Nieuwsbrief 13 - Aandacht voor iedereen 16 januari 2013
Inhoud
Informatief
Lichte zorg in eigen omgeving “We moeten leren loslaten”
Activiteiten AVI
Wat komt er op ons af? Decentralisatie en participatie VN-verdrag om de hoek
Signalering
Handreiking Wmo voor lokale collectieve belangenbehartigers Alzheimer Nederland: tips voor keukentafelgesprek SGBO-publicatie: Benchmark Wmo VGN: factsheet extramuralisering zorgzwaartepaketten VNG: brochure Bouwen op de kracht van burgers
Nieuws
Walcheren: burgers denken mee over decentralisaties Utrecht: cliënten- en familieorganisaties in de ggz tekenen voor meer samenwerking
1
Teasers Informatief Lichte zorg in eigen omgeving Er is veel aandacht voor de plannen rond de decentralisatie van AWBZ, Jeugdzorg en de Participatiewet. In januari kregen lichte vormen van zzp te maken met het extramuraliseren van de zorg. Lees verder: http://www.programmavcp.nl/aandacht-voor-iedereen/lichte-zorg-in-eigenomgeving-3690.html “We moeten leren loslaten” Met de introductie van de Wmo moeten vg-instellingen proactief op gemeenten afstappen en laten zien wat hun cliënten nodig hebben. Dat vindt Hans van Scheijen, directeur van De Trans. “Zo heel anders zijn onze cliënten nou ook weer niet.” Riëtte Duynstee interviewde Hans van Scheijen voor tijdschrift Markant, over het versterken van de verbinding met de samenleving. Lees verder: http://www.programmavcp.nl/aandacht-voor-iedereen/we-moeten-lerenloslaten-3692.html
Aandacht voor iedereen Wat komt er op ons af? Decentralisatie en de participatie van cliënt en burger De komende jaren wordt een aantal beleidsterreinen geheel gedecentraliseerd. Denk aan ondersteuning, begeleiding en verzorging, maar ook aan jeugdzorg en werk en inkomen. Op die terreinen kan elke gemeente haar eigen beleid bepalen. Aandacht voor iedereen onderzocht de uitdagingen van deze decentralisaties voor de participatie van cliënten en burgers. Lees verder: http://www.programmavcp.nl/aandacht-voor-iedereen/wat-komt-er-op-ons-af3689.html VN-verdrag om de hoek Coalitie voor Inclusie kiest met het project VN-verdrag om de hoek voor een decentrale aanpak. In april 2013 worden 12 regionale bijeenkomsten georganiseerd. Lees verder: http://www.programmavcp.nl/aandacht-voor-iedereen/project-vn-verdrag-omde-hoek-3693.html
Signalering Handreiking Wmo voor lokale collectieve belangenbehartigers Belangennetwerk KansPlus maakte een handreiking voor haar achterban over hoe lokale belangenbehartigers zich kunnen voorbereiden op de decentralisatie van AWBZ-zorg naar de gemeenten. Een belangrijk deel van de collectieve belangenbehartiging van mensen met een verstandelijke beperking zal zich dan namelijk gaan afspelen op gemeentelijk niveau. Lees verder: http://www.programmavcp.nl/aandacht-voor-iedereen/handreiking-wmo-voorlokale-collectieve-belangenbehartigers-3694.html Alzheimer Nederland: tips voor keukentafelgesprek Alzheimer Nederland heeft een kaartje uitgebracht met 10 tips voor Wmo-consulenten over het keukentafelgesprek.
2
Lees verder: http://www.programmavcp.nl/landelijk-nieuws/alzheimer-nederland-tips-voorkeukentafelgesprek-3687.html SGBO-publicatie: Benchmark Wmo De Benchmark Wmo met kerncijfers over 2011 is verschenen. Lees verder: http://www.programmavcp.nl/landelijk-nieuws/sgbo-publicatie-benchmark-wmo3667.html VGN: factsheet extramuralisering zorgzwaartepaketten De VGN zet in deze factsheet de afspraken over extramuralisering zorgzwaartepaketten gehandicaptenzorg op een rijtje. Lees verder: http://www.programmavcp.nl/landelijk-nieuws/vgn-factsheet-extramuraliseringzorgzwaartepaketten-3682.html VNG: bouwen op de kracht van burgers De VNG wil een krachtige en samenhangende aanpak van de decentralisaties op het gebied van werk, zorg en jeugd, en passend onderwijs. In de brochure Bouwen op de kracht van burgers staat hoe zij tot die aanpak wil komen. Lees verder: http://www.programmavcp.nl/aandacht-voor-iedereen/vng-bouwen-op-dekracht-van-burgers-3691.html
Nieuws Walcheren: burgers denken mee over decentralisaties De gemeenten Middelburg, Vlissingen en Veere roepen hun burgers op om mee te denken over nieuwe (zorg) taken. Lees verder: http://www.programmavcp.nl/lokaal-nieuws/walcheren-burgers-denken-meeover-decentralisaties-3686.html Utrecht: cliënten- en familieorganisaties in de ggz tekenen voor meer samenwerking Het Utrechts ‘convenant voor volwaardig burgerschap’ moet leiden tot betere zorg voor mensen met psychiatrische problemen en tot herstel van burgerschap. De betrokken cliënten- en familieorganisatie willen dat daarbij optimaal tegemoet wordt gekomen aan ieders mogelijkheden, wensen en behoeften. Lees verder: http://www.programmavcp.nl/lokaal-nieuws/utrecht-clienten-enfamilieorganisaties-in-de-ggz-tekenen-voor-meer-samenwerking-3685.html Aandacht voor iedereen Het programma Aandacht voor iedereen wordt gefinancierd door VWS. De bij het programma betrokken landelijke organisaties zijn: CG-Raad, CSO, Koepel Wmo-raden, LPGGz, Mezzo, NPCF, Per Saldo, Platform VG, VCP, Viziris en Zorgbelang Nederland. Aandacht voor iedereen werkt nauw samen met het Transitiebureau van VNG en VWS.
3
Webartikelen
4
[teaser]
Lichte zorg in eigen omgeving Er is veel aandacht voor de plannen rond de decentralisatie van AWBZ, Jeugdzorg en de Participatiewet. In januari kregen lichte vormen van zzp te maken met het extramuraliseren van de zorg. Lees verder…
[webartikel]
Lichte zorg in eigen omgeving Er is veel aandacht voor de plannen rond de decentralisaties van de AWBZ, de Jeugdzorg en de Participatiewet (voorheen Wet werken naar vermogen). Als een van de eerste stappen, kregen lichte vormen van zzp in januari te maken met het extramuraliseren van de zorg.
