in megabytes). 6. Klik op OK.

IBM i-tekstinterface

1. Typ, op een IBM i-opdrachtregel op de logische partitie met IBM i die de virtuele I/O-resources verstrekt, de opdracht CRTNWSSTG en druk op F4. Het scherm NWS-opslagruimte maken (CRTNWSSTG) wordt afgebeeld. 2. Geef in het veld Opslagruimte netwerkserver de naam op voor de opslagruimte voor de netwerkserver. 3. Geef in het veld Grootte de grootte (in megabytes) op voor de nieuwe opslagruimte. 4. Geef in het veld Indeling de waarde *OPEN op. 5. Geef in het veld voor de tekstbeschrijving een betekenisvolle beschrijving op voor de opslagruimte. 6. Druk op Enter. Logische partitionering

143

5. Maak een lijst van de opslagruimten voor de netwerkserver op de logische partitie met behulp van de opdracht Werken met opslagruimten op de netwerkserver. 6. Als u gebruikmaakt van System i Navigator, koppel dan de opslagruimte voor de netwerkserver met behulp van System i Navigator. Interface

Acties

System i Navigator

1. Klik op Mijn verbindingen > uw server > Netwerk > Windows-beheer. 2. Klik op Schijfstations, klik met de rechtermuisknop op een beschikbare opslagruimte voor de netwerkserver en kies Koppeling toevoegen. 3. Selecteer de server waaraan u de opslagruimte voor de netwerkserver wilt koppelen. 4. Selecteer het linkvolgnummer dat u wilt gebruiken. 5. Selecteer een van de beschikbare gegevenstoegangstypen. 6. Klik op OK.


1. Typ op een IBM i-opdrachtregel op de logische partitie met IBM i die de virtuele I/O-resources verstrekt de opdracht ADDNWSSTGL en druk op F4. Het scherm Koppeling opslag server toevoegen (ADDNWSSTGL) wordt afgebeeld. 2. Geef in het veld Beschrijving netwerkserver de naam op van de netwerkserverbeschrijving (NWSD). 3. Geef in het veld Dynamische koppeling voor opslag de waarde *YES op om de opslagruimte voor de netwerkserver dynamisch beschikbaar te stellen aan de logische IBM i-partitie die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van IBM i (dus beschikbaar stellen zonder de logische IBM i-partitie opnieuw op te starten). 4. Geef in het veld Stationvolgnummer het volgnummer van de link op dat u wilt gebruiken. 5. Druk op Enter.

De virtuele console verbinden voor een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van virtuele I/Oresources van IBM i: U kunt een verbinding maken met de virtuele console voor een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van IBM i zodat u het besturingssysteem kunt installeren of de opdrachtregelinterface kunt openen voor de logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van de virtuele I/O-resources van IBM i. De virtuele console verstrekt de consolefunctie voor een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van IBM i. Deze wordt primair gebruikt tijdens de eerste installatie van het besturingssysteem. De virtuele console kan ook worden gebruikt om serverfouten te bekijken of om de communicatie met het LAN te herstellen. Deze consoleverbinding wordt gebruikt voordat TCP/IP wordt geconfigureerd. 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer en Servers en klik op de server waarop zich de logische partitie met IBM i bevindt die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van IBM i.

144


2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van de virtuele I/Oresources van IBM i, klik op de knop Taken en kies Consolevenster > Vast toegewezen 5250-console openen.. De netwerkserverbeschrijving starten voor een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van IBM i: U kunt de netwerkserverbeschrijving (NWSD) starten voor een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van IBM i-resources om de resources die in de NWSD zijn gedefinieerd beschikbaar te maken voor de logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van IBM i-resources. Als u de netwerkserverbeschrijving (NWSD) wilt starten (online zetten) voor een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van IBM i-resources, gaat u als volgt te werk: 1. Als gebruikmaakt van System i Navigator start u de nieuwe NWSD metSystem i Navigator.? a. Klik op Netwerk > Windows-beheer > Integrated xSeries Servers b. Klik met de rechtermuisknop op de naam van de netwerkserverbeschrijving (NWSD) die u wilt starten. c. Klik op Starten. 2. Als u de tekstinterface gebruikt, start u de netwerkserverbeschrijving (NWSD) met de tekstinterface: a. Typ WRKCFGSTS *NWS en druk op Enter. b. Typ 1 naast de NWSD die u wilt starten en druk op Enter.

Een logische partitie met Linux definiëren die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van IBM i U kunt een logische partitie op Linux maken die gebruikmaakt van de virtuele I/O-resources van IBM i op servers die door een Hardware Management Console (HMC) worden beheerd. Hiermee kunt u het gebruik van de fysieke hardware maximaliseren en de backupprocedure voor uw beheerde systeem vereenvoudigen. Als u dit wilt instellen, moet u virtuele SCSI-adapters maken die de logische partities met elkaar verbinden. Vervolgens kunt u instellen dat de logische partitie met IBM i via de virtuele SCSI-verbinding schijfresources beschikbaar moet stellen aan de logische partitie met Linux. U kunt ook een virtuele seriële verbinding maken tussen de logische partitie met IBM i en de logische partitie met Linux. Via een virtuele seriële verbinding kunt u verbinding maken met de Linux logische partitie vanuit de IBM i logische partitie. U kunt ook een logische partitie met Virtual I/O Server maken en de logische partitie met Linux configureren om de virtuele SCSI- en virtuele Ethernet-resources van de logische partitie met Virtual I/O Server te gebruiken. Het kan zijn dat u een PowerVM Editions-activeringscode moet opgeven om een logische partitie met Virtual I/O Server op uw server te maken. Ga als volgt te werk als u een logische partitie met Linux die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van IBM i wilt maken met de HMC: 1. Open in het navigatievenster Systeembeheer en klik op Servers. 2. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en kies Configuratie > Logische partitie maken. 3. Volg de stappen in de wizard Logische partitie maken om een logische partitie en een partitieprofiel te maken. Wanneer u wordt gevraagd of u virtuele adapters wilt maken, maakt u een virtuele clientSCSI-adapter voor de nieuwe logische partitie. 4. Maak een netwerkserverbeschrijving (NWSD) en opslagruimte voor de netwerkserver. Zie “Een netwerkserverbeschrijving en opslagruimte voor netwerkservers maken voor een logische partitie met Linux” op pagina 146 voor instructies.


145

5. Stel de console in voor de logische Linux-partitie. Zie “Een virtuele console koppelen aan een logische Linux-partitie” op pagina 148 voor instructies. 6. Start de NWSD. Zie “De netwerkserverbeschrijving starten voor een logische partitie met Linux” op pagina 149 voor instructies. 7. Installeer het besturingssysteem Linux op de nieuwe logische partitie. Instructies hiervoor vindt u bij Installeren van LinuxInstalleren van Linux. Verwante informatie: Virtual I/O Server Een netwerkserverbeschrijving en opslagruimte voor netwerkservers maken voor een logische partitie met Linux: Een netwerkserverbeschrijving (NWSD) is een IBM i-object waarmee de opslagresources worden beschreven die worden gebruikt door een geïntegreerde gebruiksomgeving. Een NWSD kan worden gekoppeld aan een of meer opslagruimten voor de netwerkserver. Maak een NWSD om opslag toe te wijzen aan een logische partitie met Linux die gebruikmaakt van IBM i-resources. Ga als volgt te werk om een NWSD en een opslagruimte voor de netwerkserver te maken voor een logische partitie met Linux die gebruikmaakt van IBM i-resources: 1. Stel de correcte resourcenaam van de SCSI-server vast. v Als er slechts één SCSI-serveradapter correspondeert met een bepaalde logische clientpartitie en de logische partitie en sleuf op afstand van de adapter correct zijn geconfigureerd, kunt u *AUTO opgeven als RSRCNAME in de NWSD. v Anders moet u de feitelijke resourcenaam vaststellen. Typ op een IBM i-opdrachtregel WRKHDWRSC *CMN en zoek een controllerresource van type 290B en een geconvergeerde locatiecode die correspondeert met de SCSI-serveradapter in de Hardware Management Console (HMC). Deze resourcenaam wordt later gebruikt om de SCSI-serverresource op te geven. 2. Typ op een IBM i-opdrachtregel voor de logische partitie die gemeenschappelijk gebruik maakt van resources, de opdracht CRTNWSD en druk op F4 voor de aanwijzingen. 3. Geef de volgende informatie op. De standaardwaarden of de voorgestelde waarden voor parameter staan tussen haakjes. Deze instellingen gelden alleen voor logische partities. Als het primaire bestandssysteem (/) na de installatie niet is geïnstalleerd in de eerste partitie van de eerste schijf, moet u een hoofdmapparameter instellen. v NWSD (Geef een naam voor de NWSD op) v RSRCNAME (*AUTO of de naam van de SCSI-serverresource v TYPE(*GUEST) v ONLINE (*NO of *YES) v PARTITION (’Geef de naam op van de logische partitie met Linux’) Als alternatief voor de parameter PARTITION, kunt u ook een nummer voor de logische partitie opgeven door PTNNBR(geheel getal) te typen, waarbij geheel getal het nummer is van deze logische partitie. v CODEPAGE (437) v TCPPORTCFG (*NONE) v RSTDDEVRSC (for virtuele CD- en bandapparaten) (*NONE) v SYNCTIME (*TYPE) v IPLSRC (*NWSSTG) – U kunt een kernel opslaan in een schijfpartitie van een virtuele schijf (een netwerkserveropslagruimte (NWSSTG)). Met de parameter IPLSRC (*NWSSTG) kunt u opgeven dat de logische partitie in Linux wordt gestart vanuit een schijfpartitie op de virtuele schijf. De schijfpartitie op de virtuele schijf moet geformatteerd zijn als PReP Boot (type 0x41) en moet

146


opstartbaar zijn. U kunt een schijfpartitie formatteren als PReP Boot met de opdracht Linux fdisk en d optie -t. U kunt opgeven dat de schijfpartitie opstartbaar is door de opdracht fdisk te gebruiken met de optie -a. – Om een NWSD te starten met een kernel van een stroombestand, stelt u de parameter IPLSRC in op *STMF en stelt u de parameter IPLSTMF zo in dat deze verwijst naar de kernel. U moet toegang hebben tot het bestand en het pad dat leidt naar het bestand om de opdracht voor online zetten te kunnen gebruiken. Deze waarde laadt alleen de kernel. Als de kernel actief is, gaat deze op zoek naar een primair bestandssysteem. Bij een eerste installatie kan het primaire bestandssysteem een RAM-schijf zijn die fysiek gekoppeld is aan de kernel. v IPLSTMF (*NONE) v IPLPARM (*NONE) v PWRCTL (*YES) – Als u PWRCTL (*YES) invoert, moet u de volgende stappen uitvoeren: a. Zorg dat de serveradapter in de logische IBM i-partitie de logische partitie op afstand en de sleuf op afstand in de configuratiegegevens bevat. b. Zorg dat de logische clientpartitie de logische IBM i-partitie in het profiel beschouwt als de logische partitie met de stroomvoorziening. c. Voor u de NWSD activeert, moet u het profiel van de logische clientpartitie op de server opslaan door de logische partitie te activeren met de HMC, zelfs als het besturingssysteem van de client niet correct start, vanwege het ontbreken van virtuele apparatuur. – Als u PWRCTL(*NO) opgeeft, zijn de virtuele apparaten beschikbaar voor de logische partitie. U moet de logische partitie afsluiten en opnieuw opstarten met de HMC. 4. Als u gebruikmaakt van System i Navigator, definieer dan de opslagruimte voor de netwerkserver met behulp van System i Navigator. a. Klik op Mijn verbindingen > uw server > Netwerk > Windows-beheer. b. c. d. e.

Klik met de rechtermuisknop op Schijfstations en kies Nieuwe schijf. Geef in het veld Naam schijfstation de naam op die u voor het schijfstation wilt gebruiken. Geef in het veld Beschrijving een betekenisvolle naam op voor het schijfstation. Geef in het veld Capaciteit de grootte op van het nieuwe schijfstation (in megabytes). Raadpleeg de installatiedocumentatie van de Linux-wederverkoper voor informatie over het instellen van de grootte van de opslagruimte.

f. Klik op OK. g. Ga verder met stap 6. 5. Als u gebruikmaakt van de tekstinterface, gebruik deze dan als volgt voor het maken van de opslagruimte voor de netwerkserver: a. Typ op een IBM i-opdrachtregel de opdracht CRTNWSSTG en druk op F4. Het scherm NWSopslagruimte maken (CRTNWSSTG) wordt afgebeeld. b. Geef in het veld Opslagruimte netwerkserver de naam op voor de opslagruimte voor de netwerkserver. c. Geef in het veld Grootte de grootte (in megabytes) op voor de nieuwe opslagruimte. Raadpleeg de installatiedocumentatie bij uw Linux-systeem voor informatie over het instellen van de grootte van de opslagruimte. d. Geef in het veld voor de tekstbeschrijving een betekenisvolle beschrijving op voor de opslagruimte. e. Druk op Enter. f. Ga verder met stap 7 op pagina 148. 6. Als u gebruikmaakt van System i Navigator, koppel dan de opslagruimte voor de netwerkserver met behulp van System i Navigator: a. Klik op Mijn verbindingen > uw server > Netwerk > Windows-beheer. Logische partitionering

147

b. Klik op Schijfstations, klik met de rechtermuisknop op een beschikbare opslagruimte voor de netwerkserver en kies Link toevoegen. c. Selecteer de server waaraan u de opslagruimte voor de netwerkserver wilt koppelen. d. Selecteer het linkvolgnummer dat u wilt gebruiken. e. Selecteer een van de beschikbare gegevenstoegangstypen. f. Klik op OK. De procedure is hiermee voltooid. Voer niet stap 7 uit. 7. Als u gebruikmaakt van een tekstinterface, gebruik deze dan als volgt voor het koppelen van de opslagruimte voor de netwerkserver: a. Typ op een IBM i-opdrachtregel de opdracht ADDNWSSTGL en druk op F4. Het scherm Koppeling opslag server toevoegen (ADDNWSSTGL) wordt afgebeeld. b. Geef in het veld Beschrijving netwerkserver de naam op van de netwerkserverbeschrijving (NWSD). c. Geef in het veld Dynamische koppeling voor opslag de waarde *YES op, om de opslagruimte voor de netwerkserver dynamisch beschikbaar te stellen aan de partitie (dus beschikbaar stellen zonder de logische Linux-partitie opnieuw te hoeven starten). d. Geef in het veld Stationvolgnummer het volgnummer van de link op dat u wilt gebruiken. Als u wilt dat het systeem de eerst beschikbare positie voor u opzoekt, geeft u *CALC op. e. Druk op Enter. Een virtuele console koppelen aan een logische Linux-partitie: U kunt verbinding maken met de virtuele console voor een logische partitie met Linux, om het besturingssysteem te installeren of voor toegang tot de opdrachtregelinterface voor de logische partitie met Linux. U moet over een van de volgende machtigingen beschikken als u de virtuele console van Linux wilt gebruiken. v Paneel op afstand v Systeempartities - Beheerder De virtuele console levert de consolefunctie voor een Linux-server. Deze wordt primair gebruikt tijdens de eerste installatie van het besturingssysteem. De virtuele console kan ook worden gebruikt om serverfouten te bekijken of om de communicatie met het LAN te herstellen. Deze consoleverbinding wordt gebruikt voordat TCP/IP wordt geconfigureerd. Elke Telnet-client kan worden gebruikt als Linux-console. Meerdere Telnet-clients kunnen de toegang tot dezelfde virtuele console delen. Om een verbinding te maken met een console maakt u met Telnet een verbinding met poort 2301 van de logische partitie die resources beschikbaar stelt voor gemeenschappelijk gebruik. TCP/IP moet geconfigureerd en actief zijn op tenminste één logische partitie in IBM i. Voer een van de volgende procedures uit: v Als u gebruikmaakt van IBM Personal Communications, kunt u de verbinding met een virtuele console tot stand brengen met IBM Personal Communications. 1. Klik op Start > IBM Personal Communications > Start or Configure Session. 2. Kies in het venster Customize Communication (Communicatie aanpassen) ASCII als hosttype en kies Link Parameters (Verbindingsparameters). 3. Geef in het venster Telnet ASCII de hostnaam of het IP-adres en poortnummer 2301 op voor de logische partitie die de resources deelt. Klik op OK. 4. Als u niet werkt met een Integrated xSeries-server, gaat u verder met de volgende stap. Als u werkt met zowel logische Linux-partities als Integrated xSeries Server-consoles, selecteert u IBM i Guest Partition Consoles in het venster IBM i Virtual Consoles.

148


5. Selecteer in het venster IBM i Guest Partition Consoles de logische partitie waarmee u een verbinding wilt maken als console. 6. Voer het IBM i-servicetools-ID en het wachtwoord in om een verbinding te maken met de logische partitie in Linux. v Als u Telnet gebruikt, maakt u verbinding met de virtuele console met behulp van Telnet vanaf een MS-DOS-prompt. 1. Voer op de MS-DOS-opdrachtregel de Telnet-opdracht in om verbinding te maken met de server en poort 2301 (telnet xxxxxx 2301). 2. Als u niet werkt met een Integrated xSeries-server, gaat u verder met de volgende stap. Als u werkt met zowel logische Linux-partities als Integrated xSeries Server-consoles, selecteert u IBM i Guest Partition Consoles in het venster IBM i Virtual Consoles. 3. Selecteer in het venster IBM i Guest Partition Consoles de logische partitie waarmee u een verbinding wilt maken als console. 4. Voer het IBM i-servicetools-ID en het wachtwoord in om een verbinding te maken met de logische partitie in Linux. De netwerkserverbeschrijving starten voor een logische partitie met Linux: U kunt de netwerkserverbeschrijving (NWSD) starten voor een logische partitie met Linux die gebruikmaakt van IBM i-resources om de resources die in de NWSD zijn gedefinieerd beschikbaar te maken voor de logische partitie met Linux. Als u de netwerkserverbeschrijving wilt starten (online zetten) voor een logische partitie met Linux, moet u de volgende stappen uitvoeren: 1. Als gebruikmaakt van System i Navigator start u de nieuwe NWSD metSystem i Navigator.? a. Klik op Netwerk > Windows-beheer > Integrated xSeries Servers b. Klik met de rechtermuisknop op de naam van de netwerkserverbeschrijving (NWSD) die u wilt starten. c. Klik op Starten. 2. Als u gebruikmaakt van de tekstinterface, start u de netwerkserverbeschrijving (NWSD) met een tekstinterface. a. Typ WRKCFGSTS *NWS en druk op Enter. b. Typ 1 naast de NWSD die u wilt starten en druk op Enter.

De logische servicepartitie instellen voor uw beheerde systeem De logische servicepartitie is de IBM i logische partitie op een server die u kunt configureren voor het aanbrengen van updates in de serverfirmware op de serviceprocessor of op de hypervisor. U kunt de logische servicepartitie ook gebruiken voor de communicatie van algemene hardarefouten op de server naar IBM. Deze mogelijkheden zijn handig bij het onderhoud van de Hardware Management Console (HMC) of wanneer deze om een andere reden niet in staat is deze functies uit te voeren. De beste methode voor het aanbrengen van updates op de serverfirmware en het doorgeven van algemene hardwarestoringen aan IBM is met behulp van de HMC. Servers zonder een logische partitie op IBM i hebben ook geen logische servicepartitie. Als die servers door een HMC worden beheerd, moet u de HMC gebruiken voor het updaten van de serverfirmware. De servers kunnen alleen contact opnemen met Service en ondersteuning door middel van de HMC. Gebruik een HMC-backup om er zeker van te zijn dat servers beschikken over redundante methoden om contact op te kunnen nemen met service en ondersteuning en fixes kunnen toepassen. U kunt slechts één logische partitie tegelijk instellen als logische servicepartitie voor het beheerde systeem. De logische servicepartitie voor uw server moet een logische IBM i-partitie zijn.


149

Voordat u een logische partitie instelt als logische servicepartitie voor het beheerde systeem, moet u de logische partitie afsluiten. U moet de logische partitie ook afsluiten voordat u de instelling van de logische partitie als logische servicepartitie ongedaan maakt. Als u een andere logische partitie wilt instellen als logische servicepartitie, moet u eerst beide logische partities afsluiten. Opmerking: U moet op een server een logische servicepartitie pas als zodanig instellen nadat u de HMC hebt gebruikt om een of meer logische partities op het beheerde systeem te definiëren, te wijzigen, te wissen, te kopiëren of te activeren. U kunt het besturingssysteem op een niet-gepartitioneerde server instellen voor de communicatie met service en support, en u kunt het besturingssysteem op een nietgepartitioneerde server gebruiken voor het aanbrengen van updates op de serverfirmware. Als u met de HMC een van de logische partities wilt instellen als logische servicepartitie voor uw beheerde systeem, gaat u als volgt te werk: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. 2. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem waarvoor u de logische servicepartitie wilt instellen, klik op de knop Taken en selecteer Eigenschappen. 3. In het veld Servicepartitie selecteert u de logische partitie die u wilt instellen als logische servicepartitie. Als u geen andere logische partitie wilt instellen als logische servicepartitie, selecteert u Geen. 4. Klik op OK. Verwante taken: “Logische partities afsluiten en opnieuw starten” op pagina 182 U kunt logische partities op systemen die worden beheerd met een Hardware Management Console (HMC) afsluiten en opnieuw starten. “Een logische partitie wissen” op pagina 152 U kunt de Hardware Management Console (HMC) gebruiken om een logische partitie en alle bijbehorende partitieprofielen te verwijderen.

Het beheerde systeem terugzetten naar een niet-gepartitioneerde configuratie U kunt de Hardware Management Console (HMC) en de ASMI (Advanced System Management Interface) gebruiken voor het wissen van alle logische partities en voor het terugzetten van het beheerde systeem naar een niet-gepartitioneerde configuratie. Als u het beheerde systeem opnieuw instelt, worden alle fysieke hardwareresources toegewezen aan een enkele logische partitie. Op deze manier kunt u het beheerde systeem gebruiken alsof het een enkele niet gepartitioneerde server is. Waarschuwing: Door een gepartitioneerde beheerd systeem opnieuw in te stellen als niet gepartitioneerd, verliest u alle configuratiegegevens van de logische partities. Het opnieuw instellen van het beheerde systeem wist de besturingssystemen en de gegevens op de schijfstations van het beheerde systeem echter niet. Controleer voordat u het beheerde systeem opnieuw instelt, of de hardwareposities in het beheerde systeem zodanig zijn een configuratie zonder partities kan worden gebruikt. Als de hardwareposities in het beheerde systeem zodanig zijn dat de configuratie zonder partities niet kan worden gebruikt, moet u de hardwareposities aanpassen. Neem contact op met uw leverancier voor meer informatie over de plaatsing van de hardware in het beheerde systeem in een configuratie zonder partities. Als u bovendien van plan bent om een besturingssysteem te gebruiken dat al is geïnstalleerd op een van de logische partities op het beheerde systeem (in plaats van het opnieuw installeren van het besturingssysteem nadat u het beheerde systeem opnieuw hebt ingesteld) moet u bepalen in hoeverre de console die door dat besturingssysteem wordt gebruikt, wordt gewijzigd als u het beheerde systeem opnieuw instelt. Als het besturingssysteem waarmee u wilt werken AIX is, meldt u zich aan bij AIX en activeert u de aanmeldingsaanwijzing voor de virtuele seriële poort vty0 met SMIT (System Management Interface Tool)

150


of met de opdracht chdev. Vervolgens kunt u het beheerde systeem resetten, met een fysieke seriële console aanmelden bij AIX en met behulp van SMIT of de opdracht chcons het consoleapparaat wijzigen in het gewenste consoleapparaat. U moet beschikken over een ASMI-aanmeldprofiel met beheerdersmachtigingen. Deze procedure moet u gedeeltelijk uitvoeren op de HMC (niet via een verbinding op afstand). Zorg ervoor dat u fysieke toegang tot de HMC kunt verkrijgen voordat u begint. Ga als volgt te werk om een beheerd systeem met logische partities te resetten naar een configuratie zonder partities, met behulp van de HMC: 1. Sluit alle logische partities op het beheerde systeem via de procedures van het besturingssysteem. Raadpleeg de volgende onderwerpen voor meer informatie over het afsluiten van logische partities met behulp van de functies van uw besturingssysteem: v Voor logische partities met AIX, zie “Logische partities met AIX afsluiten” op pagina 182. v Voor logische partities met Linux, zie “Logische partities met Linux afsluiten” op pagina 188. v Voor logische partities met Virtual I/O Server, zie “Logische Virtual I/O Server-partities afsluiten met behulp van de HMC” op pagina 189. 2. Als het beheerde systeem automatisch wordt uitgeschakeld wanneer u de laatste logische partitie sluit, moet u het beheerde systeem in de werkstand Standby zetten. Voer de volgende stappen uit: a. In het navigatievenster van de HMC opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. b. Selecteer in het werkgebied het beheerde systeem, klik op de knop Taken en kies Bewerkingen > Aanzetten. c. Selecteer de inschakelingswerkstand Partitie standby en klik op OK. d. Wacht tot in het werkvenster de werkstand Standby voor het beheerde systeem wordt afgebeeld. 3. Initialiseer de profielgegevens op de HMC. Voer de volgende stappen uit: a. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en kies Configuratie > Partitiegegevens beheren > Initialiseren. b. Klik op Ja om de opdracht te bevestigen. 4. Wis op het beheerde systeem de configuratiegegevens voor de logische partitie. Ga als volgt te werk op de HMC (niet via een verbinding op afstand): a. Klik in het navigatievenster op HMC-beheer. b. Klik in het werkvenster op Werkstation beperkte werkomgeving openen. c. Typ de opdracht: lpcfgop -m naam_beheerd_systeem -o clear, waarbij naam_beheerd_systeem de naam is van het beheerde systeem zoals deze wordt afgebeeld in het werkvenster. d. Typ ter bevestiging een 1. Deze stap duurt enkele seconden. 5. Optioneel: Als u het systeem niet meer wilt beheren met behulp van de HMC, verwijdert u de verbinding tussen de HMC en het beheerde systeem. Als u de verbinding tussen de HMC en het beheerde systeem wilt verwijderen, gaat u als volgt te werk: a. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en kies Verbindingen > Verbinding opnieuw instellen of verwijderen. b. Selecteer Verbinding verwijderen en klik op OK. 6. Open de Advanced System Management Interface (ASMI) met een webbrowser op een PC. Als u nog geen PC heb ingesteld voor toegang tot de ASMI op het beheerde systeem, moet u dit nu doen. Voor instructies gaat u naar Toegang tot de ASMI met een webbrowser. 7. Meld u aan in het ASMI-welkomstscherm met het beheerders-ID (geef het ID op in het veld User ID, geef het wachtwoord voor de beheerder op in het veld Password en klik op Log In). 8. Vouw in het navigatievenster Voedings-/herstartbesturing uit en klik op Systeem in-/uitschakelen. 9. Stel Boot to server firmware in op Running. 10. Klik op Save settings and power off. Logische partitionering

151

11. Klik regelmatig op Power On/Off System om het venster te verversen. Herhaal de stap tot Current system power state: Off in het navigatievenster wordt weergegeven. 12. Klik op Instellingen opslaan en inschakelen. 13. Wacht tot het beheerde systeem opnieuw is opgestart. Het kan enige minuten duren voordat het beheerde systeem en het besturingssysteem volledig zijn opgestart. Verwante onderwerpen: “Standaard fabrieksconfiguratie” op pagina 9 De standaard fabrieksconfiguratie die u van uw leverancier ontvangt, is een niet gepartitioneerd beheerd systeem.

Een logische partitie wissen U kunt de Hardware Management Console (HMC) gebruiken om een logische partitie en alle bijbehorende partitieprofielen te verwijderen. Het is niet mogelijk een logische partitie te verwijderen als deze de logische servicepartitie van het beheerde systeem is. Voordat u een dergelijke logische partitie kunt verwijderen, moet u een andere logische partitie aanwijzen als de logische servicepartitie van het beheerde systeem of ervoor zorgen dat de logische partitie niet langer als logische servicepartitie aan het systeem is toegewezen. Voordat u een logische partitie wist, voert u de volgende stappen uit: 1. Sluit de logische partitie af die u wilt wissen. Zie “Logische partities afsluiten en opnieuw starten” op pagina 182 voor instructies. 2. Als de logische partitie die u wilt wissen een logische Virtual I/O Server-partitie is, die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool (hierna VIOS-partitie voor paging genoemd), verwijdert u de VIOS-partitie voor paging uit de gemeenschappelijke geheugenpool. Zie “Een VIOS-partitie voor paging verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpool” op pagina 173 voor instructies. Wanneer u een logische partitie wist die gebruikmaakt van gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), voert de HMC automatisch de volgende taken uit: v De HMC verwijdert de gemeenschappelijke geheugenpartitie uit de gemeenschappelijke geheugenpool. v De HMC stelt het fysieke geheugen, dat was toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie voor de I/O-apparatuur, weer beschikbaar aan de gemeenschappelijke geheugenpool. Hierdoor kan de hypervisor het fysieke geheugen weer toewijzen aan andere gemeenschappelijke geheugenpartities. v De HMC stelt het apparaat voor pagingruimte, dat was toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie, weer beschikbaar voor gebruik door andere gemeenschappelijke geheugenpartities. Waarschuwing: Met deze procedure wist u de logische partitie en de configuratiegegevens voor de logische partitie die in de partitieprofielen zijn opgeslagen. Om een logische partitie te wissen met de HMC voert u de volgende stappen uit: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het beheerde systeem waarin het partitieprofiel aanwezig is. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie waarop het partitieprofiel zich bevindt, klik op de knop Taken en kies kiezenBewerkingen > Verwijderen. 3. Klik op OK om de opdracht te bevestigen. Verwante taken: “De logische servicepartitie instellen voor uw beheerde systeem” op pagina 149 De logische servicepartitie is de IBM i logische partitie op een server die u kunt configureren voor het aanbrengen van updates in de serverfirmware op de serviceprocessor of op de hypervisor. U kunt de logische servicepartitie ook gebruiken voor de communicatie van algemene hardarefouten op de server naar IBM. Deze mogelijkheden zijn handig bij het onderhoud van de Hardware Management Console (HMC) of wanneer deze om een andere reden niet in staat is deze functies uit te voeren.

152


Virtuele resources configureren voor logische partities U kunt de Hardware Management Console (HMC) gebruiken voor het configureren van virtuele resources, zoals virtuele Ethernet-adapters, Host Ethernet Adapter en gemeenschappelijke processorpools. Het configureren van virtuele resources helpt bij het optimaliseren van het gebruik van de fysieke systeemresources.

Active Memory Expansion voor logische partities opAIX configureren U kunt Active Memory Expansion voor een logische partitie op AIX configureren door gebruik te maken vanHardware Management Console (HMC). Als u Active Memory Expansion voor een logische partitie configureert,comprimeert u het geheugen van de logische partitie en verhoogt u de geheugencapaciteit. U kunt Active Memory Expansion configureren voor logische partities die gebruikmaken van vast toegewezen geheugen en logische partities die gebruikmaken van gemeenschappelijk geheugen. Voordat u begint, moet u de volgende taken uitvoeren: 1. Voer alle voorbereidingstaken uit voor Active Memory Expansion en zorg ervoor dat de configuratie voldoet aan de configuratievereisten voor Active Memory Expansion. Zie “Voorbereiding van de configuratie van Active Memory Expansion” op pagina 94 voor instructies. 2. Voer de activeringscode in om Active Memory Expansion op de server te activeren. Zie “De activeringscode voor Active Memory Expansion opgeven” op pagina 167 voor instructies. Voor het configureren van Active Memory Expansion voor een logische partitie, voert u onderstaande stappen uit door gebruik te maken van de HMC: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer de logische partitie in het werkvenster. 3. Selecteer in het menu Taken de optie Configuration > Profielen beheren. Het venster Beheerde profielen wordt afgebeeld. 4. Selecteer het partitieprofiel dat u wilt wijzigen. 5. Klik op Acties en daarna op Bewerken. Het venster Eigenschappen van profiel logische partitie wordt afgebeeld. 6. Klik op het tabblad Memory. 7. Selecteer Gebruiken Active Memory Expansion om Active Memory Expansion voor de logische partitie in te schakelen. 8. Voer in het veld Active Memory Expansion-factor een waarde in tussen 1,00 en 10,00. 9. Klik op OK. 10. Sluit de logische partitie en activeer deze opnieuw met het gewijzigde partitieprofiel. Instructies hiervoor vindt u bij “Logische partities met AIX afsluiten” op pagina 182 en “Een partitieprofiel activeren” op pagina 178. Nadat u Active Memory Expansion voor de logische partitie hebt geconfigureerd, kunt u desgewenst de werkbelasting bewaken en de configuratie aanpassen. Zie “De configuratie van Active Memory Expansion aanpassen om de prestaties te verbeteren” op pagina 262 voor instructies. Verwante onderwerpen: “Active Memory Expansion voor logische AIX-partities” op pagina 57 Als u Active Memory Expansion inschakelt voor een logische AIX-partitie, verhoogt u de geheugencapaciteit van de logische partitie zonder dat u meer geheugen toewijst. Het besturingssysteem comprimeert een deel van het geheugen dat door de logische partitie wordt gebruikt. Dankzij het comprimeren ontstaat er ruimte voor meer gegevens, en neemt de geheugencapaciteit van de logische partitie toe.


153

Een virtuele Ethernet-adapter configureren U kunt een virtuele Ethernet-adapter dynamisch configureren voor een actieve logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Als u dit doet wordt de logische partitie verbonden met een virtueel LAN (VLAN). U kunt een virtuele Ethernet-adapter voor een logische partitie met Linux alleen dynamisch configureren als aan de volgende voorwaarden is voldaan: v Een Linux-distributie met ondersteuning voor dynamische partitionering is geïnstalleerd op de logische Linux-partitie. Distributies met ondersteuning voor dynamische partitionering zijn SUSE Linux Enterprise Server 9 en nieuwere versies. v Het DynamicRM-toolpakket is geïnstalleerd op de logische partitie met Linux. Als u het DynamicRMtoolpakket wilt downloaden, gaat u naar de website Service and productivity tools for Linux on POWER systems. Als u van plan bent om een Ethernet-adapter te configureren voor een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), moet u wellicht de hoeveelheid I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie aanpassen voordat u de adapter configureert: v Als de werkstand voor het I/O-geheugen van de gemeenschappelijke geheugenpartitie is ingesteld op automatisch, hoeft u geen actie te ondernemen. Tijdens het configureren van de nieuwe Ethernetadapter, vergroot de HMC automatisch het I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie, om ruimte te bieden voor de nieuwe adapter. v Als de werkstand voor het I/O-geheugen van de gemeenschappelijke geheugenpartitie is ingesteld op handmatig, dient u de hoeveelheid I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie te vergroten, om de nieuwe adapter te faciliteren. Zie “Gereserveerd I/O-geheugen dynamisch toevoegen of verwijderen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie” op pagina 203 voor instructies. Ga als volgt te werk om een virtuele Ethernet-adapter dynamisch te configureren voor een actieve logische partitie met behulp van de HMC: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. In het werkvenster selecteert u de logische partitie waarvoor u de virtuele Ethernet-adapter wilt configureren en kiest u Taken en klikt u op Dynamische partitionering > Virtuele adapters. 3. Klik op Acties en kies Maken > Ethernet-adapter. 4. Voer het sleufnummer voor de virtuele Ethernet-adapter in bij Adapter-ID. 5. Voer het Poort-VLAN-ID voor de virtuele Ethernet-adapter in bij VLAN-ID. Dankzij het Poort-VLANID kan de virtuele Ethernet-adapter communiceren met andere virtuele Ethernet-adapters die hetzelfde Poort-VLAN-ID hebben. 6. Schakel het selectievakje IEEE 802.1-compatibele adapter in als u de virtuele Ethernet-adapter wilt configureren voor communicatie via meerdere VLAN's. Als u deze optie niet inschakelt en u deze logische partitie wilt verbinden met verschillende virtuele netwerken, moet u verschillende virtuele adapters maken door aanvullende VLAN-ID's te maken. Opmerking: U kunt meerdere VLAN-ID's toewijzen aan een virtuele Ethernet-adapter die wordt gebruikt door een actieve logische partitie, zonder dat de logische partitie opnieuw moet worden opgestart. Voor een actieve logische partitie kunt u de VLAN-ID's verwijderen of wijzigen en de QoS (Quality of Service)-prioriteit configureren zonder dat de logische partitie opnieuw moet worden gestart. 7. Klik op OK.

154


Als u klaar bent, opent u eventuele bestaande partitieprofielen voor de logische partitie en voegt u de virtuele Ethernet-adapters toe aan die partitieprofielen. De virtuele Ethernet-adapter gaat verloren wanneer u de logische partitie afsluit en de logische partitie activeert met behulp van een partitieprofiel dat geen virtuele Ethernet-adapter bevat. Verwante onderwerpen: “Virtueel Ethernet” op pagina 64 Met behulp van virtueel Ethernet kunnen logische partities met elkaar communiceren zonder dat u fysieke hardware aan de logische partities hoeft toe te wijzen. Verwante taken: “Eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen” op pagina 192 U kunt de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Het wijzigen van de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigt de resourcehoeveelheden die aan een logische partitie zijn toegewezen wanneer u de logische partitie afsluit en opnieuw opstart met behulp van het gewijzigde partitieprofiel. “Virtuele adapters dynamisch toevoegen” op pagina 211 U kunt een virtuele adapter dynamisch toevoegen aan een actieve logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). “De VLAN-ID's van een virtuele Ethernet-adapter wijzigen” U kunt de VLAN-ID's van een virtuele Ethernet-adapter voor een actieve logische partitie wijzigen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). “Quality of Service-prioriteit configureren voor een virtuele Ethernet-adapter” op pagina 156 U kunt de QoS (Quality of Service)-prioriteit voor een virtuele Ethernet-adapter van een actieve logische partitie dynamisch configureren met behulp van de Hardware Management Console (HMC). U kunt de prioriteiten voor het netwerkverkeer via logische partities instellen door het opgeven van de waarde van het IEEE 802.1Q-prioriteitsniveau voor elke virtuele Ethernet-adapter. “MAC-adresfuncties configureren voor een virtuele Ethernet-adapter” op pagina 157 Met behulp van de Hardware Management Console (HMC) kunt u de MAC-adresfuncties configureren voor een virtuele Ethernet-adapter van een logische partitie, tijdens het maken van de logische partitie, het wijzigen van een partitieprofiel of bij het toevoegen van een virtuele Ethernet-adapter. U kunt ook MAC-adressen die op het niveau van het besturingssysteem worden gegenereerd, uitsluiten.

De VLAN-ID's van een virtuele Ethernet-adapter wijzigen U kunt de VLAN-ID's van een virtuele Ethernet-adapter voor een actieve logische partitie wijzigen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Voordat u begint, controleert u of de versie van de Virtual I/O Server 2.2.0.0 of hoger is. Voer de volgende stappen uit voor het dynamisch wijzigen van de VLAN-ID's van een virtuele Ethernetadapter voor een actieve logische partitie, met behulp van de HMC: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. In het werkvenster selecteert u de logische partitie waarvoor u de virtuele Ethernet-adapter wilt configureren en kiest u Taken > Dynamische partitionering > Virtuele adapters. 3. Selecteer in het werkvenster de virtuele Ethernet-adapter die u wilt wijzigen en klik op Acties > Bewerken > Ethernet-adapter. Opmerking: Met de Virtual I/O Server Versie 2.2 of hoger kunt u een set VLAN's voor een virtuele Ethernet-adapter die is toegewezen aan een actieve partitie op een server met POWER7-processors toevoegen, verwijderen op aanpassen. Dit doet u met behulp van de HMC. Het firmwareniveau van de server moet minimaal AH720_064+ zijn voor high-end servers, AM720_064+ voor midrange servers en AL720_064+ voor low-end servers. De HMC moet van versie 7.7.2.0, met verplichte efix MH01235, of hoger zijn, voor het weergeven van de optie Bewerken. Het serverfirmwareniveau AL720_064+ wordt alleen ondersteund op servers met POWER7-processors (of hoger). Logische partitionering

155

4. Selecteer IEEE 802.1q-compatibele adapter. 5. Om aanvullende VLAN-ID's toe te voegen voor de virtuele Ethernet-adapter, typt u een door komma's gescheiden lijst met waarden of een reeks waarden in het veld Nieuw VLAN-ID en klikt u op Toevoegen. 6. Om een bestaand VLAN-ID uit de lijst te verwijderen, selecteert u het te verwijderen VLAN-ID tin de lijst van Aanvullende VLAN's en klikt u op Verwijderen. 7. Klik op OK. Na het wijzigen van de VLAN-ID's van een virtuele Ethernet-adapter, opent u de bestaande partitieprofielen voor de logische partitie en voegt u de VLAN-ID's van de virtuele Ethernet-adapter toe aan de partitieprofielen. De dynamisch ingestelde waarden in de aanvullende VLAN's gaan verloren als u de logische partitie hebt afgesloten en vervolgens hebt geactiveerd door een partitieprofiel te gebruiken die niet de nieuwe lijst met VLAN-ID's van de virtuele Ethernet-adapter heeft. Verwante taken: “Een virtuele Ethernet-adapter configureren” op pagina 154 U kunt een virtuele Ethernet-adapter dynamisch configureren voor een actieve logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Als u dit doet wordt de logische partitie verbonden met een virtueel LAN (VLAN).

Quality of Service-prioriteit configureren voor een virtuele Ethernet-adapter U kunt de QoS (Quality of Service)-prioriteit voor een virtuele Ethernet-adapter van een actieve logische partitie dynamisch configureren met behulp van de Hardware Management Console (HMC). U kunt de prioriteiten voor het netwerkverkeer via logische partities instellen door het opgeven van de waarde van het IEEE 802.1Q-prioriteitsniveau voor elke virtuele Ethernet-adapter. Voer de volgende stappen uit voor het dynamisch configureren van de QoS-prioriteit van een virtuele Ethernet-adapter, met behulp van de HMC: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. In het werkvenster selecteert u de logische partitie waarvoor u de virtuele Ethernet-adapter wilt configureren en kiest u Taken en klikt u op Dynamische partitionering > Virtuele adapters. 3. Selecteer in het werkvenster de virtuele Ethernet-adapter die u wilt wijzigen en klik op Acties > Bewerken > Ethernet-adapter. 4. Klik op het tabblad Geavanceerd. 5. Om de QoS (Quality of Service)-functie uit te schakelen voor de virtuele Ethernet-adapter, selecteert u Uitgeschakeld. Om de QoS-functie in te schakelen voor de virtuele Ethernet-adapter, moet u nummer van een prioriteitsniveau selecteren in de lijst QOS (Quality of Service). De waarden van de prioriteitsniveaus voor de virtuele Ethernet-adapter lopen van 1 tot 7. In de onderstaande tabel worden de diverse prioriteitsniveaus vermeld. Prioriteitsniveau VLAN-gebruiker

QOS (Quality of Service)-prioriteit

1

Achtergrond

2

Reserve

0 (standaard)

Beste prestaties

3

Goede prestaties

4

Beheerde lading

5

Video < 100 ms wachttijd en vervorming

6

Spraak < 10 ms wachttijd en vervorming

7

Netwerkbeheer

Met dit schema krijgen pakketten met VLAN-prioriteit 7 de hoogste QoS (Quality of Service).

156


6. Klik op OK. Verwante taken: “Een virtuele Ethernet-adapter configureren” op pagina 154 U kunt een virtuele Ethernet-adapter dynamisch configureren voor een actieve logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Als u dit doet wordt de logische partitie verbonden met een virtueel LAN (VLAN).

MAC-adresopties instellen met behulp van de HMC Met ingang van HMC-versie 7, release 7.2.0 kunt u werken met HMC-opties en beleidsdefinities voor het toewijzen van MAC-adressen aan virtuele Ethernet-adapters en LHEA's (Logical Host Ethernet Adapters). Met behulp van de HMC kunt u de volgende taken uitvoeren: v Een MAC-adres op maat opgeven voor de virtuele Ethernet-adapters van een logische partitie. Opmerking: Voor een virtuele Ethernet-adapter is de standaardwaarde het door de HMC gegenereerde MAC-adres. Tip: Vermijd het opgeven van een MAC-adres om automatische generatie van een MAC-adres in te schakelen. v Stel de volgende opties in voor het toestaan of weigeren van MAC-adressen die worden gedefinieerd op het niveau van het besturingssysteem: – Alle gedefinieerde MAC-adressen toestaan – Alle gedefinieerde MAC-adressen weigeren – Toegestane gedefinieerde MAC-adressen opgeven (u kunt hiermee maximaal vier door het besturingssysteem gedefinieerde MAC-adressen opgeven) Opmerking: Al deze opties zijn standaard toegestaan. Dit is van toepassing voor zowel virtuele Ethernet-adapters als LHEA's. v Geef een optioneel eerste MAC-adres op voor een virtuele Ethernet-adapter, ter vervanging van een door een HMC gegenereerd eerste MAC-adres. Opmerking: De MAC-adresfuncties kunt u alleen instellen bij het maken van een logische partitie, het wijzigen van een partitieprofiel of het toevoegen van een virtuele Ethernet-adapter en LHEA (Logical Host Ethernet Adapter). Het is niet mogelijk een bestaande virtuele Ethernet-adapter of LHEA dynamisch te wijzigen voor het toevoegen of wijzigen van MAC-opties. De regels voor aangepaste virtuele Ethernet MAC-adressen zijn: v Het MAC-adres moet 6 bytes lang zijn. v Bit 1 van byte 0 is gereserveerd voor Ethernet-multicasting en moet altijd uit (off) staan. v Bit 2 van byte 0 geeft aan dat het MAC-adres een lokaal beheerd adres is en moet altijd aan (on) staan.

MAC-adresfuncties configureren voor een virtuele Ethernet-adapter Met behulp van de Hardware Management Console (HMC) kunt u de MAC-adresfuncties configureren voor een virtuele Ethernet-adapter van een logische partitie, tijdens het maken van de logische partitie, het wijzigen van een partitieprofiel of bij het toevoegen van een virtuele Ethernet-adapter. U kunt ook MAC-adressen die op het niveau van het besturingssysteem worden gegenereerd, uitsluiten. Voer de volgende stappen uit voor het configureren van MAC-adresfuncties met de HMC, bij het dynamisch toevoegen van een virtuele Ethernet-adapter aan een logische partitie: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. In het werkvenster selecteert u de logische partitie waarvoor u de virtuele Ethernet-adapter wilt configureren en kiest u Taken en klikt u op Dynamische partitionering > Virtuele adapters. Logische partitionering

157

3. Selecteer in het werkvenster de Ethernet-adapter die u wilt aanpassen en klik op Acties > Toevoegen. 4. Klik op het tabblad Geavanceerd. v Als het selectievakje Negeren niet is geselecteerd, wordt Automatisch toegewezen afgebeeld in het veld Standaard MAC-adres. v Als het selectievakje Negeren is geselecteerd, typt u het MAC-adres voor de virtuele Ethernetadapter in het veld Aangepast MAC-adres. 5. U kunt alle door het besturingssysteem gedefinieerde MAC-adressen toestaan of weigeren als u Machtigingen > Beperkingen voor MAC-adressen selecteert. 6. Als u toegestane MAC-adressen van het besturingssysteem wilt opgeven, selecteert u Toegestane gedefinieerde MAC-adressen opgeven. Typ het toegestane MAC-adres in het veld Toegestaan MACadres en klik op Toevoegen. 7. Als u een MAC-adres van een besturingssysteem wilt verwijderen uit de lijst bij Toegestaan MACadres, selecteert u het te verwijderen MAC-adres en klikt u op Verwijderen. 8. Klik op OK. Verwante taken: “Een virtuele Ethernet-adapter configureren” op pagina 154 U kunt een virtuele Ethernet-adapter dynamisch configureren voor een actieve logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Als u dit doet wordt de logische partitie verbonden met een virtueel LAN (VLAN).

Een virtuele glasvezeladapter configureren U kunt een virtuele glasvezeladapter dynamisch configureren voor een actieve logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Een logische Linux-partitie ondersteunt het dynamisch toevoegen van virtuele glasvezeladapters alleen als het DynamicRM-toolpakket is geïnstalleerd op de logische Linux-partitie. Als u het DynamicRMtoolpakket wilt downloaden, gaat u naar de website Service and productivity tools for Linux on POWER systems. Als u van plan bent om een virtuele glasvezeladapter te configureren voor een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), moet u wellicht de hoeveelheid I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie aanpassen voordat u de adapter configureert: v Als de werkstand voor het I/O-geheugen van de gemeenschappelijke geheugenpartitie is ingesteld op automatisch, hoeft u geen actie te ondernemen. Tijdens het configureren van de nieuwe virtuele glasvezeladapter vergroot de HMC automatisch het I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie, om ruimte te bieden voor de nieuwe adapter. v Als de werkstand voor het I/O-geheugen van de gemeenschappelijke geheugenpartitie is ingesteld op handmatig, dient u de hoeveelheid I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie te vergroten, om de nieuwe adapter te faciliteren. Zie “Gereserveerd I/O-geheugen dynamisch toevoegen of verwijderen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie” op pagina 203 voor instructies. Als u een virtuele glasvezeladapter dynamisch configureert voor een logische clientpartitie die werkt met Virtual I/O Server-resources, gaat de virtuele glasvezeladapter verloren wanneer u de logische partitie opnieuw start, aangezien in het partitieprofiel geen virtuele glasvezeladapter is opgenomen. Het is niet mogelijk de virtuele glasvezeladapter toe te voegen aan een partitieprofiel nadat u deze adapter dynamisch hebt geconfigureerd voor de logische partitie, omdat de virtuele glasvezeladapter die u toevoegt aan het partitieprofiel een ander paar WWPN's krijgt toegewezen dan de virtuele glasvezeladapter die u dynamisch hebt geconfigureerd voor de logische partitie. Als u de virtuele glasvezeladapter wilt opnemen in een partitieprofiel, kunt u de virtuele glasvezeladapter beter niet dynamisch configureren voor de logische partitie. In plaatst daarvan kunt u de virtuele glasvezeladapter opnemen in een partitieprofiel, dat u vervolgens gebruikt om de logische partitie mee te starten. Zie “Eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen” op pagina 192 voor instructies.

158


Ga als volgt te werk om een virtuele glasvezeladapter dynamisch te configureren voor een actieve logische partitie met behulp van de HMC: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer > Servers. 2. Klik op de server waarop de logische partitie aanwezig is. 3. Selecteer in het werkvenster de logische partitie waarvoor u de virtuele glasvezeladapter wilt configureren. 4. Klik in het menu Taken op Dynamische partitionering > Virtuele adapters. Het venster Virtuele adapters wordt afgebeeld. 5. Klik op Acties > Maken > Glasvezeladapter. Het venster Virtuele glasvezeladapter maken wordt nu afgebeeld. 6. Geef het sleufnummer voor de virtuele glasvezeladapter op in het veld Adapter. 7. Selecteer de logische partitie op afstand en geef het ID van de virtuele glasvezeladapter op afstand als volgt op: v Als u een virtuele glasvezeladapter maakt op de logische Virtual I/O Server-partitie, selecteert u de logische clientpartitie die deze serveradapter gebruikt om verbinding te maken met een fysieke poort op een fysieke glasvezeladapter. Vervolgens geeft u het ID op van de virtuele glasvezeladapter op de logische clientpartitie die deze serveradapter gebruikt om verbinding te maken met een fysieke poort op een fysieke glasvezeladapter. v Als u een virtuele glasvezeladapter maakt voor een logische clientpartitie, selecteert u de logische Virtual I/O Server-partitie waarop zich de virtuele glasvezeladapter bevindt waarmee deze clientadapter verbinding maakt. Vervolgens geeft u het ID op van de virtuele glasvezeladapter op de Virtual I/O Server waarmee deze clientadapter verbinding maakt. 8. Klik op OK om het venster Virtuele glasvezeladapter maken te sluiten. 9. Klik op OK om het venster Virtuele adapters te sluiten en de virtuele glasvezeladapter te maken. Wanneer u een virtuele glasvezeladapter maakt op een logische clientpartitie, genereert de HMC een paar van WWPN's voor de virtuele glasvezeladapter. Als alle WWPN's op de server in gebruik zijn, kunt u de WWPN-prefix opnieuw instellen om daardoor WWPN's toe te voegen aan de server. Zie “Aanvullende WWPN's verkrijgen voor de server” op pagina 233 voor instructies. Na het opnieuw instellen van de WWPN-prefix, herhaalt u de procedure voor het toevoegen van een virtuele glasvezeladapter aan een logische clientpartitie. Als u een virtuele glasvezeladapter hebt gemaakt op een logische Virtual I/O Server-partitie, gaat u als volgt te werk: 1. Open de aanwezige partitieprofielen voor de logische Virtual I/O Server-partitie en voeg de virtuele glasvezeladapter toe aan die partitieprofielen. De virtuele glasvezeladapter gaat verloren wanneer u de logische Virtual I/O Server-partitie afsluit en daarna weer activeert met een partitieprofiel waarin de virtuele glasvezeladapter niet is opgenomen. 2. Wijs de virtuele glasvezeladapter toe aan een fysieke poort op de fysieke glasvezeladapter, die is aangesloten op de fysieke opslagruimte waartoe de bijbehorende logische clientpartitie toegang moet hebben. Instructies hiervoor vindt u bij De virtuele glasvezeladapter toewijzen aan een fysieke glasvezeladapter. Verwante onderwerpen: “Virtuele glasvezel” op pagina 65 Met N_Port ID Virtualization (NPIV) kunt u het beheerde systeem zo configureren dat meerdere logische partities toegang krijgen tot onafhankelijke fysieke opslag via dezelfde glasvezeladapter. Verwante taken: “Virtuele adapters dynamisch toevoegen” op pagina 211 U kunt een virtuele adapter dynamisch toevoegen aan een actieve logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC).


159

“Eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen” op pagina 192 U kunt de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Het wijzigen van de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigt de resourcehoeveelheden die aan een logische partitie zijn toegewezen wanneer u de logische partitie afsluit en opnieuw opstart met behulp van het gewijzigde partitieprofiel. Verwante informatie: Redundantieconfiguratie met virtuele glasvezeladapters

Fysieke poorten configureren op een Host Ethernet Adapter Met een Hardware Management Console (HMC) kunt u de eigenschappen configureren van elke fysieke poort op een Host Ethernet Adapter (HEA). Deze eigenschappen zijn onder andere de poortsnelheid, duplexmodus, maximumpakketgrootte, de instelling voor de gegevensstroombesturing en de promiscue logische partitie voor unicastpakketten. De eigenschappen van de fysieke poort worden ook gebruikt voor de logische poorten die aan elke fysieke poort zijn gekoppeld. HEA's worden ook wel IVE-adapters (Integrated Virtual Ethernet) genoemd. Ga als volgt te werk als u fysieke poorten op een HEA wilt configureren met behulp van de HMC: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. 2. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem waarvan u de HEA's wilt configureren, klik op de knop Taken en kies Hardware (gegevens) > Adapters > Ethernet host. 3. Selecteer de HEA in Kies een fysieke locatiecode om de gegevens van de hostadapter te bekijken/ wijzigen. 4. Selecteer in de tabel Huidige status de fysieke poort die u wilt configureren en klik op Configureren. 5. Breng de gewenste wijzigingen aan in de configuratie-instellingen van de fysieke poort van de HEA en klik op OK. 6. Herhaal de stappen 4 en 5 voor de eventuele andere poorten die u wilt configureren. 7. Wanneer u het configureren van de fysieke poorten hebt voltooid, klikt u op OK. Nadat u deze procedure hebt voltooid, is het mogelijk dat u ook de configuratie van de logische poorten die aan de gewijzigde fysieke poorten zijn gekoppeld, moet aanpassen. Voorbeeld: wanneer u de pakketgrootte voor een fysieke poort wijzigt, moet u ook toegang verkrijgen tot de besturingssystemen die gebruikmaken va de resources op die fysieke poort en de maximumpakketgrootte voor de bijbehorende logische poorten wijzigen. Verwante onderwerpen: “Host Ethernet Adapter” op pagina 73 Een Host Ethernet Adapter (HEA) is een fysieke Ethernet-adapter die rechtstreeks is geïntegreerd in de GX+-bus op een beheerd systeem. HEA's bieden een hoge doorvoercapaciteit, korte wachttijden en virtualisatieondersteuning voor Ethernet-verbindingen. HEA's worden ook wel Integrated Virtual Ethernet adapters (IVE-adapters) genoemd. Verwante taken: “Een logische Host Ethernet Adapter maken voor een actieve logische partitie” op pagina 163 Als het beheerde systeem een Host Ethernet Adapter (HEA) heeft, kunt u een logische partitie instellen die gebruikmaakt van HEA-resources. Hiertoe gebruikt u de Hardware Management Console (HMC) om een logische Host Ethernet Adapter (LHEA) te maken voor de logische partitie. Een logische Host Ethernet Adapter (LHEA) is een representatie van een fysieke HEA op een logische partitie. Met behulp van de LHEA kan de logische partitie een directe verbinding met externe netwerken maken via de HEA. HEA's worden ook wel IVE-adapters (Integrated Virtual Ethernet) genoemd.

