Pastorie: Raadhuisplein 2, 5151 JH Drunen. Tel. 0416-372215
FLITSEN – 165 - februari 2016 Inhoud FLITSEN – 165 - februari 2016 ....................................................................................... 1 DE VASTENMAND ........................................................................................................... 1 BISDOMBEDEVAART NAAR ISRAËL 12-22 FEBRUARI 2016 ........................................ 2 MISSIECENTRUM (MCD)................................................................................................. 5 MARIAGEDACHTE ........................................................................................................... 6 STILLE OMGANG AMSTERDAM ..................................................................................... 7 VERSLAG 3 MAANDEN VERBLIJF IN ISRAËL LIEKE SWINKELS .................................. 7 HEILIGE VAN DE MAAND ................................................................................................ 9 REGIODAG 2 APRIL MOTHERS PRAYERS .................................................................. 10 VOOR DE KINDEREN .................................................................................................... 11 VOLGENDE ACTIVITEITEN ONTMOETEN................................................................... 12 KLEDINGINZAMELING MENSEN IN NOORD ................................................................ 13 VRIJWILLIGERS ............................................................................................................. 13 LIEF EN LEED ................................................................................................................ 14 MISTIJDEN ..................................................................................................................... 14
DE VASTENMAND Ik heb van een collega ooit gehoord van een apart vastenproject in een kerk van een Italiaanse stad die veel geweld kent. Een priester in die stad riep de jongeren op hun messen waarmee ze veel geweld aanrichtten mee naar de kerk te nemen en ze daar in te leveren. Hij schreef onder andere aan de jongeren: “Open jullie handen! Laat de messen vallen die alleen bloed, dood en rouw verspreiden, die vriendschapsbanden doorsnijden en haat oproepen. (…) Breng de wapens naar de kerk, alle wapens die het leven bedreigen. Laat ze achter voor het altaar van Christus, de messen die jullie jeugd besmetten en jullie menselijke waardigheid.” De kardinaal nodigde de jongeren uit hun messen anoniem in een mand voor het altaar achter te laten. Verwachtte die kardinaal veel messen ? Hij antwoordde: “Al zijn het er maar vier of vijf. Het is hoe dan ook een teken dat er jongeren zijn die kiezen voor verandering. En het zou ook mooi zijn als iemand in de mand zijn drugs achterlaat.” Het project van de priester mag ook iets voor ons zijn. Nu zijn er in onze parochie gelukkig geen gewelddadige straatovervallen maar we mogen ons wel eens de vraag stellen: als ik die mand voor het altaar zou zien staan, wat zou ik er ingooien om over een tijd echt goed Pasen te kunnen vieren ? Hebben we allemaal niet iets waarvan we eerlijk moeten zeggen dat het eigenlijk niet bij ons leven past ? Hebben we allemaal geen dingen die onze band met God en onze medemens in de weg staan of die ons eigen-ik tekort doen ? Het kan soms een televisie of een computer zijn, een verslaving die mijn leven is binnengeslopen. Misschien is het wel een jarenlange ruzie in de familie of met buren. Waarom moet er gewacht worden tot iemand bijna dood is om dingen goed te maken of bij te leggen ? In ons leven en in ons hart sluipen soms dingen binnen waarvan we moeten zeggen dat 1
ze eigenlijk niet bij ons horen… Zou het voor ons eens geen goed vastenproject kunnen zijn om die dingen eens in te leveren ? We gaan in de komende tijd bijzonder denken aan het verlossende lijden, sterven en verrijzen van onze Heer. Hij is voor elk van ons gestorven en verrezen. Sindsdien is er altijd een nieuw begin mogelijk. Daarom kan die mand klaargezet worden en is er voor elk van ons gelegenheid tot een nieuw begin. De Heer staat voor elke mens met een mand klaar en fluistert ons toe: “Leg het er maar in, zo kom je dichter bij Mij !” Wat gaan wij in die mand gooien ? Terug naar boven↑
Pastoor Hedebouw
______________________________________________________________________
BISDOMBEDEVAART NAAR ISRAËL 12-22 FEBRUARI 2016 Slapend naar de eeuwigheid… Als het helder is in Israël zoals de periode van onze bedevaart van 12 tot en met 22 februari jl., kun je ’s nachts de sterren aan de hemel tellen, of eigenlijk niet tellen, zoveel zijn het er. Elke christen zou het Heilig Land eigenlijk eens in zijn leven moeten kunnen aanschouwen. Er zijn de afgelopen tijd verschillende parochianen uit onze parochie naar Israël geweest met allemaal hun eigen ervaringen. Verderop in deze Flitsen leest u er meer over. De nacht is de tijd waarop we doorgaans slapen, of proberen te slapen. Ik weet uit verhalen van parochianen dat dit niet altijd zo eenvoudig is. Veel mensen