PAROCHIEWIJZER
PASEN 2015
Jaargang 3, nummer 1 JEZUS! - van de redactie
2
PASEN is ZONNEN – van het pastorale team
3
Parkeren in Elshout
4
Vacature huishoudelijke hulp
5
Frits Rommers stelt zich voor
6
Fotograaf bekend!
7
Flitsen(d)
7
Vormsel, Eerste H. Communie 2015
8
Pater Jos van Rooij wil dolgraag terug naar Indonesië
8
Vrolijk Pasen – van de werkgroep Mariabedevaart
10
Bill Banning promoveert op roeping binnen het leraarschap
10
Uitneembare pagina – vieringen rond de Goede Week en Pasen
Herbestemming van de St. Catharinakerk in Heusden-Vesting
13
Grote plannen voor kapelpark Elshout
15
Ontmoeten – samen tegen eenzaamheid
18
Veertigdagentijd – even het geheugen opfrissen
19
Een dag niet gelachen...
20
-1-
JEZUS! - van de redactie Ik zit in mijn achtertuintje, in de eerste voorjaarszon. De in het najaar geplante bollen komen al vrolijk op. Oh kijk, de eerste vlinder van dit jaar... elke lente opnieuw geniet ik van de schoonheid van de schepping. Hoe alles wat dor was en kaal, weer nieuw leven krijgt. Pasen valt midden in deze bijzondere tijd. Het paasverhaal mag ons nét zo verwonderen: hoe Jezus, ter dood veroordeeld en gekruisigd, weer tot leven komt. Jezus is ongetwijfeld een van de bekendste personen ter wereld: een beroemdheid, zeg maar. Tegenwoordig hebben sommige beroemdheden hun eigen tijdschrift. Een ‘glossy’, heet dat. Linda de Mol heeft er eentje. En Catherine Keyl. Een tikkeltje ijdel vind ik dat. Ik moest dus wel even slikken toen ik, in het tijdschriftenschap, de glossy ‘JEZUS!’ zag staan. Op de voorkant prijkt een overduidelijk gefotoshopt model. Een stereotype Jezus. Met onnatuurlijk grote pupillen kijkt hij me, met een wat lege blik, aan. Achterop staat schalks: ‘JEZUS! is verschenen. Muziek, mode, vergeving, koken, tattoos’. Ik merk dat ik frons. Is dit een grap of zo? Er is maar één manier om daar achter te komen... lezen! Ik besluit om Jezus! mee naar huis te nemen. Mee naar mijn achtertuintje. En daar zit ik dan, in de eerste voorjaarszon. Enkele uren later kan ik gelukkig mijn eerste indruk wat bijstellen. De samenstellers van dit (eenmalige) tijdschrift hebben niet de bedoeling gehad om Jezus! als ‘practical joke’ uit te geven. Ze willen er mensen, die weinig weten over Jezus, mee bereiken. Prikkelen, zeg maar, een gesprek op gang brengen. Op een eigentijdse manier. En dat is op zich al een nobel streven. Jezus mag weer het onderwerp van gesprek zijn. Sommige artikelen zijn het lezen zeker waard en stemmen tot nadenken. Echt geroerd word ik door het gedicht met de titel ‘de gulle boom’. Hoofdredacteur van Jezus!, Arthur Japin, zegt hierover: ‘Dit is hetzelfde verhaal als dat van Jezus: je geeft je totdat je óp bent en dan geef je jezelf nóg een keer. Hoe vaak ik dit ook aan iemand probeer voor te lezen, nooit volbreng ik het met droge ogen...’ Het lukte mij inderdaad ook niet. Namens de redactie wens ik u van harte een prachtig Paasfeest! Esther Romeijn
-2-
PASEN IS ZONNEN – van het pastorale team Toen ik dit artikel schreef was ik juist verheugd over Harriëtte. Zij is eindelijk uit de grond gekropen. En nu denkt u, wie is Harriëtte en hoezo, zij is uit de grond gekropen? Ja, Harriëtte is - zou je een beetje kunnen zeggen - ‘verrezen’. Maak u niet ongerust beste mensen, Harriëtte is de schildpad van de pastorie. Zij is door de vroege zonnige lentedagen van maart ‘geactiveerd’ en uit haar aardse holletje gekropen. Haar winterslaap is voorbij. Ik heb op de pastorie weer een actief huisdier. Er lijkt niet veel aan te beleven. Het is immers maar een reptiel. Maar op haar manier heeft zij ook zo een beetje een ‘pastorale functie’. Ze is immers een pastorieschildpad. Als ik soms mensen op bezoek heb, en het is goed weer, en ik weet dat het gesprek moeizaam kan zijn of dat het ijs gebroken moet worden, dan ga ik met die mensen in de pastorietuin zitten. En ja, als Harriëtte de deur hoort open gaan, dan is ze er. Dan komt ze meteen snuffelen of er iets te bikken valt. En dat werkt vertederend voor mijn gasten (al moeten dames met open sandalen en rode nagellak op de tenen hun enthousiasme van de ontmoeting inruilen voor behoedzaamheid, want ze kan de