Gemeenschappelijke processorpools configureren Als uw beheerde systeem meer dan een gemeenschappelijke processorpool ondersteunt, kunt u de Hardware Management Console (HMC) gebruiken voor het configureren van gemeenschappelijke processorpools op uw beheerde systeem, in aanvulling op de standaard gemeenschappelijke processorpool. Deze extra gemeenschappelijke processorpools stellen u in staat om het processorgebruik van de logische

160


partitie die tot de gemeenschappelijke processorpools behoren, te beperken. Alle andere gemeenschappelijke processorpools dan de standaardpool moeten worden geconfigureerd voordat u logische partities aan deze gemeenschappelijke processorpools kunt toewijzen. U kunt deze procedure alleen gebruiken als het beheerde systeem het gebruik van meer dan een gemeenschappelijke processorpool ondersteunt en als de versie van de HMC minimaal versie 7, release 3.2.0 is. De standaard gemeenschappelijke processorpool is vooraf geconfigureerd en u kunt de eigenschappen van de standaard gemeenschappelijke processorpool niet wijzigen. Ga als volgt te werk om gemeenschappelijke processorpools te configureren met behulp van de HMC: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. 2. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem waarvoor u gemeenschappelijke processorpools wilt configureren, klikt op de knop Taken en kies Configuratie > Gemeenschappelijke processorpools beheren. 3. Klik op de naam van de gemeenschappelijke processorpool die u wilt configureren. 4. Geef het maximumaantal verwerkingseenheden op dat de logische partities in de gemeenschappelijke processorpool mag gebruiken in het veld Maximumaantal verwerkingseenheden. Wijzig desgewenst de naam van de gemeenschappelijke processorpool in het veld Poolnaam. Geef vervolgens het aantal verwerkingseenheden op dat u wilt reserveren voor logische partities zonder bovengrens in de gemeenschappelijke processorpool in het veld Gereserveerde verwerkingseenheden. (De naam van de gemeenschappelijke processorpool moet uniek zijn op het beheerde systeem.) Als u klaar bent, klikt u op OK. 5. Herhaal de stappen 3 en 4 voor de eventuele andere processorpools die u wilt configureren. 6. Klik op OK. Nadat u deze procedure hebt voltooid, wijst u logische partities toe aan de geconfigureerde gemeenschappelijke processorpools. U kunt een logische partitie aan een gemeenschappelijke processorpool toewijzen op het moment dat u de logische partitie maakt, of u kunt de gemeenschappelijke processorpools van bestaande logische partities opnieuw toewijzen aan de gemeenschappelijke processorpools die u hebt geconfigureerd met behulp van deze procedure. Zie “Logische partities opnieuw toewijzen aan gemeenschappelijke processorpools” op pagina 167 voor instructies. Als u een gemeenschappelijke processorpool niet langer wilt gebruiken, kunt u de gemeenschappelijke processorpool configuratie ongedaan maken met deze procedure door het maximumaantal verwerkingseenheden en het aantal gereserveerde verwerkingseenheden in te stellen op 0. Voordat u een gemeenschappelijke processorpool kunt deconfigureren, moet u elke logische partitie die van die processorpool gebruikmaakt toewijzen aan een andere gemeenschappelijke processorpool.

Gemeenschappelijke geheugenpool configureren U kunt de grootte van de gemeenschappelijke geheugenpool configureren, apparaten voor pagingruimte toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool en één of twee logische Virtual I/O Server (VIOS)partities (voor toegang tot de apparaten voor pagingruimte) toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Voordat u begint, moet u de volgende taken uitvoeren: 1. Geef de activeringscode op voor de PowerVM Enterprise Edition. Voor instructies raadpleegt u De activeringscode voor PowerVM Editions invoeren met behulp van de HMC versie 7. De mogelijkheid om geheugen gemeenschappelijk te gebruiken over meerdere logische partities wordt ook wel de technologie voor PowerVM Active Memory Sharing genoemd. De PowerVM Active Memory Sharingtechnologie is beschikbaar bij de PowerVM Enterprise Edition, waarvoor u een PowerVM Editionsactiveringscode moet aanvragen en opgeven.


161

2. Zorg ervoor dat uw configuratie voldoet aan de configuratievereisten voor gemeenschappelijk geheugen. Voor een overzicht van de vereisten gaat u naar “Configuratievereisten voor gemeenschappelijk geheugen” op pagina 95. 3. Voer de vereiste voorbereidingstaken uit. Zie “Configuratie van gemeenschappelijk geheugen voorbereiden” op pagina 103 voor instructies. 4. Maak de logische VIOS-partities (hierna VIOS-partities voor paging genoemd) die wilt toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool en installeer vervolgens de VIOS. Voor instructies raadpleegt u “Aanvullende logische partities maken” op pagina 126 en Installatie van VIOS en logische clientpartities. 5. Maak en configureer de apparaten voor pagingruimte die eigendom zijn van de VIOS-partities voor paging die u wilt toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. Als u van plan bent om logisch volumes te gebruiken als apparaten voor pagingruimte, maak dan de logische volumes. Zie “Een virtuele schijf voor een logische VIOS-partitie maken met behulp van de HMC” op pagina 165 voor instructies. 6. Controleer of de versie van de HMC versie 7 release 3.4.2 of hoger is. Voor instructies raadpleegt u Upgraden van uw HMC-software. 7. Zorg ervoor dat u aangemeld bent als (super-) beheerder van de HMC. Als er niet voldoende fysiek geheugen beschikbaar is in het systeem voor toewijzing aan de pool van gemeenschappelijk geheugen, kunt u het fysieke geheugen dat momenteel aan logische partities die werken met vast toegewezen geheugen en die afgesloten zijn, vrijmaken voor de hypervisor. De hypervisor kan het vrijgegeven fysieke geheugen vervolgens toewijzen aan de pool van gemeenschappelijk geheugen. Om de pool van gemeenschappelijk geheugen te configureren, voert u de volgende stappen uit op de HMC: 1. In het navigatievenster vouwt u Systeembeheer uit en klikt u op Servers. 2. Selecteer in het werkvenster de server waarvoor u de pool van gemeenschappelijk geheugen wilt configureren. 3. Klik in het menu Taken op Configuratie > Virtuele Resources > Beheer van gemeenschappelijk gebruikt geheugen. De wizard Shared Memory Pool wordt afgebeeld. 4. Volg de stappen in de wizard Shared Memory Pool om de pool van gemeenschappelijk geheugen te configureren. Tip: Als een bepaald apparaat verwacht te zien in de lijst van in aanmerking komende apparaten om toe te voegen aan de gemeenschappelijke geheugenpool, maar dit apparaat niet wordt vermeld, kunt u de opdracht prepdev uitvoeren vanaf de VIOS-opdrachtregel. U kunt de opdracht prepdev uitvoeren om vast te stellen waarom het apparaat niet voldoet aan de vereisten voor apparaten voor pagingruimte en om te weten te komen welke taken moeten worden uitgevoerd om het apparaat te laten voldoen aan de vereisten. Als een apparaat is gebruikt door een logische partitie en deze partitie is verwijderd, voldoet het apparaat mogelijk niet aan de vereisten voor een apparaat voor pagingruimte, zelfs nu de logische partitie is verwijderd. Met de opdracht prepdev kan deze situatie worden onderkend en verkrijgt u instructies over wat u aan het apparaat moet veranderen zodat het voldoet aan de vereisten van een apparaat voor pagingruimte. Nadat u de pool van gemeenschappelijk geheugen hebt gemaakt, kunt u de logische partities maken die gebruik gaan maken van gemeenschappelijk geheugen. Zie “Aanvullende logische partities maken” op pagina 126 voor instructies. Verwante onderwerpen:

162


“Gemeenschappelijk geheugen” op pagina 30 U kunt uw systeem zo configureren dat meerdere logische partities gemeenschappelijk gebruikmaken van een pool van fysiek geheugen. Een gemeenschappelijke geheugenomgeving omvat de gemeenschappelijke geheugenpool, logische partities die werken met het gemeenschappelijke geheugen in deze pool, logisch geheugen, I/O-geheugen, ten minste één logische Virtual I/O Server-partitie en apparatuur voor pagingruimten.

Een logische Host Ethernet Adapter maken voor een actieve logische partitie Als het beheerde systeem een Host Ethernet Adapter (HEA) heeft, kunt u een logische partitie instellen die gebruikmaakt van HEA-resources. Hiertoe gebruikt u de Hardware Management Console (HMC) om een logische Host Ethernet Adapter (LHEA) te maken voor de logische partitie. Een logische Host Ethernet Adapter (LHEA) is een representatie van een fysieke HEA op een logische partitie. Met behulp van de LHEA kan de logische partitie een directe verbinding met externe netwerken maken via de HEA. HEA's worden ook wel IVE-adapters (Integrated Virtual Ethernet) genoemd. U kunt een LHEA alleen dynamisch toevoegen aan een actieve logische partitie met Linux als u Red Hat Enterprise Linux versie 5.1, Red Hat Enterprise Linux versie 4.6 of een hogere versie van Red Hat Enterprise Linux op de logische partitie installeert. Als u een LHEA wilt toevoegen aan een logische partitie met Linux met een andere distributie dan deze distributies, moet u de logische partitie afsluiten en deze opnieuw activeren met behulp van een partitieprofiel waarin de LHEA is opgegeven. Wanneer een logische partitie op een bepaald moment niet actief is, kunt u een LHEA voor de logische partitie maken door de partitieprofielen van de logische partitie aan te passen. Als u een LHEA wilt maken voor een actieve logische partitie met behulp van HMC, voert u de volgende stappen uit: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer en Servers en klik op het beheerde systeem waarop zich de logische partitie bevindt. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie waarvoor u de LHEA wilt maken, klik op de knop Taken en kies Dynamische partitionering > Host-Ethernet > Toevoegen. 3. Selecteer de HEA waarvan u de resources in de logische partitie wilt gebruiken in #HEA voor het selecteren van logische poorten. 4. Selecteer in de tabel met de fysieke poorten voor de HEA een fysieke poort waarvan u de resources wilt gebruiken voor de logische partitie en klik op Configureren. 5. Selecteer in de tabel Logische poorten kiezen de logische poort (LHEA-poort) die u voor de logische partitie wilt gebruiken. 6. Stel de logische poort in zodat deze pakketten accepteert met een willekeurig LAN-ID (VLAN-ID) of zodat de poort alleen pakketten accepteert met specifieke VLAN-ID's. v Wanneer u wilt dat de logische poort pakketten accepteert met een willekeurig VLAN-ID, selecteert u Alle VLAN-ID's toestaan. v Wanneer u wilt dat de logische poort alleen pakketten accepteert met specifieke VLAN-ID's, geeft u deze VLAN-ID's op in Toe te voegen VLAN en klikt u op Toevoegen. U kunt deze stap herhalen totdat het maximum van 20 VLAN-ID's dat door de logische poort wordt geaccepteerd, is bereikt. 7. U kunt MAC-adressen van het besturingssysteem toestaan of weigeren, met behulp van de opties in Beperkingen voor MAC-adressen. 8. Als u toegestane MAC-adressen van het besturingssysteem wilt opgeven, selecteert u Toegestane gedefinieerde MAC-adressen opgeven. 9. Klik op OK. 10. Herhaal de stappen 4 tot en met 9 voor elke extra fysieke poort waarvan u de resources voor de logische partitie wilt gebruiken. 11. Pas indien nodig de waarden in Timeout (minuten) en Detailniveau aan en klik op OK.


163

Nadat u deze procedure hebt voltooid, worden een of meer Ethernet-adapters gesignaleerd door het besturingssysteem van de logische partitie. Verwante onderwerpen: “Host Ethernet Adapter” op pagina 73 Een Host Ethernet Adapter (HEA) is een fysieke Ethernet-adapter die rechtstreeks is geïntegreerd in de GX+-bus op een beheerd systeem. HEA's bieden een hoge doorvoercapaciteit, korte wachttijden en virtualisatieondersteuning voor Ethernet-verbindingen. HEA's worden ook wel Integrated Virtual Ethernet adapters (IVE-adapters) genoemd. Verwante taken: “Fysieke poorten configureren op een Host Ethernet Adapter” op pagina 160 Met een Hardware Management Console (HMC) kunt u de eigenschappen configureren van elke fysieke poort op een Host Ethernet Adapter (HEA). Deze eigenschappen zijn onder andere de poortsnelheid, duplexmodus, maximumpakketgrootte, de instelling voor de gegevensstroombesturing en de promiscue logische partitie voor unicastpakketten. De eigenschappen van de fysieke poort worden ook gebruikt voor de logische poorten die aan elke fysieke poort zijn gekoppeld. HEA's worden ook wel IVE-adapters (Integrated Virtual Ethernet) genoemd. “Eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen” op pagina 192 U kunt de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Het wijzigen van de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigt de resourcehoeveelheden die aan een logische partitie zijn toegewezen wanneer u de logische partitie afsluit en opnieuw opstart met behulp van het gewijzigde partitieprofiel.

Gemeenschappelijke Ethernet-adapter maken voor een logische VIOS-partitie met behulp van de HMC U kunt een Gemeenschappelijke Ethernet-adapter maken op de logische Virtual I/O Server (VIOS)-partitie, met behulp van de Hardware Management Console. Om een Gemeenschappelijke Ethernet-adapter te kunnen maken, moet worden voldaan aan de volgende vereisten: v De Hardware Management Console (HMC) moet van versie 7, release 3.4.2 of hoger zijn. v Zorg dat op de VIOS een of meer fysieke netwerkapparaten of Logische Host Ethernet Adapters zijn toegewezen aan de logische partitie. Als een logische Host Ethernet Adapter wordt toegewezen, moet de VIOS-partitie worden geconfigureerd als de niet-selectieve logische partitie voor de Host Ethernet Adapter. v Zorg dat er een virtuele Ethernet-adapter is gemaakt op de VIOS. Raadpleeg voor instructies Virtuele Ethernet-adapter configureren met behulp van de HMC. v Als voor de fysieke Ethernet-adapter die u als gemeenschappelijke adapter wilt gebruiken TCP/IP is geconfigureerd, moet de versie van de VIOS versie 2.1.1.0 of een recentere versie zijn. Als TCP/IP niet is geconfigureerd, kunt u elke van VIOS gebruiken. v Zorg dat er een verbinding voor resourcebewaking en -besturing is tussen de HMC en de VIOS. Opmerking: Als u werkt met een oudere release van de HMC of met een oudere versie van VIOS (wanneer TCP/IP is geconfigureerd voor de virtuele Ethernet-adapter), raadpleegt u Virtueel Ethernet configureren op de Virtual I/O Server om een Gemeenschappelijke Ethernet-adapter te maken met behulp van de opdrachtregelinterface van de VIOS. Voer de volgende stappen uit om een Gemeenschappelijke Ethernet-adapter te maken: 1. Klik in het navigatiegebied op Systeembeheer > Servers en selecteer de server waarop de logische partitie met de VIOS zich bevindt. 2. Klik in het deelvenster Taken op Configuration > Virtual Resources > Virtual Network Management. De pagina Virtual Network Management wordt nu afgebeeld. 3. Via het menu Virtual Network Management selecteert u het virtuele Ethernet-netwerk (VLAN) dat u wilt aansluiten op de virtuele Ethernet-adapter.

164


4. Klik op Gemeenschappelijke Ethernet-adapter maken. De pagina Gemeenschappelijke Ethernetadapter maken wordt geopend. 5. Op de pagina Gemeenschappelijke Ethernet-adapter maken selecteert u de VIOS en de fysieke adapter waarvoor u de gemeenschappelijke Ethernet-adapter wilt configureren. U kunt ook een failover-VIOS en een fysieke adapter inschakelen en selecteren. Opmerking: Houd bij het selecteren van een failover-VIOS rekening met het volgende: v De twee logische VIOS-partities in de failoverconfiguratie moeten verschillende trunkprioriteiten hebben. v Gemeenschappelijke Ethernet-adapter-failover vereist een aanvullende virtuele Ethernet-adapter op beide logische VIOS-partities, om te fungeren als besturingskanaal. Het besturingskanaal stelt de logische VIOS-partities in staat met elkaar te communiceren en te herkennen wanneer een van de VIOSs zijn verbinding verliest. v De grafische interface van de HMC kiest op numerieke volgorde (van hoogste naar laagste) automatisch een geschikt virtueel Ethernet-besturingskanaal uit de poort-VLAN-ID's die zijn toegewezen aan de virtuele Ethernet-adapters. Als bijvoorbeeld beide logische VIOS-partities gebruikmaken van VLAN 99 en VLAN 50 en de logische VIOS-partities in beide VLAN's beschikken over virtuele Ethernet-adapters zonder een geactiveerde trunkadapter, wordt VLAN 99 geselecteerd en niet VLAN 50. Als u een virtuele Ethernet-adapter wilt gaan gebruiken als besturingskanaaladapter moet u niet de optie Toegang tot extern netwerk selecteren in de adaptereigenschappen. 6. Klik op OK om de Gemeenschappelijke Ethernet-adapter te maken. Verwante informatie: Failover gemeenschappelijke Ethernet-adapter

Een virtuele schijf voor een logische VIOS-partitie maken met behulp van de HMC U kunt de Hardware Management Console (HMC) gebruiken om een virtuele schijf te maken in uw beheerde systeem. Virtuele schijven worden ook wel logische volumes genoemd. Voor het wijzigen van virtueel geheugen moet zijn voldaan aan de volgende vereisten: v De HMC moet van versie 7.7.4 of hoger zijn. v De Virtual I/O Server (VIOS) moet van versie 2.2.1.0 of hoger zijn. v Zorg dat voor opslagbeheer er een verbinding voor resourcebewaking en -besturing is tussen de HMC en de VIOS. Om een virtuele schijf te maken, voert u de volgende procedure uit op de HMC: 1. Open in het navigatiegebied Systeembeheer > Servers en selecteer de server waarop de logische partitie voor de Virtual I/O Server zich bevindt. 2. Klik in het deelvenster Taken op Configuratie > Virtuele resources > Virtueel opslagbeheer. De pagina Virtueel opslagbeheer wordt afgebeeld. 3. Selecteer een logische VIOS-partitie of een Gemeenschappelijke opslagpool. 4. Klik op de tab Query om te zoeken in de geselecteerde VIOS of Gemeenschappelijke opslagpool. 5. Klik op het tabblad Virtuele schijven op Virtuele schijf maken. De pagina Virtuele schijf maken wordt afgebeeld. 6. Geef een naam op voor de virtuele schijf, selecteer een opslagpool of een gemeenschappelijke opslagpool, en geef de grootte op voor de nieuwe virtuele schijf. Als u een gemeenschappelijke opslagpool selecteert, geef dan ook op of u wilt werken met 'thick' of 'thin' opslag. De standaardwaarde voor het opslagtype is 'thin' opslag. U kunt de schijf desgewenst ook toewijzen aan een logische partitie. 7. Klik op OK. De HMC maakt de nieuwe virtuele schijf aan de hand van uw specificaties, en de pagina Virtuele schijven wordt afgebeeld.


165

Tip: Indien mogelijk maakt u geen virtuele schijven binnen de rootvg-opslagpool. In plaats daarvan kunt u een of meer aanvullende opslagpools maken en deze gebruiken voor het maken van virtuele schijven. 8. Herhaal deze procedure voor elke virtuele schijf die u wilt maken. 9. In “Een virtuele schijf voor een logische VIOS-partitie wijzigen met behulp van de HMC” op pagina 220 wordt uitgelegd hoe u de eigenschappen van virtuele schijven die u hebt gemaakt, kunt afbeelden of wijzigen. Deze stappen zijn gelijk aan het gebruik van de opdracht mkbdsp op de opdrachtregel. Als er onvoldoende ruimte is voor de virtuele schijf, vergroot u de opslagpool. Zie “Een opslagpool wijzigen voor een logische VIOS-partitie, met behulp van de HMC” op pagina 221 voor instructies.

Pools maken Met de Hardware Management Console kunt u op uw beheerde systeem een opslagpool maken voor volumegroepen of bestanden. Bij het maken van een volumegroepenpool moet u ten minste één fysiek volume toewijzen aan de opslagpool. Wanneer u fysieke volumes toevoegt aan een opslagpool, wist de Virtual I/O Server de gegevens op de fysieke volumes, worden de fysieke volumes opgedeeld in fysieke partities en wordt de capaciteit van de fysieke partities toegevoegd aan de opslagpool. U moet geen fysiek volume aan de pool toewijzen als het fysieke volume gegevens bevat die u wilt bewaren. Om opslagpools te kunnen maken, moet zijn voldaan aan de volgende vereisten: v De versie van de Hardware Management Console moet versie 7, release 3.4.2, of een recentere versie zijn. v De Virtual I/O Server moet van versie 2.1.1.0 of hoger zijn. v Zorg dat er een verbinding voor resourcebewaking en -besturing is tussen de Hardware Management Console en de Virtual I/O Server. Om een opslagpool te maken, voert u de volgende procedure uit in de Hardware Management Console: 1. Open in het navigatiegebied Systeembeheer > Servers en selecteer de server waarop de logische partitie voor de Virtual I/O Server zich bevindt. 2. Klik in het deelvenster Tasks op Configuration > Virtual Resources > Virtual Storage Management. De pagina Virtual Storage Management wordt afgebeeld. 3. Selecteer een logische Virtual I/O Server-partitie. 4. Klik op het tabblad Storage Pools. 5. Klik in het menu Actie selecteren op Create Storage Pool. De pagina Create Storage Pool wordt afgebeeld. 6. Geef een naam op voor de pool en selecteer het type pool. 7. Typ of selecteer de informatie die nodig is voor het maken van een pool voor volumegroepen of bestanden en klik op OK om terug te keren naar de pagina Storage Pools. Opmerking: De nieuwe opslagpool wordt afgebeeld in de tabel. Selecteert u een of meer fysieke volumes die tot een andere volumegroep behoren, dan beeldt Hardware Management Console een waarschuwingsbericht af waarin wordt gemeld dat het toevoegen van fysieke volumes aan de nieuwe opslagpool kan leiden tot gegevensverlies. Om de nieuwe opslagpool te maken met de geselecteerde fysieke volumes, selecteert u de optie Forceren en klikt u op OK.

166


De activeringscode voor Active Memory Expansion opgeven U kunt Active Memory Expansion voor een server activeren door de activeringscode op te geven op de Hardware Management Console (HMC). Als u Active Memory Expansion activeert, kunt u de logische partities op de server zodanig configureren dat het geheugen wordt gecomprimeerd, waardoor de geheugencapaciteit wordt uitgebreid. Voordat u begint, moet u de volgende taken uitvoeren: 1. Voer alle voorbereidingstaken uit voor Active Memory Expansion en zorg ervoor dat de configuratie voldoet aan de configuratievereisten voor Active Memory Expansion. Zie “Voorbereiding van de configuratie van Active Memory Expansion” op pagina 94 voor instructies. 2. Controleer of u over een activeringscode beschikt. U kunt een activeringscode aanvragen bij uw IBMvertegenwoordigen of op de website Capacity on Demand. Voor het aanvragen van een activeringscode op de website Capacity on Demand moet u onderstaande stappen uitvoeren: a. Ga naar: http://www-912.ibm.com/pod/pod. b. Geef het systeemtype en serienummer op van de server waarvoor u de activeringscode wilt aanvragen. c. Noteer de activeringscode die op de website wordt afgebeeld. Als u de activeringscode voor Active Memory Expansion wilt opgeven, voert u onderstaande stappen uit met de HMC: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. 2. Selecteer in het inhoudsvenster de server waarop u Active Memory Expansion wilt gaan gebruiken. 3. Selecteer in het menu Taken de optie Capacity on Demand (CoD) > Overige geavanceerde functies > Activeringscode opgeven. Daarop wordt het venster Activeringscode opgeven weergegeven. 4. Voer de activeringscode in en klik op OK. 5. Klik in het menu Tasks op Properties. Daarop wordt het venster Eigenschappen server weergegeven. 6. Klik op de tab Mogelijkheden. 7. Controleer of de optie Uitbreiden actief geheugen inschakelen is ingesteld op Waar. Als deze optie op Onwaar staat, is Active Memory Expansion is niet op de server geactiveerd. Gebruik een geldige activeringscode om Active Memory Expansion op de server in te schakelen. 8. Klik op OK. Nadat u Active Memory Expansion op de server hebt ingeschakeld, kunt u de logische partities voor Active Memory Expansion configureren. Zie “Active Memory Expansion voor logische partities opAIX configureren” op pagina 153 voor instructies.

Logische partities opnieuw toewijzen aan gemeenschappelijke processorpools Als u meer dan een gemeenschappelijke processorpool gebruikt op uw beheerde systeem, kunt u met behulp van de Hardware Management Console (HMC) logische partities van een gemeenschappelijke processorpool opnieuw toewijzen aan een andere gemeenschappelijk processorpool op uw beheerde systeem. U kunt deze procedure alleen gebruiken als het beheerde systeem het gebruik van meer dan een gemeenschappelijke processorpool ondersteunt en als de versie van de HMC minimaal versie 7, release 3.2.0 is. Elke andere gemeenschappelijke processorpool dan de standaard gemeenschappelijke processorpool moet worden geconfigureerd voordat u een logische partitie kunt toewijzen aan de gemeenschappelijke processorpool. (De standaard gemeenschappelijke processorpool is vooraf geconfigureerd.) Zie “Gemeenschappelijke processorpools configureren” op pagina 160 voor instructies. De HMC staat nooit toe dat de som van het aantal gereserveerde verwerkingseenheden voor een gemeenschappelijke processorpool en het totale aantal verwerkingseenheden dat is vastgelegd voor logische partities die gebruikmaken van de gemeenschappelijke processorpool groter is dan het maximumaantal Logische partitionering

167

verwerkingseenheden voor de gemeenschappelijke processorpool. (De standaard gemeenschappelijke processorpool heeft geen geconfigureerd maximumaantal verwerkingseenheden.) Het maximumaantal processors dat beschikbaar is voor de standaard gemeenschappelijke processorpool is het totale aantal actieve, gelicentieerde processors op het beheerde systeem min het aantal processors dat is toegewezen aan vast toegewezen processorpartities waarvoor is ingesteld dat de vast toegewezen processors niet gemeenschappelijk mogen worden gebruikt.) Een gemeenschappelijke processorpool kan geen logische partities bevatten die deel uitmaken van verschillende beheergroepen voor werkbelasting. U kunt een logische partitie met een gedefinieerde beheergroep voor werkbelasting daarom niet opnieuw toewijzen aan een gemeenschappelijke processorpool die logische partities bevat die deel uitmaken van een andere beheergroep voor werkbelasting. (U kunt een logische partitie met een gedefinieerde beheergroep voor werkbelasting echter wel opnieuw toewijzen aan een gemeenschappelijke processorpool die alleen logische partities bevat die geen gedefinieerde beheergroep voor werkbelasting hebben of die dezelfde beheergroep voor werkbelasting hebben als de opnieuw toegewezen logische partitie. Ga als volgt te werk als u logische partities opnieuw wilt toewijzen van de ene gemeenschappelijke processorpool naar een andere gemeenschappelijke processorpool met behulp van de HMC: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. 2. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem waarvan u de logische partities opnieuw wilt toewijzen, klik op de knop Taken en kies Configuratie > Beheer van gemeenschappelijke processorpool. 3. Klik op Partities. 4. Klik op de naam van de logische partitie die u opnieuw wilt toewijzen van de ene gemeenschappelijke processorpool naar een andere gemeenschappelijke processorpool. 5. Selecteer de nieuwe gemeenschappelijke processorpool voor de logische partitie in het veld Poolnaam (ID) en klik op OK. 6. Herhaal stappen4 en 5 voor eventuele andere logische partities die u opnieuw wilt toewijzen van de ene gemeenschappelijke processorpool naar een andere gemeenschappelijke processorpool. 7. Klik op OK.

De gemeenschappelijke geheugenpool beheren Met de Hardware Management Console (HMC) kunt u de configuratie van de gemeenschappelijke geheugenpool wijzigen. Zo kunt u wijzigingen aanbrengen voor de hoeveelheid fysiek geheugen die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool, de logische Virtual I/O Server-partities die zijn toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool wijzigen, en apparaten voor pagingruimte toevoegen aan of verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpool. Verwante onderwerpen: “Gemeenschappelijk geheugen” op pagina 30 U kunt uw systeem zo configureren dat meerdere logische partities gemeenschappelijk gebruikmaken van een pool van fysiek geheugen. Een gemeenschappelijke geheugenomgeving omvat de gemeenschappelijke geheugenpool, logische partities die werken met het gemeenschappelijke geheugen in deze pool, logisch geheugen, I/O-geheugen, ten minste één logische Virtual I/O Server-partitie en apparatuur voor pagingruimten.

Grootte van de gemeenschappelijke geheugenpool wijzigen U kunt de hoeveelheid fysiek geheugen die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool vergroten of verkleinen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). U moet een superbeheerder of een beheerder van de HMC zijn om de grootte van de gemeenschappelijke geheugenpool te kunnen wijzigen.

168


Als er onvoldoende fysiek geheugen beschikbaar is in het systeem voor het vergroten van de hoeveelheid geheugen die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool, kunt u het fysieke geheugen, dat momenteel is toegewezen aan afgesloten partities met vast toegewezen geheugen, vrijgeven aan de hypervisor. De hypervisor kan het vrijgegeven fysieke geheugen vervolgens toewijzen aan de pool van gemeenschappelijk geheugen. Als de gemeenschappelijke geheugenpool onvoldoende fysiek geheugen heeft voor het verlagen van de hoeveelheid geheugen in de gemeenschappelijke geheugenpool, kunt u het gereserveerde I/O-geheugen dat momenteel is toegewezen aan afgesloten partities met vast toegewezen geheugen, vrijgeven aan de hypervisor. De hypervisor kan het vrijgegeven fysieke geheugen vervolgens verwijderen uit de pool van gemeenschappelijk geheugen. Voer de volgende stappen uit om de grootte van de gemeenschappelijke geheugenpool te wijzigen: 1. Open in het navigatievenster Systeembeheer en klik op Servers. 2. Selecteer in het werkvenster de server waarop de gemeenschappelijke geheugenpool is geconfigureerd. 3. Klik in het menu Taken op Configuratie > Virtuele Resources > Beheer van gemeenschappelijk gebruikt geheugen. 4. Geef in het veld Pool Size van het venster Pool Properties een nieuwe waarde op voor de poolgrootte en klik op OK. U kunt de grootte opgeven met een combinatie van gigabyte (GB) en megabyte (MB). Als u meer geheugen wilt toewijzen aan de pool van gemeenschappelijk geheugen, kunt u ook een nieuwe waarde opgeven voor de maximumgrootte van de pool. v Als er onvoldoende fysiek geheugen beschikbaar is in het systeem om de maximumgrootte van de pool te verhogen, verschijnt een venster voor het vrijgeven van geheugenresources. Selecteer vast toegewezen geheugenpartities die zijn afgesloten, totdat de hoeveelheid beschikbaar geheugen gelijk aan of groter is dan de benodigde hoeveelheid geheugen, en klik op OK. v Als de hoeveelheid geheugen waarmee u de grootte van de pool van gemeenschappelijk geheugen wilt verkleinen groter is dan de hoeveelheid beschikbaar fysiek geheugen in de pool van gemeenschappelijk geheugen, wordt een venster geopend voor het vrijgeven van geheugenresources. (Als de hoeveelheid beschikbaar fysiek geheugen in de pool van gemeenschappelijk geheugen bijvoorbeeld 8 GB is en u wilt de grootte van de pool van gemeenschappelijk geheugen verkleinen van 32 GB naar 20 GB, is dat een verschil van 12 GB, hetgeen meer is dan de beschikbare 8 GB fysiek geheugen.) Selecteer gemeenschappelijke geheugenpartities die zijn afgesloten, totdat de hoeveelheid geheugen waarmee u de grootte van de pool van gemeenschappelijk geheugen wilt verkleinen, gelijk is aan of kleiner is dan de beschikbare hoeveelheid fysiek geheugen in de geheugenpool, en klik op OK. Verwante taken: “Grootte van de gemeenschappelijke geheugenpool bepalen” op pagina 107 U dient te overwegen in welke mate u het fysieke geheugen in de pool van gemeenschappelijk geheugen wilt overbelasten, wat de gewenste performance is van werkbelastingen in een overbelaste configuratie van gemeenschappelijk geheugen, en wat de onder- en bovengrenzen zijn voor de pool van gemeenschappelijk geheugen.

Een VIOS-partitie voor paging toevoegen aan de gemeenschappelijke geheugenpool Met de Hardware Management Console (HMC) kunt u een tweede logische Virtual I/O Server (VIOS)partitie (hierna VIOS-partitie voor paging genoemd) toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. Voordat u een VIOS-partitie voor paging toewijst aan de gemeenschappelijke geheugenpool voert u de volgende stappen uit: 1. Zorg dat slechts één VIOS-partitie voor paging momenteel is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. 2. Controleer of de VIOS-partitie voor paging, die momenteel is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool, actief is. Logische partitionering

169

3. Controleer of de logische VIOS-partitie die u aan de gemeenschappelijke geheugenpool wilt toewijzen, actief is. 4. Zorg ervoor dat u aangemeld bent als (super-) beheerder van de HMC. Als u een VIOS-partitie voor paging toewijst aan de gemeenschappelijke geheugenpool en beide VIOSpartitie voor paging toegang hebben tot dezelfde apparaten voor pagingruimte, worden deze apparaten voor pagingruimte algemene apparaten. Om een VIOS-partitie voor paging toe te wijzen aan het gemeenschappelijk gebruikt geheugen, voert u de volgende stappen uit vanaf de HMC: 1. Open in het navigatievenster Systeembeheer en klik op Servers. 2. Selecteer in het werkvenster de server waarop de gemeenschappelijke geheugenpool is geconfigureerd. 3. Klik in het menu Taken op Configuratie > Virtuele Resources > Beheer van gemeenschappelijk gebruikt geheugen. 4. Klik in het venster Pool Properties op de tab Paging Space Devices. 5. Klik op Add/Remove Devices. De wizard Shared Memory Pool wordt afgebeeld. 6. Volg de stappen in de wizard Shared Memory Pool om een VIOS-partitie voor paging toe te wijzen aan het gemeenschappelijk gebruikt geheugen. Nadat u een tweede VIOS-partitie voor paging hebt toegewezen aan het gemeenschappelijk gebruikt geheugen, volgt u deze stappen: 1. Als er geen algemene apparaten voor pagingruimte zijn toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool, wijst u ze toe aan de gemeenschappelijke geheugenpool. Zie “Apparaten voor pagingruimte toevoegen aan en verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpool” op pagina 177 voor instructies. 2. Configureer de logische partities die gebruikmaken van gemeenschappelijk geheugen voor gebruik van de VIOS-partitie voor paging die u hebt toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. Zie “De VIOS-pagingpartities wijzigen die zijn toegewezen aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie” op pagina 224 voor instructies. Verwante onderwerpen: “Apparaat voor pagingruimte” op pagina 51 Informatie over hoe de Hardware Management Console (HMC) en Integrated Virtualization Manager apparaten voor pagingruimte toewijzen en manipuleren op systemen die werken met gemeenschappelijk geheugen. Verwante taken: “De VIOS-partities voor paging wijzigen die zijn toegewezen aan een gemeenschappelijke geheugenpool” Met de Hardware Management Console (HMC) kunt u de logische Virtual I/O Server (VIOS)-partities (hierna VIOS-partities voor paging genoemd) wijzigen die zijn toegewezen aan de pool van gemeenschappelijke geheugen. “Een VIOS-partitie voor paging verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpool” op pagina 173 U kunt de Hardware Management Console (HMC) gebruiken om een logische Virtual I/O Server (VIOS)partitie (hierna VIOS-partitie voor paging genoemd) te verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpool.

De VIOS-partities voor paging wijzigen die zijn toegewezen aan een gemeenschappelijke geheugenpool Met de Hardware Management Console (HMC) kunt u de logische Virtual I/O Server (VIOS)-partities (hierna VIOS-partities voor paging genoemd) wijzigen die zijn toegewezen aan de pool van gemeenschappelijke geheugen. Voordat u de VIOS-partities voor paging wijzigt die zijn toegewezen aan de pool van gemeenschappelijk geheugen, voert u de volgende stappen uit:

170


1. Sluit alle gemeenschappelijke geheugenpartities af die werken met VIOS-partitie voor paging die u wilt wijzigen. U moet alle gemeenschappelijke geheugenpartities afsluiten die de VIOS-partitie voor paging (die u wilt wijzigen) gebruiken als de primaire VIOS-partitie voor paging en u moet alle gemeenschappelijke geheugenpartities afsluiten die de VIOS-partitie voor paging (die u wilt wijzigen) gebruiken als de secundaire VIOS-partitie voor paging. Zie “Logische partities afsluiten en opnieuw starten” op pagina 182 voor instructies. 2. Controleer of de logische VIOS-partitie, die u aan de gemeenschappelijke geheugenpool wilt toewijzen als VIOS-partitie voor paging, actief is. (Dit is de logische VIOS-partitie waarvoor u de VIOS-toewijzing van een VIOS-partitie voor paging wilt wijzigen.) 3. Zorg ervoor dat u aangemeld bent als (super-) beheerder van de HMC. De onderstaande tabel geeft aan in welke situaties u een VIOS-partitie voor paging kunt wijzigen. Tabel 21. VIOS-partities voor paging wijzigen Status van de ene VIOS-partitie voor paging

Status van de andere VIOS-partitie voor paging

Actief of afgesloten

Geen. Slechts één VIOS-partitie voor paging wordt toegewezen aan de pool van gemeenschappelijk geheugen.

U kunt de VIOS-toewijzing van de VIOS-partitie voor paging wijzigen. In deze situatie moet u ook de apparaten voor pagingruimte toevoegen waartoe de gewijzigde VIOS-partitie voor paging toegang heeft.

Actief

Actief

U kunt de VIOS-toewijzing van een van de VIOS-partities voor paging wijzigen. Het is niet mogelijk de VIOS-toewijzing van beide VIOSpartities voor paging tegelijkertijd te wijzigen.

Actief

Afgesloten

U kunt de VIOS-toewijzing alleen wijzigen voor de VIOS-partitie voor paging die is afgesloten .

Afgesloten

Actief

U kunt de VIOS-toewijzing alleen wijzigen voor de VIOS-partitie voor paging die is afgesloten .

Afgesloten

Afgesloten

U kunt niet de VIOS-toewijzing wijzigen van een van de VIOS-partities voor paging. In plaats daarvan kunt u de VIOS-partitie voor paging die u niet wilt wijzigen verwijderen en vervolgens de VIOS-toewijzing wijzigen van de andere VIOS-partitie voor paging. In deze situatie moet u ook de apparaten voor pagingruimte toevoegen waartoe de gewijzigde VIOS-partitie voor paging toegang heeft.

Opties voor wijzigen

Als u de VIOS-toewijzing van een VIOS-partitie voor paging wijzigt, treden de volgende configuratiewijzigingen op voor de apparaten voor pagingruimte: v Apparaten voor pagingruimte die algemeen waren worden onafhankelijk als slechts één VIOS-partitie voor paging er toegang toe heeft. v Apparaten voor pagingruimte die algemeen waren blijven algemeen als beide VIOS-partities voor paging er toegang toe hebben. (Dit zijn de apparaten voor pagingruimte waartoe alle drie de logische VIOS-partities toegang hebben. De drie logische VIOS-partities bestaan uit de twee logische VIOS-partities die oorspronkelijk aan de pool van gemeenschappelijk geheugen waren toegewezen als VIOSLogische partitionering

171

partities voor paging, plus de logische VIOS-partitie die u hebt toegewezen als een VIOS-partitie voor paging tijdens het wijzigen van de VIOS-toewijzing voor een VIOS-partitie voor paging.) v Apparaten voor pagingruimte die onafhankelijk waren worden algemeen als beide VIOS-partities voor paging er toegang toe hebben. Als u de VIOS-toewijzing van een VIOS-partitie voor paging wijzigt, wijzigt de HMC de configuratie van de partities met gemeenschappelijk geheugen zodat wordt gewerkt met de logische VIOS-partitie die u hebt toegewezen als VIOS-partitie voor paging. Bij het activeren van een gemeenschappelijke geheugenpartitie geeft de HMC automatisch de naam aan van de logische VIOS-partitie die u in het partitieprofiel hebt toegewezen als de VIOS-partitie voor paging. In de onderstaande voorbeelden wordt deze automatische wijziging gedetailleerd beschreven: v Voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie wordt slechts één VIOS-partitie voor paging gebruikt terwijl u de VIOS-toewijzing voor die VIOS-partitie voor paging wijzigt van VIOS_A in VIOS_B. Wanneer u de gemeenschappelijke geheugenpartitie nu activeert, geeft de HMC automatisch VIOS_B aan als de VIOS-partitie in het partitieprofiel. v Er zijn twee VIOS-partities voor paging toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. VIOS_A is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool als PVP1 en VIOS_B is aan de gemeenschappelijke geheugenpool toegewezen als PVP2. Een gemeenschappelijke geheugenpartitie gebruikt PVP1 als primaire VIOS-partitie voor paging en PVP2 als secundaire VIOS-partitie voor paging. U wijzigt de VIOS-toewijzing van PVP1 van VIOS_A in VIOS_C. Wanneer u de gemeenschappelijke geheugenpartitie activeert, geeft de HMC automatisch VIOS_C aan als de primaire VIOS-partitie en VIOS_B als de secundaire VIOS-partitie voor paging. Voor het wijzigen van de logische Virtual I/O Server-partities die aan de gemeenschappelijke geheugenpool zijn toegewezen als VIOS-partities voor paging, voert u de volgende stappen uit op de HMC: 1. Open in het navigatievenster Systeembeheer en klik op Servers. 2. Selecteer in het werkvenster de server waarop de gemeenschappelijke geheugenpool is geconfigureerd. 3. Klik in het menu Taken op Configuratie > Virtuele Resources > Beheer van gemeenschappelijk gebruikt geheugen. 4. Klik in het venster Pool Properties op de tab Paging Space Devices. 5. Klik op Add/Remove Devices. De wizard Shared Memory Pool wordt afgebeeld. 6. Volg de stappen in de wizard Shared Memory Pool voor het wijzigen van de VIOS-partities voor paging die zijn toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. Na het wijzigen van de VIOS-toewijzing voor een VIOS-partitie voor paging die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool voert u de volgende stappen uit: 1. Indien nodig, wijst u apparaten voor pagingruimte toe aan de gemeenschappelijke geheugenpool. Zie “Apparaten voor pagingruimte toevoegen aan en verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpool” op pagina 177 voor instructies. In de volgende situaties kan het nodig zijn dat u apparaten voor pagingruimte toevoegt: v U hebt de VIOS-toewijzing gewijzigd van de enige VIOS-partitie voor paging die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. De logische VIOS-partitie die u hebt toegewezen als de VIOS-partitie voor paging heeft toegang tot andere apparaten voor pagingruimte dan de logische VIOS-partitie die voorheen was toegewezen als VIOS-partitie voor paging. De apparaten voor pagingruimte, waartoe de huidige VIOS-partitie voor paging toegang heeft, moeten zijn toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool, voordat de gemeenschappelijke geheugenpartities er gebruik van kunnen maken. v U hebt een VIOS-partitie voor paging verwijderd die was afgesloten en vervolgens hebt u de VIOStoewijzing gewijzigd van de andere VIOS-partitie voor paging, die ook was afgesloten. Omdat u een VIOS-partitie voor paging hebt verwijderd is daardoor de VIOS-toewijzing gewijzigd van de enige VIOS-partitie voor paging die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. De

172


logische VIOS-partitie die u hebt toegewezen als de VIOS-partitie voor paging heeft toegang tot andere apparaten voor pagingruimte dan de logische VIOS-partitie die voorheen was toegewezen als VIOS-partitie voor paging. De apparaten voor pagingruimte, waartoe de huidige VIOS-partitie voor paging toegang heeft, moeten zijn toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool, voordat de gemeenschappelijke geheugenpartities er gebruik van kunnen maken. v U hebt de VIOS-toewijzing gewijzigd van een VIOS-partitie voor paging die onafhankelijke apparaten voor pagingruimte leverde aan gemeenschappelijke geheugenpartities. De logische VIOS-partitie die u hebt toegewezen als de VIOS-partitie voor paging heeft toegang tot andere apparaten voor pagingruimte dan de logische VIOS-partitie die voorheen was toegewezen als VIOS-partitie voor paging. De onafhankelijke apparaten voor pagingruimte, waartoe de huidige VIOS-partitie voor paging toegang heeft, moeten zijn toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool, voordat de gemeenschappelijke geheugenpartities door kunnen gaan met het gebruik van de onafhankelijke apparaten voor pagingruimte. 2. Activeer alle gemeenschappelijke geheugenpartities die u hebt afgesloten, om de wijzigingen van kracht te laten worden. Zie “Een logische partitie activeren” op pagina 178 voor instructies. Verwante onderwerpen: “Apparaat voor pagingruimte” op pagina 51 Informatie over hoe de Hardware Management Console (HMC) en Integrated Virtualization Manager apparaten voor pagingruimte toewijzen en manipuleren op systemen die werken met gemeenschappelijk geheugen. Verwante taken: “Een VIOS-partitie voor paging toevoegen aan de gemeenschappelijke geheugenpool” op pagina 169 Met de Hardware Management Console (HMC) kunt u een tweede logische Virtual I/O Server (VIOS)partitie (hierna VIOS-partitie voor paging genoemd) toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. Verwante informatie: Een VIOS-partitie voor paging verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpool

Een VIOS-partitie voor paging verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpool U kunt de Hardware Management Console (HMC) gebruiken om een logische Virtual I/O Server (VIOS)partitie (hierna VIOS-partitie voor paging genoemd) te verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpool. Voordat u een VIOS-partitie voor paging verwijdert uit de gemeenschappelijke geheugenpool, dient u de volgende stappen uit te voeren: 1. Controleer of er momenteel twee VIOS-partities voor paging zijn toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. 2. Sluit alle gemeenschappelijke geheugenpartities af die gebruikmaken van de VIOS-partitie voor paging die u wilt verwijderen. U moet alle gemeenschappelijke geheugenpartities afsluiten die de te verwijderen VIOS-partitie voor paging gebruiken als primaire of secundaire VIOS-partitie voor paging. Zie “Logische partities afsluiten en opnieuw starten” op pagina 182 voor instructies. 3. Zorg ervoor dat u aangemeld bent als (super-) beheerder van de HMC. De onderstaande tabel geeft aan in welke situaties u een VIOS-partitie voor paging kunt verwijderen. Tabel 22. VIOS-partities voor paging verwijderen Status van de ene VIOS-partitie voor paging


Actief

Actief

U kunt een van beide VIOS-partities voor paging verwijderen.

Actief

Afgesloten

Alleen de afgesloten VIOS-partitie voor paging kan worden verwijderd.

Opties voor verwijderen


173

Tabel 22. VIOS-partities voor paging verwijderen (vervolg) Status van de ene VIOS-partitie voor paging


Afgesloten

Actief

Alleen de afgesloten VIOS-partitie voor paging kan worden verwijderd.

Afgesloten

Afgesloten

U kunt een van beide VIOS-partities voor paging verwijderen; u moet bij het activeren van de resterende VIOSpartitie voor paging echter wel eerst de apparaten voor pagingruimte opnieuw toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool.

Opties voor verwijderen

Om te voorkomen dat u opnieuw de apparaten voor pagingruimte moet toevoegen, kunt u eerst een van beide VIOS-partities voor paging activeren om daarna de andere VIOSpartitie voor paging verwijderen.

Bij het verwijderen van een VIOS-partitie voor paging uit de gemeenschappelijke geheugenpool treden de volgende configuratiewijzigingen op: v Apparaten voor pagingruimte die algemeen waren worden nu onafhankelijk. v De HMC wijzigt de configuratie van elke gemeenschappelijke geheugenpartitie zodanig dat de resterende VIOS-partitie voor paging wordt gebruikt als primaire en enige VIOS-partitie voor paging: – Als een gemeenschappelijke geheugenpartitie slechts werkt met één VIOS-partitie voor paging en u die partitie verwijdert, wijzigt de HMC de configuratie van de gemeenschappelijke geheugenpartitie zodanig dat gebruik gaat worden gemaakt van de resterende VIOS-partitie voor paging. Bij het activeren van een gemeenschappelijke geheugenpartitie geeft de HMC automatisch de naam aan van de actuele VIOS-partitie voor paging in het partitieprofiel. Stel, er zijn twee VIOS-partities voor paging, VIOS_A en VIOS_B, toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. De gemeenschappelijke geheugenpartitie, SMP1, gebruikt alleen VIOS_A als VIOS-partitie voor paging. U verwijdert VIOS_A uit de gemeenschappelijke geheugenpool. Wanneer u nu SMP1 activeert, geeft de HMC automatisch VIOS_B aan als primaire en enige VIOS-partitie voor paging in het partitieprofiel. – Als een gemeenschappelijke geheugenpartitie werkt met twee VIOS-partities voor paging en u één van die partities verwijdert, wijzigt de HMC de configuratie van de gemeenschappelijke geheugenpartitie zodanig dat de resterende VIOS-partitie voor paging wordt gebruikt als primaire en enige VIOS-partitie voor paging. Bij het activeren van een gemeenschappelijke geheugenpartitie negeert de HMC de primaire en secundaire instellingen in het partitieprofiel en wordt de resterende VIOS-partitie voor paging toegewezen als primaire en enige VIOS-partitie voor paging voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie. Als u de configuratie wilt opslaan, kunt u het partitieprofiel bijwerken of de configuratie van de logische partitie opslaan in een nieuw partitieprofiel. Om een VIOS-partitie voor paging te verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpool, voert u de volgende stappen uit op de HMC: 1. Open in het navigatievenster Systeembeheer en klik op Servers. 2. Selecteer in het werkvenster de server waarop de gemeenschappelijke geheugenpool is geconfigureerd. 3. Klik in het menu Taken op Configuratie > Virtuele Resources > Beheer van gemeenschappelijk gebruikt geheugen. 4. Klik in het venster Pool Properties op de tab Paging Space Devices. 5. Klik op Add/Remove Devices. De wizard Shared Memory Pool wordt afgebeeld.

174


6. Volg de stappen in de wizard Shared Memory Pool om een VIOS-partitie voor paging te verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpool. Nadat u een VIOS-partitie voor paging hebt verwijderd uit de gemeenschappelijke geheugenpool, dient u de volgende stappen uit te voeren: 1. Als u een afgesloten VIOS-partitie voor paging hebt verwijderd terwijl de andere VIOS-partitie voor paging ook was afgesloten, voert u de volgende stappen uit: a. Activeer de resterende VIOS-partitie voor paging. Zie “Een logische partitie activeren” op pagina 178 voor instructies. b. Verwijder de resterende apparaten voor pagingruimte uit de gemeenschappelijke geheugenpool en wijs deze opnieuw toe aan de gemeenschappelijke geheugenpool. Ondanks dat de apparaten voor pagingruimte onafhankelijk worden wanneer u een VIOS-partitie voor paging verwijderd uit de gemeenschappelijke geheugenpool, worden deze apparaten niet als zodanig herkend totdat u ze opnieuw toewijst aan de gemeenschappelijke geheugenpool. Zie “Apparaten voor pagingruimte toevoegen aan en verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpool” op pagina 177 voor instructies. 2. Als de VIOS-partitie voor paging die u hebt verwijderd de enige VIOS-partitie voor paging was die in een gemeenschappelijke geheugenpartitie werd gebruikt, en als de resterende VIOS-partitie voor paging geen toegang heeft tot een beschikbaar apparaat voor pagingruimte dat voldoet aan de groottevereisten van de gemeenschappelijke geheugenpartitie, wijst u een apparaat voor pagingruimte toe aan de gemeenschappelijke geheugenpool. Zie “Apparaten voor pagingruimte toevoegen aan en verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpool” op pagina 177 voor instructies. 3. Activeer alle gemeenschappelijke geheugenpartities die u hebt afgesloten, om de wijzigingen van kracht te laten worden. Zie “Een logische partitie activeren” op pagina 178 voor instructies. Verwante onderwerpen: “Apparaat voor pagingruimte” op pagina 51 Informatie over hoe de Hardware Management Console (HMC) en Integrated Virtualization Manager apparaten voor pagingruimte toewijzen en manipuleren op systemen die werken met gemeenschappelijk geheugen. Verwante taken: “Configuratie van een logische partitie opslaan in een partitieprofiel” op pagina 218 U kunt de huidige configuratie van een logische partitie opslaan in een nieuw partitieprofiel, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Gebruik deze procedure wanneer u de configuratie van een logische partitie wijzigt via dynamische partitionering en u wilt de wijzigingen niet verliezen wanneer u de logische partitie opnieuw activeert. Met deze procedure kunt u de gewijzigde configuratie opslaan in een nieuw partitieprofiel en hoeft u de gewijzigde resourcetoewijzingen niet handmatig in te voeren. “Een VIOS-partitie voor paging toevoegen aan de gemeenschappelijke geheugenpool” op pagina 169 Met de Hardware Management Console (HMC) kunt u een tweede logische Virtual I/O Server (VIOS)partitie (hierna VIOS-partitie voor paging genoemd) toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool.

De Virtual I/O Server van een VIOS-partitie voor paging opnieuw installeren Voor het opnieuw installeren van de Virtual I/O Server (VIOS) die si toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool (hierna VIOS-partitie voor paging genoemd), dient u de gemeenschappelijke geheugenomgeving opnieuw te configureren. Het kan bijvoorbeeld nodig zijn dat u opnieuw de apparaten voor pagingruimte moet toevoegen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. De VIOS-partities voor paging slaan informatie op over de apparaten voor pagingruimte die zijn toegewezen aan een gemeenschappelijke geheugenpool. De Hardware Management Console (HMC) verkrijgt de informatie over de apparaten voor pagingruimte, die aan de gemeenschappelijke geheugenpool zijn toegewezen, van de VIOS-partities voor paging. Bij het opnieuw installeren van de VIOS gaat de informatie over de apparaten voor pagingruimte verloren. Om er voor te zorgen dat de VIOS-partities voor paging weer over deze informatie beschikken, moet u na het opnieuw installeren van de VIOS de apparaten voor pagingruimte opnieuw toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. Logische partitionering

175

In de onderstaande tabel vindt u de configuratietaken die u voor de gemeenschappelijke geheugenomgeving moet uitvoeren bij het opnieuw installeren van de Virtual I/O Server voor een VIOSpartitie voor paging. Tabel 23. Taken voor het opnieuw configureren van geheugen bij het opnieuw installeren van de Virtual I/O Server voor een VIOS-partitie voor paging Aantal VIOS-partities voor paging die zijn toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool

Aantal VIOS-partities voor paging waarvoor u de VIOS opnieuw wilt installeren Configuratiestappen

1

1

1. Sluit alle logische partities af die die werken met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartities genoemd).

Instructies 1. Logische partities afsluiten en opnieuw starten 2. De Virtual I/O Server handmatig installeren met behulp van de HMC versie 7

3. Apparaten voor de pagingruimte toevoegen aan en verwijderen uit de gemeenschappelijke 3. Voeg de apparaten voor pool pagingruimte opnieuw toe aan de gemeenschappelijke geheugenpool. 2. Installeer opnieuw de VIOS.

2

1

1. Sluit elke gemeenschap- 1. Logische partities afsluiten en opnieuw starten pelijke geheugenpartitie af die de VIOS-partitie 2. Een VIOS-partitie voor voor paging (die u paging verwijderen uit opnieuw wilt installede gemeenschappelijke ren) gebruikt als prigeheugenpool maire of secundaire 3. De Virtual I/O Server VIOS-partitie voor handmatig installeren paging. met behulp van de 2. Verwijder de VIOSHMC versie 7 partitie voor paging uit 4. Een VIOS-partitie voor de gemeenschappelijke paging toevoegen aan geheugenpool. de gemeenschappelijke 3. Installeer opnieuw de geheugenpool VIOS. 4. Voeg de VIOS-partitie voor paging opnieuw toe aan de gemeenschappelijke geheugenpool.

2

2

1. Sluit alle gemeenschappelijke geheugenpartities af. 2. Installeer de VIOS voor elke VIOS-partitie voor paging.

1. Logische partities afsluiten en opnieuw starten 2. De Virtual I/O Server handmatig installeren met behulp van de HMC versie 7

3. Voeg de apparaten voor 3. Apparaten voor de pagingruimte toevoegen pagingruimte opnieuw aan en verwijderen uit toe aan de gemeende gemeenschappelijke schappelijke pool geheugenpool.

176


Apparaten voor pagingruimte toevoegen aan en verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpool Nadat de gemeenschappelijke geheugenpool is gemaakt, kunt u er apparaten voor pagingruimte aan toevoegen of eruit verwijderen, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Voordat u een apparaat voor pagingruimte toevoegt, voert u de volgende taken uit: 1. Configureer het apparaat voor pagingruimte voor de logische Virtual I/O Server (VIOS)-partities (hierna VIOS-partities voor paging genoemd) die zijn toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. Als u logische volumes wilt gaan gebruiken als apparaten voor pagingruimte, definieert u eerst de logische volumes. Raadpleeg “Een virtuele schijf voor een logische VIOS-partitie maken met behulp van de HMC” op pagina 165 voor instructies. 2. Controleer of alle VIOS-partities voor paging zijn gestart. Voordat u een apparaat voor pagingruimte verwijdert, dient u de volgende taken uit te voeren: v Als geen enkele logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitiegenoemd) gebruikmaakt van het apparaat voor pagingruimte, controleert u of het apparaat voor pagingruimte inactief is. v Als het apparaat voor pagingruimte wordt gebruikt door een gemeenschappelijke geheugenpartitie, controleert en zorgt u dat deze partitie is afgesloten. v Controleer of alle VIOS-partities voor paging zijn gestart. U moet een superbeheerder of een beheerder van de HMC zijn om apparaten voor pagingruimte te kunnen toevoegen aan of verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpool. Om apparaten voor pagingruimte toe te voegen of te verwijderen, voert u de volgende stappen uit op de HMC: 1. Open in het navigatievenster Systeembeheer en klik op Servers. 2. Selecteer de server waarop de gemeenschappelijke geheugenpool is geconfigureerd. 3. Klik in het menu Taken op Configuratie > Virtuele Resources > Beheer van gemeenschappelijk gebruikt geheugen. 4. Klik in het venster Pool Properties op de tab Paging Space Devices. 5. Klik op Add/Remove Devices. De wizard Shared Memory Pool wordt afgebeeld. 6. Volg de stappen in de wizard Shared Memory Pool om apparaten voor pagingruimte toe te voegen aan of te verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpool. Opmerking: Apparaten voor pagingruimte kunnen aan maximaal één pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen tegelijkertijd worden toegewezen. U kunt een apparaat voor pagingruimte niet tegelijkertijd aan een pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen op het ene systeem en aan een pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen op een ander systeem toewijzen. Tip: Als een bepaald apparaat verwacht te zien in de lijst van in aanmerking komende apparaten om toe te voegen aan de gemeenschappelijke geheugenpool, maar dit apparaat niet wordt vermeld, kunt u de opdracht prepdev uitvoeren vanaf de VIOS-opdrachtregel. U kunt de opdracht prepdev uitvoeren om vast te stellen waarom het apparaat niet voldoet aan de vereisten voor apparaten voor pagingruimte en om te weten te komen welke taken moeten worden uitgevoerd om het apparaat te laten voldoen aan de vereisten. Als een apparaat is gebruikt door een logische partitie en deze partitie is verwijderd, voldoet het apparaat mogelijk niet aan de vereisten voor een apparaat voor pagingruimte, zelfs nu de logische partitie is verwijderd. Met de opdracht prepdev kan deze situatie worden onderkend en verkrijgt u instructies over wat u aan het apparaat moet veranderen zodat het voldoet aan de vereisten van een apparaat voor pagingruimte. Verwante onderwerpen: Logische partitionering

177

“Apparaten voor pagingruimte, op systemen die worden beheerd met een HMC” op pagina 53 Informatie over locatievereisten, groottevereisten, en redundantievoorkeuren voor apparaten voor pagingruimte op systemen die worden beheerd met een Hardware Management Console (HMC).

