Hoofdstuk 1. ‘Ik doe het gewoon. Ik huur een man!’ Met rode konen van opwinding liep Jacky op haar beste vriendin en huisgenootje, Jamie Alexander, af. ‘Een man huren?’ Ietwat verward keek Jamie op uit haar boek dat ze in het brede raamkozijn zat te lezen. ‘Waarom dat nou weer? Oh nee hè? Zeg me niet dat het toilet alweer verstopt is!’ ‘Nee, het toilet werkt prima. Daarnet deed ‘ie het nog gewoon. Of niet?’ Jacky fronste diep. ‘Nu je het zegt, er kwamen wel…’ ‘Jack!’ Met een klap sloeg Jamie het boek dicht. ‘Wat?’ Deze keer trok Jacky haar wenkbrauwen zo hoog op dat ze onder haar zwarte krullen verdwenen. ‘Hou op over dat stomme toilet!’ Met een driftig gebaar smeet Jamie het boek opzij. ‘Ik weet zeker dat ik hier ontzettend spijt van ga krijgen, maar vertel op. Waar wil jij in godsnaam een man voor huren?’ ‘Mag ik je er even aan herinneren dat jij over dat toilet begon? En waarom is het meteen weer stom? Ik geloof niet dat je een toilet…’ ‘Jacky, is het nou verdorie afgelopen of niet?’ Jamies blauwe ogen fonkelden toen ze van de vensterbank afsprong en op Jacky afstoof die met een ondeugende twinkeling in haar ogen om de tafel heen spurtte zodat die nu tussen hen instond. ‘Geen woord meer over dat toilet! En als je me nu niet meteen vertelt waarom jij een vent wil huren dan...’ ‘Jeetje James, doe eens rustig. Nog even en je gaat hyperventileren.’ Jacky schudde haar hoofd. ‘Ik wil gewoon een vent, zoals jij het zo onsmakelijk noemt, huren om met me mee te gaan naar de bruiloft van die eikel. Zo iemand noem je trouwens een gigolo.’ ‘Wat?’ Jamie liep zo rood aan dat Jacky niet raar opgekeken zou hebben als er stoom uit haar oren zou komen. ‘Een gigo…’ Au!’ riep Jacky omdat Jamie haar hard in haar arm kneep. ‘Wil jij een wildvreemde vent huren om met jou mee… Jack, dat doe je niet! Ben je wel helemaal lekker?’ ‘Dat is heel moeilijk om van jezelf te zeggen hoor. Lekker is…’ Jacky stapte snel, terwijl ze over haar arm wreef, naar achteren omdat Jamie haar opnieuw wilde knijpen. ‘Jacky Fabri, jij bent werkelijk helemaal gestoord! Van alle achterlijke ideeën is dit werkelijk het stomste, idiootste, totaal van de pot gerukte…’ ‘Niet overdrijven,’ viel Jacky haar in de rede. ‘Weet je wat pas een slecht idee was? Dat ik ooit dat Brasilian wax- gebeuren heb laten doen. Tjonge, jonge zeg, als ik daar nog aan denk.’ Ze vertrok haar gezicht tot een pijnlijk masker en rilde zichtbaar bij het beeld van zichzelf in die onelegante positie op dat bed bij de schoonheidsspecialiste. ‘Wist jij dat ze dan álle haartjes weghalen?’ Ze liep achteruit toen Jamie met een dreigende blik op haar afkwam. ‘En dan bedoel ik écht álle haren hè? Zelfs tussen je…’ Ze gaf een gil toen Jamie haar een duw gaf en ze achterover op de knalrode bank viel. ‘Jack! Kappen nou, je springt weer!’ zei Jamie geïrriteerd omdat Jacky de irritante gewoonte had om van de hak op de tak te springen. Jacky vond dat zelf nummer één op haar lijst van slechte eigenschappen. ‘Jacky, je probeert me met opzet op stang te jagen hè? Zeg me alsjeblieft dat je niet echt van plan bent om zo’n vent te huren,’ smeekte Jamie terwijl ze naast haar op de bank kwam zitten. ‘Nee, dat kan ik niet doen want dan zou ik jokken.’ Jacky blies de krul die iedere keer voor haar ogen viel uit haar gezicht. ‘Ik ben bloedserieus en ik ga echt een gigolo huren. De knapste en lekkerste gozer die je… James, doe niet zo eng met je ogen. Het lijkt alsof je op het punt staat van je stokkie te gaan. Jeetje, wat kan jij eng doen zeg.’ ‘Van mijn stokkie? Ik krijg het verdomme nog aan mijn hart met die stompzinnige ideeën van jou.! Maar echt, gefeliciteerd! Deze keer heb je jezelf overtroffen.’ ‘Zoals gewoonlijk overdrijf je weer.’ Jacky schoot in de lach om Jamies verontwaardigde gezicht. ‘Het is een goed idee. Maar ik weet zeker dat als ik meer tijd had gehad, ik misschien zelfs een nog veel beter… Nee, dit is echt een van mijn betere ideeën hè? En je moet toegeven dat het dé oplossing voor mijn probleem is.’ Opnieuw wilde ze de irritante krul wegblazen toen Jamie haar hand wegsloeg. ‘Ik zweer je dat ik hem er met wortel en al uitruk als je nou nog een keer blaast!’siste Jamie terwijl ze de krul achter Jacky’s oor duwde.
‘Weet je?’ ging Jacky totaal niet onder de indruk verder, ‘Kim bracht me op het idee. Zij heeft dat vorige maand ook gedaan. Als ik haar mag geloven was dat het beste dat ze ooit heeft gedaan. Ze was zo onder de indruk van die gozer dat ze hem volgende maand weer gaat huren!’ ‘Kim? Welke Kim?’ Jamie fronst diep. ‘Kím! Je weet wel joh, die blonde van de sportschool. Die met dat punkkapsel?’ vroeg Jacky omdat Jamie nog steeds niet reageerde. ‘Nou ja zeg. Andro`s zus, die zo, - ze sprong van de bank, trok haar schouders op en terwijl ze zich erg breed maakte begon ze te lopen alsof ze een ijzeren plaat in haar rug had - ‘loopt.’ ‘Díe?’ riep Jamie ongelovig. ‘Nee joh! Dat is net een vent… En die heeft een gigolo gehuurd zeg je? Nou, dan toch zeker een vrouwelijke!’ ‘Doe niet zo raar, dat zou dan geen gigolo heten. Vrouwelijke gigolo`s noemen ze volgens mij… Hoe noemen ze die eigenlijk?’ vroeg Jacky met een diepe frons op haar voorhoofd. ‘Gigola`s? Nee, gigala`s!’ ‘Jack! Hou je nou op of… Gigala`s? Dat woord verzin je ter plekke. Soms twijfel ik echt aan jou,’ zei Jamie hoofdschuddend. ‘Nou toevallig vind ik het wel wat hebben. Eh, ja, goedemiddag. Zou ik één gigala van u mogen?’ vroeg Jacky beleefd terwijl ze met haar duim en pink een telefoon nabootste die ze tegen haar oor hield. ‘Twee klinkt meteen zo inhalig,’ fluisterde ze terwijl ze het denkbeeldige spreekgedeelte van de telefoon afschermde zodat degene aan de andere kant van de lijn haar niet zou horen. ‘Jack!’ riep Jamie met fonkelende ogen die verraadde dat ze de grootste moeite had om haar lach in te houden. ‘Doe je nou normaal of niet? We hadden het over Kim!’ ‘Ja, die volgens jou een vrouw zou huren.’ Jacky trok een gezicht alsof dat het belachelijkste was dat zij ooit had gehoord. Ze liet zich weer naast Jamie op de bank ploffen. ‘Waarom zou ze dat in godsnaam doen?’ ‘Hallo-hoo? Wordt eens wakker, bakker,’ riep Jamie en klopte niet al te zachtzinnig met haar knokkels op Jacky`s hoofd. ‘Misschien omdat ze lesbisch is?’ ‘Au joh, doe toch eens effe normaal,’ mopperde Jacky. Ze wreef over de pijnlijke plek op haar hoofd. ‘En waar heb jij het in godsnaam nou weer over? Kim? Lesbisch?’ Jacky trok zo`n raar gezicht dat Jamie het uitschaterde, waarop Jacky naar het eerste het beste voorwerp greep dat ze te pakken kon krijgen. Gelukkig voor Jamie bleek dat het kussentje te zijn dat naast haar op de bank lag. ‘Wees eerlijk,’ riep Jamie lachend tussen de klappen door. Haar hoofd met haar armen beschermend, liet ze zich opzij vallen. ‘Zo ziet ze er in ieder geval wel uit!’ Abrupt hield Jacky op met slaan toen het kwartje viel. Hm, het was inderdaad wel heel raar geweest toen Kim vorige week opeens achter haar had gestaan in de gemeenschappelijke douches van de sportschool. En misschien was het ook wel raar geweest dat Kim spontaan haar rug had gewassen. Of nee, dat had Jacky in eerste instantie erg aardig gevonden. Maar toen Kim ook aan haar voorkant wilde beginnen had ze zich een beetje opgelaten gevoeld. Met een vuurrood hoofd had ze de spons afgepakt en gezegd dat dat niet nodig was omdat ze dat zelf al had gedaan. Ze werd nog roder toen ze eraan dacht dat zij op Kims aandringen ook haar rug had gewassen en dat die zich toen opeens had omgedraaid alsof ze verwachtte dat Jacky bij haar wél haar voorkant zou wassen. Wat ze natuurlijk niet had gedaan! ‘Wat? Jack, wat is er?’ vroeg Jamie toen ze de vuurrode wangen van Jacky zag. ‘Oh hemeltje,’ fluisterde Jacky en drukte haar handen tegen haar gloeiende wangen. Jamies ogen werden groot toen Jacky haar vertelde wat er was gebeurd. Ze opende haar mond om iets te zeggen maar gierde het het volgende moment uit van het lachen. Jacky zuchtte diep. Nou, daar zou voorlopig geen zinnig woord meer uitkomen. Als Jamie eenmaal begon dan was je zo weer een kwartier verder voor je weer een normaal gesprek met haar kon voeren. Jacky had trek in een kop thee. Misschien zou ze die in de tussentijd even kunnen maken. Tegen die tijd zou Jamie vast wel uitgelachen zijn. Jacky schoot in de lach toen Jamie een mislukte poging deed om op te houden met lachen. Maar kennelijk was Jacky’s gezicht genoeg om het opnieuw uit te schateren. ‘Tjonge jonge James, zo leuk is het nou ook weer niet.’ Hoofdschudden stond Jacky op en liep naar de keuken. Nadat ze de waterkoker had aangezet, leunde Jacky met haar rug tegen het aanrecht. In gedachten staarde ze voor zich uit. Had Jamie gelijk?
‘Kim lesbisch?’ Tegen zichzelf praten was dus nummer twee op het lijstje van slechte eigenschappen. Haar vader zei altijd dat ze niemand nodig had omdat zij hele gesprekken met zichzelf kon voeren, wat ze vanaf dat ze een klein meisje was geweest altijd al had gedaan. ‘Nee, daar geloof ik helemaal niets van. Hooguit bi? Waarom zou ze anders een man huren?’ En wat Jamie er ook van mocht denken, Jacky was ervan overtuigd dat het een ontzettend goed idee was om dat ook te doen. Ha! Ze had het zelf kunnen bedenken. En waar moest ze anders zo snel een goddelijke man vandaan halen om haar te vergezellen naar de bruiloft van die ongelofelijke eikel Allan? Allan haar ex-vriend die het lef had gehad haar van de ene op de andere dag te vertellen dat hun relatie toch niet was wat hij zich ervan had voorgesteld. Hij was er na drie maanden achter gekomen dat zij niet echt het type was voor een ambitieuze advocaat zoals hij. Pfff, die kon wat haar betrof haar rug op. Arrogant stuk vreten! Boos vroeg ze zich, niet voor de eerste keer, af wat zij in godsnaam ooit in hem had gezien. Ze had hem dat natuurlijk voor zijn voeten gegooid.… En nog veel meer. Ze was helemaal over de rooie gegaan en had hem, onder andere voor een stijve opgeblazen zak uitgemaakt. Hij was daar zo boos om geworden dat hij had gezegd dat zij de slechtste wip van de eeuw was geweest. Het had soms net geleken of ze in slaap was gevallen. Die woorden hadden haar niets gedaan. Maar dat zij met haar rare fratsen nooit een normale vent zou kunnen krijgen, des te meer. ‘En wat zegt dat dan over jou?’ had ze hem naar zijn hoofd geslingerd. Jacky was zo woedend geworden dat ze zich toen helemaal niet meer had kunnen inhouden. ‘Misschien was jij wel zo slaapverwekkend dat ik in slaap viel, jij… jij eikel!’ Vervolgens had ze eruit gegooid dat ze écht een paar keer bijna in slaap was gevallen tijdens zijn daverende liefdesspel. Omdat Allan achteruit was gelopen, in de overigens terechte veronderstelling, dat ze hem een knal voor zijn kop wilde geven, had ze hem een bloemenvaas naar zijn kop geslingerd. De vaas die hij haar, vergezeld van de woorden dat ze er erg zuinig op moest zijn omdat het een exclusief stuk was geweest, had gegeven. Ja! Inderdaad… Was! Hij had haar zo verontwaardigd aangekeken dat ze het uit had geschaterd. Ja, eigen schuld. Hij had er zo belachelijk uitgezien. Dat modieuze kapsel van hem, waar hij iedere ochtend bijna een half uur aan besteedde, had op een mislukte badmuts geleken. Woedend en diep beledigd omdat Jacky dat had gedaan en hem ook nog uitlachte had Allan gezegd dat zij een ordinaire griet was. Een mislukkeling die nooit aan de man zou komen. ‘In ieder geval geen fatsoenlijke!’ had hij geschreeuwd voordat hij de woonkamer was uitgestormd en de voordeur met een ongelofelijke knal achter zich had dichtgetrokken. Ruim een half jaar had ze niets meer van hem gehoord of gezien, tot er vorige maand opeens uit het niets een duur uitziende envelop in de brievenbus had gelegen. Het bleek een uitnodiging voor zijn bruiloft te zijn. De uitnodiging was vergezeld van een sarcastisch briefje waarin hij haar uitdaagde om toch vooral met haar nieuwe vriend, eentje die een normale baan had, naar zijn bruiloft te komen. Jacky had op het punt gestaan de uitnodiging in stukken te scheuren toen ze zich had bedacht. Ze zou hem wel eens wat laten zien. Zij was best in staat om een normale fatsoenlijke vent, zoals hij het had geformuleerd, aan de haak te slaan. Maar ja, dat was natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. En een maand was natuurlijk wel heel erg kort dag. De voorwaarde dat hij dan ook nog een normale baan moest hebben, was ronduit vals! Tegenwoordig lagen de ‘normale fatsoenlijke’ mannen met een normale baan niet voor het oprapen hoor! En het was maar net wat je onder normaal verstond! Maar hé, ze was geen watje. Ze zou de uitdaging aannemen. Haar nieuwe vriend zou minimaal advocaat, of nee, dat was die eikel al. Nee, haar nieuwe vriend zou minstens chirurg of architect zijn. Ja, dat waren nog eens banen. Ha! Ze zou Allan wel eens even wat laten zien! Maar hoe erg Jacky ook haar best had gedaan was het haar niet gelukt. Zeg nou eerlijk, een maand was gewoon té kort dag om zo iemand te vinden. De chirurgen en architecten lagen niet voor het oprapen. De enige architect die zij kende, theoretisch gezien dan omdat ze de beste man nog nooit in levende lijve had mogen aanschouwen, was de oudere broer van Jamie. In gedachte zag Jacky een oudere, ietwat grijzende, veel te gezette man. ‘Niet in beweging te krijgen,’ zei Jamie altijd. ‘Ouwe zeikerd’ was één van de titels die Jamie hem had gegeven, zoals Jacky de arme man in gedachten ook al noemde. Verder was hij, als ze Jamie mocht geloven, te harkerig, te conservatief en nog veel meer. De lijst ging nog even door. Oh en hij had ook totaal geen humor. Dat was dus wat Jacky betrof de doodsteek. Er moest natuurlijk wel gelachen worden. Ja, en toen had Kim vorige week, toen ze aan de bar van de sportschool hadden gezeten, vlak voor het vreemde gebeuren in de douches, over die geweldige gozer vertelt.