liggen ’s nachts wakker. Ze hebben een periode achter de rug waarin ze over een dierbare hebben gewaakt en zich enorm machteloos hebben gevoeld. Of een tijd waarin ze door ruzie verscheurd waren. De slaap wil maar niet komen. De nacht duurt lang, de klok slaat hard. Vreemd is dat, we verlangen naar een diepe slaap, terwijl wij dan eigenlijk niet leven. ‘Inslapen’ is een ander woord voor ‘doodgaan’. Het bewustzijn is uitgeschakeld. Even flakkert het op en schakelt wat herinneringen aan elkaar, maar dan zinkt het spoedig weer weg. Iemand die ons zo ziet, raakt vertedert. Een slapende mens is onschuldig. Hij of zij heeft zich helemaal overgegeven. Zonder waakzaamheid is een levend wezen een makkelijke prooi voor bijvoorbeeld roofdieren. Een mens moet weten dat iemand over hem waakt; je moet een beschutte plek gevonden hebben. Men heeft de slapende mens gezien als iemand die contact met de eeuwigheid legt. In de droom kwam hij zijn voorouders of de Andere(n) tegen. In de slaap geeft een mens zich over aan het heelal. Tijdens onze Israël-reis bezochten wij twee bekende bergen: de berg Tabor en de Olijfberg. In het evangelie wordt bij alle twee iets verteld over de slaap. Beide keren gaat het over de drie leerlingen, Petrus, Johannes en Jakobus, zijn belangrijkste apostelen! De ene keer waren ze in de Hof van olijven, op de Olijfberg dus. Jezus bad er in doodsnood, zij vielen in slaap. De andere keer waren ze op de berg Tabor. Jezus had er zijn lijden voorspeld en zij droomden over hem als gekleed in een mantel van de eeuwigheid. Zou het twee keer hetzelfde verhaal zijn? Een openbaring van de zin van Jezus lijden? De onthulling dat het lijden toch de glans van Gods heerlijkheid in zich draagt. De joodse gelovigen stelden zich de goddelijke werkelijkheid voor als een aangrijpend, voor mensen nauwelijks te verdragen intense aanwezigheid, uitgedrukt in bliksemschichten en een oorverdovende donder. Gelukkig voor de mens toonde 2
God zijn heerlijkheid meestal wat ingetogen. Dan kwam Hij gehuld in een wolk of in een zachte bries, dan weer vanuit het vuur van een brandende braamstruik. Een mens zocht dat contact met God. Hij wilde horen: ‘jij bent mijn dierbare zoon of dochter, jij bent door mij gekend’. En hier op de berg Tabor, als Jezus uitgesproken is over het lot dat Hem wacht, dan zien de leerlingen het: Gods heerlijkheid. De vervulling van Wet en Profeten, van Mozes en Elia. Het zijn mysterieuze verhalen daar op die twee bergen. Het gaat over slapen en dromen. Het daagt ons uit om te geloven dat het lijden een weg is naar het licht, een weg die Jezus ons is voorgegaan. Maar de verhalen verraden ook huiver en angst, want het is niet vanzelfsprekend en er is een overgave gevraagd die ons nachten kan wakker houden. Toen Abraham niet kon slapen omdat hij, op leeftijd gekomen, nog steeds geen kinderen had, toen telde hij niet zijn schapen maar hij telde de sterren! De slaap was de toegang tot de eeuwigheid, en dat is ze nog steeds als uiting van onze uiterste overgave... Diaken Albert Soeterboek Een kort verslag van elke reisdag vrijdag 12 februari - dag 1 Het is nog vroeg. De kerk in Drunen is open en bij Maria brandt een noveenkaars voor de pelgrims. De koffers worden in de twee taxibusjes geladen. Als afscheid is genomen van de partners en familie vertrekken we via Hedel naar Schiphol. zaterdag 13 februari - dag 2 We zijn in Israël, het Heilig Land! Als we landen is het eerste bericht voor een van onze pelgrims er een van nieuw leven: een kleinzoon, gezond en wel! Het tweede bericht is er een van ziekte en dood. Een nog jonge parochiaan, moeder van een betrokken gezin, komt als een donderslag bij heldere hemel te overlijden.... Leven en dood liggen dicht bij elkaar, thuis en ook hier in Israël... Het Meer van Galilea ligt er rustig bij als we 's morgens naar de berg Karmel (profeet Elia) en Nazareth vertrekken. Na een maaltijd en de mis boven op het woonhuis van de heilige familie vertrekken we naar Kana om het wijnwonder te herdenken met de hernieuwing van de huwelijksbeloften voor de pelgrimsechtparen uit onze groep. Water in wijn veranderen, doe je door telkens 'ja' te zegen en maar te doen wat Hij je zeggen zal.... zondag 14 februari - dag 3 'Zalig de treurenden, want zij zullen getroost worden'.... deze woorden hebben voor onze groep sinds deze morgen een nieuwe betekenis. We mochten samen de mis vieren op de berg waar Jezus de acht zaligsprekingen uitsprak. Daarna daalden we de berg af naar Karfarnaum waar we het huis van Petrus aan het meer bezochten. Na het eten van een Petrus-vis en een bezoek aan de Ein-Gevkibboets voeren we op een oude vissersboot terug naar Tiberias. Na het lezen van een passende bijbeltekst ervoeren we de intense stilte op het meer.... maandag 15 februari - dag 4 Vandaag zijn we van het noorden naar het zuiden getrokken, van Galilea naar Judea, naar Bethlehem (huis van brood) om precies te zijn. We vierden tijdens onze verplaatsing op de berg Tabor het feest van de Gedaanteverandering van Jezus. Daarna bezochten we de plek aan de Jordaan waar Johannes de Doper de mensen opriep tot bekering en doopte met water. Er was een moment van bezinning om onze doopbeloften te hernieuwen en wij waren niet de enigen. Katholieken, Orthodoxen en Protestanten gingen soms letterlijk kopje onder. Sommigen van ons vulden hun flesjes met het troebele rivierwater en dat deed 3
