Oktober e jaargang nr. 8

Oktober 2015

59e jaargang nr. 8

Geachte leden, Hierbij willen wij jullie uitnodigen voor onze bijeenkomst op donderdag 15 oktober 2015 in de zaal van de buurt- en speeltuinvereniging Selwerd, Elzenlaan 72 te Groningen. We beginnen om 19.30 uur. Programma: Opening. Verslag van de bijeenkomst op 17 september 2015. Mededelingen en ingekomen stukken. Lezing door Ulrich Dosedal over Ariocarpussen en andere planten. Pauze met plantenverloting. De planten worden door Wolter ten Hoeve meegebracht. -

Vervolg van de lezing van Ulrich Dosedal. Rondvraag. Sluiting om 22.30 uur.

WEBSITE www.cactusclubgroningen.nl

Bestuursproat oktober 2015. De laatste keer. Ja, de zomer heeft voor mij persoonlijk een zéér grillig verloop gehad door het, toch nog plotseling, overlijden van mijn moeder tijdens “Kasje Kijken”. Had tegen Douwe gezegd: Ik neem géén mobieltje mee want ik rijd met Coby en Anjo mee naar diverse clubleden en kan dan niet zomaar eventjes weer naar huis. In Leek genoten van de mooie muurkas en tuin. Prachtig als je zulke “groene vingers” hebt. Dan komt de vraag: “Is hier een Geeske Oosterhuis aanwezig?”. Toen wist ik al: “Dit wordt slecht bericht”. Via Wil en Grietje heeft mijn man Douwe mij weten op te sporen en met de TomTom is hij in Leek gekomen om mij op te halen. In de toekomst toch maar een mobieltje meenemen, hoewel……..even niet te bereiken zijn is ook wel eens prettig. Niet gestoord worden……heerlijk! Toch zijn we deze zomer nog op vakantie gegaan naar Zuid-Frankrijk . We gingen er heen voor de natuur (Camarque), de cultuur en de temperatuur. Met betrekking tot deze drie wensen hebben we absoluut niet te klagen gehad. Tijdens deze twee weken zijn we ook naar Roquebrun geweest. (35 km ten noorden van de stad Beziers,nabij Nimes). Via een groot aankondigingsbord langs de snelweg werd deze tuin aangekondigd als: Jardin du Cactus, Musée du Monde (extrait).

Dan is natuurlijk de interesse voor een bezoekje gewekt. Gelegen tegen de zuidkant van een helling met hoogteverschil van 250 meter. Het werd een gebeurtenis om niet snel te vergeten. Een ware survivaltocht!! Pfff!!! Vier rotsblokken…….agave, weer een aantal ruwe rotsblokken…….vetplantje, gevolgd door een zeer steil pad zonder leuning met aan de zijkant enkele opgedroogde opuntia’s.Het ging op die manier maar door én het pad bleef maar rotsachtig en steil. Bij 32 graden in de volle zon (WEL drinken bij ons) en omdat veel planten geheel in verval waren geraakt besloten we halverwege niet nóg hoger te gaan klimmen en maar een poosje van het prachtige uitzicht te genieten! Uitzicht op het oude stadje en een mooie kronkel in de rivier tussen de bergen door. De afdaling was wel zwaar daar er géén leuningen aanwezig waren. Kwam écht op de knie-, en enkelbanden aan. Jammer dat de tuin zó in verval is!

De E.L.K.Blankenberghe stond dit jaar ook weer eens op ons programma. We maken hier altijd een lang weekend van en logeren dan in een vakantiehuisje in De Haan zodat de hond ook mee kan. ’s Vrijdagsavond een heerlijke strandwandeling gemaakt en zaterdag…….de beurs. Er was weer ontzettend veel aanbod. Heb een copioapoa rarissimo (ook wel copiapoa taltalensis) gekocht, een tylecodon bucholzianus, een euphorbia decidua (bij Specks) en last but not least een Fockea natalensis bij Gerard Geling.(Tja waarom zul je het dichtbij kopen als je het vér weg ook kunt aanschaffen !!) Bij Specks waren het pittige prijzen doch over het algemeen viel het wel mee. Over (misschien) twee jaren maar weer eens richting België. Na afloop van de beurs weer even naar ons favoriete stadje Brugge gegaan. Wat rondgeslenterd en op een zonovergoten terras lekker gegeten. “De laatste keer” staat er aan begin van deze bestuursproat. Heb vorig jaar al aan het bestuur doorgegeven dat ik niet herkiesbaar ben voor een nieuwe bestuurstermijn. Persoonlijke gebeurtenissen in de afgelopen twee jaren hebben het gevolg gehad dat ik heb besloten mijn bestuurlijke verplichtingen te beëindigen. Er zijn géén negatieve gebeurtenissen binnen de vereniging geweest welke hebben geleid tot bovengenoemd besluit. Dus beste mensen ik wil jullie vragen om eens ná te denken over het invullen van de opengevallen bestuursfunctie (algemeen bestuurslid) en je (eventueel) op te geven bij Dick Munniksma. (Geeske Oosterhuis)

