NK lange afstand. NK Crosstriathlon

27e jaargang • september 2014 nummer 9

TRIATHLON/DUATHLON

Challenge Almere

EK/NK lange afstand

NK Crosstriathlon Ameland

Grand Final WTS Edmonton

MAGAZINE VOOR DUATHLON EN TRIATHLON

VOORWOORD De Nederlandse Triathlon Bond (NTB) overkoepelt alle multi-disciplinaire duursporten en is aangesloten bij het NOC*NSF, ETU en ITU. Triathlon Sport is het officiële bonds­orgaan van de NTB met daarin aandacht voor zomer- en wintertriathlon, duathlon en andere duursportcombinaties. Triathlon Sport verschijnt 12 keer per jaar. Het volgende nummer van Triathlon Sport verschijnt in week 43 - 2014.

Uitgever Ying Media bv i.s.m. Nederlandse Triathlon Bond Ying Media bv Ying Mellema Zwarteweg 3 8603 AA Sneek Postbus 4016 8600 GA Sneek T 06 – 100 42 999 E [email protected]

NTB Wattbaan 31-49 3439 ML Nieuwegein Postbus 1267 3430 BG Nieuwegein T 030 – 7513770 F 030 – 7513771 E [email protected] I www.triathlonbond.nl

Hoofdredactie Roel Kerkhof Coranthijnestraat 22, 9715 RH Groningen T 050-5715440 E [email protected]

Eindredactie Nederlandse Triathlon Bond

Redactieraad Christie Brouwer Peter Dillo

Medewerkers Pieter van der Meer, Kitty van Bloois, Norbert Veringmeier, Guido Vroemen, Marco van der Ham (fotografie), Jojanneke van der Ham (fotografie) en Marcia Jansen.

Aan dit nummer werken verder mee Erik van Balderen (fotografie), Anja Brouwer (fotografie), Delly Carr (fotografie), Toon Dompeling (fotografie), Sonja Jaarsveld (fotografie), Janos Schmidt (fotografie), Raymond Verbruggen (fotografie), Charlie Crowhurst (fotografie), Michael Dodge (fotografie) en Jan Kuijer (fotografie).

Advertentieexploitatie Ying Media bv Zwarteweg 3, 8603 AA Sneek T 06 – 100 42 999 | E [email protected]

Opmaak Frans van Dam, Quod Media Heerenveen

Abonnementen Alle NTB-leden krijgen het bondsblad Triathlon Sport thuis gestuurd. Voor niet-leden kost een los abonnement € 35,- (buitenland € 50,-) Jaarabonnementen worden tot wederopzegging aangegaan. Opzegging van een abonnement dient uiterlijk voor 1 december van het lopende abonnementsjaar te geschieden, anders wordt dit automatisch verlengd met een jaar. Adreswijzigingen dienen uiterlijk een maand voor het verschijnen van het eerstvolgende nummer binnen te zijn. U kunt uw adreswijziging sturen per e-mail naar [email protected] of per post naar Postbus 1267, 3430 BG Nieuwegein. Niets uit deze uitgave mag worden verveel­vuldigd en/of openbaar gemaakt op welke wijze dan ook, zonder een vooraf verkregen, schriftelijke toestemming van de uitgever.

Namen

Deze zomer kwam er op het NTB-bondsbureau in Nieuwegein een mail binnen van een bezorgd lid van de triathlonbond. Hij beklaagde zich over de in zijn ogen te grote focus binnen de NTB en binnen dit blad voor topsport. Want was de bond er volgens de eigen website niet om de belangen van alle triathlonverenigingen, evenementen, leden en licentiehouders? Hij merkte daar weinig van; Triathlon Sport stond voor het grootste deel vol met wedstrijdverslagen van topsporters. Hij voelde zich als sporter en NTB-lid compleet genegeerd en uitte zijn ‘grote twijfels over de mate waarin topsport de breedtesport faciliteert’. Het ging alleen maar over namen. Namen van sporters die hem onbekend zijn. Wat hij daarmee moest was hem compleet onduidelijk.

september 2014

COLOFON

In zijn betoog ontkrachtte de schrijver dit ook weer deels door er op te wijzen dat ook hij zich kon verwonderen over de soms fantastische tijden die werden gerealiseerd en dat de ervaringen uit de topsport een schat aan informatie omtrent training(sopbouw), voeding, tactiek en materiaalgebruik opleveren. Maar voor een verdere popularisering van de triathlonsport was alle aandacht voor topsport en topatleten toch niet echt nodig. Evenementen zijn er immers voldoende en die zitten voor een deel ook steevast vol. De triathlonsport was populair genoeg. Dus waarom meer? Ja het klopt dat het nu goed gaat met de triathlonsport. Vanzelfsprekend is dit evenwel niet. De glorietijd was eind jaren tachtig, begin jaren negentig van de vorige eeuw. Reportages van met name de Holland Triathlon bij de Avro maakten de sport mede groot. Namen als Axel Koenders, Gregor Stam en Ada van Zwieten (om er maar een paar te noemen) spraken tot de verbeelding. Daarna zakte de sport ver weg, evenementen verdwenen (onder meer wegens een gebrek aan inschrijvingen), om de laatste jaren weer een revival te beleven. Veel sporters zijn op zoek naar een unieke uitdaging. De triathlonsport biedt die, want hoewel het nu goed gaat behoort het nog altijd tot de kleinere sporten in Nederland. Groei vormt de basis voor een stabielere bond, een bond die nog meer kan betekenen voor haar leden, wedstrijdorganisaties en verenigingen. Daarin speelt ook topsport een rol. Met topwedstrijden, topprestaties, topatleten (namen!) komt de sport in de media, waardoor deze bij een breder publiek bekend wordt. Niet onbelangrijk, want wat de boer niet kent dat vreet hij niet. Helaas blijven de landelijke media tot nu toe achter en rest naast enkele triathlongerelateerde websites alleen Triathlon Sport. Er zijn ook genoeg mensen die wel geïnteresseerd zijn in wat die namen doen en presteren. Het zou bovendien raar zijn daar in het enige triathlonblad van Nederland niet over te berichten. Ja, dit digitale nummer van Triathlon Sport staat grotendeels vol met namen – we hebben net weer een stevige wedstrijdperiode achter de rug – dus zal de schrijver van hierboven zijn mailtje waarschijnlijk snel verwijderen. De rest van het jaar is dit echter zeker niet het geval. Even geduld dus. ROEL KERKHOF

INHOUD Verslag: Afscheidsgoud Heleen bij de Vaate bij EK/NK Challenge Almere ����������������� Verslag: Team4Talent en Hellas winnen Lotto Eredivisie Triathlon������������������������������� Verslag: Eerste jaar Schuiteman 2eDivisie Triathlon een groot succes������������������������ Verslag: Gwen Jorgensen en Javier Gomez veroveren wereldtitel olympische afstand��� Verslag: Veel emoties bij NK crosstriathlon Ameland�������������������������������������������������������� Verslag: België neemt bezit van Eredivisie in Veenendaal ���������������������������������������������� Verslag: NK’s voor masters in Klazienaveen en Enschede ����������������������������������������������� Training: Sterke ademhalingsspieren voor betere prestaties������������������������������������������ Tri Kort: Het triathlongevoel van Robert van der Werff, Louis Delahaije wordt hoofdcoach NTC������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������� Actueel: EK IM 70.3 Wiesbaden, WK crosstriathlon Zittau, EK duathlon Weyer, Half Challenge Walchsee, WK Powerman Zofingen, YOG Nanjing, Triathlon Leiderdorp��

4 12 17 18 24 28 32 34 38 40

Foto cover: Heleen bij de Vaate wint de Challenge Almere-Amsterdam (foto Toon Dompeling)

3

september 2014

Heleen bij de Vaate neemt afscheid van topsport met Europese titel.

Echte klassieker knokt terug

Mooi nazomerweer, veel deelnemers, veel sfeer en veel positieve reacties. De tweede editie van de Challenge Almere-Amsterdam, tevens EK en NK triathlon lange afstand, vond dit jaar onder een gunstig gesternte plaats. Ook sportief viel er wat te juichen met Europees goud voor Heleen bij de Vaate en zilver voor Tineke van den Berg en Dirk Wijnalda. Een verslag van een mooie zaterdag in september.

4

Tekst Roel Kerkhof | Foto’s Toon Dompeling

Ek/NK challenge ALMERE Charlie Crowhurst / getty images

Voor de 32ste keer werd er een hele triathlon georganiseerd in Almere. Het monument van de nationale triathlonsport had op geen passender dag gehouden kunnen worden: op Open Monumentendag. De Duitse winnaar Markus Fachbach kende de historische waarde van de wedstrijd ook, zo liet hij direct na de finish blijken. “Het is toch wel speciaal om hier te winnen. Net als Hawaii is Almere een legendarische race die elke professionele triatleet een keer gedaan moet hebben. Een echte klassieker.” Het was een compliment dat de organisatoren in de zak konden steken. Het sluit aan bij het verlangen naar oude, betere, tijden dat het jonge organisatieteam koestert. “Almere was ooit één van de grootste triathlons ter wereld, daar willen we graag weer naartoe”, aldus Event Director Jefry Visser. En dat moet dan via het Challenge-label gebeuren. Na de tweede editie is de hoop dat de glorietijden van weleer in de Flevopolder terugkeren verder gegroeid. Met 2.200 deelnemers verdeeld over drie dagen was de tweede Challenge Almere-Amsterdam de grootste triathlon ooit in Nederland gehouden. Met bijna 500 atleten aan het vertrek voor de hoofdact van 3,8 kilometer zwemmen, 180 kilometer fietsen en ruim 42 kilometer lopen, was sprake van een toename van tachtig starters. Hoewel de EK-status daar mede verantwoordelijk voor zal zijn, stemt het Visser, zeker na de kille en verregende editie van vorig jaar, optimistisch. “Toen hadden we na de wedstrijd een beetje een kater. Niet alleen vanwege het slechte weer, maar ook omdat we nogal wat commentaar kregen. Toch zijn we gegroeid en met de verbeteringen die we hebben doorgevoerd, krijgen we nu vooral veel positieve reacties. Ik denk daarom dat we de groei vast kunnen houden. Met bijna 500 deelnemers op de halve afstand maken veel mensen bovendien kennis met de triathlonbeleving die we bieden. Het kan een opstap vormen naar de hele.”

Ruim vierhonderd leerlingen van scholen uit Almere deden mee aan de Junior Challenge.

Vernieuwd fietsparkoers Naast het finetunen van onder meer de in- en uitcheckprocedure bij de wisselzone en de uitgebreide verzorging van de atleten, werd het parkoers geoptimaliseerd. De belangrijkste doorn in het oog van veel deelnemers, de vele fietspaden waarop gereden moest worden, werd verwijderd. Er kon nu op een nieuwe 90 kilometer lange fietsronde vooral over brede wegen worden gefietst. “We zijn nu 2,5 jaar met het huidige organisatieteam bezig, er komen weer meer atleten, de uitstraling groeit. De gemeente Almere en de provincie Flevoland gaan de waarde van het evenement weer inzien. Daar beginnen we nu de vruchten van te plukken. Er is meer mogelijk.” Met veel lange rechte stukken en weinig bochten, werd het nieuwe parkoers ook als snel gekwalificeerd. Het verleidde race-director Richard Belderok er in de lokale media al toe om te dromen van een tijd onder de acht uur. Hoewel de toppers die daarvoor nodig zijn aan de startlijn ontbraken, bleek vooral ook de stevige wind spelbreker te zijn op weg naar toptijden. Op het lange stuk over de Oostvaardersdijk richting Lelystad waaide >>> de wind niet comfortabel in de rug vanuit

5

>>> september 2014

het zuidwesten, maar pal tegen vanuit het noordoosten. Dat scheelde volgens Heleen bij de Vaate ondanks het fraaie nazomerweer toch al snel een kwartier.

afscheid topsport De tweevoudig winnares van de Holland Triathlon nam in Almere afscheid van de internationale triathlonsport door na haar zeges in 2008 en 2012 nog een keer te winnen. De nationale en Europese titel waren mooi, maar de inmiddels veertigjarige atlete had dolgraag nog eens een aanval op de negen uur barrière gedaan. “Daar heb ik dit jaar nog één keer alles voor opzij gezet. Ik stond ook met veel zelfvertrouwen aan de start. De trainingen waren goed gegaan, soms was ik verbaasd over mezelf. Ik was in vorm, maar om heel eerlijk te zijn had ik geen superdag. En met deze weersomstandigheden was een tijd onder de negen uur niet mogelijk. Het fietsen was te zwaar. Maar om hier nog een keer te winnen, tijdens een EK, aangemoedigd door al die mensen langs de kant, maakte deze wedstrijd toch wel heel speciaal.” Een blik op het kleine startveld bij de elite vrouwen had Bij de Vaate al geleerd dat de winst mogelijk was. Ze vreesde vooral teamgenote Tineke van den Berg, met wie ze de voorgaande periode veel had getraind, onder andere tijdens drie weken hoogtestage rond Alpe d’Huez. “We hebben genoeg samen getraind om te weten wat ze kan. Ik wist dat ook zij heel sterk was.” Lange tijd hielden beide atletes elkaar in evenwicht. In het Weerwater zwommen de twee vriendinnen lange tijd zij aan zij tot Van den Berg iets versnelde en een klein gaatje kon slaan. Door een snellere wissel sprong Bij de Vaate echter vijftig seconden eerder op de fiets dan Van den Berg, die de tijd had genomen om sokjes aan te trekken. Als de nummers acht en negen in de wedstrijd vertrokken ze met meer dan zeven minuten achterstand voor het fietsonderdeel. Onder meer Corine Nelen en Rahel Bellinga passerend lagen de twee Nederlandse vrouwen echter al na 40 kilometer fietsen aan de leiding. Van

6

>>>

Heleen bij de Vaate viert overwinning met bierdouche.

EK/NK Challenge Almere-Amsterdam >>> den Berg: “Op de dijk richting Lelystad zag ik Heleen als een stipje in de verte voor me terwijl ik andere atletes voorbij reed alsof ze stil stonden. Dat gaf een goed gevoel.” De atlete uit Bergschenhoek wist uiteindelijk ook aan te sluiten, maar moest bij de tweede dijkpassage passen. Bij de Vaate: “Ik hoopte dat ze daar zou breken en dat gebeurde ook.” Van den Berg: “Ineens had ik minder power en werd het afzien, ook mentaal, omdat Heleen langzaam bij mij wegreed. Ik moest mezelf echt voorhouden dat ik niet moest doemdenken: Heleen is immers een betere fietster, ik lig tweede in het EK en het lopen komt nog.”

Vierde nationale titel En daarop kan in een hele triathlon nog van alles gebeuren. Dan is drie minuten achterstand niets. Bij de Vaate weet dat als geen ander. Vorig jaar stortte ze (door trainingsachterstand) op de marathon in en verloor ze de nationale titel aan Irene Kinnegim. Eerder dit jaar liep ze ook al een moeizame marathon in de bloedhete Challenge Roth. Van den Berg kwam in de eerste van zes loopronden nog wel wat dichterbij, maar daarna nam Bij de Vaate langzaam maar zeker afstand van haar voornaamste concurrente om uiteindelijk in 9.15.54 uur met bijna tien minuten verschil haar vierde nationale titel te veroveren. “Ik kon steady state blijven doorlopen, maar niemand gaf tussentijden door. In de laatste ronde vroeg ik daarom aan Rob (de Hooge, haar echtgenoot, RK) maar eens hoe ver Tineke achter me zat.” Dat bleek ruim voldoende. Op haar beurt had Van den Berg weinig te vrezen van de uiteindelijk bronzen medaille winnares, de Britse Victoria Gill, die na Rahel Bellinga als vierde aan de marathon was begonnen, maar wel met een achterstand van veertien minuten. Dat verschil werd alleen maar groter. “Ik kreeg na twee ronden lopen wat last van mijn maag en vooral de laatste ronde zakte ik wat weg. Toen had ik flink pijn in de benen. Dan weet je dat je alles gegeven hebt. Heleen was gewoon iets sterker. Ze heeft natuurlijk ook veel meer ervaring. Dit was pas mijn derde hele triathlon. Tweede op het EK, dik een kwartier van mijn persoonlijk record af; ik ben hier superblij mee.”

