PERGOLA. februari 2014

PERGOLA februari 2014

De Pergola Is een uitgave van de Wassenaarse Volkstuinders Vereniging Opgericht 3 december 1953 Inschrijving KvK nr. 458520 Rekeningnummer penningmeester: NL 14 INGB 0001673018 Achttiende jaargang

Nummer 1 Aangesloten bij het AVVN Website: www.wassenaarsevolkstuindersvereniging.nl

Bestuur WVV: Voorzitter:Dhr. P. Vermeer

06-53363421 [email protected]

Vicevoorzitter: Dhr.P.C.v.d.Peet

06-24941468

[email protected]

Secretaris: Mw. C. Messemaker

06-41431703 [email protected]

Penningmeester:Dhr.A.Dijkhuizen 070-3500628 [email protected] Tweede pen.meester:Dhr.A.v.Rijn 071-5618591 [email protected]

Redactie Pergola: Henk v.d. Kwaak Berna Veldhuijzen

Mail kopij naar: [email protected]

Complexvoorzitters: Ruigelaan: Berna Veldhuijzen 071-4015087 Ter Weer: Arie van Duijn

[email protected]

06-515 98 596 [email protected]

Driesprong: Wim v Egmond 070-5111546 [email protected] Reijerlaan: Monique Doorson 06-28543100

[email protected]

Kerkehout: Nard Bellekom

[email protected]

070-5178964

Nieuw mailadres kopij PERGOLA:

[email protected] Algemene ledenvergadering: 14 februari

Redactioneel De wintereditie van de Pergola ligt voor je. Waarschijnlijk de voorbode van de vorst die toch nog wel de kop op zal gaan steken. De tijd waarin wij tuinders verlangend uitkijken naar de lente. De handen jeuken om aan de slag te gaan. Er wordt gesnoeid, struiken geplant of verplant, afval opgeruimd. Wie tijdens deze bezigheden goed kijkt, ziet de eerste lentebodes: Planten die ondergronds overwinteren steken schuchter wat frisgroene blaadjes boven de grond, winterheesters en bomen staan hier en daar al met hun roze of witte bloesem te pronken. Ook de merel, de koolmees en het winterkoninkje laten af en toe luidruchtig horen dat ze ons verlangen naar de lente delen. In deze Pergola wordt niet alleen vooruitgekeken. We zien ook terug op het laatste deel van een prachtig jubileumjaar. Er wordt door verschillende tuinders teruggeblikt op het vorige seizoen, met de gretige wens zo snel mogelijk in het komende seizoen weer aan de slag te kunnen op hun tuin. Mooi om zo elkaar enthousiast te maken en allerlei ervaringen te delen. Ook blijkt er een lijntje te liggen met belangstelling van uit de gemeente Wassenaar; mooi die spontane betrokkenheid met onze WVV! Zo kreeg de redactie weer een scala aan inzendingen. De redactie ziet met alle tuinders weer uit naar een enerverend nieuw tuinseizoen

Het kan niet anders dan dat er weer mooie verhalen en ervaringen voor de Pergola uit voortkomen! let op – let op – let op – let op nieuw mailadres voor kopij PERGOLA:

[email protected]

