De Partituur P.C. Hooftprijswinnaar Harry ter Balkt En verder: wethouder Hannie Kunst, Jaso Ibrahim Kirsten Koenen, bezoek B en W aan Neerbosch-Oost Wijkblad voor Neerbosch-Oost - jaargang 17 - nummer 1 - februari 2012
Colofon De Partituur is een onafhankelijk magazine voor Neerbosch-Oost. Het verschijnt zes keer per jaar en wordt gratis verspreid. De Partituur is mede mogelijk gemaakt door de gemeente Nijmegen. Er is een bijdrage verkregen uit het budget wijkactiviteiten/ bewonersinitiatieven van de gemeente Nijmegen Adres Tubastraat 43 6544 NH Nijmegen Telefoon: 06 36 56 11 05 E-mail:
[email protected]
Stepping Stones Op initiatief van de bewoners zijn er nu veilige looproutes naar school, in de wandeling Stepping Stones genoemd. Dankzij dit initiatief hebben kinderen uit diverse delen van de wijk veilige routes naar Het Octaaf en de peuterspeelzaal gekregen. Deze zijn aangegeven door middel van speciale tegels in de trottoirs, die de kinderen zelf hebben gemaakt. Op deze bladzijde staan enkele voorbeelden.
Redactie René van Berlo (hoofdredacteur) Leo Aelberts Hatice Bölek-Tokgöz Niel van Daal Nico van Dam Leonie Hendriks Gerrit Verbeek Foto’s Jacqueline van den Boom (www.jvandenboom.com) Ron Disveld (www.fotoxtra.nl) Robert de Zwart (www.theblackbutterfly.nl) Leonie Hendriks en anderen (zie bij de artikelen) Vormgeving René van Berlo Aleta Schuurman Medewerkers Aan dit nummer werkten mee: Susan Boonman-Berson, Bert Delmaar, Wim Fölker, Els Harwijne, Marlies Heijbers, Chris Hofman, Rien van Kesteren, Ingrid Koenen, Karin Kuipers, Cindy Meurs, Qader Shafiq, Michèle van der Steenstraten, Marijke Swinkels, Gon van der Werff, Gerrie van den Wollenberg Drukwerk Senefelder Misset Doetinchem Oplage: 4000 stuks Bezorging Coördinatie: Gerrit Verbeek Volgend nummer Kopijsluiting: 11 maart 2012 Verspreiding: vanaf 30 maart 2012 Foto voorpagina H.H. ter Balkt (Foto: Jacqueline van den Boom)
2
De Partituur - februari 2012
In dit nummer
H.H. ter Balkt
16
Jaso Ibrahim
6
12
B en W op bezoek Kirsten Koenen
15 De Partituur - februari 2012
Wandeling
9
10
Wethouder Hannie Kunst
En verder: Taal voor iedereen 4 Dogs Make a Difference 5 De bloem van liefde is... 8 Column Qader Shafiq 11 Column Chris Hofman 14 Column Guillaume Alpino 14 Onze straatnamen en instrumenten 18 Brandveiligheid 18 Brede school Neerbosch-Oost 19 Column Nijdas 19 Geachte redactie... 20 FNV Kanskaart 21 Column Hatice Bölek-Tokgöz 21 Swon Salon 22 Afvalzakken, harde wind en storm 22 Schilderijen MensenWensen 23 Buurtrangers gezocht 23 Feest organiseren? 23 Bewoners Budgetgroep 24 Feestdagen 25 Quintessens en politiekapel 25 Bestuursleden KBO gezocht 25 Kun jij echt luisteren? 22 Country line dansen bij NijWeDo 26 Cursus stevig in je schoenen staan 26 Boerenkool 27 Column Sofie 27 Agenda De Goede Herder 28 Doe mee met SJANO 29 Verhaal Gerrie van den Wollenberg 29 Water- en vochtoverlast onderzocht 31 Belangrijke nummers 31 Kinderpersbureau 32 3
n e e r e d e i Taal voor
Links docente Marian Slenders met Tonnie Toonen
‘Geletterdheid is de vaardigheid om schriftelijke informatie die functioneel is in het leven van alledag (thuis, werk en de samenleving) te begrijpen en adequaat te gebruiken. Laaggeletterdheid is het onvermogen daartoe.’ Dit is de officiële omschrijving van het probleem van laaggeletterdheid. In Nederland zijn anderhalf miljoen laaggeletterden en in Nijmegen zijn zestienduizend mensen met dit probleem. Een serieus probleem dus, voor een serieus aantal mensen. Het ROC Nijmegen, afdeling volwasseneneducatie, verzorgt taalcursussen voor mensen die moeite hebben met lezen en schrijven. Deze cursussen zijn vaak gekoppeld aan een computercursus. Mensen leren hier, in hun eigen tempo en op hun eigen niveau, hun leesen schrijfvaardigheid te verbeteren en om te gaan met de computer. Cursist Tonnie Toonen volgt al vier jaar zo’n cursus. Elke donderdag heeft ze les in Het Octaaf: ‘Lezen was niet echt een probleem, maar ik was bang om te schrijven omdat ik fouten maakte met d’s en t’s. Ik durfde bijvoorbeeld geen formulieren in te vullen Toen zag ik een oproep in De Nestor voor een computercursus, waarbij ook les werd gegeven in lezen en schrijven. Ik kon nog geen computer aan- en uitzetten. En als je een computer goed wilt kunnen gebruiken, moet je natuurlijk ook goed kunnen lezen en schrijven.’ Taalambassadeur Tonnie is niet alleen cursist, ze is ook taalambassadeur voor het ROC: ‘Ik heb voorlichting gegeven in gezondheidscentra, bij studenten verpleegkunde en ook op het consultatiebu4
reau. Dan leer ik de mensen daar waaraan ze kunnen zien dat iemand problemen heeft met lezen en schrijven, en hoe ze zo iemand dan kunnen doorverwijzen naar het ROC. Mensen schamen zich, hè, ze zullen het uit zichzelf niet zeggen. Ze kunnen het heel mooi verbloemen met allerlei smoesjes, zoals: “Ik heb mijn bril niet bij me”.’ Netwerker Ondertussen is José Keetelaar bij ons aangeschoven. Zij is netwerker binnen de afdeling basiseducatie van het ROC: ‘Ik zorg ervoor dat voorlichting gegeven wordt over het bestaan van laaggeletterdheid. Want als je niet weet dat het bestaat, let je er ook niet op en kijk je niet of je iemand kunt helpen. Wij zitten zelf immers niet bij de doelgroep, maar artsen of verpleegkundigen wel. Zij moeten laaggeletterdheid kunnen signaleren en bespreekbaar kunnen maken. Daarnaast zorg ik ook voor werving zoals het plaatsen van advertenties in bladen als De Nestor.’ Tonnie Toonen
Maar hoe bereik je iemand met een advertentie als de persoon in kwestie niet of niet goed kan lezen?
José: ‘Met de advertenties, of met artikelen als deze, richten we ons vooral op de omgeving van de laaggeletterde, zoals de partner, de buurvrouw of de kinderen. En ook ambassadeurs zoals Tonnie spelen een grote rol in het werven van cursisten.’ Tonnie: ‘Ik heb er al verschillende naar school gehaald. Je wordt enthousiast van de cursus. Dat geldt ook voor anderen. Die vertellen er ook over.’ José gaat verder: ‘Het blijft een grote stap om te zetten. Er speelt heel veel schaamte mee. Mensen zeggen dan: het is geen school voor mij, die anderen kunnen het allemaal veel beter. En ze hebben vaak ook slechte ervaringen met school. Maar het is echt voor iedereen. Mensen volgen een individueel lesprogramma. Dat wil zeggen dat de één bezig kan zijn met het leren herkennen van letters, terwijl de ander oefent op d’s en dt’s en een derde meer leert over notuleren.’ Tonnie beaamt dit. ‘En we spreken af: wat je van elkaar weet wordt binnenshuis gehouden.’ De moeite waard Groot of niet, de stap is de moeite waard, want er valt veel meer te winnen dan een betere leesen schrijfvaardigheid. José hierover: ‘Mensen zeggen vaak, niet direct maar na een tijdje: er gaat een wereld voor me open. Een sms’je, ondertitels lezen, een kaartje schrijven... Voor ons is het allemaal vanzelfsprekend, maar als je dit eerst niet kunt en op een gegeven moment wel, word je wereld zoveel groter.’ Filmpje Het ROC heeft een filmpje gemaakt waarin één van de zes ambassadeurs een kaartje wil kopen op het station. Hiermee wordt duidelijk hoe ingewikkeld de wereld is voor een laaggeletterde. Dit filmpje is te zien op de website van Neerbosch-Oost (www.neerbosch-oost. info/wijk) José: ‘Er blijven altijd mensen die je niet kunt bereiken. En dat is jammer. Want het kan zelfs gezondheidsproblemen opleveren. Eén van de ambassadeurs moest vaak een lading wegbrengen met de vrachtwagen en kreeg het adres mee op papier. Hij nam dan altijd een droog shirt mee, omdat dit zoveel stress opleverde dat zijn shirt kletsnat werd van het zweet. Hij kreeg zelfs op een gegeven moment last van lichamelijke klachten.’ Het ROC verzorgt niet alleen computercursussen, gecombineerd met lees- en schrijfvaardigheid, maar u kunt ook uw Nederlands verbeteren zonder computerles of werken aan uw rekenvaardigheid. Voor meer informatie hierover kunt u bellen met (024) 890 47 28. Tekst: Niel van Daal en Leo Aelberts Foto’s: Jacqueline van den Boom De Partituur - februari 2012
‘Dogs Make a Difference’ Judith Ben Michael over een bijzonder knuffeluur De stichting Dogs Make a difference is in 2008 opgericht door dr. Judith Ben Michael vanwege haar liefde voor honden. Het gedrag van dieren, de onderlinge relatie en de relatie die zij hebben met mensen zijn voor haar fascinerende zaken. Omdat zij zag hoeveel liefde honden aan mensen geven en hoe zij op deze dieren reageren, besloot zij een stichting op te richten om deze wisselwerking actief te stimuleren. ‘Het doel van de stichting is om honden en mensen bij elkaar te brengen in een knuffeluur. Honden geven veel liefde aan mensen, zonder daar iets voor terug te verwachten. Ik zie dat veel mensen na zo’n knuffeluur, waar ze ongedwongen een hond kunnen knuffelen, blij worden’, aldus Judith. Doelgroep De doelgroep voor wie het knuffeluur is bedoeld, loopt uiteen van ouderen tot en met kinderen en mensen met een beperking in een verzorgingshuis en ook gehandicapten. ‘Op
verzoek van bijvoorbeeld de Swon in Neerbosch-Oost komen wij bij de Larix langs met de honden en dan kunnen ouderen, die misschien vroeger zelf een hond hadden, maar er nu niet meer voor kunnen zorgen, de honden aaien. Ouderen die niets met honden hebben, hoeven niet mee te doen. Wij zorgen er voor dat de honden niet bij hen in de buurt komen’, vertelt Judith. Ook aan mensen die zelf de deur niet meer uitkomen is gedacht. Op verzoek komen de vrijwilligers thuis langs. Kinderen Een andere groep die ook intens genieten van het knuffeluurtje, zijn de kinderen van de basisscholen. De vrijwilligers komen drie keer langs en elke keer leren de kinderen meer over honden en hun gedrag. Na afloop van de reeks krijgt elk kind een aaidiploma. Judith: ‘Vooral allochtone kinderen die niet gewend zijn aan honden en soms ook niet het gebruik hebben om honden in huis te hebben, vinden het leuk. Zij leren door de interactie met de hond niet bang te zijn en dat honden vriendelijk en aaibaar zijn.’
Gratis De diensten van Dogs Make a Difference zijn gratis. ‘Ik wil aan mensen gewoon de gelegenheid geven om een leuk, leerzaam en warm knuffeluur met honden door te brengen. Daarvoor hoeven wij echt geen geld’, aldus Judith. Donaties zijn welkom. Katten Of er ook een knuffeluur komt voor kattenliefhebbers? Judith ziet dat niet zo snel gebeuren. Daarvoor zijn de katten te eigenzinnig en moeilijker te trainen dan honden. Grinnikend: ‘Alhoewel, ik had ooit een kat die niets liever wilde dan de hele dag geaaid worden.’ Voor meer informatie: www.dogsmakeadifference.org, telefoon: 06 49 10 31 72. Tekst: Hatice Bölek-Tokgöz Foto’s: Dogs Make a Difference
Vrijwilligers De stichting vraagt regelmatig, door middel van bijvoorbeeld advertenties in de buurtsuper, om vrijwilligers. Deze wordt gezocht onder mensen met een hond, die samen met hun huisdier meewerken aan de totstandkoming van de knuffeluren. Hoewel er regelmatig aanmeldingen zijn, betekent dat echter niet dat alle honden geschikt zijn voor Dogs Make a Difference. ‘Alle aangemelde honden worden door een hondentrainster geselecteerd. En hoe lief een hond ook is, soms is het dier niet geschikt. De eisen zijn streng. Zo moet de hond geen problemen hebben om in een vreemde omgeving te komen. Ook moet een hond het prettig vinden om geaaid te worden en dat ook nog eens door verschillende handjes tegelijk, zoals op scholen. Wat ook belangrijk is: bijten en happen mag niet. Juist in een stresssituatie moet een hond rustig blijven, bijvoorbeeld als mensen met een geestelijke beperking opeens kreten uitslaan omdat ze blij zijn. Dan moet een hond niet schrikken en grommen’, vertelt Judith. De Partituur - februari 2012
5
J
‘Mensen zijn zo boeiend.’ Dat zegt Jaso Ibrahim, vrijwillig buurtbemiddelaar. Hij vertelt over zijn levensloop en zijn idealen. ‘Ik luister graag naar wat de mens beweegt en zet me in voor de mensen die problemen hebben.’ Jaso is 27 jaar. Als oudste uit een gezin van drie kinderen heeft hij al een heel leven achter zich waarin hij als vrijwilliger veel heeft gedaan voor de gemeenschap. In Ulft is hij vrijwilliger geweest bij ouderen en in het jeugdhonk, maar ook als buurtbemiddelaar actief geweest. In Nijmegen heeft hij meegedaan in het project veilige wijken. Hij is actief in de bewonersgroep en is buurtbemiddelaar. Waar komt zijn roeping vandaan? Jaso is vijftien jaar geleden met zijn ouders, broer en zus gevlucht. Hij was toen 12 jaar. ‘De oorlog in Irak zette werkelijk alle normen en waarden op zijn kop. Niemand kon je meer vertrouwen. Je kon zelfs niet meer vrij spreken en je dacht wel heel goed na voordat je iets zei’, vertelt Jaso. Nu hij in vrijheid leeft, wil hij daar graag anders mee omgaan.
‘Mijn ouders werden vervolgd om hun geloof, Tausi Malak genaamd, en hun afkomst, Êzîdî. Zij zijn in Irak een kleine minderheidsgroep. Zij zijn de eerste gelovigen in één God, nog voordat het jodendom er was. Het Heiligdom 6
aso Ibrahim heeft een droom. Wordt deze werkelijkheid?
ofwel de Bron van ons geloof ligt in Lalish in Irak. Een belangrijk aspect in onze geloofsbeleving is dat je eerst al het goede geeft aan 72 gemeenschappen en dan pas aan jezelf’, vertelt Jaso. Asielzoekerscentrum Toen het gezin vanuit Irak naar Nederland vluchtte, werd het opgevangen in Zevenaar en van daaruit geplaatst in het asielzoekerscentrum in Dronten. Hier hebben zij drie jaar gewoond, waarna ze in Etten, in de Achterhoek, een woning aangeboden kregen. ‘Op het platteland is het moeizaam integreren’, zegt Jaso, ‘omdat het gesloten gemeenschappen zijn en je ver van de stad afzit. Hier hebben we tien jaar gewoond.’