Een gemeenschappelijke geheugenpool wissen Als u niet meer wilt dat de logische partities gebruikmaken van gemeenschappelijk geheugen, kunt u de gemeenschappelijke geheugenpool wissen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Voor u begint, verwijdert u eerst alle logische partities die gebruikmaken van gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartities genoemd), uit de gemeenschappelijke geheugenpool. Hiervoor voert u een van de volgende taken uit: v Wis alle gemeenschappelijke geheugenpartities. Zie “Een logische partitie wissen” op pagina 152 voor instructies. v Wijzig alle gemeenschappelijke geheugenpartities in partities met vast toegewezen geheugen. Zie “De geheugenwerkstand wijzigen voor een logische partitie” op pagina 226 voor instructies. Om de gemeenschappelijke geheugenpool te wissen, voert u de volgende stappen uit op de HMC: 1. Open in het navigatievenster Systeembeheer en klik op Servers. 2. Selecteer in het werkvenster de server waarvoor u de gemeenschappelijke geheugenpool wilt wissen. 3. Klik in het menu Taken op Configuratie > Virtuele Resources > Beheer van gemeenschappelijk gebruikt geheugen. 4. Klik in het venster Pool Properties op Delete Memory Pool. wordt afgebeeld. 5. In het venster Delete Memory Pool klikt u op OK om de gemeenschappelijke geheugenpool te wissen.

Logische partities beheren U kunt de configuratie van uw logische partities beheren met de Hardware Management Console (HMC). Met de HMC kunt u de hardwareresources aanpassen die door elke logische partitie worden gebruikt.

Een logische partitie activeren U moet een logische partitie activeren voordat u de logische partitie kunt gebruiken. Als u gebruikmaakt van de Hardware Management Console (HMC), kunt u een logische partitie activeren op basis van de huidige configuratie of door een partitieprofiel te activeren. Een partitieprofiel activeren: U kunt een partitieprofiel activeren door de Hardware Management Console (HMC) te gebruiken. Als u een partitieprofiel activeert, activeert u een logische partitie. Het systeem wijst resources aan de logische partitie toe op basis van de configuratie van de het partitieprofiel en start het besturingssysteem of de software die op de logische partitie is geïnstalleerd. Als u een logische partitie activeert door een partitieprofiel te activeren, moet u een partitieprofiel selecteren. Een partitieprofiel is een record op de HMC waarmee een mogelijke configuratie voor een logische partitie wordt aangegeven. Als u een logische partitie wilt activeren die gebruikmaakt van virtuele resources die worden geleverd door de Virtual I/O Server, moet u eerst de logische partitie van Virtual I/O Server (VIOS) activeren die de virtuele resources levert. Wanneer u van plan bent een logische partitie te activeren die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna een gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), moet u eerst ten minste één logische partitie met VIOS activeren die voldoet aan de volgende criteria:

178


v De logische partitie van VIOS (hierna aangeduid als VIOS-partitie voor paging) moet toegang bieden tot een beschikbaar apparaat voor pagingruimte dat voldoet aan de groottevereisten van de gemeenschappelijke geheugenpartitie. v De VIOS-partitie voor paging moet worden toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. Als de gemeenschappelijke geheugenpartitie is geconfigureerd met redundante VIOS-partities voor paging, activeert u beide VIOS-partities voor paging voordat u de gemeenschappelijke geheugenpartitie activeert. Als u een gemeenschappelijke geheugenpartitie activeert terwijl de gemeenschappelijke geheugenpool niet beschikt over voldoende fysiek geheugen voor deze activering, kunt u het fysieke geheugen dat momenteel is toegewezen aan andere, afgesloten, gemeenschappelijke geheugenpartities, vrijgeven aan de hypervisor. De hypervisor kan het vrijgegeven fysieke geheugen vervolgens toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie die u wilt activeren. Voer onderstaande stappen uit als u een partitieprofiel wilt activeren met HMC: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie ie u wilt activeren. 3. Klik in het menu Taken op Bewerkingen > Profiel > activeren. 4. Als u de software van VIOS wilt installeren als onderdeel van het activeringsproces van een logische partitie, voert u de volgende stappen uit: a. Klik op Ja als de waarde voor het veld Virtuele I/O-server installeren als onderdeel van het activeringsproces. b. Selecteer het partitieprofiel dat u wilt gebruiken als u de logische partitie activeert. c. Klik op OK. Het venster Netwerkadapters detecteren wordt afgebeeld omdat het even kan duren voordat de netwerkadapters zijn geladen. d. Op de pagina Virtuele I/O-server installeren selecteert u de VIOS-installatiebron en vult u de vereiste velden in. e. Klik op OK. In het venster ziet u de voortgang van de installatie van VIOS middels een voortgangsindicator. Voor details over de voortgang van de installatie klikt u op de tab Details . f. Klik op Sluiten. Er wordt een bericht afgebeeld waarin de geslaagde installatie van VIOS wordt gemeld. Als u NIM-server als installatiebron hebt geselecteerd, start de installatie van NIM nadat u op Sluiten hebt geklikt in het voortgangvenster van de installatie. Om de voortgang van de NIMinstallatie te bekijken vanuit een virtuele terminal, klikt u op Voorgrondmenu bekijken. Na voltooiing van de installatie van NIM ziet u een bericht dat de installatie geslaagd is. g. Klik op OK. Opmerking: Als de optie Virtuele I/O-server installeren als onderdeel van het activeringsproces meerdere keren mislukt en het bericht Installatie van de Virtuele I/O-servere is mislukt. Neem contact op met de systeembeheerder afgebeeld wordt, voert u de opdracht installios -u uit op de opdrachtregel van HMC om de installatie voort te zetten. 5. Als u wilt dat de HMC een werkstationvenster of consolesessie opent voor de logische partitie als de logische partitie is geactiveerd, selecteert u Werkstationvenster of consolesessie openen. Opmerking: Deze optie is uitgeschakeld als u Ja kiest als de waarde voor het veld Virtuele I/Oserver installeren als onderdeel van het activeringsproces. 6. Als u gebruik wilt maken van een beveiligingsslotpositie, opstartwerkstand of VIOSredundantieconfiguratie voor paging die verschilt van de beveiligingsslotpositie, opstartwerkstand of VIOS-redundantieconfiguratie voor paging zoals aangegeven in het partitieprofiel, voert u de volgende stappen uit: a. Klik op Uitgebreid. Logische partitionering

179

b. Selecteer de gewenste beveiligingsslotpositie, opstartwerkstand of VIOS-redundantieconfiguratie voor paging. c. Klik op OK. 7. Klik op OK. Als de logische partitie die u wilt activeren een gemeenschappelijke geheugenpartitie is, en er is onvoldoende fysiek geheugen beschikbaar in de gemeenschappelijke geheugenpool voor deze partitie, verschijnt een venster voor het vrijgeven van geheugenresources. 8. Selecteer gemeenschappelijke geheugenpartities die zijn afgesloten, totdat de hoeveelheid beschikbaar geheugen gelijk aan of groter is dan de benodigde hoeveelheid geheugen, en klik op OK. Verwante onderwerpen: “Partitieprofiel” op pagina 11 Een partitieprofiel is een record op de Hardware Management Console (HMC) waarmee een mogelijke configuratie voor een logische partitie wordt opgegeven. Als u een logische partitie met behulp van een partitieprofiel activeert, probeert het beheerde systeem de logische partitie met behulp van de configuratiegegevens in het partitieprofiel te starten. Verwante informatie: Installatie van de Virtual I/O Server met behulp van de HMC versie 7, release 7.7, of hoger De imagerepository van de virtuele I/O-server beheren Een logische partitie activeren op basis van de huidige configuratie: Met behulp van de Hardware Management Console (HMC) kunt u de logische partitie configureren op basis van de huidige configuratie in plaats van een partitieprofiel. Als u de logische partitie activeert, wijst het systeem resources aan de logische partitie toe op basis van de huidige configuratie van de logische partitie en wordt het besturingssysteem of de software gestart die op de logische partitie is geïnstalleerd. Logische partities starten sneller als ze op basis van de huidige configuratiegegevens worden gestart in plaats van een partitieprofiel. U kunt een logische partitie niet activeren op basis van de huidige configuratie als een van onderstaande voorwaarden waar is: v De status van de logische partitie is zodanig dat de logische partitie niet kan worden gestart. Als u de logische partitie wilt starten op basis van de huidige configuratie, wijzigt u de status van de logische partitie zodanig dat de logische partitie kan worden gestart. v Er is geen actief partitieprofiel gekoppeld aan de logische partitie. Een nieuwe logische partitie die nog nooit is geactiveerd heeft bijvoorbeeld geen actief partitieprofiel. Deze logische partitie kan niet worden gestart op basis van de huidige configuratie omdat de huidige configuratie geen resources heft. Als u een logische partitie voor de eerste keer activeert, moet u dat doen op basis van een partitieprofiel. Als u een logische partitie wilt activeren die gebruikmaakt van virtuele resources die worden geleverd door de Virtual I/O Server, moet u eerst de logische partitie van Virtual I/O Server (VIOS) activeren die de virtuele resources levert. Wanneer u van plan bent een logische partitie te activeren die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna een gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), moet u eerst ten minste één logische partitie met VIOS activeren die voldoet aan de volgende criteria: v De logische partitie van VIOS (hierna aangeduid als VIOS-partitie voor paging) moet toegang bieden tot een beschikbaar apparaat voor pagingruimte dat voldoet aan de groottevereisten van de gemeenschappelijke geheugenpartitie. v De VIOS-partitie voor paging moet worden toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool. Als de gemeenschappelijke geheugenpartitie is geconfigureerd met redundante VIOS-partities voor paging, activeert u beide VIOS-partities voor paging voordat u de gemeenschappelijke geheugenpartitie activeert.

180


Als u een gemeenschappelijke geheugenpartitie activeert terwijl de gemeenschappelijke geheugenpool niet beschikt over voldoende fysiek geheugen voor deze activering, kunt u het fysieke geheugen dat momenteel is toegewezen aan andere, afgesloten, gemeenschappelijke geheugenpartities, vrijgeven aan de hypervisor. De hypervisor kan het vrijgegeven fysieke geheugen vervolgens toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie die u wilt activeren. Als op een HMC van een lagere versie dan versie 7.8.0, het veld voor de resourceconfiguratie van de partitie is ingesteld Niet geconfigureerd, leidt het activeren van een logische partitie met de huidige configuratie tot een fout. Als op een HMC van versie 7.8.0 of hoger het veld voor de resourceconfiguratie is ingesteld op Niet geconfigureerd, en de partitie beschikt over een vorig geldig configuratieprofiel, wordt dat profiel gebruikt voor het activeren van de partitie. Een HMC van versie 7, release 7.8.0 of hoger, biedt ondersteuning voor een partitieprofiel dat altijd wordt gesynchroniseerd met het laatst geactiveerde partitieprofiel. De synchronisatie wordt dynamisch uitgevoerd, telkens wanneer de configuratie van de partitie wordt gewijzigd. Wanneer u een server verbindt met een HMC van versie 7.8.0 of lager, nadat de server verbonden is geweest met een HMC van versie 7.8.0, wordt het laatste geldige configuratieprofiel beschouwd als een standaardprofiel. Voer onderstaande stappen uit als u HMC wilt gebruiken om een logische partitie te activeren op basis van de huidige configuratie: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie ie u wilt activeren. 3. Klik in het menu Taken op Bewerkingen > Huidige > configuratie activeren. Daarop wordt het venster Activeren op basis van de Huidige configuratie weergegeven. 4. Selecteer een of meer logische partities die u wilt activeren en klik op OK. Verwante taken: “Status van resourceconfiguratie voor een logische partitie afbeelden” U kunt de status van de resourceconfiguratie voor een logische partitie weergeven met de Hardware Management Console (HMC). Status van resourceconfiguratie voor een logische partitie afbeelden: U kunt de status van de resourceconfiguratie voor een logische partitie weergeven met de Hardware Management Console (HMC). Ga las volgt te werk voor het afbeelden van de resourceconfiguratie voor een logische partitie met behulp van de HMC: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie ie u wilt activeren. 3. Klik in het menu Taken op Taken > Eigenschappen. wordt afgebeeld. 4. Op de pagina Eigenschappen partitie opent u het tabblad Algemeen. Als in het veld Resourceconfiguratie Geconfigureerd wordt aangegeven, kan de partitie worden geactiveerd met het huidige configuratieprofiel. Als in het veld Resourceconfiguratie Niet geconfigureerd wordt aangegeven, kan de partitie worden geactiveerd met de laatste geldige configuratie die is opgeslagen als een profiel. 5. Klik op OK.


181

Een profiel toepassen op een logische partitie: Op een Hardware Management Console (HMC) van versie 7, release 7.8.0 of hoger, kunt u in de opdrachtregelinterface van de HMC een profiel toepassen op een logische partitie zonder dat de logische partitie hoeft te worden aangezet. Geef de volgende opdracht op op de opdrachtregel van de HMC: chsyscfg -r lpar -m beheerd-systeem -o apply -n profielnaam

Waarbij geldt: v beheerd-systeem is de naam van de server waarop de logische partitie zich bevindt. v profielnaam is de naam van het partitieprofiel dat wordt toegepast op de logische partitie. Verwante informatie: chsyscfg

Een systeemprofiel activeren U kunt een groot aantal logische partities tegelijk activeren, door met behulp van de Hardware Management Console (HMC) een systeemprofiel te activeren. Een systeemprofiel is een geordende lijst van partitieprofielen. Wanneer u een systeemprofiel activeert, probeert het beheerde systeem de partitieprofielen in het systeemprofiel te activeren in de volgorde waarin de partitieprofielen worden weergegeven. Beperking: Het is niet mogelijk een systeemprofiel te activeren waarin partitieprofielen aanwezig zijn die werken met gemeenschappelijk geheugen. Om een systeemprofiel te activeren met de HMC voert u de volgende stappen uit: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. 2. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en kies Configuratie > Systeemprofielen beheren. 3. Selecteer het systeemprofiel en klik op Activeren. 4. Selecteer de gewenste activeringsinstellingen voor het systeemprofiel en klik op Doorgaan.

Logische partities afsluiten en opnieuw starten U kunt logische partities op systemen die worden beheerd met een Hardware Management Console (HMC) afsluiten en opnieuw starten. AIX afsluiten en opnieuw starten op een logische partitie: U kunt AIX afsluiten en opnieuw starten in een logische partitie met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Logische partities met AIX afsluiten: U kunt logische partities met AIX en afsluiten met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Om een logische AIX-partitie af te sluiten, voert u de volgende stappen uit op de HMC: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer > Servers. 2. 3. 4. 5.

Klik op het beheerde systeem waarop de logische partitie zich bevindt. Selecteer de logische partitie in het werkvenster. Klik in het menu Taken op Bewerkingen > Afsluiten. Selecteer een van de volgende opties:

182


Optie

Beschrijving

Besturingssysteem

De HMC geeft de opdracht AIX shutdown om de logische partitie af te sluiten. Deze optie is alleen beschikbaar wanneer het besturingssysteem wordt uitgevoerd en niet wanneer de logische partitie zich in een Open Firmwaretoestand bevindt.

Onmiddellijk door besturingssysteem

De HMC geeft de opdracht AIX shutdown -F om de logische partitie zo snel mogelijk af te sluiten, waarbij berichten aan andere gebruikers worden overgeslagen. Deze optie is alleen beschikbaar wanneer het besturingssysteem wordt uitgevoerd en niet wanneer de logische partitie zich in een Open Firmware-toestand bevindt.

Uitgesteld

De logische partitie wacht een bepaalde (vooraf ingestelde) tijd voordat de logische partitie wordt afgesloten. Op deze manier kunnen de actieve taken in de logische partitie worden voltooid en kunnen de gegevens naar schijf worden geschreven.

Onmiddellijk

De logische partitie wordt hiermee zonder enige vooraf ingestelde vertraging afgesloten.

6. Klik op OK. Logische AIX-partities opnieuw starten: U kunt logische partities met AIX opnieuw starten met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Als u een logische partitie opnieuw start, wordt de partitie afgesloten en vervolgens weer gestart. Om een logische AIX-partitie opnieuw te starten, gaat u als volgt te werk op de HMC: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer > Servers. 2. Klik op het beheerde systeem waarop de logische partitie zich bevindt. 3. Selecteer de logische partitie in het werkvenster. 4. Klik in het menu Taken op Bewerkingen > Opnieuw starten. 5. Selecteer een van de volgende opties: Optie

Beschrijving

Besturingssysteem

De HMC verzendt de opdracht AIX shutdown -r, om de logische partitie af te sluiten en opnieuw te starten. Deze optie is alleen beschikbaar wanneer het besturingssysteem wordt uitgevoerd en niet wanneer de logische partitie zich in een Open Firmware-toestand bevindt.


De HMC verzendt de opdracht AIX shutdown -F -r, om de logische partitie met AIX zo snel mogelijk af te sluiten, zonder dat aan andere gebruikers bericht wordt gestuurd. Deze optie is alleen beschikbaar wanneer het besturingssysteem wordt uitgevoerd en niet wanneer de logische partitie zich in een Open Firmware-toestand bevindt.

Onmiddellijk

De logische partitie wordt zo snel mogelijk opnieuw gestart, zonder de logische partitie eerst te waarschuwen.

Dump maken

De HMC start een dump van het hoofdgeheugen of systeemgeheugen op de logische partitie en start na de dump de logische partitie opnieuw op.

6. Klik op OK. Logische partitionering

183

Logische partities met IBM i afsluiten: De juiste manier om een logische partitie met IBM i veilig af te sluiten, is vanaf een IBM i-opdrachtregel. Als u de logische partitie met IBM i niet kunt afsluiten vanaf een IBM i-opdrachtregel, kunt u de logische partitie met IBM i ook afsluiten via het venster voor partitieafsluiting in de HMC of via het bedieningspaneel op afstand in de Operations Console. Deze methoden kunnen ervoor zorgen dat er een abnormale opstartprocedure wordt uitgevoerd en dat gegevens verloren gaan. Voordat u een logische partitie in IBM i afsluit, moet u de standaardtaken voor het afsluiten van IBM i uitvoeren. Zo moeten alle gebruikers zich hebben afgemeld van de logische partitie in IBM i voordat u de partitie kunt afsluiten. Als u de logische partitie in IBM i afsluit terwijl niet alle vereiste taken zijn uitgevoerd, kunnen gegevens beschadigd raken of kan het systeem ongewenst gedrag tot gevolg hebben. Instructies hiervoor vindt u bij Algemene systeemactiviteiten. Logische IBM i-partities afsluiten met behulp van de HMC: U kunt logische partities met IBM i en afsluiten met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Voordat u een logische IBM i-partitie afsluit, moet u de volgende taken verrichten: 1. Wanneer een geïntegreerde server op het systeem actief is, sluit u de geïntegreerde server af met de IBM i-opties. 2. Controleer of alle taken zijn voltooid en alle toepassingen zijn afgesloten. 3. Controleer of uw partitieprofielen zijn bijgewerkt met eventuele resourcewijzigingen in dynamische partitieprofielen die u wilt behouden wanneer u de logische partitie opnieuw start. De juiste manier om een logische IBM i-partitie af te sluiten vanaf de HMC, bestaat uit het openen van een HMC 5250-emulatorsessie en het uitvoeren van de opdracht PWRDWNSYS (Systeem uitschakelen). Ga als volgt te werk als u een logische IBM i-partitie wilt afsluiten met behulp van de HMC: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het beheerde systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie, klik op de knop Taken en kies Consolevenster > Vast toegewezen 5250-console openen. 3. Typ op de IBM i-opdrachtregel de opdracht PWRDWNSYS OPTION (*CNTRLD) DELAY (600) en druk op Enter. Alleen de geselecteerde logische partitie in IBM i wordt uitgeschakeld. De opdracht PWRDWNSYS is niet van invloed op andere logische partities in IBM i in het systeem. Als u de opdracht PWRDWNSYS invoert met de optie RESTART(*YES), wordt het besturingssysteem opnieuw opgestart en blijven de resourcespecificaties van de logische partitie ongewijzigd. Als u de optie RESTART(*YES) niet gebruikt, wordt de logische partitie volledig afgesloten en kunnen andere logische partities gebruikmaken van de resources die door de logische partitie werden gebruikt. En wanneer u de logische partitie reactiveert door middel van een partitieprofiel, overschrijft het partitieprofiel de resourcespecificaties van de logische partitie met de resourcespecificaties uit het partitieprofiel. Resourcewijzigingen die u met behulp van dynamische partitionering voor de logische partitie aanbrengt, gaan verloren wanneer u de logische partitie opnieuw activeert met een partitieprofiel. Als de logische partitie is ingesteld om automatisch te starten wanneer het beheerde systeem wordt gestart, kunt u de resourcespecificaties op die logische partitie behouden door het volledige beheerde systeem opnieuw op te starten met behulp van de optie Partitie automatisch starten. Wanneer de logische partities automatisch worden gestart, hebben ze de resourcespecificaties die ze hadden toen het beheerde systeem de laatste keer werd afgesloten. 4. Als de opdracht PWRDWNSYS niet werkt, kunt u met een vertraagde dan wel onmiddellijke afsluitprocedure de logische IBM i-partitie afsluiten.

184


Waarschuwing: Deze methoden kunnen ervoor zorgen dat er een abnormale opstartprocedure wordt uitgevoerd en dat gegevens verloren gaan. Een logische partitie met IBM i vertraagd afsluiten: U kunt een vertraagde afsluiting van een logische partitie uitvoeren met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Het gebruik van de optie Vertraagde afsluiting is gelijk aan de aan/uit-knop van het bedieningspaneel op afstand. Gebruik de optie voor vertraagde afsluiting alleen als u een logische partitie moet afsluiten en de opdracht PWRDWNSYS niet werkt. Als u de optie voor vertraagd afsluiten gebruikt, wordt een bepaalde (vooraf ingestelde) tijd gewacht voordat de logische partitie wordt afgesloten. Op deze manier kunnen de actieve taken in de logische partitie worden voltooid en kunnen de gegevens naar schijf worden geschreven. Als de logische partitie niet binnen de vooraf ingestelde tijd kan worden afgesloten, wordt deze abnormaal beëindigd. Hierdoor kan de volgende herstart lang duren. Voor het vertraagd afsluiten van een logische IBM i-partitie met behulp van de HMC, gaat u als volgt te werk: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer en Servers en klik op het beheerde systeem waarop zich de logische partitie bevindt. 2. Selecteer de logische partitie in het werkvenster, selecteer de logische partitie, klik op de knop Taken en kies Bewerkingen > Afsluiten. 3. Kies Vertraagd en klik op OK. Een logische partitie met IBM i onmiddellijk afsluiten: Als u de optie voor onmiddellijke afsluiting uitvoert met behulp van de Hardware Management Console (HMC) wordt het systeem afgesloten zonder vooraf ingestelde vertraging. Het gebruik van de optie Onmiddellijke afsluiting is gelijk aan functie 8 van het bedieningspaneel op afstand. Waarschuwing: Een onmiddellijke afsluiting kan leiden tot een abnormale opstartprocedure voor de logische partitie met IBM i waarbij er gegevens verloren kunnen gaan. Gebruik de optie voor onmiddellijk afsluiten alleen als een logische partitie met IBM i niet kan worden afgesloten met de opdracht PWRDWNSYS of met de optie voor vertraagd afsluiten. Voor het onmiddellijk afsluiten van een logische IBM i-partitie met behulp van de HMC, gaat u als volgt te werk: 1. Open in het navigatievenster van uw HMC Systeembeheer, open Servers en klik op het beheerde systeem waarop de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer de logische partitie in het werkvenster, selecteer de logische partitie, klik op de knop Taken en kies Bewerkingen > Afsluiten. 3. Kies Onmiddellijk en klik op OK. Logische partities met IBM i afsluiten met behulp van de Operations Console: U kunt de logische partities met IBM i afsluiten met behulp van de Operations Console. Voordat u een logische partitie in IBM i afsluit, moet u de volgende taken verrichten: 1. Wanneer een geïntegreerde server op het systeem actief is, sluit u de geïntegreerde server af met de IBM i-opties. 2. Controleer of alle taken zijn voltooid en alle toepassingen zijn afgesloten. 3. Controleer of uw partitieprofielen zijn bijgewerkt met eventuele resourcewijzigingen in dynamische partitieprofielen die u wilt behouden wanneer u de logische partitie opnieuw start.


185

Om op de juiste manier om een logische partitie af te sluiten, geeft u de CL-opdracht PWRDWNSYS (Systeem uitschakelen) op. Typ op de IBM i-opdrachtregel de opdracht PWRDWNSYS OPTION (*CNTRLD) DELAY (600) en druk op Enter. Alleen de geselecteerde logische partitie in IBM i wordt uitgeschakeld. De opdracht PWRDWNSYS is niet van invloed op andere logische partities in IBM i in het systeem. Als u de opdracht PWRDWNSYS invoert met de optie RESTART(*YES), wordt het besturingssysteem opnieuw opgestart en blijven de resourcespecificaties van de logische partitie ongewijzigd. Als u de optie RESTART(*YES) niet gebruikt, wordt de logische partitie volledig afgesloten en kunnen andere logische partities gebruikmaken van de resources die door de logische partitie werden gebruikt. En wanneer u de logische partitie reactiveert door middel van een partitieprofiel, overschrijft het partitieprofiel de resourcespecificaties van de logische partitie met de resourcespecificaties uit het partitieprofiel. Resourcewijzigingen die u met behulp van dynamische partitionering voor de logische partitie aanbrengt, gaan verloren wanneer u de logische partitie opnieuw activeert met een partitieprofiel. Als de logische partitie is ingesteld om automatisch te starten wanneer het beheerde systeem wordt gestart, kunt u de resourcespecificaties op die logische partitie behouden door het volledige beheerde systeem opnieuw op te starten met behulp van de optie Partitie automatisch starten. Wanneer de logische partities automatisch worden gestart, hebben ze de resourcespecificaties die ze hadden toen het beheerde systeem de laatste keer werd afgesloten. Als de opdracht PWRDWNSYS niet werkt, kunt u het bedieningspaneel op afstand via Operations Console gebruiken om de bedieningspaneelfunctie via een PC uit te voeren. De grafische gebruikersinterface van het bedieningspaneel op afstand ziet er hetzelfde uit als het fysieke bedieningspaneel. Het bedieningspaneel op afstand wordt geïnstalleerd via de productieconsole. Als u het bedieningspaneel op afstand gebruikt om de logische partitie met IBM i af te sluiten, kan een abnormale opstartprocedure worden uitgevoerd en kunnen er gegevens verloren gaan. Vertraagd afsluiten Gebruik de optie voor vertraagde afsluiting alleen als u een logische partitie moet afsluiten en de opdracht PWRDWNSYS niet werkt. Als u de optie voor vertraagd afsluiten gebruikt, wordt een bepaalde (vooraf ingestelde) tijd gewacht voordat de logische partitie wordt afgesloten. Op deze manier kunnen de actieve taken in de logische partitie worden voltooid en kunnen de gegevens naar schijf worden geschreven. Als de logische partitie niet binnen de vooraf ingestelde tijd kan worden afgesloten, wordt deze abnormaal beëindigd. Hierdoor kan de volgende herstart lang duren. Onmiddellijk afsluiten Gebruik de optie voor onmiddellijk afsluiten alleen als een logische partitie met IBM i niet kan worden afgesloten met de opdracht PWRDWNSYS of met de optie voor vertraagd afsluiten. Als u de optie voor onmiddellijk afsluiten gebruikt, wordt de partitie zonder vooraf ingestelde vertraging afgesloten. Waarschuwing: Hierdoor kan een abnormale opstartprocedure voor de logische partitie met IBM i worden uitgevoerd en kunnen er gegevens verloren gaan. Gebruik het bedieningspaneel op afstand om een partitie vertraagd of onmiddellijk af te sluiten. Met de aan/uit-knop wordt het systeem vertraagd afgesloten en met functie 8 wordt het systeem onmiddellijk afgesloten. Verwante informatie: Bedieningspaneel op afstand

186


Opnieuw starten en afsluiten van IBM i in een logische partitie: Soms moet u een opstartprocedure (IPL) uitvoeren of een logische partitie in IBM i afsluiten. Als u bijvoorbeeld een uitgestelde fix voor IBM i wilt toepassen, moet u een opstartprocedure uitvoeren voordat de fix in IBM i kan worden toegepast. De voorkeursmethode voor het opnieuw starten en afsluiten van logische partities met IBM i is met behulp van de IBM i-opdrachtregel. De Hardware Management Console (HMC) sluit het IBM i-besturingssysteem pas af als de logische partitie is afgesloten. Als u de HMC gebruikt om een logische partitie met IBM i opnieuw te starten of af te sluiten, kan dit leiden tot een abnormale opstartprocedure en kunnen er gegevens verloren gaan. Het kan echter zijn dat u de HMC moet gebruiken om de werkstand of het IPLtype van de logische partitie met IBM i te wijzigen voordat u de logische partitie met IBM i opnieuw start of afsluit met behulp van de IBM i-opdrachtregel. Wanneer u een opstartprocedure voor een logische partitie in IBM i uitvoert, wordt alleen de logische partitie uitgeschakeld, niet het hele beheerde systeem. Wanneer u een opstartprocedure voor een logische partitie met IBM i uitvoert, blijven de andere partities in het beheerde systeem actief. Het beheerde systeem is echter standaard zo ingesteld dat het automatisch wordt uitgeschakeld als u de laatste logische partitie in het beheerde systeem afsluit. Als u wilt, kunt u de eigenschappen van het beheerde systeem op de HMC zo instellen, dat het beheerde systeem actief blijft na het afsluiten van de laatste logische partitie. Verwante informatie: Basissysteemactiviteiten De werkstand wijzigen voor een logische partitie met IBM i: U kunt de werkstand wijzigen voor een logische IBM i-partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Op basis van de werkstand voor een logische partitie in IBM i wordt bepaald hoeveel opties voor de operator beschikbaar zijn tijdens en na de opstartprocedure (IPL). Daarnaast kan met de werkstand het bedieningspaneel worden beveiligd (vergrendeld) om te voorkomen dat met een nietgeautoriseerde of onbedoelde opstartprocedure toegang tot het bedieningspaneel wordt verkregen. Ga als volgt te werk om de IBM i-werkstand voor een logische partitie te wijzigen met behulp van de HMC: 1. Open in het navigatievenster van uw HMC Systeembeheer, open Servers en klik op het beheerde systeem waarop de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie, klik op de knop Taken en kies Eigenschappen. 3. Klik op Instellingen, stel de stand van hetIBM i beveiligingsslot naar wens in en klik op OK. Verwante informatie: Werkstand van een IPL Het type IPL wijzigen voor een logische partitie met IBM i: Als u met de Hardware Management Console (HMC) het IPL-type wijzigt, laadt het beheerde systeem de gelicentieerde interne code (LIC) en IBM i vanaf de locatie die is opgegeven met het IPL-type. Het IPLtype wordt ook wel de IPL-bron genoemd omdat elk IPL-type met een verschillende IPL-bron wordt geassocieerd. U kunt voor elke logische partitie met IBM i een apart IPL-type instellen. Waarschuwing: Gebruik IPL-type C alleen op aanwijzing van een servicemedewerker. Als u deze functie niet op de juiste manier gebruikt, kunnen er gegevens verloren gaan.


187

Ga als volgt te werk om het IBM i-type IPL van een logische partitie te wijzigen met behulp van de HMC: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het beheerde systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie, klik op de knop Taken en klik op Eigenschappen. 3. Klik op Instellingen, stel de IBM i IPL-bron in zoals u wenst en klik op OK. Verwante informatie: IPL-type Linux afsluiten en opnieuw starten op een logische partitie: U kunt logische partities met Linux of het Linux-besturingssysteem afsluiten en opnieuw opstarten met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Verwante informatie: PowerVM Editions Logische partities met Linux afsluiten: U kunt logische partities met Linux en het Linux-besturingssysteem afsluiten met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Om een logische Linux-partitie af te sluiten, voert u de volgende stappen uit op de HMC: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer > Servers. 2. Klik op het beheerde systeem waarop de logische partitie zich bevindt. 3. Selecteer de logische partitie in het werkvenster. 4. Klik in het menu Taken op Bewerkingen > Afsluiten. 5. Selecteer een van de volgende opties: Optie

Beschrijving

Besturingssysteem

De HMC verzendt de opdracht Linux shutdown -h +1 om de logische partitie af te sluiten. Deze optie is alleen beschikbaar wanneer het besturingssysteem wordt uitgevoerd en niet wanneer de logische partitie zich in een Open Firmware-toestand bevindt.


De HMC verzendt de opdracht Linux shutdown -h now, om de logische partitie zo snel mogelijk af te sluiten, zonder dat aan andere gebruikers bericht wordt gestuurd. Deze optie is alleen beschikbaar wanneer het besturingssysteem wordt uitgevoerd en niet wanneer de logische partitie zich in een Open Firmware-toestand bevindt.

Uitgesteld


Onmiddellijk


6. Klik op OK.

188


Logische Linux-partities opnieuw starten: U kunt logische Linux-partities of het Linux-besturingssysteem opnieuw starten met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Als u een logische partitie opnieuw start, wordt de partitie afgesloten en vervolgens weer gestart. Om een logische Linux-partitie opnieuw te starten, gaat u als volgt te werk op de HMC: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer > Servers. 2. Klik op het beheerde systeem waarop de logische partitie zich bevindt. 3. Selecteer de logische partitie in het werkvenster. 4. Klik in het menu Taken op Bewerkingen > Opnieuw starten. 5. Selecteer een van de volgende opties: Optie

Beschrijving

Besturingssysteem

De HMC verzendt de opdracht Linux shutdown -r +1, om de logische partitie af te sluiten en opnieuw te starten. Deze optie is alleen beschikbaar wanneer het besturingssysteem wordt uitgevoerd en niet wanneer de logische partitie zich in een Open Firmware-toestand bevindt.


De HMC verzendt de opdracht Linux shutdown -r now, om de logische partitie zo snel mogelijk af te sluiten, zonder dat aan andere gebruikers bericht wordt gestuurd.

Onmiddellijk


Dump maken

De HMC stelt het besturingssysteem Linux op de logische Linux-partitie in staat om een diagnoseprocedure uit te voeren. Nadat deze procedure is voltooid, wordt de logische partitie opnieuw opgestart. Welke diagnoseprocedure wordt uitgevoerd, is afhankelijk van de versie van het Linux-besturingssysteem op de logische partitie en van hoe dat besturingssysteem is ingesteld. Het is mogelijk dat het besturingssysteem een foutopsporingsprogramma uitvoert of een dump maakt van het hoofdgeheugen of systeemgeheugen op de logische partitie. Het is echter ook mogelijk dat het besturingssysteem zo is ingesteld, dat er geen diagnoseprocedure wordt uitgevoerd.

6. Klik op OK. Virtual I/O Server afsluiten en opnieuw starten op een logische partitie: U kunt Virtual I/O Server afsluiten en opnieuw opstarten met de Hardware Management Console (HMC). Logische Virtual I/O Server-partities afsluiten met behulp van de HMC: U kunt logische partities met Virtual I/O Server en afsluiten met behulp van de Hardware Management Console (HMC). U kunt de Virtual I/O Server onmiddellijk of vertraagd afsluiten. Voordat u een logische Virtual I/O Server-partitie afsluit, moet u de volgende taken verrichten:


189

v Als de logische clientpartities, die werken met virtuele opslag- en netwerkresources die worden geleverd door de Virtual I/O Server, niet zijn geconfigureerd om gebruik te maken van de virtuele resources die worden geleverd door een redundante Virtual I/O Server, dient u de logische clientpartities af te sluiten. v Sluit elke gemeenschappelijke geheugenpartitie af die voor het openen van het eigen apparaat voor pagingruimte alleen gebruikmaakt van de logische Virtual I/O Server-partitie die u wilt afsluiten. Als u de logische Virtual I/O Server (VIOS)-partitie (hierna aangeduid met als VIOS-partitie voor paging) afsluit voordat u de gemeenschappelijke geheugenpartities afsluit, en een gemeenschappelijke geheugenpartitie probeert toegang te krijgen tot geheugen dat zich bevindt op het apparaat voor pagingruimte van de logische partitie, kan de gemeenschappelijke geheugenpartitie een storing vertonen. Als een gemeenschappelijke geheugenpartitie de eigen pagingruimte kan benaderen via twee VIOSpartities voor paging, is het niet nodig de gemeenschappelijke geheugenpartitie af te sluiten. Wanneer u de VIOS-partitie voor paging afsluit, kan de gemeenschappelijke geheugenpartitie het eigen apparaat voor pagingruimte benaderen via de andere VIOS-partitie voor paging. Om een logische Virtual I/O Server-partitie af te sluiten, voert u de volgende stappen uit op de HMC: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer > Servers. 2. Klik op het beheerde systeem waarop de logische partitie zich bevindt. 3. Selecteer de logische partitie in het werkvenster. 4. Klik in het menu Taken op Bewerkingen > Afsluiten. 5. Selecteer een van de volgende opties: Optie

Beschrijving

Besturingssysteem

De HMC geeft de opdracht Virtual I/O Server shutdown om de logische partitie af te sluiten. Deze optie is alleen beschikbaar wanneer het besturingssysteem wordt uitgevoerd en niet wanneer de logische partitie zich in een Open Firmware-toestand bevindt.


De HMC geeft de opdracht Virtual I/O Server shutdown -force om de logische partitie zo snel mogelijk af te sluiten, waarbij berichten aan andere gebruikers worden overgeslagen. Deze optie is alleen beschikbaar wanneer het besturingssysteem wordt uitgevoerd en niet wanneer de logische partitie zich in een Open Firmware-toestand bevindt.

Uitgesteld


Onmiddellijk


6. Klik op OK. Verwante taken: “Logische partities afsluiten en opnieuw starten” op pagina 182 U kunt logische partities op systemen die worden beheerd met een Hardware Management Console (HMC) afsluiten en opnieuw starten.

190


Logische Virtual I/O Server-partities opnieuw starten met behulp van de HMC: U kunt logische partities met Virtual I/O Server opnieuw starten met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Bij het opnieuw starten van de logische Virtual I/O Server-partitie wordt de logische Virtual I/O Server-partitie afgesloten en daarna opnieuw gestart. Voordat u een logische Virtual I/O Server-partitie afsluit, moet u de volgende taken verrichten: v Als de logische clientpartities, die werken met virtuele opslag- en netwerkresources die worden geleverd door de Virtual I/O Server, niet zijn geconfigureerd om gebruik te maken van de virtuele resources die worden geleverd door een redundante Virtual I/O Server, dient u de logische clientpartities af te sluiten. v Sluit elke gemeenschappelijke geheugenpartitie af die voor het openen van het eigen apparaat voor pagingruimte alleen gebruikmaakt van de logische Virtual I/O Server-partitie die u wilt afsluiten. Als u de logische Virtual I/O Server (VIOS)-partitie (hierna aangeduid met als VIOS-partitie voor paging) afsluit voordat u de gemeenschappelijke geheugenpartities afsluit, en een gemeenschappelijke geheugenpartitie probeert toegang te krijgen tot geheugen dat zich bevindt op het apparaat voor pagingruimte van de logische partitie, kan de gemeenschappelijke geheugenpartitie een storing vertonen. Als een gemeenschappelijke geheugenpartitie de eigen pagingruimte kan benaderen via twee VIOSpartities voor paging, is het niet nodig de gemeenschappelijke geheugenpartitie af te sluiten. Wanneer u de VIOS-partitie voor paging afsluit, kan de gemeenschappelijke geheugenpartitie het eigen apparaat voor pagingruimte benaderen via de andere VIOS-partitie voor paging. Om een logische Virtual I/O Server-partitie opnieuw te starten, gaat u als volgt te werk op de HMC: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer > Servers. 2. Klik op het beheerde systeem waarop de logische partitie zich bevindt. 3. Selecteer de logische partitie in het werkvenster. 4. Klik in het menu Taken op Bewerkingen > Opnieuw starten. 5. Selecteer een van de volgende opties: Optie

Beschrijving

Besturingssysteem

De HMC geeft de opdracht Virtual I/O Server shutdown -restart op om de logische partitie af te sluiten en opnieuw te starten. Deze optie is alleen beschikbaar wanneer het besturingssysteem wordt uitgevoerd en niet wanneer de logische partitie zich in een Open Firmwaretoestand bevindt.


De HMC geeft de opdracht Virtual I/O Server shutdown -force -restart op om de logische partitie zo snel mogelijk af te sluiten, zonder dat aan andere gebruikers bericht wordt gestuurd. Deze optie is alleen beschikbaar wanneer het besturingssysteem wordt uitgevoerd en niet wanneer de logische partitie zich in een Open Firmwaretoestand bevindt.

Onmiddellijk


Dump maken

De HMC start een dump van het hoofdgeheugen of systeemgeheugen op de logische partitie en start na de dump de logische partitie opnieuw op.

6. Klik op OK. Nadat de Virtual I/O Server opnieuw is gestart, voert u de volgende taken uit:


191

v Activeer de logische clientpartities af die gebruikmaken van virtuele opslag- en netwerkresources die worden geleverd door de Virtual I/O Server. v Activeer elke gemeenschappelijke geheugenpartitie die het eigen apparaat voor pagingruimte opent door alleen gebruik te maken van de opnieuw gestarte VIOS-partitie voor paging. Verwante taken: “Een logische partitie activeren” op pagina 178 U moet een logische partitie activeren voordat u de logische partitie kunt gebruiken. Als u gebruikmaakt van de Hardware Management Console (HMC), kunt u een logische partitie activeren op basis van de huidige configuratie of door een partitieprofiel te activeren. “Logische partities afsluiten en opnieuw starten” op pagina 182 U kunt logische partities op systemen die worden beheerd met een Hardware Management Console (HMC) afsluiten en opnieuw starten.

Partitieprofielen voor logische partities beheren U kunt de partitieprofielen voor uw logische partities beheren met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Als uw behoeften veranderen, kunt u op deze manier de resourcespecificaties wijzigen die in uw partitieprofielen zijn opgeslagen. Een partitieprofiel kopiëren: U kunt een kopie van een bestaand partitieprofiel maken met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Nadat u een kopie van het bestaande partitieprofiel hebt gemaakt, kunt u de resourcetoewijzingen in het nieuwe partitieprofiel maken. Op deze manier kunt u snel verschillende, bijna identieke partitieprofielen maken zonder dat u de resourcetoewijzingen meerdere keren hoeft in te voeren. Om een partitieprofiel te kopiëren met de HMC voert u de volgende stappen uit: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer en Servers en klik vervolgens op de naam van het beheerde systeem. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie waarvan u het partitieprofiel wilt kopiëren, klik op de knop Taken en kies Configuratie > Profielen beheren. 3. Selecteer het partitieprofiel dat u wilt kopiëren en klik op Acties > Kopiëren. 4. Geef de naam van het nieuwe partitieprofiel op in het veld Naam nieuw profiel en klik op OK. Eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen: U kunt de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Het wijzigen van de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigt de resourcehoeveelheden die aan een logische partitie zijn toegewezen wanneer u de logische partitie afsluit en opnieuw opstart met behulp van het gewijzigde partitieprofiel. In een partitieprofiel worden het vereiste aantal processors, het geheugen en de hardwareresources opgeslagen die aan het profiel zijn toegewezen. Wijzigingen in de eigenschappen van een partitieprofiel worden niet toegepast op de logische partitie totdat u het partitieprofiel activeert. Als u een partitieprofiel waarin vast toegewezen geheugen is gedefinieerd wilt wijzigen in een partitieprofiel waarin gemeenschappelijk geheugen wordt aangegeven, houd dan rekening met het volgende: v De HMC wist automatisch alle fysieke I/O-adapters die in het partitieprofiel zijn opgegeven. U kunt virtuele adapters alleen toewijzen aan logische partities die werken met gemeenschappelijk geheugen. v U dient gemeenschappelijke processors op te geven. Logische partities die gebruikmaken van gemeenschappelijk geheugen moeten ook gebruikmaken van gemeenschappelijke processors. Ga als volgt te werk als u de eigenschappen van een partitieprofiel wilt wijzigen met behulp van HMC:

192


1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer > Servers en klikt u op de naam van het beheerde systeem. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie waarvan u het partitieprofiel wilt wijzigen, klik op de knop Taken en kies Configuratie > Systeemprofielen beheren. 3. Selecteer het profiel dat u wilt wijzigen en klik op Acties > Bewerken. 4. Breng de gewenste wijzigingen aan en klik op OK. Als u ten minste één virtuele glasvezeladapter hebt gemaakt, voert u de volgende stappen uit om de logische partitie aan te sluiten op het eigen geheugen: 1. Activeer de logische partitie. Wanneer u de logische partitie activeert, wijst de HMC een paar van WWPN's (worldwide port names) toe aan de virtuele glasvezeladapter. Zie “Een logische partitie activeren” op pagina 178 voor instructies. 2. Start opnieuw de Virtual I/O Server (die zorgt voor de verbinding met een fysieke glasvezeladapter), of voer de opdracht syscfg uit. Dit stelt de Virtual I/O Server in staat de WWPN's te herkennen van de virtuele glasvezeladapter op de logische clientpartitie. Instructies hiertoe vindt u bij “Logische Virtual I/O Server-partities opnieuw starten met behulp van de HMC” op pagina 191. 3. Wijs de virtuele glasvezeladapter op de logische clientpartitie toe aan een fysieke poort van een fysieke glasvezeladapter. Zie “Virtuele glasvezelkanalen wijzigen voor een Virtual I/O Server, met behulp van de HMC” op pagina 223 voor instructies. Verwante onderwerpen: “Resources voor logische partities dynamisch beheren” op pagina 195 Met de Hardware Management Console (HMC) kunt u processor-, geheugen-, en I/O-resources toevoegen, verwijderen of verplaatsen tussen actieve logische partities zonder dat de logische partities of het systeem opnieuw moeten worden gestart. “Virtual OptiConnect voor logische partities met IBM i” op pagina 78 De voorziening OptiConnect zorgt voor communicatie met hoge snelheid tussen partities in een beheerd systeem. Met de voorziening Virtual OptiConnect kunt u externe OptiConnect-hardware emuleren door een virtuele bus in te stellen tussen de logische partities. Verwante taken: “Een virtuele glasvezeladapter configureren” op pagina 158 U kunt een virtuele glasvezeladapter dynamisch configureren voor een actieve logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). “Een logische SR-IOV-poort toewijzen aan een logische partitie” op pagina 130 U kunt een logische SR-IOV (single root I/O virtualization)-poort aan een logische partitie toewijzen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). “Logische SR-IOV-poorten dynamisch beheren” op pagina 213 U kunt dynamisch logische SR-IOV (single root I/O virtualization)-poorten aan actieve logische partities toevoegen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). “Een virtuele Ethernet-adapter configureren” op pagina 154 U kunt een virtuele Ethernet-adapter dynamisch configureren voor een actieve logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Als u dit doet wordt de logische partitie verbonden met een virtueel LAN (VLAN). “Een logische Host Ethernet Adapter maken voor een actieve logische partitie” op pagina 163 Als het beheerde systeem een Host Ethernet Adapter (HEA) heeft, kunt u een logische partitie instellen die gebruikmaakt van HEA-resources. Hiertoe gebruikt u de Hardware Management Console (HMC) om een logische Host Ethernet Adapter (LHEA) te maken voor de logische partitie. Een logische Host Ethernet Adapter (LHEA) is een representatie van een fysieke HEA op een logische partitie. Met behulp van de LHEA kan de logische partitie een directe verbinding met externe netwerken maken via de HEA. HEA's worden ook wel IVE-adapters (Integrated Virtual Ethernet) genoemd.


193

“Configuratie van een logische partitie opslaan in een partitieprofiel” op pagina 218 U kunt de huidige configuratie van een logische partitie opslaan in een nieuw partitieprofiel, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Gebruik deze procedure wanneer u de configuratie van een logische partitie wijzigt via dynamische partitionering en u wilt de wijzigingen niet verliezen wanneer u de logische partitie opnieuw activeert. Met deze procedure kunt u de gewijzigde configuratie opslaan in een nieuw partitieprofiel en hoeft u de gewijzigde resourcetoewijzingen niet handmatig in te voeren. Een partitieprofiel wissen: U kunt een partitieprofiel wissen met behulp van de HMC Hardware Management Console (HMC). Op deze manier kunt u partitieprofielen verwijderen die u niet meer gebruikt. Opmerking: U kunt geen partitieprofiel wissen dat wordt gebruikt als standaardprofiel voor de logische partitie. Als het partitieprofiel dat u wilt wissen het standaardprofiel is, moet u eerst een ander partitieprofiel instellen als standaardprofiel. Om een partitieprofiel te wissen met de HMC voert u de volgende stappen uit: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer en Servers en klik op het beheerde systeem waarop het partitieprofiel zich bevindt. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie waarop het partitieprofiel zich bevindt, klik op de knop Taken en kies Configuratie > Profielen beheren. 3. Selecteer het partitieprofiel dat u wilt verwijderen en klik op Acties > Verwijderen. 4. Klik op OK om de opdracht te bevestigen.

Systeemprofielen beheren U kunt de systeemprofielen op uw beheerde systeem beheren met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Op deze manier kunt u de logische partities en partitieprofielen wijzigen die in de systeemprofielen zijn opgegeven, wanneer de logische partities op uw beheerde systeem worden gewijzigd. Een systeemprofiel kopiëren: U kunt de Hardware Management Console (HMC) gebruiken om een kopie van een bestaand systeemprofiel te maken. Nadat u een kopie van het bestaande systeemprofiel hebt gemaakt, kunt u de partitieprofielen wijzigen die zich in het nieuwe systeemprofiel bevinden. Op deze manier kunt u snel en eenvoudig verschillende, bijna identieke systeemprofielen maken. Om een systeemprofiel te kopiëren met de HMC voert u de volgende stappen uit: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. 2. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en kies Configuratie > Systeemprofielen beheren. 3. Selecteer het systeemprofiel en klik op Acties > Kopiëren. 4. Geef de naam die u voor de kopie wilt gebruiken op in het veld Naam nieuw profiel en klik op OK. Een systeemprofiel wijzigen: U kunt met behulp van de Hardware Management Console (HMC) wijzigen welke partitieprofielen in een systeemprofiel zijn opgenomen. Beperking: Logische partities die gebruikmaken van gemeenschappelijk geheugen kunnen niet worden toegevoegd aan systeemprofielen. Om een systeemprofiel te wijzigen met de HMC voert u de volgende stappen uit:

194


1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. 2. Selecteer het beheerde systeem in het werkvenster, klik op de knop Taken en kies Configuratie > Systeemprofielen beheren. 3. Selecteer het systeemprofiel dat u wilt wijzigen en klik op Acties > Bewerken. 4. Selecteer in het venster Systeemprofiel elk partitieprofiel dat u uit het systeemprofiel wilt verwijderen en klik op Verwijderen. 5. Voor elk partitieprofiel dat u wilt toevoegen aan het systeemprofiel opent u de logische partitie waarvan het partitieprofiel deel uitmaakt, selecteert u het partitieprofiel en klikt u op Toevoegen. 6. Klik op OK. Een systeemprofiel controleren: Als u een systeemprofiel controleert, vergelijkt de Hardware Management Console (HMC) de resources die in het systeemprofiel zijn gedefinieerd met de resources die beschikbaar zijn op het beheerde systeem. Als voor het systeemprofiel meer resources nodig zijn dan op het beheerde systeem beschikbaar zijn, wordt op de HMC een bericht weergegeven. Om een systeemprofiel te valideren met de HMC voert u de volgende stappen uit: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. 2. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en kies Configuratie > Systeemprofielen beheren. 3. Selecteer het systeemprofiel en klik op Controleren. 4. Als de controle is voltooid, klikt u op OK. Verwante onderwerpen: “Systeemprofiel” op pagina 16 Een systeemprofiel is een geordende lijst partitieprofielen die wordt gebruikt door de Hardware Management Console (HMC) om de logische partities op een beheerd systeem in een bepaalde configuratie te starten. Een systeemprofiel wissen: U kunt een systeemprofiel wissen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Op deze manier kunt u systeemprofielen verwijderen die u niet meer gebruikt. Een systeemprofiel helpt u bij het activeren of wijzigen van het beheerde systeem met behulp van een volledige configuratieset voor de logische partitie. Om een systeemprofiel te wissen met de HMC voert u de volgende stappen uit: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. 2. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en kies Configuratie > Systeemprofielen beheren. 3. Selecteer het systeemprofiel en klik op Acties > Verwijderen. 4. Klik op Ja om de opdracht te bevestigen.

Resources voor logische partities dynamisch beheren Met de Hardware Management Console (HMC) kunt u processor-, geheugen-, en I/O-resources toevoegen, verwijderen of verplaatsen tussen actieve logische partities zonder dat de logische partities of het systeem opnieuw moeten worden gestart. Dynamisch resourcebeheer wordt alleen gebruikt voor actieve logische partities. Als een logische partitie niet actief is, kunt u resources niet dynamisch aan die logische partitie toevoegen of kunt u resources niet dynamisch van die logische partitie verwijderen. Als u een logische partitie afsluit, kunt u ook geen reLogische partitionering

195

sources dynamisch van of naar die logische partitie verplaatsen. (De resources die door die logische partitie zijn gebruikt kunnen echter wel dynamisch aan de actieve logische partities worden toegevoegd.) U kunt de resourcetoewijzingen voor een inactieve logische partitie wijzigen als u de eigenschappen wijzigt van de partitieprofielen die door die logische partitie worden gebruikt. Als u de logische partitie start met behulp van een van de gewijzigde partitieprofielen, worden de wijzigingen door het beheerde systeem toegepast op de logische partitie. Dynamic Platform Optimizer: Op POWER7-servers met firmware op niveau 7.6 of hoger is ondersteuning mogelijk voor de DPO (Dynamic Platform Optimizer)-functie. DPO is een hypervisor-functie die wordt gestart vanaf de Hardware Management Console (HMC). DPO herschikt de processors en het geheugen voor logische partities op het systeem, voor het verbeteren van de affiniteit tussen processors en geheugen van logische partities. Wanneer DPO actief is, worden mobiliteitsbewerkingen geblokkeerd voor het systeem dat wordt geoptimaliseerd. Wanneer DPO actief is, worden veel virtualisatiefuncties ook geblokkeerd. Als een DPO-bewerking in uitvoering is en u dynamisch fysiek geheugen wilt toevoegen, verwijderen of verplaatsen voor actieve logische partities, moet u wachten totdat de DPO-bewerking is voltooid of moet u de DPO-bewerking handmatig stoppen. Om te kunnen beoordelen wanneer DPO voordelen biedt, kunt u met de HMC de affiniteitsscores voor het systeem en de logische partities vaststellen met behulp van de opdracht lsmemopt. Een affiniteitsscore is een waarde voor de affiniteit van processors en geheugen op het systeem of voor een partitie. De score is een getal van 0 - 100, waarbij 0 de laagste affiniteit en 100 de perfecte affiniteit aangeeft. Afhankelijk van de systeemconfiguratie is een score van 100 mogelijk niet haalbaar. Een partitie zonder processor- en geheugenresources heeft geen affiniteitsscore, waarbij none als score wordt weergegeven wanneer u de opdracht lsmemopt opgeeft vanaf de opdrachtregel. Naast het handmatig uitvoeren van DPO met de opdracht optmem kunt u DPO-bewerkingen plannen op servers met POWER7-processors en firmware van niveau 7.6 of hoger. De HMC moet van versie 7.8.0 of hoger zijn. Het volgende is van toepassing voor de DPO-bewerking: v De huidige serveraffiniteitsscore van het beheerde systeem is lager dan of gelijk aan de door u opgegeven drempel voor de serveraffiniteit. v De delta affiniteit (de potentiële score minus de huidige score) van het beheerde systeem is groter dan of gelijk aan de opgegeven drempel voor de delta affiniteit van de server. Voor een geplande bewerking wordt een DPO-rapport verzonden na een geslaagde voltooiing van een DPO-bewerking, mits dit is ingeschakeld in HMC Notifications. Verwante onderwerpen: “Performanceoverwegingen voor logische partities” op pagina 262 U kunt de prestaties van logische partities beheren en vergroten, zodat de resources van uw systeem op de meest efficiënte wijze worden gebruikt. Een Dynamic Platform Optimizer-bewerking starten en stoppen: Met de opdracht optmem vanaf de Hardware Management Console (HMC)-opdrachtregel op servers met POWER7-processors en firmware van niveau 7.6 of hoger, kunt u een DPO (Dynamic Platform Optimizer)-bewerking starten of een actieve DPO-bewerking stoppen. 1. Op de opdrachtregel van de HMC kunt u met de volgende opdracht een DPO-bewerking starten: optmem -m beheerd-systeem -o start -t affinity [-p partitienamen | --id partitie-ID’s] [-x partitienamen | --xid partitie-ID’s]

Waarbij geldt: v Met -x partitienamen of --xid partitie-ID's wordt de lijst van logische partities of logische partitie-ID's aangegeven die niet moeten worden beïnvloed door de optimalisatiebewerking.

