NS gy ptiaj\ Cigarette! Red. en Admin.: Galgewater 22, Leiden, Tel. 760 Verschijnt wekelijks - Prijs per kwartaal f 1.75

.-_

^ ' ,—^^^^^^—

^-^pp*—

.—:

NS 155

WOORDEN

ITHIRKIR® EN

MUZIEK VAN

MR.

F. NAGEL

JR.

(.HeeldeA.re. na. iSge. vuU, 'tV&l/cnaffitffr Miet an.ae.

m

n

T f- -■—-f-

ofäX

f--—--f

Vt/intdßhe..rcm.de m..^.dor, die wa $een£e.vechtver..]oor,

Is het diezichhe.den

•

Heel de arena is gevuld, 't Volk wacht er met ongeduld, 't Uur dat de groote strijd beginnen gaat. Want de beroemde matador, Die nog geen gevecht verloor. Is het die zich heden weer bewond'ren laat. Als hij de arena binnentreedt. Zelfbewust en tot den strijd gereed. Dan klinkt terstond. Uit eiken mond, 't Gejuich in 't rond.

VK**L &P*\%*fi

REFREIN Vivat, vivat toréro, Toon je heldenmoed. 't Volk vereert je als een hero. Vivat, hou je goed. Ziet hoe 't volk in spanning weder wacht, 't Oogenblik, dat je de glorie bracht, Vivat, vivat toréro, Vivat, toon je kracht l

voor voor voor voor voor voor

den Uw den Uw den Uw

Sport-liefhebber, Clubhuis, Dans-liefhebber, vrienden, Kunst-liefhebber, HOME.

In het helle zonneli'ät Is elk oog op hem geicht. En men aanschouwt met ho^eel kunst hij [manoeuvreert. En men jubelt, juich'/hem toe. Als men telkens wee^iet hoe Hij zich met zwier en vaartfgheid verweert. En als hij gewonnef heeft, 't Geluk nem de ^torie geeft. Dan klinkt t*tond Uit eiken mdjd Gejuich in 'hond.

WIE den "NEW IpISON" gehoord heeft XpL. . ...... een "EDISON". ../.... of NIETS CATALOGUS GRATIS^P AANVRAGE BIJ DE

KUNSTZA/L "EDISON" AMSTERDAM DEN HAAG . ROTTERDAM

LE1DSCHESTRAAT 04 PLAATS 24 ITTE DE WITHSTRAAT I

5gy ptiaj\ Cigarette! Red. en Admin.: Galgewater 22, Leiden, Tel. 760

Verschijnt wekelijks - Prijs per kwartaal f 1.75

^^^^^^^^^m^mimm^mim

VAN OVERAL

Antonio Moreno een

amerikaansche artist, die in veie nieuwste films herhaaldelijk ootrad.

der

Een nieuwe dwaasheid. Wanneer een dame een bepaalde parfum heeft gekozen, geschikt voor haar persoonlijkheid, dan dient zij bijpassend haarwater, zeep, cream, enzoovoort te hebben. Dat is geen dwaasheid. Doch wanneer zij ook geparfumeerde sigaretten gebruikt Van denzelfden geur, dan wordt het wel een beetje overdreven. Toch gebeurt het en brengen de voorname parfum-fabrieken een dergelijke serie parfum, poeder, cream, badzout en ... sigaretten in den handel. Ook kan men spuitjes koopen, waarmee men de parfum in de sigaretten spuit.

Fox brengt een nieuwe, film Going Crooked, ontleend aan het comediestuk van dien naam, waarin Bessie Love en Oscar Lowe de hoofdrollen vervullen. Het verhaal bevat de avonturen van een aantal juweelendieven, het vertelt van de liefde van een mooie avonturierster voor den districtsrechter, die voor dief speelt om haar zijn liefde te bewijzen. Een detective vervult daarbij ook een belangrijke rol. 't Behoeft wel niet gezegd te worden, dat er in dit stuk de noodige spanning en climax zitl Helen Wills, de amerikaansche lawntennis-ster is een talentvolle teekenares. Verschillende reproducties van haar werk zijn reeds in Amerika gepubliceerd.

ZOEKT HET NIET TE VER Wanneer Uw jongen er nu en dan eens wat bleekjes uitziet, loop dan niet dadelijk naar den dokter, maar begin met hem versterkend, zuiver en lichtverteerbaar voedsel te geven. Van Houten's Cacao leent zich bij uitstek voor dit doel, aangezien zij deze drie eigenschappen in zich vereenigt. 's Morgens en 's avonds een kop Van Houten's Cacao, bereid van de fijnste kwaliteit boonen, zal hem spoedig zijn gezonde kleur teruggeven. Van Houten's Cacao is volkomen zuiver, aangezien ook de laatste resten der schil door gepatenteerde machines volkomen worden verwijderd.

\an Houten's ytüttä doAt cundafa?

i

De centrale film-organisatie der Sovjet republiek Sowkino, heeft een overeenkomst gesloten met de berlijnsche firma Prometheus, waardoor een intresse-gemeenschap tusschen deze beide lichamen tot stand is gekomen. De atelier-opnamen worden in Berlijn gemaakt. Als regisseurs zullen beurtelings duitschers en russen optreden. Prometheus brengt spoedig in roulatie een film getiteld „Der Sohn der Berge (Alreb-Sa-ur); deze film speelt jn den Kaukasus.

EN Alk E/WAT

Eerst nu is uitgelekt, dat Vera Reynolds met de Belgenland een reisje naar Europa heeft gemaakt. Het was haar eerste werkelijk groote vacantie en zij heeft daarbij alles vermeden, wat haar aan de gebruikelijke nieuwsgierigheid van het publiek kon blootstellen.

3ohn Marron een artist, die in Rin-tin-tin films de hoofdrol speelde. Binnenkortzullen we hem in Nederland kunnen bewonderen in de film „de Bruid van den storm'', een zeemansdrama, hetwelk zien afsaeelt temidden van een hollandsche familie.

Charles Rotjua heeft in Filmland een eigenaardig, doch bij lange niet ongevaarlijk, baantje. Hij is de bekwame scherpschutter, die in Halywood geroepen wordt, wanneer het er om gaat om in Wild West pictures den held de sigaret uit zijn mond of de gaten in zijn hoed te schieten. Hij staat dan achter den opnemer en doet vandaar zijn werk.

Gloria Swanson treedt in Sunya op. Deze film is getrokken uit Max Marcis werk The eyes of youth. Sunya is een sanskrietsch woord dat droomillusie beteekent. Ook Florence Fair, (pseudonyme van Florence Fairbanks) het nichtje van Doug, treedt in dezelfde film op.

De Eastman Kodak heeft een twintigtal films doen vervaardigen, waarvan afdrukken kunnen worden verkregen door de bezitters van Kodak film-apparaten. Een groot aantal nieuwe films zijn in bewerking.

Tijdens de opnamen van „Der Student von Prag", waarin Conrad Veidt de hoofdrol vervult, werd de regisseur ziek, zoodat Conrad in de gelegenheid was zijn regisseurstalenten te vertoonen, wat hem wonderwel afging. Hij koos de liefdesscènes, die hii met La Porta speelde voor zijn regie uit.

Bernhard Kellermann, de bekende duitsche schrijver, is, in opdracht van de Phoebus Film A. G. een reis om de wereld begonnen. Hij is vergezeld van den filmoperateur Werner Bohne, met wiens hulp Kellennann een blijvend aandenken aan zün expeditie tot stand wü brengen.

PALACE ENCEINTUURBAAN eglMT© 338

MEUBELWAS „GLIM"

KALVERSTRAAT 224

Vanaf 14 Danud • het groote meesterwerk

iLa e©iHi<

Roman Novarro is niet alleen een uitstekend acteur, hij is ook een voorireffelijk musicus, die piano, viool en guitaar bespeel:

geen cadeaux, dus lagere prijs bij prima kwaliteit.

■ i'TT'^m--- .

^^^^^V

■

^"

B

-£> M&JX in de MLM

Egon von Jordan

Ernst Krauss

Onlangs schreef een van onze lezeressen ons een heftig verwijt. Je kunt wel zien, zoo luidde het in haar brief, dat de leiding van het Weekblad in handen van mannen is. In elk nummer wordt hoofdzakelijk de aandacht gewijd ... aan de vrouwen. *

♦

Eerlijk gezegd hè! Maar is het logisch ? * Wij arme mannen, we meenen, dat we de vrouw geen grooter genoegen kunnen doen, dan telkens weer opnieuw en in een anderen vorm haar te laten zien, aan te toonen, hoe bevallig, hoe aantrekkelijk, hoe artistiek, hoe geniaal de vrouw is, ook op het filmgebied. En daar komt de eerlijke dochter van Eva en ze zegt: Laat mij den man maar zien, waarnaar volgens het bijbelwoord, m'n verlangen uitgaat. * * * Natuurlijk hebben we onmiddellijk den wenk gevolgd. In dit nummer geven we meer nog dan anders de aandacht aan het spel van den man, aan z'n uiterlijk, aan z'n opvattingen en aan z'n attractie. * Egon von Jordan is voor het duitsche publiek een uiterst geliefde persoonlijkheid. En niet het minst voor de duitsche dames. Wie Egon's portret heeft gezien, die begrijpt het. Wie Egon's spel bewonderd heeft, die kan het verstaan, dat hij vanaf het witte doek in de donkere zaal menig vrouwenhart vlugger heeft doen kloppen. Kijk eens naar onze foto's en ziet hoe hij de

Egon von Jordan en Maria Paudier

in de Phoebusfiim .Man smelt nicht mit der Liebe verleiding van Maria Paudler in „Man spielt nicht mit der Liebe", bijna .... niet weerstaan kan. En dan dit andere „lichtbeeld" waar hij zijn verleiderskrachten beproefd op de ernstige Erna Moreno. Het moet wel heerlijk zijn, uit zoo'n mond hartstochtelijke woorden van liefde te hooren.... * Maar hij kan ook ernstig zijn: Let op de waardige, mannelijk krachtige houding op de foto, welke hem tegenover Werner Krauss doet zien of in de scène, waarin hij Mathilda Snssin te woord staat.

%*

De scenario van „Man spielt nicht mit der Liebe" is afkomstig van Willy Haas. Het geval speelt in Weenen. Vorst Colaïto staat daarin tegenover den koopman Lewis. Eerst zijn ze goede vrienden, dan komen de vrouwen tusschen deze beide mannen te staan, dan is 't oude vertrouwen weg. Calixta Theresia trekt den jongen koopman bij den ouderen vorst voor. Doch zij niet alléén. Mooie vrouwen met groote attracties probeeren Calixta Theresia jaloersch 1

te maice'n. Misschien minder om Calixta te plagen, dan wel om Lewis te winnen. * * Met de liefde kan men niet spelen. Doch ... tenslotte wordt ook het spel der liefde in goede banen geleid. *** Jeugd wordt met jeugd vereenigd. Niet Calixta Theresia—vorst Colalto is het slot-etiket van deze film, het wordt Calixta Theresia—Lewis. En... ze is er in-gelukkig mee. * * * De man en de film. In dit no. van ons Weekblad ziet ge er een buitengewoon mooi voorbeeld van jn de zwarte Pierrot. Harry Piel is wel de man, die een film kan dragen en vrouwenoogen kan bekoren. Ook mannen zullen met genoegen naar de schitterende foto's kijken, welke bij deze film behooren, waarop de machtige natuur van het bergland eveneens tot ons spreekt. %* t Eigenlijk geloof ik, dat de lezeres, die aanmerking op het beleid van de redactie maakte (zooals steeds I) ongelijk had. We vergeten waarlijk niet, welke beteekenis de goede filmspeler voor het succes van een vertooning op het witte doek heeft. En in elk nummer laten we zien, hoe uit de combinatie van het spel van vrouw en man het volmaakte resultaat ook op filmgebied wordt bereikt. In een volgend nummer komen weereis met een reeks foto's van „hij en zij tezamen". L E K0S ■

1

'5

■■-■( ^ÊÊ ^ÊÊ '■ ■. ' ■-

U lil

' ^^L *£

ti&

1 ;j£ \ f Egon als verleider Egon von Jordan en Erna Morena.

■IHT-.^^kJHea Egon von Jordan

met als Partnerin Mathilde Sussin.

■"

i

N

i■

\

(

UJ

Paul Rosenhayn heeft een roman geschreven „Der Ritt in die Sonne". Wanneer een roman voldoende handeling biedt, dan is die kans zeer groot, dat de een of andere filmfabriek de rechten koopt om tot verfilming te mogen overgaan. Het groot aantal films, dat vereischt wordt om al de bioscopen te kunnen voorzien, maakt dat er nimmer voldoende, goede, oorspronkelijke scenario's zijn. Het tekort wordt dus op andere wijze aangevuld en die opera's, operettes, tooneelwerken en romans, die daarvoor kunnen worden benut, worden omgewerkt tot. filmscenario. Soms is het verband heel gering, kan men moeilijk het stuk in een film terugvinden en herkent men 't geschrevene slechts in een paar scènetjes op het doek. 't Is dan ook een allesbehalve gemakkelijke taak, om deze bewerking te verzorgen. Rosenhayn's roman bood echter genoeg feitenmateriaal, om een goed filmscenario te maken en in het Rotterdamsche W. B. Theater bijvoorbeeld kan ipen de door Svea te 's-Gravenhage hier gebrachte film, die het licht riet onder den titel „De drie Vagebonden", bewonderen. De film begint met het voorstellen van twee zwervers, Johnny en Hieronymi, die bij de politie in een kwaden reuk staan. Op zekeren nacht hebben ze bijna hun vrijheid verloren, als namelijk de politie met honden een strooptocht gaat ondernemen en daarbij ook in den Dierentuin komt, waar zich bet tweetal verstopt heeft. Johnny en Hieronymie natuurlijk aan den haal en ze verschuilen zich in het bassin van de fontein. Daar treffen ze echter een lotgenoot aan, die naar den naam Jacobsen luistert. De vriendschap is gauw gesloten en ze spreken af om in het vervolg maar te probeeren met z'n drieën door de wereld te gaan. Op dien weg door de wereld' ontmoeten ze concurrenten, twee dieven, die evenwel minder moedig zijn dan het trio Johnny - Hieronymi - Jacobsen, want op het commando „hands up", van de drie, gaan de twee beeren, met achterlating van hun buit, aan den haal.

De drie vagebonden kunnen dit buitenkansje best gebruiken en beginnen een nauwkeurig onderzoek van den buit. Het valt erg mee: een stelletje keurige costuums en ook nog een sommetje baar geld. Als de nieuwe plunje aangetrokken is, herkent men in de drie gentlemen de oude vagebonden niet meer. 't Zijn heusch beeren geworden en dit misleidt den bankier Richwald, die in Jacobson den millionair Vandergould meent te herkennen. Hij passeert met z'n auto, laat den chauffeur stoppen en noodigt de drie gentlemen uit om met hem mee te rijden. Het gaat naar een schitterend hotel en de drie * vagebonden krijgen er appartementen die heel wat verschillen van de cellen, waarin men ze beter op hun plaats zou achten. Rirhwald en Jacobson-Vandergould zijn al spoedig in zakelijke gesprekken verdiept en het resultaat daarvan is, dat de eerste den laatste een voorschot van 50.000 gulden geeft als garantie voor een nieuwte openen zaak. Als de duiten binnen zijn, vinden de drie beeren het 't beste om bun zaak naar Londen te verplaatsen en ze verdwijnen zoo vlug mogelijk, wat Richwald gewaar wordt, wanneer hem de hotelrekening voor z'n drie vrienden ter betaling wordt aangeboden. Van Londen gaan de vagebonden naar Parijs. Ze zitten goed in hun geld en kunnen 't er dus van nemen In Parijs knoopen ze nieuvve connecties aan en ontmoeten. er ook Dina, de beeldschoone dochter van markies d'Orsay. Dina geraakt tot over haar ooren verliefd op „Vandergould", wat goed.gaat tot op het oogenblik, dat papa d'Orsay verneemt, dat Vandergould Jacobson is. Een millionair tot schoonzoon is niet kwaad, maar een avonturier dat gaat minder goed en over het bedrog is bij zoo verbolgen, dat hij pogingen doet, om den bedrieger te laten arresteeren. Alleen door het smceken van Dina ziet hij van z'n voornemen af. Maar eindelijk... in Genua... verneemt de markies, dat Jacobson toch Vandergould is . .. maar dan heeft deze reedte zijn dochter geschaakt en getrouwd.

