Op glad ijs

163 Op glad ijs

www.wtos.nl

Tekst: Tim Snijders

Redactioneel Redactioneel Deze winter is goed geweest voor mijn vocabulair. Al die sneeuw heeft een enorme uitbreiding gegeven aan mijn woordenschat, al is het niet op z’n Inuit met tig woorden voor sneeuw. De nieuwe woorden zijn allemaal ontstaan terwijl ik op de fiets zat, toen er sneeuw of ijs lag. Soms op de singlespeed wegfiets -die met terugtraprem, voor de dagelijkse ritjes-, maar meestal op de veldrijder. Ondanks alle witte neerslag en vele afgelaste veldtoertochten was het toch mogelijk om een paar tochten te rijden in de nadagen van het veldseizoen. Vaste prik was een goeie laag sneeuw; bij een afgelaste, op eigen gelegenheid gereden tocht nog maagdelijk vers, bij de laatste tocht volledig aangereden tot een gladde ijslaag. Daarbij bleek dat de bandjes van de veldrijder niet heel erg geschikt waren voor ijs, geen verrassing natuurlijk. Beter zijn dan de banden die gebruikt werden bij de ijs-race bij de Spartaan (zie verderop in deze Corsa), met goeie spijkers erin. Die had ik niet, dus was het glibberen geblazen. Bijna-duikelingen, glijpartijen en acrobatische toeren waren het gevolg. Toppunt was de tien meter rechtuit rijden met mijn stuur dertig graden uit de rijrichting. Ook de afdaling in zijwaartse richting -mijn achterwiel besloot al te vertrekken terwijl ii

mijn voorwiel nog even bleef wachten- was erg interessant. Gelukkig, ondanks eerdere bokken, gedroeg de veldrijder zich nu voorbeeldig en liet mij gewoon in het zadel zitten. Op deze momenten kwamen de nieuwe woorden naar boven. Alle woorden zijn wel op een enkele plek in de Van Dale te zetten, kortweg zoiets, misschien een beetje te Delfts: {wwwhhh(o)n, n=5-47} - Uitroepen van gecombineerde schrik en verbazing De trainingsverhalen, het CK cross in de sneeuw en het ijs-race verslag in deze Corsa suggereren heel sterk dat ik niet de enige was die deze winter zo nu en dan een van deze 43 nieuwe woorden gebruikte. Velen hebben zich in ieder geval op glad ijs begeven. Het ultieme bewijs daarvoor was helaas tijdelijk.. dat lag op het meertje in het Abtswoudse bos, waar een levensgroot WTOS-logo het ijs sierde. Inmiddels is dat allemaal voorbij, ijs komen we voorlopig niet meer tegen als het goed is. Tijd om alle aangeleerde controle over de fiets te gebruiken op de weg. Hopelijk daarbij geen glijpartijen, maar als ze toch voorkomen, zijn we daar in ieder geval op voorbereid. De nieuw geleerde woorden kunnen weer voor een ruim half jaar de ijskast in. 163

Inhoudsopgave Corsa 163 Redactioneel ii WTOS Agenda 2 Van de voorzitter 4 Overgewicht 5 CK Cross 2010 7 Wedstrijdtrainingen 9 Oproep! 10 IJs en weder dienende 11 Duurzaam fietsen 12 Rat ice race spartaan 14 Door weer en wind 15 De man en zijn fiets 16 Primavera 18 De fiets van...  20 Verleden leden leden heden 22

Adverteerdersindex BBB Bike-Zone StuD

163 De Corsa is het clubblad van WTOS, Wij Trainen Ons Suf, Studenten wielervereniging sinds 1983. Redactie: Rutger Ockhorst Tim Snijders H. Tollensstraat 386 2624 BW Delft 06-38920338 [email protected]

13 17 19

Oplage: 225 Uiterste inleverdata: Corsa 164: 15-05-’10 Corsa 165: 01-08-’10 Corsa 166: 01-10-’10

Hoofdsponsoren van WTOS www.wtos.nl Sitemanager: Albert Drenth Korvezeestraat 598 2628 CW Delft [email protected]

163

1

WTOS Agenda

Maart - April 2010 Datum Activiteit

Plaats Tijd

Vanaf maandag 29 maart Wegtraining Elke maandag en donderdag

Rondje Hoek, vanaf SC

17:45*

Vanaf woensdag 31 maart MTB training Elke woensdag

Vertrek bij SC

17:45*

Woensdag 31 maart

10km tijdrit

Langs de A13

18:30

Vrijdag 9 april

Ploegenpresentatie

Sportcentrum

Info volgt

Maandag 19 april

Introtraining wielrennen Vertrek bij SC

18:15

Woensdag 21 april

Introtraining MTB

Vertrek bij SC

18:15

Vrijdag 23 t/m zondag 25 april

Toerweekend

Ardennen

Vr. avond

Woensdag 28 april

10km tijdrit

Langs de A13

18:30

Vrijdag 7 t/m zondag 9 mei

KMK

Winterberg

Volgt

Woensdag 12 mei

La Una

Duifpolder

Volgt

Woensdag 19 mei

1e NME

Elsenburgerbos

Volgt

Iedere eerste dinsdag van de maand

Borrel

Café de Tango

>21:00

Wegtrainingen Vanaf het begin van de zomertijd gaan de wegtrainingen weer van start. Elke maandag en donderdag wordt het rondje Hoek gereden, zo’n 60km lang. Om 17:45 wordt er verzameld bij het Sportcentrum en volgt er uitleg over de opzet van de training, waarna het vertrek plaats vindt. Er wordt in verschillende groepen gereden, waarbij verschillende snelheden worden aangehouden en onderweg wat trainingen worden uitgevoerd. Ook met de beginnende wielrenner wordt rekening gehouden, dus iedereen kan mee doen. MTB trainingen In dezelfde week als de wegtrainingen beginnen ook de MTB trainingen op woensdagavond weer. Verzameld wordt er voorlopig om 17:45 bij het Sportcentrum. Uitleg over de training van die dag en de locatie waar er gereden zal worden, volgt terplekke. De training is nuttig voor iedereen met een MTB, zowel voor wedstrijdrenners als startende MTBers. 10km tijdrit Gedurende de zomertijd wordt elke laatste woensdag van de maand de traditionele WTOStijdrit over 10 kilometer verreden op de parallelweg langs de A13. Het is een leuk evenement voor iedereen, ook voor de minder snelle renners, laat je niet afschrikken. De Ranglijst Aller Tijden (RAT) bevat de beste tijden van alle renners die ooit aan de 10 km tijdrit hebben deelgenomen. Verzamelen bij Rijksstraatweg Delft. 2

