Nieuwsbrief nummer 2. sept e jaargang

ParaMedische Coöperatie U.A. Nieuwsbrief Para Medisch Centrum ‘De Pijlers’ samenwerking met de Paramedische Coöperatie MensInBeweging

Nieuwsbrief nummer 2. 1e jaargang

sept. 2009

Voor u ligt de tweede nieuwsbrief van de Paramedische Coöperatie MensInBeweging. Een nieuwsbrief die eens per kwartaal zal verschijnen en informatie bevat over de coöperatie in zijn algemeen en over uw fysiotherapiepraktijk in het bijzonder. Deze keer in de nieuwsbrief: • Praktijknieuws • Bedrijfshulpverlening PMC De Pijlers • Groepsbehandelingen • Meer beweging betekent minder rugpijn • Enquète fysiotherapie • Fysioadviseur adviseert bij keuze tussen fysiotherapeut, huisarts en zelfhulp • Ketenzorg • Gebruik van het begrip “whiplash” leidt tot meer gezondheidsklachten • Parkinsonpatiënten lopen beter op ritme (cueing) • Overtollig lichaamsvet één van de hoofdoorzaken van kanker • Sleutelgatoperatie voor rughernia minder effectief • Denken aan gebroken bot versnelt herstel • “Op één Lijn, meer gezondheid en participatie door een sterke organisatie van zorg dicht bij huis”. • Simpele balanstraining voorkomt enkelverstuikingen • Volgende nieuwsbrief

Praktijknieuws

Wist u dat wij u uiterlijk binnen twee dagen plaatsen, mits u geen voorkeur heeft voor een bepaalde therapeut of dat u zelf op weinig tijdstippen kunt. Bij spoedgevallen plaatsen wij u dezelfde dag nog. Tevens zijn wij vanaf september vier avonden per week open. Op 1 november kunt u ook voor nieuws en verdere informatie kijken op onze geheel vernieuwde website. www.pmcdepijlers.nl Na lange tijd van intensief bezig zijn om HKZ gecertificeerd te worden, krijgen wij op 4 november 2009 een audit. Dat wil zeggen dat wij getoetst worden of wij daadwerkelijk intern de zaken goed op orde hebben. Het HKZ keurmerk bewijst en waarborgt de kwaliteit van de geleverde zorg. U kunt daarbij denken aan patiënten registratie, hygiëne, privacy, personeelsbeleid, klachtenregeling en andere zaken die uw behandeling ten goede komen. Op dit moment loopt op de dinsdag en donderdag bij ons stage Marieke de Pundert. Zij doet de opleiding Fysiotherapie aan de Avans Hogeschool te Breda. Zij zit in haar 3e leerjaar. U zult haar nog in de praktijk kunnen zien tot januari 2010. Met ingang van september 2009 is Alex de Pagter gestart met de 3 jarige Manuele Therapie Maitland opleiding te Utrecht. Vanaf deze maand is René Abeling zijn 2e leerjaar ingegaan voor de opleiding kinderfysiotherapie te Breda. Leonie van Zweden is haar 2e jaar ingegaan voor de opleiding Manuele Therapie te Brussel. Kortom: “de praktijk is volop in beweging” Wij wijzen u erop om met de eerste behandeling uw verzekeringspas en identiteitsbewijs mee te nemen. Sinds 2009 zijn alle zorgverleners verplicht om gebruik te maken van het BSN (vervanger van het vroegere sofi-nummer). Denkt u er tevens aan om bij uw behandeling een handdoek mee te nemen? Dit i.v.m. de hygiëne.

Bedrijfshulpverlening medewerkers PMC De Pijlers Bedrijfshulpverlening en Reanimatie Alex de Pagter en René Abeling zijn degene die de cursus Bedrijshulpverlening en Reanimatie hebben gevolgd. Als er zich in onze praktijk onverhoopt toch iets ernstigs voordoet dan kunnen de

mensen deskundig worden geholpen. We hopen dat Alex en René nooit in actie hoeven te komen. Een defibrillator is binnenkort in de centrale hal van het gebouw aanwezig.