Heleen bij de Vaate geconcentreerd op de fiets

Na de wedstrijd kon Bij de Vaate tevreden terugblikken op een mooie carrière. “Ik wilde ooit een Ironman winnen, de toptien halen op Hawaii en een keer onder de negen uur finishen. Dat is gelukt (Arizona 2008, negende Hawaii 2010, 8.56.11 uur Klagenfurt 2011, RK). Daarnaast heb ik drie keer Almere gewonnen en een paar keer Stein. Maar je wilt altijd meer. De eerste keer is een derde plek schitterend, maar na een paar derde plaatsen wordt dat minder. Ik had nog wel een keer een Ironman willen winnen, Lanzarote met name, of nog een keer onder de negen uur willen finishen. Het wordt echter steeds moeilijker om alle opofferingen op te brengen die nodig zijn om met de top mee te draaien, zeker nu het niveau steeds hoger wordt. Als je zoals ik als slechte zwemmer tien minuten verliest op de top maak je dat niet meer goed. Het is nu goed zo. Ik blijf triathlons doen, maar niet meer strak trainend op schema’s. Misschien volgend jaar de Norseman of zo.”

>>>

7

>>> september 2014

Het brons in het NK ging naar Rahel Bellinga, die tot de marathon ook derde lag in het EK. De veterane uit Soest kende door een achillespeesblessure al een moeizame voorbereiding en liep een week voor Almere een bilspierblessure op. Trekkebenend volbracht ze de marathon. “Ik wilde toch graag starten, maar een goede wedstrijd draaien zat er niet in.” Bellinga klokte evenwel niet de derde tijd van de Nederlandse vrouwen. De tien minuten later bij de age groupers gestarte Nina Bakker (D50) bleek bij het naast elkaar leggen van de uitslagenlijsten bijna vijf minuten sneller. Alleen atleten die in de EK-serie startten kwamen echter in aanmerking voor het overallpodium.

Spagaat “Het is een spagaat waar we in zitten als er een internationaal kampioenschap wordt toegewezen”, zegt Christie Brouwer van het NTB-bondsbureau. “De ETU wil graag gescheiden starts. Dat betekent dat er geen onderlinge strijd mogelijk is. De afspraak is dan dat atleten die voor de overall titel in aanmerking willen komen bij de elite moeten starten.” Bakker, die Europees en nationaal kampioen D50 werd en een indrukwekkende marathon liep in 3.13 uur, reageerde gelaten. “Ik had zelf ook niet direct aan elitedeelname gedacht. Ik ben vooral heel blij met mij prestatie en een nieuw persoonlijk record. Dat ik geen overall NK-medaille krijg is jammer.”

8

Voor Bellinga voelde het brons daardoor toch wat anders. “Maar het is zoals het is. Het omgekeerde is mij ook wel eens overkomen.” Wie wel of niet kon starten in de EK-serie was in handen van bondscoach lange afstand Rik van Trigt. Hoewel er voor Nederland ruimte was om meer atleten in te schrijven voor de elite, hield hij zijn selecties beperkt tot vier vrouwen en vijf mannen. “Ik vind dat als je bij de elite start wel een zeker niveau moet hebben. Daar zijn de selectiecriteria ook naar, ook voor een plek in de nationale selectie. Toen ik zelf nog triatleet was waren er tien man die onder de 8.30 uur konden finishen, nu zijn atleten die boven de negen uur als tijd hebben staan boos op me dat ze niet geselecteerd zijn. Ik wil atleten uitdagen, ze moeten weer trots zijn voor Nederland te mogen starten of in de selectie te zitten.” Een aantal atleten die Van Trigt er wel graag bij had gehad lieten overigens om verschillende redenen verstek gaan. Zo ontbrak het complete NK-podium bij de mannen van vorig jaar: ErikSimon Strijk (overtraind), Roeland Smits (al twee hele triathlons gedaan) en Remy Vasseur (onvoldoende fit na verhuizing). De twee beste lange afstanders van Nederland hebben hun prioriteit bij de Ironman Hawaii gelegd – Yvonne van Vlerken omdat ze er over drie weken van start gaat en Bas Diederen omdat hij broodnodig punten moet verzamelen voor >>> volgend jaar.

FOTO Charlie Crowhurst/Getty Images

>>>

september 2014

EK/NK Challenge Almere-Amsterdam

Bij de mannen leidde het selectiebeleid verder niet tot problemen bij de medailleverdeling. De niet geselecteerde, en daarover nog altijd zwaar ontstemde, Jacob Veenstra streefde selectieleden Thomas Naasz en de uitgevallen Diederik Scheltinga weliswaar voorbij, maar bleef twaalf minuten verwijderd van het brons in het NK. Wel was hij de snelste age group atleet.

Status waarmaken In de eliterace stapte de Belg Bart Colpaert na een razendsnelle 44.25 minuut over de 3,8 kilometer zwemmen met ruim twee minuten voorsprong als eerste op de fiets. Halverwege de eerste fietsronde was de wedstrijd voor de winnaar van vorig jaar echter alweer ten einde. Een oude achillespeesblessure speelde op en dwong hem tot opgave. De nieuwe leider was Markus Fachbach. De Duitser kon van alle deelnemers het meest indrukwekkende palmares overleggen, met onder meer een zege in de Ironman Regensburg in 2011, en maakte de status die hij op papier had ook in de praktijk waar.

Sergio Marquez (op 7.30 minuut, maar met een 2.38 uur marathon in de benen) en Dirk Wijnalda (ruim elf minuten) – al tegen een ogenschijnlijk onoverbrugbare achterstand aankeken.

Zonder spectaculair uit te lopen bouwde Fachbach aan een buffer die toereikend was om gecontroleerd naar de Europese titel te kunnen lopen. Zijn naast achtervolgers wisselden op circa vier minuten achterstand maar bleken mindere lopers, zoals de Zweed David Näsvik en de Deen Chris Fischer, of vielen uit zoals voormalig Almere-winnaar Georg Potrebitsch, terwijl de echte loopkanonnen – de Portugees

Wijnalda stapte pas als elfde van de fiets en wist dat hem een stevige klus wachtte. “Normaal kan ik op mijn lopen vertrouwen. Deze keer niet, want er zaten toch wel een aantal goede lopers bij. Maar ik weet ook van mezelf dat ik na een zwaar fietsonderdeel goed kan lopen.” En dat bleek. De strijd om de nationale titel – Wijnalda’s vierde, net als Bij de Vaate – was al na twaalf kilometer lopen

De Duitser Markus Fachbach op papier en in de praktijk het sterkst.

>>>

Meer deelnemers betekent meer drukte op het fietsparkoers.

FOTO Charlie Crowhurst/Getty Images9

>>> beslist, nadat hij achtereenvolgens Thijs Koelen en Diederik Scheltinga inhaalde. Scheltinga stapte een ronde later uit. “Zonder dat ik het aan voelde komen was ik ineens leeg”, luidde zijn verklaring. Wijnalda rukte intussen steeds verder op naar voren. In de laatste ronde capituleerde Fischer – die maar liefst een uur van zijn persoonlijke besttijd afhaalde – als laatste voor het zilver. Het goud bleef ver buiten bereik: 8.28.25 uur voor Fachbach tegenover 8.33.09 uur voor Wijnalda.

Genieten tijdens lopen Wijnalda: “Het zwemmen ging niet heel goed. Zonder mensen om me heen had ik moeite me te oriënteren. Ook tijdens het fietsen heb ik bijna alles alleen gedaan. Daardoor kon ik heel steady mijn eigen tempo rijden, maar zwaar was het wel. Je had tegen de wind in constant druk op de benen. Het lopen ging soepel, vooral de eerste helft van de marathon. Ik kon steeds weer naar iemand toelopen. De laatste twee ronden zat ik wel tegen de kramp aan in hamstring en kuit. Maar met veel publiek langs het loopparkoers sleep je je daar wel doorheen. Dat was genieten.” De 41-jarige atleet uit Bunnik twijfelt of zijn kunstje nog een vervolg krijgt. “Ik ben meer uren gaan werken, wat het lastig maakt om door te gaan op de manier waarop ik nu sport bedrijf. Deze keer wilde ik nog absoluut goed zijn, vanwege het EK in eigen land en omdat ik vorig jaar met een lekke band moest opgeven.” Nadat Scheltinga was uitgevallen streden Koelen en Bart Candel om zilver en brons in het NK. Candel sloop op de marathon nog wel dichter bij Koelen, voor wie de laatste twee loopronden knokken waren, maar strandde op twee minuten. In het EK finishten ze als achtste en tiende. Koelen, die eerder dit jaar zegevierde in een hele triathlon in Hannover en derde werd in de Ostseeman, had vooraf het zilver al voor zichzelf gereserveerd. “Ik heb al vaker met de Ostseeman gedubbeld en dan was ik altijd beter in Almere. Bovendien maak ik elk jaar nog een stapje”, rekende de 30-jarige postbode uit Delden voor. “Jammer genoeg miste ik net de aansluiting met het groepje met Diederik. Op de dijk richting Lelystad reden ze zo hard dat ik ze maar heb laten gaan en heb ik mijn eigen wedstrijd ingedeeld. Ik was wel verbaasd dat ik nog flink door moest >>> lopen om Bart achter me te houden.”

EK-zilver en vierde nationale titel voor Dirk Wijnalda.

EK/NK Challenge Almere-Amsterdam

>>> Die verbazing was niet onterecht, want de 23-jarige Candel was in maart nog geopereerd aan een goedaardig gezwel op het bot. Daar had hij al voor de Ironman Hawaii van vorig jaar last van gehad. “Dat werd pas laat ontdekt en na mij operatie duurde het nog tot juni tot ik weer kon lopen. Intussen had ik zeven maanden niet gelopen. De eerste wedstrijden gingen ook slecht. Toch bleef ik vertrouwen houden in een goede wedstrijd hier. Eigenlijk heb ik geen zware momenten gekend. Toen Dirk me op de fiets voorbij kwam ben ik lange tijd gevolgd. De tweede keer op de dijk heb ik hem laten gaan om mezelf niet op te blazen.”

14 keer goud Zoals gebruikelijk bij dit soort kampioenschappen scoorde het thuisland goed bij de verdeling van de Europese titels. De teller stopte uiteindelijk bij veertien maal goud. Naast Bij de Vaate, Bakker (D50) en Veenstra (H35) waren de zegebloemen voor Ricardo Scholten (H20), Peter Vocking (H45), Nico Krijgsman (H50), Aart van Wijk (H55), Jan Mijwaart (H60), Fred Zegwaard (H65), Cindy van der Veld (D25), Andrea Jochems (D30), Jacomina Eijkelboom (D40), Geke Venema (D45) en Ingeborg Schoonackers (D60). De Europees kampioenen bij de masters werden uiteraard ook nationaal kampioen. Nederlandse titels waren er verder voor Edward Hertsenberg (H40) en Anneke Anrochte (D55).

Thijs Koelen voor het eerst op NK-podium: zilver.

UITSLAGEN EK/NK CHALLENGE ALMERE-AMSTERDAM

Mark Oude Bennink wint Half Challenge Naast de Challenge stond er ook weer een Half Challenge op het programma in Almere. Het podium bij zowel de mannen als de vrouwen was volledig Nederlands. Stein-winnaar Mark Oude Bennink begon na het zwemmen en fietsen nog samen met Chris Brands (H40) aan de halve marathon, maar nam lopend ruim afstand. Martijn Boot finishte als derde. Bij de vrouwen ging de zege naar Maria Oorsprong-Alta nadat Ilona Eversdijk, die nog de snelste zwem- en fietstijd had gerealiseerd, tijdens het lopen moest opgeven. Liane van Egmond en Margo Maasman werden tweede en derde.

11

september 2014

FOTO TOON DOMPELING

Kampioensschaal weer voor Hellas EN

Team4Talent

Voorafgaand aan de laatste wedstrijd van de Lotto Eredivisie Triathlon was al duidelijk dat Team4Talent bij de mannen en Hellas bij de vrouwen het kampioenschap niet meer kon ontgaan. Met een overwinning in de teamrelay in Almere werden de titels nog eens extra glans gegeven. Maar de concurrentie komt dichterbij. Tekst Roel Kerkhof

Zowel Team4Talent als Hellas prolongeerden hun titel. Voor Team4Talent was het zelfs de derde titel in even zoveel jaar Eredivisie. Van de haast verlammende overmacht waarmee beide teams vorig jaar de kampioensschaal veroverden, was deze keer echter minder sprake. De finalewedstrijd in Almere was wat dat betreft exemplarisch voor het hele seizoen. Evert Scheltinga moest als slotatleet namens Team4Talent alles uit de kast halen om Marco van der Stel van ProTriathlon achter zich te

12

houden. De vrouwen van Hellas klaarden de klus met 41 seconden voorsprong op TC Twente, dat met Rachel Klamer een geheim wapen inzette. Vorig jaar was het verschil met de runner-up nog 3,5 minuut geweest.

Erezaak Bij Team4Talent stond vooral de eer op het spel. Tot en met het NK sprinttriathlon in Amsterdam hadden ze zich twaalf Eredivisiewedstrijden achtereen zowel de

september 2014

Finale Lotto Eredivisie Triathlon Almere

FOTO TOON DOMPELING

individuele als de teamwinst toegeëigend. Hoewel daarna in Stein en Veenendaal wel de teamwinst werd binnengehaald, glipte de individuele zege twee keer uit hun vingers. Twee Belgen – Tim Brydenbach (Squadra Veloce) en Stijn Goris (ProTriathlon) – bleken te sterk. Dat schuurde toch een beetje. In Almere moest gewonnen worden. Nadat teamgenoot Youri Severin als eerste atleet bijna een halve minuut moest toegeven op Brydenbach en Menno Koolhaas (ProTriathlon), maar Bas de Waal dit corrigeerde door als tweede atleet Jorik van Egdom een voorgift te schenken van driekwart minuut, leek de strijd grotendeels beslist. Van Egdom klokte de voorgaande twee jaar immers de snelste tijden en was sindsdien alleen maar beter geworden. Maar het NK crosstriathlon van de dag ervoor op Ameland werd in de benen gevoeld en al na één kilometer fietsen zat Marco Akershoek (ProTriathlon) – een dag eerder nog winnaar in Spijkenisse – in zijn wiel. De loopbenen waren desalniettemin goed genoeg om Scheltinga toch nog met een kleine halve minuut voorsprong op pad te sturen. Die hield uiteindelijk negen seconden over. “Het gat met de rest wordt kleiner”, constateerde de kopman van Team4Talent dan ook. “Ik denk dat de jacht op ons het niveau bij de andere teams omhoog stuwt. En dat daagt ons ook weer uit om er een schepje bovenop te doen om beter te worden.” Teamgenoot

Bas de Waal merkt dat aan den lijve. Vorig jaar startte hij als junior één wedstrijd in de Eredivisie namens Team4Talent. In zijn eerste jaar als neosenior startte hij alle wedstrijden. “Het is mooi dat ik ook wezenlijk aan het kampioenschap heb kunnen bijdragen. Ik leer veel van mijn teamgenoten, maar ook van het racen in de Eredivisie. Dat maakt mij sterker.”