‘In de dialoog worden we meer mens’
Vader is inspiratiebron Jaso gaat verder: ‘Mijn vader was een mensenmens. Hij maakte makkelijk contact met de mensen en praatte al snel vloeiend Nederlands. Ik geloof wel dat ik hierin op hem lijk en daar ben ik trots op. Mijn vader hield van Nijme-
gen, hij vond het een nette en een sociale stad en hoopte hier te gaan wonen als we mochten blijven.’ Jaso is na de basisschool verder gaan studeren. ‘Mijn vader vond het heel belangrijk dat ik diploma’s haalde, maar ook in sport en het vrijwilligerswerk heeft hij mij gestimuleerd. En wel om voor mijzelf en voor de wereld iets te kunnen betekenen. Mijn vader keek vooruit, want toen we een verblijfsvergunning kregen, mocht ik meteen stage lopen bij Vluchtelingenwerk Nederland en later kwam daar ook buurtbemiddeling bij. Hiervoor heb ik een mediation-opleiding gevolgd.’ Jaso was toen 23 jaar. Tragisch afscheid Jaso: ‘Toen mijn ouders hoorden dat ze in Nederland mochten blijven, is mijn vader, op nog jonge leeftijd, drie dagen later overleden aan een hersenbloeding. Dit viel voor ons gezin niet mee en voor mijn moeder werd het een zware tijd. Mijn vader is begraven in Nijmegen, nog voordat wij er woonden.’ Studies Jaso studeerde toen rechten in Arnhem, in de richting sociaal-juridisch medewerker. Van zijn studiebegeleider kreeg hij het advies om de sociaal-maatschappelijke richting te kiezen. ‘Daar ligt meer jouw kwaliteit’, vertelde hij. Jaso werd nieuwsgierig naar wat er leefde onDe Partituur - februari 2012
der de ouderen en de jongeren en ging vrijwilligerswerk doen. Hij leerde hierin niet alleen de ander kennen maar vooral zichzelf. Hij zag overeenkomsten met waar hij vandaan komt, uit Shengal in Irak, en de plattelandsbevolking in de Achterhoek. Die herkenning gaf hem rust. Naar Nijmegen En toen was het zover, de grote verhuizing naar Neerbosch-Oost in Nijmegen. Jaso: ‘Voor mijn moeder was dit heel fijn. Wij wonen in een rustige buurt in een fijne flat en dicht bij de winkels. Geen uur meer fietsen om boodschappen te doen en voor mij dichter bij de opleiding.’ ‘Ik heb korte tijd toegepaste psychologie gestudeerd en ben toen overgestapt naar algemeen maatschappelijk werk en dienstverlening, bij de HAN in Nijmegen. Dat is een parttime opleiding met een stageplaats. Voor deze stage werk ik nu in Wijchen bij het algemeen maatschappelijk werk. Het is zo fijn om met mensen te werken. Ik werk vanuit mijn hart en kijk niet naar de tijd. Dat kan nog tijdens een stageperiode. Ik luister graag naar wat de mens beweegt en zet me in voor de mensen die problemen hebben. Want mensen zijn zo boeiend.’
spraak vindt plaats op een neutrale plek, bijvoorbeeld een wijkcentrum. Dan komen beide partijen voor de eerste keer bij elkaar met de twee bemiddelaars. Daarin vindt het bemiddelend gesprek plaats. Belangrijk is dat beide partijen naar elkaar gaan luisteren. Daarin ligt vaak de oplossing. Want in de dialoog worden we meer mens.’ Jaso heeft mooie situaties ervaren in zijn werk als buurtbemiddelaar. Hij ziet dat conflicten niet alleen goed zijn, maar ook nodig zijn om
tot inzicht en een oplossing te komen. Er groeit in de meeste situaties iets goeds uit. Droom en toekomst Aan het eind van het gesprek vertelt Jaso dat hij weet wat hij echt wil worden. Dat is ‘een politieman, waarin ik al mijn kwaliteiten kan inzetten en de ander uit mag nodigen om het beste in zichzelf omhoog te halen.’ Tekst: Nico van Dam en Leonie Hendriks Foto’s: Jacqueline van den Boom
Jaso Ibrahim: ‘Belangrijk is dat beide partijen naar elkaar gaan luisteren. Daarin ligt vaak de oplossing.’
Vrijwillig buurtbemiddelaar In Nijmegen heeft Jaso het vrijwilligerswerk als buurtbemiddelaar voortgezet. Dit doet hij alweer vier jaar, maar niet in de wijk waarin hij woont. Wij vragen Jaso het hemd van zijn lijf over hoe de buurtbemiddeling functioneert. ‘Het is eenvoudig en laagdrempelig’, zegt hij. ‘Als er conflicten zijn tussen buren en ze komen er zelf niet uit, dan kunnen de mensen zelf buurtbemiddeling inschakelen. Hiermee kun je voorkomen dat je de rijdende rechter nodig hebt. Als de aanvraag binnen is, kijkt de coördinatrice van de buurtbemiddeling wie er naartoe kan gaan. We gaan altijd met z’n tweetjes. Ik word vaker ingezet in die situaties waar conflicten zijn tussen allochtonen en autochtonen. Dit wordt vanuit het NIM georganiseerd. Dat is het Nijmeegs Instituut voor Maatschappelijk werk. Maar ook de politie en de verhuurder van woningen kunnen de hulpvraag indienen.’ Hoe gaat het in zijn werk? ‘We brengen bij beide partijen apart een bezoek en luisteren naar het verhaal van de desbetreffende bewoner of bewoonster. Dit doen we een dag na elkaar. De betrokkenen weten niets van elkaars afspraak. Waar het om gaat, is luisteren en nog eens luisteren naar wat het werkelijke probleem is achter het verhaal en hier geen oordeel over hebben. De derde afDe Partituur - februari 2012
7
u
De bloem van de liefde is...
De
kl e
r
e wilt ze wat j gg en alt a p e b
Faja lobbi, ofwel hartstochtelijke liefde Uit Suriname komt een hele andere liefdesbloem: de faja lobbi. De rode faja lobbi (er zijn ook gele, oranje en witte soorten) is het populairst om zijn mooie felle kleur. Ze zijn bijna overal op het erf te vinden in Suriname. Net zoals vele andere bloemen wordt deze bloem door de Surinamers gebruikt om hun liefde 8
e
thus
De agapanthus of Afrikaanse lelies
Ook Zuid-Afrika heeft een liefdesbloem. De naam agapanthus is van het Grieks afkomstig: agape betekent liefde en anthos betekent bloem, vandaar ook soms liefdesbloem genoemd. In het Engels wordt deze bijzondere plant ook lily of the Nile genoemd, wellicht omdat ze daar (net als op het eiland Madeira, Canarische Eilanden, Nieuw Zeeland en Australie) in het wild (te) goed groeit. Toch zijn alle agapanthus variëteiten van herkomst uit Zuid-Afrika. De agapanthus of Afrikaanse lelies hebben vlezige knolvormige wortels en lange smalle vlezige bladeren. De mooie lange bloemstengels dragen klokvormige of kokervormige bloemen (blauw, wit, violet, pastelblauwtinten) en deze bloeien meestal in onze klimaatzone van juni tot augustus. De bloemen worden vaak benut als snijbloem. Hij doet het echter ook best goed in de tuin op een zonnige plaats. Maar let op: net als hosta’s staat agapanthus hoog aangeschreven op het menu van naaktslakken en huisjesslakken!
Werelds gebaar Wereldwijd worden bloemen gegeven om een mooi gebaar aan een ander te schenken. Of het nu is uit liefde, dank, voor sterkte, een feestelijke gebeurtenis of het laatste wat je aan iemand meegeeft. Bloemen zijn altijd goed en doen altijd goed. Uiteindelijk maakt het ook niet uit of bloemen uit de winkel komen of volop bloeien in de tuin. De kleur, herkomst, vorm en het proces van ontluiken van de bloemen, ja zelfs het ontluiken van de bladeren als straks (eigenlijk nu al zichtbaar) de lente eraan komt. Zowel de natuur als de liefde blijven iets magisch. Bloemen horen bij beiden.
ro
De roos en de liefde Toch beginnen we maar met de meest bekende liefdesbloem die door de eeuwen heen als symbool van de liefde bekend staat. Tempels en paleizen werden er mee versierd. Elk jaar komen er nog nieuwe schitterende exemplaren bij door kruising. De verschillende kleuren hebben bovendien verschillende betekenissen. Zo staat rood voor onder meer hartstocht, levenskracht, liefde, romantiek, warmte, zwoelheid, stijl en luxe; roze voor romantiek, tederheid, blijdschap, geboorte, onschuld, zoet en zachtheid; oranje symboliseert vrolijkheid, warmte, gezelligheid, optimisme, plezier, kracht, feestelijkheid en sportiviteit; geel staat voor energie, activiteit, groei, kracht, liefdevol, koesterend en stralend; wit voor puurheid, zuiverheid, reinheid, eenvoud, frisheid, geboorte, helderheid, natuurlijke liefde en volmaaktheid; blauw voor hemelse, goddelijke liefde. En let op, ook de combinaties van kleuren hebben een betekenis, zo betekent een witte en rode roos samen: ik wil voor altijd samen met je zijn. Dus als je iemand een roos gaat geven, kies de juiste kleur!
D
n apa Ag
Bellis perennis, de eeuwig mooie Via Nederland, Suriname en Zuid-Afrika, weer terug op Nederlandse bodem: het madeliefje (Bellis perennis). Wie kent het madeliefje niet van de bloemenkransen maar ook van het plukken van de blaadjes ‘hij houdt van me, hij houdt niet van me...’ De officiële verklaring voor de botanische naam Bellis perennis, is erg voor de hand liggend: Bellis stamt van het Latijnse woord bellus, mooi, en perennis betekent letterlijk doorheen de jaren, eeuwig. De eeuwig mooie dus. Over ditzelfde madeliefje gaan diverse mythen en legenden. Zo hadden de Romeinen een mythe waarin het madeliefje een rol speelde: ‘Boreas, de god van de Noordenwinden, werd verliefd op Flora, de godin van de bloemen. Toen het lente werd en de aarde getooid was met bloemenweiden, strooide hij, in een poging om Flora te vertederen, massa’s sneeuwvlokjes over de velden. Gelukkig slaagde Flora er in om elk sneeuwvlokje in een bloempje te veranderen, inderdaad, in een madeliefje.’
de
os ro
van
de liefde
Ee n
Valentijnsdag is in aantocht, ofwel de liefde wordt weer volop bezongen. Rozen staan in de winkel te dringen om als liefdesgebaar overhandigd te worden op deze toch wel bijzondere dag. Maar is de roos wel de bloem van de liefde, of zijn er meerdere gegadigden?
onderling uit te drukken. Het is tevens de nationale bloem van het land, ondanks dat hij niet inheems is. Hij is in de negentiende eeuw uit Zuid-Celebes geïmporteerd. Later zijn er andere soorten bijgekomen, met andere kleuren (lichter rood, rose, geel, wit), andere bloemvormen en de zogenaamde mini’s. Bij deze laatste is alles (blad, plant en bloem) ongeveer de helft tot eenderde kleiner. Bij de originele soort staan de bloemen in een scherm en vormen zo een bolletje met, afhankelijk van de soort, een diameter van 5 tot 15 centimeter. De liefde voor de ander toon je uiteindelijk door deze bloemen te geven.
Tekst: Susan Boonman-Berson De Partituur - februari 2012
WM
andelen met arokkaanse jongens
Willy Arts van Tandem en Niel van Daal (midden) krijgen uitleg van Bilal en Zakaria
Op 28 december organiseerden twee Marokkaanse jongens een rondleiding door hun Neerbosch-Oost. Deze rondleiding was een proef. De jongens hadden het idee van de rondleiding uitgewerkt met jongerenwerker Arno ten Dolle. Het is de bedoeling dat op deze manier wijkbewoners de wijk konden zien door de ogen van de Marokkaanse jeugd. Daarnaast kon de rondleiding worden gebruikt om te pleiten voor een voorziening, waar in Neerbosch-Oost veel behoefte aan is, en niet alleen vanuit de Marokkaanse jeugd: een theehuis. Een donderdag tussen kerst en nieuwjaar. Er waait een gure wind en het regent net, of net niet. Het is misschien niet een ideale dag om een wandeling door de wijk te maken, maar het idee is symphatiek: je eigen buurt bekijken door de ogen van 17-jarige Marokkaanse jongens, Bilal en Zakaria. Er zijn niet veel aanwezigen. Maar er zijn ook nog niet veel mensen uitgenodigd: deze eerste keer moet worden gezien als een proef. Waterpijp Na een rondleiding door de Jukebox gaan we de kou in. De eerste stop: het bosje van de Baron. Zakaria vertelt hoe jongeren hier vaak samenkwamen om waterpijp te roken. Een waterpijp waar overigens niets sterkers inzat dan appeltjestabak. Het was (en is) een populair tijdverdrijf, en de jongens lieten zich niet De Partituur - februari 2012
tegenhouden door regen of kou. Er werd daarbij ook wel eens een vuurtje gestookt. Dit, en het rondhangen van de jongens, veroorzaakte echter overlast bij de aanwonenden, waardoor er nu niet meer waterpijp gerookt wordt in het bosje van de Baron.
De wijk door de ogen van de Marokkaanse jeugd
Nieuwjaarsvuur Na het bosje van de Baron gaan we naar de hoek van de Bugelstraat en de Jachthoornstraat, de plek van het traditionele nieuwjaarsvuur. Dit is niet alleen een feestje van de autochtone jeugd. Ook de jongens geven toe veel plezier te hebben beleefd aan het vreugdevuur, en alhoewel de instanties duidelijk hebben gemaakt dat het niet de bedoeling is dat het dit jaar wordt herhaald, gelooft niemand in het gezelschap dat er deze jaarwisseling helemaal geen vuurtje zal worden gemaakt. (ondertussen weten we dat er weliswaar een vuur werd gemaakt, maar dat dit al vóór twaalf uur was gedoofd en dat de ME er niet aan te pas hoefde te komen, NvD) Cruyff Court Ondertussen krijgen we het steeds kouder. Zakaria heeft een afspraak en verlaat het gezelschap. Met Bilal lopen we naar het Cruyff
Court, waar, ondanks de kou, flink wordt gevoetbald. We gaan in het groene bouwwerkje staan, dat kan worden gebruikt als hangplek. Het gebouwtje is aan drie kanten open, zodat men vanaf de straat goed kan zien wat er gebeurt. Hierdoor tocht het natuurlijk wel. Bilal praat over het theehuis en maakt duidelijk dat dit niet alleen een voorziening moet zijn voor Marokkaanse jongens, maar dat iedereen er welkom zou zijn. Hij geeft als voorbeeld dat de gelegenheid op vrijdag en/of zaterdag ook alcohol zou kunnen schenken. Het Octaaf We besluiten de wandeling bij het bruggetje tegenover het Cruyff Court. Een populaire hangplek. En ook het water eronder trekt. Met smaak wordt verteld over vissen en zelfs barbecueën. Nog even wordt gewezen op het pleintje bij het schoolgebouw voor de bovenbouw van Het Octaaf: dat zou ideaal zijn als sportplek voor jongere kinderen. We bespreken de wandeling. Wat de medewandelaars betreft is de proef geslaagd. Of het theehuis er nu komt of niet: het zou leuk zijn als de jongens vaker zo’n wandeling zouden organiseren. Niet alleen is het voor (nieuwe) buurtbewoners een leuke manier om de wijk te leren kennen; het is voor de jongeren zelf ook een prima manier om zichzelf op een positieve manier te laten zien! Tekst: Niel van Daal Foto: Bert Delmaar
9
Wethouder Hannie Kunst over Neerbosch-Oost ‘Wat ik belangrijk vind, is dat de gewone dingen goed gaan’ ‘Neerbosch-Oost is als het over nieuwbouw gaat nu een wijk in rust.’ Dat zegt wethouder Hannie Kunst. In het huidige college van B en W is ze verantwoordelijk voor stedelijke ontwikkeling (met uitzondering van Nijmegen-Noord), cultuurhistorie en maatschappelijk vastgoed.
Is het gebrek aan identiteit van NeerboschOost een probleem? Kunst denkt lang na. Dan: ‘We willen trots zijn op de wijk waar we wonen. Neerbosch-Oost is nu een beetje kleurloos, veel van hetzelfde. Er moet iets zijn waar de mensen trots op zijn, waar ze naar kunnen verwijzen.’
Kunst leerde Neerbosch-Oost in 1991 kennen, toen ze directeur werd van woningbouwvereniging De Gezonde Woning. ‘De Gezonde Woning was vanouds gericht op NijmegenOost’, zegt ze. ‘Neerbosch-Oost was een van de eerste uitbreidingen van Nijmegen na de vijftiger jaren. Kinderen uit Nijmegen-Oost verhuisden naar Neerbosch-Oost. Het was een middenklassenwijk. Vanaf 1990 kwam er een andere instroom. De culturen van de inwoners botsten. Het is een voorbeeld van een wijk uit de zestiger jaren die in de problemen kwam.’