196


v Met -p partitienamen of --id partitie-ID's wordt de lijst van logische partities of logische partitie-ID's aangegeven die moeten worden geoptimaliseerd. 2. Voer de volgende stappen uit om een actieve DPO-bewerking te stoppen: a. Typ de volgende opdracht op de HMC-opdrachtregel, om de DPO-bewerking af te beelden die momenteel in uitvoering is: lsmemopt -m beheerd-systeem

b. Typ de volgende opdracht op de HMC-opdrachtregel om een DPO-bewerking te stoppen: optmem -m beheerd-systeem -o stop [--optid ID]

Waarbij geldt: v --optid een optionele parameter is waarmee de te annuleren DPO-bewerking wordt aangegeven. v ID de waarde is die is geretourneerd door de opdracht lsmemopt. Waarschuwing: Het stoppen van een DPO-bewerking voordat deze is voltooid, kan leiden tot een mindere affiniteitsstatus van het systeem, in vergelijking met de affiniteitsstatus bij het starten van de DPO-bewerking. Dynamic Platform Optimizer-bewerkingen plannen: Geplande uitvoering van de Dynamic Platform Optimizer (DPO)-functie wordt ondersteund op servers met POWER7-processors en firmware van niveau 7.6 of hoger. De Hardware Management Console (HMC) moet van versie 7.8.0 of hoger zijn. Ga als volgt te werk om DPO-beweringen te plannen met behulp van de HMC: 1. In het navigatievenster klikt u op Systeembeheer > Servers en klikt u op het beheerde systeem waarop de logische partitie zich bevindt. 2. Klik op Taken > Bewerkingen > Bewerkingen plannen. 3. 4. 5. 6.

Klik op het tabblad Opties op Nieuw. Klik op Dynamic Platform Optimization bewaken/uitvoeren. Klik op OK. Klik op de pagina Geplande bewerking instellen klik u op het tabblad Datum en tijd. Hier kunt u de datum en tijd opgeven waarop de geplande bewerking moet starten.

7. Klik op Opslaan. 8. Op de pagina Geplande bewerking instellen klikt u op het tabblad Herhalen. U kunt aangeven of de geplande bewerking een eenmalige bewerking is of dat deze moet worden herhaald. U kunt opgeven op welke dagen van de week de bewerking moet worden uitgevoerd, met welk interval en met hoeveel herhalingen. Klik op Oneindig herhalen om de bewerking voor een onbepaalde periode herhaald uit te voeren. 9. Klik op Opslaan. 10. Op de pagina Geplande bewerking instellen klikt u op het tabblad Opties. a. In de sectie Doel van bewerking worden de systeemnaam en de potentiële en huidige affiniteitsscores afgebeeld. De potentiële affiniteitsscore is een waarde van 0-100, die vanaf de HMC wordt opgevraagd wanneer de optie voor het plannen van bewerkingen wordt geselecteerd. U kunt deze waarde ook verkrijgen met de opdracht lsmemopt vanaf de HMC-opdrachtregel. De huidige affiniteitsscore is een waarde van 0-100, die vanaf de HMC wordt opgevraagd wanneer de optie voor het plannen van bewerkingen wordt geselecteerd. U kunt deze waarde ook verkrijgen met de opdracht lsmemopt vanaf de HMC-opdrachtregel. b. In de sectie Affiniteitsdrempels kunt u een waarde uit het bereik van 0-100 opgeven voor het veld Drempel serveraffiniteit. c. Geef een waarde op in het veld Delta drempel serveraffiniteit (Potentieel - Huidig).


197

d. In de sectie Alert/Acties wordt, als meldingen via e-mail niet zijn geconfigureerd op de HMC, een bericht afgebeeld dat aangeeft dat u meldingen via e-mail dient te configureren. Klik op Management Console Notifications configureren om meldingen via e-mail te configureren. e. In de sectie Alert/Acties kunt u, als meldingen via e-mail zijn geconfigureerd op de HMC, op Alerts over de serveraffiniteit melden via e-mail klikken om e-mailberichten over DPO-events te ontvangen. f. Klik in de sectie Dynamic Platform Optimization uitvoeren op Automatisch een Dynamic Platform Optimization (DPO) uitvoeren om automatische DPO uit te voeren. Waarschuwing: De DPO-bewerking wordt mogelijk continu uitgevoerd wanneer de DPO er niet toe leidt dat de affiniteit onder de door de gebruiker ingestelde drempelwaarden valt. Dit kan gevolgen hebben voor de systeemprestaties en diverse virtualisatiefuncties kunnen hierdoor worden geblokkeerd. Vermijd het instellen van drempelwaarden met een klein interval wanneer u de optie voor automatische DPO inschakelt. 11. Klik op Opslaan. Affiniteitsscores van een logische partitie opvragen: Op servers met POWER7-processors en firmware van niveau 7.8 of hoger biedt de HMC een aanvullende vlag voor de opdracht lsmemopt, voor het opvragen van de huidige en potentiële affiniteitsscores van een logische partitie. 1.

Typ op de HMC-opdrachtregel de volgende opdracht om de huidige en potentiële affiniteitsscores op te vragen voor een logische partitie: lsmemopt -m beheerd-systeem -r lpar -o currscore | calcscore [-p partitienamen | --id partitie-ID’s] [-x partitienamen | --xid partitie-ID’s]

waarbij: v currscore vraagt om de huidige affiniteitsscores. v calcscore vraagt om de huidige en potentiële affiniteitsscores. v Met -x partitienamen of --xid partitie-ID's wordt de lijst van logische partities of logische partitie-ID's aangegeven die niet moeten worden beïnvloed door de optimalisatiebewerking. v Met -p partitienamen of --id partitie-ID's wordt de lijst van logische partities of logische partitie-ID's aangegeven die moeten worden geoptimaliseerd. Hieronder vindt u een voorbeeld van de uitvoer van de opdracht lsmemopt met de parameter -o currscore: lpar_name=x,lpar_id=1,curr_lpar_score=25

Hieronder vindt u een voorbeeld van de uitvoer van de opdracht lsmemopt met de parameter -o calcscore: lpar_name=x,lpar_id=1,curr_lpar_score=25,predicted_lpar_score=100

2. Typ op de HMC-opdrachtregel de volgende opdracht om de affiniteitsscores voor het gehele systeem op te vragen: lsmemopt -m beheerd-systeem -o currscore | calcscore [-p partitienamen | --id partitie-ID’s] [-x partitienamen | --xid partitie-ID’s]

waarbij: v currscore vraagt om de huidige affiniteitsscores. v calcscore vraagt om de huidige en potentiële affiniteitsscores. v Met -x partitienamen of --xid partitie-ID's wordt de lijst van logische partities of logische partitie-ID's aangegeven die niet moeten worden beïnvloed door de optimalisatiebewerking. v Met -p partitienamen of --id partitie-ID's wordt de lijst van logische partities of logische partitie-ID's aangegeven die moeten worden geoptimaliseerd.

198


Vast toegewezen geheugen dynamisch beheren: U kunt fysiek geheugen dynamisch toevoegen, verwijderen en verplaatsen van en naar actieve logische partities die werken met vast toegewezen geheugen, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Hiermee kunt u het fysieke geheugen dat is toegewezen aan elke logische partitie die werkt met vast toegewezen geheugen aanpassen zonder dat de logische partities afgesloten hoeven te worden. Als een DPO-bewerking in uitvoering is en u dynamisch fysiek geheugen wilt toevoegen, verwijderen of verplaatsen voor actieve logische partities, moet u wachten totdat de DPO-bewerking is voltooid of moet u de DPO-bewerking handmatig stoppen. Wijzigingen in het dynamisch geheugen op logische IBM i-partities beïnvloeden de basisgeheugenpool van de logische partities (*BASE pool). Deze opdracht is niet van invloed op niet-gemeenschappelijke geheugenpools en gemeenschappelijke geheugenpools. Wijzigingen in het dynamisch geheugen mogen er niet toe leiden dat de hoeveelheid geheugen in de basispool uitkomt onder het minimumvereiste (zoals bepaald door de systeemwaarde QBASPOOL). Als een wijziging in het dynamisch geheugen er toe leidt dat de basispool uitkomt onder de minimumwaarde, worden alleen overtollige geheugenpagina's vrijgegeven en blijft de minimumhoeveelheid benodigd geheugen in de basispool aanwezig. Om te voorkomen dat tijdens het verplaatsen van het dynamisch geheugen gegevens verloren gaan, worden de gegevens van geheugenpagina's eerst naar schijf geschreven voordat de geheugenpagina's in andere logische partities kunnen worden gebruikt. Afhankelijk van de hoeveelheid geheugen die u wilt verplaatsen, kan dit proces enkele ogenblikken in beslag nemen. Geheugen in elke logische partitie werkt binnen de toegewezen minimum- en maximumwaarden. Het is mogelijk dat de totale hoeveelheid geheugen die u toewijst aan een logische partitie niet volledig door de partitie kan worden gebruikt. Statische geheugenoverhead die vereist is ter ondersteuning van het toegewezen maximumgeheugen beïnvloedt de hoeveelheid gereserveerd of verborgen geheugen. Deze statische geheugenoverhead beïnvloedt ook de minimumgeheugengrootte voor een logische partitie. Opmerking: Als resources dynamisch zijn verplaatst, is de configuratiewijziging van tijdelijke aard en wordt deze niet doorgevoerd in het partitieprofiel. Dit betekent dat alle configuratiewijzigingen verloren zullen gaan wanneer u het partitieprofiel de volgende keer activeert. Als u de nieuwe partitieconfiguratie wilt opslaan moet u het partitieprofiel wijzigen of de configuratie van de logische partitie opslaan in een nieuw partitieprofiel. Verwante taken: “Eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen” op pagina 192 U kunt de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Het wijzigen van de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigt de resourcehoeveelheden die aan een logische partitie zijn toegewezen wanneer u de logische partitie afsluit en opnieuw opstart met behulp van het gewijzigde partitieprofiel. “Configuratie van een logische partitie opslaan in een partitieprofiel” op pagina 218 U kunt de huidige configuratie van een logische partitie opslaan in een nieuw partitieprofiel, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Gebruik deze procedure wanneer u de configuratie van een logische partitie wijzigt via dynamische partitionering en u wilt de wijzigingen niet verliezen wanneer u de logische partitie opnieuw activeert. Met deze procedure kunt u de gewijzigde configuratie opslaan in een nieuw partitieprofiel en hoeft u de gewijzigde resourcetoewijzingen niet handmatig in te voeren. Vast toegewezen geheugen dynamisch toevoegen: U kunt fysiek geheugen dynamisch toevoegen aan een actieve logische partitie die werkt met vast toegewezen geheugen, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Hiermee kunt u het fysieke geheugen vergroten dat beschikbaar is voor een logische partitie die werkt met vast toegewezen geheugenzonder dat u de logische partitie hoeft af te sluiten. Logische partitionering

199

Een logische partitie met Linux ondersteunt de dynamische toevoeging van geheugenresources alleen als aan de volgende voorwaarden wordt voldaan: v Een Linux-distributie die de dynamische toevoeging van geheugen ondersteunt, is geïnstalleerd op de logische partitie met Linux. Distributies die de dynamische toevoeging van geheugenresources ondersteunen zijn SUSE Linux Enterprise Server 10 en recentere versies daarvan. v Het DynamicRM-toolpakket is geïnstalleerd op de logische partitie met Linux. Als u het DynamicRMtoolpakket wilt downloaden, gaat u naar de website Service and productivity tools for Linux on POWER systems. Als u geheugen wilt toevoegen aan een logische partitie met Linux die gebruikmaakt van een lagere versie van deze distributies, moet u de logische partitie met Linux afsluiten en deze opnieuw activeren met behulp van een partitieprofiel waarin een grotere hoeveelheid geheugen wordt opgegeven. Ga als volgt te werk als u geheugen dynamisch wilt toevoegen aan een actieve logische partitie met behulp van de HMC: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het beheerde systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en kies Dynamische partitionering > Geheugen > Toevoegen of Verwijderen. 3. In het veld Toegewezen geheugen geeft u de totale hoeveelheid fysiek geheugen op die u wilt toewijzen aan de logische partitie. U kunt de grootte opgeven met een combinatie van gigabyte (GB) en megabyte (MB). 4. Pas indien nodig de instellingen in het gebied Opties aan. Mogelijk moet u de waarde in het veld Timeout (minuten) hoger instellen, zodat de HMC voldoende tijd heeft om de bewerking uit te voeren. (Deze instellingen zijn gerelateerd aan de manier waarop het beheerde systeem dynamisch geheugen toevoegt. Deze instellingen worden niet gehandhaafd nadat de toevoeging is uitgevoerd.) 5. Klik op OK. De Active Memory Expansion-factor voor logische partities op AIX wijzigen: U kunt de Active Memory Expansion-factor voor een logische partitie op AIX dynamisch wijzigen door gebruik te maken van Hardware Management Console (HMC). Als u de Active Memory Expansion-factor voor een logische partitie wijzigt, verhoogt of verlaagt u het gewenste niveau voor uitbreiding van de geheugencapaciteit voor de logische partitie. U kunt de Active Memory Expansion-factor wijzigen voor logische partities die gebruikmaken van vast toegewezen geheugen en logische partities die gebruikmaken van gemeenschappelijk geheugen. Als u de Active Memory Expansion-factor voor een logische partitie dynamisch wilt wijzigen, voert u onderstaande stappen uit op de HMC: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het beheerde systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer in het inhoudsvenster de logische partitie waarvoor u de Active Memory Expansion-factor wilt wijzigen. 3. Selecteer in het menu Taken de optie Dynamische partitionering > Geheugen > Toevoegen of verwijderen. Het venster Geheugenresources toevoegen/verwijderen wordt afgebeeld. 4. Typ in het veld Active Memory Expansion een waarde tussen 1,00 en 10,00. 5. Klik op OK. Verwante onderwerpen: “Active Memory Expansion voor logische AIX-partities” op pagina 57 Als u Active Memory Expansion inschakelt voor een logische AIX-partitie, verhoogt u de geheugencapaciteit van de logische partitie zonder dat u meer geheugen toewijst. Het besturingssysteem comprimeert een deel van het geheugen dat door de logische partitie wordt gebruikt. Dankzij het comprimeren ont-

200


staat er ruimte voor meer gegevens, en neemt de geheugencapaciteit van de logische partitie toe. Verwante taken: “Active Memory Expansion voor logische partities opAIX configureren” op pagina 153 U kunt Active Memory Expansion voor een logische partitie op AIX configureren door gebruik te maken vanHardware Management Console (HMC). Als u Active Memory Expansion voor een logische partitie configureert,comprimeert u het geheugen van de logische partitie en verhoogt u de geheugencapaciteit. Vast toegewezen geheugen dynamisch verplaatsen: U kunt fysiek geheugen dynamisch verplaatsen van een actieve logische partitie die werkt met vast toegewezen geheugen naar een andere logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Op deze manier kunt u fysiek geheugen rechtstreeks opnieuw toewijzen aan een logische partitie die werkt met vast toegewezen geheugen, die extra geheugen nodig heeft. U kunt geheugen niet dynamisch verplaatsen op een actieve logische Linux-partitie. Als u geheugen wilt verwijderen van een logische partitie met Linux, moet u deze logische Linux-partitie afsluiten en opnieuw activeren met behulp van een partitieprofiel waarin een kleinere hoeveelheid geheugen wordt opgegeven. U kunt geheugen alleen dynamisch naar een actieve Linux-partitie verplaatsen als aan de volgende voorwaarden is voldaan: v Een Linux-distributie die de dynamische toevoeging van geheugen ondersteunt, is geïnstalleerd op de logische partitie met Linux. Distributies die de dynamische verplaatsing van geheugenresources ondersteunen zijn Novell SUSE Linux Enterprise Server 10 en recentere versies daarvan. v Het DynamicRM-toolpakket is geïnstalleerd op de logische partitie met Linux. Als u het DynamicRMtoolpakket wilt downloaden, gaat u naar de website Service and productivity tools for Linux on POWER systems. Als u geheugen wilt verplaatsen naar een logische partitie met Linux die gebruikmaakt van een lagere versie van deze distributies, moet u de logische partitie met Linux afsluiten en deze opnieuw activeren met behulp van een partitieprofiel waarin een grotere hoeveelheid geheugen wordt opgegeven. Ga als volgt te werk als u geheugen dynamisch wilt verplaatsen van de ene actieve logische partitie naar de andere logische partitie met behulp van de HMC: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het beheerde systeem waarin de logische partities zich bevinden. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie, klik op de knop Taken en kies Dynamische partitionering > Geheugen > Verplaatsen. 3. Geef de hoeveelheid fysiek geheugen op dat u wilt verplaatsen vanaf de logische partitie. U kunt de grootte opgeven met een combinatie van gigabyte (GB) en megabyte (MB). 4. Selecteer de logische partitie waarnaar u de opgegeven hoeveelheid fysiek geheugen wilt verplaatsen. 5. Pas indien nodig de instellingen in het gebied Opties aan. Mogelijk moet u de waarde in het veld Timeout (minuten) hoger instellen, zodat de HMC voldoende tijd heeft om de bewerking uit te voeren. (Deze instellingen zijn gerelateerd aan de manier waarop het beheerde systeem geheugen dynamisch verplaatst. Deze instellingen worden niet gehandhaafd nadat de verplaatsing is uitgevoerd.) 6. Klik op OK. Vast toegewezen geheugen dynamisch verwijderen: U kunt fysiek geheugen dynamisch verwijderen van een actieve logische AIX-, IBM i-, ofVirtual I/O Server-partitie die werkt met vast toegewezen geheugen, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Op deze manier kunt u het fysieke geheugen opnieuw toewijzen aan andere logische partities die werken met vast toegewezen geheugen. Logische partitionering

201

U kunt geheugen niet dynamisch verwijderen van een actieve logische Linux-partitie. Als u geheugen wilt verwijderen van een logische partitie met Linux, moet u de logische partitie afsluiten en deze opnieuw activeren met behulp van een partitieprofiel waarin een kleinere hoeveelheid geheugen wordt opgegeven. Ga als volgt te werk om dynamisch geheugen te verwijderen van een actieve logische partitie, met behulp van de HMC: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het beheerde systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en kies Dynamische partitionering > Geheugen > Toevoegen of Verwijderen. 3. In het veld Toegewezen geheugen geeft u de totale hoeveelheid fysiek geheugen op die u wilt toewijzen aan de logische partitie. U kunt de grootte opgeven met een combinatie van gigabyte (GB) en megabyte (MB). 4. Pas indien nodig de instellingen in het gebied Opties aan. Mogelijk moet u de waarde in het veld Timeout (minuten) hoger instellen, zodat de HMC voldoende tijd heeft om de bewerking uit te voeren. (Deze instellingen zijn gerelateerd aan de manier waarop het beheerde systeem dynamisch geheugen verwijdert. Deze instellingen worden niet gehandhaafd nadat de verwijdering is uitgevoerd.) 5. Klik op OK. Gemeenschappelijk geheugen dynamisch beheren: U kunt logisch geheugen en I/O-geheugen dynamisch toevoegen en verwijderen voor een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Wijzigingen in het dynamisch geheugen op logische IBM i-partities beïnvloeden de basisgeheugenpool van de logische partities (*BASE pool). Deze opdracht is niet van invloed op niet-gemeenschappelijke geheugenpools en gemeenschappelijke geheugenpools. Wijzigingen in het dynamisch geheugen mogen er niet toe leiden dat de hoeveelheid geheugen in de basispool uitkomt onder het minimumvereiste (zoals bepaald door de systeemwaarde QBASPOOL). Als een wijziging in het dynamisch geheugen er toe leidt dat de basispool uitkomt onder de minimumwaarde, worden alleen overtollige geheugenpagina's vrijgegeven en blijft de minimumhoeveelheid benodigd geheugen in de basispool aanwezig. Om te voorkomen dat tijdens het verplaatsen van het dynamisch geheugen gegevens verloren gaan, worden de gegevens van geheugenpagina's eerst naar schijf geschreven voordat de geheugenpagina's in andere logische partities kunnen worden gebruikt. Afhankelijk van de hoeveelheid geheugen die u wilt verplaatsen, kan dit proces enkele ogenblikken in beslag nemen. Geheugen in elke logische partitie werkt binnen de toegewezen minimum- en maximumwaarden. Het is mogelijk dat de totale hoeveelheid geheugen die u toewijst aan een logische partitie niet volledig door de partitie kan worden gebruikt. Statische geheugenoverhead die vereist is ter ondersteuning van het toegewezen maximumgeheugen beïnvloedt de hoeveelheid gereserveerd of verborgen geheugen. Deze statische geheugenoverhead beïnvloedt ook de minimumgeheugengrootte voor een logische partitie. Opmerking: Als resources dynamisch zijn verplaatst, is de configuratiewijziging van tijdelijke aard en wordt deze niet doorgevoerd in het partitieprofiel. Dit betekent dat alle configuratiewijzigingen verloren zullen gaan wanneer u het partitieprofiel de volgende keer activeert. Als u de nieuwe partitieconfiguratie wilt opslaan moet u het partitieprofiel wijzigen of de configuratie van de logische partitie opslaan in een nieuw partitieprofiel. Verwante onderwerpen:

202


“Gemeenschappelijk geheugen” op pagina 30 U kunt uw systeem zo configureren dat meerdere logische partities gemeenschappelijk gebruikmaken van een pool van fysiek geheugen. Een gemeenschappelijke geheugenomgeving omvat de gemeenschappelijke geheugenpool, logische partities die werken met het gemeenschappelijke geheugen in deze pool, logisch geheugen, I/O-geheugen, ten minste één logische Virtual I/O Server-partitie en apparatuur voor pagingruimten. Logisch geheugen dynamisch toevoegen of verwijderen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie: U kunt logisch geheugen dynamisch toevoegen en verwijderen voor een actieve logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Dit geeft u de mogelijkheid het logische geheugen dat is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie te vergroten of verkleinen, zonder dat het nodig is om de logische partitie af te sluiten. Een gemeenschappelijke geheugenpartitie met Linux ondersteunt het dynamisch toevoegen en verwijderen van logische geheugenresources alleen als het DynamicRM-toolpakket is geïnstalleerd op deze Linuxpartitie. Als u het DynamicRM-toolpakket wilt downloaden, gaat u naar de website Service and productivity tools for Linux on POWER systems. Om met de HMC dynamisch logisch geheugen toe te voegen of te verwijderen voor een actieve logische partitie, moet u een superbeheerder, servicemedewerker, producttechnicus of operator zijn van de HMC. Voor het toevoegen of verwijderen van logisch geheugen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie, voert u de volgende stappen uit op de HMC: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer > Servers. 2. Klik op de server waarop de gemeenschappelijke geheugenpartitie is gestart. 3. Selecteer in het werkvenster de gemeenschappelijke geheugenpartitie waarvoor u logisch geheugen wilt toevoegen of verwijderen. 4. Selecteer in het menu Taken de optie Dynamische partitionering > Geheugen > Toevoegen of verwijderen. Het venster Geheugenresources toevoegen/verwijderen wordt afgebeeld. 5. In het veld Toegewezen geheugen geeft u de totale hoeveelheid logisch geheugen op die u wilt toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. U kunt de grootte opgeven met een combinatie van gigabyte (GB) en megabyte (MB). 6. Klik op OK. Verwante onderwerpen: “Logisch geheugen” op pagina 39 Logisch geheugen is de adresseerbare ruimte, toegewezen aan een logische partitie, die door het besturingssysteem wordt gezien als het hoofdgeheugen. Voor een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna ook wel gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd) wordt een deel van het logische geheugen bijgehouden in het fysieke hoofdgeheugen terwijl het resterende logische geheugen is ondergebracht in het hulpgeheugen. Gereserveerd I/O-geheugen dynamisch toevoegen of verwijderen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie: U kunt gereserveerd I/O-geheugen dynamisch toevoegen en verwijderen voor een actieve logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Dit geeft u de mogelijkheid de maximumhoeveelheid fysiek geheugen, die voor de I/O-apparaten is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie, te verhogen of verlagen zonder dat het nodig is om de gemeenschappelijke geheugenpartitie af te sluiten. Een gemeenschappelijke geheugenpartitie met Linux ondersteunt het dynamisch toevoegen en verwijderen van resources voor gereserveerd I/O-geheugen alleen als het DynamicRM-toolpakket is geïnstalleerd Logische partitionering

203

op deze Linux-partitie. Als u het DynamicRM-toolpakket wilt downloaden, gaat u naar de website Service and productivity tools for Linux on POWER systems. U kunt de hoeveelheid gereserveerd I/O-geheugen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie verhogen wanneer het totaal van gereserveerd I/O-geheugen dat is toegewezen aan alle gemeenschappelijke geheugenpartities in de pool van gemeenschappelijk geheugen kleiner is dan de grootte van de pool van gemeenschappelijk geheugen minus de vereiste hoeveelheid gereserveerd firmwaregeheugen. Als in de pool van gemeenschappelijk geheugen onvoldoende fysiek geheugen beschikbaar is om het gereserveerde I/O-geheugen te verhogen naar de aangegeven hoeveelheid, kunt u het fysieke geheugen dat momenteel is toegewezen aan andere, afgesloten, gemeenschappelijke geheugenpartities vrijgeven aan de hypervisor. De hypervisor kan het vrijgegeven fysieke geheugen vervolgens toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie die meer gereserveerd I/O-geheugen nodig heeft. U kunt de hoeveelheid gereserveerd I/O-geheugen dat is toegewezen aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie alleen verkleinen wanneer de gemeenschappelijke geheugenpartitie minder fysiek geheugen nodig heeft voor de I/O-apparaten dan de toegewezen hoeveelheid gereserveerd I/O-geheugen. Stel dat u 128 MB gereserveerd I/O-geheugen toewijst aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie. De gemeenschappelijke geheugenpartitie vereist een minimum van 64 MB voor haar I/O-apparaten. U kunt dan de hoeveelheid gereserveerd I/O-geheugen dat aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie is toegewezen dan verlagen met maximaal 64 MB. Voor instructies over hoe u de toegewezen, minimale, optimale en maximale waarden voor het gereserveerde I/O-geheugen dat wordt gebruikt door een gemeenschappelijke geheugenpartitie kunt afbeelden, raadpleegt u “Gereserveerd I/O-geheugen bepalen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie” op pagina 272. Om met de HMC dynamisch gereserveerd I/O-geheugen toe te voegen of te verwijderen voor een actieve gemeenschappelijke geheugenpartitie, moet u een superbeheerder, servicemedewerker, producttechnicus of operator zijn van de HMC. Voor het toevoegen of verwijderen van gereserveerd I/O-geheugen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie, voert u de volgende stappen uit op de HMC: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer > Servers. 2. Klik op de server waarop de gemeenschappelijke geheugenpartitie is gestart. 3. Selecteer in het werkvenster de gemeenschappelijke geheugenpartitie waarvoor u logisch geheugen wilt toevoegen of verwijderen. 4. Selecteer in het menu Taken de optie Dynamische partitionering > Geheugen > Toevoegen of verwijderen. Het venster Geheugenresources toevoegen/verwijderen wordt afgebeeld. 5. Als Auto is geselecteerd, heft u de selectie van Auto op. Hierdoor wordt de werkstand voor het gereserveerd I/O-geheugen gewijzigd in handmatig. 6. In het veld Gereserveerd I/O-geheugen geeft u de totale hoeveelheid gereserveerd I/O-geheugen op die u wilt toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. U kunt de grootte opgeven met een combinatie van gigabyte (GB) en megabyte (MB). 7. Pas indien nodig de instellingen in het gebied Opties aan. Mogelijk moet u de waarde in het veld Timeout (minuten) hoger instellen, zodat de HMC voldoende tijd heeft om de bewerking uit te voeren. (Deze instellingen zijn gerelateerd aan de manier waarop het beheerde systeem dynamisch geheugen toevoegt. Deze instellingen gaan verloren zodra het toevoegen is voltooid. 8. Klik op OK. Als in de pool van gemeenschappelijk geheugen onvoldoende fysiek geheugen beschikbaar is om het gereserveerde I/O-geheugen te verhogen naar de hoeveelheid die is aangegeven bij stap 6, verschijnt een venster voor het vrijgeven van geheugenresources. 9. Selecteer gemeenschappelijke geheugenpartities die zijn afgesloten, totdat de hoeveelheid beschikbaar geheugen gelijk aan of groter is dan de benodigde hoeveelheid geheugen, en klik op OK. Als u later de werkstand voor het gereserveerde I/O-geheugen weer wilt wijzigen in automatisch - zodat de HMC en de IVM automatisch het gereserveerde I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie automatisch kunnen aanpassen wanneer virtuele adapters toevoegt of verwijdert - her-

204


haalt u deze procedure en selecteert u Auto. Als alternatief hiervoor kunt u ook de gemeenschappelijke geheugenpartitie opnieuw starten. Wanneer u een gemeenschappelijke geheugenpartitie opnieuw start, wordt de werkstand voor gereserveerd I/O-geheugen ingesteld op automatisch, ongeacht wat de werkstand voor het gereserveerd I/O-geheugen was voordat de gemeenschappelijke geheugenpartitie opnieuw werd gestart. Verwante taken: “Virtuele adapters dynamisch beheren” op pagina 211 U kunt virtuele adapters dynamisch toevoegen aan, en verwijderen van, geactiveerde logische partities, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). De Active Memory Expansion-factor voor logische partities op AIX wijzigen: U kunt de Active Memory Expansion-factor voor een logische partitie op AIX dynamisch wijzigen door gebruik te maken van Hardware Management Console (HMC). Als u de Active Memory Expansion-factor voor een logische partitie wijzigt, verhoogt of verlaagt u het gewenste niveau voor uitbreiding van de geheugencapaciteit voor de logische partitie. U kunt de Active Memory Expansion-factor wijzigen voor logische partities die gebruikmaken van vast toegewezen geheugen en logische partities die gebruikmaken van gemeenschappelijk geheugen. Als u de Active Memory Expansion-factor voor een logische partitie dynamisch wilt wijzigen, voert u onderstaande stappen uit op de HMC: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het beheerde systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer in het inhoudsvenster de logische partitie waarvoor u de Active Memory Expansion-factor wilt wijzigen. 3. Selecteer in het menu Taken de optie Dynamische partitionering > Geheugen > Toevoegen of verwijderen. Het venster Geheugenresources toevoegen/verwijderen wordt afgebeeld. 4. Typ in het veld Active Memory Expansion een waarde tussen 1,00 en 10,00. 5. Klik op OK. Verwante onderwerpen: “Active Memory Expansion voor logische AIX-partities” op pagina 57 Als u Active Memory Expansion inschakelt voor een logische AIX-partitie, verhoogt u de geheugencapaciteit van de logische partitie zonder dat u meer geheugen toewijst. Het besturingssysteem comprimeert een deel van het geheugen dat door de logische partitie wordt gebruikt. Dankzij het comprimeren ontstaat er ruimte voor meer gegevens, en neemt de geheugencapaciteit van de logische partitie toe. Verwante taken: “Active Memory Expansion voor logische partities opAIX configureren” op pagina 153 U kunt Active Memory Expansion voor een logische partitie op AIX configureren door gebruik te maken vanHardware Management Console (HMC). Als u Active Memory Expansion voor een logische partitie configureert,comprimeert u het geheugen van de logische partitie en verhoogt u de geheugencapaciteit. Processorresources dynamisch beheren: U kunt processorresources dynamisch toevoegen aan, verwijderen van en verplaatsen van en naar actieve logische partities, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Hiermee kunt u de processorresources aanpassen die aan elke logische partitie zijn toegewezen zonder dat u de logische partities hoeft af te sluiten. De mogelijkheid om de processorresources dynamisch te verplaatsen, is van belang wanneer u het systeem moet aanpassen aan een veranderende werkbelasting. Processorresources kunnen worden verplaatst op basis van de minimum- en maximumwaarden die u voor het partitieprofiel hebt gemaakt. U kunt processorresources verplaatsten zolang de processorresources voor elke logische partitie binnen het bereik Logische partitionering

205

blijven vallen dat is opgegeven met de minimum- en maximumwaarden voor de logische partitie. Als het beheerde systeem is geconfigureerd voor meerdere gemeenschappelijke processorpools, mag het aantal processors in elke gemeenschappelijke processorpool ook niet groter zijn dan het maximumaantal verwerkingseenheden dat is opgegeven voor elke gemeenschappelijke processorpool. Opmerking: Als resources dynamisch zijn verplaatst, is de configuratiewijziging van tijdelijke aard en wordt deze niet doorgevoerd in het partitieprofiel. Dit betekent dat alle configuratiewijzigingen verloren zullen gaan wanneer u het partitieprofiel de volgende keer activeert. Als u de nieuwe partitieconfiguratie wilt opslaan moet u het partitieprofiel wijzigen of de configuratie van de logische partitie opslaan in een nieuw partitieprofiel. Verwante taken: “Eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen” op pagina 192 U kunt de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Het wijzigen van de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigt de resourcehoeveelheden die aan een logische partitie zijn toegewezen wanneer u de logische partitie afsluit en opnieuw opstart met behulp van het gewijzigde partitieprofiel. “Configuratie van een logische partitie opslaan in een partitieprofiel” op pagina 218 U kunt de huidige configuratie van een logische partitie opslaan in een nieuw partitieprofiel, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Gebruik deze procedure wanneer u de configuratie van een logische partitie wijzigt via dynamische partitionering en u wilt de wijzigingen niet verliezen wanneer u de logische partitie opnieuw activeert. Met deze procedure kunt u de gewijzigde configuratie opslaan in een nieuw partitieprofiel en hoeft u de gewijzigde resourcetoewijzingen niet handmatig in te voeren. Processorresources dynamisch toevoegen: U kunt processorresources dynamisch toevoegen aan een actieve logische partitie met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Hiermee kunt u de verwerkingscapaciteit vergroten van een actieve logische partitie zonder dat u de logische partitie hoeft af te sluiten. Een logische partitie met Linux ondersteunt de dynamische toevoeging van processorresources alleen als aan de volgende voorwaarden wordt voldaan: v Een Linux-distributie met ondersteuning voor dynamische partitionering is geïnstalleerd op de logische Linux-partitie. Distributies met ondersteuning voor dynamische partitionering zijn SUSE Linux Enterprise Server 9 en nieuwere versies. v Het DynamicRM-toolpakket is geïnstalleerd op de logische partitie met Linux. Als u het DynamicRMtoolpakket wilt downloaden, gaat u naar de website Service and productivity tools for Linux on POWER systems. Ga als volgt te werk als u resources dynamisch wilt toevoegen aan een actieve logische partitie met behulp van de HMC: 1. Open in het navigatievenster van uw HMC Systeembeheer, open Servers en klik op het beheerde systeem waarop de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie, klik op de knop Taken en kies Dynamische partitionering > Processor > Toevoegen of verwijderen. 3. Geef de hoeveelheid processorresources op die u aan de logische partitie wilt toewijzen in de velden in de kolom Huidig. Als de logische partitie gebruikmaakt van gemeenschappelijke processors is het mogelijk dat u het aantal virtuele processors moet aanpassen, zodat het groter is dan het aantal verwerkingseenheden. 4. Pas indien nodig de instellingen in het gebied Opties aan. Mogelijk moet u de waarde in het veld Timeout (minuten) hoger instellen, zodat de HMC voldoende tijd heeft om de bewerking uit te voeren. (Deze instellingen zijn gerelateerd aan de manier waarop het systeem dynamisch processorresources toevoegt. Deze instellingen worden niet gehandhaafd nadat de toevoeging is uitgevoerd.) 5. Klik op OK.

206


Verwante onderwerpen: “Software- en firmwarevereisten voor verwerkingseenheden” op pagina 25 Het minimumaantal verwerkingseenheden voor een logische partitie is afhankelijk van het firmwareniveau en de versie van het besturingssysteem op de logische partitie. Processorresources dynamisch verplaatsen: U kunt processorresources dynamisch van de ene naar de andere actieve logische partitie verplaatsen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Op deze manier kunt u processorresources rechtstreeks opnieuw toewijzen aan een logische partitie die extra processorresources nodig heeft. Een logische partitie met Linux ondersteunt de dynamische verplaatsing van processorresources alleen als aan de volgende voorwaarden wordt voldaan: v Een Linux-distributie met ondersteuning voor dynamische partitionering is geïnstalleerd op de logische Linux-partitie. Distributies met ondersteuning voor dynamische partitionering zijn SUSE Linux Enterprise Server 9 en nieuwere versies. v Het DynamicRM-toolpakket is geïnstalleerd op de logische partitie met Linux. Als u het DynamicRMtoolpakket wilt downloaden, gaat u naar de website Service and productivity tools for Linux on POWER systems. Ga als volgt te werk als u processorresources dynamisch wilt verplaatsen van de ene actieve logische partitie naar de andere logische partitie met behulp van de HMC: 1. Open in het navigatievenster van de HMC achtereenvolgens Systeembeheer en Servers en klikt op het beheerde systeem waarop de logische partities zich bevinden. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie, klik op de knop Taken en kies Dynamische partitionering > Processor > Verplaatsen. 3. Selecteer de logische partitie waarnaar u de processorresources wilt verplaatsen in Doelpartitie selecteren. 4. Geef de hoeveelheid processorresources op die u wilt verplaatsen in de velden in de kolom Huidig. 5. Pas indien nodig de instellingen in het gebied Opties aan. Mogelijk moet u de waarde in het veld Timeout (minuten) hoger instellen, zodat de HMC voldoende tijd heeft om de bewerking uit te voeren. (Deze instellingen zijn gerelateerd aan de manier waarop het systeem dynamisch processorresources verplaatst. Deze instellingen worden niet gehandhaafd nadat de verplaatsing is uitgevoerd.) 6. Klik op OK. Verwante onderwerpen: “Software- en firmwarevereisten voor verwerkingseenheden” op pagina 25 Het minimumaantal verwerkingseenheden voor een logische partitie is afhankelijk van het firmwareniveau en de versie van het besturingssysteem op de logische partitie. Processorresources dynamisch verwijderen: U kunt processorresources dynamisch verwijderen van een actieve logische partitie met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Op deze manier kunt u de processorresources opnieuw toewijzen aan andere logische partities. Een logische partitie met Linux ondersteunt de dynamische verwijdering van processorresources alleen als aan de volgende voorwaarden wordt voldaan: v Een Linux-distributie met ondersteuning voor dynamische partitionering is geïnstalleerd op de logische Linux-partitie. Distributies met ondersteuning voor dynamische partitionering zijn SUSE Linux Enterprise Server 9 en nieuwere versies. v Het DynamicRM-toolpakket is geïnstalleerd op de logische partitie met Linux. Als u het DynamicRMtoolpakket wilt downloaden, gaat u naar de website Service and productivity tools for Linux on POWER systems. Logische partitionering

207

Ga als volgt te werk als u resources dynamisch wilt verwijderen van een actieve logische partitie met behulp van de HMC: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het beheerde systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie, klik op de knop Taken en kies Dynamische partitionering > Processor > Toevoegen of verwijderen. 3. Geef de hoeveelheid processorresources op die u aan de logische partitie wilt toewijzen in de velden in de kolom Huidig. Als de logische partitie gebruikmaakt van gemeenschappelijke processors is het mogelijk dat u het aantal virtuele processors moet aanpassen, zodat het groter is dan het aantal verwerkingseenheden. 4. Pas indien nodig de instellingen in het gebied Opties aan. Mogelijk moet u de waarde in het veld Timeout (minuten) hoger instellen, zodat de HMC voldoende tijd heeft om de bewerking uit te voeren. (Deze instellingen zijn gerelateerd aan de manier waarop het systeem dynamisch processorresources verwijdert. Deze instellingen worden niet gehandhaafd nadat de verwijdering is uitgevoerd.) 5. Klik op OK. Verwante onderwerpen: “Software- en firmwarevereisten voor verwerkingseenheden” op pagina 25 Het minimumaantal verwerkingseenheden voor een logische partitie is afhankelijk van het firmwareniveau en de versie van het besturingssysteem op de logische partitie. Fysieke I/O-apparaten en -sleuven dynamisch beheren: U kunt fysieke I/O-apparaten en -sleuven dynamisch toevoegen aan, verwijderen van en verplaatsen van en naar actieve logische partities met de Hardware Management Console (HMC). Hierdoor kunnen logische partities I/O apparaten die niet vaak worden gebruikt (zoals optische schijfstations) gemeenschappelijk gebruiken. Voor logische partities kunnen gewenste en verplichte I/O-apparaten of -sleuven aanwezig zijn. Als u opgeeft dat een I/O-apparaat of -sleuf vereist is, betekent dit dat het I/O-apparaat of de I/O-sleuf bedoeld is voor gemeenschappelijk gebruik met andere logische partities, of dat het I/O-apparaat of de I/O-sleuf optioneel is. Als u opgeeft dat een I/O-apparaat of -sleuf vereist is (of vast toegewezen), kunt u de logische partitie niet activeren als het I/O-apparaat of de -sleuf niet beschikbaar is of in gebruik is door een andere logische partitie. Opmerking: Als resources dynamisch zijn verplaatst, is de configuratiewijziging van tijdelijke aard en wordt deze niet doorgevoerd in het partitieprofiel. Dit betekent dat alle configuratiewijzigingen verloren zullen gaan wanneer u het partitieprofiel de volgende keer activeert. Als u de nieuwe partitieconfiguratie wilt opslaan moet u het partitieprofiel wijzigen of de configuratie van de logische partitie opslaan in een nieuw partitieprofiel. Verwante taken: “Eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen” op pagina 192 U kunt de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Het wijzigen van de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigt de resourcehoeveelheden die aan een logische partitie zijn toegewezen wanneer u de logische partitie afsluit en opnieuw opstart met behulp van het gewijzigde partitieprofiel. “Configuratie van een logische partitie opslaan in een partitieprofiel” op pagina 218 U kunt de huidige configuratie van een logische partitie opslaan in een nieuw partitieprofiel, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Gebruik deze procedure wanneer u de configuratie van een logische partitie wijzigt via dynamische partitionering en u wilt de wijzigingen niet verliezen wanneer u de logische partitie opnieuw activeert. Met deze procedure kunt u de gewijzigde configuratie opslaan in een nieuw partitieprofiel en hoeft u de gewijzigde resourcetoewijzingen niet handmatig in te voeren.

208


Fysieke I/O-apparaten en -sleuven dynamisch toevoegen: U kunt een fysieke I/O-sleuf (en de adapter en apparaten die aan die sleuf zijn gekoppeld) dynamisch toevoegen aan een actieve logische partitie met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Hierdoor kunt u I/O-mogelijkheden toevoegen aan een actieve logische partitie zonder dat u de logische partitie hoeft af te sluiten. Een logische partitie met Linux ondersteunt de dynamische toevoeging van fysieke I/O-sleuven alleen als aan de volgende voorwaarden wordt voldaan: v Een Linux-distributie met ondersteuning voor dynamische partitionering is geïnstalleerd op de logische Linux-partitie. Distributies die dynamische partitionering ondersteunen, zijn SUSE Linux Enterprise Server 9 en nieuwere versies. v Het DynamicRM-toolpakket is geïnstalleerd op de logische partitie met Linux. Als u het DynamicRMtoolpakket wilt downloaden, gaat u naar de website Service and productivity tools for Linux on POWER systems. U kunt fysieke I/O-apparaten en sleuven niet toevoegen aan logische partities die werken met gemeenschappelijk geheugen. U kunt virtuele adapters alleen toewijzen aan logische partities die werken met gemeenschappelijk geheugen. Voer de volgende stappen uit voor het dynamisch toevoegen van een fysieke I/O-sleuf aan een actieve logische partitie, met behulp van de HMC: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het beheerde systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en kies Dynamische partitionering > Fysieke adapters > Toevoegen. 3. Selecteer de fysieke I/O die u aan de logische partitie wilt toevoegen. 4. Klik op OK. Verwante taken: “Virtuele adapters dynamisch toevoegen” op pagina 211 U kunt een virtuele adapter dynamisch toevoegen aan een actieve logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Fysieke I/O-apparaten en -sleuven dynamisch verplaatsen: U kunt dynamisch een fysieke I/O-sleuf (en de adapter en apparaten die aan die sleuf zijn gekoppeld) van de ene actieve logische partitie naar de andere verplaatsen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Op deze manier kunt u een fysiek I/O-apparaat, zoals een DVD-station, gemeenschappelijk gebruiken in verschillende logische partities. Voordat u begint, moet u eventuele apparaten offline zetten die aan het beheerde systeem zijn gekoppeld via de fysieke I/O-sleuf die u wilt verplaatsen. U kunt apparaten offline zetten met behulp van besturingssysteemopdrachten. Waarschuwing: De dynamische verplaatsing van een fysieke I/O-sleuf die schijfstations beheert, kan onverwachte resultaten veroorzaken, zoals een storing van de logische partitie of het verlies van gegevens. Een logische partitie met Linux ondersteunt de dynamische verplaatsing van fysieke I/O-sleuven alleen als aan de volgende voorwaarden wordt voldaan: v Een Linux-distributie met ondersteuning voor dynamische partitionering is geïnstalleerd op de logische Linux-partitie. Distributies die dynamische partitionering ondersteunen, zijn SUSE Linux Enterprise Server 9 en nieuwere versies.


209

v Het DynamicRM-toolpakket is geïnstalleerd op de logische partitie met Linux. Als u het DynamicRMtoolpakket wilt downloaden, gaat u naar de website Service and productivity tools for Linux on POWER systems. U kunt fysieke I/O-apparaten en sleuven niet dynamisch verplaatsen naar logische partities die werken met gemeenschappelijk geheugen. U kunt virtuele adapters alleen toewijzen aan logische partities die werken met gemeenschappelijk geheugen. Ga als volgt te werk als u een fysieke I/O-sleuf dynamisch wilt verplaatsen van de ene actieve logische partitie naar de andere logische partitie met behulp van de HMC: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het beheerde systeem waarin de logische partities zich bevinden. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie die momenteel eigenaar is van de fysieke I/O-sleuf, klik op Taken en kies Dynamische partitionering > Fysieke adapters > Verplaatsen of verwijderen. 3. Selecteer de fysieke I/O-sleuf die u uit de lijst wilt verplaatsen. 4. Selecteer de actieve logische partitie waarnaar u de geselecteerde fysieke I/O-sleuf wilt verplaatsen in Verplaatsen naar partitie. 5. Zorg dat eventuele apparaten die aan het beheerde systeem zijn gekoppeld via de fysieke I/O-sleuf, niet in gebruik zijn. De apparaten moeten offline zijn gezet. 6. Klik op OK. Verwante taken: “Virtuele adapters dynamisch toevoegen” op pagina 211 U kunt een virtuele adapter dynamisch toevoegen aan een actieve logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). “Virtuele adapters dynamisch verwijderen” op pagina 212 U kunt een virtuele adapter dynamisch verwijderen van een actieve logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Fysieke I/O-apparaten en -sleuven dynamisch verwijderen: U kunt een fysieke I/O-sleuf (en de adapter en apparaten die aan die sleuf zijn gekoppeld) dynamisch verwijderen uit een actieve logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Op deze manier kunt u de fysieke I/O-sleuf opnieuw toewijzen aan andere logische partities. Voordat u begint, moet u eventuele apparaten offline zetten die aan het beheerde systeem zijn gekoppeld via de fysieke I/O-sleuf die u wilt verwijderen. U kunt apparaten offline zetten met behulp van besturingssysteemopdrachten. Waarschuwing: De dynamische verwijdering van een fysieke I/O-sleuf die schijfstations bestuurt, kan onverwachte resultaten veroorzaken, zoals een storing op de logische partitie of het verlies van gegevens. Een logische partitie met Linux ondersteunt de dynamische verwijdering van fysieke I/O-sleuven alleen als aan de volgende voorwaarden wordt voldaan: v Een Linux-distributie met ondersteuning voor dynamische partitionering is geïnstalleerd op de logische Linux-partitie. Distributies die dynamische partitionering ondersteunen, zijn SUSE Linux Enterprise Server 9 en nieuwere versies. v Het DynamicRM-toolpakket is geïnstalleerd op de logische partitie met Linux. Als u het DynamicRMtoolpakket wilt downloaden, gaat u naar de website Service and productivity tools for Linux on POWER systems. Ga als volgt te werk als u een fysieke I/O-sleuf dynamisch wilt verwijderen uit een actieve logische partitie met behulp van de HMC:

210


1. Open in het navigatievenster van uw HMC Systeembeheer, open Servers en klik op het beheerde systeem waarop de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en kies Dynamische partitionering > Fysieke adapters > Verplaatsen of verwijderen. 3. Selecteer de fysieke I/O-sleuf die u uit de lijst wilt verwijderen. 4. Zorg dat eventuele apparaten die aan het beheerde systeem zijn gekoppeld via de fysieke I/O-sleuf, niet in gebruik zijn. De apparaten moeten offline zijn gezet. 5. Klik op OK. Virtuele adapters dynamisch beheren: U kunt virtuele adapters dynamisch toevoegen aan, en verwijderen van, geactiveerde logische partities, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Opmerking: Als resources dynamisch zijn verplaatst, is de configuratiewijziging van tijdelijke aard en wordt deze niet doorgevoerd in het partitieprofiel. Dit betekent dat alle configuratiewijzigingen verloren zullen gaan wanneer u het partitieprofiel de volgende keer activeert. Als u de nieuwe partitieconfiguratie wilt opslaan moet u het partitieprofiel wijzigen of de configuratie van de logische partitie opslaan in een nieuw partitieprofiel. Verwante verwijzing: “Virtuele adapters” op pagina 61 Met virtuele adapters kunt u logische partities met elkaar verbinden zonder dat u fysieke hardware hoeft te gebruiken. Besturingssystemen kunnen virtuele adapters net zo afbeelden, configureren en gebruiken als fysieke adapters. Afhankelijk van de besturingsomgeving die wordt gebruikt door de logische partitie kunt u virtuele Ethernet-adapters, virtuele glasvezeladapters, virtuele SCSI-adapters (Small Computer Serial Interface) en virtuele seriële adapters maken voor een logische partitie. Virtuele adapters dynamisch toevoegen: U kunt een virtuele adapter dynamisch toevoegen aan een actieve logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Een logische Linux-partitie ondersteunt het dynamisch toevoegen van virtuele adapters alleen als het DynamicRM-toolpakket is geïnstalleerd op de logische Linux-partitie. Als u het DynamicRM-toolpakket wilt downloaden, gaat u naar de website Service and productivity tools for Linux on POWER systems. Om met de HMC een virtuele adapter dynamisch toe te kunnen voegen aan een actieve logische partitie, moet u een superbeheerder, servicemedewerker, producttechnicus of operator van de HMC zijn. Als u van plan bent een virtuele adapter toe te voegen aan een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), moet u wellicht de hoeveelheid I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie aanpassen voordat u de adapter toevoegt. v Als de werkstand voor het I/O-geheugen van de gemeenschappelijke geheugenpartitie is ingesteld op automatisch, hoeft u geen actie te ondernemen. Tijdens het toevoegen van de nieuwe virtuele adapter, vergroot de HMC automatisch het I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie, om ruimte te bieden voor de nieuwe virtuele adapter. v Als de werkstand voor het I/O-geheugen van de gemeenschappelijke geheugenpartitie is ingesteld op handmatig, dient u de hoeveelheid I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie te vergroten, om de nieuwe adapter te faciliteren. Zie “Gereserveerd I/O-geheugen dynamisch toevoegen of verwijderen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie” op pagina 203 voor instructies. Ga als volgt te werk om dynamisch een virtuele adapter toe te voegen aan een actieve logische partitie: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer > Servers. 2. Klik op de server waarop de logische partitie aanwezig is. Logische partitionering

211

3. Selecteer in het werkvenster de logische partitie waaraan u een virtuele adapter wilt toevoegen. 4. Klik in het menu Taken op Dynamische partitionering > Virtuele adapters. Het venster Virtuele adapters wordt afgebeeld. 5. Klik op Acties > Maken en klik op het type virtuele adapter dat u wilt maken. Het venster voor het maken van een virtuele adapter wordt nu afgebeeld. 6. Geef de configuratiegegevens op voor de nieuwe adapter en klik op OK. 7. Klik op OK. Als u een virtuele glasvezeladapter maakt op een logische clientpartitie (die werkt met virtuele resources die worden geleverd door een logische Virtual I/O Server-partitie), genereert de HMC een paar WWPN's (worldwide port names) voor de virtuele glasvezeladapter. Als alle WWPN's op de server in gebruik zijn, kunt u de WWPN-prefix opnieuw instellen om daardoor WWPN's toe te voegen aan de server. Zie “Aanvullende WWPN's verkrijgen voor de server” op pagina 233 voor instructies. Na het opnieuw instellen van de WWPN-prefix, herhaalt u de procedure voor het toevoegen van een virtuele glasvezeladapter aan een logische clientpartitie. Als u een virtuele glasvezeladapter hebt gemaakt voor een logische Virtual I/O Server-partitie, dient u de virtuele glasvezeladapter te configureren met een fysieke poort van de fysieke glasvezeladapter die is aangesloten op de fysieke opslagruimte waartoe de bijbehorende logische clientpartitie toegang moet hebben. Instructies hiervoor vindt u bij De virtuele glasvezeladapter toewijzen aan een fysieke glasvezeladapter. Verwante onderwerpen: “Virtuele glasvezel voor HMC-beheerde systemen” op pagina 67 Op systemen die beheerd worden door de Hardware Management Console (HMC), kunt u dynamisch virtuele glasvezeladapters toevoegen aan en verwijderen van de logische partitie van Virtual I/O Server en elke logische clientpartitie. U kunt ook informatie bekijken over de virtuele en fysieke glasvezeladapters en de wereldwijde poortnamen (WWPN's) door gebruik te maken van Virtual I/O Server-opdrachten. Verwante taken: “Een virtuele glasvezeladapter configureren” op pagina 158 U kunt een virtuele glasvezeladapter dynamisch configureren voor een actieve logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). “Een virtuele Ethernet-adapter configureren” op pagina 154 U kunt een virtuele Ethernet-adapter dynamisch configureren voor een actieve logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Als u dit doet wordt de logische partitie verbonden met een virtueel LAN (VLAN). Virtuele adapters dynamisch verwijderen: U kunt een virtuele adapter dynamisch verwijderen van een actieve logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Als u een virtuele SCSI-adapter dynamisch wilt verwijderen, moet u eventuele apparaten offline zetten die aan het beheerde systeem zijn gekoppeld via de virtuele SCSI-adapter die u wilt verwijderen. U kunt apparaten offline zetten met behulp van besturingssysteemopdrachten. Waarschuwing: De dynamische verwijdering van een virtuele adapter die schijfstations bestuurt, kan onverwachte resultaten veroorzaken, zoals een storing op de logische partitie of het verlies van gegevens. Een logische Linux-partitie ondersteunt het dynamisch verwijderen van virtuele adapters alleen als het DynamicRM-toolpakket is geïnstalleerd op de logische Linux-partitie. Als u het DynamicRM-toolpakket wilt downloaden, gaat u naar de website Service and productivity tools for Linux on POWER systems. Om met de HMC een virtuele adapter dynamisch te kunnen verwijderen van een actieve logische partitie, moet u een superbeheerder, servicemedewerker, producttechnicus of operator van de HMC zijn.

