Naarstig Valkse. Jaargang 23 Nummer 1

Naarstig Valkse

Jaargang 23 Nummer 1

Een woordje van de groepsleiding Dag vrienden van de scouts, Om de zoveel maanden schetsen we in dit rubriekje het wel en wee van onze vereniging. De ene keer al wat serieuzer, de andere keer al wat grappiger – of dat proberen we toch. Maar bovenal willen we telkens origineel uit de hoek komen. In deze editie hebben we ervoor gekozen om jullie op de hoogte te houden met 70 wist-je-datjes! Hou je klaar…….START! Wist je dat… 1. De kapoenen en wouters dit jaar naar het exotische Wetteren op kamp zijn gegaan? Ze werden helemaal ondergedompeld in de avonturen van Samson en Gert in de Middeleeuwen! 2. Kapoen Mira op dat kamp ook letterlijk is ondergedompeld, in de groene verf? Bewijzen staan

op facebook, en wie denkt dat er fotoshop aan te pas kwam: Mira geeft nog steeds licht in het donker – jawel, groen licht. 3. Er iets heel vies is gebeurd op dat kamp? Marlèneke en Gertje hebben gekust! Maar echt op de mond, hé! Ieeew….. 4. De Jin de voorbije zomermaanden Roemenië onveilig heeft gemaakt? Ze gingen op buitenlands kamp om nog een laatste keer te genieten van het scoutsleven als lid. Zeven van hen mogen we verwelkomen in onze leidingsploeg, applaus voor Tim, Antje, Bram, Pieter, Arne, Louis en Marieke! 5. De leidster van de Jin 8 jaar leiding heeft gegeven en nu aan een welverdiende carrière begint bij de stam? Applaus voor Mieke! 6. De givers erin geslaagd zijn de oerdegelijke wegen in Duitsland naar de vaantjes te helpen? Ze hebben zo

hard getrapt op de pedalen, dat het wegdek ervan smolt! Hun fietskamp was dan ook meer dan geslaagd. 7. Op datzelfde fietskamp het volledige foerierteam enkel bestond uit jongens? Moes had eerst veel zorgen over hun kookkunsten, maar achteraf bleek hij ‘nog nooit zo lekker gegeten’ te hebben op kamp. 8. De jonggivers in augustus in Graide- volgens de Engelstalige GPS ‘Gweejde’- op tentenkamp waren? Als ze lachten, brak de hele hemel open, we waanden ons in de tropen. En de zon heeft er geschenen als nooit te voren. Reken maar uit hoeveel plezier ze hebben gehad. 9. De groepsleidingsploeg is veranderd? Stijn zwaait af na 3 jaar groepsleiding, Maarten, Mathilde en Anke blijven aan het roer. Bedankt, Stijn, voor alles! Applaus! 10. De jaarleuze van dit scoutsjaar ‘Be prepared’ luidt? Dat is Engels voor ‘Sta paraat’ en het is de eerste kreet die scouters ooit riepen.

11. De grondlegger van scouting en de uitvinder van de leuze Baden Powell heette? Hij was een Britse generaal die vooruitstrevende gedachten koesterde. 12. De oprichter van onze scouts Dr. Lowie heette? Onze voorzitter van de vzw, Manu Lowie, is een nazaat van hem. 13. 70 wist-je-datjes wel heel veel zijn en je er zelf 56 mag bij verzinnen? De beste drie vertel je aan je leiding! 70. We je niet zomaar 70 wist-je-datjes hebben verteld? 70 jaar geleden, in 1945, liep WOII op zijn einde en brak er een glansrijke nieuwe periode aan: het ontstaan van scouts Zingem! Dus dit jaar bestaan wij ZEVENTIG jaar, hoera! Daarom zal het komende scoutsjaar er extra speciaal uitzien. Eén activiteit die al vast staat, heeft te maken met Kinshasa in Congo. Daar richtte onze eerste aalmoezenier een bewonderenswaardig project op voor kinderen met

een handicap. Wij gaan om ons zeventig jaar bestaan te vieren, de mensen die daar wonen een hart onder de riem steken. Dus BE PREPARED!

Een stevige linker, De kersvers verkozen groepsleiding: Anke, Maarten en Mathilde

Kapoenen Maandag heel vroeg in de ochtend, bij het optrekken van de ochtendnevel, kwamen de eerste kapoenen aan. Wat was de leiding blij om deze lachende stralende gezichtjes weer te zien na toch wel enkele weken van elkaar gescheiden te zijn (of toch niet zo lang geleden als je de zee meerekent). De stoere kapoenen die minder moeite hadden om afscheid te nemen van hun mama en papa dan vele leiders, begonnen direct met uitpakken.

De kapoenen maakten al snel kennis met Gerbertus, Samsongaard, Octavius, Albertus en vele andere tot de verbeelding sprekende personages tijdens het eerste avondtoneeltje. De avond werd afgesloten met de kampdans: hier toonden de kapoenen zich ware dansmeesters, de wouters waren duidelijk ook onder de indruk. Dinsdag was slechts de 2de dag van het kamp, maar toch stond er al een heuse dagtocht op het programma. De kapoenen legden het loodzware traject naar het gigantische meer genaamd “openlucht zwembad” af in een recordtijd. Na enkele uren van

wildwater plezier was het tijd om huiswaarts te keren. De kapoenen konden wel te voet terugkeren, maar besloten de wouters te slim af te zijn door de bus te nemen. Ook hier werd de dag afgesloten met een toneeltje en een avondlied en kon de rust wederkeren over Wetteren en omstreken. Woensdag begon net iets anders dan een gewone kampdag, het was namelijk tijd voor het ontbijtspel. Het ontbijtspel leverde enkele hilarische momenten op en zal misschien wel enkele mama’s die de was aan het doen waren tot een lichte paniekaanval

hebben

gebracht. Ook de avond werd

niet

afgesloten

zoals andere avonden, nee hoor want het was… CASINONIGHT. Tijdens deze avond leerden de kapoenen hoe je echt geld kan verdienen, een waarde volle les voor de toekomst.

