nieuwsbrief
(2)
van de Oud-leerlingenvereniging van het Sint-Albertuscollege-Haasrode
Deze nieuwsbrief wordt gratis aangeboden aan de leden van de Oud-leerlingenvereniging van het Sint-Albertuscollege Haasrode. De Vereniging stelt zich tot doel de contacten tussen de oud-leerlingen onderling en tussen de oud-leerlingen en het College te bevorderen. Mocht U geïnteresseerd zijn om lid te worden van de Vereniging, neemt U dan contact op met de Secretaris. Indien Uw adres niet volledig correct is, gelieve dan de Coördinator te contacteren. Kent U oud-leerlingen die geen lid zijn, maar wel geïnteresseerd blijken in de activiteiten van de Vereniging of de Nieuwsbrief? Breng hen in contact met de Secretaris, of bezorg ons hun adres. Hartelijk dank.
Agenda
Redactioneel Winter.
De donkerste periode van het jaar.
In deze sombere dagen moeten de mensen het stellen met de
gloed van brandende kerstbomen en andere kunstmatige lichtbronnen.
Gelukkig is daar ook de Nieuws-
brief met nieuws van de Oud-Leerlingenvereniging van het Sint-Albertuscollege Haasrode.
Net zoals het
befaamde licht aan het einde van de tunnel kondigt ook dit bondige magazine beterschap aan.
En u zal
De Ouderraad van het Sint-
Albertuscollege organiseert binnenkort haar eerste familie-Quiz !
het merken, waarde lezer, na lectuur van deze enkele bladzijden zullen de dagen aan een nog sneller
Er zal gepeild worden naar de parate
De nieuwe lezers heten we hierbij van harte welkom en we hopen dat er nog velen bijkomen.
Waar ? Sint-Albertuscollege
tempo verlengen en de nachten verkorten.
In dit
nummer mag u zich aan enkele hartverwarmende bijdragen verwachten, zoals u zelf wel zal vaststellen. Bovendien zijn sommige oud-leerlingen in de pen gekropen, tot ons groot genoegen. is de eerste die ons met een artikel vereerd heeft.
De heer W. Sierens
Moge zijn voorbeeld massief navolging vinden ! Onze
eerste lezersbrief hebben we van de heer H. Kennes ontvangen, waarvoor dank. bijdrage is er van mijnheer Herman, die ons met zijn eerste column verblijdt
Een andere opgemerkte
Hij zal ons vanaf heden
telkenmale zijn persoonlijke herinneringen laten weten, zodat iedereen zich terug kan plaatsen naar zijn vroegere Salcotijd, die voor de meesten onder ons toch nog altijd onvergetelijk zal blijven.
Nog steeds in
deze Nieuwsbrief nummer twee kan u wat meer lezen over de “Tripel Karmeliet”, waarvan we spijtig genoeg geen exemplaar bij de Nieuwsbrief konden voegen wegens overgewicht. beschrijving om u te doen watertanden.
Hopelijk volstaat de
Het nieuwe jaar heeft enkele grote veranderingen met zich meegebracht, niet in het minst de invoering van de langverwachte Euro .
Dit zal niet zonder gevolgen blijven voor de Vereniging, die zich
genoodzaakt zal zien de ledentarieven in de nieuwe eenheidsmunt mede te delen.
Hoewel de redactie
zich niet wenst te moeien met de financiële politiek van de Vereniging, kan het misschien geen kwaad om eraan te herinneren dat de koers BEF/Euro 40,3399 bedraagt.
U doet er misschien goed aan om na te
kijken of er bij de publicatie van de lidmaatschapstarieven geen sluikse prijsverhoging is ingevoerd, door alles netjes af te ronden (naar boven).
Wat er echter zeker niet veranderd is, is de opzet van de Verenig-
ing : oud-leerlingen met elkaar in contact brengen en ze op de hoogte houden van het reilen en zeilen van de school.
Er is ook plaats voor nostalgie en daarom is alle bruikbare informatie i.v.m. het roemruchte
verleden van Salco nog steeds welkom op de redactie ! Concreet zijn we nog op zoek naar meer inlichtingen omtrent de geschiedenis van de schoolgebouwen, waarover de wildste geruchten de ronde doen.
Dankzij Pater Directeur Goris en M. Robert is er al enige klaarheid geschapen, maar wie ons meer kan vertellen over wat er nu juist van de Expo ’58 dateert en wat niet, krijgt minstens een eervolle vermelding in een volgend nummer...
kennis over traditionele onderwerpen.
Wie ? Iedereen is welkom, per ploeg maximaal 6 personen
Wanneer ? Vrijdag 5 maart 1999 om
19.45u. (aanvang 20.00u. stipt)
Drank en belegde broodjes worden aan zeer democratische prijzen verkocht.
De Eerste (en enige) Prijs is een gedicht van Charles Ducal in kalligrafie !
Om deel te nemen wordt U verzocht -
vóór 20 februari - 500 BEF per ploeg over
te schrijven op het rek. nr. 431-203448170 van de Ouderraad Salco, met ver-
melding “Quiz ‘99” en de naam van de
ploeg.
Gelieve ook een briefje op te sturen
naar het Secretariaat met vermelding
van: naam van de ploeg, aantal leden, en naam, adres, telefoon en handtekening van de contactpersoon van de ploeg.
De opbrengst zal dienen voor de financiering van projecten die de school ten goede komen.
De Oud-Leerlingenvereniging is ondertussen ook het laatste jaar met begincijfers “19” ingegaan en de eerste activiteit die dit jaar heeft plaatsgehad -oriëntatie-avond voor de zesdejaars op 22/01- had als doel de toekomstige oud-leerlingen voor te bereiden op het latere leven, door hen te beraden bij hun studiekeuze.