Ouderen of mensen met een langdurige ziekte of handicap kunnen niet altijd zelfstandig wonen. Als zij aangewezen zijn op verblijf, wordt de zorg die zij vanuit de AWBZ nodig hebben, beschreven in een zorgzwaartepakket (zzp). Het zorgzwaartepakket bepaalt hoeveel geld de verblijfsinstelling krijgt voor de zorg aan deze persoon. Om een indicatie te krijgen voor de lichte vormen van zorg, moet men naar het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ). Het CIZ geeft indicatiebesluiten af. Als de cliënt is aangewezen op verblijf, stelt het CIZ ook vast welk zorgzwaartepakket daarbij hoort. Veranderingen In het begrotingsakkoord 2013 is aangekondigd dat de lichte zorgzwaartepakketten (zzp 1 t/m 3) voor nieuwe cliënten per 1 januari 2013 worden geëxtramuraliseerd. Vanaf 1 januari 2013 zijn zzp 1 en 2 in de V&V-sector, de ggz-sector en de vg-sector voor nieuwe cliënten geëxtramuraliseerd. Jongeren tot 23 jaar behouden wel recht op een licht zorgzwaartepakket. Per 1 januari 2014 wordt zzp 3 in de V&V sector voor nieuwe cliënten geëxtramuraliseerd. Een jaar later volgen de ggz- en gehandicaptensector. Nieuwe cliënten behouden ook in 2013 hun recht op zorg, maar zij worden in hun eigen omgeving geholpen, in plaats van in een instelling. Ze krijgen een indicatie voor extramurale zorg in functies en klassen. Dit sluit aan bij het concept van zorg in de buurt en speelt in op de wens van de cliënt om zolang mogelijk vanuit eigen huis verzorgd te worden. Voor hun indicatie moeten zij echter nog steeds naar het CIZ. Wmo Alleen voor zaken waar de Wmo nu actief is, zoals huishoudelijke hulp en maaltijdvoorziening, moeten nieuwe cliënten bij de gemeente aankloppen. Begeleiding, verpleging, behandeling en persoonlijke verzorging vallen voorlopig onder de AWBZ.
Lees de beleidsbrief over de uitwerking van het extramuraliseren van lichte zorgzwaartepakketten http://www.rijksoverheid.nl/bestanden/documenten-enpublicaties/kamerstukken/2012/09/28/kamerbrief-over-het-extramuraliseren-vanlichte-zorgzwaartepakketten/kamerbrief-over-het-extramuraliseren-van-lichtezorgzwaartepakketten.pdf 5
[teaser]
“We moeten leren loslaten” Met de introductie van de Wmo moeten vg-instellingen proactief op gemeenten afstappen en laten zien wat hun cliënten nodig hebben. Dat vindt Hans van Scheijen, directeur van De Trans. “Zo heel anders zijn onze cliënten nou ook weer niet.” Riëtte Duynstee interviewde Hans van Scheijen voor tijdschrift Markant, over het versterken van de verbinding met de samenleving. Lees verder…
[webartikel]
“We moeten leren loslaten” Met de introductie van de Wmo moeten vg-instellingen proactief op gemeenten afstappen en laten zien wat hun cliënten nodig hebben. Dat vindt Hans van Scheijen, directeur van De Trans. “Zo heel anders zijn onze cliënten nou ook weer niet.” “Enig idee wat we doen als consultatiebureau?”, vroeg Van Scheijen regelmatig aan gemeenteambtenaren met een relevante portefeuille. Hij was ruim tien jaar (tot 2011) directeur jeugdgezondheidszorg bij Icare (onderdeel van zorgconcern Espria) en had in die functie (en andere functies) veel te maken met gemeenten die verantwoordelijk waren voor het beleid rondom jeugdgezondheidszorg. Vaak antwoordden de ambtenaren: “Geen idee. Maar we horen geen klachten, dus jullie zullen het wel goed doen.” Van Scheijen nam nooit genoegen met zo’n antwoord. Al of niet gevraagd ging hij in gesprek met de gemeenten, en leverde informatie aan uit de praktijk, zonder daarbij de privacy van burgers te schaden. Informatie over ontwikkelingen in wijken, jeugd- en opvoedzaken, de behoeften van kinderen, ouders en gezinnen. Maar ook over de huishoudelijke dienstverlening die destijds werd ondergebracht in de Wmo, over kinderopvang, en over de Centra voor Jeugd en Gezin. Van Scheijen: “De informatie die wij gaven werd vaak leidend in vergaderingen van gemeenteraden. Het werd meegenomen bij de vorming van beleid, besluiten over subsidieverstrekkingen en aanbestedingen. Het contact dat we onderhielden bleek dus heel nuttig te zijn! Wij hebben kennis van de praktijk, zij van beleid. We kunnen niet zonder elkaar.” Sinds eind 2010 is van Scheijen directeur van De Trans, een zorginstelling voor mensen met een verstandelijke beperking, autisme of een aan autisme verwante stoornis. Behalve met gemeenten, wil hij de verbinding met de samenleving versterken. Van Scheijen: “De samenleving revitaliseren. Ik wil écht iets veranderen.” Vindt u dat de gehandicaptensector voldoende contact legt met gemeenten? “De overgang van AWBZ naar Wmo is niet de keuze van instellingen. We worden ertoe gedwongen. Als gevolg daarvan zie je een wantrouwige houding ten opzichte van de gemeente: ‘Zij begrijpen er niets van!’ Maar ik vind dat een onterecht verwijt. Want als je de gemeente nooit hebt betrokken bij je keuzes, je overwegingen, je ontwikkelingen, dan kan je niet verwachten dat ze nu ineens dezelfde inzichten en ideeën hebben als wij. Dus je moet naar ze toe, ze informeren en wegwijs maken. Samen optrekken, en uitleggen waarom je in het verleden bepaalde keuzes hebt gemaakt in het belang van cliënten, hun burgers. En vragen hoe die keuzes zich verhouden tot de wijze waarop zij met deze groeperingen
6
omgaan. Het is essentieel dat zij op de hoogte zijn van wat wij ondernemen, zodat dit wordt meegewogen in de besluiten die zij nemen.” U vraagt wel wat van instellingen. Vaak zijn ze verankerd in tientallen gemeenten met allemaal ander beleid. “De Trans is actief in vierenvijftig gemeenten. Die uitbreiding is ónze keuze geweest. Dus om al die gemeenten nu te vragen zich aan te passen aan ons? Dat vind ik omgedraaide wereld. Het blijft daarom een belangrijk punt dat ik meegeef aan collega’s: Benader elke gemeente individueel, ga steeds opnieuw het gesprek aan en ontdek hoe zij er tegenover staan. Gemeenten staan heus open voor suggesties. ‘In gemeente X is een bepaalde inzet gekozen, zou het u helpen als we het hier ook zo doen?’ Dan houd je de regie bij de gemeente. Daar gaat het om! Wij moeten het niet voor hen invullen. Zij zijn verantwoordelijk.” Maar er zijn meer partijen met belangen die gefinancierd worden uit dezelfde pot. “De huidige AWBZ is een recht, de Wmo een compensatie. Niemand kan de gevolgen overzien. Dus er ontstaat bij iedereen een grote mate van onzekerheid over de continuïteit van zorg en ondersteuning. Daar komt bij dat de zittingsperiode van een gemeenteraad maximaal vier jaar is. Met als gevolg dat er steeds nieuwe afspraken gemaakt moeten worden, dat de accenten steeds zullen verschuiven. Maar mensen houden niet van verandering, en onze cliënten al helemaal niet. Hun leven raakt dan al snel ontregeld. Reden temeer om bij gemeenten de kwetsbare positie van onze cliënten te blijven benadrukken. Als je dat adequaat doet en het goede netwerk inzet, ben ik ervan overtuigd dat het effect heeft. Niemand wil dat de burger in de knel komt.” Feit is dat er veel zal veranderen. Wat vanzelfsprekend was, is dat in de toekomst niet meer. Ook niet voor uw kwetsbare cliënten. “Overal moet bezuinigd worden, dus is het niet meer dan billijk dat onze sector ook geraakt wordt. Als we maar voldoende tijd krijgen om de cliënten, de betrokken professionals en de maatschappij voor te bereiden op alle veranderingen. Dus als zwemmen niet meer wordt vergoed, laat ons dat dan tijdig weten. Dan kunnen we voor de betreffende cliënt een alternatief zoeken, zodat hij wél in contact kan blijven met de omgeving. Er zijn heus alternatieven. Ik ben ervan overtuigd dat we dan met minder inzet van middelen toch betere zorg kunnen leveren.” Wat is daarvoor nodig? “In de eerste plaats moeten we onze cliënten beter positioneren in de maatschappij. Dat proberen we al decennialang, maar het heeft niet geleid tot het beoogde resultaat, omdat we hier en daar zijn doorgeschoten. Sommige cliënten vinden het bijvoorbeeld vervelend als wij met een busje van De Trans komen voorrijden. Ze vinden dat gênant Dus dan komen we op de fiets. En dat is prima, maar het houdt ook een risico in. Onze cliënten hechten zich toch al moeilijk aan hun omgeving, en onderhouden moeilijk relaties. Als ze bovendien verbergen wie ze zijn, raken ze het contact met de samenleving helemáál kwijt.” Wat wilt u met dit voorbeeld zeggen? “Dat je de verstandelijke beperking niet moet wegpoetsen. Want het verhindert je te kijken naar de mogelijkheden. Deze cliënt heeft misschien een oudere buurvrouw met een tuintje dat onderhouden moet worden. Als hij dat voor haar doet, doet zij zijn administratie. We moeten de wederkerigheid opnieuw inhoud geven. De verbinding in plaats van de afhankelijkheid. Als we erin slagen met elkaar in contact te komen, dan kunnen we het verschil maken. We moeten weer terug naar ‘samen’. In Drenthe hebben we daar een mooi woord voor: Noaberschap.” Voor die wederkerigheid is méér nodig dan alleen een cliënt die de handicap volledig accepteert. “Ja, het eist ook iets van een ander. Van de samenleving, de gemeente, de wijk, familie. We 7
hebben burgers in de loop der jaren steeds meer in hokjes gestopt en zaken afgedekt met regelingen. Daarom is naar mijn mening de gezondheidszorg zo uitgedijd en is de rol van de familie uit het zicht verdwenen. Maar hoe je het wendt of keert, hun verstandelijk beperkte zoon of dochter, broer of zus, is en blijft ook hun verantwoordelijkheid. Wij hebben onlangs medewerkers en ouders en verwanten uitgenodigd voor een bijeenkomst over ons meerjarenbeleid. Daarin staat ook onze visie op wat ouders en verwanten kunnen bijdragen aan de zorg. Direct door taken op zich te nemen, indirect door invloed uit te oefenen op het gemeentebeleid. Met name dat laatste vinden ze heel moeilijk. Ze vroegen daarbij onze ondersteuning. ‘Help ons daarin een weg te vinden.’ Ik vind het onze taak dat ook te doen.” Hoe ziet u de rol van de medewerkers? “Zij moeten anders leren kijken naar de praktijk. Is het werkelijk noodzakelijk dat onze medewerkers de zorg leveren? Of kan dat net zo goed gebeuren door iemand die toch al in de buurt is? Dag en nacht rijden er talloze busjes van organisaties voor wijkverpleging, thuiszorg en maatschappelijk werk door de straten. Vaak voor ouderen, een zuster voor de kousen, voor de pillen, voor de spuiten, voor de douche. Dat netwerk zou je veel breder en efficiënter kunnen inzetten. Waarom kunnen onze cliënten bijvoorbeeld niet gebruik maken van deze professionals? Zorg dat je generalisten hebt die alle zorg kunnen leveren, en roep specialisten uitsluitend in als dat nodig is. Want onze cliënten zijn gewoon burgers hoor! Zo heel anders zijn hun vragen ook weer niet!” U pleit dus voor een nieuwe functie. Een generalist die voor alle mogelijke zorgvragen burgers in de wijk bezoekt. “Nee, ik pleit niet voor een nieuwe functie. Ik pleit voor een andere attitude. In plaats van een verkokerde verengde blik, een brede ondernemende kijk op zorg. We moeten meer gebruik maken van kleine stukjes mogelijkheden, in gesprek gaan met collega’s van binnen en buiten de organisatie en de sector. Aan elkaar vragen: Hoe pak jij dat aan? Kansen benutten en doorpakken.” Denkt u dat daarmee de continuïteit gegarandeerd is? “Vereiste is dat je bewustwording creëert. Onze cliënten laten vanwege hun beperking levenslang en levensbreed wisselende uitdagingen zien. Bij alle facetten van het leven: wonen, werken, verzorging, relaties, gezondheid, vrije tijd, enzovoort. Ze hebben behoefte aan zekerheid en veiligheid. Ik heb mijn medewerkers gevraagd: Hoe schets ik een goed beeld van ‘levenslang en levensbreed’? We zoeken nog naar een formulering. Het is niet eenvoudig, maar heel belangrijk. Want levenslang en levensbreed betekent iets voor het beleid. Wethouders zijn oplossingsgericht vanuit standaardsituaties. Bij schulden zeggen ze: ‘schuldsanering’, en gaan ze over tot de orde van de dag. Maar onze cliënten zitten als gevolg van hun beperking binnen de kortste keren weer in dezelfde situatie. Dus schuldsanering alleen is de oplossing niet. Want je neemt er de beperking niet mee weg. Bewustwording is daarom essentieel. Bij gemeenteraden, maar net zo goed bij de samenleving.” Hoe creëert u bewustwording? “Door zélf de samenleving in te gaan. De verbinding maken in buurthuizen en op andere plekken. Vertellen over zingeving, en over projecten die integratie bevorderen. Het voormalig instellingsterrein Mariëncamp in Rolde is een nieuwe reguliere woonwijk geworden waar ook onze cliënten wonen. We vragen aan buurtbewoners: ‘Zullen wij de groenvoorziening voor onze rekening nemen?’ Ook al kunnen we niet garanderen dat het dan elke dag even netjes gebeurt als wanneer een professioneel groenbedrijf het doet. Burgers krijgen daar iets heel anders voor terug; ze dragen bij aan het welbevinden van hun medeburgers, onze cliënten. Ze stellen hen in staat een zinvol bestaan te leiden. Zingeving, daar gaat het om. Bij ieder mens.”