Solide Hoe wilt u dat mensen u waarderen? ‘Wat ik belangrijk vind, is dat de gewone dingen, die de mensen in de wijk belangrijk vinden, goed gaan. Dat het schoon, veilig en goed onderhouden is in de wijk. Dat je een solide stadsbestuur bent, ook in tijden van crisis. Dat doen we - met alle pijn van bezuinigingen goed, vind ik zelf.’ ‘Her en der in de stad moet je kwaliteit in woningbouw aan kwantiteit toevoegen. Dat is bijvoorbeeld nodig in het Waterkwartier, in Neerbosch-Oost nauwelijks. De woningvoorraad is goed. De voorzieningen voor ouderen zijn goed. De Honinghoeve heeft fantastische dingen gedaan. In het hart van de wijk zijn veel voorzieningen gerealiseerd. Het bestuur van de St. Josephscholen heeft de ambitie om een nieuwe school in Neerbosch-Oost te bouwen. Die komt eraan. Het winkelcentrum vind ik een ingewikkelde. Het zijn allemaal particuliere eigenaars. Binnen ben ik verrast door de kwaliteit van de winkels. Aan de buitenkant wens ik de wijk een andere kwaliteit die meer mensen tot winkelen uitnodigt.’
Identiteit Veel problemen zijn inmiddels opgelost. Mensen van verschillende achtergronden zijn samen actief. Dat valt op in vergelijking met andere wijken. Bijvoorbeeld in Lindenholt en Dukenburg zijn ze gescheiden actief. In Neerbosch-Oost is ook een echt wijkgevoel. De inwoners vinden het een dorp. ‘In mijn beleving is het een heel prettige plek om te wonen. Het ligt centraal in Nijmegen, vlakbij voorzieningen en je bent snel de stad uit. Het is wel een wijk met weinig identiteit. Als je over de Neerbosscheweg rijdt, zie je het oude deel: het kerkje en het groen. Dat heeft een mooie uitstraling. Het Groene Mannetje Hannie Kunst is in 1950 in Groningen geboren en daar ook opgegroeid. Haar eerste baan was lerares algemene vorming op een school voor lbo/mbo. Daarna was ze lerares Nederlands, geschiedenis, remedial teacher en coördinator onderbouw van een lom-mavo in Groningen. Na vijf jaar beleids- en publieksvoorlichter van de provincie Drenthe te zijn geweest, werd ze in 1986 accountmanager en adviseur van de Nationale Woningraad Noord-Nederland. In 1991 verhuisde Kunst naar Nijmegen om aan de slag te gaan als directeur van De 10
‘Ik luister naar wat de mensen zeggen, maar het moet wel kunnen binnen de mogelijkheden die er zijn’ bij de ingang is leuk, maar heeft verder geen uitstraling. Als je identiteit aan de wijk wilt geven, moet je bij de entree een uitdagend object neerzetten. Denk aan de Blokken van Struycken in Bijsterhuizen. Daar mopperde iedereen eerst op, maar het is zeer beeldbepalend. En nu staat het op de visitekaartjes van bedrijven.’ Gezonde Woning Ze begeleidde twee fusies van deze corporatie en nam uiteindelijk in april 2006 afscheid als directeur-bestuurder van de opvolger van De Gezonde Woning, Standvast Wonen. Sinds 2006 is ze namens de PvdA wethouder in Nijmegen. Eerst omvatte haar portefeuille economische zaken, cultuur en onderwijs. Nu gaat ze over stedelijke ontwikkeling (met uitzondering van Nijmegen-Noord), cultuurhistorie en maatschappelijk vastgoed. Vanaf het begin is ze verantwoordelijk voor het gemeentelijke personeels- en organisatiebeleid.
Voorzieningen Veel studenten komen in Neerbosch-Oost wonen, maar er zijn geen voorzieningen. ‘Ik gun elke wijk een gezellig café. Die missen ze bijvoorbeeld ook in Dukenburg en Nijmegen-Noord. Maar moet de gemeente daarvoor zorgen? We steunen het wel. Maar er moet een ondernemer zijn die het doet. Landhuis de Duckenburg was vroeger gericht op de zakelijke markt. Nu is het een eetcafé. Prima! Ik geloof het meeste in het bestaansrecht van eetcafés in de wijken.’ Participatie Wat verwacht u van de burgers? ‘Burgers zijn vooral geïnteresseerd in hun eigen omgeving. Je moet ze snel bij ontwikkelingen betrekken. In de stad zijn goede en slechte voorbeelden hiervan. Je moet wel duiDe Partituur - februari 2012
Navel van ’t land Vanuit de Grotestraat was de Waal al te zien. De rivier die als geweldige eenheid van massadruppels Nijmegen links laat liggen. Die al eeuwen bekneld wordt door de bouwactiviteiten aan de oevers waardoor het pittoreske uitzicht verloren gaat. De aan de Waal gestichte stad van liefde, verlangens en heimwee heeft velen geïnspireerd en een warm welkom geboden. Wetenschappers, kunstenaars, dichters… Toen ik eens in Parijs was, was het Louvre prachtig. Ik bleef hangen bij het werk van de zeventiende-eeuwse Hollandse meesters waar mijn blik werd getroffen door het schilderij van Jan van Goyen De Valkhofburcht vanaf de Waal gezien. Dit prachtige schilderij siert de omslag van Navel van ’t land, de door dichter Wam de Moor samengestelde bloemlezing van gedichten over Nijmegen. In Parijs, de stad aan de Seine, voelde ik me een trotse Nijmegenaar. In Parijs vervloekte ik de februari-agressors die 68 jaar geleden de prachtige historische binnenstad van Nijmegen tot Plein 1944 hebben gebombardeerd.
Wethouder Hannie Kunst: ‘Ik denk dat we doorgeschoten zijn in het pamperen. De rijksoverheid betaalde bijvoorbeeld grootouders voor de opvang van de kleinkinderen. Dat doe je toch gewoon voor elkaar?’
delijk zijn over wat burgers van participatie kunnen verwachten. Uiteindelijk neemt het stadbestuur de besluiten. Ik ben nu bezig met de wijziging van het bestemmingsplan. Ik luister naar wat de mensen zeggen, maar het moet wel kunnen binnen de mogelijkheden die er zijn. Wij kunnen bijvoorbeeld niet zorgen voor een ander winkelcentrum.’ Pamperen ‘We zitten in een periode van enorme bezuinigingen. We investeren wel in de wijken die het nodig hebben. Ik vind Neerbosch-Oost een De Partituur - februari 2012
redelijk zelfredzame wijk, maar er is wel extra inzet van wijkmanagement. Je moet uitgaan van de kracht van de bewoners. Ik denk dat we doorgeschoten zijn in het pamperen. De rijksoverheid betaalde bijvoorbeeld grootouders voor de opvang van de kleinkinderen. Dat doe je toch gewoon voor elkaar? Dat moeten mensen weer opnemen. Voor de bibliotheek geldt hetzelfde. Veel mensen hebben boeken over. Stel ze ter beschikking!’ Tekst: René van Berlo en Hatice Bölek-Tokgöz Foto’s: Robert de Zwart
Door de wandeling en de gedachten in mijn hoofd kreeg ik het koud. Vanwege een afspraak later die dag moest ik in het centrum blijven. Ik had geen zin om warmte te zoeken in volle winkels. Als vluchteling, wiens geboortestad vele Plein 1944’s kent, voel ik me daar niet welkom. Nee, ik had geen zin om de tijd te doden in winkels waar de ogen van het verkopende personeel mij meestal volgen: ‘Kan ik u helpen misschien?’ Met andere woorden: ‘Je hebt niets te zoeken hier…’ Thuis sta ik soms voor de spiegel om de winkeldief in mij te identificeren… Op zoek naar warmte kwam ik in De Vereeniging waar de linkse partijen in Nijmegen bij elkaar kwamen om hun plannen voor een ander Nederland bekend te maken. Ik zag veel vuur. Veel motivatie. Maar ook veel applauseilanden die de politieke kleuren manifesteerden. Zou de De Vereeniging, in de stad die de Navel van het land is genoemd, nog kunnen verenigen voor een ander Nederland? Helaas boden de uitgesproken kreten weinig warmte. Zo was er de uitspraak van Dirk Wilmars: ‘Idealisten worden zeldzamer omdat ze geen carrière meer kunnen maken.’ Het nieuws over de aankoop van een paneel van de Nijmeegse zoon Johan Maelwael door het Louvre maakt mij trots op de Waalstad en vervult mij met warmte. Qader Shafiq
(Foto: Lilia Volkova)
11
Het college in De Goede Herder
Thom de Graaf
Bert Frings
Turgay Tankir
Hannie Kunst
Bert Jeene
Neerbosch-Oost ontvangt college van
Burgemeester & Wethouders Afscheidstournee Thom de Graaf ontmoet instanties, bewoners en actiegroep. ‘Wij zijn hier om te horen en te zien over vooral toekomstgerichte onderwerpen in plaats van praten over hondenpoep en scheefliggende stoeptegels.’ Met deze woorden startte wethouder Turgay Tankir het bezoek van het college van Burgemeester en Wethouders aan Neerbosch-Oost op donderdag 19 januari. Zoals het vooraf verstuurde programma vermeldde precies om 15.00 uur in OpMaat. Verdere aanwezige wethouders waren Bert Frings, Bert Jeene en Hannie Kunst. Burgemeester Thom de Graaf zou een half uurtje later aanschuiven. Voor Thom de Graaf was dit ook meteen het laatste wijkbezoek in zijn afscheidstournee als burgemeester van Nijmegen. Vier dagen later droeg hij zijn ambtsketting over aan waarnemend burgemeester Wim Dijkstra. In aanloop naar deze voor Thom de Graaf, in zijn eigen woorden en slotwoord, ‘historische gebeurtenis’ verstuurde het wijkmanagement een programma in hoofdlijnen aan de deelnemers van het wijkoverleg dat er als volgt uitzag: 15.00 uur: OpMaat (in winkelcentrum de Notenhout, Symfoniestraat 152) Bestuurders gaan in gesprek met organisaties en vrijwilligers over de laagdrempelige informatievoorziening ‘OpMaat’. Hoe loopt de samenwerking, wat zijn de ervaringen en welke lering trekken we voor andere gebieden? 15.45 uur: Openbare ruimte en bewonersparticipatie Wandeling richting het woonzorgcomplex De Honinghoeve. Onderweg wordt stilgestaan bij het wijkbeheerplan (locatie kerk De Goede Herder), de inzet van sociale media en een groep bewoners presenteert haar plannen en inzet voor het ‘hart van de wijk’. 12
16.30 uur: Woonzorgcomplex De Honinghoeve (Albanystraat 7) Korte presentatie over de activiteiten en voorzieningen in de Honinghoeve en de ambities om de wijk meer naar binnen te krijgen en de bewoners te laten participeren in de wijk. Om 17.00 uur is het bezoek afgelopen. Mocht u graag bij dit bezoek aanwezig willen zijn, dan vragen we u om aan te haken bij het tweede programma-onderdeel (openbare ruimte en bewonersparticipatie). Dit vanwege de beperkte ruimte in OpMaat, en de wens om daar in gesprek te gaan met de betrokken organisaties en vrijwilligers. Vrijwel naadloos Dit programma werd die dag vrijwel naadloos, onder strakke regie van tijdswaarnemer en wijkmanager Michiel ten Dolle, gevolgd. Precies zoals Turgay Tankir het in zijn openingswoorden bracht, ging het college vooral horen, zien en kijken naar de toekomst. Er kwam geen enkele hondendrol of scheefliggende stoeptegel aan te pas. Het merendeel van het programma was erop gericht professionals en ambtenaren de gelegenheid te geven het college te informeren over de stand van zaken op gebieden van laagdrempelige hulp-, zorg- en informatievoorziening en wijkbeheer nu, en de verwachtingen voor de toekomst. Dit betrof voornamelijk een uitwisseling van informatie, gedachten, plannen en heel af en toe zorgen. Toch kwam er ook een aantal concretere nieuwswaardig feiten voor het ‘gewone volk’. En er was natuurlijk het ongeplande intermezzo van actiecomité Onze Bieb Moet Blijven. OpMaat De bijeenkomst in OpMaat maakte duidelijk dat, na aanvankelijke integratieproblemen tussen de deelnemende organisaties, professionals en vrijwilligers, er nu toch meer en meer
het idee begint te ontstaan van een generalistische aanpak zonder verlies van de diverse expertises. De samenwerking groeit met kortere en snellere verbindingslijnen. Gekoppeld aan het inzetten van vrijwilligers en non-professionals leidt dit tot een toegankelijkere, snellere en doelmatigere dienstverlening. Het is niet alleen gemakkelijker geworden om de bal te vinden, maar vooral ook gericht te plaatsen. Daardoor stijgt het scoringspercentage. Wel wordt er ook geconstateerd dat er een toename is aan individuen en gezinnen met meerdere problemen; gestapelde problematiek. Verder wordt voor de toekomst geprobeerd de ter ziele gegane Buurthulp in een andere vorm te reanimeren, en een grotere toegankelijkheid richting 16-plusjeugd te verkrijgen. Bibliotheek Bij het verlaten van OpMaat werd het college muzikaal opgewacht door het actiecomité Onze Bieb Moet Blijven. Deze, door de SP gestarte groep van actief betrokken bewoners had in korte tijd bijna tweeduizend handtekeningen verzameld tegen het sluiten van de bibliotheek in Neerbosch-Oost, en om de stormbal te hijsen over mogelijk verdergaande bezuinigingen op instellingen in de wijk. Ook was er huis-aan-huis geflyerd met het verzoek het actiepamflet zichtbaar op te hangen, wat door veel wijkbewoners ook gedaan is. Nu werd het resultaat van deze actiebereidheid aan de burgemeester overhandigd. Helaas voor hun inzet is bij het verschijnen van dit blad de bieb, net als Thom de Graaf, al weg. Op 2 februari zijn de deuren definitief gesloten. Natuurlijk blijft de stormbal wel hangen. Overigens is er door deze actie wel enige onrust ontstaan bij Het Octaaf, de school waar de bieb onderdak had. Ook heeft De Partituur een bericht ontvangen van de bibliotheek betreffende de toekomstige dienstverlening (zie kaders). De Partituur - februari 2012
Toezeggingen Het onderdeel openbare ruimte en bewonersparticipatie leverde twee concrete toezeggingen op die vooral de deelnemers aan De Olympiade zullen verheugen: Wethouder Turgay Tankir en wijkmanager Michiel ten Dolle zeggen toe dat ze actief de lang slepende problematiek rond ‘de projectontwikkelaar’, zijn grond en de halfsteens muur bij De Notenhout gaan tackelen. Ook komt het goede nieuws voor met name de jeugd, dat het gebouw van Jukebox en Atlas zijn noodzakelijke opknapbeurt aan de buitenzijde krijgt. De aannemer is gecontracteerd en in het voorjaar wordt er gestart. Communicatie Op het gebied van wijkbeheer en informatie/ communicatie wordt steeds meer ingezet op digitale en sociale media, interactief online en via Twitter en Facebook. Ook hier om toegang en contact laagdrempeliger te maken, met bijkomende milieu- en financiële aspecten door het terugdringen van bergen aan papieren communicatie. De Honinghoeve Tot slot wist De Honinghoeve te vermelden dat er gewerkt wordt aan plannen om de inbedding in de wijk te versterken. Niet alleen de bewoners en organisatie de wijk in, maar vooral ook de wijk De Honinghoeve in. Niet om er te komen wonen, maar wel de maaltijd te gebruiken, of gebruik te maken van een
maaltijdservice. Er wordt gesproken over het binnenhalen van een bibliotheekfunctie, en er wordt gedacht aan een algemeen toegankelijk zomerterras. Natuurlijk zou de gemeente de gemeente niet zijn als er niet meteen ‘horeca-
‘Onze bieb moet blijven’. Rechts burgemeester Thom de Graaf
vergunning en oneigenlijke concurrentie met bestaande horeca’ geroepen werd. Gelukkig hebben we nauwelijks horeca in NeerboschOost. Verder werd ook het verhaal ontzenuwd dat er een standaardprocedure voor nieuwe bewoners van De Honinghoeve is, waarin ze eerst drie maanden elders moeten verblijven. Dit kan incidenteel voorkomen vanwege de
Het Octaaf blijft In diverse publicaties in dag- en weekbladen wordt aandacht besteed aan het verdwijnen van de bibliotheek in Neerbosch-Oost. Daarin wordt ook vermeld dat door de bezuinigingen veel voorzieningen in die wijk zullen verdwijnen. In tegenstelling tot wat wordt vermeld blijft Het Octaaf in Neerbosch-Oost. Het Octaaf is een bloeiende basisschool in Neerbosch-Oost met goede resultaten en uitstekende contacten in de wijk. Wij waren dan ook zeer verbaasd dat in een artikel van de Brug stond dat door bezuinigingen Het Octaaf uit de wijk zou verdwijnen. Dit is onjuist. De school bruist van de culturele activiteiten, we hebben twee jaar geleden net de schoolomgeving helemaal opgeknapt waar alle kinderen uit de buurt mogen spelen. Onze kinderen zingen kerstliederen voor de bewoners van het nieuwe verzorgingshuis en we hebben de kerstviering met alle kinderen en ouders gevierd in de Vocasahal. Vierhonderd kinderen in de zaal en honderdzestig ouders op de tribune. Dit is niet het beeld van een school die binnenkort verdwijnt. Integendeel. Wij zijn een vaste waarde in de wijk. Wij begrijpen de acties die gevoerd worden tegen de bezuinigingen, ook de actie voor het behoud van de bibliotheek. Op Het Octaaf blijft een collectie van tweeduizend boeken en de mogelijkheid om boeken te lenen bij de bibliotheek. In een pilot van twee jaar willen we in samenwerking met de bibliotheek uitzoeken op welke manier dat het beste vorm en inhoud kan krijgen. Tekst: Chris de Ronde Directeur basisschool Het Octaaf
De Partituur - februari 2012
wachtlijsten maar is geen beleid. Klokslag 17.00 uur kwam het programma vervolgens tot een eind met Thom de Graafs ‘historische’ laatste dankwoord aan NeerboschOost.