Op deze manier willen we ervoor zorgen dat de aanwezigen bij toekomstige reünies zich in
goede doen bevinden, dankzij de gouden raad van hun oudere collegae.
Over reünies gesproken : op 17
oktober van vorig jaar heeft er dus nog zo eentje plaatsgevonden en misschien net door de eerder bescheiden opkomst was het een gezellig samenzijn van oude (en minder oude) schoolmakkers.
We hou-
den u vanzelfsprekend op de hoogte voor volgende activiteiten waar we u allen talrijk op verwachten.
Rest er mij enkel nog om u, in naam van de hele Oud-Leerlingenvereniging een Gelukkig 1999 toe te
wensen ! Met uw medewerking en steun zullen wij u nog lang in het volgende millenium blijven onderhouden over uw schoolse verleden in het rurale Haasrode.
Adres Deze Nieuwsbrief wordt uitgegeven
door de Oud-leerlingenvereniging van het Sint-Albertuscollege-Haasrode, Geldenaaksebaan 277 3001 Heverlee
Verantwoordelijke uitgever:
Tom Thomas, Geldenaaksebaan 277 3001 Heverlee
Tom Thomas (GL 94)
1
De Tripel Karmeliet
Column
De titel van dit artikel slaat niet op een soort superpater, die in drievoud de voorschrif-
In lang vervlogen tijden was het middagmaal volgens de
baar en zelfs drinkbaar product.
tegen het uurwerk en daarna kon hij de bokken van de
ten van de Karmelorde respecteert, maar op een product en wel met name een vloei-
We gaan het hier namelijk kort hebben over een bier
en wel een bijzonder bier, alleen al door de intrigerende naam.
Welk een profaan
onderwerp, zal de lezer misschien denken, maar niets is minder waar.
Er was namelijk
een tijd waarin de abdijen en kloosters in deze contreien volledig autarkisch waren, in eigen behoeften voorzagen dus.
Behalve het bakken van brood en het houden van vee
hoorden daar ook het voorzien in de drankbehoeften bij.
Water is natuurlijk een voor
toenmalige directeur, pater Willem, een soort koers
schapen (zij die corvee "afwas" hadden) scheiden. De
bokken moesten gaan “shotten” of ze nu twee linkerschoenen of twee rechtervoeten hadden, dat was hem gelijk.
de hand liggende en eenvoudige vloeistof om de dorst te laven, maar in vroegere tijden
Met de laatste hap nagerecht in de mond vloog heel de
daarentegen kiemvrij gemaakt tijdens het brouwproces en was daarom ook meer te
ging van deze activiteiten op medisch gebied, qua
werd de kwaliteit ervan niet zo nauwgezet gecontroleerd als nu het geval is. betrouwen dan het bronwater.
Bier wordt
Zonder het te beseffen hebben brouwers sinds oudsher
dus mensenlevens gered ! Abdijen en kloosters moesten zich dus voorbereiden op de winter en in Frankrijk werd er dan gezorgd voor een langer houdbare versie van druiven, die dan in de vorm van wijn de paters door de winter kon helpen.
In deze
streken getijen graanproducten beter dan bijvoorbeeld druiven en aldus werd er van die voedingsstof ook een vloeibare variante gemaakt, die ook enkele nuttige bestanddelen bevat (bv. vitamine B).
Heden ten dage zijn de befaamde Trappistenbieren terecht
befaamd en hun (recente) geschiedenis gaat terug tot vorige eeuw.
De Trappistenregels
van abt de Rancé uit 1836 bepaalden dat de monniken van die orde de volksdrank van de streek ter laving van de dorst moesten gebruiken.
In België was (en is !) dat nu een-
meute (behalve de schapen) het veld op. De opeenvolspijsvertering, was het minste van zijn zorgen.
Het was
dan ook niet verwonderlijk dat tijdens de twee lesuren
van de namiddag (er waren er toen maar twee maar wel
de zaterdagvoormiddag les) de meeste “shotters” er slaperig bij zaten.
En zo gebeurde het dat ik vijf minuten voor het einde van de les vaststelde dat een van de retoricanen in slaap was gevallen.
Hun streven
Samenvoelen van leerlingen en leraar is zeer belangrijk,
che bieren mogen zich Trappist noemen : Chimay, Orval, Rochefort, Westmalle en
een stukje “eeuwige student” naar een plezante oploss-
maal bier en daarom verdiepten de Cisterciënzers zich op de brouwkunst. naar kwaliteit vertaald zich ook nu nog in de uitstekende producten.
Slechts vijf Belgis-
Westvleteren.
ik begreep de slaper en de anderen begrepen mij. Waar ing zocht.
Ook de Karmelieten lieten zich niet onbetuigd : in de jaren 1600 bevond er zich een
In een ongelooflijke stilte werd de schoolagenda inge-
Het recept van dit bier werd onlangs toevallig ontdekt en wordt vermeld in een boek
iedereen buiten naar de studie. Volgens de toenmalige
klooster in Dendermonde waar een driegranenbier (gerst, tarwe, haver) werd gebrouwd. over de lokale brouwgeschiedenis.
De familie Bosteels, bekend om het bier (met bij-
passend glas) “Pauwel Kwak”, besloot om als volgende specialiteit een driegranenbier te brouwen en zou zich hierbij inspireren op de oude voorschriften.
De brouwerij uit
vuld (tekst op het bord), de boeken verzameld en
pedagogie volgde er nog een halfuur studie na de laatste les.