8
Hebben we al die jaren iets verkeerd gedaan? “We waren te veel naar binnen gekeerd, te veel op ons zelf gericht. We hielden krampachtig vast aan zekerheden, en lieten niets meer aan een ander over. Iemand met een beperking werd maximaal ondersteund op alle fronten die je maar kon bedenken. Dat is een verkeerd signaal. We moeten leren loslaten. Opnieuw de verbinding naar buiten leggen, en de samenleving zó inrichten dat loslaten ook kan. Het draait niet om ons, maar om onze cliënten. Zij zijn ook burgers, net als u en ik.”
Hans van Scheijen Geboren op 21 januari 1959 in ‘t Veld, gemeente Niedorp 1983 Verpleegkunde A 1986 Verpleegkunde B 1990 Specialistisch verpleegkundige obstetrie & gynaecologie, BovenY ziekenhuis 1992 Sectorhoofd verloskunde & gynaecologie BovenY ziekenhuis 1997 Manager interne specialismen BovenY ziekenhuis 2000/2011 Directeur Icare jeugdgezondheidszorg Meppel* 2001 Studie bedrijfskundig management 2003 MBA Keele University 2007 Directeur kinderopvang Hoogeveen* 2011 tot nu Directeur De Trans in Rolde* * = onderdeel van Espria
Auteur: Riëtte Duynstee [Bron: dit interview is met toestemming integraal overgenomen uit Markant 9, september 2012 - http://www.tijdschriftmarkant.nl/archief/artikel/508/we-moeten-leren-loslaten]
9
[teaser]
Wat komt er op ons af? De komende jaren wordt een aantal beleidsterreinen geheel gedecentraliseerd. Denk aan zorg en welzijn, maar ook aan werk en inkomen. Op die terreinen kan elke gemeente straks haar eigen beleid bepalen. Aandacht voor iedereen onderzocht de uitdagingen van deze decentralisaties voor de participatie van cliënten en burgers. Lees verder…
[webartikel]
Wat komt er op ons af? Decentralisatie en de participatie van cliënt en burger
De komende jaren wordt een aantal beleidsterreinen geheel gedecentraliseerd. Denk aan zorg en welzijn, maar ook aan werk en inkomen. Op die terreinen kan elke gemeente straks haar eigen beleid bepalen. Programma ‘Aandacht voor iedereen’ onderzocht de uitdagingen van deze decentralisaties voor de participatie van cliënten en burgers. In het regeerakkoord kondigt het kabinet een groot aantal decentralisaties aan. Gemeenten krijgen straks de verantwoordelijkheid voor:
ondersteuning, begeleiding en verzorging
jeugdzorg
werk en inkomen (participatiewet).
Staatssecretaris Van Rijn van VWS wil in maart 2013 (onder voorbehoud) een brief aan de Tweede Kamer sturen over de uitwerking van de decentralisatieplannen. Door deze decentralisaties zal er veel veranderen voor Wmoraden, lokale belangenbehartigers en cliëntenorganisaties. Lokaal speelveld De Wmo stelt dat elke gemeente de participatie rond de Wmo in een verordening moet regelen. Meestal doen gemeenten dat door een Wmo-raad in te stellen. Vaak adviseert deze raad over de Wmo, maar steeds vaker geeft de Wmo-raad ook adviezen over het brede sociale domein van de gemeente. Met de komst van de Wmo-raden zijn veel lokale adviesraden vanuit cliëntenperspectief verdwenen. Vaak zijn lokale belangenbehartigers en cliëntenorganisaties contact blijven houden met wethouders en raadsleden en met de Wmo-raden. De manier waarop dat gebeurt, verschilt per gemeente. We zien daarmee dat er naast de Wmo-raad, allerlei andere cliëntengroepen, werkgroepen, platforms en organisaties, actief zijn op het lokale niveau. Allemaal vertegenwoordigen zij specifieke belangen in de Wmo. Daarnaast organiseren actieve burgers zich om de participatie van andere burgers te ondersteunen, bijvoorbeeld via een wijkraad of een zorgcoöperatie. De Wmo-raad tracht zowel de wensen en belangen van burgers met een beperking als die van actieve burgers te verenigen.
10
Tenslotte zien we dat in een aantal gemeenten de Wmo-raad omgevormd wordy tot een brede participatieraad. Die gemeenten lopen hiermee vooruit op de verdere decentralisaties. Uitdaging voor lokale participatie De komende jaren verandert er veel. De Wmo wordt uitgebreid en naast de Wmo krijgen gemeenten veel andere taken op het terrein van zorg en welzijn. Om alle plannen in goede banen te leiden is het noodzakelijk dat Wmoraden, maar ook de lokale cliëntenbeweging en de beweging van actieve burgers, een aantal uitdagingen serieus nemen. Uitdagingen voor Wmo-raden:
Verbind in het werk het cliëntenperspectief en het perspectief van de actieve burger en beïnvloed hiervan uit het beleid van de gemeente.
Laat de discussie over representativiteit in de Wmo-raad los en baseer adviezen op de behoeften en wensen die leven bij beide ‘groepen’ burgers.
Weet welke groepen Wmo-gebruikers en andere burgerinitiatieven er zijn in de gemeente. En stimuleer verbindingen tussen deze groepen en initiatieven onderling en tussen deze groepen en initiatieven en de gemeente.
Adviseer de lokale cliëntenbeweging en ondersteun hen bij het coördineren en structureren van de lokale belangenbehartiging.
Wees bewust van de eigen positie. Adviseer mee, denk mee en ontwerp mee.
Uitdagingen voor lokale cliënten, ervaringsdeskundigen, mantelzorgers en belangenbehartigers:
Ga uit van een gedeeld cliëntenperspectief. Doe samen wat samen kan.
Kijk naar de uitgangspunten van de Wmo, zoals integraliteit, en onderzoek welke gevolgen dat heeft voor uzelf, uw boodschap en uw organisatie.
