NIEUWSBRIEF Jaargang 8, juni 2015
Alere
Beste alumni, Het is onrustig in ons verpleegkundig land, het nieuwe beroepsprofiel heeft een cascade in gang gezet. De ontwikkeling van een nieuw HBO curriculum, waar jullie in het vorige nummer over hebben gelezen, de bachelor verpleegkundige 2020. Maar ook de discussie MBO –HBO is weer volop aanwezig, waar kiezen organisaties voor, en nog belangrijker waar kies je zelf voor? In dit nummer hebben we een tweetal verpleegkundigen om hun reactie gevraagd. Niet alleen veranderingen op landelijk niveau krijgen we voor de kiezen, veranderingen in zorg vanuit de politiek, maar ook binnen de eigen organisaties zijn er veel veranderingen gaande. Om hier meer grip op te krijgen vinden wij het belangrijk dat verpleegkundigen meer kennis krijgen van financiën in de zorg. Waarom worden bepaalde beslissingen genomen, waarom wel een nieuw computerprogramma en geen extra medewerker op de vloer? De kwaliteit van zorg staat onder druk omdat financiën steeds zwaarder gaan wegen. En wat betekent dit voor ons als verpleegkundigen? Een prachtig project van WZW, informeel leren geeft je de kans om eens in de keuken van een andere zorginstelling te kijken. Lees ook de gastcolumn van Marian Adriaansen, zij vertelt over de eigen invloed van verpleegkundigen. Veel leesplezier HANAV redactie
In deze uitgave
Veranderingen in de zorg, we hebben het er dagelijks over...
Informeel leren
Symposium 2015
Discussie HBO – MBO
Leiderschap voor verpleegkundigen
“Informeel leren”
Alumnus op uitwisseling Rosa Mennes HANAV lid, heeft
Je wilt je kennis en expertise verbreden, maar een meerjarige opleiding of
deelgenomen aan het Pilot pro-
verdiepende cursus volgen zit er niet in. Wat doe je dan? In zo’n situatie kun
ject informeel leren “Kijken in
je informeel leren. WZW faciliteert dat nu met het project Kijken in de keuken
de keuken van een ander”
van een ander, waarbij de individuele leerwens of -vraag van een medewerker wordt gematcht buiten de muren van de eigen organisatie bij een collega -instelling. Niet in de massa plaatsnemen in de collegebanken, maar in je eentje meelopen in een andere organisatie. En met tijd om mee te kijken in de praktijk, zelf te oefenen en onbeperkt vragen te stellen. Deze informele manier van leren levert een even groot rendement op als via de formele onderwijsmethodes, blijkt uit wetenschappelijk onderzoek. 'Het is immers veel eenvoudiger om op deze manier je eigen specifieke leervraag beantwoord te krijgen dan wanneer je met honderd studiegenoten in een collegezaal zit', vertelt projectmanager WZW Tjerry Verhoeven. 'En het is ook nog eens veel goedkoper', voegt haar collega-projectmanager WZW Levien Rademaker toe. Dat past goed in deze tijd van transitie, bezuinigingen en reorganisaties. Hectiek Rosa Mennes, wijkverpleegkundige bij ZZGZorggroep, was de eerste die vanuit het project op uitwisseling ging en kwam enthousiast terug. Ze liep een dienst mee op de afdeling Medische Oncologie in het Radboudumc om te ontdekken hoe het zorgproces rond de patiënt in dat deel in de zorgketen is georganiseerd. 'In de wijk ben je bezig met meer langdurige zorg, welzijn en overleg met de cliënt’, vertelt ze. De wijkverpleegkundige verwachtte dat dit op de afdeling Oncologie heel anders zou zijn. Dat bleek te kloppen. ‘Het gaat daar vooral om het behandelen, waarbij er veel meer verpleegtechnische handelingen plaatsvinden.’ Waar ze zich over verbaasde, was de hectiek op de afdeling. ‘Ik zag de medewerkers rennen en vliegen; heel bijzonder dat ze ondanks deze drukte toch tijd voor mij maakten.’ Actievere houding Rosa heeft door de uitwisseling een goed beeld gekregen van de manier waarop het proces op een verpleegafdeling is ingeregeld. 'Ik mocht als een soort stagiaire meelopen, overlegmomenten met bijvoorbeeld de arts bijwonen en ongegeneerd allemaal vragen stellen. Dat was heel prettig. Ik heb daarnaast gezien hoe een chemobehandeling in z'n werk gaat. Daardoor kan ik mijn cliënten daar beter voorlichting over geven en hun vragen daarover beter beantwoorden.' Het heeft ook voor meer begrip gezorgd.