163

WTOS Agenda Vervolg

Ploegenpresentatie De ploegenpresentatie is dit jaar op 9 april. Naast presentaties van de sponsoren en andere wordt de nieuwe kleding die begin april wordt verwacht gepresenteerd door de wedstrijden toerploeg. We verwachten dat iedereen die kleding heeft besteld hier in ieder geval bij is. Dus zet de ploegenpresentatie in je agenda. Introtrainingen Enkele keren per jaar vinden er introtrainingen plaats voor wie het wielrennen of MTBen eens wil proberen. In de buurt van Delft worden meerdere aspecten van het wielrennen en MTB uitgeprobeerd. Toerweekend Dit jaar wordt tijdens het toerweekend de Philippe Gilbert Classic gereden. Op zaterdag vindt deze pittige toertocht plaats in de Ardennen, waarbij enkele serieuze hellingen zullen worden beklommen. Er zijn verschillende afstanden mogelijk, dus iedereen kan mee doen. Op zondag kan er nog wat gefietst worden, ook het kijken naar Luik-Bastenaken-Luik behoort tot de mogelijkheden. KMK Kennis Makings Kamp, elk jaar wordt er een lang weekend georganiseerd op een wisselende, maar altijd heuvelachtige locatie voor ongeveer € 75,-. Deelname kan met de mountainbike of met de racefiets. Men rijdt gezamenlijk enkele lange tochten. De fanatieke mannen-invorm en de klimtalenten kunnen hier naar believen met hun krachten gooien. Voor anderen is het volbrengen van de dagafstand al een heuse overwinning. ‘s Avonds geniet men van een koolhydraatrijke maaltijd en wordt de voorbije dag nog even omgezet in wielerlatijn onder het genot van een paar bruine boterhammen met kaas. Overdag gaan de mountainbikers en de wielrenners uiteraard ieder hun eigen weg (of bospad), maar ‘s avonds worden de verschillende ervaringen dan weer met elkaar uitgewisseld. Dat bevordert ook de integratie tussen de mountainbikende en de wielrennende WTOS leden, meer informatie volgt. NME Het Nieuwe Mountainbike Evenement is een MTB tijdrit in het Elsenburgerbos. Om de minuut wordt gestart op een parcours dat een aantal keer moet worden gereden. De kans om te laten zien dat je goed bent in zowel techniek als een flinke portie doortrappen. La Una La Una is een individuele tijdrit over de ogenschijnlijk makkelijke afstand van 1 kilometer. Hij wordt gehouden in de Duifpolder (even voorbij Schipluiden). Er wordt vliegend gestart met de wind in de rug, in het verleden werden soms snelheden gerealiseerd boven de 60 km/h! WTOS Borrel Elke eerste dinsdag van de maand vindt de WTOS borrel vanaf 21.00 uur plaats in café de Tango aan de Oude Delft. De borrel is hét moment om de man of vrouw onder de helm wat beter te leren kennen. Ben je net lid en wil je weten wat er allemaal gebeurt binnen WTOS of wil je lid worden, kom dan langs! Meer belangrijke data vind je in de WTOS agenda op de site. Ook wordt er veel afgesproken via het prikbord. Beiden te vinden op www.wtos.nl. *Wanneer het ‘s avonds lang genoeg licht is, zullen de weg- en MTB-trainingen een half uur later van start gaan. Hierover zal bericht volgen. 163

3

Van de voorzitter Tekst: Rik Houwers

Van de voorzitter Fietsen is mooi

Intercity tussen Rotterdam en Utrecht centraal, 1 feb. 10

Morgenochtend 2 februari schaats ik de clubkampioenschappen van ELS, dat wordt mijn laatste schaatswedstrijd dit seizoen. Ik vind dat het schaatsseizoen weer lang genoeg heeft geduurd en ik wil weer beginnen met het wielerseizoen. Tijdens de afgelopen barre duistere wintermaanden ben ik maar weinig aan fietsen toegekomen. Door de gemiste duurtrainingen kon ik mijn schaatsconditie niet verbeteren. In plaats van dat het marathonschaatsen beter ging, werd ik juist gelost. Schaatsen is een frustrerende sport. Als je harder gaat afzetten ga je sneller. Als je nog harder gaat afzetten ga je langzamer. De juiste techniek bij het schaatsen is maar moeilijk aan te leren. Ik blijf oefenen, maar zet mijn hoop voorlopig weer op het fietsen. Na een lange tijd niet te hebben gefietst door slecht weer heb ik 16 januari mijn eerste trainingsrondje gemaakt. Mijn lichaam was het trainen ontwend, dus het fietsen kostte veel moeite. Met moeite duwde ik iedere trap heel bewust rond, niks ging vanzelf. Normaal rij ik met plezier op kop, onder de mom van extra training. Maar toen niet. Na een barre fiets- en glijtocht die verderop beschreven staat in deze Corsa, nam ik thuis aangekomen een lange warme douche. Ik voelde me een beetje moe, maar vooral voldaan, het genot stroomde door mijn lichaam. Als ik de boterhammen voor mijn lunch aan het smeren ben komt een huisgenoot, de slaapkek uit zijn ogen wrijvend, de keuken in voor zijn ontbijt. Hij vraagt, ‘Wat zit jij voldaan te grijnzen?’ ‘Euh, niks hoor’ zeg ik. Niet fietsers, dat snappen ze toch niet. Ik vind fietsen mooi. Vaak probeer ik anderen uit te leggen waarom wielrennen een mooie sport is. Maar dat blijkt best moeilijk uit te leggen aan iemand die nooit aan duursport doet. Daarom stel ik mezelf ook de vraag waarom ik het nou leuk zo vind. Een antwoord kan zijn dat je lichaam tijdens duur inspanningen endorfine aan. Van wikipedia: Endorfines werken in de eerste plaats pijnonderdrukkend, maar zorgen ook voor een gevoel van geluk of euforie, zoals de ‘runners high’ bij duursporters. De roesachtige toestand die kan ontstaan na een fysieke inspanning wordt gedeeltelijk veroorzaakt door het vrijkomen van endorfine. Opium en heroïne werken op dezelfde receptoren in als endorfine. Dus zijn wij fietsers dan een stel endorfine junks? Waarschijnlijk wel. Zelf merk ik nu ik begonnen ben met fietstrainingen ik meteen steeds meer wil. Op zich is dat goed voor de conditie natuurlijk. Maar het kost wel veel tijd en wij fietsers veroorzaken zo onnodige CO2 uitstoot. Aan het eind van het seizoen ben ik de eerste paar weken behoorlijk ongedurig en onrustig. Maar goed, ik denk dat er ergere verslavingen zijn. In tegenstelling tot andere verslavingen zorgt wielrennen er voor dat je wel goed zorgt voor je lichaam. Dus je zult niet snel in de goot raken door een fietsverslaving. Maar er zijn zeker meer dingen die het fietsen mooi maken. 4