Groepsbehandelingen

Sinds korte tijd is er een groep met COPD patiënten actief in onze praktijk. Deze patiënten trainen één keer in de week op dinsdag tussen 17.00 uur en 18.00 uur. Ook kan men op individuele basis trainen. Dit kan gebeuren op verwijzing van een arts, maar men kan ook op eigen initiatief komen. Mensen met een verminderde longinhoud (minder dan 60%) kunnen met een verwijzing van de longarts onbeperkt trainen. De zorgverzekeraar vergoedt in dit geval het volledige trainingstraject. Als men meer dan 60% longinhoud heeft dan worden deze trainingen vergoed uit de aanvullende verzekering. De fysiotherapeut kan u leren hoe u door beweging uw klachten zoveel mogelijk beperkt en u helpen om de conditie te verbeteren. Tijdens de training wordt aandacht geschonken aan duurtraining, spierkrachttraining, ademhalingsoefeningen en advies ten aanzien van leefstijl en dagelijkse activiteiten. Het trainen gebeurt onder begeleiding van Froukje de Kok of Ineke Vercruysse; deze hebben allebei een gespecialiseerde opleiding hiervoor gedaan. Voor meer informatie kunt u altijd contact met ons opnemen.

Wij hebben ook vier groepen met Parkinson patiënten. Gemiddeld zitten er 8 á 9 patiënten in zo’n groep. Op de woensdagmorgen en op de vrijdagmorgen hebben we 2 groepen. Men oefent om in het dagelijks leven zo goed mogelijk te kunnen functioneren. Men krijgt adviezen om bijvoorbeeld gemakkelijk uit bed te kunnen komen. Het samen oefenen in een gezellige sfeer is erg belangrijk. Wij zijn tevens aangesloten bij het Parkinsonnet. Dit is een netwerk van gespecialiseerde zorgverleners, zoals de neuroloog, parkinsonverpleegkundige, logopedist en fysiotherapeut. De groepen worden begeleid door Froukje de Kok en Ineke Vercruysse. Froukje heeft deelgenomen aan de scholing die het Parkinsonnet geeft. Voor deze scholing worden therapeuten op geleid zodat zij met hun specifieke deskundigheid deze groep patiënten adequaat kunnen behandelen. Ineke wordt nu nog begeleid door Froukje, maar Ineke zal in oktober en november deze scholing ook volgen. Heeft u belangstelling? Neem dan gerust contact met ons op.

Meer beweging betekent minder rugpijn

Naar schatting heeft bijna 80 procent van de mensen op enig moment in zijn of haar leven last van chronische lage rugpijn. Die pijn is te verminderen door meer te trainen. Uit onderzoek is gebleken dat hoe meer een rugpatiënt traint, hoe meer pijnverlichting hij ervaart en hoe meer zijn kwaliteit van leven verbetert. Mensen die vier maal per week trainen, rapporteerden dat hun pijn veel meer afnam dan mensen die dat maar twee of drie maal per week deden. Die ontdekking deden onderzoekers van de Universiteit van Alberta bij een onderzoek naar de levensstijl van 240 mannen en vrouwen met chronische rugpijn. Mensen die regelmatig naar de rug oefenen, rapporteerden 28 procent minder pijn en 36 procent meer verbetering van mobiliteit.

Deze nieuwsbrief verschijnt 4 keer per jaar en is een uitgave van de samenwerkende fysiotherapiepraktijken welke zijn aangesloten bij de Paramedische Coöperatie MensInBeweging U.A. Indien u de nieuwsbrief niet meer wenst te ontvangen graag een mail sturen naar: E [email protected] © 2009 Jouri van den Broeke

ParaMedische Coöperatie U.A. Nieuwsbrief Para Medisch Centrum ‘De Pijlers’ samenwerking met de Paramedische Coöperatie MensInBeweging raadplegen. “Wij willen onze klanten helpen bij het maken van die keuzes”, aldus Jan van Schijndel, manager beweegzorg van UnivéVGZ-IZA-Trias. ‘Fysioadvies helpt hen daarbij: is het inderdaad terecht om rechtstreeks naar de fysiotherapeut te gaan of is het misschien toch verstandiger de huisarts te raadplegen?’ De toepassing is voor iedereen beschikbaar via de websites van de verzekeraarscombinatie. Kijkt u eens op www.gezondiza.nl en kies vervolgens voor fysio-advies

