Nieuwsbrief nummer 5
21 oktober 2003
Van het bestuur: Jaa, het is weer herfst! Het wordt kouder en kouder en ook steeds donkerder. Willen alle lopers/loopsters eraan denken een reflecterend hesje aan te trekken tijdens de avondtraining? Da’s een stuk veiliger. Hesjes zijn te koop bij Runnersworld in de Anegang of bij Ronald op de maandagavond trainingen (of zaterdag natuurlijk) Oh ja, wat Ronald betreft: Het gips is er af. Ronald hoopt over twee á drie weken weer te beginnen met de trainingen. Intussen hulde voor Sander en Arno, die de trainingen hebben overgenomen. In deze nieuwsbrief verder: een nieuwe fysio-service van de Loopgroep, verslagen van de Trosloop, een “gevonden krantenartikel”, info over het cross-circuit en nog wat andere dingen.
Opmerkelijke prestaties Loopgroep’03 bij Trosloop 2003 Wedstrijdleiding overweegt onderzoek (door een onzer verslaggevers) Haarlem – De lopers van Loopgroep’03 hebben opmerkelijke prestaties geleverd bij de laatste editie van de Trosloop in Haarlem. Vrijwel elke deelnemer van deze nieuwe Haarlemse loopgroep heeft op zondag 28 september een persoonlijk record gelopen. Deze prestaties sprongen zodanig in het oog dat de wedstrijdleiding overweegt een nader onderzoek in te stellen naar de voorbereiding van de deelnemers van Loopgroep’03. Dat wordt althans vernomen uit kringen rondom de wedstrijdleiding. Het wantrouwen van de wedstrijdleiding wordt versterkt door het feit dat de lopers van Loopgroep’03 voorafgaand aan de wedstrijd bij elkaar kwamen in een kantine van een schoolgebouw aan de Gedempte Oude Gracht. Daar werden in ieder geval al energiedrankjes uitgedeeld, afkomstig uit een van de winkels van het Runnersworld-kartel. Dit kartel verkoopt in haar zaken vele voedingspreparaten, waarvan de herkomst niet altijd duidelijk is. Zoals bekend onderhoudt Runnersworld goede contacten met het Californische bedrijf Balco
Laboratories, dat verdacht wordt van de productie van het anabole steroïde tetrahydrogestrinone
(THG). Dit middel was tot voor kort niet terug te vinden bij dopingcontroles, maar nieuwe opsporingsmethoden hebben daar verandering in gebracht. Met als resultaat dat nu in Amerika al gesproken wordt over het grootste dopingschandaal in de historie. Toevallig of niet is een van de trainers van Loopgroep’03 werkzaam bij het Haarlemse filiaal van dit kartel. De trainers van de nieuwe Haarlemse loopgroep wijzen echter elke verdachtmaking
krachtig van de hand. De goede resultaten bij de Trosloop zijn volgens hen toe te schrijven aan het uitgekiende trainingsprogramma dat zij hebben samengesteld voor de snel groeiende loopgroep. Dat trainingsprogramma kent volgens hen een evenwichtige en afwisselende opbouw. De lopers worden in de laatste weken voor de in Haarlem zeer populaire familieloop weliswaar door de trainers tot het uiterste gedreven, maar sportieve en persoonlijke grenzen worden daarbij niet overschreden. Laat staan dat er prestatiebevorderende middelen worden gebruikt. Andere hardloopdeskundigen wijzen er op dat de weersomstandigheden bij deze 19de editie van de Trosloop bijzonder gunstig waren. De middagtemperatuur lag op zo’n vijftien graden gemiddeld, toch mooi tien graden lager dan bij de editie van vorig jaar. Met af en toe een regendruppel was de luchtvochtigheid en het
zuurstofgehalte ook bijna ideaal. Alleen op de Zeeweg hadden de lopers een klein beetje last van een schraal oostenwindje. Ook honderden andere deelnemers aan de Trosloop hebben dit jaar een bovengemiddeld resultaat neergezet. En is er dit jaar door de winnaar niet een nieuw parcoursrecord gelopen? Echter, gezien het rumoer dat nu is ontstaan rondom deze kwestie, die dankzij intensieve speurarbeid van onze verslaggever boven water is gekomen, zullen wij de namen en tijden van de Loopgroep’03 deelnemers hier niet vermelden. Hun maatschappelijke positie zou daardoor geschaad kunnen worden. Het is ook nog niet duidelijk of zij volgend jaar aan de Trosloop mogen meedoen. Wordt ongetwijfeld vervolgd.