Gelijkmatige serie In de strijd om de twee andere podiumplaatsen had Triathlonteam.nl voldoende aan de zesde plaats in de daguitslag om zich te verzekeren van de tweede plaats in de eindstand. “We hebben geen echte toppers, maar met een gelijkmatige serie kun je dus ook tweede worden”, vertelt teamcaptain Rob Kwaaitaal. “Je moet gewoon elke wedstrijd finishen. Met slechts vijf atleten is ons dat gelukt. Vorig jaar kenden we juist veel pech, dit jaar viel alles goed.” De derde plaats in de daguitslag en in de eindstand was voor Triteam4Unicef. “Daarmee hebben we maximaal gepresteerd en onze doelstelling behaald”, aldus teammanager Peter Dullaart. ProTriathlon zag een vrijwel zekere podiumplek in de voorlaatste wedstrijd in Veenendaal in rook opgaan. Door blessures en het WK in Edmonton kon teamcaptain Marco van der Stel daar slechts twee man aan de start krijgen. Het team zakte daardoor naar de vierde plaats en kon dat in Almere niet meer recht zetten. “Dat is het risico als je een klein team hebt van

13

N K C RO S S T R I AT H L O N

2014

TriAmbla•A6•Advertentie•2014.indd 1

Ameland Zaterdag 13 september

LIGHT FAST NATURAL TRI-X-TREME ™ 225 The stripped-back speed demon.

inov-8.com RADEMAKER SPORTS - LEUSDEN

WWW.FUSIONSPORTS.NL

TEAM FUSION RAIDLIGHT NEDERLAND

Marco Hoogenraad

23-07-14 14:53

TRIATHLON SPORT HET MAANDELIJKSE MAGAZINE VOOR DE NEDERLANDSE TRIATLEET. WILT U OOK ADVERTEREN? INFORMEER DAN BIJ YING MEDIA NAAR DE MOGELIJKHEDEN. 0515-745005 OF [email protected]

atleten die internationaal georiënteerd zijn. Jammer dat dit ons het podium heeft gekost. Voor volgend jaar wil ik wel proberen het team wat te verbreden.” Voor de op papier grootste uitdager van Team4Talent, Squadra Veloce, draaide de Eredivisie dit jaar uit op een kleine deceptie. Na vorig jaar achter Team4Talent steeds tweede te zijn geworden, viel er dit jaar slechts één podiumplaats te noteren en werd het zevende in de eindstand. Teamcoach Koen de Haan besefte na de voor Squadra Veloce desastreus verlopen eerste wedstrijd in Weert dat het podium onhaalbaar was. “Het niveau van de Eredivisie is nu zo hoog dat je je geen misstap meer kunt veroorloven. Wij hebben toen onze prioriteiten verlegd naar een individuele dagzege. Dat lukte met Tim Brydenbach in Stein.”

FOTO Charlie Crowhurst/Gett y Images

Finale Lotto Eredivisie Triathlon Almere

Tjardo Visser (Challenge/TV Almere) en Vincent Böhm (Squadra Veloce) sprinten om vierde plaats.

Olympisch kampioene Hoewel bij de vrouwen de niveauverschillen groter zijn en een minder resultaat niet meteen wordt afgestraft, stijgt ook hier het niveau. Voor Hellas was het in ieder geval een reden om ondanks een hielblessure Linda van Bemmel in Almere toch in te zetten. Ze moest als tweede atlete flink in de achtervolging nadat Rachel Klamer TC Twente anderhalve minuut op voorsprong had gezet. Olympisch waterpolokampioene Rianne Guichelaar bleek als tweede Enschedese atlete echter geen partij voor Van Bemmel, die vervolgens Sione Jongstra en Jony Heerink met een geruststellende voorsprong op pad kon sturen. TC Twente hield de tweede plaats vast, terwijl Danne Boterenbrood Runnersworld Triteam Groningen naar de derde plaats loodste. Vorig jaar won Hellas alle wedstrijden, dit jaar was er twee keer een tweede plaats. “Het maakt de competitie toch leuker als er wat meer spanning is”, vond Heerink. “Het geeft ook meer voldoening kampioen te worden als dat vooraf geen zekerheid is.” Het Trivio Long Distance Team won de twee andere

VIDEOVERSLAG eredivisie triathlon ALMERE

wedstrijden – niet toevallig de beide races over de olympische afstand – en werd net als vorig jaar weer tweede in de eindstand. Coach Gonny Rosendaal was daar dik tevreden mee. Vooraf had ze gedacht voor de derde plaats te moeten strijden met De Dolfijn (vierde) en TC Twente (vijfde). ”Maar die waren niet constant genoeg. Wij hebben het uit de breedte gehaald, maar ook hebben we veel aandacht besteed aan teambuilding en teamtactiek wat zich in Weert en Veenendaal uitbetaalde.” Heerink en Rosendaal hadden meer tegenstand van Runnersworld Triteam Groningen verwacht. Kopvrouw Danne Boterenbrood won weliswaar drie keer, maar met name het minder triathlonseizoen van de door fysieke problemen geplaagde Marieke van der Vegt, de nationaal kampioene sprint en olympische afstand van vorig jaar, bleek een gevoelige aderlating voor de noorderlingen. Toch bleef teambegeleider Marcel ten Wolde optimistisch. “Vorig jaar waren we vijfde nu derde, dus ben ik toch wel tevreden, al hadden we wel gehoopt dat het eigen niveau wat hoger zou liggen.”

UITSLAGEN EN EINDSTANDEN LOTTO EREDIVISIE 2014

15

BEVEILIGINGS

GROEP

®

I NBRAAK B EVEILIGING N EDERLAND

Bos en Olgers Krommenie Roco Sport, Nieuwe Niedorp Running Centre, Heerhugowaard duesette.nl

Valkering Beveiliging

DueStte Sportsfashion nu te koop bij:

THE NEW BRAND FOR TEAMFASHION

duesette.nl

Schuiteman 2eDivisie Triathlon Almere De kampioen van de 2eDivisie Noord: Sanders Puzzelboeken/Aquapoldro.

2eDivisie voorziet in behoefte Net als de Lotto Eredivisie Triathlon werd de Schuiteman 2eDivisie Triathlon afgesloten met de teamrelay in Almere. Met kleine verschillen in zowel Noord als Zuid moest – na 2,5 maand wedstrijdpauze – de laatste wedstrijd de beslissing brengen. Sanders Puzzelboeken/Aquapoldro uit Apeldoorn won de titel in Noord, Hellas 3 uit Utrecht in Zuid.

In beide regio’s was sprake van een close finish. In Noord zette AV Impala uit Drachten de rekenmeesters van de 2eDivisie aan het werk door in Almere van alle teams (Noord en Zuid) duidelijk de sterkste te zijn. Omdat Sanders Puzzelboeken/Aquapoldro met twee punten voorsprong de slotwedstrijd was ingegaan en nu als derde eindigde, betekende dit dat beide teams ex aequo op de eerste plaats eindigden. Het plaatsingscijfer (de optelsom van de individuele resultaten) van Aquapodro bleek echter lager dan dat van de Friezen, waardoor het team uit Apeldoorn eindwinnaar werd. Doorslaggevend was de wedstrijd in Stiens, waar een verzwakt AV Impala door één slecht resultaat pas als vijfde eindigde na de eerste twee wedstrijden te hebben gewonnen. DSTV Aloha uit Enschede eindigde op ruime achterstand als derde in de eindstand. Ook in Zuid bleek het plaatsingscijfer doorslaggevend. En ook hier bleek niet het team met de meeste overwinningen met de eindzege te pronken. Idejo/TV Krimpenerwaard uit Ammerstol begon de teamwedstrijd in Arnhem matig met een zevende plaats, maar was daarna drie keer de sterkste van de teams in Zuid. Het bracht hen uiteindelijk op gelijke hoogte met Hellas 3, maar het lage plaatsingscijfer uit de eerste wedstrijd

bleek funest. Hellas 3 mocht daardoor naast het kampioenschap van de vrouwen in de Eredivisie, ook het kampioenschap in de 2eDivisie vieren. Met slechts één punt achterstand werd Saton Optiek/De Zijl 2 uit Leiden derde. Sanders Puzzelboeken/ Aquapoldro, AV Impala en Idejo/TVK zijn verzekerd van promotie naar de 1eDivisie. Welk tweede team uit Zuid promoveert wordt duidelijk na de finale van de 1eDivisie dit weekend in Maastricht. Berteke de Jong, coördinator voor Zuid, merkte veel enthousiasme bij teams en organisaties. “Er was duidelijk een behoefte, waarin nu is voldaan. Organisaties zijn blij met de extra deelnemers.” “Er melden zich steeds meer teams, zowel van verenigingen die al deelnemen, als van groepjes atleten die informeren hoe ze als nieuwe vereniging kunnen meedoen”, weet Hans Bennis, coördinator van Noord. Deze zullen samen met de laagst geklasseerde teams uit de 2eDivisie mogelijk kunnen instromen in een nog op te richten 3eDivisie in 2015. Hier wordt later dit jaar meer over bekend.

Uitslagen & STANDEN 2e divisie triathlon 2014

17

Gwen Jorgensenen Javier Gomez

OVertuigend naar wereldtitel

De Amerikaanse Gwen Jorgensen en de Spanjaard Gavier Gomez hebben in het Canadese Edmonton, na een serie van acht wedstrijden, de wereldtitel veroverd. Rachel Klamer was met haar tiende plaats de beste Nederlandse in de Grand Final en eindigde als dertiende in de WK-eindstand. Tekst Marcia Jansen foto’S Delly Carr/Janos Schmidt/ITU Media

18

VIDEOVERSLAG WTS GRAND FINALE VROUWEN

WTS Grand Final Edmonton (Can) Na vier overwinningen in de World Triathlon Series en met een royale voorsprong op landgenote Sarah Groff, was de Amerikaanse Gwen Jorgensen de grote favoriete voor de wereldtitel in Edmonton. Maar op een wedstrijddag is niets zeker voordat de finishlijn is gepasseerd, zoals Jorgensen in 2013 ondervond. Toen voerde ze na drie gewonnen WTS-races de rangschikking aan voor de Grand Final in Londen, maar greep ze naast de titel na een val tijdens het fietsonderdeel. Dit keer maakte ze het karwei wel af. De Amerikaanse kwam als zeventiende uit het met chloor speciaal voor het WK geprepareerde water in Hawrelak Park, in de winter een populaire schaatsbaan. Op de fiets verloor ze echter het contact met de kopgroep van achttien vrouwen, waarin ook de nummer drie in de tussenstand, de Britse Jodi Stimpson, ontbrak. De 1.10 minuut achterstand na het fietsen werd met een indrukwekkende inhaalrace tijdens de afsluitende tien kilometer lopen evenwel goedgemaakt. Met nog twee kilometer te gaan passeerde ze koploopsters Andrea Hewitt, Nicky Samuels en Sarah Groff om haar vijfde zege te boeken, een record, en zich te verzekeren van de wereldtitel. De NieuwZeelandse Hewitt en Samuels legden beslag op de tweede en derde plaats in de daguitslag. Groff werd vierde en stelde daarmee de tweede plek in de eindstand veilig. Hewitt passeerde in de strijd om de derde plek Stimpson, die pas als dertiende finishte.

Rachel Klamer (voorop) knap tiende in Grand Final.

blij ik daarmee moet zijn.”

Maaike Caelers heeft dit seizoen minder geluk. De Limburgse kampte lange tijd met een enkelblessure die ze dit voorjaar opliep in Nieuw-Zeeland. Caelers maakte, zonder al te veel gelopen te hebben, eind juni en half juli Klamer knap tiende een voorzichtige comeback in de WTS-races in Rachel Klamer was er na haar zeventiende Chicago en Hamburg, maar liet een week voor plaats in de WTS-race in Stockholm een week het WK met een dertiende plaats in Stockholm eerder – waarover ze een tikje teleurgesteld zien dat de vorm stijgende is. Maagklachten, was – op gebrand in Canada goed te presteren. opgelopen in Stockholm, stonden echter Ze kwam net na Jorgensen uit het water, maar een goede klassering in Edmonton in de wist op de pittige klim in het fietsparkoers toch weg. Caelers werd tijdens het zwemmen op de aansluiting met de eerste groep te maken. Ze achterstand gezet en kwam vervolgens in een begon voortvarend als derde met lopen, maar slecht roulerende fietsgroep terecht. Ze finishte zakte al snel terug. “Op de fiets dacht ik nog uiteindelijk als 31ste. “Ik denk dat er iets in het ‘wie weet wordt dit wel mijn dag’, maar meteen water heeft gezeten, want verschillende atleten toen ik wegliep voelden mijn benen niet goed. zijn ziek geworden na Stockholm”, vertelde Hoewel ik gehoopt had harder te zwemmen Caelers. “Javier Gomez is daar om die reden en te lopen, had ik vooraf zeker getekend voor zelfs uitgestapt. Ik heb een paar dagen niet dit resultaat. Bovendien ben ik eens een heel kunnen eten en ik miste daardoor vandaag echt seizoen blessurevrij gebleven. Ik besef nu hoe kracht.”

>>>

19

Jonathan Brownlee heen voor de tweede plaats, Brownlee naar plaats drie verwijzend.

Javier Gomez voor vierde keer de nummer 1 van de wereld.

>>>

Vierde titel Gomez Gomez bleek in Edmonton wel weer voldoende hersteld. De Spanjaard, dit jaar winnaar van vier WTS-races, maakte na het zwemmen deel uit van een groep van 25 man, met daarin ook zijn grootste concurrent Jonathan Brownlee die een week eerder in Stockholm had gewonnen. Net voor een grote achtervolgende groep aansluiting probeerde te maken met de koplopers, ontsnapte Alistair Brownlee, samen met de Braziliaan Reinaldo Colucci en de Noor Kristian Blummenfelt uit de kopgroep. Omdat de oudste Brownlee geen gevaar voor de wereldtitel vormde en Jonathan ook niet achter zijn broer aan ging, kon het drietal in rap tempo een voorsprong van 1.18 minuut opbouwen. In de afsluitende tien kilometer wist Alistair Brownlee zich vooraan te handhaven. Twintig seconden achter hem legde Mario Mola beslag op de tweede plek en stelde Gomez vlak daarachter met een derde plaats zijn vierde wereldtitel veilig. Mola wipte in de WK-eindstand net over

Marco van der Stel, die zich in Stockholm plaatste voor de eliterace in Edmonton, werd 47ste. De voormalig wedstrijdzwemmer leverde een goed zwemonderdeel af, stapte als tiende op de fiets en handhaafde zich uitstekend in de eerste groep. “Ik probeerde zo ver mogelijk voorin te fietsen, in de hoop dat het achter me zou breken.” Dat gebeurde niet. “Dat was niet in mijn voordeel”, aldus Van der Stel, die in aanloop naar de Grand Final drie weken samen trainde met Javier Gomez en zijn trainingsgroep in het Spaanse Pontevedra. “Ik heb Javier een paar keer gezien in Nieuw-Zeeland waar ik me voorbereidde op het nieuwe seizoen en daarna hebben we contact gehouden. Ik heb er heel hard getraind en het was heel leerzaam om met jongens mee te trainen die beter zijn dan ik. Ik kon me echt aan hen optrekken en liep tijden die ik daarvoor nooit had gelopen. Helaas is dat er vandaag nog niet uitgekomen. Maar ik ga in de winter weer hard werken aan mijn looponderdeel en hoop volgend seizoen weer een flinke stap te kunnen zetten.”

Junioren De verwachtingen voorafgaande aan de juniorenrace waren hoog. Maya Kingma en Jorik van Egdom werden geacht een plaats in de toptien te kunnen halen. Kingma finishte de afgelopen twee jaar respectievelijk als dertiende en negende, maar kwam dit keer niet optimaal aan de start door een nierbekkenontsteking en antibioticakuur in de aanloop naar het WK. Alistair Brownlee polst wie met hem wil ontsnappen.

VIDEOVERSLAG WTS GRAND FINALE MANNEN

20

>>>

>>>

>>>

foto Marcia Jansen

Ze kwam nog wel als eerste uit het water, maar moest halverwege het fietsonderdeel de eerste groep laten gaan. “Ik was net op tijd fit, maar het was niet goed genoeg.” Beste Nederlandse was nu Jeanine Kocken op de 21ste plaats. Eerstejaars juniore Elianne Huitema, 16 pas, finishte kort daarachter als 25ste. Kingma werd 48ste.

september 2014

WTS Grand Final Edmonton (Can)

Jorik van Egdom eindigde vorig jaar als veertiende en liet dit seizoen internationaal al aardig van zich spreken. De triatleet uit Veenendaal miste in Edmonton echter de slag tijdens het zwemmen en kwam met twee andere atleten achter de eerste grote groep terecht. Van Egdom fietste ronden lang op dezelfde achterstand achter het peloton, maar kon de aansluiting niet maken. Met een halve minuut achterstand begon hij aan het lopen, haalde nog twintig atleten in, maar kwam niet verder dan de 21ste plaats. “Ik heb niet hard genoeg gezwommen en heb me vervolgens de longen uit het lijf gefietst om het gaatje op de klim dicht te rijden. Normaal valt het wel een keer stil, maar nu werd er vooraan constant doorgereden. Het beste was er wel af tijdens het lopen.” Debutant Menno Koolhaas maakte wel deel uit van de eerste grote groep en liep na een degelijke 5 kilometer naar een keurige achttiende plaats. Het leverde hem een plekje op in de mixed teamrelay voor junioren en beloften waarmee het WK op maandag werd afgesloten. Naast Koolhaas bestond het team uit de junioren Huitema en Kocken, aangevuld met belofte Van der Stel. Het jonge team eindigde op een twaalfde plaats.