Enquète fysiotherapie De samenwerkende praktijken van MensInBeweging zijn voortdurend actief om de kwaliteit van hun dienstverlening voor u blijvend te verbeteren en zichtbaar te maken. Een belangrijk middel daarbij is een enquète (FysioPrestatieMonitor) waarbij u gevraagd wordt naar uw mening over de praktijk. De vragen hebben betrekking op vrijwel alle aspecten van de praktijk en de door u ervaren zorg. Na het beëindigen van de therapie wordt u gevraagd of u bereid bent om deel te nemen aan de enquête. Voorwaarde is dat u beschikt over een emailadres en ons dit adres meedeelt. ADV Market Research stuurt u namens ons het verzoek om on-line uw mening te geven door het invullen van de vragenlijst via een uniek beveiligde link. Het invullen van de vragenlijst kost u ongeveer 13 minuten. De resultaten worden anoniem aan de praktijk teruggekoppeld. Uw persoonlijke gegevens worden nooit verspreid aan derden en nooit ingezet voor andere doeleinden dan alleen dit onderzoek. Met de resultaten willen wij onze dienstverlening in kaart brengen om nog beter op uw wensen aan te sluiten. Wilt u daarom zo vriendelijk zijn om aan deze enquète mee te werken en zo zorgvuldig mogelijk in te vullen?

Fysioadviseur adviseert bij keuze tussen fysiotherapeut, huisarts en zelfhulp

Verzekeraarcombinatie Univé-VGZ-IZA-Trias introduceerde onlangs één van de eerste digitale hulpmiddelen die helpen bij het maken van de juiste zorgkeuze. Met de internettoepassing "Fysioadvies" kan de gebruiker nagaan of een fysiotherapie- of huisartsconsult nodig is. De toepassing Fysioadvies leert je interactief en verantwoord een keuze te maken tussen een consult bij de huisarts of een behandeling bij de fysiotherapeut. De toepassing is in opdracht van Univé-VGZIZA-Trias ontwikkeld door het kenniscentrum Medicinfo. Het Kenniscentrum wordt geleid door een arts die daarbij zowel binnen als buiten de muren van Medicinfo wordt ondersteund door een team van experts. Ook wordt er samengewerkt met patiëntenorganisaties en beroepsverenigingen. Bij het starten van de toepassing krijgt de gebruiker een afbeelding van een lichaam te zien. Op dit lichaam zitten klikpunten op die plaatsen waar de meeste blessures voorkomen, zoals de rug, knie en heup. De gebruiker klikt op dat deel van het lichaam waar hij of zij klacht heeft. Vervolgens kan in een detailscherm worden aangegeven wat de exacte aard van de klacht is. Op basis hiervan wordt advies gegeven over de te nemen vervolgstappen. Er wordt altijd bekeken of er risicofactoren zijn waarvoor een huisarts moet worden geraadpleegd. De gebruiker krijgt antwoord op de vraag “ga ik hiermee naar de fysiotherapeut of de huisarts of kan ik hier beter even mee wachten?’. Daarnaast geeft de toepassing ook altijd een zelfzorgadvies. Sinds 1 januari 2006 mogen mensen zonder verwijzing van de huisarts naar de fysiotherapeut. Mensen maken bij de vraag of ze een fysiotherapeut zullen bezoeken steeds meer zelf die bewuste keuze in plaats van in alle gevallen hun huisarts te

Ruim een miljoen chronisch zieken zullen voortaan ‘samenhangende zorg’ krijgen. Artsen en andere zorgverleners krijgen een duwtje in de rug om samen te werken, doordat zij voor ketenzorg betaald gaan worden.