Donderdag of vuilen dag staat in het geheugen gegrift door zijn kilometers lange glijtapijt, het eten van dingen die eigenlijk al eens gegeten waren en een heuse waterpistolen battle. Nadat de bijna onherkenbare kapoenen zich verfrist hadden was het tijd voor een stukje

geschiedenis,

deze

geschiedenislessen

aangeboden door archeoloog Seppe bestonden uit een fakkeltocht omheen en doorheen het domein. De

kapoenen gingen duidelijk gefascineerd en met weer wat meer levenservaring gaan slapen.

Vrijdag was de dag van het befaamde winkeltjesspel. Hier leerden de kapoenen samen met de wouters de basis

van

het

ondernemen.

Tattooshops,

verzorgingssalons,… sprongen als paddenstoelen uit

de grond. Op het einde van de dag stond de kapoenen nog een verassing te wachten. De fantastische foerage had nog voor een lekkernij van jewelste gezorgd, heerlijke warme pudding. Mmm! Met de buikjes rond gegeten konden de kapoen dan ook de laatste nacht inzetten.

Zaterdag was een pijnlijke dag voor de leiding die wist dat het afscheid met hun kapoentjes

was

aangebroken. Gelukkig was er nog de BBQ die veel goed maakte. We kunnen echt wel spreken van een geslaagd kamp en jaar en hopen dan ook weer iedereen terug te zien volgend jaar!

Wouters Stel je voor, een wouterkamp met als thema Samson & Gert in de middeleeuwen. Wel… dit was het ook! Met dit thema moest er al heel veel misgaan om een slecht kamp te hebben. Het kamp begon goed door meteen werk te maken van de kampdans, die ook al subliem in elkaar werd gestoken.

De dans was echt een pareltje, met technisch moeilijk uit te voeren moves. Met een speciale vermelding voor Leo die de dans wel heel goed kon dansen.

Misschien is het tof om als ouder eens een beeld te krijgen over het dagverloop bij een wouter. De dag begon met wakker worden in een tent, hierna werd er een heerlijk ontbijt geserveerd: met lekker warme chocomelk, ovenvers brood, heerlijke choco, en nog zoveel meer. Het ontbijt werd vervolgd door een subliem

spel. Dit spel was altijd nagelbijtenspannend, maar het was dan toch altijd gelijkstand. Na zo’n intensieve voormiddag kwamen we weer op krachten met een vers soepje, zo vers dat de groentjes nog te zien waren. In de namiddag was er een goed doordacht spel voorzien, ook dit spel was ongeloofwaardig spannend. Maar ook het namiddagspel eindigde altijd op een gelijkstand. Na zo’n namiddag spelletjes spelen, was iedereen door z’n beste krachten heen. Hierop had de fourage iets slim bedacht: het avondeten. Slim gezien van die fourage. Dit avondeten was altijd anders maar er werd veel aandacht geschonken aan bio producten, lokale boeren werden ook goed gesteund. Tot slot werd er nog een listig avondspel gespeeld, ook hierbij werd het telkens een gelijkstand. Na het avondspel was er nog even tijd voor het toneeltje. Dan vonden de leden het welletjes geweest en wouden ze allemaal vlug gaan slapen. Nog even het avondlied zingen, de tanden

poetsen en dan mochten ze eindelijk hun bedje binnen. Nog een geluk dat ze telkens meteen wisten te slapen, babbelen durfden ze echt niet meer. Toen de leiding zeker wist dat alle leden goed en wel sliepen was het aan de leiding om ook te gaan slapen.

Natuurlijk waren er ook enkele speciallekes zoals de enorme dagtocht die iedereen toch wel goed overleefd heeft. Mooi zo. De kampdans is ook zeker de moeite om te vermelden. Deze dans werd gedanst op de muziek van Samson & Gert en bevatte technisch zéér moeilijk uit te voeren moves die enkel de besten tot een goed einde kunnen brengen. Hierbij is er een vermelding voor Leo die toch wel ALLE moves tot een schitterend einde kon brengen. Ik denk dat er nu een goed beeld is over het verloop van het kamp. Hoe perfect het niet in elkaar zat. Laten we het erover eens zijn dat het toch zeker langer had mogen zijn.

Jonggivers Jonggiverkamp Alles begon aan het station: één voor één kwamen de jonggivers aan. De ene met de glimlach, de andere met een bang gezicht. Maar één ding wist de leiding dan al: het werd een onvergetelijk kamp. Na het afscheid met de mama en de papa (die eigenlijk zeer blij waren om even het huis voor zich alleen te hebben) vertrokken we met de trein naar Graide. Vanaf het station stapten we naar onze kampplaats waar we tien dagen gingen overleven. Aangekomen op het kampterrein met wildwaterbaan en sanitair om u tegen te zeggen, begonnen we met het bouwen van de chalets en de eetruimte op hoogte. Na al het werk was er even tijd om de omgeving te

verkennen. Al snel kwamen we te weten dat we er niet alleen waren… Enkele meisjes kwamen huilend terug met duidelijke sporen van tijgers. Hierna gingen de stoere jongens van de jonggivers onder leiding van tijgerkenner Pieter op jacht. Na 14 uur kwamen ze terug met niet minder dan 8 tijgervellen. Hierdoor was het eten voor de rest van het kamp ook al aanwezig.

