Nieuwsbrief 15e jaargang nr.3 mei-juni 2012
Tropaar en kondak van de Heilige Eersttronende Apostelen Petrus en Paulus tropaar toon 4 Gij Eersttronende der Apostelen en Leraren der wereld bidt tot de Meester van het heelal om aan de wereld vrede te schenken en aan onze zielen de grote genade.
Paasnacht 2012, Bussy en Othe, Frankrijk
kondak toon 2 De trouwe Verkondigers van God de eersten der Apostelen hebt Gij, o Heer, deelachtig gemaakt aan Uw goederen en doen binnentreden in de eeuwige rust Want hun zwoegen en sterven Was kostbaar voor U boven alle offers Omdat Gij alleen de harten kent.
Het rooster met diensten voor de maanden mei en juni kunt u vinden op de website van onze parochie. http://petrusenpaulus.eu
Dierbare vaders, Broeders en zusters
CHRISTUS IS OPGESTAAN Als ik ervoor gekozen heb de uitspraak van Christus, die Hij enkele
PAASBOODSCHAP VAN ZIJNE EMINENTIE
uren voor Zijn Lijden gesproken heeft tot Zijn apostelen, centraal te
AARTSBISSCHOP GABRIEL VAN KOMANA,
stellen en die ons werd overgeleverd door de heilige apostel Johannes, dan is dat omdat zij twee kernwoorden bevat die
EXARCH VAN DE OECUMENISCHE PATRIARCH
verwijzen naar de Opstanding: LIEFDE en LEVEN. Inderdaad, als wij ons vandaag verheugen in ons gezin, in onze parochie, in onze
Niemand heeft groter liefde dan hij,
kloosters, is dat omwille van de grote liefde van Jesus voor ieder
die zijn leven geeft voor zijn vrienden.
van ons en omwille van de toegang tot het eeuwige leven die ons
(Joh. XV, 13)
wordt aangeboden.
Want zó lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn Eengeboren Zoon heeft gegeven,
We hebben allemaal behoefte aan liefde en onze bestemming is
opdat allen die in Hem geloven,
het leven. Dat is een universele werkelijkheid, die gedeeld wordt
niet verloren zouden gaan,
door alle mensen op aarde; want een leven zonder liefde is zinloos.
maar het eeuwige leven zouden hebben.
Wij, christenen, moeten getuigen van de liefde; daar kunnen we
(Joh. III,16)
natuurlijk over praten, maar – wat belangrijker is – we moeten ernaar leven. Dat is de meest overtuigende wijze. En dat is het ook wat de Heer gedaan heeft. Hij heeft ons zozeer lief gehad, dat Hij Zijn leven voor ons gegeven heeft; Zijn dood en opstanding zijn twee kanten van het ene zegel, dat Hij eens en voor al in ons hart geplaatst heeft.
Ja, Pasen is een groots en prachtig feest, want het beduidt een
Gethsemane: «Mijn ziel is ten dode bedroefd» en later, aan het
„overgang‟, een „doortocht‟ – dat is de betekenis van het Hebreeuwse
Kruis: «mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?» Dan begrijpen
woord „Pesach‟. Het is een vrolijk feest, want Christus overwint
we dat de
triomfantelijk over de dood en deze overwinning is definitief. Maar
Opstanding niet een gewoon familiefeestje is dat „s anderendaags
vestigen wij eens onze aandacht op het feit dat de Opstanding van
weer vergeten is, maar een werkelijke opleving – een hymne aan
Christus een historisch feit is, maar desondanks niet „statisch‟ is of
het leven en aan de liefde. Als Christus na al het lijden, vernedering
vastgelegd in de tijd. Want vanaf die dag houdt de Heer een „doortocht‟
(kenosis), uitsluiting, verwerping en de diepste eenzaamheid –
in ons leven. Hij biedt ons op aarde reeds Zijn Liefde en het eeuwige
immers verlaten door al Zijn apostelen - zelfs de dood aan het Kruis
leven aan. Elk moment van ons dagelijks leven strekt de Heer Zijn hand
aanvaard heeft, dan mogen wij door het mysterie van de
naar ons uit en zegt: «als je dat wilt, bied ik je Mijn liefde aan». Laten we
Opstanding alle angst en vrees achter ons laten.
