Nieuwsbrief Gastouderbureau De Kinderbrug
OOK IN 2015 STAAN WE WEER VOOR U KLAAR
December 2014
Medewerkers van De Kinderbrug Margriet
Mathilde
Mieneke
José
Gerda
Gastouderbureau De Kinderbrug Beijerinckstraat 4, 8265 XC Kampen tel. nr. 038 – 3311056 e.mail :
[email protected] website : www.de-kinderbrug.nl Coördinator: Margriet Bolt,
[email protected] aanwezig: maandag tot en met donderdag Medewerkers: Immy van den Berg,
[email protected] aanwezig: maandag tot en met donderdag van 8.30 tot 14.30 uu Gerda van de Craats,
[email protected] aanwezig:maandag en donderdag van 8.30 uur tot 15.30 uur Mieneke Djojomoenawie,
[email protected] aanwezig: Elke dinsdag van 8.30 uur tot 15.00 uur, Donderdag: 8.30 tot 12.00 uur Mathilde Mensink,
[email protected] aanwezig: dinsdag en vrijdag van 8.30 tot 15.30 uur José Wittenaar, pedagogische coach aanwezig: woensdag en donderdag, Van 8.30 tot 12.00 uur De Kinderbrug is elke dag telefonisch bereikbaar van 8.30 uur tot 12.00 uur. Ook is er ’s middags meestal iemand aanwezig. Bij afwezigheid staat het antwoordapparaat ingeschakeld en kunt u uw boodschap hierop inspreken. In noodgevallen (voor vervangende opvang bij ziekte van de gastouder) kunt u ons ook in het weekend of ’s morgens vroeg bereiken op het telefoonnummer dat op het antwoordapparaat wordt genoemd.
VOORWOORD Deze nieuwsbrief ontvangt u dit keer niet meer per post, maar we sturen u deze per mail toe. Daarnaast vindt u de nieuwsbrief op onze website. Ook ziet u de nieuwsbrief in een pdf bestand staan op de pagina waar u inlogt om uw maandstaat in te vullen of te accorderen. Daar vindt u meerdere pdf bestanden. In december 1999 maakten we onze eerste nieuwsbrief. Dat is 15 jaar geleden. We maakten in de eerste jaren 4 maal een nieuwsbrief per jaar en sinds een paar jaar zijn we overgegaan op 2 nieuwsbrieven per jaar. We hebben hier altijd veel energie en tijd ingestoken en deze met veel enthousiasme samengesteld. Toch vinden we het nu tijd worden deze nieuwsbrief digitaal aan te bieden. Dit mede vanwege de hoge kosten die zo’n papieren nieuwsbrief met zich meebrengt. We willen u hartelijk danken voor het in ons gestelde vertrouwen in het afgelopen jaar en we zullen ons uiterste best doen ook in het komende jaar dit vertrouwen waar te maken. Zoals elk jaar hebben we van verschillende vraagouders en gastouders afscheid genomen. Ook mochten we weer nieuwe vraagouders en gastouders inschrijven. Het is onze passie mensen enthousiast te maken voor gastouderopvang en hen de voordelen hiervan te laten zien. We zijn blij en tevreden als we van vraagouders horen dat het voor hun kind(eren) bij de gastouder voelt als thuis. Een warme en veilige plek waar kinderen zichzelf kunnen en mogen zijn. In de zomervakantie is onze gastouder Wilmieke Felix, op 57 jarige leeftijd, overleden. Zij was al enige tijd ziek, maar heeft tot het laatst toe de opvang gedaan voor haar gastgezin. Bewonderenswaardig. Wilmieke is vele jaren gastouder geweest voor De Kinderbrug en heeft in deze jaren veel gastkinderen opgevangen. We denken aan haar man en kinderen, die vooral in deze kersttijd het gemis weer extra sterk zullen voelen. Dat geldt voor alle mensen die het afgelopen jaar iemand die hen lief was moesten missen. Sterkte gewenst. In deze nieuwsbrief vindt u, naast het nieuws en de aangekondigde activiteiten, interviews met gastouders die 15 jaar, 10 jaar en 5 jaar gastouder voor De Kinderbrug zijn. Een paar verslagen en foto’s van activiteiten, een kerstverhaal en wat knutsel ideeën voor de kerst. Op de pagina nieuws vindt u een aantal links van websites waarop u artikelen kunt over opvoeden. We wensen u een vredige kersttijd toe en een goed begin van het nieuwe jaar 2015. Namens het team van De Kinderbrug Margriet Bolt
Onderweg Een man en een vrouw gaan langs de wegen, de lucht is koud, de wind zit tegen. Geen Dickens-sfeer, geen welbehagen en af en toe hoor je haar vragen met zachte stem: 'Is het nog ver naar Bethlehem?' 'Ja, het is nog ver naar Bethlehem.' Opnieuw een jaar van vluchtelingen die schamel langs de wegen gingen. Opnieuw een jaar van oorlogsrampen van hongersnoden en van kampen en requiem. 'Is het nog ver naar Bethlehem?' 'Ja, het is nog ver naar Bethlehem.' Van de verloren Hof van Eden naar de onmogelijke vrede. Zo trekt de mens over de wegen met haar en hem. 'Is het nog ver naar Bethlehem?' 'Ja, ja het is nog heel ver naar Bethlehem.' Yvo de Wijs
