Nieuwsbrief. Duikvereniging Minke-Dive Februari 2009 jaargang 2 nr.2

Nieuwsbrief Duikvereniging Minke-Dive

Februari 2009 jaargang 2 nr.2

Nieuwsbrief: Voor je ligt het derde exemplaar van de “Minke-Dive nieuwsbrief “. Wij hopen je met deze nieuwsbrief beter op de hoogte te houden van het reilen en zeilen binnen de vereniging. Met als doel dat wij onze gezamenlijke passie “het duiken” nog meer met elkaar kunnen beoefenen en beleven. Het is de bedoeling deze nieuwsbrief zo’n 9 x per jaar te verzorgen. Mocht je nog leuke ideeën, anekdotes, vakantieverhalen, foto’s , duikervaringen hebben laat het ons weten, goede kans dat wij deze zullen publiceren.

Verjaardagskalender: Wij wensen de onderstaande leden een prettige verjaardag toe: 1 februari 8 februari 19 februari 23 februari 25 februari

Ricardo Zwart Gert Weijenberg Cor Berkhof Joost Willems Martine van Deenen

CLUBTRAINING De clubtraining wordt iedere donderdag van 21.15~22.15 uur gegeven. De clubtraining staat onder leiding van Arie Kersbergen en Robert van Schie.

Voor elke training geldt: zorg voor een loodgordel. 5 12 19 26

februari februari februari februari

: : : :

Duiktechniek Duiktechniek lijn knopen, tillen (Familie dag) Duiktechniek opsporen lijn Rescue

“Even voorstellen” is een klein rubriekje waarin een lid zich aan de overige leden voorstelt door middel van vaste vragen. Tevens wijst degene die de vragen beantwoordt weer een nieuw persoon aan voor de volgende nieuwsbrief.

Even voorstellen: Wat is je naam? Wat is je geboortedatum? Wat doe je in het dagelijks leven?

Ricardo Zwart 01 Februari 1980 Ik werk bij een technisch uitzendbureau voor de Offshore (olie en gas) industrie. Verliefd/verloofd/getrouwd? Ik ben getrouwd en Maroeska is gelukkig ( denk ik ) Sport of hobby anders dan duiken? Frank dwars zitten Hoelang duik je al? Vanaf 2000 Wat is je brevettering? MSDT In welke landen heb je al gedoken? Turkije, Egypte, Oostenrijk, Zuid-Afrika en Nederland Is er iets wat je met duiken nog wilt bereiken? Proberen om droog te blijven in een droogpak Wie mag volgende keer de antwoorden geven. Pascal de Bie

Wederom een 'Rode Zee Aanzoek' binnen Minke-Dive Na een behoorlijk hectische periode voor ons waarin de verhuizing van pittoreske Kaatsheuvel naar het landelijke Harderwijk centraal stond vonden we dat wij een relax en uitrust vakantie naar het kleinschalige Nemo Dive Club & Hotel meer dan verdiend hadden. Na een ontzettend voorspoedige reis naar Schiphol, een buitengewoon relaxte vlucht naar Hurgahda en fantastische transfer naar onze accommodatie was het niet lastig wennen aan ons nieuwe ritme. Na een paar dagen mooie bootduiken gemaakt te hebben waarbij we steeds de mogelijkheid hadden om voor anker te gaan bezochten we halverwege de week Panorama Reef. Het kenmerkende van deze duikstek is dat het bij een beetje golfslag niet mogelijk is om voor anker te gaan omdat de boot anders tegen het koraalrif aan zou komen. Bij de briefing werd ons duidelijk gemaakt dat we aan het einde van onze duik van het rif af moesten zwemmen en dan onze ballon de lucht in moesten sturen om op die manier de boot te waarschuwen om ons uit het water te komen vissen. Een geheel standaard procedure maar als het je eerste keer is, is het toch best een beetje spannend. Zo gezegd zo werd gedaan, we genoten van onze duik, zwommen aan het einde van de duik van het rif af recht de open zee in en toen vond ik het toch best een beetje spannend worden. Ik besloot om mijn buddy Marko de hand vast te pakken, was erg blij dat hij dit oké vond en zo zwom ik met een tevreden gezicht verder de open zee in om daar de ballon de lucht in te sturen. Op het moment dat we onze safety-stop in gingen wilde ik Marko aankijken om hem een blik te gunnen als: "Dankjewel voor je hand, zo hebben we het maar mooi even samen gedaan" maar helaas heeft Marko die blik nooit gezien. Nee, op het moment dat ik Marko weer aankeek hield hij mij een kaartje onder mijn neus waarop stond: "Sylvia, wil je met me trouwen?". Wat een geluk dat we op safety-stop niveau zaten, IK was anders vast in plaats van de gebruikelijke ballon als een speer omhoog geschoten!! Totaal verbaasd, totaal verrast, totaal overweldigd probeerde ik zo duidelijk JAAAAAH, natuurlijk wil ik met je trouwen te schreeuwen. Blijkbaar kon ie dat niet zo goed verstaan en leek het meer op: blubbluberdeblub dus heb ik het op de boot nog maar even zachtjes in zijn oor gefluisterd. Na een paar weken druk heen en weer bellen en op en neer regelen heeft Harderwijk 22 mei 2009 om 15:00 een nieuw gehuwd stelletje bij! Sylvia Verheijden