JJ.

^^^^^——-—

^HHMBPMM^^H

van

-dstWZffopa Er is op 't oogenblik veel belangstelling voor fitois, die betreldcing hebben op Rusland. Daar zijn trouwens heel wat gegevens te putten uit de Russische geschiedenis, uit het Russisch volksleven. Trouwens hebben ook de romanciers niet hun werken bij tien-, bij "honderdtallen de wereld ingestuurd, waarin dezelfde onderwerpen behandeld worden ? De Russische films moeten we hier even verdeden in twee soorten, namelijk die welke in Rusland zijn vervaardigd door de fabrieken die de staat in

het leven heeft geroepen en ten tweede de in het buitenland vervaardigde, waaraan ook Russische acteurs meewerken en die onderwerpen uit die Russische geschiedenis behandelen, doch die gedeelten bevatten, die de bolsjewistische heerschers van het oogenblik niet geschikt achten om het volk te vertoonen. In Berlijn is een filmwerk vervaardigd waarvan de laatste levensdagen van Rasputin een belangrijk onderdeel vormen. Reeds eerder is er een filmwerk over dezen monnik verschenen, doch ditmaal is de bedoeling een andere, namelijk 'n beeld te geven van de dagen voorafgaand aan den grooten wereldoorlog. De aanduidingen hiervoor zouden afkomstig' zijn

uit de geheime documenten van een Russisch diplomaat. Deze film is door den heer A. Tuschinski te Rotterdam voor ons land aangekocht en reeds heeft men de eerste vertooningen kunnen aanschouwen. Aan de aankleeding zijn kosten noch moeite gespaard. En uit den aard der zaak zijn die uitgaven enorm geweest. Om op een eenigszins juiste wijze de pompeuze praal van het Russische hof te kunnen weergeven, moet een filmonderneming enorme sommen tot haar beschikking hebben. Bovendien was er een groot aantal medewerkers noodig en daarbij velen die in staat waren op onberispelijke wijze een der hoofdrollen uit te beelden. In 't kort is de inhoud van de film de volgende: Op zekeren dag heerscht er groote verwarring in een'klein hotel te Weenen, Overste Redl,

t \

j

: ,n.

De Czaar en ziin zoon

11 ,

een beruchte spion, heeft daar door een revolverschot een eind aan 2ijn leven gemaakt. In dienz elfden nacht verlaat de beeldschoone russische danseres Sonja Starewna Weenen, op weg naar St. Petersburg, waar zij door den Grootvorst reeds met ongeduld verwacht wordt. Zij bericht hem, dat het haar door een list gelukt is, den oostenrijkschen Overste Redl in haar netten te verstrikken en zich van zijn diensten als spion voor Rusland te verzekeren. ... Redl is dood, gevallen door eigen hand, op het oogenblik, dat hij doorzien werd en gearresteerd zou worden, maar Sonja heeft zijn documenten in handen, de documenten, die de Oostenrijksche opmarschplannen aan den Grootvorst ontvouwen. De Grootvorst heeft behagen in de schoone vrouw en besluit, haar tot het werktuig zijner plannen te maken. De eerste schrede op den weg, die leidt naar de wereldcatastrophe is gedaan.... de Czaar beveelt, daartoe overgehaald door den Grootvorst, dat de Siberische regimenten zullen toptrekken naar de Oostenrijksche grens. De Russische militaire partij dringt er bij den Czaar op aan, de oorlogsverklaring te onderteekenen, maar deze partij heeft een machtigen t egenstander. Het is Rasputin, de man over wien toentertijd geheel Europa ja bijna de geheele wereld sprak. Het is een zeldzame verschijning, een mengelmoes van een mensch, die zijn laagste instincten botviert en een apostel, aan den eenen kant een verdierlijkt wezen, aan den anderen kant vroom en zalvend, vol geheimzinnige-suggestieve kracht. Zoowel op den Czaar als op het volk oefent zijn persoonlijkheid een grooten invloed uit. Sonja is door den Grootvorst voor de militaire partij gewonnen, zij is sinds geruimen tijd met luitenant Korsakow verloofd, die haar hartstochtelijk lief heeft. Hij weet niets van haar geheime opdrachten en verzoekt haar zijn vrouw te worden. Maar Sonja is het om roem en eer te doen en het gelukt haar, Michael over te halen 't huwelijk tot later uit te stellen. Kort na haar onderhoud met Michael verlaat zij de Russische hoofdstad voor een vertrouwde zending. Een maand later brengt de pantserkruiser „Viribus Unitis" de' eerste slachtoffers van de wereldcatastrophe uit Serajewo naar Triest. De brandstichters van Europa hadden hun werk niet half ge-

-O,-

daan, reeds twee jaar woedt de oorlog, de vreemde legers staan tot ver in Rusland. Met ontzetting ziet de heilige Synode Rusland en de kerk aan den rand van den afgrond. Rasputin, in wiens handen de Czaar kneedbaar is als ,was, belooft alles op alles te zetten om te trachten den vrede geteefcend te krijgen. Aan het front krijgt luitenant Korsakow, die reeds twee jaar niets van Sonja gehoord heeft, bevel, een dame naar het slot van den Grootvorst, in Miliza, te brengen. Zonder dralen ver-

vult hij deze delicate opdracht en pas in het slot verneemt hij, dat hij zijn eigen bruid in de armen van den Grootvorst gevoerd heeft. In matelooze woede dringt hij de kamer binnen, waar de Grootvorst en Sonja zich bevinden en er ontstaat een verbitterd gevecht tusschen de twee medeminnaars. Korsakow wordt op bevel van den Grootvorst gevangen genomen en veroordeeld naar Siberië te worden verbannen. Intusschen doet Rasputin alles wat hij kan om den Czaar te bewegen vrede te sluiten. Een ernstige ziekte van den Kroonprins, die Rasputin op mysterieuze wijze weet te bestrijden, komt hem ter hulp. Thans staat de Czaar geheel onder invloed van Rasputin, het opperbevel wordt den Grootvorst ontnomen. Dit is voor de militaire partij het teeken om Rasputin voor altijd te vernietigen. Hij moet vallen, en het is Sonja, die door haar schoonheid Rasjiutin weet te betooveren en hem zijn moordenaar in de armen drijft. Terwijl het Russische rijk in zijn voegen kraakt, tracht iemand, die jarenlang in ballingschap heeft doorgebracht, wederom het vaderland te bereiken, .... die man is: Lenin. Op weg naar Siberië ontvlucht Korsakow aan zijn bewakers en bereikt het huis van Iwan Avadieff te Jekaterinenburg. Hier vindt hij een toevlucht en spoedig nog meer... Olga Avadieff's liefde. De voorspelling van Rasputin, dat zijn dood ook den ondergang van het huis Romanow beteekent, komt thans uit. De macht van het Czaren dom is gebroken.

werken zonder kramp of pijn Doos öOcent

De aehelme bespreking waarin Iwan Avadieff opwekt tot den opstand.

ïafSSI

mm

mm ^ bt~ m

iSBiftl Hpü

■■ IMt Wr ] m

JÉËR

m i

■-T^2

i|Du| m 1 IM Ijjj WÊÊÊÊiU Sonja Starewna

Rasputin en Sonja Starewna

Het hoofd van de russische spionnasedienst

de russische danseres, die tevens als spionne in het wereldaebeuren een rol speelde.

->.-■■.

f

■

^DE WEL DIE NIET TERUG GAE Het was plotseling koud ge"worden. Nattig-koud. Dikke sneeuwvlokken waren neergedaald. Het verkeer in de straten had de witte laag tot bruine modder gemaakt. Doch de parken behielden de donzige witheid van de winterbedekking veel langer. Will Boden stapte uit zijn auto en gaf den chauffeur order om naar den uitgang aan de andere zijde te rijdten. Hij wilde van zijn aanwezigheid in Europa .profiteeren om een wandeling door dte sneeuw te makÄ. Sneeuw kenden ze in ZuidAfrika niet. Hij ging de poort door en sloeg het eerste het beste pad in. De kou scheen de wandelaars verdreven te hebben. Will was er blij om, want nu kon hij, op korten afstand van het gewirrelwarrel der metropolis, genieten van bijkans volmaakte stilte en rust. De boomen met hun witte vacht, de struiken gebogen onder sneeuw, ze vormden een geheel van zeer bijzondere attractie. Bij het omslaan van een hoek, zag Will plotseling het aardige silhouet van een in bont gekleed vrouwenfiguurtje voor zich uit loopen. Zou zij jong zijn ? Meer als een soort sport, dan wel omdat hij bijzonder geïnteresseerd was, trachtte Will het vlugge figuurtje in te halen. Terwijl hij zoo het oog op haar gericht hield, zag hij dat ze haar taschje liet vallen. Dat was een ongezochte gelegenheid, om, zonder al te opdringerig te lijken, haar in te halen. Will deed het. Zij hoorde zijn stappen eerst toen hij vlak bij haar was. en nadat zij zich omkeerde, bemerkte Will, dat de wandelaarster in de sneeuw, jong was en mooi. Opvallend mooi. Mag ik u uw taschje aanbieden, dat u daarnet heeft laten vallen ? Daarmee begon, het gesprek. En het werd voortgezet met opmerkingen over het weer, de zeldzame schoonheid van het besneeuwde park. Het meisje sprak met een ongekunstelde vrijheid. Will kwam onder de charme van haar opgewektheid. Zij sprak ook als iemand, die blij was haar gedachten te kunnen uiten, als 'n persoon, die niet gewend

was veel menschen om zich heen te zien. Toen zij bij den uitgang van het park waren gekomen, groette zij Will met een vriendelijk knikje. Een groote wagen stond op haar te wachten. De chauffeur opende de deur en groette met respect. Als het einde van een sprookje was het Boden toen hij de Roils Royce geluidloos over de sneeuw zag wegglijden. Kort daarop kwam hij tot de werkelijkheid terug, doordat zijn eigen chauffeur hem vroeg waarheen hij hem moest brengen. Will gat het adres van een der groote clubs op. Hij moest zich haasten om op tijd te zijn voor het onderhoud, dät hij er met Dr. Settly zou hebben. Een gesprek, waarvan het afhing of hij al of niet spoedig naar Afrika zou terug keeren. De dokter was reeds gearriveerd en Will vond hem in de conversatiezaal in gezelschap van een aantal vrienden met wien hij in gesprek was. Juister

gezegd voor wie hij een beschouwing hield, waarnaar de anderen met aandacht luisterden. Toen Will naderbij kwam, bemerkte hij dat de dokter een van zijn stokpaardjes bereed. Volgens hem was de grens tusschen misdaad en daad slechts heel gering. Dat wat bij succes een geapprecieerde daad was, kon bij mislukkirïg misdaad wezen. Settly gold als een autoriteit op psychologisch gebied. Hij had als dokter in een der grootste gevangenissen gelegenheid gehad, misdaadj en misdadiger te bestudeeren. Bij de misdaad is evenzeer als bij de daad, een volmaakte voorbereiding, een logisch nagaan van oorzaak en gevolg, actie en reactie noodig. Zij, die in zaken mislukken, neigen naar misdaad, diie, welke in de misdaad geen succes hebben, komen in de gevangenis.... Will Boden had al zoo vaak deze en deigelijke gesprekken

aangehoord, dat bet hem niet meer intresseerde. Bovendien, was zijn natuur te weinig gecompliceerd en gewend aan eenvoudige drijfveeren, dan dbt hij pleizier in al dergelijke psychologische yitpluizerijen kon hebben. Settly vertelde zijn gehoor van een ontrouwen bediende, dien hij wegensi diefstal aan de justitie had moeten overleveren. De man had zes jaar gevangenisstraf gekregen. In den tijd, dat hij uit de maatschappij was genomen, waren zijn vrouw en zijn eenig kind gestorven. Nu was hij'weer vrij. Door zijn voorbeeldig gedrag was hij twee jaren vroeger ontslagen. Ik weet dit, zoo had Settly verteld, omdat ik een dreigbrief van hem heb gekregen. Die brief heeft mij gerustgesteld. Een misdadiger die zijn kwaadheid uit, is veeL minder gevaarlijk, dan een, die wrokt en in stilte op zijn kans blijft loeren. Zooals ge zult zien, komt de man -met hangende pootjes bij me. Ik verwacht dat hij nog deze week komt opdagen. M'n plan is, hem te helpen en ge zult zien hoe gauw hij weer in zijn doen is. Het zal niet lang: duren, of hij vindt ook een andere vrouw, waarmee hij gelukkig wordt. Mijn ervaring heeft me geleerd, dat dergelijke naturen, na heftige schokken, weer gauw tot de gelijkmatigheid van hun vorig bestaan terugkeeren. Gedurende de lunch ging; Settly met zijn discours voort. Hij had blijkbaar behoefte aan het redeneeren. Boden liet hem zijn gang gaan. Hij gunde hem dit pleizier. Settly was voor den Zuidafrikaan een onbegrijpelijk wezen. Hij had naar hem geinformeerd. Settly's leven was niet zonder afwisseling geweest. Hij studeerde buitengewoon vlug en als student viel hij door zijn merkwaardige intelligentie op. Een tijd lang wijdde hij zich aan psychologisch werk, was gevangenisdokter, daarna ging hij als zenuwarts in de practijk. Ook daarin had hij geweldig succes, door zijn bijzondere werkmethoden. Een van zijn vurigste bewonderaars was Lord Trasham, wien hij van een geestelijke depressie afhielp. Toen de Lord een paar Zie pagina 10.

Lern Riesenstahl is een van de meest bekende danseressen van Duitschland. Maar Leni Riesenstahl is meer dan alleen ' danseres, ze is een algemeen sterk kunstzinnig ontwikkelde vrouw, die een buitengewone belangstelling aan den dag legt voor alles wat als „kunst" kan worden beschouwd, ook al is dit niet precies haar terrein. Dat ze aan de ontwikkeling van de filmkunst aandacht schonk, ligt als 't ware voor de hand en wanneer een talentvan-naam daartoe overgaat, dan kan men aannemen, dat er een nauwere band ontstaat, die leidt tot samenwerking. Ze had de film „Der Berg des Schicksals" gezien, een werk waarvan dr. Franck de regie voerde. Dat vond ze uit een oogpunt van filmkunst zoo { mooi, dat ze 't in beur hoofd zette om in de eerstvolgende film van dr. Franck mee te werken. Dat heeft ze gemakkelijk kunnen bereiken, want de regisseur was even sterk ingenomen met de me'dewerking van deze kunstenares, als Leni Riesenstahl met het feit dat ze mocht filmen. Zoo kwam het, dat ze voor de eerste maal optrad in „Der heilige Berg" en haar medewerking was meer dan alleen die van een filmartiste. Ze werkte als 't ware met dr. Franck geheel samen. Over haar medewerking'zegt ze zelf: „Ik kan deze film van dr. ] Franck met recht mijn film noemen. Niet alleen dat ik daarin de hoofdrol speel, maar ook bij de regie heb ik veel meegewerkt; ik ben er zelfs trots op, dat ik geholpen heb bij hét ontwikkelen van de negatieven. „Ik heb geen talent voor

Wf

EJ 1

^^^B J

i »■■^^H

I

H

BB!

