Papieractie Zaterdag 28 september Geef al het oud-papier en karton met de wijk mee! Het spijst de kassa van het wijkcomité! Met de opbrengst kunnen we de wijkblaadjes, de overlijdensberichten en de brochures Zo leefde Ginderbroek gratis blijven uitdelen! En de wijkactiviteiten aan een gunstprijs aanbieden!
1
Geleid bezoek aan het vernieuwde waterzuiveringsstation Borgerhoutsendijk woensdag
25 september
Je kunt op woensdag 25 september tussen 17 uur en 19.30 uur om het half uur deelnemen aan een gegidste rondleiding in het waterzuiveringsstation. Het is een enige kans. Vooraf inschrijven is vereist en dat doe je via - de informatie- en onthaalbalie in ’t Getouw -
[email protected] - of telefonisch op 014 33 07 11.
Om het rioolwater bij stortbuien naar het wachtbekken te leiden, werd de riolering onder de Borgerhoutsendijk afgesneden om er een aftakput met een afsluitklep te bouwen. 2
Springlevend terug van Dodentocht van Bornem Waarom een mens aan zo een onderneming begint? Uit sportieve overwegingen? Misschien, eenmaal een halve eeuw oud beseffen we dat we best wat bewegen. Om jezelf te bewijzen? Waarschijnlijk. Voor de kameraadschap? Absoluut!
Gert en Mil Kinnaer, Guy Joos, Kenneth Loos, Geert Snoeckx en Gert Vermeylen
Vrijdag 9 augustus stapten we met een bonte bende heren in de auto richting Bornem. Rugzakken met overlevingspakketten, stapschoenen en sportieve prullaria in de koffer. Drie generaties jongens: Gert Kinnaer (Millegem) en Kenneth Joos (Ezaart), frontman en bassist van de marginale feestband Ronny en de Foorapen, zijn de ukken van de groep. Amper dertig maar heel sportief. Gert fietst honderden kilometers per jaar. Kenneth is een verdienstelijk volleyballer. Gert liep de Dodentocht al succesvol uit in 2011. Voor Kenneth was het de eerste keer. Geert Snoeckx (Ezaart) en Gert Vermeylen (Rauw) zijn veertigers. Pal in hun midlifecrisis. De keuze tussen een Harley en de Dodentocht is enkel budgettair bepaald. Geert was tien jaar lang de motor van Pen3
nenzakkenrock. Vandaag werkt hij nog steeds achter de schermen van het vermaarde kinderfestival. Gert belandde via de KWB toneelkring van Rauw bij de groep. Guy Joos en mezelf zijn met onze net en bijna zestig, de senioren van het gezelschap. We animeren al jaren het toneelgezelschap van KWB-Rauw. Na een intense deelname aan Mol-in Scène vreesden we in het spreekwoordelijke gat te tuimelen. De Dodentocht leek ons een krankzinnig idee om de hoon van familie en vrienden op de nek te halen. Vandaar. Geert, altijd te vinden voor een ‘tomtesteronnetje’, was meteen mee. We volgden een spartaans trainingsschema ons opgelegd door onze mental coach Koen Denis (Rauw). Elke zondag stapten we een twintig kilometertjes. Af en toe lasten we wat langere wandelingen in. De ambiance onderweg en de Duvel(s) achteraf zorgden voor een drive die ons niet meer zou loslaten. Vorig jaar spelden we alle drie de badge van de eerste dodentocht op onze revers. Maar die ervaring smeekte om meer. Elke zondag vijf kilometertjes extra en we schreven in voor grotere manifestaties als de Zotte 50 van Geel, de Tweedaagse van Blankenberge, de Kennedymars in Someren en de wandelmarathon Rauw-Scherpenheuvel-Rauw. Intussen maakte Gert Vermeylen van het trio een volwaardig kwartet. Alhoewel, met vier? Meestal werkten we onze zondagjes af met onze Cavalier Ziko. Het beest heeft na één jaar intensief weg en weer hollen bijna duizend kilometer op de teller staan. Dat is pas een prestatie. 4
Daar gingen we dus, schuifelend in een immense file van elfduizend wandelaars, van start in de 44ste Dodentocht. Twee assistentieauto’s met onze vrouwen Lieve, Tiny, Annelies en Griet zouden ons zoveel mogelijk bevoorraden en moreel oppeppen. De nacht deed alle moeite om het land van Stille Waters zo donker mogelijk te maken. Maar de lichtjes van de Schelde en een flauwe zomerschemering pruttelden tegen. Zo konden we steeds een hand voor onze ogen zien. In cadans passeerden we het ene dorpje na het andere. Sommige wijken presenteerden feestjes zoals Helmut Lotti ze bezong in Vlaamse Nachten. Tegen het krieken stapten we ‘Den Duvel’ binnen. Vers getapte Duvels veroorzaakten de eerste grote schifting. Na Breendonk vielen er gaten in de file. Helaas ook in Kenneth zijn voeten. De afgelegde veertig kilometers schroeiden het vel van onder zijn voeten weg. Net of Kenneth had een voetbad genomen in de gehaktmolen van Jef Janssens. Blijkbaar zijn endorfines en adrenaline straffer dan morfine, want de geblesseerde fooraap hield het, puur op karakter nog vol tot kilometerpaal 73. Daar haalden Rode Kruismedewerkers de onfortuinlijke 5
uit de koers. Exit Kenneth. Ondertussen kromde de rug van Geert verkrampt om zijn heupen. De Klokkenluider van Notre Dame werd tot een keurturner herleid door de ‘Lange van de Lupinestraat’. Met de neus schrapend over het asfalt bleef Geert doorgaan. Hij zou uiteindelijk terug redelijk banaanrecht de finish halen. De twee Gerten hielden het tempo en de luim goed in. De automechanieker van Rauw bekroonde zijn eerste deelname met een diploma en een peperkoek. Ronny-Gert turfde nummer twee op zijn palmares. En de twee senioren? vraagt u zich waarschijnlijk af. Wel het is moeilijk bescheiden te blijven, wanneer deze oldtimers schijnbaar moeiteloos de laatste controlepost passeerden. Maar toch. Het melkzuur stond bij Guy en mezelf tot tegen het strottenhoofd en bij allebei waren twee kleine teentjes goed voor amputatie. Ondertussen zijn die gelukkig hagedisgewijs terug geregenereerd. Net voor de Scheldedijk in Sint-Amands stond een heir supporters ons nog op te wachten. Guy en ik rondden volgens de statistieken op die plek de kaap van de tweeduizend. We nipten er voorzichtig van een koel bewasemde romer cava. Volgende zomer terug? Waarschijnlijk wel. De Bornemse Dodentocht blijft mythisch. Samen met tienduizend andere onverlaten de uitdaging aangaan. Het is eens iets anders. Mil Kinnaer, Oude Molenstraat 6
Onderhoudswerken Op maandag 19 augustus veroverden zware machines en grote vrachtwagens de hoofdstraat van onze wijk. Het verkeer in de Nieuwstraat en de straat Ginderbroek (N 103) en de Borgerhoutsendijk (N 110 a) werd stil gelegd. Op die maandag en dinsdag werd de asfaltlaag van 11 cm. dikte afgefreesd en tezelfdertijd een nieuwe onderlaag asfalt van 7 cm. aangebracht. De volgende dagen werden de riooldeksels en de waterslokkers aangepast en de week daarop een nieuwe toplaag van asfalt geplaatst. Na het aanbrengen van de wegmarkeringen en de suggestiestroken voor de fietsers waren de wegenwerken op 30 augustus afgerond.
7
8