Verslag van de bijeenkomst op 17 september 2015 Onze ‘veurzitter’ Dick Munniksma heet de aanwezigen welkom, waaronder de spreker Jan Lubbers en zijn vrouw Ans. Er zijn afmeldingen ontvangen van Harmien Meems, Henk Wolven, Koos Zondervan en Wil de Boer. Desondanks is de opkomst met 25 afdelingsleden behoorlijk goed te noemen. Dick kijkt met enige weemoed terug op de ELK die net weer geweest is. Het was een mooi weekend waar onze afdeling goed vertegenwoordigd was. Op zaterdagavond was er een groot feest omdat het 50-jairg bestaan van de ELK gevierd werd. Er zijn geen op- of aanmerkingen op het verslag van de vorige bijeenkomst. De enige aanvulling komt van Dick, die Klaas Hofstee namens zijn vrouw Koosje bedankt, want het door Klaas vergeten bloemstuk had een goed plekje gekregen in huize Munniksma. Qua mededelingen en ingekomen post zijn er slechts enkele zaken te noemen, namelijk het tijdschrift Succulenta en de KuaS-kalender. Coby had daarvan 7 exemplaren vanaf de ELK meegenomen, maar dat hadden er een paar meer mogen zijn, want er blijkt iets te veel belangstelling voor te zijn. Jan Lubbers neemt ons vervolgens met behulp van dia’s mee naar IJsland, dat hij met zijn vrouw bezocht heeft. Het betrof een rondreis van 2 weken die eind juni gemaakt was. Met de auto werd 2000 km afgelegd, met het vliegtuig werd ongeveer dezelfde afstand afgelegd, want IJsland ligt op 3 uur vliegen van Nederland (het tijdsverschil is echter 2 uur, waardoor je maar een uur later op het eiland aankomt). IJsland ligt op de Midden-Atlantische rug, en is daardoor vulkanisch. Vanaf de hoofdstad Reykjavik werd de rondrit aangevangen. We kregen een laagvlakte te zien waar in het verleden feesten werden gehouden en terechtstellingen plaatsvonden. Ook zagen we planten die op de rand van een scheur groeiden waar heet magma uit de aarde omhoog kwam. De hoofdgeiser van IJsland kwam in beeld, waarbij er elke 3 tot 5 minuten een uitbarsting is. Een populaire waterval is de Gullfoss-waterval waar het water in twee trappen zo’n 30 meter naar beneden dondert. We zagen verder een mooie ronde krater, welke ontstaan was door een explosie. Bomen komen overigens nauwelijks voor op IJsland. De hoogste, van nature aanwezige bomen zijn kruipwilgen die maar 20 tot 30 cm hoog worden. Wat succulenten betreft is het ook een karige boel, maar dat mag geen verassing genoemd worden. Toch werd er een succulentje gevonden, namelijk Sedum villosum, het behaard vetkruid. Maar verder zijn er heel veel andere interessante planten te vinden, en daarvan kregen we er een flink aantal

voorgeschoteld. De IJslandse paarden kwamen ook in beeld. Deze vrij kleine paarden komen al 1000 jaar voor op IJsland en zijn nooit gekruist met andere paarden. Andere dieren die voor de lens van de camera kwamen waren vooral vogels. Daaronder bevond zich de goudplevier. Verder kregen we een grote rots te zien, die de bijnaam vogelrots had. Op die rots bevonden zich talrijke papegaaiduikers, waarvan de snavel sterk kleurt tijdens het broedseizoen. Achter een veld met wollegras zag Jan een andere grote vogel. In sluipgang werd deze vogel benaderd met als gevolg dat we een zeearend vol in het vizier kregen (met dank aan de telelens). Een prachtig gezicht! Ook eland en rendier kregen we te zien. Die zijn x jaar geleden ingevoerd en doen het prima op IJsland. De reis was intussen aardig ver naar het oosten voortgegaan en er werd een enorme gletsjer gepasseerd. Bij die gletsjer zijn in het verleden twee James Bond-films opgenomen. De weg loopt voortdurend om het binnenland heen, want dat binnenland is zeer moeilijk toegankelijk. Je hebt daarvoor een fourwheeldrive nodig en je bent verplicht om in groepen reizen. In een ander vulkanisch gebied bevonden zich talrijke fumarolen waar de hete dampen uit kwamen. Ook waren daar bekkens met kokend heet water, hierin bevinden zich soms bacteriën die meer dan 1000C verdragen. In de pauze konden we wat drinken en bijkletsen. Gerard van Reenen had planten meegenomen en die werden onder de aanwezigen verloot. Hierna werden we weer opgewarmd met roodgloeiende en nog half vloeibare lava. Deze opnamen konden genomen worden dankzij een man die Jan en Ans uitnodigde om een stukje met hem in zijn jeep mee te rijden. Onderweg werd af en toe overnacht in een boerderij. De boerderijen op IJsland hebben vaak kamers waar vakantiegangers ondergebracht kunnen worden. De boeren weiden in dit gebied vooral schapen. Langs de noordkust, die aan de poolcirkel grenst, zagen we dia’s van een drietandmeeuw met een mooi nest, met er vlakbij een eenvoudig nest van een zeekoet, waar het ei zo op de stenen gelegd was. Ook zagen we weer flink wat papegaaiduikers. Die vogels worden overigens met graagte gegeten door de IJslanders (er bestaat een gezegde op IJsland dat luidt: Wijn, vrouwen en papegaaiduikers, hoe ouder ze worden, hoe beter ze smaken). Een zeldzame vogel, de giervalk, kon van dichtbij gefotografeerd worden. Van deze soort zijn er maar 300 paartjes. We kregen verder zgn. pseudokraters te zien. Deze kraters zijn ontstaan doordat hete lava boven een moerasgebied kwam, hetgeen gevolgd werd door een explosie. Qua planten kregen we ook weer van alles te zien, maar helaas, de namen waren voor mij nietszeggend. In de tweede stad van IJsland, Akureyri, was in de botanische tuin een scala

