Nieuwsbrief
Kerst 2009 ‘Voor en door mensen die zichzelf beschadigen’
Van de werkvloer Hallo allemaal, De donkere dagen zitten me weer op de hielen. Ik merk dat ik niets heerlijker vind dan me in mijn bed te nestelen met het dekbed als een veilige beschermheer om me heen. ’s Ochtends als ik wakker word voel ik minder motivatie om op te staan. Ik kijk naar buiten en zie dat de dag zich ook nog niet heeft overgegeven aan het wakker worden, de wolken kleuren de lucht nog wat donker. Het is woensdag en mijn wekker gaat om 7 uur. Ik zet hem in de winterdagen expres wat te vroeg, zodat ik me nog eventjes kan omdraaien. Mijn tas is al gepakt, en ik weet dat ik eigenlijk niet meer dan een half uur nodig heb om mezelf gereed te maken om de deur uit te kunnen. Om iets voor half acht sta ik op, mijn verwarming staat zachtjes aan dus mijn blote voeten op de vloer voelen niet kil en koud. Ik graai als eerst een fleecevest tevoorschijn, en met dichtvallende ogen poets ik mijn tanden, doe een staartje in mijn haren, en mijn brilglazen maak ik schoon onder de koude kraan. Om 8 uur haast ik me naar mijn medicatie, want die wil ik ingenomen hebben voordat ik de deur uitga, niemand hoeft te weten dat ik pillen slik om door deze duistere mist heen te komen. Om 8.17 zit ik in de bus, en begin ik aan mijn reis naar het midden van het land. Met 2 tassen vol met alles dat een mens maar nodig kan hebben op reis, vermaak ik mezelf en leuk ik de reis wat op. Ik begin mijn reis altijd met mijn mp3‐speler op en ik doe ontzettend mijn best om de juiste muziek af te spelen voor mijn Inhoud van deze ochtenddip. Het moet niet te vrolijk en niet te somber zijn. Vrolijke nieuwsbrief: muziek irriteert me en ik word er nukkig van, van muziek die te somber is Berichten uit het bestuur ben ik in staat om op Utrecht centraal te gaan bedelen net zo lang tot ik ‐pagina 2‐ genoeg geld heb om mezelf een weg naar zelfredzaamheid te snijden. Eenmaal de balans gevonden – namelijk een vrolijker liedje afwisselen Met Mij Alles Goed met een somberder liedje – begin ik zin te krijgen in de aankomende dag. ‐pagina 3‐ Ik weet dat ik de hele dag met een groep mensen ben die me niet veroordeelt, en een groep mensen die geen werk afdwingen. Door deze Nieuwe LSZ’ers stellen luchtigheid op het LSZ‐kantoor voel ik me gesteund, en lukt het me veel zich voor beter om aan de slag te gaan. Ik kruip achter de computer, die – net als ik ‐pagina 4/5‐ met mijn wekker – langzaam en brommend opstart. Na het nodige Mes Amis geduld is de computer mij vriendelijk gezind en lees ik dat er vanuit alle ‐pagina 5‐ hoeken van Nederland mensen zijn die het in deze periode van het jaar nog lastiger hebben. Alsof er een extra laagje ‘zwart’ over hun pijn heen • (Ter) inspiratie komt. Dat laagje zwart maakt alles net iets lastiger. Op school wil het ‐pagina 6‐ minder lukken, studeren wil niet, je reageert je af op vrienden, en‐zo‐ voort… En ook al heb je hulp, ben je hard aan het werk, ben je net uit het Familie en diepe dal gekropen, in de winter lijkt de scherpte van het zeer dichter op betrokkenendag ‐pagina 7‐ je huid te zitten. Het lijkt je huid uit te dagen, te irriteren. Daarom gun ik iedereen juist in deze periode een extra steun, arm, woord, of wat dan Fondsen ook. Als pijnstiller, troost en ondersteuning. Vanachter mijn computer, Algemene informatie en het licht van de dag wil ik jullie allemaal het beste wensen. En voor ‐pagina 8‐ wie nodig; succes met de feestdagen. Sanne