eens bezien wat dat inhoudt. Later werd de apostel Thomas door de Heer gevraagd zijn hand in Als wij ons leven overzien, het leven van alle mensen op aarde, kan
de wonde te leggen, die veroorzaakt was door de Kruisiging. Dit
neerslachtigheid over ons komen en met de schrijver van het Boek
gebaar geldt ook ons: door Christus‟ zijde aan te raken ontvangen
Ecclesiasticus kunnen we zeggen: «het is alles ijdelheid en najagen van
ook wij Gods eindeloze Liefde en toegang tot het Leven..Dan
de wind» (Eccl. 2:17). Zoveel tegenslagen, zoveel gebroken liefde;
worden alle twijfels, veroorzaakt door al onze angsten en
ziekte, ongelukken, ouderdom, aftakeling en alles wat dat inhoudt: het
beproevingen, omgezet in geloof en hoop: «mijn Heer en mijn
kan ons uitputten. Veel jongeren zijn onzeker betreffende hun toekomst
God» (Joh. XX:28). Ja, zoals de Heer tot Thomas sprak, zo zegt Hij
en wachten angstig af, daarbij soms hun toevlucht zoekend in
ook tot ieder van ons: Ik bied je Mijn Liefde en Mijn Leven; je hoeft
uitzichtloze substituten.
het maar aan te nemen. « Zalig zij die niet gezien en toch geloofd hebben» (Joh. XX :29).
Geconfronteerd met deze angsten moeten we ons realiseren dat Goede Vrijdag altijd vóór Pasen komt. We moeten in gedachten teruggaan naar
De Opstanding van onze Verlosser openbaart ons het werkelijke motief
MEDEDELINGEN
van het geheim dat zich achter het Kruis verbergt: de ultieme liefde van de Heer Jesus voor ons en voor alle mensen op aarde. Dierbare vaders, broeders en zusters Op dit grote en stralende feest omhels ik u allen met vreugde en liefde.
Kindercatechisatie Wegens de meivakantie zal de catechisatie voor kinderen soms op een andere zondag dan gebruikelijk worden gegeven. Voor kinderen van groep 5 tot en met 8 op zondag 13 mei en 3 juni, en voor leerlingen van het vervolgonderwijs op 27 mei en 17 juni.
Wij zijn opgestaan met Christus; wij hebben het Ware Licht aanschouwd; het goddelijke Leven stroomt vanaf nu door onze aderen!
CHRISTUS IS OPGESTAAN HIJ IS WAARLIJK OPGESTAAN
Aartsbisschop Gabriël van Komana Exarch van de Oecumenische Patriarch
Panichida voor Alexis en Valentina Lagodin 16 mei is het vijftien jaar geleden dat Alexis Lagodin is overleden. Wij zullen zondag 20 mei, na de Goddelijke Liturgie, een Panichide voor Alexis en diens echtgenote Valentina bidden. Jaarvergadering van de Vereniging van Orthodoxen “H. Nikolaas van Myra” Zaterdag 19 mei wordt in de Cunerakerk te Rhenen de jaarvergadering van de Vereniging van Orthodoxen “H. Nikolaas van Myra”gehouden. In verband hiermee komt de Vigilie die dag te vervallen. Openstelling van onze kerk
Parijs, 2/15 april 2012 Kathedraal van de H. Alexander Nevskij.