een beetje denken aan onze Lourdesreis in 2014. En al is de groep wat kleiner dan toen de sfeer is er niet minder om als we 's avonds uitrusten in de lounge van ons hotel tegenover de geboortekerk in Bethlehem.... dinsdag 16 februari - dag 5 Vanmorgen lagen voor ons de herdertjes bij nachte. We vierden letterlijk de herdertjesmis (dageraadsmis van Kerstmis) in een grot op het herdersveld te Bethlehem. Degene in onze groep die bij aankomst in Israël juist een kleinkind had gekregen stak een noveenkaars aan van de Wonderbare Moeder op de geboorteplek. Deze plek wordt gemarkeerd door een zilveren ster met een opening erin. Na de kaars aangestoken te hebben zongen we samen 'Nu zijt wellekome'. De crypte was er vol van en even heerste er vrede in Bethlehem. Even later echter voer onze tocht langs de hoge scheidingsmuur tussen Israël en Palestina. Een teken van verdeeldheid en tweedracht. Er zal nog veel water door de Jordaan moeten stromen voordat het echt vrede wordt in het Heilige Land.... woensdag 17 februari - dag 6 Jerusalaim, stad van God.... we zijn er deze morgen binnengereden via de Sionsberg, de berg waar koning David zijn eerste paleis bouwde. Onder de zaal van het Laatste Avondmaal ligt volgens de Joodse traditie zijn graf. We bezochten het en droegen er uit eerbied een Joodse kippa (keppeltje ofwel kalotje). Inmiddels hebben we ook een nieuw hotel tegenover de Damascus-poort, vlakbij de Oude Stad, het gedeelte waarom het hier allemaal te doen is. Na de olijfberg beklommen te hebben in een recordtempo is er vanavond even tijd om een boek te lezen en dat gaat dan natuurlijk ook weer over.... het Beloofde Land. donderdag 18 februari - dag 7 Het heilige der heiligen.... dat is voor de Joden de Tempelberg. Jezus was er regelmatig te vinden samen met zijn ouders en later tijdens zijn openbare leven. Hij discussieert er met de farizeeën en schriftgeleerden. Ook haalt hij de bezem door het tempelplein door de marktkooplui te verjagen. Deze ochtend stonden we met onze groep voor de Westelijke Muur ofwel de Klaagmuur. De gebedsbriefjes werden netjes opgefrommeld en in een spleet van de Muur gestopt. Er stond een klein jongetje van ongeveer twaalf jaar oud bij de Muur. Een van onze pelgrims sprak hem aan en vroeg hem om een briefje in de Muur te stoppen. Na een kleine aanmoediging stopte het kind het gebed 'voor vrede in Israël' met veel toewijding in een spleet. Het deed ons goed en gaf ons hoop dat het ooit goed komt in het Heilig Land want wie de jeugd heeft, heeft de toekomst.... vrijdag 19 februari - dag 8 Vandaag hebben we de kruisweg gelopen, ofwel de Via Dolorosa. Door Jeruzalem verspreidt bevinden zich de eerste acht staties gewoon op straat in kleine steegjes tussen het winkelende publiek en de voorbijgangers. Om deze kruistocht extra kracht bij te zetten hebben we letterlijk een kruis met ons meegedragen. Om beurten hebben enkele pelgrims het kruis op zich genomen om zo in de voetsporen van Jezus richting Golgota te gaan. Een bijzondere ervaring die aan deze kruisweg een extra dimensie gaf. De kruisweg eindigde in de Heilig Grafkerk in het hart van de christelijke wijk. Voor ons als pelgrim was deze tocht een oproep om ons kruis in het leven blijmoedig te dragen in de gedachten dat Jezus ook het lijden niet uit de weg is gegaan maar aanvaard heeft. Door zijn overwinning op de dood geeft Hij ons steeds weer hoop. 4
zaterdag 20 februari - dag 9 Vandaag konden de pelgrims zwemmen in de Dode Zee ook zonder zwemdiploma. Door het hoge zoutgehalte van het water zink je er niet en het water is tevens heilzaam voor je huid. Daarna door naar Jericho, de stad die door Jozua en de Israëlieten ingenomen werd na veertig jaar woestijn. Vanuit hier ging het omhoog de berg van de verzoekingen op. Bovenop lazen we in de GrieksOrthodoxe kloosterkerk het evangelie van de bekoringen in de woestijn. Wat deed Jezus om niet op de verleidingen in te gaan? Hij bood weerstand, bleef nederig, stelde zich niet boven zijn Vader en was de duivel uiteindelijk te slim af. Tenslotte kwamen we langs de indrukwekkende wilde vijgenbooom van Zacheus de Tollenaar. Jezus ziet de kleine Zacheus zitten en nodigt zichzelf uit om bij hem maaltijd te houden. Ja, soms moet je ook niet te bescheiden willen zijn.... zondag 21 februari - dag 10 Het is zondagochtend vroeg als ik samen met een pelgrim het graf binnentreed in de heilige Grafkerk. Ik probeer me de situatie voor te stellen en probeer door het complexe gebouw heen te kijken. Ik zie de Calvarieberg voor me, de plek waar Jezus aan het kruis werd genageld. Links daarvan moet het kruis zijn opgericht. Hij zal hoogstwaarschijnlijk niet de eerste en ook niet de laatste zijn geweest die er terechtgesteld werd door de