212


Ga 1. 2. 3. 4.

als volgt te werk om dynamisch een virtuele adapter te verwijderen van een actieve logische partitie: In het navigatievenster opent u Systeembeheer > Servers. Klik op de server waarop de logische partitie aanwezig is. Selecteer in het werkvenster de logische partitie waaruit u een virtuele adapter wilt verwijderen. Klik in het menu Taken op Dynamische partitionering > Virtuele adapters. Het venster Virtuele adapters wordt afgebeeld. 5. Selecteer de virtuele adapter die u wilt verwijderen. 6. Klik op Acties > Wissen. 7. Klik op OK. Als u een virtuele adapter hebt verwijderd van een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna a gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), moet u wellicht de hoeveelheid I/O-geheugen aanpassen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie. v Als de werkstand voor het I/O-geheugen van de gemeenschappelijke geheugenpartitie is ingesteld op automatisch, hoeft u geen actie te ondernemen. Wanneer u de nieuwe virtuele adapter verwijdert, verkleint de HMC automatisch het I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie. v Als de werkstand voor het I/O-geheugen van de gemeenschappelijke geheugenpartitie is ingesteld op handmatig, kunt u voor betere prestaties overwegen de hoeveelheid I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie te verminderen. Zie “Gereserveerd I/O-geheugen bepalen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie” op pagina 272 voor instructies. Als u een virtuele glasvezeladapter hebt verwijderd van een logische clientpartitie wist de hypervisor de WWPN's (worldwide port names) die waren toegewezen aan de virtuele glasvezeladapter. Deze WWPN's worden niet opnieuw gebruikt. U herhaalt deze procedure om de bijbehorende virtuele glasvezeladapter te verwijderen van de Virtual I/O Server, of u past de eigenschappen in het partitieprofiel aan om deze adapter te koppelen aan een andere virtuele glasvezeladapter van een logische clientpartitie. Als u een virtuele glasvezeladapter hebt verwijderd van een logische Virtual I/O Server-partitie, moet u een van de volgende taken uitvoeren: v Herhaal deze procedure om de bijbehorende virtuele glasvezeladapter te verwijderen van de logische clientpartitie. v Pas de eigenschappen in het partitieprofiel aan om de virtuele glasvezeladapter van de logische clientpartitie te koppelen aan een andere virtuele glasvezeladapter op de logische Virtual I/O Serverpartitie. Verwante onderwerpen: “Virtuele glasvezel voor HMC-beheerde systemen” op pagina 67 Op systemen die beheerd worden door de Hardware Management Console (HMC), kunt u dynamisch virtuele glasvezeladapters toevoegen aan en verwijderen van de logische partitie van Virtual I/O Server en elke logische clientpartitie. U kunt ook informatie bekijken over de virtuele en fysieke glasvezeladapters en de wereldwijde poortnamen (WWPN's) door gebruik te maken van Virtual I/O Server-opdrachten. Verwante taken: “Eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen” op pagina 192 U kunt de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Het wijzigen van de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigt de resourcehoeveelheden die aan een logische partitie zijn toegewezen wanneer u de logische partitie afsluit en opnieuw opstart met behulp van het gewijzigde partitieprofiel. Logische SR-IOV-poorten dynamisch beheren: U kunt dynamisch logische SR-IOV (single root I/O virtualization)-poorten aan actieve logische partities toevoegen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Logische partitionering

213

Dynamisch een logische SR-IOV-poort toevoegen aan een logische partitie: U kunt dynamisch een logische SR-IOV (single root I/O virtualization)-poort aan een actieve logische partitie toevoegen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Voer de volgende stappen uit om dynamisch een logische SR-IOV-poort toe te voegen: 1. Klik in het navigatievenster op Systeembeheer > Servers en selecteer het beheerde systeem waarop de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer de server in het werkvenster. 3. In het werkvenster selecteert u de logische partitie en klikt u op Taken > Dynamische partitionering > Logische SR-IOV-poorten. 4. Op de pagina Logische SR-IOV-poorten klikt u op Actie > Logische poort toevoegen > Logische Ethernet-poort. 5. Op de pagina Logische Ethernet-poort toevoegen selecteert u in de tabel de fysieke poort voor de logische poort. 6. Klik op OK. 7. Selecteer het tabblad Algemeen van de eigenschappenpagina voor de logische poort. a. U kunt een waarde opgeven voor het veld Capaciteit. Het totaal van de capaciteitswaarden voor alle geconfigureerde logische poorten op een fysieke poort moet kleiner dan of gelijk zijn aan 100%. Voor het minimaliseren van de configuratie-inspanningen voor het toevoegen van extra logische poorten, kunt u enige capaciteit reserveren voor aanvullende logische poorten. b. In het gedeelte Machtigingen van het tabblad Algemeen kunt u de opties Diagnose en Nietselectief inschakelen door het bijbehorende vakje te selecteren. De werkstand Diagnose wordt alleen gebruikt voor de diagnose van adapters. De optie Niet-selectief is uitgeschakeld, tenzij de logische poort wordt gebruikt als het fysieke apparaat voor de bridges van virtuele Ethernet-adapters op clientpartities. 8. Klik op het tabblad Geavanceerd. a. Als het veld Poort-VLAN-ID wordt afgebeeld in het gedeelte VLAN's kunt u een waarde opgeven voor het veld Poort-VLAN-ID. Geef een waarde van 0 (nul) op als niet moet worden gewerkt met een Poort-VLAN-ID. b. In het gedeelte VLAN-beperkingen kunt u de optie Alle VLAN-ID's toestaan, Van VLAN-tags voorziene frames weigeren of Toegestane VLAN-ID's opgeven inschakelen door het bijbehorende vakje te selecteren. Opmerking: Als u de optie Niet-selectief selecteert in het gedeelte Machtigingen van het tabblad Algemeen, zijn de opties Van VLAN-tags voorziene frames weigeren en Toegestane VLAN-ID's opgeven niet beschikbaar. c. Als het veld Prioriteit poort VLAN-ID (PVID) wordt afgebeeld in het gedeelte Eigenschappen, kunt u een waarde opgeven voor het veld Prioriteit poort VLAN-ID (PVID). U kunt een waarde van 0 - 7 opgeven. Het veld Prioriteit poort VLAN-ID (PVID) is alleen van toepassing als de waarde voor het PVID niet nul is. d. U kunt een waarde opgeven in het veld Configuratie-ID. Het wordt aanbevolen om gebruik te maken van de standaardwaarde die wordt aangegeven door de HMC. e. In het gedeelte MAC-adres kunt u een MAC-adres opgeven, wanneer u het vakje Vervangen selecteert. f. In het gedeelte Beperkingen voor MAC-adressen kunt u een van de opties Alle gedefinieerde MAC-adressen toestaan, Alle gedefinieerde MAC-adressen weigeren of Toegestane gedefinieerde MAC-adressen opgeven inschakelen door het bijbehorende vakje te selecteren. 9. Klik op OK. De logische SR-IOV-poort wordt nu toegevoegd aan het partitieprofiel. De logische poort wordt pas aan de partitie toegewezen wanneer de logische partitie wordt geactiveerd.

214


Dynamisch een logische SR-IOV-poort wijzigen die is toegewezen aan een logische partitie: U kunt een logische SR-IOV (single root I/O virtualization)-poort, die aan een actieve logische partitie is toegewezen, wijzigen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Voer de volgende stappen uit voor het wijzigen van een logische SR-IOV-poort: 1. In het navigatievenster klikt u op Systeembeheer en Servers en kiest u het beheerde systeem waarop de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer de server in het werkvenster. 3. In het werkvenster selecteert u de logische partitie en klikt u op Taken > Dynamische partitionering > Logische SR-IOV-poorten. 4. Op de pagina Logische SR-IOV-poorten selecteert u de logische SR-IOV-poort die u wilt wijzigen en klikt u op Actie > Logische poort bewerken. 5. Op de pagina met de eigenschappen voor de logische poort kunt u in het gedeelte Machtigingen van het tabblad Algemeen de modus Diagnose selecteren. De promiscue modus is alleen beschikbaar voor een aantal geavanceerde opties. 6. Klik op het tabblad Geavanceerd. a. Als het veld Poort-VLAN-ID wordt afgebeeld in het gedeelte VLAN's kunt u een waarde opgeven voor het veld Poort-VLAN-ID. Geef een waarde van 0 (nul) op als niet moet worden gewerkt met een Poort-VLAN-ID. Opmerking: Als Toegestane VLAN-ID's opgeven is geselecteerd in het gedeelte Beperkingen voor VLAN-ID's, kan het poort-VLAN-ID alleen worden gewijzigd van een niet-nulwaarde naar een andere niet-nulwaarde. b. In het gedeelte Beperkingen voor VLAN-ID's kunt u, mits eerder de optie Toegestane VLAN-ID's opgeven is geselecteerd, een of meer nieuwe VLAN-ID's toevoegen aan de lijst. VLAN-ID's kunnen niet uit de lijst worden verwijderd. c. Als het veld Prioriteit poort-VLAN-ID (PVID) wordt afgebeeld in het gedeelte Eigenschappen, kunt u een waarde opgeven voor het veld Prioriteit poort-VLAN-ID (PVID). De prioriteit voor het poort-VLAN-ID is alleen van toepassing als de waarde voor het PVID niet nul is. d. In het gedeelte Beperkingen voor MAC-adressen kunt u, mits eerder de optie Toegestane VLANID's opgeven is geselecteerd, een of meer nieuwe VLAN-ID's toevoegen aan de lijst. MAC-adressen kunnen niet uit de lijst worden verwijderd. 7. Klik op OK. Dynamisch een logische SR-IOV-poort verwijderen uit een logische partitie: U kunt dynamisch een logische SR-IOV (single root I/O virtualization)-poort uit een actieve logische partitie verwijderen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Voer de volgende stappen uit om dynamisch een logische SR-IOV-poort te verwijderen: 1. Klik in het navigatievenster op Systeembeheer > Servers en selecteer het beheerde systeem waarop de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer de server in het werkvenster. 3. In het werkvenster selecteert u de logische partitie en klikt u op Taken > Dynamische partitionering > Logische SR-IOV-poorten. 4. Op de pagina Logische SR-IOV-poorten selecteert u de logische SR-IOV-poort die u wilt verwijderen en klikt u op Actie > Logische poort verwijderen. 5. Klik op OK.


215

5250 CPW dynamisch beheren: U kunt 5250 Commercial Processing Workload (5250 CPW) dynamisch toevoegen aan, verwijderen van en verplaatsen naar logische partities, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). 5250 CPW is de mogelijkheid voor het uitvoeren van 5250 OLTP-taken (5250 Online Transaction Processing) op logische partities met IBM i. Op bepaalde servers kunt u een percentage van de totaal beschikbare 5250 CPW op het beheerde systeem toewijzen aan iedere logische partitie op IBM i. De mogelijkheid om 5250 CPW toe te wijzen aan logische partities met IBM i is alleen beschikbaar voor Express Configurations and Value Editions. 5250 CPW kan worden verplaatst op basis van de gewenste waarden, de minimum- en de maximumpercentages die u hebt gemaakt voor het partitieprofiel. Het gewenste 5250 CPW-percentage dat u instelt, is de hoeveelheid 5250 CPW die beschikbaar wordt gesteld wanneer er nog voldoende 5250 CPW beschikbaar is. Met behulp van de minimum- en maximumwaarden kunt u een bereik definiëren waarbinnen u de 5250 CPW dynamisch kunt verplaatsen. Waarschuwing: Als resources dynamisch zijn verplaatst, is de configuratiewijziging van tijdelijke aard en wordt deze niet doorgevoerd in het partitieprofiel. Dit betekent dat alle configuratiewijzigingen verloren zullen gaan wanneer u het partitieprofiel de volgende keer activeert. Als u de nieuwe partitieconfiguratie wilt opslaan moet u het partitieprofiel wijzigen of de configuratie van de logische partitie opslaan in een nieuw partitieprofiel. 5250-CPW voor logische IBM i-partities dynamisch toevoegen: U kunt 5250 CPW (Commercial Processing Workload) dynamisch toevoegen aan een actieve logische IBM i-partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Hiermee kunt u de mogelijkheden van de logische partitie met IBM i vergroten zodat er 5250-OLTP-taken (5250 Online Transaction Processing) kunnen worden uitgevoerd. Deze procedure is alleen van toepassing op Express Configurations and Value Editions, die over een vaste hoeveelheid verwerkingscapaciteit beschikken voor 5250-OLTP-taken. Ga als volgt te werk als u 5250 CPW dynamisch wilt toevoegen aan een actieve logische partitie met IBM i met behulp van HMC: 1. Open in het navigatiegebied achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het beheerde systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie, klik op de knop Taken en kies Dynamische partitionering > Processor > Toevoegen of verwijderen. 3. Geef de gewenste hoeveelheden 5250 CPW voor de logische partitie op in het percentageveld 5250 CPW in de kolom Huidig. 4. Pas indien nodig de instellingen in het gebied Opties aan. Mogelijk moet u de waarde in het veld Timeout (minuten) hoger instellen, zodat de HMC voldoende tijd heeft om de bewerking uit te voeren. (Deze instellingen bepalen hoe het beheerde systeem dynamisch 5250 CPW toevoegt. Deze instellingen worden niet gehandhaafd nadat de toevoeging is uitgevoerd.) 5. Klik op OK. 5250-CPW voor logische IBM i-partities dynamisch verplaatsen: U kunt 5250 CPW (Commercial Processing Workload) dynamisch verplaatsen van de ene actieve logische IBM i-partitie naar een andere logische partitie met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Hierdoor kunt u de beperkte hoeveelheid 5250 CPW die op uw beheerde systeem aanwezig is op de meest efficiënte manier gebruiken.

216


Deze procedure is alleen van toepassing op Express Configurations and Value Editions, die over een vaste hoeveelheid verwerkingscapaciteit voor 5250-OLTP-taken (5250 Online Transaction Processing) beschikken. Ga als volgt te werk als u 5250 CPW van een actieve logische partitie met IBM i wilt verplaatsen naar een andere logische partitie met HMC: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het beheerde systeem waarin de logische partities zich bevinden. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie waarvan u 5250 CPW wilt verplaatsen, klik op de knop Taken en kies Dynamische partitionering > Geheugen > Verplaatsen. 3. Geef de hoeveelheden 5250 CPW die u wilt verplaatsen op in het veld 5250 CPW (percentage) in de kolom Te verplaatsen. 4. Selecteer de logische partitie waarnaar u 5250 CPW wilt verplaatsen in Doelpartitie selecteren. 5. Pas indien nodig de instellingen in het gebied Opties aan. Mogelijk moet u de waarde in het veld Timeout (minuten) hoger instellen, zodat de HMC voldoende tijd heeft om de bewerking uit te voeren. (Deze instellingen bepalen hoe het beheerde systeem 5250 CPW dynamisch verplaatst en Deze instellingen worden niet gehandhaafd nadat de verplaatsing is uitgevoerd.) 6. Klik op OK. 5250-CPW voor logische IBM i-partities dynamisch verwijderen: U kunt 5250 CPW (Commercial Processing Workload) dynamisch verwijderen van een actieve logische IBM i-partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Op deze manier kunt u 5250 CPW beschikbaar maken om aan andere logische partities met IBM i op het beheerde systeem toe te wijzen. Deze procedure is alleen van toepassing op Express Configurations and Value Editions, die over een vaste hoeveelheid verwerkingscapaciteit voor 5250-OLTP-taken (5250 Online Transaction Processing) beschikken. Ga als volgt te werk als u 5250 CPW dynamisch wilt verwijderen van een actieve logische partitie met IBM i met behulp van HMC: 1. Open in het navigatiegebied achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het beheerde systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie, klik op de knop Taken en kies Dynamische partitionering > Processor > Toevoegen of verwijderen. 3. Geef de gewenste hoeveelheden 5250 CPW voor de logische partitie op in het percentageveld 5250 CPW in de kolom Huidig. 4. Pas indien nodig de instellingen in het gebied Opties aan. Mogelijk moet u de waarde in het veld Timeout (minuten) hoger instellen, zodat de HMC voldoende tijd heeft om de bewerking uit te voeren. (Deze instellingen bepalen hoe het beheerde systeem 5250 CPW dynamisch verwijdert. Deze instellingen worden niet gehandhaafd nadat de verwijdering is uitgevoerd.) 5. Klik op OK. De verplaatsing plannen van resources van en naar logische partities: Met behulp van de Hardware Management Console (HMC) kunt u de verplaatsing plannen van vast toegewezen geheugen, logisch geheugen, vast toegewezen processors, gemeenschappelijke processors en I/O-apparatuur tussen logische partities op een beheerd systeem. Op deze manier kunt u resources verplaatsen tussen logische partities zonder tussenkomst van de gebruiker. Ga als volgt te werk als u de verplaatsing van resources naar of van een logische partitie wilt plannen met behulp van de HMC: Logische partitionering

217

1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie waarvoor u de verplaatsing van resources wilt plannen, klik op de knop Taken en kies Bewerkingen > Bewerkingen plannen. (Als u het verplaatsen van resources van de ene naar de andere logische partitie wilt plannen, selecteert u de logische partitie waarvandaan u de resources verplaatst.) 3. Klik op Opties en kies Nieuw. 4. Selecteer Dynamische herconfiguratie en klik op OK. 5. Selecteer de datum en tijd waarop u de resourceverplaatsing wilt uitvoeren. 6. Ga naar het tabblad Opties en selecteer het resourcetype (I/O, geheugen of processor), het type verplaatsing (Toevoegen, Verwijderen, of Verplaatsen naar), de doelpartitie (als u resources naar een andere logische partitie verplaatst) en de hoeveelheid (in processors of megabytes) of de I/O-sleuf die u wilt verplaatsen. Opmerking: Logisch geheugen kunt u toevoegen of verwijderen voor een logische partitie. Logisch geheugen kunt u niet verplaatsen van de ene naar de andere logische partitie. 7. Als u de bewerking wilt herhalen, selecteert u het tabblad Herhalen en geeft u op hoe u de bewerking wilt herhalen. 8. Klik op Opslaan. 9. Klik in het berichtvenster op OK om door te gaan. Als deze procedure is voltooid, is het beheerde systeem ingesteld om de dynamische partitioneringstaak uit te voeren op de opgegeven datum en tijd. Configuratie van een logische partitie opslaan in een partitieprofiel: U kunt de huidige configuratie van een logische partitie opslaan in een nieuw partitieprofiel, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Gebruik deze procedure wanneer u de configuratie van een logische partitie wijzigt via dynamische partitionering en u wilt de wijzigingen niet verliezen wanneer u de logische partitie opnieuw activeert. Met deze procedure kunt u de gewijzigde configuratie opslaan in een nieuw partitieprofiel en hoeft u de gewijzigde resourcetoewijzingen niet handmatig in te voeren. U kunt deze procedure uitvoeren op elk moment na de eerste activering van een logische partitie. U kunt deze procedure uitvoeren op actieve logische partities en op logische partities die zijn uitgeschakeld. In beide gevallen leest de HMC de logische configuratie die voor de logische partitie is opgeslagen in de serverfirmware en wordt deze logische configuratie opgeslagen in het opgegeven partitieprofiel. Voor actieve logische partities komt de logische configuratie die is opgeslagen in de serverfirmware, overeen met de huidige logische configuratie van de logische partitie. Voor logische partities die zijn uitgeschakeld, komt de logische configuratie die is opgeslagen in de serverfirmware, overeen met de logische configuratie zoals die op het moment dat de logische partitie werd uitgeschakeld van toepassing was. Ongeacht de situatie van de logische partitie op het moment dat u deze procedure uitvoert, kunt u de wijzigingen in de dynamische partitionering opslaan in een partitieprofiel en het partitieprofiel gebruiken om de logische partitie opnieuw te activeren zonder dat die wijzigingen verloren gaan. Nadat u een logische partitie hebt afgesloten, kunnen andere logische partities de resources gebruiken die door die logische partitie werden gebruikt op het moment dat de logische partitie actief was. De resources die beschikbaar zijn op het beheerde systeem, zijn daarom mogelijk niet geschikt voor de configuratie van de logische partitie zoals in de serverfirmware opgeslagen voor de inactieve logische partitie. Controleer nadat u de logische configuratie van een uitgeschakelde logische partitie hebt opgeslagen, of de resources die beschikbaar zijn op het beheerde systeem, geschikt zijn voor de configuratie die u hebt opgeslagen in een partitieprofiel.

218


Wanneer u de logische configuratie opslaat in een nieuw partitieprofiel, worden de gewenste hoeveelheden geheugen, processors, verwerkingseenheden en virtuele processors in het nieuwe partitieprofiel ingesteld op de huidige hoeveelheden van de logische configuratie. De minimum- en maximumhoeveelheden geheugen, processors, verwerkingseenheden en virtuele processors in het nieuwe partitieprofiel zijn ingesteld op de minimum- en maximumhoeveelheden van de logische configuratie. U start bijvoorbeeld een logische partitie met behulp van een partitieprofiel waarin een minimum van 512 MB vast toegewezen geheugen, een maximum van 2 GB vast toegewezen geheugen en 1 GB als de gewenste hoeveelheid vast toegewezen geheugen is gedefinieerd. Het beheerde systeem heeft meer dan 1 GB fysiek geheugen beschikbaar, en dus heeft de logische partitie 1 GB fysiek geheugen als deze wordt gestart. U voegt vervolgens 1 GB fysiek geheugen aan de logische partitie toe zodat het totaal op 2 GB fysiek geheugen komt. Als u de logische partitie afsluit en vervolgens de logische configuratie opslaat, geeft het resulterende partitieprofiel een minimum van 512 MB vast toegewezen geheugen, een maximum van 2 GB vast toegewezen geheugen en 2 GB als de gewenste hoeveelheid vast toegewezen geheugen aan. De fysieke en virtuele I/O-apparaten die zijn ingesteld als vereist in het actieve partitieprofiel, worden in het nieuwe partitieprofiel ook opgeslagen als vereiste apparatuur. De fysieke en virtuele I/O-apparaten die in het actieve partitieprofiel als gewenst zijn ingesteld of die aan de logische partitie zijn toegevoegd met behulp van dynamische partitionering, worden in het nieuwe partitieprofiel opgeslagen als gewenste apparaten. De eventuele partitiewerkbelastingsgroep op de logische partitie wordt opgeslagen als de partitiewerkbelastingsgroep in het nieuwe partitieprofiel. Ga als volgt te werk als u de huidige configuratie van een logische partitie in een nieuw partitieprofiel wilt opslaan met behulp van de HMC: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het beheerde systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie en klik op de knop Taken. Klik vervolgens op Bewerkingen > Activeren. 3. Geef de naam van jet nieuwe partitieprofiel op in het veld Nieuw profiel en klik op OK. Controleer nadat u de logische configuratie hebt opgeslagen in het nieuwe partitieprofiel, of het nieuwe partitieprofiel op de juiste manier is ingesteld. Controleer met name of de vereiste en gewenste instellingen voor de I/O-apparaten juist zijn verwerkt. Standaard worden de fysieke en virtuele I/O-apparaten die aan het actieve partitieprofiel zijn toegevoegd met behulp van dynamische partitionering, in het nieuwe partitieprofiel opgeslagen als gewenste apparaten. Als u wilt dat een of meer van deze I/Oapparaten als vereist worden ingesteld, moet u dat zelf als zodanig in het partitieprofiel opgeven. Verwante onderwerpen: “Partitieprofiel” op pagina 11 Een partitieprofiel is een record op de Hardware Management Console (HMC) waarmee een mogelijke configuratie voor een logische partitie wordt opgegeven. Als u een logische partitie met behulp van een partitieprofiel activeert, probeert het beheerde systeem de logische partitie met behulp van de configuratiegegevens in het partitieprofiel te starten. Verwante taken: “Eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen” op pagina 192 U kunt de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Het wijzigen van de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigt de resourcehoeveelheden die aan een logische partitie zijn toegewezen wanneer u de logische partitie afsluit en opnieuw opstart met behulp van het gewijzigde partitieprofiel.

Virtuele resources beheren voor logische Virtual I/O Server-partities, met behulp van de HMC Gebruik de Hardware Management Console (HMC) om virtueel geheugen te beheren dat is gekoppeld aan logische Virtual I/O Server-partities.


219

Een virtuele schijf voor een logische VIOS-partitie wijzigen met behulp van de HMC: U kunt de Hardware Management Console (HMC) gebruiken om de eigenschappen te bekijken van de virtuele schijven op uw beheerde systeem en om beheertaken voor virtuele schijven te starten. Virtuele schijven worden ook wel logisch volumes genoemd. Bij het toewijzen van een virtuele schijf aan een clientpartitie, dient u er voor te zorgen dat de clientpartitie eigenaar is van een of meer virtuele SCSIadapters en dat de Virtual I/O Server (VIOS) eigenaar is van de bijbehorende virtuele SCSI-adapters die optreden als host voor de clientadapter. Om een virtuele schijf te kunnen wijzigen, moet zijn voldaan aan de volgende vereisten: v De HMC moet van versie 7.7.4 of hoger zijn. v De VIOS moet van versie 2.2.1.0 of hoger zijn. v Zorg dat er een verbinding voor resourcebewaking en -besturing is tussen de HMC en de VIOS. Om virtuele schijven te bekijken en te wijzigen, voert u de volgende stappen uit op de HMC: 1. Open in het navigatiegebied Systeembeheer > Servers en selecteer de server waarop de logische partitie voor de Virtual I/O Server zich bevindt. 2. Klik in het deelvenster Taken op Configuratie > Virtuele resources > Virtueel opslagbeheer. De pagina Virtueel opslagbeheer wordt afgebeeld. 3. Selecteer een logische VIOS-partitie of een Gemeenschappelijke opslagpool. 4. Klik op de tab Query om te zoeken in de geselecteerde VIOS of Gemeenschappelijke opslagpool. 5. Klik op het tabblad Virtuele schijven om een lijst af te beelden van de virtuele schijven van het beheerde systeem. 6. Selecteer in de tabel de virtuele schijf die u wilt wijzigen. Als een virtuele schijf is gedefinieerd als een apparaat voor pagingruimte en als het is toegewezen aan een pool van gemeenschappelijke geheugen, wordt de schijf specifiek gereserveerd voor deze functie en is het volume niet langer beschikbaar voor andere doeleinden. Daarom wordt een dergelijke virtuele schijf hier niet vermeld. 7. Selecteer op de menubalk Actie selecteren van de tabel Virtuele schijven de taak voor opslagbeheer die u wilt uitvoeren: v Eigenschappen: om de eigenschappen van de geselecteerde virtuele schijven te bekijken. v Uitbreiden: om opslagcapaciteit toe te voegen aan de geselecteerde virtuele schijf. v Wissen: om de geselecteerde virtuele schijf te wissen en de bijbehorende opslagresources beschikbaar te maken voor andere logische schijven. v Toewijzing wijzigen: om de logische partitie te wijzigen waaraan de geselecteerde virtuele schijf is toegewezen of om de geselecteerde virtuele schijf zo in te stellen dat deze aan geen enkele logische partitie is toegewezen. Optische apparaten wijzigen voor een logische VIOS-partitie, met behulp van de Hardware Management Console: De Hardware Management Console kunt u gebruiken voor het bekijken en wijzigen van fysieke optische apparaten en virtuele optische media. U kunt optische apparaten toevoegen aan of verwijderen van een logische partitie, ongeacht of de logische partitie wel of niet actief is. Als u een optisch apparaat uit een logische partitie verwijdert, vraagt de Hardware Management Console om dat wissen te bevestigen. Pas nadat u dat hebt gedaan, wordt het apparaat daadwerkelijk verwijderd. Bij het toewijzen van een optisch apparaat aan een clientpartitie, dient u er voor te zorgen dat de clientpartitie eigenaar is van een of meer virtuele SCSI-adapters en dat de VIOS eigenaar is van de bijbehorende virtuele SCSI-adapters die optreden als host voor de clientadapter. Om virtuele optische media te kunnen wijzigen, moet zijn voldaan aan de volgende vereisten:

220


v De versie van de Hardware Management Console moet versie 7, release 3.4.2, of een recentere versie zijn. v De Virtual I/O Server moet van versie 2.1.1.0 of hoger zijn. v Zorg dat er een verbinding voor resourcebewaking en -besturing is tussen de Hardware Management Console en de Virtual I/O Server. v Controleer of er een virtuele mediabibliotheek aanwezig is voordat u begint met het beheren, maken of toewijzen van virtuele optisch apparaten. Om optisch apparaten te bekijken en te wijzigen, voert u de volgende procedure uit op de Hardware Management Console: 1. Klik in het navigatiegebied op Systeembeheer > Servers en selecteer de server waarop de logische partitie met de Virtual I/O Server zich bevindt. 2. Klik in het deelvenster Tasks op Configuration > Virtual Resources > Virtual Storage Management. De pagina Virtual Storage Management wordt afgebeeld. 3. Selecteer een logische Virtual I/O Server-partitie. 4. Klik op het tabblad Optical Devices. 5. Ga als volgt te werk om de logische-partitietoewijzing voor een fysiek optisch apparaat te wijzigen. (U kunt een fysiek optisch apparaat kunt u niet toewijzen aan een logische IBM i-partitie. Een logische IBM i-partitie moet in plaats hiervan werken met virtuele optische apparaten. a. Selecteer in de tabel Physical Optical Devices het optische apparaat dat u wilt wijzigen en klik op Modify assignment. De pagina Modify Physical Optical Device Assignment wordt afgebeeld. b. Wijzig de logische partitie waaraan het optische apparaat is toegewezen of stel het optische apparaat zo in dat het aan geen enkele logische partitie wordt toegewezen, en klik vervolgens op OK. De lijst van optische apparaten vormt een afspiegeling van de wijzigingen die u hebt aangebracht. 6. Kies een van de volgende taken onder Virtual Optical Media om virtuele optische media te wijzigen: v Create/Extend Library: de mediabibliotheek vergroten. v Delete Library: de mediabibliotheek en al haar bestanden wissen. v Add Media: een optisch mediabestand toevoegen aan de mediabibliotheek en beschikbaar maken voor toewijzing aan een partitie. v Modify partition assignment: de partitietoewijzing van een mediumbestand wijzigen door een ander virtueel optisch apparaat voor het mediumbestand te kiezen. Alleen-lezen media kunt u toevoegen aan meerdere partities. v Delete: een of meer geselecteerde mediumbestanden uit de mediabibliotheek verwijderen. Een opslagpool wijzigen voor een logische VIOS-partitie, met behulp van de HMC: Met behulp van Hardware Management Console (HMC) kunt u een opslagpool vergroten, verkleinen of verwijderen en als standaardwaarde instellen voor het beheerde systeem. Om opslagpools te kunnen bekijken en wijzigen, moet zijn voldaan aan de volgende vereisten: v De versie van de Hardware Management Console moet versie 7, release 3.4.2, of een recentere versie zijn. v De Virtual I/O Server moet van versie 2.1.1.0 of hoger zijn. v Zorg dat er een verbinding voor resourcebewaking en -besturing is tussen de Hardware Management Console en de Virtual I/O Server. Om fysieke opslagpools te bekijken en te wijzigen, voert u de volgende procedure uit op de Hardware Management Console: 1. Open in het navigatiegebied Systeembeheer > Servers en selecteer de server waarop de logische partitie voor de Virtual I/O Server zich bevindt.


221

2. Klik in het deelvenster Taken op Configuration > Virtual Resources > Virtual Storage Management. De pagina Virtual Storage Management wordt afgebeeld. 3. Selecteer een logische Virtual I/O Server-partitie. 4. Klik op het tabblad Storage Pools om een lijst af te beelden van de opslagpools die zijn gedefinieerd voor het beheerde systeem. 5. Selecteer in de tabel de opslagpool die u wilt wijzigen. 6. Selecteer op de menubalk Select Action van de tabel Storage Pools de taak voor opslagbeheer die u wilt uitvoeren: v Properties: de eigenschappen van de geselecteerde pool bekijken. v Extend: de capaciteit van de geselecteerde pool vergroten. Als u een opslagpool op een logisch volume wilt vergroten, voegt u er een of meer fysieke volumes aan toe. Als u een opslagpool voor bestanden wilt vergroten, wijst u ruimte van de bovenliggende pool aan de pool toe. Opmerking: Het is niet mogelijk een fysiek volume toe te voegen aan een opslagpool als het volume als was toegewezen aan een partitie. v Reduce: de geselecteerde pool verkleinen. Als u een pool van logische volumes wilt verkleinen, verwijdert u een of meer fysieke volumes uit de pool. Om een pool voor bestanden te verkleinen, wist u de pool. Waarschuwing: Het verkleinen van een pool waarin virtuele schijven aanwezig zijn, kan mogelijk leiden tot verlies van de gegevens die zijn opgeslagen op de virtuele schijven. Een fysiek volume wijzigen voor een logische VIOS-partitie, met behulp van de HMC: U kunt de Hardware Management Console (HMC) gebruiken om de eigenschappen te bekijken van de fysieke volumes op uw beheerde systeem en om beheertaken voor fysieke volumes te starten. Een fysiek volume kan een vaste schijf of een logisch apparaat in een SAN (Storage Area Network) zijn. U kunt een fysiek volume rechtstreeks toewijzen aan een logische partitie, of u kunt een fysiek volume toewijzen aan een opslagpool en virtuele schijven maken om toe te wijzen aan logische partities in een opslagpool. Om fysieke volumes te kunnen wijzigen, moet zijn voldaan aan de volgende vereisten: v De versie van de Hardware Management Console moet versie 7, release 3.4.2, of een recentere versie zijn. v De Virtual I/O Server moet van versie 2.1.1.0 of hoger zijn. v Zorg dat er een verbinding voor resourcebewaking en -besturing is tussen de Hardware Management Console en de Virtual I/O Server. Om fysieke volumes te bekijken en te wijzigen, voert u de volgende procedure uit op de Hardware Management Console: 1. Open in het navigatiegebied Systeembeheer > Servers en selecteer de server waarop de logische partitie voor de Virtual I/O Server zich bevindt. 2. Klik in het deelvenster Tasks op Configuration > Virtual Resources > Virtual Storage Management. De pagina Virtual Storage Management wordt afgebeeld. 3. Selecteer een logische Virtual I/O Server-partitie. 4. Klik op het tabblad Physical Volumes om een lijst af te beelden van de fysieke volumes op het beheerde systeem. 5. Selecteer in de tabel het fysieke volume dat u wilt wijzigen. Als een fysiek volume is gedefinieerd als een apparaat voor pagingruimte en als het is toegewezen aan een gemeenschappelijke geheugenpool, wordt dit volume specifiek gereserveerd voor deze functie en is het volume niet beschikbaar voor andere doeleinden. Daarom wordt een dergelijk fysiek volume hier niet vermeld.

222


6. Selecteer op de menubalk Select Action van de tabel Physical Volumes de taak voor opslagbeheer die u wilt uitvoeren: v Properties: de eigenschappen van het geselecteerde fysieke volume bekijken of wijzigen. v Modify partition assignment om de logische partitie te wijzigen waaraan het geselecteerde fysieke volume is toegewezen of om het fysieke volume zo in te stellen dat het aan geen enkele logische partitie is toegewezen. v Add to storage pool: het geselecteerde fysieke volume aan een opslagpool toevoegen. v Remove from storage pool om het geselecteerde fysieke volume uit de geselecteerde opslagpool te verwijderen. Virtuele glasvezelkanalen wijzigen voor een Virtual I/O Server, met behulp van de HMC: U kunt de Hardware Management Console (HMC) gebruiken voor het dynamisch beheren van virtueel glasvezel op uw beheerde systeem en de partitieverbindingen voor de bijbehorende fysieke glasvezelpoorten. Als er een of meer fysieke poorten worden toegewezen aan een logische partitie, kan die partitie communiceren met opslagapparaten in een SAN. Dit type opslag kunt u echter alleen configureren als het systeem het gebruik van virtuele glasvezeladapters ondersteunt en als er in het systeem een fysieke glasvezeladapter is geïnstalleerd en geconfigureerd die NPIV-poorten (N_Port ID Virtualization) ondersteunt. Voor het toewijzen van de virtuele glasvezeladapter aan een fysieke poort, moet de logische clientpartitie eigenaar zijn van een of meer virtuele glasvezeladapters en moet de Virtual I/O Server eigenaar zijn van de bijbehorende virtuele glasvezeladapters die optreden als host voor de clientadapter. Om de toewijzing van de poortverbindingen voor een logische partitie te kunnen wijzigen, moet die partitie de status Niet geactiveerd of Actief hebben. Heeft de partitie de status Actief, dan moet die partitie tevens geschikt zijn voor dynamische partitionering (DLPAR). Om te voorkomen dat de fysieke glasvezeladapter geconfigureerd wordt als SPOF (Single Point of Failure) voor de verbinding tussen de logische clientpartitie en zijn fysieke opslag op het SAN, mag u geen twee virtuele glasvezeladapters van dezelfde logische clientpartities verbinden met dezelfde fysieke glasvezeladapter. U dient elke virtuele glasvezeladapter te verbinden met een verschillende fysieke glasvezeladapter. Om een virtueel glasvezelkanaal te kunnen wijzigen, moet zijn voldaan aan de volgende vereisten: v De versie van de HMC moet versie 7, release 3.4.2, of een recentere versie zijn. v De Virtual I/O Server moet van versie 2.1.1.0 of hoger zijn. v Zorg dat er een verbinding voor resourcebewaking en -besturing is tussen de HMC en de Virtual I/O Server. Om de fysieke poortverbindingen voor virtueel glasvezel te configureren, voert u de volgende procedure uit in de HMC: 1. Klik in het navigatiegebied op Systeembeheer > Servers en selecteer de server waarop de logische partitie met de Virtual I/O Server zich bevindt. 2. Klik in het deelvenster Taken op Configuratie > Virtuele resources > Virtueel geheugenbeheer. De pagina Virtueel geheugenbeheer wordt afgebeeld. 3. Selecteer een logische Virtual I/O Server-partitie. 4. Klik op het tabblad Virtual Fibre Channel. 5. Selecteer een poort met minstens één beschikbare verbinding en klik op Partitieverbindingen wijzigen. De pagina Toewijzing virtuele glasvezelpartitie wijzigen wordt afgebeeld. 6. Selecteer een of meer logische partities die u wilt aansluiten op de glasvezelpoort en klik op OK.


223

Opmerking: Als u de virtuele glasvezeladapter voor de client verwijdert uit de partitie of het partitieprofiel, gaan de wereldwijde poortnamen (WWPN's) die horen bij de poort en het SAN (storage area network) verloren. Als u alleen de poorttoewijzing wijzigt, blijven de WWPN's behouden binnen het partitieprofiel. Als de HMC in de toekomst poortnamen genereert, worden deze namen niet opnieuw gebruikt. Raakt het aantal poortnamen op, dan moet u een codesleutel aanvragen om een extra prefix mogelijk te maken. Daarmee komt er een nieuwe reeks poortnamen beschikbaar voor gebruik binnen uw systeem. 7. Klik op OK. Om vast te stellen hoeveel poortnamen werkelijk beschikbaar zijn op het beheerde systeem, kunt u met de HMC de partitie-eigenschappen of partitieprofieleigenschappen afbeelden voor de logische clientpartitie.

Geheugenconfiguratie voor een logische partitie beheren U kunt de Hardware Management Console (HMC) gebruiken voor het wijzigen van de geheugenconfiguratie van een logische partitie. U kunt bijvoorbeeld de logische partities van Virtual I/O Server wijzigen die aan een logische partitie met gemeenschappelijk geheugen zijn toegewezen, de geheugenmodus van een logische partitie wijzigen en dynamisch vast toegewezen of gemeenschappelijk geheugen toevoegen aan of verwijderen uit een logische partitie. De VIOS-pagingpartities wijzigen die zijn toegewezen aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie: Met de Hardware Management Console (HMC) kunt u de primaire en secundaire logische Virtual I/O Server-partities (hierna VIOS-pagingpartities genoemd) wijzigen die zijn toegewezen aan een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen. U kunt een secundaire VIOS-pagingpartitie ook toevoegen aan of verwijderen uit een logische partitie die gebruikmaakt van gemeenschappelijk geheugen (hierna ook wel gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd). Voordat u de VIOS-pagingpartities die zijn toegewezen aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie wijzigt, voert u de volgende taken uit: 1. Zorg dat de logische Virtual I/O Server-partities (die u aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie wilt toewijzen als VIOS-pagingpartities) zijn toegewezen aan de pool van gemeenschappelijk geheugen. Zie “De VIOS-partities voor paging wijzigen die zijn toegewezen aan een gemeenschappelijke geheugenpool” op pagina 170 voor instructies. 2. Zorg dat het apparaat voor pagingruimte (dat wordt benaderd door de VIOS-pagingpartities die u wilt toewijzen aan de partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen) is toegewezen aan de pool van gemeenschappelijk geheugen. Zie “Apparaten voor pagingruimte toevoegen aan en verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpool” op pagina 177 voor instructies. Voer de volgende stappen uit voor het wijzigen van de VIOS-pagingpartities die zijn toegewezen aan de partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het systeem waarin de gemeenschappelijke geheugenpartitie zich bevindt. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie, klik op de knop Taken en kies Configuratie > Systeemprofielen beheren. Het venster Beheerde profielen wordt afgebeeld. 3. Selecteer het partitieprofiel dat u wilt wijzigen. 4. Klik op Acties en daarna op Bewerken. Het venster Eigenschappen van profiel logische partitie wordt afgebeeld. 5. Klik op het tabblad Memory. 6. Geef een logische Virtual I/O Server-partitie op voor VIOS 1 en VIOS 2. Tabel 24. Opties wijzigen voor VIOS-pagingpartities Gewenste wijziging

Te wijzigen veld

De logische Virtual I/O Server-partitie wijzigen die is Selecteer een andere logische Virtual I/O Server-partitie toegewezen als de primaire of enige VIOS-pagingpartitie. voor VIOS 1.

224


Tabel 24. Opties wijzigen voor VIOS-pagingpartities (vervolg) Gewenste wijziging

Te wijzigen veld

Een secundaire VIOS-pagingpartitie definiëren.

Selecteer een logische Virtual I/O Server-partitie voor VIOS 2.

De logische Virtual I/O Server-partitie wijzigen die is toegewezen als de secundaire VIOS-pagingpartitie.

Selecteer een andere logische Virtual I/O Server-partitie voor VIOS 2.

De secundaire VIOS-pagingpartitie verwijderen.

Selecteer Geen voor VIOS 2.

7. Klik op OK. 8. Sluit de gemeenschappelijke geheugenpartitie af en activeer deze opnieuw met het gewijzigde partitieprofiel. Na het wijzigen van de VIOS-pagingpartities die zijn toegewezen aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie, start u de gemeenschappelijke geheugenpartitie opnieuw, met het gewijzigde partitieprofiel. Zie “Logische partities afsluiten en opnieuw starten” op pagina 182 voor instructies. De Active Memory Expansion-factor voor logische partities op AIX wijzigen: U kunt de Active Memory Expansion-factor voor een logische partitie op AIX dynamisch wijzigen door gebruik te maken van Hardware Management Console (HMC). Als u de Active Memory Expansion-factor voor een logische partitie wijzigt, verhoogt of verlaagt u het gewenste niveau voor uitbreiding van de geheugencapaciteit voor de logische partitie. U kunt de Active Memory Expansion-factor wijzigen voor logische partities die gebruikmaken van vast toegewezen geheugen en logische partities die gebruikmaken van gemeenschappelijk geheugen. Als u de Active Memory Expansion-factor voor een logische partitie dynamisch wilt wijzigen, voert u onderstaande stappen uit op de HMC: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het beheerde systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer in het inhoudsvenster de logische partitie waarvoor u de Active Memory Expansion-factor wilt wijzigen. 3. Selecteer in het menu Taken de optie Dynamische partitionering > Geheugen > Toevoegen of verwijderen. Het venster Geheugenresources toevoegen/verwijderen wordt afgebeeld. 4. Typ in het veld Active Memory Expansion een waarde tussen 1,00 en 10,00. 5. Klik op OK. Verwante onderwerpen: “Active Memory Expansion voor logische AIX-partities” op pagina 57 Als u Active Memory Expansion inschakelt voor een logische AIX-partitie, verhoogt u de geheugencapaciteit van de logische partitie zonder dat u meer geheugen toewijst. Het besturingssysteem comprimeert een deel van het geheugen dat door de logische partitie wordt gebruikt. Dankzij het comprimeren ontstaat er ruimte voor meer gegevens, en neemt de geheugencapaciteit van de logische partitie toe. Verwante taken: “Active Memory Expansion voor logische partities opAIX configureren” op pagina 153 U kunt Active Memory Expansion voor een logische partitie op AIX configureren door gebruik te maken vanHardware Management Console (HMC). Als u Active Memory Expansion voor een logische partitie configureert,comprimeert u het geheugen van de logische partitie en verhoogt u de geheugencapaciteit. Geheugengewicht wijzigen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie: Met behulp van de Hardware Management Console (HMC) kunt u het geheugengewicht wijzigen voor een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie Logische partitionering

225

genoemd). Door het geheugengewicht te wijzigen, verandert ook de waarschijnlijkheid, ten opzichte van andere gemeenschappelijke geheugenpartities, waarmee de gemeenschappelijke geheugenpartitie fysiek geheugen ontvangt uit de pool van gemeenschappelijk geheugen. Een gemeenschappelijke geheugenpartitie met Linux ondersteunt het wijzigen van het geheugengewicht alleen als het DynamicRM-toolpakket is geïnstalleerd op de gemeenschappelijke geheugenpartitie met Linux. Als u het DynamicRM-toolpakket wilt downloaden, gaat u naar de website Service and productivity tools for Linux on POWER systems. Om het geheugengewicht dat is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie te wijzigen, voert u de volgende stappen uit vanaf de HMC: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer > Servers. 2. Klik op de server waarop de gemeenschappelijke geheugenpartitie is gestart. 3. Selecteer in het werkvenster de gemeenschappelijke geheugenpartitie waarvoor u logisch geheugen wilt toevoegen of verwijderen. 4. Selecteer in het menu Taken de optie Dynamische partitionering > Geheugen > Toevoegen of verwijderen. Het venster Geheugenresources toevoegen/verwijderen wordt afgebeeld. 5. In het veld Memory Capacity Weight (0–255) geeft u het geheugengewicht op dat u wilt toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. 6. Klik op OK. Het wijzigen van het geheugengewicht voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie is een tijdelijke wijziging die niet wordt doorgevoerd in het partitieprofiel. Het nieuwe geheugengewicht dat u toewijst aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie gaat verloren bij de eerstvolgende keer dat u het partitieprofiel activeert. Als u de wijzigingen wilt opslaan die u hebt aangebracht voor het geheugengewicht van de gemeenschappelijke geheugenpartitie, wijzigt u het partitieprofiel of slaat u de configuratie van de logische partitie op in een nieuw partitieprofiel. Verwante onderwerpen: “Partitieprofiel” op pagina 11 Een partitieprofiel is een record op de Hardware Management Console (HMC) waarmee een mogelijke configuratie voor een logische partitie wordt opgegeven. Als u een logische partitie met behulp van een partitieprofiel activeert, probeert het beheerde systeem de logische partitie met behulp van de configuratiegegevens in het partitieprofiel te starten. “Distributie van gemeenschappelijk geheugen” op pagina 56 De hypervisor gebruikt het geheugengewicht van elke logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna ook gemeenschappelijke geheugenpartities genoemd) om vast te stellen welke logische partities meer fysiek geheugen moeten krijgen uit de pool van gemeenschappelijk geheugen. Voor het optimaliseren van de performance en het geheugengebruik, verschaffen de besturingssystemen op de gemeenschappelijke geheugenpartities informatie aan de hypervisor over hoe het besturingssysteem werkt met geheugen. Op basis van deze informatie bepaalt de hypervisor welke pagina's worden opgeslagen in de pool van gemeenschappelijk geheugen en welke pagina's worden opgeslagen in de apparaten voor pagingruimte. De geheugenwerkstand wijzigen voor een logische partitie: U kunt meerdere partitieprofielen maken voor een logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Sommige partitieprofielen kunnen vast toegewezen geheugen aangeven terwijl in andere partitieprofielen wordt gewerkt met gemeenschappelijk geheugen. Door partitieprofielen te maken die voor dezelfde logische partitie zowel vast toegewezen als gemeenschappelijk geheugen aangeven, kunt u de geheugenwerkstand van de logische partitie wijzigen door een ander partitieprofiel te activeren. Om de geheugenwerkstand van een logische partitie te wijzigen, voert u de volgende stappen uit op de HMC:

226


1. Maak een nieuw partitieprofiel voor de logische partitie. Zie “Aanvullende partitieprofielen maken” op pagina 135 voor instructies. v Als u van plan bent een partitie met vast toegewezen geheugen te veranderen in een partitie met gemeenschappelijk geheugen, geeft u in het nieuwe partitieprofiel de werkstand voor gemeenschappelijk geheugen op. v Als u van plan bent een partitie met gemeenschappelijk geheugen te veranderen in een partitie met vast toegewezen geheugen, geeft u in het nieuwe partitieprofiel de werkstand voor vast toegewezen geheugen op. 2. Sluit de logische partitie af. Zie “Logische partities afsluiten en opnieuw starten” op pagina 182 voor instructies. 3. Activeer de logische partitie met het nieuwe partitieprofiel. Zie “Een partitieprofiel activeren” op pagina 178 voor instructies. Verwante onderwerpen: “Geheugen” op pagina 26 Processors gebruiken geheugen voor het tijdelijk vasthouden van gegevens. Geheugenvereisten voor logische partities zijn afhankelijk van de configuratie van de logische partitie, de toegewezen I/O-resources en de gebruikte toepassingen. “Partitieprofiel” op pagina 11 Een partitieprofiel is een record op de Hardware Management Console (HMC) waarmee een mogelijke configuratie voor een logische partitie wordt opgegeven. Als u een logische partitie met behulp van een partitieprofiel activeert, probeert het beheerde systeem de logische partitie met behulp van de configuratiegegevens in het partitieprofiel te starten. Verwante taken: “Eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen” op pagina 192 U kunt de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Het wijzigen van de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigt de resourcehoeveelheden die aan een logische partitie zijn toegewezen wanneer u de logische partitie afsluit en opnieuw opstart met behulp van het gewijzigde partitieprofiel. Vast toegewezen geheugen dynamisch beheren: U kunt fysiek geheugen dynamisch toevoegen, verwijderen en verplaatsen van en naar actieve logische partities die werken met vast toegewezen geheugen, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Hiermee kunt u het fysieke geheugen dat is toegewezen aan elke logische partitie die werkt met vast toegewezen geheugen aanpassen zonder dat de logische partities afgesloten hoeven te worden. Als een DPO-bewerking in uitvoering is en u dynamisch fysiek geheugen wilt toevoegen, verwijderen of verplaatsen voor actieve logische partities, moet u wachten totdat de DPO-bewerking is voltooid of moet u de DPO-bewerking handmatig stoppen. Wijzigingen in het dynamisch geheugen op logische IBM i-partities beïnvloeden de basisgeheugenpool van de logische partities (*BASE pool). Deze opdracht is niet van invloed op niet-gemeenschappelijke geheugenpools en gemeenschappelijke geheugenpools. Wijzigingen in het dynamisch geheugen mogen er niet toe leiden dat de hoeveelheid geheugen in de basispool uitkomt onder het minimumvereiste (zoals bepaald door de systeemwaarde QBASPOOL). Als een wijziging in het dynamisch geheugen er toe leidt dat de basispool uitkomt onder de minimumwaarde, worden alleen overtollige geheugenpagina's vrijgegeven en blijft de minimumhoeveelheid benodigd geheugen in de basispool aanwezig. Om te voorkomen dat tijdens het verplaatsen van het dynamisch geheugen gegevens verloren gaan, worden de gegevens van geheugenpagina's eerst naar schijf geschreven voordat de geheugenpagina's in andere logische partities kunnen worden gebruikt. Afhankelijk van de hoeveelheid geheugen die u wilt verplaatsen, kan dit proces enkele ogenblikken in beslag nemen.


227

Geheugen in elke logische partitie werkt binnen de toegewezen minimum- en maximumwaarden. Het is mogelijk dat de totale hoeveelheid geheugen die u toewijst aan een logische partitie niet volledig door de partitie kan worden gebruikt. Statische geheugenoverhead die vereist is ter ondersteuning van het toegewezen maximumgeheugen beïnvloedt de hoeveelheid gereserveerd of verborgen geheugen. Deze statische geheugenoverhead beïnvloedt ook de minimumgeheugengrootte voor een logische partitie. Opmerking: Als resources dynamisch zijn verplaatst, is de configuratiewijziging van tijdelijke aard en wordt deze niet doorgevoerd in het partitieprofiel. Dit betekent dat alle configuratiewijzigingen verloren zullen gaan wanneer u het partitieprofiel de volgende keer activeert. Als u de nieuwe partitieconfiguratie wilt opslaan moet u het partitieprofiel wijzigen of de configuratie van de logische partitie opslaan in een nieuw partitieprofiel. Verwante taken: “Eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen” op pagina 192 U kunt de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Het wijzigen van de eigenschappen van een partitieprofiel wijzigt de resourcehoeveelheden die aan een logische partitie zijn toegewezen wanneer u de logische partitie afsluit en opnieuw opstart met behulp van het gewijzigde partitieprofiel. “Configuratie van een logische partitie opslaan in een partitieprofiel” op pagina 218 U kunt de huidige configuratie van een logische partitie opslaan in een nieuw partitieprofiel, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Gebruik deze procedure wanneer u de configuratie van een logische partitie wijzigt via dynamische partitionering en u wilt de wijzigingen niet verliezen wanneer u de logische partitie opnieuw activeert. Met deze procedure kunt u de gewijzigde configuratie opslaan in een nieuw partitieprofiel en hoeft u de gewijzigde resourcetoewijzingen niet handmatig in te voeren. Vast toegewezen geheugen dynamisch toevoegen: U kunt fysiek geheugen dynamisch toevoegen aan een actieve logische partitie die werkt met vast toegewezen geheugen, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Hiermee kunt u het fysieke geheugen vergroten dat beschikbaar is voor een logische partitie die werkt met vast toegewezen geheugenzonder dat u de logische partitie hoeft af te sluiten. Een logische partitie met Linux ondersteunt de dynamische toevoeging van geheugenresources alleen als aan de volgende voorwaarden wordt voldaan: v Een Linux-distributie die de dynamische toevoeging van geheugen ondersteunt, is geïnstalleerd op de logische partitie met Linux. Distributies die de dynamische toevoeging van geheugenresources ondersteunen zijn SUSE Linux Enterprise Server 10 en recentere versies daarvan. v Het DynamicRM-toolpakket is geïnstalleerd op de logische partitie met Linux. Als u het DynamicRMtoolpakket wilt downloaden, gaat u naar de website Service and productivity tools for Linux on POWER systems. Als u geheugen wilt toevoegen aan een logische partitie met Linux die gebruikmaakt van een lagere versie van deze distributies, moet u de logische partitie met Linux afsluiten en deze opnieuw activeren met behulp van een partitieprofiel waarin een grotere hoeveelheid geheugen wordt opgegeven. Ga als volgt te werk als u geheugen dynamisch wilt toevoegen aan een actieve logische partitie met behulp van de HMC: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het beheerde systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en kies Dynamische partitionering > Geheugen > Toevoegen of Verwijderen. 3. In het veld Toegewezen geheugen geeft u de totale hoeveelheid fysiek geheugen op die u wilt toewijzen aan de logische partitie. U kunt de grootte opgeven met een combinatie van gigabyte (GB) en megabyte (MB).

228


4. Pas indien nodig de instellingen in het gebied Opties aan. Mogelijk moet u de waarde in het veld Timeout (minuten) hoger instellen, zodat de HMC voldoende tijd heeft om de bewerking uit te voeren. (Deze instellingen zijn gerelateerd aan de manier waarop het beheerde systeem dynamisch geheugen toevoegt. Deze instellingen worden niet gehandhaafd nadat de toevoeging is uitgevoerd.) 5. Klik op OK. Vast toegewezen geheugen dynamisch verplaatsen: U kunt fysiek geheugen dynamisch verplaatsen van een actieve logische partitie die werkt met vast toegewezen geheugen naar een andere logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Op deze manier kunt u fysiek geheugen rechtstreeks opnieuw toewijzen aan een logische partitie die werkt met vast toegewezen geheugen, die extra geheugen nodig heeft. U kunt geheugen niet dynamisch verplaatsen op een actieve logische Linux-partitie. Als u geheugen wilt verwijderen van een logische partitie met Linux, moet u deze logische Linux-partitie afsluiten en opnieuw activeren met behulp van een partitieprofiel waarin een kleinere hoeveelheid geheugen wordt opgegeven. U kunt geheugen alleen dynamisch naar een actieve Linux-partitie verplaatsen als aan de volgende voorwaarden is voldaan: v Een Linux-distributie die de dynamische toevoeging van geheugen ondersteunt, is geïnstalleerd op de logische partitie met Linux. Distributies die de dynamische verplaatsing van geheugenresources ondersteunen zijn Novell SUSE Linux Enterprise Server 10 en recentere versies daarvan. v Het DynamicRM-toolpakket is geïnstalleerd op de logische partitie met Linux. Als u het DynamicRMtoolpakket wilt downloaden, gaat u naar de website Service and productivity tools for Linux on POWER systems. Als u geheugen wilt verplaatsen naar een logische partitie met Linux die gebruikmaakt van een lagere versie van deze distributies, moet u de logische partitie met Linux afsluiten en deze opnieuw activeren met behulp van een partitieprofiel waarin een grotere hoeveelheid geheugen wordt opgegeven. Ga als volgt te werk als u geheugen dynamisch wilt verplaatsen van de ene actieve logische partitie naar de andere logische partitie met behulp van de HMC: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het beheerde systeem waarin de logische partities zich bevinden. 2. Selecteer in het werkvenster de logische partitie, klik op de knop Taken en kies Dynamische partitionering > Geheugen > Verplaatsen. 3. Geef de hoeveelheid fysiek geheugen op dat u wilt verplaatsen vanaf de logische partitie. U kunt de grootte opgeven met een combinatie van gigabyte (GB) en megabyte (MB). 4. Selecteer de logische partitie waarnaar u de opgegeven hoeveelheid fysiek geheugen wilt verplaatsen. 5. Pas indien nodig de instellingen in het gebied Opties aan. Mogelijk moet u de waarde in het veld Timeout (minuten) hoger instellen, zodat de HMC voldoende tijd heeft om de bewerking uit te voeren. (Deze instellingen zijn gerelateerd aan de manier waarop het beheerde systeem geheugen dynamisch verplaatst. Deze instellingen worden niet gehandhaafd nadat de verplaatsing is uitgevoerd.) 6. Klik op OK. Vast toegewezen geheugen dynamisch verwijderen: U kunt fysiek geheugen dynamisch verwijderen van een actieve logische AIX-, IBM i-, ofVirtual I/O Server-partitie die werkt met vast toegewezen geheugen, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Op deze manier kunt u het fysieke geheugen opnieuw toewijzen aan andere logische partities die werken met vast toegewezen geheugen.