Tekst: Nico van Dam Foto’s: Jacqueline van den Boom
Bibliotheek Neerbosch gesloten
De Bibliotheek Neerbosch is gesloten per 3 februari. Dit heeft te maken met de nieuwe organisatie van het bibliotheekwerk in Nijmegen. Sinds 2 februari 2012 kunnen mensen de Bibliotheek Neerbosch niet meer bezoeken. Iedereen is welkom in alle andere vestigingen van de Bibliotheek Gelderland Zuid. De dichtstbijzijnde vestigingen zijn de Bibliotheek Muntweg en de Bibliotheek Zwanenveld. Leden van de bibliotheek kunnen in alle vestigingen materialen lenen en inleveren. Er komt een inleverbrievenbus in de wijk. Mensen die niet in staat zijn om een andere bibliotheek te bezoeken, kunnen gebruik maken van de service Bibliotheek aan Huis. Een medewerker van de bibliotheek brengt een bezoek bij hen aan huis en verzorgt het lenen van de materialen. Voor de leerlingen van de basisschool in de wijk hebben wij goede afspraken gemaakt met Het Octaaf. In 2012 wordt een Bibliotheek op School geopend én de educatieve activiteiten in de school worden voortgezet. Tekst: Bibliotheek Gelderland Zuid
13
lige schoolroute) voor schoolgaande kinderen. Er is inmiddels een duidelijk gemarkeerde oversteekplaats tussen het winkelcentrum en woningen aan overzijde van de OC Huismanstraat. Hier wordt veel gebruik van gemaakt.
Gelderland-Zuid Vanaf deze editie ben ik, als wijkagent, van plan regelmatig een stukje in dit blad te schrijven. Ik wil u hiermee een kijkje in de keuken van de wijkagent geven. Hopelijk levert dit u veel leesplezier op. Reageer daar vooral op (mijn e-mail is chris.hofman@ gelderland-zuid.politie.nl) Het nieuwe jaar zijn we inmiddels ingegaan. We mogen - met zijn allen - terugzien op een relatief rustig oud en nieuw. Er was wel enige schade, maar zeker niet in die mate als voorgaande jaren. Veel jeugd in de wijk, vooral in de vooravond, was het beeld. Zij hebben zich voorbeeldig gedragen, afgezien van wat vernielingen. Dit is vooral een verdienste van de intensieve samenwerking van woningbouwcorporaties, straatcoaches, Bureau Toezicht, jongerenwerk en politie in het afgelopen jaar. Ook heeft de aanwezigheid van veel politie tijdens de jaarwisseling zijn uitwerking gehad. De wijk is duidelijk in beweging. Zo is er sinds eind januari een zogenaamd Veiliger Wijk Team (VWT) Neerbosch-Oost/Heseveld. Dit
Une vacance de bicyclette… In ons land wordt enorm veel gefietst. Allerlei organisaties en instellingen stimuleren hun werknemers per fiets naar het werk te komen. Er worden financiële tegemoetkomingen aangeboden om een nieuwe fiets te kopen om daarmee naar het werk te fietsen. Dit noemt men tegenwoordig het zogenaamde fietsplan! Ik weet niet of het waar is, maar er wordt gesuggereerd dat in Nederland meer fietsen zijn dan inwoners. C’est le question! Het kan best zo zijn, want wij zijn met twee personen thuis en we hebben drie fietsen en twee racefietsen. Dus waarschijnlijk waar! Veel landgenoten maken van hun vakantie een fietsvakantie. Ik heb ze gezien, de vaders en moeders met kinderen bepakt en gezakt op de fiets. Ik heb ze gezien, de vutters met hun fietsen op de fietsdrager aan hun auto. Ik heb ze gezien, de vele toerrijders door stad en platteland. Ik heb het ook gezien…
14
betekent voor de wijk nagenoeg dagelijks een vast koppel politie/toezicht in verschillende samenstellingen in de wijk. U kunt dus een politieagent samen met een toezichthouder op de fiets in de wijk zien. Alles op het gebied van leefbaarheid en veiligheid zullen zij gaan behandelen. Kennen en gekend worden is daarbij het motto, vandaar die vaste koppels. Schroom niet en spreek deze collega’s aan en meld. We willen vooral de meldingsbereidheid verhogen in de wijk. Als het om veiligheid gaat, zijn er ook diverse vorderingen gemaakt. Struiken zijn op diverse plekken gesnoeid, bijvoorbeeld bij De Goede Herderkerk en op het Tubaplein. Er ligt een stepping-stoneroute (als onderdeel van de veiEen gezin gaat op vakantie per fiets! Vader had dan ook een klein aanhangwagentje achter zijn fiets om zijn vrouw en kinderen van de nodige ballast te ontlasten. Tijdens mijn fietstocht kwam mij op de dijk in Deest dit geheel ontdaan gezin tegemoet. Het gezin bestond uit vijf personen. Zij kwamen van Tiel en waren voornemens een fietsvakantie te ondernemen naar Duitsland. Lekker kamperen onderweg en van de natuur genieten. Alle kinderen hadden natuurlijk ook enige bagage, want het moest wel lijken op enkele ontberingen. Het aanhangwagentje van vader gaf iedere keer veel problemen. Vanaf Tiel hadden ze al drie keer een zgogenaamde fietssluis ontmoet waar de fietskar niet door kon. Dit hield in dat vader een omweg moest maken van enkele kilometers, om zich in een later stadium weer bij zijn gezinnetje te voegen. Bij Deest, waar ik hen tegenkwam, was de ontreddering nabij. Ieder keer moest vader een omweg maken en dat vonden zijn vrouw en kinderen natuurlijk zeer onaangenaam.
Bij het winkelcentrum is een voetgangersgebied ingesteld, omdat er veel bewoners en winkeliers klaagden over overlast door fietsers en bromfietsers. Er wordt inmiddels repressief (dus door bonnen te schrijven) opgetreden door politie en toezicht. Door de komst van het VWT zal hier nog meer continuïteit in worden gebracht. Men moet veilig kunnen winkelen in Neerbosch-Oost. De overlast door brommers is verminderd. Wellicht is het slechte weer hier debet aan. Dit jaar zal dit ook weer een speerpunt zijn voor politie en toezicht. Ook hiervoor geldt dat iedereen zich veilig moet kunnen bewegen in Neerbosch-Oost. Er is tenslotte sprake van veel jeugd op straat en je moet er niet aan denken, dat er ongelukken plaatsvinden. Zo, hier een eerste kijkje in de keuken van het politiewerk. Op een mooi jaar en tot de volgende keer! Chris Hofman, wijkagent Neerbosch-Oost
Ja, die sluizen zullen een bedenksel zijn geweest van een hele slimme ambtenaar, die blijkbaar zelf nooit met de fiets erop uit gaat. Dus dan krijg je dit soort situaties! Het een en ander wordt waarschijnlijk ook nog eens gesubsidieerd door de overheid en de ambtenaar ontvangt wellicht een fikse salarisverhoging vanwege zijn sublieme idee! De bedoeling was om het motorverkeer op onze dijken tegen te gaan maar niemand heeft ooit gedacht aan het feit dat er nog meer is dan motorverkeer. Waarschijnlijk zal het gezin uit Tiel in Duitsland minder obstakels tegenkomen dan in Nederland, want wij zijn een land geworden van veel drempels, plateaus, slagbomen, rotondes en andere verkeersonvriendelijke hindernissen. Het ergste is, niemand doet er iets aan! C’etait un vraiment plaisir, Guillaume Alpino De Partituur - februari 2012
Kirsten Koenen
‘Cool’ n e k n a l p op de Kirsten Koenen (links) en tegenspeler Yinka Adekoya
In de vorige partituur was te lezen dat de 13-jarige Kirsten Koenen uit NeerboschOost eenmalig mee zou spelen in de musical Daddy Cool van Albert Verlinde, gebaseerd op muziek van Boney M. Intussen is het 18 januari geweest en heeft Kirsten aan een vrijwel uitverkochte stadsschouwburg kunnen laten zien wat ze kan. Hoofdrol Nee, zenuwachtig was ze niet. Maar Kirsten is al een ervaren musicalactrice: ze speelt een hoofdrol in de musical Nanny McPhee van de Stichting Gelders Musical Ensemble (SGME) in Arnhem. In deze musical heeft ze al tien keer opgetreden, door heel het land. Het is geen grote musical, zoals Daddy Cool, maar een musical met gevorderde amateurs, of zoals Kirsten lachend zegt: ‘Een musical met kinderen, en volwassenen die hun tekst niet kennen en een decor dat half uit elkaar valt. Maar het is heel leuk.’ Dansles Kirsten heeft al drie jaar zangles bij Joke Majoor. Daarbij volgt ze hiphop-dansles bij dansschool Art-Lines. Bij Art-Lines werd ook haar talent ontdekt. Of zoals haar moeder, Ingrid Koenen, zegt: ‘We zeiden altijd: ach, Kirsten kan aardig zingen. Maar toen vroeg ze bij ArtLines of ze Geef me vleugels uit De Kleine Zeemeermin mocht zingen. Nou, daar stonden we wel van te kijken.’ De Partituur - februari 2012
Aan dit nummer heeft ze de rol in Daddy Cool te danken. Kirsten zong het in de tv-talentenjacht My name is... Ze kwam tot de halve finale. In de zomer kreeg ze te horen dat ze mee mocht spelen in de musical, maar daarna hoorde ze een hele tijd niets, tot haar vader een telefoontje kreeg. ‘Hij had zó’n glimlach op zijn gezicht. Ik dacht eerst dat hij een grapje maakte.’ Ervaring Een grapje was het niet en mede dankzij haar ervaring bij Nanny McPhee speelde Kirsten de sterren van de hemel. Meer mensen hebben ondertussen haar talent opgemerkt. Haar begeleiders bij Daddy Cool hebben haar gevraagd om auditie te doen voor de aankomende musicals Annie, Schrek en Dick Trom. Haar producent bij het SGME wil haar ook verder begeleiden. Maar alhoewel ze veel van hem geleerd heeft, denkt Kirsten er toch over om de audities te doen, vooral voor Annie: ‘Maar misschien wel voor allemaal. En als ik dan voor meer wordt aangenomen. kan ik altijd nog kiezen.’ Rol In de musical speelde Kirsten de rol van de jonge Roos, een personage dat op volwassen leeftijd wordt vertolkt door Kim-Lian van der Meij. In de scène waarin ze de jonge Sunny ontmoet, gespeeld door Yinka Adekoya, wordt meteen duidelijk dat die twee later wat zullen krijgen.
Voor Yinka was het overigens al de negende keer dat hij de rol van Sunny speelde. Hij behoort tot de vaste kinderkast. In totaal kwamen de kinderen drie keer op het podium, wat niet wil zeggen dat Kirsten zich verveelde achter de schermen: ‘We aten snoep. En we deden een boerwedstrijd.’ Rooster Mocht Kirsten worden aangenomen voor een rol in een professionele musical, dan zal haar schoolrooster wel moeten worden aangepast. Want leren voor school is nu al lastig met al dat zingen: ‘Ik had toetsen, maar daarvoor heb ik zelfs in de auto geleerd.’ Gelukkig hebben ze op haar school, het SSGN, vaker met dat bijltje gehakt. Daar zitten meer getalenteerde kinderen. Op deze school zitten bijvoorbeeld de kinderen van de jeugdselectie van NEC, die ook werken met aangepaste roosters. De school verzorgt ook lessen voor kinderen die meer kunnen op het gebied van zang, dans en toneel, de zogenaamde plusklassen. Die volgt Kirsten niet. Nog niet. Maar ze willen haar graag hebben. De docenten van de plusklassen drama én muziek vechten om haar. Gelukkig is er ook een plusklas musical. En musical, dat is wat Kirsten wil. Nu en later. En op de vraag wat ze na school wil doen is haar antwoord kort en krachtig: ‘Naar het conservatorium!’ Tekst: Niel van Daal Foto: Ingrid Koenen
15
Dichter in Neerbosch-Oost
‘Van dichten comt mi cleine bate. Die liede raden mi dat ict late´
Aan het eind van het interview citeert Harry ter Balkt deze beginregels van het middeleeuwse geschrift ‘Beatrijs’. Grofweg vertaald betekent het: Dichten levert me weinig op, anderen raden het me af’. Maar neem het niet te letterlijk. Want Harry ter Balkt kan niet leven zonder poëzie. Herman Hendrik (Harry) ter Balkt is op 17 september 1938 in Usselo bij Enschede geboren. Het dichten zat er vroeg in. Op achtjarige leeftijd bedacht hij zijn eerste gedicht. ‘Ja, dat was in 1947’, zegt hij. ‘Het was in het bos, het was uiteraard in een bos. Het ging over een merel die zat te zingen bij het karrespoor.’ Veel bijval kreeg de jonge dichter niet. ‘Daar was geen droog brood mee te verdienen, zei mijn vader. Ik moest later gaan studeren en hard werken, dat was beter dan dat schrijven, dat was niks waard.’ Na het lyceum werkt Harry ter Balkt korte tijd als leerling-journalist bij dagblad Tubantia. In 1958 gaat hij naar de kweekschool en vanaf 1960 is hij werkzaam als onderwijzer. Negen jaar later debuteert hij als dichter in het tijdschrift Bijster. Ook schrijft hij proza; in 1973 verschijnt zijn roman Zwijg. Ter Balkt zal echter vooral bekend worden als dichter. In 2003 ontvangt hij de P.C. Hooftprijs voor poëzie. In 1967 verhuizen Harry ter Balkt en zijn vrouw Willemien naar Nijmegen. Helemaal toevallig is dit niet: ‘Ik had nog wel het plan om wat te studeren, maar daar kwam niks van. Ik was al versplinterd. Het schrijfwerk... dat waren twee verschillende dingen.’ Ter Balkt gaat als onderwijzer werken op de Bethelschool in de Wolfskuil. Ze gaan wonen in de Heseveldse wijk Jeruzalem en betrekken in 1974 hun huis in Neerbosch-Oost, aan de Cimbaalstraat. Sinds 1983 richt hij zich alleen op zijn schrijfwerk. Onlangs is zijn laatste bundel, Vliegtuigmagneet, uitgekomen. In deze bundel staat ook het gedicht Neerbosch-Oost, dat is afgedrukt op de BlingRing langs het kanaal. 16
De Partituur - februari 2012
Ter Balkt opent het gesprek met de opmerking dat er twee fouten in de bundel staan. Daar kan hij zich boos over maken. ‘De formule van DDT hebben ze verkeerd gedrukt. (In Achter zijn torenvenster, NvD). En “O, wat vreseluk” moet zijn “O wa vreseluk”. (In Ga uit de echokamers (Anti-canto 8), NvD). Ik begrijp niet hoe dat kan, dan staat het in de drukproef goed maar staat het in het boekje fout. Daar word ik heel neerslachtig van.’ Uw gedichten gaan vaak over het platteland en
‘Uw gedichten zijn heel erudiet, bestudeerd. U gebruikt bijvoorbeeld veel beelden uit de geschiedenis. Ik moet vaak wat opzoeken als ik ze lees. Hoe komt u aan al die kennis? Studeert u nog veel?’