Als HANAV zijn we trots dat Rosa haar ervaring met ons wilde delen. Ben jij na het lezen van dit artikel ook enthousiast geworden kijk snel op de volgende pagina hoe je je kan aanmelden of informatie op kan vragen. HANAV bestuur
'Als je ziet hoe druk ze zijn, dan snap je beter dat er wel eens iets doorheen kan glippen en ze iets vergeten. Ik kan nu beter begrip opbrengen en heb meer het gevoel van: "Wij zorgen met z’n allen voor de cliënt” in plaats van “ik doe iets en de ander doet iets”. Ik zie de zorg rondom de cliënt nu meer als een samenhangend proces.' Vergroten eigen professionaliteit Waar het bij andere uitwisselingsinitiatieven vaak draait om arbeidsmobiliteit ligt de focus bij het project Kijken in de keuken van een ander op talentontwikkeling en het vergroten van de eigen professionaliteit. We hebben samen zoveel expertise en kunde in de regio beschikbaar, het is zonde als we daar geen gebruik van maken, vindt Levien. 'Bij ons staat dan ook de vraag centraal: Wat kun je nu leren als je buiten je comfortzone komt en ziet hoe anderen het doen?', stelt hij. Dat blijkt veel te zijn. Maar wil je als organisatie deze informele manier van leren adopteren, dan moet je het proactief benaderen, weten Levien en Tjerry. ‘Vanuit WZW kunnen wij de organisaties ondersteunen door de matches tot stand te brengen, maar de instellingen moeten het zelf in hun organisatie beleggen. Bijvoorbeeld door er een vast aanspreekpunt voor aan te stellen.’ Janny van Looijengoed, opleidingsadviseur van Pro Persona, draagt het initiatief inmiddels een warm hart toe. Om zelf te ervaren hoe een uitwisseling gaat, keek ze mee in de dagelijkse praktijk van het kantoor WZW en het werk van Levien. ‘Mijn reden was dat ik nieuwsgierig was naar wat WZW allemaal doet en ik wilde graag zien hoe er binnen een andere organisatie gewerkt wordt. Ik werk al lang bij Pro Persona en ben gewend aan een bepaalde manier van werken. Ik zocht inspiratie en een frisse blik op mijn werk, waardoor ik me zou kunnen verbeteren. Dat is zeker gelukt.’ Frisse blik Tijdens haar uitwisseling ging ze mee naar een bijeenkomst op de HAN, was ze bij een overleg met de St. Maartenskliniek over informeel leren, keek ze mee met een overleg over de organisatie van stages en kreeg ze volop de gelegenheid om vragen te stellen. Janny: ‘Ik heb de uitwisseling heel positief ervaren, ik voelde me welkom, mocht met alles meekijken en kreeg op al mijn vragen antwoord. Ik kreeg er energie van!’ Vanuit haar functie bezien, vindt ze het project zeker de moeite waard voor medewerkers met een individuele leervraag. ‘Ik zal dit anderen zeker aanraden en ik heb mijn enthousiasme gedeeld met mijn collega's. Het heeft mij met een frisse blik naar mijn werk laten kijken en ik heb geleerd hoe je projectmatig doelgerichter en effectiever kunt werken.’