Berichten uit het bestuur Er is de afgelopen maanden weer heel veel gebeurd met en bij de LSZ. We hebben drie fondsen bereid gevonden om ons financieel meer te ondersteunen. Van het Skanfonds, Stichting Kinderpostzegels Nederland en het VSB fonds ontvangen we een overbruggingssubsidie voor de jaren 2009 en 2010 om een goede doorstart te kunnen maken en de kwaliteit van ons werk en onze organisatie verder te versterken. Met deze bijdragen stelden we in oktober dit jaar een professionele vrijwilligerscoördinator aan. Carla Hamer, al langer bekend bij onze stichting, ondersteunt Henriette en Wobke bij het organiseren en stimuleren van al onze vrijwilligers. Carla is intensief betrokken bij het project Met Mij Alles Goed. Ze heeft al een goede band met onze vrijwilligers en lotgenoten opgebouwd. Carla, welkom in deze nieuwe rol! Ten tweede hebben we in juni de fantastische opening gehad van het project Met Mij Alles Goed in het Dolhuys in Haarlem, het museum van de psychiatrie in Nederland. Daarmee gaven we het startschot om in tien psychiatrische instellingen trainingen te geven aan verpleegkundigen. Meer daarover verderop in de nieuwsbrief. Ten derde is Trees Schuyt aangetreden als penningmeester van onze stichting. Trees is een ervaren bestuurder van de Vrije School in Nederland. Ze is oma van drie kleinkinderen, twee jongens en een meisje. Daarnaast wil ze maatschappelijk actief zijn en haar kwaliteiten inzetten voor onze stichting. Welkom Trees! Annelieke Pasma (Ma) heeft een goede analyse gemaakt van het forum van de LSZ. Op 3 november is Annelieke afgestudeerd met een masterthese gericht op de voor‐ en nadelen van het digitaal vanuit de invalshoek van jonge mensen die zichzelf beschadigen. Annelieke toont helder aan waarom de begeleiding op het forum van de LSZ zo noodzakelijk is en waarom het zoveel werk is en tijd kost om dit goed te doen. Annelieke, bedankt en gefeliciteerd! Ten vierde is sinds september ons digitaal kantoor ‘on air’. Omdat we een landelijke functie hebben en mensen verspreid over het land wonen en werken is het extra belangrijk dat we elkaar goed kunnen bereiken. Het digitaal kantoor is daarbij een uitstekende ondersteuning. We hopen ten slotte dat u met belangstelling kennis zult nemen van de inhoud van deze nieuwsbrief. Wij nodigen u van harte uit om u aan te melden voor de vriendendag Mes Amis op 15 januari 2010 en de familiedag op 13 februari 2010. Namens het bestuur wens ik u fijne feestdagen en een heel goed 2010! Frans Spierings Voorzitter LSZ
2
Met Mij Alles Goed nu in Altrecht te zien Van 10 december 2009 tot 5 februari 2010 is de expositie van Met Mij Alles Goed: Van Litteken tot taal te zien in Altrecht. De opening vond plaats via een wervelende hoor‐ en wederhoor‐show “Altrecht draait door”. Een verslag van de opening in Altrecht kunt u lezen op onze website www.metmijallesgoed.nl. Na de spraakmakende start in museum Het Dolhuys in juni dit jaar zijn er inmiddels trainingen gegeven in twee instellingen, te weten GGZ inGeest en GGZ Westelijk Noord‐Brabant. Het effect onderzoek door de Hogeschool INHolland is gaande en medio 2010 zullen de eerste Train‐de‐Trainer bijeenkomsten starten. Voor informatie, 06 – 22391136 of mail naar
[email protected] Graag vestigen we hier de aandacht op enkele citaten van de interactieve website www.metmijallesgoed.nl :
“Deze tentoonstelling is een aanrader voor hulpverleners, omdat het op een niet enge manier zb uit het isolement haalt. Want niet alleen de zb zelf is eenzaam, maar ook de hulpverlener die ermee geconfronteerd wordt en zich vaak met lege handen voelt staan.” (Joost, therapeut) “Het blijft schokkeren en het maakt machteloos – maar wij moeten leren om er gewoon bij te blijven wat er met je is als je dit doet en wat je nodig hebt.” (Herma, therapeut) “De op school geleerde les dat beschadigen alleen maar aandachtvragen is en vooral ‘niet beloond mag worden’, heb ik door de cursus bijgesteld." (cursist GGZ inGeest) “Contracten zijn