Nieuwsbrief De genealogie van De Nooy
Nummer 23 1 juli 2009 Versie 1.0 Datum: 20090901
Keizerlijke Notaris en Koninklijk Besluit In deze aflevering: Special over: Willem Clinton de Nooy of Willem Clinton de Nooy
Clinton
Reisdoel
In de vijfde nieuwsbrief van de familie de Nooy zijn we ingegaan op de voorouders Clinton. We waren ze op het spoor gekomen door de ouders van Arnoud aan een inspectie te onderwerpen. U weet wel Arnoud, de dominee uit Moerkapelle. Een paar jaar lang had ik zo nu en dan wel gezocht naar verdere voorvaderen en –moederen van de familie Clinton, maar alles bleef verstopt in het archief. We hadden Samuel Clinton gevonden en zijn zoon Willem, die gehuwd was met Grietje, Geertje of Geertuijda Mulder. Maar bij haar liep het spoor dood. We gaven in 2005 een stand van zaken. We veronderstelden dat de naam Clinton mogelijk uitgestorven was en dat hij daardoor in de familie is gekomen. Uw chroniqueur heeft ondertussen niet stil gezeten, dat weet u ook. Zijn eigen roots waren aan de beurt. Mogelijk heb ik het al eens vermeld maar het zoeken naar mijn voorouders en die van Marleid doe ik in een soort cirkelgang. Daardoor kun je de generaties van voorouders een beetje bij elkaar houden. Ook weet u dat er wat meer informatie moet zijn over de desbetreffende personen dan alleen maar wat data. Anders wordt het zo saai. Sommige lezers hoor je dan denken: en waar gaat de genealogische reis nu weer naar toe? Voordat ik daar op in ga, vertel ik u nog even dat ik aan diverse nieuwsbrieven tegelijk werk. Zowel van de familie de Nooy als van de Van Loon familie. Maar ook aan die van Marleids moeder Aleida Cornelia Schulte. Zoeken, archiefbezoek, schrijven, speuren en combineren wisselen elkaar steeds af. Nee, mijn dag breng ik niet door in verveling! En direct maar het harde nieuws: van de voorouders van Samuel geen spoor…. Zij het alleen een borgstelling uit 1687. Evenwel er is nieuws te melden van het de Nooy-front!
Voordat ik ga schrijven over de keizerlijke notaris, ga ik eerst in op Johanna Clinton, dochter van Willem Clinton en Geertje Mulder. We hebben deze laatste moeder ook Giertie en Giertje genoemd. Maar het is steeds dezelfde persoon. Ik neem u allereerst mee naar een bijeenkomst van een notaris, niet de Keizerlijke, maar een andere. We gaan naar Utrecht en daar heeft Johannes Kelffkens verschillende mensen uitgenodigd: Annetje Clinton is er. Ze is weduwe van Adrianus Grootveld en woont te Amsterdam. Kinderen van deze Egtelieden ken ik niet. Dan is er Elisabeth Clinton met haar Man Willem van Geijn en tenslotte is er Johanna Clinton. Ze is nog ongehuwd…… Johannes Kelffkens heeft twee getuigen opgeroepen. Er zijn ook twee administrateurs aanwezig. U begint het al te begrijpen: boedelverdeling en -scheiding. Dat is juist. De boedel van Willem Clinton, overleden rond 1750 schat ik, en Geertruijda Mulder wordt verdeeld. We schrijven de 3e juni 1763. In februari 1763 is Geertje Mulder overleden. Men heeft even de tijd genomen om de bezittingen en schulden vast te stellen…… Ze hebben goed geboerd. Het huwelijk van Willem en Geertje was nog pro deo! Misschien hebben ze geërfd. Wie zal het zeggen. We kijken eens wat de notaris allemaal heeft op laten schrijven… En tot slot van deze nieuwsbrief gaan we naar de keizerlijke notaris…. En ik beloof u een stevige ontknoping. Nee, niet direct naar de laatste bladzijde. Volg het verhaal….. En kijk mee naar de boedelverdeling, de aanhef en de ondertekening.