Na dit korte incident kon het kamp zijn normale gangetje gaan. Er werden spelletjes gespeeld, plezier gemaakt,

vuur gestookt, eten bereid en hilarische moppen verteld. Zoals deze mop van Flor: “Jongen, steek je tong eens

uit,” zei de dokter. Waarna de jongen zegt: “Waarom dan? Ik ben toch niet kwaad op u?” waarbij iedereen buikpijn kreeg van het lachen. Hierdoor was de HUDO voor 5 uur bezet door Tom. ’s Avonds werden er leuke avondspelen gespeeld, die plaatsvonden in de stedelijke sportzaal te Graide. Hier werd nagekeken of iedereen de tijgersprong over de plint wel kon en moesten de leden tot op 4 meter hoogte klimmen aan het klimtouw. Nadat alle leden hierin geslaagd waren, overgaan

konden

we

tot

de

avondspelletjes bossen.

in

de

Zoals elk kamp gingen we natuurlijk ook op tweedaagse. Hiervoor splitsten we ons op in vier groepen, zodat we ons gemakkelijker konden verschuilen voor de ZuidOegandese wolf. We vertrokken met veel moed en door zinnetjes zoals: “Ben je rrrrrrrr klaar voor” bereikten we na een dag stappen onze bestemming. Door de orkaan die op dat moment zijn ronde deed op de boerderij konden we niet buitenslapen. Tevens was dit ook veel te

gevaarlijk. Doordat de stier van de boer te veel hooi gekregen had was hij zo wild geworden was dat hij wel eens wild uit de hoek zou durven komen. Ondanks dat de leiding

probeerde

uit

te

leggen aan de boer dat zijn weide cirkelvormig was, kregen we onze slaapplaats toegewezen in de schuur. Jammer dat er hier geen John Deere aanwezig was, want na het dragen van de heilige John Deere pet waren alle jonggivers ervan overtuigd

dat

dit

nu

eenmaal de beste tractors ter wereld zijn!

Naast twee daagse is de totemisatie ook een belangrijk onderdeel van het kamp. De derdejaars werden op pad gestuurd met verschillende opdrachten en zonder eten: zo moesten ze één dag trachten te overleven. Natuurlijk wisten ze niet da Pedro Coolio er steeds voor zorgde dat het pad veilig was en er geen gevaar was.

Na het vervullen van de opdrachten kregen de derdejaars hun totem toegewezen. Totems zoals orka, eenhoorn, John Deere hert, elf en amika werden de nieuwe naam van enkele leden. Na nog enkele superleuke spelletjes en ontdekkingen zoals de nieuwe mensaap (jowel, dit was in Graide), waren we al aan het einde van het kamp gekomen. Tranen, verdriet, depressie. Dit was het gevoel dat heel de groep had na dit onvergetelijk kamp, of zoals ik, ook wel Pieter Corneliszoon Hooft junior genoemd, zou zeggen; “In zoveel mooie herinneringen, blijft het kamp voor eeuwig in ons hart.” Maar dit alles werd ook overwonnen door de mooie woorden, “Vinden we ‘t nog tof, nou en of!”. Waarna iedereen rrr weer helemaal klaar voor was. Dit was ook nodig, want het terrein zag er nog echt vurtiss uit. Opruimen dus, en alles netjes in de camion.

En daar zaten we dan op de trein… Moe maar voldaan, want als we eerlijk zijn, was het wel een echt tof kamp he. Aangekomen aan het station zagen we dan eindelijk onze ouders terug (die na 10 dagen wel vonden dat hun huis eigenlijk maar leeg was zonder hun dotjes) en konden we al onze leuke verhalen vertellen. Op het kampterrein toonden we dan nog voor de laatste keer onze mooiste danspasjes waarmee we op kamp veel plezier hebben beleefd. Waarna onze wegen uit elkaar gingen…

Ik vond het zelf ook de max van een kamp !

Totemisatie Zoals de traditie dat wil, kregen alle derdejaars een totem op kamp. Na een dag overleven en een uitdagende totemisatie kregen ze hun welverdiende dierennaam. Felix: Steenbok De Steenbok is vooral bekend om zijn behendigheid en zijn evenwichtsgevoel.

Deze

bergbewoner is een groepsdier dat belang hecht aan de rangorde binnen de groep. Hij is vriendelijk en nieuwsgierig, maar soms wat koppig. Hij leert veel van ouderen. De Steenbok is sterk maar zal zijn kracht niet snel tegen anderen gebruiken. Hij leeft in vrede met zijn omgeving en past zich snel aan. Nu en dan is hij speels: hij daagt

dan anderen uit in behendigheidsspelletjes op de rotsen Lauren: Alpaca De Alpaca is een koppig en trots dier. Als hij ergens zijn zinnen op gezet heeft, is hij daar niet van af te brengen en volhardt hij hardnekkig. Hij is zeer kieskeurig wat zijn voedsel betreft. De Alpaca leeft in een goede

verstandhouding

met

zijn

soortgenoten.

Tegenover vreemden reageren ze prikkelbaar. Lukas: Haas De Haas is een vrolijk en slim dier. Hij is schuw. Door

verschillende

sprongen houdt hij zijn

achtervolgers voor de gek. Hij is voorzichtig en oplettend. De Haas gaat nooit recht naar zijn leger, hij gebruikt omwegen en listen om zijn doel te bereiken. Julot: Caraya

Wanneer de Caraya ‘s morgens ontwaakt, begint hij de dag meestal met zijn karakteristieke gebrul om zijn territorium te markeren. Hij leeft in groep en beweegt zich langzaam en bedaard voort, behalve wanneer hij speelt of opgewonden is. Meestal verspilt hij de helft van zijn voedsel. Hij heeft nauwelijks vijanden. Caraya’s zijn

lichtgeraakt maar ook verrassend gevoelige dieren, braaf en lief. Als er openingen in het gebladerte moeten gepasseerd worden, vormen de volwassenen een brug die door de jongen wordt gebruikt. Max: Stern De Stern vliegt vlug en behendig. Hij is zorgeloos en vrolijk. Hij is niet erg zwijgzaam, een doortocht van een Sternkolonie blijft dan ook zelden onopgemerkt. Meestal is de Stern mild en begrijpend, maar als hij voor jongen moet zorgen, is hij ook wel jaloers en opvliegend.