Heb jij ook een concrete leervraag en zou je op uitwisseling willen buiten de muren van je eigen organisatie? Neem dan voor meer informatie over deelname aan het project Kijken in de keuken van een ander: Levien Rademaker
[email protected] of Tjerry Verhoeven
[email protected]
Verpleegkundig symposium 12 november 2015 Locatie: HAN Kapittelwel 33 Nijmegen Tijd: 16:30—21.00 Warm buffet Accreditatie wordt aangevraagd
“(On) betaalbare zorg”, Wat betekent dit voor jou? 12 november staat ons jaarlijks verpleegkundig symposium op de agenda. Dit jaar staan de financiën in en achter de zorg centraal. Weet jij als verpleegkundige wat alle veranderingen voor jouw instelling en jezelf betekenen? Heb jij deze vragen ook altijd al eens willen stellen? Onze hoofdspreker (s) zullen dit thema inleiden, waarna er in 2 ronden telkens een inspirerende workshop gevolgd kan worden. Uitnodiging volgt spoedig, zet de datum alvast in je agenda!
De veranderingen binnen de functiedifferentiatie krijgen landelijk steeds meer vorm. De politiek, organisaties en ook verpleegkundigen zijn er steeds meer mee
Brenda Wekking (45 jaar)
bezig. Twee verpleegkundigen geven hun visie op hun transitie van MBO –V naar de HBO - V.
Ik ben werkzaam bij Siza. Dit is een organisatie die mensen begeleidt,
Hoe denk je over de beroepsontwikkelingen in de zorg?
ondersteund en verzorgd met een lichamelijke en verstandelijke han-
B: Ik vind het positief dat er zoveel ontwikkelingen zijn. Zo hou je je kennis op peil en blijf je bij. R: Voor de wijkverpleegkundige en de cliënt is en verandert er momenteel veel. Het beroepsprofiel is aangepast en de zorgverzekeraar stelt hele nieuwe eisen aan de zorg die je als professional levert. Dit past mij wel, ik ben een persoon die open staat voor ontwikkelingen binnen je eigen beroep. Ik wil altijd vooruit en wanneer ik het gevoel heb dat ik stil sta verlies ik het plezier in mijn werk. Waarom heb je ervoor gekozen om door te studeren en naar de hbo-V te gaan? B: Ik heb voor mijn gevoel de basis nu zeker onder de knie en wil mij nu gaan ver diepen. Voor mij is het een stap naar kwaliteit en ontwikkeling binnen Siza. Ik merk dat daar een grote inhaal slag moet plaats vinden gezien de transitie binnen de verpleegkundige zorg. Doordat de cliënten steeds ouder worden is er een gebrek aan kennis qua ziektebeelden en zorgverlening. R: Ik ben ooit begonnen als Verzorgende-IG, doorgestroomd naar MBO-V en nu wil ik de stap verder gaan maken om mijn HBO-V te gaan halen. Dit is ook een belangrijke reden waarom ik geswitcht ben naar de wijkverpleging, daar vind ik momenteel de niveau verschillen terug in taken en verantwoordelijkheden. In de Sint Maartenskliniek was een MBOverpleegkundige gelijk aan een HBO-verpleegkundige, het verschil kon je niet zien. In de wijkverpleging wordt hier wel onderscheid in gemaakt door het functie profiel daarop af te stemmen en de Wijkverpleegkundige (HBO) andere verantwoordelijkheden toe te kennen dan een Verpleegkundige in de Wijk (MBO). Een verschil betreffende eindverantwoordelijkheid over de cliënt en het stellen van indicaties. Daarbij biedt een diploma als HBO-verpleegkundige ook meer doorstroom mo gelijkheden voor in de toekomst, bijvoorbeeld specialisatie. Heb je iets gemist op het MBO -V wat je op de HBO -V wel denkt te kunnen halen? B: Mijn verdieping: Het overbrengen van kennis en vaardigheden. Het inzicht krijgen in de knelpunten op de werkvloer, meer oplossingsgericht bezig zijn. R: Dat er van je verwacht wordt dat je net iets verder kijkt en denkt. En dat je ook de diepte in wordt gestuurd door de lesstof. Er wordt meer van je verwacht als het gaat om onderzoeken en iets tot op de bodem uitpluizen.