NIEUWS VAN HET GASTOUDERBUREAU Kerstvakantie Het gastouderbureau is gesloten van woensdag 24 december tot en met 4 januari. Maandag 5 januari zijn wij weer aanwezig. Voor zeer dringende zaken kunt u het telefoonnummer bellen dat op het antwoordapparaat wordt genoemd. Richtlijnen 2015. Voor 2015 zijn er in de richtlijnen enkele wijzigingen aangebracht. We sturen u per post deze wijzigingen toe. Deze kunt u als aanhangsel bewaren bij de richtlijnen van 2014. Ook kunt u deze richtlijnen vinden wanneer u inlogt op onze website om uw maandstaat in te vullen of te accorderen. Hier vindt u meer documenten. Risico inventarisatie Ook dit jaar gaan we in januari weer bij alle gastouders de risico inventarisatie houden. Wanneer de opvang plaats vindt in het huis van de vraagouder wordt deze r.i. bij de vraagouder gedaan. We zijn druk bezig met het maken van afspraken hiervoor. De ingevulde r.i. ligt ter inzage bij de gastouder. De vraagouder ontvangt schriftelijk bericht wanneer de r.i. is gedaan en wanneer deze is goedgekeurd. Nieuwe website en facebook pagina Sinds juli dit jaar draait onze nieuwe website. Hij is goed te ontvangen op smartphone en tablet; een groot voordeel, omdat deze door velen gebruikt worden om uren te accorderen enz. Bezoek ook onze facebook pagina en like ons of deel artikelen die er op staan. Hierop zetten we geregeld nieuws en attenderen we u op artikelen die interessant kunnen zijn. Begin januari komt op de website de link aanbod van gastouders online. Hier kunt u alle gastouders op vinden. Zij zijn per wijk ingedeeld. Veel gastouders presenteren zich hierop met hun eigen verhaal, foto enz.. Vervangende opvang Denkt u ook bij ziekte van uw gastouder aan de mogelijkheid van vervangende opvang door het Gastouderbureau? Kinderopvangtoeslag Per 1 januari 2015 stijgen de maximum uurtarieven voor de kinderopvangtoeslag met 2 procent. Daarnaast wordt in 2015 en 2016 kinderopvangtoeslag na ontslag verlengd van drie maanden naar zes maanden. Dit geldt alleen voor ouders die in 2015 of 2016 werkloos raken of stoppen met werken. Voor ouders met meerdere kinderen die gebruik maken van kinderopvangtoeslag, wordt het kind met de meeste uren kinderopvangtoeslag aangemerkt als het eerste kind. Met bijbehorende toeslagpercentages. Kinderopvangtoeslag aanvragen binnen 3 maanden na de start van de opvang. Ook komend jaar is het van belang de kinderopvangtoeslag tijdig aan te vragen. Dit geldt ook voor 2e en volgende kinderen. Men kan dit doen tot uiterlijk 3 maanden na de start van de opvang. Ons advies is om de kinderopvangtoeslag, zo mogelijk, vóór de start van de opvang aan te vragen. 2 Gastouders op één adres De Eerste Kamer heeft de Verzamelwet 2015 aangenomen. In deze Verzamelwet 2015 is de wijziging van het begrip gastouderopvang op het woonadres van de gastouder opgenomen. De bepaling dat slechts één voorziening op het woonadres van de gastouder mag worden ingeschreven vervalt, waardoor er meerdere gastouders woonachtig op hetzelfde adres gastouder kunnen zijn op dat woonadres. Door dit voorstel kunnen partners en huisgenoten allebei gastouder op het woonadres zijn. De eis waarbij maximaal zes kinderen tegelijkertijd kunnen worden opgevangen, blijft echter in stand. Doorgeven van wijzigingen Omdat het invullen en accorderen van de maandstaten, de facturen en maandoverzichten via uw email adres gaan, is het van belang dat u een wijziging van uw email adres aan ons doorgeeft. U kunt dit ook zelf wijzigen via onze website www.de-kinderbrug.nl U logt in bij de link invoeren maandstaat. Daar ziet u een kopje mijn gegevens. Als u hierop klikt komt u in de gegevens, zoals ze in ons programma staan. Hier kunt u de nodige wijzigingen aanbrengen. Ze worden dan automatisch aangepast in ons bestand
CURSUSSEN EN ACTIVITEITEN Koffieochtenden: Dinsdag 3 februari van 9.30 uur tot 11.30 uur Donderdag 16 april van 9.30 uur tot 11.30 uur. Woensdag 17 juni in de Speelpoort van 9.30 uur tot 11.30 uur Over alle hierboven genoemde koffieochtenden wordt u te zijner tijd nog nader geïnformeerd en voor uitgenodigd. De koffieochtenden zijn bestemd voor gastouders en vraagouders met hun kinderen/gastkinderen U kunt hier andere vraag/gastouders ontmoeten, ervaringen uitwisselen en de medewerkers van De Kinderbrug te ontmoeten. De koffieochtenden houden we in het wijkgebouw “Het Middelpunt” aan de Lamoraal van Egmondstraat 1 in Kampen. Op Donderdagavond 15 januari organiseren we een gezellige avond voor de gastouders. Hierover volgt nog nader bericht. Cursusavonden voor gastouders in het kader van de 4 pedagogische doelen. Thema: communicatie. De planning is dat deze avonden zullen plaats vinden op: De maandagen 26 januari; 2 februari, 9 februari; 16 februari. Er zal nog een vijfde avond gepland worden. Deze datum wordt nog bekend gemaakt. Iedere gastouder krijgt persoonlijk bericht op welke datum zij verwacht wordt. De avonden zullen verzorgd worden door pedagogische coaches van ROC Landstede. Herhaling cursus kinder EHBO Alle gastouders hebben een geregistreerd certificaat kinder EHBO. Om dit certificaat geldig te houden, moet men jaarlijks een cursusavond volgen om de stof te herhalen. In maart 2015 houden we op de volgende avonden deze herhalingscursus. Dinsdag 10 maart van 19.30 tot 21.30 uur Woensdag 18 maart van 19.30 tot 21.30 uur Maandag 23 maart van 19.30 tot 21.30 uur. De gastouders die een herhalingsavond in maart moeten volgen, krijgen bericht en een uitnodiging voor één van deze avonden. De avonden houden we in ons eigen gebouw aan de Beyerinckstraat 4 te Kampen en worden gegeven door “onze” arts Maria Pol uit Lelystad die al 15 jaar de EHBO cursussen voor ons verzorgt.