Louis: Dolfijn De Dolfijn is gezellig, dartel, vrolijk en heel beweeglijk. Het is een knappe imitator en een ondeugend maar vriendelijk dier. Door de gebogen lijnen van zijn bek lijkt hij te glimlachen.

Laure: Spitssnuitdolfijn De

opvallendste

eigenschap van dit grote, sterke

dier

is

zijn

nieuwsgierigheid. Alles wat onbekend is, wordt door hem onderzocht. Hij leert veel uit ervaring en geeft die ervaring door aan anderen. Hij is schuw voor zijn belagers. De

Spitssnuitdolfijn is luisterbereid, geduldig en heeft een sterk verantwoordelijkheidsgevoel.

Zieke

of

gewonde

soortgenoten worden niet in de steek gelaten. Matthias: Snoek De Snoek is brutaal, verstandig en sluw. Hij legt goeduitgekiende hinderlagen aan. Voor zwakkere dieren toont de Snoek weinig belangstelling en hij zal hen meestal met rust laten. Met andere dieren leeft hij vriendelijk en vreedzaam samen. Bij het ouder worden, wordt

de

Snoek

meestal rustiger en kalmer.

Silke: Simia Over het uiterlijk van de Simia weet men

meestal

genoeg. Alle apen zijn verstandig te noemen, maar toch laten ze zich dikwijls beetnemen. Het is het levendigste en meest beweeglijke zoogdier. De Simia is een potsierlijk en vrolijk dier. Ze is moedig en het moederdier zorgt goed voor haar jong. Emma: Schroefhoorngeit De Schroefhoorngeit voelt zich het best op haar gemak in kleine, hechte groepjes. Zij staat niet vijandig tegenover andere dieren, maar zoekt er niet snel contact mee. Dit fraaie, verstandige dier is gehard door het leven in

onherbergzame streken. Zij is nieuwsgierig, voorzichtig en lenig.

Een

Schroefhoorngeit

jonge is

snel

zelfstandig en gaat graag op onderzoek uit. Zij is opvallend leergierig.

Giscard: Agame Deze hagedis is een echte schrokop. Hij is grappig,

ondeugend,

nieuwsgierig

en

uitdagend. Hij is erg snel. Hij

heeft

een

merkwaardig uiterlijk, maar is ongevaarlijk. Hij past zich vlot aan. Hij is verzot op zon en warmte. Hij imiteert zijn vijanden door grootdoenerij.

Louise: Secretarisvogel De Secretarisvogel is een zwijgzaam dier. Toch kan ze heel enthousiast zijn en dit duidelijk laten merken. Ze is behulpzaam en ijverig

en

ze

beschermt vooral de zwakkere soortgenoten. Deze trotse vogel reageert snel bij gevaar. Ze is niet onverstandig en heeft veel inzicht. De Secretarisvogel is eerder gesloten tegenover vreemden, maar des te vriendelijker tegen bekenden. Sofie: Hinde De Hinde is het wijfje van het hert. Al haar bewegingen zijn sierlijk, fier en waardig. Zij is angstig en schuw. Haar zintuigen zijn uitmuntend ontwikkeld. Eens veilig wordt ze tam. In nauwe ruimte opgesloten of in de bronsttijd, wordt het dier

dikwijls door de geringste kleinigheid vertoornd. Door haar vrouwelijkheid is het fijn, geduldig en zacht. Ze is vlug, waakzaam en onafscheidelijk van haar jongen.

Louis: Steenarend De Steenarend heeft een edel voorkomen en een edele inborst. Hij heerst fier over zijn territorium. Hij laat hier wel andere vogels toe, zo lang ze zijn rang niet bedreigen. Hij is waakzaam, rustig en verstandig. Tijdens de jacht is hij snel en behendig. De Steenarend heeft een beperkte familie maar die blijft hij zijn hele leven trouw. Wegens zijn strenge uiterlijk heeft hij de naam gevaarlijk te zijn, maar hij heeft een rustige aard. Hierdoor zal de Steenarend eerder

beschermen dan bedreigen. Enkel wanneer

hij

aangevallen

rechtstreeks zal

hij

wordt

zich

fel

verdedigen. De Steenarend is een volhouder.

Givers: fietskamp 2015 17

juli

2015.

13

paar

gebronsde benen maakten hun opwachting aan het station te Oudenaarde. De givers van scouts Zingem (waarschijnlijk de beste scouts ter wereld en omstreken) waren er klaar voor. Na een flitsende treinreis naar een pittoresk dorpje aan de grens van België en Duitsland begon de queeste met als doel de hoogtepunten van de wielergeschiedenis te overschrijden. De wegbeschrijving door onze dagelijkse gids Moes werd nog op de vooroorlogse manier uitgelegd met een tak in het zand. Ik weet niet of het aan de tekenkunsten van Moes lag, of het oriënteringsvermogen van de leiding, maar er werd

(haast) nooit verkeerd gereden (Al kan die gps er ook iets mee te maken hebben). Een fysiek uitdagende onderneming van om en bij de 500 km langs grasrijke weiden en over steile heuvels… en dat alles met een stalen ros (al dan niet voorzien van elektrische hulpmiddelen), velen zouden je daarvoor zot verklaren. Op de eerste dag werden we al geconfronteerd met een niet te onderschatten tocht waarbij de wind onze grootste vijand was. Deze wind was echter een goeie bron van energie voor de groene