■*i ■»^■»N*—

sS 'm

1 i

K

Margret Abler

de bekend« concertzangeres, die onder auspiciën der Int. conc. dir. Ernst Krauss een reeks concerten in ons land geeft, o.a. te Amsterdam, Den Haag en Rotterdam.

i

(•)

in sprookjes, kan krijgen, dan wil ik graag verder filmen." Haar talenten als danseres zijn hier in „Der heilige Berg" goed te pas gekomen en eveneens haar zeldzaam beheeYschte mimiek. Het eerste was voor haar vooral- van beteekenis in de

%

N.V. INT. PERSFOTO-BUREAU AMSTERDAM, P.H.Kade 100 Tel. 43814-43815; na 6 u. 51569 / Peesten • recepties pOTO'Si wer««derln«en • S«< bouwen - schilde. VAN f rijen - machlneriën \ interieurs

filmster en geen ambitie om een filmdiva te worden. Ik heb echter veel pleizier in het spelen voor de film. Moeilijk valt mij dit niet, want als danseres ben ik gewoon om m'n bchaam en m'n gelaatsuitdrukkingen in m'n macht te hebben. Wanneer ik nu kunstzinnige rollen, vooral

L 1 I 1 w

H ÉH H p^fp

y

m \

ttÉÜH

(!)

klimpartijen. Haar getraind lichaam kon de moeilijkheden van het alpenklimmen goed doorstaan, zoo zelfs dat de ge"routineerde alpinisten die hun ' medewerking verleenden, die zelfs op dit gebied records op hun naam hadden gevestigd, verbaasd waren. En dan moet hierbij nog even vermeld, dat Leni Riesenstahl nog nooit een alpentocht had meegemaakt. Haar debuut als filmartiste was tevens haar debuut in 't alpen- r klimmen. Gedurende een geheelen winter is er gewerkt op de hoogste punten in De Engadin. Daar werd „gezocht" naar sneeuwstormen en lawines, dus werd een ijspaleis gebouwd en bij een temperatuur van 26 graden vorst gefilmd. Pijnlijke bevroren plekken op verschillende lichaamsdeelen zijn lang de herinneringen aan dit werk gebleven. Een geheelen zomer werd op de toppen van den Matterhom gewerkt, te midden van het ijs, in hevige stormen. Leni Riesenstahl had haar eerste studies in het bergklimmen ondernomen in de Dolemieten, aan de bergwanden van de Salla. De beste leermeesters, voor dit doel stonden haar ten dienste, want dr. Franck had i z'n oude beproefde, uitgebreide staf tot z'n beschikking. Zoo heeft ze langzamerhand door al de wenken en raadgevingen ter harte, te nemen, alle moeilijkheden overwonnen en is 'tbaar mogebjk geweest om haar zware taak in „Der heilige Berg" naar behooren te vervullen, een werk dat zelfs eerbied afdwingt, wanneer een befaamd alpinist 't zou hebben verricht.

•

jaar later vrij plotseling stierf, had hij Settly een belangrijk legaat vermaakt en hem bovendien als executeur-testamentair belast met het toezicht op de bezittingen van Lady Eveline, Trasham's dochter. In die kwaliteit was Boden met Settly in aanraking gekomen. Hij wilde eenige groote terreinen koopen, die Lord Trasham in Zuid-Afrika bezat. Toen de lunch geëindigd was, gingen Boden en Settly ■naar de woning van den dokter. Het sneeuwde buiten en boven de stad scheen een dikke mistlaag te hangen. Settly's auto bracht hen naar zijn woning in een der deftigste buurten van de metropolis. Hij voerde zijn gast naar zijn bureau, 'n wonder van goeden smaak. Daar bespraken zij nogmaals uitvoerig de belangen die Boden had. Wanneer gaat de boot naar Zuid-Afrika ? Over drie dagen, antwoordde Boden. Ik zou deze graag nemen, tenminste als de zaak in orde is. Ik hoop het. Doch Lady Eveline is tamelijk lastig. Je weet, hoe vrouwen zijn kunnen. Was je een jaar eerder gekomen, dan had ik alles zelf kunnen doen, doch nu is zij mondig en wij hebben haar handteekening noodig. Zijn er nog andere personen bij betrokken? Neen, behalve Lady Eveline ben ik degene van wien het besluit afhangt. Je weet, dat mijn toezicht op de bezittingen van wijlen Lord Trasham binnen een jaar eindigt. En dat koppige dochtertje van hem schijnt geen belangrijke verkoop te willen goedkeuren vóór dat die termijn verstreken is. Doch can jou een pleizier te doen heb ik naar een middel gezocht om haar tot inkeer te brengen. Daarom heb ik morgenavond een vriendendiner op

Prof. Arnold Földesy

die als één der allergrootste cellisten van dezen tijd wordt genoemd en vergeleken met een Casals.

De dansacademie van den heer Francis van den Berg

Deze academie is gevestigd in het feestgebouw Huize Cats, PI. Middenlaan, Amsterdam. heijeen korten tijd geleden enorm is uiigebreid en geheel naar den eisch is ingericht. De foto werd gemaakt door hei Atefier Lux, J. P. Heijestraat, Amsterdam.

mijn buitengoed in Norwood gearrangeerd. Norwood ligt een anderhalf uur buiten de stad. 't Is een heel oude bezitting en 'n mooi landgoed. Aan 't diner wordt Lady Trasham jouw buurvrouw enhet ligt nu hieelemaal aan jezelf om haar voor je plannen te winnen. Ze wordt door mij niet bepraat, iets wat zij blijkbaar liever niet wil, doch heeft direct met den man in kwestie te doen. Goed?! Boden kon wel niet anders dan de uitnoodiging aannemen. Nadat Boden weg was, had Settley nog een ander bezoeker te woord te staan. Het was Brown, z'n oude huisknecht, die pas uk de gevangenis was ontslagen. Het zou onjuist zijn om te beweren, dat Brown met de meest vriendelijke bedoelingen bij z'n vroegeren patroon was gekomen. Doch waarheid was het, dat hij diens woning verliet met een afspraak, welke hem blijkbaar bevredigde. Settley had door zijn overtuigend gepraat weer invloed op den man gekregen. Hij had hem de opdracht gegeven om den anderen morgen naar Norwood te gaan om daar de vertrekken klaar te maken voor het bezoek dat Dr. Settley er wachtte. Vertel maar niemand waar je heen gaat, het is een privé-partij. Hier zijn de sleutels, hier is wat geld. Je kunt er f 100.— van nemen om voor je zelf te gebruiken. Tot morgen. De dreigende Brown ging als de bevredigde man weg. Daarna sloot Dr. Settly zich in zijn eigen kamer op en was er tot laat in den nacht druk bezig. Toen hij zijn werkkamer verliet om naar bed te gaan, stond z'n valies gepakt. Blijkbaar had de dokter reisplannen, die hem ver van huis zouden voeren. In zijn bed overdacht Settly nog eens alles wat hij dien avond gedaan had. Hij voeldle zich tevreden. Systematisch was alles voorbereid, niets was verzuimd of vergeten. In zijn valies zaten de bankbiljetten, die hem

gedurende de reis te stadte zouden komen. , De grieksche bank had de deposito's die hij noodig zou hebben voor het verblijf in dit land, dlat geen misdadligers van zijn soort uitleverde. In Athene was met geld en goede woorden van Dr. Settley den opUchter, en den speculant, die iedereen in zijn omgeving had bedrogen, een heel andere man te maken, een heel andere man, die met zijn geld en zijn capaciteiten nog een mooi stuk leven voor zich had. Morgen nog en dan was alles compleet. Boden zou den laatsten steen bijdragen. De Zuid-afrikaan vond 's morgens bij z'n ontbijt een briefje, waarin hij nog ereis werd' herinnerd aan het diner op Norwood. Laat ik je een goeden raad geven, zoo stond er ook in het briefje, breng'het geld in contanten mee. Lady Eveline heef t totaal geen verstand van zaken en dus geen begrip van de waarde van een cheque. Geld, dat is iets wat ze begrijpt. Indien ge haar de noodlige dollarbiljetten kunt laten zien, dan gfiloofi ze in het voordteel. Breng dus die 500.000 dollars, die' ge betalen wilt, mee. Daarop volgden de noodige aanwijzingen hoe Boden de reis naar Norwood kon maken. De Zuid-afrikaan had gedurende zijn verblijf in de stad een auto gehuurd, die hij zelf reed. Daar het weer nog al tamelijk was, ging hij welgemoed op weg. Doch nauwelijks was hij buiten de stad of het begon te sneeuwen. De wind zette op en Boden was verplicht langzaam te rijden. Met het vallen van den avond werd het chauffeeren al maar moeilijker. Tenslotte wist Boden eigenlijk niet meer waaV hij was. Eens reed hij bijkans in een beek en daardoor bemerkte hij, dat hij van den grooten weg was afgeraakt. Toen stapte hij uit en keek

'

voorzichtig naar alle kanten Op den grond zag hij voetstappen. Als een man, die gewend was in de vrije natuur te leven en op jacht te gaan, kon hij direct vaststellen, dat die indrukken / niet van een dier afkomstig waren. Hij volgde de stappen en kreeg geleidelijk het gevoel, dat hij het „spoor" duidelijker zag, de grond werd vaster. Hier was de persoon uitgegleden, 't Was géén man, geen kind, doch blijkbaar een jonge vrouw met modem schoeisel aan, wel voor het minst geschikt voor een wandeling in de sneeuw. Plotseling stond hij voor een beweginglooze hoop, die op den grond lag. 't Leek 'n dier in een harige vacht, waarover de sneeuw een dunne laag had gelegd. Doch ondanks dit dierlijke uiterlijk begreep Boden, dat het 'n mensch moest zijn, een vrouw in een pels. Of zij jong of oud was, interesseerde hem niet.. De hoofdzaak was of zij nog leefde en te redden was. Zoo zij nog lang daar bleef liggen, zou het ontegenzeggeüjk haar ondergang zijn. Hij poogde haar op te hef fen. Dat viel niet mee. Met moeite wist hij de zware massa over z'n schouder te leggen en zoo voort te schrijden. Waarheen ? Eigenlijk was hem dit zelf niet duidelijk; Doch het gelu'lt scheen hem te dienen. Want ternauwernood had hdj een twintigtal schreden afgelegd' of hij zag een soort open schuur, een plaats waar men hout en dergelijke dingen gemeenlijk bewaard. Hij legde z'n last voorzichtig op den grond en tastte rond om te zien of, hij ook iets vond, dlat hem van dienst kon zijn. Hij voelde zich gelukkig, toen zijn hand in aanraking kwam met een vierhoekig voorwerp, dat blijkbaar een lantaarn was.

Zie pagina 12.

Sisnor Albert!

de heldentenor,die in verschillende plaat. sen van ons land met groot succes zich heeft doen hooren.

vm m-

w^^m^^^^^^^

^srpi€>rrot

II

Ver in het zuidelijk deel van het land staat het oude slot der Montavans, dat bewoond wordt door Coello, den laatsten spruit van een oud geslacht, en zijn oom en voogd Gyl. Coello, een jongmensch vol fantasieën, kan het bij den aan den drank verslaafden oom niet langer uithouden en nadat hij van zijn buurmeisje Isabella afscheid heeft genomen, gaat hij de wijde wereld in. Nog geen dag later wordt oom Gyl door een beroerte getroffen. Coello boft niet op zijn reis; reeds den eersten dag wordt hij het slachtoffer van een zakkenroller en bevindt hij zich plotseling in de eenzaamheid van een door bergen omringde sneeuwwoestijn. Hij wordt door een menschenvriend. Word, meegenomen, deze verleent hem gastvrijheid in zijn huis en houdt hem tevens voor oogen, dat hij een practische levenswijze moet kiezen. Coello slaat de woorden evenwel in den wind en trekt verder. Aan de grensplaats gekomen rijdt een elegante auto hem in volle vaart voorbij' en de dame, die er in zit vindt hij in een cabaret weer. Het is mevrouw Madeleine, die het leven van den luchtigen kant opneemt. Naar den trant der troubadours brengt hij haar een serenade, wordt echter door een zekeren Peyrol, een vriend van Madeleine, de deur- uitgezet. Madeleine heeft echter behagen

in den jongen zwerver en noodigt hem ten harent uit. Juist in dien tijd vindt een verbitterde verkiezingsstrijd plaats om het presidentschap en niemand anders dan Nicodemus Word is candidaat van een der partijen, waarbij Peyrol een beduidende rol speelt. Door bemiddeling van Madeleine, wie voor haar hulp een villa beloofd wordt, wordt Coella uitgenoodigd, op een maskeradefeest, dat door de tegenpartij wordt georganiseerd, een spotlied op Nicodemus Word te zingen. Coello vermoedt dat de candidaat dier

tegenpartij „Peyrol is. Om zich onherkenbaar te maken, leent hij een pierrot-costuum, niet wetende, dat het costuum eenige oogenblikken te voren gedragen werd door iemand, die de dames eenige paarlencolliers had aigenomen. Coello wordt echter door de voorstanders van Word herkend en in een gevecht gewikkeld tegen Peyrol en consorten. Madeleine weet hem ten slotte te bevrijden. Intusschen heeft de radio het spotlied van Coello overal verspreid. Word wenscht den zanger zelf te leeren kennen en is

verbaasd, dat het Coello is,, wiens leven hij eens redde. Dan verschijnt de recherche om' den vermeenden dief te arresteeren. Hij ziet evenwel kans om te ontvluchten, maar wordt weer door een sneeuwstorm overvallen. Dan komt Isabella, die op het feest als danseres was opgetreden hem te hulp, zij heeft alles in het geheim bespied en getuigt voor hem zoowel bij de politie als bij Word, die intusschen tot president gekozen is. Coello ligt intusschen half-bevroren in de hut van den houthakker Balthazar; met inspanning van al zijn krachten weet hij evenwel nog te ontvluchten als de grenswacht verschijnt en na een avontuurlijken skyloop bereikt hij de grens. Als hij thuiskomt heeft hij handen vol werk om de schuldeischers van zijn vader van de deur af te houden, maar Word stelt hem geld beschikbaar en hij kan de goederen vrij maken. Voor het schilderij van zdjn vader, dat hij in feestelijke stemming weer op de oude plaats hangt, geeft hij Isabella den welverdienden verlovingskus. „De Zwarte Pierrot" is een film met Harry Piel in de hoofdrol, welk werk dezer dagen de eerste vertooningen in Nederland beleefde. De Meteor Film Cy. te Amsterdam heeft deze creatie van den befaaniden sensatie-artist naar ons land gebracht.