Ledenhoek: Als nieuw lid hebben wij kunnen begroeten : Wouter Olivier Wij heten hem van harte welkom en hopen nog vele leuke en mooie duiken met hem te mogen maken.

(Ingezonden door Joep de Bruijn)

De echte Minke Divers..... Hebben jullie je wel eens afgevraagd waar onze naam vandaan komt? Voor degene die het niet weten: De Minke walvis is de op één na kleinste walvis en wordt ‘maar’ 7 meter lang. Op iedere vin hebben zij een witte band. De dorsale vin is lang en sikkelvormig. Zij hebben ongeveer 300 baleinplaten aan elke kant van de mond. De onderkant van de walvis heeft tussen 50-70 buikgroeven. Ze wegen tussen de 6000-9000 kg. De wijfjes zijn groter dan mannetjes. Eén enkel kalf wordt geboren na een dracht van 10 tot 11 maanden. Het kalf weegt ongeveer 450 kg bij de geboorte. Milieu Minke walvissen worden gewoonlijk gevonden binnen 170 km van het land. Zij worden vaak gezien in baaien, fjorden en lagunes. Ze komen voor in alle oceanen van het noordelijk halfrond en verkiezen dus de koude zeeën boven de tropische wateren. Voedsel Ze voeren zich hoofdzakelijk met kril en sommige kleinere vissen.

Sinterklaas. Het is al weer even geleden, maar beter laat dan nooit. Pakjesavond op de bodem van het zwembad. Donderdagavond 4 dec. hadden de aanwezige duikteamleden eerst een picknick onder water. Die bestond uit chocolade, bananen, frikandellen en dit alles spoelden ze weg met chocomelk. Ook hebben ze nog even geklust. Spijkertjes slaan en moertjes aandraaien. Toen was het tijd om de cadeautjes naar de bodem te brengen. Niet alle pakjes bleven op de bodem liggen maar ook daar hadden ze een oplossing voor. Iedereen ging na het zwemmen nog even mee naar de duikschool om daar nog even wat te drinken en nog even na te praten. Het is Arie dus weer gelukt om er een hele leuke avond van te maken. Voor het bekijken van de foto’s gebruik onderstaande link. http://www.mijnalbum.nl/Album=VTM8L3EL

(Ingezonden door Marion Hermens)

Haaien (uit: Wildlife Magazine) Haaien hebben in tegenstelling tot andere vissen, geen bot- maar een kraakbeenskelet. Ook hebben ze tanden die doorlopend aangroeien, uitvallen en worden vervangen. De huid van elke haai is bedekt met tandachtige schubben en voelt aan als schuurpapier. Verder hebben haaien ten minste vijf paar verticale kieuwspleten, bijna altijd aan de zijkant van de kop. Haaien moeten blijven zwemmen om ervoor te zorgen dat ze niet op de zeebodem belanden (i.t.t. vissen hebben ze geen zwemblaas).