Foto’s speeltuinochtend in de Speelpoort
15 jaar gastouder: Coby Boonstra Wat heb je gedaan voor je gastouder werd? Ik heb bij een oliemaatschappij, Mobil, gewerkt als computeroperator, later bij een accountantsbureau. Toen mijn eigen kinderen naar de basisschool gingen, heb ik daar vrijwilligerswerk gedaan. Assisteren bij de lessen en bij het gebruik van computers die toen op school kwamen. Ook heb ik als vrijwilliger bij de Scouting gewerkt. Waarom heb je besloten go te worden? Toen mijn zoon en dochter naar het middelbaar onderwijs gingen ben ik gaan werken als gastouder, ten eerste natuurlijk omdat ik het heerlijk vind om met kinderen om te gaan en om wat geld bij te verdienen. Welke gastkindjes heb je momenteel? Op het moment heb ik nog Marit en Hessel. Omdat hun vader werkloos is geworden, heb ik die vanaf 1 oktober niet meer. Verder zijn Lisa en Anouk er elke donderdag, zij zijn er een poosje tussenuit geweest, maar fijn dat ze weer bij mij terug zijn. Ten slotte is Thomas er, hij is nog een baby, die is er sinds afgelopen zomer is.
Wat is het leuke aan gastouder zijn? Omdat ik oudere kinderen heb, is het zo leuk om te kletsen met ze. Zo verzinnen Hessel en ik altijd fantasieverhalen en met Marit, Anouk en Lisa heb ik weer andere gesprekken. Wat zou je graag anders willen ? . . . . . toen was het stil . . . .
Hoe pas je het gastouder zijn in in je dagelijks leven? Als een gezin met alles wat daarbij hoort. We gaan samen boodschappen doen en “klusjes” doen we ook gezamenlijk. De kinderen kunnen doen waar ze zin in hebben, binnen bepaalde grenzen uiteraard. Hoe gaat het met de kinderen onderling, eigen kinderen met gastkinderen. Prima. Ze kunnen goed met elkaar overweg. Ze zullen elkaar missen als Marit en Hessel niet meer komen. Als Marit en Anouk in de speeltuin zijn, zijn ze allicht te vinden op de chinese wipwap. Krijg je wel eens reacties van anderen? Ja, wij waren in de heemtuin en de vader van Lisa en Anouk kwam langs in de auto en zag mij met de kinderen bezig. Hij vond het leuk te zien dat dit dus is wat gastouders met (zijn) kinderen doen, lekker naar buiten. Mensen vragen zich wel eens af hoe ik het toch allemaal doe . . .. Ze hebben respect voor de manier waarop ik met meerdere, verschillende, kinderen omga. Hoe hou je de uitdaging in je werk? De verschillende kinderen waar ik mee werk. Ze zijn allemaal anders, de interactie/gesprekken die ik met ze heb. De ontwikkeling die ze doormaken, vooral als ik ze van baby af aan al heb. Wat is er veranderd in de 15 jaar dat je gastouder bent? Het werk van gastouder is professioneler geworden. We hebben meer verplichtingen, zoals de deskundigheidsbevordering. Helaas verdienen we er niet meer door. Hoe ziet de toekomst er voor je uit? Zolang ik het leuk vindt, ga ik door. En Marit, Hessel, Anouk en Lisa, hoe vinden jullie het bij Coby? Sowieso vinden Marit en Hessel het leuk dat Lisa en Anouk teruggekomen zijn en op hun beurt vinden Lisa en Anouk het jammer dat Marit en Hessel er nog maar kort zijn. Ze vinden het leuk dat ze met Coby buiten gaan spelen, computerspelletjes doen en snoepjes krijgen. Loom armbandjes maken en boten kijken bij de sluis. Op het viaduct boven de N50 naar vrachtwagens zwaaien en hopen dat ze toeteren natuurlijk. De heemtuin valt altijd in de smaak en dat ze met De Kinderbrug naar de Speelpoort geweest zijn, vergeten ze ook niet. Op donderdag smullen ze van de broodjes knakworst. Op andere dagen is bij Marit de tosti favoriet en soms een croissantje. Marit en Hessel vinden het niet leuk dat ze niet meer komen, maar Marit zou het liefst elke woensdag nog even langskomen. Marit en Hessel vinden Coby DE LIEFSTE GASTOUDER !! Coby bedankt voor de 15 jaar dat je gastouder voor ons bureau bent geweest en we hopen dat je zo nog een tijdje doorgaat.
10 jaar gastouder: Desiree van der Berg Wat heb je gedaan voordat je gastouder werd? Ik werkte ’s nachts in de gezondheidszorg. Dit heb ik tot 2 jaar terug samen met het gastouderschap gedaan. Twee nachten in de week. Waarom heb je besloten gastouder te worden? Omdat ik het heel leuk vind om mijn eigen en andere kinderen naar groot worden te begeleiden en ik in de gelegenheid was om van mijn hobby mijn werk te maken. Welke gastkindjes heb je momenteel? Ik heb op dit moment 11 gastkinderen, verdeeld over de week. Een aantal heb ik via een ander bureau.