^^

Hij streek een lucifer aan en zag hoe het geluk hem werkelijk had gediend, want er stond een heele ongebruikte kaars in de lantaarn. Een tweede lucifer bracht hem het meerdere licht, dat zeker geen overtollige weelde was in het schuurtje. ♦ Toen hij tot zijn menschelijken „last" terugkeerde, bemeikte hij met vreugde, dat zij alreeds uit den staat van verdooving ontwaakt was. Met wezenlooze oogen keek een nog jonge vrouw hem aan. Beter, vroeg hij. Ja, zei ze met een zwak geluid. Daarna probeerde zij op te staan. Hij moest haar de hand reiken om te voorkomen dat ze weer viel'. Wanneer ge even wachten wilt, zal ik probeeren m'n auto terug te -vinden. Daar heb ik een warme deken in liggen. Laat ons maar liever naar het huis teruggaan.... Is er dan een huis in de buurt ? Ja, zei ze, en heur stem klonk bijkans toonloos en mat. Het was dwaas van mij om weg te loopen. Ik moet maar weer terug. Waar is het huis ?• Ergens dichtbij. Het viel Boden op, hoe er iets angstigs in haar stem was, wanneer zij over het huis sprak .... Boden voelde, hoe en waarom wist hij niet, dkt er iets met het meisje gebeurd' was, dat men getracht had haar in een toestand te brengen, waarbij zij willoos slachtoffer zou wezen. Practisch man als hij was gaf hij zich niet te lang aan deze beschouwingen over. Hij reikte het meisje de hand. De hare was waarlijk ijskoud. Terwijl zij opstond herkende hij haar.... Dat is sterk. We hebben elkaar nog eens bij toeval ontmoet. In het park.... Een oogenblikje kwam er een meer levendige flikkering in de oogen van het meisje. Ja, in het park .... de vriendelijke man, die over ZuidAfrika sprak. Langzaam gingen de twee eenige stappen. Het meisje was doodelijk zwak en Boden voelde zich werkelijk gelukkig toen hij tusschen de boomen een licht naderbij zag komen> blijkbaar gedtagen door iemand, die den weg wist. Het was een sterke lantaarn. Hallo Boden, jij hier. Hoe kom je daar. Ik zit thuis al een uur op je te wachten. Lady Eveline is er ook. Alles is in orde. Ze heeft al geteekend ... Zoo, klonk Dr. Settley's stem, opgewekt als altijd. Toen zij de stem hoorde, kromp het meisje in elkaar en leunde zij angstig tegen Boden aan. Dr. Settley zag haar en met z'n gewone tegenwoordigheid

van geest liet hij niet merken, dat deze ontmoeting hem niet aangenaam was. O, daar is ze. M'n vriendinnetje heeft weer een van haar aanvallen van nerveuze depressie. Hetzelfde gestel als haar vader. Kom maar hier Eveline, beval hij kortaf, als een oudere die een ondeugend kind beknord. Is dit Lady Eveline? vroeg Boden, en zijn stem klonk gereserveerd. Laat mij maar voor haar zorgen.. Ga ons voor naar het^huis. Settly scheen het beter te vinden om niet te discussieeren en hij ging voor met het licht. De twee volgden hem. Met een nauw hoorbare stem zei het meisje: Laat hij mij.. .. niet aanraken. Het huis bleek niet ver te zijn. Maar inplaats van een mooi buitenhuis, zooals Boden met reden had mogen verwachten, stond er een bouwvallige villa. De gasten voor het diner schijnen nog niet te zijn aangekomen, zei Boden sarcastisch. Settley deed net of hij het niet merkte. Ik heb het diner tot morgen uitgesteld. Wij kunnen vandaag dan samen rustiger praten. Ik kom direct terug. Weg was hij. Hij1 liep naar de keuken. Daar zat Brown, de gewezen huisknecht. Een flesch whiskey stond voor hem. Hier is f 50.— voor jou. Brown. Je kunt wel gaan. Loop achterom de schuur dan ben je direct bij den grooten weg, die is goed begaanbaar Kom over veertien dagen maar weer eens terug, aan mijn huis in de stad. Misschien heb ik wel wat voor je .... In de juffrouw al weer terug gekomen ? De juffrouw ?... wat gaa-t je de juffrouw aan. De wel, die nooit terug geeft, staat open ... Da's waar. Ik heb er een emmer water uitgeschept. Maar ik zal 'm zelf wel dicht maken. ■ Over vijf minuten ben ik weg, zei Brown en hij stak een stuk touw, waarin hij knoopen had zitten te maken, in z'n zak. Prachtig antwoordde de dokter en zonder meer aandachtaan den man te schenken, ging hij terug naar de twee in den salon. Toen hij binnen kwam, zag hij hoe het meisje op de sofa lag en de man achter haar stond, gereed om haar te verdedigen. De dokter begreep, dat hier geen lang redeneeren noodig was en hij spaarde zich de moeite. Op sommige momenten is er voor een booswicht niets zoo goed dan om te laten zien, wat voor schoft hij is. Hier zijn de stukken, onderteekend, heb je het geld Boden ? Die stukken zijn van geen

waarde. Lady Trasham is onder den invloed van een verdoovend middel gebracht en toen heeft ze geleekend.... 't Kan mij niets schelen. De stukkan zijn geteekend en ik moet het geld hebben. ,. Terwijl Settley dit zei, haalde hij zijn revolver uit den zak en richtte den loop op Boden. Geef mij het geld en ik zal je een ontvangbewijs verstrekken. Doe je het niet, dan schiet ik je neer en ik neem het geld. Geef het hem, zei het meisje en haar stem klonk ditmaal wonderlijk kalm. Boden reikte het geld over. Je ziet al weer, dat ik gelijk heb, merkte Settly op. Want heb ik niet gezegd, dat je eigenlijk maar weinig verstand hebt ?• Waarom heb je eigenlijk ook geen revolver bij je ? Toen hij dit zei, hoorde men voetstappen in de gang. Het was zoo stil in het huis, dat geen geluid hqt oor ontsnapte. Voorzichtigheidshalve ging dr. Settley, achteruitloopend, naar de deur. Plotseling klonk het geluid van een grendel, die werd weggeschoven en een deur, welke open werd gemaakt en weer dichtgeslagen. Net iets van Brown, zei de dokter, om nu ook door de deur van het personeel weg te gaan. Daarna wendde hij zich weer tot Boden. Je weet wat ik gisteren tegen m'n vrienden jin de club zei. Volgens mijn opvatting moet 'n misdadiger, wil hij slagen, alle voorzorgen nemen en niets over het hoofd zien. 't Zal zeker wel een dag of vijf duren, alvorens de politie van het geval hier iets te weten komt en het zal je wel interesseeren, waarom ik die maatregelen neem. Zie je voor 'n man van mijn intelLigentie is er maar een gevaar, de speurzin van sommige polidemenschen. Tot nu toe had ik een vriend aan de afdeeling recherche. Z'n laatste waarschuwing was, dat men van plan is om het lichaam van een zekeren patiënt en vriend op te graven, die mij toevalligerwijze een groot bedrag had vermaakt. Zoo iets ongevoeligs kan ik niet verdragen, daarom besloot ik weg te gaan .... Een wreede grijns lag op den man z'n gezicht. Toch scheen hij redenen te hebben, om met het volvoeren van z'n misdadig plan te wachten tot dat er iets gebeurd was. Nog altijd naar de deur teruggaand, hief hij z'n revodver op. Nou ga ik je wat vertellen, kinderen, wat je wel zal interesseeren, omdat het de laatste mededeeling is, die je op deze wereld bereiken zal. In deze revolver en in de andere, die ik nog in mijn zak heb, zitten ieder zes schoten. Geloof maar niet, dat er geen twee doodelijke

bij zjjn. Over jelui „begrafenis" .behoef je je geen zorgen te maken, zoo ging de kerel voort, er is hier vlak bij het huis een wel, waarvan het volk zegt, dat ze nooit terug geeft.... Plotseling klonk weer dat geluid van voortschuivelende voeten. Settley waagde zich uit de kamer. , Van dit moment maakte Boden gebruik om een stoel te grijpen, die niet ver van hem af stond. Het was een zwaar meubel. Doch of het voldoende zou zijn om de twee tegen een kogelregen te verdedigen ... ? Boden begreep, dat snel handelen van het grootste gewicht was. Hij snelde met den stoel in de hand naar de deur, keek de gang in, die tot zijn groote verbazing ledig was. Aan het einde van de gang lag een pak. Boden zag direct dat het 't geld was dat hij' dr. Settley daar zoo juist had gegeven. Eenige schreden verder lag de revolver. Hij snelde daar heen en greep het wapen, overtuigde zich snel dat het geladen was en liep toen terug om het meisje te waarschuwen. Zij stond direct op en volgde hem. Zij gingen de gang door, tot de deur, welke zij gesloten vonden. Buiten stond de nog brandende lantaarn, waarmee Settley hen voorgelicht had. Met een ruk was de deur open. Een duidelijk spoor wasmerkbaar, alsof iemand een zwaar voorwerp over de sneeuw had voortgetrokken. Het spoor liep tot aan de wel. De wel, die noodt teruggeeft. Men kon heel goed zien, dat het zware voorwerp over den rand van de wel was getrokken ... In de verte klonken door den. stillen nacht, wegijlende stappen. Brown, de huisknecht, die te veel wist en daarom was verwijderd, die te vroeg was teruggekomen, doch niet als volleerd misdadiger alles vooraf had bestudeerd en in gereedheid gebracht. Dien Brown had 't geluk gediend om z'n wraak te nemen, 'n Sterk touw, dat hij in de keuken vond, 'n flesch whiskey die hem moed gat, en de donkere gang, die hem de gelegenheid bood om het touw om den man te slaan, dien hij meer haatte, dan wat ook, en hem te worgen ... Dat was het einde van den wetenschappelijken misdadiger. Het einde in de wel, die nooit terug gaf. Jïoden ging niet met de eerste boot terug naar ZuidAfrika. Eerst twee maanden later gingen de heer Boden en mevr. Boden geboren Lady Trasham scheep.

(Vrii naar het engelsch.)

WmOICE NAKOMmNGEN G&OOT GEACHT I-Ten paar weken geleden hebben we een *—' minder-optimistisch woord geschreven over de jongere krachten, die aan ons vaderlandsch tooneel verbonden zijn. Wie met aandacht volgt wat daar wordt gepresteerd, zal misschien hebben geoordeeld, dat we den toestand nog niet zwart genoeg hebben afgeschilderd. Maar we zien gaarne licht in de duisternis en zijn daarom niet al te pessimistisch geweest. Er zijn gelukkig nog een aantal zeer goede, zelfs voortreffelijke Krachten onder de jonferenl 't Komt er nu maar op aan, dat deze e gelegenheid krijgen zich te ontplooien en niet — zooals met sommige van onze allerbeste actrices en acteurs, van rijperen leeftijd helaas gebeurt — in een hoek worden geduwd. We willen van deze ouderen geen namen noemen, maar men zou versteld staan, wie in de laatste jaren langer of kprter tijd werkeloos waren, werkeloos soms, hoewel ze vast engagement hadden, doch eenvoudig geen kans kregen tot eenige nieuwe creatie. Als onze goede en meer-dan-goede jongeren hun kansen krijgen en de dilettanterige beroepsspelers op oen achtergrond worden gebracht, dan zal 't op den duur wel losloopen en daarmee ook de belangstelling voor het tooneel weer toenemen. Een tweetal van de zeer talentvolle jongeren, die nog een mooie toekomst voor zich hebben, zijn Lily Frenkel-Bouwmeester en Theo Frenkel, zooals we 't hierboven reeds zeiden: twee waardige nakomelingen van een groot geslacht. Lange jaren heeft ons tooneel sterk in het teeken gestaan van de Bouwmeesters. Over drie Bouwmeesters werd haast evenveel gesproken als over alle andere actrices en acteurs tezamen. En daaronder waren toch

K

ï

machtige talenten. Maar niemand in den lande kende niet Theo, Louis en Frits Bouwmeester. Deze drie waren nakomelingen van den grooten Frits Rosenveldt, den gevierden komiek van den Rotterdamschen Schouwburg in het begin van de vorige eeuw, daarna van den Amsterdamschen Stadsschouwburg. Frits Rosenveldt is als de stamvader van dit geslacht van groote artisten aan te merken. In den tweeden graad waren de drie hiervoor genoemde Bouwmeesters onder z'n afstammelingen aan te merken. En onder deze moeten ook worden gerangschikt Louis B. J. Moor, de kranige oude heer, die zelfs voor weinige jaren nog optrad, Henri de Vries en Sophie de Vries. Tot dat geslacht, waartoe zoo talryke buitengewone talenten behooren, mogen Lily Bouwmeester en Theo Frenkel worden gerekend. Lily Bouwmeester is de kleindochter van Frits Bouwmeester. Haar vader is de violist Louis Bouwmeester, een broer van Adolf en Frits, op 't oogenblik ook nog twee geziene figuren op de flanken. Theo Frenkel is de kleinzoon van mevrouw Mannouwmeester, een zoon van den oudsten zoon van deze laatste uit haar eerste huwelijk. Men weet, dat eenige jaren terug deze twee in het huwelijk zijn getreden. Lily Bouwmeester en Theo Frenkel zijn behalve een tiaar talentvolle artisten, een tweetal aangename menschen. Vol enthousiasme steeds voor hun kunst zonder gelukkig te vervallen ih het holle gedaas van zoovele would-b'e artisten. Ze behoeven trouwens niet door woorden aan te vullen wat ze door daden niet kunnen doen biyken. 't Is totaal overbodig om hier de vele belangrijke rollen te noemen, die ze hebben gecreëerd. Elk oogenblik wordt dit aantal vermeerderd en steeds breeder ontplooien zich deze beide talenten. In Theo Frenkel is ook nog het koopmanstalent gevaren. Dat komt ook meer voor onder de nakomelingschap van Frits Rosenveldt. Zoo nu en dan hebben loten van dezen stam hun eigen gezelschap gevormd, 't Ging niet altijd even florissant, maar de goede wil was aanwezig. Theo Frenkel heeft een paar maal een eigen gezelschap gehad of als commercieel leider aan 't hoofd gestaan van een groep vrouwelijke en mannelijke collega's. Maar 't is te hopen, dat deze beide jonge menschen zich volop aan hun kunst kunnen blijven wijden, dat ze steeds in een waardig milieu mogen optreden, waar hun van distinctie getuigende talenten het best tot hun recht komen.

mm —^——

■

$x-^

^B ^^^^

Jj

'■?-^

^BfiaBy-

.

B

STUN STREUVELS

3i^S "^^

1^^

■!

41

A fyf^iq^^P

i

^ StIJn Streuvels

Het is rudm vijf en twintig jaar geiteden, dat Streuvels zdjn eerste boek »fLentel'evein" de weneld inzond. Sindsdien heeft hij onverdroten geweiikt. Slag op slag kwam bijna ieder jaar een merkwaardig boek zijn reputatie verhoogen, zoodat zijn oeuvre er nu ukziet als een glorieus symbool van Vlaamsche werkkracht en een breed f el-gekleurd beeld- van het Vlaamsche volk. In dit jaar zal Streuvels officieel door het Belgische parlement worden voorgesteld voor den Nobelprijs. Het werd gezeid, dat de naooiiogsche Streuvels niet meer op eenzelfde peil stond als de Streuvels van „De Vlaschaard" en „Minnehandel". Gij kent, in Nederland, de polemiek die alhier ontstaan is rond zijn fameus „Oorlogsdagboek", waarin Streuvels met koele objectiviteit durfde zdjn kalm oordeel 'te zeggen over den uitgebarsten Wereldoorlog. Sommige valsche patriotards en nijdige Vlaamschhaters zagen in dit boek een gelegenheid om Vlaanderen's grootsten schrijver te bekladden. Wat hem dan wel ten laste werd geleid ? Wel, lieve hemel, een paar zinnetjes, waarvan men dan meesital een verkeerde" interpretatie gaf.- Zoo vertelt Streuvels in zijn „Dagboek" over ziijn eerste kennismaking met Duitsche officieren. In de bladen had hij de ijselijkste gruwelen gelezen — en bet was dus met een zekeren angst dat hij noodgedwongen „Einkwartierung" verleende aan die ongewenschte gasten. Hij moest vaststellen, dat ze zich gedroegen als echte gentlemen.