163

Als ik op een snelle fiets zit veranderd mijn wereld een beetje. In tegenstelling tot het dagelijks leven is wielrennen heel eenvoudig: hoe harder je trapt, hoe harder je vooruit gaat. En hoe aero’er, lichter je bent of hoe beter je stuurt des te minder weerstand heb je. Er komt nog een klein beetje tactiek bij kijken, maar dat valt in het niet als je het vergelijkt met de techniek bij een willekeurige balsport. De uitslag van een voetbalwedstrijd is zelfs als je alles van de spelers, de bal en het veld weet niet te berekenen. Er zijn te veel factoren van invloed; de snelheid van een speler, de baltechniek, kracht, tactisch inzicht en vast nog meer, dat maal 11 spelers in het veld. Fietsen daarentegen, dat snap ik wel.

Tekst: Gerbert Pleijter

Overgewicht

Van fietsen kun je ook leren: Een beetje afzien kan nooit kwaad. Van het afzien leer je doorzetten. Bovendien geeft de competitie van het wedstrijden rijden mij ook een kick. En met de fiets kom je op allerlei mooie plekjes waar je normaal nooit komt. En je hebt veel tijd en ruimte om van het uitzicht te genieten. Afgelopen zondag heb ik een veldtoertocht gereden. Wouw, dat was gaaf! Een beetje door het bos raggen op een fiets met noppenbanden. Eerst op mijn eigen mountainbike, en later een stuk op de crossfiets van Michiel B. Maar waarschijnlijk hebben jullie je eigen redenen om te fietsen. Maar ik hoop dat dit helpt voor jullie fietsmotivatie. Want met het wegseizoen op komst wordt het weer tijd om op de fiets te kruipen.

Overgewicht Gerbert Pleijter fietst dit jaar zijn eerste seizoen als elite-belofte en schrijft voor de Corsa zijn ervaringen op. De tijd voor oliebollen is weer afgelopen en dat betekent dat zo langzamerhand de voorbereiding op het wedstrijdseizoen weer gaat beginnen. De eerste trainingskoersen beginnen half januari alweer op Ahoy, maar voor mij staat januari vooral in het teken van trainen en tentamens, waarna ik me half februari voor het eerst naar een trainingskoers zal begeven. 163

Zoals gezegd is januari een maand waarin je aan je basis moet werken. Door sneeuwstormen en vrieskou was er van lange duurtrainingen echter weinig sprake. Een uurtje of 2 door de kou fietsen was al een helse onderneming. Gelukkig werd dit door de ploegleiding ook ingezien en in plaats van 4u te rijden met -10 werd er op 3 januari in alle haast een spinning sessie ingepland. De weken erna waren al niet veel beter, maar omdat ik geveld was door het griepvirus had ik een goed excuus om binnen bij de kachel te gaan zitten. Toen 5

ik, na anderhalve week, eindelijk opgeknapt was kwamen de tentamens eraan waardoor de duurtrainingen weer werden uitgesteld. Gelukkig boden de weekenden uitkomst en omdat het weer beter was konden we met de ploeg toch een paar pittige trainingen afwerken in de Flevopolder. De polder is natuurlijk een perfect locatie om waaierrijden te trainen, maar de harde wind in combinatie met een stevige regenbui maakt het wel stervenskoud. Gelukkig heb ik daarvoor een gezonde vetlaag die mij voorziet van een extra isolatielaagje. Omdat januari vooral in het teken stond van sneeuwbuien vertrokken we eind van de maand met een deel van de ploeg richting Moraira, Spanje. Op weg naar het vliegveld besloot de verschrikkelijke sneeuwman ons nog 1x hard te treffen. Door een laag sneeuw van ongeveer 10 cm was de maximale snelheid op de autobahn ongeveer 60 km/u, belandden we midden in de plantenbakken van een Duitse rotonde en arriveerden we anderhalf uur te laat op het vliegveld. Gelukkig had ons vliegtuig ook last van de gladheid en konden we, door een uitgesteld vertrek, toch nog mee. Na 2,5 uurtjes vliegen arriveerden we in een zonnig Alicante waarna het nog een uurtje rijden was naar ons vakantiehuisje. Daarna was het spullen uitpakken en zo snel mogelijk op de fiets om nog even een paar uurtjes te maken. Helaas was 1 van de jongens zo slim om een wiel mee te nemen waarvan de body vastgeroest zat, om daarna te constateren dat hij een 42x23 had gemonteerd om mee door het Spaanse achterland te touren. Na op de eerste de beste berg 20 parkeerkaartjes te hebben gekocht en zowat om te vallen van ellende zakte zijn zadelpen ook nog in zijn frame om vervolgens de ketting doormidden te trappen in een afdaling?! Dit maakte hem tot het favoriete pispaaltje voor de rest van de week, iets dat waarschijnlijk het hele jaar zo zal blijven. De rest van de week bleven we gespaard van materiaalpech en konden we rustig onze uren volmaken. Op de toppen werd er netjes op mij gewacht om vervolgens als groep verder te rijden.