Wat is het leuke aan gastouder zijn? Dat ik het met thuis kan combineren en dat ik niet zo volwassen hoef te zijn, maar lekker met de kids mee kan doen. Ze zien opgroeien en daarin begeleiden op mijn manier. Ik ben ook heel blij dat ouders mij hun kind toevertrouwen. Wat zou je graag anders willen? Ik wil gewoon werknemer zijn, inclusief verzekeringen, pensioen etc.. Het is superleuk werk maar vind het slecht geregeld qua voorzieningen.
Hoe pas je het gastouderschap zijn in in je dagelijkse leven? Het past gewoon, ons gezin is een gastgezin. De kinderen vinden het leuk, ook onze eigen 4 kinderen. We gaan gewoon op visite, boodschappen doen, het huishouden, het draait gewoon door. Hoe gaat het met de kinderen onderling, eigen kinderen met gastkinderen? Gastkinderen gaan mee op vakantie of logeren in de weekenden. Ik heb nog niet meegemaakt dat het niet klikte. Wat wil je verder nog kwijt? Ik heb de leukste baan van de wereld en hoop het nog heel lang te doen. Krijg je wel eens reacties van anderen? Ja, dat ik het er wel druk mee zal hebben. Kun je een leuke anekdote vertellen? Moeder kwam de kinderen als verrassing om 16.00 uur ophalen in plaats van 18.00 uur. Na heel veel commentaar en huilen van de kinderen (5 en 7) vertrok moeder maar weer en kwam om 18.00 uur terug. Hoe zie je de toekomst? Ik hoop dat ik dit nog heel lang kan blijven doen en genoeg inkomsten heb om rond te komen. O ja, ik heb op dinsdag, woensdag en vrijdag nog zeker 1 plek vrij voor een kindje tot 4 jaar. Heb veel oudere kinderen omdat ze gewoon blijven plakken hier. Ik breng de kids naar school, sport enz.. Samen met mijn gezin vinden we overal een oplossing voor. Hidde, 10 jaar geleden het 1e oppaskind !
5 jaar Gastouder Mariëlle van Winkelen is 39 jaar oud, getrouwd en moeder van drie zonen en één dochter. Ze is gastouder van Markus van 2,5 jaar en Stasia van 1 jaar. Daarnaast werkt ze als invalkracht op de basisschool.
Mariëlle is al eerder begonnen als gastouder in IJsselmuiden, in 2003. Ze stopte in het onderwijs en begon als gastouder. Ze vond het leuk wat met kinderen te blijven doen en ook voor haar eigen kinderen was het leuk een speelkameraadje te hebben. Ze heeft een aantal jaren een gezin gehad in IJsselmuiden, waar ze met veel plezier heeft opgepast. Ze komt haar oude vraagouder nog regelmatig tegen en maakt dan altijd nog een praatje met haar. Ze is een poosje gestopt als gastouder. Toen ze verhuist was naar Kamperveen is ze weer begonnen als gastouder. Ze ging op de kinderen van haar zusje passen, totdat het gezin van haar zusje vertrok naar Indonesië. Toen haar schoonzusje haar kort daarna vroeg of ze op hun kinderen wilde passen, vond ze dat erg leuk. Het is goed te combineren met haar gezin en daarnaast kan ze ook nog invalkracht zijn. Ze vindt het ook mooi dat je echt een band krijgt met de gastkinderen en dat je de vertrouwenspersoon voor ze bent. Je neemt de rol over van de ouders.
Ze vindt het ook leuk dat dat je de ontwikkeling van kinderen meemaakt. Soms kunnen/durven ze de ene week iets nog niet en de volgende week opeens wel! Ook krijg je door het oppassen een goede band met de kinderen. Mariëlle had ook nog een leuke anekdote over haar gastkindje: In de tijd dat ik nog op Koert (de oudste uit het gezin) paste, vertelde hij (toen bijna 3 jaar oud) eens aan tafel tijdens de lunch het volgende: “Er zit chocolademelk in de pomp van papa's auto.' Tja, als je oppaskind dit aan je vertelt, terwijl je de context van het hele verhaal mist, probeer dan maar eens te begrijpen wat hij nou werkelijk bedoelt. Ik probeerde hem er dan ook van te overtuigen dat er toch echt benzine in de pomp zit en dat deze tijdens het tanken in de auto gaat. Koert bleef echter van mening, dat er chocolademelk in de pomp zit en ik bracht hem hier niet vanaf. Het was dus één groot vraagteken voor mij hoe hij aan deze stelling kwam. Natuurlijk heb ik na deze oppasdag navraag gedaan. Wat bleek ... zijn ouders hadden hem de vorige avond chocolademelk beloofd. Toen ze merkten dat de cacao thuis op was, had zijn vader na het tanken flesjes met chocolademelk gekocht bij de benzinepomp. Deze had hij thuis aan de kinderen gegeven en daarbij ook verteld waar hij de chocolademelk gehaald had... Deze gebeurtenis had blijkbaar een grote indruk gemaakt op Koert en in de tijd die volgde, was dit voor hem nog regelmatig onderwerp van gesprek. In de kern van het verhaal had deze (bijna) 3-jarige dus toch gelijk gehad ... haha! Leuk die peuterpraat! Mariëlle geniet van de kinderen en is die dag dat ze Gastouder is e rook echt voor de kinderen. Voorlopig wil ze hier gewoon mee doorgaan! Mariëlle, we willen je bedanken voor je positieve houding en inzet. We hopen dat je nog lange tijd bij ons blijft.