Buggenhout lanceerde het bier in 1996 en het kon onmiddellijk op grote bijval rekenen
's Anderdaags vroeg ik aan de cipier van de studie “was
“Gold Medal” op de World Beer Championships in Chicago (IL), USA.
een vuurrode kop een kwartier te laat binnen en heel de
in de vakpers en bij de consumenten.
Vorig jaar nog kreeg de Tripel Karmeliet de
Een wereld-
wijde erkenning voor alweer een topproduct van Belgische makelij ! Het met leliemotief versierde glas voor de Tripel Karmeliet springt alweer
mij 's anderdaags aankeek.
Het unieke van dit bier is dus het
gebruik van drie granen en wel in ruwe als in gemouten vorm.
retorica brulde van het lachen”,
Ik kan nog altijd niet beschrijven met welke ogen G.G.
in het oog en is een ontwerp van Antoine Bosteels.
G.G. op tijd in de studie?” “neen”, zei hij “hij kwam met
De Karmeliet
Mr. Herman
is een Tripel (vandaar de naam) en heeft een alcoholvolume van 8,0 %. Het heeft voor een verrijking van het
bierlandschap
gezorgd
en
Oproep
neemt een bijzondere plaats in tussen de andere abdijbieren.
Tot onze grote vreugde hebben we voor deze Nieuws-
Wat de smaak betreft, kunnen we
brief al enkele reacties van lezers mogen ontvangen.
Jackson aan het woord laten.
met
misschien even de heer Michael
Het spreekt voor zich dat wij bijzonder verheugd zijn
gaat hier niet om het bekende pop-
Daarom zijn alle bijdragen nog steeds welkom, al is het
bierkenner.
wijzen (zou dat kunnen ?).
Het
hun
artikels,
commentaren
of
opmerkingen.
fenomeen, maar om de bekende Britse
maar om op een onnauwkeurigheid of zelfs fout te
volgt : “Karmeliet is een zeer verfijnd en
heeft, of nog authentiek archiefmateriaal heeft zoals
geweldige, romige kraag.
weten.
Hij beschrijft de smaak als
Dus, indien u iets te melden
complex goud- tot bronskleurig bier met een
foto’s of pittige (?) lesbeurtcommentaren, laat het ons
niet alleen te danken aan de gebruikte granen, maar ook aan het beperkt gebruik van de
of via e-mail :
huisgist.
Tom Thomas
Het heeft deze kenmerken
Stiermark-hop, het overloedig kruiden en het fruitig karakter (banaan en vanille) van de De vanille vermengt zich met het sinaasachtige hoparoma.
Het bezit niet
U kan ons nog steeds bereiken op het postadres
alleen de lichtheid en frisheid van de tarwe, maar ook de romigheid van haver, en het
Hoofdredactie Nieuwsbrief
Beter hadden we het niet kunnen zeggen.
B-3001 Heverlee
heeft ook een kruidige, citroenachtige droogheid die bijna aan kinine doet denken.”
We zijn ook te rade gegaan bij Pater Goris,
om zijn mening als eminent lid van de Karmelorde te kennen.
Toen we hem vroegen
Geldenaaksebaan 277
of hij dit bier kende antwoordde hij bevestigend en hij voegde er onmiddellijk aan toe
e-mail :
[email protected]
vleteren ! Dit gezegd zijnde nodig ik de lezer hierbij uit om nog een houtblok op het
Wij verkiezen om praktische redenen teksten die ons in
schenken.
Windows- of DOS-formaat hebben voor ons geen
dat hij deze drank wel wist te smaken.
Zijn absolute favoriet is en blijft echter de West-
haardvuur te gooien, het zich gemakkelijk te maken en zich een goed glas in te Op uw gezondheid!
elektronische vorm bereiken. geheimen.
Diskettes in Macintosh-,
Anders is het verkieslijk om ons de teksten in
Tom Thomas (GL 94)
een goed uitgeprinte versie te bezorgen, zodat wij deze
met dank aan Brouwerij Bosteels en Pater Directeur
nen invoeren in de computer.
dankzij de wonderen der tekstherkenningstechniek kun-
2
Verslag reünie 17-10-1998
In illo tempore
Nieuw. Nieuw en zelfs een beetje onwennig. Zo kwamen de eersten (soms na vele lange jaren) op 17 oktober 1998 opnieuw aan in Haasrode. Bij sommigen kwam de herinnering aan hun allereerste "verbroederingsdag" spontaan naar boven. Maar na enkele ogenblikken smolten die gevoelens als
sneeuw voor de zon en maakten ze plaats voor aangenamer herinneringen. In de 'stille gang' was het
voor één keer niet zo stil. Daar waren de organisatoren druk bezig met de laatste voorbereidingen van wat een geslaagde reünie zou worden… Na
een
inspectie klooster
en
voetbalvelden,
opgevoed ben.
de
kwa-
Wat is dat stigma toch dat mij na ruim 40 jaar nog tekent, een litteken ontstaan door verblijf in Eksaarde en Haasrode
(1952 - 1959) en dat thans bij weersverandering nog voel-
Daar wachtte hen een
baar is ?
aangename verrassing:
Ongetwijfeld is dit te wijten aan hen die toentertijd de ba-
het foto-archief. Nog
kens hebben uitgezet.
niet zo groot (net als
Zo wil ik de geest terug oproepen die ons geleid heeft met
oudleerlingen-
zachte hand. Vic De Donder
zelf
eens naar mijn kamer, 1980) en als men dat leest, dan was
begin is klein. Bovenzijn
de
heeft jaren geleden al de ba-
lans opgemaakt van het collegeleven in Vlaanderen, (Kom
overigens), maar alle dien
nissen waarvan het lot mij in mijn jeugd deed getuige zijn”.
verklaren dat het aan mij te zien is dat ik bij de Paters
het
naar binnen gelopen.