tenen voor een toetje aanzien.) Het ijs is dan meteen gebroken en je krijgt een gesprek in een aangename sfeer. Ja, Harriëtte is op haar manier een vrijwilligster van onze parochie, ze doet super werk. Wat is Gods schepping toch bijzonder! De eerste zonnige dagen kondigen de lente aan en wekken dieren uit hun winterslaap. De zon doet ze verrijzen en opstaan uit het graf van hun hol. Het wordt Pasen beste mensen. En de natuur maakt dat duidelijk op haar wijze. Harriëtte laat mij elke jaar opnieuw zien dat we mogen wakker worden uit onze winterslaap. Daarvoor is Christus verrezen. Pasen is het feest van de hoop. Wat we ook meemaken, wat er ook in ons leven is gebeurd, hoe we er ook voor staan, Christus zegt tot ons: “Kom op, sta op slaper, hé wakker worden, kom uit je aardse hol van je eigen ik, spoel de aarde van moedeloosheid en van zelfgenoegzaamheid af, laat de winter van het gevoel het allemaal zélf te moeten doen achter je. Ik ben er, was je dat vergeten? Ik wil je laten delen in de zon van het volle leven, in het leven van Gods liefde, ik wil je laten kennismaken met Mijn Rijk. Ik ga met je mee, Ik heb voor je aan dat kruis gehangen om je te redden, om het voor je mogelijk te maken dat je kunt leven
-3-
in het licht van God. Oké, het licht van mijn zon kan pijn doen in de ogen, soms wil je of val je terug in je hol, het valt niet altijd mee Mijn weg te gaan die ook soms gaat via het kruis, maar wees gerust, volhard en je ogen zullen eraan wennen, ze zullen niets liever meer willen dan te leven in Mijn licht. Kom op, waar wacht je op!” Ik weet niet of Harriëtte iets meekrijgt van Pasen, maar ze laat het op haar manier zeker zien. En het mooie is: ze is een koudbloedig dier. Ze moet de warmte van haar lichaam zoeken buiten zichzelf, in de warmte van de zon. Harriëtte houdt van zonnen. En al zijn wij biologisch gezien warmbloedig, geestelijk lijken we toch een beetje op die schildpad. Pasen is gaan staan in dat licht en die warmte van de zon die Christus is om ons op te warmen. Pasen is zonnen. Het is ook de stenen die door die zon zijn opgewarmd opzoeken in onze naaste, in onze kerkgemeenschap en zijn traditie en sacramenten, in het goed doen en elkaar verdragen en vergeven, in elkaar helpen de waarheid te zoeken en erin te blijven. Kom mensen, laten we die winterslaap toch achter ons. Het is tijd. Neen, niet straks, niet uitstellen, nu. Ik wens jullie allen een zalig Pasen met Gods rijkste zegen + Pastoor Hedebouw
Parkeren in Elshout Al enkele jaren is het de wens van het parochiebestuur, om het parkeerprobleem in Elshout, in de buurt van de kerk, op te lossen. In de afgelopen maanden is naast het kerkhof een verhard parkeerterrein aangelegd. Vanaf zaterdag 21 maart kan er achter de kerk geparkeerd worden. De ingang naar het parkeerterrein vindt men aan de Jan van Wijckstraat tegenover huisnummer 7. Dat lijkt ver weg, maar er is ook een pad aangelegd door de pastorietuin die de toegang tot de kerk vanuit de parkeerplaats makkelijk maakt. Dus u hoeft niet zo ver te lopen. Let wel, de parkeerplaats is geen tweede optie in het geval dat de Kerkstraat al vol staat. Het is de bedoeling dat u eerst van deze parkeerplaats gebruikmaakt om zodoende de Kerkstraat te ontlasten.
-4-
VACATURE In de pastorie te Drunen is momenteel plaats voor een
huishoudelijke hulp (parttime) gedurende 2 dagdelen, te weten op dinsdag en woensdag van 08.30 uur tot 13.30 uur, voor de volgende werkzaamheden: het schoonhouden van de pastorie en de Pastoor Vermeulenzaal (parochiezaal) het bereiden van de warme maaltijd voor de pastoor en diaken verzorgen van de koffiepauze in de ochtend Voorlopig worden deze taken verdeeld over de sollicitant en een vrijwilliger op de andere dagen. Vergoeding geschiedt conform de arbeidsvoorwaarden, zoals vastgesteld door het bisdom. Affiniteit met het rooms- katholieke geloof wordt gevraagd. Bent u geïnteresseerd in deze functie, schrijf dan vóór 15 april een brief voorzien van cv naar: Parochie Wonderbare Moeder T.a.v. pastoor D. Hedebouw Raadhuisplein 2 5151 JH Drunen Voor meer informatie kunt u ook telefonisch contact opnemen via telefoonnummer 0416 – 372215.