Begin van de akte De tekst: Boedelhoudster van Willem Clinton, Conform de acte van aanstelling In dato 2 januarij 1750 voor den Geregte van Loenen en Nieuwer Sluijs gepasseert ter eenre, en juffrouw Annetje Clinton, Weduwe van Adrianus van Grootveld, tans woonagtig tot Amsterdam, Mon.sr Willem Van Geijn als in huwelijk hebbende Elisabeth Clinton, en deselve Elisabeth... Zie rechts de namen van Johanna, van Annetje (wel partij want ze is weduwe) en van Willem van Geijn. Of Elisabeth kon tekenen is de vraag. Maar Willem ging in rechten toch voor. Hij was partij! Vrouwen zijn nooit partij in deze tijd! Pas in 19(!)56 krijgen vrouwen in Nederland volledige rechten……. Daarom was het heel gewoon in de pruikentijd om als er huwelijken gesloten werden, waarbij bezittingen of toekomstige erfenissen in het geding waren, het huwelijk aan te gaan onder huwelijke voorwaarden. En dan kwam de notaris weer om de hoek kijken.
Ondertekening
De centjes lekten dan bij een vroeg overlijden van de mevrouw niet snel weg naar de niksnut van een schoonzoon. Onze voormoeder Johanna tekent heel bescheiden, zonder hoofdletters. N.23.1
Geografie: Breukelen
Geografie: Loenen aan de Vecht
De scheidingen tussen de verschillende gemeenten zijn klein. Zo kennen we een Breukelen-Nijenrode, een Breukelen St. Pieter en een Breukelen- Proosdij. Aan de bedragen die omgaan bij het overlijden van de Clintons te zien, zaten ze niet in een polderhuisje. Maar of het een groot optrekje was mogen andere de Nooyen uitzoeken.
Het is buiten kijf dat de familie Clinton relaties had in Amsterdam. We hebben daar sporen van gevonden. Maar Samuel Clinton woonde echt in Loenen en niet in Amsterdam. Het lijkt er op dat de familie belangrijker wordt en zich meer lieert aan de familie de Nooy (Loosdrecht, Amsterdam). Dat is evenwel een proces van jaren…. Het is overigens moeilijk zoeken in deze registers. Men kon dopen in Amsterdam, Breukelen of Loenen.
Verdeling van de erfenis De vijftien pagina’s tellende acte van scheiding, kwitantie of hoe het ook maar mag heten, bevat niet zo heel veel informatie voor de oppervlakkige beschouwer. Als amateur genealoog haal ik er misschien meer uit: Johanna is nog niet gehuwd. Simon Petrus, haar potentiële echtegenoot woont zeer waarschijnlijk nog in Amsterdam, Haar zuster Annetje, al reeds weduwe, idem en Elisabeth en Willem van Gheijn wonen in Breukelen en (zij, voor hun huwelijk) in Loenen. Zij hebben kinderen die ik tot op heden nog niet opgeduikeld heb. e Ze moeten met z’n allen naar Utrecht reizen om de boedelverdeling te horen. In de zestiger jaren van de 17 eeuw resideert Johannes Kelffkens daar. Hij passeert de akte van scheiding……
Geen nieuws van het front.
Oude handschriften
In 2005 schreef ik: Op zoek naar de vader en moeder van Willem Clinton leek het geluk me toe te lachen. Ik sloeg het doopboek van Loenen open en daar stond hij! Makkelijk zoeken dus. Maar tot mijn verbazing, vond ik meer Willemen! Steeds van dezelfde Samuel Clinton. Uiteindelijk bleek onze Willem voorgangertjes gehad te hebben! Zijn vader Samuel trouwde eerste met Catharina Gri(e)m en daarna (1689) met Annetje Andries. De reeks van Willemen was begonnen met een twee-eiige tweeling, een Willem en een Zara. Zeker is het dat die Willem dood is gegaan en dat er nog enkele zonen geboren zijn met de naam Willem, geen blijvertjes dus. Pas als Samuel het volgende huwelijk aangaat blijft er daaruit één Willem in leven. Dat is dan uiteindelijk de vader van Arnoud de e Nooy, de dominee die in het midden van de 19 eeuw leefde.