‘Nee, ik studeer daar niet op. Dat zit in je kop, dat heb je altijd verzameld, en dan niet verzameld in de betekenis van geordend, maar het is er gewoon en daar doe je dan een greep uit, dat wil zeggen, je pakt wat in je hoofd komt, wat je nodig hebt op dat moment, of wat je denkt nodig te hebben. Je hoeft er geen speciaal on-
dat zijn zo mijn taken. En verder denken hé, wat niemand ziet natuurlijk, als dichter ben je ook filosoof. Je denkt wat af. Dat werpt dan niet altijd vruchten af, maar soms over een hele tijd.’ ‘Of ik lees over iemand die ik bewonder, de oude Gogol, vroeger Dostojevski, de oude Russen, dat vind ik prachtig.’ Ik krijg bij het lezen van uw poëzie inderdaad soms beelden van Rusland, vooral wat de melancholie betreft.
de natuur. Er zit heel veel ruimte in.
‘Natuurlijk, het is nogal eens weids als ik schrijf en hier is niet zo heel veel weidsheid. Maar als je schrijft, heb je alleen maar een stuk papier en je hand en een pen nodig. Meer eigenlijk niet. Er speelt zich ook heel vaak heel veel af in je kop. Het zijn landschappen die ik heb gezien, mensen, het is een wereld die je met je meedraagt.’
Harry ter Balkt
‘Ik ben er nooit geweest, maar ik vind dit mooi werk. Mijn vrouw zegt altijd dat dit komt doordat ik van de kozakken afstam.’ … ‘Er is een sabel van een voorvader die over de Berenzina is getrokken. In de tijd van Napoleon, begin negentiende eeuw. Die sabel lag in een oude timmermanswerkplaats van familie in Boekelo.’ Ik las dat uw ouders waren opgegroeid in Boekelo en dat
Maar Neerbosch-Oost is niet
u als kind graag naar de boer-
de eerste plaats waar je aan
derij ging waar uw familie nog
denkt als je uw gedichten
woonde.
leest.
‘Daar was ik heel graag. Ik heb de boeren altijd, nou ja, tegenwoordig kun je ze niet meer zo goed begrijpen, het zijn wonderlijke tijden, maar in die tijd hield ik meer van boeren dan van burgers, ik vond burgers nogal een saai volk.’
‘Nee, maar ik woon hier wel, dus het is wel van belang. En als ik op een andere plaats zou wonen, zou ik waarschijnlijk toch dezelfde gedichten schrijven; dat denk ik wel hoor. De weidsheid zit in jezelf. En dat kun je niet ergens vinden, dat vind je bij jezelf. Daar moet je het mee doen. Zoals de rijdende rechter zegt: “En daar zult u het mee moeten doen”.’
Wat betekent poëzie voor u?
‘Hoe komen de gedichten bij u naar boven? Moet u er lang over nadenken of komen ze in één keer?
´Het is net als de wind vind ik, het zijn windvlagen, dan weer wel en dan weer niet, dan is het windstil, het is al een hele tijd windstil maar dat komt wel weer terug, ik ben niet zo bang daarvoor, maar het gaat met vlagen ja, de poezie. De laatste tijd komt het niet in één keer. Dat is vaak wel gebeurd, maar ja. Dan is het wachten, het is ook vaak een geduldwerk hoor, dan is het wachten op invallen, of je voelt dat je helemaal op de verkeerde weg zit, dan moet je niet doorgaan, dan maak je brokken.’ De Partituur - februari 2012
‘Van dichten comt mi cleine bate. Die liede raden mi dat ict late´
‘Het is ondenkbaar voor mij, een leven zonder poëzie. Het is toch een iets, oppassen voor grote woorden, maar iets wat ik altijd geambieerd heb.’ Bent u tevreden met wat u hebt bereikt?
derzoek naar te doen, nee, je hoeft ook niets op te zoeken en je zoekt ook niet iets bij iets wat je hebt, nee het is er gewoon, het vliegt je aan, een vliegende kraai vangt altijd wat, kun je wel zeggen.’
‘Nou, tevredenheid komt niet zoveel voor. Wel blijdschap, als je een mooi beeld hebt, daar kun je echt hartstikke blij mee zijn, maar tevreden, nee.´ … ‘Achterberg zegt: “met dit gedicht vervalt het vorige”, en dat is niet altijd zo natuurlijk, maar iets daarvan is altijd waar. Je moet toch altijd verder, voort.’
Wat doet u als u niet dicht?
‘Luieren kan ik heel goed en slapen kan ik ook heel goed. En afwassen kan ik ook heel goed,
Tekst: Niel van Daal Foto’s: Jacqueline van den Boom
17
Onze straatnamen en instrumenten (3) Tuba
Trompet
Klaroen
De tuba is het grootste en dus de laagst klinkende van de koperen blaasinstrumenten. Door zijn enorme geluidssterkte speelt er maar één tuba mee in een symfonieorkest of in de fanfare. Het geluid van de tuba wordt geproduceerd door het vibreren van de lippen tegen het
Twitteren over Neerbosch-Oost Tweets van @NMGNwest (gemeente Nijmegen): Data schouw openbare ruimte en bewonersavond Neerbosch-Oost bekend. Schouw: 15 mei 2012. Bewonersavond: 7 juni 2012. Bewoners: noteer data! Wijkbewoonster vraagt aandacht tijdens
komvormige mondstuk. Door het indrukken van de ventielen kan je op dit instrument verschillende tonen maken. Op de foto kun je zien hoe groot de tuba is ten opzichte van de klaroen en de trompet. De Tubastraat loopt rond en komt op twee punten uit op de Jachthoornstraat. Tekst: Leonie Hendriks
wijkbezoek college voor braakliggend stuk niet openbare - grond nabij winkelcentrum College wordt tijdens wijkbezoek NeerboschOost hartelijk ontvangen bij OpMaat, De Goede Herder en De Honinghoeve. Tweet van @Thdegraaf (burgemeester): In Neerbosch-Oost met het college, mooie buurt voor mijn laatste wijkbezoek.
Heeft u een laag inkomen?
Krijgt u waar u recht op heeft?
Vr aa g he t GR AT IS
Bel: 0800 - 5678 567 www.formulierenbrigadenijmegen.nl
18
Brandveiligheid (3) Informatie gegeven door Anne-Pauline Jacobs van afdeling preventie van de brandweer Nijmegen aan de bewoners van de Klaroen- en Rapsodiestraat. Als er vuur is, is er ook rook Rook lijkt onschuldig maar is o zo levensbedreigend. Wat doe je bij rookontwikkeling? Rook stijgt op. Op de grond is er dan nog lucht. Vult de ruimte zich met rook, beweeg zelf en uw andere huisgenoten dan zo laag mogelijk over de grond, dus kruipend en misschien zelfs sluipend, want daar is dan nog de zo kostbare zuurstof. We kunnen ongeveer een halve minuut onze adem inhouden. Het is belangrijk die tijd te gebruiken om de rokerige ruimte te verlaten. Rook kan giftig zijn. Het kan gebeuren dat, als u twee keer de rook inademt, u al bewusteloos raakt. Met vier keer inademen kunt u al dood gaan. Een rookmelder kan u helpen om dit te voorkomen. Waarom een rookmelder in huis? Overdag bent u waakzamer, maar ’s nachts slaapt u en wordt u niet gewaarschuwd. Als u slaapt, doet uw reukorgaan het niet. De rookmelder neemt dan het ‘waakzaam zijn’ van u over. De rookmelder waarschuwt u. Een thermische melder beveiligt niet voldoende. Beste plaats voor rookmelder De beste plaats is in het midden van de gang tegen het plafond, dus niet in de hoeken. De rookmelder kunt u in alle gangen ophangen, ook op de slaapverdieping. Niet tegen de muur, want dan werkt het niet vanwege de luchtcirculatie. U hoeft geen schroeven te gebruiken, want er is tape in de handel speciaal voor een rookmelder. Omdat de rookmelder ook kan reageren op dampen en gassen kunt u deze beter niet in de keuken ophangen. Controle Het is van levensbelang dat een rookmelder met volle batterijen op een goede plaats wordt opgehangen. Controleert u de rookmelder minstens een keer per maand op batterijsterkte. Als de batterij van de rookmelder leeg is, gaat het piepen. Tekst en foto: Bewonersgroep Klaroen- en Rapsodiestraat De Partituur - februari 2012
‘Laten wij zeggen wat wij hopen en doen wat wij kunnen’
Start 2012 Wij gaan er weer een mooi jaar van maken op de Brede school. In volle vaart gaan wij ons weer inzetten op het gebied van Taal en Cultuur.
Kerstviering 2011 Op 22 december werd een prachtig kerstfeest georganiseerd op school. Van 16.00 tot 17.00 waren kinderen en ouders uitgenodigd voor het kerstverhaal in de Vocasahal. Ik heb nooit geweten dat een sporthal zo sfeervol aan te kleden was. Met decoratie en verlichting werd een mooie kerstsfeer opgeroepen. De leerkrachten, de ouderraad en de kinderen maakten met hun inzet er een prachtig verhaal van met mooie liederen. De Vocasahal hebben wij dan ook hard nodig met zeshonderd mensen. Na het optreden gingen alle kinderen en een groot aantal ouders naar school terug. Gezellig samen het jaar afsluiten met een lekker hapje dat door de ouders was gemaakt. Sommige leerkrachten hadden beelden van een open haardvuur op het digitale schoolbord gezet en daarmee een hele ‘warme’ sfeer gecreëerd. Voor de ouders was er een buffet en het werd druk in de gymzaal. Er werden 79 ouders geteld. Het was een hele mooie afsluiting van het jaar.
De Brede school Bent u geïnteresseerd in de ontwikkelingen van de Brede school in Neerbosch-Oost? U kunt het werkplan digitaal ontvangen door uw mailadres aan mij door te geven. U kunt mij bereiken middels mijn e-mailadres:
[email protected] De Partituur - februari 2012
Niet alleen het voltallige personeel van de Brede school, maar ook de ouders. De ouderbetrokkenheid op onze school is heel hoog en daardoor zijn wij ook in staat goede prestaties te leveren. Januari Op 17 januari zijn wij met de Verlengde Schooldag gestart. Op 18 en 19 januari waren de ouders weer welkom voor een rekenbijeenkomst voor de groepen 4. De Piramidebijeenkomsten waren op 25 en 26 januari en het thema was voorlezen. Ook zijn wij deze maand begonnen met de adviesgesprekken voor groep 8 en de Cito-toets. De naschoolse activiteiten zijn ook weer van start. Zowel sporten, dansen, toneel en het Kinderpersbureau (zie achterpagina). Februari Helaas is er ook slecht nieuws voor 2012 te melden, namelijk het sluiten van de bibliotheek. Gelukkig blijft een gedeelte van de kindercollectie van de bibliotheek op school. Wij hebben er inmiddels voor gezorgd dat wij voor de kinderen een filiaal van de bibliotheek worden. Het Wintervoetbaltoernooi vindt plaats op 15 februari en er zijn nog veel, veel meer activiteiten. Voor meer informatie kunt u elke morgen terecht op het Ouder-Kindcentrum. U kunt hier een kopje koffie drinken, de krant lezen en informatie krijgen. U kunt hier ook terecht voor ondersteuning bij het organiseren van een activiteit. Ook kunt u hier met andere ouders praten over onderwerpen die u bezighouden. Indien gewenst nodigen wij hier ook deskundigen bij uit.
Met deze woorden beëindigde koningin Beatrix haar kersttoespraak 2011. Ik wil hierop meteen inhaken door alle lezers en lezeressen van onze Partituur een gezond en gelukkig 2012 toe te wensen. Jammer dat het ook dit oud en nieuw nog niet geheel zonder M.E. kon in Neerbosch– Oost. Hoewel… Ze waren alleen maar aanwezig aan de rand van onze wijk, ingrijpen was nergens nodig. Dat is toch al een vooruitgang, of niet soms? Er wordt wel beweerd dat wij steeds mondiger worden, maar wat betekent dat eigenlijk? Het betekent in geen geval dat je een grote bek moet opzetten, maar wel dat je voor jezelf opkomt. Geen verbaal geweld, want dat kan soms harder aankomen dan de ‘de vuisten van vroeger’. Maar gelukkig hebben we dan de M.E. nog! De M.E. is tegen de vuisten, maar wat doen we tegen het verbale geweld? Over geweld gesproken, wat dacht u van machtsmisbruik en geestelijke onderdrukking? Daar waren geestelijken in de kerk vroeger niet vies van. Dat kwam vooral voor daar waar kinderen opgevoed werden, zoals internaten, seminaries en weeshuizen waar nonnen de scepter zwaaiden. Het vroegere weeshuis op de Doddendaal blijkt daar heel sterk in geweest te zijn, zoals u recentelijk in de Gelderlander heeft kunnen lezen. Wat vroeger met de ‘mantel der liefde’ werd toegedekt, kun je tegenwoordig gewoon keihard schrijven. Zo ook dat oud-bisschop Jo Gijsen een gluurder is geweest. Door dit te zeggen ben ik geen ‘reaguurder’, want dat zijn mensen die op de website schelden en discrimineren.
Wij wensen alle mensen die zich betrokken voelen bij de Brede school in ieder geval een heel actief 2012 toe.
Tot slot nog eens de woorden van de koningin, maar dan anders: ‘Laten wij hopen dat zij zeggen: “Wat kunnen wij doen?” In plaats van: “Wir haben es nicht gewusst.”’ (In het Nederlands: ‘Wij wisten van niks.’)
Tekst en foto: Marijke Swinkels
Nijdas
19
‘Geachte redactie...’ Nijdas en De Honinghoeve
Olympiade
In De Partituur van november 2011 staat een column van Nijdas over De Honinghoeve, waarop ik graag wil reageren.
Wij, beiden behoren we tot de bewonersgroep van de Klaroen- en Rapsodiestraat, hebben de eerste en laatste bijeenkomst van de Olympiade bijgewoond. Bij het eerste overleg zijn er veel goede thema’s besproken. Daarna is er van alles gedaan met bewoners en beroepsmensen. De laatste vergadering werd begeleid door een architect, die ons veel buitenlandse voorbeelden gaf over geslaagde projecten door bewoners uitgevoerd en onderhouden.
Evenals Nijdas zijn wij zeer verheugd met De Honinghoeve. Het is een mooi gebouw waar mensen met veel plezier wonen. Tevens heeft het nadrukkelijk ook een functie in de wijk. Aan veel van de activiteiten nemen ook wijkbewoners deel. Dit jaar zijn wij voornemens om, in overleg met andere partijen, het dienstenaanbod voor mensen in de omgeving uit te breiden. Hiermee wordt De Honinghoeve nog meer een onderdeel van het leven in Neerbosch-Oost. In de column van Nijdas worden behalve lovende woorden ook enkele kritische vragen gesteld. Eén hiervan betreft de vraag waarom mensen, alvorens ze in De Honinghoeve komen wonen, eerst tijdelijk in Nijevelt verblijven. In de praktijk is het zo dat mensen vaak op korte termijn een zorgappartement zoeken, omdat het zelfstandig thuis wonen niet meer zo goed gaat. Gezien de lange wachtlijst voor De Honinghoeve kunnen wij mensen dan niet op korte termijn in De Honinghoeve een appartement aanbieden. Wij bieden mensen dan aan om in Nijevelt een appartement te betrekken, met de toezegging dat zij vervolgens in aanmerking komen voor een appartement in De Honinghoeve. Mensen moeten dan circa driekwart jaar op Nijevelt wonen om door te kunnen schuiven naar De Honinghoeve. Over het algemeen kunnen de mensen die op korte termijn een zorgappartement zoeken met deze werkwijze goed leven. Een andere vraag van Nijdas is waar de zogenaamde topkamers zijn gebleven in de Albanystraat, waar mensen tijdelijk kunnen verblijven, bijvoorbeeld na een ziekenhuisopname. Met de nieuwbouw van De Honinghoeve hebben wij besloten deze zorg, in elk geval voor dit moment, niet meer op deze locatie aan te bieden. Op onze locatie St. Jozefklooster aan de Kerkstraat hebben wij de topkamers geconcentreerd. Aangezien het gaat om een tijdelijke opname van een paar weken tot maximaal drie maanden zien wij dit als een goed alternatief zeer in de nabijheid van de wijk NeerboschOost. Mevrouw drs. E.E.P.M. Janssen-Sengers Bestuurder De Waalboog
20
De projecten die voor onze wijk(kern) werden voorgesteld, hebben naar onze mening weinig kans van slagen. Als we het goed begrepen hebben, moet de kern van de wijk volledig op de schop, maar dan wel door de bewoners zelf. Onze ervaring vanuit de bewonersgroep is, dat er weinig mensen te mobiliseren zijn voor welke actie dan ook, dus ook niet voor het verbouwen en onderhouden van de vele voorgestelde items. Als opmerking willen we graag vermelden dat er, op een paar actieve bewoners na, alleen betaalde krachten aan de gehele Olympiade hebben meegewerkt. Als al het daarvoor bestede geld was gebruikt om vernieuwingen en opknapwerk te verrichten, was er alvast iets bereikt. Nu is er veel gepraat waarvan er weinig bij ‘Jan met de pet’bekend is. Wanneer is er zichtbaar resultaat? Annie Derks en Lea Derwedue
GSO-projecten Het blad De Partituur met de genoemde GSOprojecten heeft mijn ogen geopend. Vragen die ik had omtrent projecten zijn daarbij beantwoord of het is in ieder geval duidelijker geworden. Het zijn op zich goede projecten en het heeft veel mensen gemobiliseerd en mij ook uitgedaagd om actief wijklid te worden. Neerbosch-Oost had vanuit de GSO één miljoen euro te besteden. Daar zijn wij wijkbewoners niet van op de hoogte gebracht. Want ik heb heel vaak niet begrepen waaruit al die projecten, die de laatste jaren uit de grond gestampt werden, betaald werden. Ik heb hierbij vaak het gevoel gehad: ‘het kan niet op’. Ik heb wel mijn vraagtekens bij een aantal projecten, wat de doelstelling betreft, maar ik heb inmiddels ook begrepen dat alles daaronder kan vallen.