Van de bestuurstafel Op de komende jaarvergadering ben ik één jaar voorzitter van de Wassenaarse Volkstuinders Vereniging. Dit is een mooi moment om voor het eerst terug te kijken en te evalueren. De vraag voor mij is of ik het vooraf zo, of anders had ingeschat. Zoals te verwachten valt, bestaat mijn antwoord uit een gedeeltelijk ja en neen. Ja, geldt voor: er moet vergaderd worden, de contacten naar buiten zoals met de gemeente Wassenaar moeten worden onderhouden, als bestuur moet er toch ook echt gestuurd worden. Er komen altijd toevalligheden op de weg en over veel zaken moet worden besloten. Maar gelukkig doen we de dingen samen met het hele bestuur; samen met de juiste intentie en motivatie. Het geeft ons een goed gevoel dat er binnen de vereniging veel gemeenschapszin is. Neen geldt voor: de vereniging is net een klein dorp. Ook hier hebben we te maken met individuen met hun eigen inzichten en karakter. Dat maakt manouveren ook wel eens lastig. Wat kan wel en wat kan niet worden toegestaan. Daarin worden wel eens de grenzen opgezocht. Dat vraagt tact en invoelingsvermogen, maar ook daadkracht. Er zit bij de ander altijd een waarom achter. En wat moet je in sommige situaties beslissen? Als ik terugkijk doe ik dat met veel genoegen. Met name ook het terugkijken op de viering van het jubileumjaar. Veel leden hebben zich er voor ingespannen hier een echt feestjaar van te maken. En ik mag wel vaststellen, dat het dat mede door de grote opkomsten is geworden met als prachtige afsluiting de avond in de Bijhorst in Wassenaar op 7 december. En het is vooral ook een mooi resultaat, dat de totale kosten van het jubileum binnen de begroting zijn gebleven. In de rondgezonden vergaderstukken voor de jaarvergadering kunt u dit nalezen. Nu gaan we weer een aantal jaren over tot de orde van de dag. Een nieuw beplantingsplan maken, repareren waar we niet aan toegekomen waren, bemesten, voorzaaien en vooral het weer beter en misschien anders doen dan vorig jaar. We krijgen onze handen er weer vol aan.

Een paar dingen uit het jubileumjaar die een succes waren, verdienen het misschien om vaker te herhalen. De fietstocht langs de complexen, bezichtigen van hovenierscomplexen en wandelen in de buurt in de natuur. Het zijn zaken die wij misschien maar niet 5 jaar moeten laten rusten. Het is aan u om mee te denken en initiatieven te ontwikkelen. Wij kunnen het als bestuur en BC’s niet alleen. Op de medewerking van het bestuur kunt u rekenen. Ik nodig u graag van deze plek uit voor de jaarvergadering waarin we alle verenigingszaken met elkaar kunnen bespreken. Tijdens die vergadering komt er een aantal bestuurswisselingen. In de nieuwe samenstelling gaan we als bestuur graag versterkt voort op de huidige weg. Paul J. Vermeer (Voorzitter WVV.)

De data voor de

bingo avonden zijn:

28 maart 20 juni 19 september 12 december Graag tot ziens bij de eerste bingo van dit jaar. Adres: The greenhouse Katwijkseweg 11 Wassenaar Koffie / thee met wat lekkers staan klaar! Aanvang 20.00 uur

Heerlijk eindfeest! Op het laatste ogenblik was ik op 7 december toch nog de aanvangstijd kwijt geraakt, maar gelukkig dacht ik aan Marga, lid van het feestcomité die me de juiste tijd kon geven. Zo toog ik om half zes op mijn fiets, want ik dacht “ een hapje en een drankje”, dan ga ik wel voor de wijn naar het Van der Valk hotel de Bijhorst. Ik was niet de enige op de fiets. Van alle kanten stroomden mensen toe die mij hartelijk groetten en ik dacht: Die komen ook voor het feest. We werden opgewacht in de garderobe door mensen van het comité die ons bonnen gaven voor drankjes. Nu naar binnen, het zag er prachtig uit. Een grote zaal, prachtig versierd in beginnende kerstsferen. Het zat er al vol met mensen. Ik was alleen gekomen en dan is het zoeken naar een goede tafel waar ik aan kon schuiven. Daar zag ik al mijn buurman Jan en zijn vrouw, Marcel en zijn vrouw en nog een paar lieve mensen aan een tafel zitten. En ja hoor, een stoel werd bijgeschoven en een couvert en ik zat goed. Het werd een genoeglijke avond, niet te veel speeches, wel een dj voor de muziek. Lekker oude nummers werden er gespeeld. Nou, na een tijdje, werd het buffet geopend. En wat voor buffet, tjonge jonge. Ik keek mijn ogen uit toen onze tafel aan de beurt was. Eerst maar een bordje met visgerechten als voorgerecht. Helemaal naar mijn smaak. Toen opnieuw naar binnen, op naar de warme schotels. Ik ging zelfs voor een derde keer en ik was niet de enige, nu naar de ter plekke bereide gerechten. Menig mals biefstukje is over de`toonbank’ gegaan. Het was geweldig geregeld allemaal tot en met de obers en koks toe. Kosten noch moeite gespaard. Mijn moeder zou zeggen : Het was af!! Een geweldig gezellige en geanimeerde avond. Op de fiets terug naar huis voelde ik mijn welgevulde buik en het geroezemoes nog na. Bedankt feestcomité! Marianne Haslinghuis (Ter Weer)