Willy Hofstede 5 jaar gastouder! Afgelopen oktober was Willy Hofstede uit IJsselmuiden 5 jaar gastouder! Dat wil zeggen, officieel, want ze paste vele jaren daarvoor ook al op. Willy is 59 jaar, getrouwd met Henk en samen hebben ze 3 volwassen dochters en 6 kleinkinderen. In haar vrije tijd mag ze graag lezen of winkelen. Ook besteedt ze haar tijd aan mantelzorg.
Oma Willy's gastkinderen zijn tevens haar kleinkinderen. Toen ze 5 jaar geleden begon als gastouder had ze 4 kleindochters onder haar hoede: Annelotte, Else, Jolien en Marloes. Dit zijn de kinderen van Willy's oudste dochter. Marloes was toen een half jaar, maar gaat inmiddels naar school. Annelotte zit alweer op het voortgezet onderwijs. Zo'n 3 jaar geleden kreeg Willy's jongste dochter ook een dochter: Nora. Het was haast niet meer dan logisch dat Willy ook van haar gastouder werd! Kortom: het is een echte meidenboel bij Willy. De kinderen zijn gek op elkaar en kunnen heel goed samen overweg. Willy geniet daarvan! Ze vindt het ook leuk om te zien hoe blij de kinderen zijn als ze bij haar komen, of als ze worden opgehaald van school door Willy. Elk kind is uniek en iedere leeftijd heeft z'n charmes, dat vindt Willy zo leuk aan het gastouder zijn. Omdat ze natuurlijk ook hun oma is, krijgt ze een hechte band met haar kleinkinderen. Gezelligheid Op dagen dat haar kleinkinderen er zijn, besteedt Willy haar tijd voornamelijk aan hen. Als het mooi weer is, zijn ze buiten. Binnen gaat ze wel eens knutselen, puzzelen of een spelletje doen met ze. Maar de kinderen spelen ook regelmatig met elkaar, ze kunnen zich goed vermaken. Op zulke momenten gooit Willy wel eens een wasje in de wasmachine of iets dergelijks, maar de meeste huishoudelijke taken bewaart ze voor dagen dat er geen kinderen zijn. Ze geniet van de gezelligheid. Ook tussen de middag tijdens het eten is het altijd gezellig, de meiden vertellen veel en graag of er wordt gezongen. Toekomst Willy geniet van het gastouder/oma zijn en is nog niet van plan te stoppen. Ze gaat de toekomst open in, en heeft nog geen vastomlijnd plan. "We zien wel hoe het loopt" is haar motto. Willy, namens ons: bedankt voor je inzet de afgelopen 5 jaar. Op naar de volgende!
Sinterklaasochtend bij de Kinderbrug. Dinsdag 25 november was het dan zover ! Sinterklaasochtend bij de Kinderbrug. Wij zaten in de eerste groep die al om 9.00 uur begon. Verkleed als zwarte piet of sinterklaas mochten de kinderen deze ochtend komen. De tafel stond vol met knutselmateriaal om een leuke sinterklaasmijter of zwarte pietenmuts te maken. De meegekomen (gast)ouders werden dus druk aan het werk gezet en er werd druk geplakt en gekleurd. De stickertjes waren ook een groot succes. Daarna konden de kinderen even spelen en de ouders genieten van een heerlijk kopje koffie of thee met wat lekkers erbij. Voor de kinderen was er chocolademelk, ranja en pepernoten en koekjes. Sinterklaas had het te druk om deze ochtend het gebouw te bezoeken maar had er wel voor gezorgd dat er een grote zak met kadootjes was bezorgd voor al die lieve kindertjes. Rond 9.40 uur gingen we allemaal in een grote kring zitten en Mieneke speelde een poppenkastvoorstelling over zwarte piet die teveel pepernoten had gegeten en enorme buikpijn had. Piet kon dus niet helpen om de kadootjes uit te delen maar gelukkig was daar mevrouw Mathilde van de Kinderbrug die mee hielp om de pakjes uit de zak te halen en de namen voor te lezen en kreeg ieder kind zijn kadootje plus een tasje gevuld met pepernoten en schuimpjes. Met zeer tevreden gezichtjes verlieten de kinderen met hun (gast)ouders de zaal en kon alles in gereedheid gebracht worden voor de 2 e groep. Het was een geslaagde ochtend. Sinterklaas, we hopen dat je volgend jaar weer een bezoekje wilt brengen aan de Kinderbrug. Groeten van, Suzan de Vries, Nathan Bos, Janet Boomsma en Sem Mensink.