vereniging
en “maak me op om op dit velijn getuigenis na
te laten van de opmerkelijke en schrikwekkende gebeurte-
huwelijk mijn echtgenote telkens weer een beetje cynisch
men de meesten al snel
de
voel ik me
Met de regelmaat van een klok hoor ik na ruim 33 jaar
grondige van
Zoals Adson von Melk in “De Naam van de Roos” , zo
Haasrode qua tucht, orde en mentaliteit een paradijs in
meeste
foto's uit die tijd in privébezit (veelal van de paters). Geef toe, wie van ons zat met een fototoestel in de klas, bezorgd die tijden voor eens en altijd vast te leggen…
Anderen keken verbaasd naar het eerste exemplaar van de Nieuwsbrief van de
vereniging, zich afvragend waarom zij geen exemplaar ontvangen hadden. Hen werd terstond een lidmaatschaps- en overschrijvingsformulier in de handen gestopt.
vergelijking met zovele andere colleges; neen, we kenden er geen Spartaanse opvoeding.
Toch waren de monniken wel erg voorzichtig, de “gravis
capella” werd vertaald als zieke geit, een drachtige geit zou wellicht
hebben.
Wanneer zowat iedereen aangekomen was (trouwens verbazend punctueel op tijd,
hoe zou dat komen?!), werd meteen het startschot gegeven voor de receptie, waar elk een glas schuimwijn of fruitsap aangeboden kreeg. Enkele glazen en speeches (van M. Paul (de laatste nieuwe directeur) en Pater Goris) later, was iedereen al weer helemaal opnieuw thuis.
onze
kwetsbare
geesten
te
zeer
vertroebeld
Eigenlijk verdiende het college al van in de vijftiger jaren
een vermelding in het Guinness Book of Records, alléén al voor het feit dat men er in slaagde de zaterdagavond de hele schoolgemeenschap in een superrecordtijd te laten douchen:
a seconden warm water, b seconden schrobtijd
en c seconden koude spoeling, met dien verstande dat
a+b+c < X , de onbekende “X” was afhankelijk van het
Plots weerklinkt handgeklap door de zaal.
aantal leerlingen en vooral van de ijver van de Pater die de En niemand die eraan twijfelt dat dat bete-
kent dat er gezwegen moet later
worden.
staat
Even
iedereen
gedisciplineerd op de
trappen van de inkomhal
voor
groepsfoto's.
Na
teresseerd
in
de
de
foto verdeelt wie geïngeleide
is
een
rondleiding
zich in twee groepen: één voor M. Robert
Vermeire en één voor
M. Jan Roels. Anderen
trekken gewoon op eigen kracht naar de kelder. Enigszins verbijsterd stelt iedereen vast dat ze niet wisten dat er nog zo veel plaats voor uitbreiding was. Bijna
gechoqueerd bemerken anderen dat wat zij altijd als "de speelzaal" gekend hebben nu (gedeeltelijk) dienst doet als kleedkamer voor de eens verboden vrucht op Salco:
meisjes. Grote verhalen (over het luiden van de klokken, het ongemerkt verlaten van de klassen en meer van dat) komen spontaan naar boven.
toevoerkranen bediende.
Daarenboven en vooral gold de christelijke opvoeding met
vele thans in onbruik geraakte ingrediënten, we waren toch in een juvenaat
ascese werd ons ingelepeld en er was hoop dat we ooit eens
het gild der Karmelieten zouden vervoegen. Helaas , hier is het
lichtjes
ophalen uit een tijd die achteraf kostbaarder en waardevoller bleek dan toen meestal vermoed werd. Spontaan staat Steven Vanackere op om de organisatoren een hart
onder de riem te steken. Anderen bieden aan mee te werken aan activiteiten of artikels
te willen schrijven. En dat is goed, want alleen wanneer de Oud-leerlingenvereniging leeft in de hoofden van haar leden, kan dit project als levensvatbaar beschouwd worden.
fout
gegaan.
Toch
waren
we
klaargestoomd om de golden sixties aan te vatten.
flink
Met moeite kunnen onze eigen telgen zich onze gedegen
opvoeding voorstellen , voor onze kleinkinderen zal dit niet meer kunnen, de herkenningspunten zullen te zeer vervaagd zijn.
1998 was een keerpunt, tweemaal werden we uitgenodigd op onze toenmalige heimat. Een stel jonge universitairen
hebben het college stevig in handen en runnen de school
blijkbaar met succes. Paters zijn er nog sporadisch en met moeite te bespeuren in de verte en toch ademt hier nog
duidelijk de geest van de Karmelieten, daarvoor zijn geen nostalgie
herkennen.
Tijdens het schitterende kaasbuffet kan iedereen ongestoord verder herinneringen
(volgens Van Daele een onderwijsinricht-
ing voor aspiranten van een kloosterorde) , de geest van
of
mantel
der
liefde
van
doen
om
dit
te
Als ik nog een of andere Vlaamse fietsroute afpeddel, komt
het me nog voor dat ik met een collega al fietsend heel wat afzing, gaande van heimatliedjes tot de vrome Latijnse
gezangen uit de Sursum Corda en als afsluiter het Salve Regina met voor de geest de zaterdagavondsessie van
de
witgekapte Paters met brandende kaars in de hand, iets KuKlux-Kan-achtig ....
Zouden we het opnieuw doen? Komt niet ter sprake, Haasrode was ons lot en niemand ontlope zijn bestemming,
David Stevens
hebben we toch geleerd hoe Pieter Van Eyck zijn tuinman
Penningmeester
umsonst naar Ispahaan stuurde. Nomine nuda tenemus. William Sierens
3
Lezersbrief
Woordje van de
Lezersbrieven zijn natuurlijk van harte welkom en geven ons de moed en de steun om verder te doen met deze Nieuwsbrief.
