Pijnbestrijding tijdens de bevalling Afdeling Gynaecologie
Inleiding Bevallen doet pijn. Weinig vrouwen zullen opkijken van deze uitspraak. Zij weten dat pijn bij een bevalling hoort en een normaal verschijnsel is. Bijna alle vrouwen ervaren de ontsluitingsweeën (samentrekkingen van de baarmoeder die ervoor zorgen dat de baarmoedermond zich opent) als pijnlijk. Datzelfde geldt voor de uitdrijvingsweeën, die samen met het persen ervoor zorgen dat het kind geboren wordt. De duur en de ernst van de pijn tijdens een bevalling wisselen. Meestal neemt de pijn toe naarmate de ontsluiting vordert. De pijn is voornamelijk onder in de buik aanwezig en kan ook als rugpijn worden gevoeld. Ook de pijn tijdens het persen verschilt: soms is het een opluchting om mee te mogen persen, soms doet persen juist het meeste pijn. Ademhalings- en ontspanningsoefeningen kunnen helpen de weeën op te vangen. Dit kunt u al tijdens de zwangerschap in verschillende cursussen leren. Door geconcentreerd weeën ‘weg te zuchten’, komt u in een ritme waarbij het lichaam zelf stoffen aanmaakt die een pijnstillend effect hebben: endorfinen. Deze endorfinen zorgen ervoor dat de pijn te verdragen is. Toch komt het regelmatig voor dat vrouwen de pijn ondraaglijk vinden.
Uitputting, angst of spanning kunnen een rol spelen. Een warme douche of een warm bad, massage of een andere houding kunnen dan vaak helpen, maar toch kan de pijn soms ondraaglijk zijn. Om de vicieuze cirkel van pijn en niet kunnen ontspannen te onderbreken, kan de pijn met medicijnen worden onderdrukt. In deze folder bespreken wij de middelen die in Nederland het meest gebruikt worden om de pijn te bestrijden. Dit zijn medicijnen met een morfine-achtig effect (pethidine) door middel van een injectie, de ruggenprik (epidurale anesthesie) en de nieuwste methode is pijnstilling via een infuus die door de barende vrouw zelf bediend wordt (remifentanil). Dit is ook een morfine-achtige stof.
Waarom geen pijnstilling bij iedere bevalling? Waarom krijgt niet elke barende vrouw pijnstilling aangeboden? Dit komt omdat pijnstilling ook nadelige effecten/bijwerkingen kan hebben en dat daarom deze medicijnen niet onnodig moeten worden gegeven.
Pijnbestrijding met morfineachtige medicijnen Pethidine is een medicijn dat gedurende de hele dag gegeven kan worden.
Omdat er bij gebruik van deze middelen bijwerkingen kunnen optreden, moet u altijd worden opgenomen. Hier wordt dan in eerste instantie een “hartfilmpje” (CTG of Cardiotocogram) van de baby gemaakt om de conditie van de baby te bepalen. Pethidine wordt gegeven via een injectie in de bil of het bovenbeen. Na ongeveer een kwartier tot half uur gaat u het effect voelen. De ergste pijn wordt minder en vaak kunt u zich daardoor ontspannen tussen de weeën door. Sommige vrouwen soezen weg of slapen zelfs. Het middel werkt gedurende 2-4 uur. Wanneer de 4 uur voorbij zijn gaat u weer terug naar uw verloskundige of huisarts. Als er een andere reden was om in het ziekenhuis te bevallen, blijft u daar. Pethidine wordt alleen gegeven bij pijn tijdens de ontsluitingsfase. Het kan ook worden gecombineerd met een slaapmiddel promethazine (phenergan).
Voordelen van pethidine Pethidine heeft een sterk pijnstillend effect. U kunt hierdoor beter ontspannen en de pijn beter opvangen. Daardoor schiet de ontsluiting vaak sneller op.