We kennen vele soorten haaien. Enkele ervan zijn: Walvishaai - grootste haai en tevens grootste vis ter wereld - ongevaarlijk voor mensen - eet kleine vissen en plankton

Hamerhaai - T-vormige snuit

Hondshaai - klein soort (80 cm lang) - komt ook in onze Noordzee voor Tijgerhaai -gulzigste en de minst kieskeurige haai -soms treffen ze in de magen een bonte verzameling aan zoals bv. nummerborden, banden, kettingen, gereedschap, zeeslangen, schildpadden, albatrossen.

Witte haai - wordt ook wel mensenhaai genoemd - geven voorkeur aan koeler water - eten grote vissen, zeehonden - 1 druppeltje bloed wordt op meer dan 1 km afstand al waargenomen - drukverschillen door beweging in het water merken ze op

Gevaarlijk voor de mens zijn slechts een paar soorten: witte haai, tijgerhaai, stierhaai (= zambezihaai), witpunthaai en blauwe haai

Wereldwijd vinden er jaarlijks zo’n 100 haaienaanvallen plaats waarvan ca. 15% met dodelijke afloop. Het aantal haaien dat jaarlijks door menselijk toedoen (kraakbeen voor medicijnen, haaienvlees, haaienvinnensoep, onbedoeld in netten) de dood vindt, wordt geschat op meer dan honderd miljoen. Ze zijn dan ook een bedreigde diersoort.

Haaien staan bovenaan de voedselketen. Hun prooiselectie van zieke en zwakke dieren zorgt ervoor dat vispopulaties gezond blijven. Haaien kennen net als de meeste andere dieren geslachtelijke voortplanting. De embryo’s ontwikkelen zich op een van de volgende drie manieren afhankelijk van de soort: 1 eierleggende haaien De eieren worden aan de rotsen of aan zeewier gehecht. Als de eieren uitkomen moeten de jongen zich zelf redden. 2 levendbarende haaien De jongen worden levend ter wereld gebracht. 3 eierlevendbarende haaien De haaien voeden hun jongen middels een dooierzak voordat ze levend ter wereld komen.

Voor degenen die naar Duikvaker 2009 gaan en geïnteresseerd zijn in haaien:

Lezing Erich Ritter Lezing: Wanneer: Aanvang: Waar:

Haaien, een ander perspectief zaterdag 7 en zondag 8 februari 13.00 uur Duikvaker Utrecht - grote podium

Na zijn lezing is Erich Ritter afwisselend op de stand van Diving Wold Nederland en Duiken beschikbaar voor het beantwoorden van vragen.

IJsduiken 11 januari 2009 IJsduiken. Als het gaat vriezen gaat bij menige duiker het hart sneller slaan. Wie wil niet zo’n avontuur ervaren of het avontuur opnieuw ervaren. Na 12 jaar was het zover, men kon in Nederland weer ijsduiken. Voor Minke-Dive was dit voor de eerste keer en het draaiboek moest in een paar dagen in elkaar gezet worden. Het was een hele organisatie, Frank was de voortrekker en men ging aan de slag. Ons motto was: “Have fun, maar veiligheid gaat boven alles” 1 2 3 4 5 6 7

Duikers en verenigingen aanschrijven wie er aan mee wil doen. Locatie bepalen en wak maken. Datum en presentatie. Duikbenodigdheden. Tilly Tec was weer van de partij (Jos Willems). Draaiboek maken. Uitnodigingen versturen (krant-brandweer-duikverenigingen). Algemene leiding, duikleider, instructeurs, seinmeester, stand-by duikers en de catering.