Voorzitter
De eerste lezer die ons met een brief vereerde was de Heer Hugo Kennes (preses college 62/63).
Beste vrienden oud-leerlingen,
Om technische redenen behoudt de redactie zich het recht voor de brieven in te korten zonder evenwel aan de essentie te raken.
Uw eerste nieuwsbrief werd goed ontvangen en ik heb van de eerste reünie letterlijk en figuurlijk genoten. Met genoegen een kleine “feedback”. Het is 41 jaar geleden dat ik vanuit Belgisch Congo het college binnenstapte. Sneeuw had ik nooit gezien. Als het buiten meer dan -15° vroor dienden wij van pater
Gilbert op onze slaapzaal onder het dak van het klooster onze waskommetjes 's avonds te laten vollopen. Daarna werd het water tegen de vorst afgelaten. 's Anderendaags konden wij soms het dunne laagje ijs in onze kommetjes breken om ons te wassen. Deze slaapzaal was bij onze eerste reünie een klaslokaal
geworden en wij konden aan mijnheer Michel, die ons vier jaar later zijn allereerste lessen Engels gaf, nog
precies zeggen onder welke balk ons bed stond. Wij beëindigden 35 jaar geleden bij pater Christophe met 8 de enige richting van het college, de zogenaamde Grieks-Latijnse Humaniora. Wij dienden “humanior” te
worden, “menswaardiger, zielsverhevener”. Wij mochten nochtans slechts 4 maal per jaar naar huis want het college was toen een exclusief internaat. Toen we elkaar met 6 van de 8 op de reünie terugzagen kwa-
men deze Spartaanse tijden nog eens naar boven, alsook de verschrikkelijke heimwee die wij als twaalfjarigen moesten overwinnen. Toch vonden wij dat het college ook buiten de lessen ons zeker een aantal waarden had willen doorgeven in de filmavonden van pater Christophe, de zondagse studiepreek over
waardevolle thema's van pater Willem (directeur), en vele andere geestelijke activiteiten zoals Diepgang van
Een verwijzing naar de feestelijkhe-
den die werden gehouden bij het
begin van het Nieuwe Jaar stelt, op dit ogenblik, wellicht het geheugen
van sommigen onder ons reeds op de proef.
Toch wil ik niet nalaten U
allen het allerbeste toe te wensen
voor de dagen die ons nog resten tot het langverwachte (en gevreesde) jaar 2000, hopende dat U intussen reeds
gewend bent geraakt aan de Euro en andere nieuwigheden die ons het leven aangenamer zullen maken.
pater Bruno. De geest van het college was zeker ergens blijven naleven in ons. Toch had ik de laatste twee
Een
Vereniging
als
de
onze,
ge-
eerste Nieuwsbrief, zie ik dat er “Niets nieuw is onder de zon”. In uw eerste Kort Nieuws schrijft David
hoort natuurlijk terug te kijken op
Grieks in de poësis 62. Gelukkig heeft deze zeer merkwaardige leraar toen meerdere dagen buiten het pro-
reünies in mei en oktober waren
mij toen een revelatie en het inzicht dat er nog vele andere waarden zouden kunnen zijn. Als doctorandus
meeste aandacht opeisten, maar ook
jaar, in poësis en retorica, ook zeer veel kritiek op al het toenmalige gebeuren. En kijk 35 jaar later, in uw
bouwd op gevoelens van nostalgie,
Herbots, GL 87, De Standaard 98, over dezelfde problemen waarover ik woorden had met mijn leraar
het voor-bije jaar. De succesvolle
gramma voorgelezen uit een kersverse Nederlandse vertaling van het meer Oosterse Gilgamesj-epos, voor
ongetwijfeld de activiteiten die de
klassieke filologie zocht hij zoals David Herbots het zo mooi zegt: “Een beter evenwicht tussen het mooie en het nuttige door een loskoppeling van taal en cultuur”.
Talen zijn immers verschillend, waarden zijn vaak van universeel belang. Achteraf moet ik dus ook bekennen dat ik mij in de humaniora meer en meer geërgerd heb aan het gebrek aan tijd en openheid voor andere
culturen, andere godsdiensten, andere literatuur, andere geschiedenissen. Vandaag de dag kan ik dat alleen
maar in het kwadraat bevestigen. We kregen gelukkig heel wat waarden mee, maar we vervolledigen ze zo
weinig buiten onze grenzen, en we missen daardoor ook nog heel wat nieuwe. Ik ben dan ook aangenaam verrast als er in de eerste alinea's van het eerste redactioneel voorzichtig gewaagd wordt van een poging tot “zielsverheffing in dit initiatief”. Inderdaad, naast “een zeer belangrijk glas goede wijn en een lekker stuk
kaas”, mag men de geest van het college zeker eer aandoen. Het college en de oud-leerlingenvereniging kan zeker bijdragen tot het “beklimmen van de majestueuze Karmelberg”. Wellicht kan men de nodige bijdra-
gen leveren om “terug de houvast te vinden die het college hen bood” door het nuttige en het aangename te paren. Wellicht kan men dubbelslagen organiseren waarbij men een spreekbeurt gevolgd door een buffet-
gang zou combineren. Wellicht kan eenieder kiezen of hij aan één of beide activiteiten deelneemt. Wellicht kunnen spreekbeurten voor leerlingen ook door oud-leerlingen worden gevolgd of omgekeerd. Wellicht
kunnen suppletieve onderwerpen een aanvang tot verrijking zÿn. Wellicht kunnen thema's als poëzie uit China, Oud-Egyptische filosofie,
of
culturele
ontdekken.
kwamen
vele
oud-
leerlingen samen om herinneringen op
te
halen.