Zoek samenwerking met de Wmo-raad en informeer de Wmo-raad over uw activiteiten en uw boodschap. Maak gebruik van de kennis en ervaringen van de Wmo-raad op het terrein van het functioneren van de gemeente.
Geef de Wmo-raad gerichte, concrete input en inspiratie voor het geven van goede en gewogen adviezen.
Benut ervaringsdeskundigheid. Bijvoorbeeld bij het denken over voorbereiding van het keukentafelgesprek.
Uitdagingen voor allen:
Wees bewust dat het lokale speelveld zich nog verder moet ontwikkelen. Neem de regie in de discussie en doe voorstellen over de toekomstige lokale medezeggenschap, burgerraadpleging, e.d.
Stimuleer een goede afstemming tussen gemeente en zorgverzekeraar.
Denk creatief mee met de wethouder en gemeenteambtenaren over de manier waarop een zorg- of welzijnsvoorziening verstrekt kan worden.
Wissel ervaringen uit met andere gemeenten en kijk naar goede voorbeelden.
11
Adviseurs van het programma Aandacht voor iedereen zullen deze uitdagingen onder de aandacht brengen van de lokale belangenbehartigers en Wmo-raden.
[teaser]
Project VN-verdrag om de hoek De Coalitie voor Inclusie kiest met het project VN-verdrag om de hoek voor een decentrale aanpak. In april 2013 worden 12 regionale bijeenkomsten georganiseerd.
[webartikel]
Project VN-verdrag om de hoek
De Coalitie voor Inclusie, een netwerk van mensen en organisaties die werken aan een inclusieve samenleving, gaat dit voorjaar overal in Nederland aan de slag met het VN-verdrag. De Coalitie organiseert in april in elke provincie een werkbijeenkomst. Met als doel dat iedereen weet waar het VNverdrag over gaat, wat schendingen van mensenrechten zijn en dat er samen plannen worden gemaakt voor de lokale uitvoering van het VN-verdrag.
Mensenrechten voor mensen met een beperking De lidstaten van de Verenigde Naties (VN) hebben in 2006 de rechten van mensen met een beperking in een verdrag vastgelegd. In dit verdrag staan de mensenrechten die gelden voor alle mensen, met of zonder beperking. Mensen met een beperking hebben net als iedereen recht op een goed leven en op meedoen op allerlei gebied. Als mensen vanwege hun handicap worden uitgesloten is dat een schending van hun mensenrechten. Ook in Nederland komt dat voor. De regering wil dit VN-verdrag, dat in 2007 is ondertekend, uiterlijk 1 juli 2015 ratificeren. VN-verdrag om de hoek Het project VN-verdrag om de hoek organiseert in de maand april in elke provincie een werkbijeenkomst. De Coalitie voor Inclusie wil zo zorgen dat iedereen weet waar het VN-verdrag over gaat, wat schendingen van mensenrechten zijn en dat er samen plannen gemaakt worden voor de lokale uitvoering van het verdrag. Projectleider Agnes van Wijnen: "De Coalitie vindt het belangrijk om na de landelijke manifestatie vorig jaar in de Jaarbeurs, nu lokaal het VN-verdrag bekender te maken. Gemeenten, lokale belangenorganisaties, Wmo-raden en ondernemers zijn, naast mensen met een beperking zelf, belangrijke doelgroepen van het project VN-verdrag om de hoek. Het VN-verdrag is het kader voor een inclusieve samenleving, een samenleving zonder discriminatie. Iedereen kan er al mee aan de slag. In de werkbijeenkomsten is dat ook de insteek, informeren, lokale voorbeelden uitwisselen en samen plannen en acties bedenken."
12
Participeren is een werkwoord Er is voor deze decentrale aanpak gekozen omdat zo aangesloten kan worden bij de Wmo en de nieuwe rol van gemeenten. In de campagne wordt het VN-verdrag vertaald naar de praktijk. Hoe kan het verdrag het beste worden toegepast op lokaal niveau? Er zal gekeken worden naar alle wetten waar gemeenten mee te maken krijgen, maar de Wmo staat centraal. De Wmo moet immers participatie én investeren in sociale cohesie op lokaal niveau bevorderen. In de bijeenkomsten wordt dan ook onderzocht hoe het beste kan worden aangesloten bij lokale beleidsontwikkeling en activiteiten in het kader Wmo. Meer informatie Meer informatie over de bijeenkomsten, wanneer en waar ze georganiseerd worden, staat in de nieuwsbrief en op de website van de Coalitie voor Inclusie.
• • •
www.vnverdragwaarmaken.nl @cvinclusie, #vnomdehoek Aanmelden nieuwsbrief
http://www.coalitievoorinclusie.nl/CoalitieNieuws/aanmelden.html
13
[teaser]
Handreiking Wmo voor lokale collectieve belangenbehartigers Belangennetwerk KansPlus stelde een handreiking samen voor haar achterban over hoe lokale belangenbehartigers zich kunnen voorbereiden op de decentralisatie van AWBZ-zorg naar de gemeenten. Een belangrijk deel van de collectieve belangenbehartiging van mensen met een verstandelijke beperking zal zich dan namelijk gaan afspelen op gemeentelijk niveau.
[web artikel]
Handreiking Wmo voor lokale collectieve belangenbehartigers Belangennetwerk KansPlus stelde een handreiking samen voor haar achterban over hoe lokale belangenbehartigers zich kunnen voorbereiden op de decentralisatie van AWBZ-zorg naar de gemeenten. Een belangrijk deel van de collectieve belangenbehartiging van mensen met een verstandelijke beperking zal zich dan namelijk gaan afspelen op gemeentelijk niveau. “Het is van belang om op lokaal niveau nadrukkelijk de belangen van mensen met een verstandelijke beperking te behartigen.” Dat zegt Kees Marges, voorzitter van het Platform VG Rijnmond en actief lid van KansPlus.
Kees Marges leverde het belangrijkste deel van het gedachtegoed voor de handreiking. Volgens KansPlus is de decentralisatie van AWBZ-zorg niet goed voor mensen met een matige en zwaardere verstandelijke beperking. Kees Marges: “Veel mensen denken nog dat mensen met een zwaar verstandelijke beperking in een instelling wonen en niet thuis. Mensen met een verstandelijke handicap die thuis wonen, zouden een lichte beperking hebben en wel onder de Wmo kunnen vallen. Dat is een misvatting. Ambtenaren en politici lijken vaak niet te weten waar ze over praten.” Belangen behartigen Gemeenten worden verantwoordelijk voor de organisatie van de zorg voor mensen waar ze tot dan toe vrijwel niets mee te maken hadden. Ze krijgen er een nieuwe doelgroep bij, een doelgroep die ze niet kennen. Kees Marges: “Het is van belang om op lokaal niveau nadrukkelijk de belangen van mensen met een verstandelijke beperking te behartigen. In alle overleg over de wijze waarop de gemeente de decentralisatie wil gaan organiseren. Die belangenbehartiging zou er zeker ook op gericht moeten zijn om vast te stellen welke goede dingen we gaan missen als gevolg van de decentralisatie. Vervolgens kunnen we een strategie vaststellen hoe je dat op lokaal niveau kan compenseren. Daarbij vind ik het bewaken van de kwaliteit van de gedecentraliseerde zorg het belangrijkste. Als je daar grip op kunt krijgen als belangenbehartiger, rechtstreeks in direct overleg of via de Wmoadviesraad, kun je ver komen.”