Het lezen van oude documenten terug tot 1700 is redelijk goed te doen. Je moet als het ware leren om patronen te herkennen. Daarnaast dien je enige weet te hebben van de inhoud van een akte. Meestal gaat het om notariële schrijfsels en zelfs heden ten dage is deze beroepsgroep er niet in geslaagd om normaal Nederlands te schrijven. Ben je bekend met een akte dan is de herkenning groot! Een akte passeert… Een akte is verleden voor mij… Grappig is dat ik dus in oude akten dezelfde kreten tegenkom. Er zijn echter ook uitzonderingen: Copuleren betekende vroeger huwen. Nu wat anders. Compareren doen we niet meer. Nee de huidige notaris schrijft: Heden verschenen voor mij… , hetgeen niets anders is dan een vertaling uit het Frans: comparer. Maar voor 1700 wordt het echt moeilijk. En heel langzaam krijg ik een idee wat er staat. Puzzelen, zoeken en vergelijken. Zo ontdekte ik Samuel Clinton in 1687…bij een borgstelling.
Betalen per woord: Een schrijver/klerk van een notaris had de nobele taak de akte uit te schrijven. Mogelijk dicteerde de notaris zelf, maar het moet ook voorgekomen zijn dat hij de opdracht gaf het een en ander af te handelen naar voorbeeld van. De klerk had dan de vrije hand… En werd vaak per woord betaald: dus: ALLES HERHALEN! Dat had een nadeel: Lang over een akte doen leidde tot knorrigheid van je baas. En als je dus nog enkele pagina’s moest vervaardigen ging je afkorten: Februarij (1 woord: kassa) werd Febrij (1 woord: kassa). Voorz…. was eigenlijk: Voorzegd: “die ik eerder heb genoemd”….
De boedelscheiding een feit De notaris stelt eerst vast welke activa er zijn, die gescheiden moeten worden. Over woonhuizen etc. wordt niet gesproken. Mogelijk was dat al verdeeld of werden er huurpenningen betaald. Johanna was meerderjarig en woonde in Breukelen. Waar? Misschien bij haar zwager en zuster? Men vindt drie Obligaties van f 1000 guldens elk. Een personele obligatie tot lasten van Jelis de Rué en Lijsbet van Haag, wonende te Nieuwersluis van f 500; Nog een setje personele obligaties ter waarde van f 3300. Dan zijn er vier morgens (1 morge of merge is 0,9 ha) land in Gieltjesdorp, geschat op een waarde van f 1000,=. Dan een obligatie van f 1000, “gesproten uit de loterije van de ses millioenen guldens”, een plegtbrief ten laste van Maria Woudenberg, groot f 3000. Als onderpand hiervoor was een huis waarin een herberg was gevestigd. (Het uithangbord toonde “drie gekroonde boterbaarsen” ) met twee stallen. Dan was er nog een obligatie van f 500. In totaal inclusief de contante penningen: f 12.300,= Na aftrek van een verrekening blijft er per partij f 3900,= over. Alle obligaties etc. worden gedetailleerd beschreven. Over het stuk land spreken we nog later.