Romeinen. Dan zie ik de plek waar volgens de traditie Maria van Nazareth, Maria van Magdala en Maria van Klopas stonden toen het drama zich had voltrokken en Jezus van het kruis werd genomen. Jozef van Arimathea zorgde als vooraanstaande Jood voor een graf voor het gekwelde lichaam. Keizerin Helena, moeder van keizer Constantijn, heeft de heilige plaats in de vierde eeuw na Christus ontdekt en er een grote kerk op laten bouwen. Als pelgrim probeer ik het voor te stellen en het op me in te laten werken. Wat heeft het betekend en wat betekent het nu nog in een verdeeld Jeruzalem, in een verdeelde Heilig Grafkerk met Kopten, Orthodoxen en Katholieken? Ik kom voorlopig tot de conclusie dat we vooral barmhartig moeten zijn jegens elkaar. En dat is een mooie gedachte in Jeruzalem in het Jaar van Barmhartigheid..... maandag 22 februari - dag 11 We zijn onderweg naar huis. Nog even voelen we de Israëlische grond als we over de startbaan taxiën. Grond, erts, daarover is hier veel te doen in het Heilig Land. Na het ontbijt vanochtend bezochten we de kerk van Maria-visitatie in de plaats Ein-Karem. En waar kun je beter een noveenkaars van de Wonderbare Moeder opsteken dan bij de bron van deze Bijbelse gebeurtenis die in onze parochie speciaal gevierd wordt op 31 mei, 'Onzen Dag'? Het was onze derde en laatste kaars die we op een heilige plaats aanstaken tijdens onze bedevaart. We zijn moe maar voldaan. We hebben alles kunnen doen wat de bedoeling was. Heiligdommen bezocht, eucharistie gevierd in kerken en in de open lucht, gebeden voor de noden in onze parochies en hier ter plekke. Ondanks wat kleine schermutselingen in Jeruzalem hebben we ons relatief veilig gevoeld. Er wordt dan ook alles aan gedaan door politie en leger om die veiligheid te garanderen. Een bijzonder land, het land van de God van Abraham, Izaak en Jacob. Dankzij en ondanks alles het Beloofde Land. Het land waar Jezus van Nazareth, onze Messias, de basis gelegd heeft voor het Koninkrijk Gods.... Terug naar boven↑
Einde van onze Heilige-Land-reis.
______________________________________________________________________
MISSIECENTRUM (MCD)
5
Op Aswoensdag 10 februari is de vastentijd begonnen. De Vastenactie 2016 in het Dekenaat Heusden–Waalwijk– Zaltbommel gaat zich inzetten voor een project van Margo Fokker uit Haarsteeg en Piet Prinse uit Zaltbommel voor de weeskinderen in Oyugis in het westen van Kenia. Weeskinderen, die ook in dit Afrikaanse land talrijk zijn als gevolg van het overlijden van hun ouders door de ziekte aids. In Oyugis zijn de Fraters van Tilburg al vanaf de beginjaren '90 van de vorige eeuw werkzaam. Voor dit werk worden zij ondersteund door de Stichting OIP wat staat voor Oyugis Integrated Projects. Op zondag 21 februari is er een extra collecte voor het vastenproject. Na de viering zal Margo Fokker van het project extra informatie geven. Er is koffie met iets lekkers! SPONSORWANDELTOCHT Op zaterdag 12 maart kunt u actief bezig zijn voor het vastenproject. De dekenale vastenactie organiseert die dag de jaarlijkse sponsorwandelen fietstocht. Er is een route van 25 en een van 40 km. Beide routes zijn duidelijk met pijlen aangegeven. In de Pastoor Vermeulenzaal is een stempelpost ingericht. Tussen 8.00 en 13.00 uur kunt u hier starten voor een mooie wandel- of fietstocht door ons dekenaat. Bij iedere controlepost kan de tocht worden afgebroken en word u met een busje teruggebracht naar uw startplaats. Voor meer informatie en activiteiten verwijzen wij u naar de vastenflits die dit jaar in het teken staat van het heilig jaar van barmhartigheid. Ieder weekend vragen wij aandacht voor één van de werken van barmhartigheid. Gedurende de hele vastenperiode ligt de vastenflits achter op de leesplanken. Neemt u een exemplaar mee! Terug naar boven↑ ______________________________________________________________________
MARIAGEDACHTE Vragen Maria Ik heb duizenden vragen en stel ze telkens weer juist in deze” vasten” dagen wil ik een antwoord horen, elke keer. Waarom is er steeds oorlog hongersnood in overvloed zoveel verschil tussen arm en rijken zijn er zo velen zonder levensmoed. We sluiten ons op in onze warme huizen kopen ons geweten met een gift af leven in een afgeschermde wereld maar is dat niet verschrikkelijk laf. 6
Is het dan zo moeilijk om te delen het hoeft heus niet veel te zijn even aandacht schenken, kan wonden helen een aai verzacht al zoveel pijn. Hoop op een wonder onder de mensen zodat iedereen wordt verblijdt Met zoveel goeds elkaar te geven Kan dat gebeuren in deze vastentijd. Terug naar boven↑ ______________________________________________________________________