Gemiddeld WK Technisch directeur van de NTB Adrie Berk sprak na afloop van een gemiddeld WK. “Een aantal atleten is boven zichzelf uitgestegen, anderen bleven door verkeerde beslissingen, een ongunstig wedstrijdverloop of omdat ze niet helemaal fit waren onder hun niveau. We hadden vooraf bij de elitevrouwen gehoopt op een toptien notering en dat is met Rachel ook gelukt. Bij de junioren hadden we dezelfde verwachtingen voor Maya en Jorik die beide laatstejaars junior zijn. Helaas was Maya niet fit en kwam Jorik net wat tekort op het zwemonderdeel. Komende winter gaan we met alle atleten weer hard aan het werk om nog dichter bij de top te komen.”

Menno Koolhaas werd achttiende bij de junioren jongens.

UITSLAGEN WTS GRAND FINALE EDMONTON

EINDSTAND WTS 2014

21

Tekst EN FOTO’S Marcia Jansen

Zilver en brons voor Van den Ouden en Schipper Paratriatleten Saskia van den Ouden en Geert Schipper hielden in Edmonton de eer hoog voor Nederland door met twee medailles huiswaarts te keren. Van den Ouden won het zilver in de categorie PT3 en Geert Schipper (PT1) was in zijn eerste serieuze jaar als triatleet goed voor brons. Twee jaar voor de Paralympische Spelen in Rio de Janeiro is er nog veel onduidelijk over de paratriathlon. Zo zijn nog niet alle categorieën (drie bij de mannen en drie bij de vrouwen) bekend waarin gaat worden gestreden om de medailles. Tot nu toe zijn twee ‘medal events’ aangewezen: de PT1 (de rolstoelklasse) bij de

22

mannen en de PT4 (de lichtste handicapklasse) voor mannen en vrouwen. Het Internationaal Paralympisch Comité maakt in oktober bekend welke andere categorieën worden toegevoegd. Bondscoach Bas de Bruin: “Daar kijken we erg naar uit, want dan weten we welke triatleten

WK Paratriathlon Edmonton (Can)

een A-status krijgen van NOC*NSF, kunnen we budgetten vaststellen en op zoek naar nieuw talent, als daar nog genoeg tijd voor is. Mensen zijn namelijk eerder bereid om de overstap van een andere sport naar triathlon te maken als er de mogelijkheid is om aan de Paralympische Spelen deel te nemen.”

Visitekaartje Europees kampioene Saskia van den Ouden weet vanwege de klasse waarin ze uitkomt (PT3) daarom nog niet of de Paralympics voor haar zijn weggelegd. “Als mijn categorie niet vertegenwoordigd is in Rio, ben ik wel teleurgesteld, maar ik ga zeker door met triathlon. Ik heb mijn sport gevonden, of het nu wel of niet olympisch is”, vertelt de triatlete uit Willemstad wiens onderbeen, na talloze eerder operaties vanwege een tumor in haar enkel, in 2010 werd geamputeerd. Van den Ouden gaf in Canada in ieder geval haar visitekaartje af. Haar race begon echter niet vlekkeloos. “Vooraf was er gedoe over mijn prothese. Dat gaf veel stress en ik lag nog maar net in het water toen het startschot ging.” Het zwemmen zelf verliep evenmin soepel. Van den Ouden scheurde tijdens het EK in Kitzbühel in juni tijdens een valpartij een pees in haar hand. “Eigenlijk moest ik geopereerd worden, maar ik wilde het WK niet missen, dus dat gebeurt nu als ik weer terug ben in Nederland. Ik kon dus niet al te veel kracht zetten en doordat ik de pin waaraan ik mijn prothese moet bevestigen niet tijdens het zwemmen mocht dragen, verloor ik ook nog eens veel tijd in de wissel.” Eenmaal op de fiets zette Van den Ouden de achtervolging in en na de afsluitende vijf kilometer lopen, hoefde ze alleen nog de Australische Sally Pilbeam voor zich te dulden.

Zware klim De tweede medaille voor Nederland kwam op naam van Geert Schipper die in 2013 begon met triathlon en dit jaar ITU World Paratriathlon Events in Frankrijk, Engeland en Italië op zijn naam schreef. De wheeler/ handbiker uit Spanbroek, die sinds een ongeluk met een deltavliegtuigje in 2004 een incomplete dwarslaesie heeft, had het zwaar

Brons voor Geert Schipper. op de klim in het handbikeparkoers. Toch wist hij beslag te leggen op de derde plaats, zijn eerste medaille op een WK. Regerend Europees kampioen en de vice-wereldkampioen van vorig jaar Jetze Plat kwam niet aan de start in Edmonton. Hij koos ervoor om mee te doen aan het WK handbike in het Amerikaanse Greenville in hetzelfde weekend. De overige Nederlandse paratriatleten in Edmonton vielen buiten de prijzen. Maarten Peters en eerstejaars Sjaak van den Berg finishten respectievelijk als negende en zestiende in de PT4 klasse. Joleen Hakker en piloot Laura van Leeuwen eindigden in PT5 klasse (visuele beperking) op de vijfde plaats. Bondscoach De Bruin hoopte vooraf stiekem op twee keer goud, maar was desondanks tevreden. “Saskia stuitte met de Australische Pilbeam op een concurrente die ze nog niet eerder was tegengekomen. En Geert had het parkoers niet mee. Op een vlakker handbikeparkoers had er zeker meer in gezeten. Maar iedereen heeft zijn uiterste best gedaan, meer zat er gewoon niet in, dus kan ik niet anders dan tevreden zijn.”

23

NK crosstriathlon Ameland

september 2014

Emoties in het zand Wat zoals altijd een feestelijke en sfeervolle happening had moeten worden, eindigde in een dag met veel emoties. Zo was er de nodige ophef bij haar concurrentes over de manier waarop Sandra Wassink-Hitzert op Ameland de nationale titel crosstriathlon veroverde. De meeste impact had echter het overlijden van een deelnemer aan Tri-Ambla. Tekst Roel Kerkhof | Foto’s Anja Brouwer

Alle deelnemers waren het er over eens: de dertiende editie van de Tri-Ambla op Ameland was weer goed georganiseerd, gezellig met een prachtig, uitdagend parkoers en ook nog eens fantastisch weer. Het nieuws dat tijdens de wedstrijd een deelnemer was overleden sloeg dan ook in als een bom. Een 50-jarige sporter aan de recreatieve middenafstand was bij het verlaten van het strand onwel geworden en overleed kort voordat hij met de traumahelikopter naar Leeuwarden kon worden vervoerd. “Het was een getrainde loper

24

die vaker aan sportevenementen op Ameland meedeed”, vertelt organisator Casper van der Kamp. “De bezemmotor reed vlak achter hem, er kon snel assistentie worden verleend, maar het mocht niet baten. Het is verschrikkelijk dat zoiets gebeurd. Maar je kunt er niets aan doen; het overkomt je gewoon.” Alle huldigingen en overige festiviteiten werden na het bekend worden van het sterfgeval

>>>

>>> stilgelegd. Voor de huldiging van het podium bij de vrouwen was dat misschien maar goed ook, want daar waren de emoties al eerder hoog opgelopen. De reden daarvoor lag op het strand van Ameland, waar de atleten op hun mountainbike tegen een straffe noordoostenwind moesten opboksen. Loodzwaar dus en fietsen achter de rug van een ander is dan zeer welkom. En dat is wat Sandra Wassink-Hitzert deed, achter de rug van haar man Mathijm. Dat zette kwaad bloed bij de andere deelneemsters (en ook deelnemers) en vooral bij titelverdedigster Maud Golsteyn.

Competitievervalsing Nadat Wassink-Hitzert als snelste vrouw uit de Waddenzee was opgedoken, werd ze al na een kilometer of zes fietsen door de duinen

ingehaald door Golsteyn, die vervolgens haar voorsprong uitbreidde alvorens aan het lange, moordende strandstuk te beginnen. Op het eind van het strand werd ze ingehaald door een groepje met Wassink-Hitzert en haar man Mathijm. Die was bijna een minuut na zijn echtgenote uit het water gekomen, reed in de duinen naar haar toe en nam haar op het strand mee op sleeptouw. Golsteyn ontplofte. “Ik vind niet dat je zo een wedstrijd moet doen. Je stayert niet bij mannen, dat doe je gewoon niet. Het is net als doping competitievervalsing.”

september 2014

NK crosstriathlon Ameland

Eenmaal van het strand nam Golsteyn in het laatste stuk fietsen door de duinen de leiding weer over. Tijdens het lopen kwam WassinkHitzert haar weer voorbij. “In kon niet meer van me afzetten wat er was gebeurd. Tijdens het lopen was ik verkrampt van woede. Jammer dat zoiets op een NK gebeurd.” Kort na de race uitte Golsteyn haar ongenoegen over de gang van zaken op haar Facebook-pagina. “Ik vond dat de triathlonwereld mocht weten wat er was gebeurd.” De sociale media deden de rest. “Ik ben op een schandalige manier aan de schandpaal genageld”, reageert WassinkHitzert. “Er worden verschrikkelijke dingen gezegd. Ik kan mijn titel teruggeven, die heeft toch geen enkele waarde meer voor me, maar het kwaad is al geschied. Ik zal hier altijd aan >>> worden herinnerd.”

Jorik van Egdom verovert Nederlandse titel crosstriathlon.

25

september 2014

>>> Dat ze bij haar echtgenoot gestayerd heeft ontkent ze niet. “Ik wist niet beter of ik mocht stayeren bij mannen. Ik heb daar vooraf rondvraag naar gedaan en iedereen zei dat het mocht. En dus heb ik het gedaan. Ik denk dat mij vooral kwalijk wordt genomen dat Mathijm in de groep zat.” “Achteraf denk je: ik had daar niet moeten fietsen”, zegt haar echtgenoot. “Als ze in het wiel van andere mannen naar voren was gereden was het misschien minder een probleem geweest.” “Wij hebben dit ook niet van tevoren bekokstoofd zoals wordt gesuggereerd”, vervolgt Wassink-Hitzert. “We hebben het er vooraf wel over gehad dat dit mogelijk was: ik zwem sneller dan Mathijm, hij fietst harder dan ik. Ik laat vervolgens niet los als hij voor me rijdt. En hij heeft inderdaad een keer op mij gewacht toen ik van mijn fiets donderde. Maar het is toch menselijk dat je als man dan kijkt hoe het met je vrouw gaat? Als ik het nu over zou mogen doen, dan zou ik het niet weer doen. Maar dat ik nu zo te kijk wordt gezet terwijl andere atletes ook niet roomser zijn dan de paus, dat vind ik kwalijk.”

Stayeren toegestaan! Reglementair lijkt Wassink het gelijk aan haar zijde te hebben. In het programmaboekje van het NK crosstriathlon staat letterlijk: ‘stayeren is toegestaan!’ Wie doorklikte op een link richting de ITU-regels kon echter lezen dat het niet is toegestaan om als vrouw bij mannen te stayeren. Dit blijkt echter een verouderd document te zijn.

Martijn Dekker (zilver).

26

Navraag bij Kitty van Bloois van de Werkgroep Wedstrijdofficials (WGWO) leert dat het Wedstrijdreglement van de NTB er niets over zegt. “Daarin wordt niet expliciet genoemd dat vrouwen niet bij mannen mogen stayeren. In 2010 stond dit nog wel in de reglementen, daarna is dat eruit gehaald. Wij volgen de regelgeving van de ITU en daarin staat het niet vermeld omdat in internationale wedstrijden met gescheiden starts wordt gewerkt.” Een protest dat Golsteyn samen met onder meer de nummers drie en vier van het NK, Linda Van Vliet en Judy van den Berg, indiende werd po basis van de huidige reglementen dan ook afgewezen. “Voor mij maakt het niet uit of ik tweede of derde wordt, maar het gaat me om het principe; het moet in ieder geval besproken worden”, aldus Van Vliet. Christie Brouwer van het NTB-bondsbureau laat weten dat het onderwerp inmiddels op de agenda van de NTB staat. “Over het algemeen vormt stayeren in de crosstriathlon geen probleem. In Nederland staan met Kijkduin en Ameland echter twee evenementen op het programma waar het wel een issue kan zijn. Wij moeten hier een harde les uit trekken.” Wij betreuren de gang van zaken en vooral ook de impact die deze situatie heeft op beide atletes”, reageert NTB-directeur Rembert Groenman. “De ongekende felheid waarmee deze discussie nu gevoerd wordt, vooral ook via >>> reacties van mensen die er niet of nauwelijks rechtstreeks bij betrokken zijn, druist in tegen onze gevoelens van fairplay en respect, zoals wij die in onze sport juist zo gewoon zijn. Wij hebben daarom uitvoerig gesproken

NK crosstriathlon Ameland

>>> met zowel Sandra als Maud en in gezamenlijkheid besloten dat de strijdbijl nu begraven wordt en dat we vooruit gaan kijken om te zorgen dat dit soort situaties en misverstanden in de toekomst niet meer zullen voorkomen. Met dit gezamenlijke standpunt hopen we dan ook dat de discussie op social media nu beëindigd wordt. Volgens wedstrijdofficial Van Bloois en wedstrijdorganisator Van der Kamp is het praktisch niet mogelijk om in een crosstriathlon juryleden op motoren mee de wedstrijd in te sturen. “De enige oplossing om iets vergelijkbaars in de toekomst te voorkomen is dat ook in Nederland mannen en vrouwen een eigen wedstrijd krijgen”, denkt Van Bloois Vooruitblikkend naar volgend jaar, wanneer Tri-Ambla ook weer het NK crosstriathlon organiseert, laat Van der Kamp weten dat dit op Ameland op praktische problemen stuit. “We hebben in verband met tij en stroming maar een uur om alle startgroepen te laten zwemmen. Hoe langer je wacht, hoe meer stroming. Voor de mindere zwemmers wordt het dan te gevaarlijk.”

Van Egdom wint titel Bij de mannen was er geen discussie over wie de sterkste was na 1,5 kilometer zwemmen, 35 kilometer mountainbiken en 12 kilometer lopen: Jorik van Egdom. De talentrijke junior van Team4Talent zwom ruim een minuut trager dan zijn teamgenoot Martijn Dekker, vorig jaar nog winnaar van Tri-Ambla, maar maakte dat op de mountainbike ruimschoots goed. Alleen mtb-specialist Arie de Jong (H40) reed nog een dikke minuut harder dan Van Egdom, maar die had traditioneel veel tijd laten liggen in het water. Met bijna 2,5 minuut voorsprong op Dekker en ruim 3,5 minuut voorsprong op De Jong wist Van Egdom al na het fietsen dat de titel voor hem was, ook al had hij nooit eerder een wedstrijd gedaan van ruim 2,5 uur lengte. “Na een paar mindere wedstrijden en wat pech, wilde ik een leuke wedstrijd doen om mezelf te bewijzen dat het toch goed gaat”, verklaarde Van Egdom zijn last minute aanmelding voor de nationale titelstrijd. “Dit was een goede een

Arie de Jong (brons). leuke training en de benen voelden goed, al was het op het strand met de wind tegen zwaar. Van ellende wist je soms niet waar je moest fietsen.” Dekker hield de tweede plek vast. Hij voelde de halve triathlon van Keulen een week eerder nog in zijn benen. “Ik was duidelijk nog niet hersteld, kon de hele week ook niet lopen. Om Jorik van je af te houden moet je topfit zijn, zeker in zo’n zware editie als deze keer. Meer dan een tweede plaats zat er niet in.” De Jong was content met zijn eerste podiumplaats in het NK crosstriathlon. “Het zwemmen blijft mijn achilleshiel, maar sinds ik een jaar geleden lid ben geworden van een loopgroep ben ik wel technisch beter en sneller gaan lopen. Toen ik na het fietsen hoorde dat ik met voorsprong derde lag, dacht ik ‘yes’, dat halen ze niet meer in.”