Suggestie: Wat ik wel fijn had gevonden, was dat hierover vooraf gecommuniceerd zou zijn met ons wijkbewoners. Dat wij op de hoogte waren gebracht van deze doelstelling, dat het geld uit een geschenkpotje kwam van de provincie en het maar een tijdelijke situatie zou zijn. Dat er naar zelfredzaamheid toegewerkt gaat worden, zoals de Olympiade bedoeld is, waarna we het zelf moeten gaan ‘doen’ omdat we er klaar voor zijn! Het ‘niet weten’ schept onduidelijkheid en gemopper. Want in dezelfde periode werd aan alle kanten gekort op bijvoorbeeld uitkeringen en dit is niet met elkaar te rijmen. Met heel veel dank aan de provincie voor het mogelijk maken van deze projecten. Leonie Hendriks
Rotzooi op straat Ik vraag aandacht voor het nu volgende: circa negentien jaar geleden kwam ik in NeerboschOost wonen in een toen nog nette straat: de Paukenstraat. Iedereen verzorgde zijn afval netjes zoals het de bedoeling was. Geen weggegooide troep op straat, amper zwerfvuil. Gaande de jaren, en met name de laatste vijf à zes jaar, moet ik met leden ogen aanzien hoe de straat waar ik woon en de omringende straten vervuilen, verloederen, kortom vol komen te liggen met weggegooid afval, zoals lege plastic flesjes, wikkels en zakken van snoeprepen en chips. Dagelijks moet ik uit mijn tuintje de rommel oprapen die anderen weggooien. De afvaldag, dinsdag, is elke keer weer rampzalig. Oud papier wordt aangeboden in plastic zakken, dozen worden opgevuld met piepschuim, plasticzakken voor het plastic worden gevuld met huis- en gft-afval en dit alles wordt niet of gedeeltelijk meegenomen door de ophaaldiensten. Hetgeen blijft staan of liggen, zwerft vervolgens door onze woonbuurt en wordt uit elkaar getrokken door vogels en andere dieren. Niet helemaal leeggeraakte gft-kliko’s worden door sommige eigenaren uitgespoeld met water en enorme hopen stinkend gft-afval worden achtergelaten langs de weg en blijven daar tijdenlang rotten. Alle struiken hangen vol met weggegooid plastic. Alles wat mensen kwijt moeten, wordt gewoon buiten neergegooid en neergezet en dan doorgaans in de nachtelijke uren. Als ik dat toevallig zie en de mensen erop aanspreek, word ik bedreigd. En zo verandert onze aanvankelijk mooie buurt in een verloederde achterbuurt waar het niet fijn wonen meer is. Zo’n gedrag getuigt van geen enkel respect voor de medebewoners. Naam en adres bekend bij de redactie De Partituur - februari 2012
KANSKAART Hebt u een gering inkomen dan heeft u mogelijk recht op de volgende voorzieningen en aanvullingen • Bijzondere bijstand (voor noodzakelijke kosten, gemeente) • Langdurigheidstoeslag (de landurigheidstoeslag is een jaarlijks financiële tegemoetkoming voor mensen die al langer dan drie jaar een minimuminkomen hebben), • Kwijtschelding gemeentelijke belastingen (als uw inkomen op bijstandniveau is) • Regeling maatschappelijke participatie (tegemoetkoming in kosten activiteiten, gemeente) • Zorgtoeslag (tegemoetkoming in de kosten van de zorgverzekering, belastingdienst) • Huurtoeslag (tegemoetkoming in de huurkosten, belastingdienst) • Kinderopvangtoeslag (tegemoetkoming in de kosten van kinderoppas, belastingdienst) • Kindertoeslag (tegemoetkoming in de kosten van levensonderhoud kind, belastingdienst) • Tegemoetkoming als u geen of weinig belasting betaalt (belastingdienst) • Heffingskortingen (korting op belasting en premies, belastingdienst) • Aanvullende bijstand Geachte heer/mevrouw, Heeft u vragen over: • inkomen • werk • uitkering Het maakt niet uit of u een WW, WAO, WIA, Wajong, bijstanduitkering of AOW heeft. En ook als u nog geen lid bent van de FNV helpen wij u graag. Spreekuur sociale zekerheid Elke woensdag van 10.00 uur tot 14.00 uur in: Vakbondscentrum Nijmegen, Steenbokstraat 84, Nijmegen Namens de bedrijfsgroep Uitkeringsgerechtigden van FNV-Bondgenoten Tekst: Rien van Kesteren, coördinator Sociaal Spreekuur
Terugkijken Ik blik vaak terug op het verleden. Niet om mijzelf daarin te verliezen en te mijmeren over de ‘goed oude tijden’. Het is meer een soort reflectie op wat de afgelopen tijd mij heeft gebracht of met mij heeft gedaan. Het begin van het nieuwe jaar is zo’n moment dat ik vaak terugkijk. Ik haal gebeurtenissen op van het afgelopen jaar die indruk hebben gemaakt en die ik niet snel zal vergeten, ook niet over een aantal jaren. Mijn momenten voor 2011 zijn kort samen te vatten: Het was het jaar dat mijn beide kinderen naar de middelbare school zijn gegaan. Ik sloot een fase af in mijn moederschap en maakte me op voor de nieuwe die er aankwam. De korte vakantie in Zuid-Frankrijk was ook bijzonder, omdat mijn oude moeder mee ging. Wat heb ik genoten van het samenzijn met haar, in een land dat qua landschap veel weg heeft van haar geboortestreek. Mijn hulp aan de organisatie van de Transanatolia Race, een rally voor motoren, quads en jeeps, is één van de ervaringen waar ik niet meer over uitgepraat raak. Alle emoties kwamen bijeen in één week en mijn vriendin en ik hebben zelden zo hard gewerkt. Warme gevoelens, bewondering, respect en veel plezier heb ik ervaren en overgehouden aan de dynamiek met mijn collega-redactieleden van De Partituur. Ik heb hele bijzondere mensen leren kennen. We hebben hard gewerkt, verhalen geproduceerd en natuurlijk ook veel gelachen. Ik ben vrijwillig bij veel zaken betrokken geweest. Schrijven voor De Partituur, dat heeft mij echter echt blij gemaakt. Door me in te zetten voor de wijk kreeg ik er veel voor terug. Een andere kijk op de wijk bijvoorbeeld. En wat te denken van al die ontmoetingen met interessante wijkbewoners? Elk verhaal dat ik heb gemaakt met mijn collega-redactieleden heeft veel indruk achtergelaten. Ik doe niet aan goede voornemens, maar voor dit jaar maak ik een uitzondering. Ik hoop echt dat 2012 een jaar wordt waarin ik meer kan doen voor Neerbosch-Oost. Hatice Bölek-Tokgöz
De Partituur - februari 2012
21
Adverteren in De Partituur
Swon Salon
De Partituur is een fullcolourmagazine dat gemaakt wordt door bewoners van Neerbosch-Oost. Het verschijnt zes keer per jaar. Het wordt in de hele wijk huis-aan-huis verspreid.
Als ik op een maandagmiddag onverwachts binnenkom mag ik aanschuiven aan een gezellig gedekte tafel met lekkere broodjes en een variatie aan beleg. Er wordt van alles wat er op tafel staat gegeten, maar vooral bijgepraat. Er zijn op dat moment zes dames te gast. Ans Nissen en Laura Thijssen zijn de gastvrouwen. Zij zorgen ervoor dat de gasten het naar hun zin hebben. De sfeer voelt voor mij huiselijk en gemoedelijk aan. Laura vertelt: ‘Er komen op dit moment meer vrouwen dan mannen, maar we zouden het wel heel fijn vinden als ook de mannen een stap maken om deel te nemen aan Swon Salon. Na de lunch houden de gasten zich bezig met een eigen gekozen activiteit, maar er wordt eerst uit de krant voorgelezen. Dit komt nog voort uit de maandagmiddagen dat er een mevrouw aanwezig was die slechtziend was. Maar de gasten vinden het nog steeds fijn en de onderwerpen uit de krant zijn onder andere het onderwerp van het gesprek van die middag.’
Daarnaast is het blad gratis verkrijgbaar bij publiekstrekkende organisaties, zoals OpMaat, Spar, De Honinghoeve, kinderboerderij en wijkcentrum De Schalmei. De oplage is 4000 exemplaren. Het is mogelijk om in De Partituur advertenties te plaatsen. Indien u geïnteresseerd bent, kunt u contact opnemen via
[email protected] of telefoonnummer 06 54 645 175.
Swon Salon is een ontmoetingspunt voor ouderen in onze wijk.
Links Laura, in het midden Ans.
‘Wij zijn hier op maandagmiddag van 12 tot 16 uur in de ruimte van de dagopvang De Larix, in wijkcentrum De Schalmei. Wij nodigen ouderen uit de wijk, die hun sociale contacten willen uitbreiden, uit om eens een kijkje te komen nemen. Dan krijgt u een idee hoe gezellig de Swon Salon is. En voor de hele middag incl. de lunch betaalt u 3 euro.’ U kunt zich aanmelden bij Ans Nissen op tel: (024) 3732732 (telefoon Larix). Ans is op maandagmiddag tussen 12.00 en 16.00 uur te bereiken. De site van Swon is: www.swon.nl Tekst en foto: Leonie Hendriks
Afvalzakken, harde wind en storm
Aangifte inkomstenbelasting doen? Maak gebruik van mijn ervaring en deskundigheid en zorg dat u niet te veel betaalt. Als u dat wilt, kom ik bij u aan huis om samen met u de belastingaangifte in te vullen. Ik help u graag! Nu voor de speciale prijs van € 49,75 Bel of mail voor een afspraak.
[email protected] 06 30 738 880
De groene zakken houden de zakken met plastic afval nu vaak op de plaats. Maar de groene zakken worden in onze wijk als eerste opgehaald. Bij wind en storm vliegen de zakken met plastic afval de straten door en de wijk in, zoals maandag 2 januari. Om dit te voorkomen vraagt de Dar aan bewoners om de zakken aan elkaar vast te binden. Maar dit blijkt bij storm niet voldoende te zijn. Ze vliegen dan massaal de lucht in. Een vraag aan de Dar Kunnen niet eerst de zakken met plastic afval opgehaald worden? Dan is er niet meer zo’n probleem. Antwoord van de Dar Dat is niet mogelijk omdat vanuit de Arbo-wet eerst het zware werk gedaan moet worden en hierna het lichte werk. De Dar is zich bewust van het probleem en zoekt mee naar een oplossing. Een vraag aan u Heeft u een oplossing voor dit probleem?
Tekst: Bewonersgroep Klaroen- en Rapsodiestraat
22
De Partituur - februari 2012
Vocasahal
nodigt tot nog een muurobject, omdat de muur nu zo lang lijkt. Het zou mooi zijn als hiervoor initiatieven ontwikkeld worden. Misschien door jongeren? Het Octaaf
Schilderijen van MensenWensen onthuld De twee verwachte schilderijen, ontstaan vanuit het project MensenWensen, hangen nu aan de muren van de Vocasahal en de school Het Octaaf.
Buurtrangers gezocht Buurtrangers Nocturne heeft plaats voor enkele kinderen in de leeftijd van 9 tot ongeveer 13 jaar, die samen met leeftijdgenootjes tijdens de zaterdagochtenden een uurtje zwerfvuil willen ruimen in Neerbosch-Oost. Als beloning krijg je een kleine vergoeding. Daarnaast maken we eens per jaar een uitstapje. Heb je belangstelling, stuur snel een berichtje of mailtje naar: Rien van Kesteren, Nocturnestraat 21, 6544 SK Nijmegen, telefoon (024) 378 61 37, 06 17 50 52 38, e-mail:
[email protected] Tekst: Rien van Kesteren
De Partituur - februari 2012
De onthulling van het schilderij aan de muur van de Vocasahal vond plaats op 17 december. Een clown maakte in het winkelcentrum De Notenhout de mensen attent op de onthulling die plaats ging vinden. Er was veel publiek bij aanwezig. Tijdens de onthulling werd onder andere gesproken door wethouder Henk Beerten en Conrad Savy van de Hobby. Beiden vertelden dat er veel mogelijk is als je de kwaliteiten en het enthousiasme van mensen weet te bundelen. Daar is het project MensenWensen in geslaagd. De kunstschilder Michel Alders zei: ‘Ik heb het fijn gevonden om deze schilderijen te schilderen. Aan jullie allemaal wil ik zeggen, geniet er maar van.’ Deze schilderijen zijn tot stand gekomen vanuit de schrijf- en fotografieworkshops, waaraan bewoners van Nijmegen-West, jong en ouder, hebben deelgenomen, ook kinderen en volwassenen uit Neerbosch-Oost. Nog een schilderij? Er gaan stemmen op die zeggen dat het schilderij aan de lange wand van de Vocasahal uit-
Gezellige dag Het was een reuze gezellige dag, want in De Notenhout was ook Cor Geurts aanwezig met zijn kerstactiviteiten voor de kinderen en met heerlijke warme wafels. Het project MensenWensen bood warme chocomel aan. Wat wil je nog meer? Tekst en foto Het Octaaf: Leonie Hendriks Foto Vocasahal: Jacqueline van den Boom
Feest organiseren? Wilt u een gezellig straatfeest in uw wijk organiseren? Of een buurtfeest? Misschien wilt u als bewonersorganisatie iets creatiefs opzetten voor bewoners van uw flat. Of hebt u zelf een idee om een wijkgebonden activiteit te organiseren. Met uw inzet kan dat. Of groepen die op educatief terrein iets willen organiseren. De Stichting Bewoners Budgetgroep is er om u te helpen dit financieel te ondersteunen. Voor inlichtingen kunt u terecht bij: T. Verdijk, telefoon (024) 377 50 28, H. Lochtenberg, (024) 373 36 01. Tekst: Bewoners Budgetgroep
23
KROON KOZIJN NIJMEGEN RAMEN - DEUREN - SCHUIFPUIEN Uw voordelen op een rij: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10.
Kunststof kozijnen zijn onderhoudsarm. Kunststof kozijnen bieden een uitstekende isolatie. Onze kunststof kozijnen zijn brandvertragend. Kleurfolie met voel en zichtbare houtnerfstructuur. Onze kunststof kozijnen zijn niet van hout te onderscheiden. Moderne fabricage in eigen productiebedrijf. Maatwerk tot in detail. Kunststof kozijnen zijn bij ons voorzien van Politiekeurmerk Veilig Wonen®. Levensduur van meer dan 50 jaar. 15 jaar garantie op kunststof kozijnen.
e d n a v u n r e e t fi Pro j i b g n i w u o b r e v subsidie op ! n e g e jm i N jn i z o K Kroon Kom nu naar de showroom!