6

Door materiaalpech en een verkeerde afslag reden we onze laatste afdaling met 60 km/u in het donker. Gelukkig zat er een vriendelijke automobilist achter ons die het groot licht opzette. Hierdoor hadden we toch nog ± 3 meter zicht. Toen we eindelijk terug waren in het huisje bleek de gasfles leeg te zijn, waardoor ons allemaal een koude douche te wachten stond. De kachel werkte ook al niet waardoor we ook nog een koude eerste nacht meemaakten. Gelukkig waren de rest van de week zowel de kachel als het water op temperatuur en konden we genieten van een perfecte week onder de Spaanse zon. Na 7 dagen werd het dan toch tijd om terug te gaan. Zaterdagochtend 6.15 stond de taxi klaar om ons naar het vliegveld te rijden. Na een kwartiertje kwam er echter een vreemd geluid onder de motorkap vandaan en even later stonden we stil op een parkeerplaats langs een kustweggetje. Nadat de chauffeur een kwartier heen en weer aan het rennen was met gereedschapkist en ondertussen driftig stond te bellen konden we onze weg weer vervolgen. Helaas waren we bij Benidorm toch genoodzaakt over te stappen op een andere taxi. Op het vliegveld aangekomen werden tot onze schrik de fietskoffers gewogen. Mijn medereizigers hadden gemiddeld 25 ipv 20 kg aan bagage bij zich. Iets dat ze duur zou komen te staan, de kosten zijn namelijk €20 per extra kilo. Hierdoor waren we binnen de kortste keren 460 euro lichter maar was het gewicht nog steeds niet afgenomen. Veelgehoorde klacht was dan ook dat ze Nigerianen met bomonderbroeken maarzo doorlaten terwijl wij voor elk extra kilootje worden opgelicht. Gelukkig bleef ik zelf met 19.7 precies binnen de limiet. Mijn handbagage was wel iets te zwaar, maar een vriendelijke blik richting de stewardess was voldoende om door te kunnen. Zo kwamen we uiteindelijk zonder verdere problemen en met 30 uur training in de benen toch weer aan in Nederland. Als het weer de komende weken net zo goed is als in Spanje zie ik de trainingen met vertrouwen tegemoet.

163

CK Cross

Tekst: Matthijs Gerrits

CK Cross 2010

Op zoek naar Zen Mijn God, dat doet pijn… Na een minuut of vijf gaat die pijn gelukkig over in tinteling en weer tien minuten later herinnert nog slechts een lichte maar constante jeuk in mijn linker grote teen – juist daar zit een gat in mijn schoen – aan de ontberingen die bij een CK Cross horen. Als ik uiteindelijk toch de kraan heb dichtgedraaid en me afgedroogd, bedenk ik hoe Tim Krabbé zich als wielrenner onbegrepen voelde door de rest der mensheid. Maar wielrenners, dat zijn mensen met coole zonnebrillen die in in een koesterend zomerzonnetje geruisloos over glad geasfalteerde wegen zoeven. Ik glimlach en bedenk me hoe buitenaards crossen aan moet doen voor de doorsnee terrashanger. Wat bezielt iemand eigenlijk, of beter: een groepje iemanden, om drie kwartier modderrondjes te baggeren op nauwelijks meer dan een racefiets? En dan ook nog aan een tempo waarbij je zo veel koude lucht naar binnen slokt dat je denkt dat je longblaasjes bevriezen? Ik weet het eerlijk gezegd niet precies, misschien dit: Zoals zoveel mountainbikers, ben ik altijd op zoek naar zen. Dat is een boeddhistische term die hier natuurlijk gruwelijk platvloers gebruikt wordt, waarvoor dan maar mijn excuses. Kortweg gaat het om een staat van verhoogd bewustzijn waarbij je met fiets, pad en omgeving versmelt, steeds perfect anticipeert, geen fouten maakt en met ongelofelijke souplesse alle hindernissen 163

overwint. Het is de zeldzame ervaring van perfectie, van sublimiteit. Van geluk. Ook op een crossfiets is zen te bereiken, maar dan vooral in combinatie met dat andere hogere doel: het rijden van de illusive perfect race. In de perfecte race ben je mentaal superscherp, kan je ongelofelijk diep gaan, rij je technisch fantastisch zuiver en weet je aan de finish dat je echt alles eruit gehaald hebt. Voor sommigen misschien opmerkelijk afwezig hier: klassering en tactiek. Die doen er niet zo toe. Een week voor het CK bereikte ik al zen op de crossfiets, nog wel in het bosje achter Ikea. De hoop op de perfecte race bij het CK groeide. Maar toen kwam de dooi. De heerlijke sneeuwlaag smolt weg, de mooie hardbevroren grond veranderde in zware zwarte klei. Op de dag van de wedstrijd wel afgetopt met een nat laagje sneeuw. De organisatie vond dat allemaal nog niet uitdagend genoeg en besloot twee, of eigenlijk drie gemene looppassages op te nemen in het parcours. Met een zaag in de hand werden zelfs treden aangelegd(!), die trouwens noodzakelijk waren om überhaupt boven te komen. Verder veel superscherpe bochten. Oef, zo werd het ineens een heel fysiek rondje. Tijdens het inrijden raakte ik toch wel wat bang: zou het vaste verzet 3918 me in de laatste rondjes niet opbreken? Op zich wel, maar dat maakte niet meer zoveel uit. Bij de start van elke wedstrijd op een singlespeed geldt: spin like a freak – 7

and then spin faster. Dat lukte aardig, want ik draaide als eerste het veld in. Technisch liep het ok, maar echt zen of een perfect race werd het nooit. Daarvoor was het parcours domweg te zwaar en de snelheid vaak te laag. Ondanks een valpartijtje in de eennalaatste ronde mocht ik weer plaats nemen op het hoogste schavot onder het lage tentdoek. Dat is mooi, want gezien de moeite die ik moest doen om me in de laatste twee rondjes steeds weer in gang te trekken verdiende ik eigenlijk ook wel een beloning, vond ik. Het was echt serieus afzien. Uitslag

Renner

1

Matthijs Gerrits

2

Michiel Brevet

3

Wouter Been

4

Luuc Rutgers

5

Michiel Groothoff

6

Christan Teunissen

7

Ton Verbon

8

Etienne Alderlieste

9

Tim Snijders

10

Johan Nieuwendijk

Michiel B. werd verdiend tweede. Relatief laat in het seizoen begonnen met crossen, behoort hij technisch al direct bij de betere renners bij WTOS. De strijd om het brons was veel spannender: Luuc en Wouter lieten het aankomen op een sprint, die uiteindelijk door laatstgenoemde gewonnen werd. Laten we afsluiten met een Haiku (voor alles een eerste keer): Klassiek IKEA cross CK WTOS hoort juist daar Slijk en sneeuw en trap