229

U kunt geheugen niet dynamisch verwijderen van een actieve logische Linux-partitie. Als u geheugen wilt verwijderen van een logische partitie met Linux, moet u de logische partitie afsluiten en deze opnieuw activeren met behulp van een partitieprofiel waarin een kleinere hoeveelheid geheugen wordt opgegeven. Ga als volgt te werk om dynamisch geheugen te verwijderen van een actieve logische partitie, met behulp van de HMC: 1. Open in het navigatievenster achtereenvolgens Systeembeheer > Servers en klik op het beheerde systeem waarin de logische partitie zich bevindt. 2. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem, klik op de knop Taken en kies Dynamische partitionering > Geheugen > Toevoegen of Verwijderen. 3. In het veld Toegewezen geheugen geeft u de totale hoeveelheid fysiek geheugen op die u wilt toewijzen aan de logische partitie. U kunt de grootte opgeven met een combinatie van gigabyte (GB) en megabyte (MB). 4. Pas indien nodig de instellingen in het gebied Opties aan. Mogelijk moet u de waarde in het veld Timeout (minuten) hoger instellen, zodat de HMC voldoende tijd heeft om de bewerking uit te voeren. (Deze instellingen zijn gerelateerd aan de manier waarop het beheerde systeem dynamisch geheugen verwijdert. Deze instellingen worden niet gehandhaafd nadat de verwijdering is uitgevoerd.) 5. Klik op OK. Gemeenschappelijk geheugen dynamisch beheren: U kunt logisch geheugen en I/O-geheugen dynamisch toevoegen en verwijderen voor een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Wijzigingen in het dynamisch geheugen op logische IBM i-partities beïnvloeden de basisgeheugenpool van de logische partities (*BASE pool). Deze opdracht is niet van invloed op niet-gemeenschappelijke geheugenpools en gemeenschappelijke geheugenpools. Wijzigingen in het dynamisch geheugen mogen er niet toe leiden dat de hoeveelheid geheugen in de basispool uitkomt onder het minimumvereiste (zoals bepaald door de systeemwaarde QBASPOOL). Als een wijziging in het dynamisch geheugen er toe leidt dat de basispool uitkomt onder de minimumwaarde, worden alleen overtollige geheugenpagina's vrijgegeven en blijft de minimumhoeveelheid benodigd geheugen in de basispool aanwezig. Om te voorkomen dat tijdens het verplaatsen van het dynamisch geheugen gegevens verloren gaan, worden de gegevens van geheugenpagina's eerst naar schijf geschreven voordat de geheugenpagina's in andere logische partities kunnen worden gebruikt. Afhankelijk van de hoeveelheid geheugen die u wilt verplaatsen, kan dit proces enkele ogenblikken in beslag nemen. Geheugen in elke logische partitie werkt binnen de toegewezen minimum- en maximumwaarden. Het is mogelijk dat de totale hoeveelheid geheugen die u toewijst aan een logische partitie niet volledig door de partitie kan worden gebruikt. Statische geheugenoverhead die vereist is ter ondersteuning van het toegewezen maximumgeheugen beïnvloedt de hoeveelheid gereserveerd of verborgen geheugen. Deze statische geheugenoverhead beïnvloedt ook de minimumgeheugengrootte voor een logische partitie. Opmerking: Als resources dynamisch zijn verplaatst, is de configuratiewijziging van tijdelijke aard en wordt deze niet doorgevoerd in het partitieprofiel. Dit betekent dat alle configuratiewijzigingen verloren zullen gaan wanneer u het partitieprofiel de volgende keer activeert. Als u de nieuwe partitieconfiguratie wilt opslaan moet u het partitieprofiel wijzigen of de configuratie van de logische partitie opslaan in een nieuw partitieprofiel. Verwante onderwerpen:

230


“Gemeenschappelijk geheugen” op pagina 30 U kunt uw systeem zo configureren dat meerdere logische partities gemeenschappelijk gebruikmaken van een pool van fysiek geheugen. Een gemeenschappelijke geheugenomgeving omvat de gemeenschappelijke geheugenpool, logische partities die werken met het gemeenschappelijke geheugen in deze pool, logisch geheugen, I/O-geheugen, ten minste één logische Virtual I/O Server-partitie en apparatuur voor pagingruimten. Logisch geheugen dynamisch toevoegen of verwijderen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie: U kunt logisch geheugen dynamisch toevoegen en verwijderen voor een actieve logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Dit geeft u de mogelijkheid het logische geheugen dat is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie te vergroten of verkleinen, zonder dat het nodig is om de logische partitie af te sluiten. Een gemeenschappelijke geheugenpartitie met Linux ondersteunt het dynamisch toevoegen en verwijderen van logische geheugenresources alleen als het DynamicRM-toolpakket is geïnstalleerd op deze Linuxpartitie. Als u het DynamicRM-toolpakket wilt downloaden, gaat u naar de website Service and productivity tools for Linux on POWER systems. Om met de HMC dynamisch logisch geheugen toe te voegen of te verwijderen voor een actieve logische partitie, moet u een superbeheerder, servicemedewerker, producttechnicus of operator zijn van de HMC. Voor het toevoegen of verwijderen van logisch geheugen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie, voert u de volgende stappen uit op de HMC: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer > Servers. 2. Klik op de server waarop de gemeenschappelijke geheugenpartitie is gestart. 3. Selecteer in het werkvenster de gemeenschappelijke geheugenpartitie waarvoor u logisch geheugen wilt toevoegen of verwijderen. 4. Selecteer in het menu Taken de optie Dynamische partitionering > Geheugen > Toevoegen of verwijderen. Het venster Geheugenresources toevoegen/verwijderen wordt afgebeeld. 5. In het veld Toegewezen geheugen geeft u de totale hoeveelheid logisch geheugen op die u wilt toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. U kunt de grootte opgeven met een combinatie van gigabyte (GB) en megabyte (MB). 6. Klik op OK. Verwante onderwerpen: “Logisch geheugen” op pagina 39 Logisch geheugen is de adresseerbare ruimte, toegewezen aan een logische partitie, die door het besturingssysteem wordt gezien als het hoofdgeheugen. Voor een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna ook wel gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd) wordt een deel van het logische geheugen bijgehouden in het fysieke hoofdgeheugen terwijl het resterende logische geheugen is ondergebracht in het hulpgeheugen. Gereserveerd I/O-geheugen dynamisch toevoegen of verwijderen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie: U kunt gereserveerd I/O-geheugen dynamisch toevoegen en verwijderen voor een actieve logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Dit geeft u de mogelijkheid de maximumhoeveelheid fysiek geheugen, die voor de I/O-apparaten is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie, te verhogen of verlagen zonder dat het nodig is om de gemeenschappelijke geheugenpartitie af te sluiten. Een gemeenschappelijke geheugenpartitie met Linux ondersteunt het dynamisch toevoegen en verwijderen van resources voor gereserveerd I/O-geheugen alleen als het DynamicRM-toolpakket is geïnstalleerd Logische partitionering

231

op deze Linux-partitie. Als u het DynamicRM-toolpakket wilt downloaden, gaat u naar de website Service and productivity tools for Linux on POWER systems. U kunt de hoeveelheid gereserveerd I/O-geheugen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie verhogen wanneer het totaal van gereserveerd I/O-geheugen dat is toegewezen aan alle gemeenschappelijke geheugenpartities in de pool van gemeenschappelijk geheugen kleiner is dan de grootte van de pool van gemeenschappelijk geheugen minus de vereiste hoeveelheid gereserveerd firmwaregeheugen. Als in de pool van gemeenschappelijk geheugen onvoldoende fysiek geheugen beschikbaar is om het gereserveerde I/O-geheugen te verhogen naar de aangegeven hoeveelheid, kunt u het fysieke geheugen dat momenteel is toegewezen aan andere, afgesloten, gemeenschappelijke geheugenpartities vrijgeven aan de hypervisor. De hypervisor kan het vrijgegeven fysieke geheugen vervolgens toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie die meer gereserveerd I/O-geheugen nodig heeft. U kunt de hoeveelheid gereserveerd I/O-geheugen dat is toegewezen aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie alleen verkleinen wanneer de gemeenschappelijke geheugenpartitie minder fysiek geheugen nodig heeft voor de I/O-apparaten dan de toegewezen hoeveelheid gereserveerd I/O-geheugen. Stel dat u 128 MB gereserveerd I/O-geheugen toewijst aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie. De gemeenschappelijke geheugenpartitie vereist een minimum van 64 MB voor haar I/O-apparaten. U kunt dan de hoeveelheid gereserveerd I/O-geheugen dat aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie is toegewezen dan verlagen met maximaal 64 MB. Voor instructies over hoe u de toegewezen, minimale, optimale en maximale waarden voor het gereserveerde I/O-geheugen dat wordt gebruikt door een gemeenschappelijke geheugenpartitie kunt afbeelden, raadpleegt u “Gereserveerd I/O-geheugen bepalen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie” op pagina 272. Om met de HMC dynamisch gereserveerd I/O-geheugen toe te voegen of te verwijderen voor een actieve gemeenschappelijke geheugenpartitie, moet u een superbeheerder, servicemedewerker, producttechnicus of operator zijn van de HMC. Voor het toevoegen of verwijderen van gereserveerd I/O-geheugen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie, voert u de volgende stappen uit op de HMC: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer > Servers. 2. Klik op de server waarop de gemeenschappelijke geheugenpartitie is gestart. 3. Selecteer in het werkvenster de gemeenschappelijke geheugenpartitie waarvoor u logisch geheugen wilt toevoegen of verwijderen. 4. Selecteer in het menu Taken de optie Dynamische partitionering > Geheugen > Toevoegen of verwijderen. Het venster Geheugenresources toevoegen/verwijderen wordt afgebeeld. 5. Als Auto is geselecteerd, heft u de selectie van Auto op. Hierdoor wordt de werkstand voor het gereserveerd I/O-geheugen gewijzigd in handmatig. 6. In het veld Gereserveerd I/O-geheugen geeft u de totale hoeveelheid gereserveerd I/O-geheugen op die u wilt toewijzen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. U kunt de grootte opgeven met een combinatie van gigabyte (GB) en megabyte (MB). 7. Pas indien nodig de instellingen in het gebied Opties aan. Mogelijk moet u de waarde in het veld Timeout (minuten) hoger instellen, zodat de HMC voldoende tijd heeft om de bewerking uit te voeren. (Deze instellingen zijn gerelateerd aan de manier waarop het beheerde systeem dynamisch geheugen toevoegt. Deze instellingen gaan verloren zodra het toevoegen is voltooid. 8. Klik op OK. Als in de pool van gemeenschappelijk geheugen onvoldoende fysiek geheugen beschikbaar is om het gereserveerde I/O-geheugen te verhogen naar de hoeveelheid die is aangegeven bij stap 6 op pagina 204, verschijnt een venster voor het vrijgeven van geheugenresources. 9. Selecteer gemeenschappelijke geheugenpartities die zijn afgesloten, totdat de hoeveelheid beschikbaar geheugen gelijk aan of groter is dan de benodigde hoeveelheid geheugen, en klik op OK. Als u later de werkstand voor het gereserveerde I/O-geheugen weer wilt wijzigen in automatisch - zodat de HMC en de IVM automatisch het gereserveerde I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie automatisch kunnen aanpassen wanneer virtuele adapters toevoegt of verwijdert - her-

232


haalt u deze procedure en selecteert u Auto. Als alternatief hiervoor kunt u ook de gemeenschappelijke geheugenpartitie opnieuw starten. Wanneer u een gemeenschappelijke geheugenpartitie opnieuw start, wordt de werkstand voor gereserveerd I/O-geheugen ingesteld op automatisch, ongeacht wat de werkstand voor het gereserveerd I/O-geheugen was voordat de gemeenschappelijke geheugenpartitie opnieuw werd gestart. Verwante taken: “Virtuele adapters dynamisch beheren” op pagina 211 U kunt virtuele adapters dynamisch toevoegen aan, en verwijderen van, geactiveerde logische partities, met behulp van de Hardware Management Console (HMC).

Aanvullende WWPN's verkrijgen voor de server Als alle WWPN's (worldwide port names) op de server zijn gebruikt, kunt u extra WWPN's aan de server toevoegen met behulp van de Hardware Management Console (HMC). Door het toevoegen van WWPN's kunt u aanvullende virtuele glasvezeladapters definiëren voor logische clientpartities die werken met virtuele resources die worden geleverd door de Virtual I/O Server. De server bevat 32000 paren WWPN's die allemaal hetzelfde 6-cijferige prefix hebben. Voor elke virtuele glasvezeladapter die u voor een logische clientpartitie maakt, is één paar WWPN's vereist. Als alle WWPN's op de server zijn gebruikt, kunt u geen virtuele glasvezeladapters meer toevoegen aan logische clientpartities totdat u extra WWPN's toevoegt aan de server. U kunt meer WWPN's toevoegen aan de server door een activeringscode te genereren die een nieuwe WWPN-prefix bevat met 32000 nieuwe paren WWPN's. Om aanvullende WWPN's voor de server te verkrijgen, voert u de volgende stappen uit op de HMC: 1. Informatie over de server ophalen: a. In het navigatievenster vouwt u Systeembeheer uit en klikt u op Servers. b. Selecteer in het werkvenster de server waaraan u de WWPN's wilt toevoegen. c. In het menu Taken klikt u op CoD (Capacity On Demand) > Andere geavanceerde functies > Codegegevens bekijken. Het venster Informatie over uitgebreide CoD-functies wordt afgebeeld. d. Klik op Opslaan om de informatie op te slaan in een bestand op het systeem op afstand of op een opslagmedium, en klik daarna op OK. 2. Ga naar de website voor Capacity on Demand en geef de gegevens op die u hebt verzameld in stap 1 om een activeringscode te genereren. 3. De activeringscode, die u hebt verkregen in stap 2, aanbrengen op de server: a. In het navigatievenster vouwt u Systeembeheer uit en klikt u op Servers. b. Selecteer in het werkvenster de server waaraan u de WWPN's wilt toevoegen. c. In het menu Taken klikt u op CoD (Capacity On Demand) > Andere geavanceerde functies > Activeringscode opgeven. Het venster Activeringscode opgeven wordt nu afgebeeld. d. Geef de activeringscode op die u hebt verkregen in stap 2 en klik op OK. 4. Controleer of de activeringscode die u hebt opgegeven in stap 3 is aangebracht op de server: a. In het navigatievenster vouwt u Systeembeheer uit en klikt u op Servers. b. Selecteer in het werkvenster de server waaraan u de WWPN's wilt toevoegen. c. In het menu Taken klikt u op CoD (Capacity On Demand) > Andere geavanceerde functies > Historielogboek bekijken. Het venster Historielogboek voor activering uitgebreide CoD-functies wordt nu afgebeeld. d. Controleer dat er een logboekitem is over het opgeven van de activeringscode voor uitgebreide CoD-functies en klik op Sluiten. Zodra u klaar bent, kunt u virtuele glasvezeladapters maken op logische clientpartities en dynamisch virtuele glasvezeladapters toevoegen aan logische clientpartities. Verwante onderwerpen: Logische partitionering

233

“Virtuele glasvezel” op pagina 65 Met N_Port ID Virtualization (NPIV) kunt u het beheerde systeem zo configureren dat meerdere logische partities toegang krijgen tot onafhankelijke fysieke opslag via dezelfde glasvezeladapter. Verwante taken: “Een virtuele glasvezeladapter configureren” op pagina 158 U kunt een virtuele glasvezeladapter dynamisch configureren voor een actieve logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC). “Virtuele adapters dynamisch toevoegen” op pagina 211 U kunt een virtuele adapter dynamisch toevoegen aan een actieve logische partitie, met behulp van de Hardware Management Console (HMC).

Prioriteiten voor de beschikbaarheid van de partities van het beheerde systeem instellen U kunt voorkomen dat de serverfirmware cruciale werkbelastingen afsluit bij het deconfigureren van een defecte processor, door in de Hardware Management Console (HMC) beschikbaarheidsprioriteiten in te stellen voor de logische partities in het beheerde systeem. Een logische partitie met een defecte processor kan een vervangende processor van logische partities met een lagere beschikbaarheidsprioriteit gaan gebruiken. Door een vervangende processor te gebruiken kan de logische partitie met de hogere prioriteit in werking blijven in het geval van een defecte processor. Ga als volgt te werk als u prioriteiten wilt instellen voor de beschikbaarheid van partities op het beheerde systeem met behulp van de HMC: 1. In het navigatievenster opent u Systeembeheer en klikt u op Servers. 2. Selecteer in het werkvenster het beheerde systeem waarvoor u de prioriteiten voor de beschikbaarheid van de partities wilt instellen. Klik vervolgens op de knop Taken en kies Configuratie > Prioriteiten beschikbaarheid partities. 3. Selecteer de logische partities waarvoor u de prioriteiten voor de beschikbaarheid van de partities wilt instellen. Stel vervolgens de Beschikbaarheidsprioriteit in op de prioriteitswaarde die u voor alle geselecteerde logische partities wilt gebruiken en klik op OK. U kunt bij Beschikbaarheidsprioriteit een willekeurige waarde van nul tot en met 255 invoeren of u kunt een van de vooraf ingestelde keuzen selecteren. De beschikbaarheid van alle geselecteerde logische partities wordt ingesteld op dezelfde prioriteitswaarde. 4. Herhaal deze procedure voor andere logische partities waarvoor u de beschikbaarheidsprioriteit wilt instellen. Verwante onderwerpen: “Processors” op pagina 18 Een processor is een apparaat dat geprogrammeerde instructies verwerkt. Hoe meer processors u aan een logische partitie kunt toewijzen, hoe meer bewerkingen gelijktijdig door de logische partitie kunnen worden uitgevoerd.

Nieuwe hardware installeren voor logische partities metIBM i U kunt een I/O-adapter (IOA) voor een logische partitie met IBM i installeren. Als u nieuwe hardware installeert in een IBM i-omgeving met partities, moet u de volgende punten in acht nemen: v Controleer of de configuratie van de logische partitie correct is. v Lege posities zijn mogelijk geen eigendom van logische partities en moeten aan de gewenste logische partitie worden toegewezen voordat u nieuwe adapters in de lege posities installeert. Nadat u een nieuwe adapter hebt geïnstalleerd, moet u de adapter ook toevoegen aan het partitieprofiel. Als u vervolgens de logische partitie afsluit en weer opstart met het partitieprofiel, wordt ook de toegevoegde adapter gereactiveerd.

234


v Een nieuwe IOA is eigendom van de logische partitie die eigenaar is van de sleuf, en een nieuw apparaat is eigendom van de logische partitie die eigenaar is van de IOA waaraan het apparaat is gekoppeld. v Nieuwe processors en geheugeneenheden zijn beschikbaar (niet-toegewezen) en kunnen worden toegewezen aan elke logische partitie. Ga als volgt te werk om een IOA te installeren voor een logische partitie met IBM i: 1. Wijs lege sleuven toe aan de gewenste logische partitie. Instructies hiervoor vindt u bij “Fysieke I/Oapparaten en -sleuven dynamisch beheren” op pagina 208 en “Eigenschappen van een partitieprofiel wijzigen” op pagina 192. 2. Installeer de nieuwe hardware in de lege sleuven. Voor instructies raadpleegt u Installeren en configureren van systemen en systeemfuncties met POWER7-processors.

Backup en herstel van gegevens Het is van cruciaal belang dat u een backup maakt van uw gegevens, omdat u nooit van tevoren weet wanneer u de gegevens op de server moet herstellen. Sla alle gegevens in uw systeem zo vaak mogelijk op. Als u niet geregeld van alles een reservekopie maakt, kan herstel na volledig verlies van het systeem of bepaalde typen schijffouten onmogelijk zijn. Voor meer informatie over het plannen van een backup- en herstelstrategie voor de gegevens in de Hardware Management Console (HMC) en IBM i raadpleegt u de volgende onderwerpen: Tabel 25. Backup- en herstelinformatie voor de HMC en IBM i Onderwerp

Beschrijving

Een backup maken van essentiële HMC-gegevens

In deze procedure wordt uitleg gegeven over het opslaan van essentiële HMC-gegevens in een backupbestand (bijvoorbeeld gebruikersgegevens en gegevens over de platformconfiguratie). Deze informatie vindt u in het onderwerp HMC beheren.

Een backup maken van partitieprofielgegevens

In deze procedure wordt uitgelegd hoe u een backup van de partitioneringsgegevens op uw HMC moet maken in een backupbestand op de HMC. Deze informatie vindt u in het onderwerp HMC beheren.

De HMC-machinecode opnieuw installeren

In deze procedure wordt uitgelegd hoe u de HMCinterface opnieuw moet installeren vanaf de herstel-CD. Deze informatie vindt u in het onderwerp HMC beheren.

Profielgegevens herstellen

In deze procedure wordt uitgelegd hoe u de partitioneringsgegevens vanuit het backupbestand op de HMC moet herstellen. Deze informatie vindt u in het onderwerp HMC beheren.

Serverbackup maken

Met behulp van deze informatie kunt u een backupstrategie voor uw logische partitie met IBM i ontwikkelen. Deze informatie vindt u in het onderwerp Backup en herstel in het IBM i Informatiecentrum.

De server herstellen

Met behulp van deze informatie kunt u het besturingssysteem en gegevens opnieuw laden. Deze informatie vindt u in het onderwerp Backup en herstel in het IBM i Informatiecentrum.

Logische partities beheren die werken met IBM i-resources U kunt logische partities die gebruikmaken van virtuele IBM i I/O-resources beheren om daardoor het gebruik van de fysieke hardware te maximaliseren en de backupprocedure voor uw beheerde systeem te vereenvoudigen.


235

Logische AIX-partities beheren die werken met IBM i-resources: U kunt logische AIX-partities die gebruikmaken van virtuele IBM i I/O-resources beheren om daardoor het gebruik van de fysieke hardware te maximaliseren en de backupprocedure voor uw beheerde systeem te vereenvoudigen. Virtuele schijfeenheden toevoegen aan een logische partitie met AIX: U kunt virtuele schijfstations dynamisch toevoegen aan een logische AIX-partitie die gebruikmaakt van IBM i-resources. Op deze manier kunt u, indien nodig, de opslagcapaciteit vergroten van uw logische partitie met AIX. Met behulp van virtuele schijven kunt u de hardwareconfiguratie op de server vereenvoudigen. Deze schijven zorgen er namelijk voor dat u geen extra fysieke apparaten op de server hoeft te installeren om AIX te kunnen uitvoeren. U kunt maximaal 64 virtuele schijven aan een logische partitie in AIX toevoegen. Elke virtuele schijf biedt ondersteuning voor maximaal 1000 GB aan opslagruimte. Een virtuele schijf wordt in AIX afgebeeld als een schijfstation. De bijbehorende opslagruimte in het geïntegreerde bestandssysteem in IBM i wordt echter verdeeld over alle schijven die deel uitmaken van de logische partitie met IBM i. Op die manier kunt u profiteren van de voordelen die de pariteitscontrole voor apparatuur via IBM i biedt. Als u de pariteitscontrole voor apparatuur in AIX instelt, hoeft u geen extra verwerkings- en geheugenresources te gebruiken. Met IBM i kunt u virtuele schijven dynamisch toevoegen aan een logische partitie in AIX. U kunt in het geïntegreerde bestandssysteem schijfruimte toewijzen en beschikbaar stellen aan AIX zonder dat u hiervoor de server of logische partitie opnieuw hoeft te starten. Daarnaast kan de AIX-beheerder de toegewezen schijfruimte configureren en beschikbaar stellen zonder de server opnieuw op te starten. Om dynamisch virtuele schijven aan een logische partitie met AIX toe te voegen, gaat u als volgt te werk: 1. Als u gebruikmaakt van System i Navigator, definieer dan een opslagruimte voor de netwerkserver met behulp van System i Navigator. a. Klik op Mijn verbindingen > uw server > Netwerk > Windows-beheer. b. Klik met de rechtermuisknop op Schijfstations en kies Nieuwe schijf. c. Geef in het veld Naam schijfstation de naam op die u voor de opslagruimte voor de netwerkserver wilt gebruiken. d. Geef in het veld Beschrijving een zinvolle naam op voor de opslagruimte voor de netwerkserver. e. Geef in het veld Capaciteit de grootte op van de opslagruimte voor de netwerkserver (in megabytes). Voor het vaststellen van de gewenste grootte raadpleegt u Installeren van AIX. f. Klik op OK. g. Ga verder met stap 3 op pagina 237. 2. Als u gebruikmaakt van een tekstinterface, gebruik deze dan als volgt voor het maken van opslagruimte voor de netwerkserver: a. Geef bij de IBM i-opdrachtaanwijzing de opdracht CRTNWSSTG en druk op F4. Het scherm NWSopslagruimte maken (CRTNWSSTG) wordt afgebeeld. b. Geef in het veld Opslagruimte netwerkserver de naam op voor de opslagruimte voor de netwerkserver. c. Geef in het veld Grootte de grootte (in megabytes) op voor de nieuwe opslagruimte voor de netwerkserver. Voor het vaststellen van de gewenste grootte raadpleegt u Installeren van AIX. d. Geef in het veld voor tekstbeschrijving een zinvolle beschrijving van de opslagruimte voor de netwerkserver. e. Druk op Enter. f. Ga verder met stap 4 op pagina 237

236


3. Als u gebruikmaakt van System i Navigator, koppel dan de opslagruimte voor de netwerkserver met behulp van System i Navigator. a. Klik op Mijn verbindingen > uw server > Netwerk > Windows-beheer. b. Klik op Schijfstations, klik met de rechtermuisknop op een beschikbare opslagruimte voor de netwerkserver en kies Link toevoegen. c. Selecteer de server waaraan u de opslagruimte voor de netwerkserver wilt koppelen. d. Selecteer een van de beschikbare gegevenstoegangstypen. e. Klik op OK. f. Ga verder met stap 5. 4. Als u gebruikmaakt van een tekstinterface, gebruik deze dan als volgt voor het koppelen van de opslagruimte voor de netwerkserver: a. Geef bij de IBM i-opdrachtaanwijzing de opdracht ADDNWSSTGL en druk op F4. Het scherm Koppeling opslag server toevoegen (ADDNWSSTGL) wordt afgebeeld. b. Geef in het veld Beschrijving netwerkserver de naam op van de netwerkserverbeschrijving (NWSD). c. Geef in het veld Dynamische koppeling voor opslag de waarde *YES op, om de opslagruimte voor de netwerkserver dynamisch beschikbaar te stellen aan de partitie (dus beschikbaar stellen zonder de logische AIX-partitie opnieuw te hoeven starten). d. Geef in het veld Stationvolgnummer het volgnummer van de koppeling op dat u wilt gebruiken. e. Druk op Enter. 5. Activeer de logische partitieAIX (als dat nog niet is gebeurd). 6. Meld u aan bij AIX als hoofdgebruiker (met rootprivileges). 7. Configureer de nieuwe virtuele schijf op de logische partitie in AIX door de AIX-opdracht cfgmgr op te geven. 8. Controleer of de nieuwe schijf is toegevoegd en kan worden geconfigureerd met de AIX-opdracht lspv. Als u lspv typt op de opdrachtregel, geeft het systeem een overzicht van de schijven die momenteel beschikbaar zijn in AIX. Hieronder vindt u een voorbeeld van het resultaat van de opdracht: # lspv hdisk0 hdisk1

00cad6aceafe8fe4 none

rootvg None

active

Let op de naam van het nieuwe schijfstation die in de linkerkolom wordt weergegeven. 9. Configureer het nieuwe schijfstation volgens een van de volgende twee methoden. v Voeg het nieuwe virtuele schijfstation toe aan de rootvolumegroep met de AIX-opdracht extendvg rootvg schijfnaam, waarbij schijfnaam de naam van het nieuwe schijfstation is. Als u deze methode gebruikt, hoeft u niet verder te gaan met deze procedure. U kunt AIX-methoden gebruiken om later de grootte van het bestandssysteem aan te passen. v Maak een nieuwe volumegroep voor het nieuwe virtuele schijfstation met de AIX-opdracht mkvg -y volumegroep schijfnaam, waarbij volumegroep de naam van de nieuwe volumegroep is en schijfnaam de naam van het nieuwe schijfstation. 10. Maak een logisch volume op de nieuwe virtuele schijf met de opdracht AIX mklv -y logicvol volgroup 1 diskname. logicvol is de naam die u wilt gebruiken voor het nieuwe logische volume, volgroup is de naam van de nieuwe volumegroep en diskname is de naam van de nieuwe schijf. (Het getal 1 geeft aan dat het logische volume moet bestaan uit één logische schijfpartitie.) 11. Formatteer de schijfpartitie met de opdracht AIX crfs. Er is een aantal optionele parameters voor de opdracht crfs, maar normaal zijn de standaardinstellingen toereikend. Om de schijfpartitie te formatteren die u in de vorige stappen hebt gemaakt, typt u de volgende opdracht op de AIXopdrachtregel, waarbij logicvol de naam van het logische volume is en /mnt/data de directory waar u het nieuwe schijfstation wilt installeren: crfs -v jfs -d logicvol -m /mnt/data


237

De opdracht crfs genereert de volgende diagnostische berichten: crfs -v jfs -d logicvol -m /mnt/data Afhankelijk van de gekozen parameters is het nieuwe /mnt/data JFS-bestandssysteem beperkt tot een maximumgrootte van 134217728 (512 byteblokken) New File System-grootte is 8192.

12. Controleer of de installatiedirectory bestaat met de opdracht cd /mnt/data. /mnt/data is de installatiedirectory. U maakt deze directory met de opdracht crfs, zodat u toegang hebt tot het nieuwe bestandssysteem. Als de installatiedirectory niet bestaat, voert u de volgende opdracht uit, waarbij /mnt/data de naam van de installatiedirectory is: mkdir /mnt/data

13. Controleer of het nieuwe bestandssysteem aanwezig is in het bestand /etc/filesystems. De opdracht crfs genereert automatisch het item /etc/filesystems in het nieuwe bestandssysteem. Als u wilt controleren of het item in het bestand voorkomt, opent u een AIX-teksteditor, bijvoorbeeld vi, opent u het bestand /etc/filesystems en zoekt u het item in het bestand /etc/filesystems. Als het item niet blijkt te bestaan, voegt u het met de teksteditor toe aan het bestand /etc/filesystems. Hieronder staat een voorbeeld van zo'n item: /mnt/data: dev = /dev/logivol vfs = jfs log = /dev/loglv01 mount = true account = false

Dit item installeert het virtuele schijfstation telkens als u AIX opnieuw opstart. 14. Plaats het virtuele schijfstation in de nieuwe directory door de volgende opdracht op te geven: mount /dev/logicvol /mnt/data. logicvol is de naam van het logische volume en /mnt/data is de installatiedirectory. Een opslagruimte voor netwerkservers koppelen aan een netwerkserverbeschrijving: U kunt een netwerkserveropslagruimte (NWSSTG) koppelen aan een of meer netwerkserverbeschrijvingen (NWSD's). Hierdoor kunnen de NWSD's en de bijbehorende logische partities de gegevens gebruiken die in de NWSSTG zijn opgeslagen. U kunt een NWSSTG koppelen aan een onbeperkt aantal NWSD's. Dit is handig als verschillende logische partities toegang nodig hebben tot een enkele toepassing. Als u een NWSSTG aan een NWSD koppelt, kunt u de NWSD zodanig instellen dat deze alleenlezentoegang heeft tot de NWSSTG, of dat de NWSD de NWSSTG kan lezen of naar de NWSSTG kan schrijven. Waarschuwing: Als er meer dan een NWSD naar de NWSSTG kan schrijven, moet u ervoor zorgen dat slechts één NWSD tegelijk de gegevens kan bijwerken. Anders kunnen de wijzigingen van de ene NWSD worden overschreven door een andere NWSD. Ga als volgt te werk als u een NWSSTG aan een NWSD wilt koppelen: 1. Geef bij de IBM i-opdrachtaanwijzing de opdracht ADDNWSSTGL en druk op F4. 2. Geef de volgende gegevens op in het scherm Koppeling opslag server toevoegen: NWSSTG (naam) NWSD (naam) DYNAMIC (*YES) DRVSEQNBR (*CALC)

3. Druk op F10 (voor extra parameters). 4. Geef het toegangstype voor de opslagruimte op.

238


Netwerkserverbeschrijvingen voor een logische partitie met AIX wissen.: U kunt de IBM i-netwerkserverbeschrijving (NWSD) wissen voor een logische partitie met AIX die gebruikmaakt van IBM i-resources. Als u de NWSD wist, worden alle configuratiegegevens voor de logische partitie met AIX gewist uit IBM i. Ga als volgt te werk als u de netwerkserverbeschrijving (NWSD) voor een logische partitie met AIX wilt wissen: 1. Geef op de IBM i-opdrachtregel de opdracht WRKNWSD op en druk op Enter. 2. Geef 8 op in het veld OPT (links van de netwerkserver) en druk op Enter. 3. Als de status van de netwerkserverbeschrijving niet offline is, geeft u in het scherm Werken met configuratiestatus de waarde 2 op in de kolom OPT, links naast de netwerkserver). Druk vervolgens op Enter. Anders gaat u door met de volgende stap. 4. Druk op F3 om terug te keren naar het vorige scherm. 5. Geef 4 op in het veld OPT (links van de netwerkserver) en druk op Enter. 6. Druk op Enter in het bevestigingsscherm om de netwerkserverbeschrijvingen te wissen. Virtuele schijfstations voor een logische partitie met AIX wissen.: U kunt een virtueel schijfstation wissen van een logische partitie met AIX die gebruikmaakt van IBM iresources om de ruimte weer beschikbaar te maken voor de logische partitie met IBM i. Als u een virtueel schijfstation wist, worden alle gegevens op het virtuele schijfstation gewist. U kunt een virtueel schijfstation pas wissen als u het virtuele schijfstation hebt ontkoppeld van de netwerkbeschrijving (NWSD). Zie “Virtuele schijfstations ontkoppelen van een logische partitie met AIX” op pagina 240 voor instructies. Ga als volgt te werk als u een virtueel schijfstation wilt wissen: Wis het schijfstation met de interface van uw voorkeur. Interface

Acties

System i Navigator

1. Klik op Netwerk > Windows-beheer > Schijfstations. 2. Klik met de rechtermuisknop op het schijfstation dat u wilt wissen. 3. Klik in het bevestigingsscherm op Wissen.


1. Geef op de IBM i-opdrachtregel de opdracht DLTNWSSTG op en druk op F4. 2. Geef in het veld voor de opslagruimte van de netwerkserver de naam op van het schijfstation en druk op Enter.

IPL-typen gebruiken met AIX: Op basis van de IPL-bronparameter (IPLSRC) in de netwerkserverbeschrijving (NWSD) wordt bepaald welk beginprogramma wordt geladen wanneer de netwerkserverbeschrijving online is gezet. Voor een logische partitie met AIX die gebruikmaakt van IBM i-resources, is de kernel het eerste programma. Zorg dat de parameter IPLSRC de kernellocatie aangeeft van de kernel voor de logische partitie met AIX die gebruikmaakt van IBM i-resources.


239

U kunt de parameter IPLSRC instellen als u de opdracht CRTNWSD (Netwerkserverbeschrijving maken) gebruikt en u kunt de parameter IPLSRC wijzigen als u de opdracht CHGNWSD (Netwerkserverbeschrijving wijzigen) gebruikt. Opmerking: Voor de parameter IPLSRC zijn ook de waarden A, B en D beschikbaar. Dat zijn geen geldige waarden voor hardware die door logische partities op IBM i wordt gebruikt. De parameter IPLSRC heeft de volgende geldige waarden. Waarden voor IPLSRC

Beschrijving

*Panel

Hiermee wordt de logische partitie gestart vanaf de bron die in het bedieningspaneel wordt aangegeven.

*NWSSTG (opslagruimte netwerkserver)

Dit IPL-type wordt gebruikt om een logische partitie te starten vanaf een virtuele schijf. De kernel wordt door de actieve firmware op de virtuele schijf gevonden. Met behulp van de actieve firmware wordt eerst op de virtuele schijf die met de server is verbonden, naar een opstartbare logische partitie van het type 0x41 (PReP-start) gezocht. Als er geen logische partitie van dit type aanwezig is, mislukt de opstartprocedure voor de logische partitie.

*STMF (stroombestand)

Dit IPL-type wordt gebruikt om een logische partitie te starten vanuit een IBM i-kernel die in het geïntegreerde bestandssysteem van IBM i is geladen. Het geïntegreerde bestandssysteem bevat bestanden op de optische schijf (CD) in IBM i.

Virtuele schijfstations ontkoppelen van een logische partitie met AIX: Door virtuele schijfstations (netwerkserveropslagruimten) te ontkoppelen van een logische partitie met AIX die gebruikmaakt van IBM i-resources, worden deze virtuele schijfstations losgekoppeld van de logische partitie, waardoor de virtuele schijfstations niet meer toegankelijk zijn voor gebruikers. Als u een logische partitie met AIX wist, die gebruikmaakt van IBM i-resources, moet u alle virtuele schijfstations loskoppelen van de logische partitie voordat u de logische partitie wist. Ga als volgt te werk om een virtueel schijfstation los te koppelen van een logische partitie met AIX die gebruikmaakt van IBM i-resources: 1. Ontkoppel de schijfstations van een logische partitie met System i Navigator. Als u liever een tekstinterface wilt gebruiken, gaat u naar stap 2. a. Zet de NWSD voor de logische partitie offline. b. Klik op Netwerk > Windows-beheer > Schijfstations. c. Klik met de rechtermuisknop op de naam van het schijfstation dat u wilt ontkoppelen. d. Klik op Link verwijderen. e. Selecteer een server in de lijst van gekoppelde servers. f. Als u een schijfstation ontkoppelt dat u later weer wilt koppelen, heft u de selectie van Linkvolgorde comprimeren op. Koppel het schijfstation met hetzelfde volgnummer voor dat u de server online zet. Door compressie van de waarden voor de koppelingsvolgorde te voorkomen, voorkomt u dat u alle schijfstations moet ontkoppelen en opnieuw koppelen om de juiste volgorde te realiseren. g. Klik op Verwijderen. h. U hebt deze procedure voltooid. Voer stap 2 niet uit. 2. Schijfstations loskoppelen van een logische partitie met behulp van een tekstinterface. a. Zet de NWSD voor de logische partitie offline. b. Typ RMVNWSSTGL en druk op F4. c. Geef in het veld Opslagruimte netwerkserver de naam op van de opslagruimte die u wilt ontkoppelen en druk op Enter.

240


d. Geef in het veld Beschrijving netwerkserver de naam op van de server waarvan u de opslagruimte wilt ontkoppelen en druk op Enter. e. Als u een gekoppeld schijfstation ontkoppelt dat u later weer wilt koppelen, geeft u *NO op in het veld Opnieuw nummeren. Opmerking: Koppel het schijfstation met hetzelfde volgnummer voor dat u de server online zet. Door automatisch opnieuw nummeren te voorkomen, voorkomt u dat u alle schijfstations moet ontkoppelen en opnieuw koppelen om de juiste volgorde te realiseren. f. Druk op Enter. Opmerking: Als u een logische partitie verwijdert, gaat u nu het schijfstation wissen. Zie “Virtuele schijfstations voor een logische partitie met AIX wissen.” op pagina 239 voor instructies. Anders zet u de NWSD voor de logische partitie online. Verwante onderwerpen: “AIX-serverobjecten in IBM i opslaan” Als een logische partitie met AIX gebruikmaakt van IBM i-resources, slaatIBM i de AIX-informatie op in IBM i-objecten. IBM i kan de objecten alleen op de juiste manier terugzetten als u alle objecten opslaat voor een logische partitie met AIX. AIX-serverobjecten in IBM i opslaan: Als een logische partitie met AIX gebruikmaakt van IBM i-resources, slaatIBM i de AIX-informatie op in IBM i-objecten. IBM i kan de objecten alleen op de juiste manier terugzetten als u alle objecten opslaat voor een logische partitie met AIX. U kunt deze objecten opslaan met de IBM i-opdracht GO SAVE op de server. v Optie 21 slaat de hele server op. v Optie 22 slaat de servergegevens op, inclusief objecten in de QUSRSYS-bibliotheek. v Optie 23 slaat alle gebruikersgegevens op, inclusief objecten uit bibliotheek QFPNWSSTG. Als u een bepaald object wilt opslaan, zoekt u de locatie van het object in IBM i en de te gebruiken opdracht in de onderstaande tabel. Tabel 26. Objecten die worden opgeslagen voor logische partities met een virtuele schijf Objectinhoud

Objectnaam

Objectlocatie

Objecttype

Gastpartitie en virtueel schijfstation

stgspc

/QFPNWSSTG

Door gebruiker GO SAV, optie 21 of 23 gedefinieerde SAV OBJ('/QFPNWSSTG/stgspc') opslagruimten DEV('/QSYS.LIB/TAP01.DEVD') van netwerkserver in systeem-ASP (Auxiliary Storage Pool) Door gebruiker gedefinieerde opslagruimten van de netwerkserver in gebruikers-ASP

Opdracht Opslaan

SAV OBJ(('/QFPNWSSTG/stgspc') ('/dev/QASPnn /stgspc.UDFS')) DEV('/QSYS.LIB/TAP01.DEVD')


241

Tabel 27. Objecten die worden opgeslagen voor alle logische partities met een server Objectinhoud

Objectnaam

Objectlocatie

Objecttype

Opdracht Opslaan

Berichten van de logische partitie

Verschillende

Verschillende

Wachtrij voor serverberichten

GO SAVE, optie 21 of 23

Configuratie van apparaten

GO SAVE, optie 21, 22 of 23

Verschillende


IBM Verschillende i-configuratieobjecten voor logische partities

QSYS

Verschillende

QUSRSYS

Verschillende

SAVOBJ OBJ(msg) LIB(qlibrary) DEV(TAP01) OBJTYPE(*MSGQ)

SAVOBJ DEV (TAPO1)

SAVLIB LIB(*NONSYS) of LIB(*ALLUSR)

Verwante informatie: Backup en herstel Logische IBM i-partities beheren die werken met i-resources: U kunt logische IBM i-partities die gebruikmaken van virtuele i I/O-resources beheren om daardoor het gebruik van de fysieke hardware te maximaliseren en de backupprocedure voor uw beheerde systeem te vereenvoudigen. Virtuele schijfstations toevoegen aan een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van i: U kunt virtuele schijfstations dynamisch toevoegen aan een logische IBM i-partitie die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van i. Op deze manier kunt u, indien nodig, de opslagcapaciteit vergroten van de logische partitie met i die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van i. Met IBM i kunt u virtuele schijven dynamisch toevoegen aan een andere logische partitie met i. U kunt in het geïntegreerde bestandssysteem schijfruimte toewijzen en beschikbaar stellen aan i zonder dat u hiervoor de server of logische partitie opnieuw hoeft te starten. Om dynamisch virtuele schijven toe te voegen aan een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van i, gaat u als volgt te werk: 1. Maak opslagruimte op een netwerkserver met de gewenste interface. Interface

Acties

System i Navigator

1. Klik op Mijn verbindingen > uw server > Netwerk > Windows-beheer. 2. Klik met de rechtermuisknop op Schijfstations en kies Nieuwe schijf. 3. Geef in het veld Naam schijfstation de naam op die u voor de opslagruimte voor de netwerkserver wilt gebruiken. 4. Geef in het veld Beschrijving een zinvolle naam op voor de opslagruimte voor de netwerkserver. 5. Geef in het veld Capaciteit de grootte op van de opslagruimte voor de netwerkserver (in megabytes). Om u te helpen bepalen welke grootte u wilt gebruiken, raadpleegt u Installeren upgraden of wissen van IBM i en verwante software. 6. Klik op OK.

242


Interface

Acties


1. Typ op een IBM i-opdrachtregel op de logische partitie met IBM i die de virtuele I/O-resources verstrekt de opdracht CRTNWSSTG en druk op F4. Het scherm NWS-opslagruimte maken (CRTNWSSTG) wordt afgebeeld. 2. Geef in het veld Opslagruimte netwerkserver de naam op voor de opslagruimte voor de netwerkserver. 3. Geef in het veld Grootte de grootte (in megabytes) op voor de nieuwe opslagruimte voor de netwerkserver. 4. Geef in het veld voor tekstbeschrijving een zinvolle beschrijving van de opslagruimte voor de netwerkserver. 5. Druk op Enter.

2. Voeg een nieuwe schijf toe aan de ASP (Auxiliary Storage Pool) op de client logische partitie met IBM i. Voor instructies raadpleegt u Schijfstations toevoegen aan een bestaande ASP (hulpgeheugenpool). 3. Koppel de opslagruimte op de netwerkserver met de gewenste interface. Interface

Acties

System i Navigator

1. Klik op Mijn verbindingen > uw server > Netwerk > Windows-beheer. 2. Klik op Schijfstations, klik met de rechtermuisknop op een beschikbare opslagruimte voor de netwerkserver en kies Koppeling toevoegen. 3. Selecteer de server waaraan u de opslagruimte voor de netwerkserver wilt koppelen. 4. Selecteer een van de beschikbare gegevenstoegangstypen. 5. Klik op OK.


1. Typ op een IBM i-opdrachtregel op de logische partitie met IBM i die de virtuele I/O-resources verstrekt de opdracht ADDNWSSTGL en druk op F4. Het scherm Koppeling opslag server toevoegen (ADDNWSSTGL) wordt afgebeeld. 2. Geef in het veld Beschrijving netwerkserver de naam op van de netwerkserverbeschrijving (NWSD). 3. Geef in het veld Dynamische koppeling voor opslag de waarde *YES op, om de opslagruimte voor de netwerkserver dynamisch beschikbaar te stellen aan de partitie (dus beschikbaar stellen zonder de logische IBM i-partitie opnieuw te starten). 4. Geef in het veld Stationvolgnummer het volgnummer van de link op dat u wilt gebruiken. 5. Druk op Enter.

4. Activeer de logische partitieIBM i (als dat nog niet is gebeurd). Een opslagruimte voor netwerkservers koppelen aan een netwerkserverbeschrijving: U kunt een netwerkserveropslagruimte (NWSSTG) koppelen aan een netwerkserverbeschrijving (NWSD). Dit stelt de NWSD en de bijbehorende logische partitie in staat om de gegevens te gebruiken die op de NWSSTG zijn opgeslagen. Logische partitionering

243

U kunt een NWSSTG koppelen aan een NWSD. Als u een NWSSTG aan een NWSD koppelt, kunt u de NWSD zodanig instellen dat deze alleen-lezentoegang heeft tot de NWSSTG, of dat de NWSD de NWSSTG kan lezen of naar de NWSSTG kan schrijven. Ga als volgt te werk als u een NWSSTG aan een NWSD wilt koppelen: 1. Typ op een IBM i-opdrachtregel op de logische partitie met IBM i die de virtuele I/O-resources verstrekt de opdracht ADDNWSSTGL en druk op F4. 2. Geef de volgende gegevens op in het scherm Koppeling opslag server toevoegen: NWSSTG (naam) NWSD (naam) DYNAMIC (*YES) DRVSEQNBR (*CALC)

Netwerkserverbeschrijvingen wissen voor een logische IBM i-partitie die gebruikmaakt van virtuele I/O-beschrijvingen van i: U kunt de IBM i-netwerkserverbeschrijving (NWSD) wissen voor een logische partitie met i die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van i. Wanneer u de NWSD wist, worden alle configuratiegegevens gewist voor de logische IBM i-partitie die werkt met virtuele IBM i-I/O-resources. Verwijder de schijf uit de ASP (Auxiliary Storage Pool) voordat u begint. Instructies hiervoor vindt u bij Een schijfeenheid verwijderen uit een ASP. Ga als volgt te werk als u de netwerkserverbeschrijving (NWSD) wilt wissen voor een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van i: 1. Typ op een IBM i-opdrachtregel voor CL (Control Language) op de logische partitie met i die virtuele I/O-resources verstrekt de opdracht WRKNWSD en druk op Enter. 2. Geef 8 op in het veld OPT (links van de netwerkserver) en druk op Enter. 3. Als de status van de netwerkserverbeschrijving niet offline is, geeft u in het scherm Werken met configuratiestatus de waarde 2 op in de kolom OPT, links naast de netwerkserver). Druk vervolgens op Enter. Anders gaat u door met de volgende stap. 4. Druk op F3 om terug te keren naar het vorige scherm. 5. Geef 4 op in het veld OPT (links van de netwerkserver) en druk op Enter. 6. Druk op Enter in het bevestigingsscherm om de netwerkserverbeschrijvingen te wissen. Virtuele schijfstations wissen voor een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van i: U kunt een virtueel schijfstation wissen voor een logische IBM i-partitie die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van i. Wanneer u het virtuele schijfstation wist, komt deze ruimte opnieuw beschikbaar voor de logische i-partitie die de virtuele schijfresources verstrekt. Als u een virtueel schijfstation wist, worden alle gegevens op het virtuele schijfstation gewist. U kunt een virtueel schijfstation pas wissen als u het virtuele schijfstation hebt ontkoppeld van de netwerkbeschrijving (NWSD). Zie “Virtuele schijfstations ontkoppelen van een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van i-resources” op pagina 245 voor instructies. Ga als volgt te werk als u een virtueel schijfstation wilt wissen: Wis het schijfstation met de interface van uw voorkeur.

244


Interface

Acties

System i Navigator

1. Klik op Netwerk > Windows-beheer > Schijfstations. 2. Klik met de rechtermuisknop op het schijfstation dat u wilt wissen. 3. Klik in het bevestigingsscherm op Wissen.



IPL-typen gebruiken bij het uitvoeren van een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van virtuele I/Oresources van IBM i: Op basis van de IPL-bronparameter (IPLSRC) in de netwerkserverbeschrijving (NWSD) wordt bepaald welk beginprogramma wordt geladen wanneer de netwerkserverbeschrijving online is gezet. Voor een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van IBM i is het eerste programma de laadbron. Zorg dat de parameter IPLSRC de locatie aangeeft van de laadbron voor de logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van IBM i. U kunt de parameter IPLSRC instellen als u de opdracht CRTNWSD (Netwerkserverbeschrijving maken) gebruikt en u kunt de parameter IPLSRC wijzigen als u de opdracht CHGNWSD (Netwerkserverbeschrijving wijzigen) gebruikt. Opmerking: Voor de parameter IPLSRC zijn ook de waarden A, B en D aanwezig, die niet kunnen worden gebruikt voor IBM System i-hardware. De parameter IPLSRC heeft de volgende geldige waarden. Waarden voor IPLSRC

Beschrijving

*Panel



Dit IPL-type wordt gebruikt om een logische partitie te starten vanaf een virtuele schijf. De laadbron wordt door de actieve firmware op de virtuele schijf gevonden. Als de laadbron niet door de firmware op de virtuele schijf wordt gevonden, mislukt de opstartprocedure (IPL) voor de logische partitie.


Dit IPL-type wordt gebruikt om een logische partitie te starten vanuit een stroombestand dat is geladen in het geïntegreerde bestandssysteem van IBM i van de logische partitie met IBM i die de virtuele I/O-resources verstrekt. Het geïntegreerde bestandssysteem bevat bestanden op de optische schijf (CD) in de logische partitie met IBM i die de virtuele I/O-resources verstrekt.

Virtuele schijfstations ontkoppelen van een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van i-resources: Door virtuele schijfstations (netwerkserveropslagruimten) te ontkoppelen van een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van i-resources, worden deze virtuele schijfstations losgekoppeld van de logische partitie, waardoor de virtuele schijfstations niet meer toegankelijk zijn voor gebruikers. Als u een logische partitie met i wist, die gebruikmaakt van i-resources, moet u alle virtuele schijfstations loskoppelen van de logische partitie voordat u de logische partitie wist. Ga als volgt te werk om een virtueel schijfstation los te koppelen van een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van i-resources: Logische partitionering

245

Ontkoppel de schijfstations van een logische partitie met de gewenste interface. Interface

Acties

System i Navigator

1. Zet de NWSD voor de logische partitie offline. 2. Klik op Netwerk > Windows-beheer > Schijfstations. 3. Klik met de rechtermuisknop op de naam van het schijfstation dat u wilt ontkoppelen. 4. Klik op Link verwijderen. 5. Selecteer een server in de lijst van gekoppelde servers. 6. Als u een schijfstation ontkoppelt dat u later weer wilt koppelen, heft u de selectie van Linkvolgorde comprimeren op. Koppel het schijfstation met hetzelfde volgnummer voor dat u de server online zet. Door compressie van de waarden voor de koppelingsvolgorde te voorkomen, voorkomt u dat u alle schijfstations moet ontkoppelen en opnieuw koppelen om de juiste volgorde te realiseren. 7. Klik op Verwijderen.


1. Zet de NWSD voor de logische partitie offline. 2. Typ op een i-opdrachtregel op de logische partitie met i die de virtuele I/O-resources verstrekt de opdracht RMVNWSSTGL en druk op F4. 3. Geef in het veld Opslagruimte netwerkserver de naam op van de opslagruimte die u wilt ontkoppelen en druk op Enter. 4. Geef in het veld Beschrijving netwerkserver de naam op van de server waarvan u de opslagruimte wilt ontkoppelen en druk op Enter. 5. Als u een gekoppeld schijfstation ontkoppelt dat u later weer wilt koppelen, geeft u *NO op in het veld Opnieuw nummeren. Opmerking: Koppel het schijfstation met hetzelfde volgnummer voor dat u de server online zet. Door automatisch opnieuw nummeren te voorkomen, voorkomt u dat u alle schijfstations moet ontkoppelen en opnieuw koppelen om de juiste volgorde te realiseren. 6. Druk op Enter. Opmerking: Als u een logische partitie verwijdert, gaat u nu het schijfstation wissen. Zie “Virtuele schijfstations wissen voor een logische partitie met IBM i die gebruikmaakt van virtuele I/O-resources van i” op pagina 244 voor instructies. Anders zet u de NWSD voor de logische partitie online.

Verwante onderwerpen: “IBM i-serverobjecten in i opslaan” op pagina 247 Als een logische partitie op de IBM i gebruikmaakt van i-resources, slaat de logische partitie op de i die de virtuele I/O-resources beschikbaar stelt, de gegevens op voor de logische partitie i die gebruikmaakt van virtual I/O-resources in i-objecten. i kan de objecten alleen op de juiste manier terugzetten als u alle objecten opslaat voor een logische partitie met i die virtuele I/O-resources met i gebruikt.

246


IBM i-serverobjecten in i opslaan: Als een logische partitie op de IBM i gebruikmaakt van i-resources, slaat de logische partitie op de i die de virtuele I/O-resources beschikbaar stelt, de gegevens op voor de logische partitie i die gebruikmaakt van virtual I/O-resources in i-objecten. i kan de objecten alleen op de juiste manier terugzetten als u alle objecten opslaat voor een logische partitie met i die virtuele I/O-resources met i gebruikt. U v v v

kunt deze objecten opslaan met de i-opdracht GO SAVE op de server. Optie 21 slaat de hele server op. Optie 22 slaat de systeemgegevens op, inclusief objecten uit bibliotheek QUSRSYS. Optie 23 slaat alle gebruikersgegevens op, inclusief objecten uit bibliotheek QFPNWSSTG.

U kunt ook opslag- en herstelopdracht, een BRMS-functie (Backup, Recovery, and Media Services) gebruiken om i-serverobjecten op te slaan. Als u een bepaald object wilt opslaan, zoekt u de locatie van het object in i en de te gebruiken opdracht in de onderstaande tabel. Tabel 28. Objecten die worden opgeslagen voor logische partities met een virtuele schijf Objectinhoud

Objectnaam

Objectlocatie

Objecttype


stgspc

/QFPNWSSTG

Door gebruiker GO SAV, optie 21 of 23 gedefinieerde SAV OBJ('/QFPNWSSTG/stgspc') opslagruimten DEV('/QSYS.LIB/TAP01.DEVD') van netwerkserver in systeem-ASP (Auxiliary Storage Pool) Door gebruiker gedefinieerde opslagruimten van de netwerkserver in gebruikers-ASP

Opdracht Opslaan



Objectnaam

Objectlocatie

Objecttype

Opdracht Opslaan


Verschillende

Verschillende





Verschillende


IBM Verschillende i-configuratieobjecten voor logische partities

QSYS

Verschillende

QUSRSYS

Verschillende


SAVOBJ DEV (TAPO1)


U kunt netwerkserveropslagruimten opslaan en herstellen in logische partities met i die i virtuele resources gebruiken, maar u kunt geen individuele bestanden opslaan en herstellen. Verwante informatie: Backup en herstel


247

Backup en herstel van logische partities met IBM i waarin virtuele i-I/O-resources worden ontvangen.: U kunt een backup maken van en herstel uitvoeren voor een logische partitie met IBM i die resources van een andere logische partitie met i gebruikt, met behulp van de bewerking GO SAVE. Verwante informatie: Partitie volledig opslaan met de checklist van GO SAVE Logische Linux-partities beheren die werken met IBM i-resources: U kunt logische Linux-partities die gebruikmaken van virtuele IBM i I/O-resources beheren om daardoor het gebruik van de fysieke hardware te maximaliseren en de backupprocedure voor uw beheerde systeem te vereenvoudigen. Virtuele schijfeenheden toevoegen aan een logische partitie met Linux: U kunt virtuele schijfstations dynamisch toevoegen aan een logische partitie met Linux die gebruikmaakt van IBM i-resources. Op deze manier kunt u, indien nodig, de opslagcapaciteit vergroten van uw logische partitie met AIX. Met behulp van virtuele schijven kunt u de hardwareconfiguratie op de server vereenvoudigen. Deze schijven zorgen er namelijk voor dat u geen extra fysieke apparaten op de server hoeft te installeren om Linux te kunnen uitvoeren. U kunt maximaal 64 virtuele schijven aan een logische partitie in Linux toevoegen. Elke virtuele schijf biedt ondersteuning voor maximaal 1000 GB aan opslagruimte. Een virtuele schijf wordt in Linux afgebeeld als een schijfstation. De bijbehorende opslagruimte in het geïntegreerde bestandssysteem in i wordt echter verdeeld over alle schijven die deel uitmaken van de logische partitie met i. Op die manier kunt u profiteren van de voordelen die de pariteitscontrole voor apparatuur via i biedt. Als u de pariteitscontrole voor apparatuur in Linux, hoeft u geen extra verwerkings- en geheugenresources te gebruiken. Met IBM i kunt u virtuele schijven dynamisch toevoegen aan een logische partitie in Linux. U kunt in het geïntegreerde bestandssysteem schijfruimte toewijzen en beschikbaar stellen aan Linux zonder dat u hiervoor de server of logische partitie opnieuw hoeft te starten. Daarnaast kan de Linux-beheerder de toegewezen schijfruimte configureren en beschikbaar stellen zonder de server opnieuw op te starten. Om dynamisch virtuele schijven aan een logische partitie in Linux toe te voegen, gaat u als volgt te werk: 1. Als u gebruikmaakt van System i Navigator, definieer dan een opslagruimte voor de netwerkserver met behulp van System i Navigator. a. Klik op Mijn verbindingen > uw server > Netwerk > Windows-beheer. b. Klik met de rechtermuisknop op Schijfstations en kies Nieuwe schijf. c. Geef in het veld Naam schijfstation de naam op die u voor de opslagruimte voor de netwerkserver wilt gebruiken. d. Geef in het veld Beschrijving een zinvolle naam op voor de opslagruimte voor de netwerkserver. e. Geef in het veld Capaciteit de grootte op van de opslagruimte voor de netwerkserver (in megabytes). Raadpleeg de installatiehandleiding van de Linux-wederverkoper voor informatie over het instellen van de grootte voor de opslagruimte. f. Klik op OK. g. Ga verder met stap 4 op pagina 249. 2. Als u gebruikmaakt van een tekstinterface, gebruik deze dan als volgt voor het maken van opslagruimte voor de netwerkserver: a. Typ op een IBM i-opdrachtregel de opdracht CRTNWSSTG en druk op F4. Het scherm NWSopslagruimte maken (CRTNWSSTG) wordt afgebeeld. b. Geef in het veld Opslagruimte netwerkserver de naam op voor de opslagruimte voor de netwerkserver.