De verdeling
Johanna
Annetje 3 obligaties van f 1000 elk (ten laste van Generale middelen ’s lands van Utrecht). 1 personele obligatie van Jelis de Rué groot f 500 en tot slot f 400 in geld Totaal f 3900,--
Krijgt 1 obligatie (gesproten uit de Loterij) die geschat wordt of f 1000,Daarnaast de plegt ten laste van Maria Woudenberg geschat op f 3000,-- en nog een f 500,-- uit onduidelijke bron. In het erfdeel is f 600,-- inbegrepen, die Johanna nog te goed had uit de boedel bij het overlijden van haar vader. En zo komt ze ook op f 3900,--
Elisabeth Clinton en Willem van Geijn 1 personele obligatie en daarnaast contante penningen samen f 3300,= Daarnaast vier morgens wey en hooilant in Gieltjesdorp. geschat op f 1000,= Totaal f 4300,= waarvan hij f 400,= moet uitkeren aan Annetje. Uiteindelijk f 3900,-De naam Geijn vinden we ook terug als Ghijn.
N.23.2
De begrafenis van Geertje Mulder Zij wordt in de kerk in Breukelen begraven. Op de eerste laag. Waarschijnlijk lag Willen Clinton in hetzelfde graf. Op de tweede laag. Het is een best dure begrafenis: Voor het beste kleed dient men 3 gulden te betalen, Voor het openen van het graf 1 gulden. Een uur lang hoorde men in Breukelen klokgebeier. Daarvoor werden 12 stuivers in rekening gebracht. En voor de baar en de schraag nog eens 4 stuivers. In totaal geeft het gaardersregister aan dat er 4 gulden 19 stuivers betaald moet worden. Voor € 41,95 (koers 2009) kon men voortaan over je lopen… De armen, voor zover ze in de kerk begraven werden, zijn beter af. Ze worden Pro Deo begraven. Ik vermoed dat velen echter buiten moesten liggen. Ze hadden geen geld voor een graf in de kerk.
Waarde toen en nu Er is op internet een site die uit kan rekenen wat de waarde is van een bedrag van toen en omgekeerd. Zo kun je zien dat een ijsje van 10 cent in 1956 in 2008 € 0,30 zou moeten kosten. Inflatie heet dat. Het likt niet anders weg…. Omgekeerd kunnen we ook bepalen wat bovengenoemde erfenis waard zou zijn. De 3900 guldens uit 1763 zouden nu bijna € 35.000 waard zijn! Een obligatie van f 1000 gulden zou nu € 9000 zijn, zo ongeveer. Omdat er sprake is van verrekenen, vermoed ik dat al reeds eerder een bepaalde boedelscheiding heeft plaatsgevonden. Mogelijk is een huis verkocht. Of woont men er nog in. Verdelen is niet aan de orde. Hoe het ook zij, Johanna bracht een redelijke bruidsschat mee, toen Sijmon Petrus de Nooy haar het hof maakte. Tot de 60er jaren van e de 18 eeuw zal ze wel bij haar moeder gewoond hebben. En daarna bij haar zwager, die haar ook ten huwelijk zal voeren… .. De akten zwijgen over de kosten. Wat de notarispenningen geweest zijn weet ik niet.
Grietjesdorp Het wey en hooilant in Gieltjesdorp Waar ligt of lag in hemelsnaam Gieltjesdorp? Ik gebruikte Maps van Google op Internet en kijk daar lag het! Ten zuiden van Breukelen oostelijk van Maarsserbroek. Tegen Ruwiel aan. Het land was eigendom van een Borgermeester van Utrecht, Ferdinand van Hattingh, Heere van Stoetwegen, gehuwd met de >
Kopen van de burgemeester Ferdinand van Hattingh Heer van Stoetwegen en zijn vrouwe Maria Magtilda Hamel willen van de aght mergen land af. e Ze laten Notaris van Oudenallen op de 5 juni 1734 een akte opstellen, die de condities en voorwaarden van de voorkoop aan de meestbiedende regelt. Zo moet er betaald worden in Carolusguldens tot twintigh stuijvers het stuk. En daarboven een stuiver per gulden voor randsoen. Een soort veilingopslag. Er moest “in goed groff zilvergeld, zonder enig Engels off goud geldt” betaald worden. Betalen mag in twee termijnen. En er moeten borgen gesteld worden. Ja, en uiteindelijk worden de stukken land verkocht aan Gerrit Veenman en Willem Clinton!
weledelgeboren vrouwe Maria Magtilda Hamel, zo staat in de akte. Vlakbij ligt de Haar een prachtig Kasteel. Maar daar kwam men als een de Nooy of Clinton, hoogstens met de pet in de hand. Als e ze er al kwamen, want het verval zet in de 18 eeuw al in. Rond 1890 wordt het geheel gerestaureerd. Nee, Naar dit optrekje lopen geen voorouderlijke lijnen. We gaan nog even verder met die koop en vererving van de stukken land in Gieltjesdorp.