STILLE OMGANG AMSTERDAM De Stille Omgang in Amsterdam is dit jaar in de nacht van 12 op 13 maart 2016. Altijd de zaterdag voorafgaand aan het feest van St. Jozef. Het thema dit jaar is: JEZUS - GELAAT VAN DE GODDELIJKE BARMHARTIGHEID GENADEBROOD VOOR U. Vanuit Parochie Wonderbare Moeder neemt een aantal parochianen deel aan deze omloop. Ook u kunt mee Opstappen in DRUNEN: 20.50 uur bij de Rabobank in de Grotestraat Opstappen in ELSHOUT: 20.55 uur in de Mariëndonkstraat KOSTEN: 17,50 euro per persoon. AANMELDEN EN BETALEN: tot uiterlijk 7 maart bij Eugenie van Rinsum-Wolfs, Govert Flinckstraat 15, Drunen, telefoon: 06 - 81 981 297 Gepast geld in een gesloten envelop bij mij in de brievenbus doen of in de brievenbus van de pastorie in Drunen, Raadhuisplein 2, a.u.b. met naam / namen erop. Omdat de St. Cathrienkerk in 's Hertogenbosch gesloten is, is het lof dit jaar in Vught in de Kerk van het Heilig Hart van Jezus. Dank aan pastoor M. Mesch voor de toezegging van de ontvangst van de bedevaarders alvorens naar Amsterdam te vertrekken. Mooie bedevaart gewenst! Eugenie van Rinsum – Wolfs
Terug naar boven↑
______________________________________________________________________
VERSLAG 3 MAANDEN VERBLIJF IN ISRAËL LIEKE SWINKELS Het land van Melk & Honing door de ogen van een 18 jarige. Afgelopen 3 maanden ben ik in Israël geweest! Dit was en is (ik ben nu nog in Tel Aviv) een groot avontuur, en ik wil jullie mede parochianen iets meegeven van wat ik hier allemaal heb geleerd. Ik ben hier gekomen om te dienen, om mij te verdiepen in mijn geloof, en om Gods belofte voor de toekomst met mijn eigen ogen in te zien. 7
De eerste 1,5 maand heb ik samen met een vriendinnetje vrijwilligerswerk gedaan bij Aleh Negev, dit is een grote stichting die zich inzet voor de gehandicapte in Israël. Bij de vestiging/het dorp in de Negev woestijn wonen zo'n 160 kinderen en volwassenen verdeeld over een aantal huizen. Mijn taak elke dag was vooral om de 24 volwassenen in mijn huisje de extra aandacht te geven waarvoor de normale medewerksters geen tijd hadden. Dit was heel mooi, intensief, mentaal zwaar, maar dankbaar werk. De bewoners waren veelal echt zwaar gehandicapt zoals ik zelden had gezien. Sommige waren vergroeit, andere zaten kwijlend in een rolstoel, een meisje zat onder de wratten en had ook wratten binnen in haar lichaam waardoor bijvoorbeeld haar buik opgezwollen was, andere hadden zo’n temperament dat ze elke maaltijd de borden eten tegen de muur gooide en boos rond stampten. En dan had je nog een paar meisjes die doorhadden wat er aan de hand was. Dat is pas heftig, als je beseft dat je anders bent en iets niet kunt. Er werden elke dag allerlei activiteiten georganiseerd, ze kregen medische zorg, en ze hadden een thuis. Hoe cliché het ook is, ik heb veel van deze schatjes geleerd. Mensen denken soms dat gehandicapten alleen maar schattig zijn of juist dat ze hier niet mogen wezen op deze aarde en onhandelbaar zijn. Wat ik denk is dat deze mensen pareltjes van God zijn, ze zijn écht en geen poppen. Ze hebben gevoelens en kunnen blij zijn of juist net als wij gehumeurd. Sommige reageren niet met hun lichaam, maar je weet niet wat er in iemands hoofd omgaat. Ik geloof dat ook deze mensen zich beter en rustiger voelen als er goed voor ze wordt gezorgd. Een van de mooiste zinnen die ik heb gehoord daar is: De sterkte van de samenleving wordt gemeten aan de hand van hoe het omgaat met haar zwakste schakel. Toen ik daar klaar was heeft God iets totaal anders op mijn pad gebracht. Eerst moest ik daarop wachten en dat is niet mijn sterkste kant. Soms is het zo bijzonder dat God ons als vader zó goed kent dat hij soms beter weet wat goed voor ons is dan wij. Uiteindelijk ben ik terecht gekomen bij Beit Bracha, een christelijke hostel in het Noorden van Israël, aan het meer van Galilea. Ik draaide daar een dikke maand mee in een team van vrijwilligers en heb kamers schoongemaakt, meegeholpen met de tafel dekken, het ontbijt gemaakt en in het gemeenschapsleven mee gedraaid. De mensen leefden met de bijbel in hun hand. De combinatie van werken en God zoeken in al de dagelijkse bezigheden was echt bijzonder. Voordat we toiletten schoonmaakten baden we, als ik zei dat ik hoofdpijn had werd er gelijk gebeden, en als we hoorden dat er een steekpartij was in Jeruzalem werd het werk stil gelegd en baden we voor de slachtoffers en voor de daders. De manier waarop het geloof een rol had in het dagelijks leven was anders dan ik gewend ben. Het was nog intiemer, persoonlijker, bijbelgetrouw en diepgaand. Het laat mij goed nadenken over verschillende onderwerpen en nog bewuster twijfelen waar ik in geloof én rust vind onder Gods vleugels. God openbaart zich door zijn woord, de bijbel en hij werkt door mensen heen. Ik merkte dat mijn verlangen om God nog beter te leren kennen groeit, en dat ik nog meer bewust wil zijn wat er in zijn woord staat. Wij als mensen vergelijken ons met andere christenen en dan denken we dat we het toch zeker wel beter doen dan zij die helemaal niet naar de kerk gaan, of die helemaal niet bidden. Maar wie zijn wij om te oordelen? Moeten we ons niet met onze band met God bezig houden? Als wij ons realiseren dat God onze vader is, God het begin en het einde is, zijn armen naar ons uitstrekt en hij een relatie met ons aan wil, dan gaan wij hier toch op in? Soms is het zo goed om weer te worden wakker geschud uit de ‘geestelijke slaap', iets wat ieder van ons van tijd tot tijd nodig heeft.