Gedurende de zomer willen we op een aantal zaterdagen van 11 tot 16 uur onze kerk graag open stellen voor toeristen en andere belangstellenden. Op het publicatiebord komt een lijst te hangen, waarop u kunt aangeven op welke zaterdag u deze taak op u zou willen nemen. OVERLIJDEN VAN ELIZABETH (LILY) HILARIUS In de avond van Goede Vrijdag overleed onze oudste parochiaan, Elizabeth Hilarius. Zaterdag in de Paasweek werd in onze kerk haar uitvaartdienst gehouden. De hele dienst was vol van de Paasvreugde. Voor familieleden en vrienden, die in
groten getale naar Deventer waren gekomen, was het ook een bijzondere ervaring. Elizabeth was nog maar kort lid van onze parochie en was al ernstig ziek, toen zij voor de eerste keer in onze kerk kwam, samen met haar Bulgaarse hulp, de dochter van een Bulgaars-Orthodoxe priester, een vrome vrouw. Elizabeth vond het haar taak voor haar een orthodoxe kerk in de buurt te vinden en zo kwam zij bij onze parochie terecht. Na een paar keer met haar Bulgaarse hulp te zijn meegegaan, vertelde ze dat ze in onze kerk haar uitvaartdienst wilde hebben. Lang zou dat niet meer duren, voegde ze eraan toe, want ze had kanker en die was in haar hele lichaam uitgezaaid. Na een paar gesprekken, bij haar thuis in Voorst, was duidelijk dat zij tot de Orthodoxe Kerk wilde toetreden. Marjan van den Berg vroeg zij haar peetmoeder te worden. En zo werd ze de zondag voor Kerstmis in de Orthodoxe Kerk opgenomen. Eind februari ging haar gezondheid plotseling achteruit. Ik bood haar aan de ziekencommunie te komen brengen. Van die mogelijkheid maakte ze dankbaar gebruik. Op 4 april heb ik haar nog de ziekenzalving mogen geven en stelde toen voor op Witte Donderdag weer de ziekencommunie te komen brengen. Zo geschiedde. Op Witte Donderdag bleek haar gezondheid zeer verzwakt te zijn. Ze lag in haar slaapkamer op bed en was zeer vermagerd. Maar haar geest was nog sterk. De dag daarna is zij dus overleden. We zullen ons haar blijven herinneren als een sterke vrouw, die wist was ze wilde en ook op hoge leeftijd niet terugschok voor ingrijpende beslissingen. Onze goede God geve haar eeuwige gedachtenis! Aartspriester Theodoor van der Voort
Voor het Jaarboek 2012 van de Vereniging van Orthodoxen H. Nikolaas van Myra is ook dit jaar een kroniek van de gebeurtenissen geschreven, die zich in 2011 in onze parochie hebben voorgedaan. Voor de lezers van onze Nieuwsbrief is deze samenvatting wellicht ook interessant.
Kroniek 2011 van de Parochie van de H.H. Eersttronende Apostelen Petrus en Paulus te Deventer Zoals in de vorige kroniek al vermeld is, overleed 7 januari 2011, Kerstmis volgens de Juliaanse kalender, Evgenij Tisov, ikonenschilder te Kostroma, aan acute leukemie. Hij was een goede vriend van onze parochie. Enkele malen heeft hij voor leden en vrienden van de parochie een cursus ikonenschilderen gegeven. Toen de parochie in 1999 het pand aan de Korte Assenstraat verwierf, was iedereen het erover eens dat hij gevraagd moest worden om de ikonen voor de ikonostase van de nieuwe kerk te schilderen. Dat heeft hij met hart en ziel gedaan, zoals iedereen kan zien die onze kerk bezoekt. God geve hem eeuwige gedachtenis!Op 24 augustus overleed toch nog onverwacht Margaretha Bannink, een van de oudste leden van onze parochie. Ze had al een tijdje met haar gezondheid getobd en ook vertelde ze regelmatig dat het zo jammer was, dat al haar oude vrienden en familieleden haar door de dood ontvallen waren. Op haar eigen wens is vanuit haar eigen woning begraven. Een aantal mensen, die haar bijzonder nastonden, woonde deze begrafenisdienst bij. Daarna werd zij op het kerkhof aan de Utrechtseweg begraven. Vader Willibrord was ook als begrafenisondernemer bij de begrafenis betrokken, waardoor het orthodoxe karakter van de begrafenis extra werd beleefd. God geve ook haar eeuwige gedachtenis!In 2011 werden in onze parochie wel negentien mensen gedoopt, onder wie zes volwassenen. Niet eerder had onze parochie zoveel dopelingen in één jaar tijd.Dank zij de beschikbaarheid en inzet van vader Willibrord van Ulft hebben we in Deventer ook in de zomer op één zondag na elke zondag de Goddelijke Liturgie kunnen vieren. Het bezoek aan de kerkdiensten nam ook dit jaar verder toe.Met de gezondheid van Ko Menger, over wie we in vorige kronieken berichtten, ging het gelukkig ook in 2011 weer beter.Met de andere kerken in Deventer werd het goede en vriendschappelijk contact voortgezet.