14
Prioriteiten Veel gemeenten treffen al voorbereidingen voor de decentralisatie. Het is volgens Kees Marges daarom belangrijk dat de lokale belangenbehartigers zich in dit stadium vooral richten op vijf prioriteiten: 1. Hoe gaat de kwaliteit van de zorg voor mensen met verstandelijke beperkingen er na de decentralisatie uitzien en wat zou je moeten doen om die kwaliteit zeker te stellen? 2. Hoe controleer je of zorgaanbieders de kwaliteit handhaven, hoe dwing je de naleving af en wat moet je doen om dat mogelijk te maken? 3. Hoe gaat de medezeggenschap van cliënten en hun wettelijk vertegenwoordigers er uitzien als de wet die dat nu nog regelt straks niet meer van toepassing is en wat zou je moeten doen om medezeggenschap te behouden? 4. Hoe wordt gewaarborgd dat iedereen de zorg krijgt die nodig is om een waardevol leven te kunnen leiden? 5. Hoe kan de cliënt of de cliëntvertegenwoordiger de regie krijgen en houden over de noodzakelijke zorg en afstemming daarbinnen? Informatie en tips De handreiking ‘Wmo voor lokale collectieve belangenbehartigers’ gaat over het omgaan met deze prioriteiten voor mensen met verstandelijke beperkingen. De uitgave biedt veel informatie over de ontwikkelingen en tips. KansPlus wil lokale belangenbehartigers met de handreiking ondersteunen bij het handelen in de praktijk. Meer informatie • Download handreiking: http://www.programmavcp.nl/component/option,com_docman/Itemid,298/gid,721/task ,doc_download/ • Verder lezen: http://www.kansplus.nl/2012/10/30/handreiking-kansplus-over-de-wmovoor-lokale-collectieve-belangenbehartigers/
15
[teaser]
Alzheimer Nederland: tips voor keukentafelgesprek Alzheimer Nederland heeft een kaartje uitgebracht met 10 tips voor Wmo-consulenten over het keukentafelgesprek.
[webartikel]
Alzheimer Nederland: tips voor keukentafelgesprek Alzheimer Nederland heeft een kaartje uitgebracht met 10 tips voor Wmo-consulenten over het keukentafelgesprek.
Mensen met dementie blijven graag zo lang mogelijk thuis wonen. Alzheimer Nederland wil daarom dat gemeenten en belangenbehartigers werken aan geschikte zorg en ondersteuning voor mensen met dementie. Om Wmo-consulenten te helpen heeft Alzheimer Nederland een handig kaartje op zakagendaformaat met tien tips voor het keukentafelgesprek uitgebracht. Meer informatie • Download kaartje met tips voor keukentafelgesprek: http://www.alzheimernederland.nl/media/13262/AN_AK_StaandGroenPMS802_PRES.pdf • Bestel gratis kaartje door e-mail te sturen aan Alzheimer Nederland:
[email protected] [bron: nieuwsbericht Alzheimer Nederland]
16
[teaser]
SGBO-publicatie: Benchmark Wmo De Benchmark Wmo met kerncijfers over 2011 is verschenen.
[webartikel]
SGBO-publicatie: Benchmark Wmo De verzamelde gegevens in de Benchmark Wmo zijn relevant voor gemeenten, Wmoraden en andere betrokkenen bij de Wmo.
De Benchmark Wmo van SGBO bestaat vijf jaar en is een uitgebreid informatie- en sturingsinstrument voor en door gemeenten op het gebied van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). •
Download Benchmark Wmo: http://www.sgbo.nl/eCache/DEF/6/137.pdf
17
[teaser]
VGN: factsheet extramuralisering zorgzwaartepaketten De VGN zet in nieuwe factsheet de afspraken over de extramuralisering zorgzwaartepaketten gehandicaptenzorg op een rijtje.
[webartikel
VGN: factsheet extramuralisering zorgzwaartepaketten In een nieuwe VGN-factsheet wordt uitgelegd wat de extramuralisering zorgzwaartepaketten gaat betekenen voor bestaande en nieuwe cliënten, hoe de opbouw is vanaf 2013 en wat de gevolgen zijn voor zorgaanbieders in de gehandicaptenzorg.
De afspraken over extramuralisering van cliënten in het Lenteakkoord en het regeerakkoord overlappen elkaar inhoudelijk en qua tijdspad. Het is nog onduidelijk in hoeverre de ‘verworven rechten’ voor bestaande cliënten (‘nu binnen, is blijvend binnen’) uit het Lenteakkoord overeind blijven in 2016. De VGN-factsheet geeft de laatste stand van zaken. •
Download VGN-factsheet: http://www.vgn.nl/media/download/index/mediaid/50d3332b47ae8
18
[teaser]
VNG: bouwen op de kracht van burgers De VNG wil een krachtige en samenhangende aanpak van de decentralisaties op het gebied van werk, zorg en jeugd, en passend onderwijs. In de brochure Bouwen op de kracht van burgers staat hoe zij tot die aanpak wil komen.