Duitsers,

toonden

de

windmolens

dat talrijke

in

het

uitgestrekte landschap ons aan. Jammer genoeg moesten we dan al afscheid nemen van Mathilde, die in de bezemwagen plaatsnam

door materiaalpech. Onze mecaniciens van dienst werden echter nog nooit eerder geconfronteerd met een weigerende motor (“in onzen tijd bestond da nog nie ze”), waardoor Mathilde jammer genoeg de hele reis per auto moest afleggen. Tijdens onze expeditie werd er heel wat afgezweet,

vooral op die dagen dat de brandende zon onze ruggen schroeide. Gelukkig vonden we telkens verfrissing in de plaatselijke zwembaden. Onze tocht voerde ons

verder en verder in het prachtige Duitsland over talrijke heuvels die ons uitzicht boden over het glooiende landschap. We trokken verder door de vallei van de Moezel, waarbij we omgeven waren door uitgestrekte wijngaarden. Bij een bescheiden wijnboer mochten we proeven van de plaatselijke specialiteit: Moezelwijn. Een lekker en zoet, koel wit wijntje werd ons voorgeschoteld op een prachtige voormiddag. Het hoogtepunt van de Duitse gastvrijheid vonden we op onze 2de rustdag in Elm. De genereuze aanhang van de plaatselijke, populaire priester legde ons tot vijfmaal toe in de watten door heerlijke maaltijden voor ons te bereiden. Vooral de fans van de Deutsche Wurst konden hun duimen en vingers aflikken. Sommigen onder ons durfden het zelfs aan om ’s ochtends de overschot van de worsten op te eten die ons de dag voordien werden aangeboden. Tijdens diezelfde rustdag werden de 1ste jaars en andere ongedoopten op een toch wel aparte

manier ingewijd in de groep aan de hand van verschillende karaktervormende proeven. Dankzij het stevig (worsten)ontbijt eerder op de dag doorstonden allen deze beproeving echter met glans.

De hele dag stond trouwens in het teken van plechtigheden, want ’s avonds werden Fien en Sarane definitief

opgenomen

in

de

scoutsfamilie

respectievelijk Secretarisvogel en Bergbever.

als

Na het afwijzen van nog een voedselpakket door onze gastvrije Elmenaars zetten we onze tocht verder. Na enkele kilometers kwam het sterke peloton aan in het kleine maar rijke Luxemburg, dat we in slechts 2 dagen doorkruisten. Als je weet dat Luxemburg (het land ja) kleiner is dan Oost-Vlaanderen, doet je dit waarschijnlijk niet van je stoel vallen. Na 12 dagen afzien was het slot eindelijk in zicht, uitgeput maar zelfvoldaan kwamen we toe aan het station van Oudenaarde, waar onze geëmotioneerde ouders hun (meestal) lieve kindjes opwachtten.

Jin De jin gaat naar Roemenië en ook wel een beetje naar Hongarije. Op 1 juli verzamelden we om 7u30 aan het station: zelden zoveel blije gezichtjes gezien! Sommige ouders huilden zelf van geluk omdat ze 2 weken het kot voor zich alleen hadden en eindenlijk konden genieten van hun 2de jeugd. De trein bracht ons naar

Zaventem,

gelukkig maar, want daar moesten we zijn. Vandaar namen we het

vliegtuig

naar

Boedapest.

In

Boedapest

aangekomen gingen we ons installeren in ons luxe hotel om van daar uit op zoek te gaan naar een lekker

restaurantje. We aten lekkere kippenvleugeltjes met heerlijke gebakken aardappeltjes en we dronken heerlijk vers bronwater.. Daarna gingen we de buurt even verkennen. Na enkele watertjes en, oké, we geven het toe ook wat colaatjes, besloten we een stinken hond(je) te adopteren. Lieve Fifi we zijn zo blij dat jij ons pad gekruist hebt!

De 2de dag maakten we een korte begeleide wandeling door de stad en zijn we weer uitgebreid gaan eten. We genoten in een zeer simpele club ook van enkele drankjes en heerlijke muziek. Antje besloot

aan parcour te doen en een onbekende man gaf ons het wachtwoord van ons hotel (‘open the FUCKING door’). Na twee dagen Hongarije hadden we het wel gezien en namen we een luxe bus richting het prachtige Roemenië. Na enkele aangename uren in de bus met airco en dvd kwamen we aan in ons nieuw paradijs. Na een heerlijke maaltijd en wat

vertier

aan

het

kampvuur besloten we op tijd te gaan slapen, want er stonden avontuurlijke

ons

enkele

dagen

te

wachten. Zo gingen we op dagtocht

(een

kleine

wandeling van 70km: ik durf het bijna geen dagtocht te noemen).

We gingen riverrunnen, alhoewel runnen hier misschien toch wat een groot woord is. Ikzelf vond het wat te traag voorruit gaan en besloot op mijn eentje een dropping te houden. We sprongen van rotsen en riepen met zijn allen samen ‘Aw my leg, my leg, mijn been!’ en we beklommen de hoogste bergen. Ik kan jullie verzekeren, zelfs jommeke ging nog nooit op zo een groot avontuur.

Voor we aan ons laatste avontuur konden beginnen, moesten we eerst een busrit van vier uur overleven. Gelukkig hielden we eens pauze aan ruïnes in de vlakke zon, zodat we een beetje konden afkoelen. En nog beter: we kregen van de organisatie een heerlijke maaltijd. Worsten, 1000 worsten en brood, oef, er was brood! Terwijl de leden gingen canyonningen besloot de leiding even te syncen aan het zwembad.

Na deze voor de leiding toch wel avontuurlijke en vermoeiende dag werden we gedropt aan het station waar we begonnen aan een tocht van 11uur. Nadat we ons allen 11 uur lang Harry Potter voelden kwamen we aan op onze volgende bestemming: de zee!! Hier kan ik zeer kort over zijn: Ontbijten, bronzen, zwemmen, bronzen, eten, feesten en repeat! Na ons uitje aan de zee gingen we nog een paar dagen cultureel gaan doen in Boekarest. Ook van onze meals werden we daar altijd zeer happy! Het verslag is misschien een beetje kort ,maar ik denk dat je zo een fantastisch zalige reis eigenlijk moeilijk kan beschrijven! Liefste Jinnertjes: super hard bedankt voor dit scoutsjaar, ik heb er van genoten! En voor een laatste keer zou ik willen zeggen: JIN JIN WOEF WOEF!