‘Die kan je gewoon huren joh. Ik kan het je echt aanraden.’ Vervolgens was Kim helemaal lyrisch over ‘haar’ Guido geworden. Dus waarom zou Jacky het dan niet doen? Tegenwoordig kon toch alles? Niets was meer te gek. Je had zelfs clubs waar vrouwen naar naakte mannen konden kijken. Hele liveshows voerden die op. Als ze Jamie mocht geloven was er zelfs gelegenheid om je daar door zo`n halfnaakte gozer te laten masseren. En als je nog verder wilde dan kon dat ook. Niet dat Jamie er ooit was geweest, maar dat had ze van een andere vriendin gehoord. Jacky was niet meer bijgekomen toen Jamie had voorgesteld om de volgende keer ook mee te gaan. ‘Kunnen we lachen joh. Alleen maar meiden onder elkaar.’ Yeah right! Alsof Jacky het ooit in haar hoofd zou halen om zich voor geld door een vreemde vent te laten… Ja wat eigenlijk? Masseren? Alhoewel, het idee om een gigolo te huren was bijna hetzelfde. Had ze niet heel ondeugend gedacht dat als hij er fantastisch uit zou zien, ze misschien wel iets dieper in de buidel… Of zijn buidel, dat lag er maar net aan, zou tasten? Ja, ze zou een gigolo mee naar die bruiloft nemen. Niet dat gigolo nou zo’n normale baan was. Nee, maar vandaag de dag was het zeker niet iets om je voor te schamen. Natuurlijk zou het feit dat hij gigolo was gewoon hun geheim blijven. Ze zou wel een normale, absoluut geweldige baan verzinnen. En de kwetsende woorden van Allan, dat zij de slechtste wip van de eeuw was geweest, hadden haar toch meer gedaan dan ze toe had willen geven. Dus wie weet zou ze dat misschien eens uittesten op een prof. Maar als ze dat tegen Jamie zou zeggen zou die helemaal niet meer bij komen. Dat óf het spontaan aan haar hart krijgen! En zich laten masseren was iets dat Jacky ook ooit nog eens wilde meemaken. Natuurlijk niet door een aantrekkelijke halfnaakte vent, nee dan zou ze zich veel te opgelaten voelen. Zij had liever zo`n type als die ze ooit eens in een reclame had gezien. ‘Waar ging die reclame ook al weer over?’ Ze wist het niet eens meer. ‘Kauwgom?’ ‘Ik heb er nog eens over na gedacht hè James,’ zei Jacky terwijl ze met twee dampende mokken thee de woonkamer weer inliep. ‘Kim is dus volgens mij gewoon bi! En dan met een voorkeur voor mannen. Die meid heeft echt iedere week een andere vent en…’ ‘Dan begrijp ik niet waarom zij dan een gigolo moet huren,’ viel Jamie haar in de rede. ‘Eh ja, dat weet ik ook niet hoor. Misschien wilde ze een keer iets anders. Maar waar het om gaat, en doe nou eens niet altijd meteen zo negatief,’ zei Jacky met een boze frons om Jamies afkeurende gezicht. ‘Je hoort het tegenwoordig steeds meer dat vrouwen een gigolo huren. Neem nou al die zakenvrouwen die geen tijd hebben om op de normale manier een man te vinden. Daar heb ik trouwens laatst nog een programma over gezien,’ herinnerde ze zich opeens. ‘Ik weet nog dat ik die vent zo’n gladjanus vond in zijn tijgerstringetje en…’ ‘Heb je er zes, - omdat het haar geluksgetal was én ze een ongelooflijke zoetekauw was- ‘klontjes suiker ingedaan?’ viel Jamie haar geïrriteerd in de rede en trok met een nijdig gebaar de hete mok uit Jacky`s handen. ‘Staat het lepeltje niet rechtop?’ reageerde Jacky met een droge uitdrukking op haar gezicht en ging naast Jamie op de bank zitten. ‘En als hij heel lekker is dan laat ik me misschien ook wel door hem… Eh ja dát!’ Jacky bewoog haar hoofd zo veelbetekenend naar Jamies kruis dat die van schrik haar thee doorslikte. ‘Hè verdikkeme, Jack! Zou je die onzin er misschien uit kunnen gooien als ik geen gloeiend hete thee in mijn mond heb? Ik heb volgens mij meteen een derdegraads verbranding aan mijn slokdarm.’ ‘Ach, stel je toch niet zo aan Jamie. Zo heet is die thee nou ook weer niet.’ Met een boos gezicht stond Jamie op. ‘Wat ga je nu weer doen?’ vroeg Jacky verbaasd naar haar opkijkend. ‘Een beetje koud water drinken voor die blaar die ik voel opkomen!’ Mopperend stoof Jamie de woonkamer uit. Zuchtend pakte Jacky de krant die op het tafeltje naast de bank lag, en zocht tot ze de juiste pagina had gevonden. ‘Kijk nou, het stikt ervan,’ mompelde ze toen ze de advertenties van de diverse escortbureaus zag. ‘Al uw wensen worden vervuld… En meer.’ ‘Weer tegen jezelf aan het lullen?’ vroeg Jamie toen ze de woonkamer weer binnenkwam. ‘Nee, ik las mezelf wat voor.’ Jacky klopte uitnodigend op het kussen naast zich. ‘Kom eens zitten dan kun je me helpen uit te zoeken welke ik zal nemen.’ ‘Je gaat dit echt doen hè, Jack?’ Jamie zuchtte diep.
‘Ja James. Dus je kunt twee dingen doen. Helpen of je klep houden!’