[webartikel]
VNG: bouwen op de kracht van burgers
De VNG wil een krachtige en samenhangende aanpak van de decentralisaties op het gebied van werk, zorg en jeugd, en passend onderwijs. In de brochure Bouwen op de kracht van burgers staat hoe zij tot die aanpak wil komen. In de notitie ‘Bouwen op de kracht van burgers’ beschrijft de VNG de gemeentelijke visie op de ontwikkeling van een samenhangende aanpak van de decentralisaties op het gebied van werk, zorg en jeugd en op aanpalende terreinen zoals passend onderwijs. De VNG heeft deze notitie gemaakt om er bij het kabinet op aan te dringen om de decentralisaties als één geheel te benaderen en als zodanig door te voeren. Met deze aanpak verwacht de VNG dat het mogelijk is om daadwerkelijk meerwaarde voor burgers en overheid te realiseren. Participatie gaat niet altijd vanzelf Participatie gaat niet altijd vanzelf, volgens de VNG. Soms is ondersteuning nodig, soms activering, en soms allebei (met name bij kwetsbare groepen). Die ondersteuning kan worden gevonden in de samenleving (denk bijvoorbeeld aan mantelzorgers, buren of vrijwilligers), maar ook de overheid heeft hier een rol in te spelen. De centrale vraag bij sociaal beleid is, wat hebben burgers nodig hebben om hun leven in goede banen te leiden? Bijvoorbeeld om werk te vinden, om zelfstandig te blijven wonen als je ziek, gehandicapt of ouder bent, of om kinderen groot te brengen? Integrale oplossingen De complexiteit van het sociale leven en de sociale problematiek vragen om integrale beleidsoplossingen die vertrekken vanuit de burger en zijn of haar sociale omgeving. Dit vraagt volgens de gemeenten om een transformatie van het sociale domein. Het uitgangspunt daarbij is dat er meer ruimte moet zijn voor verschil, juist omdat ieder mens uniek is. Belangrijke taak voor gemeenten Gemeenten zien ernaar uit om de transformatie van het sociale domein gestalte te geven. Ze omarmen de beweging die in recente jaren is ingezet (denk bijvoorbeeld aan de invoering van de Wmo) en nu met de verdere decentralisaties rondom werk en inkomen, jeugdzorg, een aantal AWBZ-taken en passend onderwijs wordt
19
bekrachtigd. Zij willen deze beweging vasthouden en versterken en realiseren zich dat dit een zorgvuldige inzet van hun kant vergt. Zeven principes De VNG signaleert forse verschillen in de uitgangspunten, inhoud en aanpak van de geplande decentralisaties. Dat maakt het moeilijk om de beoogde resultaten te bereiken. Daarom hebben de gemeenten zeven principes bedacht die leidend zouden moeten zijn bij het vormgeven van het sociale domein. Principe 1: Op maat ondersteuning voor burgers door een integrale benadering De vraag van de burger moet centraal staan bij het vormgeven van de dienstverlening. Professionals die de burger een arrangement op maat leveren, moeten daarbij zo min mogelijk belemmering ondervinden vanuit de verschillende betrokken organisaties. In een ontschot sociaal domein kan volgens de VNG bovendien efficiënter worden gewerkt. Principe 2: Rechtszekerheid voor burgers, met ruimte voor verschil De VNG erkent dat de decentralisaties onvermijdelijk lokale verschillen in de uitvoering en resultaten met zich meebrengen. In de ogen van de gemeenten biedt het compensatiebeginsel burgers voldoende rechtszekerheid, terwijl het tegelijkertijd ruimte laat voor maatwerk en wederkerigheid. Aanvullend kan het Rijk volgens de VNG in zwaarwegende gevallen kaders stellen die rechtstreeks ingrijpen op de gemeentelijke uitvoering. Principe 3: Horizontale verantwoording (aan burgers en gemeenteraad), tenzij… Dit principe beschrijft de door gemeenten gewenste verantwoordingsstructuur. Die ziet er als volgt uit. Bij de invulling van het sociale beleid formuleert het Rijk de wettelijke kaders op hoofdlijnen. Binnen deze kaders vindt horizontale verantwoording plaats rechtstreeks aan burgers. Via instrumenten als inspraak, klachtrecht, kwaliteitszorg en benchmarking zorgen lokale uitvoerende organisaties voor inzicht in hun functioneren. Daarnaast leggen gemeenten verantwoording af aan de gemeenteraad. De begrotingscyclus is hiervoor de meest geschikte methode. Andere aanvullende manieren zijn indicatoren, benchmarks, burgerinspraak en een ombudsfunctie of een sociale raadsman. Verticale verantwoording (van gemeenten naar het Rijk) is volgens de gemeenten alleen nodig als het om zwaarwegende gevallen gaat (zie ook principe 2). Principe 4: Samenhangende informatievoorziening Adequate informatievoorziening kan volgens de VNG een impuls geven aan de gewenste omslag naar dienstverlening op maat: één burger (of diens gezin), één dossier. Een gezamenlijke informatievoorziening van/tussen betrokken lokale partijen vraagt om zorgvuldige uitgangspunten. Allereerst een zorgvuldige balans tussen het recht op autonomie en zelfsturing enerzijds (de burgers als eigenaar van zijn eigen dossier) en vlotte gegevens uitwisseling tussen professionals anderzijds. Als de burger de beheerder is van zijn eigen dossier, moet de gemeente aan de burger informatieplicht kunnen opleggen. Daarnaast zijn eenvoud, transparantie, privacy en (waar mogelijk) standaardisatie belangrijke uitgangspunten. Principe 5: De gemeente als krachtige netwerkpartner
20
De transformatie van het sociale domein vraagt om een goede samenwerking van gemeenten met maatschappelijke organisaties waar de gemeente een subsidie- of inkooprelatie mee onderhoudt. Het is belangrijk dat gemeenten deze relaties zelf vorm kunnen geven, zeker omdat het verleden heeft laten zien dat verplicht aanbesteden ongewenste effecten heeft. Ook is samenwerking nodig met andere maatschappelijke partijen zoals eerstelijnszorg, woningbouwcorporaties, scholen, politie/justitie, werkgevers en nutsbedrijven. De relatie van gemeenten met verzekeraars en zorgkantoren vraagt specifieke aandacht en uitwerking. Hiervoor is volgens de VNG nader landelijke overleg nodig. Tenslotte vraagt de afstemming met landelijke uitvoeringsorganisaties, zoals de belastingdienst, volgens de gemeenten om coördinatie op (minimaal) regionaal niveau. Principe 6: Bouwen op en aan de uitvoeringskracht van gemeenten Om de nieuwe taken ten uitvoer te brengen, is een flinke inspanning van gemeenten nodig. Zij moeten voldoende uitvoeringskracht opbouwen voor de transitie, de benodigde transformatie en de robuuste uitvoering van taken in de toekomst. De opgaven roepen de vraag op of gemeenten deze taken zelfstandig aan (moeten) kunnen. De positie ten opzichte van grotere), (boven)regionaal georganiseerde partijen, de benodigde kennis en capaciteit en de afdekking van financiële risico’s vragen om (boven)regionale samenwerking. Principe 7: Voldoende financiële regelruimte binnen het sociale domein Als de gemeente verantwoordelijk is voor het sociale domein, moet de gemeente integrale (financiële) afwegingen kunnen maken. Zodat de ondersteuningsvraag van de burger leidend kan zijn. Voldoende beleidsvrijheid en ontschotting van budgetten zijn voorwaarden voor innovatie. Op dit moment staan er echter financiële schotten tussen de domeinen. Het voorstel is om een brede uitkering op het sociale domein in te voeren. Het gebruik van een dergelijke brede uitkering voor de sociale infrastructuur biedt volgens de VNG voldoende vertrouwen aan het Rijk, burger en veldpartijen over besteding van de middelen. Wat kunnen Wmo-raden, lokale belangenbehartigers en cliëntenraden hiermee? De notitie ‘Bouwen op de kracht van burgers’ geeft goed weer hoe gemeenten aankijken tegen de decentralisaties. De notitie is zeer geschikt om in uw eigen Wmo-raad, lokale belangenorganisatie of cliëntenraad te bespreken. U kunt de zeven principes vergelijken met uw eigen standpunten, of juist gebruiken om eigen standpunten te formuleren. Bijvoorbeeld over ontschotting, het compensatiebeginsel, regionale samenwerking, of de lokale invulling van horizontale verantwoording. Wat zijn de voors en tegens? En wat zijn vanuit de cliënt/burger bezien noodzakelijke voorwaarden voor een goede landing van de decentralisaties? De notitie is natuurlijk ook een mooi aanknopingspunt om met uw eigen gemeente in gesprek te gaan. Meer informatie
Download brochure Bouwen op de kracht van burgers: http://www.vng.nl/files/vng/brieven/2012/attachments/20121112_bouwen_op_kracht_burgers.pdf
Nieuws
21
22
[teaser]
Walcheren: burgers denken mee over decentralisaties De gemeenten Middelburg, Vlissingen en Veere roepen hun burgers op om mee te denken over nieuwe (zorg) taken.