Ferdinand van Hattingh, Hamel van der Ghiessen, Veenman en Willem Clinton. Ferdinand was Burgemeester van Utrecht en verkoper van het stuk land in Gieltjesdorp. Hij was burgemeester van Utrecht in de jaren 1710, 1711 en 1712 en later in 1733, 1734 en ’35. (er waren in die tijd meer burgemeesters per jaar aangesteld en de ambtstermijn was één jaar. Het vermoeden is dat Ferdinand het stuk land in bezit heeft gekregen via zijn schoonvader of een erflater via zijn vrouws kant. Want bij de verkoop wordt er ook opstal mee verkocht waar de heer Hamel van Ghiessen gewoond heeft. Ja en dan de kopers: Willem Clinton en Gerrit Veerman. Ze kopen het stuk grond samen en betalen er uiteindelijk 2800 guldens voor. Waarschijnlijk wordt het land gesplitst, want er is bij het overlijden van Gerrit Veerman 4 mergen land en bij overlijden van Willem ook vier. In twintig jaren is het stuk dus wat goedkoper geworden…. Maar mogelijk hebben ze het anders verdeeld. Er was immers sprake van opstal. Willem en Gerrit zijn beiden voogden over onmondige kinderen van Willem Zuythoek en Anna Veenman. Of er ook een familierelatie is geweest tussen de Veermannen en de Clintons sluit ik niet uit, maar kan dat op dit moment nog niet uitzoeken. N23.3
Overzicht De Willem Clinton uit het bovenstaande verhaal ziet u staan in het linkse schema. Zoon van Samuel Clinton en Annetje Andries. Zijn vrouw Geertruida Mulder en dochter Johanna zijn eveneens in beeld gebracht. Voor de volledigheid heb ik er ook even de De Nooyen bijgedaan. Maakt de zaak wel zo overzichtelijk. Realiseer je dat deze families leefden in het gebied van Loosdrecht, Loenen en Breukelen. En als hun welvaart toeneemt en mogelijk ook hun zakelijke beslommeringen, gaan ze ook in Amsterdam wonen. Ze wisselen regelmatig van woonplek. ’s Zomers in Breukelen…. De stank van de grachten ontvluchtend…… U mag tot slot van dit deel van deze aflevering nog even uw puzzelvaardigheid testen: de beschrijving van het stuk land: mogelijk kunt u hier kamperen….bij de boer…
En nu het verhaal van de kleinzoon van Willem Clinton Over Johanna Clinton en Simon Pietersz. De Nooy weet ik niets. Oke ze zijn een huwelijk aangegaan. Ze zijn gehuwd in Breukelen in 1765, in september. En tot op heden heb ik twee kinderen kunnen ontdekken. In 1768 sprenkelt ds. I.H. Westerhoff wat water over een jongetje en geeft hem de voornamen Willem Clinton. Het was zo warm in de kerk…. Ruim twee jaar later wordt zuster Maria geboren. Maria huwt met Jacob Gijsbertsz van Beek. Maria en Jacob krijgen drie kinderen: Geertruij (1807), Simon Petrus, die huwt met Grada Catharina Markelbach (zij kwam uit Culemborg) en Gijsbert. De van Beeken heb ik niet verder uitgezocht.