er om de hulpverlener een rustig gevoel te geven. Verder zijn ze van weinig nut. Een contract wordt in het gunstigste geval afgesloten vanuit de beste intenties vanuit de cliënt. Vaak is het echter vooral de angst om weggestuurd te worden die maakt dat een contract ondertekend wordt.” (Jos, therapeut) Waarom rust er zo'n taboe op het simpelweg een hulpverlener laten zeggen wat hij ziet? Dit kan toch ook bij mensen met een eetstoornis, die krijgen aan de lopende band te horen dat hun lichaamsbeleving niet de juiste is, dat hun figuur niet is wat ze denken dat het is. Ik zou graag willen dat mensen mijn littekens kunnen en durven benoemen zoals ze zijn.” ( Sanne) “Van mij als psychiatrisch verpleegkundige mag verwacht worden dat ik om kan gaan met zelfverwonding. Excuses zoals "we zijn hiervoor niet opgeleid” roepen plaatsvervangende schaamte op. Extra begeleiding bij zelfverwonding (bijvoorbeeld werkboek zelfverwonding) vraagt om andere vaardigheden. Soms moeten verpleegkundigen erkennen dat ze daarvoor niet geschikt zijn (professioneel reactie overigens).” ( Maarten, verpleegkundige) “Wat mij echt geholpen heeft? Als ik een cassettebandje kreeg van een verpleegkundi ge met muziek die ik op dat moment mooi vond. Ik hield er door contact met de wereld buiten de instel‐ ling. Want dat was waar ik heen wilde. En ook als verpleegkundigen vertelde over hun leven. Het hoefde niet veel te zijn bijvoorbeeld iets dat ze gedaan hadden, maar ik wist hierdoor dat je ook een ander leven kon hebben dan opgenomen zijn.” (Albertine) 3
Nieuwe LSZ’ers stellen zich voor Carla Hamer‐ van Onselen Sinds november 2007 loop ik op de LSZ mee in het project Met Mij Alles Goed als projectassistent. Zelfbeschadiging ken ik uit de tijd dat ik werkte als psychiatrisch verpleegkundige in Santpoort, toentertijd ( 1983) werd er veel gewerkt met het zogenaamde negeerbeleid. Doordat mijn dochter thuis kwam met het verhaal dat er meisjes bij haar op school waren die zichzelf beschadigden werd ik ook weer herinnerd aan deze vorm van omgaan met dieperliggende problematiek. Ik ben eigenlijk altijd benieuwd wat het zelfbeschadigen te vertellen heeft. Het heeft altijd een verhaal en dat wil gehoord worden. Ik hoop door mee te werken aan het project Met Mij Alles Goed, dat er meer mensen geïnteresseerd zijn in het verhaal achter de zelfbeschadiging. Sinds 1 oktober werk ik ook als ondersteuner/ coordinator op het kantoor van de LSZ. Verder werk ik als analytisch tekentherapeut in mijn eigen praktijk, www.praktijkaditi.nl Ik ben getrouwd en heb een dochter van 19 en een zoon van 16. Wouter Momenteel studeer ik op de Hogeschool Rotterdam voor de opleiding Informatica. Al vanaf het begin was ik vooral geïnteresseerd in 'het internet' en alles wat daarmee te maken heeft. Inmiddels zit ik in de afstudeerperiode en speelt dat nog steeds een belangrijke rol. De kennis die ik hiervoor heb opgebouwd de afgelopen jaren past precies bij mijn taak voor de LSZ. Rond mijn 12e ben ik begonnen met zelfbeschadiging. Ik wist niet wat het inhield en ik was zeker niet van plan om het iemand te laten weten. Een paar jaar later zag ik het op televisie en werd ik nieuwsgierig naar wat het precies inhield. Toen ik er naar opzoek ging werd in eerste instantie mijn zelfbeschadiging alleen maarerger en kon ik het ook niet meer voldoende verbergen voor mijn ouders. Uiteindelijk ben ik uitgekomen bij de GGZ waar ik nog steeds in therapie zit voor de behandeling van een post‐traumatische stress stoornis. Bij de LSZ doe ik het onderhoud aan de website, fora en webwinkel. Hierbij probeer ik niet alleen mijn technische kennis te gebruiken, maar ook mijn ervaringen in te zetten om de techniek te laten aansluiten bij de doelgroep.