Nadelen van pethidine Voor de moeder Een injectie met pethidine werkt niet
langer dan 2-4 uur. Soms is dit te kort; dan kunt u eventueel een nieuwe injectie krijgen. Er kan misselijkheid, hoofdpijn of duizeligheid optreden. Pethidine maakt dat u slaperig wordt en u zich wat van de wereld afsluit; dat kan ervoor zorgen dat sommige vrouwen de bevalling niet bewust ervaren en soms zelfs akelig vinden. Achteraf kunnen zij het gevoel hebben dat zij een deel van de bevalling ‘kwijt’ zijn. Pethidine wordt alleen in het ziekenhuis gegeven. Als u eenmaal de injectie heeft gekregen, mag u niet meer rondlopen. Bijna alle zwangeren kunnen pethidine krijgen, maar soms is het niet verstandig als u zware astma heeft of bepaalde medicijnen gebruikt. Voor het kind Omdat pethidine door de placenta (moederkoek) heengaat, komt het ook bij het kind terecht. Het kind wordt hierdoor in de baarmoeder ook slaperig en minder beweeglijk. Dit is ook op een CTG te zien; de harttonen worden minder variabel. Als de verloskundige of arts twijfelt aan de toestand van het kind, kan dat een reden zijn om geen pethidine te geven. Ook kan de pethidine de ademhaling van het kind remmen waardoor het na de geboorte moeite kan hebben met ademen en nog wat slaperig is. Zo nodig krijgt de
baby dan een injectie met “tegenstof” (nalaxon).
De voor- en nadelen van pethidine op een rij • Gemakkelijke manier van pijnbestrijding, die op elk tijdstip gegeven kan worden en waardoor de pijn meestal weer draaglijk wordt. • Vooral een rustigmakend effect. • Tamelijk korte werkingsduur. • Rondlopen is niet meer mogelijk, u moet in bed blijven. • Soms zijn er bijwerkingen. • De harttonen van de baby kunnen minder variabel worden, waardoor het CTG moeilijker te beoordelen wordt. • Soms is uw kind na de bevalling wat suf en heeft het problemen met goed doorademen. Een ander medicijn kan dit effect verminderen.
Wat is epidurale pijnbestrijding (ruggenprik)? Bij de ruggenprik spuit de anesthesioloog via een dun slangetje (catheter) verdovingsvloeistof in de ruimte tussen de ruggenwervels: de epidurale ruimte. Hier lopen zenuwen die pijnprikkels van de baarmoeder en de bekkenbodem vervoeren. Als deze zenuwen worden uitgeschakeld, voelt u de pijn van de weeën niet meer of een stuk minder.
Behalve pijnzenuwen lopen in deze ruimte ook zenuwen die de spieren in het onderlichaam aansturen. Na een ruggenprik kan dus ook de spierkracht in de benen tijdelijk afnemen; bovendien krijgt u minder gevoel in benen en onderbuik.
Hoe verloopt zo’n ruggenprik? Voorbereiding en controles U krijgt eerst extra vocht via een infuus. Dit is nodig omdat uw bloeddruk niet te veel mag dalen. Uw pols en bloeddruk worden regelmatig gecontroleerd met behulp van automatische bewakingsapparatuur. De harttonen van het kind worden gecontroleerd door middel van een CTG. Om de ruggenprik te laten plaatsen wordt u naar de uitslaapkamer op het operatiecomplex gebracht. Uw partner moet op de gang wachten. Wie geeft de prik? Epidurale pijnbestrijding wordt door een anesthesioloog gegeven. De prik zelf De anesthesioloog prikt terwijl u op uw zij ligt of voorovergebogen zit. U moet uw rug zo bol mogelijk maken en uw lichaam zo stil mogelijk houden; daardoor wordt de ruimte tussen de ruggenwervels beter bereikbaar. De huid
op de prikplaats wordt ontsmet en plaatselijk verdoofd met een dunne naald. Vervolgens schuift de arts op deze plaats door een andere naald een klein slangetje (catheter) tussen de wervels in de epidurale ruimte. Door inspuiting van verdovingsvloeistoffen worden de zenuwen vervolgens tijdelijk uitgeschakeld. Wat voelt u ervan? De prik van de epidurale naald duurt kort en doet door de verdoving van de huid meestal minder pijn. Na de prik Als de catheter eenmaal is aangebracht, kunt u zich weer bewegen. De catheter wordt aangesloten op een pompje waardoor continu een kleine hoeveelheid verdovingsvloeistof loopt. Gemiddeld duurt het 5 tot 15 minuten voordat u het effect merkt. Verdere controles Tijdens het verloop van de bevalling worden uw bloeddruk, polsslag, urineproductie en ook het zuurstofgehalte in uw bloed regelmatig gecontroleerd en wordt ook in de gaten gehouden of de pijnstilling voldoende is. Ook de conditie van uw kind wordt bewaakt.