Ze kwamen er nog steeds? Als we op 31 december 1797 in Breukelen zijn, maken we het huwelijksfeest mee van Willem Clinton de Nooy en Jannetje Meyer. Willem en Jannetje gaan gehuwd het nieuwe jaar 1798 in. Allons enfants de la Patriehiejù zingt men. Oranje heeft de biezen gepakt. Napoléon is de mode. Leve de vrijheid: A nous la Liberté. Jannetje is hersteld van de bevalling van haar eerste zoon Simon Petrus op 21 november 1797. Maar 31 december is het feest en de volgende dag (1 januari) wordt Simon gedoopt. Of is het een verhaal dat verteld moet worden met wat terughoudendheid. Een te laat huwelijk, een te vroege geboorte? Een huwelijk gesloten omdat er toch een dienst was met Oudejaar? Een doop, de volgende dag van de eerste zoon met een donderpreek! Wie zal het zeggen. Duidelijk is dat Jannetje Meyer en Willem Clinton bijna dertig jaren bij elkaar blijven…. Het eerste kind is er dus is een feit.
Het nageslacht van Willem Clinton de Nooy en Jannetje Meyer.
e
Het tweede kind, Johanna Maria de Nooy wordt op 15 aug 1800 geboren in Amsterdam en op de 24 gedoopt. Ze zal huwen met Carel Johannes Porssel, iemand uit Rotterdam, waarvan ik de achtergrond tot op heden niet heb kunnen achterhalen. Dat huwelijk Porssel –de Nooy vindt plaats in Amersfoort op 6 december 1837. Ze wonen beide in Amersfoort. In de trouw acte is Carel buiten beroep… Jannetje Meijer geeft schriftelijk toestemming. Er is uit dit stel een dochter geboren in mei 1838, in Amersfoort. Verder ken ik alleen maar overlijdensdata: Johanna gaat eerst: op 3 feb 1872 tekent men haar dood op in Breukelen Nijenrode. Carel sterft mogelijk 12 juli 1893 Voorthuizen. We treffen vervolgens een zoon Hendrik aan. Hij is nooit gehuwd geweest en sterft op ruim 57 jarige leeftijd in Amsterdam. Ja en dan is er zoon Jacob, genoemd: Jacob van Beek de Nooy. Van Beek was de naam van zijn oom. Jacob gaat bij de Marine. Stuurman Rackleben meldt: Jacob is overleden a.b.v. Z.M. Fregat van Oorlog Agaeis op 20 november om 04.30. We schrijven 1823. Het schip lag op de Rede van Smirna. Het moet een klap geweest zijn voor Willem C. en Jannetje. Hun dochter Anna Rosina is geboren in 1807. Ik vind haar later terug in mijn geboortestad Dordrecht. Ongehuwd. Er is een advertentie van overlijden in 1880. Ze heeft eerst nog in Hazerswoude gewoond waar ze in 1837 wordt ingeschreven. N.23.4
Zijden draadje Simon een vraagteken, Hendrik ongehuwd. Jacob vroeg overleden. Is er nog hoop dat via Willem Clinton de Nooy de bloedlijn van de Clintons doorgeven wordt? Het ziet er niet veelbelovend uit. Of, waren er nog meer kinderen? Gelukkig wel:
Arnoud Nadat Willem Clinton de Nooy jr is geboren in 1809, maar waarschijnlijk geen blijvertje is geweest en een Arnoud I vroeg sterft, is er dan eindelijk Arnoud de Nooy, onze predikant uit Moerkapelle. (nieuwsbrief 14). Hij staat aan de wortels van de families de Nooy, zoals we die nu nog kennen. In totaal dus 8 kinderen, waarvan er van twee bekend is dat ze gehuwd zijn. Arnoud zet de mannelijke lijn voort. Maar wat deed Willem Clinton de Nooy Sr. eigenlijk? Wat was zijn beroep?