Trees Schuyt‐van Etten Door Helène Viveen ben ik gevraagd om penningmeester van de LSZ te worden. Wat is de LSZ ? Wat weet ik van financiën af? De functie van penningmeester heb ik nooit vervuld, maar met financiën heeft iedereen in zijn leven te maken. Dat leven begon voor mij in IJmuiden, de WO II was duidelijk aanwezig. Ik ging er op school en later, na de overplaatsing van mijn vader, in Amsterdam. Als analiste ben ik daarna in het Academisch ziekenhuis van Amsterdam gaan werken. Op mijn 25ste ben ik in Leiden medicijnen gaan studeren, om na een lange om weg in Nijmegen mijn doctoraal te halen. Ondertussen was ik getrouwd, had twee dochters gekregen, Adriënne en Pauline en had ik twee keer een tijd in Amerika gewoond. Ik ben uiteindelijk geen arts geworden om privé redenen. Met mijn dochters kwam ik in aanraking met het Vrije School onderwijs. Gedurende ruim 25 jaar ben ik op meerdere plekken binnen die organisatie actief geweest als ouder, organisator en als bestuurslid/ secretaris. 4
Na mijn 65 ste heb ik de Vrije School vaarwel gezegd. Wij wonen nu in Voorburg. Mijn echtgenoot is werkzaam in het sociologisch en juridisch werkveld met een baan tot zijn zeventigste. Naast het huishouden, doe ik nu aan trimmen en yoga, museum‐ en leesclub en geniet ik van mijn familie, onze vrienden en in het bijzonder van mijn kleinkinderen: Lianne van 11, Youri van 8 en Sem van 6. Ga ik nu de uitdaging aan om een goede penningmeester te worden? Het bestuur heeft daartoe het vertrouwen in mij uitgesproken. De LSZ was en is, nog een beetje, voor mij een onbekend gebied. Ik heb de twee dvd’s bekeken en geprobeerd mij in te leven in het onderwerp. Zelfbeschadiging als een middel om een handicap de baas te blijven. In de dvd’s van de LSZ zag ik deze stelling aardig bewezen. Door elkaar te ontmoeten, kunnen we groeien in ons mens zijn. Trees Schuyt van Etten ( officieel mag er drs. voor mijn naam staan, kan weleens handig zijn om iets te bewerkstelligen, is voor mijzelf echter niet zo belangrijk).
Altijd al willen weten wie de medewerkers van de Landelijke Stichting Zelfbeschadiging zijn? En wat ze allemaal doen? Of wie de Landelijke Stichting Zelfbeschadiging bestuurt – of inspireert? Of wilt u de kunstenaars en trainers van het project Met Mij Alles Goed ontmoeten? Of achter de schermen mensen spreken die diverse projecten uitvoeren over zelfbeschadiging? Of voelt u zich gewoon betrokken en wilt u leuke mensen leren kennen?
DAT KAN!