Wat is het effect van epidurale pijnstilling? In principe is het mogelijk dat u helemaal geen pijn heeft of veel minder pijn tijdens de ontsluitingsfase. Soms kunnen uw benen slap worden of u krijgt een tintelend doof gevoel in uw buikhuid en /of uw benen. Deze effecten verdwijnen als met de medicijnen worden gestopt. De epidurale pijnbestrijding heeft bij ongeveer 5% van de vrouwen onvoldoende resultaat. Dan moet gekeken worden of de catheter goed zit en of de verdovingsvloeistof sterk genoeg is. Soms is het nodig opnieuw te prikken. De anesthesioloog zoekt altijd naar een evenwicht in de dosering: de pijn moet draaglijk zijn terwijl de bijwerkingen zo klein mogelijk zijn. Op het hoogtepunt van een wee kunt u dus toch nog wat druk of pijn voelen. Door de ruggenprik krijgt u echter rust en kunt u weer op krachten komen; door vermindering van pijn en angst kan de ontsluiting sneller verlopen.
Hoe gaat de bevalling verder bij epidurale pijnstilling? Tegen de tijd dat u volkomen ontsluiting heeft kan de epiduraal door blijven lopen of worden gestopt. Bij goede persdrang kunt u gaan persen.
Net als bij elke bevalling kan een kunstverlossing nodig zijn: een geboorte met de vacuüm, tang of keizersnede. Mocht een keizersnede nodig zijn, dan is het eventueel mogelijk de epidurale catheter te gebruiken. Soms kiest de anesthesioloog een ander soort pijnbestrijding: spinale anesthesie of algehele narcose (zie hiervoor de folder ‘Keizersnede’).
Kan epidurale pijnstilling altijd gegeven worden? In het Waterlandziekenhuis is het 24 uur per dag mogelijk om een epidurale anesthesie te krijgen. Er wordt geen epiduraal geplaatst wanneer de ontsluiting ver gevorderd is of wanneer de anesthesioloog met een spoedoperatie bezig is. In bepaalde situaties is epidurale pijnstilling niet wenselijk, zoals bij stoornissen in de bloedstolling, bij infectie, bij sommige neurologische aandoeningen en bij afwijkingen of eerdere operaties aan de wervelkolom.
Bijwerkingen van epidurale anesthesie Bloeddrukdaling Door epidurale anesthesie worden de bloedvaten in de onderste lichaamshelft wijder; daardoor kan de bloeddruk
dalen. Om dit te voorkomen krijgt u al voor het inbrengen van de epidurale catheter extra vocht via een infuus. Bij een te lage bloeddruk kunt u zich niet lekker voelen of duizelig worden; door op uw zij te gaan liggen kunt u de klachten verminderen en verdere daling van de bloeddruk voorkomen. Door de bloeddrukdaling kan eventueel de hartslag van uw baby veranderen. Dit wordt zichtbaar op het CTG. Blaasfunctie Door de verdoving van het onderlichaam kunt u bij epidurale pijnbestrijding moeilijk voelen of uw blaas vol is. Ook plassen kan moeilijk zijn. Degenen die u op de verloskamers begeleiden controleren nauwkeurig of uw blaas niet te vol wordt. Wanneer u uw blaas niet zelf kunt legen, zal de blaas geleegd worden met behulp van een catheter. Jeuk Een lichte jeuk is soms een reactie op de gebruikte verdovingsvloeistof. Behandeling is zelden nodig. Rillen Het kan gebeuren dat u na het prikken van de epiduraal gaat rillen zonder dat u het koud hebt. Dit is onschuldig en meestal van korte duur. Het rillen ontstaat door veranderingen in uw temperatuurgevoel.
Complicaties bij epidurale anesthesie Hoofdpijn Bij 1% van alle patiënten met epidurale pijnbestrijding komt het voor dat de ruimte rond het ruggenmerg (de spinale ruimte) wordt aangeprikt. Het gevolg is hoofdpijn, die meestal pas de volgende dag optreedt. Het is een vervelende maar onschuldige complicatie. In de helft van de gevallen zijn eenvoudige maatregelen als rust, medicijnen en veel drinken voldoende om de klacht te verhelpen. In het geval dat de hoofdpijn blijft bestaan, zoekt de anesthesioloog naar een andere oplossing. Overige complicaties De kans dat grote hoeveelheden verdovingsvloeistoffen ongewild in bloedbaan of hersenvocht terechtkomen is bijzonder klein. In een dergelijk geval wordt de ademhaling moeilijker; hiervoor kunt u behandeld worden. Om deze en andere redenen wordt u tijdens en na het prikken intensief gecontroleerd. Rugklachten Rugklachten tijdens zwangerschap en rondom de bevalling komen bij 5-30% van de vrouwen voor. Rugklachten na een bevalling met epidurale pijnstilling
worden niet rechtstreeks door de epidurale catheter veroorzaakt, maar zijn eerder te wijten aan een langdurige ongebruikelijke houding tijdens de bevalling met trekkrachten op zenuwen en banden van bekken en wervelkolom. Wel kan de epidurale catheter tijdelijk een beurs gevoel geven op de plaats van de prik.