Dames 1

Jeltje van der Meulen Foto’s: Erik Nienhuis

8

163

Wedstrijdtrainingen

Tekst: Wouter Been en Rik Houwers

Wedstrijdtrainingen

Vanaf dinsdag 2 Maart beginnen de dinsdag trainingen voor wedstrijdrenners. De trainingen hebben als doel om door middel van intensieve en specifieke trainingen het niveau van de wedstrijdrenners omhoog te brengen. Door regelmatig mee te doen profiteer je van de opbouw in de trainingen en zul je zien dat je een stuk sterker zal worden. Als je als niet-wedstrijdrenner mee wilt doen met de wedstrijdtrainingen vraag dan eerst even toestemming aan het bestuur. Voor de trainingen op dinsdag voor wedstrijdrenners zijn er 3 verschillende trainingsoorten: duur intensief, weerstandtraining en explosiviteit. De trainingsoorten zijn onderdeel van een bepaalde periode, waarbij in een periode van 3 tot 4 weken specifiek één trainingsvorm aan bod komt. De trainingen zullen in de periode iets zwaarder worden en ook niet constant hetzelfde zijn. De trainingsperioden sluiten aan op de belangrijkste wedstrijden in het seizoen. Het is belangrijk om zelf perioden van rust in te lassen. Ook is het van belang dat aan het begin voldoende duurtrainingen zijn afgewerkt voordat je aan de wedstrijdtrainingen begint. Zo zal je sneller hersteld zijn van de trainingen en is overtraindheid beter te voorkomen. Het schema is te vinden op de website en in de wedstrijdmail. Duur Intensief Intensieve duurtrainingen zijn trainingen waarbij je langdurig fietst met een hartslag iets onder het omslagpunt. De hartfrequentiezone ligt tussen de 95 en 100 procent (zone D3) van je omslagpunt. Deze trainingsvorm is ideaal voor klassiekers, waarbij het tempo langdurig hoog is en er geen ruimte voor rust is. De intensieve duurtraining kan op verschillende manieren uitgevoerd worden waarbij je probeert de intensiteit in de loop van trainingsperiode iets te verhogen: Je hebt lange intensieve blokken (10 minuten of meer) en tussen de blokken moet er sprake zijn van volledig herstel. Daarnaast heb je korte intensieve blokken (2 tot 5 minuten) met korte rust tussen de blokken (rust tussen de halve minuut en de hele minuut). Het herstel is in dit geval onvolledig. Bij beide blokken moet je proberen de trapfrequentie hoog te houden. Deze trainingen kunnen natuurlijk prima in de tijdrithouding gereden worden. Weerstandtraining Weerstandtrainingen zijn trainingen waarbij de hartslag boven het omslagpunt ligt. De blokken variëren tussen de 30 seconden en de 5 minuten. Er is geen richtlijn voor de hartslag die je moet rijden maar de regel is dat je fiets zo hard als mogelijk gedurende de duur van het interval. (Hartslag ligt dus boven het omslagpunt). Dus met een interval van 30 seconden zou je harder moeten fietsen dan met een interval van 5 minuten. De hartslag dient dus niet als richtlijn, behalve dat je kunt zien dat je boven je omslagpunt aan het rijden bent. Tussen de intervallen is het herstel altijd volledig. De vuistregel is dat je 3 keer zo lang rust als de tijdsduur van het interval. Dus na een interval van 3 minuten dien je ongeveer 9 minuten te rusten. Bij aanvang van deze trainingsvorm dien je volledig uitgerust te zijn. De trainingsvorm is ideaal voor criteriums en daarnaast kunnen de trainingen uitgevoerd worden in de tijdrithouding. Explosiviteit Er zijn twee soorten trainingen bij het thema explosiviteitstrainingen, namelijk explosie en sprint. Het verschil zit in de duur van het interval en de specifieke verbrandingssoort en verzuring die hierbij hoort. Beide trainingsvormen putten de fosfaatverbranding uit. De fosfaatverbranding is uitgeput binnen de 8 tot 12 seconden, daarna verzuren de benen. 163

9

Daarna duurt het meer dan 2 minuten voordat je dezelfde inspanning opnieuw kunt leveren. Het doel van beide trainingen is om de fosfaatverbranding te verbeteren. Daardoor zul je beter kunnen sprinten en een scherpere demarrage kunnen plaatsen. Een explosief trainingsinterval is maximaal 10 seconden en start vanuit een zeer langzame snelheid en zorgt door de korte tijdsduur dus niet voor verzuring, terwijl de sprinttraining 15 seconden kan duren en vanuit een hogere snelheid start.

Toercommissie Tekst: Rutger Ockhorst

Met het einde van de (meteorologische) winter in het vooruitzicht is de toercommissie door de NTFU-kalender heen gegaan en selecteerde een aantal mooie toertochten, zowel in de buurt als verder weg. Het doel is om zeker deze tochten met een mooie WTOS-delegatie te fietsen. Bovendien hopen we wat inspiratie op te doen voor de toekomstige WTOS toertocht. En dit alles natuurlijk niet alleen voor toerders: wedstrijdrijders worden van harte uitgenodigd voor een goede duurtraining. Bovendien hebben we de datum voor het Toerweekend 2010 vastgesteld: 24 en 25 april. In dit weekend van Luik-BastenakenLuik zullen we de ene dag deelnemen aan de Philippe Gilbert Classic en op de andere dag zelf een route uitstippelen. En na afloop natuurlijk LBL kijken! De WTOS toeragenda ziet er vooralsnog zo uit: 24/25 april: 13 mei: 29 mei: 12 september:

Toerweekend Steven Rooks Classic Dutch Mountains Classic Via Romana Mercurius

Zet deze data, in ieder geval het toerweekend, dus maar vast in je agenda! We houden je op de hoogte via mail en het prikbord.

Oproep! De emailadressen van een aantal leden zijn niet meer up-to-date. Van sommige leden is bijvoorbeeld een student-emailadres bekend terwijl ze niet meer studeren. Hierdoor kun je interessante WTOS-activiteiten mislopen, maar kunnen ook belangrijke mededelingen je niet bereiken. Controleer daarom of je recent nog email hebt gekregen van WTOS. Zo niet, geef het door aan de secretaris via [email protected]! 10

163

IJs en weder dienende Tekst: Jos Koop

IJs en weder dienende (oftewel: als de (weers)omstandigheden meewerken) Verslag van een trainingsrit

Vroeger was het beter... Toen hadden we geen verkeersdrempels, maar kuilen! Vroeger was de euro nog 2 gulden 20 waard. Vroeger maakte men nooit een probleem van een beetje sneeuw op de weg. Tegenwoordig ligt Nederland op zijn gat als er drie vlokjes neerdwarrelen. Nu is fietsen in de sneeuw soms wel een leuke bezigheid. Dit dan vooral wanneer je op een crosser of mtb plaatsneemt. Op de racefiets is het haast geen doen, zeker wanneer de sneeuw op de weg aaneen klontert en grote plakken ijs vormt. Gelukkig komt aan elke vorstperiode een einde en dus trokken een aantal bikkels zaterdag 16 januari er op uit om een duurrondje te gaan rijden.