248


c. Geef in het veld Grootte de grootte (in megabytes) op voor de nieuwe opslagruimte voor de netwerkserver. Raadpleeg de installatiehandleiding van de Linux-wederverkoper voor informatie over het instellen van de grootte voor de opslagruimte. d. Geef in het veld voor tekstbeschrijving een zinvolle beschrijving van de opslagruimte voor de netwerkserver. e. Druk op Enter. 3. Als u gebruikmaakt van System i Navigator, koppel dan de opslagruimte voor de netwerkserver met behulp van System i Navigator. a. Klik op Mijn verbindingen > uw server > Netwerk > Windows-beheer. b. Klik op Schijfstations, klik met de rechtermuisknop op een beschikbare opslagruimte voor de netwerkserver en kies Link toevoegen. c. Selecteer de server waaraan u de opslagruimte voor de netwerkserver wilt koppelen. d. Selecteer een van de beschikbare gegevenstoegangstypen. e. Klik op OK. f. Ga verder met stap 5. 4. Als u gebruikmaakt van een tekstinterface, gebruik deze dan als volgt voor het koppelen van de opslagruimte voor de netwerkserver: a. Typ op een IBM i-opdrachtregel de opdracht ADDNWSSTGL en druk op F4. Het scherm Koppeling opslag server toevoegen (ADDNWSSTGL) wordt afgebeeld. b. Geef in het veld Beschrijving netwerkserver de naam op van de netwerkserverbeschrijving (NWSD). c. Geef in het veld Dynamische koppeling voor opslag de waarde *YES op, om de opslagruimte voor de netwerkserver dynamisch beschikbaar te stellen aan de partitie (dus beschikbaar stellen zonder de logische Linux-partitie opnieuw te hoeven starten). d. Geef in het veld Stationvolgnummer het volgnummer van de koppeling op dat u wilt gebruiken. e. Druk op Enter. 5. Als de logische partitie met Linux nog niet is geactiveerd, activeert u de partitie met in Linux. Ga pas verder nadat de logische partitie is geactiveerd. 6. Meld u aan bij Linux als hoofdgebruiker (met rootprivileges). 7. Stel het host-ID, de SCSI-bus en het nummer van de logische eenheid (logical unit number, LUN) van het virtuele schijfstation vast. U kunt de bestaande apparaten weergeven door op de Linuxopdrachtaanwijzing de volgende opdracht te typen: cat /proc/scsi/scsi. In het volgende voorbeeld ziet u voorbeelduitvoer van de opdracht: Attached devices: Host: scsi0 Channel: 00 Id: 00 Lun: 00 Vendor: IBM Model: VDASD NETSPACE Type: Direct-Access

Rev: 0001 ANSI SCSI revision: 04

In dit voorbeeld is NETSPACE de naam van de netwerkopslagruimte voor het weergegeven apparaat. Zoek de naam van een bestaande netwerkopslagruimte op de logische partitie met Linux. Noteer het numerieke deel van de Host:-waarde (host-ID) en de waarden achter Channel: (SCSI-bus) en Lun: (nummer logische eenheid) van de bestaande netwerkopslagruimte. Het nieuwe virtuele schijfstation krijgt hetzelfde host-ID, dezelfde SCSI-bus en hetzelfde LUN als de bestaande netwerkopslagruimte. Als de bestaande netwerkopslagruimte bijvoorbeeld wordt weergegeven zoals in het bovenstaande voorbeeld, heeft het nieuwe virtuele schijfstation het host-ID 0, de SCSI-bus 0 en het LUN 0. 8. Bepaal het SCSI-ID van het nieuwe virtuele schijfstation. U kunt de bestaande apparaten in een tabel weergeven door op de Linux-opdrachtaanwijzing de volgende opdrachten te typen: cd /proc/scsi/sg cat device_hdr; cat devices

In het volgende voorbeeld ziet u voorbeelduitvoer van de opdrachten: Logische partitionering

249

host 0 0

chan 0 1

id 0 0

lun 0 0

type 0 0

opens 2 0

qdepth 30 30

busy 0 0

online 1 1

Noteer de waarden bij host (host-ID), chan (SCSI-bus), id (SCSI-ID) en lun (nummer logische eenheid) voor de bestaande apparaten. Zoek de apparaten met hetzelfde host-ID, dezelfde SCSI-bus en hetzelfde LUN als het nieuwe virtuele schijfstation (zoals vastgesteld in de vorige stap). Zoek het apparaat met het grootste SCSI-ID. Het nieuwe virtuele schijfstation heeft een SCSI-ID dat één groter is dan het grootste bestaande SCSI-ID. Als het nieuwe virtuele schijfstation bijvoorbeeld het host-ID 0, SCSI-bus 0 en LUN 0 heeft, en de apparaten op de logische partitie in Linux overeenkomen met de voorbeelduitvoer hierboven, dan heeft het nieuwe virtuele schijfstation het SCSI-ID 1. 9. Typ de volgende opdracht bij de Linux-opdrachtaanwijzing om het virtuele schijfstation handmatig toe te voegen: echo "scsi add-single-device host chan id lun" > /proc/scsi/scsi. Gebruik de volgende informatie voor een beter begrip van de argumenten van de opdracht: v host is het host-ID. v chan is de SCSI-bus. v id is het SCSI-ID. v lun is het LUN. Als het nieuwe virtuele schijfstation bijvoorbeeld het host-ID0, de SCSI-bus 0, het SCSI-ID 1 en het LUN 0, typt u de opdracht echo "scsi add-single-device 0 0 1 0" > /proc/scsi/scsi op de Linux-opdracht aanwijzing. 10. Typ bij de Linux-opdrachtaanwijzing de volgende opdracht om een schijfpartitie op het virtuele schijfstation te maken: fdisk /dev/sdb. U kunt deze opdracht alleen uitvoeren als u hoofdgebruikersmachtigingen hebt. De aanwijzing Command (m for help): verschijnt. 11. Geef p op bij de aanwijzing om te zien welke partitietabel voor het virtuele schijfstation wordt gebruikt. Standaard wordt voor het nieuwe virtuele schijfstation één schijfpartitie op de virtuele schijf afgebeeld. Bijvoorbeeld: Disk /dev/sdb: 64 heads, 32 sectors, 200 cylinders Units = cylinders of 2048 * 512 bytes Device Boot /dev/sdb1

Start 1

End 199

Blocks 203760

Id 6

System FAT16

12. Typ d bij de opdrachtaanwijzing om de huidige partitie te wissen en maak vervolgens een nieuwe. De standaardindeling voor de schijfpartitie is FAT16. Gebruik in het virtuele schijfstation geen schijfpartities die zijn ingedeeld als FAT16. De aanwijzing Partition number (1-4): verschijnt. 13. Geef het schijfpartitienummer op dat u wilt wissen en druk op Enter. In dit voorbeeld typt u een 1. Met de opdrachtfdisk wordt met het afbeelden van de opdrachtaanwijzing aangegeven dat het wissen is voltooid. 14. 15. 16. 17.

18.

Typ n om een nieuwe schijfpartitie te maken. De aanwijzing Command action E extended P primary partition (1-4) verschijnt. Typ p om een primaire schijfpartitie in het virtuele schijfstation te maken en druk op Enter. De aanwijzing Partition number (1-4): verschijnt. Aangezien de eerste partitie zich op de virtuele schijf bevindt, geeft u 1 op en drukt u op Enter. De aanwijzing First cylinder (1-200, default 1): verschijnt. Druk op Enter om de standaardwaarde 1 voor de eerste schijfcilinder te gebruiken. Hierdoor wordt de hele schijf voor deze schijfpartitie gebruikt. De aanwijzing Last cylinder or +size or +sizeM or +sizeK (1-200, default 200): verschijnt. Druk op Enter om de standaardwaarde 200 voor de laatste schijfcilinder te gebruiken. Hierdoor wordt de hele virtuele schijf voor deze partitie gebruikt. Opmerking: Voor het partitietype wordt standaard Linux gebruikt. Als u een ander schijftype wilt gebruiken, bijvoorbeeld Logical Volume Manager (LM) of Linux Extended), geeft u t op om het

250


partitietype te wijzigen. Met de opdracht fdisk wordt de opdrachtaanwijzing afgebeeld en wordt aangegeven dat de partitie is gemaakt. 19. Typ w om de wijzigingen in de schijfstructuur vast te leggen en druk op Enter. Met de opdracht fdisk worden de wijzigingen vastgelegd in het virtuele schijfstation. De opdracht fdisk genereert de volgende diagnostische bericht: The partition table has been altered! Calling ioctl() to re-read partition table. Syncing disks.

Als de bewerking is uitgevoerd, wordt met de opdracht fdisk de opdrachtaanwijzing afgebeeld. 20. Formatteer de schijfpartitie met de opdracht Linux mkfs . U kunt een aantal optionele parameters voor de opdracht mkfs gebruiken, maar in de meeste gevallen zullen de standaardparameters volstaan. Als u de schijfpartitie wilt formatteren die u in de vorige stappen hebt gemaakt, moet u zijn aangemeld als hoofdgebruiker en geeft u de volgende opdracht op bij de Linux-opdrachtaanwijzing: mkfs /dev/sdb1

Aangezien de secundaire schijf één schijfpartitie bevat, is de naam van de schijf /dev/sdb1 (met sdb wordt aangegeven dat het de tweede schijf is en met 1 wordt aangegeven dat het om partitie 1 gaat). Op basis van de opdracht mkfs verschijnt het volgende diagnosebericht: mke2fs 1.28 (31-Aug-2002) Fileserver label= OS type: Linux Block size=1024 (log=0) Fragment size=1024 (log=0) 51200 inodes, 204784 blocks 10239 blocks (5.00%) reserved for the super user First data block=1 25 block groups 8192 blocks per group, 8192 fragments per group 2048 inodes per group Superblock backups stored on blocks: 8193, 24577, 40961, 57345, 73729 Writing inode tables: done Writing superblocks and fileserver accounting information: done This fileserver will be automatically checked every 29 mounts or 180 days, whichever comes first. Use tune2fs -c or -i to override.

21. Typ de volgende opdracht om een directory te maken die u kunt gebruiken om het nieuwe bestand te openen: mkdir /mnt/data 22. Typ de volgende opdracht om het virtuele schijfstation in de nieuwe directory te plaatsen: mount /dev/sdb1 /mnt/data 23. Voeg een item toe aan het bestand /etc/fstab met behulp van een Linux-editor, zoals vi. Bijvoorbeeld:/dev/sdb1 /mnt/data ext2 defaults 1 1. Dit item installeert het virtuele schijfstation telkens als u Linux opnieuw opstart. Een opslagruimte voor netwerkservers koppelen aan een netwerkserverbeschrijving: U kunt opslagruimten voor netwerkservers (NWSSTG's) aan een of meer netwerkserverbeschrijvingen (NWSD's) koppelen. Hierdoor kunnen de NWSD's en de bijbehorende logische partities de gegevens gebruiken die in de NWSSTG zijn opgeslagen. U kunt een NWSSTG koppelen aan een onbeperkt aantal NWSD's. Dit is handig als verschillende logische partities toegang nodig hebben tot een enkele toepassing.


251

Als u een NWSSTG aan een NWSD koppelt, kunt u de NWSD zodanig instellen dat deze alleenlezentoegang heeft tot de NWSSTG, of dat de NWSD de NWSSTG kan lezen of naar de NWSSTG kan schrijven. Waarschuwing: Als er meer dan een NWSD naar de NWSSTG kan schrijven, moet u ervoor zorgen dat slechts één NWSD tegelijk de gegevens kan bijwerken. Anders kunnen de wijzigingen van de ene NWSD worden overschreven door een andere NWSD. Ga als volgt te werk als u een NWSSTG aan een NWSD wilt koppelen: 1. Geef bij de IBM i-opdrachtaanwijzing de opdracht ADDNWSSTGL en druk op F4. 2. Geef de volgende gegevens op in het scherm Koppeling opslag server toevoegen: NWSSTG (naam) NWSD (naam) DYNAMIC (*YES) DRVSEQNBR (*CALC)

3. Druk op F10 (voor extra parameters). 4. Geef het toegangstype voor de opslagruimte op. Netwerkserverbeschrijvingen voor een logische Linux-partitie wissen.: U kunt de IBM i-netwerkserverbeschrijving (NWSD) wissen voor een logische Linux-partitie die gebruikmaakt van i-resources. Als u de NWSD wist, worden alle configuratiegegevens voor de logische partitie met Linux gewist uit i. Ga als volgt te werk als u de netwerkserverbeschrijving (NWSD) voor een logische partitie met Linux wilt wissen: 1. Geef op de i-opdrachtregel de opdracht WRKNWSD op en druk op Enter. 2. Geef 8 op in het veld OPT (links van de netwerkserver) en druk op Enter. 3. Als de status van de netwerkserverbeschrijving niet offline is, geeft u in het scherm Werken met configuratiestatus de waarde 2 op in de kolom OPT, links naast de netwerkserver). Druk vervolgens op Enter. Anders gaat u door met de volgende stap. 4. Druk op F3 om terug te keren naar het vorige scherm. 5. Geef 4 op in het veld OPT (links van de netwerkserver) en druk op Enter. 6. Druk op Enter in het bevestigingsscherm om de netwerkserverbeschrijvingen te wissen. Virtuele schijfstations voor een logische partitie met Linux wissen.: U kunt een virtueel schijfstation wissen van een logische partitie met Linux die gebruikmaakt van IBM iresources om de ruimte weer beschikbaar te maken voor de logische partitie met i. Als u een virtueel schijfstation wist, worden alle gegevens op het virtuele schijfstation gewist. U kunt een schijfstation pas wissen als u dit hebt ontkoppeld van de netwerkbeschrijving. Zie “Virtuele schijfstations ontkoppelen van een logische partitie met Linux” op pagina 253 voor instructies. Ga als volgt te werk als u een virtueel schijfstation wilt wissen: Wis het schijfstation met de interface van uw voorkeur.

252


Interface

Acties

System i Navigator

Voer de volgende stappen uit: 1. Klik op Netwerk > Windows-beheer > Schijfstations. 2. Klik met de rechtermuisknop op het schijfstation dat u wilt wissen. 3. Klik op Wissen. 4. Klik in het bevestigingsscherm op Wissen. Voer de volgende stappen uit:



IPL-typen gebruiken met Linux: Op basis van de IPL-bronparameter (IPLSRC) in de netwerkserverbeschrijving (NWSD) wordt bepaald welk beginprogramma wordt geladen wanneer de netwerkserverbeschrijving online is gezet. Voor een logische partitie metLinux die gebruikmaakt van IBM i-resources, is de kernel het eerste programma. Zorg dat de parameter IPLSRC de kernellocatie aangeeft van de kernel voor de logische partitie met Linux die gebruikmaakt van i-resources. U kunt de parameter IPLSRC instellen als u de opdracht CRTNWSD (Netwerkserverbeschrijving maken) gebruikt en u kunt de parameter IPLSRC wijzigen als u de opdracht CHGNWSD (Netwerkserverbeschrijving wijzigen) gebruikt. Opmerking: Voor de parameter IPLSRC zijn ook de waarden A, B en D beschikbaar. Dat zijn geen geldige waarden voor hardware die door logische partities op IBM i wordt gebruikt. De parameter IPLSRC heeft de volgende geldige waarden. Waarden voor IPLSRC

Beschrijving

*Panel



Dit IPL-type wordt gebruikt om een logische partitie te starten vanaf een virtuele schijf. De kernel wordt door de actieve firmware op de virtuele schijf gevonden. Met behulp van de actieve firmware wordt eerst op de virtuele schijf die met de server is verbonden, naar een opstartbare logische partitie van het type 0x41 (PReP-start) gezocht. Als er geen logische partitie van dit type aanwezig is, mislukt de opstartprocedure voor de logische partitie.


Dit IPL-type wordt gebruikt om een logische partitie te starten vanuit een kernel die is geladen in het geïntegreerde IBM i-bestandssysteem. Het geïntegreerde bestandssysteem bevat bestanden op de optische schijf (CD) in IBM i.

Virtuele schijfstations ontkoppelen van een logische partitie met Linux: Door virtuele schijfstations (netwerkserveropslagruimten) te ontkoppelen van een logische partitie met Linux die gebruikmaakt van IBM i-resources, worden deze virtuele schijfstations losgekoppeld van de logische partitie, waardoor de virtuele schijfstations niet meer toegankelijk zijn voor gebruikers. Als u een logische partitie met Linux wist die gebruikmaakt van i-resources, moet u alle virtuele schijfstations loskoppelen van de logische partitie voordat u de logische partitie wist. Logische partitionering

253

Ga als volgt te werk om een virtueel schijfstation los te koppelen van een logische partitie met Linux die gebruikmaakt van i-resources: 1. Ontkoppel de schijfstations van een logische partitie met System i Navigator. Als u liever een tekstinterface wilt gebruiken, gaat u naar stap 2. a. Zet de NWSD voor de logische partitie offline. b. Klik op Netwerk > Windows-beheer > Schijfstations. c. Klik met de rechtermuisknop op de naam van het schijfstation dat u wilt ontkoppelen. d. Klik op Link verwijderen. e. Selecteer een server in de lijst van gekoppelde servers. f. Als u een schijfstation ontkoppelt dat u later weer wilt koppelen, heft u de selectie van Linkvolgorde comprimeren op. Koppel het schijfstation met hetzelfde volgnummer voor dat u de server online zet. Door compressie van de waarden voor de koppelingsvolgorde te voorkomen, voorkomt u dat u alle schijfstations moet ontkoppelen en opnieuw koppelen om de juiste volgorde te realiseren. g. Klik op Verwijderen. h. U hebt deze procedure voltooid. Voer niet stap 2 uit. 2. Schijfstations loskoppelen van een logische partitie met behulp van een tekstinterface. a. Zet de NWSD voor de logische partitie offline. b. Typ RMVNWSSTGL en druk op F4. c. Geef in het veld Opslagruimte netwerkserver de naam op van de opslagruimte die u wilt ontkoppelen en druk op Enter. d. Geef in het veld Beschrijving netwerkserver de naam op van de server waarvan u de opslagruimte wilt ontkoppelen en druk op Enter. e. Als u een gekoppeld schijfstation ontkoppelt dat u later weer wilt koppelen, geeft u *NO op in het veld Opnieuw nummeren. Opmerking: Koppel het schijfstation met hetzelfde volgnummer voor dat u de server online zet. Door automatisch opnieuw nummeren te voorkomen, voorkomt u dat u alle schijfstations moet ontkoppelen en opnieuw koppelen om de juiste volgorde te realiseren. f. Druk op Enter. Opmerking: Als u een logische partitie verwijdert, gaat u nu het schijfstation wissen. Zie “Virtuele schijfstations voor een logische partitie met Linux wissen.” op pagina 252 voor instructies. Anders zet u de NWSD voor de logische partitie online. Verwante onderwerpen: “Linux-serverobjecten in IBM i opslaan” Als een logische partitie met Linux gebruikmaakt van IBM i-resources, slaati de Linux-informatie op in iobjecten. IBM i kan de objecten alleen op de juiste manier terugzetten als u alle objecten opslaat voor een logische partitie met Linux. Verwante informatie: De NWSD stoppen en starten voor een Linux-partitie Linux-serverobjecten in IBM i opslaan: Als een logische partitie met Linux gebruikmaakt van IBM i-resources, slaati de Linux-informatie op in iobjecten. IBM i kan de objecten alleen op de juiste manier terugzetten als u alle objecten opslaat voor een logische partitie met Linux. U kunt deze objecten opslaan met de i-opdracht GO SAVE op de server. v Optie 21 slaat de hele server op.

254


v Optie 22 slaat de servergegevens op, inclusief objecten in de QUSRSYS-bibliotheek. v Optie 23 slaat alle gebruikersgegevens op, inclusief objecten uit bibliotheek QFPNWSSTG. Als u een bepaald object wilt opslaan, zoekt u de locatie van het object in i en de te gebruiken opdracht in de onderstaande tabel. Tabel 30. Objecten die worden opgeslagen voor logische partities met een virtuele schijf Objectinhoud

Objectnaam

Objectlocatie

Objecttype

Opdracht Opslaan


stgspc

/QFPNWSSTG

Door gebruiker gedefinieerde opslagruimten van netwerkserver in systeem-ASP (Auxiliary Storage Pool)

GO SAV, optie 21 of 23

Door gebruiker gedefinieerde opslagruimten van de netwerkserver in gebruikersASP


SAV OBJ('/QFPNWSSTG/stgspc') DEV('/QSYS.LIB/TAP01.DEVD')


Objectnaam

Objectlocatie

Objecttype

Opdracht Opslaan


Verschillende

Verschillende





Verschillende


Verschillende IBM i-configuratieobjecten voor logische partities

QSYS

Verschillende

QUSRSYS

Verschillende


SAVOBJ DEV (TAPO1)


Verwante informatie: Backup en herstel Backup en herstel van logische partities met Linux waarin virtuele IBM i-I/O-resources worden ontvangen.: Als u een logische partitie met Linux maakt die gebruikmaakt van resources van een logische partitie met IBM i, kunt u CL-opdrachten (Control Language) van IBM i of Linux-opdrachten of een combinatie van beide gebruiken voor het beheer van backup- en hersteltaken. Om Linux-gegevens op te slaan in een logische partitie die i-resources ontvangt van een gemeenschappelijk tapestation en de gegevens herstelt van het tapestation, kunt u de opdracht Linux tar gebruiken of de i-opdrachten voor opslaan (SAV) en terugzetten (RST). U kunt de tar-opdracht ook gebruiken om gegevens op te slaan in een bestand. Als u de tar-opdracht gebruikt om gegevens op te slaan in een bestand, kunt u die gegevens alleen herstellen door de tar-opdracht opnieuw te gebruiken. Hetzelfde geldt voor de opdracht SAV: als u deze gebruikt om gegevens op te slaan, kunt u de gegevens alleen herstellen met de opdracht RST. De beide methoden voor backup en herstel zijn niet compatibel. Logische partitionering

255

De volgende beperkingen zijn van toepassing: v Om het bandapparaat te gebruiken vanuit Linux, moet u het apparaat offline zetten in IBM i . v Opslaan van de opslagruimte is doorgaans sneller dan opslaan met de tar-opdracht, maar biedt geen mogelijkheid voor backup en herstel op bestandsniveau. v Het schakelen tussen banden in een bibliotheekapparaat wordt niet door Linux ondersteund. U kunt alleen de band gebruiken die zich op dat moment in het apparaat bevindt. v U kunt IBM i-gegevens en tar-gegevens niet op dezelfde band opslaan. Verwante informatie: Backup en herstel Backup en herstel van bestanden met de opdracht tar: Het meest gebruikte backupprogramma in Linux is het programma tar (tape-archief). Gebruik de opdracht Linux tar als Linux is geïnstalleerd op een vast toegewezen schijf of als u een logische partitie op Linux niet offline kunt zetten terwijl u een backup van de gegevens maakt. Backups met de opdracht Linux tar vinden op bestandsniveau plaats. Alleen de bestanden en directory's die u in de tar-opdracht opgeeft, worden opgeslagen. Daarom kunt u de opdracht tar niet gebruiken om Linux-gegevens op te slaan die niet op de bestandsserver staan. U kunt bijvoorbeeld de opdracht tar niet gebruiken om een kernel op te slaan in de logische startpartitie van het PowerPC Reference Platform (PReP). Een voordeel van de tar-opdracht is dat het incrementele reservekopieën en reservekopieën van speciale apparatuur ondersteunt, wat niet gebruikelijk is voor tar-implementaties. Met de tar-opdracht worden ook backups van bestanden gemaakt, ongeacht het onderliggende type bestandssysteem. Opslaan op een bandapparaat en herstellen vanaf een bandapparaat: Met behulp van de onderstaande procedures kunt u Linux-bestanden op een logische partitie met Linux die gebruikmaakt van IBM i-resources, opslaan op en herstellen vanuit een gedeeld bandstation. Controleer of uw Linux-gegevens in de bestandsserver staan. Linux beschouwt een bandapparaat als een tekengeoriënteerd apparaat dat snel kan worden gelezen en waar snel naartoe kan worden geschreven in lange gegevenstromen, maar waarop niet snel kan worden gezocht naar gegevens. Daarentegen beschouwt Linux een schijf of CD als een blokgeoriënteerd apparaat waarvan elk punt snel kan worden gelezen en snel kan worden geschreven, waardoor het geschikt is voor de opdracht mount. Voer de volgende stappen uit om Linux-bestanden op te slaan en te herstellen voor een logische partitie die IBM i-resources en een gemeenschappelijk bandstation gebruikt. 1. Typ de volgende opdracht: tar -b 40 -c -f /dev/st0 bestanden Gebruik de volgende beschrijvingen om de parameters van deze opdracht te leren begrijpen: v tar is de opdrachtnaam (de verkorte vorm van “tape archive” (bandarchief). v -b 40 is de blokgrootte in sectoren. Met dit argument wordt aangegeven dat Linux de archiefstroom in blokken van 40 sectoren (20 kB) moet schrijven. Als u voor deze parameter geen waarde opgeeft, wordt als standaardwaarde 20 sectoren (10 kB) gebruikt, het geen bij gebruik van een virtuele band een lagere prestatie oplevert dan de waarde 40. v -c is de opdrachtactie die moet worden gemaakt. Deze parameter geeft aan dat de tar-opdracht een nieuw archief maakt of een bestaand archief overschrijft (in tegenstelling tot bestanden van een archief herstellen of individuele bestanden toevoegen aan een bestaand archief). v -f /dev/st0 is het virtuele bandstation en nummer. Met deze parameter wordt aangegeven dat de opdracht virtuele band 0 gebruikt op de server. Nadat de tar-opdracht is uitgevoerd, wordt het

256


bandapparaat gesloten en wordt de band teruggespoeld. Om meer dan één archief op de band op te slaan, moet u voorkomen dat de band na elk gebruik wordt teruggespoeld en moet de band bij de volgende bestandsmarkering worden geplaatst. Dit doet u door als apparaat nst0 (niet terugspoelende virtuele band) op te geven in plaats van st0. v Met de parameter files worden de namen aangegeven van bestanden en directory's die u wilt opslaan. U hebt nu Linux-gegevens opgeslagen vanaf een logische partitie die werkt met IBM i-resources voor het gemeenschappelijke bandstation. 2. Typ de volgende opdracht: tar -b 40 -x -f /dev/st0 files De parameter -x (uitpakken) vervangt de parameter -c (maken) in de tar-opdracht die u hebt gebruikt in stap1 op pagina 256. U hebt nu Linuxgegevens herstelt van een gemeenschappelijk bandstation naar een logische partitie die resources gemeenschappelijk gebruikt. Opslaan in een bestand en herstellen uit een bestand: U kunt Linux-bestanden opslaan en herstellen tussen een logische partitie met Linux die gebruikmaakt van IBM i-resources en een tar-bestand. Opslaan in een bestand Hieronder ziet u een voorbeeld van het gebruik van de tar-opdracht om op te slaan in een bestand. tar -cvf /tmp/etc.tar /etc Gebruik de volgende beschrijvingen om de parameters van deze opdracht te leren begrijpen: tar

De opdrachtnaam.

c

Een tar-bestand maken.

v

Uitgebreid. Met deze parameter worden de bestanden afgebeeld die worden toegevoegd aan het tar-bestand.

f

De tekenreeks die onmiddellijk na f volgt, is de naam van het tar-bestand.

/tmp/etc.tar De naam van het tar-bestand. /etc

Een object dat moet worden toegevoegd aan het tar-bestand. Omdat /etc een directory is, voegt het programma de volledige inhoud van de directory en de bijbehorende subdirectory's toe aan het tar-bestand.

Nadat u het tar-bestand hebt gemaakt, kunt u het op verschillende manieren opslaan op een medium dat offline is. U kunt het tar-bestand bijvoorbeeld op staan op een virtueel bandstation of op een rechtstreeks aangesloten bandstation. U kunt het tar-bestand ook kopiëren naar het geïntegreerde bestandssysteem en het op een later tijdstip opslaan. U kunt, tijdens normaal servergebruik, de gegevens op een logische Linux-partitie opslaan in een tarbestand. U kunt het tar-programma automatiseren en starten met de daemon cron (chronologie) op de logische partitie. De daemon cron is een planningsmechanisme voor Linux. U kunt de tar-opdracht ook gebruiken om één backupopdracht te plannen. Als u het tar-programma bijvoorbeeld wilt gebruiken om een backup te maken van de directory /etc op 22:00 uur op 19 september, typt u de volgende opdracht:at 10pm Sep 19 -f tar.command. Gegevens herstellen vanaf een bestand Hieronder ziet u een voorbeeld van het gebruik van een tar-opdracht om te herstellen vanuit een bestand: tar -xvf /tmp/etc.tar /etc. Het argument -x (extraheren) komt in de plaats van het argument -c Logische partitionering

257

(maken) van de tar-opdracht voor het opslaan van de bestanden. Backup en herstel van logische partities metLinux met behulp van i-opdrachten: Als u een logische partitie met Linux hebt die gebruikmaakt van IBM i-resources, zijn er tools beschikbaar in i voor backup en herstel. U kunt de opdrachten Opslaan (SAV) en Terugzetten (RST) gebruiken om de huidige status van hele virtuele schijven op te slaan en te herstellen. De opdracht SAV slaat de directory die dezelfde naam heeft als de virtuele schijf op in de directory QFPNWSSTG van het geïntegreerde bestandssysteem. Deze methode voor backup en herstel is het meest effectief als de Linux-kernel is opgeslagen in een logische PReP-startpartitie (PowerPC Reference Platform) op de virtuele schijf. Bij de meeste Linux-distributies vormt dit meestal een onderdeel van de standaardinstallatie. Backups van opslagruimten worden met i-opdrachten gemaakt op stationsniveau. Dit betekent dat i een backup maakt van de volledige inhoud van een virtuele schijf of netwerkopslagruimte, niet van afzonderlijke bestanden. Met een correcte SAV-opdracht wordt dus een backup gemaakt van alle informatie op een station, inclusief een kernel in de logische PReP-startpartitie. Als u de Linux-kernel opslaat in een logische PReP-partitie, kunt u de logische partitie herstellen en starten na een volledige herinstallatie van het systeem. U kunt opgeslagen virtuele schijven ook overzetten en herstellen op andere servers met het protocol voor bestandsoverdracht (FTP) of tapestations. Linux-gegevens opslaan met de IBM i-opdracht SAV.: U kunt gegevens opslaan voor een logische partitie met Linux die gebruikmaakt van IBM i-resources met behulp van de i-opdracht SAV (Opslaan). Op IBM i staan uw gegevens in een netwerkserveropslaggebied. Voor het opslaan en herstellen van individuele Linux-bestanden met behulp van IBM i-opdrachten moet u de QNTC-directory van het geïntegreerde bestandssysteem gebruiken. U hebt toegang tot de bestanden die u opslaat en herstelt met behulp van een bestandsshare. Voor het definiëren van de bestandsshare gebruikt u Samba op Linux. U hebt toegang tot de bestandsshare met QNTC. Ga als volgt te werk om gegevens op te slaan voor een logische partitie met Linux die gebruikmaakt van IBM i-resources met behulp van de IBM i-opdracht SAV (Opslaan): 1. Geef op de opdrachtregel van IBM i de opdracht SAV (Opslaan) op. 2. Geef de volgende parameterwaarden op op het scherm Opslaan: a. Geef in het veld Apparaat de bijbehorende IBM i-apparaatbeschrijving op. Voor opslaan in een bestand in een bibliotheek als QGPL geeft u /qsys.lib/qgpl.lib/mijnbestand.file op. Voorbeeld: Als het bandapparaat TAP01 heet, geeft u op /qsys.lib/tap01.devd . b. In het veld Object: Naam geeft u de server, de share of het bestand op. Voorbeeld: Als de naam van de server MYSERVER is en de naam van de share MYSHARE en deze alle directory's en bestanden bevat die moeten worden opgeslagen, typt u: /QNTC/MYSERVER/MYSHARE. 3. Op de IBM i-opdrachtregel geeft u de opdracht DSPSAVF (Opslagbestand bekijken) op om te controleren of het gewijzigde opslagbestand bestaat. 4. Typ in het optieveld bij het opgeslagen bestand 5 (Afbeelden) om een lijst van stroombestanden in het opslagbestand af te beelden. Verwante informatie: Backup en herstel van afzonderlijke geïntegreerde Linux-serverbestanden en directory's

258


Linux-gegevens herstellen met de i-opdracht RST: U kunt gegevens herstellen voor een logische partitie met Linux die gebruikmaakt van i-resources met behulp van de IBM i-opdracht RST (Herstellen). Voor het opslaan en herstellen van individuele Linux-bestanden met behulp van IBM i-opdrachten moet u de QNTC-directory van het geïntegreerde bestandssysteem gebruiken. U hebt toegang tot de bestanden die u opslaat en herstelt met behulp van een bestandsshare. Voor het definiëren van de bestandsshare gebruikt u Samba op Linux. U hebt toegang tot de bestandsshare met QNTC. RST (Terugzetten) is de i-opdracht voor het terugzetten van Linux-bestanden vanaf een gemeenschappelijk bandstation van een logische partitie die resources gemeenschappelijk gebruikt. Geef de volgende parameterwaarden op in het scherm Object terugzetten: 1. Om te herstellen vanaf een bandapparaat geeft u de bijbehorend i-apparaatbeschrijving op in het veld Apparaat. Voorbeeld: Als het bandapparaat TAP01 heet, geeft u op /qsys.lib/tap01.devd . 2. Voor herstellen vanuit een opslagbestand in een bibliotheek als QGPL geeft u de bijbehorende bestandsnaam op. Bijvoorbeeld /qsys.lib/qgpl.lib/myfile.file. 3. In het veld Object: Naam geeft u de server, de share of het bestand op. Voorbeeld: Als de naam van de server MYSERVER is en de naam van de share MYSHARE en deze alle directory's en bestanden bevat die moeten worden hersteld, typt u: /QNTC/MYSERVER/MYSHARE. Verwante informatie: Backup en herstel van afzonderlijke geïntegreerde Linux-serverbestanden en directory's Backup maken van de netwerkserverbeschrijvingen en virtuele schijfstations voor logische Linux-partities.: Hier vindt u informatie over een backup maken van de gegevens voor een logische partitie met Linux die gebruikmaakt van IBM i-resources. Het maken van een backup van gegevens van een logische partitie met Linux die gebruikmaakt van IBM i-resources verschilt van het maken van een backup van gegevens van een logische partitie met Linux die gebruikmaakt van eigen resources. Als u de logische partities met virtuele schijf installeert, maakt de logische IBM i-partitie die resources deelt, een netwerkserverbeschrijving en ook schijfstations voor de logische partitie in Linux, waarvan u een backup wilt maken. Sommige van de schijfstations zijn gerelateerd aan de server (de installatie- en serverstations), terwijl andere gerelateerd zijn aan de gebruiker. Omdat het mogelijk is dat de logische partitie in Linux de schijfstations beschouwt als één server moet u alle schijfstations en de netwerkserverbeschrijving opslaan om ervoor te zorgen dat deze correct worden hersteld. Met de implementatie van een logische partitie kunt u virtuele schijven opslaan en herstellen als IBM iobjecten voor netwerkserveropslagruimte. Deze objecten worden als onderdeel van de server opgeslagen bij een volledige serverbackup. U kunt ook alleen de gespecificeerde netwerkserverbeschrijving en opslagruimten opslaan die gekoppeld zijn aan een logische partitie op een server. Het is verstandig om dagelijks een backup te maken van het serverstation. Een herstelimage uit een NWSSTG maken: U kunt een herstelimage op een netwerkopslagruimte (NWSSTG) maken waarmee u een onjuiste Linuxinstallatie kunt controleren en repareren. Een herstelimage is een schijfimage dat de Linux-kernel, een shell, en diagnosehulpprogramma's, stuurprogramma's en andere hulpprogramma's bevat die u nodig hebt voor het controleren en repareren van een onjuiste Linux-installatie. Veel Linux-distributeurs voegen een herstelimage toe op hun installatieschijven. De hersteloplossing voor een logische partitie is het maken van een NWSSTG die uitsluitend voor herstel van logische partities in het geïntegreerde bestandssysteem wordt opgeslagen. U kunt een herstelimage installeren in de netwerkopslagruimte als u een logische partitie maakt. Logische partitionering

259

Voordat u een herstelimage maakt in de netwerkopslag is het belangrijk om de configuratie-informatie te documenteren voor elke logische partitie. 1. Noteer de stationconfiguratiegegevens die in het bestand /etc/fstab staan. 2. Leg de netwerkinformatie vast die wordt gerapporteerd als u de opdracht ifconfig uitvoert. 3. Maak een lijst van de modules die nodig zijn voor elke logische partitie. U kunt zien welke modules in gebruik zijn door de opdracht lsmod uit te voeren in Linux. Gebruik de gegevens die u met de bovenstaande opdrachten en bestanden hebt verkregen om te bepalen welke bestanden u moet opslaan op de netwerkopslagruimte voor herstel. Ga als volgt te werk om een herstelimage op een NWSSTG te maken: 1. Bepaal hoeveel netwerkopslagruimte u nodig hebt om het herstelimage te bouwen. Raadpleeg de Linux-documentatie om te zien hoeveel ruimte vereist is voor een minimuminstallatie van uw distributie en voeg voldoende ruimte toe voor een swappartitie (een PRep-startpartitie (PowerPC Reference Platform) en voor installatie van eventuele extra software die u in het herstelimage wilt opnemen. Als in de documentatie bijvoorbeeld staat dat voor een minimumserverinstallatie 291 MB nodig is, maakt u een opslagruimte van 425 MB. 2. Maak een netwerkopslagruimte (CRTNWSSTG) van de grootte die u voor het herstelimage hebt vastgesteld. Geef in het veld voor de beschrijving van de opslagruimte op welke distributie is gebruikt om het herstelimage te maken en voeg een opmerking toe dat dit image bewaard moet worden. 3. Koppel deze opslagruimte aan een netwerkserverbeschrijving (NWSD). U hoeft voor deze stap geen nieuwe NWSD te maken. U kunt een bestaande opslagruimte ontkoppelen en de herstelopslagruimte tijdelijk koppelen aan een bestaande NWSD. 4. Start de installatieserver voor uw distributie zoals beschreven in de documentatie en volg de aanwijzingen. Als u de installatie handmatig wilt partitioneren, moet u een PReP-startpartitie maken. Als u op het punt komt waarop u de te installeren pakketten moet selecteren, selecteert u het minimumaantal pakketten dat wordt ondersteund. De naam van de pakketgroep verschilt per distributie. 5. Laat het installatieprogramma de installatie en configuratie van het pakket uitvoeren. Nadat de installatie is voltooid, start het installatieprogramma het herstelimage. 6. Controleer of het herstelimage alle noodzakelijke hulpprogramma's bevat. Voor een logische partitie typt u bij een Linux-opdrachtaanwijzing rpm -qa | grep ibmsis om te controleren of de hulpprogramma's voor de oorspronkelijke schijf beschikbaar zijn. 7. Zorg ervoor dat de stuurprogramma's die voor uw logische partities vereist zijn, geïnstalleerd zijn. Zorg er bijvoorbeeld voor dat pcnet32 is geïnstalleerd voor Ethernet-apparaten of dat olympic is geïnstalleerd voor Token Ring-apparaten. De kernelmodules die zijn gecompileerd, staan in de directory /lib/modules/kernel version/kernel/drivers of in directory's onder die directory. 8. Installeer eventuele speciale stuurprogramma's of softwarepakketten die vereist zijn voor de logische partities. 9. Stuur de bestanden en de configuratiegegevens voor de overige logische partities met FTP (File Transfer Protocol) naar de netwerkserveropslagruimte voor herstel. 10. Installeer de kernel handmatig (als dit vereist is voor de Linux-distributie die u gebruikt). Nadere informatie over installatie van de kernel vindt u in de installatiedocumentatie van de distributie. 11. Noteer het pad naar de rootpartitie van de herstelopslagruimte. U hebt deze informatie nodig om de herstelopslagruimte te starten vanaf het netwerk. U kunt de rootpartitie opvragen met de opdracht cat /etc/fstab. De partitie in de tweede kolom die begint met een schuine streep naar rechts (/) is de rootpartitie. Voor meer informatie over het vaststellen van de rootpartitie raadpleegt u de documentatie bij de distributie. U kunt de logische partitie afsluiten door shutdown -h now te typen en de logische partitie offline te zetten nadat het afsluiten is voltooid. Nadat de logische partitie offline is gezet, kunt u de herstelopslagruimte ontkoppelen en de normale opslagruimte voor de NWSD opnieuw koppelen.

260


Een herstelimage uit een NWSSTG gebruiken: U kunt een Linux-herstelimage gebruiken op een netwerkserveropslagruimte (NWSSTG) om een logische partitie met Linux te repareren die gebruikmaakt van IBM i-resources. Een herstelimage is een schijfimage dat de Linux-kernel, een shell, en diagnosehulpprogramma's, stuurprogramma's en andere hulpprogramma's bevat die u nodig hebt voor het controleren en repareren van een onjuiste Linux-installatie. Voer de volgende stappen uit om het herstelimage dat u in de NWSSTG hebt gemaakt, te gebruiken: 1. Ontkoppel de de virtuele opslagruimte voor de defecte logische partitie (indien van toepassing) met behulp van de opdracht Werken met NWS-opslagruimten (WRKNWSSTG). 2. Koppel de herstelopslagruimte als eerste station aan de netwerkserverbeschrijving (NWSD) en koppel de oorspronkelijke opslagruimte (indien van toepassing) opnieuw als tweede station. 3. Pas de NWSD voor de defecte partitie aan zodat deze vanaf de IPL-bron *NWSSTG opstart. Wijzig de velden voor de IPL-parameters in de rootpartitie van de herstelopslagruimte. Bij de meeste distributies lijkt deze parameter op root=/dev/sda3 of root=/dev/vda1. Raadpleeg voor meer informatie de documentatie van uw Linux-distributie. 4. Start de partitie opnieuw. 5. Als de bestaande rootpartitie op een vast toegewezen schijf staat, moet u mogelijk het stuurprogramma ibmsis toevoegen met de opdracht insmod ibmsis. 6. Maak een laadpunt waar u de rootpartitie van de netwerkopslagruimte die u probeert te herstellen, gaat laden. U kunt een opdracht zoals mkdir /mnt/rescue gebruiken. 7. Laad de rootpartitie van de netwerkopslagruimte die u probeert te herstellen. Laad een station met de opdracht mount -t partitietype partitielocatie laadpunt, waarbij het partitietype de indeling van de partitie aangeeft, bijvoorbeeld ext2 of reiserfs, de partitielocatie lijkt op /dev/sdb3 (voor non-devfs schijfpartities), /dev/sd/disc1/part3 (voor devfs-schijfpartities) of /dev/sda2 (voor een partitie op een vast toegewezen schijf). 8. Als u een virtuele schijf gebruikt, is het station dat u probeert te herstellen het tweede station in plaats van het eerste station. (Als het eerste station bij normaal gebruik van de partitie /dev/sda3 is, is dit /dev/sdb3 op de herstelserver.) 9. Gebruik de documentatie of de configuratiebestanden die u het gemaakt bij het maken van de herstelNWSSTG om het apparaat voor de root van de partitie te bepalen dat u probeert te herstellen. Het laadpunt lijkt op /mnt/rescue als u het voorgaande voorbeeld gebruikt. U kunt de hersteltools in de herstelopslagruimte gebruiken voor het laadpunt dat u hebt gemaakt of u kunt werken aan de partitie die u probeert te herstellen vanuit de eigen opslagruimte van de partitie. Als u het image herstelt uit de eigen opslagruimte, wijzigt u de rootdirectory van de partitie met de installatieopdracht chroot. Een backup maken van netwerkserverbeschrijvingen voor een logische Linux-partitie: Bij het opslaan van opslagruimteobjecten die horen bij een logische partitie die virtuele schijven gebruikt, moet u ook u ook de netwerkserverbeschrijving (NWSD) opslaan. Anders kan de logische partitie items zoals de bestandssysteemmachtigingen voor de logische partitie niet opnieuw maken. Gebruik de opdracht SAVCFG (Configuratie opslaan) om de netwerkserverbeschrijving (NWSD) op te slaan: 1. Typ op de IBM i-opdrachtregel SAVCFG. 2. Druk op Enter om de NWSD-configuratie op te slaan. Met de opdracht Configuratie opslaan (SAVCFG) worden de objecten opgeslagen die gekoppeld zijn aan een NWSD, inclusief de lijnbeschrijvingen en de informatie over de netwerkserveropslagruimten. SAVCFG slaat de opslagruimten niet op die gekoppeld zijn aan deze server. U kunt de opdracht Object opslaan (SAV) gebruiken om de opslagruimten op te slaan. Logische partitionering

261

Netwerkserverbeschrijvingen herstellen voor een logische Linux-partitie: Bij calamiteitenherstel worden alle configuratieobjecten hersteld, inclusief de netwerkserverbeschrijving (NWSD) voor de logische partitie. In sommige situaties moet u de NWSD specifiek herstellen. U moet bijvoorbeeld de NWSD herstellen als u naar nieuwe hardware migreert. Als u wilt dat IBM i de schijfstations binnen het geïntegreerde bestandssysteem automatisch opnieuw koppelt aan de herstelde NWSD, herstelt u deze schijfstations eerst. Als u de NWSD wilt herstellen, gebruikt u de opdracht Configuratie herstellen (RSTCFG): 1. Typ op een IBM i-opdrachtregel RSTCFG en druk op F4 (Aanwijzing). 2. Geef de naam van de nieuwe NWSD op in het veld Objecten. 3. Geef in het veld Apparaat het apparaat op dat u gebruik om de NWSD te herstellen. Als u herstelt vanaf media geeft u de apparaatnaam op. Als u herstelt vanuit een opslagbestand geeft u in de daarvoor bestemde velden *SAVF op en de naam en bibliotheek voor het opslagbestand. 4. Druk op Enter op de NWSD op te slaan. 5. Nadat u de NWSD en alle bijbehorende opslagruimten hebt hersteld, start u de logische partitie.

Performanceoverwegingen voor logische partities U kunt de prestaties van logische partities beheren en vergroten, zodat de resources van uw systeem op de meest efficiënte wijze worden gebruikt. U kunt de prestaties van een logische AIX-partitie beheren en verbeteren door het AIX-besturingssysteem te configureren. Als u de prestaties in IBM i beheert, zorgt u dat de resources op het beheerde systeem efficiënt worden gebruikt en het beheerde systeem de best mogelijke services levert aan u en uw bedrijf. Bovendien zorgt een effectief beheer van prestaties ervoor dat u snel kunt reageren op veranderingen op het beheerde systeem en kunt u geld besparen door kostbare upgrades en servicekosten uit te stellen. Verwante onderwerpen: “Dynamic Platform Optimizer” op pagina 196 Op POWER7-servers met firmware op niveau 7.6 of hoger is ondersteuning mogelijk voor de DPO (Dynamic Platform Optimizer)-functie. DPO is een hypervisor-functie die wordt gestart vanaf de Hardware Management Console (HMC). DPO herschikt de processors en het geheugen voor logische partities op het systeem, voor het verbeteren van de affiniteit tussen processors en geheugen van logische partities. Wanneer DPO actief is, worden mobiliteitsbewerkingen geblokkeerd voor het systeem dat wordt geoptimaliseerd. Wanneer DPO actief is, worden veel virtualisatiefuncties ook geblokkeerd. Als een DPO-bewerking in uitvoering is en u dynamisch fysiek geheugen wilt toevoegen, verwijderen of verplaatsen voor actieve logische partities, moet u wachten totdat de DPO-bewerking is voltooid of moet u de DPO-bewerking handmatig stoppen. Verwante informatie: Power Systems Capacity on Demand

De configuratie van Active Memory Expansion aanpassen om de prestaties te verbeteren U kunt de planningtool van Active Memory Expansion gebruiken om statistische gegevens te genereren over de werking van een logische partitie opAIX die gebruikmaakt van Active Memory Expansion. Vervolgens kunt u de Active Memory Expansion-factor, de geheugentoewijzing of de processortoewijzing van de logische partitie wijzigen om de prestaties te verbeteren. Voer onderstaande stappen uit als u de configuratie van Active Memory Expansion configuration wilt aanpassen om de prestaties te verbeteren:

262


1. Voer de Active Memory Expansion-planningtool uit door de opdracht amepat op de opdrachtregelinterface van AIX te typen. Als u de planningtool uitvoert op een werkbelasting die momenteel gebruikmaakt van Active Memory Expansion, genereert de tool een rapport dat de volgende informatie bevat: v Diverse statistieken over geheugencompressie en processorgebruik. v Diverse alternatieve configuratiemogelijkheden voor Active Memory Expansion op de logische partitie. v De aanbevolen configuratie om de prestaties van Active Memory Expansion op de logische partitie te verbeteren. Tip: U kunt gedetailleerdere statistieken over geheugencompressie en processorgebruik weergeven met de opdracht vmstat, lparstat, svmon, of topas. 2. Voer een of meer van onderstaande taken uit om de configuratie aan te passen: v De Active Memory Expansion-factor die voor de logische partitie is ingesteld dynamisch wijzigen. Zie “De Active Memory Expansion-factor voor logische partities op AIX wijzigen” op pagina 200 voor instructies. v Dynamisch geheugen aan de logische partitie toevoegen, verplaatsen of verwijderen. Voor instructies gaat u naar een van de volgende procedures: – Voor logische partities met vast toegewezen geheugen, zie “Vast toegewezen geheugen dynamisch beheren” op pagina 199. – Voor logische partities die gebruikmaken van gemeenschappelijk geheugen, zie “Logisch geheugen dynamisch toevoegen of verwijderen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie” op pagina 203. v Dynamisch processor-resources aan de logische partitie toevoegen, verplaatsen of verwijderen. Zie “Processorresources dynamisch beheren” op pagina 205 voor instructies. Verwante informatie: AIX Information Center Active Memory Expansion

Performanceoverwegingen voor gemeenschappelijke geheugenpartities Informatie over performancefactoren (zoals overbelasting van gemeenschappelijk geheugen) die van invloed zijn op de prestaties van logische partities die werken met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd). U kunt ook aan de hand van de statistische gegevens over het gemeenschappelijk geheugen vaststellen hoe u de configuratie van een gemeenschappelijke geheugenpartitie kunt aanpassen om de prestaties van die partitie te verbeteren. Performanceoverwegingen voor overbelaste gemeenschappelijke geheugenpartities: Informatie over hoe de mate van overbelasting van een geheugenconfiguratie, die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), van invloed is op de prestaties van de gemeenschappelijke geheugenpartitie. In het algemeen geldt dat hoe minder de geheugenconfiguratie is overbelast des te beter de prestaties. De configuratie wordt gezien als overbelast wanneer het totaal van het logisch geheugen dat is toegewezen aan alle gemeenschappelijke geheugenpartities groter is dan de hoeveelheid fysiek geheugen die aanwezig is in de gemeenschappelijke geheugenpool. Als de som van het momenteel door de partities met gemeenschappelijk geheugen gebruikte fysieke geheugen kleiner of gelijk is aan de hoeveelheid geheugen in de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen, is de geheugenconfiguratie logisch overbelast. In een logisch overbelaste geheugenconfiguratie heeft de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen genoeg fysiek geheugen om al het geheugen te bevatten dat door alle partities met gemeenschappelijk geheugen op een bepaald moment wordt gebruikt.


263

3 GB Maximum logisch geheugen 2,5 GB Toegewezen logisch geheugen 2,1 GB Momenteel toegewezen fysiek geheugen

IPHAT513-02


Figuur 7. Een gemeenschappelijke geheugenpartitie in een logisch overbelaste geheugenconfiguratie

In de afbeelding ziet u een gemeenschappelijke geheugenpartitie waaraan 2,5 GB logisch geheugen is toegewezen. De maximumhoeveelheid logisch geheugen is 3 GB en de minimumhoeveelheid logisch geheugen is 1 GB. De afbeelding geeft ook aan dat 2,1 GB aan fysiek geheugen uit de pool van gemeenschappelijk geheugen is toegewezen aan de partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen. Als de werkbelasting op de gemeenschappelijke geheugenpartitie momenteel gebruikmaakt van 2,1 GB geheugen en er een aanvullende hoeveelheid van 0,2 GB geheugen nodig is, terwijl de pool van gemeenschappelijk geheugen logisch overbelast is, wijst de hypervisor een aanvullende hoeveelheid van 0,2 GB fysiek geheugen toe aan de partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen, door het toewijzen van geheugenpagina's die momenteel niet in gebruik zijn door andere partities die werken met gemeenschappelijk geheugen. Als de som van het momenteel door de partities met gemeenschappelijk geheugen gebruikte fysieke geheugen groter is dan de hoeveelheid geheugen in de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen, is de geheugenconfiguratie fysiek overbelast. In een fysiek overbelaste geheugenconfiguratie heeft de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen niet genoeg fysiek geheugen om al het geheugen te bevatten dat door alle partities met gemeenschappelijk geheugen op een bepaald moment wordt gebruikt. De hypervisor slaat het verschil op in hulpgeheugen.

264


3 GB Maximum logisch geheugen 2,5 GB Toegewezen logisch geheugen


IPHAT514-02

0,8 GB Momenteel toegewezen fysiek geheugen

Figuur 8. Een gemeenschappelijke geheugenpartitie in een fysiek overbelaste geheugenconfiguratie

In de afbeelding ziet u een gemeenschappelijke geheugenpartitie waaraan momenteel 0,8 GB fysiek geheugen en 2,5 GB logisch geheugen is toegewezen. Als de werkbelasting op de gemeenschappelijke geheugenpartitie momenteel gebruikmaakt van 0,8 GB geheugen en er een aanvullende hoeveelheid van 1,5 GB geheugen nodig is, is de gemeenschappelijke geheugenpool daardoor fysiek overbelast en slaat de hypervisor 1,5 GB van het geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie op in het apparaat voor pagingruimte. Wanneer de gemeenschappelijke geheugenpartitie toegang wil hebben tot de gegevens in het apparaat voor pagingruimte, zorgt de hypervisor er voor dat een VIOS-partitie voor paging de gegevens in het apparaat voor pagingruimte leest en deze gegevens wegschrijft naar de gemeenschappelijke geheugenpool. Hoe groter de hoeveelheid geheugen die de hypervisor moet opslaan op het apparaat voor pagingruimte, des te vaker moeten de hypervisor en de VIOS-partitie voor paging de gegevens uitwisselen tussen het apparaat voor pagingruimte en de gemeenschappelijke geheugenpool. Vergeleken met het direct oproepen van gegevens die zijn opgeslagen in de gemeenschappelijke geheugenpool, kost het meer tijd om gegevens die zijn opgeslagen in het apparaat voor pagingruimte op te roepen. In het algemeen geldt dus dat hoe minder de geheugenconfiguratie is overbelast des te beter de prestaties zijn. De besturingssystemen op de gemeenschappelijke geheugenpartities kunnen de prestaties helpen verbeteren van gemeenschappelijke geheugenpartities met een overbelaste geheugenconfiguratie, door de hypervisor informatie te verschaffen over hoe het besturingssysteem werkt met de toegewezen hoeveelheid fysiek geheugen. Aan de hand van deze informatie kan de hypervisor de gegevens die het besturingssysteem het minst vaak nodig heeft opslaan in het apparaat voor pagingruimte terwijl de gegevens die het vaakst nodig zijn worden opgeslagen in de gemeenschappelijke geheugenpool. Dit vermindert de frequentie waarmee de hypervisor toegang to het apparaat voor pagingruimte nodig heeft, hetgeen leidt tot verbeterde prestaties van de gemeenschappelijke geheugenpartitie. Verwante onderwerpen:


265

“Factoren die van invloed zijn op de prestaties van de gemeenschappelijke geheugenpartities” Naast overwegingen met betrekking tot overbelasting dient u ook rekening te houden met andere factoren die van invloed kunnen zijn op de prestaties van een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd). Dergelijke factoren hebben te maken met de werkbelasting op de gemeenschappelijke geheugenpartitie, het voor I/O toegewezen geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie, of het besturingssysteem of de toepassingen die op de gemeenschappelijke geheugenpartitie worden uitgevoerd gebruikmaken van geheugenaffiniteit, en of de gemeenschappelijke geheugenpartitie is geconfigureerd voor gebruik van redundante logische Virtual I/O Server (VIOS)-partities (hierna VIOS-partities voor paging genoemd). “Voorbeeld: Een gemeenschappelijke geheugenconfiguratie die logisch overbelast is” op pagina 33 Als de som van het momenteel door de partities met gemeenschappelijk geheugen gebruikte fysieke geheugen kleiner of gelijk is aan de hoeveelheid geheugen in de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen, is de geheugenconfiguratie logisch overbelast. In een logisch overbelaste geheugenconfiguratie heeft de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen genoeg fysiek geheugen om al het geheugen te bevatten dat door alle partities met gemeenschappelijk geheugen op een bepaald moment wordt gebruikt. “Voorbeeld: Een gemeenschappelijke geheugenconfiguratie die fysiek overbelast is” op pagina 35 Als de som van het momenteel door de partities met gemeenschappelijk geheugen gebruikte fysieke geheugen groter is dan de hoeveelheid geheugen in de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen, is de geheugenconfiguratie fysiek overbelast. In een fysiek overbelaste geheugenconfiguratie heeft de pool met gemeenschappelijk gebruikt geheugen niet genoeg fysiek geheugen om al het geheugen te bevatten dat door alle partities met gemeenschappelijk geheugen op een bepaald moment wordt gebruikt. De hypervisor slaat het verschil op in hulpgeheugen. “Distributie van gemeenschappelijk geheugen” op pagina 56 De hypervisor gebruikt het geheugengewicht van elke logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna ook gemeenschappelijke geheugenpartities genoemd) om vast te stellen welke logische partities meer fysiek geheugen moeten krijgen uit de pool van gemeenschappelijk geheugen. Voor het optimaliseren van de performance en het geheugengebruik, verschaffen de besturingssystemen op de gemeenschappelijke geheugenpartities informatie aan de hypervisor over hoe het besturingssysteem werkt met geheugen. Op basis van deze informatie bepaalt de hypervisor welke pagina's worden opgeslagen in de pool van gemeenschappelijk geheugen en welke pagina's worden opgeslagen in de apparaten voor pagingruimte. Verwante verwijzing: “Performancestatistieken voor gemeenschappelijk geheugen” op pagina 268 In de omgevingen Hardware Management Console (HMC), Integrated Virtualization Manager en Linux vindt u statistische gegevens over de configuratie met gemeenschappelijk geheugen. Factoren die van invloed zijn op de prestaties van de gemeenschappelijke geheugenpartities: Naast overwegingen met betrekking tot overbelasting dient u ook rekening te houden met andere factoren die van invloed kunnen zijn op de prestaties van een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd). Dergelijke factoren hebben te maken met de werkbelasting op de gemeenschappelijke geheugenpartitie, het voor I/O toegewezen geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie, of het besturingssysteem of de toepassingen die op de gemeenschappelijke geheugenpartitie worden uitgevoerd gebruikmaken van geheugenaffiniteit, en of de gemeenschappelijke geheugenpartitie is geconfigureerd voor gebruik van redundante logische Virtual I/O Server (VIOS)-partities (hierna VIOS-partities voor paging genoemd). In de volgende tabel vindt u de typen werkbelasting die geschikt zijn voor uitvoering in configuraties van gemeenschappelijk geheugen die logisch en fysiek zijn overbelast. Daarnaast wordt aangegeven welke typen werkbelasting niet geschikt zijn voor uitvoering in een configuratie met gemeenschappelijk geheugen.