Hoofdstuk 2. Diep in gedachten zat Jacky de volgende ochtend voor zich uit te staren. Afwezig in haar yoghurt roerend, vroeg ze zich af of ze het echt zou durven doorzetten. Aan de ene kant had Jamie natuurlijk gelijk. Waarom zou ze zich laten opfokken door Allan? Ach, dat van die slechtste wip vond ze nog niet eens zo erg. Ze wist dat ze redelijk was, tenminste als ze haar andere ex-vriendjes mocht geloven. Niet dat ze er zo heel veel had gehad. Ze was tenslotte geen lellebel. Maar ze was per slot van rekening vijfentwintig en al een paar jaar geen maagd meer. ‘Zouden die vandaag de dag nog wel bestaan? Ja, misschien bij andere culturen, maar onder de Nederlandse meisjes? Nee, dat lijkt me stug.’ ‘Heb je het weer tegen je denkbeeldige vriendje?’ Gapend plofte Jamie op de stoel tegenover Jacky neer en liet met een diepe zucht haar voorhoofd op haar over elkaar geslagen armen vallen. ‘Ook goedemorgen James. Lekker geslapen?’ ‘Nee, ik geloof dat ik een nachtmerrie over een gigolo heb gehad,’ mompelde Jamie. Het volgende moment kwam ze met een ruk overeind. ‘Hij bleek een seriemoordenaar te zijn en…’ ‘James, als je me bang probeert te maken kan je daar meteen weer mee stoppen. Ik neem een betrouwbaar bureau. Die screenen hun mensen altijd uitgebreid voordat ze aangenomen worden.’ ‘Oh en wie heeft jou tot expert benoemd? Ik had geen idee dat je er zoveel van wist.’ ‘Ja hallo. Je denkt toch niet dat ik me er zomaar instort hè? Ik heb de nodige informatie ingewonnen en…’ ‘Laat me raden. Internet?’ vroeg Jamie met opgetrokken wenkbrauwen. ‘Nee, natuurlijk niet! Ik heb gewoon naar een paar van die bureaus gebeld en om wat informatie gevraagd. Maar ik denk dat ik Kim maar naar dat nummer van het bureau vraag dat zij heeft gebruikt. Tenslotte heeft ze daar al ervaring mee. En ze is er echt helemaal weg van. Volgens haar zijn ze zeer discreet en…’ ‘Jacky, alsjeblieft, doe het nou niet,’ smeekte Jamie. Zwijgend schonk Jacky een glas melk voor haar in. ‘Echt, ik vind het geen goed idee,’ ging Jamie verder. Jacky pakte een croissantje voor haar en schoof dat op een bordje naar haar toe. ‘Jack! Ik ben er echt tegen en… ik zit tegen een muur te praten hè?’ ‘Ja, inderdaad! Hè, verdorie James. Waarom doe je nou zo moeilijk? Weet jij iemand die ik op zo`n korte termijn kan vragen om voor mijn normale fatsoenlijke vriend door te gaan?’ ‘Tim misschien?’ zei Jamie met haar mond vol. ‘Ja, nee, dat is een goed idee.’ Jacky rolde met haar ogen. ‘Allan hoeft maar een blik op zijn lange dreads te werpen en hij heeft de tijd van zijn leven. Volgens mij is Tim sinds zijn pubertijd niet meer naar de kapper geweest. En heb je zijn kleren gezien? Om over die afschuwelijke sandalen van hem maar te zwijgen!’ ‘Maar het is wel een stuk,’ zei Jamie voordat ze het halve croissantje in haar mond propte. ‘Ja, en rommelig en erg smoezelig en als je het niet erg vindt dat hij vaker boven aarde zweeft dan er echt deel van uitmaakt. Tjonge James, hij is toch niet het type dat ik kan gebruiken om Allans ogen uit te steken? Die eikel ziet me aankomen. En denk jij nou echt dat ik Tim zover kan krijgen dat hij zijn rastaoutfit voor een net kostuum verruilt? Zie je het al voor je? Een kostuum en sandalen?’ Jacky roerde zo wild met haar lepel in haar yoghurt dat er een flinke klodder op de houten eettafel viel. Jamie trok de lepel uit haar hand en schoof het schaaltje yoghurt zo driftig opzij dat er nog meer over de rand vloog. Jacky trok veelbetekenend haar wenkbrauw op, haalde toen haar vinger door de dikke klodder yoghurt, en stopte die in haar mond. ‘Jacky Fabri, jij bent werkelijk de meest koppige, eigenwijze… Ach, weet je wat? Je zoekt het maar uit!’ Wild sprong Jamie overeind. ‘En kom niet bij mij uithuilen als jouw grandioze plannetje op een ramp uitloopt. En nu moet ik opschieten. Mike vermoordt me als ik al wéér te laat kom.’ Snel propte ze de rest van haar croissantje in haar mond, pakte nog een appel, en rende toen de keuken uit. ‘Zien we elkaar vanmiddag bij Burger King?’ riep ze vanuit de gang.
‘Ja, rond een uur of één,’ riep Jacky terug terwijl ze het schaaltje yoghurt naar zich toetrok, haar vinger er indoopte en weer in haar mond stopte. Na nog een poosje voor zich uit te hebben gestaard kwam Jacky overeind en ruimde de tafel af. ‘Zo, en wat gaan we vandaag nou weer eens doen? Naar het uitzendbureau of de krant uitpluizen? Hm, moeilijk hoor. Ach, laten we eens vlot doen en naar het uitzendbureau gaan.’ Misschien had ze deze keer meer geluk. Ze was nu al ruim een maand werkeloos en begon zich stierlijk te vervelen. Nu had ze nooit lang hetzelfde baantje, maar ze was wel altijd aan het werk geweest. Bijna alles had ze al gedaan. Van tomatenplukken tot op een vorkheftruck rondrijden op een bloemenveiling. Dat was echt te gek geweest tot ze een keer maar heel even was afgeleid en bijna de floormanager, zoals hij genoemd wilde worden, had vermoord. Ze was per ongeluk tegen een hoge berg pallets aangereden. Met een ontiegelijk kabaal waren die op de grond in de loods gevallen en hadden meneer de floormanager op een haartje na gemist. Drie keer raden wie er binnen vijf minuten op straat stond! En zo waren er meer fiasco`s geweest. Jacky had ook een blauwe maandag als schilder gewerkt. Jeetje, wat konden mensen soms kinderachtig zijn. Wat maakte een beetje verf op je saaie kostuum nou uit? Even naar de stomerij en je zag er niets meer van. Maar daar had de arrogante kwal, die toevallig langs haar was gelopen toen zij zich met de kwast in haar hand omdraaide, niets van willen weten. Nee-hee, ze moest natuurlijk meteen op staande voet ontslagen worden. Alsof dat de verf als sneeuw voor de zon van dat pak zou laten verdwijnen. Het had heel wat van haar zelfbeheersing gevergd om die hele pot verf niet ondersteboven op zijn kop te zetten toen hij tegen haar tekeer was gegaan. Maar het was haar gelukt en ze had de eer aan zichzelf gehouden, tot de woorden van de voorman: ‘Morgen hoef je niet meer terug te komen,’ dat verziekte. Tja, toen was er niet veel overgebleven van diezelfde zelfbeheersing. ‘Morgen? Nou wat dacht je ervan als ik nu meteen ging?’ Vervolgens had ze hem zo de wind van voren gegeven omdat hij naar die gillende keukenmeid had geluisterd en hij haar inderdaad op staande voet ontsloeg. Het was een wonder dat zíj geen omgekeerde pot verf op haar hoofd had gekregen. Ja, ze kon soms nogal erg uit haar slof schieten als iemand haar onterecht behandelde… of als ze dacht dat men dat deed! Met opgeheven hoofd was ze weggelopen. Iets wat achteraf gezien ook niet zo`n heel goede zet was geweest aangezien zij en de andere schilders `s ochtends om zes uur op het Centraal Station door het busje van het schildersbedrijf waren opgepikt. Maar goed, ze had zich dus niet laten kennen en was voor het eerst van haar leven zonder te betalen in de trein gestapt. Het was het langste half uur van haar leven geweest. Ze kon met de beste wil van de wereld niet begrijpen wat er nou zo spannend was om zonder te betalen met het openbaar vervoer te gaan. Zelfs toen ze in de brugklas had gezeten had ze dat nooit gedaan. Ze had er nooit de lol van ingezien én haar moeder nog minder! Na een lekkere lange douche liep Jacky met een handdoek om haar lichaam geslagen de slaapkamer in. Nadat ze zich van top tot teen met bodylotion had ingesmeerd, rommelde ze even in de la met ondergoed tot ze een roze kanten beha en de bijbehorende slip had gevonden. In haar ondergoed ging ze op de stoel voor de kaptafel zitten. ‘Oké, smeren maar,’ zei ze tegen haar spiegelbeeld en schepte een flinke dot dagcrème uit de sjieke roze met gouden pot. Met driftige bewegingen smeerde ze haar gezicht en hals in. De crème was een cadeautje van Jamie geweest. Zij zwoer bij dit goedje en had gezegd dat Jacky, die helemaal geen type was voor dag- en nachtcrèmetjes, het iedere ochtend en avond op moest smeren omdat dat haar op den duur járen zou schelen. Net zoals Jamie geloofde dat ze, als ze maar trouw iedere ochtend crème op haar dijen en billen smeerde, centimeters zou verliezen. En dan natuurlijk gewoon door blijven snoepen. Lekker blijven dromen, Jamie! Maar ach, wat kon het Jacky ook schelen? Het was een cadeautje van Jamie. En héél duur ook! Dat had ze toevallig ontdekt toen ze vorige week door de Bijenkorf had gelopen. Dus omdat ze Jamie niet wilde teleurstellen, smeerde Jacky gehoorzaam iedere ochtend de crème op haar gezicht. ‘Ja-haa, inderdaad,’ zei Jacky terwijl ze een gek gezicht trok tegen zichzelf in de spiegel. ‘Ik lijk nu al een week jonger. Hm, ik mag mijn wenkbrauwen ook wel weer eens epileren.’ Ze waren net als haar korte haar, dat in grote grove krullen om haar gezicht viel, pikzwart. Jacky had altijd lang haar gehad. Allan was er gek op geweest. Meteen de dag nadat hij het had uitgemaakt had ze het uit protest laten
knippen. Tot haar verbazing vond ze het geweldig. Nee, voor haar, zéker de eerste jaren, geen lang haar meer! Ze hield haar hoofd iets schuin toen ze haar gezicht bestudeerde. Haar amandelvormige ogen hadden een vreemde kleur. Paarsblauw was nog de beste omschrijving, en ze werden paarser naarmate ze zich opwond. Haar neus was klein en wipte iets. Als je heel goed keek zag je daar een paar sproetjes die `s zomers de irritante neiging hadden goudkleurig te worden en dan heel duidelijk te zien waren. Haar mond was, met uitzondering van haar bovenlip die ze iets te groot vond, het enige waar ze redelijk tevreden over was. Haar vader zei dat het haar hartstochtelijke aard verraadde. Natuurlijk was zij het daar niet mee eens. Ze vond zichzelf alles behalve hartstochtelijk, eerder snel aangebrand. Haar temperament had haar al menig keer in de moeilijkheden gebracht en was ook meestal de oorzaak dat ze alwéér een baantje was kwijt geraakt. Maar deze keer zou het haar lukken. Deze keer zou ze zich inhouden ook al was iemand anders nog zo fout. Ze zou tot tien, of zelfs tot honderd tellen als het moest. Nee, ze zou zich niet meer op de kast laten jagen. Vandaag zou het haar lukken om die fantastische baan, waarvan ze wist dat die op haar wachtte, te vinden. En te houden! ‘Dat voel ik gewoon Jack,’ zei ze tegen haar spiegelbeeld. Snel deed ze een beetje mascara op haar lange dikke wimpers. Een lijntje om haar lippen met het potlood, opvullen met wat roze lipgloss, en dat was dat! Ze maakte zich zelden of nooit zwaar op, ze hield er niet van. Ook dat was vaak aanleiding tot alweer een heftige discussie geweest tussen haar en Allan met zijn uitgesproken ideeën over hoe vrouwen er uit hoorden te zien. Naast lang haar moesten ze zich ook zwaar opmaken, daar was je per slot van rekening vrouw voor. Nou hij had wat dat betreft haar rug op gekund! In de maanden dat het nu uit was, had ze zich meer dan eens afgevraagd waarom ze in godsnaam bijna een jaar aan hem was blijven hangen. Misschien was het omdat hij in niets leek op haar gewoonlijke vriendjes, die meestal de raarste baantjes hadden gehad, of helemaal niet hadden gewerkt. En misschien was het zijn serieuze uitstraling wel geweest wat haar had aangetrokken vanaf het eerste moment dat hij in zijn nette zwarte kostuum voor haar balie had gestaan. Ze had nog nooit eerder een vriendje gehad die zelfs in zijn vrije tijd kostuums droeg. Ze had toentertijd als receptioniste op het advocatenkantoor gewerkt waar hij een van de veelbelovende jonge advocaten was. Hetzelfde advocatenkantoor waar ze ook meteen op staande voet was ontslagen nadat Allan een eind aan hun relatie had gemaakt. En omdat ze de eerste tijd echt stapelverliefd op hem was geweest, was ze er best door van streek geweest. Hij wist precies wat hij wel en niet wilde, en had natuurlijk veel meer ervaring dan zij. Ook in bed had ze zich door hem laten domineren, misschien kwam dat door het feit dat hij een stuk ouder was. Hij was vijfendertig. Maar soms had hij haar zo raar aangekeken als ze eens een keer iets anders wilde proberen. Iedere avond, nou ja niet iedere avond, dat was ordinair geweest volgens hem. Nee, de keren dat het was voorgekomen, was hij niet van hetzelfde strakke schema afgeweken. Jeetje, ze kon het op een gegeven moment wel dromen. Soms bijna letterlijk! Seks was voor Allan ook iets dat je in het donker deed en het was hem soms niet eens opgevallen dat Jacky niet altijd even enthousiast reageerde. Een klein uurtje later zat Jacky in de tram. Het was eind september en erg koud voor deze tijd van het jaar. Haar wangen waren vuurrood van de kou. Ze was blij dat ze eraan had gedacht een muts op te zetten. De knalrode, met Noorse motieven bedrukte muts had grappige lange flappen die ervoor zorgden dat haar oren lekker warm bleven. Midden in