Wie is wie Voor iedereen die al eens durft vergeten van wie hij/zij leiding heeft, voor al wie iets meer wil te weten komen over zijn/haar favoriete leid(st)er en vooral voor alle ouders die er niet meer aan uit geraken hebben we dit handige overzichtje gemaakt. Dames en heren, mag ik u presenteren: de leiding!

Kapoenenleiding Hey, ik ben Bram, ook wel bekend als

bedachtzame

sneeuwuil en dit is mijn eerste jaar

leiding.

Maar

geen

paniek, ik zit al van mijn eerste jaar kapoen in de scouts van Zingem dus (bijna) niets nieuws voor mij. Ik heb veel favoriete

gerechten maar er gaat toch niks boven een lekker pak Belgische

frietjes

of

heerlijke

Japanse

sushi.

Mijn hobby’s zijn elektrische gitaar, scouts (Duh) en grafisch ontwerpen. Als favoriet spel ga ik natuurlijk voor het enige echte guerrillia. Mijn stoerste scoutsverhaal was tijdens het giverweekend enkele jaren geleden wanneer ik aan het klimmen was op de rotsen dat mijn beveiliger zich slecht begon te voelen en bijna flauwviel waardoor ik enkele minuten

onbeveiligd

was

(WOW!).

Later zou ik mijzelf graag zien werken in het buitenland bij een grote game studio of special effect studio.

Hier is Maarten Delahaye, maar omdat iedereen moeite heeft met zijn

eigenlijk-niet-zo-moeilijke

achternaam,

houdt

men

het

meestal bij meneer Maarten. Deze immer sympathieke jongeman staat dit jaar bij onze jongste tak, namelijk de kapoenen. Naast de scouts doet de gezapige sneeuwstormvogel ook nog aan voetbal en minivoetbal bij twee om-een-stormloop-van-hysterische-supporters-tevoorkomen-niet-nader-genoemde

topploegen

(tip:

beide ploegen spelen in het rood). Omwille van zijn voetbaltalent vergelijken velen hem wel eens met Axel Witsel of Marouane Fellaini. Twee voetballers die toevallig ook gezegend zijn met krullend haar. Sinds vorig jaar is Maarten afgestudeerd als chemicus in Gent. Zijn nobelprijs voor het jaar 2018 is reeds gereserveerd!

Leo “koekjesmerk/tinkerbel” van Damme staat dit jaar paraat als kapoenenleider. kunstenaar, gekend

Deze

misschien

door

zijn

wel groot

kunstwerk op het rondpunt van de N60 thv Eine, heeft als totemnaam Patrijs (da’s een middelgrote kip). Naast knutselen, vingerverven, en mandalas kleuren is Leo vooral bezig met het luisteren naar muziek,.. Je kan hem dan ook herkennen aan zijn grote koptelefoon. Leo is dus de creatieveling onder de leiding, zo heeft hij de spelletjes tikkertje, verstoppertje en 123 piano bedacht. Later wil Leo tuinarchitect worden om zo iets terug te geven aan de mensen, want naast wereldvrede en het bestrijden van armoede,… is ook een mooie tuin hebben

zeer

lievelingseten.

belangrijk.

Griekse

pizza

is

zijn

Hey,

ik

ben

Antje

Schouppe en ben sinds dit jaar leidster van de kapoenen. Men mag mij ook altijd aanspreken als geëngageerde steenbok of als de zus van Schouppe. Mijn hobby’s zijn dansen, saxofoon spelen en de SCOUTS natuurlijk! Ik heb 3 oudere broers overleefd, dus ik kan zeker tegen een stootje of 5. Ik kijk er al erg naar uit om leiding te geven!

Hallo daar! Ik ben Femke, maar luister ook naar de totem Bedrijvige Gazelle. Ik stond al 2 jaar bij de kapoenen en daar komt nu nog een derde bij. Een half jaartje dan toch, want ik ben nu op erasmus in Reykjavik, de hoofdstad van IJsland. Er zijn hier veel zwembaden en allemaal in openlucht, zelfs als het sneeuwt! De mensen drogen hier nooit af na de afwas, bijna op elke straathoek is er een speelplein en ze eten hier één keer per week hotdogs, misschien moeten we het volgende kapoenenweekend wel hier organiseren? ;) Vele groetjes uit het hoge noorden en tot volgend jaar!!!

Wouterleiding Flor Deze lieve jongen is maar liefst 18 jaren oud, hij wordt ook wel ‘hey floe de baksteenkoe’ genoemd door zijn passie voor bakstenen en koeien. Flor studeert momenteel schilderkunst aan het KASK wegens zijn grote interesse voor cultuur en dan vooral de hendendaagse kunst. Floe de baksteenkoe is zeer geïnteresseerd in het leven van de roze buideleenhoorn. Zingen is naast eenhoorns een belangrijke bezigheid. Het was dan natuurlijk even schrikken toen hij niet door de voorrondes geraakte bij het VTM-programma ‘The voice’. Tot slot is het

misschien ook goed om te weten wat Flor het meeste van al interesseert: GELD.