Hallo medetuinders, Bij het begin van 2014 wil ik jullie allemaal mijn beste wensen aanbieden, dat het voor ieder van jullie een gezond en boeiend jaar mag worden met heel veel tuingenoegens. Wat zijn we bevoorrecht dat we op dit heerlijke stuk grond mogen tuinieren met elkaar en ook genieten mogen van datgene wat we hebben mogen laten groeien en rijpen en van de overvloed aan bloemen die we mochten kweken. Als je niet meer zo goed uit de voeten kan realiseer je je nog meer hoe intens gelukkig je was met alles, toen je het allemaal nog wel aankon. De saamhorigheid en de vriendschap hebben mij onder deze omstandigheden zeer veel verder geholpen : Mijn zaaigoed, thuis in bakjes gekweekt, werd door medetuinders in de volle grond uitgepoot. Hele bedden werden meerdere malen van veel hardnekkig groeiend onkruid ontdaan, en op vele andere manieren ondervond ik steun van de meeste tuinvrienden. Voor dit alles wil ik mijn collega's langs deze weg hartelijk danken. Vriendelijke groet en tot ziens op de tuin, Ad van Garderen , Reijerlaan

MAILADRES PERGOLA: [email protected]

Tuinverhaal

Tuinverhaal 2014 Is het vierde jaar dat ik bij complex Ter Weer een volkstuin mag onderhouden. Een beginneling dus. Gelukkig heb ik al 45 jaar een tuin(tje) bij mijn huis, dus kan ik wel een rozenstruik van een lavendelplant onderscheiden. En als huisvrouw is het verschil tussen een prei en een boerenkool me ook niet onbekend! Maar o jee, wat weet een beginnend volkstuinder VEEL NIET. Ieder seizoen leer ik dingen bij van behulpzame medetuinders, tuinboeken, tijdschriften en internet. Daarmee is meteen duidelijk dat, ook als je thuis bent, de volkstuininteresse doorgaat. Bedenken wat je gaat planten en zaaien, welk tuingereedschap moet er aangeschaft worden en … het tuinhuis heeft ook dringend een verfbeurt nodig: Never a dull moment!( Je verveelt je nooit! red.) Ook is er een aspect aan het volkstuin tuinieren waar ik van tevoren niet zo bij stil stond: Het sociale! Je leert leuke mensen kennen en je kunt meedoen aan allerlei activiteiten. Graag laat ik ook familie en vrienden van mijn volkstuin meegenieten. Dus op een zonnige zomerochtend kwamen de zes dames van mijn leesclub onze boekbespreking houden te midden van klaprozen en groentebedden en bij de koffie aten we wortelcake. Natuurlijk was die gemaakt van wortels uit eigen tuin! Ook hebben vorig jaar, 2013 het jubileumjaar van de Wassenaarse Volkstuindersvereniging, veel mensen tijdens de open tuindag genoten van beelden, gemaakt door mijn echtgenoot die wonderwel samengaan met de beplanting in de volkstuin. Tot slot iets over bijen en insecten, onmisbaar voor de bestuiving. Wat is het leuk om de bijenkasten op ons complex te zien met de nijvere bijtjes en niet te vergeten het insectenhotel waarin menig beestje een plekje heeft gevonden. Kortom, ook na je pensioen kan er nog een nieuwe wereld voor je opengaan! Marga Akkerman- Brouwers

Hoera, we hebben wat te klagen!