Zo werd met het bestuur van het r.k. kerkhof in Deventer een regeling getroffen om een tiental graven aan onze parochie ter beschikking te stellen. Enkele delegaties van kerken en raden van kerken uit de omgeving van Deventer brachten in de loop van het jaar een bezoek aan onze kerk om wat meer over de Orthodoxe Kerk te weten te komen.Met de zegen van onze aartsbisschop en bisschop Athenagoras van Sinope werd op zaterdag 19 februari onder auspiciën van de Vereniging van Orthodoxen “H. Nikolaas van Myra” door onze parochie een pelgrimage naar de Plechelmusbasiliek in Oldenzaal georganiseerd. Onderweg werd het Zesde Uur gebeden en na de rondleiding door de indrukwekkende Plechelmusbasiliek voor het schrijn van de H. Plechelmus het Negende Uur. Hoewel het aantal deelnemers tot een tiental beperkt bleef, was het enthousiasme van de deelnemers zo groot, dat besloten werd in de volgende jaren andere basilieken in Twente te gaan bezoeken.Op zondagavond 6 maart deed vader Theodoor mee in een vesperdienst in de Grote of Lebuinuskerk, waarin hij de overweging hield.Op maandagavond 18 april nam vader Theodoor deel aan een oecumenische gebedsdienst die door de Sant‟Egidio-gemeenschap Apeldoorn in de Mariakerk in die plaats werd georganiseerd voor de recente martelaren: mensen die in onze tijd hun leven voor het geloof in Jezus Christus gegeven hebben. Ook priesters van de ServischOrthodoxe en Syrisch-Orthodoxe Kerk deden aan deze dienst mee.In de nacht van zaterdag 25 op zondag 26 juni werd ook in Deventer de kerkennacht gehouden. Tijdens de Vigilie kwamen soms kleine groepjes de kerk binnen.Gedurende de zomermaanden werd op een aantal zaterdagen de kerk voor belangstellende voorbijgangers opengesteld. Elke zaterdag kwamen tientallen mensen een kijkje nemen in onze kerk.Op 14 juli nam de heer Van der Deure namens onze parochie deel aan een overleg over de mogelijke rol van de kerken bij hulpverlening na rampen en calamiteiten en bij het tegengaan van de verruwing van de samenleving. Deze bijeenkomst was door de gemeente Deventer georganiseerd.Op 27 augustus werd er ten bate van onze parochie een rommelmarkt gehouden die voor een leuke opbrengst zorgde.Op 10 september deed onze kerk mee met de Open Monumentendag. Het thema was “Herbestemming”. Onze parochiekerk was wat dit betreft een vreemde eend in de bijt: er zijn nogal wat kerkgebouwen die een andere bestemming hebben gekregen.
Maar in ons geval ging het om het omgekeerde: een winkelpand was in een kerk veranderd! Zo‟n vierhonderd personen kwamen onze kerk binnen!Op 19 november werd er een gespreksbijeenkomst in de koffieruimte gehouden over de parochie in de Orthodoxe Kerk.Zondag 11 december zong een mannensextet uit Minsk de Liturgie. Dit sextet was meegekomen met de zusters van het Elizabethklooster, die regelmatig onze parochie met een bezoek vereren. Een groot aantal mensen van buitenaf kwam voor deze Liturgie naar onze kerk. Tijdens de Liturgie werd er gecollecteerd voor het charitatieve werk van dit klooster.
Een bericht uit het Reformatorisch Dagblad van 27 februari jl. Kerkgang neemt toe in Rusland MOSKOU – Het aantal Russen dat kerken, moskeeën of andere religieuze plaatsen bezoekt, is de afgelopen twee decennia gestegen van 57 naar 71 procent. Dat meldt het Russische persbureau Interfax maandag op gezag van een studie van de Russische graadmeter van de publieke opinie, VTsIOM. Het aantal Russen dat maandelijks naar een religieus gebouw gaat, bedraagt 7 procent. 30 procent gaat van tijd tot tijd en 34 procent bezoekt zelden een gebedsplaats. Het aantal Russen dat geen enkel bedehuis bezoekt, is de afgelopen jaren gedaald van 42 naar 26 procent. De meeste bezoekers van een godsdienstig gebouw steken een kaarsje op. 38 procent zegt naar kerk of tempel te gaan om met God te spreken, 31 procent spreekt een gebed uit, 27 procent komt om relikwieën aan te raken en te kussen, 33 procent geeft aalmoezen, 29 procent geeft geld voor de tempel en 9 procent komt om zaken te laten zegenen. De sociologen die het onderzoek uitvoerden, tekenden op dat 11 procent een gebedsplaats opzocht puur om het heilige gebeuren te observeren.
Dit jaar bezochten Anke en ik het Orthodoxe klooster Notre Dame de Toute Protection in het dorpje Bussy en Othe (F)
Bijgaande een kleine fotoimpressie van de paasdagen die we dit jaar daar doorbrachten. Richard(Adriaan) Rieksen