-5-
Frits Rommers stelt zich voor De redactie van dit mooie blad heeft me gevraagd mij aan u voor te stellen, omdat ik deel ben gaan uitmaken van de pastoraatsgroep van onze parochie. Onze diaken –u wel bekend, dat kan niet anders gezien zijn opvallend gedreven inzet voor ons, parochianen– heeft mij daarvoor gevraagd. Van deze pastoraatsgroep maken, naast pastoor Hedebouw en de diaken, drie parochianen deel uit. Deze groep komt eens in de drie weken bij elkaar en er wordt dan van gedachten gewisseld over alle zaken die de parochiegemeenschap raken. Ieder kan hier zijn eigen visie op praktische én meer inhoudelijke zaken naar voren brengen. Daarnaast is mijn ervaring tot nu toe (na drie bijeenkomsten) dat je er zelf ook van leert. En leren is iets wat ik heel lang gedaan heb en dan met name ook in de zin van “onderwijzen”. Veertig jaar (1966-2006) heb ik gewerkt in het Drunense basisonderwijs. Omdat ik sinds augustus 1997 deel ben gaan uitmaken van de avondwakegroep, ontmoette ik zo nu en dan bij de voorbereiding van een avondwakeviering ondertussen heel groot geworden oud-leerlingen. Gelukkig heb ik daarbij geen rancuneuze opmerkingen in mijn richting gehoord. Verder kan het zijn dat u mij gezien en gehoord heeft als lector in een weekendviering. Daarnaast ben ik begonnen aan het begeleiden van de ziekenbezoekgroep. Dit doe ik samen met Fanny Verheijde die hierbij al veel werkervaring heeft opgedaan en mij nu bij deze taak inwerkt. Bovendien bezoek ik mensen in rouw die het op prijs stellen een luisterend oor te vinden na het verlies van een geliefd persoon. Als mensen dat op prijs stellen, geeft dat uiteraard veel voldoening. Tot slot kan ik nog melden dat ik in 1970 ben getrouwd met een schooljuffrouw –zij gaf les in het belendende lokaal– , twee dochters en drie kleinkinderen heb en dat wij het nog steeds prima met elkaar kunnen vinden. Wilt u contact met mij opnemen, dan kunt u mij bellen op telefoonnummer 0416-37 21 15, of e-mailen:
[email protected].
-6-
Fotograaf bekend! Op de achterkant van de kaft van de Parochiewijzer, editie Kerstmis 2014, prijkte onder meer deze afbeelding: ‘Winter langs de Maas’. De heer Wim van Logten uit Oudheusden maakte deze prachtige foto in januari 2012. De redactie heeft in de vorige editie helaas verzuimd de bronvermelding te plaatsen. Daarom willen wij hierbij alsnog de heer Van Logten bij name noemen – en vooral bedanken! Heeft u ook mooie winterfoto’s gemaakt in onze regio? Stuur ze dan (digitaal) naar
[email protected]. Wellicht ziet u uw foto terug op de kaft van de kersteditie van dit blad!
Flitsen(d) De commissie RK Begraafplaats Drunen zoekt contact met nabestaanden van een flink aantal graven. Zij doet een laatste beroep om zich te melden bij de parochie zodat wel of niet tot verlenging van grafrechten kan worden overgegaan. Telefoon: 0416- 37 22 15. Na bijna 40 jaar is mevrouw Corrie Elias gestopt als kerkwerkster. Zij blijft nog wel actief betrokken bij de kerk bij de bloemversiering. Daar mag de parochie heel blij mee zijn. Jos Emmers is maar liefst 40 jaar lid van zanggroep Chantemble, voorheen jongerenkoor St. Lambertus. Hij werd in de bloemetjes gezet tijdens de nieuwjaarsreceptie van de groep. Jos: op naar de 50! Jan van Engelen
-7-
Vormsel 2015 De vormselvieringen vinden dit jaar plaats op: Vrijdag 27 maart, 19.00 uur, in Drunen; Vrijdag 17 april, 19.00 uur, in Elshout. Vormheer is mgr. R. Mutsaerts. Voor de 26 vormelingen uit Drunen en Elshout, en 20 uit Waalwijk, wordt op 21 en 22 maart een voorbereidingsweekend georganiseerd in bezinningscentrum Emmaus (Helvoirt). De begeleiding bestaat uit het jonge, enthousiaste ‘Are You Ready’-team.
Eerste H. Communie 2015 De parochie Wonderbare Moeder begroet dit jaar 92 communicanten: 59 kinderen uit Drunen, 16 afkomstig uit Elshout en 17 uit Heusden. De vieringen vinden plaats op de volgende data: Zondag 12 april, 09:30 en 11:30 uur in Drunen Zondag 19 april, 09:30 uur in Elshout Zondag 19 april, 12:00 uur in Heusden (H. Catharina)
Pater Jos van Rooij wil dolgraag terug naar Indonesië Als zijn gezondheid het toelaat, vertrekt pater Jos van Rooij (73) binnenkort naar Makassar op Zuid-Celebes. Na 47 jaar is hij vergroeid met zijn thuishaven. “Ik ben Indonesiër geworden en hoor er thuis”, zegt hij. Elke drie jaar is pater Van Rooij drie maanden in Drunen om familie en bekenden op te zoeken. Vanwege hartproblemen duurt dit verblijf nu al langer dan een half jaar. Hij is verschillende keren geopereerd in ziekenhuizen in Indonesië en in Nederland. Hij hoopt dat alles goed komt en hij weer terug kan. Het wachten is op toestemming om te vertrekken.