Naam: Tim Verschueren Totem: Plichtsgetrouwe vink Lievelingsgerecht: Frietjes met ribbetjes Favoriete scoutsspel: Guerrilla Dit is mijn stoerste scoutsverhaal: We hebben ooit eens een stinkbom geprobeerd te maken (helaas gefaald). Later word ik: zorgkundige Nog een leuk weetje over mezelf: Ik bouw en knutsel heel graag! (Boomhutten, kampen…)

Dag toekomstige vriend(innet)jes. Ik ben Marieke alias opgewekte Spreeuw en dit wordt het jaar van de eeuw! Want ik ben niet alleen opgewekt, ik ben ook mega super ultra enthousiast dat ik jullie leiding word dit jaar. Waar ik nog enthousiast van word is eten, lezen en sporten en in dat laatste word ik wel al eens graag tweede. Als afsluiter nog deze levensles: volg steeds de lichtjes in het donker! (ik spreek uit ervaring)

Dag vriendjes al tegader! Mijn naam is Arne, en binnen de scouts sta ik ook wel bekend als “Joviale Salangaan”. (voor iedereen vragen begint te stellen… het is een soort zwaluw)

Ik ben 18 jaar, levendig, humoristisch en avontuurlijk aangelegd en soms misschien een beetje impulsief. Ik eet al graag nekeer een gratin-patatje, de beenhesp van de scouts, frietjes (maar niet van de flandrien want die wouden niet sponseren voor de scoutsfuif!!!) en eigenlijk praktisch alles zolang het maar geen gestoofde witloof of asperges zijn. Mijn favoriete scoutsspelen zijn natuurlijk van die spellekes me nen tikker, kaartjes overbrengen, geld verdienen, een centrale post en stomme opdrachtjes zoals 10 verschillende blaadjes bijeen zoeken. En natuurlijk ook Guerrilla, het vierkante kilometerspel en baseball. In de scouts heb ik al veel leuke dingen beleefd, maar de stoerste waren toch wel toen ik bij de givers zat; de tentenkampen in de Ardennen zijn namelijk altijd geweldig, behalve als een stelletje roofzuchtige, agressieve Walen met je materiaal weg zijn, dan kan het

nog

eens

spannend

worden.

“Hé! Ce ballon ronde noir, c’est de nous hè!” Maar ook in de jin had ik de tijd van m’n leven. Mijn plannen voor later zijn momenteel nog redelijk blanco omdat ik in veeeeel te veel verschillende dingen geïnteresseerd ben, maar zolang ik gelukkig ben is er geen probleem. En als echt alles misloopt, kan ik nog steeds de straten op met mijn mondharmonica, die al menig kampvuur heeft opgeluisterd en scoutshartjes heeft verwarmd. Hallo daar! Ik ben Louis en op 21 september word ik 18 jaar. Bij deze hoop ik dus dat ik veel verjaardagskaarten zal krijgen van al die lieve woutertjes. In de scouts sta ik bekend als de hete boy en de zaligste speelkameraad. Als ik niet op de scouts ben dan kan je me vinden in mijn

kot thuis waar ik aan fietsen werk. Bij deze: voor al je problemen met de fiets is er 1 adres: Dijkstraat 4 te Zingem. Als ik niet direct reageer op mijn eigen naam Louis dan zal ik waarschijnlijk beter reageren op de naam ‘Luigi’. Mijn lieve broer Leo en zus Lies, noemen me ook wel ‘ons lief snollebolleke’ maar ik heb liever dat jullie het bij ‘Luigi’ houden. Ziezo, bij deze is dat ook duidelijk. Ik ben heel blij dat ik aan de Wouters leiding zal geven dit jaar omdat ik niets liever wil dan oneindig veel knuffels krijgen van woutermeisjes en oneindig veel wil vechten met de wouterjongens. Eventueel wil ik ook wel knuffelen met de jongens en vechten met de meisjes, maar dit terzijde. Via deze weg wil ik ook mijn fantastische zus bedanken voor deze woorden die perfect mijn persoonlijkheid uitdrukken. Tot snel! Luigi.

Jonggiverleiding Naam: Anke Maes Bijnaam: Grote Femke Totem: Onbaatzuchtige Zeehond (Huh, wat wil dat zeggen, onbaatzuchtig? Definitie: onbaatzuchtig Uitspraak: [ɔmbat'sʏxtəx] zonder dat je er zelf voordeel van wilt hebben) Lievelingsgerecht: spruitjes met kaashamburgers en mama mia frietjes Favoriete scoutsspel: guerrilla (of als leiding bij de wouters: dode vis) Stoerste scoutsverhaal: Ik heb ooit eens Wieme verslaan bij verkrachterke…uhm, ik bedoel hanengevechten

Later word ik: Bingo omroepster Leuk weetje: Ik ben eigenlijk geadopteerd en kom uit China Naam: Pieter Claeys Bijnaam: Pedro, APC, Coolio, Pierre, Pirre Totem: Gedreven Gnoe

Lievelingsgerecht: Frietjes met vol au vent Favoriete scoutsspel: Guerrilla Dit is mijn stoerste scoutsverhaal: In het donker net onder een prikkeldraad met stroom gekropen zijn om enkele seconden later met zaklamp vast te stellen dat er een 30 tal wilde koeien naar je toelopen, waarvan je alleen de ogen ziet.

Later word ik: Schapenboer Nog een leuk weetje over mezelf: Ik ben 1m 97 en ik groei niet meer. Af en toe draai ik een plaatje onder mijn artiestennaam APC. In m’n vrije tijd kweek ik schapen en werk ik op de boerderij. Ik speel ook minivoetbal bij SUD. Naam: Tijs Schouppe Totem: Guitige Torenvalk Bijnaam: Tijsje/ Tijszonderbeenhaar/Tijs “betonmolen” Schouppe (omdat ik vroeger bouwvakker wou worden) Lievelingsgerecht: WAP Favoriete scoutsspel: Guerillia of hoe je dat ook schrijft Stoerste scoutsverhaal: mijn bijna-doodervaring door een boom die bijna op mijn hoofd viel Later word ik: superheld!

Giverleiding Naam: Eva Claeys Bijnaam: Heba, Weba, Mama Muinkkaai, Eufa Totem: Scherpzinnige Zwaan Favoriete scoutsspel: Vlaggenspel, guerilla, en als leiding ben ik alleen nog maar meer fan geworden van de kookwedstrijd. Stoerste scoutsverhaal: Bij de jonggivers hebben we ooit op tweedaagse letterlijk tussen de koeien geslapen en om twee uur ’s nachts een koe zien bevallen. Ik heb ook eens guerrilla gewonnen door undercover te gaan bij een andere scouts . Later word ik: Kickass researcher om al die smerige ziektes uit de wereld te helpen. Ofwel doe ik een bistro open. Nog een leuk weetje over mezelf: Ik speel cello in het studentenorkest van Gent: superleuk!