het drukke centrum van Rotterdam stapte ze uit waarna ze op haar gemak via het ondergrondse winkelcentrum naar het uitzendbureau wandelde. Onderweg passeerde ze een kapsalon en stopte voor de etalage om de enorme poster die daar hing beter te kunnen bekijken. Ze herkende Jazzy, hét topmodel van dit moment, onmiddellijk. Jamie zei altijd dat Jacky en Jazzy zusjes konden zijn. Zelf zag ze dat niet zo. Oké, ze hadden allebei zwart lang haar, Jacky nu dus niet meer. En misschien had hun gezicht bijna dezelfde vorm, bedacht ze met een peinzende blik op het gezicht van het topmodel. Maar daar hield wat haar betrof de gelijkenis op. Toevallig had ze Jazzy gisteren nog in die reclame van L’Oréal gezien. Ze was er helemaal weg van geweest. Ja, dat hadden ze erg mooi gedaan. Ze had zich alleen afgevraagd of Jazzy, die in die reclame een elf of iets dergelijks moest voorstellen, naakt was geweest of dat ze een huidskleurige body had gedragen. Vol bewondering staarde ze naar de mooie strakke wenkbrauwen van het model op de poster. En vandaar, alsof het zo moest zijn, naar het bordje in de etalage, waarop stond dat ze hier ook wenkbrauwen epileerden. En niet zomaar. Nee, ze deden dat hier toevallig met de nieuwste techniek! Jacky vroeg zich af wat de nieuwste techniek inhield en besloot dat ze nog genoeg tijd had om dat
even te vragen. Misschien zou ze haar wenkbrauwen wel meteen laten doen. Zelf had ze daar een hekel aan, en professionals konden dat natuurlijk veel beter. Het uitzendbureau was de hele dag nog open, en ach, morgen was er immers weer een dag. ‘Ey, whazzup?’ zei een meisje dat kennelijk een aanhangster was van de Gothic-look, toen Jacky de deur van de kapsalon achter zich sloot. Een snelle blik op de drie mannelijke kappers vertelde Jacky dat die ook tot hetzelfde clubje behoorden. Ze waren net als het meisje van top tot teen in het zwart. Het was haar trouwens ook niet bekend dat die gothic figuren kennelijk op rollerskates door het leven gingen, bedacht ze toen het meisje rakelings langs haar heen rolde. Ja, de drie kappers droegen ze ook, zag ze toen ze naar hun voeten keek. Jacky trok haar wenkbrauwen op en vroeg zich af of het wel een goede zet van haar was geweest hier binnen te stappen. ’Heb je een appointment?’ vroeg het zwartharige meisje terwijl ze met een scherpe bocht achter de balie verdween. Godzijdank, er was een uitweg. ‘Eh, nee, dus ik ga maar weer.’ Jacky wilde zich al omdraaien toen het vasthoudende mens vroeg waar ze voor kwam. ‘Voor je haar?’ Nou dat zou toch zeker niet, dacht Jacky met een snelle blik op het kapsel van het meisje. Volgens de bloederige letters op haar zwarte truitje, heette ze Morby wiens lange haren in een rommelig zooitje bovenop haar hoofd met een paar gevaarlijk uitziende pennen waren vastgezet. ‘Heet je echt Morby? Nee, natuurlijk heet je niet zo,’ ging Jacky verder voor het meisje antwoord kon geven. ‘Welke ouders noemen hun kind nou zo?’ Dat was nummer vier op het lijstje van haar slechte gewoontes. Er gewoon alles uit te flappen zonder erbij na te denken. ‘De mijne!’ zei Morby met een angstaanjagende blik. Oké, misschien leek het alleen maar angstaanjagend door de dikke zwarte uitgelopen mascara en de piercings in haar wenkbrauwen en de gevaarlijk uitziende punten op het neusschot en haar voorhoofd. Jeetje, als je daar een kopstoot van kreeg. ‘Eigenlijk heet ik Morbydia.’ ‘Oh, kijk, dat klinkt al een stuk… eh leuker,’ zei Jacky die er zo serieus mogelijk bij probeerde te kijken. ‘En nee, ik kom niet voor mijn haar,’ ging ze snel verder toen Morby haar ogen tot spleetjes kneep. ‘Ik vroeg me alleen maar af wat die nieuwste techniek voor epileren inhield en…’ Ze sprong bijna naar achteren toen Morby een langwerpig zwart geval tevoorschijn haalde vanonder de balie. Tot haar niet geringe opluchting bleek het een microfoon te zijn. ‘Freek, iemand voor de eyebrows,’ klonk het zo hard door de kapsalon dat Jacky even in elkaar kromp. ‘Hij komt eraan,’ zei Morby en blies vervolgens zo’n grote bal van haar kauwgum dat Jacky er verbaasd naar staarde. Het volgende moment draaide ze haar hoofd met een ruk om toen We will rock you van Queen hard door de niet al te grote ruimte galmde en er een zwart met zilveren deur aan de andere kant van de salon werd opengegooid. Jacky’s mond viel letterlijk open toen er een knappe man, natuurlijk ook op rollerskates, met spierwitte stekels waarvan de uiteinden zwart waren, in de deuropening verscheen. ‘Jeetje, het lijkt wel een stekelvarken.’ ‘Wat zeg je?’ riep Morby net op het moment dat de deur achter de opvallende man dichtviel en de muziek abrupt stopte. ‘Het zit in de deur!’ zei Jacky stomverbaasd. ‘Ja, cool hè? Hallo, ik ben Freek,’ grijnsde het blonde stuk terwijl hij vlak voor Jacky tot stilstand kwam. Sorry, but I’m gay, stond er in zilveren letters op zijn zwarte T-shirt. Jacky schoot in de lach om de ondeugende blik in zijn ogen toen ze naar hem opkeek. ‘Sweetie, je weet niet hoe vermoeiend het is dat iedere keer te moeten zeggen,’ zei hij met beide handen op zijn heupen. ‘Ik geloof je meteen.’ ‘Beeldschoon én goedgelovig,’ lachte Freek en tikte tegen het puntje van haar neus. ‘Tell me, wat kan ik voor je doen?’ Voor Jacky iets kon zeggen, maakte hij haar sjaal los, trok haar muts van haar hoofd en kamde met zijn vingers haar krullen achter haar oren. ‘Je haar kan het niet zijn, dat ziet er al te gek uit.’ Jacky had nog nooit zo’n vrijpostig iemand meegemaakt, maar ze vond hem werkelijk geweldig. Lachend keek ze naar hem op. ‘Ah, ik zie het al. Je wenkbrauwen!’ Met een ruk schoten diezelfde wenkbrauwen prompt omhoog.
‘Nu doe je net alsof het zo erg is. Dat valt toch wel mee?’ vroeg ze terwijl ze over haar wenkbrauwen wreef. ‘Ja, honeybun, het gaat nog net.’ Freek pakte haar hand, drukte er een kus op en trok haar achter zich aan naar een hoek waar hij haar op een grote witte pluchen stoel neerdrukte. ‘Kennelijk heb ik er niets meer over te zeggen hè? Maar zou ik mijn jas niet eerst even uitdoen?’ ‘Whatever you want, sugar.’ Voor ze wist wat haar overkwam, werd ze weer overeind getrokken en in een recordtijd uit haar jas geholpen, waarna Freek weer bij haar vandaan rolde. Meteen boog Jacky zich naar de spiegel toe die de hele wand besloeg en bestudeerde haar wenkbrauwen. ‘Nee, het valt echt best mee. Hij overdrijft!’