-8-
Zijn hartenwens is dat hij zijn gouden priesterfeest in Makassar kan vieren. In die plaats heeft hij als pastoor een weeshuis laten verrijzen. Daar is het niet bij gebleven. Er kwamen een school en twee bejaardenhuizen: een voor vrouwen en een voor Indonesische priesters die met pensioen zijn gegaan. Verder staat een bejaardenhuis voor mannen in de steigers. Pater Van Rooij beschouwt dit als zijn levenswerk. “Van de mensen voor wie ik me inzet ontvang ik zo veel warmte en waardering dat ik me er echt thuis voel. Mijn eigen familie in Nederland, die altijd voor me klaar staat en mij –eerlijk gezegd– goed verwent, heeft begrip voor mijn heimwee naar de mensen die ik in Indonesië heb moeten achterlaten.” Geld krijgt Van Rooij van het thuisfront in Nederland, Stichting Missiecentrum Drunen en het St. Hubertusgilde. Verder brengen een kaarsenfabriek en andere bedrijvigheid geld op. Zo heeft Van Rooij alles kunnen realiseren. Pater Jos van Rooij is vanaf zijn 27e actief in Makassar. Hij kwam er terecht ‘in the middle of nowhere’. Voorzieningen waren er nauwelijks. Hij heeft er zich altijd thuis gevoeld. Gewoon door zich open te stellen voor de mensen en er voor hen te zijn. Dit wordt enorm gewaardeerd. Als zijn gezondheid het toelaat wil hij zijn levenswerk nog een tijdje voortzetten om het af te ronden en het uiteindelijk over te dragen aan zijn Indonesische vrienden en confraters. “En dan wil ik graag voorgoed thuiskomen, weer bij mijn roots in Nederland. Thuiskomen is voor mij welkom zijn en het fijne gevoel hebben dat je weer op die vertrouwde stoel zit. Thuiskomen is ook het samenzijn met mijn confraters in Teteringen die er alles aan doen om mijn gedwongen verblijf hier zo aangenaam mogelijk te maken. Daar ben ik hen heel dankbaar voor!” Jan van Engelen Pater Jos van Rooij hoopt op 31 juli 2016 zijn gouden priesterfeest te vieren. Stichting Missiecentrum wil als cadeau een project in Indonesië financieel steunen. Uw gift kunt u kwijt op NL49 RABO 0112 6932 88 ten name van deze stichting, onder vermelding van ‘Jubileum Jos van Rooij’.
-9-
Vrolijk Pasen Oprecht hartelijk gemeende wensen aan alle lieve, brave en andere mensen. Het eerste krokusje ontwaakt, alles komt tot bloei. Een nieuwe lente, een nieuw seizoen. De lammetjes huppelen door de wei en kuikentjes verlaten het ei. Het wordt Pasen. Jezus is verrezen, de klokken luiden weer: na dagen van lijden is opgestaan de Heer. Werkgroep Maria Bedevaart
Bill Banning promoveert op roeping binnen het leraarschap Op 22 april verdedigt Bill Banning aan de universiteit van Tilburg voor een commissie van hoogleraren zijn proefschrift over “roeping en het leraarschap”. De kernvraag van dit onderzoek luidt: ervaren leraren in onze huidige tijd nog roeping bij het onderwijzen van onze jeugd? En zo ja, wat moet je onder ‘roeping’ verstaan? Binnen onze parochiegrenzen is Bill al bijna 20 jaar als docent godsdienst/levensbeschouwing aan het d’Oultremontcollege in Drunen en als identiteitsbegeleider aan alle katholieke basisscholen verbonden. Ik ken Bill vooral als een zeer gedreven man die op soms onconventionele wijze toch leerlingen, en ook anderen, weet te motiveren te gaan nadenken over godsdienst en andere levensbeschouwelijke onderwerpen. Hij weet scholieren zodanig te raken dat zij hun mening en emotie uiten over God, de zin van het bestaan en andere zaken waar pubers zich normaal helemaal niet in openheid mee bezig houden.