• Waren het belhamels geweest, hij zou dat evengoed geschreven hebben. Wat is een dagboek anders dan een reeks indrukken, die dag op dag worden aangeteekend. Gij kent de epiloog van gansch die zaak. Streuvels werd na den wapenstilstand niet neergeschoten (sommige bladen hebben werkelijk dien eisch gesteld I) maar wel gedecoreerd tot officier in de Leopoldsorde door Kamiel Huysmans, wien een berucht reisje naar Stockholm niet belet heeft Minister van Kunsten en Wetenschappen te worden. Trouwens, sinds prinses Astrid ons uit het noorden is aangewaaid als de verpersoonlijking van al wat jeugd is en liefde, klinkt, de naam Stockholm niet meer als een verraad maar wel als een lieftallige bekoring. Ditmaal heeft Streuvels weer volop de belangstelling rond zijn naam gewekt door twee nieuwe boeken, die nog deze maand van hem zullen verschijnen: „De Teleurgang van den Waterhoek" en „Werkmenschen". Het is vooral naar aanleiding van dit laatste boek dat ik u schrijf. Het bevat drie novellen: „De Werkman" (een herdruk) en twee nieuwe „Kerstmis in Niemandsland" en „Het leven en de dood in den Ast". Ziehier wat Streuvels mij zelf over deze twee novellen vertelt: „Kerstmis in Niemandsland" is eene kerstnovelle. Jaarlijks krijg ik een twintigtal vragen of bestellingen voor kerstnovellen, waaraan ik niet kan voldoen, want ik sta te gapen als ik zie hoe sommige schrijvers aan hun tafel zitten gelijk een schoenmaker op zijn pikkel, op bestelling de gevraagde waar leveren.... en kerstnovellen uit hun botten slaan. Ik kan dat niet — heb het ook nooit beproefd — bij mij moet het „komen", langzamerhand groeien, en eerst als iets tot wasdom gekomen is, wordt het geschreven.

Het lijsternest

de woning van Streuvels te Ingoijghen.

Dat schrikwekkend Niemandsland nu had mij sinds lang aangetrokken om er iets. van te maken, maar zulk een geweldige lijst vroeg een overweldigend beeld. Van hier uit zat ik altijd maar te denken: wät moet het ginder zijn in De dertigiarige Streuvels putje winter, wanneer de natuurNaar een teekenlng van elementen over die onmeetbare Jules Fonteyne. woestenij hunne krachten botvieren! Het werd eene bezeten- in den Ast" is iets in denheid, en 'k ging er dan ook zelfden zin — en over het aldus eens de kerstdagen overbren- in drielink samengestelde boek gen. Van den indruk dien ik luidt dan het oordeel van er opdeed was er wel eene Streuvels aldus: apocalyptische beschrijving te „Nu de drie novellen daar maken geweest, doch daar had gebundeld liggen, komt het ik niet genoeg aan, en gelijk boek me waarlijk voor als het het in zulke omstandigheden drievoudig paneel van een meer gebeurt: 't geen ik er op- schilderstuk: drie uitzichten zettelijk gaan zoeken was, ge- over één en 't zelfde landrocht op het achterplan, werd schap, onder één en dezelfde van hef hoofddoel afgeleid door winteratmosfeer, waar menbijkomstige zaken.... De ont- schen in doende zijnj worstelen moeting van de frontwerkers en strijden voor het bestaan, op den trein, de mannen die zonder meer. Het is äf en hoort alle dagen door 't donker den tot het verleden. Daar tegentrek deden over dat woeste over voel ik me als een van onland, hield mij bezig. En ik die werkmenschen die, zoo liet het ding gaar worden. Hoe ^auw ^ene taak volbracht, aan dat gaar worden geschiedt — iets anders beginnen, aan het ik heb het meer gezegd — afgedane niet meer denken, er hoort bij de mysteries van het zich niet meer om bekreunen 1 onderbewuste, — gelijk een Nu reeds leef ik inderdaad graan ontkiemt, uit den grond bot en zijn vollen wasdom in een andere wereld, in eene krijgt, zoo ook is het gelegen heel verschillende stemming, in met den innerlijken groei, het gemeenschap met de mannen ordenen der elementen in het van den Waterhoek Het onderscheid tusschen ontstaan eener novelle, een verhaal of roman. Sedert langkou schrijver en lezer kan men als eene beschrijving van een ge- volgt bepalen: de eerste woont beuren zonder meer, mij niet de gebeurtenissen bij, het gevoldoen, doch wät er voor in boren worden van 't geen de de plaats moest komen, hoe verbeelding effen aan uitspint, het eene diepere beteekenis de tweede neemt er eerst kenmoest krijgen, het zieleleven nis van als de dingen hun vorm omvatten met een overgang die gekregen hebben. Wij leven '% het bestaan van een mensch natuurlijk veel dieper mee, wijzigen kan, — ik wist niet zoodanig dat we soms het on»hoe het zou gebeuren. Die derscheid vergeten van 't geen „slag der genade" dit was die uit de verbeelding voortgevondst, de sluitsteen waarmede komen is, met 't geen in werde kerstnovelle moest opge- kelijkheid om ons heen geen we achterna gaan bouwd worden, en waardoor 't beurt, gebeuren op een hooger plan twijfelen zouden, ons zielf afwerd gebracht; het deed aan vragen: waar begint het eene als eene openbaring en vloeide en waar houdt bet andere op ? toch heel natuurlijk uit de om- of is er wel werkelijk eene standigheden voort — zoo moet scheidslijn tusschen' de twee? het, — het was buiten mij om Wij zien het leven in zijne en oneindige gebeurd, en toch scheen het menigvuldige de eenig mogelijke uitkomst, mogelijkheden." .. .Wij zitten in de aangevoortgesproten uit den indruk dien ik zelf in de noodkerk name rust van Streuvels' studiegedurende de kerstmis onder- vertrek in zijn prettig „Lijstergaan had, uit de tegenstelling nest". Door het groote venster van licht en duister — over- schouwt de naakte winter bingezet op 't gevoel der dorpe- nen. Streuvels rookt gemoedelingen die er aanwezig waren. lijk zijn pijp. De kachel ronkt. Ek heb er vreugd aan beleefd, Ik steek mijn notaboekj^, op het gegeven met liefde uitge- zak — en mijn blik gaat naar werkt, — 't geen altijd een Streuvels, dïen noesten werzeker teeken ia dat het goed ker en schepper van zoovele wordt. Achteraf eerst denkt schoone dingen, met een diep men: vanwaar komt bet? boe gevoel van bewondering en piëteit... krijgt men dien inval?" UILESPIEGEL. Ook „Het leven en de dood

■■

—

EENX

VElMSSEIt® OORDEEL M oor»

E. PHILIPS OPPENHEIM Vertaald uit het Engelsch door J. DE HOOP SCHEFFER. Op het pleizierjacht, dat zich te midden van een plaatselijlcen nevel, door den oceaan spoedt, bevindt zich een reisgezelscnap, bestaande uit vogels van diverse pluimage. Door een weinig bevaren gedeelte van den oceaan trekltende, passeert het jacht enkele onbewoonde eilanden en ontdekt de gastneer plotseling, bij het optrekken van den mist, op een groote kale rots een kruis, dat' vlammend tegen de heldere iucnt uitkomt. De gastneer, gestoord in het geanimeerde ondernouo, dat hij had met Pauline, ae dame, voor wiei genoegen de tocht in hoofdzaak ondernomen was, riep den stuurman om hem te vragen of hij ook wist, hoe hei eiland neette waarop dit natuurwonder zich 'vertoonde en of hij ook wist of het eiland bewoond was. Noen de stuurman, noch ook desgevraagd de kapitein, konden een bevredigend: oplossing vinden. Hiidyara, de eigenaar van het luxe-jacht, was" eenter onder den indruk gekomen, daar volgens ae aanteekeningen in zijn familie-archief, zijn voorouders telkens een kruis zagen, ais hun stervensuur naderde, zoo ook o.a. Sir Francis, toen hij Monmouth tegemoet reed, Hildyard geeft in stilte den kapitein bevel, zijn koers te veranderen en op het eiland aan te houden. .y 's Nachts brengt hij alleen een bezoek aan het eiland en ontdekt dat net niet onbewoond is. Hij ziet een huis in een sproakjesachtigen tuin. Hij verschuilt zich en ziet een meisje uu hei huis komen dat vioolspelend en zingend den tuin inloopt. Later voegt zich een dwerg Andrew genaamd, bij haar. Hij wordt juist door het meisje ontdekt, ais een heer den tuin inkomt en hem ziet. Hildyard maakt zijn excuus. Het blijkt dat de bewoner van het huis een bekende van Hildyard is. Deze noodigt Hildyard uit een week bij hem te blijven, waarin hij toestemt en de sloep naar het schip terugzendt met bevel aan den kapitein té vertrekken en hem over een week weer te komen halen. Als de week om is komt de sloep terug, maar tot zijn niet geringen schrit ziet Hildyard, dat al oe gasten meekomen. Dit is hem des te onaangenamer, ornaat Owston de gastheer, de vroegere echtgenoot van Pauline blijkt te zijn. Owston verteltPauline,dai Bertha naar doenter is. In hettweeae boek vinden we Bertha in Londen, waar zij muzieklessen neemt. Zij ontmoet mevr. Owston. Hildyard oezoekt Pauline en vertelt haar, dat hij groote geldelijke verliezen heeft geleden en nu doodarm is. Hij zegt verder, dat hij op een kamer gaat wonen en als schrijver zal trachten zijn brood te verdienen. Als hij weg is, komt Bertha bij Pauline,

„En ben je nu weggegaan zonder voorkennis van je voogd. Geheel alleen zonder kennissen te hebben en dat nog wel naar Londen! Is dat zoo!" „Ja." „Maar hoe heb je hier een onderkomen gevondenl Wat voer je nitl" Bertha keek op. Mevrouw Owston's kalme manier van spreken was zooveel inniger geworden. Over een weer ontstond sympathie en toenadering. „Ik begon genoeg te krijgen van het leven op het eiland en mijn voogd zei dingen tegen mij, die mij bijkans het hart braken. In een visscherspink ontvluchtte ik en kwam te Londen, waar ik een rijtuig nam en mij naar Chelsea liet brengen. Van Andrew had ik gehoord, dat däar en nergens anders artisten wonen. Ik kreeg kamers aan huis bij een Duitscher, mijnheer Dow e. Hij is muzikant en zorgt goed voor mij. Ik verdien een beetje geld.. Meer valt niet te vertellen." Eenig geritsel van zachte zijde op den grond. Gauw keek Bertha op en zag me-

„Zij kent hem niet," zei zij zachtkens. „Zóó is hij niet. Zij weet niet hoe hij werkelijk is." En in dat kleine boudoir, wiens verfijnde weelde en erquisiteit herinnerden aan Mammon-dienaars, lag een geknielde vrouw te bidden. Haar bleek, hartstochtelijk gelaat keek op naar de schemering van de dunne, heldere lucht; „Heer!" bad zij. „ik ben een zondares en vraag voor mijzelf geen vergiffenis. Maar voor haar — indien zij werkelijk mijn kind is — red haar. Geef, dat als de bessen binnen haar bereik komen, zij ze niet plukt. Want geen moeder zorgt „Ja. voor haar." De dame keerde zich af en zuchtte. Het HOOFDSTUK IV ergste van dit geval scheen dus nog eenigszins verschoven te worden. Later Hildyard's pas ontvlamtT enthousiasme^ wachtte haar schande, vernedering, ver- verdampte niet gemakkelijk. Het was zoodriet. En danl Voor haar was geen toe- wel bestand tegen de hoogst ernstige kbmst meer. Maar vooi: het meisje — onthullingen van zijn zaakgelastigde als haar tegen de spotzucht zijner vrienden. Ook Zij bedekte het gelaat met de handen, overleefde het dat verschrikkelijke ondoch er kwamen geen tranen. Tranen derhoud met Pauline, toen een oogenblik konden in haar ellendigen toestand geen het leven hem zoo donker toescheen en verlichting brengen. Was de oogst der smartelijke gewetenswroeging zijn gezonde ooit zoo vol bitterheid geweest! dachten aan de toekomst bedierf. Doch „Kindlief," vleide zij, ik ben, vergeleken in zeker opzicht gaf juist de herinnering met jou, een oude vrouw. Je verkeert in aan die phase in zijn leven- hem kracht een wereld, die heelemaal onbekend voor de oude banden door te snijden en zijn je is, en te midden van gevaren, waaraan geheele bevrijding te bewerkstelligen. In je nooit gedacht hebt. Zoo je hadt — zoo 't vervolg geen uitspattingen, geen losje hadt — een moeder, om je van al die bandigheden meer. Merkwaardig goed dingen op de hoogte te brengen, zou je zag hij het moreele verderf ervan in. Uihet leven anders beschouwen." terst streng en hard . was zijn oordeel „Ik wil het leven niet anders beschou- over zichzelf. Zijn nieuwe leven mocht wen," verklaarde Bertha openhartig. „Het door dit alles niet meer bezoedeld worleven is mooi zooals 't is — ten minste, den. Eerst na een boetetijd van een, zelfs 't kan zoo gemakkelijk mooi worden." twee jaar hard werken en armoede, zou Zachtjes werd een hand op de hare ge- hij weer de toekomst hoopvol durven telegd. Plots was zij verteederd. Zij haatte gemoet zien. die vrouw niet meer. Evenmin had zij nu In Chelsea huurde hij in een donker, nog vrees voor haar. nogal stinkerig achterstraatje een paar „Lieveling, als je een handvol mooie kamers. Op het buffet flankeerden opgebessen plukte en naar de lippen bracht, zette vogels onder een stolp; de stoelen zou je dan niet de stem zegenen, die fluis- waren bekleed met doorgesleten paarterde: „vergif"? Soms is deze wertld een denhaar, erg hard en glimmerig. Het heel mooie plaats — soms is wat mooi jeugdig persoontje, dat hem bediende, schijnt vergif en dood. Zij, die gegeten droeg een afgerafelde japon van roode hebben, moesten, terwijl het vergif in hun stof en 's Zondags een hoed met een bloed zit, tenminste anderen waarschu- veer erop. Alles bij elkaar genomen, had wen. Kindlief, keer mij den rug niet toe 't bepaald een democratisch aanzien, 't — ik heb ze gegeten. Ik heb gezondigd," geen Hildyard aanstond. Hij kocht een Plots werd gezwegen in de schepierach- gemaakt pak van blauwe serge en een tige atmosfeer van het kleine .vertrek. Tyrolerhoedje. Aanstellerig, rookte hij Het straatrumoer van beneden echode op straat een PÜPJe. Daarna bezocht hij met gedempt geluid in hun ooren: een het redactiebureau van een klein weekachtergrond der doodsche stilte. Fluks blad, waarop hij tijdelijk anoniem was keerde het meisje zich om en sloeg haar ingeteekend geweest, en verkreeg als armen om den hals der andere. mijnheer Hildyard van Butestraat in ,Jk wil luisteren naar alles wat u mij te Chelsea eenig werk. Feiteijk was er geen zeggen hebt," fluisterde zijhaast mee, maar hij ging er regelrecht mee naar zijn kamers, bestelde een trekpot met sterke thee, stak zijn lamp op en Bertha liep in het donker naar huis ging, zijn pijp in den mond, met een air met gloeiende wangen en schitterende van ongekende voldoening aan 't werk. oogen. Zij was ernstiger dan ooit. Toch Ongeveer een, uur had hij zitten schrijtrilde er telkens een zwak glimlachje om ven, toen eensklaps de pen uit zijn vinhaar lippen. gers viel en ongemerkt langs den afhellenden lessenaar op den grond rolde. Hij greep den rand der tafel vast, alsof hij bang was te vallen, terwijl even een luid gegons in zijn ooren suisde en de paarDEN HAAG denharen stoelen elkaar in de kamer schenen achterna te zitten. Hij kwam Telefoon bespreekbureau 17714 weer bij en bromde bij zichhzelf, dat hij lederen avond 8 u,, 's Zondassmidd. 2 u. wel gek leek. Meteen hoorde hij 't weer. SCHITTEREND INTERNATIONAAL 't Waren de klaagtonen van een viool. (Wordt vervolgd). vrouw Owston op een lagen divan terzijde van haar zitten. Neen, 't was niet meer dezelfde vrouw. „Meisje-lief," zei zij, teeder, „je hebt een moedig, maar erg dwaas iets gedaan. En nu over 't geen je mij gisteren vroeg. Er kwam iemand logeeren op het eiland bij je voogd. Je wenscht zijn adres te weten. Je wilt hem opsporen?" „Hij zei, dat hij op het eiland zou terugkomen," fluisterde Bertha, met neergeslagen oogen. „Hij zal zijn belofte houden. Hij zal daarheen gaan en ik ben weg. Ik wil dat hij dat weet." „Ben je — erg op hem gesteld, dusl"

sPiOMimünrs

ra©@i&aiNiim Zon- en Feestdagen 2 uur Matinee. Verminderde prllzen Plaatsbespreken dagelijks van 10—6 uur