Hoofdstuk 3. Oké, dat was dus de eerste én meteen de laatste keer dat ze haar wenkbrauwen door middel van de nieuwste techniek had laten doen. Lieve help, ze had gedacht dat die Brasilian wax pijn deed. Tjonge, dat was dus niets vergeleken bij het epileren van je wenkbrauwen met een touwtje! Nieuwste techniek? Ja dag! Jacky wist zeker dat het in de middeleeuwen een veelgebruikte marteltechniek was geweest. Wat ze ook zeker wist was dat de afdruk van haar nagels voorgoed in de leren stoelleuningen stonden. Mijn god wat had dat zeer gedaan. En wat zag ze eruit. Het leek verdomme wel alsof ze een paar rondes in de boksring had gestaan. De huid rondom haar wenkbrauwen was dik en opgezet, om over de huid boven haar bovenlip maar te zwijgen. Jeetje, die was knalrood! Om je dood te schamen! Het leek wel of ze een mislukte Botoxbehandeling had ondergaan. Natuurlijk had ze die nooit gehad of iemand gezien die dat wel had, maar ze wist zeker dat het er ongeveer zo uit moest zien. Ze was verstijfd toen Freek, nadat hij godzijdank met haar wenkbrauwen klaar was gewees, had gezegd dat hij haar bovenlip ook maar meteen even zou doen. Dat had hij dus gezegd hè, niet gevraagd! En welke haren op haar bovenlip? Zoals hij het had gezegd, zou je denken dat ze een snor had. Jeetje, als je van de pijn uitging zou je dat verdomme nog denken ook. ‘Dat trekt wel weg, darling,’ had Freek met een tikje tegen haar neus gezegd. Ha, wanneer? Volgende maand? Oh mijn god, het zou toch wel weg zijn als ze naar de bruiloft moest? Opnieuw wierp ze een blik in de ruit van een etalage. Het leek wel of haar bovenlip nog dikker was geworden. ‘Oh, wat erg,’ fluisterde ze. Snel trok ze de sjaal voor haar mond toen een passerende vrouw haar een blik vol medelijden toewierp. Het was druk in het uitzendbureau. Aarzelend bleef Jacky in de deuropening staan. Misschien kon ze beter… ‘Heej Jackymeissie, kom erin,’ riep Kees, een roodharige lange slungel, die juist op dat moment langsliep. Hij pakte haar hand en trok haar verder naar binnen. ‘Hi Kees,’ zei Jacky met een veelbetekenende blik op zijn teenslippers. Zolang als ze hem kende, nu ruim een jaar, droeg hij die dingen. Jeetje, ze voelde haar tenen amper, zo koud vond ze het. Zou Kees wel normaal zijn? ‘Kijk eens wie er is,’ riep Kees, Jacky’s arm omhoog houdend alsof ze zojuist iets had gewonnen. ‘Ben ik soms de duizendste werkeloze die hier binnenstapt?’ Jacky deed een poging deed haar arm weer terug te krijgen. ‘Nee, maar wel de mooiste.’Met een brede grijns, waardoor de twee kuiltjes in zijn wangen nog dieper werden, trok hij haar arm onder de zijne door en bracht haar naar een lege stoel. ‘Ga hier maar lekker zitten, schoonheid,’ zei hij terwijl hij haar hand pakte en er een kus opdrukte. ‘Eh ja, zo kan die wel weer.’ Lachend trok Jacky haar hand weg en deed haar muts en sjaal af. ‘Shit! Wat is er met jou gebeurd?’ riep Kees met een geschokte blik. Jacky sloeg zijn hand weg toen hij met zijn vinger naar haar lip gaan en trok haar handschoenen uit. ‘Zeg me wie dat heeft gedaan en ik sla hem voor je in elkaar!’ ‘Geloof me dat ik jou daar niet voor nodig heb. En als Freek niet zo’n schatje was, dan…’ ‘Een schatje?’ riep Kees. ‘Tering, het lijkt wel…’ ‘Ja, líjkt! Ik heb gewoon mijn… Ik heb me gewoon door middel van de laatste techniek laten epileren en…’ Kees keek haar zo geschokt aan dat Jacky moest lachen. Ze gaf hem een mep met haar
handschoen toen hij opnieuw met zijn vinger naar haar bovenlip wilde gaan. ‘Hou je mond!’ waarschuwde ze hem toen hij zijn mond opende. ‘Ik wilde toevallig alleen maar vragen wanneer wij nou eens een keer gaan stappen. Bij voorkeur wel nadat de zwellingen zijn verdwenen,’ zei hij met een ondeugende twinkeling in zijn ogen. ‘Op de dag dat jij fatsoenlijke schoenen aantrekt!’ Kees greep dramatisch naar zijn borst. ‘Je breekt mijn hart, weet je dat?’ ‘Ga weg, malloot!’ Lachend keek ze hem na toen hij bij haar vandaan liep en zich voor het meisje dat twee stoelen bij haar vandaan zat, op zijn knieën liet vallen en haar ook mee uit vroeg. ‘Zeg ja, of ik zorg dat je nooit meer aan de bak komt.’ ‘Hé, hallo Jacky. Je bent er weer,’ zei een mollige blondine die uit het niets leek te zijn verschenen. ‘Wil je een lekkere kop hete chocolademelk?’ Ze hield haar een dienblad voor waar vier dampende koppen met een flinke toef slagroom opstonden. ‘Hmm, lekker, Tooske. Dat sla ik niet af.’ ‘Touwtje?’ vroeg Tooske met een veelbetekenende blik op haar bovenlip. ‘De eerste én meteen de laatste keer!’ ‘Jacky! Wat leuk je weer te zien,’ lachte Marloes, de chef van het team. ‘Ga lekker zitten.’Ze wees naar de stoel tegenover haar bureau. ‘Ja, Marloes, ik heb mijn wenkbrauwen en… eh een paar haartjes van mijn bovenlip laten epileren!’ zei Jacky toen ze de blik van Marloes opving nadat ze was gaan zitten. ‘Ja, zoiets had ik al begrepen. Ach, dat trekt wel weer weg. Maar goed, ik… Er zit slagroom op je neus.’ Jacky veegde over haar neus. ‘Weg?’ Marloes knikte. ‘Nou vertel eens meis, wat kan ik voor je doen? Heb je al iets leuks gezien op het bord?’ ‘Het bord?’ Jacky trok haar wenkbrauwen op. ‘Welk bord? Waar stond dat dan?’ ‘Naast de deur. Je kunt hem niet missen.’ ‘Nou dan is het zeker gestolen, want ik heb geen bord gezien hoor, Marloes.’ ‘Willen jullie iets drinken?’ klonk het achter Jacky, die zich met een ruk omdraaide. ‘Jeetje Tooske, wat kan jij sluipen zeg.’ ‘Toevallig sluip ik nooit, ik ben gewoon een heel lichtvoetig persoontje. Nog iets warms, Jacky?’ ‘Nee, dank je.’ ‘Doe mij maar koffie,’ antwoordde Marloes, toen Tooske haar aankeek en op het bureau afliep en een gifgroene mok met roze stippen voor haar neerzette. ‘Dank je. Oh, Tooske, zou jij even aangifte willen doen? Iemand schijnt het banenbord gestolen te hebben.’ Tooske keek zo raar dat zowel Marloes als Jacky in de lach schoot. ‘Wat moet iemand nou met het banenbord? Ik denk dat ik eerst maar eens ga kijken of het niet is weggewaaid.’ ‘Lijkt me een goed plan, Tooske. Goed dan Jacky, dan ga ik je verrassen,’ zei Marloes nadat ze een slok van haar koffie had genomen. ‘Verrassen?’ Jacky fronste haar wenkbrauwen. ‘Waarmee dan wel?’ ‘Met werk misschien?’ Marloes schoot in de lach. ‘Oh, ja, Daar kwam ik voor. Laat maar horen dan.’ Jacky maakte het zich gemakkelijk in de stoel en gaf een gil toen ze achterover leunde en de rugleuning met een schok naar achteren klapte waardoor ze bijna horizontaal kwam te liggen. ‘Oh hemeltje,’ riep Marloes, en haastte zich om het bureau heen. ‘Dat vergat ik helemaal. Die stoel doet de laatste tijd een beetje raar. Kom, laat me je even overeind helpen.’ Ze trok Jacky aan haar hand omhoog. ‘Keeees?’ ‘U krijste?’ vroeg Kees, die bijna meteen zijn hoofd om de hoek van de deur stak. ‘Dat doe ik zelden of nooit, Kees,’ zei Marloes. ‘Geloof me dat je het zult weten als ik ooit krijs. Zou jij deze levensgevaarlijke stoel even weg willen zetten en even een andere willen pakken?’ ‘Maar natuurlijk. Zorg ik voor.’ ‘Een volstrekte malloot, maar wel een lieve,’ zei Marloes terwijl ze hem lachend nakeek en weer op haar eigen stoel ging zitten. Nog geen tien tellen later was de volstrekte lieve malloot alweer terug met een andere stoel. ‘Kijk eens Jacky, speciaal voor jou uitgezocht. Ga maar lekker zitten.’