De
leden
van
de
Vereniging vroegen in groten getale
actuele adreslijsten van hun vroegere klasgenoten aan en konden bovendien
kennismaken
met
de
Nieuwsbrief. De Vereniging blijft
intussen groeien en zal binnenkort reeds
een
vierde
van
alle
oud-
leerlingen van het College tot haar leden mogen rekenen.
Maar 1999 brengt ook voor de Oud-
leerlingenvereniging heel wat nieuws.
Enkelen van U mochten wij eind januari
reeds
verwelkomen
op
de
nieuwe
Oriëntatieavond, waar de leerlingen
Misschien
informeren over het ruime aanbod
antropologie w a a r d e n
daarnaast
l a t e n
van de laatste twee jaren zich konden
kan men eens een Boed-
aan studierichtingen in het hoger
uitnodigen, of een spe-
project
dhistisch cialist
priester
van
Hindoeïsme,
of
het
de
Abdis van een Karmel klooster. Wellicht kan
men eerst een enquête
houden over mogelijke thema's om na te gaan of men bepaalde waar-
den wil verkennen. Wellicht
kan
Internet
men
op
Website
de
de
spreekbeurten en waar-
den documenteren voor
een nog ruimer publiek.
Wellicht een opdracht voor zowel leerlingen als oud-leerlingen. Ik zie het al in de pers staan: “Salco opent een syncretische databank op Internet over meerwaarden met multimediale bezinningsmogelijkheden”. Zo
gezegd, zo gedaan : laat de geest van het oude Karmelietenklooster maar in het Inernet schijnen en “de ziel
ervan verheffen”. Maar laten we ook niet vergeten regelmatig een goede trappist op onze reünies te tappen om onze waarden goed te laten bezinken.
onderwijs.
Dit
lijkt
geslaagde
ons
voor
piloot-
herhaling
vatbaar. Sinds enkele weken heten
wij alle surfers ook graag welkom op de
gloednieuwe
web-site
van
de
Vereniging, http://www.salco.be/oudlln. Onze
Webmaster,
Alexander
Thomas, is volop bezig met het uitbouwen van dit virtuele hoofdkwartier van de Vereniging, dat de klok rond voor U geopend is.
Uiteraard zijn wij benieuwd naar Uw reacties en kijken wij uit naar Uw
suggesties, zodat wij de werking van de
Oud-leerlingenvereniging
nog
kunnen verbeteren en uitbreiden. En natuurlijk hopen wij dat het aantal
leden van de Vereniging dit jaar verder zal groeien, en dat wij daarvoor
mogen rekenen op Uw meestal zeer
Hugo Kennes
efficiënte mond-aan-mondreclame.
P.S. Vele van onze vroegere leerkrachten waren niet aanwezig op onze reünie. Zijn zij van ons of het col-
Waarvoor onze dank.
de reünie onveranderd in de wandelgang aan haar deur verscheen, hen maar eens aanporren! Laat hen maar
Tomas Schollaert (LW 93)
lege een beetje ontgoocheld? Wij heel zeker niet! Laat dus onze onverwoestbare Juffrouw Maria, die ons bij horen dat het Hart van het College nog steeds klopt!
4
Voorzitteri
In ’t Kort 20 jaar ! Aan de oud-leerlingen van de jaargangen 1976-1977 en later hoeft In ’t Kort (IK) niet meer voorgesteld te worden.
Iedereen weet dat het hier gaat om het schooltijdschrift,
geschreven en samengesteld door en voor de leerlingen van het Sint-Albertuscollege.
Sinds
het eerste nummer heeft IK zich een stevige reputatie kunnen opbouwen en het is momenteel toch wel een begrip binnen het College.
De aandachtige lezer zal al opgemerkt hebben
dat er schijnbaar een telfout gebeurd is bij de berekening van de leeftijd van het magazine, maar dat ligt niet aan de wis-onkunde van de redactie (had gekund), maar aan het feit dat er niet elk jaar een IK verschenen is. spreken.
Het is dus juister om van de twintigste jaargang te
Als oprichter van IK wordt Geert van Haegendoren wel eens geciteerd.
In een
interview met IK een tijdje terug wist hij mee te delen dat het idee afkomstig was van Johan Uytterhoeven, een klasgenoot.
Eerstgenoemde is momenteel auditeur bij de Raad van
State en over de tweede is niet geweten of hij een journalistieke carrière heeft weten op te bouwen... In de beginjaren waren de desktop-publishing (DTP) nog niet wat ze heden ten dage zijn en uit die periode herinneren ex-redacteurs zich allicht nog het gepruts met typmachinen en stencils.
Maar de inhoud primeert natuurlijk altijd op de vorm, hoewel IK
steeds zijn best gedaan heeft om zichzelf aantrekkelijk te presenteren.
De Nieuwsbriefredactie ging eens te rade bij de hoofdredactie van dit jaar om te horen of er speciale plannen waren voor deze bijzondere jaargang.
Jeroen Vandesande (5 WW8) en
Wouter Maes (6 GW6) hadden als eerste doelstelling drie goede nummers te maken, iets wat elke redactie zich
natuurlijk toewenst.
Voor de lay-out en de druk zal er ook een
inspanning gebeuren en wie weet wordt het derde nummer wel aan verrassingsprijs aangeboden.
Voor de gelegenheid zal er ook een IK-fuif georganiseerd worden.
ook plannen om een IK T-shirt op de markt te gooien.
Er zijn
Het concept van IK is nog gro-
tendeels hetzelfde : een leerlingenredactie, met begeleiding door een leraar en dat is als sinds lang M. Frits Crombez.