‘Deze aanpak is levensreddend en kostenbesparend’, zegt Klink. ‘Eerste initiatieven met de werkwijze laten enorm goede resultaten zien. Er zijn de helft minder complicaties en veel minder ziekenhuisopnamen. Bij diabetici zijn minder amputaties nodig. De zorg verbetert met sprongen.’ Volgens Klink krijgen diabetici en mensen met hartproblemen of ademhalingsklachten nu nog te verbrokkeld zorg van hun huisarts, ziekenhuisspecialisten, diëtisten en fysiotherapeuten. ‘Als de zorg in samenhang wordt geboden, worden de deelnemers beloond.’ De behandeling van chronische ziekten maakt een fors deel uit van de zorgkosten. Het aantal mensen met een chronische ziekte stijgt sterk. Zo wordt verwacht dat het aantal mensen met diabetes de komende 15 jaar met 35 procent stijgt naar 1,3 miljoen mensen. Dat is mede het gevolg van obesitas oftewel overgewicht. De kosten van behandeling van diabetes stijgen bij ongewijzigd beleid naar verwachting met 40 procent, van hartfalen met 65 procent, en van longziekten met 40 procent. Klink verwacht dat deze stijging veel lager uitvalt door ketenzorg. Bron: de Volkskrant

Gebruik van het begrip “whiplash” leidt tot meer gezondheidsklachten

Mensen die nekpijn na een auto-ongeluk toeschrijven aan een whiplash, herstellen minder snel dan mensen die deze term niet gebruiken, onafhankelijk van de ernst van de klachten. Dat blijkt uit onderzoek van Jan Buitenhuis van het Universitair Medisch Centrum Groningen. Buitenhuis pleit ervoor dat artsen de term whiplash niet meer gebruiken. Dit omdat de term onjuiste verwachtingen kan voeden. “Als mensen verwachten dat ze ernstige klachten zullen houden, herstellen ze minder snel.” Buitenhuis promoveerde op 3 juni 2009 aan de Rijksuniversiteit Groningen. Van oorsprong verwijst de term whiplash naar de beweging van het hoofd bij een kop-staartbotsing. Tegenwoordig wordt de term gebruikt om een complex aan medisch onverklaarbare symptomen te beschrijven, waaronder in elk geval nekpijn, die zijn ontstaan na ongevallen. De meeste patiënten herstellen in de eerste maanden na het ongeval spontaan van een whiplash. Tot 40 procent van de mensen houdt er echter chronische klachten aan over: naast nekpijn vaak ook cognitieve problemen, zoals verminderd concentratievermogen. Onverklaarbare klachten Voor de chronische klachten van whiplashpatiënten wordt per definitie geen fysieke oorzaak en geen lichamelijk letsel gevonden.


ParaMedische Coöperatie U.A. Nieuwsbrief Para Medisch Centrum ‘De Pijlers’ samenwerking met de Paramedische Coöperatie MensInBeweging Het feit dat whiplash alleen bekend is in enkele West-Europese landen, de Verenigde Staten en Australië, en het feit dat het herstel van whiplashpatiënten in verschillende landen een verschillend beloop kent, lijken aanwijzingen dat de culturele context van groot belang is. Maar welke factoren die culturele context precies bepalen, is nog nooit onderzocht. Psychologische factoren Buitenhuis onderzocht de invloed van psychologische factoren op het beloop van de klachten. Uit zijn onderzoek blijkt dat mensen die hun klachten een maand na het ongeval nadrukkelijk toeschrijven aan een whiplash, een grotere kans hebben 12 maanden na hun ongeluk nog klachten te hebben, dan mensen die dit niet doen. Ook mensen die de neiging hebben om bij problemen uit te gaan van het slechtst denkbare scenario en mensen met posttraumatische stressklachten houden relatief lang last van nekklachten. Vermijd het begrip Buitenhuis: “Mijn onderzoek laat zien dat gebruik van de term whiplash invloed heeft op het beloop van de klachten. De term “whiplash” associëren veel mensen met chronische, ernstig invaliderende klachten. Veel mensen denken dat je met een whiplash voorzichtig moet zijn met bepaalde bewegingen, of je nek vooral stil moet houden. Dat kan tot problemen leiden. Als mensen verwachten dat ze ernstige klachten zullen houden, herstellen ze minder snel.” Door gebruik van de term te vermijden, kunnen artsen negatieve verwachtingen bij hun patiënten voorkomen, en zo mogelijk hun herstel bespoedigen, aldus de promovendus. Hij pleit ervoor dat de richtlijnen voor artsen op dit punt worden aangepast. Onderzoek Voor zijn onderzoek nam Buitenhuis vragenlijsten af bij slachtoffers van verkeersongevallen die bij verzekeraar Univé een letselschadeprocedure startten. In totaal werden 1971 personen geënquêteerd, verdeeld over vier groepen, voor vijf deelonderzoeken. Alle deelnemers vulden drie vragenlijsten in, respectievelijk 1, 6 en 12 maanden na het ongeval. Buitenhuis tekent aan dat de deelnemers wellicht ernstiger klachten hebben dan slachtoffers die geen letselschadeprocedure startten en dat de claimsituatie van invloed kan zijn. Daarom kunnen de resultaten van dit onderzoek niet zonder meer gegeneraliseerd worden. Bron: RuG