Hoera, we hebben wat te klagen! Slechte winter, wat een geluk, we hebben wat te klagen. Wat praten wij in ons land toch veel over het weer. En we klagen wat af… Dat moeten we vooral blijven doen. Tijdens mijn winterse vakantie in het hoge noorden van Noorwegen hoorde ik één van de gidsen vertellen dat nergens zoveel gesproken wordt over het weer als daar. Ik betwijfelde de waarheid van die uitspraak. Niet het mooie wat volgde. Wetenschappelijk onderzoek had uitgewezen: al het geklaag over wat ons niet aan het weer bevalt, blijkt mensen enorm goed te doen. Het maakt eensgezind, schept saamhorigheid en lucht op. Ook, last but not least (niet in de laatste plaats), maakt het vaak (mij in elk geval) blij. Zo ook de afgelopen week op mijn tuin. Bij terugkomst stelde ik vast dat er nog heel wat in leven was gebleven, en of gegroeid, in de twee weken van mijn afwezigheid. Een flinke portie broccoli was klaar voor de oogst, wat wortelen, prei en bietjes staan er nog goed bij. De grote verrassing stond verstopt in de kas. Tussen de winterpostelein die daar wild en welig tiert, was nog heel wat Nieuw-Zeelandse spinazie in leven. Van de winterpostelein at ik eerst heerlijke stamppot daarna genoot ik evenzo van de aardappel spinazie schotel met ui, spek en kaas. Gisteren at ik een maaltijd van spinazie roomsoep met zalm. Wat een geluksvogel voel ik me als ik zo zit te genieten van het verse lekkers uit mijn tuin dankzij het (ongewoon) zachte winterweer. En dat wordt dan door sommigen slecht genoemd. Een spreekwoord in Noorwegen heeft daar een oplossing voor: “Er bestaat geen slecht weer, wel slechte kleding”. Dus we moeten gewoon, op z’n Hollands veel blijven praten en klagen over het weer, maar ons niet laten weerhouden te doen wat we willen doen op of in de tuin. Het maakt ons gezond en blij. Hartelijke tuingroeten van Janny Lambarts, Ter Weer.

Nieuw op Ter Weer. “Denk er nog maar een weekje over na”, zei de complexbeheerder. Nou dat was niet nodig want mijn blijdschap bij het krijgen van een tuin was zo groot, dat ik direct ja zei. Vorig jaar was ik op bezoek bij vrienden die ook een tuin hebben op het complex Ter Weer en ik werd gelijk dol enthousiast over de locatie en de rust die daar heerst. Qua tuinieren ben ik nog een onbeschreven blad. Gelukkig biedt het internet een schat aan informatie met artikelen en filmpjes en u kunt er ook op rekenen dat ik vaak met vragen zal komen om mijn hoofd zo groen mogelijk te maken. De potkachel is al gekocht via Marktplaats. Een juweeltje waar ik mij in de koelere dagen al voor zie zitten. Mijn moeder van 86, die tijdens haar jeugd altijd uit de moestuin heeft kunnen eten, klaagt steen en been over de groenten van tegenwoordig. Geen smaak, vindt zij. Hoe leuk is het dat ik haar waarschijnlijk dit jaar blij kan maken met smakelijke producten. In een van de koksklassen waar ik les aan geef, vroeg ik of er iemand kon timmeren en wonder boven wonder vond ik er een. De komende tijd ga ik mij concentreren op het herstellen van het huisje en het maken van een plan voor de tuin. Ik verheug mij erop u allen te ontmoeten. Met vriendelijke groet, Nicole Hofman (Ter Weer)

Beste Tuinvrienden ! Denk wel zo te mogen beginnen, want tuinieren doe ik graag en heb sinds 2006 vele tuinierders mogen ontmoeten. Waarom 2006? Vanaf voorjaar 2006 ben ik raadslid voor het CDA in Wassenaar. Heb o.a. de WMO in mijn takenpakket, maar ben in vele onderwerpen geïnteresseerd, zoals ook de belangstelling voor de Wassenaarse Volkstuinders, die in vijf tuincomplexen hun hobby kunnen uitoefenen. Maakte kennis met onze voormalige voorzitter Henk Simonis en hoorde tijdens het kopje koffie drinken (is en blijft lekker, een aanrader!) in The Greenhouse veel over het houden van een moes- of siertuin. Bijvoorbeeld de jaarlijkse fuchsiatentoonstelling. Geweldig! Een begrip voor Wassenaar ! Bewondering voor de heren Rinus Konings en Cor Balk die dit vele jaren samen hebben verzorgd. Ieder jaar weer het opbouwen van de tentoonstellingsruimte, de honderden planten die het gehele jaar door met veel liefde voor de fuchsia gekoesterd werden en alles kregen (voeding, lekker warm door de kacheltjes als het koud is/was). Vond het een eer om ook een keer deze tentoonstelling te mogen openen. En dan is er het onderhoud van de Princessetuin bij Raadhuis De Paauw, dat de tuinders op vrijwilligersbasis vele jaren hebben gedaan. Ook de dames-tuinders (w.o. mijn persoontje) zijn hiervoor enige malen op een zaterdag “in de schop en schoffel” geklommen, onder de bezielende leiding van Jolanda van Vliet en hebben ervaren dat het geen sinecure was ! Helaas gaat het onkruid nooit met vakantie ! Het blijft een mooi goed om bij de verschillende complexen langs te gaan. Ieder complex heeft zijn eigen beheercommissie en gezamenlijk zorgen zij ervoor dat de complexen het bezoeken waard zijn. Zo vind je aan de Reijerlaan prachtige bloementuinen (wie kent niet de dahliatuin van Engel Brekelmans ?), de goed verzorgde tuinen + paden van complex Ruigelaan (met originele tuin-ideeën), complex Ter Weer, vlakbij de Amerikaanse School met druivenkassen (onder goede