1 Duikers van Minke-Dive, Ad Fundum en Dan Diving Amersfoort werden aangeschreven voor deze activiteit en er waren in totaal 27 duikers die zich voor ijsduiken opgaven waarvan er 5 de ijsspecialty van Padi gingen doen. 2 Eindelijk was het zover, er was een locatie: Jachthaven Strandhorst. Er was een team voor het wak namelijk Willem, Arie en Richard. 3 De datum werd vastgesteld op 11 januari 2009 om 12.30 uur. Er werd een presentatie gegeven door De Cees over ijsduiken op zaterdag 10 januari 2009. De hele dag door werd dit gegeven en men kon zo instappen. Deze presentatie ging over hun ervaring van de ijsduikspecialty 2006 in Oostenrijk. De dag werd druk bezocht. Ook werden er door verschillende duikers goede aanvullingen gegeven voor een goede en veilige ijsduik. 4 Er werd een lijst samengesteld van benodigdheden om deze ijsduik goed te laten verlopen. 5 Er werd een draaiboek gemaakt met de tijden en de briefing. 6 De uitnodigingen naar diverse instanties gingen de deur uit; ook telefonisch werd de ijsduik bekend gemaakt bij diverse instanties. 7 De algemene leiding had Frank, duikleider was De Cees, instructeurs waren Peter Dahler en Ricardo Zwart, seinmeester was Marko Dalmeijer, de catering werd verzorgd door Carla en Evelien, de lekkere koeken kwamen van Laura en de stand-by duikers waren Léon en Pascal. Eindelijk is het zover. 11 Januari 2009 om 9 uur was ik op de duikschool na een slechte nacht geslapen te hebben. Hierna kwam Frank, Léon en Pascal binnen met het zelfde gevoel. Ja, er gaat zo’n dag heel wat gebeuren, met de wetenschap dat het om extreem duiken gaat, er waren al in het land en buiten Nederland een aantal duikers tijdens ijsduiken overleden en met deze wetenschap in het achterhoofd wil je niet dat dit onze duikers en vereniging overkomt. We hebben alles nog een keer doorgesproken en er viel een kleine last van onze schouders, maar ja je weet maar nooit. Léon en Pascal gingen met een volgepakte aanhanger naar de duikstek toe. Een aantal duikers waren er al en er was al een wak gemaakt. Daarna kwam de rest en Frank heeft meteen de leiding van de groep overgenomen en de puntjes op de i gezet. Aan de havenmeester werd gevraagd of er nog een nieuw wak gezaagd mocht worden, gelukkig gaf hij hier voor toestemming. Men kon nu op advies van Peter Dalhler een lijn van wak tot wak spannen, hier kon dan een buddylijn aan bevestigd worden wat de veiligheid ten goede kwam. De tent was opgebouwd en de catering was er klaar voor.

De briefing werd door mij “De Cees” gegeven. Deze was zoals altijd kompleet en duidelijk. Het was een groot gedeelte over de veiligheid en over de tekens. Het was jammer dat de instructeurs niet meer aan het woord kwamen. De een lag al in het water, de ander was met de organisatie bezig. Jos Willems van Tilly Tec gaf aan dat hij duiklampen ter beschikking stelde zodat ieder duiker deze onderwater kon uitproberen. Peter Dahler besloot met zijn club op een andere locatie te duiken i.v.m. het slechte zicht onderwater. Het begin was rommelig en onoverzichtelijk. We deden een pas op de plaats, links en rechts deden we overleg en het begon op rolletjes te lopen. Een aantal dagbladen kwam foto`s maken en interviews afnemen.

Eindelijk was het zover. Om 12.15 de eerste duiker onder het ijs, eerst nog melden bij de duikleider, korte buddycheck de rest in het water, de tekens met de seinmeester doorgenomen en dan via het trapje het water in. De instructeur klikte de buddylijn vast, de seinlijn en zijn veiligheidslijn aan de duiker vast en dan onder het ijs.

Na hun terugkomst een brede glimlach op hun gezicht en zo ging het met de meeste duikers.

Om 13.20 hebben we een pauze ingelast voor een natje en een droogje. Om ongeveer 14.00 uur werd er weer ijsgedoken. Er werd om en om met een instructeur of assistent instructeur gedoken. In dit geval was dat ook Willem Kersbergen die ook regelmatig als stand-by duiker fungeerde. Have fun maar Veiligheid gaat boven alles.