Verslag over de thema-avond door Simone Nieuwenhuis met als onderwerp: De invloed van taalgebruik op het gedrag van jonge kinderen. Maandagavond, 17 november, raakte rond half acht de ruimte aardig vol. Nu ik dit schrijf is het al een week of drie geleden, dus wat je het meest is bijgebleven komt dan boven bij een verslagje. Simone wist het onderwerp heel goed en enthousiast te brengen. Wat veel indruk maakte was een kort filmpje. Van te voren vertelde Simone dat de jongen een moeilijk gedrag had, autistisch was, en als tiener later uit huis geplaatst was. Je moest alleen letten op wat positief was. Dat van te voren te horen, maakte het een uitdaging. Je zag een moeder met een kind bij de auto. Ze wilde hem in de auto zetten. Het kind wilde weg, terug, schreeuwde, maaide met zijn armen, schoppend.... De moeder bleef rustig, hield vol, verhief haar stem niet. Als hij agressief de ernaast staande auto wilde slaan, dan hield ze zijn arm rustig tegen zijn lichaam. Uiteindelijk liet hij zich oppakken en in het zitje in de auto zetten. Na afloop praatten we er over. De moeder slaagt door rustig vol te houden, geen agressie terug te geven. De houding van de moeder was liefdevol en vastberaden. Iets anders wat mij van de avond is bijgebleven is de uitdrukking: " dansen met je kind" . Bij bepaalde lastige opvoedsituaties zoek je iets waarbij je de zaken niet op de spits drijft, maar je zoekt speels naar iets dat daarbij helpt, door middel van je woordkeuze, houding, fantasietje, merk je dat zo de angel er uit gaat, en gedaan wordt wat je graag wilt. ( klusje, gedrag) Een andere opdracht was om iets zo te formuleren in een vraag/ opdracht, zonder het woord " niet" te gebruiken. Je legt de nadruk op wat wel gewenst gedrag is. In plaats van " je mag niet rennen in de gang" wordt het bijvoorbeeld: " Je mag hinkelen,.. sluipen ... lopen in de gang" Of: " Kan je ook zachtjes op je tenen lopen? " Daarna kregen sommigen een paar sketches om te doen en zo te laten zien hoe anders gekozen woorden een betere verstandhouding en resultaat geven. De vrijwilligers kregen richtlijnen hoe het" fout" en "goed" moest. Aan het eind kon je vragen stellen over eigen dingen waar je met je eigen ( gast)kind tegenaan loopt: bijvoorbeeld extreem angstig gedrag ,een kind dat niets lekker vindt, en niet eet. Ik vond het een goede avond, waarbij je nieuwe ideeën kreeg, en/of bevestigd werd in je omgang met je ( gast) kind. Annemiek van Werven Met onderstaand “gedicht”begon Simone Nieuwenhuis haar lezing. Luisteren Als ik je vraag naar mij te luisteren en jij begint mij adviezen te geven, dan doe je niet wat ik je vraag Als ik je vraag naar mij te luisteren en jij begint mij te vertellen waarom ik iets niet zo moet voelen als ik voel dan neem je mijn gevoelens niet serieus Als ik je vraag naar mij te luisteren, en jij denkt dat jij iets moet doen om mijn probleem op te lossen dan laat je mij in de steek, hoe vreemd dat ook mag lijken Dus alsjeblieft, luister alleen maar naar me en probeer me te begrijpen. En als je wilt praten, wacht dan even en ik beloof je dat ik op mijn beurt naar jou zal luisteren.
Wilt u meer weten over het werk van deze kindercoach kijk dan op www.kindercoachdejutter.nl
Uitje naar de Flierefluiter Woensdag 17 september zijn wij, Liesbeth, Julia(9), Marc(6) en Rik(4) mee geweest met het uitje van de Kinderbrug naar de Flierefluiter in Raalte. Wij waren daar nog nooit geweest dus het was best spannend hoe het daar zou zijn. De busreis was voor de kinderen ook een belevenis, vooral voor de Rik, die net 4 is. Eenmaal bij de Flierefluiter aangekomen lieten we ons verwennen met een lekker ijsje, waar we een muntje voor gekregen hadden. Na dit heerlijk ijsje gingen we op zoek naar het avontuur in het park. Er waren grote glijbanen die Julia heel leuk vond. Samen met Rik en Marc zijn we naar de dieren wezen kijken. Vogels, geitjes, koeien, en konijnen. Er was veel te zien en te aaien. Daarna gingen de jongens zich vermaken in de grote speeltuin met verschillende glijbanen en touwschommels. Ook konden ze er skelteren. Julia kon zich prima zelf vermaken. Steeds zag je vraag- en gastouders achter de kinderen aanlopen. Er was ook zoveel te doen. Na een verkoelend glas ranja gingen we de speelzolder verkennen. Dit was een soort ballorig met glijbanen, trampolines, klimroutes en grote ballen waarop je kon rollen. Er was ook nog plek voor een houten constructie met klimtorens en tunnels. Toen was het al weer kwart over 4. De tijd is omgevlogen. Samen met de hele groep hebben we een patatje gegeten en daarna nog half uurtje gespeeld op de speelzolder. Toen ging de bus terug naar Kampen. In de bus was het erg gezellig en veel gesprekjes gevoerd met andere gastouders. Toen we weer in Kampen waren zei Rik:”’t was erg leuk mam, die glijbaan en speeltuin” Super gezellig en geslaagd, zo’n dagje uit! Groetjes Liesbeth Hofstede
Waarom beloningssystemen in de opvoeding niet werken Je kunt stickers plakken en goed gedrag betalen met klinkende munt. Soms heeft dat snel effect. En toch is het een slechte opvoed-methode, vindt Justine Mol.
Mijn drie kinderen zijn nu volwassen. Als ik terugkijk op de jaren dat ik hen opvoedde, zie ik mezelf als koorddanser, voortdurend op zoek naar een wankel evenwicht tussen ingrijpen en op zijn beloop laten, sturen of loslaten in vertrouwen, de wet voorschrijven of samen afspraken maken. Is er één beste manier? Ik denk van niet. Voor het opvoeden van kinderen bestaat geen standaard-aanpak. Kinderen zijn niet standaard Kinderen zijn ontzettend divers. Dat waren ze altijd al, maar vandaag de dag valt het meer op. Ze maken ons tegenwoordig duidelijk dat het individuen zijn die gezien willen worden in hun eigenheid. Meer dan ooit werkt een standaard-aanpak dus niet meer. Het is alsof kinderen zich daartegen verzetten. Dat vraagt nogal wat aan aandacht en inventiviteit van ouders. Ouders zijn mensen die doen wat ze kunnen. Ik ben ervan overtuigd dat alle ouders het beste voor hun kinderen doen wat ze in huis hebben. Er wordt wat afgepraat en afgelezen, uitgeprobeerd en weer bijgestuurd. Ondanks deze goede bedoelingen loopt het soms toch uit de hand: ruzies, schreeuwen, verzet, nog meer regels die met nog meer onverschilligheid overtreden worden, wanhoop, oververmoeidheid... Belonen en straffen helpt snel Ik kan me voorstellen dat je dan je heil zoekt bij de opvoed-tv of een strak beloningssysteem met muntjes, stickertjes of anderszins. Je wilt rust en liefst zo snel mogelijk. Je wilt weer plezier hebben samen. Een systeem van belonen en straffen helpt je de touwtjes in eigen handen te nemen. Jij bepaalt wat wel en niet mag. Dat klinkt mooi. Eindelijk een oplossing! Het werkt, maar dan moet je er wel genoegen mee nemen dat het een oplossing voor de korte termijn is, die op de langere termijn een uitwerking kan hebben waar je achteraf misschien niet zo blij mee bent.