Masters en junioren De Jong werd uiteraard ook Nederlands kampioen H40. Nationale titels waren er verder voor Machiel Ittmann (H45), Menno Iedema (H50), Rob van zanten (H55), Frits Riemersma (H60), Leo Meewisse (H65), Jan Stoop (H70), Dieuwertje Poort (D<23), Judy van den Berg (D40) en Audrey Breur (D45). De jeugd en junioren streden op de middenafstand om de nationale titels, die gingen naar Glenn Wesseling (H16), wereldkampioene Lindy van Anrooij (D16), Ewout Buijs (H12) en Shirin van Anrooij (D12).

Uitslagen NK CROSSTRIATHLON AMELAND 2014

27

september 2014

Eredivisie-debutant Stijn Goris wint namens ProTriathlon.

België boven Dat buitenlandse atleten winnen in de Lotto Eredivisie Triathlon is niet nieuw. Dat zowel bij de mannen als de vrouwen de zegebloemen de grens overgaan wel. De Twinfield Triathlon in Veenendaal had de primeur. Stijn Goris (ProTriathlon) en Joke Coysman (Trivio Long Distance Team) zorgden voor een Belgische dubbelslag. Tekst Roel Kerkhof Foto’s Sonja Jaarsveld

Onbewust maakten de beide winnaars reclame voor het opzetten van een vergelijkbare triathloncompetitie bij onze zuiderburen komend jaar. Uitgerekend de vierde wedstrijd uit de Lotto Eredivisie Triathlon in Veenendaal was door een kleine delegatie van de Belgische Triathlon en Duathlon Federatie (BTDF) uitverkoren om sfeer te proeven en kennis te vergaren. Niet dat er nog veel overtuigingskracht nodig was, vertelt Stefaan Depaepe, secretaris-generaal van de BTDF en Vlaamse Triatlon en Duatlon Liga (VDTL). “Op 8 november presenteren we op een triathlonbeurs in Brussel een gelijkaardig circuit bestaande uit vier wedstrijden over maximaal de sprintafstand, zodat het ook voor jeugdatleten

28

toegankelijk is. Nationale kampioenschappen komen bij ons niet in het circuit, omdat daarmee te veel atleten hiervoor buitengesloten zouden worden. De reacties waren in het begin lauw, maar het enthousiasme begint nu ook hier te groeien. Men begint de toegevoegde waarde voor de clubs te zien.”

Toegevoegde waarde Die toegevoegde waarde moet onder meer gezocht worden in de toegenomen kansen om sponsoren te werven en lokale media te bereiken, maar ook in een hechter team- of clubgevoel. Wat hij in Veenendaal trof beviel Depaepe. Ook Joke Coysman en Eredivisie-debutant Stijn Goris zijn enthousiast. Coysman: “Ik ben vooral

>>>

Lotto Eredivisie Triathlon Veenendaal >>> iemand van de middenafstand, dus stayeren is niet echt mijn ding. Maar juist omdat ik het niet gewoon ben is het ook wel spannend. Het is weer eens iets anders en daarom leuk om te doen.” Goris: “Het is een mooi circuit en het is denk ik goed dat ze in België ook zoiets gaan opzetten. Het is goed dat er weer meer stayerwedstrijden komen.” Goris, drie jaar geleden nog Belgisch kampioen, is tegenwoordig topsporttrainer bij de VTDL. Teamcaptain Marco van der Stel had hem benaderd om voor ProTriathlon in Veenendaal te starten. Door zijn eigen afwezigheid (WTS Stockholm) en blessures binnen het team, lukte het Van der Stel niet een compleet team op de been te brengen (ProTriathlon werd met twee finishers slechts tiende). Goris was verrast door zijn zege. “Na drie weken hoogtestage met de Belgische ploeg was ik zelf ook in vorm en wist ik dat mijn lopen goed was, maar dit had ik niet verwacht. In het verleden heb ik wel vaker tegen Bas Diederen en Youri Severin gestreden maar waren zij net iets sterker.”

Chris Brands (TT Weesp) brengt kleur in de wedstrijd.

Sleutel tot succes De sleutel voor Goris’ succes lag op zijn zwakste onderdeel: het zwemmen. Door net aansluiting te houden met de eerste groep zwemmers, lukte het hem ook een plekje te vinden in het eerste peloton van twaalf atleten met daarbij onder meer alle Team4Talent-atleten en zijn landgenoot en winnaar van de derde race in Stein, Tim Brydenbach (Squadra Veloce). Eenmaal te voet nam Goris meteen het initiatief en sloeg hij snel een gat naar de achtervolgers. Bas Diederen kwam in de slotfase nog dichtbij. In een jaar waarin de focus op de lange afstand lag, was de snelheid in de eerste kilometers wat afgebot. “De eerste ronde lopen was zwaar, na vijf kilometer begon het pas echt te lopen.” Diederen werd tweede voor Brydenbach, Sven Strijk (Triteam4Unicef) en een derde Belg, Marc Geerts. Die was vanuit de tweede groep naar voren gestormd en deed goede zaken voor zijn team, Triathlonteam.nl, dat uiteindelijk derde werd in de daguitslag achter het ongenaakbare Team4Talent en Squadra Veloce, dat de eerste podiumplaats van het seizoen liet noteren. Voor Diederen markeerde de race in Veenendaal de start van het seizoen 2015. Nadat hij was uitgevallen in de Ironman Texas (maagklachten) en Ironman Frankfurt (op steen gestapt) was kwalificatie voor de Ironman Hawaii een illusie geworden. “Moeten uitstappen in Texas was al een mentale klap, na Frankfurt had ik echt

>>>

De kopgroep op de fiets bij de mannen.

>>>

29

Lotto Eredivisie Triathlon Veenendaal

op vakantie gegaan en heb daarna de training weer opgepakt ter voorbereiding op de Ironman Barcelona begin oktober en de Ironman Cozumel eind november om de eerste punten te pakken voor de ranking. Dit was een goede testwedstrijd, maar verliezen is nooit leuk. Als team hadden we ook graag weer de individuele winst gepakt.”

september 2014

>>> even een zwarte periode. Ik ben een paar weken Joke Coysman bezorgt Trivio Long Distance Team dagwinst.

Dubbelslag Trivio LDT Die dubbelslag lukte het Trivio Long Distance Team in de vrouwenwedstrijd wel. Zonder de nummers 1 en 2 van de wedstrijden in Amsterdam en Stein – Danne Boterenbrood (Runnersworld Triteam Groningen, weekenddienst) en Pien Keulstra (TC Twente, EK duathlon) – ontbraken twee racebepalende atletes. In Veenendaal verdedigden Hanneke de Boer (Trivio Long Distance Team) en de nieuwe Ferro Mosae aanwinst Sarissa de Vries hun voorsprong van veertig seconden na het zwemonderdeel tot het bittere einde te verdedigen. Hoewel achter de twee koploopsters verschillende groepjes samensmolten tot één grotere groep van uiteindelijk twaalf atletes – waaronder het complete team van Hellas en drie atletes van De Dolfijn – werden de twee niet teruggepakt. Ze hielden twintig seconden over.

denk ik ‘dat kan ik toch niet bijhouden’, maar ook dat gaat in een groepje toch makkelijker.”

Stapje terug De Vries

De teamwinst ging naar Trivio Long Distance Team voor Hellas en De Dolfijn, dat met Inge Heus nog een tweede atleet voorin had. Runnersworld Triteam Groningen eindigde Dat bleek onvoldoende voor de zege. De Boers voor het eerst dit seizoen naast het podium op teamgenote Coysman liep al snel naar de kop een vierde plaats. De door velen als individuele van de wedstrijd om met bijna een minuut winnares getipte De Vries viel uiteindelijk voorsprong te winnen. “Mijn lopen was een terug naar de veertiende plaats. De vicetijdje wat minder, maar ik wist dat de loopvorm wereldkampioene bij de neo’s van 2012 startte nu goed was.” Verrassend tweede werd Pleuni het seizoen nog met races in de World Triathlon Hooijman (De Dolfijn) voor De Boer, die zich Series in Auckland en Yokohama. Voor haarzelf ondanks de inspanningen op de fiets op karakter was het geen verrassing. “Na een aantal naar een derde plek knokte. Hooijman – net tegenslagen, tegenvallende resultaten en mijn als Diederen in voorbereiding op de Ironman Barcelona – kon niet geloven dat ze voor het eerst voortdurende strijd met mijn gewicht was ik er na Yokohama klaar mee. Ik heb het NTC verlaten in een Eredivisiewedstrijd op het podium stond. “Meestal mis ik de slag bij het zwemmen en moet en afstand genomen en train nu recreatief, vijf uur per week, bij Ferro Mosae. Ik pak mijn studie ik veel alleen fietsen. Nu, met wetsuit, zat ik er wel bij. Dat maakt de wedstrijd zo anders. Bij het Bewegingswetenschappen weer op en blijf ook lopen ben ik vanaf het begin meegegaan. Meestal wel triathlons doen, maar dan lekker voor de fun.”

VIDEOVERSLAG eredivisie triathlon veenendaal

UITSLAG mannen eredivisie veenendaal

UITSLAG vrouwen eredivisie veenendaal

31

FOTO TRIATHLON KLAZIENAVEEN

Eerste nationale titel voor Richard de Groot

Masterstitels olympische afstand

voor De Groot en Bellinga

Dat een voorbereiding op een lange afstand wedstrijd zijn vruchten kan afwerpen op kortere afstanden werd maar weer eens bewezen tijdens het Nederlands kampioenschap olympische afstand voor masters. Richard de Groot en Rahel Bellinga richtten hun vizier in de tweede seizoenshelft weliswaar op respectievelijk de Ironman Barcelona en de Challenge Almere-Amsterdam, maar in het Drentse Klazienaveen bleken ze ook op de olympische afstand niet te stuiten. Eerste titel in 25 jaar triathlon De Groot (H40) klopte na een bekeken race Machiel Ittmann (H45) en Marcel Gierman (H40). De atleet uit Stolwijk kwam als derde uit het water en lag op de fiets voortdurend in vierde, vijfde positie. Toen zijn directe concurrenten voor de titel H40, Tiedo Tinga en Marcel Gierman, passeerden, werd wat versneld. “Het verschil werd nooit meer dan 25 seconden. Vooraf had ik al gezien dat er kansen waren. Ik moest mijn positie handhaven en vertrouwen op mijn goede lopen.” Dat lopen bleek uiteindelijk ook voldoende om de twee minuten achterstand op leiders Ittmann en Johan Neevel (H45) goed te maken en ook overall te winnen. “Dat wil je dan toch graag. Ik doe nu 25 jaar aan triathlon en blijf het een leuk spelletje vinden. Het is dan mooi om ook eens een keer Nederlands kampioen te worden. En als opvolger van Rob Barel nog wel.” Vermoeid door organisatorische werkzaamheden een

32

dag eerder bij de triathlon in Veenendaal had de titelverdediger evenwel verstek laten gaan. Nummer twee Ittmann werd nationaal kampioen H45, terwijl er bij de mannen verder titels waren voor erkend gouddelver Edwin Ophof (H50), Dick Vosmeer (H55), Bram Heikamp (H60), Hans van der Linden (H65) en Roelof de Rooy (H70).

Vier op vijf Bij de vrouwen stond met Bellinga (D45) een bekend gezicht op de hoogste trede van het erepodium. Voor de vierde keer in vijf jaar was ze de overall kampioene bij de masters. In 2011 ontbrak ze op het NK. “Toen was ik de avond ervoor geblesseerd geraakt door te lang op laarsjes met hoge hakjes te staan.” Dit jaar was ze ook lang geblesseerd, een achillespeesontsteking. “Daardoor heb ik minder kunnen lopen. Met het oog op Almere wilde ik daarom ook niet tot het gaatje gaan.” Dat hoefde Bellinga ook niet, want veel

>>>

FOTO TRIATHLON KLAZIENAVEEN

NK masters Klazienaveen-Enschede >>> concurrentes ontbraken een dag na de Eredivisiewedstrijd in Veenendaal. Marijke Zeekant (D55) reisde wel door naar Zuidoost-Drenthe en zwom een minuut sneller, maar al na vijf kilometer fietsen had Bellinga de koppositie overgenomen. “Toen wist ik dat het wel goed zat en hoefde ik geen risico’s te nemen toen het tijdens het fietsen begon te regenen. Ik zag veel mensen vallen, zelf ging ik als een trut door de bochten. Het was wel speciaal om hier weer de titel te halen. Ik heb in Klazienaveen op de lagere school gezeten.” Diana ten Cate werd op zeven minuten achterstand tweede en nationaal kampioene D50, Zeekant derde en kampioene D55. Annelies Vrancke veroverde de titel D40.

Primeur middenafstand De triathlon van Klazienaveen kende dit jaar voor het eerst ook een middenafstand. Dat past binnen de ambities van de organisatie om het NK op die afstand te organiseren. Voor 2015 is inmiddels een bid ingediend bij de NTB. Met bijna honderd aanmeldingen konden de organisatoren terugkijken

op een geslaagde ouverture. Stefan van der Pal bleek uiteindelijk de sterkste door Eddy Lamers en Erik-Jan Spijkerman met opvallend ruim verschil te kloppen. Bij de vrouwen ging de zege naar thuisfavoriete Renate Post.

UITSLAG NK masters OLYMPISCHE AFSTAND Klazienaveen

FOTO Jan Kuijer

Kwaaitaal en Van den Berg winnen NK sprinttriathlon ENSCHEDE

Rob Kwaaitaal prolongeert sprinttitel masters.

Twee weken na het NK olympische afstand voor masters was de Rutbeek Triathlon in Enschede de gastheer voor het tweede NK sprinttriathlon voor masters. Bij de mannen sloeg Casper van den Burgh bij het zwemmen een flink gat. Vervolgens was het titelverdediger Rob Kwaaitaal die het commando overnam en met tien seconden voorsprong met lopen kon beginnen. Van den Burgh werd vervolgens nog voorbij gelopen door de snelste loper en kampioen van Klazienaveen, Richard de Groot, die nu het zilver opeiste. Kwaaitaal was echter te ver weg. In een eindsprint wist Guido Gosselink van het organiserende TC Twente ook nog net het brons weg te kapen voor Van den Burgh.

Brigit Landewe van TC Twente was de eerste vrouw uit het water, maar zij werd in de wisselzone al door Judy van den Berg voorbijgestoken. Die sloeg vervolgens haar slag op de fiets en nam 1.18 minuut voorsprong. De snelste looptijd van Landewe bleek daarna niet toereikend om Van den Berg nog te bedreigen, die daarmee net als Kwaaitaal haar titel prolongeerde. Voor Landewe was het wel voldoende om Luciënne Groenendijk naar plaats drie te verwijzen. De kampioenen in de verschillende leeftijdscategorieën zijn verder Johan Neevel (H45), Menno Iedema (H50), Peter Harteveld (H55), Frits Riemersma (H60), Jan Cozijnsen (H65), Jelle Raalte (H70), Brigit Landewe (D45), Petra Martens (D55) en Tammoa Kasemier (D65).

UITSLAG NK MASTERS sprinttriathlon enschede

33

september 2014

Longpower

Haal eens diep adem! Ademen is niet iets waar je over nadenkt. Ademhalen gaat immers vanzelf. Door gerichte training is de ademhaling echter te verbeteren. En dat levert ook nog eens betere prestaties op. Sportarts Guido Vroemen legt uit.

34

foto Michael Dodge/Getty Images

Ademhalingstraining

De longen zijn niet zelf in staat actief lucht te ventileren. Door het aanspannen van de ademhalingsspieren en het middenrif wordt de borstkas vergroot om in te ademen, door het ontspannen van de ademhalingsspieren en het diafragma veert de borstkas weer terug en worden de longen leeg gedrukt. Via de bloedvaatjes rond de longblaasjes komt ingeademde zuurstof terecht in het bloed dat de zuurstof daarna door het hele lichaam transporteert. Omgekeerd heeft het bloed afvalstoffen (kooldioxide) terug aan de longblaasjes. De kooldioxide ademen we vervolgens weer uit. In rust wordt er ongeveer zes tot acht liter lucht per minuut in- en uitgeademd. Tijdens intensief sporten kan dit oplopen tot ruim tweehonderd liter per minuut. Hoe harder spieren tijdens het sporten aan moeten spannen, hoe meer energie er moet worden vrijgemaakt om die spieren te kunnen laten werken, dus hoe meer zuurstof er naartoe moet. Een simpel en mooi principe waar we niet bij hoeven na te denken; het lichaam regelt dat vanzelf (in combinatie met de bloedcirculatie). Het zogenaamde ademminuutvolume geeft aan hoeveel lucht er per minuut in- en uitgeademd wordt. Dit kan worden aangepast aan de hoogte van de inspanning door de ademfrequentie en/of de diepte van de ademhaling te veranderen. Het blijkt dat ongetrainde mensen bij hogere inspanning vaak eerst de ademfrequentie verhogen om aan de zuurstofvraag te voldoen en getrainde sporters in eerste instantie de ademdiepte (teugvolume).