-10-
Bill heeft zelf een ‘roeping’: om niet alleen les te geven en resultaat te halen, maar scholieren ook iets mee te geven waar ze levensbeschouwelijk of spiritueel mee verder kunnen. Gezien het onderwerp van zijn promotieonderzoek zou Bill Banning dus graag willen weten of zijn collega-onderwijsgevenden ook een vorm van roeping hebben in hun vak als leraar. De titel luidt dan ook: “Leraren, wat boeit jullie?”, met een verwijzing naar de ‘roeping’ voor onderwijsgevenden in het bijschrift hiervan. De Parochiewijzer is dus nieuwsgierig wat Bill nu gemotiveerd heeft om hierop te promoveren. Onze vraag aan hem luidt: Wanneer en om welke beweegreden ben je tot het besluit gekomen om dit te onderzoeken en zo diepgaand uit te werken? Bill geeft aan dat het hem ten diepste om de leerlingen op zowel de basisscholen als middelbare scholen te doen is. Het is van groot belang dat leraren de kunst ontwikkelen en verstaan om oprechte en soms ook diepgaande ontmoetingen met leerlingen aan te gaan. Bovendien dienen leraren in staat te zijn om deze leerlingen iets mee te geven: op het vakgebied, maar ook voor het leven. Vroeger gebruikte men vaak het woord roeping voor de bezieling waarmee leerkrachten, vaak ook broeders en zusters, hun werk uitoefenden. Tegenwoordig wordt dat woord niet zo vaak meer gebruikt, maar is daarmee ook de diepere motivatie waarmee leraren werken verdwenen? In dit onderzoek wilde Bill dus de motieven van leerkrachten op het spoor komen. Dit vanuit zijn vermoeden (de hypothese) dat de motieven van leraren dieper gaan dan vaak gedacht wordt -ondanks de sterk contractueel-zakelijke benadering van het onderwijs (net als overal in de samenleving). Om daar achter te komen heeft hij leraren geënquêteerd en geïnterviewd. Kort samengevat geeft het onderzoek aan dat 85% van de leraren roeping een positief begrip vindt: het is namelijk je aangesproken voelen door leerlingen, om van daaruit iets te willen bijdragen aan hun ontwikkeling. Wonderlijk genoeg komen daarbij spirituele motivaties om de hoek kijken: 40% van alle 210 geënquêteerde leerkrachten geeft aan dat zijn of haar geloof een rol speelt bij het lesgeven en de omgang met
-11-
leerlingen. 20% van de onderwijsgevenden is daar zelfs heel stellig in en zij schrijven daar hele verhalen over op. Overigens is die geloofsbeleving zo breed en wijd als de wereld, van God tot psychosynthese of reiki, van kerkdienst tot Heilige Geest, van yoga tot bijbelverhalen. Deze uitkomsten worden nog eens bevestigd door de uitkomsten van de diepte-interviews: 16 van de 18 leraren vertellen diepgaande, prachtige verhalen over hun persoonlijke, onderwijskundige én spirituele ontwikkeling! Uit deze verhalen blijkt een zodanig diepgaande betrokkenheid bij het onderwijs dat dit best als roeping gekenschetst kan worden. Naar Bill’s idee zou het onderwijs een enorme verrijking doormaken wanneer leerkrachten zich veilig genoeg zouden voelen om te spreken over wat hen ECHT bezighoudt. Uit de reacties die Bill na afloop van de geënquêteerden terug kreeg, bleek duidelijk dat zij het waardeerden dat iemand naar hen wilde luisteren. De aandacht en de tijd nemen zodat het echte verhaal verteld kon worden. Het moge duidelijk zijn dat deze ervaring leraren ook stimuleert om diepgaand te luisteren naar de belevingen van leerlingen! Met zijn promotie komt een lange zoektocht ten einde; het betekent ook meer rust aan het thuisfront. Voor Bill is deze promotie geen opstapje in zijn carrière, dat komt in zijn woordenboek niet voor. Hij is intens dankbaar en gedreven in het werk dat hij in Drunen en omgeving mag doen, voor leerlingen van groep 1 van de basisschool tot en met klas 5 van het voortgezet onderwijs; dit samen met alle bijbehorende leerkrachten. Ondanks het feit dat Bill geen specifiek kerkelijke functie vervult, is zijn bijdrage aan de katholieke kerk wellicht even groot als wanneer hij een functie zou hebben in een pastoraal team. Dit is namelijk vooral werk binnen al belijdende gelovigen. Bill richt zich volledig op jongeren. De wens is dan ook dat hij onze jeugd tot nadenken zet dat er méér is dan mobieltjes, Facebook, app’jes, gaming. En wel door ze met een verdieping in spiritualiteit en geloof hiermee in contact te brengen en te laten ervaren dat er een onuitsprekelijke vreugde is die dieper gaat dan alles. Veel succes Bill, het is nodig!! Jan Brok
-12-
Bestel het boek van Bill Banning! ‘Leraren, wat boeit jullie? Theoretisch en empirisch onderzoek naar roeping binnen het professioneel zelfverstaan’ Uitgeverij GARANT, ISBN 789044132663. Bestellen kan door een e-mail te sturen naar:
[email protected] Lezers van de Parochiewijzer krijgen korting: u betaalt geen 35, maar 25 euro.