Parkinsonpatiënten lopen beter op ritme (cueing)

Het is een bekend beeld dat Parkinson patiënten moeizaam kunnen lopen; soms komen ze zelfs geen stap vooruit. Met een simpel hulpmiddel dat een regelmatig ritme aangeeft blijken veel Parkinson patiënten ook thuis veel beter uit de voeten te kunnen. Dat is het resultaat van het onderzoek van Inge Lim, waarop zij op 19 mei a.s. promoveerde aan VU medisch centrum. De aanwijzingen bestonden al langer, maar onderzoek heeft nu aangetoond dat Parkinson patiënten beter, sneller en langer kunnen lopen, wanneer zij lopen op een ritme (cueing). In het onderzoek van Lim kregen ruim 150 patiënten thuis negenmaal een behandeling die gericht was op het verbeteren van het lopen. Tijdens elke behandeling kregen zij instructie voor het gebruik van een klein kastje dat een regelmatig geluid, trilling of een lichtflitsje voortbracht. Zij werden geleerd hun stapritme aan te passen aan het opgelegde ritme van het apparaat. De helft van de patiënten kreeg in de eerste drie weken therapie, de andere helft stond gedurende die periode op een wachtlijst en kreeg geen therapie. Na drie weken werden de groepen gewisseld. Daarna mochten beide groepen gedurende zes weken geen fysiotherapie hebben om de uitwerking

van de training te kunnen beoordelen. De patiënten bleken na drie weken cueing therapie beter en sneller te lopen dan de controle groep van de wachtlijst. Ook konden zij hun evenwicht beter bewaren. Bovendien was het vertrouwen om niet te vallen toegenomen en waren patiënten minder snel moe. Het door de Europese commissie gefinancierde onderzoek van Lim en haar collega's is vooral van belang omdat blijkt dat cueing ook in de thuissituatie eenvoudig toe te passen is en dat vrijwel alle patiënten baat bij cueing hebben. De meeste patiënten gaven de voorkeur aan het geluid of het trillingssignaal. Het lopen op een lichtsignaal vroeg tijdens het lopen te veel aandacht volgens de meeste patiënten. Parkinson patiënten hebben moeite met lopen omdat ze onvoldoende dopamine - een neurotransmitter - in hun hersenen aanmaken. Deze stof is van belang voor het doorgeven van de zenuwprikkels bij onder andere uitvoer van automatische bewegingen, zoals lopen of schrijven. Parkinson patiënten krijgen vaak eerst last van stijfheid en tremoren. Daarna gaat het lopen steeds moeilijk. Vooral het op gang komen is problematisch. In het onderzoek bleek na zes weken het effect van de cueingtraining vrijwel geheel verdwenen te zijn. Verder onderzoek zal moeten uitwijzen wat de optimale periode en intensiteit van de training is. Daarnaast zal het onderzoek zich richten op het onderliggende werkingsmechanisme van ritmes in de hersenen. Bron: VUmc