WAT DE BIOSCOPEN BRENGEN „KUSSEN IS GEEN ZONDE" is de titel der Universal film, welke Cinema Royal te Amsterdam vertoont. Lisel, gravin Heiterstein, is een vrooiijk modern meisje. Zoo uitgelaten is ze soms, dat men aan de echtheid van haar afstamminj; zou gaan twijfelen. Ieder jaar gaat zij eenige weken naar Weenen, om zich in een groote stad wat te amuseeren. Op het kasteel Heiterstein en in de omgeving daarvan weet men niets van bubikopjes, korte rokken enz. Dus is het eerste, wat de gravin in Weenen doet, een kapper bestellen en zich het haar laten moderniseeren. Tot groote schrik van haar strenge miss, die overal met haar medegaat, wordt ook nog een badcostuum bezorgd, dat nu niet bepaald door al te groote lengte uitmunt. De gravin wil ook graag eens het familiebad bezoeken, men moet toch alles meegemaakt hebben. Ritmeester Theodoor von Stein begeeft zich met zijn vriend Zach in civiel ook naar het familiebad en maakt daar kennis met de lieftallige Lisel. Het gaat er zeer vrooiijk toe. De luitenant en de gravin amuseeren zich uitstekend, terwijl vriend Zach, die met de miss wordt opgescheept, met zijn gezelschap niet erg tevreden is. Lisel heeft den ritmeester wijsgemaakt, dat zij een dienstmeisje is en de kleeren van haar mevrouw geleend heeft. Na afloop van het bad zijn de beide jongelui nog een paar uur tezamen en scheiden met de belofte, dat ze elkaar den volgenden Zondag weer in het familiebad zullen ontmoeten. De gravin had niets liever verlangd dan haar avontuurtje als dienstmeisje voort te zetten, terwijl het den ritmeester v. Stein geweldig spijt, dat zijn nieuwe kennisje een dienstmeisje is. Op het kasteel Heiterstein heerscht echter geen bijzonder opgewekte stemming. Graaf Heiterstein zit dik in de schulden en men zegt, dat de draagkracht van het bouwmateriaal van het slot bijzonder groot moet zijn, daar iedere steen met een hypotheek belast is. Paul Polizzer, een geroutineerde verzekeringsagent, weet raad. Hij heeft voor de gravin een prachtig huwelijk op het oog. De zoon van mevrouw Lina Doppelhop, eigenares van de en-gros export-varkensslachterij „Het vette zwijn", moet naar de meening van zijn moeder een adelijk meisje trouwen, dat haar als koningin van de varkenshandel gelijkwaardig is.Geld speelt voor mevrouw Doppelhop heelemaal geen rol en wanneer het huwelijk tot stand mocht komen, zal zij de schulden van den f raaf betalen. De gravin moet direct uit Weenen terugomen en de verloving tusschen haar en den onbenulligen

ONS SPORÏHOEK JE Holland—Tsjecho-Slomkije. . Onze Zuidelijke naburen, de Belgen, hebben Zondag 2 Januari j.l. de lang verwachte onlmoeling tegen de Tsjechen lot een voor België bevredigend einde gebracht. Wel hebben de Roode Duivels verloren (met 3—2), maar het vertoonde spel en vooral hel enthousiasme hield een belofte in voor de komende wedstrijden. In hel veld waren de Tsjechen stukken sterker dan hun tegenstanders, doch het goede werk van Braine, Swarlenbroecks en Coudron in de Belgische achterhoede, gevoegd nij het zeer slechte schieten der Tsjechen hield de score loog. Onze Hollandsche fluitist W. Eymers heeft den wedstrijd zeer goed en vooral zeer tactvol geleid. Hierover waren beide partijen het eens. Mei schrik, aldus de Sportredacteur van de N.K.Crt.. die persoonlijk den wedstrijd is gaan bijwonen, met schrik denken we aan 18 Amil a.s.. wanneer deze beeren een bezoek in het Amsterdamsche stadion zullen afleggen. We gelooven.dat de heer van Meerum Terwogt hier een vergissing begaal. Het bestuur van den N.V.B, heeft een contract gesloten met den Tjechischen bond voor een ontmoeting tusschen Nederland en de Tsjechische amateurs. In Luik soeelde 2 Januari in hoofdzaak een combinatie van Slavia en Sparta, dus profs. Van meer dan één voor ons zeer betrouwbare zijde werd ons verzekerd, dat hel Tsjechische elftal, dat 18 April (e Amsterdam in het veld komt. uitsluitend zal bestaan uil amateurs, dus spelers van een veel minder gehalteNu rijst voor ons de vraag: »Heeft hel bestuur van den N.V.B, dit niet geweten? Is het erin gevlogen ? Of. en dal is veel erger, heeft men zichzelf gedegradeerd lol een voelbalnatie van den tweeden rang? Als dit laatste waar is, als men willens en welens, alleen om de bondsfinanciën op peil Ie houden, deze overeenkomst heeft aangegaan, dan wordt het toch lijd en zelfs hoog lijd, dat aan dergelijke handelingen van het bondsbestuur paal en perk wordt gesteld. We welen, dal hel bondsbestuur alle mogelijke moeite heeft gedaan een sterke tegenstander op tweeden Paaschdag in het stadion te krijgen. Deze pogingen zijn mislukt, de een achtte ons blijkbaar niet slerk genoeg, de ander eischte de helft vmi de recette, hetgeen natuurlijk absurd is. Hel Ware

maar zeer eetlustigen Rudi wordt in de kleine familiekring gevierd. Dadelijk na de verloving komt aan het licht, dat het met de adelijke voorouders in de familie Heiterstein niet heelemaal in orde is. De moeder van de tegenwoordige gravin was namelijk danseres, voordat zo met den graaf trouwde. Mevrouw Doppelhopp is buiten zichzelf van woede. Zij biedt Paul Polizzer, de man die van alle markten thuis is, een groot bedrag aan, als hij de verloving weer af kan laten gnan. Paul Polizzer bedenkt zich niet lang. Hij geeft zich uit voor landmeter, die het kasteel moet opmeten en kan zoodoende met behulp van 'n verrekijker alle gebeurtenissen op 't kasteel gadeslaan om de gravin op een misstap te betrappen.

Tot groote vreugde van de geheele omgeving komt er inkwartiering op Heiterstqin. Onder de officieren bevinden zich Ritmeester v. Stein en luitenant Zach. v. Stein heeft na de kennismaking met de gravin, het aardige meisje nog niet vergeten. Hij heeft het dienstmeisje overal gezocht, is iedere week, niettegenstaande de spot van zijn vrienden, naar het familiebad gegaan, zonder haar natuurlijk terug te vinden. Zoodra Lisel bemerkt heeft, dat haar ritmeester zich bij het escadron bevindt, dat in het kasteel ingekwartierd is, verwisselt zij gauw met haar kamermeisje van kleeren. Miss Nickel, die in stilte verliefd is op luitenant Zach. hetgeen haar reeds daarom niet bepaald dan beter geweest op tweeden Paaschdag. faule de combattants, geen wedstrijd Ie organiseeren. de bondskas deze middelen Ie laten derven (hiermede staat of valt heusch de N.V.B, nog n\e\),ian\o\ A
MSiBIANCHE

aangenaam stemt, omdat Zach zich bij hun kennismaking voor een anarchist had uitgegeven, is thans de wanhoop nabij, wanneer zij bemerkt, dat haar anarchist in het leger heeft weten binnen te sluipen. Zij verzoekt hem van zijn verschrikkelijk plan om het leger te vernietigen af te zien. Ritmeester v. Stein is gelukkig, dat hij op het kasteel Heiterstein zijn kamermeisje terug vindt. Ditmaal beloven de manoeuvres amusant te worden. Hij spreekt met haar af hem 's avonds in de kamer van den generaal te ontmoeten, daar deze uit angst voor anarchisten, waarvoor hij gewaarschuwd is in een anoniemeh brief, geschreven door een dameshand, naar een zolderkamertje was verhuisd. Wanneer Polizzer ziet, dat de gravin zich als kamermeisje verkleed heeft, gelooft hij het hem beloofde bedrag al gewonnen te hebben. 's Avonds laat hoort de generaal nog verdacht rumoer. Zwaar gewapend wil hij net kasteel doorzoeken om met den anarchist te vechten. Maar op de trap verliest hij al zijn moed en barricadeert zich in zijn zolderkamertje Polizzer heeft de schaduw van den gewapenden generaal gezien en gelooft, dat het de anarchist is, waarvan de diep ongelukkige miss hem verteld heeft. Door groote angst bevangen verstopt hij zich in een kamer in bed. Als om elf uur, de klok waarop zij m^t den ritmeester heeft afgesproken, Lisel tie kamer van den generaal binnengetreden is, komt Polizzer uit het bed, waar hij zich verscholen had, te voorschijn. Thans meent Polizzer „trouwbreuk" te kunnen constateeren, waardoor hij dan aan de verloving met Doppelhop een einde zal kunnen maken. Het komt er nog slechts op aan, om een getuige te vinden. Daar komt ritmeester v. Stein, die door dienstzaken 10 minuten te laat is, de kamer binnen. Nu heeft Polizzer zijn getuige — in gedachte telt hij reeds het bedrag van zijn belooning. De ritmeester is zeer teleurgesteld. Die tien minuten had zijn kamerkatje toch werkelijk nog wel op hem kunnen wachten. Den volgenden morgen keert de graaf van een reis op zijn slot terug. Hij verneemt van Polizzer wat er gebeurd is en maakt zijn dochter heftige verwijten, dat zij de laatste kans om hun financiëele ondergang te voorkomen, verijdeld heeft. Thans is zij nog armer dan het armste dienstmeisie. Dat vind Lisel nog niet zoo heel erg — want als dienstmeisje heeft ze de gelukkigste dagen uit haar leven leeren kennen. De ritmeester heeft achter een gordijn het geheele gesprek tusschen vader en dochter gehoord. Hij vraagt den graaf om de hand van zijn dochter en als net escadron op het punt staat te vertrekken, maakt de overgelukkige ritmeester zijn verloving bekend met Lisel, het bekoorlijke gravinnetje van Heiterstoin. nummer van 3 Jan. j. I. komt met een noodvoorstel. Nood breekt wet! 1928 nadert. Zoo eenigszins mogelijk moet Oranje zegevieren on hel voetballournooi Ie Amsterdam. Ons spelpeil moet worden verbeterd. 1 erugdringen van de goede spelers in een zoo klein mogelijk aantal elftallen is het eenig aldoende middel. De schrijver doel dan hel voorstel om gedurende hel seizoen 1927—'28. de comoetitie slop te zetten net als in 1915— 16- De 50 eerste klassers worden dan irge-" deeld in een competitie van 9 gewestelijke- en stedelijke elftallen Deze 9 elftallen spelen dan ieder 16 wedstrijden. Om voldoende spelers Ie oefenen komt iedere stad of ieder gewesi met 3 elftallen uit. zoodal er levens zoo min mogelijk spelers leeg komen Ie loopen. Bovendien kan men de overcompleete spelers nog indeelen in de reserveelftallen. Deze comoelilie van stedelijke- en gewestelijke elftallen kan einde Januari beëindigd zijn. Dan wordt ingesteld een competitie van dlstrlclselftallen gedurende Febr. Maart en April. Ten slotte krijgt de TC- dan nog een mooien tijd voorde oefening der 4 uitverkoren elftallen legen buitcnlandsche clubs. De voordeelen van dit voorstel zijn duidelijk. Deze indeeling is niel permanent, doch slechts voor één seizoen Men geeft niel de spelers van twaalf clubs een kans hun spelpeil te verhoogen, doch alle eerste klasse spelers krijgen de kans uit Ie blinken. Bovendien kunnen de uitblinkende tweedeklassers als Tnp, Buitenweg en andere in de steden-elftallen worden ingedeeld Promotie en degradatie staan in dal seizoen immers stil. De financiëele regeling en daar gaat hel immers tegenwoordig in hoofdzaak om. zal extra zorg baren. Maar daar moet hel bondsbestuur maar eens aan kluiven en zorgen.dal ieder hel zijne krijgt en de bondskas vooral niet Ie korl wordt gedaan. We zijn wel benieuwd of dil plan levensvatbaarheid heeft, óf met andere woorden, de bestuurderen van den N.V.B, van de deugd niel alleen „praters" maar ook „doenders" zijn. Tol slot brengen we onze vroede vaderen een puntdicht van Staring in herinnering;

wm^ -

:'m^

Blauw-Wlt-H.V.V. (1-5) In het stadion te Amsterdam, vond deze wedstrijd onder enorme belangstelling oiaats.

N.O.A.D.—N.A.C. (3—4) te Tilburs Een fraaie kopbal

Excelsior—Sparta (1—2) te Rotterdam De keeper van Excelsior grijpt in.

M.V.V.—Eindhoven (2—1) "élg

H.B.S.—Feyenoord (0—1)

..•

Een moment uit dezen ruw gespeelden wedstrijd.

t f

tvf ^v^Ê.
Schermwedstrild van de Vrlle Wapenbroeders te den Haas Een foto van het bestuur met ae feestcommissie.

Int. Hockeywedstrlld Amsterdam—Cambridge achter het stadion te A'dam. Een aardig spelmomerit.

Die van de deugd maar praters zijn, geen doenders Stijf in den mond, in 't werken slap of blóo, Zijn evenals de kakelende hoenders, Waarvan nooit ei gevonden wordt in '1 stroo. VETF.RAAN.

AlsUv^

Kinderen

zich bezeerd hebben gebruik dan dadelijK

PUROLF

Indoor training voor de komende Olympiade van de athletiek en voetbal vereeniging O. D.I. te Rotterdam.

Wedstriiden om het 3e klasse Kampioenschap Biliarten van Nederland, in de Nieuwe Karseboom te Adam.