Willem, keizerlijk notaris Willem Clinton de Nooy heeft de naam van zijn ouders gecombineerd gekregen. Niet zo’n slecht idee. Men had hem eens moeten verwarren met zijn grootvader Willem Clinton, ook wonende in Amsterdam, ook wonende in Breukelen en of omstreken. Als tweede voornaam krijgt Willem de naam Clinton. Willem Clinton de Nooy wordt Notaris. En dat hij in de Napoleontische tijd zijn carrière start kan hij niet helpen…. Hij maakt er gebruik van of wordt verplicht zich kenbaar te maken op de hiernaast getoonde manier: Keizerlijke Notaris. (derde regel in een testament van een wildvreemde koopman). Had oma de Nooy-Otto moeten weten….Een Keizerlijk Notaris….
Aanhef van een akte
Opkomst en ondergang Het is wat vreemd om te constateren dat Willem Clinton de Nooy’s minutenregisters plotseling in 1814 ophouden. Zijn eerste stukken zijn van 1800. Dat is acceptabel, als men bedenkt dat hij het vak ook heeft moeten leren. Maar ome dat bekend is dat hij in 1826 op de 25 september overlijdt, kun je je de vraag stellen of Willem Clinton de Nooy de schapen al op het droge had en of dat de reden van zijn plotseling ophouden was. Dat leek me onaannemelijk en ik ben tenslotte een Schapekop van geboorte, ik heb verstand van schaapjes op het droge: Bhehhh! Als ik de laatste stukken uit het register bekijk, blijkt er iets anders aan de hand: Hij is uit het ambt gezet! Nee, niet omdat hij zich Keizerlijk Notaris noemde. Nee, hij is uit het ambt gegooid omdat hij zich niet aan de regeltjes had gehouden……. Bij koninklijk besluit wordt de aanstelling ingetrokken! Voor zover ik op kan maken uit het stuk van 3 november 1814 vertoonden de akten, die Willem Clinton de Nooy had opgemaakt in 1810 en 1810 “een defect van behoorlijke Hoofd- en dagteekening of mankeerde het volgens de toenmalige Ordonnantië vereischte Zegel.” Er wordt een andere Notaris (Holtz) gequalificeerd om een en ander te herstellen. Maar Willem Clinton is zijn baantje kwijt. Keizerlijk Notaris, Koninklijk ontslagen…. Mogelijk komt uw chroniqueur nog terug op dit verhaal. Daarvoor zal hij evenwel echt de archieven moeten gaan bezoeken……. Het prikkelt hem evenwel. Was Willem te Republikeins geweest? Of had hij er echt met de hoge hoed naar gegooid? Het zijn altijd spannende tijden, direct na een omwenteling. Nederland was in 1813 immers weer een koninkrijk geworden, zonder bestuur van de Fransen, zonder Napoleon, of het Konijn van Holland (Lodewijk Napoleon I). Ik laat u meelezen. De eerste bladzijde uit een besluit van 3 november 1814. Stuk nr. 85. Artikelsgewijs wordt een en ander afgehandeld. Voor ons zijn de aanhef en het eerste artikel van belang…..