Longfunctie Een aantal parameters die iets zeggen over de ademhaling zijn nagenoeg niet trainbaar. Deze worden voornamelijk bepaald door geslacht, leeftijd en lichaamsgrootte. Een veel genoemde parameter is het longvolume. Die kan worden bepaald met behulp van een spirometrietest. Hierbij wordt door een mondstuk geademd om de hoeveelheid in- en uitgeademde lucht te meten. Door maximaal in en uit te ademen wordt de zogenaamde Forced Vital

Capacity (FVC) gemeten die aangeeft hoeveel lucht er maximaal kan worden uitgeademd. Naast de FVC is er altijd een volumedeel dat niet meedoet bij de in- en uitademing, het Residual Lung Volume (RLV). Dit bestaat uit de anatomische dode ruimte (luchtweg, mond en dergelijke) en de zogenaamde alveolaire dode ruimte (de lucht die in de verste vertakkingen van de longen achterblijft). Het totale longvolume is de FVC plus het RLV. Interessant is voornamelijk de FVC die bij mannen gemiddeld rond vijf liter en bij vrouwen rond vier liter ligt. De FVC is sterk afhankelijk van de grootte van de persoon en de leeftijd. Er zijn waarden gemeten tot wel ruim 8 liter. Een groot longvolume is leuk, maar als je de lucht niet snel in-, maar vooral ook niet snel uitgeademd krijgt, is er geen goede verversing van de lucht mogelijk. De spirometrietest is vooral nuttig om te kijken of er ‘afwijkingen’ zijn in snelheid waarmee de lucht kan worden verplaatst. Wanneer er sprake is van (een lichte vorm van) astma, dan zijn kleine spiertjes rond de luchtwegen en longen verkrampt, waardoor snelle uitstroom van lucht wordt bemoeilijkt. Dit is te zien bij een test waarbij zo snel en diep mogelijk wordt in- en uitgeademd. Er kan dan in korte tijd minder lucht worden uitgeademd dan gemiddeld. Wanneer er dan een medicijn, zoals bijvoorbeeld het overbekende Ventolin, wordt toegediend waarbij de verkramping van de spiertjes wordt opgeheven, is er een duidelijke verbetering in de snelheid van uitademing

>>>

35

>>> september 2014

zichtbaar. Dit geeft dan een minder benauwd gevoel wat de sportbeoefening ten goede komt. Ook tijdens inspanning kan worden bekeken hoe de ademhaling plaatsvindt; middels een inspanningstest met ergo-spirometrie. Tijdens deze test wordt constant de ademhaling gemeten door middel van een kapje dat over de mond en neus wordt geplaatst. Zo kunnen ademhalingsfrequentie, teugvolume, maar ook zuurstofopname en kooldioxideafgifte nauwkeurig worden gemeten en de ademhalingsefficiëntie worden beoordeeld – hoe groot het teugvolume (VT) is tijdens inspanning en wat de ademfrequentie (Rf) is. Verder kan ook worden beoordeeld hoe het verloop is van deze parameters bij toename van de intensiteit. Bij een normaal verloop neemt het teugvolume toe tot een bepaald individueel maximum. Neemt de intensiteit verder toe, dan moet je om meer zuurstof binnen te krijgen de ademfrequentie laten toenemen. Soms zie je dat atleten dan hun teugvolume verkleinen en de ademfrequentie heel erg laten toenemen (zie figuur hieronder). Dit is inefficiënt aangezien je dan heel snel moet ademen wat veel ademarbeid kost. Hier kun je aan werken, zodat ook bij hoge inspanning het teugvolume hoog blijft.

prestaties worden verbeterd. Hoe dat kan? Hoewel ademen zo vanzelfsprekend lijkt, doen toch veel sporters het verkeerd; bij inspanning ademen ze te hoog en te snel. Ook ontbreekt vaak, met name bij het zwemmen, een goede coördinatie en controle. Aan de ademhaling, en het verbeteren ervan, werd traditioneel weinig aandacht gegeven omdat gedacht werd dat de ademhaling bij gezonde mensen geen beperking kon vormen voor de prestaties. Wetenschappelijk onderzoek laat inmiddels het tegendeel zien en Respiratory Muscle Training (RMT) staat nu volop in de belangstelling. RMT is krachttraining van de ademhalingspieren. Het zorgt ervoor dat deze spieren sterker worden en minder snel verzuren bij inspanning. Naast een toename van de kracht en het uithoudingsvermogen, verbetert ook de motoriek en efficiëntie van de spieren. Het eerste duidelijk waarneembare effect is dat je bij maximale inspanningen meer lucht en meer controle over de ademhaling hebt: de ademhaling gaat dieper en makkelijker en kan langer worden volgehouden. Een tweede belangrijk effect is dat de ademhaling rond het omslagpunt rustiger wordt en minder energie kost. Omdat de spieren dan op een lager percentage van hun maximale vermogen werken zijn ze zuiniger in hun brandstofverbruik. Er blijft dus meer over voor de armen en benen. De belangrijkste inzichten die aan de basis staan van RMT zijn eigenlijk vrij eenvoudig:

Respiratory Muscle Training (RMT) Dit kan door de ademspieren te trainen met een apparaat waarmee dat je tegen een bepaalde weerstand moet inademen: de Powerbreathe. Door hiermee zes minuten per dag de ademhaling te trainen kunnen

36

1. Metaboreflex; Ademhalingsspieren verzuren en beperken dan de prestaties. Traditioneel werd gedacht dat de ademhalingspieren voldoende zijn ontwikkeld en middels normale trainingvolumes hun taak makkelijk aankunnen. Het is echter duidelijk geworden dat bij zware en/of lange inspanning de ademhalingspieren eerder verzuren dan gedacht en dan een beperking voor de prestaties gaan vormen. Het herkenbare moment van verzuring is wanneer de ademhaling oppervlakkiger wordt en de ademhalingsfrequentie toeneemt (hijgen). Dat >>> is het moment waarop de Metaboreflex zijn

september 2014

Ademhalingstraining

>>> intrede doet en het lichaam de bloedsomloop naar de ademhalingspieren vergroot om de verzuring tegen te gaan. Deze extra toevoer naar de ademhalingspieren gaat ten koste van de bloedsomloop naar de armen en benen. In de praktijk blijkt dat in veel gevallen een verzuring van de ademhalingspieren vooraf gaat aan de verzuring van de benen en armen. Door met RMT het uithoudingsvermogen van de ademhalingspieren te verbeteren kan de intrede van de Metaboreflex worden vertraagd en op die manier de prestaties gunstig beïnvloeden. 2. Zuurstofverbruik; Ademhalingsspieren verbruiken een groot deel van het hartdebiet. In rust gaat 2% van de bloedsomloop naar de spieren waarmee je ademhaalt, rond het omslagpunt is dat 6-8% en bij maximale inspanning loopt dat zelfs op tot 16%. Ter vergelijking: bij maximale inspanning gaat ongeveer 77% van de bloedsomloop naar de actieve perifere spieren (armen en benen) en de resterende 7% voornamelijk naar het hart, hoofd, de huid en de maag (zie afbeelding).

Hoe werkt RMT? Waar training zich eerder altijd richtte op de armen en benen, is daardoor het besef ontstaan dat in de zoektocht naar betere prestaties de ademhaling een interessant gebied vormt. De spieren waarmee we ademhalen zijn immers trainbaar, net als alle skeletspieren. Op de hiervoor genoemde 8-16% is door training een rendementsverbetering mogelijk. Bij normale duur- en intervaltraining wordt de ademhaling niet zwaarder belast dan de rest van het lichaam aan kan. Daardoor kan de ademhaling slechts moeizaam worden getraind. De ademhalingsspieren geïsoleerd en gericht trainen met een Powerbreathe kan er in een kort tijdsbestek echter voor zorgen dat de ademhalingspieren met 20-30% in kracht toenemen. Deze krachtstoename helpt de spieren om de arbeid van het ademhalen bij inspanning makkelijker uit te voeren en daarbij minder snel vermoeid te raken. RMT wordt geadviseerd als aanvulling op de normale trainingsprogramma’s. Een typische

trainingsomvang bestaat uit minimaal tien trainingen per week (twee per dag), ongeveer zes minuten per dag. De kosten zijn te overzien. Een eenvoudige uitvoering kost circa € 60,-, voor € 300,- tot € 500,- heb je digitale trainingsapparaten en meegeleverde software (POWERbreathe). Contra-indicaties voor RMT zijn: een historie van een spontane klaplong, ongecontroleerde astma-exacerbaties, (recente) trommelvliesperforatie, onvolledig genezen gekneusde of gebroken ribben, KNO infecties. In geval van twijfel is het verstandig om eerst een arts te raadplegen. Verwijzingen naar onderzoeken en literatuur zijn terug te vinden in een presentatie hierover op de NTB-website:

DOWNLOADEN PRESENTATIE ADEMSPIERTRAINING website train je longen

Tekst: Guido Vroemen, sportarts [email protected] Voor meer informatie: SMA Midden Nederland, Guido Vroemen SportLab040, Koen de Haan Trainjelongen.nl, Jan Folmer

37

TRIKORT

september 2014

Ultrakort Komt jouw filmpje in Triathlon Sport? Eén van de voordelen van het digitaal uitbrengen van Triathlon Sport is dat dit de mogelijkheid biedt om links naar filmpjes en video’s van bijvoorbeeld wedstrijden mee te nemen. Daar willen we onze lezers graag meer bij betrekken. Daarom worden jullie als lezer opgeroepen om voor het volgende digitale nummer van Triathlon Sport, dat in december verschijnt, een filmpje op te sturen waarin je laat zien hoe je je favoriete sportontbijt samenstelt. Doe dit kort en krachtig. Een filmpje mag maximaal 1 (één) minuut duren en kan tot 1 november worden ingestuurd via het volgende e-mailadres: [email protected]. De beste en meest creatieve inzendingen worden dan getoond via Triathlon Sport.

Waar kan ik de komende tijd starten? 20 sept

Pyramideduathlon Austerlitz

20 sept

Triathlon Zwolle

20 sept

Triathlon Maastricht

27 sept

De Amsterdamse Bosbaan Triathlon Amstelveen

5 okt

Tritanium Duathlon Groningen

18 okt 18 okt

ATB-Duathlon Harderwijk Crossduathlon/triathlon Valkenburg a/d Geul Jeugdwintertriathlon van Assen Asser Duathlon en Wintertriathlon AsseN NK duathlon

24 okt 24 okt

1eD/JJC

DC

DC

Afkortingen:1eD = 1eDivisie Triathlon, 2eD = 2eDivisie Triathlon, JJC = Jeugd- en Junioren Circuit, XCC = X-Athlon Crosscircuit

KLIK HIER VOOR MEER INFORMATIE OF OM DIRECT IN TE SCHRIJVEN.

38

Crossatleten kunnen zich opmaken voor een nieuw evenement. In het Nationaal Park Veluwezoom vindt op zaterdag 27 september de eerste editie van de Posbankloop Crossduathlon plaats. Met start en finish vanaf Camping Beekhuizen staat het evenement garant voor grote uitdagingen. De door (cross)duatleet Carlos Baltus mede vormgegeven crossduathlon gaat over 6 km lopen, 18 km mountainbiken en 3 km lopen en staat als try-out nog niet officieel op de NTB-kalender. Voor volgend jaar is aansluiting bij de NTB wel voorzien en op die basis wordt het evenement nu dus vast bij de NTB-leden onder de aandacht gebracht. Er zijn in totaal 240 startplaatsen. MEER INFORMATIE OVER DE POSBANKLOOP PROMOTIEVIDEO POSBANKLOOP CROSSDUATHLON Ook voor 2015 wordt er weer een NTB-kalender gemaakt met de mooiste foto’s die de combiduursport in al haar facetten in beeld brengen. Elke fotograaf (zowel de amateur als de professional) kan hiervoor foto’s aanleveren. Foto’s kunnen tot 15 oktober worden opgestuurd. MEER INFORMATIE OVER HET AANLEVEREN VAN DE FOTO’S

september 2014

TRIKORT

Louis Delahaije nieuwe hoofdcoach NTC Triathlon Na de beslissingen van John Hellemans en Eric van der Linden om de overeenkomsten met de NTB te beëindigen als respectievelijk hoofdcoach en bondscoach, is technisch directeur Adrie Berk erin geslaagd om de begeleidingsstaf van het NTC Triathlon binnen Sportzone Limburg weer op volle sterkte te brengen. Louis Delahaije zal per 1 september John Hellemans als hoofdcoach opvolgen. Delahaije was eerder bondscoach bij de NTB in de aanloop naar het olympische debuut van de triathlonsport in Sydney, waar Nederland met liefst zes triatleten present was. Daarna was hij van 2001 tot 2006 bondscoach bij de Duitse triathlonbond DTU. Sinds 2004 is hij verbonden aan de Rabobank wielerploeg, het huidige Belkin Pro Cycling Team. Delahaije zal naast zijn werkzaamheden bij Belkin de sporttechnische taken en verantwoordelijkheden van Hellemans overnemen. Die rol van hoofdcoach wordt, door de combinatie van twee werkgevers, parttime door Delahaije opgepakt met voor de triathlonsport de nadruk op ondersteuning en

ontwikkeling van coaches en het programma van het NTC. “Ik zie veel overeenkomsten tussen beide programma’s”, zegt Delahaije. “Team Belkin en het NTC Triathlon gebruiken hetzelfde trainings- en monitoringprogramma, hebben dezelfde visie op training en voeding. Ik woon op een steenworp afstand van de trainingsaccommodaties die de triatleten gebruiken en ik zie dit als een mooie uitdaging.” Technisch directeur Berk is blij met de komst van Delahaije, die de ploeg tijdens de World Triathlon Series in Stockholm al vergezelde: “De komst van Louis betekent dat we de ontwikkeling van het NTC kunnen doorzetten. Daarnaast blijft Hellemans betrokken bij het programma als extern adviseur, waarmee ook zijn kennis gewaarborgd is. Via Louis zijn er ook meer kansen voor een sterkere verbinding tussen het wielrennen en de triathlonsport. Vooral in Limburg is dat natuurlijk erg perspectiefvol”.

39

september 2014

Het triathlongevoel van… Robert van der Werff

Leeftijd: 39 Beroep: fysiotherapeut Woonplaats: Tiel Vereniging: TZC Vahalis Triatleet sinds: 1992 Du/triathlons per jaar: 12 Triathlons per jaar: dit jaar nog geen In 2006 ben ik vrij abrupt gestopt met triathlon. Gek genoeg na mijn beste seizoen ooit. Ik veroverde dat jaar de Nederlandse titels middenafstand en Powerman. Na jarenlang veel tijd en energie geïnvesteerd te hebben, was ik het plezier in het sporten compleet verloren. Mijn grootste doel was om Nederlands kampioen te worden. Dat lukte, maar internationaal kwam ik tekort. Dat stak. Misschien had er meer in gezeten als ik mezelf meer tijd had gegund om de lange afstand onder de knie te krijgen. Nu is er de Ironman 70.3 wedstrijdenreeks, maar destijds viel er geen eer aan te behalen. Het was óf de olympische afstand óf de hele triathlon.”

40

“Mijn eerste hele triathlon was achteraf mijn beste lange afstand. Ik wilde me daarna bewijzen, legde de lat steeds hoger, was dwangmatig aan het trainen. Vooral in de Ironman Klagenfurt ben ik ontzettend diep gegaan. Ik kampte met onderkoeling, dehydratie en oorsuizingen. Zo diep wilde ik nooit meer gaan. Nadat ik was gestopt heb ik me op mijn maatschappelijke carrière gericht. In 2010 ben ik, samen met twee anderen, een fysiotherapiepraktijk in Buren gestart.