U bent van harte welkom op de Netwerkborrel!
mes amis Datum: Vrijdag 15 januari 2010 Plaats : Bij de voorzitter Frans Spierings thuis, adres: Bergselaan 234 te Rotterdam. Tijd : Tussen 16 – 20 uur Kans: U kunt iemand mee nemen die u van belang vindt: uw partner, uw collega, uw eigen inspiratiebron. Graag van te voren opgeven met hoeveel mensen u aanwezig zult zijn via
[email protected] 5
IK HEB NOOIT Ik heb nooit naar iets anders getracht dan dit het zacht maken van stenen het vuur maken uit water het regen maken uit dorst ondertussen beet de kou mij was de zon een dag vol wespen was het brood zout of zoet en de nacht zwart naar behoren of wit van onwetendheid soms verwarde ik me met mijn schaduw zoals men het woord met het woord kan verwarren het karkas met het lichaam vaak waren de dag en nacht eender gekleurd en zonder tranen, en doof maar nooit iets anders dan dit; het zacht maken van stenen het vuur maken uit water het regen maken uit dorst het regent en ik heb dorst Gerrit Kouwenaar
6
Familie‐ en betrokkenendag LSZ, 13 februari 2010 te Soest Op 13 februari 2010 organiseert de Landelijke Stichting Zelfbeschadiging (LSZ) een dag voor familieleden en betrokkenen van mensen die zichzelf beschadigen. Familieleden zijn nauw betrokken bij zelfbeschadiging. Vaak zien ze de wonden en is er sprake van een zoektocht naar een goede manier om met zelfbeschadiging om te leren gaan. Soms belanden bijvoorbeeld ouders uit bezorgdheid in een strijd met jongeren, terwijl dat niet is wat men zou willen. Het komt ook voor dat mensen zich in het geheim verwonden, en de schok kan groot zijn bij familieleden als het geheim van de zelfverwonding onthuld wordt. Broers en zussen reageren hier weer anders op dan ouders maar alle gezinsleden worden hierdoor geraakt. Soms voelt men zich schuldig, soms ontvangt men verwijten en soms voelt men zich machteloos. Bijna alle betrokkenen blijken met vragen te zitten over zelfbeschadiging, zonder dat er met elkaar of met de hulpverlening gelegenheid is om hierover te spreken. Centraal op deze dag staat de ontmoeting met elkaar. Familieleden en betrokkenen ontmoeten elkaar en delen ervaringen uit. Ook is het een kans voor iedereen om te praten met ervaringsdeskundigen. Met een vreemde praten is vaak gemakkelijker. Op het programma staan bijdragen van hulpverleners, familieleden en ervaringsdeskundigen. In de middag gaan we in kleinere groepen uiteen voor een aantal verdiepingsbijeenkomsten. Onderwerpen zijn onder andere: ‐ Eigen Kracht Conferenties (www.eigenkracht.nl) ‐ Waarom beschadigt iemand zichzelf? ‐ Wat kun je als familielid/betrokkene doen? ‐ Welke hulp is er voor iemand die zichzelf beschadigt en voor de omgeving? Voor het volledige programma kunt u binnenkort de website www.zelfbeschadiging.nl raadplegen. Hoe kunt u zich inschrijven voor deze dag? 1. Per persoon € 20,00 storten op rek.nr. 10.82.48.380 o.v.v. naam deelnemer(s) Familie‐ en betrokkenendag. Dit moet in overstemming zijn met aanmelding(en) per email. 2. Aanmelden per e‐mail op
[email protected] o.v.v. na(a)m(en). Definitieve inschrijving: op volgorde van binnenkomst en indien volledig afgerond (aangemeld en betaald). U krijgt per email een bevestiging. Er vindt geen restitutie plaats. U kunt wel iemand anders in uw plaats sturen bij verhindering. Voor meer informatie kunt u bellen of mailen. Mail naar:
[email protected] Bel naar: 06 111 59 215 (Organisatie dag) Adres en locatie familie‐ en betrokkenendag Bosstraat 16 3766 AG Soest Routebeschrijving op: www.stayokay.com/soest
7
Deze nieuwsbrief en het project Met Mij Alles Goed zijn mede te danken aan:
Eigen Kracht conferenties worden mogelijk gemaakt door:
Deze nieuwsbrief is een uitgave van: Landelijke Stichting Zelfbeschadiging Postadres: Postbus 140, 3500AC Utrecht Bezoekadres: Westerkade 38bis, 3511 HC Utrecht Telefoon: 030‐231 14 73 E‐mail:
[email protected] Website: www.zelfbeschadiging.nl Weblog: LSZ.web‐log.nl Uitgave: December 2009