Conditionering Ik wil deze boude uitspraak graag onderbouwen met een stukje geschiedenis, die ik ook beschrijf in mijn boek 'Opgroeien in Vertrouwen, opvoeden zonder straffen en belonen'. Het pedagogisch gebruik van beloningen is ontstaan in de tijd dat de psycholoog B.F. Skinner (19041990) het zogenaamde 'operante conditioneren' ontdekte. Hij leerde ratten een slagboompje omlaag te drukken om bij iets lekkers te komen dat erachter lag. Je kunt ratten alles leren, als je ze maar consequent beloont. Skinner en zijn navolgers zijn deze vondst ook gaan toepassen op mensen. Zowel in het gezin als op scholen, maar ook in het bedrijfsleven en zelfs bij de overheid. Met name de overheid zoekt voortdurend naar betere beloningssystemen in een voortdurende poging ons in de gewenste richting te sturen (bijvoorbeeld met behulp van subsidies voor gewenst gedrag). De overtuiging dat wederzijds respect en vrede, gelijkwaardigheid en geluk, bereikt kunnen worden door mensen in een bepaalde richting te duwen, is sterk. Sinds Skinner zijn er echter allerlei onderzoeken geweest waaruit blijkt dat je mensen niet wezenlijk kunt veranderen door ze te belonen. Een overzicht hiervan staat in het boek van Alfie Kohn, getiteld 'Punished by Rewards'. Kohn ziet belonen eigenlijk als een straf en niet alleen omdat een beloning die wordt achtergehouden (als het gewenste gedrag niet heeft plaatsgevonden) eigenlijk een verkapte straf is. Ook ik volg deze lijn. Belonen leidt tot niets Het gebruik van beloning in de opvoeding raad ik niet aan. Sterker nog, ik raad het af. Ik heb daarvoor de volgende argumenten.
Belonen leidt tot competitie. "Wie het eerst zijn pyjama aan heeft, mag bij mij op schoot bij het voorlezen." Soms houden kinderen wel van zo'n wedstrijdje. Maar er zijn ook veel kinderen die er last van hebben. Ze worden er zenuwachtig van, want bang om te falen. Ook zullen ze niet zo geneigd zijn een zusje of broertje helpen, omdat ze zelf de beste of de snelste willen zijn. Belonen stimuleert het vergelijken. Voor je het weet heb je kinderen die zich hoogmoedig gaan gedragen, of juist ontevreden worden over zichzelf. Belonen kan de aandacht afleiden van echte problemen. Laatst hoorde ik van een moeder dat zij al weken haar kind probeerde om te kopen om meer te eten. Toen dat niet hielp, werd ze boos en probeerde ze het met straffen. Totdat bleek dat zijn amandelen zo dik waren dat hij gewoon geen hap door zijn keel kon krijgen. Slimme kinderen worden calculerende burgers. Op een gegeven moment krijgen ze door wat er nodig is om de beloning op te strijken, waardoor ze nooit méér zullen doen dan nodig is. Ze zullen zich bijvoorbeeld niet uit zichzelf ertoe zetten een keertje extra op te ruimen of af te wassen, zonder dat daarom gevraagd wordt. Waarom zou je ook, als je er toch niets voor krijgt? Zo verliezen kinderen de intrinsieke motivatie (de motivatie van binnenuit) om iets te doen, van taakjes in het gezin tot het leren voor een proefwerk. Zodra de beloning ophoudt, verdwijnt het aangeleerde gedrag trouwens meestal weer. Kinderen leren dat degene die de meeste macht heeft, zijn of haar zin krijgt. Ze leggen zich hierbij neer of ze komen in opstand. Beide is niet gunstig. Doe wat ik zeg! Als belonen zo bezwaarlijk is, wat moet je dan doen om je kinderen te laten doen wat je zegt? Om eerlijk te zijn, vind ik de vraag al verkeerd. Gaat het er in de opvoeding om dat kinderen doen wat hun ouders zeggen? Ik denk dat het erom gaat dat we onze kinderen begeleiden op hun pad, zodat ze hun eigen manieren vinden om te worden wie ze willen zijn. En van nature wil elk kind ook graag een bijdrage leveren aan het geluk van anderen. Het is dan ook de kunst om die aanleg zo de ruimte te geven dat een kind zijn eigen manier ontwikkelt om dat te doen en daar plezier in te houden.