Zondag 28 september 2003 Trosloop! Ik probeer 's ochtends de verkoudheid die nog een beetje rondzeurt zoveel mogelijk te negeren, en eet muesli, brood met jam en drink groene thee. Het is herfstig, en ik fiets om half twaalf naar het Linneauscollege op de Gedempte Oude Gracht waar de LG03-ers zich verzamelen. Ronald doet de warming-up, het begint te motregenen, we nemen onze laatste slokjes water of verdunde cola en begeven ons naar de Grote Markt. De start is om kwart voor een. Ik ga uit van een tijd iets onder de 1:45, maar maak een voorbehoud vanwege mijn verkoudheid. Jan-Willem blijkt ook ietwat grieperig. De eerste kilometer kom ik slecht langs de mensenmassa's, en probeer Tom P. in het zicht te houden. Ik neem alle binnenbochten of snijd ze af als dat kan, volgens instructie van Ronald. Op 5K, bij de ingang van Middenduin zit ik op 22:10, onverwacht snel, sneller zelfs dan vorig jaar toen ik me samen met Ton A. op de eerste vijf kilometers min of meer had opgebrand. Nu voel ik me prima, en draai even later het Visserspad op. Bekend terrein. Ik loop in een goed tempo de heuveltjes op en af, in een losse groep met twee Business lopers en een jongen met blauw shirt. Na een korte lus in Zandvoort passeer ik het 10K punt: 44:50. Meer dan drie minuten onder mijn tijd van vorig jaar. Op het pad achter de zeereep naar Bloemendaal aan Zee lopen de Business lopers en de jongen met het blauwe shirt van me weg, en ik blijf bij een 65-jarige veteraan die pas vijf jaar hardloopt (is hij dan wel veteraan?). Ik loop nochtans lekker, en besluit te versnellen. Ik wil voor Bloemendaal a. Z. de Business lopers terughalen, en dan met hen de Zeeweg afgaan. Het eerste deel van het plan lukt goed, ik passeer zelfs de jongen met het blauwe shirt. Op de Zeeweg aangekomen kan ik het tweetal echter niet volgen en ik verlies tempo; mensen die ik zojuist had ingehaald halen mij nu weer terug in. Op 15K, op eenderde van de Zeeweg is mijn tijd 1:07:10, zes minuten onder vorig jaar. Ook meer dan een minuut sneller dan mijn PR op de 15K (Zevenheuvelenloop 2002). Ik begin te denken aan een tijd onder de 1:40. Maar mijn tempo valt verder terug, en ik word door groep na groep ingehaald. Ik probeer zoveel mogelijk aan te klampen. Gelukkig beginnen de kilometers weg te vallen:
17-18-19. Nabij de Brouwerskolk duikt Sandra op. Ik breng uit dat ik onder mijn PR zit. Het Houtmanpad, God wat is hij lang. Ik word gepasseerd door Jan-Willem die verbazend fief loopt. Vorig jaar kon ik hier bij Ton A. aanklampen (die ik zelfs sneaky op de finish nog klopte), maar Jan-Willem zoeft weg. Verstandig. Op de Randweg staat Judith met haar moeder en de kinderwagen. Ik breng mijn hand omhoog en duik de weg onderdoor. Nog een kilometer, ik kijk een laatste maal op mijn horloge, 1:34 en nog wat. Ik loop in hetzelfde tempo door, het kost me moeite om niet te vertragen. Ik heb geen eindsprint meer over, hoor een paar LG03-ers aan mijn linkerkant maar ben gefixeerd op de klok die bij finish ongeveer 45 seconden vóórloopt op mijn tijd: 1:40:40-41-42-43-44-Finish! Stopwatch: 1:39:56! Zes en een halve minuut sneller dan vorig jaar. Jan-Willem heeft ondanks zijn (ingebeelde?) griepje 1:38 gelopen. Nog sneller was Tom P. die "heerlijk" heeft gelopen en binnenkwam op 1:35. Die jongen weet gewoon niet wat lijden is. Gelukkig heb ik in elk geval achtenveertigplusser Henk G. achter mij gelaten, die een half minuutje na mij binnenkomt. Denk ik. Blijkt dat hij een half minuutje plus twee seconden achter mij gestart is en hij netto 1:39:54 heeft gelopen. Ik zal je geen oude man meer noemen, Henk. Dit jaar. Samen met Judith loop ik terug naar de school, iedereen is erg voldaan. Ik luier de rest van de dag in opperste zij het steeds stijvere tevredenheid en neem me voor om volgend jaar een afterparty organiseren met lounge muziek, masseuses, en roze champagne.