8
In de tijd dat ik in Israël was, heb ik veel van het land gezien en met de cultuur geleefd. Ik ben verliefd geworden op het land en ik heb de bijzondere geloofssfeer die er hangt gevoelt. De bijbel is voor mij tot leven gekomen, al de bijzondere plekken spreken nu tot mijn verbeelding. Wat ook tot leven is gekomen is de Joodse cultuur. Gods geliefde volk en het geloof met wie wij onze wortels delen. (Paus Franciscus heeft dit recent 17-01-2016 in een toespraak genoemd, wat een bijzondere stap is in de kerk.) Ik realiseer mij goed dat het bijzonder is dat ik überhaupt hier in dit land mag komen, na alle zwarte pagina’s in de wereld- en kerkgeschiedenis waar Gods uitverkoren volk het zwaar te voortduren heeft gehad. Én nog schrijven we hier aan verder. Van de manier waarop wij met een westerse blik naar bijvoorbeeld het probleem in het midden oosten kijken. Onze kortzichtigheid, en het onbenul van de meneer van het 8uur journaal. Ik heb hard gehuild. Gehuild omdat ik mij schaam. Omdat ik mij schaam voor het verleden én het heden. Ik besef dat ik een kleine pleister ben die een beetje meedraagt aan het helen van grote wonden. Mijn ouders zijn een week op bezoek gekomen en hebben hier ook iets van mogen proeven. Het maakte ook hen emotioneel en plaatste ontzag in hun hart. Mijn persoonlijke leerpunten draag ik met mij mee, maar alles wat ik geleerd heb over Israël en over het Jodendom moet ik uitstralen. U kunt mij altijd na de mis hierover aanspreken, zodat ik u meer kan vertellen. Mijn opdracht is om als een lichtje in de wereld schijnen. En dan niet alleen met Kerst Terug naar boven↑
Shaloom, Lieke Swinkels
______________________________________________________________________
HEILIGE VAN DE MAAND Maart: Katherine Drexel Ik had beloofd om ook eens volslagen ónbekende heiligen voor het voetlicht te halen. Na gerenommeerde namen als Sint Valentijn, Peerke Donders en Sinterklaas is het nu tijd voor een hedendaagse, vrouwelijke heilige: Katherine Drexel. Wie al eerder van haar gehoord heeft, mag me gerust een mailtje sturen..! Katherine wordt geboren op 20 november 1858 in het welvarende gezin Drexel. Vader Francis is een rijke bankier annex spoorwegeigenaar in Philadelphia (Verenigde Staten). Het gezin bestaat verder uit moeder Hanna Jane en oudste dochter Elisabeth. Een maand na de geboorte van Katherine sterft haar moeder. Na twee jaar krijgen de meisjes een stiefmoeder: Emma Bouvier. Nu gaat het in sprookjes zelden goed met stiefmoeders, maar dit is immers een heiligenverhaal, geen sprookje… Emma is een geweldige moeder voor de twee meisjes en al snel komt er een derde dochter in het gezin: Louisa. Moeder Emma staat in Philadelphia bekend als ‘mevrouw de edelmoedige’, vooral omdat ze een netwerk heeft opgericht om armen met medicijnen en andere hulp bij te staan. Na de dood van vader Francis is de erfenis voor de drie dochters niet gering. Er wordt over vele miljoenen gesproken… Maar de geest van de ouders gaat duidelijk door in de kinderen. Elisabeth sticht in Pennsylvania een school voor weeskinderen, en Louisa in Virginia een armenschool. 9
En Katherine? Van jongs af aan neemt zij het op voor de rechten van de oorspronkelijke bevolking van Amerika, de indianen én voor de zwarte Amerikanen. Ze is ervan overtuigd dat er voor deze bevolkingsgroepen iets gedaan moet worden, maar wat? Misschien kunnen missiestaties hulp bieden, maar daar zijn dan wel missionarissen voor nodig… In 1887 is ze in Rome en wordt ze door paus Leo XIII in audiëntie ontvangen. Katherine vraagt de paus om missionarissen voor de indianen en de zwarte Amerikanen. Tot haar verbazing en verrassing zegt de paus: ‘Ik geef je de opdracht om daar zelf voor te zorgen!’ Katherine besluit om haar leven volledig aan God toe te wijden. Ze treedt in 1889 als novice in bij de Zusters van Barmhartigheid in Pittsburg. In 1891 begint ze, samen met een paar geestverwanten, een eigen congregatie: de Zusters van het Heilige Sacrament. Een deel van haar grote familiekapitaal, maar veel meer nog haar liefde voor het Heilige Sacrament, ondersteunt haar werk. Haar overtuiging: ‘Alles wat je voor de mensen doet, doe je voor Christus’. Zo strijdt ze met haar medezusters tegen elke vorm van rassendiscriminatie, sticht vele missies met scholen, met als hoogtepunt de oprichting van de Xavier Universiteit in New Orleans voor indianen en zwarte studenten die op andere universiteiten niet worden toegelaten. In 1935 krijgt Katherine een zware hartaanval en moet ze zich terugtrekken in het moederhuis van haar congregatie. Daar zal zij zich 20 jaar lang overgeven aan intens gebed; een hartenwens die nu, door haar zwakke gezondheid, vervuld kan worden. Op 3 maart 1955 sterft Katherine, 96 jaar oud. Twee merkwaardige genezingen van doofheid spelen een rol bij haar zalig- en heiligverklaring. Het eerste in 1974 bij de 14-jarige Robert Gutherman, wiens rechteroor door een botinfectie zo is aangetast dat de doktoren geen genezing meer mogelijk achten. Robert, die zelf misdienaar is geweest bij de zusters, bidt samen met zijn ouders tot Katherine. De volgende morgen is zijn pijn weg en zijn gehoor terug… de doktoren schrijven: ‘volledig en onverklaarbaar genezen’. Het tweede wonder, in 1992, gaat over de kleine Amy Wall, die doof geboren is. Na bidden tot Katherine wordt ook hier genoteerd: ‘onverklaarbare genezing’. Op 20 november 1988 wordt Katherine zalig, en op 1 oktober 2000 heilig verklaard door paus Johannes Paulus II. Terug naar boven↑ ______________________________________________________________________