N23.5
Transcriptie Bovenstaande aanhef ( Het gehele document is in bezit van uw chroniqueur). Op het rapport van onze secretaris van Staat voor de Financien, in dat 17 Augustus 1814, No 1 met de daarbij overlegde advijsen en verdere stukken. Gezien de Consideratien en het advijs van den Eersten President van het Hoog Geregtshof der Vereenigde Nederlanden in dato 30 September l.l. Den Raad van State gehoord en met gemeen overleg van de Staten Generaal dezer Landen Hebben besloten en besluiten Art: 1 De aanstelling van den Notaris Clinton de Nooij, gewoond hebbende te Amsterdam wordt ingetrokken. Kijk Willem, je moet het zo zien… Je bent nu Notaris af. Je begon als Willem Clinton de Nooy, maar Clinton was als het ware een voornaam. Het was al niet fraai toen je ondertekende met Clinton de Nooy….. echter wel zonder puntjes…Maar in de aanhef… En dan ook nog niet zegelen en dagtekenen…. (spotprent uit het jaar 2009)
Ik ben in het bezit van de volledige akte, die toevallig al is gedigitaliseerd. Het is een uitdaging te kijken of er meer informatie over deze ZAAK is. Want als Hoge Raad en Raad van State er aan te pas moeten komen om iemand uit zijn ambt te ontzetten dan moet er toch echt wel wat aan de hand zijn geweest. Of was het politiek? Niet goed zegelen was tot midden vijftiger jaren 1900 een zwaar vergrijp! We hebben vragen beantwoord èn gegenereerd! Tot slot een stamboomoverzicht van de nazaten van Willem Clinton de Nooy. Dan heeft u overzicht. N.23.6
N.23.7
N.23.8
N.23.9
Naschrift bij de schema’s Het laatste overzicht is feitelijk opgebouwd uit vier plaatjes. Daardoor kun je de tekst hiervan niet in delen overnemen in een word-document. Dit is bewust gedaan. Oneigenlijk kopiëren wordt daardoor bemoeilijkt. De opgenomen gegevens gaan niet verder dan data van geboorte, huwelijk en overlijden. Maar ik mag op grond van de privacy-wetgeving dit niet zomaar doen. Daarom het volgende:
N.23.10 INDIEN JE BEZWAAR MAAKT TEGEN VERMELDING OP DEZE WIJZE DIEN JE ME OP DE HOOGTE TE STELLEN. Ik zorg voor een vervanging van de desbetreffende bladzijde.
Regels: Een geboorteakte wordt na 100 jaar openbaar Een huwelijksakte na 75 jaar Een overlijdensakte na 50 jaar. Openbaar wil zeggen: door iedereen opvraagbaar of naspeurbaar. Maar dat geldt voor de akten. Andere zaken, zoals advertenties mogen wel inzichtelijk zijn, maar niet direct integraal gepubliceerd worden (dat maakt dan weer inbreuk op de het copyright.) Zo zijn er nog diverse ontsnappingen. Denk aan de familieadvertenties die integraal worden overgenomen in gedigitaliseerde dagbladen. Kortom een juridisch wespennest en visnet met mazen tegelijk… Wil je wat aan anderen sturen? Om zaken uit de nieuwsbrief over te nemen, heb je mijn toestemming nodig. Vandaar de © aanduiding (colofon)
Waarom burgerlijk ongehoorzaam? Verspreiden in eigen kring mag. Net zoals ik een kwartet heb gemaakt. Deze nieuwsbrief wordt door mij niet buiten de eigen kring verspreid: dus blijft het binnen de familie! Hou dat zo! Ik zelf zal niet op deze manier op internet o.i.d. publiceren. Dan zullen gegevens van levende personen afgedekt worden. Tenzij de betrokkenen er schriftelijk toestemming voor hebben gegeven om wel te publiceren. Op deze wijze blijf ik binnen de wet. En jij ook!
Mocht je fouten aantreffen in jouw gegevens, dan sta ik open voor verbeteringen. Ik verander het dan in mijn base en maak er melding van naar anderen. Ook aanvullingen vind ik prima. Ik kan het alleen maar doorgeven aan het nageslacht…. Dat doe ik met plezier.
Bronnen De akten zijn afkomstig van het archief van Amsterdam. De foto van de vecht bij Breukelen is van mijzelf. De soldaten kwam ik op een algemene site tegen. Het groene weiland is via Google verkregen. Uit het gaardersregister van Breukelen is de opsomming van de kosten voor de begrafenis. De illustratie bij de spotprent via een algemene site van internet. De twee prachtige harten zijn uit het archief van Amsterdam en zijn omslagen van de registers van de Keizerlijke en Koninklijke Notaris Willem Clinton de Nooy: “La Continuation du Repertoire du Notaire G. Clinton de Nooij pour l’année 1813” (links) “Het vervolg van het register van den Notaris Wm Clinton de Nooij voor den jaaren 1814” (rechts) N.23.11