dicap. Ik werk op de woning hartenkoning 9, op het ’s Koonings Jaght. Dit is een 24-uurs woonvoorziening voor mensen met een ernstig verstandelijke en lichamelijke handicap. Daarbij hebben wij drie cliënten die ook nog een intensieve begeleidingsvraag hebben. De leeftijd van onze cliënten ligt tussen de 52 en 87 jaar. Door de voor uitgang in de medische zorgverlening worden deze cliënten ook steeds ouder, hierbij komen er ook steeds meer ziektebeelden aan het licht. Vroeger zouden deze mensen niet ouder geworden zijn dan 1220 jaar. Hierdoor is er ook steeds meer verpleegkundige inzet gewenst. Roy van Dam (29 jaar) Toen ik bijna 18 jaar was ben ik begonnen met de BBL-opleiding tot Verzorgende-IG in een verpleeghuis in Bemmel. Na het behalen van de opleiding ben ik doorgegaan met de Verpleegkundige opleiding aan het ROC te Nijmegen. Hierna ben ik 4 jaar werkzaam geweest op de afdeling Neurorevalidatie in de Sint Maartenskliniek. Inmiddels heb ik de switch gemaakt naar de wijkverpleging omdat ik voor mezelf toe was aan een hele nieuwe uitdaging. Ik ben sinds februari dit jaar werkzaam in een team in het centrum van Nijmegen wat sinds een jaar begonnen is en waar nog vele mogelijkheden liggen om als verpleegkundige aan de slag te gaan.
Wat is volgens jou het grootste verschil Tussen MBO en HBO - V Beiden zijn het er over eens dat het hier gaat om de mate van verantwoordelijkheid en de verdieping zoeken. Uitbreiden van je kennis en jezelf ontwikkelen. Leiderschap en initiatief tonen. Hoe denk je dat de HBO - V aansluit? Je leert op het MBO op een gerichte manier kijken naar situaties van patiënten en er worden bepaalde inzichten van je verwacht. Wanneer je doorstroomt naar de HBO heb je die basis al en kun je alles nog verder gaan ontwikkelen naar een hoger niveau.
“Message to go”
Denk je dat je op de Mbo-V hierop voldoende bent voorbereid? Ik denk dat dat geheel ligt aan hoe jij als verpleegkundige bent. Sommigen beschikken de skills om door te gaan als HBO-verpleegkundige, sommige niet. Ik ben wel van mening dat er op het MBO veel meer aandacht besteedt kan worden aan het stukje evidence-based onderzoeken, BPV-plannen opstellen en vooral reflecteren. Daarin zitten wel grote verschillen qua niveau wat ik wel gemerkt heb toen ik veel studenten van zowel MBO als HBO begeleidde op de afdeling. Hoe denk jij over het vernieuwde beroepsprofiel verpleegkundige? Ik heb mij nog niet zo heel erg verdiept in het vernieuwde beroepsprofiel. Want het verandert iedere keer weer opnieuw. Ik heb zelf 25 jaar geleden mijn diploma gehaald. Dit was toen net veranderd van de MBO-V naar de MDGO-VP. Deze opleiding
Brenda: Gebruik de HBO-V vooral voor jezelf, om jezelf verder te ontwikkelen en te verdiepen. Door deze opleiding gaan er weer andere deuren open, waardoor jij je horizon kan verbreden.
is toen gelijk gezet naar niv. 3. Daarom heb ik eerst nu het MBO-V gedaan. Ik ben blij dat ik dat heb gedaan want er is zoveel veranderd binnen de opleiding. Ik vind dit wel ten goede allemaal.