We hadden maar één blazende automaat tijdens het ijsduiken en er werd hier snel adequaat op gereageerd, je kon wel zien dat de opleiding op een hoog niveau staat, om zoiets snel op te vangen. De duiker werd via het tweede wak en een stand-by helper met een tweede veiligheidslijn uit het water gehaald.

Het aantal kijkers nam met het uur toe, ook het schaatspubliek werd steeds groter hetgeen voor de veiligheid een grotere oplettendheid vereiste. De schaatsers gedroegen zich voorbeeldig. Men kon de duikers onder het ijs zien en de luchtbellen die zich onder het ijs bevonden gingen een uitweg zoeken. Dit was een mooi schouwspel, maar wel een kritische oplettendheid was nodig. Het ijs werd wel dunner daar waar de luchtbellen langs schuurden door de temperatuurverschillen. Deze dag is goed verlopen met veel plezier voor de duikers en zeker voor herhaling vatbaar daar doen we het allemaal voor Al met al een geslaagde dag voor De Cees. Organisatie, duikers, kaderleden, bestuursleden en verenigingen bedankt voor jullie inzet, vertrouwen en glimlach want hier doe ik het voor. De Cees. Voor het bekijken van de foto’s gebruik onderstaande link. http://www.mijnalbum.nl/Album=7RFQHL3R

Duikvereniging Minke-Dive (Hyves)

Hyves is tegenwoordig een begrip in Nederland, oké niet iedereen is een voorstander van die sociale netwerken op internet maar toch is het tegenwoordig niet alleen de jeugd die Hyves hebben maar ook steeds meer ouderen onder ons hebben een Hyves. Zo ook veel bedrijven en verenigingen, dus leek het mij wel leuk om een Hyves aan te maken voor onze vereniging. Zo gezegd zo gedaan, inmiddels is de Hyves “Duikvereniging Minke-Dive” operationeel. We hebben nu 23 leden en hopen dat er nog meer leden die al een Hyves hebben, of ooit nog eens een Hyves aanmaken zich aanmelden. Ik nodig hierbij iedereen dan ook uit om eens een kijkje te nemen op onze verenigings Hyves. Gebruik de volgende link: http://minke-dive.hyves.nl/ Er staan foto’s op, discussies kunnen er gevoerd worden, de agenda staat er op, met andere woorden een interactieve plek voor onze vereniging.

Droogduiken met Minke-Dive Zondagochtend 18 januari 2009 rond half tien vertrokken we met een delegatie van 14 man sterk richting het AMC om een kijkje te nemen bij en in de decotank die het AMC rijk is. Sommigen waren er al eens eerder geweest, anderen hadden zich van tevoren laten informeren over wat er allemaal met de decotank kon en weer anderen gingen volledig onbevangen richting het AMC. Na een hartelijke ontvangst met koffie, thee en een heerlijke plak cake begon onze gastheer, Bert Kelner, aan het eerste gedeelte van zijn bijna twee uur durende anekdotische relaas. In het eerste gedeelte ging hij uitgebreid in op het ontstaan van de hyperbare geneeskunde in het AMC en welke rol de wetenschapper prof. Ite Boerema hierin gespeeld heeft. Daarnaast vertelde Bert over de medische toepassingen waarvoor de hogedruk tank in het AMC nog steeds doel dient. Na een welverdiende tweede kop koffie, thee en een tweede plak cake ging Bert in het tweede gedeelte vooral in op de duikgerelateerde medische toepassing waarvoor de hogedruk tank ingezet wordt. Na bijna twee uur aan de lippen van Bert te hebben gehangen, ons allerlei medische informatie in Jip en Janneke taal eigen gemaakt te hebben, mochten we uiteindelijk zelf de tank in om te ervaren wat het 'onder druk brengen van het menselijk lichaam op het droge' nu werkelijk inhoudt. De voorbereidingen voor onze droge duik kwamen in volle gang, de schoenen werden uitgegooid, de duikcomputers tevoorschijn gehaald, de ballonnen werden opgeblazen en de appels werden nog een laatste keer grondig bestudeerd. "Ballonnen en appels?!?" vraag je je nu waarschijnlijk af. Wel, we krijgen het inkrimp en uitzet principe van lucht onder druk (oftewel de Wet van Boyle Gay-Lussac) allen zo mooi tijdens onze Open Water cursus uitgelegd maar wat is er nu mooier om dit in het echt te bestuderen. En ja de appels, er is een mythe die vertelt dat als je een appel onder druk brengt deze nadat je de druk terug naar de normale drukomstandigheden brengt er een sissend geluid uit de appel zou moeten blijven komen. Als een soort Mythbusters die nergens bang voor zijn namen we ook de appels mee de tank in. Nadat het droogduikende team zich geïnstalleerd had in de zeer comfortabele stoelen binnenin de tank en het bewaakteam zich ook in positie had gebracht (nou ja, de om medische redenen achterblijvende Marko, Marco en Carla) kon de duik beginnen.