Onder zijn impuls is er ook werk gemaakt van een hoofdre-
dactie die de derde graad omvat (5e en 6e; poësis en retorica, zoals dat vroeger zo mooi heette).
Ook de lagere jaren worden meer en meer bij het
gebeuren betrokken en het is de bedoeling om tot subredacties in de eerste en tweede graad te komen. jarenlang op bijval bij de leerlingen rekenen en de oplagen vliegen meestal ook snel de deur uit. schrift ook toegankelijk voor elke beurs.
De herkenbare studentikoze stijl van IK kan al
De democratische prijs (50 à 60 BEF) maakt het tijd-
Sponsoring is een recenter fenomeen en laat de redactie toe wat meer geld in de afwerking te investeren.
Leraars kijken ook telkens vol (al dan niet bange) verwachting uit naar wat hun pupillen nu weer aan het papier toevertrouwd hebben. hun “Slippertjes” of versprekingen zijn telkens een inslaand succes.
Meer bepaald
Andere klassiekers zijn de interviews en een hele resem artikelen met onderwer-
pen gaande van schoolreizen tot CD-besprekingen over oefeningen in absurditeit.
Om mee te gaan met de tijd biedt IK ook enkele diensten aan die ook de oud-leerlingen kunnen interesseren. http://www.salco.be/intkort, en zijn ze via e-mail bereikbaar :
[email protected].
Eerst en vooral is er een IK-website :
De geïnteresseerden kunnen zich bovendien een abonnement
op IK aanschaffen, mits storting van 250 BEF (voor de drie nummers van dit jaar) op rek. nr. 431-0732601-27, met de vermelding In ’t Kort.
De
redactie vraagt bovendien om ook een kort briefje op te sturen met naam en adres, zodat alles ter plaatse geleverd kan worden (adres : In ’t Kort, p/a St.-Albertuscollege; Geldenaaksebaan 277; 3001 Heverlee).
De redactie van de Nieuwsbrief wenst haar collega’s het allerbeste en nog vele jaargangen !
Tom Thomas
De OLV website ! Laat u niet misleiden door de titel van dit artikel, beste lezer.
We gaan het hier
niet hebben over een nieuwe website gewijd aan de Heilige Maagd Maria, maar wel over die van onze Oud-leerlingenvereniging, die we gemakshalve afkorten tot OLV.
We gingen even te rade bij de “webmaster”, Alexander Thomas, om
te vragen hoe het ermee stond.
“De
beginselen
van
Ziehier zijn uiteenzetting :
de
http://www.salco.be/oudlln/,
OLV-site
zijn
te
bezichtigen
op
of (indien het bedrijf dat zich ‘Salco’ durft
te noemen er toch in zou slagen www.salco.be voor zich op te eisen): http://salco-oudleerlingen.mypage.org .
Momenteel biedt de website
enkel info die u al lang in de nieuwsbrief kon lezen, maar wij hopen binnenkort enkele nuttige dingen toe te voegen zoals een mogelijkheid tot het versturen van berichten tussen de oud-leerlingen, of zelfs ‘interactieve, multimediale’ gadgets zoals QTVR-panorama’s van het College.
Natuurlijk komt er ook een
mogelijkheid tot ‘elektronisch’ inschrijven, d.w.z. dat u de nodige gegevens, die u normaal per post zou moeten verzenden, met de klik van uw muis kan opsturen.
Voeg daar nog tele-bankieren bij en u hoeft zich al helemaal niet
meer moe te maken om uw lidmaatschap te vernieuwen (is dit wel de sportieve geest van Salco?)
5
Ik zou zeggen: ‘Stay tuned!’”
Verslag Samenkomst Retorica 1966, op 29 december 1998 De dikke map "Salco" op mijn bureau verraadt een maandenlange voorbereiding en niets is minder waar. Het
enthousiasme om na 32 (!!) jaar mekaar terug te zien werd aangestoken op die onvergetelijke samenkomst,
georganiseerd door de Oud-leerlingenvereniging op 9 mei 1998, toen de vier aanwezigen van de promotie
1966 (Guido Bos, Achiel Daems, Mathieu Schils en ikzelf) een dermate vrolijk treffen meemaakten dat zij
Kort Nieuws • Op zaterdag 30 januari 1999 is de
sculptuur "Vogelboom" van Wouter Mulier (’83) onthuld in de Groe-
deze ervaring wilden delen met alle overigen van hun retorica.
flaan te Leuven.
Na het gebruikelijke heen- en weergepraat voor het vastleggen van een mogelijke datum, was het zover:
opleiding gevolgd in Brussel en
grote vakantie-periode in België is, zou de eerstvolgende datum voor een samenkomst tussen Kerst en
beeldhouwen in de Kunstacademie
heeft
Mulier
Na zijn Salco-tijd
een
kunstgerichte
aangezien Gilbert Marijsse, momenteel pastoor in Zuid-Frankrijk, slechts eens met Kerstmis en eens in de
Rotterdam. Sinds 1990 is hij leraar
Nieuwjaar zijn! Zelfs nà dit overleg stelden wij vast dat het nooit voor iedereen zou lukken daar te zijn, maar
De Lei te Leuven. Hij behaalde
daarom plannen wij zeker nog volgende Treffens.
reeds verschillende onderscheidin-
Meteen hadden wij ons ook voorgenomen om elkeen in max. 10 lijntjes zijn CV te laten opstellen en die alle
samen met de officiële uitnodiging te versturen, zodat iedereen te weten kwam hoe het elkeen van de retoricanen verliep sinds 66. En
zo
gebeurde:
de
vier
toegemeten
• Tijdens het stormweer van begin 1999 is de grote den (of was het een
organizatoren
taken
en
spar
?)
voor
omvergewaaid.
het
College
Waar zal men de
Kerstverlichting nu in ophangen ?
stortten zich met veel (over)moed op de hun
gen en stelt tentoon sinds 1986.