Roy:
Maar ik ga nu de HBO-V doen in 2,5 jaar en wanneer ik klaar ben, gaat volgens mij de HBO-V weer veranderen. Wat ik wel belangrijk vind dat er nu veel duidelijker bij de uitvoering van verpleegtechnische handelingen wordt aangegeven welk niveau wat mag doen. Hoe kijk je naar jouw toekomst als HBO verpleegkundige? Ik zie mijn toekomst als HBO-V zeer positief. Ik kan binnen Siza nog zoveel bruggen slaan. Er zijn nog zoveel ideeën die verder ontwikkeld moeten worden. Ik ben er van overtuigd dat ik hier een zeer positieve bijdrage aan kan leveren.
Altijd je horizon blijven verbreden en niet vastroesten op 1 bepaalde plek. Wanneer je dat gevoel krijgt dan moet je de gok durven te nemen om een nieuwe weg in te slaan.
Hebben verpleegkundigen eigenlijk invloed en waarom is leiderschap belangrijk? Marian Adriaansen Lector Innovatie in de Care HAN / Hoofdredacteur TvZ De vraag of verpleegkundigen leiderschap vertonen en invloed hebben is eigenlijk van alle tijden, maar is in de transitieperiode wel heel erg actueel. We hebben lang het idee gehad dat als verpleegkundigen zich tot een zelfstandige en autonome professie zouden ontwikkelen die invloed dan gewoon vanzelf zou komen. En waarom dachten we dat? Omdat dat bij de dokters ook zo is verlopen. Dokters verkregen in de loop der tijdens steeds meer deskundigheid over de oorzaak van ziekten en behandelingen die voor de gewonde burger steeds minder te volgen waren en dat leidde tot een onaantastbare autoriteit. Als de dokter je als patiënt een behandeling adviseert is het raadzaam om die op te volgen. Bovendien zijn dokters slim verenigd in beroeps- en wetenschappelijke verenigingen die invloed hebben in Den Haag. Dat zijn bevorderende omstandigheden voor invloed en leiderschap. Maar bij hen is een kentering te zien. Patiënten denken tegenwoordig dat zij zelf ook deskundig zijn met betrekking tot hun eigen kwalen. We raadplegen als patiënt internet om geheimzinnige ziektes op te sporen die we mogelijk kunnen hebben, we verzamelen gegevens over onze bloeddruk en ons cholesterol gehalte. We delen zelf de vermoedelijke diagnose mee aan de dokter die vervolgens moet beargumenteren waarom het een andere zou moeten zijn.
Voor verpleegkundigen heeft dat professionaliseringsproces langer geduurd. Pas sinds enkele jaren hebben we een goed lopende beroepsvereniging en wordt scholing geregistreerd. Pas sinds enkele maanden hebben we één beroepscode. De verpleegkundige beroepsgroep had tot voor kort weinig de beschikking over richtlijnen en standaarden, de basis voor evidence based handelen. Handelingen werden in de thuiszorg uitgedrukt in minuten en producten. Dit alles is niet bevorderlijk voor het uitoefenen van invloed en leiderschap. Verpleegkundige opleidingen op masterniveau, een toenemend aantal richtlijnen en standaarden, evidence based werken als teken dat er echt een deugdelijke basis is voor het dagelijks handelen en zelfstandige bevoegdheid om medicijnen voor te schrijven zijn kenmerken van professionele ontwikkeling. De vraag is vervolgens of deze professionele ontwikkeling ook zal leiden tot professioneel leiderschap en of deze zal leiden tot meer invloed. Zonder meerwaarde voor de patiënt heeft de verpleegkundige invloed en leiderschap echter geen enkele betekenis. Het vergroten van de zichtbaarheid van verpleegkundige invloed en het laten zien van leiderschap is juist nu bijzonder van belang. In de transitie van verzorgingsstaat naar participatiesamenleving en de steeds verder gaande technologische ontwikkelingen zal in het verlengde van een veranderende positie van de patiënt en die van de dokter ook de positie en zo mogelijk de invloed van de verpleegkundige veranderen. Professioneel leiderschap is dringend gewenst om aan de gewenste verandering vorm te geven. De toegenomen invloed van de wijkverpleegkundige is zo’n voorbeeld, maar die maakt ook de valkuilen duidelijk. De politiek ziet de terugkeer van de wijkverpleegkundige als middel om een ingewikkelde transitie in de zorg gestalte te geven. Als ondersteuning