[webartikel]
Walcheren: burgers denken mee over decentralisaties
De Walcherse gemeenten hebben een eerste ruwe schets van hun gezamenlijke huis voor zorg en ondersteuning vastgesteld. Deze eerste contouren staan in 'Klantproces maatschappelijke zorg Walcheren'. De gemeenten krijgen er een aantal (zorg)taken bij, taken die nu nog bij de Provincie of bij het Rijk horen. De gemeenten Middelburg, Vlissingen en Veere roepen mensen nu op om mee te denken over deze nieuwe (zorg) taken. Inhoud Het nieuwe beleid heeft betrekking op:
Begeleiding
Jeugdzorg
Wajong
Zorg op school (deels)
Persoonlijke Verzorging (waarschijnlijk)
De gemeenten vinden dat het nu het juiste moment om de zorg van morgen vorm te geven. Zij willen de zorg zo organiseren dat 1.
iedereen op Walcheren kan zo goed mogelijk mee doen aan onze samenleving
2.
mensen blijven zo lang mogelijk zelfstandig
3.
zorgverleners kunnen snel doen wat nodig is voor een klant
4.
gemeenten kunnen de kosten laag houden.
Wie? De gemeenten zoeken contact met mensen die willen meedenken over de invulling van de zorg, zoals:
ervaringsdeskundige in welzijn, onderwijs, zorg en/of ondersteuning
23
mantelzorger omdat je zorgt voor een naaste: partner, (schoon)ouder, kind, kleinkind, familie, vriend, buur...
vertegenwoordiger van een groep mensen met een beperking
een grote of kleinschalige zorgleverancier of medewerker hiervan
iemand met wensen, opmerkingen of ideeën over jeugdzorg, begeleiding, thuiszorg, ondersteuning, dagbesteding, Porthos, opgroeien, zorg op school, ...
Reageer Meld de drie gemeenten op Walcheren, wat beter moet en beter kan.
Wat doen we met het PGB (Persoonsgebonden budget?)
Hoe krijg je toegang tot zorg? (indiceren)
Wat leggen we vast in in het dossier en wie is er de baas over?
Wat zijn de bouwstenen van kwaliteit in zorg en ondersteuning?
Dreigende situaties en privacy
Inzet van vrijwilligers
Resultaatgericht werken
Draag nieuw, eigen thema aan
Verder lezen
Lees nota Klantproces maatschappelijke zorg Walcheren
Bekijk inspraakplanning
Registreer als belangenorganisatie
[bron: websites Walcherse gemeenten]
24
[teaser]
Utrecht: cliënten- en familieorganisaties in de ggz tekenen voor meer samenwerking Het Utrechts ‘convenant voor volwaardig burgerschap’ moet leiden tot een betere zorg voor mensen met psychiatrische problemen en tot herstel van burgerschap. De betrokken cliënten- en familieorganisatie willen dat daarbij optimaal tegemoet wordt gekomen aan ieders mogelijkheden, wensen en behoeften.
[webartikel]
Utrecht: cliënten- en familieorganisaties in de ggz tekenen voor meer samenwerking Volwaardig burgerschap voor mensen met psychiatrische problemen, in een gastvrije samenleving, is prioriteit van de komende jaren. Daarom ondertekenden Utrechtse cliënten- en familieorganisaties op 7 december in aanwezigheid van wethouder Everhardt van Volksgezondheid en Roxanne Vernimmen, bestuursvoorzitter van Altrecht, het zogeheten ‘convenant voor volwaardig burgerschap’. Het ‘convenant voor volwaardig burgerschap’ moet leiden tot betere zorg voor mensen met psychiatrische problemen en tot herstel van burgerschap waarbij er optimaal tegemoet wordt gekomen aan ieders mogelijkheden, wensen en behoeften. Samen belangen behartigen Mensen met psychiatrische problemen ondervinden vaak veel obstakels in hun traject naar een volwaardig burgerschap waarin zelfstandig wonen, werken en het hebben van een sociaal leven centraal staan. De ondertekening van het convenant was het startsein voor een intensieve samenwerking tussen cliënten- en familieorganisaties met als doel de gezamenlijke belangen bij de gemeenten en andere instellingen te behartigen en bij te dragen aan een samenleving waarin mensen met psychiatrische problematiek en hun betrokkenen een volwaardige plaats kunnen innemen. De convenantpartners willen niet alleen praten, maar ook dóen. Ze mikken op de inzet van ervaringsdeskundigen (medewerkers met cliëntervaring) en het ontwikkelen van vernieuwende initiatieven op het terrein van zorg en participatie. Brede vertegenwoordiging De volgende organisaties ondertekenden het convenant: Centrale Cliëntenraad Altrecht, Cliëntenbond in de GGz Regio Utrecht en Omstreken, Cliëntenraad Kwintes, Familieraad Altrecht, Labyrinth-In Perspectief regio Utrecht, Platform GGZ Utrecht, Steunpunt GGZ Utrecht, Ubuntuhuis, Wegloophuis Psychiatrie en Ypsilon afdeling Utrecht. Meer informatie • Lees verslag: http://www.altrecht.nl/ggz/60796/Corporate_navigatie-Nieuws-2012December-Utrechtse_clienten25
•
_en_familieorganisaties_in_de_ggz_tekenen_voor_meer_samenwerking#.UMWmq2hHK L0.twitter Download convenant http://www.ggzutrecht.nl/bestanden/Steunpunt%20GGZ%20Utrecht%20convenant%20%2020121207.pdf
[bron: nieuwsbericht Altrecht]
26