Maarten Fornerod Trosloop van Tom
Eindelijk! Na twee en een half jaar trainen eindelijk de eerste halve marathon voor mij. Vorig jaar geen Trosloop vanwege een blessure, maar nu heb ik alles heel gehouden gelukkig. Toch wel enigszins nerveus na een normaal ontbijtje op weg naar de stad. Gelukkig hebben we allemaal wat: de een heeft een verkoudheidje, de ander ook, en een derde heeft stijve spieren of een andere gevaarlijke ziekte. Ik gooi een onwillige kuitspier in de strijd. Je weet immers maar nooit…… Gelukkig is Ronald er om ons wat moed in te praten en warm te lopen. Natuurlijk weer veel te laat bij het startvak en dus starten we allemaal ergens achterin. Karen weet haar slangenlijf ertsuusendoor te kronkelen en staat een paar meter voor me. En het begint zachtjes te motregenen. Heerlijk. De eerste kilometer heeft iets weg van “spel zonder grenzen” (kennen jullie dat nog?) Probeer zoveel mogelijk terrein te winnen zonder dat je al te veel mensen laat struikelen. Het
lukt en als ik bij de Zijlweg aankom is het al een stuk rustiger. Ik haak aan bij een Keniaan maar die moet ik na 50 meter weer laten lopen. Krijg hem nog wel. Veel bekenden langs de weg. Loopgroepers, familie (vaak dezelfde…), leerlingen, hun ouders, mijn fysiotherapeut (die mij drie jaar geleden heeft aangeraden hard te gaan lopen) en ik zwaai mij nu al pijn in mijn schouder. Ik ken zelfs twee politieagenten!!! En Cees heb ik niet eens gezien! De eerste paar kilometer heb ik altijd het gevoel alsof ik op watten loop. Beetje zweverig van de spanning denk ik. Na vier kilometer begon het lekker te gaan en bij het indraaien naar het Visserspad ga ik hard. Het Visserspad kennen we nu wel en daar ben ik blij mee. Ik zie hardlopers doodlopers worden op de
heuveltjes. Het extra rondje Zandvoort werd leuk gemaakt door de 10 km tijdsaanduiding (43 en nog wat) en de verfrissingspost. Ook het Pieperspad is bekend terrein. Ik loop inmiddels met ene Kees, een kleutermeester uit Heemstede. We lopen hetzelfde,
gestage tempo en vragen ons allebei hardop af wanneer de klap nou komt. Kees doet al snel mee met mijn zwaaien en bedanken van de toeschouwers. Bij het indraaien op de Zeeweg een klein klapje: wind tegen. Maar dat went snel. Ik verslik me bijna in een stuk sinaasappel (wie verzint zoiets? Tsssss!) en bij de 15 km staat de klok op 1 uur en 5 minuten. Da’s sneller dan de tijd die ik op de Zevenheuvelenloop liep! Ik begin zo langzamerhand te denken aan een mooie tijd. Ik had gehoopt op de 1:40 en dat moet lukken. De voorspelde klap komt nog steeds niet. Mijn voeten branden wel. Eigenlijk al heel lang. Ik vrees een paar blaren, maar zet mij er doorheen. Ik kan dus best lijden, Maarten! De laatste kilometer is het zwaarst. Of eigenlijk de één na laatste 500 meter. Het stuk Brouwersvaart is saai. De Zijlstraat echter is een feest. Zwaaiend en juichend passeer ik dolblij en trots de finish. 1 uur en precies 35 minuten. Mijn nieuwe lichtblauwe sokken hebben in mijn schoenen een andere kleur gekregen maar dat gaat wel weer over. Ik wacht op de andere Loopgroepers die ook allemaal tevreden over de finish komen. Dit smaakt naar meer. (zie voor foto’s van de finish www.loopgroep03.tk) Tom Puts
Op 9 november vindt weer de eerste loop plaats van het Kennemer Cross Circuit. De Crossjes zijn voor de heren ongeveer 10 kilometer , terwijl de dames ongeveer 5 of 6 kilometer lopen. Hiernaast vindt je het hele programma van het circuit. Leuke loopjes over geaccidenteerd terrein, niet zo heel erg druk en goed georganiseerd. Leuk om met meerdere mensen van de loopgroep aan mee te doen dus….