‘Mijn dank is verpletterend,’ lachte Jacky. ‘Wat is er?’ vroeg ze toen Kees haar zwijgend aankeek. ‘Ik vroeg me af of ik wel normale schoenen heb,’ zei hij met een diepe zucht. ‘Laat het me maar weten als je ze gevonden hebt.’ ‘Mogen klompen ook?’ ‘Nee, Kees!’ Jacky ging zitten en wachtte geduldig tot Marloes zo ver was. ‘Eens even kijken,’ zei Marloes terwijl ze even door de stapel papieren bladerde die ze voor zich had. ‘Bloemenveiling?’ ‘Naah, niet echt wat voor mij. Weet je nog die vorkheftruck?’ ‘Oh, lieve hemel, ja. Bordenwasser in een restaurant?’ ‘Tjonge Marloes, zijn de vaatwassers kapot of zo? Nee, dank je.’ Marloes schoot in de lach en zei dat er uiteraard vaatwassers waren. ‘Maar de boel moet natuurlijk eerst afgespoeld worden.’ ‘Oh nou, vind je het heel erg als ik nog steeds niet wild enthousiast ben? Wat heb je nog meer in de aanbieding?’ ‘Tja, niet echt veel, aangezien je buiten je typediploma geen andere diploma`s hebt, en…’ ‘Ah, ah, niet zo min doen, Marloes. Ik heb ook mijn diploma voor Word en Excel, en… Oh, ik heb ook ooit een cursus styling gedaan,’ riep Jacky opeens enthousiast. ‘Heb je niet iets bij een warenhuis of binnenhuisarchitect of zoiets?’ ‘Nee, jammer genoeg niet… Of wacht eens even.’ Driftig begon Marloes op het toetsenbord van haar computer te typen. Met gefronste wenkbrauwen observeerde Jacky Marloes die, terwijl ze het juiste bestand zocht, achtereenvolgend haar lippen tuitte, op haar onderlip beet, het toen presteerde om met haar bovenlip langs haar neus te wrijven en weer van voor af aan begon. ‘Alexander, Alexander, waar ben je,’ mompelde Marloes, wild met haar muis heen en weer schuivend. Op het moment dat Jacky de naam Alexander hoorde wist ze meteen dat Marloes het over het bedrijf van Jamies broer had. Jamie werkte daar als fotograaf en was verantwoordelijk voor de foto`s van de chique brochures die het bedrijf een paar keer per jaar uitgaf. ‘Ja, hier heb ik het al,’ riep Marloes opgetogen. ‘Ze zoeken een receptioniste op de grafische afdeling. Het is wel niet precies wat je zoekt, maar het is een begin. Toch?’ ‘Oké, dan neem ik die,’ zei Jacky, ervan overtuigd dat het haar deze keer wel zou lukken. ‘Ik wilde dat het zo simpel was, Jacky. En als het aan mij lag zou ik je die baan zo geven, maar ik ben bang dat je eerst zult moeten solliciteren. Je bent niet de enige die daar graag wil werken, maar omdat ik jou mag, stuur ik je er ook gewoon heen. Dan kunnen ze uit meerdere kandidaten kiezen. Is dat wat?’ ‘Wat moet, moet! Waar en wanneer moet ik me melden?’ Jacky hield er eigenlijk niet zo van dat ze eerst moest solliciteren. Maar goed, dit was dé baan. Daar was ze heilig van overtuigd. ‘Dat ga ik allemaal voor je regelen,’ beloofde Marloes, ‘en dan hoor je zo snel mogelijk van me. Goed?’ Jamie zat al aan hun vaste tafeltje en zwaaide enthousiast toen Jacky de Burger King binnenliep. Ah, gelukkig, Jamie had al eten gehaald. ‘Waarom heb jij mij niet verteld dat ze bij jou op de zaak iemand zoeken?’ viel Jacky nog voor ze zat, met de deur in huis. ‘Mijn god Jacky, ben je wezen kickboksen?’ ‘Nee, ik heb me met een touwtje laten epileren! Zo, en nu gewoon antwoord geven op mijn vraag!’ ‘Een touwtje? Maar boven je lip is het…’ ‘James!’ ‘Wat was de vraag ook al weer?’ vroeg Jamie terwijl ze strak naar Jacky’s bovenlip bleef staren. ‘Waarom ik niet weet dat ze iemand bij jou op de zaak zoeken.’ ‘Doen ze dat?’ Verbaasd keek ze Jacky aan. ‘Nou, daar wist ik dus echt niets van. Je weet toch dat ik mijn oren en ogen voor je openhoud? Maar aangezien je geen architect bent of opzichter, of tekenaar, of…’ ‘Ja, ja, hou maar weer op,’ viel Jacky haar met een ongeduldig gebaar in de rede. ‘Ze zoeken een receptioniste.’
‘Oh, nou dan maak je misschien wel een kans joh. Alhoewel met die lip…’ Lachend dook Jamie weg toen Jacky een patatje naar haar gooide. ‘Sorry, ik zal het niet meer over je dikke lip hebben.’ ‘James, ik heb geen dikke lip, en… het zit bóven mijn lip! En graag, ik heb het er al de hele morgen over gehad. Géén woord meer!’ zei Jacky met een dreigende blik toen Jamie haar mond opende. ‘En of ik een kans maak?’ Ze haalde haar schouders op. ‘Kennelijk gaan er nog meer mensen. Hé, zou jij geen goed woordje bij je broer voor me kunnen doen? Hij is toch de baas?’ ‘Ha, dan ken jij Mike niet,’ zei Jamie met een spottend lachje. ‘Die doet niet aan vriendjespolitiek, hij is daar nogal raar in. De zuurpruim! Die vindt dat iedereen op eigen kracht iets moet zien te bereiken. Weet je wel hoe ik heb moeten zeuren voor hij mij ook maar een kans wilde geven? En denk je dat ik meteen foto`s mocht maken voor zijn chique boekjes? Dus niet! Dat heeft nog ruim een jaar geduurd. Ik ben gewoon onder aan de ladder begonnen. En dan ben ik nog wel zijn zus. Zijn enige!’ zei Jamie verontwaardigd. ‘Nee, Mike ziet me al aankomen. Daar bemoeit hij zich trouwens ook niet mee. Daar gaat weer een andere afdeling over. Ik sta er trouwens momenteel toch al niet zo goed op. Die oude zeikerd was niet tevreden over de laatste foto`s en die moet ik nu overmaken. Weet je wel hoeveel tijd me dat kost? Om maar te zwijgen over al dat werk dat ik in de vorige foto`s heb gestoken. Binnen twee seconde wees hij die af hè? Arrogante windbuil! Wees maar blij dat ik hem niet in huis haal. Jij zou hem binnen de kortste keren neerslaan!’ Jacky zuchtte en nam een hap van haar hamburger. Waarom was ze toch zo stom om over Jamies broer te beginnen? Nou ja, de kachel brandde en ze had honger. Ze zou lekker van haar eten genieten terwijl Jamie weer op haar praatstoel klom en over haar favoriete onderwerp, haar vervelende broer, begon. Jacky had hem in het jaar, dat zij en Jamie een flat deelden, nog nooit gezien. Ze had zelfs nog nooit een foto van hem gezien omdat Jamie, zoals ze zelf zei, thuis ook niet nog eens een keer tegen zijn zure gezicht wilde aankijken. En als ze Jamie mocht geloven had broer Mike het zo druk dat zelfs hun ouders hem maar sporadisch zagen. ‘Oké, James, rustig aan maar weer,’ zei Jacky die zag dat Jamie zich steeds meer op begon te winden. ‘Ik zoek het zelf wel uit. Hou nou maar op over die broer van je. Kom op, ga nou maar eten. Straks kom je nog te laat op je werk en geef je mij daar weer de schuld van.’ Ze propte een patatje in Jamies mond toen die weer wilde beginnen. ‘Eten!’ Nadat ze afscheid van elkaar hadden genomen liep Jacky nog steeds met een glimlach op haar gezicht door de stad. Alleen de naam van haar broer was al genoeg om Jamie in lichter laaie te zetten. Hij is in de verkeerde eeuw geboren. Mike zou een fantastische dictator geweest zijn, had Jamie een keer woedend geroepen nadat ze weer helemaal door het lint was thuisgekomen. En hij en die stijve trien waarmee hij ook al meer dan een jaar verloofd was, pasten volgens Jamie dan ook perfect bij elkaar.