Naam: Michiel Coghe Bijnaam: Mitch, Mitchken, Micthel, Coghemans, Coghe (plat uitgesproken) Totem: Plichtsbewuste Anubis Lievelingsgerecht: De tranen van mijn vijanden Favoriete scoutsspel: Barre Dit is mijn stoerste scoutsverhaal: Op de HUDO met Tom Wieme tijdens de storm Later word ik: Stammer Nog een leuk weetje over mezelf: ik studeer Retailmanagement, een zeer specifieke richting.

Naam: Mathilde Lacante Bijnaam: Mathie, Meuthildeu

Totem: Gemoedelijke patrijs Lievelingsgerecht: Ik eet al graag ne keer een pralineetjeu. Of mini pizza met oregano. Favoriete scoutsspel: winkeltje Stoerste scoutsverhaal: Die keer op fietskamp dat mijn fiets kapot was en ik het hele kamp dan maar te voet heb afgelegd, amaikes! Later word ik: prediker van The Flying Spaghettimonster Nog een leuk weetje over mezelf: Ik ben eigenlijk geadopteerd en kom uit Zweden.

Moes Hoe zou het kunnen dat je deze man niet kent? Met zijn witte haardos is deze man altijd wel te spotten waar scouts in de buurt zijn. Hij zorgt voor de leden én voor de leiding en hij durft al eens een kritische vraag te stellen. De naam "Moes" komt van aalmoezenier. Hij is het levende geheugen van Scouts Zingem en tegelijk is hij nog steeds even jong van geest als de kapoen, wouter, jonggiver of giver met wie hij een praatje maakt.

Post uit het hoge noorden Sommigen onder jullie hadden misschien al opgemerkt dat twee van onze leidsters even verdwenen zijn. Daar is een goeie reden voor: Femke en Mathilde verleggen dit semester hun grenzen en studeren voor een paar maanden in het buitenland. Om de pijn van het gemis een beetje te verzachten, stuurden zij ons dit…

Hej alla! Groetjes uit Zweden! Ik ben ondertussen al een maand in Lund en ik moet zeggen, ’t is hier dik in orde! Al zijn de Zweden soms ook een beetje raar: 1 van de plaatselijke lekkernijen is rotte vis ‘surströmming’ – het

goedje stinkt zo hard, dat het verboden is een blikje te openen in een appartementsgebouw.

Je kan ook geen alcohol kopen in de supermarkt, je moet er voor naar een speciale winkel ‘systembolaget’ en de prijs is ook heel erg hoog.

De plaats in de supermarkt die normaal voor alcohol zou kunnen zijn wordt hier ingenomen door enorm veel snoepjes en soorten chocolade, de Zweden zijn namelijk gek van zoetigheid. Een gevolg daarvan is dat de tandartskosten heel erg hoog zijn hier.

Veel groetjes! Mathilde

Hallo allemaal! Ik ben nu op Erasmus in Reykjavik, de hoofdstad van IJsland. De natuur is hier echt prachtig: vulkanen, gletsjers, warmwaterrivieren, zwarte stranden...

Volgens de IJslanders wonen er hier zelfs elfen en trollen, hopelijk kom ik er één tegen dan zal ik het jullie laten weten.

Veel groetjes uit het hoge noorden! Femke

de

Uniform en 2 gans Vanaf de wouters verwachten we dat iedereen in uniform naar de scouts komt. De das van onze groep kan je gewoon kopen als je naar de scouts komt (€ 7,5). Ook de kentekens kan je bij ons vinden. Let er wel op dat je ze op de juiste plaats op je hemd zet: hieronder staat alles nog eens mooi uitgelegd.

In onze scouts verkopen we ook tweedehands uniformen. Voor alles wat met de 2de gans te maken heeft, moet je bij Leo zijn! Dat is deze hippe vogel:

Heb je zelf nog scoutskledij liggen die je niet meer kan gebruiken? Breng ze zeker binnen, dan kunnen wij er nog iemand anders blij mee maken. Nieuwe hemden, broeken of T-shirts kan je vinden in de scoutswinkel Hopper. Met je lidkaart krijg je er ook 10 procent korting! Hopper Gent: Lange Violettestraat 33, contact: 09 223 84 42 of [email protected]

Scouts zingem online Ja vriendjes, ook wij zijn hip ende trending! Onze scouts is dan ook terug te vinden op het wereldwijde web. Binnenkort krijgt onze site een nieuw jasje, voorlopig kunnen

jullie

nog

gewoon

terecht

op

www.scoutszingem.be. En voor de feestboekfanaten is er natuurlijk ook de facebookgroep. Wij staan bekend onder de klinkende naam ‘Scouts Zingem St. Bavo Dr. Lowie’. Hier kunnen jullie op de hoogte blijven van de laatste nieuwtjes, foto’s en nog veel ander leuks. Liken die handel!

KALENDER Er staat nog heel wat leuks op het programma. Om ervoor te zorgen dat jullie niks moeten missen, hebben we deze kalender in elkaar gebokst. Duid dus maar snel alles aan in je agenda! Weekends: Kapoenen: 21-22 november Wouters: 23-25 oktober Jonggivers: 13-15 november Givers: 16-18 oktober Andere activiteiten: Dag van de jeugdbeweging: 23 oktober: ga in je uniform naar school, want wij zijn trots op onze scouts! 11.11.11 actie: zaterdag 7 november Schaatsen: 27 november

Dit komt er ook nog aan: Scoutsfuif: 12 maart Bloemenverkoop: 26 maart Meitocht: 1 mei

En we gaan op kamp: Kapoenen: 6-10 juli Wouters: 4-10 juli Jonggivers en Givers: 5-15 augustus