Herbestemming van de Sint-Catharinakerk in Heusden-Vesting Na de bijeenkomst destijds voor parochianen in de Open Hof in Heusden waarin het verloop van de voorgenomen kerksluitingen in onze parochie werd besproken, is in oktober 2013 de eerste stap in het proces toegelicht. Het kerkbestuur zocht samen met het bisdom naar de haalbaarheid van een passende en waardige herbestemming van de kerken. Voor de kerk in Heusden werd aanvankelijk een periode van 5 jaar genoemd, voor Herpt een periode van 2 jaar. Gezien echter de ligging van de kerk in de vesting en haar bouwkundige staat werd de herontwikkeling / herbestemming van de kerk in Heusden het meest kansrijk geacht. Een bureau, gespecialiseerd in de herontwikkeling van o.a. kerkgebouwen deed een voorstel voor de kerk in Heusden. Gedacht werd aan een herbestemming als zorgaccommodatie. De kerk zou daarbij in zijn huidige vorm behouden blijven; nieuwe elementen zorgvuldig toegevoegd. In oktober 2013 schreven we in de Flitsen dat het voorstel in de komende maanden door het bureau verder zou worden uitgewerkt. Tijdens dit proces werd contact met de gemeente en andere partijen gezocht om het draagvlak voor een dergelijk voorstel te toetsen.
-13-
Inmiddels zijn we ruim anderhalf jaar verder. Het oorspronkelijk voorstel -de herbestemming van de kerk naar een zorgaccommodatie- is in principe niet gewijzigd, maar o.a. door vertraging in onderhandelingen met betrokken partijen duurt het proces langer dan aanvankelijk werd verwacht. Er komt natuurlijk nogal wat kijken bij een dergelijke verandering. Uiteraard zijn kerkbestuur en bisdom betrokken, maar daarnaast ook het architectenbureau, de toekomstig (ver)bouwer, de zorgaanbieder en de financier. Hoe zal het plan er uit gaan zien? In de kerk komen 24 zorgwoningen, op de begane grond, de eerste en de tweede verdieping. De pastorie blijft geheel intact, daarin zullen de zorgaanbieders hun intrek nemen. Een van de zorgappartementen blijft beschikbaar als woonvorm voor tijdelijke opvang, bijvoorbeeld voor bewoners van de vesting die voor korte tijd opvang en zorg nodig hebben. Tussen pastorie en kerk is een nieuwe vleugel voorzien, bestaande uit 1 woonlaag en een kleine kap. Het stiltecentrum blijft in de toren van de kerk: deze is altijd toegankelijk via de huidige entree, die niet gekoppeld is aan de zorgappartementen. De doopkapel wordt gekoppeld aan de gezamenlijke woonruimtes op de begane grond. Het aanzicht van de kerk aan de voorzijde blijft vrijwel ongewijzigd, de zijgevels worden met behoud van de bestaande bouwkundige geleding meer open gemaakt om voldoende lichttoetreding in de appartementen te garanderen. Het huidige tuingedeelte blijft intact en zal worden opgeknapt. De gemeente staat positief tegenover de plannen. Ook het Cuypersgenootschap, dat zich inzet voor het behoud van bouwkundig erfgoed uit de negentiende en twintigste eeuw, is positief. In deze periode worden verder nog onderzoeken uitgevoerd om een zo volledig mogelijk voorstel voor te kunnen leggen.
-14-
Daarbij gaat het o.a. om bouwkundige aspecten, de constructieberekeningen, de verfijning van de architectuur waarbij de typisch Heusdense kenmerken behouden moeten blijven. Maar natuurlijk moeten er ook tussen betrokken partijen de puntjes op de i gezet worden. Het kerkbestuur hoopt nu spoedig de onderhandelingen over het voorstel te kunnen afronden. Loes Lijmbach
Grote plannen voor kapelpark Elshout De werkgroep Maria Bedevaart uit onze parochie is druk bezig met de voorbereidingen van de meimaand en de verering van de Wonderbare Moeder van Elshout. De werkgroep is een aantal jaren geleden gevormd op initiatief van diaken Albert Soeterboek, voor wie dit zijn afstudeerproject was. In die jaren was de belangstelling wat tanende en kwamen er geen nieuwe initiatieven. Gelukkig werden processie en kapel in stand gehouden door de Onze Lieve Vrouwe Schuts. De werkgroep is een blijvende en actieve groep gebleven die op dit moment bestaat uit diaken Albert Soeterboek, Jos Geelen als voorzitter, Diny Schoenmakers, Mien Jonkers, Jan Smits en Ad Muskens, met Piet Jonkers als vertegenwoordiger van het parochiebestuur. De werkgroep heeft het initiatief genomen om nu aan het park bij de mariakapel in de Kapelstraat te gaan werken. De kapel van de Wonderbare Moeder en het terrein eromheen is gebouwd en aangeplant in de jaren ’60 van de vorige eeuw, en was wel toe aan een opknapbeurt. Vanuit de werkgroep Maria Bedevaart is een commissie gevormd die de opknapbeurt heel grondig wil aanpakken. De leden van de commissie, Jos Geelen, Ad Muskens en Piet Jonkers, hebben een heel ambitieus plan opgezet. Het idee is om het grasveld en de beplanting rondom de kapel te veranderen in een meer parkachtige omgeving. Daarbij wil de werkgroep ook de sloot terugbrengen, als verbinding naar de legende van de Wonderbare Moeder. Ook moet het park veel onderhoudsvrijer worden; er was namelijk gekozen voor een snelgroeiende aanplant die veel onderhoud vergt.