Onder hen waren Roland Valk, Amy de Man, Wouter Perry, Rik Houwers, gastrijder Hylke en ondergetekende. De route (die op het conto kwam van Amy) liep via Berkel & Rodenrijs naar Moerkapelle en terug om Zoetermeer heen. Koning Winter leek zich teruggetrokken te hebben, maar liet het kwik nog niet verder stijgen dan een schamele twee graden 163

boven nul. Daarbij kwam ook nog een stevige zuid-oosten wind, die deze duurrit wat extra karakter gaf. Al kletsend werden de eerste kilometers vlot weggetrapt, totdat we bij een landweggetje tussen Moerkapelle en Benthuizen stuitten op een ijsvlakte. Blijkbaar was ook hier het strooizout op en woonde er geen JP Balkenende in de buurt om het stoepje schoon te vegen. Voorzichtig door rijden, omkeren was niet echt een optie. Koning winter was echter nog niet klaar met ons en liet ons op de weg van Stompwijk naar Snowworld (hoe toepasselijk) nogmaals door een stuk sneeuw/ijs ploegen. Roland had goed door hoe je dat het beste aan kon pakken en vloog erover heen. De anderen kozen voor een behoudender tactiek en besloten te voet te gaan. Het was echt glibberen en glijden op de dunne racefietsbandjes. Eenmaal weer in Delft aangekomen deed een aanblik van de groep bikkels vermoeden dat zij zojuist een veldrit hadden verreden. Van het opspattende smeltwater, wat rond het vriespunt lag, had iedereen het ook wel koud gekregen. Het was wel lekker om weer wat kilometers te maken. Dat we onderweg wat onverwachte obstakels in de vorm van ijsplakken tegenkwamen droeg, samen met de koude en nattigheid, bij aan de heroïek van deze rit. Hulde aan de bikkels die erbij waren!

11

Tekst: Wouter Been

Duurzaam fietsen

Duurzaam fietsen

Wielrennen is een erg dure maar ook leuke hobby. Een renner is vaak tevreden als het gewonnen prijzengeld het inschrijfgeld kan dekken en graag ook nog de eventuele vervoerskosten. Een heel ander verhaal wordt het al als je kosteloos wilt rondfietsen, waarbij je dus van het prijzengeld ook nog eens je fiets kunt onderhouden. Dit laatste is voor weinigen weggelegd, laat staan dat je winst kunt maken. Voor de gemiddelde wedstrijdrenner met een vaste baan is de nieuwste full-carbon fiets met hoge velgen vaak de normaalste zaak van de wereld. Voor de gemiddelde student met als enige sponsor de IB-groep (sinds kort de DUO genaamd) plus het verdiende geld van een bijbaantje is het beste materiaal nou eenmaal niet voorhanden. De allereerste fiets is dan ook vaak gekocht voor 50 euro van een kennis of via marktplaats maar blijkt na een paar trainingen niet te voldoen aan de eisen die gesteld worden aan het hedendaagse wielrennen. Klikpedalen zijn tegenwoordig bij een sprint niet meer weg te denken en met de vele stoplichten op de route is het ook niet aan te raden om de toe-clips te strak aan te spannen. Sinds 1990 zijn de buiscommandeurs verleden tijd en zijn de versnellingen naar de remgrepen verplaatst, maar de fietsen van rond de 50 euro zijn nog van voor die tijd. Al snel koop je dan toch een fiets waarmee je prima wedstrijden mee kunt rijden. De jaren daarna koop je zo nu en dan eens een nieuwe groep, extra setje wielen of soms alleen een nieuw frame. 12

Naast de incidentele investeringen zal elk jaar toch een deel van de draaiende onderdelen moeten worden vervangen. Met een beperkt budget is het altijd wikken en wegen wanneer een bepaald onderdeel toch aan vervanging toe is. Vervang je de ketting pas als de ketting overslaat of na 5000 km? Een versleten ketting zorgt ervoor dat het veel duurdere voorblad en de dure cassette veel sneller versleten zullen zijn. Vervang je alleen de ketting of ook gelijk de cassette, maar met een nieuwe cassette moet je ook een nieuwe ketting monteren. Is het stuurlint pas aan vervanging toe al je er mee valt of het stuur langzaam door het lint heen begint te komen? Als klikpedalen een klik(tik) geluid produceren als je al bent ingeklikt? Als je velgranden zo ver zijn ingesleten dat je bij de eerste lekke band denkt dat de oorzaak iets scherps was en dat het hete weer de oorzaak is van de gloeiend hete velg. Dat je in de afdaling van de Gavia merkt dat de velg weer ontzettend heet is en je besluit de velg te gaan koelen met water waardoor de velg explodeert en je geluk mag hebben dat je toevallig met een auto naar beneden kunt liften in plaats van in een ziekenauto. In de winter de buitenbanden zo vlak laat worden dat je tot drie keer toe lek rijd en voor hetzelfde geld een nieuw buitenbandje had kunnen kopen. Zoals blijkt, een goed onderhouden fiets is belangrijker dan een dure fiets of een slecht onderhouden fiets die veel te voorkomen kosten met zich meebrengt. 163

NOOIT MEER SMEREN ■ Een unieke tweelaagse coating op alle kettingonderdelen maakt het smeren van de ketting onnodig. Als gevolg van de wrijving tijdens ritten, geeft de ketting PTFE smeermiddel af wat zorgt voor een goede bescherming en smering van de ketting. ■ Topmodel voorzien van Hollow - pin en Open Link technologie om gewicht te reduceren maar tegelijkertijd functie en duurzaamheid te garanderen. ■ In totaal 114 schakels in elke ketting. Lang genoeg voor elk standaard schakelsysteem. ■ Voorzien van SmartLink II. Eenvoudig en betrouwbaar sluitsysteem voor 7-, 8-, 9-, 10- of 11-speed BBB-kettingen.

€ 29,95 (adviesprijs)

BIKEPARTS FOR BIKERS BY BIKERS

www.BBBparts.com 163

13

Rat Ice Race

Tekst: Job van Heusden

Rat ice race spartaan Racen op een mountainbike met je fiets over het ijs. Voor velen is dat een garantie voor vallen en dus wegblijven, het tegendeel bleek waar. 21 januari om 21.00 hadden zich al voldoende mensen ingeschreven om te zorgen dat er eigenlijk geen plek was. Aangezien er nogal wat mensen (waaronder een aantal niet-plannende WTOS leden) waren die niet van te voren waren ingeschreven, werd er nog een extra manche ingepland.