REGIODAG 2 APRIL MOTHERS PRAYERS Regio dag in Tilburg 2 april 2016 van en voor Biddende Moeders Op zaterdag 2 april nodigen we moeders en andere vrouwen met een moederhart uit op de regiodag van Mothers Prayers. Voor kennismaking met Mothers Prayers en voor ontmoeting en inspiratie van biddende moeders in Noord-Brabant. 10
Verenigd in gebed redden wij onze kinderen. U bent welkom vanaf 10:45 uur , voor het programma kunt u de H.Mis bijwonen. De H.Mis begint om 10:00 uur in de Parochie van de Goede Herder; Petrus en Pauluskerk, Vierwindenlaan 9, te Tilburg . In de ochtend is er een bezinning op het jaarthema: Vraag om een zachte liefdevolle houding Om 13:45 uur begint het gezamenlijk Mothers Prayers gebed het programma is om 14:45 uur afgelopen Wilt u een lunchpakketje meenemen ? Voor informatie : Tutty Petersdorff Reynhart ( regio-coördinator) Tel:040-2425738 e-mail:
[email protected] en
[email protected] www.mothersprayers.org Terug naar boven↑ ______________________________________________________________________
VOOR DE KINDEREN DOE MEE! Kinderen gooien soms hun speelgoed in de hoek, als ze er niet meer mee willen spelen. En soms zijn kinderen heel hard voor elkaar. Iemand wordt weggestoten: “Ga jij maar weg. Ik speel niet meer met jou”. Sommige mensen brachten een vrouw die slechte dingen gedaan had bij Jezus. Ze hoopten dat Jezus de vrouw zou wegsturen. Ze vonden dat die zondares maar gestenigd moest worden. Maar Jezus zei: “Wie onder u nooit zonden heeft gedaan, moet dan maar het eerst een steen op haar werpen”. Jezus heeft veel geduld met een zondares, maar niet met mensen die anderen laten vallen. Sluit niemand uit, maar wees zoals Jezus. Hij is een vriend voor ieder, die spijt heeft over zijn fouten. Denk er maar eens over na wat je eigen fouten zijn. En vraag Jezus dan om vergeving. Dan zal Hij nooit tegen je zeggen: “Ga jij maar weg”. Integendeel: ik mag altijd de vriend van Jezus zijn.
11
Terug naar boven↑ ______________________________________________________________________
VOLGENDE ACTIVITEITEN SAAMPIES ETEN
ONTMOETEN
28 februari 2016
U kunt bij inschrijving weer kiezen waar u wilt eten: in St. Janshof (kosten € 8,90 p.p.) in Vlijmen of de Zandley in Drunen ( € 8,80 p.p.) - aanvang 16.45 uur - of in St. Antonius in Heusden (€ 8,80 p.p.) waar 's middags warm wordt gegeten. Dit betekent samenkomen om 11.30 uur in het restaurant. Genoemde prijzen zijn in alle gevallen voor een 3-gangenmenuutje met aansluitend (u aangeboden door de zorgcentra een kopje koffie of thee) exclusief consumpties. Betaling kan uitsluitend met zgn. "Schakelring"-pas of middels pinnen met eigen bankpas. Inschrijving is noodzakelijk. Zij die op de dag zelf NIET op de lijst staan en zich dus niet (tijdig) ingeschreven hebben, zijn altijd van harte welkom MAAR......sluiten aan in de rij d.w.z. dat zij "eten wat de pot schaft"! KOFFIELEUTE
4 maart 2016
Alle Ontmoet'ers zijn weer iedere eerste vrijdagochtend van de maand tussen 10 en 12 uur van harte welkom in de bibliotheek van Drunen, waar het dan draait om elkaar ontmoeten, koffie en gezellige klets. KoffieLeute dus. Hieraan zijn geen kosten verbonden. Inschrijving is niet nodig. Gewoon komen.......! ONTMOETINGS-café 6 maart 2016 Op zondag 6 maart bent u vanaf 14.00 uur weer van harte welkom in De Korf in Vlijmen. Onze gasten die dag zijn Jessy en Lois die fantastisch kunnen rolstoel dansen. Bewogen en sierlijk. Gestoken in schitterende jurken met héél veel bling bling. Zij houden zelf erg veel van opzwepende Latin dansen zoals de Samba! Na de pauze (met natuurlijk weer allerlei hapjes) kunt u uit volle borst meezingen met Merels en Kerels uit Den Bosch. Zelf zeggen ze "waar woorden te kort schieten, is de muziek". Weet u het nog: Rex Gildo's Marie of Sentimental Journey? De entree incl. koffie of thee met iets lekkers erbij en hapjes tijdens de pauze voor ONTMOETEN + leden ANBO en KBO Vlijmen dorp: € 3,00 en voor niet leden € 4,00. Inschrijving is noodzakelijk. INSCHRIJVINGEN: telefonisch: 06 3416 2383 of per mail:
[email protected] Terug naar boven↑ ______________________________________________________________________ 12