Openingstijden: ma-za: 10:00-15:00, tevens op afspraak Kerkenbos 13-13, (Lindenholt) Nijmegen, Tel.: 024-3886282
www.kroonkozijn.nl 24
Stichting Bewoners Budgetgroep Neerbosch-Oost Indien u een wijkgebonden activiteit gaat organiseren of er is sprake van een noodzakelijke aanschaf voor uw wijkgebonden vereniging en er is een aanwijsbaar tekort in uw budget, dan bestaat de mogelijkheid om vooraf een aanvraag in te dienen met daarbij een begroting. Aanvraagformulieren zijn verkrijgbaar bij het secretariaat en wijkcentrum De Schalmei, Symfoniestraat 204. Aanvragen dienen minimaal vijf werkdagen voor de geplande vergadering van de Stichting Bewoners Budgetgroep Neerbosch-Oost te zijn ingediend. Het bestuur van de Stichting Bewoners Budgetten Neerbosch-Oost wenst alle bewoners van Neerbosch-Oost een actief en inspirerend 2012 toe. Tijdens de bijeenkomsten van de afgelopen maanden zijn de navolgende aanvragen behandeld en geheel of gedeeltelijk gehonoreerd: • Bewonersgroep Bospark • Bewonerscommissie Maas en Waal Staete • Aerobicgroep • Bewonerscommissie Aubadeflat • SJANO, Stichting Jeugdactiviteiten Neerbosch-Oost • Gymgroep Maandagmorgen • Gymgroep Woensdagmorgen • De Zonnebloem. • Belangen organisatie voor senioren KBO • Bewonersgroep Klaroen- en Rapsodiestraat • Website Neerbosch-Oost De vergaderdata voor 2012 zijn (onder voorbehoud): 8 maart, 26 april, 31 mei, 28 juni, 9 augustus, 20 september, 1 november, 13 december. Stichting Bewoners Budgetgroep Neerbosch-Oost, secretariaat: H. Lochtenberg-Heesbeen, Otto C. Huismanstraat 120, 6544 ZZ Nijmegen. Tekst: Bewoners Budgetgroep De Partituur - februari 2012
Feestdagen Geboorte van de Profeet 4 februari Mohammed werd geboren omstreeks het jaar 570 van de christelijke jaartelling, in de derde maand van het maanjaar. Dit wordt in de hele moslimwereld uitbundig gevierd. Het leven van Mohammed wordt thuis en in de moskee bezongen. Men eet vruchten, zoetigheid en drinkt mierzoete drankjes. Dit staat symbool voor het positief denken over de profeet. Valentijnsdag 14 februari Valentijn is de dag dat je bloemen of een kaartje stuurt naar een stille geliefde. Er zijn twee heiligen met de naam Valentinus die beiden om hun geloof werden gedood. Er was een bisschop Valentinus. Hij gaf aan jonge stelletjes een bloem als symbool van trouw en genegenheid. De ander zag, voordat hij gedood werd, nog net kans om de dochter van de gevangenbewaarder een briefje toe te stoppen. Van je Valentijn stond er op. Carnaval 19-21 februari De carnavalsdagen zijn drie dolle dwaze dagen voor de vastentijd, te beginnen op carnavalszondag met als hoogtepunt dinsdagavond, de vastenavond. Oorspronkelijk alleen in het zuiden, is het nu in alle delen van het land populair. Het is voor katholieken even uit je dak gaan, om op Aswoensdag, het askruisje te ontvangen als voorbereiding op Pasen. Tekst: Marlies Heijbers
KBO Neerbosch-Oost
(Katholieke Bond voor Ouderen) is op zoek naar vrijwilligers voor de functie van: mede-bestuursleden Schriftelijke reactie zenden aan: mevrouw C. Maassen, Copernicusstraat 16, 6604 CR Wijchen, e-mail: coco@ mswnl.com Tekst: KBO Neerbosch-Oost
De Partituur - februari 2012
Kerstconcert politiekapel en Quintessens Het was een prachtig kerstconcert op zondagmiddag 18 december dat werd verzorgd door het koor Quintessens van De Goede Herder parochie en de Politiekapel Gelderland-Zuid. Met hun mooie klanken en stemmen vulden zij de hele kerk en er waren momenten dat het geluid verder ging naar daarbuiten. Dat vond plaats in een volle kerk met kinderen, jongeren en ouderen. Een klein maar vooral leuk incident was dat tijdens het stemmen van het koor een klein kind spontaan mee stemde. Als gemeenschap hadden we daar plezier in. Tijdens de pauze was er koffie, thee en lekker-
Kun jij echt luisteren? Echt luisteren naar anderen is wat de vrijwillige medewerkers van Sensoor doen. Dat houdt meer in dan een verhaal aanhoren. Het vraagt oprechte aandacht, een open houding en goede vaardigheden. Daarom start Sensoor een basistraining voor nieuwe vrijwilligers, die via telefoon, chat of e-mail echt willen luisteren naar verhalen van anderen. Aanmelden voor deze training kan op www.sensoor.nl/gelderland of via de telefoon: (024) 324 56 09. Een informatiepakket is ook via de mail of de telefoon op te vragen. Sensoor is dag en nacht bereikbaar voor een anoniem, vertrouwelijk contact via telefoon, chat of e-mail. De vrijwillige medewerkers luisteren naar de verhalen, denken
nij en even de tijd om elkaar te ontmoeten. Het werden gezellige onderonsjes. Het was echt een middag om in de kerstsfeer te komen. De boodschap die wij tijdens het concert meekregen was: ‘Leer zien hoe je omgaat met jezelf en de ander. Kun je de stilte vinden om je te bezinnen over jouw kwaliteit van leven.’ Als afsluiting werd er gespeeld en gezamenlijk gezongen We wish you a Merry Christmas and a happy New Year. Dank jullie wel voor jullie inzet, het was echt fijn. Tekst: parochie De Goede Herder Foto: Henk Baron
mee en geven een steuntje in de rug. Het werk is nuttig voor de ander, maar ook inspirerend en zinvol voor de vrijwilliger. De basistraining voor nieuwe vrijwilligers richt zich vooral op het ontwikkelen van gespreks- en luistervaardigheden. De training is landelijk erkend en gecertificeerd door de Stichting Permanente Educatie Nederland (SPEN). Het draagt bij aan persoonlijke groei en het vergroten van de kansen op de arbeidsmarkt. Ook na de basistraining worden (vervolg)trainingen en begeleiding aangeboden. Dat het werk goed is georganiseerd blijkt uit het keurmerk Vrijwillige inzet, Goed Geregeld. Voordat aan de training kan worden deelgenomen zal een selectiegesprek plaatsvinden. De training gaat van start op 3 maart aanstaande. Tekst: Sensoor
25
Country lineHet bestuur van NijWeDo wilde deze keer dansen bij NijWeDo wat anders dan een traditionele kerstviering, vandaar het Amerikaanse feest op 10 december. Country line dansen is heel typisch in Amerika, vandaar dat wij gedacht hebben: laten wij gaan proberen via Els Harwijne iets te organiseren.
Tot onze verbazing stemde Els meteen toe, ook al vond zij het wel spannend. Want hoe kun je nou aan mensen die niet kunnen horen een dansje leren? Wij zeiden: ‘Gewoon via kijken en voelen.’ Gelukkig is Els niet bang voor een uitdaging. Prompt een dagje later kwam zij vertellen dat zij ook nog drie andere dames had overtuigd om mee te doen. Wij besloten dat het een verrassing moest zijn voor de leden van NijWeDo. Dus je zag overal verbaasde gezichten toen die vier dames kwamen om te dansen. Gelukkig vond iedereen heel leuk en ging meteen meedoen. In het begin was het nogal moeilijk omdat je niet goed kon zien. vandaar een splitsing in twee groepjes. Toen ging het beter. Sommigen werden gelijk verslaafd en wilden alsmaar blijven dansen. Voor mensen die het moeilijk vonden, was het gewoon leuk om mee te doen, ook al was het niet echt goed. Het ging vooral om de lol. Geslaagd Het was echt een heel geslaagde verrassing en de dames hebben het voortreffelijk gedaan. Het kan echt niet beter. Echt een leuke ervaring voor de beide partijen en ook leerzaam. Nu weten de dames dat dove mensen meer kunnen dan dat zij gedacht hebben! Tekst en foto’s: bestuur NijWeDo
Een gezellige avond bij NijWeDo Bestuursleden Mariel en Heddy van NijWeDo vroegen aan mij of Tiny, Erika, Rina en ik een gezellig uurtje konden verzorgen door wat line danslessen. Daar stond ik wel even van te kijken. Aan mensen die doof zijn country line dansen leren?
We werden verwelkomd met een groot applaus. De hele zaal was versierd in countrystijl. Iedereen was verkleed als cowboy of indiaan. We stonden in een grote saloon, zo mooi zag het er allemaal uit.
Hoe konden deze mensen de muziek horen? ‘Doen jullie maar oordopjes in’, vertelde Heddy, ‘en zet de muziek maar keihard.’ Dat was een hele uitdaging. Wij besloten het te doen. Dus zaterdagavond 10 december waren we met zijn vieren bij De Schalmei, want daar werd de avond gehouden. We werden fijn onthaald. We moesten eerst op de gang wachten, want de mensen die in de zaal zaten wisten van niets. Zelf hadden we ons alle vier als cowboy verkleed, want dat was de bedoeling. Er werd in de zaal eerst een praatje gehouden in gebarentaal. Toen mochten wij binnenkomen.
Swon-cursus ‘Stevig in je schoenen staan’ Op 23 januari is Swon het seniorennetwerk gestart met de vernieuwde cursus ‘Stevig in je schoenen staan’ in wijkcentrum De Schalmei, Symfoniestraat 204. Wilt u beter leren opkomen voor uw mening? Vaker gewoon ‘nee’ durven zeggen? Of wilt u af van uw ‘onmisbaarheidsfactor’? In deze Swon-cursus kunt u een goed gevoel van eigenwaarde ontwikkelen. U leert beter op te komen voor uzelf en u leert uw gedachten, gevoelens en wensen op een andere manier te laten zien, zonder dat hiermee uw relaties met anderen in troebel water hoeven te komen. Het maakt u vrijer en u komt beter tot uw recht. De cursus is opgebouwd aan de hand van zes basisprincipes voor zelfvertrouwen. De lessen zijn op maandag van 14 tot 16 uur. De laatste les is op 19 maart. Meer informatie: Swon-informatiecentrum, telefoon: (024) 365 01 90.
Eerst deden we met zijn vieren een dans voor. En daarna werd iedereen de vloer opgetrokken. Ja, dan moet je beginnen. Gewoon met je handen werken. De vier dames verspreid. Eentje voorop, een achteraan en een aan iedere zijkant. Eerst natuurlijk voordoen zonder muziek en daarna met muziek. Tot onze verbazing lukte het. Het was een hele belevenis om te doen. Maar we zijn er alle vier van overtuigd dat dit voor herhaling vatbaar is. Na afloop moesten we alle vier op de vloer komen en kregen als bedankje ieder een fles wijn. Je zag ook aan de gezichten van de mensen dat ze blij waren. Wij spreken met de mond en deze mensen spreken met hun handen. Het ging gewoon super. Namens de vier dames van de Country Line dansgroep De Schalmei, Tekst: Els Harwijne
26
De Partituur - februari 2012
Fietssluizen bij de toegangspaden naar het winkelcentrum
Boerenkool, een typisch Nederlandse groente Boerenkool is een makkelijk gewas dat op alle grondsoorten geteeld kan worden. Het wordt meestal als stamppot in combinatie met aardappelen en rookworst gegeten. Mooie boerenkool heeft een heldere groene kleur en een brede kroesrand aan de bladeren. Voor wie durft leent deze krullige groente zich ook voor een salade. Boerenkool is een groente met veel vitamines zoals vitamine B, C en K en is rijk aan mineralen. Voor een salade gebruikt u de verse boerenkool, dus aan de struik of als compleet blad met nerf. De vitamines kunt u behouden door de boerenkool heel kort te koken. Werkwijze U snijdt het blad van de nerf af en wast het in koud water. U brengt een pan met water aan de kook. Als het water kookt er een snuf zout aan toevoegen en het blad van de boerenkool kort in het kokende water leggen, ongeveer één minuut. Niet alle bladen tegelijk maar zo’n vier bladeren per keer. Na één minuut uit het water halen en afspoelen met koud water. Dan de volgende bladeren blancheren en afspoelen. Door het af te spoelen, stopt het kookproces waardoor het blad mooi groen blijft. Het blad droog deppen en kleiner maken. U kunt aan een salade van boerenkool ook andere groenDe Partituur - februari 2012
ten en/of kiemen toevoegen maar ook zaden, nootjes en bijvoorbeeld feta. U kunt hiervoor uw eigen dressings gebruiken, of zelf gaan experimenteren. Wat ik zelf lekker vind, is een honing-mosterddressing. Budget Boerenkool is een zeer goedkope seizoensgroente. En geeft u alles wat u nodig hebt. Andere salades, die in kassen worden geteeld en al of niet in Nederland groeien, zijn veel duurder en in kwaliteit niet beter. Eet smakelijk. Het kruidenvrouwtje
Zoals u waarschijnlijk al gezien hebt, heeft de gemeente drie fietssluizen geplaatst. Twee bij het parkeerterrein van De Notenhout en één voor het bruggetje. Met één bord voetgangerspad. Veel mensen weten het niet, maar alle paden rond de vijver zijn voetpaden, ook het pad onderlangs over het bruggetje naar de Lidl. Waarom deze sluizen? Deze fietssluizen zijn geplaatst omdat er op deze wandelpaden zo hard werd gereden door fietsers, brommers en scooters dat het voor de voetgangers en vooral voor de oudere mensen geen veilig pad meer was. Wat is gewoonte toch sterk! Alsof deze sluizen niet bestaan, zie ik dat er mensen zijn met de fiets, brommer en/of scooter, die hier geen gehoor aan geven. Of men neemt nu, omdat er een barrière is geplaatst, het voetpad via het andere bruggetje richting de Lidl. Een alternatief Als u vanuit richting Fanfarestraat komt, kunt u deze gewoon door rijden en dan rechtsaf slaan via de OC Huismanstraat naar De Notenhout. Ook terug kunt u deze route nemen. Met de fiets, brommer en/of scooter is het maar een enkele minuut langer. Een barrière voor mensen met een scootmobiel Het plaatsen van de sluis met de drie stangen maakt het voor de mensen met een scootmobiel niet gemakkelijk. De draai is moeilijk te nemen. ‘Oefening baart kunst’, zegt men. Gelukkig is er voor u het andere bruggetje naar De Notenhout. Wat ik zie, is dat veel moet wijken voor snelheid en korter. Sofie
27
Agenda van parochie De Goede Herder Het parochiecentrum en de kapel zijn open van maandag tot en met vrijdag van 9.30 uur tot 12.00 uur. U kunt hier terecht met uw vragen of voor een ontmoeting onder het genot van een kopje koffie of thee. De kapel is verder de hele dag te bereiken via De Honinghoeve. De parochie is op werkdagen van 9.30 uur tot 17.30 uur telefonisch bereikbaar onder nummer (024) 373 26 46. Buiten die uren kunt u inspreken via ons antwoordapparaat. In dringende gevallen wordt u verwezen naar pastor Van Gorp, telefoon (024) 355 86 65. Vieringen In de maanden februari en maart zijn de vieringen op zaterdagavond om 18.30 uur met samenzang en op zondagmorgen om 10.30 uur onder begeleiding van een koor. Zaterdagavond 31 maart is er geen viering. De eucharistieviering op Aswoensdag, 22 februari, begint om 19.30 uur en wordt verzorgd door Pater Jan Eijkman en het dameskoor. U kunt meer informatie vinden op www.goedeherder-nijmegen.nl.