Deze visie op opvoeden leidt op de lange termijn tot een maatschappij waarin mensen naar elkaar luisteren, en hun creativiteit zo inzetten dat iedereen tot zijn recht komt. Maar als ik om me heen kijk naar de politiek, het onderwijs, en de jacht op materieel gewin, dan hebben we nog een lange weg te gaan. 10 Tips Ik heb geen kant-en-klaar alternatief voor straffen en belonen. Wel heb ik een aantal tips voor ouders die de strikte controle willen laten varen en willen groeien in vertrouwen. 1. Zorg voor jezelf. Als jij lekker in je vel zit, heb je meer geduld en humor en heb je meer aandacht voor wat je kind voelt en nodig heeft. 2. Blijf in contact. Leef je in: wat beweegt een kind om iets wel of niet te doen? Welke bijdrage vindt dit kind leuk om te leveren en wanneer? 3. Wees duidelijk in wat jij graag wilt. En als je iets van je kind wilt, vraag het dan vriendelijk. Zelf ben je ook eerder bereid iets te doen als het vriendelijk gevraagd wordt. 4. Als een kind "nee" zegt, kijk dan waar hij "ja" tegen zegt, dus wat hij wél wil. Misschien wil hij wel aan jouw wens tegemoet komen, maar alleen op een andere manier dan jij in gedachten had. 5. Maak samen met je kinderen de regels in huis (waardoor je ze medeverantwoordelijk maakt - ze hebben de regels immers zélf bedacht) en beperk het aantal regels zo veel mogelijk. Hoe meer regels, hoe moeilijker het is om eraan te voldoen, en hoe minder gezellig het wordt. Maak bijvoorbeeld een prioriteitenlijstje waarin alleen de eerste drie regels nageleefd moeten worden. 6. Geef je grenzen aan. Bijvoorbeeld: ik wil niet dat we elkaar pijn doen. Telkens als dit wel gebeurt, grijp je in, zodat het stopt (zonder zelf iemand pijn te doen!) en geef je uiting aan die grens. Bij een kind dat voortdurend over een grens gaat, zit waarschijnlijk iets dwars. Probeer erachter te komen wat dat is. Met straffen en belonen bereik je misschien dat hij niet meer over je grens gaat, maar je komt er dan niet achter wat hem dwars zit en wat hij nodig heeft om jouw grens te respecteren. 7. Laat je waardering blijken. Niet met "Goed zo", en niet met een snoepje, want dat maakt kinderen afhankelijk van jouw goedkeuring. Zeg liever wat jij eraan beleeft, waar jij van geniet. Hoewel dat feitelijk geen beloning is, kan het wel zo beleefd worden. Samen blij zijn is (ook) leuk, bijvoorbeeld als het je kind lukt om zelf zijn schoenen aan te trekken, of als je samen zit te smikkelen van de koekjes die hij gebakken heeft. Geniet oprecht mee met het succes van je kind. 8. Toon belangstelling voor wat je kind doet, zonder er een oordeel aan te verbinden. 9. Maak je kind opmerkzaam op het effect van de dingen die hij doet. Dus niet: "Wat goed dat je de helft van je koekje weggeeft", maar: "Kijk eens naar Baukjes gezicht, volgens mij is ze heel blij met dat koekje!" 10. En misschien wel de belangrijkste tip: leef de waarden en deugden voor die jij graag in je kinderen ontwikkeld ziet. Kinderen zijn nabootsers. Hoewel... Ze zullen die waarden en deugden weer anders tot uiting brengen dan jij, want ieder kind blijft uniek. www.justinemol.nl
KNUTSELPAGINA
Engel slingers
Dit heb je nodig gekleurd papier kleurpotloden/verf schaar Zo ga je te werk Dubbelklik op één van de engeltjes en print het uit. Vouw een stuk papier als een harmonica (dus om en om vouwen; zoals op de tekening hierboven). Vouw het weer open en kleur of verf het stukje papier aan beide kanten. Vouw het dan weer als een harmonica, net zoals de eerste keer. Teken een van de engeltjes na op dit stuk papier (je kunt ook carbonpapier gebruiken). Knip daarna het figuur uit, maar knip niet op de stippellijn!! Dit zorgt er nl. voor dat de engeltje aan elkaar verbonden blijven. Nu hoef je het alleen nog maar uit elkaar te vouwen en op te hangen!!
Kerststal
Dit heb je nodig kleurpotloden verf kleine doos stevig, wit A-4 papier stro touw wc-rolletje lijm Zo ga je te werk Dubbelklik op de onderstaande plaatjes en print ze uit op stevig, wit papier. Nu kun je Maria, Jozef, Jezus, het schaapje, de ster, de koe en de engel inkleuren. Je kunt het ook mooi inkleuren m.b.v. verf (stempelen e.d.). Als je alle figuren hebt ingekleurd maak je van een kleine doos een stal. Deze verf je bruin. Als je hiermee klaar bent knip de lijn rondom Maria en Jozef uit. De andere figuren knip je ook uit. Maria en Jozef plak je op een wc-rolletje. Het schaap, de koe en kindje Jezus kun je laten staan door het onderste (plak)strookje naar achteren te vouwen en vast te plakken. De engel en de ster hang je aan een touwtje voor de stal. Nog een beetje stro in de stal en klaar is je eigen kerststal !! Je kunt de plakstroken ook verwijderen (wegknippen) en er een wc-rolletje achter plakken (half rolletje). Zo kun je ze namelijk verplaatsen en er mee spelen!!
In de stal Daar ben je dan, dag baby’tje Je ligt zo zacht te slapen Je ruikt een beetje naar de stal Naar koeienmest en schapen
Ik kan je echt niet vinden in een prachtig mooi paleis dat weet ik van de wijzen die verdwaalden op hun reis
Jij lijkt niet op een koning Met macht en met geweld Jij hoort het meest bij mensen Zonder huis en zonder geld
dag baby’tje van davids stam dag kind, je lijkt op hem je hoort hier in het vrije veld in de stal van Bethlehem