—

j:

^^^^

I A.KBA.R. DOOR Mr. P. A. S. VAN LIMBURG BROUWER •••*«*«*«*«»**«•»»••««*••••««^»***

»♦#♦♦»••■•>■•<■••>»•»>■•

mt>ni»>
l*>fl<><>»tmgtii

— Ik zoek naar woorden, — sprak nu komen en mij daar met wetenschappelijke ten laatste Siddha zelf, terwijl hij thans ook werkzaamheden bezit te houden. Aan die de hand van Felzi aannam, — naar woor- uitnoodiging wi^' ilk gehoor geven. den om uit te drukken wat ik in dit Inderdaad, zoo één, dlan heeft wel Akbar oogenblik gevoel, maar ik weet ze nog zijn naam verdient! niet te vinden. Uwe vriendschap Feizi! had — Dat zullen wel ale komende geslachvoor mij steeds de hoogste waarde; maar ten u nazeggen. — En nu:—vaartweiI En te grievender dan ook mijn zelfverwijt en denkt ook nog eens aan mij, als ik vèr van te zwaarder mijne straf, toen ik door eigen schuld op de schandelijkste wijze ze had verbeurd. En die vriendschap, die gij mij r INT. CONC. DIR. ERNST KRAUSS =^l edelmoedig teruggeeft, acht ik ook het TOURNEE hoogste geschenk dat tegenwoordig mij nog geworden kon. — Toch zal — hernam Feizi, — onze o.a.: tegenwoordige toevallige samenkomst 12 Jan.: DEN HAAG, Theater Verkade slechts kort van duur zijn. Dat ik aan den 13 HAARLEM, Schouwburg, Janswes staatsdienst mij heb oattrokken, is u zeker 15 „ AMSTERDAM, Stadsschouwburg wel bekend; Selim, zag mij z»o min als mijn broeder ooit met een goed oog aan; en bovendien viel 't mij' zw^ar hem te gaan dienen, om redenen, die ik nu nóeit FOTOPERSBUREAU ..HOLLAND" verder behoef aan te duiden. Ik trok mij St»ll«lr...t 8 Amslerdam Telefoon No. 46361 dus terug en leefde stil te Agra. Nu heeft• Foto's voor seTll.bladen, handel en Industrie, Shah Abbas, de Koning van Perzië, mij kunstllchtopnamen, cliché's, enz. enz. enz. uitgenoodigd om in zijne hoofdstad te

EDITH VON SCHRENCK

HOOFDSTUK I. Een leelijk geval aan den rand. Daar ginds, in de wijde, open vlakte, waar mannen mannen zijn, een botsing van primitieve naturen en twee jonge harten, die tot elkander komen. Het zou beter geweest zijn, als Estelle St. Clair niet zoo ver van de Fordyce hoeve was afgedwaald. Was Buck Benson een oogenblik later gekomen, had zijn dapper hart een oogenblik van vrees gekend, zij zou een lot hebben gehad, erger dan de dood. Had "men haar niet gewaarschuwd zich voor Snake Ie Vasquez in acht té nemen ? Wist zij niet, hoe hij gedreigd had haar goedschiks of kwaadschiks tot de zijne te maken ? Had niet Buck Benson zelf, de sterke, stille man van het wijde veld haar gesmeekt tegen den halfbloed op haar hoede te zijn ? Misschien had de meesterachtige toon, waarop Benson gezegd had: „Juffrouw St. Clair, pas toch voor dien adder op, moedig hem toch niet aan, hij heeft niets goeds met u voor", haar eigenliefde geprikkeld. Misschien — wie weet ? — had Estelle Sir Clair met de gevoelens van Snake Ie Vasquez willen spelen, hem eerst willen aanmoedigen om hem dan met verachting van zich te stooten. Want,al was het New-Yorksche jonge meisje tot nu toe onbesmet gebleven te midden van het losbandige leven dergroote stad, zij was er niet afkeerig van nu en dan „met vuur te

spelen", zooals zij lachend zeide, en op de rustige woorden van Buck Benson had zij zich in haar volle lengte opgericht, zich in haar blonde schoonheid tegenover hem geplaatst en met snoezig vooruitgestoken lipjes geantwoord: „Dank u, maar ik kan heel goed op mij zelf passen". Zij was nu echter op haar pony verder gegaan dan zij bedoeld had en schrok wel een weinig, toen zij 'plotseling de schilderachtige verschijning van den halfbloed vóór zich zag, die in een boosaardigen glimlach zijn witte tanden schitteren deed en met 'n wijden zwaai zijn breedgeranden sombrero voor haar afnam. Hoewel haar hart onrustig klopte, trachtte zij vroolijk met hem te praten, terwijl de bewegelijke oogen

hier zal zijn. Gij kunt het nu voortaan zonder bitterheid. Ook mijzelven ontneemt die overtuiging een last, die lang mij zwaar gewogen heeft!... Nog bleef Sidjdha geruimen tijd nadiat Feizi zich la/igzaam door de breede laan had verwijderd, met zijne Iravati in het park vertoeven. Eind|elijk verliet hij met haar ook de plaats, waar hij eene laatste stilzwijgende hulde was komen brengen aan de nagedachtenis van den grooten Keizer. — Zoo gaan zij dan allen, — sprak hij mijmerend onder 't hjuiswaarts keeren, — allen die wij leerden kennen en hoogachten! Ook hem zien wij waarschijnlijk nooit terug, d^e zooeven ons verliet. Toch sterven zulke mannen als Akbar en Aboel, Fazl en Feizi niet als de dood een eind aan hun leven maakt! Zij blijven voortbestaan in de herinnering„ dpe ze ons nalaten en in hunne werken. Hunne gediachte bezi,elt anderen die na hen komen, en wederom anderen die er komen na dezen. Of dat niet de onsterfelijkheid zou zijn ?... (Slot.)

van den vogelvrij verklaarde elke lijn van haar lenige, jonge figuurtje in het sierlijke, nauwsluitende rijcostuum in zich opnamen. Maar plotseling werd zij koud onder de heete blikken, die maar al te duidelijk spraken. „Ik moet weer naar huis", sprak zij weifelend. „Men zal ongerust over mij worden." Maar de kerel lachte boosaardig. „Neen — zeker niet, de lieve senorita gaat met mij mee," sprak hij op vriendelijken toon, maar de woorden klonken hard als staal. Want Snake Ie Vasquez stond in het randgebied, waar een menschenleven niet geteld wordt, bekend als de Slijmige Adder. Van al de slechte menschen, die in die hel leefden, was Snake de gemeenste. Te midden der grofste

zonden levende, vreesde hij God noch mensch, en geen vrouw eerbiedigde hij. En Estelle St. Clair, de verwende lievelinge der New-Yorksche groote wereld, die zij uit het groote huis van haar vader aam Fifth Avenue met ijzeren hand de wet stelde, had nu bitter berouw, dat zij niet naar den eerlijken Buck Benson geluisterd had. Al haar smeeken, haar dreigen, was vergeefsch; in weerwil van haar tegenspartelen en de slagen, die haar kleine vuistjes op het hoonen.de gelaat van den schurk deden nederdalen, werd zij over den rand gevoerd en meegenomen naar het hol van den outlaw. „Heb je dan geen medelijden ?" riep zij telkens weer. „Zie je niet, dat ik je veracht en verfoei, leelijke schurk, dien je bent ? Ach, God, is er dan geen uitkomst voor mij ?" Maar de outlaw bleet doof bij deze woorden, die een steenen hart vermurwd zouden hebben. Eindelijk werd het bouwvallige hutje zichtbaar, waarheen hij zijn schoone last meevoerde. Van zijn paard te stijgen, en het half bezwijmde slachtoffer in de hut te brengen was het werk van een 'o u o U0e Garage en Kantoor:

Foto Godfried de Groot 3eanne Horsten de nederlandsche soubrette van groote verdienste, die zoowel door haar voordracht als oorspronkelijk repertoir een bekende en gezochte persoonlijkheid in onze nederlandsche klein-kunst wereld is.

,.....:.-

V,.

.-

■—nSHH-SHH-^

■■ ■

oogenblik. Toen ging hij voor • haar staan, vervuld van booze bedoelingen. „Ha, senorita, je bent een mooi, wild katje, maar Snake Ie Vasquez zal je wel temmen! Ha! haJ" lachte hij vroolijk. Met een snelle beweging bracht zij het met zilver beslagen revolvertje voor den dag, zonder hetwelk zij nooit de hoeve verliet, maar Snake Ie Vasquez was haar vóór; hij pakte haar het kleinood at en slingerde het verachtelijk naar den anderen kant van de vuile hut. „Pas op, trotsche schoone!" beet hij haar toe, en het volgende oogenblik worstelde zij in zijn greep. Haar geringe krachten baatten haar weinig. De schoone New-Yorksche was zoo hulpeloos als een kind, toen Snake Ie Vasquez, dit gemeenste exemplaar van het adderen-gebroed, haar met geweld in de armen nam en de heete kussen van den ellendeling op haar onbeschermde wang brandden. „Luister!" siste hij. „Je bent de mijne, eindelijk. Je blijft mijn gevangene, totdat je toestemt mijn vrouw te worden." Nu scheen alles verloren. „Ben ik te laat. Juffrouw St. Clair?" Snake Ie Vasquez schrok op het "hooren van de rustige, ernstige stem. „Sapristil" gromde hij. „Jij!" „Ik!" antwoordde Buck Benson, want inderdaad hij was het en niemand anders. „Goddank, eindelijk!" fluisterde Estelle St. Clair, terwijl zij zich uit de hatelijke armen, die haar slanke, jonge schoonheid omvatten, losmaakte en zich wankelend verwijderde van den man, die haar op zulk een laaghartige wijze tot een weerzinwekkend huwelijk had willen dwingen. In een minimum van tijd had zij haar St. Clair houding heroverd, en zij was weer van top tot teen de ster der^ New-Yorksche wereld, toen zij antwoordde: „Nog niet te laat. Mijnheer Benson! Net op tijd. Ha, hal die mijnheer werd wat lastig, en u komt juist van pas om hem de strat toe te dienen, die hij zoo ruimschoots verdient en de hemel moge u beloonen." Haar beschuldigende vinger wees naar den laffen ellendeling, die achteruit was gedeinsd en nu ineengehurkt zat in den versten hoek der hut. Zij voelde op dat oogenblik een vreemde aandoening haar doortrillen. Wat een kracht ging er uit

RADIO

Toestellen en Onderdeelen

2e 3an Steenstr. 46. A'dam

ANDERSEN EN POLAK

Telefoon 29600 (2 lllnen) met PEUGEOT-AUTOMOBIELEN

P. C. HOOPT STRAAT 40

15 CENT PER KILOMETER

1

.

AMSTERDAM

•

TELEP. 26587

De optimist. Zoo opgewekt man, wat is er gebeurd ? O, van middag ben ik Kaalhans tegen gekomen, die mij nog fl 25.— schuldig was.... En heeft hij betaald? Neen dat niet. Maar hij heeft direct verklaard, dat hij wist dat hij bet schuldig was, .en, zoo zei hij, je krijgt 't bepaald. Noodige maatregel. Kellner, geef me een tandenstoker! Het spijt me m'nheer, er zijn geen tandenstokers meer. Waarom niet ? Neen mijnheer. De patroon heeft gemerkt, dat de klanten de tandenstokers allemaal meenemen. En nou geeft hij er geen meer. Niet zijn schuld. Jantje, je moet beter oppassen. Het doet vader leed wanneer je zulke slechte cijfers krijgt. Ja maar vader, dat is niet mijn schuld. Waarom niet. Jan? Ik geef die slechte cijters nooit! Het brave meisje. Marie, je bent van morgen weer veel te laat op geweest, zei mevrouw tegen het meisje. Dat heb ik expres gedaan, was het antwoord. Mevrouw heeft toch gezegd, dat ik zuinig met het dectrisch licht moet zijn. Hoe later of je in deze donkere dagen op staat, hoe minder licht d'r gebruikt wordt. Niet tegen te spreken. Suusje, vroeg de juffrouw, welke letter komt na de A ? Allemaal juffrouw, antwoordde Suusje. Het meisje, dat wist... Kind, nog een kus voor ik weg ga Gauw dan schat. Vader komt binnen een half uur terug. Zeker niet. Mevrouw frummelen was spoorloos verdwenen. Na eenige dagen van spanning wordt Krummden 's morgens vroeg door de politie opgebeld met de boodschap: Mijnheer, wij hebben uw vrouw gevonden. En, vroeg Krummelen met begrijpelijke nieuwsgierigheid, wat zei ze ...

Niets, antwoordt de politie man. O, dan is het m'n vrouw niet! De vader, die blij was met elke oplossing. Het meisje. En heb je al met vader gesproken ? De aanbidder: Ja, ik vroeg hem door de telefoon . .. Het meisje. En wat was z'n antwoord ? De aanbidder. Hij zei, ik weet wel niet wie je bent, maar je kunt d'r in ieder geval krijgen. De abnormalen. En, vroeg de schoolinspecteur aan den ved geplaagden onderwijzer, heeft u in uw klasse ook abnormale kinderen ? Ja, mijnheer, twee. Zoo, zoo, en wat vertoonen die voor abnormale, afwijkende verschijnselen ? .... — Och, ze zijn altijd beleefd, netjes gekleed en vol aandacht bij de lessen. Het gevaar. Directeur van de studio tot filmstar: Wanneer ge nu ereis heelemaal vrij werd gelaten, wat zoudt ge dan het liefst spelen ? Ster: De film van mijn leven. Directeur (bedenkelijk): 't Is niet kwaad. Maar in Holland zouden wfe zeker last met de bioscoopcommissies krijgen. Véél zindelijker. Mevrouw tot nieuwe dienstbode: Je schijnt niet precies te weten, meisje, wat een vingerbakje is. Gebruikten ze die nooit in je vorige betrekking? Meisje: Nee, mevrouw, daar gingen ze altijd met schoone handen aan tafel, 't Waren héél zindelijke menschen. Het indirecte toezicht. Neefje van 'n bekend acteur, bij het afscfiéid nemen van zijn oom, bij wien hij logeerde: En nou oom, ik hoop dat het u goed gaat. Ik zal geregeld op de recenties letten.

FOTO SCHAAP & Co. SPUI 8 - AMSTERDAM

Leveranciers van Camera's en FOTO-ARTIKELEN van Prima Fabrikaat

van dien sterken stillen man van het veld, met zijn diepen eerbied voor de vrouw! Het is waar, haar opvoeding vroeg om een gentleman, maar haar hart vroeg om een man. Haar oogen kregen een zachter uitdrukking, en zij sloeg ze neer voor zijn doördringenden, koelen blik, en haar wangen werden met een blos overtogen. Had hij het maar geweten; zij was op dat oogenblik één en al overgave aan dezen man met zijn zachte stem. Een trilling voer over het verweerde gelaat van Buck Benson, hij ook voelde zijn hart naar haar uitgaan. Maar zijn scherpe blik richtte zich op Snake Ie Vasquez. „En nu zullen we het eens uitvechten, vervloekte adder, dat je bent, en als echte Amerikanen, man tegen, man, want hoe gemeen je ook bent, ik zou je toch liever geen kogel door het lijf jagen." Het mooie meisje huiverde bij wat haar nu weer te wachten stond, en de oogen van Snake Ie Vasquez glinsterden van vernieuwde hoop. Maar de outlaw bleek niet tegen den sterken, stillen man te zijn opgewassen. Terwijl hij opstond, nadat zijn tegenpartij hem op den grond had gegooid, trachtte hij met snelle beweging het mes te grijpen, dat Buck Benson hem had afgepakt. „Pas op!" riep het meisje hevig verschrikt. „Die duivel in menschengedaante zou je vermoorden!" Maar Buck Benson's snelle blik had de verraderlijke beweging bij tijds opgemerkt. Met een „vervloekte fielt, dat je bent!" vatte hij den outlaw in zijn krachtige handen, tilde hem hoog in de lucht, alsof hij een kind geweest was, en was op 't punt hem op den grond neer te kwakken, toen een nieuwe stem aan de deuropening hem van schrik deed verstijven. Daar stond hij als een standbeeld met de nu onbewegelijke Snake Ie Vasquez in rijn opgeheven armen. De stem aan de deur verried groote verbazing en de diepste ergernis: „Merton Gill, wat bezielt je in 's hemels naam ? Wat doe je daar met die pop ? Ben je dan stapelgek geworden, ot wat mankeert je ? Zet dat ding neer!" De nieuw aangekomene was een gezet man in een slecht gemaakt zwart pak; zijn grijze haar grodde laag op zijn voorhoofd, en hij droeg den baard gescheiden. De overwinnaar van Snake Ie Vasquez stond nog verstijfd, hoewel hij onmiddellijk van persoonlijkheid veranderde en niet langer Buck Benson was, de sterke, stille man van de wijde vlakten. {Wordt vervolgd.)