Overtollig lichaamsvet is één van de hoofdoorzaken van kanker

Onderzoek wijst uit dat overtollig lichaamsvet het risico op kanker aanzienlijk verhoogt. De rol van dit lichaamsvet bij het ontstaan van kanker is zó groot dat gezegd kan worden dat, na niet roken, het behouden van een gezond gewicht het beste middel is om de kans op kanker te verkleinen. Vooraanstaand wetenschapper Martin Wiseman, wetenschappelijk en medisch adviseur van het internationale World Cancer Research Fund (WCRF) netwerk zegt dat veel gevallen van kanker voorkomen hadden kunnen worden als iedereen een Body Mass Index (BMI) onder de 25 zou hebben. Overgewicht verhoogt het risico op kanker in de borst, darm, alvleesklier, baarmoeder, nier, galblaas en slokdarm. Jaarlijks wordt in Nederland bij ruim 29.000 mensen één van deze soorten kanker geconstateerd. Professor Wiseman: "voor Engeland zijn preventiepercentages berekend en hieruit is gebleken dat 17% van de gevallen van bovenstaande vormen van kanker voorkomen had kunnen worden als iedereen een BMI onder 25 zou hebben. Voor Engeland zijn dat dus duizenden gevallen van kanker per jaar. We gaan er op dit moment van uit dat deze cijfers ook voor Nederland zouden kunnen gelden." Het Wereld Kanker Onderzoek Fonds, dat deel uitmaakt van het internationale WCRF netwerk, adviseert iedereen te streven naar een slank postuur, maar ondergewicht te vermijden. Een gezond gewicht is een BMI tussen de 18,5 en 25. Hoe lager de BMI is binnen deze grenzen van een gezond gewicht, hoe lager ook de kans op kanker. Wetenschappers schatten in dat de kans op darmkanker 15% hoger is bij een BMI van 25 dan bij een BMI van 18,5. De recente groei van het aantal mensen met overgewicht in Nederland is dan ook zorgelijk. Momenteel kampt kampt 40% van de volwassen en 12% van de jongeren tussen de 2 en 19 jaar in Nederland met overgewicht (een BMI tussen de 25 en 30). 11,5% van de volwassenen en 3% van de jongeren heeft zelfs ernstig overgewicht (obesitas, BMI hoger dan 30). Wanneer u uw BMI op een eenvoudige manier wilt bepalen kunt u de volgende link gebruiken: http://games.voedingscentrum.nl/body_mass_index/body_mass.html Professor Wiseman: "een groot deel van de bevolking weet echter


ParaMedische Coöperatie U.A. Nieuwsbrief Para Medisch Centrum ‘De Pijlers’ samenwerking met de Paramedische Coöperatie MensInBeweging niet dat lichaamsgewicht (en andere factoren op het gebied van leefstijl, zoals voedingspatroon en lichaamsbeweging) een grotere invloed hebben op de kans op kanker dan erfelijkheid. Daarom is het van groot belang dat we deze informatie onder de aandacht brengen bij zoveel mogelijk mensen. Want het positieve is dat we zelf iets kunnen doen om ons te beschermen tegen kanker. Met simpele veranderingen in onze voeding en leefstijl kunnen we het risico op kanker al aanzienlijk verlagen." Wetenschappers schatten in dat als we gezond zouden eten, voldoende zouden bewegen en een gezond gewicht zouden hebben, we een derde van alle gevallen van veelvoorkomende vormen van kanker kunnen voorkomen. Het Wereld Kanker Onderzoek Fonds raadt naast te streven naar een slank postuur, iedereen ook aan om de consumptie van calorierijk voedsel te beperken en dat van suikerrijke dranken te vermijden. Niet omdat deze producten direct het risico op kanker verhogen, maar wel bijdragen aan de kans op overgewicht. Meer over kankerpreventie en de tien aanbevelingen van het Wereld Kanker Onderzoek Fonds op www.wcrf.nl.