Kijk af en toe ook eens op de Website. WWW.LOOPGROEP03.TK. Er staan nu foto’s op van de Trosloop, het nieuwe schema, leuke links (o.a. naar de Kennemer Runners, met heel veel foto’s van heeel veel loopjes) en nog meer nuttige info. Ook deze nieuwsbrieven zijn online te lezen.
11.01 ! (verslag van de family-run Trosloop met mijn dochter) Bij de donderdag-training had ik Sander nog om eet-advies gevraagd voor mijn dochter, witte brood met jam of jam met slagroom. Het werd het laatste, zaterdagmiddag hebben Féline en ik samen de cake gebakken die haar de volgende morgen reuze-krachten moest geven. Als echte profi's hadden we zaterdagavond al -op de fiets- de route van de Family Run verkend. Een lekkere kilometer met één knelpunt, het bochtje rechtsaf de Grote Houtstraat uit en de Gedempte Gracht op ("alleen stoep-gedeelte" stond er streng in de route-beschrijving van de officiële website). 11.30u. Het was lekker weer en we liepen vanaf mijn huis aan de Raamvest richting de Grote Markt en met nummers 3406 en 3407 hoorden we overduidelijk bij elkaar als dochter en vader. Haar jongere zus Pernette stond met Heidi, haar moeder, en Raymond, de nieuwe man van hun moeder, achter de hekken. 11.40u. Als inloop liepen we de Grote Houtstraat van de Grote Markt tot de Gedempte Oude Gracht en weer terug. Er was een behoorlijke opkomst : ik schat zo'n 150 - 200 ouders en (soms hele kleine) kinderen en we besloten achter de hekken te gaan. Er volgde nog een gezamenlijke warming-up op muziek door Kenneth Leeuwin, voormalig karateka. Ik vond het leuk te doen maar met haar twaalf jaar had mijn dochter zoiets van "Pap....,dit is dom". Ze kneep 'm toch wel een beetje maar had er alle vertrouwen in dat het goed zou gaan. 11.59u. De laatste 10 seconden van de start telden heel veel mensen samen af en daar was het veld weg, tenminste...., na 45 seconden gingen we onder de teller door. Als tactiek hadden we een gedoseerde eerste ronde en vervolgens de tweede ronde versnellen. De eerste ronde ging prima en op weg naar de Grote Markt (de Family run is twee keer hetzelfde parcours van één kilometer) kwam er in de toch al smalle Nobelstraat opeens een hele irritante motor met fluitende bestuurder in onze nek. Hij was niet direkt als politie-agent herkenbaar en ik dacht : "wat moet die gek ?!" tot we ons beiden bij de doorkomst op de Markt realiseerden dat hij de winnaar begeleidde. Net voor onze doorkomst op 6.49u. was er al een klein jongetje uit Zeeland gefinisht. De tweede rond liepen we lekker uit en bij het indraaien van Jacobijnestraat riep ik naar achter : "Nu effe alles ?" OK en ze liep al naast me. Het laatste stukje sprintte ze nog even voluit en bij het passeren van de finish-lijn stond er 11.46 die we corrigeerden tot 11 minuten en 1 seconde. Van de markt af DE medaille en een flesje energiedrank. Terug bij de supporters riepen moeder en zusje ons al toe : Volgend jaar gaan we meedoen en lopen we jullie eruit ! (blote) Onno Ik ben Micha Puts (23 jaar), zoon van Jan en José. In 1999 ben ik begonnen aan de studie Fysiotherapie in Amsterdam. Begin dit jaar ben ik afgestudeerd en bijna gelijk aan de slag gegaan bij mijn laatste stage adres, praktijk Meerwijk in Schalkwijk. Tussendoor heb ik nog een maand ervaring opgedaan in een praktijk in de Leidse buurt. Nu ga ik vanaf 1 november samen met mijn collega, Dominik van den Eijkhof, een eigen praktijk starten in Badhoevedorp. De praktijk is gevestigd in een groot sportcentrum, de Wildenhorst. Wij mogen gebruik maken van alle fitness apparatuur in de sportschool, hierdoor wordt ons een goede mogelijkheid geboden om mensen met klachten op een adequate manier te helpen. Bij eventuele loopblessures of anders kunt U ten alle tijden bij ons terecht. Fit-Inn Wildenhorst Sloterweg 301 1171 VB Badhoevedorp tel 06-42096095 Fax 023-5633642
[email protected] Vriendelijke groet, Micha Puts