«.«»

. .

^^m'^~l*?TTr^^^^^^~m~^m~^mm' ■

'■;

:

'

■

■

tosssssasssBaafs.

Joseph Hollman f de nederlandsche Violoncellist is 74 jaar oud ie Parijs overleden. Zijn begraiems had te Maasiricht onaer groote belangsteiiing.piaals.

Prinses Juliana's opleiding De Koningin en de Prins hebben aan Proi. dr. G. M. Verrijn Stuart te Rotterdam oogedragen aan Prinses Juliana onderwijs te geven in de staathuishoudkunde..

De adjudant van Prins Hendrik Luit. ter zee Ie ki.J.W.Term ij telen, adjudant van den min van Marine, is bestemd om te worden benoemd tot adjudant van Prins Hendrik.

De violist de Groot in Nederland De bekende violist de Groot, oie iange tijd in het Piccadilly Hotel te Londen opiraa, hekend bij alle luistervinken, arriveerde in A'dam.

ui-mwu *i - - ifc«

.. - .-- -^ De nieuwe grieksche gezant bij het nederlandsche hof, de heer J. Papas, is te 's-Gravenhage aangekomen.

Minister Lambooy te Vlissingen waar hij de in aanbouw zijnde toroedojager bij de Mij. de Schelde bezichtigde.

M

■J-m'MM

Mondain Rotterdam Bovenstaande foto is niet genomen in ae beroemde Rotten-row van het Hyde-park te Londen, doch in het Park te Rotterdam !

Neserplastiek

Een der intressante beeiden, welke in het Stedelijk museum te Amsterdam worden geëxposeerd.

Madame Lowskaya de russische danseres, welke in Amsterdam en Rotterdam outrad.

Voor de oude van dagen Een uitgelezen gezelschao was bijeen tijdens de opening van het zesde tehuis van Pro Senêctute te Amsterdam.

De minister en de radio Bij het In gebruik nemen van den nieuwen zakeiijken omroep in Schevemngen hield m mister v. d. Vegteeen redevoer de microfoon.

■ f

r

|.. j

r-

^ÜÜ

(i - -

.. De delftsche H.B.S.-vereeniging vierde haar derde lustrum. Op onze foto ziet men het bestuur den heer M. H. Dubourcq, mej. Toos Collee, de beeren V. H. L. Dubourcq. Forbes en Vlies.

-

-r- :.'

De Krljtkrlns

s-Cravenhage plechtig werd ingewijd. Onder de aanwezigen was ook de haaasche burgemeester.

Ä 1?/

!».V5»*.--_..

een chineesch spel. dat in den Hollandschen schouwburg in Amsterdam wordt opgevoerd. Op onze foto ziet men mevr. de Vries, den heer Saalborn en mevr. Treeo.

Het Nationaal schaaksebouw dat te

VIZ E hebben in ons blad al menig' ' maal danskunstenaressen met een wereldreputatie aan onze lezers voorgesteld, die door bemiddeling van den een of anderen ondernemenden impressario ons kleine landje een bezoek zouden brengen om er in schouwburg, concertzaal of cabaret op te treden. De namen dier dames waren hier vaak vrij algemeen bekend, maar zeer weinigen hadden het genot mogen smaken iets te zien van hare kunstuitingen. Slechts zij, die nog al eens over de grenzen gaan, die daardoor in de millioenensteden met hun talrijk uitgaand publiek ook in theaters komen, hebben somwijlen iets gezien van de ,,sterren", wier kunst alleen te genieten is, wanneer de recette voor één enkelen avond in de duizenden loopt. Maar dank zij de film is er nu eens een uitzondering op dezen regel. In de films „Bloed en Zonde" en „Bella Donna", beide van de Paramount, de eerste met Rudolph Valentino in de hoofdrol, de tweede met Pola Negri,

- Ksaffisss

^.> x^ -.■: ■

Bunbury bij het Rotterdamsch Hofstad tooneel Op onze foto van l.o.r. Lily Bouwmeester als Gwendole, Louis Gimberg (Wording). Mevr, v, Eysden (Lady Brancasier), Theo Frenkel Jr. (Mont(ord).

trok een daarin optredende danseres bijzonder de aandacht. Nu wordt er in films dikwijls heel wat gedanst, maar ditmaal had dit onderdeel van de film de bewondering. Wat die danseres te zien gaf, was in z'n genre razend knap. Die danseres was La Rosita. Haar opleiding had ze in New York genoten, bij Schubert. In deze plaats debuteerde ze in de revue en haar talenten bezorgden haar een eerste plaats als danseres bij de filmondernemingen. Doch La Rosita wilde wel eens iets van de wereld zien en ze begreep zeer goed, dat haar danskunst 't haar gemakkelijk maakte om van de Nieuwe naar de Oude wereld te trekken. En zoo gebeurde 't, dat ze naar Europa trok. Haar eerste optreden in de Oude wereld is ditmaal nu eens niet in Parijs, Londen of Berlijn, de drie plaatsen, die vrijwel als regel de primeur genieten van dergelijke gebeurtenissen. Neen, ditmaal heeft Amsterdam dit voorrecht. En de bewondering voor La Rosita is thans nog gestegen. Dit ligt voor de hand, want in een film kan ze slechts een enkele creatie ten beste geven, waar tegenover staat dat ze nu haar talent in vollen omvang kan ontplooien. Haar ArgentijnschSpaansche dansen trekken bovenal de aandacht door het vuur, waarmee deze worden gegeven; het temperament van La Rosita komt hierin sterk uit. Deze dansen zijn wel de beste op haar repertoire. Wie de gelegenheid krijgt deze kunstenares te zjen, mag deze niet ongebruikt laten.

—————^

r Paleis voor Volksvlijt AMSTERDAM

Telef. 36317

GROOT VARIÉTÉ-PROGRAMMA

Opvoering van de nieuwe oorspronkelijke Nederl. operette

PQLIARDIS 2

JONGE DAMES voor OPERETTE en REVUE Aanmelding dasei, van 12-2 u.

Kantoor THEATER FLORA Heerengracht 607 A'dam

MARTY & RIANT

AßRIQO TEGO

Fransch Opera Duo

Itaiiaansche Bariton

Kolschaatscn

GEVRAAGD:

welke opgeleid willen worden

Tekst en muziek van De Berrie Regie Nap. de la Mar Emray Arbous - Sien de la MarKlopper - Ada van Duyl - Louise Fleuron, Nap.dela Mar, Joh.Heesters W. Timrot - P. te Nuyl - A. Hoek enz. Gewone prijzen

ORKESTEN

EDUARD KAPPER

WINDSOR-BAR

AMSTERDAM

Theater-Concert-Bureau

CINEMA ROYAL

-^ PRINCE ^=-

NIEUWENDIJK 154-156 AMSTERDAM

Na de voorstellingen gezellig uurtje SAMENKOMST VAN ARTISTEN.

Bezoekt de Eetsalon „MAX" Sch»peamtceg 1. bij de Resnliersbreeslraal Amsterdam - Telef. 34929

Tot 's nachts 1 uur geopend

I VRAGEN BU5 ^JUCULLES] Mevr. E. H. O. te L. vraagt ons een recept voor het maken van chocolade bonbons-, in hoofdzaak voor het oplossen der chocolade en welke soort daarvoor gebruikt moet worden. Antwoord: Er is een soort bonbonchocolade in den handel, die de eigenschap bezit voldoende slap te worden om er een ot andere vulling mede te bedekken. Dit is de z.g. couverture. 't Is zachte chocolade met een extra kwantum cacaoboter vermengd. Deze is in den kleinhandel moeilijk te bekomen. Daarom is het aan te bevelen om gewone chocoladereepen te nemen, deze in een kurkdroge pan te warmen en er dan wat gesmolten cacaoboter aan toe te voegen, doch slechts zooveel, dat het mengsel maar eenigszins uitvloeit. Dit verwannen mag niet direct op vuur plaats hebben, doch b.v. in een flauw verhitten fornuisoven, zeer geleidelijk. Is de cacaoboter er doorheen, dan geruimen tijd duchtig roeren en koel plaatsen. Zoodra de kanten

MIJNHARDrS

k Hoest^Keelpijtv A KiespijnSmA Hoofdpijntabletten *

M

tabletten

EEN AARDIQ SUCCES Mmm**mm**wn***m*********

Onlangs hebben we in ons blad over het aardige idee gesproken, dat de redlactie van Weldons Modebladen al sinds eenige jaren met haar talrijke lezeressen tot uitvoering brengt. Zoo omstreeks kerstmis komen van alle kanten de poppen en het speelgoed binnen, dat vervaardigd is om die kinderen in de londiensche ziekenhuizen gelukkig te maken. Dit jaar zijn niet minder dan 3500 poppen van alle deelen der wereld ontvangen. Om u een denkbeeld te geven van wat dit getal beteekent, reproduceeren wij hierbij een foto van een der vertrekken, waarin de poppenschat werd ondergebracht. Zij kwamen uit alle landen. Uit Engeland, uit Holland, België, Frankrijk, Zweden zoowel als uit Indië, Zui(^-Afrika en Canada. Het is wel typisch hoe ver-

schillend de leeftijd is van hen, die medewerken. Een kindje van vijf jaar breide de Heertjes voor een pop en een dame van 75 jaar, een invalide, zond een pop in, die zij heelemaal zelf had gemaakt. Het is wel natuurlijk, dat de tentoonstelling dezer poppen zeer de aandacht trok. Verschillende bekende persoonlijkheden uit de engelsche aristocratie behoorden tot de bezoekers. Ook eenige bekende actrices zonden fraaie poppen als cadeaux. Wij noemen enkele, ook hier te lande bekende namen, zooals Miss Gladys Cooper, Miss Phyllis Dare, Mad. Alice Delysia, Miss Marjorie Gordon, Miss Bannie Hale eja. Voor kerstmis werden de poppen en het mooie speelgoed met auto's, waarop Father Christmas een plaatsje had gekregen, naar de verschillende ziekenhuizen gebracht.

ARRANQEEREN

KUSSEN IS GEEN ZONDE

VARIETE DANCING

van particuliere feesten, intieme kunstavonden, enz.

In de hoofdrol: de lieftallige XENIA DESNI

van alle soorten attracties, orkesten, strijkjes en jazzbandsvoor vereenigingen, tentoonstellingen enz. enz.

DANSSCHOOL Leeraar in Klassieke en Moderne Danskunst H. 3. VAN LEEUWEN 3r.

yfrnstellaan 64, Tel. 28474 ^Tmsterdam

Lelden.Langebrug75 - Tel.290

Adam - R dam - Den Haag Nijcnegen - Utrecht - Arnhem

^Nouveauté voor den Ot. JsicolaaÄ

Impressario van Binnen- en Bulteniandsche Theaters

BALLETORGANISATOR

ABONNEERT === U = OP DIT BLAD

Dans-Instituut C.KLINKERT Inschrijving nieuwe cursussen dagelijks. Prosp. franco. Sladhoaderskade

Wen sie de vele reproducties von ons

152

Amslerdam, Tel. 24232

werh in „«et Weehblad'CinemafflShealer

KUnSTfOTOGRAAf

Ch. Bourbonstraat 2 Den Haag. Tel. 71205

DAMES- EN HEERENKAPPER - HAARWERKEN, enz.

J

AHSTERDAM'BCSTCVACR'STR'ir Atelier geopend van 11 2 uur. Opnamen gelieve een dag vooraf melden

EEN RÄDO©-WEEKBLAD

1 Ä. ««» 1

onder leiding van Ir. Max Polak en met proqr minia's der belangrijkste zendstations franco per post oij ia aan huis

1 é«s"«>* I

VOOR 3 CENT PI

INDIEN GE VOOR HET INZEEPEN

WEEK

zal de Radio-liefhebbers aanstaan. Schrijf nu even aan de adm. van ,,C.Q." Hofwyckstraat 9, Den Haag, en vraag

READY CREAM

EEN RIROEFNUIMIINIEIR Dat kost U niets en,gij leert er het blad door kennen, dat goed is voor den luistervink en leerzaam voor den amateur

gebruikt. Ready Cream wordt geleverd in potten van 1 Kg. tegen toezending van f3.— aan de

tabletten ,

^ Bij Apoth.en Orogi sten.'

Godfried de (sroot

L

(KOSSEN IST KEINE SDND')

LEVERING

Specialiteit in TA.odeme en /Prtistieke foto's

J

DE SUCCES-EN LACHSCHLAGER

AMSTERDAM

1STE KLAS INRICHTING stijf worden, even roeren en even verwarmen, bloedwarmte, niets meer. Leg nu het vulsel, b.v. een stukje nougat, fondant,. marsepain e.d. op een klein van ijzerdraad gerriaakt tweetandsvorkje en dompel het onder de couverture. Schep 't er uit, klop even op den rand van het pannetje, zoodat de overtollige chocolade van de bonbon afdruipt en leg dit omgekeerd op een stukje Ersatspergament, alles zonder er met de handen aan te raken. Met eenige oefening kunt u er met datzelfde vorkje een paar streepjes overhalen, terwijl u hem neerlegt. Ook kunt u, terwijl de chocolade nog zacht isj er een stukje violet of een zilverpilktje op leggen. Natuurlijk wordt, tijdens het doorhalen van meerdere bonbons de chocolade zacht verwarmd, doch oppassen, dat ze niet te warm wordt, anders worden de bonbons grijs. U ziet, een nauwkeurig werkje is 't, maar door oefening, vooral' met 't verwarmen, is wel wat te bereiken.

40

Amsterdam — Teletoon 34315

Brengt de pauze In het Flora Theater door in de WINDSOR-BAR

ORKESTEN

Jasr. en Symphonie Orchestre

with his Orcheslrial Rand

MILLE COLONNES

2

DE COLORADO BOYS

Mr. RED HEAD

REMBRANDTPLEIN Amstelstraat 20

AMSTERDAM

REMBRANDTPLEIN

Heden en volgende avonden 8 u.

DOE HET NU S

■s GRAVENHAAGSCHE ZEEPFABRIEK Teickj« ïn Pvlhonlf«*t*nrtl, ia -II« modeklcurrn, keurig gevoerd

/2.50

Zuid-Binnensingel 211

Den Haag

J

m

■^k

nu/

is ver.Wwe. neu, -

cLmf-.omdoet wee

tienJcorla, •

chen •

heehJ_:..

p s—'O

faeddä,!.

Mie Master's Voice

THE MEW

IN PRIJZEN VANAF

f 110.—

registreert Z'/z Octaven meer dan ieder ander fabrikaat LAAT ONS D EEN NEW H.M.V. GRAMOPHONE DEMONSTREEREN

AMSTERDAM

— 42 REGULIERS BREESTRA AT 42