• Charles Ducal of Frans Dumorti-
ja,
er
druppelsgewijs kwam het binnengefaxt…
heeft
de
pers
weer
gehaald.
Knack wijdde een artikel aan de
en de allerlaatste (van een niet nader te
bekende leraar-dichter.
noemen orgainsator!!) leek zelfs een ode
• David Herbots kreeg de kans om
aan het nakende gebeuren!
zich te specialiseren in criminele
Mathieu en zijn vrouw Marleen zetten zich
analyse
in
Mercyhurst
College
uitnodiging", spaarden kosten nog moeite
ticht door oud-gedienden van de
vol ijver aan de lay-out van de "Solemnele
(Pennsylvania). Een opleiding, ges-
en verzorgden de hele follow-up: zowel de
FBI, voor mensen die bijvoorbeeld
leerkrachten receptie,
als
werden
levenspartner
de
voor
11
gevraagd
de
voor
retoricanen
daarop
de
graag Interpol vervoegen of gaan
mét
werken
volgende
lekkere kaastafel met wijn. Wij kregen -
met dank trouwens! - kosteloos het gebruik van de feestzaal in het college en toen werd het afwachten: allen
waren ze er met uitzondering van Luc Denorme die familiale verplichtingen had, Daniëlle Capelle, die de
uitnodiging door een overbelaste kerst- en nieuwjaarspost slechts de dag zelf toekreeg en Jos Sourbon die werkverplichtingen (ziekenhuis) had.
remmingen van het eerste weerzien en toen men aan tafel ging werden de herinneringen reeds met geuren en
kleuren weer opgehaald. Enthousiast begonnen we zelfs later op de avond aan een bezoek van het gebouw, dan
weer
andere
herinneringen
het
Hof.
Internationaal
Na
zijn
recht-
enopleiding in Leuven en zijn militaire opleiding in Pretoria, waar hij zich
vooral
bezig
hield
met
oorlogsrecht, vond hij deze opleiding in Erie de meest geschikte
De receptiedrankjes en -versnaperingen, keurig opgediend door de kinderen van Achiel, braken al snel de
wat
op
Crimineel
opriep
en
het
was
dan
ook
zeer
laat
in
de
avond
(nacht?)
dat
de
allereersten gewag maakten van een onafwendbaar afscheid… De allerlaatsten hielpen een handje om alles
weer proper aan de kant te krijgen… en toen de laatste deur in het slot viel in de stilte van een maanverlichte
voor mijn verdere loopbaan. Hij
volgt een masters in research analysis en heeft een job als assistent om de studies te bekostigen.
• Luk Vandenberghe (94), nu stu-
dent bio-ingenieur, gaf op de ROB
nacht, zinderde in elk mensenhart van dit weerzien een tevreden vreugde.
een toelichting in verband met het
Dat zal wel zijn dat wij dit jaar 66/99 organiseren… wat men ook bij deze beide getallen kan/mag bedenken!
Pauscollege en kerkasiel.
Sylvester Verbeeck (’66)
bezetten
van
de
kapel
van
het
•De Oriëntatie-avond voor zesde-
jaars was een groot succes. U kan in het volgende nummer een verslag
Contacteer ons
verwachten,
bespreking
van
de
evenals
enquête
een
die
onder de leerlingen gehouden is.
Niet enkel tijdens reünies van de Vereniging ontmoeten oud-leerlingen elkaar. Ook daarbuiten worden regel-
matig de vroegere klasgenoten bijeengeroepen. Zij komen samen in de duisternis van vochtige kelders of op open plekken in het bos en denken terug aan de tijd van toen. Uiteraard willen wij deze initiatieven zoveel
Belangstellenden uit het vijfde en
zesde hebben zich kunnen informeren over hun toekomstige studies.
mogelijk ondersteunen.
Wil ook U een bijeenkomst organiseren of bent U gewoon op zoek naar het nieuwe adres van een jaargenoot?
Het volstaat contact op te nemen met Mevrouw Katrien Vermeire, die samen met onze Secretaris het adres-
Familienieuws
senbestand der oud-leerlingen beheert. Dankzij maandenlang opzoekingswerk kunnen wij onze leden op eenvoudig verzoek een lijst bezorgen met de meest recente adressen van de oud-leerlingen van hun jaar.
• David Stevens, Penningmeester
Wij stellen het ook zeer op prijs wanneer adreswijzigingen ons worden gemeld, aangezien dit ons veel moeite bespaart en wij dan ook onmiddellijk het juiste adres kunnen doorgeven aan belangstellende jaargenoten.
Vele oud-leerlingen van het College hebben tijdelijk of voorgoed het land verlaten. De Vereniging houdt graag contact met hen, maar beschikt niet over alle adressen. Mogen wij daarom iedereen die meer informatie heeft over deze wereldreizigers verzoeken om de hen bekende adressen mede te delen aan:
Heverlee;
telefonisch:
[email protected]
016/26.10.86
of
per
fax:
Hartelijk dank!
6
016/40.41.14,
in het huwelijksbootje gestapt met Peggy Valcke uit Beernem op 19 december 1998.
• Jan Bouwen stapt in het huwelijksbootje met Katrien Van Gerven op zaterdag 13 februari 1999.
Mevrouw Katrien Vermeire, Sint-Albertuscollege Haasrode, Oud-leerlingenvereniging, Geldenaaksebaan 277, 3001
van de Oud-leerlingenvereniging, is
e-mail:
