Nieuwsbrief Thuisfront

1e Editie, Jaargang 2016, nr 3.

Nieuwsbrief Thuisfront Bon dia thuisfront! Het geplande verlof van de A Koningscompagnie PARA is weer voorbij. Een aantal mensen van de compagnie zijn terug naar Nederland gevlogen, anderen hebben hun relatie laten overkomen naar Curaçao, waarvan een aantal dames momenteel nog op het eiland verblijven. Het gros van de mensen is op het eiland gebleven en heeft zich afgelopen 2 weken vermaakt met al wat hier te doen is. Voordat we met verlof konden gaan is er nog een intensief trainingsprogramma uitgevoerd. In deze nieuwsbrief leest u wat het trainingsprogramma inhield en hoe het verlof is ingevuld door een aantal mensen. Bijzonder is dat 2 (relaties partners van) een stukje hebben geschreven, waarvan één hier naar Curaçao is gekomen en de ander haar waarvan haar relatie naar Nederland is gekomen. Ik wens u veel leesplezier! Met vriendelijke groet, Martijn den Teuling CSM A Koningscompagnie PARA.

AFGELOPEN PERIODE Trainingsweken op Curaçao Scout snipergroep A Koningscompagnie PARA Week 4 van het jaar was helaas de laatste week voor onze commandant Gijs. Dit omdat zijn vrouw in een van deze dagen ging bevallen van hun 2e kind. ( Zoals wij dat noemen, afhangen.) U kunt zich dus wel inbeelden dat dit voor ons al klein hecht groepje een zeer emotionele week was, maar zoals een echte “para, sniper, baasje toet de pep” zich altijd kenmerkt hebben wij deze week wederom hard gewerkt en ons zelf verbeterd op meerdere vakgebieden. U moet hierbij denken aan 2 schietdagen, stalk oefeningen (opgaan in het terrein en heimelijk zicht krijgen op de vijand, oftewel een soort verstoppertje) en uiteraard ons kastje getraind. De week hebben we afgesloten met een bbq die wederom smerig in de hand was. Deze geleid door de korporaal1 Bram die verliefd was op de grote mooie bbq. De laatste avond voor het vertrek van Gijs hebben we nog een klein pilsje gepakt op het strand, en de volgende dag Gijs met een klein beetje hoofdpijn op het vliegtuig gegooid. Week 5 was voor de Korporaal1 Bram een zeer spannende week. Dit omdat hij nu de touwtjes in handen had en het “Baasje” was over 4 soms wat zeurende maar zeer aantrekkelijke korporaals( behalve de korporaal1 Thijs, die is wat oud en versleten). Deze week stond in het teken van het trainen van het werken met vuursteun middelen. Dit betekend het samen werken met de mortier groep, en het kunnen werken met een gevechtshelikopter. Ook stond er weer een dag stalk gepland. Deze verliep over het algemeen goed, echter moet u mededelen dat de korporaal Stefan niks heeft geleerd over zijn vorige aanvaring met de manzanilla boom (zie ook wist u dat, nieuwsbrief nr1). Nadat hij eerst een kilometertje of 2 heeft omgelopen heeft hij weer geknuffeld met een manzanilla boom. Dit is niet goed geweest voor zijn mooie gezichtje want betrokkene loopt nu nog steeds met een litteken naast zijn linkeroog. Week 6 en week 7 stond in het teken van een welverdiende vakantie. Rust, bedankt, uit. Korporaal Bas


Nieuwsbrief Thuisfront 1e Infanteriepeloton A Koningscompagnie PARA Net voordat uw relatie verlof kreeg trainde het eerste peloton nog een keer op het geliefde Wacawa. Wacawa is voornamelijk ons schietterrein, maar biedt ook ruimte aan tactische oefeningen. Het ligt aan zee, met een mooie vlakke strook rotsen langs de kust, overgaand in lichte heuvels en bijna volledig overgroeit met cactussen. Wat u niet weet, en eigenlijk niemand weet, is dat de fictieve Bolomciaanse Kartel (BK) hier al tijden hardnekkig aanwezig op Curaçao om wapens te smokkelen over zee en land. Elk oefenmoment hier is erop gericht hun vermaledijde activiteiten een halt toe te roepen. Maar het lijkt wel een waterbed, als we hier drukken, poppen ze daar weer op. Maar nu hadden we eersteklas informatie gekregen! Een opslaglocatie was ons bekend en in het diepste geheim bereidde het eerste peloton een aanval voor om de vijand zijn goederen te ontnemen. Het werd een heel spannende nacht, deze BK-ers lagen niet te slapen en waren steeds in de weer. Maar we konden heel dichtbij komen zonder opgemerkt te worden en hadden ons plan gereed. Toen kwam Murphy’s Law tevoorschijn. Een vijandelijk voertuig verplaatste zich 800 meter met zicht op onze enige nadering en zette daarmee het 1e peloton klem. Ik kon mijn verkenning niet afmaken, en moest me schuilhouden in een grot. Gelukkig is flexibiliteit een van de competenties die elke infanterist bezit. Via de radio communiceerden we over een plan C. Dit plan werd zelfstandig door het peloton uitgevoerd, terwijl ik in de grot bleef verschuilen, maar het peloton ging er met volledige inzet tegen aan. Nadat de vijand werd uitgeschakeld, kon ik me weer bij het peloton voegen. De BK is weer een gevoelige klap toegebracht en voorlopig is het weer rustig op het eiland. Het was een leerzame ervaring voor het hele peloton en we zijn trots op wat we in de uitdagende omstandigheden van Curaçao telkens weer neerzetten! Hartelijke groeten, Erik van Vuren Pelotonscommandant Eerste peloton Deze mevrouw was zo vriendelijk de grot even aan te wijzen


Nieuwsbrief Thuisfront 2e Infanteriepeloton A Koningscompagnie PARA Optreden met helikopters en direct de aanval in:

Met het 2e peloton hebben we gebruik mogen maken van de capaciteit van de luchtmacht die aanwezig is op het eiland. Hier hebben we dus dankbaar gebruik van gemaakt als inzet middel om op locatie te komen waar voor ons peloton de actie zou gaan starten. Zo blijven we op ieder niveau trainen omdat voor een helikopter land een update gegeven moet worden over de situatie op de grond. Maar ook de groepscommandanten moeten er over nadenken hoe ze hun personeel in de helikopter willen hebben en hoe ze uitstijgen om gelijk in actie te komen op de drop-off locatie. Voordat de hele actie van start kon gaan is de dag voor de inzet heel het planningsproces van start gegaan. Dit houd in dat de pelotonscommandant (pc) een briefing doet naar de groepscommandanten hoe hij de actie ziet verlopen en dat iedere groepscommandant (gpc) weet wat zijn taak is in het geheel. Na de briefing van de pc gaat iedere gpc zijn planningsproces uitvoeren zodat ieder teamlid weet wat zijn taak is in het grotere geheel. Vroeg eruit hoort bij de actie die gepland was. Uitrusting controleren, wapens halen, munitie optoppen en natuurlijk niet te vergeten het ontbijt. Aansluitend alles op de man meenemen en richting het vliegveld. Daar nog de laatste detail afspraken tussen de gpc en de helikoptercrew en instijgen voor de korte vlucht naar het aanvalsdoel (eiland is niet groot dus je bent zo op locatie). In totaal hebben we 3 vluchten gehad omdat niet iedereen tegelijk mee kan i.v.m. de grootte van de heli voor ons ideaal zodat iedere gpc zijn planning daarop kan toepassen. Al het personeel is op locatie en de opmars word opgestart richting het aanvalsdoel. Iedereen ligt op de plaats die is gepland en de actie word ingezet. Door de planning die is gemaakt verloopt de actie aardig. De vijand heeft weinig kan om iets terug te doen dus het peloton gaat goed vooruit. Maar alles moet getraind worden zo ook gewonden eigen zijde tijdens de actie. Hierop is snel gereageerd waardoor de gewonde snel afgevoerd kon worden. Zo kon de gewonde opgehaald worden door de heli. Door het goede optreden van het peloton is de actie spoedig verlopen. Na de evaluatie zijn er natuurlijk punten uitgekomen. Die hebben we een week later weer getraind, om zo weer beter te worden voor wat de toekomst gaat brengen. Groet Opc 2


Nieuwsbrief Thuisfront Wat doet een Grenadier tijdens zijn verlof

Na twee maanden keihard gewerkt te hebben is het tijd voor de Grenadiers om te mogen genieten van een wel verdiend verlof. Samen met hun vrouw, vriendin, kind(eren) en/of andere relaties werd het verlof omgetoverd in een mooie vakantie op het eiland Curaçao of in het koude kikkerlandje Nederland. Voor de minder gelukkige werd het toch weer een verlof samen met de zelfde Grenadier waarmee je ook elke ochtend je ontbijt samen mee deelt. Voertuigen reden op en af naar HATO airport om daar onze geliefden op te vangen dan wel om terug naar het koude Nederland te gaan. Aansluitend werd er verplaatst naar een van de vele resorts op het eiland. Voor veel Grenadiers en hun geliefden zal er de eerste nacht niet eentje geweest zijn met heel veel slaap, er moest natuurlijk heel veel ‘bijgepraat’ worden. 14 dagen lang lekker vakantie vieren en bijtanken voor de laatste weken van onze term in Curaçao. Een van de favoriete bezigheden van veel grenadiers, tot eenieders verbazing, was het zwemmen met dolfijnen. Geen idee waar dit vandaan kwam maar toch werd het veelvoudig gedaan, menig flipper was onder de indruk van het gespierde torso van de grenadier. Maar dolfijnen waren niet de enige dieren waarmee een ritje werd gemaakt, ook de struisvogel kon omgetoverd worden tot een minder comfortabel vervoersmiddel. Het duiken was een van de bezigheden die tijdens het verlof niet werd overgeslagen door de Grenadiers, ook werd de vrouw/vriendin hierbij meegenomen of ze dat nou wilde of niet. Na enig aansporen en knikkende knietjes zijn ook zij bekend geworden met de prachtige onderwater wereld. Andere bezigheden van de Grenadier waren vissen, carnaval vieren, snorkelen, kajakken, boottochtjes naar Klein Curaçao, en roadtrips over het eiland. Verder kon er genoten worden van de vele mooie stranden op het eiland, en natuurlijk van het bruisende nachtleven. Hoe graag sommige ook wilden, Grenadiers ontlopen op het eiland is onmogelijk, dus er werd er vaak één naast je aangetroffen op het strand, het hotel, en in de avond tijdens een romantisch diner (dus niet altijd) voor twee zodat er tijdens het verlof nog even lekker over werk gepraat kon worden. Langzaam, naarmate het eind van het verlof naderde, en de tranen van de Grenadiers nog over de wangen rolden van het afscheid nemen van hun relatie, werd de kazerne voller en voller. De laatste verhalen en avonturen werden nog met elkaar gedeeld en dan is het weer tijd voor de laatste 6 weken op het eiland Curaçao. Iedereen is weer opgeladen dus de Grenadiers kunnen er weer tegenaan! De Sgt Rutger gpc A-gp 3pel


Nieuwsbrief Thuisfront Partner van een Grenadier bezoekt de West Geschreven door Pauline, relatie van luitenant Stephan Naar mijn militair in Curaçao! Na een uur popelend in de hitte bij de douane zie ik zijn lachende, veel te bruine gezicht, daar krijg ik t nog warmer van dan ik t al had. De reis meer dan waard. Als hij in een oorlogsgebied had gezeten had hem niet zomaar kunnen opzoeken en ik prijs mezelf gelukkig dat dit kan. Knuffelen en zijn hand vasthouden. Niet meer loslaten. Hij heeft alles tot in de puntjes verzorgd, met een huurauto komt hij me ophalen, de wind door mijn haren, het blijft waaien tijdens mijn 2 weken verblijf in een luxe appartement in Blue-Bay. Overdag een prachtig Bounty eiland, cactussen en palmbomen, ‘s avonds zie je hier en daar wat louche types hangend op hoeken van de straten als je op weg bent naar een van de feestjes bij Mambo-beach. Strandtenten bieden volop gelegenheid voor heerlijk eten, andere valuta dan Euro, dat geeft gelijk al een vakantie gevoel. Na een paar dagen zijn we weer een beetje aan elkaar gewend en mijn militair heeft nu ook zijn werk losgelaten. Samen het eiland rondrijden, mijn persoonlijke reisgids weet overal de weg en ik voel me helemaal in de watten gelegd. Bakken op het strand, zwemmen, van een klif afspringen, visjes en schildpadden kijken onder water. De Christoffelberg bewandelen is in die warmte nog best een pittige afwisseling van het luieren, jeetje wat heeft die vent een conditie in die warmte. Overal waar we komen zijn bekenden van hem wat me ook weer het besef brengt dat hij snel weer aan het werk moet, nog eventjes genieten, goh wat gaat t snel als je het samen fijn hebt. Naar vliegveld HATO. Knuffelen en zijn hand vasthouden. Dan weer loslaten…


Nieuwsbrief Thuisfront Grenadier uit de West op verlof in Nederland Geschreven door Femke, relatie van Sergeant majoor Martijn 6 februari was het zover. Cas en ik konden Martijn ophalen op het station. Vanuit midden Limburg met een baby op en neer naar Schiphol rijden is namelijk geen doen. Als echte carnavalsvierders zijn we zondag en maandag met Cas naar de optocht gaan kijken. Voor Martijn een hele omschakeling, van volop zon naar storm met regen en hagel. Een voordeel, hij hoefde zich niet echt te schminken. Na de carnavalsdagen waren we wel weer aan elkaar gewend. Want dat is het zeker even wennen, Martijn die natuurlijk weer wil knuffelen met Cas (ik moest duidelijk terrein inleveren) en schoenen in de woonkamer waar ik ze liever niet heb staan ;-). In bed is het met tweeën overigens wel een stuk warmer. Met ons drieën hebben we genoten van de vakantie; relaxen, zwemmen met Cas, wandelen, klusjes doen en gewoon lekker thuis bank hangen. Tijdens mijn vrije dagen merkte ik pas hoe vermoeiend het is om alleen voor onze kleine man te zorgen. Martijn heeft me daar ontzettend in gesteund en in de 2,5 week veel werk uit handen genomen. Inmiddels is Martijn weer terug in Curaçao en zetten Cas en ik onze tanden in de komende 6 weken. Als de paaseieren op zijn komt papa weer lekker naar huis. Ben benieuwd wat Cas dan weer allemaal voor nieuwe kunstjes kan. Groetjes Femke (echtgenote van Smi Martijn)

Grenadiers en de BAARD Sinds het leger bestaat roepen er mensen dat zij een baard willen. Met als gevolg dat mensen die hoger in de legerleiding staan en minder baardgroei hebben het verbieden. Even zonder gein, dat is natuurlijk onderbouwt met veiligheid technische en hygiënische overwegingen. Je wilt natuurlijk niet met je lange baardharen vast zitten aan je wapen. Voor leden van de A Koningscompagnie PARA geldt dat ze een VRA (Verzoek, Rapport, Aanvraag) bij de CSM van de A Konings-cie PARA in kunnen indienen voor het dragen van een baard (zie onderstaande foto). Op deze VRA staat dan het type baard en de globale lengte vermeld. Maar natuurlijk ook de reden waarom men een baard denkt nodig te hebben. Je kunt invullen: gewoon omdat ik dat wil, maar dat is niet leuk. Gelukkig hebben wij een aantal creatieve PARA´S die er altijd een mooi verhaal van maken (zie laatste pagina dan weet u wat de CSM voor verhalen binnen krijgt). Indien dit verzoek geplaatst is, wordt er met de CSM een meetperiode afgesproken waarbij de CSM aan het eind van die periode bepaald of er voldoende baardgroei is om van een baard te spreken. Uitzondering: Indien de A Konings-cie PARA deel neemt aan ceremoniële taken (Prinsjesdag, Bloemenhulde, Herdenkingen, CP100) is iedereen van de A/Konings- cie geschoren.


Nieuwsbrief Thuisfront Het formulier VRA

FF voorstellen: De Sportinstructeur Bon dia thuis front, ik zal mijzelf kort introduceren. Mijn naam is Pim en ik ben vorig jaar mei aangesteld als vaste sportinstructeur van de compagnie. Mijn taken binnen de compagnie zijn het verzorgen van de sportlessen. Uiteraard zijn dit niet zomaar sportlessen maar zijn deze tot in de puntjes voorbereid en elke les een staat in verband met de andere. Ook verzorg ik persoonlijk advies voor de individu. Hebben ze ergens problemen mee, of willen ze beter / fitter worden dan krijgen ze van mij een persoonlijk advies met evt een schema. Andere belangrijke taak is om de algehele club in de gaten te houden. Sporten zit in het aard van het beestje (bij de meeste dan) maar dat kan soms ook leiden tot overbelasting. De hoeveelheid sporten, de zware oefeningen, de drukte van het programma zijn allemaal factoren die meespelen bij de algehele fitheid van de compagnie. Belangrijk dus om in de gaten te houden en op tijd aan de bel te trekken als het te zwaar word, of juist een duwtje in de rug als er wel een extra belasting in kan. Het grote verschil hier in Curaçao is dat er meer regelmaat is bij de compagnie. Gemiddeld sport de gehele compagnie zeker 3 per week. Het mooie daarvan is dat er dan gelijk 100 man voor mijn neus staat . Dit betekend dus iets voor je voorbereiding, organisatie en creativiteit van je lessen. Tot nu toe bevalt het ontzettend goed om sportles te geven op Curaçao. Elke kazerne en omgeving heeft zijn eigen faciliteiten en mogelijkheden. Zo kun je dus altijd wat anders creëren, blijf je jezelf ontwikkelen en de club heeft constante variatie.


Nieuwsbrief Thuisfront Volgende keer:    

Trainingsweken op Curaçao; Eindfeest A Koningscompagnie PARA; Ride for Roses; Wist u dat.

Wist u dat              

We Dimitri veel sterkte wensen; Dat Sgt1 Ron af en toe vergeet in welk bataljon hij zit en met het verkeerde T-shirt rond loopt; Dat er een soldaat is die beter kan shufflen dan hardlopen (zelfs bij zijn bevordering) ; Dat er een Sgt opnieuw moet inschieten; Dat een para helm veel kan hebben maar geen voertuigwiel; Dat Sgt1 Michiel voor tapas eten in Willemstad (NLD) had gereserveerd; Dat er een hoop kerels Martijn of Stephan, Stefan heten; Dat een Stephan sinds het verlof verloofd is; Dat een andere Stephan niet om de hand durft te vragen aan zijn schoonouders; Dat je een bruiloft ook via de IKEA kunt regelen; Dat er een hele dure auto inspecteur rond zwerft op ons kamp; Dat je heel goed radio´s achter machinegeweren kunt verstoppen; Dat een koplampglas niet tegen vallen kan (zelfs een civiele niet) ; Dat radiotelefonie procedures heel nichterig over kunnen komen.


Nieuwsbrief Thuisfront De beloofde bijlage:

Nieuwsbrief Thuisfront

Recommend Documents