begeleiding van Jan Wensveen) en heerlijke verse groenten die vorig jaar ter beschikking gesteld werden aan de Voedselbank. Rest mij nog een bezoek aan complex Kerkehout (sorry, nog niet bezocht), heel benieuwd hoe het er daar uit ziet. Want ik heb van hen enthousiaste verhalen gehoord en dat ook zij genieten van hun tuinen met de verse producten! Maar zie U graag als “Lid Zonder Tuin” of in de complexen of tijdens de ALV van 14 februari a.s. Dineke den Hartog. CDA-raadslid.

feest herinneringenfeestherinneringenfeest

op naar het volgende feest!!!

Een jaar tuinieren op de Driesprong. Al ruim 45 jaar was onze, inmiddels 96 jaar oude tante Nel van Ammers, lid van de Wassenaarse Volkstuinvereniging. Zij begon met een tuin aan de Zijdeweg achter Dierenzorg, maar ze moest daar weg vanwege de aanleg van de nieuwe ringweg. Ze kwam toen terecht op het complex de Driesprong waar ze tot en met dit jaar tuinierde. Wij hadden in de gaten dat het haar zo langzamerhand te veel werd en hebben toen voorgesteld om de tuin over te nemen. Ze vond dit een goed idee, mits ze zelf ook nog een gedeelte van de tuin gebruiken mocht. En zo geschiedde. In het najaar 2012 hebben we ons aangemeld en zijn plannen gaan maken. Op het terrein stond een heel oud schuurtje waarop ik, vanwege lekkages, golfplaten had gelegd. Het schuurtje was echter in zo’n slechte toestand dat we besloten het af te breken en een nieuwe schuur te bouwen. Om dat te doen moest er eerst een fundering gelegd worden en de walkant worden opgeknapt. Tante Nel gebruikte van de hele tuin nog maar een klein stukje en het overgebleven deel was behoorlijk verwilderd en overal groeide guldenroede. Een tuinbedrijf is een aantal dagen bezig geweest met het afbreken van het oude schuurtje, het slaan van een nieuwe beschoeiing, het aanleggen van een fundering en het afvoeren van alle overgebleven troep. Begin maart 2013 hebben we in een weekend het schuurtje neergezet, net op zo ongeveer de enige twee mooie dagen dat voorjaar. En op het resultaat van alle noeste arbeid zijn we toch best een beetje trots. Heel wat uurtjes zijn we bezig geweest om de wildernis om te toveren in de zo gewenste tuin. Van vrienden en buren hadden we al gehoord dat er nogal wat last was van vogels en hebben we besloten het geheel af te dekken met een net. Wel weer veel werk maar wat hebben we hier een lol van.