KLEDINGINZAMELING MENSEN IN NOORD Doe mee met de kledinginzamelactie van Sam’s Kledingactie en steun Cordaid Mensen in Nood! Op zaterdag 23 april a.s. vindt in Drunen de kledinginzamelingsactie van Sam’s Kledingactie voor Mensen in Nood plaats. U kunt dan uw gebruikte kleding, schoeisel en huishoudtextiel in gesloten plastic zakken afgeven bij het volgende adres: Innamepunt: St. Lambertuskerk Drunen Tijd: 09.00 – 10.30 uur De opbrengst van de ingezamelde kleding gaat dit jaar naar een ontwikkelingsproject van Cordaid Mensen in Nood in Bangladesh: Situatie: Bangladesh heeft het grootste bewoonde deltagebied van de wereld: het Patuakhali district. Het land kampt met een regen- en cycloonseizoen van juli tot en met oktober. Dijken begeven het en hele stukken land worden door het water weggespoeld. Resultaat: elk jaar verdrinken er meer dan 8.000 mensen. En elke ramp weer verliezen mensen hun huizen en bezittingen. Wij Nederlanders winnen gelukkig sinds 1953 het gevecht met het water. Als geen ander hebben we hierin ervaring en expertise opgebouwd. Wij moeten hen, als waterbouwers, toch kunnen helpen? Help mee met uw oude textiel: Dankzij uw kleding donatie aan Sam’s Kledingactie kan Cordaid Mensen in Nood samen met Caritas Bangladesh de kwetsbare dorpen beschermen. Er worden degelijke dijken aangelegd en er wordt een preventieproject opgezet dat de bevolking leert hoe zij zich voor kunnen bereiden op rampen, zodat ze die op eigen kracht kunnen doorkomen. Voor meer informatie over Sam’s Kledingactie en de gesteunde projecten kunt u kijken op www.samskledingactie.nl of bellen naar 073-687 10 60. Extra informatie: Sam’s Kledingactie zamelt al sinds 1967 kleding in en is daarmee één van de oudste, charitatieve kledinginzamelaars van Nederland. Bij de kledinginzameling wordt Sam’s Kledingactie ondersteund door 1.200 vrijwilligers. Met de opbrengst steunt Sam’s Kledingactie de projecten van Cordaid Mensen in Nood. Terug naar boven↑
___________________________________________________________________
VRIJWILLIGERS In Heusden is mevrouw Westbeek-Willems gestopt als rondbrengster. Ook heeft zij enkele jaren meegewerkt in de gezinsvieringengroep. Mevrouw Janssen-Geurts heeft haar taak als rondbrengster overgenomen. In Drunen is de heer v.d. Heijden gestopt als rondbrenger en als medewerker van de vouwploeg. Hij is ruim 35 jaar actief als vrijwilliger voor de kerk bezig geweest. Wij willen mevrouw Westbeek en de heer v.d. Heijden heel hartelijk danken voor hun inzet in onze parochie en wensen mevrouw Janssen veel succes.
13
Bij de misdienaars/acolieten hebben we een nieuwe contactpersoon mevr. Huberdien Verhoeven-van Weert. Ook haar wensen we veel succes en plezier met haar nieuwe taak. Terug naar boven↑
___________________________________________________________________
LIEF EN LEED In Drunen is de uitvaart geweest voor: 25 januari - Barby Pelders-van Herpt (86), Wilhelminastraat 68 2 februari - Leny Giesbers-van Herpt (90), Schoolstraat 2A-16 12 februari - Conny van Gaal-Boeren (51), Laan van Nieuw-Guinea 19 In Elshout is de uitvaart geweest voor: 23 januari - Kees van Kessel (92), Grotestraat 166 16 februari - Ad de Haan (84), Schanswijk 26 In Heusden is de uitvaart geweest voor: 20 januari - Martien van den Boogaard (84), Vroonhoeve 9, Wijk en Aalburg
De Vincentiusvereniging komt op voor de medemens in nood. Ieder mens telt! U kunt ons bereiken via 0613753058 of 06-51475518 e-mail:
[email protected] Terug naar boven↑ ______________________________________________________________________
MISTIJDEN zaterdag zondag
maandag
Drunen 17.00 uur
eucharistieviering
Elshout
10.15 uur 11.00 uur 18.30 uur
zondagmorgengebed eucharistieviering Uur van stilte en gebed
09.30 uur eucharistieviering
14
woensdag
18.30 uur
donderdag
18.00 uur
vrijdag
18.30 uur 19.00 uur 18.30 uur
met aanbidding (event. eucharistieviering) eucharistieviering in Zandley uitstalling Allerheiligste met aanbidding rozenkransgebed eucharistieviering eucharistieviering
Heusden e
e
2 en 4 zaterdag dinsdag
19.00 uur eucharistieviering 16.30 uur eucharistieviering in St. Antonius
Herpt 1e en 3e zaterdag 19.00 uur eucharistieviering
Valt er een 5e zaterdag in de maand, dan is de viering afwisselend in Heusden of Herpt. Zie hiervoor de kerkberichten of de website. Op zaterdag is er van 13.30 – 14.30 uur gelegenheid om te biechten in de St. Lambertuskerk. U kunt daarvoor aanbellen bij de biechtstoel.
Bereikbaarheid Op werkdagen is het secretariaat ’s morgens van 09.00 – 12.00 uur bereikbaar. Telefoon: E-mail: Website:
0416 - 372215
[email protected] www.wonderbaremoeder.nl
Volgende uitgaven Half maart komt het Paasnummer van de Parochiewijzer uit en zal aan huis bezorgd worden. Hierin kunt u de mistijden voor de Goede Week en Pasen vinden. De volgende ‘Flitsen’ verschijnt in het weekeinde van 23-24 april
15