20 seconden of zoiets heb je nogal veel bochten en veel kansen om eruit te vliegen. De hele uitdaging was dus om net zo hard te rijden dat je nog net de bocht door kwam zonder niet uit te glijden. De wedstrijd begon met de mooie inleidende woorden van de speciaal overgekomen Sinterklaas uit Den Haag. Deze rashagenees begeleidde de gehele wedstrijd met onvervalst Haags, krèg nâh de klere, hè kèk ondâh mèn mètâh, dat werk.

Vanuit het clubhuis zijn we met z’n allen naar buiten gegaan om vast in te rijden. De mountainbikes van de sponsor Rat Bikes waren uitgerust met spike-banden. Hierdoor kreeg je bij de bochten voldoende grip om nog redelijk hard door de bocht te kunnen. Maar tijdens het inrijden bleek dat je toch heel makkelijk uit de bocht kan vliegen als je niet uitkeek. En met een rondje van

Er waren een hoop WTOS’ers die naar dit spektakel komen kijken en de WTOSrenners aan te moedigen. WTOS ging goed van start. Wouter werd 2e bij de 1e manche. Michiel (of Michel op z’n Haags) en Jeltje werden 1e bij ieder een andere manche. In de reserve manche met 14

163

Lennart, Roland en ondergetekende ging het er nog hard aan toe. In het heetst van de strijd zorgden we ervoor dat we allemaal elkaar uit de bocht duwden en dat de enige Spartaan-renner er met de winst vandoor ging.

Hierna kwam Michiel nog in de halve finale waar het op het randje ging. Het was alles of niets en helaas werd het een dubbele flikflak en een pirouet zodat hij helaas met een 3e plaats de eeuwige roem misliep. Jeltje ging in haar laatste ronde als een speer en sleepte in een prachtige manche de nationale titel binnen en is daarmee Nederlands Kampioene Ice Speedway 2010 geworden. Misschien zelfs wel wereldkampioene. Hierna onder genot van een kop warme chocolade melk naar de uitreiking gekeken, na buiten bijna vastgevroren te zijn geweest aan de ijsvloer.

Door weer en wind Tekst: Dirk Jonker

Door weer en wind

Ik zat al de hele ochtend uit het raam te kijken. Bah, echt van dat weer waardoor je niet eens naar de supermarkt wil fietsen. Ook de voorspellingen van het KNMI en de buienradar beloofden niks goeds, de hele dag regen was het devies. Maar toch vond ik het tijd om eens een lekker stuk buiten te fietsen, want die Tacx was ik toch onderhand meer dan zat. Bovendien: als je ervan uitgaat dat je nat wordt dan heb je er niet zoveel last van. De winterkleding waarmee ik de afgelopen weken heb rondgefietst liet ik voor wat het was en ik pakte m’n wedstrijdkleding met armstukken en een stel overschoenen. En vooruit, ook het flinterdunne regenjackie dat ik bijna een jaar geleden gekocht heb maar nooit gebruikt heb. Nog wel maar even vijf minuten opgewarmd op de Tacx aangezien het buiten toch wel wat frisjes was. Eenmaal onderweg besloot ik lekker tegen de wind in te gaan beuken, want als je dan toch een nare training gaat draaien, kan je het maar beter goed doen ook. Bovendien

163

kan je met windkracht zes tegen je lichaam nog eens extra goed opwarmen. Na een kwartier redelijk afzien besefte ik dat ik met een ontzettende grijns op m’n smoel aan het rondstoempen was. De regen, de kou en de wind deden er eigenlijk niet meer toe, die waren opeens net zo vanzelfsprekend als het ronddraaien van de trappers. Zo blijft er maar één ding over dacht ik: dit is gewoon puur fietsen, heerlijk! Regenplassen vermijden hoefde niet meer, veel natter kon ik toch niet worden. De regen heeft een aantal voordelen: de fietspaden zijn opeens verrassend leeg en je fiets krijgt een goede spoelbeurt. Helaas heeft elk voordeel z’n nadeel; overschoentjes beschermen je niet tegen het water dat langs je been naar beneden loopt, en in een helm zitten teveel gaten om je hoofd droog te houden. Combineer dit met de kou en een rustige duurtraining is dan geen optie. Na ruim een uur kwam ik dus weer thuis aan, maar wel na een heerlijk stuk trainen en karakter bouwen.

15

De man en zijn fiets Tekst: Ton Verbon

De man en zijn fiets Wilfried de Jong

Wilfried de Jong is een gepassioneerd sportjournalist. Wie kent het programma Holland Sport niet waarin hij zowel de schoonheid als de hardheid van de sport feilloos blootlegt. Menig sporter heeft het niet droog gehouden na een interviewsessie met de Jong. Met deze wetenschap ligt de lat in het boek “De man en zijn fiets” hoog. Het boek is een verzameling van al bestaandeen nieuwe op zichzelf staande stukken. Het gaat te ver om alle verhalen te behandelen maar enkele zijn zeker de moeite waard. Het boek opent met zijn vijftigste verjaardag. Ter gelegenheid van deze gebeurtenis heeft hij besloten om samen met een paar vrienden en zijn tienjarig zoontje de Mont Ventoux te beklimmen. De Jong op de fiets, de rest per auto. Hij fietst door de mist en heeft het zwaar. De auto raakt van de weg en even wordt gevreesd voor de veiligheid van de inzittenden als de auto bijna het ravijn induikt. Na een tijdje bereikt hij alsnog de top. Precies hetzelfde verhaal is ook bij Holland Sport geweest. Daar zag je hem letterlijk door de mist ploegen. Die sfeer heeft hij geprobeerd op papier te zetten. Dat is niet mislukt, maar op televisie komt De Jong beter tot zijn recht. Hij heeft dus aan den lijve ondervonden wat fietsen is. Dat kan niet iedere schrijver van wielerverhalen zeggen. Wilfrieds affiniteit met andere sporten maakt sommige verhaaltjes erg grappig. Hij steekt af en toe de draak met verschillende 16

sportculturen: het ingetogen karakter van veel wielrenners tegenover de uitbundigheid van sommige voetballers. Andere verhalen gaan over koersen, halfgoden zoals Merckx en –natuurlijk– doping. Sommige analyses zijn raak, sommigen wat minder. De Jong is een echte liefhebber en er zijn weinig wielerwedstrijden waar hij geen analyse van heeft gemaakt. Daarbij benadert hij de sport vanuit een menselijk oogpunt: hij gaat op zoek naar het verhaal achter de renner. Het enige minpuntje is dat je zijn bevlogen manier van vertellen soms mist. Een gedeelte van de bevlogenheid van De Jong zit hem in zijn manier van doen en dat laat zich niet zo makkelijk op een stuk papier zetten. Hoe dan ook, het is een leuk boek en het leest makkelijk weg. Zeker een aanrader.