Een plan is gemaakt om wát te poten en waar, met een plattegrond zodat we de beplanting kunnen wisselen. Zaden en struiken aangeschaft en dan maar afwachten. Het koude voorjaar duurde ons natuurlijk veel te lang en we keken de jonge aanplant zowat de grond uit! Maar alles begon toch te groeien, ook de bloemkoolplantjes waarvan we iedere keer een afgeknaagde terug vonden. Volgens kenners zou het komen door een veenmol! Bij het wieden van onkruid vond Helma er plotseling één en die hebben we natuurlijk uitgebreid bestudeerd en daarna ergens anders uitgezet. Hij wordt ook wel aardkrekel of molkrekel genoemd. Veenmollen en krekels behoren tot dezelfde orde; ze kunnen ook vliegen, zij het over heel korte afstanden, en maken het tsjilpende geluid van krekels. Dit schijnen ze te doen - wij hebben het nooit gehoord – op warme avonden bij zonsondergang. Uitgebreide info over de veenmol vindt u op Google. De nieuwe diepvries zit inmiddels helemaal vol met pronkbonen, bieten, capucijners, erwten, rode kool, witte kool, sperziebonen, paksoi, tuinbonen, broccoli en spruiten. De uien, spinazie, sla, andijvie en bloemkool hebben we al opgegeten. Wat het ook bijzonder goed deed waren de courgettes en de pepers. Van slechts twee courgetteplantjes bleven maar courgettes komen en hoe meer pepers we plukten, hoe meer er leken te groeien. De pepers zijn uit zaadjes opgekweekt in een grondkas en toen de planten te groot werden mochten ze in de kas van mijn buren! In ons eigen grondkasje hadden we ook drie augurkenplantjes met als resultaat een kastplank vol met potten ingemaakte augurken. En in de kast thuis staan natuurlijk ook de nodige potjes met zwarte bessen- en aardbeienjam. Al met al was ons eerste jaar op de Driesprong er één van kennismaken en ervaring opdoen. Behalve veel werk heeft de tuin ook veel plezier opgeleverd. Het gewoon genieten van het buiten zijn, meeleven met het weer en de groei en vooral ontspannen. Dit laatste geldt ook voor het samengaan met buren van de Driesprong. Niek Rader (Driesprong)

Winterbescherming van uw planten Tot nu toe heeft de winter zich nog niet veel laten zien. Maar….. ’t kan nog steeds. Februari, begin maart? ’t Kan dan verstandig zijn de planten te beschermen tegen kou, sneeuw en wind van zee. Vaste planten kunnen natuurlijk gewoon blijven staan zoals ze in het najaar achter gebleven zijn. De oude stengels vormen dan bij vorst en met rijp een mooi silhouet. Bij veel wind kunnen losse stengels en oude bloemen die nog aan de plant zitten, gaan verwaaien. Denk bijvoorbeeld aan de hortensia’s en bloemen van de Cortaderia of Pampasgras. In het najaar afgeknipte vaste planten kunnen beter afgedekt worden met blad of compost. Dit is ’s winters een mooie bescherming tegen kou en in het voorjaar alvast voedsel voor de planten. Ook afdekken met bijvoorbeeld een mulchlaag van cacaodoppen is een mogelijkheid. Dit is alleen geen voedsel, maar het staat netjes, houdt de grond warm, onkruid een tijd weg en houdt vocht in de grond. Rozen werden vroeger aangeaard, met aarde uit de border. Wat heel goed werkt is mest en stro rondom de voet van de plant. Er is soms lastig aan stalmest te komen. In dat geval kan compost ook. Bij vorst kunnen jonge planten in de border ook ’s nachts worden afgedekt met vliesdoek of een (oud) laken. Palmen en olijfbomen komen uit het gebied rond de Middellandse Zee. Een paar graden vorst lukt meestal nog wel. Maar teveel vorst of koude wind is funest. Het is ook dan verstandig planten en de kuip of pot goed af te dekken. Zet de kuipen of potten ook iets van de grond, bijvoorbeeld op een pallet. Dit scheelt altijd iets in de kou van de grond. Als het mogelijk is, zet ze binnen in een vorstvrije ruimte. Dan kan bij langdurige stalling een beetje water goed zijn. Staan palmen, grassen of andere te beschermen planten in de border, dan kunt u ook een soort tentje rondom maken van bamboestokken en doek. Er bestaan ook kant en klare beschermtentjes en hoezen. Deze zijn verkrijgbaar bij tuincentra. Liesbeth Köhlenberg (Ter Weer)

feestherinneringenfeestherinneringenfeest

Advertentie Schuurman