Met een snelheid van 2 meter per minuut werden de 'duikers' naar een diepte van 15 meter gebracht. Tijdens de afdaling merkten we in de tank dat we vele malen vaker moesten klaren als dat we tijdens een afdaling in het water moeten. Ondanks dat ze ons hiervoor hadden gewaarschuwd maakte dit toch een behoorlijke indruk op een ieder van ons. Na een minuut of wat op 15 meter te zijn geweest werden we met gepaste opstijgsnelheid terug naar de oppervlakte gebracht. Ook hier merkten we allen weer dat we veel vaker onze holtes moesten legen als tijdens nat duiken. Nadat we aan de oppervlakte waren en we onze duikcomputers hadden verzameld moesten we toch even naar onze sissende appels luisteren maar helaas: Myth Busted!! De appels sisten na onze proef niet na. Vol verhalen en ervaringen werden we door ons bewaakteam uit de tank gehaald om meteen in een soort "Wauw-dit-was-gaaf-stage" te vallen. Ik denk dat ik namens veel deelnemers van deze excursie spreek, activiteitencommissie dit was een erg geslaagd uitje! Voor het bekijken van de foto’s gebruik onderstaande link. http://www.mijnalbum.nl/Album=SJO473SJ

Sylvia Verheijden

Nieuws van de Activiteitencommisie Evenementen: 7 en 8 februari: Duikvaker! Dit is een Duikbeurs in Utrecht waar je op eigen gelegenheid heen kunt gaan. Hier vind je overige informatie: www.duikvaker.nl 8 februari: Maritieme training te Rotterdam! Hoe overleef je een schipbreuk? Wat doe je als een reddingsvlot omslaat? En hoe krijg je een drenkeling in een Zodiac? Degenen die zich hiervoor opgegeven hebben leren dat deze dag. 12 februari: Familiedag! Wij begrijpen als geen ander je passie voor het duiken. Zou het niet leuk zijn om je broer /zus /zwager / buurman / nichtje ook eens kennis te laten maken met je passie “het duiken”. Daarom organiseren we op Donderdag 12 februari de Familiedag. Gezellig samen met je familie of vriend een duikje maken. Om nu niet te lang te moeten wachten voordat je met je vriendin het water in kan, graag opgeven wie je meeneemt, zodat we de juiste apparatuur en bijbehorende instructeur kunnen verzorgen. Opgeven voor 5 februari a.s. Bij de penningmeester: [email protected] Deze familiedag is GRATIS, dus maak het gezellig en nodig je hele familie uit om kennis te maken met deze vriendelijke vereniging!! Tijden : Aanwezig: 20.45 uur in het zwembad. 22.30 uur: Gezellig nazijn in de bar van de club.

13 februari:

Ledenvergadering!

Aanvang 20.00 uur op de duikschool.

Duikvereniging Minke-dive: Bestuur: Voorzitter E-mail Secretaris E-mail

Duikteam trainers:

Arie Kersbergen Robert van Schie

Evenementen commissie: E-mail

Carla Meijer Evelien Kouwer [email protected]

Peter Boom [email protected]

Jelena Olijslager [email protected]

Penningmeester Rein Hermens Nieuwsbrief: E-mail [email protected] E-mail Staf

Sandra van den Brink Jaap de Vrieze

Marco Meijer [email protected]