krijgt ze verregaande bevoegdheden, en dus invloed op de patient- en wijkniveau. Van haar leiderschap wordt veel gevraagd. Ze krijgt enkele jaren de tijd om deze klus waar te maken met tegelijkertijd een vermindering van financiën. De wijkverpleegkundige krijgt ongemerkt zoveel taken (dementiezorg, oncologische zorg, palliatieve zorg, psychiatrische verwarde patiënten) en binnen een beperkt budget dat deze binnen de haar toegemeten tijd en middelen niet waar kan maken. De veronderstelde invloed keert zich tegen haar. Als illustratie zien we dat Diederik Samson op de fiets met een toegewijde wijkverpleegkundige de wijk in trekt om daadwerkelijk aan den lijve te ondervinden welke goede werken zij verricht. Hij is onder de indruk van haar deskundigheid en bejegening en haar invloed op de kwetsbare patiënt. Daar hoeft hij zich dus politiek geen zorgen meer over te maken. Een ander voorbeeld is de reclame van de zorgverzekeraar die meedeelt dat “als u niet meer voor uzelf kan zorgen de wijkverpleegkundige langskomt”, eveneens op de fiets natuurlijk, want een gewone auto zou te veel afbreuk doen aan het beeld van nabijheid en beschikbaarheid. Een positief gevolg van deze framing van invloed in de vorm van deskundigheid en toegewijdheid, is dat iedere Nederlander zich bewust is van het bestaan van een wijkverpleegkundige. Haar invloed wordt gebruikt door de politiek om hun beleid te bevestigen. Maar ook de beroepsvereniging V&VN probeert invloed en leiderschap uit te stralen. Die wijkverpleegkundige, zegt V&VN opgewekt. Is onze verdienste, we zitten tegenwoordig ook met de KNMG aan tafel om belangrijke ontwikkelingen in de gezondheidszorg te bespreken en zo gezamenlijk op te kunnen trekken. Er wandelt een lobbyist van V&VN rond die de tweede Kamerfracties bestookt om de standpunten en belangen van de beroepsvereniging over te brengen. Inmiddels is een Chief Nursing Officer als adviseur van de minister aangesteld die haar gevraagd en ongevraagd van advies dient. De instelling van een verpleegkundige adviesraad kan ook als vehikel van invloed en leiderschap worden beschouwd. Wanneer een VAR zijn taak goed uitvoert kan die zeker van invloed zijn op het beleid van de betreffende instelling. Maar laten we ons niet rijk rekenen. Er blijkt een grote verscheidenheid in het functioneren van VAR’s te zijn. In de V&V sector en in de GGZ zijn er nog vele instellingen zonder een VA. Het bestaan lijkt in veel gevallen afhankelijk van de welwillendheid van de Raad van Bestuur, die soms een tegenhanger van de medische adviesraad in het leven wil roepen of compensatie zoekt voor het ontbreken van verpleegkundigen in het management. Vorige week meldde een verpleegkundige uit een thuiszorginstelling dat de VAR vanwege bezuinigingen is opgeheven, omdat ze binnen de organisatie hadden gekeken naar het rendement van verschillende adviesorganen. De VAR was er niet doorheen gekomen. Ze leek niet verontwaardigd over deze actie, het besluit had nauwelijks tot ophef geleid. De opbrengsten van deze VAR waren kennelijk gering geweest. Verpleegkundige invloed kan natuurlijk ook op individueel en teamniveau worden beschouwd. Wanneer je als verpleegkundige zeggenschap hebt over je eigen werkzaamheden wordt het wek leuker en meer betekenisvol. Leuker werk leidt tot meer productiviteit, vandaar dat zelfsturende teams ( of als afgeleide daarvan zelforganiserende teams) als paddenstoelen de grond uitrijzen. En vervolgens mogen verpleegkundigen zelf roosteren, hun eigen vakantie bepalen, tot op zekere hoogte de eigen dag indelen en sollicitanten aannemen. Dat is een vorm van invloed die meer autonomie en verantwoordelijkheid oplevert. Misschien leidt het ook tot efficiënter werken wanneer nutteloze regelgeving kan worden verminderd. Verpleegkundigen moeten ondernemend worden, in de veronderstelling dat deze ondernemende verpleegkundige ook automatisch haar invloed aanwendt voor een betere patiëntenzorg. Maar net zoals er een onderscheid is bij de VAR’s, is de invloed van zelfsturende teams verschillend.