Denken aan gebroken bot versnelt herstel

Patiënten met een spalk om een gekwetst lichaamsdeel, bijvoorbeeld gips om een gebroken hand of voet, herstellen sneller wanneer zij gedachteoefeningen doen. Dit concludeert promovendus Martin Stenekes van de Rijksuniversiteit Groningen. Stenekes onderzocht de manier waarop het menselijke brein de handen aanstuurt. Hij concentreerde zich op patiënten die wegens beschadiging aan buigpezen een tijd een spalk aan hun hand hadden. Door zich voor te stellen dat hij zijn gespalkte hand beweegt, kan de patiënt de aansturing van de hand vanuit de hersenen op peil houden, zo blijkt uit het onderzoek. Wanneer de spalk verwijderd wordt, hoeft de patiënt de handbeweging dan minder te oefenen, en herstelt de handfunctie significant sneller. Het is aannemelijk dat ook patiënten met gipsspalken bij botbreuken en kneuzingen baat kunnen hebben bij gedachteoefeningen, stelt Stenekes. Stenekes ontdekte ook dat in de hersenen tegengestelde bewegingen van een lichaamsdeel, namelijk buigen en strekken van de vingers, van elkaar kunnen worden onderscheiden. Twee door hem ontwikkelde handfunctietesten blijken waardevol bij het meten van de aansturing van handfunctie.

Bron: Wereld Kanker Onderzoek Fonds

Sleutelgatoperatie voor rughernia minder effectief Opereren met de sleutelgattechniek is minder effectief dan de standaardoperatie voor een hernia in de onderrug. Dat zijn de verrassende onderzoeksresultaten die Mark Arts, onderzoeker in het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC) en neurochirurg in het Medisch Centrum Haaglanden, deze week in The Journal of the American Medical Association (JAMA) publiceert. Aan het onderzoek, onder leiding van prof.dr. Wilco Peul, hoogleraar neurochirurgie in het LUMC en neurochirurg in het MCH, deden 328 patiënten mee die langer dan acht weken beenpijn hadden van een rughernia. De patiënten kregen gedurende het eerste jaar niet te horen welke van de twee behandeltechnieken zij hadden geloot: de gangbare herniaoperatie, waarbij de spieren opzij worden geschoven, of de minder ingrijpende sleutelgatoperatie. Bij deze ingreep wordt de spier niet losgemaakt, maar verwijdert de chirurg de hernia via een buisje door de rugspier. Beter herstel na gangbare operatiemethode De verwachting was dat patiënten die met de nieuwe ‘buisjesmethode’ geopereerd waren, minder rugpijn zouden hebben en sneller weer hun dagelijkse werkzaamheden konden oppakken. Dat bleek niet zo te zijn. Onderzoeker Mark Arts: “Iedere nieuwe operatietechniek zou dan ook eerst met de gouden standaard moeten worden vergeleken alvorens op grote schaal toe te passen.” Een jaar na de operatie was 79 procent van de patiënten die volgens de gangbare methode geopereerd was, goed hersteld. Bij patiënten die de nieuwe sleutelgatoperatie hadden gehad was dat 69 procent. Om de oorzaken van de mindere effectiviteit van de sleutelgatoperatie te kunnen vaststellen, is verder onderzoek nodig. De onderzoekers vermoeden dat het komt door het verminderde overzicht van de chirurg tijdens de sleutelgatoperatie. Tot nu toe nam men onterecht aan dat de sleutelgatoperatie beter zou zijn voor het herstel. Dit komt vermoedelijk door de specifieke groep patiënten die tot nu toe voor de sleutelgatoperatie koos. Dat waren vaak topsporters en zakenmensen die zeer gedreven waren om snel weer op de been te zijn. Bron: Leids Universitair Medisch Centrum

“Op één Lijn, meer gezondheid en participatie door een sterke organisatie van zorg dicht bij huis”.