aan planten te bewonderen. Vanuit die stad werd het rondje naar Reykjavik vervolgd. Door een kloof tussen de bergen stroomde een hete zwavelrivier, onderweg kon een bad genomen worden in een soort “blue lagoon” (een natuurlijk bad van ca. 35 0C), ergens anders hing kabeljauw te drogen (die uiteindelijk als stokvis naar ZuidAfrika geëxporteerd werd) en op een veld werden noordse sterns gevangen om geringd te worden (die jongens vliegen heel wat af, in de winter gaan ze op vakantie naar het zuidpoolgebied!). Aan de rondreis en aan de voordracht kwam een eind. Tot slot vertoonde Jan een beeld van de grote Viking Leif Eriksson, waarvan gezegd wordt dat hij de stamvader van de IJslanders is. Jan werd door de aanwezigen met applaus bedankt voor zijn lezing. Daarna waren er nog wat vragen die door Jan beantwoord werden. Jan merkte verder nog op dat IJsland twee keer zo duur is als Nederland. Het land telt voorts 300.000 inwoners, waarvan er 200.000 in Reykjavik wonen. Bij de rondvraag brengt Rudy de microfoon te berde. We hebben hier een tijdje mee geëxperimenteerd, maar er zijn nogal wat storingen en bijgeluiden. Rudy adviseert daarom om te kijken naar een betere versie van het huidige systeem. Hij wil wel proberen om wat info bij elkaar te zoeken. Dat vinden de aanwezigen een prima plan. Dick sluit tot slot de bijeenkomst en wenst allen een goede thuisreis.

Wolter ten Hoeve.

MWN 17 Mammillaria Werkgroep Noord (MWN) 17.

De Mammillaria Werkgroep Noord (MWN) is in 2012 de afrondingsfase toch wel genaderd, want het werd steeds moeilijker argumenten te onderbouwen. Dan was vaak de oplettendheid van Wil hard nodig, want door de discussies over o. a. een naam wijziging werd wel eens de nauwkeurigheid even buitenspel gezet. In zo’n situatie was het nodig dat Wil zijn corrigerende taak serieus opvatte en de werkgroep behoede voor slordigheden. Een voorbeeldje: Mammillaria haageana subsp. haageana en Mammillaria haageana subsp. acultzingensis De afkorting M. h. haageana en M. h. acultzingensis alleen toepassen in

een tekst, als de naam eerder in die tekst voluit is geschreven. Het lijkt misschien een open deur, maar als de tekst wat uitgebreider is en er zelfs nog andere namen gebruikt worden is een misverstand al snel geboren. Als ook Mammillaria heyderi subsp. hemispherica of Mammillaria heyderi subsp. gummifera worden beschreven als: M. h. hemispherica en M. h. gummifera, dan ben je niet goed bezig. Wil had ook een bestand van Mammillaria namen opgebouwd, namen die in de literatuur genoemd waren. In mijn beleving ging het om zo’n 1400 namen. Van een aantal namen kon niet worden vast gesteld of er een beschrijving aan ten grondslag lag. Van een zeer groot aantal kon worden vastgesteld dat het gaat om synoniemen, die als zodanig ook in de literatuur waren aangegeven. Wel opvallend was dat in sommige gevallen een ‘erkende’ soort wel erg veel synoniemen had ‘verzameld’. Het gaat om tientallen, waardoor de voorzichtige conclusie kan worden getrokken dat de soort erg variabel is, of dat het gaat over een groot verspreidingsgebied, of een combinatie van die twee. Er is bij de werkgroep ook gebleken dat het overleggen met 4 personen aanvaardbaarder is, dan met 7 of meer deelnemers. Klaas Hofstee

Activiteitenagenda 19 november Lezing door Wolter ten Hoeve over zijn Mexico-reis van begin 2015.

Wijziging Andries van der Laan, nieuw e-mailadres: [email protected]

UITNODIGING voor de trouwe lezer:  kom eens langs bij de  succulentenproatstamtafel  deze bevindt zich in de oude rolkas  gelegen te Zuidbroek  adres: De Akkers 10  open alleen op afspraak;  vrijdag of zaterdag  dus even mailen of bellen  0622464630 of [email protected]

Gerard

Bezoek op afspraak.