De voor- en nadelen van epidurale pijnstilling op een rij • De meest effectieve vorm van pijnbestrijding tijdens de bevalling. • Er is uitgebreide bewaking van uzelf en het kind nodig. U krijgt een infuus, een bloeddrukband, een catheter in de rug die op een infuuspomp is aangesloten en CTG bewaking. • De kans op complicaties is zeer gering. Soms kunnen vervelende bijwerkingen optreden die niet ernstig zijn zoals: bloeddrukdaling, hoofdpijn, krachtverlies in de benen, jeuk, verminderde blaasfunctie. Deze klachten zijn goed behandelbaar en van tijdelijke aard. • U kunt niet meer rondlopen, u moet in bed blijven. • Epidurale pijnstilling is dag en nacht mogelijk. • Wanneer verwacht wordt dat het persen binnen korte tijd plaats zal vinden zal niet meer gekozen worden voor epidurale pijnstilling.
• Bij ongeveer 5% van de vrouwen is het pijnstillende effect onvoldoende.
hier wordt dan alleen nog maar vocht door toegediend.
Pijnbestrijding met een infuus met remifentanil
Kan remifentanil altijd gegeven worden?
Remifentanil is een effectieve pijnstiller die via een speciaal daarvoor bestemde pomp kan worden toegediend met behulp van een infuus. Na het stopzetten van de pomp wordt de overgebleven pijnstiller snel afgebroken. Bij deze techniek wordt de pijnstilling continu toegediend om de pijn van de baring te verzachten. Dit is de “basispijnstilling”. Naast deze “basis-pijnstilling” kunt u zichzelf extra doseringen pijnstilling toedienen door middel van een druk op de knop van het pompsysteem. Overdosering is daarbij niet mogelijk door instelling van het pompsysteem. U kunt zich hierbij slaperig of duizelig voelen.
Het is 24 uur per dag mogelijk om remifentanil te krijgen. Er wordt wel gekeken of de ontsluiting goed op gang is gekomen en of er sprake is van een goede conditie van de baby. Wanneer u eerder al pethidine heeft gehad, wordt er 4 uur gewacht voordat er gestart kan worden met de remifentanil. Dit vanwege het versterkende effect.
Hoe gaat de bevalling verder met remifentanil? De pomp wordt stop gezet bij volledige ontsluiting om de persdrang op te laten komen die nodig is om te kunnen persen. Na het stoppen van de medicatie wordt de overgebleven pijnstilling door moeder en kind snel afgebroken. Na hooguit een half uur is er niets meer van de pijnstilling in het lichaam over. Het infuus wordt echter niet verwijderd,
Bijwerkingen van remifentanil Vanwege meerdere bijwerkingen/complicaties wordt uw bloeddruk, ademhaling, pols, zuurstofgehalte en pijnscore goed in de gaten gehouden. U kunt ook last krijgen van misselijkheid/braken, rillingen, duizeligheid en/of jeuk.
De voor- en nadelen van remifentanil • U heeft zelf controle over de pijnstilling doordat u zichzelf, naast de basisdosering, extra pijnstilling kunt geven. • Het is een zeer effectief en kortwerkend medicijn. • Overdosering is niet mogelijk. • Er is een kans op bijwerkingen en complicaties.
• Het krijgen van remifentanil is 24 uur per dag mogelijk. • Wanneer de ontsluiting nog niet goed op gang is gekomen, dan is toediening niet wenselijk.
Tot slot Het is mogelijk dat er door omstandigheden op de afdeling niet direct aan uw pijnstillingsverzoek kan worden voldaan. Echter proberen wij zo snel mogelijk uw wensen te vervullen of een alternatief aan te bieden. Heeft u nog vragen? Bespreek deze met uw gynaecoloog, anesthesioloog, verloskundige of huisarts: zij zijn te allen tijde bereid al uw vragen te beantwoorden.
10
Colofon Dit is een publicatie voor patiënten van het Waterlandziekenhuis Informatie www.waterlandziekenhuis.nl e-mailadres:
[email protected] 10055 februari 2012