Tekst en foto: parochie De Goede Herder
28
De Partituur - februari 2012
Bas
Doe mee met SJANO! De winkeliers van de Notenhout zorgden 21 december weer voor kersttakken, bakjes en versiering, zodat heel wat kinderen met een prachtig (gratis!) kerststukje naar huis konden gaan. Er waren er echter ook die door bleven knippen en plakken om geweldige kerstknutsels of kerstkaarten te maken. En natuurlijk knutselden diverse moeders vlijtig mee! 11 januari was het thema winterwereld met vooral hele grappige sneeuwmannen en een enkele pinguin. Per sneeuwman waren er minstens honderd kleine propjes nodig, dus kinderen en medewerkers propten zich wezenloos, maar toen had je ook wat! Daarna kon iedereen zijn energie kwijt bij het sneeuwballengevecht met op het eind alle ballen naar ondergetekende. (Ik werd vaak geraakt, maar het was wel handig voor het opruimen!) Dan hebben we de volgende programma’s omgedraaid: de disco van 1 februari gaat naar 15 februari. Waarom? Dat is een paar dagen voor carnaval en we maken er dan graag een grote feestmiddag van! Iedereen mag verkleed ko-
SJANO jaaractiviteiten Hierbij ons jaarprogramma: bewaar het goed of kijk op www.sjano.nl. Activiteiten met een ster worden in wijkcentrum De Schalmei gehouden. Leeftijd: 4-12 jaar. Entree: € 1,50. Tijd: 14.30-16.00 uur. Kijk voor de andere activiteiten op de posters en website. • 15 februari 2012*: Carnaval het disco, verkleed. • 7 maart 2012*: Lenteleuks …. • 4 april 2012*: Paasactiviteit. • 9 mei 2012*: Van alles met klei. • 13 juni 2012: Buitenspeeldag/Straatspeeldag (in de Harpstraat). • 4 t/m 9 augustus 2012: Zomer Bouwweek SJANO (op het Banjoveld). De Partituur - februari 2012
men en je kunt jezelf weer schminken of geschminkt worden. We hebben ook nog extra verkleedkleren en gekke hoofddeksels liggen en er draait carnavalsmuziek. We doen een heleboel gezellige en geinige activiteiten (we verklappen niet alles), dus zorg dat je erbij bent! 1 februari hebben we voor de vogels in de winter gezorgd door een voerplankje met vetbol en zo te maken. Je kon ook een grappige vogel fabriceren. 7 maart kijken we al uit naar de lente en komen jullie misschien wel weer met een bloeiend plantje thuis. En 4 april is vlak voor Pasen, dus dan snap je het al: paasspelletjes, eitjes zoeken en paasknutselen… Supergezellig! Jullie kunnen zien dat er variatie in het menu van SJANO zit en het is goed als er steeds weer jonge medewerkers instromen. Heb je een grote broer of zus van 14 jaar of ouder, die vroeger ook bij SJANO meegedaan heeft? Misschien wil die wel een keer mee komen helpen, maar nu als hulpmedewerker. Vraag het maar eens. SJANO heeft net een gezellige avond (met een stukje vergadering erbij) achter de rug, waar we ook een heleboel foto’s hebben bekeken van onder andere de intocht van de sint. Bij de peuterreceptie zijn zoveel foto’s gemaakt, dat we ze niet allemaal op de site kunnen plaatsen. Wilt u graag van uw peuter de foto hebben omdat u zelf niet een camera bij u had, dan kunt u deze misschien van ons doorgemaild krijgen. Ik durf niets te beloven, maar stel in dat geval de vraag aan ons via de website. En we denken al na over het thema voor de zomerbouwweek. Hebben jullie een goed idee? Geef het aan ons door! Tekst: Michèle van der Steenstraten Foto: Karin Kuipers
Mijn naam is Bas en ik ben een parkiet. Mijn baasjes zijn Hans en Louise. Ik woon in een wel aardige kooi (kan iets groter) midden in de huiskamer. Daar ben ik niet altijd blij mee. Ik bedoel, wat moet een vogel in een kooi, maar toch in mijn eentje buiten wonen is ook niet alles. Het is niet altijd zo dat ik mij alleen voel, want er hangt een spiegeltje in mijn kooi en als ik daar in kijk, zijn we met z’n tweeën. Wat wel raar is, is dat alles wat ik zeg die vogel precies het zelfde zegt. Hij aapt mij na! Als ie niets zinnigs te vertellen heeft, ga ik langs de tralies klimmen. Met mijn snavel pak ik een spijltje vast en hijs mij zo naar boven. Knap he? Soms roept mijn baasje: ‘Dag Bas, hoe gaat het met je?’ En dan geef ik antwoord, maar als er visite komt erger ik mij wild. Zij roepen: ‘Piet... Pie...iet! Kom dan!’ Nou. ik zeg niets terug, want ik heet geen Piet en ik kan ook niet komen, want de kooi is dicht. Domme mensen zijn dat. Elke dag mag ik even uit mijn kooi. In mensentaal is dat even de benen strekken, maar bij parkieten heet dat even de vleugels uitslaan. Ik maak een rondje door de kamer. Dan ga ik bij mijn baasje op zijn schouder zitten en steek mijn snavel in zijn oor. Ik ben heel voorzichtig hoor, en doe hem geen pijn. Of ik ga op zijn hoofd zitten in een dikke bos haar. Dan probeer ik er stiekem een paar haren uit te trekken om een nestje van de maken, maar dat doet kennelijk zeer en de baas zegt: ‘Als je aan mijn haar blijft trekken, mag je niet meer los!’ O jé. Elke dag wordt de kooi schoongemaakt en krijg ik een bakje voer, een bakje water en een stukje appel. Lief he? Ja, ik hou wel van mijn baasjes, maar er is een ding wat ik niet begrijp. Als het avond is, gaan de baasjes naar boven, naar bed in een andere kamer. Zou ik ook wel willen, zo’n aparte kamer om in te slapen. Maar nee, wat doen ze? Ze zeggen ‘welterusten Bas’ en gooien een doek over mijn kooi, wat betekent dat ik moet gaan slapen. Dat maak ik altijd zelf nog wel uit, denk ik dan. Maar ja, in het donker valt dus ook niets te beleven en vallen mijn ogen vanzelf dicht. Welterusten! Gerrie van den Wollenberg
29
Gemeente in Neerbosch-Oost
Water- en vochtoverlast in stadsdeelgebieden onderzocht Vanwege water- en vochtoverlast in en rond woningen, heeft de gemeente Nijmegen in 2009 een enquête uitgezet in Dukenburg, Lindenholt, Neerbosch-Oost en een deel van Hatert. Een andere reden hiervoor was de voorgenomen peilverhoging in het Maas-Waalkanaal door Rijkswaterstaat. Elfhonderd respondenten (25 procent) ervaren een vorm van wateroverlast. Aanvullend werden onderzoeken gedaan naar de herkomst van water in kruipruimten en de bouwconstructies van diverse woningtypen. Bovendien zijn de grondwateren kanaalstanden gemeten en in kaart gebracht. Grondwater of regenwater Een éénduidige conclusie is niet te trekken, omdat het gaat om een groot en gevarieerd gebied. Wel staat nu vast dat woningen met of zonder kruipruimte geen wateroverlast vanuit het grondwater kunnen krijgen, omdat dit op een acceptabele diepte zit ten opzichte van het maaiveld. Deze ontwateringsdiepte blijkt groot genoeg om geen overlast te veroorzaken. Onder normale omstandigheden hebben de woningen met kelders of souterrains hier ook geen last van. Echter, de zogenaamde hoogwatergolven op de Waal èn de Maas en daardoor op het kanaal (januari 2011) kunnen leiden tot een verhoging van de grondwaterstand, vooral in de wijk Weezenhof. Het kan dan voorkomen dat het grondwater onder het maaiveld tegen de muren aanstaat. De gemeente concludeert uit het woningonderzoek dat regenwater niet overal goed in de bodem kan wegzakken vanwege klei- en leemlagen in de ondergrond. Vooral de wateroverlast in tuinen kan hierop wijzen. Regenwater kan ook vanuit de tuin naar de woning stromen en bij (muren) of onder de woning tot overlast leiden. Grondwater lijkt dan de oorzaak voor het water in de kruipruimte maar is het niet. Deze zogenaamde schijngrondwaterspiegel wordt veroorzaakt door regenwater, dat blijft staan op de klei onder de woning of tegen de muren van kelders of souterrains. Wat valt er aan te doen? Bewoners en eigenaren zijn zelf verantwoordelijk voor de bouwkundige staat van hun woning en perceel. Een woonvloer moet waterdicht zijn, zodat vocht of water niet kan De Partituur - februari 2012
optrekken naar boven. Ook een kelder of souterrain dient, omdat het een verblijfsruimte is, waterdicht te zijn. In een kruipruimte mag water of vocht voorkomen, maar goede ventilatie is dan heel belangrijk. Het is van belang te zorgen dat het water in uw tuin en rondom uw woning goed afstroomt of de grond in kan. Door het onderzoek is nog duidelijker geworden, dat de gemeente geen maatregelen in de openbare ruimte kan nemen, die bijdragen aan een oplossing op particulier terrein. De gemeente zorgt voor een goede afvoer van het regenwater via het rioolsysteem naar de vijvers in deze gebieden. Gemeente en waterschap zorgen er samen voor dat onder normale omstandigheden het oppervlaktewater voldoende wegstroomt en daardoor het grondwater op de gewenste diepte blijft. Tijdens hoogwatergolven op de rivieren en in het kanaal kan de gemeente mogelijke problemen niet voorkomen. Wel zal de gemeente Nijmegen bij Rijkswaterstaat aandringen op maatregelen op het Maas-Waalkanaal gedurende die omstandigheden. Meer informatie U kunt de meetgebieden en peilbuizen met de bijbehorende grondwatergrafieken vinden op www.waterbewust.nl/actueel. Bij het Waterservicepunt kunt u meer uitleg krijgen over de onderzoeken die zijn uitgevoerd en de resultaten daarvan:
[email protected] of telefonisch via (024) 379 18 01. Ook kunt u hier terecht met uw specifieke watervraag. Tekst: gemeente Nijmegen
Belangrijke nummers • Alarmnummer: 112 • Politie: 0900 88 44 • Brandweer: (024) 329 75 99 • GGD: (024) 3 297 297 • Bureau Toezicht: 14 024 • Bel- en Herstellijn: 14 024
[email protected] • Grofvuilservice: (024) 371 60 26 • Meld Misdaad Anoniem: 0800 70 00 • Straatcoaches: 06 29 14 98 95
[email protected] • Meldpunt Kindermishandeling: (026) 442 42 22, 0900 123 123 0 • Slachtofferhulp: (024) 323 33 22, 0900 01 01 • Advies- en Steunpunt huiselijk geweld: 0900 126 26 26
[email protected] • Buurtbemiddeling Nijmegen: (024) 32 32 751
[email protected] • Kindertelefoon: 0800 04 32 • Discriminatie, Ieder1Gelijk: (024) 324 04 00 • Maatschappelijk werk (NIM): (024) 323 27 51,
[email protected] • Het Inter-lokaal: (024) 344 85 57
[email protected] • Tandem: (024) 365 01 70
[email protected] • Swon het seniorennetwerk: (024) 365 01 90
[email protected] • Huisartsenpost: 0900 88 80 • CWZ: (024) 3 657 657 • UMC St Radboud: (024) 361 11 11 • Sint Maartenskliniek: (024) 365 99 11 • Dierenambulance: (024) 355 02 22 • De Gemeenschap: (024) 381 78 00
[email protected] • Portaal: 0800 767 82 25,
[email protected] • Standvast Wonen: (024) 382 01 00
[email protected] • Talis: (024) 352 39 11,
[email protected] • WoonGenoot: (024) 344 06 39
[email protected] • Woonzorg Nederland: 0900 123 49 96
[email protected] • OpMaat: (024) 82 00 353 (in winkelcentrum De Notenhout) • Wijkcentrum De Schalmei: (024) 377 24 60 Symfoniestraat 204 • Jongerencentrum The Juke-Box: 06 23 90 50 43, Bazuinstraat 1 • De Honinghoeve: (024) 371 67 17 • Basisschool Het Octaaf: (024) 377 12 50 • Brede school: (024) 378 36 64 • Sjano:
[email protected] • Sportfondsenbad Nijmegen-West: (024) 372 73 10, Planetenstraat 65 • Parochie De Goede Herder: (024) 373 26 46, Fanfarestraat 57 • Islamitische Moskee: Klimopstraat 15 • Gemeente Nijmegen: 14 024
[email protected]
31
Kinderpersbureau Veilig naar school Op zaterdag 10 december was de feestelijke opening van Stepping Stones, een veilige looproute naar school. Piet Ziere heeft hard geholpen om dit idee te laten lukken. Daan en Jacob stelden hem vragen over het bijzondere project. Piet Ziere is 53 jaar. Hij is coördinator van vrijwilligers. Hij werkt bij BuurtOpMaat in de Notenhout. Het idee kwam niet van Piet Ziere, maar hij heeft het werk overgenomen van iemand die ziek is. Het stoeptegelproject is gestart voor een veilige route voor kinderen naar school. De bedoeling van het stoeptegelproject is dat kinderen veilig naar school lopen. De route leidt rond alle twee de scholen van Het Octaaf. Je moet er wel een paar dingen voor doen om dit te laten lukken: Je moet bepalen waar de tegels worden gelegd en wie de tekeningen maakt. De tekeningen (die kinderen hebben gemaakt) moeten in de tegels worden gedrukt. Gemeente Nijmegen legt de tegels op de route. Daarna komt er een opening (en een winnaar). Er hebben alleen kinderen meegedaan, geen ouders. Er doen 60 tegels mee. 30 dezelfde tegels bij oversteekplaatsen en 30 verschillende. De tegels hebben als thema verkeer. De gemeente Nijmegen geeft subsidie aan dit project. Subsidie is een soort zakgeld dat de gemeente geeft aan projecten of organisaties. Wanneer deze krant gedrukt wordt is de opening al geweest en als het goed is heeft een belangrijke meneer van de gemeente dit gedaan. Piet Ziere vindt het een goed en leuk project. En hij vindt het ook leuk dat er ook kinderen hebben meegedaan. We willen Piet bedanken dat wij met hem een interview mochten doen. Door: Daan & Jacob Het Kinderpersbureau is een initiatief van de Lindenberg.
Beestenboel op Kinderboerderij ‘t Boerke We hebben een interview gedaan bij kinderboerderij ‘t Boerke. De meneer heet Johan en is 57 jaar oud. De kinderboerderij bestaat al 35 jaar. Er werken 4 vaste mensen en 3 stagiaires en 1 vrijwilliger. Kinderen uit de wijk komen soms ook helpen. Van kinderfeestjes komen er ook kinderen helpen. Op een kinderfeestje doen ze pony rijden, hoeven schoonmaken en borstelen en voer geven en de hokken schoonmaken. Het is belangrijk dat de kinderen het leuk hebben op een kinderfeestje. Er zijn ongeveer 100 dieren op de boerderij. Het oudste dier is Winnie (dat is een pony). Het jongste dier is een konijn van zes maanden. Het favoriete dier van Johan is Winnie de pony. Hij heeft Winnie zelf gekocht. Winnie is 23 jaar oud. Shakira is bijna 6 jaar oud. Loesje is 14 jaar oud. Ze verkopen eieren en cavia’s en konijnen en kippen en hooi en stro. Voor sommige mensen is het moeilijk om de dieren te verzorgen en het is
Ben jij een
Winnie goed om te kijken of de dieren het goede voer hebben. Na het gesprek zijn we zelf de dieren gaan oppakken en aaien. In de wei hebben we nog de pony’s op de foto gezet. Het leukste is om de kinderboerderij zelf te bezoeken. Door: Lindsay & Kaylee
bangerik of ben jij dapper?
Je weet het als je deze test hebt gedaan. Je bent in een dierentuin. Van een verzorger mag je een vogelspin over je hand laten lopen. Wat zeg je tegen de verzorger? A. Natuurlijk, dat is stoer! B. Nee, liever niet. C. Nee, ik ben bang voor spinnen. Je gaat naar bed. Je hebt gisteren gedroomd dat er een krokodil onder je bed zat. Je hoort allemaal enge geluiden. Wat doe je? A. Je gaat gewoon verder slapen. B. Je kijkt onder je bed of er geen krokodil zit. C. Je gilt het hele huis bij elkaar. Je krijgt gratis kaartjes voor de achtbaan. Wat doe je? A. Je rent naar de achtbaan en gaat erin zitten. B. Je probeert de achtbaan uit en gaat er nooit meer in. C. Je geeft de kaartjes aan iemand anders. Je bent bij je grote neef en je neef vraagt aan jou: Wil je met mij mijn game black
ops zombies spelen? Wat zeg je tegen je neef? A. Ja natuurlijk, lekker zombies doodschieten. B. Nee, ik heb geen zin. C. Nee, anders droom ik over zombies. Je hebt een reis gewonnen. Welke reis zou je doen? A. Een reis door de wereld. B. Een reis naar New York. C. In een caravan naar een vakantieplaats.
Bangerik OF DAPPER DE UITSLAG: Heb je het meeste A? Je bent echt heel erg dapper. Je durft van alles te doen. Ook al is het eng. Heb je het meeste B? Je probeert dapper te zijn maar het lukt niet echt. Je bent niet te bang maar wel een beetje. Heb je het meeste C? Je bent een echte bangerik. Je durft enge dingen niet te doen. Door: Daan