-15-
Voor de vormgeving van de ideeën van de commissie is landschapsarchitecte Loes Lijmbach bereid gevonden om een plan te maken. De voltallige werkgroep heeft een keuze gemaakt uit de drie plannen die Loes Lijmbach heeft aangeleverd, en onze drie commissieleden zijn daar, met hulp van anderen, al druk mee aan de slag geweest. Inmiddels is al veel groen verwijderd en is er nieuwe onderhoudsvriendelijker en mooiere beplanting gezet. De oostkant, naast de inrit van de achterliggende woning, is voor de meimaand al helemaal vernieuwd. Natuurlijk blijven alle monumentale bomen rond de kapel gewoon staan, maar wordt er wel opnieuw gazongras ingezaaid. Aan de zijde van de Kapelstraat wordt een nieuwe beukenhaag aangeplant en aan de zuidkant worden in de nieuwe haag een aantal elzenbomen geplant: zwarte els, als historisch symbool voor het dorp Elshout. Ook de westkant, achter de kapel, wordt opnieuw beplant. Deze eerste fase is vooral door veel vrijwilligers, commissieleden en leden van de Onze Lieve Vrouwe Schuts, uitgevoerd. Met het terugbrengen van water in de omgeving van de kapel zal zeker niet voor de meimaand een begin worden gemaakt. Het idee is om een stuk van de historische “Scheiloop”, in goed Elshouts “de Scheet” geheten, in ere te herstellen. Historisch gezien was deze scheisloot in vorige jaren de grens tussen de voormalige gemeenten Drunen en Oudheusden en in de verre historie zelfs de grens tussen twee graafschappen. Met de ruilverkaveling en de aanleg van de N59 in de zestiger jaren is dit helemaal verloren gegaan, maar op oude landkaarten is dit water nog duidelijk terug te vinden. Dit is dan ook het gedeelte van het plan wat de grootste kosten met zich meebrengt.
-16-
De historische plaats van het water wordt inmiddels gekruist door verschillende kabels en riolering en ook de inrit naar de achterliggende woning maakt een onderdoorgang en een brug noodzakelijk. Gezien de financiële toestand van onze parochie heeft het parochiebestuur ook de voorwaarde gesteld dat het hele plan moet worden uitgevoerd zonder een financiële bijdrage uit de parochiekas. Dit betekent dat de commissie op zoek is naar fondsen om het gehele plan te realiseren. Vooral het terugbrengen van een stuk cultuurhistorie door het herstel van de historische Scheiloop, in combinatie met het weer meer tot leven brengen van de legende van de Wonderbare Moeder, heeft al geleid tot een bijdrage van het Rabobank Stimuleringsfonds. Een eerste aanzet om in ieder geval al de huidige kosten mee te betalen, maar er is veel meer nodig. Vandaar ook een oproep aan alle parochianen en ook anderen om een bijdrage te storten op de bankrekening van de commissie: NL 92 RABO 0112605214. Heeft u tips over instellingen die dit soort initiatieven financieel ondersteunen? Neem dan contact op met de pastorie, telefoonnummer 0416–37 22 15) of via e-mail:
[email protected].
Daarnaast maakt de leeftijd en de bouwwijze van de kapel ook minimaal groot onderhoud noodzakelijk. De kapel dateert uit de jaren zestig van de vorige eeuw en is gebouwd naar de inzichten van die tijd. Na 50 jaar is er natuurlijk een behoorlijke aanslag gepleegd op het bouwwerk en ook hier komt een forse kostenpost tevoorschijn, maar dat is weer een volgende fase. De commissieleden Jos Geelen, Ad Muskens en Piet Jonkers geven dan ook aan dat zij zelf wel letterlijk de handen uit de mouwen steken om het werk ter plaatse uit te voeren, maar dat ze wel zoeken naar parochianen die op een of andere manier hun werk willen steunen. Denk hierbij aan het zoeken naar fondsen en andere vormen van geldelijke steun, publiciteit en promotie van hun plannen en bijvoorbeeld het opzetten en beheren van een eigen Facebookpagina. U zult er zeker dus nog wel meer van gaan horen, lezen en zien op het internet.