266


Tabel 32. Werkbelastingen voor uitvoering in logische of fysiek overbelaste configuraties, en in configuraties met vast toegewezen geheugen Werkbelastingen voor logisch overbelaste configuraties

Werkbelastingen voor fysiek overbe- Werkbelastingen voor configuraties laste configuraties met vast toegewezen geheugen

v Werkbelastingen die niet tegelijker- v Werkbelastingen die werken met tijd een piek hebben. besturingssysteem AIX en die gebruikmaken van de v Werkbelastingen met vereisten bestandscache. voor resident geheugen, die een laag gemiddelde hebben. v Werkbelastingen zonder een aanhoudende belasting. v Logische partities die fungeren als failover- en backup-partities, indien geconfigureerd op dezelfde server als hun primaire tegenhangers.

v Werkbelastingen met criteria voor hoge servicekwaliteit (QoS). v Werkbelastingen die aanhoudend geheugenresources gebruiken vanwege een langdurige piekbelasting.

v Afdrukservers, bestandsservers, netwerktoepassingen en andere werkbelastingen die minder gevoe- v HPC (High Performance lig zijn voor I/O-wachttijden. Computing)-werkbelastingen. v Werkbelastingen die meestal niet actief zijn.

v Test- en ontwikkelomgevingen.

Behalve de mate waarin de geheugenconfiguratie van een gemeenschappelijke geheugenpartitie is overbelast, kunnen de volgende factoren ook van invloed zijn op de performance van een gemeenschappelijke geheugenpartitie: v De werkbelasting op een gemeenschappelijke geheugenpartitie, het aantal virtuele adapters dat is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie, en het gereserveerde I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie zijn allemaal direct van invloed op de performance van de I/Oapparaten. Deze factoren kunnen ertoe leiden dat I/O-apparaten werken op het niveau van de minimale geheugenvereisten in plaats van op het niveau van de optimale vereisten. Dit kan vertragingen veroorzaken voor de I/O-bewerkingen. v De hoeveelheid gereserveerd I/O toegewezen geheugen die is vereist voor een optimale performance, is afhankelijk van de werkbelasting en het aantal geconfigureerde adapters. v De besturingssystemen op de gemeenschappelijke geheugenpartities kunnen niet gebruikmaken van geheugenaffiniteit. Sommige toepassingen gebruiken geheugenaffiniteit voor het verbeteren van de prestaties. v De gemeenschappelijke geheugenpartitie kan worden onderbroken wanneer deze probeert toegang te krijgen tot de gegevens op het apparaat voor pagingruimte en de volgende situaties tegelijk optreden: – De VIOS-partitie voor paging is niet langer beschikbaar. Bijvoorbeeld als u de VIOS-partitie voor paging afsluit of als er een storing optreedt op deze partitie. – De gemeenschappelijke geheugenpartitie is niet geconfigureerd voor het gebruik van redundante VIOS-partities voor paging om toegang te krijgen tot het apparaat voor pagingruimte. Verwante onderwerpen: “Performanceoverwegingen voor overbelaste gemeenschappelijke geheugenpartities” op pagina 263 Informatie over hoe de mate van overbelasting van een geheugenconfiguratie, die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), van invloed is op de prestaties van de gemeenschappelijke geheugenpartitie. In het algemeen geldt dat hoe minder de geheugenconfiguratie is overbelast des te beter de prestaties. Verwante verwijzing: “Performancestatistieken voor gemeenschappelijk geheugen” op pagina 268 In de omgevingen Hardware Management Console (HMC), Integrated Virtualization Manager en Linux vindt u statistische gegevens over de configuratie met gemeenschappelijk geheugen.


267

Performancestatistieken voor gemeenschappelijk geheugen: In de omgevingen Hardware Management Console (HMC), Integrated Virtualization Manager en Linux vindt u statistische gegevens over de configuratie met gemeenschappelijk geheugen. Locatie van statistische gegevens

Inhoud van de statistische gegevens

HMC-gebruiksgegevens

v Statistieken over de gemeenschappelijke geheugenpool, zoals: – Grootte van de gemeenschappelijke geheugenpool – Totale hoeveelheid overbelast geheugen – Totale hoeveelheid logisch geheugen die is toegewezen aan partities die werken met gemeenschappelijk geheugen – Totale hoeveelheid gereserveerd I/O-geheugen dat is toegewezen aan de partities die werken gemeenschappelijk geheugen – Totale hoeveelheid geheugen die de gemeenschappelijke geheugenpartities momenteel gebruiken voor hun I/O-apparaten – Hoeveelheid geheugen uit de pool van gemeenschappelijk geheugen die de hypervisor gebruikt voor het beheren van de gemeenschappelijke geheugenpartities – De tijd, in microseconden, die nodig is om vanuit het apparaat voor pagingruimte gegevens te schrijven naar de pool van gemeenschappelijk geheugen v Statistische gegevens over gemeenschappelijke geheugenpartities, zoals: – Hoeveelheid logisch geheugen die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie – Hoeveelheid fysiek geheugen die uit de pool van gemeenschappelijk geheugen is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie – Hoeveelheid geheugen die overbelast is – Gereserveerd I/O-geheugen dat is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie – Hoeveelheid fysiek geheugen die de gemeenschappelijke geheugenpartitie momenteel gebruikt voor de I/O apparaten – Geheugengewicht van de gemeenschappelijke geheugenpartitie

268


Locatie van statistische gegevens


Integrated Virtualization Manager

v Statistieken over de gemeenschappelijke geheugenpool, zoals:

Gebruik de IVM-opdracht lslparutil om statistieken over gemeenschappelijk geheugen te bekijken in de Integrated Virtualization Manager.

– Grootte van de gemeenschappelijke geheugenpool – Totale hoeveelheid logisch geheugen die is toegewezen aan actieve partities die werken met gemeenschappelijk geheugen – Totale hoeveelheid gereserveerd I/O-geheugen dat is toegewezen aan de actieve partities die werken gemeenschappelijk geheugen – Totale hoeveelheid geheugen die de actieve gemeenschappelijke geheugenpartities momenteel gebruiken voor hun I/O-apparaten – De totale hoeveelheid paginafouten die zijn opgetreden nadat de pool van gemeenschappelijk geheugen was gemaakt of sinds het beheerde systeem opnieuw is opgestart, afhankelijk van wat het meest recent heeft plaatsgevonden. – Totale tijd, in milliseconden, dat de processors hebben gewacht op het oplossen van paginafouten, nadat de pool van gemeenschappelijk geheugen was gemaakt of sinds het beheerde systeem opnieuw is opgestart, afhankelijk van wat het meest recent heeft plaatsgevonden. – Hoeveelheid fysiek geheugen in de pool van gemeenschappelijk geheugen die is gereserveerd voor de serverfirmware. v Statistische gegevens over gemeenschappelijke geheugenpartities, zoals: – Hoeveelheid fysiek geheugen die uit de pool van gemeenschappelijk geheugen is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie – Gereserveerd I/O-geheugen dat is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie – Hoeveelheid fysiek geheugen die de gemeenschappelijke geheugenpartitie momenteel gebruikt voor de I/O apparaten – Geheugengewicht van de gemeenschappelijke geheugenpartitie


269



IBM i

v Statistieken over de gemeenschappelijke geheugenpool, zoals:

Met de Collection Services kunt u de gegevens over gemeenschappelijk geheugen bekijken in IBM i.

– Totale aantal paginafouten voor alle gemeenschappelijke geheugenpartities – Totale tijd, in milliseconden, dat de processors hebben gewacht op het oplossen van paginafouten – Totale fysieke geheugen, in bytes, dat is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpool – Totaal van het logisch geheugen, in bytes, dat is toegewezen aan alle momenteel actieve gemeenschappelijke geheugenpartities – Totaal van het I/O-geheugen, in bytes, dat is toegewezen aan alle momenteel actieve gemeenschappelijke geheugenpartities – Totaal van het fysieke geheugen, in bytes, dat de actieve gemeenschappelijke geheugenpartities momenteel gebruiken voor hun I/Oapparatuur v Statistieken over de gemeenschappelijke geheugenpartitie, zoals: – Geheugengewicht van de gemeenschappelijke geheugenpartitie – Hoeveelheid fysiek geheugen van de gemeenschappelijke geheugenpool, in bytes, dat momenteel wordt gebruikt door de gemeenschappelijke geheugenpartitie – Aantal keren dat de gemeenschappelijke geheugenpartitie heeft gewacht op een paginafout – De tijd, in milliseconden, dat de gemeenschappelijke geheugenpartitie heeft gewacht op het oplossen van paginafouten – Maximumhoeveelheid geheugen, in bytes, dat de gemeenschappelijke geheugenpartitie kan toewijzen aan gegevensgebieden die worden gebruikt door zowel het besturingssysteem als de serverfirmware – Gereserveerd I/O-geheugen dat is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie – Minimumhoeveelheid fysiek geheugen, in bytes, dat vereist is om alle geconfigureerde I/O-apparaten te laten functioneren – Optimale hoeveelheid fysiek geheugen, in bytes, dat I/O-apparaten nodig hebben om de doorvoerprestaties te maximaliseren – Hoeveelheid fysiek geheugen, in bytes, dat de gemeenschappelijke geheugenpartitie momenteel gebruikt voor de eigen I/O-apparaten – Hoogste hoeveelheid fysiek geheugen, in bytes, dat de gemeenschappelijke geheugenpartitie heeft gebruikt voor de eigen I/O-apparaten, sinds de laatste keer dat de gemeenschappelijke geheugenpartitie was geactiveerd of sinds de laatste keer dat geheugenstatistieken zijn gereset, afhankelijk van welke actie het recentst is – Aantal vertraagde I/O-bewerkingen sinds de laatste keer dat de gemeenschappelijke geheugenpartitie is geactiveerd

270




Linux

v Statistische gegevens over de gemeenschappelijke geheugenpartitie:

U kunt als volgt de geheugenstatistieken voor Linux bekijken in bestandssysteem sysfs:

– Gereserveerd I/O-geheugen dat is ingesteld voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie

v Gegevens van de gemeenschappelijke geheugenpartitie: cat /proc/ppc64/lparcfg

– Hoeveelheid fysiek geheugen die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie

v Virtual I/O-buskenmerken: directory /sys/bus/vio/.

– Geheugengewicht van de gemeenschappelijke geheugenpartitie

– Grootte van de pool van gemeenschappelijk geheugen waartoe de gemeenschappelijke geheugenpartitie behoort.

– Frequentie waarmee gegevens naar de pool van gemeenschappelijk v Kenmerken virtuele I/O-apparaten: geheugen worden geschreven, vanuit het apparaat voor directory /sys/bus/vio/devices/. pagingruimte Deze directory heeft voor elk appa– De tijd, in microseconden, die nodig is om vanuit het apparaat voor raat een subdirectory. In de subdirecpagingruimte gegevens te schrijven naar de pool van gemeenschaptory voor elk apparaat kunt u de pelijk geheugen statistische gegevens bekijken van het v Statistische gegevens over de virtuele I/O-bus, zoals de grootste hoevirtuele I/O-apparaat. veelheid fysiek geheugen die de gemeenschappelijke geheugenpartitie v Statistieken gemeenschappelijk geooit heeft gebruikt voor de I/O-apparaten. heugen: amsstat (inbegrepen in v Statistische gegevens over de virtuele I/O-apparaten, zoals de frequenpowerpc-utils) tie waarmee het apparaat heeft geprobeerd een pagina te gebruiken v Grafische bewaking gemeenschappevoor het uitvoeren van een I/O-bewerking zonder dat het is gelukt lijk geheugen: amsvis (inbegrepen in daarvoor voldoende geheugen te verkrijgen. In deze situatie mislukt de powerpc-utils-python) poging en wordt de I/O-bewerking vertraagd. v Statistische gegevens over de functies: – De pakketten powerpc-utils en powerpc-utils-python zijn pakketten voor gebruikersruimtes. – Het script amsstat kan worden uitgevoerd vanuit een logische Linuxpartitie om statistieken voor gemeenschappelijk geheugen af te beelden die wordt gekoppeld aan de logische partitie. – De functie amsvis is een op python gebaseerde grafische tool waarmee vergelijkbare gegevens worden afgebeeld op een grafische wijze. Met deze tool kunnen gegevens worden verzameld vanuit meerdere logische Linux-partities met gemeenschappelijk geheugen, om een afbeelding te krijgen v an prestaties van alle logische Linux-partities met gemeenschappelijk geheugen.

Verwante onderwerpen: “Factoren die van invloed zijn op de prestaties van de gemeenschappelijke geheugenpartities” op pagina 266 Naast overwegingen met betrekking tot overbelasting dient u ook rekening te houden met andere factoren die van invloed kunnen zijn op de prestaties van een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd). Dergelijke factoren hebben te maken met de werkbelasting op de gemeenschappelijke geheugenpartitie, het voor I/O toegewezen geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie, of het besturingssysteem of de toepassingen die op de gemeenschappelijke geheugenpartitie worden uitgevoerd gebruikmaken van geheugenaffiniteit, en of de gemeenschappelijke geheugenpartitie is geconfigureerd voor gebruik van redundante logische Virtual I/O Server (VIOS)-partities (hierna VIOS-partities voor paging genoemd). “Performanceoverwegingen voor overbelaste gemeenschappelijke geheugenpartities” op pagina 263 Informatie over hoe de mate van overbelasting van een geheugenconfiguratie, die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), van invloed is op de prestaties van de gemeenschappelijke geheugenpartitie. In het algemeen geldt dat hoe minder de geheugenconfiguratie is overbelast des te beter de prestaties.


271

Prestaties verbeteren door het aanpassen van de configuratie van het gemeenschappelijk geheugen Met de Hardware Management Console (HMC) kunt u, ter verbetering van prestaties, aanpassingen aanbrengen in de configuratie van uw gemeenschappelijke geheugenomgeving. U kunt bijvoorbeeld het I/Ogeheugen of het geheugengewicht wijzigen dat is toegewezen aan een logische partitie die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd). In de onderstaande tabel vindt u diverse manieren waarop u de configuratie van de gemeenschappelijke geheugenomgeving kunt aanpassen ter verbetering van de prestaties. Tabel 33. Prestatieaanpassingen voor configuraties van gemeenschappelijk geheugen Taak voor verbeteren van prestaties

Instructies

Het geheugengewicht voor elke gemeenschappelijke geheugenpartitie zo instellen dat de partities met de grootste geheugenvereisten meer fysiek geheugen ontvangen uit de gemeenschappelijke geheugenpool.

“Geheugengewicht wijzigen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie” op pagina 225

Het I/O-geheugen wijzigen dat is toegewezen aan de diverse gemeenschappelijke geheugenpartities, ter verbetering van de doorvoercapaciteit voor de I/O-bewerkingen.

v “Gereserveerd I/O-geheugen dynamisch toevoegen of verwijderen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie” op pagina 203 v “Gereserveerd I/O-geheugen bepalen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie”

Fysiek geheugen toevoegen aan of verwijderen uit de gemeenschappelijke geheugenpool, hetgeen van invloed kan zijn op de mate waarin de configuratie van het gemeenschappelijk geheugen overbelast is.

“Grootte van de gemeenschappelijke geheugenpool wijzigen” op pagina 168

Dynamisch wijzigen van de hoeveelheid logisch geheugen voor elke gemeenschappelijke geheugenpartitie, hetgeen van invloed kan zijn op de mate waarin de geheugenconfiguratie van de gemeenschappelijke geheugenpartitie overbelast is.

“Logisch geheugen dynamisch toevoegen of verwijderen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie” op pagina 203

Een gemeenschappelijke geheugenpartitie wijzigen in een “De geheugenwerkstand wijzigen voor een logische partitie met vast toegewezen geheugen. partitie” op pagina 226

Gereserveerd I/O-geheugen bepalen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie: Nadat u een nieuwe logische partitie hebt gemaakt die werkt met gemeenschappelijk geheugen (hierna gemeenschappelijke geheugenpartitie genoemd), of als u dynamisch een virtuele adapter toevoegt of verwijdert, kunt u aan de hand van de geheugenstatistieken die worden afgebeeld op de Hardware Management Console (HMC) de hoeveelheid gereserveerd I/O-geheugen, die is toegewezen aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie, dynamisch vergroten of verkleinen. Het gereserveerd I/O-geheugen dat wordt ingesteld voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie moet groot genoeg zijn om de voortgang van de I/O-bewerkingen te waarborgen en klein genoeg om te zorgen voor effectief geheugengebruik op alle gemeenschappelijke geheugenpartities in de pool van gemeenschappelijk geheugen. Het besturingssysteem beheert het gereserveerd I/O-geheugen dat is toegewezen aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie door het te distribueren over de I/O-stuurprogramma's. Het besturingssysteem houdt bij hoe de stuurprogramma's werken met het gereserveerde I/O-geheugen, en verzendt de gebruiksgegevens naar de HMC. Op de HMC kunt u deze gegevens bekijken en dynamisch het gereserveerde I/O-geheugen aanpassen dat is toegewezen aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie. Voor het vaststellen van het gereserveerde I/O-geheugen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie, voert u de volgende stappen uit op de HMC:

272


1. Informatie bekijken over het fysieke geheugen dat door de gemeenschappelijke geheugenpartitie wordt gebruikt voor de I/O-apparaten. a. In het navigatievenster opent u Systeembeheer > Servers. b. Klik op de server waarop de gemeenschappelijke geheugenpartitie is gestart. c. Selecteer in het werkvenster de gemeenschappelijke geheugenpartitie en kies Eigenschappen in het menu Taken. De pagina Partition Properties wordt nu afgebeeld. d. Klik op de tab Hardware. e. Klik op het tabblad Memory. f. Klik op Memory Statistics. Het venster Memory Statistics wordt afgebeeld. 2. Bepaal of u het gereserveerde I/O-geheugen dat aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie is toegewezen, wilt wijzigen en eventueel ook wat dan de nieuwe waarde moet worden: v Als de waarde voor Maximum I/O Entitled Memory Used kleiner is dan de waarde van Assigned I/O Entitled Memory, is het besturingssysteem in staat alle I/O-bewerkingen van de werkbelasting tegelijkertijd uit te voeren waarbij niet het totale gereserveerde I/O-geheugen daarvoor nodig is. In deze situatie kunt u de waarde voor Assigned I/O Entitled Memory verkleinen tot de waarde voor Maximum I/O Entitled Memory Used en blijven werken met ongehinderde I/O-performance. v Als de waarde voor Maximum I/O Entitled Memory Used gelijk is aan de waarde voor Assigned I/O Entitled Memory, worden de I/O-bewerkingen van de gemeenschappelijke geheugenpartitie mogelijk beperkt door de waarde voor Assigned I/O Entitled Memory: – De waarde voor Assigned I/O Entitled Memory vormt niet een beperking voor de I/O-bewerkingen: Het besturingssysteem kan alle I/O-bewerkingen van de werkbelasting tegelijkertijd uitvoeren, bij gebruik van het gehele toegewezen gereserveerde I/O-geheugen. In deze situatie werkt de gemeenschappelijke geheugenpartitie met de kleinste hoeveelheid gereserveerd I/Ogeheugen die nodig is voor ongehinderde I/O-performance. – De waarde voor Assigned I/O Entitled Memory beperkt de I/O-bewerkingen: De werkbelasting vereist meer fysiek geheugen voor I/O-bewerkingen dan de waarde voor Assigned I/O Entitled Memory. Het besturingssysteem moet enkele I/O-bewerkingen uitstellen om er voor te zorgen dat de gemeenschappelijke geheugenpartitie kan blijven werken binnen de waarde van Assigned I/O Entitled Memory. In deze situatie kunt u de waarde voor Assigned I/O Entitled Memory vergroten, zodat deze niet meer een beperking vormt voor de I/O-performance. Als u niet zeker weet of de waarde voor Assigned I/O Entitled Memory een beperking vormt voor de I/O-bewerkingen van de gemeenschappelijke geheugenpartitie, kunt u de hoeveelheid gereserveerd I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie vergroten, de data collector resetten en opnieuw de geheugenstatistieken controleren. Herhaal deze procedure totdat de waarde voor Maximum I/O Entitled Memory Used niet meer gelijk is aan de waarde voor Assigned I/O Entitled Memory. U kunt voor gemeenschappelijke geheugenpartities met AIX, IBM i of Linux ook statistische gegevens bekijken over het aantal en de frequentie van uitgestelde I/O-bewerkingen. Instructies voor het afbeelden van deze statistische gegevens vindt u in “Performanceoverwegingen voor gemeenschappelijke geheugenpartities” op pagina 263. 3. Dynamisch vergroten of verkleinen van het gereserveerd I/O-geheugen dat is toegewezen aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie. Zie “Gereserveerd I/O-geheugen dynamisch toevoegen of verwijderen voor een gemeenschappelijke geheugenpartitie” op pagina 203 voor instructies. (Door het dynamisch wijzigen van het gereserveerd I/O-geheugen wordt de werkstand voor het gereserveerd I/Ogeheugen gewijzigd in handmatig.) 4. De data collector resetten. In het venster Memory Statistics klikt u op Reset Statistics en daarna op Close. 5. Herhaal deze procedure totdat u tevreden bent met de hoeveelheid gereserveerd I/O-geheugen die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. Stel, u maakt een gemeenschappelijke geheugenpartitie met acht virtuele adapters. Wanneer u de gemeenschappelijke geheugenpartitie activeert, wijst de HMC automatisch 128 MB aan gereserveerd I/O-geheugen toe aan deze partitie. Na enige tijd kunt u de geheugenstatistieken bekijken voor de de gemeenschappelijke geheugenpartitie en ziet u dat de waarde voor Maximum I/O Entitled Memory Logische partitionering

273

Used 96 MB is. U kunt dynamisch het gereserveerd I/O-geheugen, dat is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie, verkleinen van 128 MB naar 96 MB. Hierna reset u de data collector. Na enige tijd kunt u de geheugenstatistieken bekijken voor de de gemeenschappelijke geheugenpartitie en ziet u dat de waarde voor Maximum I/O Entitled Memory Used 88 MB is. Omdat 88 MB weinig verschilt van 96 MB, besluit u het toegewezen gereserveerd I/O-geheugen van 96 MB voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie niet te wijzigen. Voorbeelden Nieuwe gemeenschappelijke geheugenpartitie maken 1. U activeert de nieuwe gemeenschappelijke geheugenpartitie. De HMC wijst automatisch gereserveerd I/O-geheugen toe aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. 2. Na enige tijd kunt u de geheugenstatistieken bekijken en ziet u dat de waarde voor Maximum I/O Entitled Memory Used veel kleiner is dan de waarde voor Assigned I/O Entitled Memory. 3. U verkleint dynamisch het gereserveerd I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie tot de waarde van Maximum I/O Entitled Memory Used. Hierna reset u de data collector. (Door het dynamisch verkleinen van het gereserveerd I/O-geheugen wordt de werkstand voor het gereserveerd I/O-geheugen gewijzigd in handmatig.) 4. Na enige tijd kunt u weer de geheugenstatistieken bekijken en constateert u dat de nieuwe waarde voor Maximum I/O Entitled Memory Used slechts een weinig lager is dan de nieuwe waarde voor Assigned I/O Entitled Memory en dat verdere aanpassing niet nodig is. Dynamisch een virtuele adapter toevoegen aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie, in de werkstand automatisch voor gereserveerd I/O-geheugen 1. U voegt dynamisch een virtuele adapter toe aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie. De HMC vergroot automatisch het gereserveerd I/O-geheugen dat is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. 2. Na enige tijd kunt u de geheugenstatistieken bekijken en ziet u dat de waarde voor Maximum I/O Entitled Memory Used veel kleiner is dan de waarde voor Assigned I/O Entitled Memory. 3. U verkleint dynamisch het gereserveerd I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie tot de waarde van Maximum I/O Entitled Memory Used. Hierna reset u de data collector. (Door het dynamisch verkleinen van het gereserveerd I/O-geheugen wordt de werkstand voor het gereserveerd I/O-geheugen gewijzigd in handmatig.) 4. Na enige tijd kunt u weer de geheugenstatistieken bekijken en constateert u dat de nieuwe waarde voor Maximum I/O Entitled Memory Used slechts een weinig lager is dan de nieuwe waarde voor Assigned I/O Entitled Memory en dat verdere aanpassing niet nodig is. Dynamisch een virtuele adapter toevoegen aan een gemeenschappelijke geheugenpartitie, in de werkstand handmatig voor gereserveerd I/O-geheugen 1. Zorg dat de gemeenschappelijke geheugenpartitie beschikt over voldoende gereserveerd I/O-geheugen om te kunnen werken met de nieuwe adapter - door dynamisch de hoeveelheid gereserveerd I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie te vergroten. 2. Voeg dynamisch een virtuele adapter toe aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. 3. Na enige tijd kunt u de geheugenstatistieken bekijken en ziet u dat de waarde voor Maximum I/O Entitled Memory Used veel kleiner is dan de waarde voor Assigned I/O Entitled Memory. 4. U verkleint dynamisch het gereserveerd I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie tot de waarde van Maximum I/O Entitled Memory Used. Hierna reset u de data collector. 5. Na enige tijd kunt u weer de geheugenstatistieken bekijken en constateert u dat de nieuwe waarde voor Maximum I/O Entitled Memory Used slechts een weinig lager is dan de nieuwe waarde voor Assigned I/O Entitled Memory en dat verdere aanpassing niet nodig is. Een virtuele adapter dynamisch verwijderen uit een gemeenschappelijke geheugenpartitie

274


1. U kunt een virtuele adapter dynamisch verwijderen uit een gemeenschappelijke geheugenpartitie. Als de werkstand voor gereserveerd I/O-geheugen automatisch is, verkleint de HMC automatisch de hoeveelheid gereserveerd I/O-geheugen die is toegewezen aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie. 2. Hierna reset u de data collector. 3. Na enige tijd kunt u de geheugenstatistieken bekijken en ziet u dat de waarde voor Maximum I/O Entitled Memory Used veel kleiner is dan de waarde voor Assigned I/O Entitled Memory. 4. U verkleint dynamisch het gereserveerd I/O-geheugen voor de gemeenschappelijke geheugenpartitie tot de waarde van Maximum I/O Entitled Memory Used. Hierna reset u de data collector. (Als de werkstand voor gereserveerd I/O-geheugen automatisch is, wordt door het dynamisch verkleinen van het gereserveerd I/O-geheugen ook de werkstand voor het gereserveerd I/O-geheugen gewijzigd in handmatig.) 5. Na enige tijd kunt u weer de geheugenstatistieken bekijken en constateert u dat de nieuwe waarde voor Maximum I/O Entitled Memory Used slechts een weinig lager is dan de nieuwe waarde voor Assigned I/O Entitled Memory en dat verdere aanpassing niet nodig is. Het volgende voorbeeld biedt een andere manier om dit te bereiken voor gemeenschappelijke geheugenpartities met AIX: 1. Bepaal hoeveel fysiek geheugen de te verwijderen virtuele adapter momenteel gebruikt, door de opdracht lparstat op te geven op de AIX-opdrachtregel. 2. Als de werkstand voor gereserveerd I/O-geheugen automatisch is, kunt u deze werkstand dynamisch wijzigen door de opdracht chhwres uit te voeren vanaf de opdrachtregel van de HMC. 3. Met behulp van de grafische interface van de HMC kunt u de virtuele adapter dynamisch verwijderen. 4. Met behulp van de grafische interface van de HMC kunt u de hoeveelheid gereserveerd I/O-geheugen, die aan de gemeenschappelijke geheugenpartitie is toegewezen, dynamisch verkleinen met de hoeveelheid die u hebt vastgesteld in stap 1. Verwante taken: “Virtuele adapters dynamisch beheren” op pagina 211 U kunt virtuele adapters dynamisch toevoegen aan, en verwijderen van, geactiveerde logische partities, met behulp van de Hardware Management Console (HMC).

Beveiliging beheren voor logische partities en besturingssystemen Als alle logische partities worden beheerd door de Hardware Management Console kunt u bepalen wie er toegang heeft tot de HMC en het systeem. U kunt de IBM eServer Security Planner ook gebruiken om een basisbeveiligingsbeleid te plannen voor elk besturingssysteem op uw systeem. Als alle logische partities worden beheerd door de Hardware Management Console (HMC), kan de systeembeheerder van de HMC bepalen wie er toegang heeft tot de HMC en de beheerde systemen door HMC-gebruikersrollen te maken. Deze gebruikersrollen bepalen wie toegang heeft tot de verschillende delen van de HMC en welke taken de gebruiker op het beheerde systeem kan uitvoeren. Met de IBM eServer Security Planner kunt u een basisbeveiligingsbeleid plannen voor elk besturingssysteem op uw IBM Power Systems of hardware. De planner bevat een lijst van aanbevelingen voor het instellen van wachtwoordregels, regels voor toegang tot resources, regels voor het gebruik van logboeken en auditing en andere specifieke beveiligingsinstellingen voor het besturingssysteem. Verwante informatie: AIX-beveiliging IBM i-beveiliging eServer Security Planner


275

Problemen met logische IBM i-partities oplossen Als u problemen hebt met een gepartitioneerd systeem, controleert u of het probleem specifiek is voor logische partities of op het hele probleem optreedt. Als het om een probleem met de logische partities gaat, kunt u de fout oplossen aan de hand van de verwijzingscodes. Voor specifieke herstelacties is mogelijk serviceondersteuning nodig.

Fouten opsporen aan de hand van foutberichten voor netwerkserverbeschrijvingen voor logische partities met AIX Dit onderwerp bevat een lijst met NWSD-foutcodes (Network Server Description) en uitleg die u kunt gebruiken om NWSD-fouten op te sporen voor logische partities met AIX. Tijdens het online zetten van een logische partitie in AIX kunnen er foutberichten worden weergegeven. Deze foutberichten verschijnen als u tijdens het maken van de netwerkserverbeschrijving (NWSD) informatie verschaft die niet van toepassing is op een logische partitie op de server. Alle foutberichten die van toepassing zijn op de netwerkserverbeschrijving verschijnen in QSYSOPR, samen met een beschrijving van het probleem en een oplossing voor het probleem. Tabel 34. NWSD-foutberichten Oorzaakcode

Verklaring van code

00000001

*NWSSTG is als de IPL-bron opgegeven, maar er is geen opslagruimte gevonden.

00000002

De partitie die is opgegeven voor de parameter PARTITION, is niet gevonden.

00000003

De partitie die is opgegeven voor de parameter PARTITION, is geen GUESTpartitie (dit houdt in dat de parameter TYPE voor de partitie die is opgegeven in de parameter PARTITION niet de waarde *GUEST heeft.

00000004

Er is al een actieve NWSD aanwezig in de logische IBM i-partitie. Deze gebruikt de partitie die voor de NWSD is opgegeven bij de parameter PARTITION.

00000005

De partitie die bij de parameter PARTITION voor de NWSD (netwerkserverbeschrijving) is opgegeven, is ingeschakeld (mogelijk via de LPARconfiguratie-interface of via een andere logische IBM i-partitie.)

00000006

De partitie moet worden gestart vanuit een stroombestand (stmf) en om een bepaalde reden is dit niet gebeurt. De gebruiker die de partitie online zet, moet leestoegang hebben tot de parameter IPL STMF.

00000007

De netwerkserverbeschrijving moet worden gestart vanuit een netwerkopslagruimte (NWSSTG), maar om een bepaalde reden is de kernel niet gevonden. De reden hiervan kan zijn dat de opslagruimte geen schijfpartitie heeft die is ingedeeld als type 0x41 of is gemarkeerd als opstartbaar.

00000008

De partitie kan niet worden gestart. Er kunnen verschillende redenen zijn voor het niet starten van de partitie. Bekijk de informatie en de SRC's voor de desbetreffende partitie.

00000009

De partitie die als de logische partitie is aangegeven, is niet geconfigureerd. U moet aangeven wie de toegang tot de partitie beheert.

00000010

Een opslagruimte die aan deze netwerkserver is gekoppeld, is beschadigd. Neem contact op met de beheerder.

00000011

Neem contact op met de beheerder om een oplossing voor het probleem te vinden.

00000012

De resourcenaam die u in de parameter RSRCNAME hebt geselecteerd, is niet geldig. Gebruik de opdracht WRKHDWRSC (Work with Hardware Resources) met de parameter TYPE(*CMN) om de resourcenaam te bepalen.

00000013

De resource die u in de opdracht RSRCNAME hebt gebruikt, bestaat wel, maar komt niet in de opgegeven partitie voor. Gebruik de opdracht WRKHDWRSC met de parameter TYPE(*CMN) om de resourcenaam voor de opgegeven partitie te bepalen.

276


Tabel 34. NWSD-foutberichten (vervolg) Oorzaakcode

Verklaring van code

00000014

De partitie voor de resourcenaam kan niet worden vastgesteld. Geef de partitie rechtstreeks op of werk de resourcedefinitie op de HMC bij om de clientpartitie aan te geven.

00000015

Er is een onbekende fout opgetreden. Neem contact op met de beheerder.

Problemen oplossen voor partities met Linux waarin virtuele IBM i-I/O-resources worden ontvangen. In veel gevallen kunt u fouten met betrekking tot logische partities met Linux oplossen met behulp van virtuele I/O-resources van IBM i zonder dat u contact hoeft op te nemen met de serviceafdeling. Foutopsporing in NWSD-foutberichten: Dit onderwerp bevat een lijst met NWSD-foutcodes (Network Server Description) en uitleg die u kunt gebruiken om NWSD-fouten op te sporen voor logische partities met Linux. Tijdens het online zetten van een logische partitie in Linux kunnen er foutberichten worden weergegeven. Deze foutberichten verschijnen als u tijdens het maken van de netwerkserverbeschrijving (NWSD) informatie verschaft die niet van toepassing is op een logische partitie op de server. Alle foutberichten die van toepassing zijn op de netwerkserverbeschrijving verschijnen in QSYSOPR, samen met een beschrijving van het probleem en een oplossing voor het probleem. Tabel 35. NWSD-foutberichten Oorzaakcode

Verklaring van code

00000001

*NWSSTG is als de IPL-bron opgegeven, maar er is geen opslagruimte gevonden.

00000002

De partitie die is opgegeven voor de parameter PARTITION, is niet gevonden. Vergelijk met behulp van de IBM i CL-opdracht (Control Language) CHGNWSD de partitienaam in de NWSD met de partitienaam op de Hardware Management Console (HMC), en wijzig deze zo nodig.

00000003

De partitie die is opgegeven voor de parameter PARTITION, is geen GUESTpartitie (dit houdt in dat de parameter TYPE voor de partitie die is opgegeven in de parameter PARTITION niet de waarde *GUEST heeft.

00000004

Er is al een actieve NWSD aanwezig in de logische IBM i-partitie. Deze gebruikt de partitie die voor de NWSD is opgegeven bij de parameter PARTITION.

00000005

De partitie die bij de parameter PARTITION voor de NWSD (netwerkserverbeschrijving) is opgegeven, is ingeschakeld (mogelijk via de LPARconfiguratie-interface of via een andere logische IBM i-partitie.)

00000006

De partitie moet worden gestart vanuit een stroombestand (stmf) en om een bepaalde reden is dit niet gebeurt. De gebruiker die de partitie online zet, moet leestoegang hebben tot de parameter IPL STMF.

00000007

De netwerkserverbeschrijving moet worden gestart vanuit een netwerkopslagruimte (NWSSTG), maar om een bepaalde reden is de kernel niet gevonden. De reden hiervan kan zijn dat de opslagruimte geen schijfpartitie heeft die is ingedeeld als type 0x41 of is gemarkeerd als opstartbaar.

00000008

De partitie kan niet worden gestart. Er kunnen verschillende redenen zijn voor het niet starten van de partitie. Bekijk de informatie en de SRC's voor de desbetreffende partitie.

00000009

De partitie die als de logische partitie is aangegeven, is niet geconfigureerd. U moet aangeven wie de toegang tot de partitie beheert.

00000010

Een opslagruimte die aan deze netwerkserver is gekoppeld, is beschadigd. Neem contact op met de beheerder.


277

Tabel 35. NWSD-foutberichten (vervolg) Oorzaakcode

Verklaring van code

00000011

Neem contact op met de beheerder om een oplossing voor het probleem te vinden.

00000012

De resourcenaam die u in de parameter RSRCNAME hebt geselecteerd, is niet geldig. Gebruik de opdracht WRKHDWRSC (Work with Hardware Resources) met de parameter TYPE(*CMN) om de resourcenaam te bepalen.

00000013

De resource die u in de opdracht RSRCNAME hebt gebruikt, bestaat wel, maar komt niet in de opgegeven partitie voor. Gebruik de opdracht WRKHDWRSC met de parameter TYPE(*CMN) om de resourcenaam voor de opgegeven partitie te bepalen.

00000014

De partitie voor de resourcenaam kan niet worden vastgesteld. Geef de partitie rechtstreeks op of werk de resourcedefinitie op de HMC bij om de clientpartitie aan te geven.

00000015

Er is een onbekende fout opgetreden. Neem contact op met de beheerder.

Fouten met virtuele banden voor Linux oplossen: U kunt veelvoorkomende algemene fouten met betrekking tot virtuele Linux-banden oplossen zonder dat u contact hoeft op te nemen met de serviceafdeling. Als er fouten optreden terwijl u toegang tot de virtuele band voor Linux probeert te krijgen, bekijkt u het bestand /proc/System i/viotape. In dit bestand vindt u een beschrijving van de toewijzing tussen IBM iapparaatnamen en Linux-apparaatnamen. Daarnaast wordt in dit bestand voor elk bandapparaat de laatste fout vastgelegd. Tabel 36. Veelvoorkomende fouten en herstelscenario's voor het oplossen van problemen met virtuele banden voor Linux Fout

Herstelscenario

Apparaat niet beschikbaar

Controleer of het apparaat offline is gezet in de logische partitie in IBM i.

Niet gereed

Probeer het opnieuw. Als de bewerking opnieuw mislukt en in het bestand /proc/iSeries/viotape dezelfde beschrijving wordt afgebeeld, controleert u of het juiste medium in het bandstation is geplaatst.

Fout bij laden of reinigingscassette gevonden

Controleer of het juiste medium in het bandstation is geplaatst.

Gegevencontrole of apparatuurcontrole

Controleer of de blokgrootte wordt ondersteund die u gebruikt voor het lezen van of schrijven naar de band. Alle bandstations die worden ondersteund door IBM kunnen werken met een blokgrootte van 20 kB (geleverd door het argument -b 40 bij de opdracht tar).

Interne fout

Neem contact op met een servicemedewerker.

Situaties waarin u contact moet opnemen met een geautoriseerde serviceprovider Voor bepaalde taken voor probleemoplossing in IBM i is de hulp van een geautoriseerde serviceprovider nodig. Het gaat in dit geval om taken die niet veel voorkomen en indien nodig alleen door een geautoriseerde serviceprovider moeten worden uitgevoerd. Wanneer u deze taken op uw server moet uitvoeren, raadpleegt u de website Support for IBM Systems and servers voor informatie over server-ondersteuning.

278


Hoofdgeheugendumps voor logische partities met IBM i Als op het systeem een hoofdgeheugendump wordt uitgevoerd, neemt u contact op met de serviceafdeling. Op een systeem met logische partities kunnen twee typen fouten een hoofdgeheugendump veroorzaken: storingen van de server en van de logische partitie. Fouten die worden veroorzaakt door serverhardware of -firmware kunnen ervoor zorgen dat de hele server vastloopt. Met softwarefouten in een logische partitie raakt alleen de logische partitie beschadigd. Een serverfout kan leiden tot een platformsysteemdump. Een fout in een logische partitie kan alleen leiden tot een hoofdgeheugendump voor de desbetreffende partitie. U kunt een hoofdgeheugendump ook forceren voor een logische partitie of een beheerd systeem. Voer deze taak alleen uit als u hiertoe opdracht krijgt van een geautoriseerde serviceprovider.

Services op afstand gebruiken voor logische partities U kunt de Hardware Management Console (HMC) gebruiken om services op afstand in te schakelen voor logische partities. Met services op afstand kunnen geautoriseerde serviceproviders via een modem toegang tot uw beheerde systeem krijgen. Waarschuwing: Gebruik deze procedure alleen als u hiertoe opdracht krijgt van de serviceafdeling en controleer of de service op afstand is uitgeschakeld als de geautoriseerde serviceprovider gereed is met de werkzaamheden. U brengt de systeembeveiliging in gevaar als u de services op afstand ingeschakeld laat terwijl deze niet worden gebruikt. Een andere gebruiker kan dan toegang tot de server krijgen zonder dat u hiervan op de hoogte bent. 1. Maak een gebruikers-ID. 2. Klik op Servicetoepassingen → Ondersteuning op afstand → Inkomende connectiviteitsinstellingen aanpassen.

Een powerdomein afsluiten met logische partities U kunt de Hardware Management Console (HMC) gebruiken om het bijbehorende powerdomein in of uit te schakelen als de I/O-adapter (IOA) voor een schijfstation niet werkt. Op deze manier kunt u de IOA vervangen zonder dat u de logische partitie of het beheerde systeem opnieuw hoeft te starten. Waarschuwing: Gebruik deze procedure alleen als u hiertoe opdracht krijgt van de serviceafdeling. Een onjuist gebruik van deze functie kan gegevensverlies veroorzaken. Daarnaast kunnen er fouten optreden die ten onrechte als (kostbare) hardwarefouten worden aangemerkt. Wanneer er een fout optreedt in de IOA voor een schijfstation, wordt de communicatie verbroken met de schijfstations (die door de IOA worden beheerd), waarna er een waarschuwings-SRC voor het schijfstation wordt afgebeeld en het systeem mogelijk geen of weinig respons geeft. Verwante informatie: Dumps uitvoeren

Problemen Oplossen met de RMC-verbinding tussen de logische partitie en de HMC Voor het uitvoeren van bewerkingen voor dynamische partitionering hebt u een RMC-verbinding nodig (Resource Monitoring and Control) nodig tussen de logische partitie en de Hardware Management Console (HMC). Als u geen processors, geheugen of I/O-apparaten kunt toevoegen of verwijderen, controleer dan of de RMC-verbinding actief is. Fouten in de RMC-verbindingen zijn de meest gebruikelijke oorzaken van problemen bij bewerkingen voor dynamische partitionering. Logische partitionering

279

Voordat u begint, moet u de volgende procedure uitvoeren: 1. Controleer de waarde van de RMC-verbindingsstatus die zich in de cache van de gegevensrepository van de HMC bevindt, door het uitvoeren van de volgende opdracht vanaf de opdrachtregelinterface van de HMC: lssyscfg -r lpar -m cec_name -F name,rmc_state,rmc_ipaddr,rmc_osshutdown_capable,dlpar_mem_capable, dlpar_proc_capable,dlpar_io_capable

De waarde van het kenmerk rmc_state moet active of inactive zijn. Daarnaast moeten alle voorzieningen ingeschakeld zijn. Bijvoorbeeld: #lssyscfg -r lpar -m cec_name -F name,rmc_state,rmc_ipaddr,rmc_osshutdown_capable,dlpar_mem_capable, dlpar_proc_capable,dlpar_io_capable lpar01,1,9.5.23.194,1,1,1,1 .... lpar0n,1.9.5.24.###,1,1,1,1

Als de waarde van het kenmerk rmc_state of alle voorzieningen niet is ingesteld is op 1, voert u een heropbouw van het systeem uit om de gegevens te vernieuwen door deze opdracht uit te voeren chsysstate -m systeemnaam -o rebuild -r sys. Als door de heropbouw de waarde niet verandert, voert u stappen 2 en 3 uit. 2. Zorg ervoor dat de firewall van de HMC niet actief is voor de RMC-poort met behulp van de grafische gebruikersinterface van de HMC. Voor de procedure gaat u naar oplossing 1. 3. Zorg ervoor dat de firewall van de HMC gemachtigd is om de opdracht van de logische partitie te ontvangen en dat de logische partitie gemachtigd is voor ontvangst van de opdracht van de HMC; hiervoor gebruikt u SSH (Secure Shell) of Telnet. Als het besturingssysteem op de logische partitie Linux is, zorg er dan voor dat de RPM's van RSCT (Reliable Scalable Cluster Technology) van Red Hat rsct.core, rsct.core.utils en src geïnstalleerd zijn. Informatie over het installeren van de RPM's vindt u onder Service and productivity tools for SLES on POWER Linux servers for SUSE Linux Enterprise Server operating system en Service and productivity tools For Managed RHEL for Red Hat Enterprise Linux operating system. In de volgende tabel ziet u de stappen voor het controleren van de RMC-verbinding en mogelijke oplossingen als de verbinding niet werkt.

280


Tabel 37. Stappen voor controle op RMC-fouten en oplossingen Scenario

Oplossing

Controleer of de instellingen van de firewall de logische partitie blokkeren die wordt beheerd door de HMC.

1. Om de Firewall-configuratie van de LAN-adapter te controleren voert u met behulp van de HMC de volgende stappen uit: a. Open in het navigatievenster HMC-beheer. b. Klik in het werkvenster op Netwerkinstellingen wijzigen. c. Klik op LAN-adapters. d. Selecteer een andere LAN-adapter dan de eth0-adapter die de HMC verbindt met de serviceprocessor en klik op Details. e. In het tabblad LAN-adapter onder LAN-informatie, controleert u of Openen geselecteerd is en of Partitiecommunicatie ingeschakeld is. f. Klik op het tabblad Firewall-instellingen. g. Controleer of de RMC-toepassing een van de toepassingen is die wordt afgebeeld in Toegestane hosts. Als hij niet wordt afgebeeld in Toegestane hosts, selecteert u de RMC-toepassing onder Beschikbare toepassingen en klikt u op Inkomend toestaan. h. Klik op OK.

Verwijder ongebruikte bestanden in de map /tmp om ruimte Controleer of de map /tmp in de HMC 100% vol is door de opdracht df uit te voeren met de machtiging vrij te maken. voor een supergebruiker.

Verwante informatie: De status van het beheerdomein en het peerdomein controleren RMC-verbindingen controleren voor de mobiele partitie Gebruik van RMC-netwerkpoorten, gegevensstromen en beveiliging


281

282


Kennisgevingen Deze informatie is ontwikkeld voor producten en diensten die worden aangeboden in de Verenigde Staten. De fabrikant levert de producten, diensten en functies die in deze publicatie worden besproken mogelijk niet in andere landen. Raadpleeg de vertegenwoordiger van de fabrikant voor informatie over de producten en voorzieningen die in uw regio beschikbaar zijn. Verwijzingen in deze publicatie naar producten of diensten van de fabrikant houden niet in dat uitsluitend deze producten of diensten kunnen worden gebruikt. Functioneel gelijkwaardige producten, programma's of diensten kunnen in plaats daarvan worden gebruikt, mits dergelijke producten, programma's of diensten geen inbreuk maken op intellectuele eigendomsrechten van de fabrikant. Het is echter de verantwoordelijkheid van de gebruiker om alle geleverde producten, programma's en voorzieningen te controleren. Mogelijk heeft de fabrikant octrooien of octrooi-aanvragen met betrekking tot bepaalde in deze publicatie genoemde producten. Aan het feit dat deze publicatie aan u ter beschikking is gesteld, kan geen recht op licentie of ander recht worden ontleend. Informatie over het verkrijgen van een licentie kunt u opvragen, door te schrijven naar de fabrikant. Voor licentie-informatie over dubbelbyte tekensets (DBCS) kunt u contact opnemen met het verantwoordelijke departement in uw land of schrijven naar de fabrikant: Deze paragraaf is niet van toepassing op het Verenigd Koninkrijk of elk ander land waar deze voorwaarden strijdig zijn met de lokale wetgeving: DEZE PUBLICATIE WORDT “AS IS” VERSTREKT EN ZONDER ENIGE GARANTIE UITDRUKKELIJK NOCH STILZWIJGEND, MET INBEGRIP VAN DIE VOOR HET VOORGENOMEN GEBRUIK WAARVOOR HET PROGRAMMA IS BESTEMD OF GESCHIKTHEID VOOR EEN SPECIFIEK DOEL. In sommige landen is het uitsluiten van uitdrukkelijke of stilzwijgende garanties niet toegestaan. Voorgaande zin is dan ook op u wellicht niet van toepassing. In deze publicatie kunnen technische onjuistheden en drukfouten staan. Periodiek worden wijzigingen aangebracht aan de informatie in deze publicatie. Deze wijzigingen worden opgenomen in nieuwe uitgaven van deze publicatie. De fabrikant behoudt zich het recht voor zonder vooraankondiging wijzigen en/ of verbeteringen aan te brengen in de product(en) en programma('s) die in deze publicatie worden beschreven. Verwijzingen in deze publicatie naar webpagina's die geen eigendom zijn van de fabrikant dienen slechts tot het gemak van de gebruiker en betekenen in geen geval dat deze webpagina's door IBM worden aanbevolen. Het materiaal op die webpagina's maakt geen deel uit van dit product en het gebruik ervan is volledig voor eigen risico. De fabrikant kan de informatie die u levert op elke manier gebruiken of distribueren die hij toepasselijk acht, zonder enige verplichting jegens u te scheppen. Licentiehouders die informatie over dit programma willen ontvangen over: (i) het uitwisselen van informatie tussen in eigen beheer gemaakte programma's en andere programma's (waaronder dit programma) en (ii) het gemeenschappelijk gebruik van de uitgewisselde informatie, dienen contact op te nemen met de fabrikant: Dergelijke informatie kan beschikbaar worden gesteld onder de daarvoor geldende voorwaarden. In bepaalde gevallen dient u hiervoor een vergoeding te betalen. Het gelicentieerde programma dat in deze publicatie wordt beschreven en al het bij dit programma behorende materiaal, wordt door IBM geleverd onder de voorwaarden omschreven in de IBM © Copyright IBM Corp. 2010, 2014

283

Klantenovereenkomst, de IBM Internationale programmalicentieovereenkomst, de IBM Licentieovereenkomst voor machinecode of een andere gelijkwaardige overeenkomst. Alle gegevens over prestaties in dit gedeelte zijn verkregen in een gecontroleerde omgeving. Resultaten die worden verkregen in andere verwerkingsomgevingen kunnen daarom afwijken. Bepaalde metingen zijn verricht op systemen in de ontwikkelingsfase en er is geen enkele garantie dat deze metingen hetzelfde zullen zijn in algemeen verkrijgbare systemen. Bovendien is een aantal metingen afgeleid. Werkelijke resultaten kunnen verschillen. Gebruikers van deze publicatie moeten controleren welke gegevens geschikt zijn voor hun specifieke omgeving. Informatie over producten die niet door deze fabrikant zijn gemaakt, is verkregen van de leveranciers van de desbetreffende producten, uit de publicaties van deze leveranciers of uit andere publiek toegankelijke bronnen. Deze fabrikant heeft deze producten niet getest en staat niet in voor de prestaties van deze producten, de compatibiliteit of enig andere eis die kan worden gesteld aan producten die niet door deze fabrikant zijn gemaakt. Vragen over de prestaties van producten die niet door deze fabrikant zijn gemaakt, dienen te worden gesteld aan de leveranciers van deze producten. Alle uitingen over de toekomstige richting of over de intentie van de fabrikant kunnen te allen tijde zonder enige kennisgeving worden teruggetrokken en vertegenwoordigen uitsluitend doelen en doelstellingen. Alle afgebeelde prijzen zijn voorgestelde, actuele prijzen die zonder enige kennisgeving kunnen worden gewijzigd. Werkelijke prijzen kunnen afwijken. Deze informatie is alleen bestemd voor planningsdoeleinden. De informatie is onderhevig aan wijzigingen alvorens de beschreven producten op de markt komen. Deze informatie bevat voorbeelden van gegevens en rapporten die tijdens de dagelijkse zakelijke activiteiten worden gebruikt. Om deze zo volledig mogelijk te illustreren, bevatten de voorbeelden de namen van personen, bedrijven, merken en producten. Al deze namen zijn fictief en eventuele overeenkomsten met de namen en addressen van bestaande bedrijven zijn toevallig. COPYRIGHTLICENTIE: Deze informatie bevat voorbeeldtoepassingen in de brontaal die programmeertechnieken op verschillende besturingsplatforms kunnen toelichten. U kunt deze voorbeeldprogramma's gratis kopiëren, wijzigen en distribueren om toepassingenprogramma's te ontwikkelen, te gebruiken, te verhandelen of te distribueren die in overeenstemming worden gebracht met de API (Application Programming Interface) voor het besturingsplatform waarvoor de voorbeeldprogramma's zijn geschreven. Deze voorbeelden zijn niet uitgebreid onder alle omstandigheden getest. De fabrikant kan daarom niets garanderen en is niet verantwoordelijk voor de betrouwbaarheid, de duurzaamheid of het functioneren van deze programma's. De voorbeeeldprogramma's worden verstrekt "AS IS", zonder enige vorm van garantie. De fabrikant is niet aansprakelijk voor enige schade die voortvloeit uit uw gebruik van de voorbeeldprogramma's. Bij elk exemplaar of elk deel van deze voorbeeldprogramma's of daarvan afgeleide programma's moet de auteursrechtvermelding als volgt worden vermeld: © (naam van uw bedrijf) (jaar). Delen van deze code zijn overgenomen van voorbeeldprogramma's van IBM Corp. © Copyright IBM Corp. _vul hier een of meer jaartallen in_. Indien u deze publicatie in elektronische vorm bekijkt, worden foto's en illustraties mogelijk niet afgebeeld.

284


Informatie over programmeerinterfaces In deze publicatie over logische partitionering worden de programmeerinterfaces behandeld waarmee de gebruiker programma's kan schrijven voor het verkrijgen van services van IBM AIX-versie 7.1, IBM AIXversie 6.1, IBM i 7.1 en IBM Virtual I/O Server-versie 2.2.3.2.

Merken IBM, het IBM-logo en ibm.com zijn handelsmerken van International Business Machines Corp., zoals wereldwijd geregistreerd in een groot aantal rechtsgebieden. Namen van andere producten en services kunnen merken zijn van IBM of andere bedrijven. Een actuele lijst van IBM-merken is op het web beschikbaar op Copyright and trademark information, op adres www.ibm.com/legal/copytrade.shtml. Linux is een geregistreerd handelsmerk van Linus Torvalds in de Verenigde Staten en/of andere landen. Microsoft en Windows zijn merken van Microsoft Corporation in de Verenigde Staten en/of andere landen. Red Hat, het Red Hat-logo "Shadow Man" en alle op Red Hat gebaseerde merken en logo's zijn merken van Red Hat, Inc., in de Verenigde Staten en andere landen. UNIX is een handelsmerk van The Open Group in de Verenigde Staten en andere landen.

Voorwaarden en bepalingen Toestemming voor het gebruik van deze publicaties wordt verleend nadat u te kennen hebt gegeven dat u de volgende bepalingen en voorwaarden accepteert. Toepasselijkheid: Deze voorwaarden en bepalingen vormen een aanvulling op de voorwaarden en bepalingen die zijn opgenomen op de website van IBM. Persoonlijk gebruik: U mag deze publicaties verveelvoudigen voor eigen, niet commercieel gebruik onder voorbehoud van alle eigendomsrechten. Het is niet toegestaan om deze publicaties of delen daarvan te distribueren, weer te geven of te gebruiken in afgeleid werk zonder de uitdrukkelijke toestemming van IBM. Commercieel gebruik: U mag deze publicaties alleen verveelvoudigen, verspreiden of afbeelden binnen uw onderneming en onder voorbehoud van alle eigendomsrechten. Het is niet toegestaan om afgeleid werk te maken op basis van deze publicaties en om deze publicaties of delen daarvan te reproduceren, te distribueren of af te beelden buiten uw bedrijf zonder uitdrukkelijke toestemming van IBM. Rechten: Behoudens de toestemmingen die u hierin uitdrukkelijk worden verleend, worden u geen andere toestemmingen, licenties of rechten verleend, uitdrukkelijk noch stilzwijgend, ten aanzien van de Publicaties of welke daarin opgenomen informatie, gegevens, software of andere intellectuele eigendommen dan ook. IBM behoudt zich het recht voor de hier verleende toestemming in te trekken, wanneer, naar het eigen oordeel van IBM, het gebruik van deze publicaties zijn belangen schaadt of als bovenstaande aanwijzingen niet naar behoren worden opgevolgd. Het is alleen toegestaan deze informatie te downloaden, te exporteren of opnieuw te exporteren indien alle van toepassing zijnde wetten en regels, inclusief alle exportwetten en -regels van de Verenigde Staten, volledig worden nageleefd. IBM GEEFT GEEN ENKELE GARANTIE MET BETREKKING TOT DE INHOUD VAN DEZE PUBLICATIES. DE PUBLICATIES WORDEN AANGEBODEN OP "AS-IS"-BASIS. ER WORDEN GEEN UITDRUKKennisgevingen

285

KELIJKE OF STILZWIJGENDE GARANTIES GEGEVEN, WAARONDER INBEGREPEN DE GARANTIES VAN VERKOOPBAARHEID, HET GEEN INBREUK MAKEN OP DE RECHTEN VAN ANDEREN, OF GESCHIKTHEID VOOR EEN BEPAALD DOEL.

286


Gedrukt in Nederland

Power Systems. Logische partitionering

Recommend Documents