163

163

17

Primavera

18

Rutger Ockhorst

163

163

19

Tekst: Rene Borst

De fiets van... De fiets van...

Wanneer heb je deze fiets aangeschaft? Februari 2009 vond ik dat ik wel genoeg op een huurfiets had gereden, en ik besloot toen om een eigen baanfiets aan te schaffen. De fiets heb ik aangeschaft bij Dasia sport in Haarlem. Dit is toch wel een van de betere fietsenwinkels qua baanwielrennen. Ze hadden deze leuke, tweedehands fiets staan voor ongeveer 600 euro, een prima bedrag vond ik. Waarom is de keuze juist op deze fiets gevallen? Vanwege de goede prijs/kwaliteit verhouding. Verder vond ik kleurstelling met rood frame en gele velgen ook wel mooi. Wat natuurlijk ook meespeelde waren de aan elkaar vastgemaakte spaken. Alhoewel het er natuurlijk meer apart er uit ziet dan dat het van enig nut is. Waarom is dit een bijzondere fiets? Omdat het een baanfiets is natuurlijk! Iets gespecificeerder: vooral de eenvoud vind ik prachtig, een vast verzet en geen remmen. En dat het een doortrapper is natuurlijk. Wat is het mooiste onderdeel van je fiets? Welk onderdeel het mooiste is, is moelijk te zeggen, omdat er zo weinig op de fiets zit. Vooral de algehele looks spreken me aan. Heb je onderdelen aan je fiets vervangen? Waren dit noodzakelijke reparaties of was dit om je fiets te upgraden? Er is toch nog toe niets vervangen aan de fiets. Ik heb alleen wat extra voorbladen en achterkransjes aangeschaft, zodat ik wat meer combinaties kan steken. Momenteel heb ik een 50 en 52 voorblad en 14, 15, 16 en 17 als achterkranjes. Normaliter met trainingen rijd ik 52/16 of 50/15. Met wedstrijden meestal 50/15 en soms 52/15. De 14 gebruik ik alleen tijdens dernykoersen. Hoe vaak word je fiets gepoetst/gerepareerd? Gepoetst word hij nooit. Af en toe een beetje olie voor de ketting is genoeg. Toch wel een voordeel van binnen fietsen, je fiets zit nooit onder de modder.

20

163

Welke exotische oorden heb je met je fiets bezocht? Geen, in feite heeft de fiets maar 700 meter verschillende ondergrond gezien. De fiets is 2 keer in Apeldoorn en 1 keer in Sloten geweest. Normaal gesproken wordt er over het siberische larikshout in Alkmaar gereden. Welke extreme omstandigheden heeft je fiets overleefd? Bij de meest extreme omstandigheden reed ik niet op de fiets maar lag de fiets achter me in de auto. Dit was met de voorprogramma wedstrijden van de zesdaagse van Apeldoorn. Dit was met vrij extreem winterweer, met veel sneeuw en slecht begaanbare wegen. Wie heb je geregeld om voor de volgende Corsa een stukje in deze rubriek te schrijven? Michiel Katgert over zijn witte Canyon.

Gezocht Versterking voor de

Corsa-redactie

De Corsa redactie is op zoek naar een extra redactielid. Lijkt het jou leuk om eens te kijken of het maken van de Corsa, het verzamelen van stukjes en het bedenken van nieuwe rubrieken wat voor jou is? Stuur een mailtje naar [email protected] of praat eens met de Corsa-redactie tijdens de training of de borrel.

163

21

Verleden leden leden heden Gegevens: Christan Teunissen

Verleden leden leden heden

De winter is altijd een rustig moment qua nieuwe leden, dus maar drie erbij. Gelukkig komt het voorjaar er weer aan, wanneer men nieuwe motivatie krijgt en er vast weer meer nieuwe leden bij komen. Deze informatie is om prive-redenen uit de online versie van de Corsa verwijderd.

22

163

Studentenwielervereniging Delft Bestuur 2009-2010 Voorzitter Rik Houwers 06-27400390 [email protected] Vice-voorzitter Luuc Rutgers 06-10984326 [email protected] Penningmeester Lennart Weerts 06-33830708 [email protected] Commissaris Wedstrijden Wouter Been 06-38479439 [email protected] Secretaris Christan Teunissen 06-40683350 [email protected]

Wedstrijdrenners

Wedstrijdrenners

Amateur A Wouter Been Rene Borst Michiel Brevet Jos Burger Albert Drenth Matthijs Gerrits Michiel Groothoff Rik Houwers Martin Janssen Jodi Kooijman Jos Koop Alex de Kraker Marcel van Leeuwen Arnold Medenblik Jelle Middendorp Arjen Molag Wouter Perry Luuc Rutgers Christan Teunissen Ton Verbon Trudo Vreenegoor Lennart Weerts Eric Wictor

Amateur B Etienne Alderlieste Jannie van den Berg Laurens van Campen Stefan van der Elst Joost van den Ende Jerome van Harn Dirk Jonker Michiel Katgert Joost Korse Ronald Mollers Marco Reijne Daniel Robertson Stijn Schoen Frank Sheldon Tim Snijders Christian van Someren Thijs van Tongeren Roland Valk Ruben Zinsmeester

Ereleden Roeland Brouns Hans van Os Oprichters van de vereniging Studentenwielervereniging WTOS Mekelweg 8, 2628 CD Delft Ingeschreven bij Kamer van Koophandel (onder nummer V 397988) aangesloten bij KNWU en SWN Bankrekening 11.32.76.532 t.n.v. WTOS te Delft

Amateur C Rutger Ockhorst Vrouw B Debbie Ammerlaan Stefanie Langeslag

Lidmaatschap Van 1 september tot en met 31 augustus voor 20 euro. Geef naam, adres, telefoonnummer, e-mailadres en geboortedatum door aan de secretaris en maak het geld over naar nevenstaand bankrekeningnummer

163

www.wtos.nl