-17-
Een heel mooi initiatief om, na het hernieuwen van de bedevaart en processie, ook in de omgeving van de kapel de legende wat meer zichtbaar te maken. Aan de inzet van deze heren zal het niet liggen, die is buitengewoon groot, maar zij rekenen wel op steun vanuit de parochiegemeenschap, zowel financieel als op velerlei gebied. De Mariadevotie in onze parochie verdient het om gesteund te worden en tot in lengte van jaren haar aantrekkingskracht op parochianen en pelgrims te behouden. Jan Brok
ONTMOETEN: Samen tegen eenzaamheid ONTMOETEN is er voor alle 45-plussers in de gemeente Heusden! Iemand met weinig contacten hoeft niet per se eenzaam te zijn. Terwijl iemand die veel mensen om zich heen heeft, zich toch eenzaam kan voelen. Je bent pas eenzaam als je het gemis aan relaties of contacten als negatief ervaart. Het is iets wat je alleen zelf kunt voelen. Iedere leeftijdscategorie heeft zijn eigen wensen en dromen maar ook bekoringen en beperkingen. Iedere levensfase biedt zijn eigen mogelijkheden. Daarom kent Stichting Ontmoeten Heusden anno 2015 twee stromingen: PIEPOUD (65+) en voor de leeftijdscategorie 45 – 65 jaar: STOKJONG... mét de aantekening dat mensen zich zo jong kunnen voelen als ze (oud) zijn. Voor iedereen geldt: ‘Eenzaam of alleen? DOE er wat aan!’
Activiteiten: SAAMPIES AAN TAFEL – 26 april 2015 U kunt bij inschrijving weer kiezen waar u wilt eten: St. Janshof in Vlijmen (kosten € 8,90 p.p.), aanvang 16.45 uur; de Zandley in Drunen ( € 8,80 p.p.) – aanvang 16.45 uur; St. Antonius in Heusden (€ 8,80 p.p.) waar ‘s middags warm wordt gegeten; samenkomen om 11.30 uur in het restaurant.
-18-
Genoemde prijzen zijn in alle gevallen voor een 3-gangenmenuutje met aansluitend (u aangeboden door de zorgcentra) een kopje koffie of thee; exclusief consumpties. Betaling kan uitsluitend met zgn. ‘Schakelring’-pas of door te pinnen met uw eigen bankpas. KOFFIELEUTE – 3 april 2015 U bent tussen 10 en 12 uur van harte welkom in de bibliotheek van Drunen. Het draait om elkaar ontmoeten, koffie en gezellige klets. Hieraan zijn geen kosten verbonden. Inschrijving is niet nodig. Gewoon komen..! RONDJE HEUSDEN – 3 april 2015 Ontmoeten Stokjong (45 – 65 jaar) gaat op 3 april richting Heusden. Of de vesting inderdaad zijn reputatie als ‘onneembare’ stad kan waarmaken, zal tijdens dit bezoek wel blijken..! Inschrijven voor activiteiten of meer informatie? Bel Patty de Wit, telefoonnummer 06 – 34 16 23 83, of stuur een e-mail naar
[email protected]. Patty de Wit
Veertigdagentijd -even het geheugen opfrissen! In het jaar 602 bepaalde paus Gregorius de Grote (590-604) dat de vastentijd begon op Aswoensdag. Paus Urbanus (1088-1099) formuleerde deze bepaling vervolgens tot kerkwet. De periode vanaf Aswoensdag tot Pasen beslaat zes weken en vier dagen. Omdat op zondagen niet wordt gevast blijven er veertig werkelijke vastendagen over. Palmzondag, het begin van de Goede Week, is de veertigste dag vanaf Aswoensdag. Dat de Paasvasten een tijdsduur van veertig dagen heeft gekregen gaat terug naar de symbolische betekenis van het getal ‘veertig’. Het is een heilig getal in de christelijke en joodse traditie.
-19-
Veertig jaar zwierf het volk Israël door de woestijn op zijn tocht naar het Beloofde Land. Veertig dagen verbleef Mozes op de berg toen hij de wet, in tien geboden, van God ontving. De profeet Elia ondernam een tocht van veertig dagen naar de berg waarop God aan hem verscheen. Jezus trok zich veertig dagen terug in de woestijn om zich door bidden en vasten voor te bereiden op zijn zending onder de mensen. Hij leefde veertig dagen ‘onthecht’, zodat Hij zich helemaal kon openstellen voor de kracht van God en de boodschap van Gods liefde. Van die onthechting maakte de duivel gebruik om Jezus te verleiden, maar Hij weerstond iedere verlokking en werd de bekeerde, ‘de heilige Gods’ die met gezag predikte. Boetedoening en vasten bevrijden de gelovigen van aardse lasten en banden. Zo ontstaat ruimte om -telkens opnieuw- de kern van het Paasfeest te begrijpen en te ervaren. Pasen is het feest van de ultieme vrijheid: de overwinning van het leven op de dood! Jan van Engelen
Een dag niet gelachen... Nadat de goeie ouwe Hollandse gulden ter ziele was gegaan, verzamelden alle munten en biljetten zich voor de hemelpoort en vroegen om binnen te mogen. "Wat kan ik voor jullie betekenen?", vroeg Petrus. "Door de invoering van de euro hebben wij het loodje gelegd. Laat ons alstublieft de hemel in...” Petrus opende zijn poort en liet de munten binnen. Ook het biljet van 5 gulden raakte nog net door de poort, maar toen sloot Petrus deze met een klap. De biljetten van 10, 25, 50, 100 en 1.000 gulden protesteerden luidkeels: "Waarom mogen de anderen wel naar binnen en wij niet?" Daarop antwoordde Petrus: "Het spijt me, maar jullie heb ik nooit in de kerk gezien!"
-20-