Ik raakte geen fiets meer aan, zag geen zwembad meer van binnen, maar bleef wel altijd hardlopen. Omdat ik wat te zwaar werd, ging ik na mijn verhuizing naar Tiel op zoek naar een atletiekvereniging. Toevallig kwam ik in contact met iemand van TZC Vahalis. Die nodigde me uit om een keer mee te trainen en voor ik het wist had ik twee fietsen gekocht.” “Dit seizoen draai ik mee in het 1eDivisieteam van Vahalis en heb ik weer de nodige wedstrijden gedaan. Maar mijn insteek is nu heel anders; ik vind het nu vooral leuk als mijn kinderen bij een wedstrijd komen kijken. En hoewel ik zo ontzettend heb afgezien op de lange afstand, is het toch weer gaan kriebelen. Het is een droom van mij om ooit een keer mee te doen aan de Ironman Hawaii. De halve triathlon in Keulen deze maand is een beetje de graadmeter voor een eventuele deelname aan een hele triathlon in 2016. Ik wil kijken hoeveel tijd ik kan vrijmaken om te trainen, of het wel te combineren valt. Want in tegenstelling tot vroeger is triathlon nu een belangrijke bijzaak. Mijn gezin en werk staan voorop.” TEKST MARCIA JANSEN

1-2-3

Maaike Caelers heeft het open Belgisch kampioenschap sprinttriathlon in Wuustwezel gewonnen. Caelers klopte Nederlands juniorenkampioene Kirsten Nuyes, die vanwege een dubbel paspoort de Belgische kampioenstrui mocht aantrekken. Met Maya Kingma op brons kleurde het complete podium oranje. In de aanloop naar het WK crosstriathlon in Zittau (zie pagina 48) testte Maud Golsteyn zich naar een zesde plaats tijdens de XTerra Tsjechië. Jip Veelenturf werd dertiende, terwijl Joost Christiaans in de mannenwedstrijd als twaalfde eindigde. De zeges waren voor de Duitse Kathrin Müller en de Spanjaard Ruben Ruzafa, die een week later ook wereldkampioen werden. In de weken na het WK bleek Golsteyn een abonnement op de zesde plaats te hebben. Zowel in de XTerra England als in de koude en modderige XTerra Denmark finishte de Limburgse eveneens op de zesde plaats. Marcel Zamora heeft in 10.02.33 uur voor de vijfde keer de zware EmbrunMan, een hele triathlon met tijdens het fietsen onder meer de beklimming van de Col d’Izoard, op zijn naam geschreven. De Spanjaard klopte de Australiër Todd Skipworth en de Fransman

Hervé Faure. De op de hele afstand debuterende Raymond Lotz was met een 25ste plaats de beste van de 27 deelnemende Nederlanders. Kort achter Lotz finishte Hidde Bekhuis als 27ste. Bij de vrouwen was de Ierse Eimear Mullan in 11.29.37 uur te sterk voor thuisfavoriete Isabelle Ferrer, die voor de vierde keer tweede werd. In het randprogramma liet voormalig middenafstandloper Yennick Wolthuizen een vijfde plaats noteren in de Embrun Duathlon. Na eerder tweede en derde te zijn geworden heeft Guido Gosselink (H40) voor het eerst de Twentse Triathlon Tour gewonnen. De voormalig triathlontopper was in geen van de vier onderdelen (proloog Lonneker, Aquathlon Enschede, Duathlon Azelo, Triathlon Oldenzaal) de sterkste, maar bleek wel het meest constant. Hetzelfde gold voor Saskia Bekhuis (D40) bij de vrouwen. Zij won ook de allereerste editie in 2001. Riikka Vreeswijk is negende geworden in de loodzware Inferno Triathlon. Nadat het zwemonderdeel vanwege te lage temperaturen was vervangen door een korte run van 3 kilometer wachtten de atleten 97 kilometer fietsen, 30 kilometer mountainbiken en 25 kilometer bergloop met de finish op de 2.970 meter

hoge Schilthorn in de Zwitserse Alpen. De race werd voor de tweede keer gewonnen door de Zwitser Samuel Hürzeler. Bij de vrouwen won de Duitse Kathrin Müller, die een week eerder nog wereldkampioene crosstriathlon was geworden. Vreeswijk was de sterkste in haar leeftijdscategorie D45.

september 2014

actueel

Tijdens de Ironman Kopenhagen wist naast de winnaars Hendrik Hyldelund (Denemarken) en Daniëla Ryf (Zwitserland) de 34-jarige Deense tweeling Steen en Peder Mondrup de aandacht op zich te vestigen. Peder werd de eerste sporter met een hersenbeschadiging die – met hulp van broer Steen – finishte in een Ironman. Als ‘Team Tvilling’ bereikten ze samen de finish in 15.32.48 uur. Steen trok tijdens het zwemmen zijn verlamde broer mee op een vlot, fietste met een speciale fiets en duwde hem tijdens de marathon voort in een ‘stroller’.

41

actueel

september 2014

1-2-3

Annemieke Rademaker is als tweede geëindigd in de tweede editie van de Belman, de enige hele triathlon in België. In een kille, natte wedstrijd (13 graden Celsius) die door lekke banden en onderkoeling de nodige uitvallers kende, deed ze iets meer dan dertien uur over de drie afstanden in het Ardenner landschap. Ze moest de Belgische Tillieux vier minuten voor laten gaan. Op de halve afstand ging de winst naar Linda van Vliet, die debuteerde op een halve triathlon. Bas Diederen heeft de Zwintriathlon gewonnen. De triathlon tussen het Nederlandse Sluis en de Belgische badplaats KnokkeHeist vindt traditioneel op de eerste woensdag in september plaats, maar trekt desalniettemin veel deelnemers; 900 dit jaar, waaronder veel Belgische en Nederlandse toppers. Diederen klopte de Belg Pieter Heemeryck. Edo van der meer werd vijfde. Bij de vrouwen won de Belgische Joke Coysman. Vier dagen na de Zwintriathlon liet Diederen zich andermaal gelden, nu op halve afstand van de Cologne 226 in Keulen. Samen met teamgenoot Martijn Dekker maakte hij de wedstrijd. Het duo fietste mee in de kopgroep en koos

42

voortdurend de aanval. Tevoren negeerden de Duitse media de Nederlandse inbreng, wat beide Limburgers motiveerde om er ook bij het lopen vol tegenaan te gaan. De winst ging uiteindelijk naar de Pool Marek Jaskolka, die Diederen op plaats twee twintig seconden voorbleef. Dekker werd derde. Met Stefan van Thiel (zevende) en Tom Havekes (negende) finishten nog twee landgenoten in de toptien. Bij de vrouwen moest de winnares van vorig jaar, Sandra Wassink, dit keer genogen nemen met de derde plaats. De winst ging naar de Belgische Tine Deckers. Grada Boschker werd vijfde. Op de hele afstand verbeterde de Duitser Johann Ackermann het parkoersrecord met vier minuten  tot 8.13 uur. Veertig minuten later kwam Eddy Lamers als vierde en beste Nederlander over de streep. Emma Pooley en Gaël Le Bellec hebben tijdens de Powerman Zofingen enigszins verrassend de wereldtitel duathlon lange afstand (10-150-30) veroverd. Pooley debuteerde in Zofingen. De in Zwitserland woonachtige Britse kende haar grootste successen tot nu toe in het wielrennen met zilver op de olympische tijdrit van Beijing en de wereldtitel tijdrijden in 2010. En passant verpulverde Pooley het uit 2002 daterende wedstrijdrecord van Karin Thürig met liefst zestien

minuten tot 6.47.27 uur. Na haar finish bleef het ruim een half uur stil voordat de Zweedse titelverdedigster Eva Nyström (zilver) en de Zwitserse Laura Hrebec (brons) zich meldden. Lucie van Genugten was op de dertiende plaats de beste Nederlandse. Ook de Fransman Le Bellec startte voor het eerst in Zofingen. Hij kreeg zijn landgenoot Yannick Cadalen (zilver) en de Deen Søren Bystrup (brons) mee op het podium. Bij de age groupers veroverden Jack Niessen (H55) en Her Tesselaar (H60) goud. Monique Haans (D50) won zilver. Een week nadat hij zich in Edmonton verzekerde van de wereldtitel olympische afstand heeft Javier Gomez ook het WK Ironman 70.3 in Mont-Tremblant op zijn naam geschreven. De Spanjaard rekende in de Canadese provincie Quebec af met de olympisch kampioen van Beijing, de Duitser Jan Frodeno, die nog als leider aan de afsluitende halve marathon was begonnen. De Britse voormalig wereldkampioen olympische afstand Tim Don completeerde het chique podium. Bij de vrouwen bekroonde de Zwitserse Daniëla Ryf een sterke zomer met de wereldtitel. Zij klopte de Britse Jodie Swallow, wereldkampioene IM 70.3 in 2010, en de Canadese Heather Wurtele.

actueel

september 2014

foto Team4Talent

Evert Scheltinga op weg naar de negende plaats in het EK Ironman 70.3

Evert Scheltinga ontdekt zichzelf in Ironman 70.3 Eind mei debuteerde Evert Scheltinga in Nieuwkoop op de middenafstand. Met slechts de ervaring van die ene wedstrijd in de benen toog hij naar het Europees kampioenschap Ironman 70.3 in Wiesbaden om daar vervolgens knap negende te worden. Scheltinga draaide voortdurend mee in de voorste gelederen, fietste brutaal, maar begon moeizaam aan de halve marathon. Hij herstelde zich door toch nog de toptien in te lopen. De Europese titel ging naar de Belg Bart Aernouts. De voormalig duatleet kwam pas als zeventiende uit het water, maar kon na een opmars op de fiets met drie minuten voorsprong aan het afsluitende looponderdeel beginnen. Hij liep vervolgens onbedreigd naar de titel. Vanuit de achterhoede stormde drievoudig wereldkampioen olympische afstand Peter Robertson naar de tweede plaats. De 37-jarige Australiër

maakte dit jaar, na vier jaar afwezigheid, een comeback in de triathlonsport. De Duitse ‘coming man’ Maurice Clavel werd derde (zilver EK) voor de Zwitser Ruedi Wild (brons EK). Bij de vrouwen ging de titel naar Daniela Ryf. De Zwitserse fietste iedereen naar huis, inclusief voormalig Hawaii-winnares Leanda Cave die op negen minuten tweede werd. Brons ging naar de Duitse Laura Philipp. Beste Nederlandse was Rahel Bellinga op een 27ste plaats. Europese titels waren er voor Edwin Ophof (H50) en Marijke Zeekant (D55). Carlo van Lienden (H35) veroverde brons. In de Ironman 70.3 Zell am See maakte Scheltinga drie weken later kennis met het parkoers van het WK Ironman 70.3 volgend jaar. Andermaal kon hij zich met de internationale top meten. Op de fiets wist hij zich in een klein groepje te handhaven achter de uiteindelijke winnaar Marino Vanhoenacker en de Italiaanse nummer twee Alberto Casadei. Scheltinga werd uiteindelijk zesde op bijna zeven minuten van Vanhoenacker. “Ik denk wel dat deze afstand goed bij mij past”, gaf Scheltinga een voorzetje op zijn sportieve toekomst.

UITSLAG IRONMAN 70.3 WIESBADEN

43

september 2014

Zilver in mixed teamrelay voor oranje tijdens EK duathlon Na twee jaar afwezigheid stond er dit jaar weer een Europees kampioenschap duathlon classic distance (10 kilometer lopen, 40 kilometer fietsen, 5 kilometer lopen) op het programma. De samenwerking tussen de Internationale Powerman organisatie en ETU/ITU resulteerde in een prima georganiseerde titelstrijd in het Oostenrijkse Weyer, al vele jaren het pittige decor van een Powerman-race. De titelstrijd trapte af met een noviteit: een mixed teamrelay. Tijdens de laatste WK’s was dit al een vast onderdeel op het programma. Helaas konden maar weinig landen een complete ploeg op de been brengen voor een korte sprint over 700 meter lopen, 3,2 kilometer fietsen en nog eens 700 meter lopen. De Nederlandse ploeg bestaande uit Talisa van der Fluit, Stein Posthuma, Pien Keulstra en Maikel Zuijderhoudt kon lang met de favoriete Britse ploeg meestrijden om de titel. Nadat de latere Europees kampioene Katie Hewison een klein gaatje kon slaan was zilver het maximaal haalbare. Oostenrijk veroverde brons.

Van der Fluit masseerde daarna de benen van haar teamgenoten om ze klaar te stomen voor hun individuele races. Daarin kon Zuijderhoudt geen potten breken. Hij moest Caimin Stevens (14de) – die na een moeizaam verlopen seizoen zichzelf hervond – en de door kramp geplaagde Gerben Schreurs (18de) voor zich dulden en werd ook nog eens gediskwalificeerd. De titel ging naar Rob Woestenborghs die eerder dit jaar in Horst ook al Europees kampioen op de lange afstand werd. De Belg koos op de fiets de aanval en hield in de tweede run stand voor de aanstormende Fransman Benoit Nicolas en de Brit Philip Wylie die sprintten om plaats twee en drie. Bij de vrouwen was Katie Hewison de sterkste. Samen met regerend wereldkampioene Sandra Levenez nam de Britse oud-wereldkampioene op de fiets afstand van de concurrentie. Terwijl Hewison naar de Europese titel snelde verteerde haar Franse metgezel de zware fietskilometers minder goed. Zij werd nog >>> bijgehaald door de Oostenrijkse Andrea foto etu.triathlon.org

44

Het podium van de mixed teamrelay.

actueel

>>> Mayr. Ondanks een recent gelopen pr op de 5 kilometer kon Lesley Smit de snelste lopers niet bijhouden. Ze kwam daardoor alleen te fietsen tussen de topzes en de achtervolgsters. Pas vlak voor de wissel naar de tweede run kreeg ze gezelschap van teamgenotes Pien Keulstra en Joyce Vrijenhoek, die in de eerste run veel tijd hadden verloren. Keulstra begon zelfs als laatste aan het fietsen, maar rukte uiteindelijk met de snelste fietstijd toch nog op naar de zevende plaats (goed voor zilver bij de neosenioren), net voor Vrijenhoek die achtste werd. Smit moest haar inspanningen op de fiets bekopen en werd elfde. De Nederlandse ploeg nam naast twee zilveren medailles, vier gouden medailles mee naar huis. Erik van der Heijden (H20), Stein Posthuma (H25), Henry Dullink (H55) en Bert Streumer (H65) veroverden in een wedstrijd met bar slecht weer de titel in hun leeftijdscategorie. Thijs Wiggers werd in de juniorenrace zesde.

Caimin Stevens en Gerben Schreurs tijdens het eerste looponderdeel. de kalender kwam, stuurden de meeste landen alleen medaillekandidaten. Daardoor was het voor onze jonge ploeg niet een leermoment zoals de Franse GrandPrix. Dit neemt niet weg dat in de teamrelay goed is gepresteerd. Dat was hoog niveau. Stein Posthuma was een openbaring. Die is pas dit jaar boven komen drijven.”