Er verandert veel in de zorg. De gezondheidszorg in Nederland kost veel geld. Mede daarom wil minister Klink meer zorg vanuit onder andere ziekenhuizen verplaatsen naar de zogenaamde eerste lijn. Daarnaast zien we dat ouderen langer zelfstandig willen wonen. Dit heeft als gevolg dat er meer zorg geleverd moet worden vanuit de eerste lijn, dus ook door huisartsen en fysiotherapeuten. Dit vraagt een andere organisatie, andere financiering en meer samenwerking tussen de zorgverleners. Hoe en wat dat precies voor gevolgen heeft, is allemaal nog niet zo duidelijk en zal zich in de komende jaren gaan ontwikkelen. Het ministerie van VWS heeft ZonMw opdracht gegeven voor het opzetten een stimuleringsprogramma dat de organisatiekracht, en daarmee het innovatieve vermogen, van de zorg dicht bij huis moet vergroten. ZonMw is de organisatie in Nederland die opdrachten uitvoert voor het ministerie van VWS. Vanwege de bijzondere samenwerking in onze coöperatie MensInBeweging zijn wij, als enige paramedische organisatie in Nederland, door ZonMw gevraagd te participeren in de commissie die dit project zal opzetten. Een uitstekende kans voor ons om op de hoogte te zijn van nieuwe ontwikkelingen, kansen en mogelijkheden waardoor wij de zorg dicht bij huis op een adequate manier kunnen (blijven) verzorgen. Peter Koetje, fysio-manueeltherapeut bij PMC In Balans en voorzitter van PMC MensInBeweging U.A., is benoemd als commissie lid.

Simpele balanstraining voorkomt enkelverstuikingen

Een eenvoudig oefenprogramma, gebaseerd op een serie simpele balansoefeningen, vermindert het risico op een recidiverende enkelverstuiking met 35%. Dit concludeert baanbrekend VUmconderzoek dat door het British Medical Journal op www.bmj.com is gepubliceerd. Enkelverstuikingen zijn de meest voorkomende sportblessures. In Nederland vinden naar schatting 234.000 enkelverstuikingen per jaar plaats. De kosten van deze blessures lopen op tot meer dan €84.000.000. Met name in het eerste jaar na een enkelverstuiking bestaat er een verhoogd risico op herhaling van dit letsel. De helft van deze zogenaamde recidiverende letsels leidt tot chronische pijn, langdurige klachten en extra medische behandeling. Daarom heeft het EMGO Instituut een individueel uitvoerbaar oefenprogramma voor de preventie van recidiverende letsels ontwikkeld. Tevens is een onderzoek uitgevoerd naar de effectiviteit van dit programma.


ParaMedische Coöperatie U.A. Nieuwsbrief Para Medisch Centrum ‘De Pijlers’ samenwerking met de Paramedische Coöperatie MensInBeweging Een groep van 522 geblesseerde sporters (274 mannen en 248 vrouwen) tussen de 12 en 70 jaar oud werden verdeeld over twee groepen: een balanstraining- en een oefengroep. De balanstraining bestond uit drie trainingssessies per week van maximaal dertig minuten. De oefeningen werden steeds moeilijker en zwaarder naarmate de acht weken vorderden. De oefengroep van 256 sporters kreeg een acht weken durend neuromusculair oefenprogramma aangeboden. Alle sporters werden gedurende een jaar gevolgd. Tijdens deze periode rapporteerden 145 sporters een recidiverende enkelverstuiking; 56 (22%) in de balanstrainingsgroep en 89 (33%) in de controlegroep. Deze studie toont aan dat het balansprogramma het risico op een recidiverende enkelverstuiking met 35% reduceert. Volgens de onderzoekers is de effectiviteit van een acht weken durend neuromusculair oefenprogramma groot. Brede implementatie van dit uiterst effectieve programma zal tot grote economische winst leiden.

COLOFON Vormgeving: Jouri van den Broeke © 2009 Redactie: Wim Heijstek Jouri van den Broeke Verspreidt onder alle patiënten van de samenwerkende fysiotherapiepraktijken van de Paramedische Coöperatie MensInBeweging U.A.

Bron: VUmc

Volgende nieuwsbrief De volgende nieuwsbrief verschijnt medio december 2009.


Nieuwsbrief nummer 2. sept e jaargang

Recommend Documents