Veel teams slagen er niet in om boven het operationele niveau van regelen van de dagelijkse gang van zaken uit te komen en professioneel leiderschap gericht op verbetering van de beroepsuitoefening waar te maken. Hun werkplezier is dan ongetwijfeld geborgd, maar de teamontwikkeling naar meer ondernemerschap en invloed volgt daar niet vanzelfsprekend op. Terwijl de verwachting is dat de toekomst
Contact opnemen Neem voor meer informatie of vragen contact op via
zeker thuiszorgteams zich verder zullen moeten verzelfstandigen en de organisatie alleen nog faciliterend zal zijn. Dat vereist een hoog niveau van professioneel leiderschap.
Algemeen
Ondertussen gaat de patiënt zijn eigen weg en wacht niet tot verpleegkundigen eindelijk de competenties hebben verworven om invloed te kunnen uitoefenen. Technologische ontwikkelingen en een steeds hoger opleidingsniveau stellen hem in de gelegenheid zelf zijn eigen pad te kiezen. Als we van mening zijn dat de verpleegkundige daarbij een belangrijke rol zou moeten spelen zouden we onze invloed en leiderschap op verschillende niveaus beter moeten aanwenden en patiënten daar meer bij betrekken. De bewustwording dat het vergroten van verpleegkundige invloed ten dienste van de patiënt onderdeel is van het transitieproces in de gezondheidszorg, is daarbij de eerste stap.
[email protected]
Redactie
[email protected]
Bezoek onze website op www.hanav.nl
Lid worden?
Marian Adriaansen
HANAV is de Alumnivereniging Verpleegkunde van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (HAN). HANAV is bedoeld voor: 'oud' hbo-v'ers, SPV'ers, MGZ'ers en arboverpleegkundigen De HANAV bestaat sinds 1 juli 2008.
Hogeschool Arnhem & Nijmegen Alumnivereniging Verpleegkunde
Als alumnus kun je op een gemakkelijke en doeltreffende manier contact onderhouden met onder meer je medestudenten van toen. Maak ook kennis met andere hboverpleegkundigen die in diverse werkvelden en terreinen van de gezondheidszorg werkzaam zijn! Wat biedt HANAV jou nog meer?
Kapittelweg 33 6525 EN Nijmegen
Telefoon: 024 - 3531111 E-mail 1:
[email protected]
Bestuur:
Voorzitter: Masja Nooijen
Redactie: Geeske Boerboom, Johan van Heel Bestuur / PR: Marjolein Theunissen, Kim Schermacher , Inge Verhulst, Cynta vd Broek en Sanne Tolk.
Deelname aan diverse activiteiten van de HANAV, die kennisbevorderend zijn, maar ook van belang kunnen zijn voor het uitbreiden van ieders netwerk Je ontvangt automatisch de digitale nieuwsbrief ‘Alere’. Zo blijf je op de hoogte van activiteiten van de HANAV en andere ontwikkelingen in het werkveld en op de opleiding. Informatie over diverse cursussen voor de ontwikkeling over je eigen loopbaan. Je wordt als alumnus betrokken bij het onderwijs, bijvoorbeeld als gastdocent of als adviseur om mee te denken over onderwijsuitvoering en onderwijsontwikkeling op de huidige hbo-v opleiding.