Hoewel bondscoach Armand van der Smissen zo hier en daar op wat meer had gehoopt, was hij in grote lijnen tevreden. “Omdat de duathlon als niet-olympische sport bij veel bonden weinig prioriteit heeft en het EK laat op

UITSLAGEN EK DUATHLON

VERSLAG EK DUATHLON

Ultrakort Voor het nieuwe EO-programma ‘Rennen voor Twee’ dat in het voorjaar van 2015 op NPO 1 van start gaat is presentator Bart van Leeuwen op zoek vier vaders of moeders van een gehandicapt kind die een bijzondere uitdaging aan willen gaan: samen een olympische afstand triathlon afleggen. In een half jaar tijd wordt één van de ouders klaargestoomd om mét hun kind de olympische afstand te volbrengen. Het programma is geïnspireerd op het verhaal van de Amerikaan Dick Hoyt die samen met zijn gehandicapte zoon Rick 255 triathlons volbracht, waaronder zes Ironmans. Tijdens de Ironman Kopenhagen vorige maand deed een Deense tweeling, waarvan één broer verlamd is, hen dit na. Aanmelden kan via [email protected], 035-7508289. MEER INFORMATIE OVER HET MEEDOEN AAN HET PROGRAMMA ‘RENNEN VOOR TWEE’

45

september 2014

Yvonne van Vlerken twee keer de sterkste Yvonne van Vlerken voelt zich thuis in de Challenge Walchsee-Kaiserwinkl in haar – zoals dat zo mooi heet – ‘Wahlheimat’ Oostenrijk. Voor de vijfde keer vond deze halve triathlon plaats, voor de vierde keer ging de Nederlandse met de zegebloemen aan de haal. Alleen in 2012 was ze niet van de partij, alle andere keren won ze en mag ze met recht ‘Mrs Tyrol Challenge’ worden genoemd. In haar eerste wedstrijd sinds de snikhete Challenge Roth waarin ze als vierde eindigde, verloor Van Vlerken tijdens het zwemmen twee minuten en sprong ze als zevende op de fiets. In de stromende regen maakte ze de wedstrijd hard en kon ze met 4,5 minuut voorsprong aan de afsluitende halve marathon beginnen. De Australische Felicity Sheedy-Ryan, die met tien minuten achterstand van de fiets stapte, naderde lopend nog tot op twee minuten. De Italiaan Molinari was na een gewaagde aanval op de fiets de verrassende winnaar bij de mannen. Het technische en heuvelachtige parkoers ligt me goed”, verklaarde Van Vlerken haar succesreeks. “Twee weken voor ‘Walchsee’ kreeg ik te horen dat mijn sleutelbeenbreuk volledig geheeld is. Dat was mentaal belangrijk. Ik durf nu in de zwemtraining weer vol gas te geven. Ik

was dan ook erg blij dat ik maar twee minuten achterstand had na het zwemmen. De eerste ronde op de fiets was Kamikaze, daarna wat voorzichtiger vanwege de regen. Het lopen kon ik controleren, ook al is de loopvorm niet goed. Ik heb na Roth toch meer hersteltijd nodig gehad dan anders. Daardoor is mijn Hawaii-voorbereiding ook wat verstoord.” Drie weken later was Van Vlerken ook de sterkste in de nieuwe Ironman 70.3 Rügen. Vanwege het slechte weer op het grootste eiland van Duitsland – harde wind, kou, regen en stevige golfslag – moest de wedstrijd worden omgezet in een duathlon met een run van 5 kilometer om mee te beginnen. Van Vlerken moest vooral afrekenen met de Duitse Hanna Philipp, die ze pas in een lange sprint richting de finish de baas was. Bij de mannen zegevierde de Duitser Michael Raelert. De voormalig Europees en wereldkampioen 70.3 was duidelijk de sterkste. Edo van der Meer finishte na een sterke inhaalrace op de fiets (vanaf de 21ste plaats) en een gelijkmatig gelopen halve marathon knap als derde.

UITSLAG WALCHSEE Van Vlerken wint voor de vierde keer Challenge Walchsee.

46

foto Toon Dompeling

Succesvolle comeback Triathlon Leiderdorp

september 2014

INTERVIEW

Verkeersvrij fietsen op de N445 tijdens de Triathlon Leiderdorp.

De Saton Optiek Triathlon van Leiderdorp keerde begin augustus na een jaar afwezigheid weer terug op de kalender. In de drukke Randstad bleek het vorig jaar vanwege wegwerkzaamheden onmogelijk om een fatsoenlijk en veilig fietsparkoers uit te stippelen. Dit jaar zette een vernieuwde organisatie alles op alles om de 22ste editie te kunnen organiseren. Dat deed ze op een nieuwe locatie, bij woonboulevard De Baanderij, en daarmee ook met een compleet vernieuwd parkoers. Blikvanger was de verkeersvrije provinciale weg N445, waarop de atleten bij de halve triathlon zeven keer heen en weer moesten rijden. De veranderingen vielen bij de atleten in goede aarde en er was veel lof voor het nieuwe parkoers. Wel werd geopperd om op de middenafstand dan wel het zwemmen korter te maken dan wel een ronde minder te fietsen. Met 2,5 kilometer zwemmen, 87,6 kilometer fietsen en 21 kilometer lopen zat de hoofdact nu tussen een middenafstand (2-80-20) en een klassieke halve triathlon (1,9-90-21,1) in. De wedstrijd werd overtuigend gewonnen door Martijn Boot. De Almeerder leidde van start tot finish en noteerde de snelste zwem- en

looptijd. Het verschil met zijn grootste concurrent Richard de Groot, de winnaar van de laatste twee edities, maakt Boot evenwel op de fiets. De Groot finishte op ruim 5,5 minuut achterstand als tweede. Wardie van Wouw werd derde. Bij de vrouwen ging de winst naar Tineke van den Berg, die als tiende overall finishte. Tijdens het zwemmen en fietsen wist ze haar teamgenote bij het Trivio Long Distance Team Corine Nelen nog voor zich, maar die moest lopend veel prijsgeven, waardoor ze eerst Van den Berg en later met Carla van Rooijen nog een tweede teamgenote voorbij zag komen. In totaal kwamen verspreid over drie afstanden een kleine 370 atleten naar Leiderdorp, waarvan ruim honderd voor de langste afstand opteerden.

UITSLAG saton Optiek triathlon leiderdorp

VIDEO VERSLAG TRIATHLON LEIDERDORP 47

foto triathlon.org september 2014

Van Anrooij en Veelenturf glibberen naar wereldtitel crosstriathlon Glibberen en glijden was het dit jaar tijdens het wereldkampioenschap crosstriathlon. Door overvloedige regenval in aanloop naar de wedstrijd veranderde het parkoers in het Duitse Zittau in een ware modderpiste, waarop elk stuurfoutje werd afgestraft. De één juichte de lastige omstandigheden toe. De ander sloeg de schrik in de benen. Tot het eerste kamp behoorden onder meer Lindy van Anrooij en Jip Veelenturf. Zij zagen met een zware wedstrijd hun kansen stijgen en kroonden zich tot wereldkampioen bij respectievelijk de junioren en de <23 jaar. Tot het tweede kamp behoorde Maud Golsteyn, de enige Nederlandse kanshebber bij de elite op een topklassering. “Toen het de nacht voor de wedstrijd regende dacht ik ‘o nee…..’.” “Het parkoers was mij op het lijf geschreven”, vertelde Van Anrooij na haar wereldtitel. “Ik kende de andere meisjes verder niet zo, maar ik ben gewoon op kop gaan rijden en heb vertrouwd op eigen kunnen.” Na het mountainbiken was de wedstrijd al beslist. “Als

48

ik tijdens het lopen niet zou uitglijden was de titel binnen. Dat ik daarna ook nog de snelste tijd had met lopen verbaasde me.” Volgend jaar is ze ook nog juniore, maar ze denkt dan al bij de <23 te zullen starten. Dan zal ze wellicht Jip Veelenturf kunnen opvolgen, die voor het laatst bij de neo’s van start mocht. Op de mountainbike stak ze met kop en schouders boven haar leeftijdgenoten uit. “Ik wist dat ik kans had om te winnen mits ik op de fiets zou blijven zitten. Ik was niet helemaal fit en het zwemmen ging slecht, maar tijdens het fietsen heb ik genoten.” En dus prolongeerde Veelenturf haar wereldtitel van Kijkduin. Volgend jaar wacht de lastige overstap naar de elite. “Eerst focus ik me op mijn master Human Resource Management aan de VU, daarna kijk ik hoever ik kan komen. Ik moet nog veel leren. Voor de elite top moet ik harder lopen.” Voor Maud Golsteyn had het droog mogen blijven in Zittau. Ze was in voorgaande jaren goed in het oosten van Duitsland en voelde zich fit. “De omstandigheden waren niet in mijn voordeel. >>>

>>> Ik ben dan te bang in afdalingen. Misschien zit

De dit seizoen ongenaakbare Rufaza maakte een valpartij eerder dit jaar nog in mijn hoofd. het verschil op de mountainbike en kreeg de Het hoort bij de sport; als crosstriatleet moet Amerikaan Josiah Middaugh (zilver) en de je onder verschillende omstandigheden goed Nieuw-Zeelander Braden Currie (brons) mee op zijn.” Dat ze desalniettemin tiende werd stemde het podium. De Nederlandse mannen hadden toch tot tevredenheid. “Gezien de sterkte van het moeilijk. Jarrich van Woersem was op een het deelnemersveld had ik vooraf ingezet op de 27ste plaats (vijfde <23) de beste landgenoot. toptien.” De titel ging naar de Duitse Kathrin Hij verloor een kwartier op de winnaar. Rob Müller die al het hele jaar de sterkste is. Zilver Barel (35ste), Joost Christiaans (36ste) en Arie was voor olympiër Flora Duffy (Bermuda) en de Jong (44ste) eindigden in de tweede helft brons voor de Tsjechische titelverdedigster Helena van het uitslagenformulier. Mark Hamersman Erbenova. Ook de andere Nederlandse vrouwen gaf op na een valpartij. Bij de jongens junioren presteerden naar vermogen. Judy van den Berg debuteerde Glenn Wesseling met een vijfde werd dertiende, Linda van Vliet veertiende. plaats. Eremetaal was er verder nog voor agegrouper Machiel Ittmann (H45) en paratriatleet Net als bij de vrouwen was de titelstrijd bij Reitze Bok (PT3). Beiden veroverden zilver. de mannen sterker bezet dan ooit. De titel ging naar de Spanjaard Ruben Rufaza, vorig UITSLAG jaar in Kijkduin nog tweede achter Conrad WK CROSSTRIATHLON Stoltz. De Zuid-Afrikaan werd nu pas achtste.

Na een pauze van 2,5 maand ging het Dare2Tri Duathloncircuit verder met de vijfde race, de Run Bike Run Borne. De 24ste editie van deze duathlon kwam niet zonder slag of stoot tot stand. Nadat de gemeente Dinkelland twee dagen voor de wedstrijd onaangekondigd een deel van het fietsparkoers van een nieuwe grindlaag had voorzien, moest er stevig geveegd worden om de weg begaanbaar te maken. Dat lukte. Op een nat parkoers was na 6,7 kilometer lopen, 30 kilometer fietsen en 5,2 kilometer lopen Alexander Picard de enigszins verrassende winnaar. De Brabander raakte na een ongeluk dit voorjaar een tijdje uit beeld, maar bleek volledig hersteld. Hij klopte onder meer vijfvoudig nationaal kampioen Powerman Wim Nieuwkerk, die sinds een jaar zijn carrière aan het afbouwen is. Hij was de enige die de op de fiets ontketende Picard nog enigszins kon volgen. Meer dan een minuut achterstand bleek echter ook Nieuwkerk te machtig. Erik van der Heijden finishte als derde, waardoor het podium geheel Brabants was. Bij de vrouwen klopte Lesley Smit Joyce Vrijenhoek en nationaal kampioen

foto Raymond Verbruggen

Uit de Circuits

september 2014

actueel

sprintduathlon Pien Keulstra. Een week eerder bij het EK waren Keulstra en Vrijenhoek haar nog de baas. Smit pakte in de eerste run een kleine minuut voorsprong op haar naaste concurrentes en wist dit verschil tijdens het fietsen en in de tweede run vast te houden. Met in oktober Lesley Smit nog twee wedstrijden te gaan – in Groningen en Assen (NK) – gaan Armand van der Smissen (H40) en Sandra de Jonge (D40) aan de leiding in de tussenstand.

UITSLAG DARE2TRI DUATHLON RUN BIKe RUN BORNE TUSSENSTAND DARE2TRI DUATHLON CIRCUIT

49

september 2014

Kirsten Nuyes zesde bij Youth Olympic Games Kirsten Nuyes is als zesde geëindigd in de triathlon die als openingswedstrijd gold voor de Youth Olympic Games die vorige maand in het Chinese Nanjing plaatsvonden. De nationaal juniorenkampioene had zich eerder dit jaar in Weert geplaatst voor deze spelen voor jeugdatleten van 15-17 jaar. In een vochtig en heet Nanjing ging de winst naar Brittany Dutton. De Australische dankte haar overwinning aan een gedurfde ontsnapping in de laatste fietsronde, waarna zij de rest van het veld voorbleef in het slotonderdeel. Nuyes raakte tijdens het zwemmen wat achterop, maar kon op de fiets met vier andere meisjes aansluiten bij de vijf achtervolgsters nadat Dutton was ontsnapt. “Het ging echt hard. Ik had de toptien in mijn hoofd, dus als je dan zesde wordt, mag je tevreden zijn”, aldus Nuyes. Bij de jongens won met Ben Dijkstra een Brit met een Nederlandse achternaam. Die heeft hij te danken aan zijn Friese vader. Zijn moeder komt uit Trinidad. Dankzij haar goede prestatie

Ultrakort

interview met Kirsten Nuyes na haar individuele race Na het wegvallen van de afsluitende wedstrijd van het Jeugd- en Juniorencircuit in Maastricht is De Amsterdamse Bosbaan Triathlon die op 27 september a.s. plaatsvindt als vervanger gevonden. Er is een speciale startserie toegevoegd waarin de jeugdatleten (12+) de miniafstand afleggen en junioren (16+) deel kunnen nemen op de sprintafstand. Deze serie start om 11.00 uur. Na afloop van deze wedstrijd zullen tevens de eindprijzen in het circuit worden uitgereikt. De inschrijving is inmiddels geopend via de site van de organisatie en staat open tot 20 september.

50

foto NOC*NSF

mocht Nuyes een paar dagen later ook starten in team Europa II tijdens de mixed teamrelay. Daarmee werd ze vijfde. Nuyes kende een wat ongelukkige race door een val in de wissel van het zwemmen naar het fietsen, waardoor ze de aansluiting verloor.

VERSLAG VAN DE WEDSTRIJD in Nanjing HIER INSCHRIJVEN VOOR AMSTERDAMSE BOSBAAN TRIATHLON Vanwege de afnemende belangstelling en de keuze voor het uitreiken van de meeste eindprijzen van de NTB-circuits direct na de laatste circuitwedstrijd is besloten dit jaar géén ‘Nacht van de Triathlon’ meer te organiseren. Alleen voor het X-Athlon Crosscircuit, dat afgelopen week werd afgesloten met de Tri-Ambla op Ameland, wordt nog naar een geschikt moment voor de prijsuitreiking gezocht. Hierover volgt spoedig meer informatie.

LIGHT FAST NATURAL TRI-X-TREME ™ 225 The stripped-back speed demon.

inov-8.com RADEMAKER SPORTS - LEUSDEN

DE VOLGENDE UITGAVE VAN TRIATHLONSPORT VERSCHIJNT IN WEEK 43! TR IATH LON/TDRUIATH LON/ D U AT H LO N AT H LO N TR IATHLON/D UATH LO N 27E JAARGANG • MAART 2014 NUMMER 3

27 e jaargang • april 2014 nummer 4

27 e jaargang • jUnI 2014 nUm mer 6

ARI 2014 NUMMER 2 27E JAARG ANG • FEBRU

TR IATH LON/D U AT H LO N

TR IATH LON/ D U

27 e jaargang • september 2014 nummer 9

AT H LO N

Héél vee wedstrijlden : 3x Erediv

INTERVIEW

Het gevoelige za del Ek/nk PowErm an Horst

INTERVIEWS

EVERT SCHELTINGA De toekomst van de duathlon Voeding: wat eten de experts?

BAS DE BRUIN HANNEKE DE BOER Trainen op gevoel MAGAZINE VOOR DUATHLON EN TRIATHLON

IntervIew

Erik-Simon Strijk

TS 4 -2014.indd 1 13-03-14 16:30

TS 2 -2014.indd 1

Challeng almere e EK

mag aZin e VOO r DuaTHlOn en TriaTHlOn

ON EN TRIATHLON MAGAZI NE VOOR DUATHL

10-02-14 17:19

isie, 3 NK’s, 3x 2eDivi sie, 2x 1eDivisie 2x World Tria, th lon Series, 2 EK’s, 1 WK, 1 he le en 2 halve

mag aZIn e VOO r DUaTHLOn en TrIaTHLOn

/NK laNgE afst aNd

nK Crosstriath lon grand Fi EdmoNtoN nal Wts amElaNd

mag aZIn e VOO r DuatHLOn en trIatHLOn

Hou uw brievenbus in de gaten! MAGAZINE VOOR DUATHLON EN TRIATHLON

www.triathlonbond.nl