INFORMATIE-BULLETIN VAN EN VOOR DE LO/SPORTORGANISATIE Pumo Ri 2000 I--
I
Na Gerard nu ook de gids weg! door ebI! Gert Borneman,
I
0
C~LO/Sportgroep
Kamp Koning,nveg Noord
lp 18 mei waren alle expeditieleden gezond weer terug in Nederland. Drie LO/Sportinstructeurs te
weten kap Rund Dominicus, elnt Gert Borneman en sm Gerrit Pasman, die samen met gids Roman Dirnbock, Dolf Nijssen, Gerard Brosens, Wilco van Hal en Patrick Walthuis een poging waagden om de Pumo Ri, een berg van zevenduizend meter hoog, in de Himalaya te beldim~ men. Na een goede voorbereiding, waarover elnt Gert Borneman u al via dit blad van op de hoogte heeft gehouden, vertelt hij nu in de tweede aflevering over de daadwerkelijke beklimming.
Voor hef eerst zicht op de PlIIllO Ri, ivitle berg links op defolo.
1
Na het vertrek van Gerard Brosens gaan we de volgende dag richting Pherice. dat op 4250 meter hoogte ligt. Na een half uur krijg ik het te kwaad, omdat ik steeds met mijn gedachten bij Gerard ben. Hij is doodziek achtergebleven op 3200 meter hoogte. Ik wil hem helpen en besluit voor mezelf om terug te gaan. Eerst klamp ik nog Dolf Nijssen aan en na overleg gaat hij vooruit om de andere groepsleden staande te houden en over mijn plannen te informeren. Als we uiteindelijk bij elkaar zijn, begrijpt men mijn gevoelens om terug te gaan, maar rationeel gezien kan niemand Gerard helpen. Hij is ziek en moet zelf beter worden en acclimati-
Zandloper
seren. Uiteindelijk ga ik er mee akkoord om met de groep verder te gaan, maar ik voel me er alles behalve lekker bij.
Snel versleten Onderweg kom ik een drager tegen met drie balken op zijn rug. Ik vraag hem in het Engels hoe zwaar zijn last is. Hij zegt dat elke balk ongeveer dertig kilo weegt en aan de dikte te zien geloof ik dat wel. Het mannetje draagt dus negentig kilo omhoog. Ongelofelijk! Ik voel me op dat moment een stumper met mijn kleine rugzakje. Ik neem dan ook mijn pet af voor deze mensen. Ze klagen niet, zijn altijd vrolijk en sjouwen enorme lasten met zich mee. Pcr last van 25 kilo krijgen ze ongeveer vijftien gulden per dag uitbetaald. Dus hoe meer je draagt, des te meer je verdient per dag. En des te eerder je versleten bent. De gemiddelde leeftijd van een drager is maar 45 jaar. Zo oud is dat niet!
Hoogteziekte Als we uiteindelijk in Pherice aankomen, kwartieren we meteen in. Ik slaap samen met gids Roman Dirnbock op een klein kamertje. De meeste van ons nemen een douche. Dat is een emmer water met een slang eruit. Daarna proberen we wat te slapen, maar dat lukt niet erg. In het hele gebouw hangt rook van de keuken en de verwarming die gestookt wordt op 'yak·stront. Je kunt amper ademhalen. In de lodge eten we friet met eieren, wat een welkome afwisseling is naast alle deegwaren die we gegeten hebben. Deze week zijn hier drie mensen overleden aan hoogteziekte, waaronder twee artsen! Zij zijn in vier dagen omhoog gelopen vanuit Lukla naar Kala Patar, 5600 meter, wat veel te snel is. De symptomen van de hoogteziekte worden dan onderdrukt met medicijnen en men negeert het gewoon. Er sterven jaarlijks toch 'stiekem' veel mensen aan deze ziekte.
Het is net of je stikt Na het eten gaan we op tijd naar bed. Iedereen slaapt slecht.
Inhondsopgave Jaargang 8, nummer 7, september 2000
Na Gerard nu ook de gids weg! door elllt Gert Borneman Kromhoutkazeme is er nog steeds door aoo Rob lansen Een persoon met vele gezichten door sm Richard Wichhart Nice to have or not nice to have door sgt Erik Raterink Hallo collega' s door sgt Mark Dijkstra LO/Sport Redeployment uit Macedonië door sm Ronald Poulissen De zeven vragen van Rob Devilee door sm Mike Becker Wist u dat. .... ??????? door aoo Rob lansen
Een drager gaat met maar liefween last van negentig kilo de PWll0 Ri op. Om de tien minuten word je wakker om diep door te ademen. Het is net of je stikt. Dat komt omdat bij Europeanen de ademfrequentie en de hartslag in rust laag zijn. Je krijgt dan tijdens de slaap een zuurstoftekort. De hersenen registreren dit en geven het lichaam een prikkel om eens diep door te ademen. Je schiet dus elke keer wakker. Dit fenomeen is constant aanwezig geweest vanaf ongeveer 3000 meter hoogte. Hel vreet aan je, want je kunt niet spreken van een goede nachtrust.
Hijgen als een stoomboot
Pag. Pag. 4
Pag. 5 Pag. 7 Pag. 9 Pag. 11
Roman wordt in de loop van de nacht ziek. Hij heeft koorts en voelt zich beroerd. De volgende morgen staan we rond zes uur op voor een acclimatisatietocht naar 5000 meter. Roman zal niet meegaan en vraagt Sirdar Harka (grote regelaar) om de groep te begeleiden. Het is behoorlijk vermoeiend en het tempo ligt zeer laag. Als ik vroeger naar de expedities op televisie keek, dacht ik dat men wel een beetje sneller zou kunnen lopen. Niets is minder waar. Je bent kapot, hijgt als een stoomboot en loopt als een slak. Het is echt zo en een hele ervaring om hier mee geconfronteerd te worden. Als we terug zijn gaan we plat want iedereen is moe.
Pag. 13
Aggregaat kapot Pag. 14
2
Ik word wakker van het aggregaat. Het pruttelt en knarst en loopt vast, omdat er geen olie in de benzine zit. Dolf trekt en trekt, hijgt en probeert het weer. Er komt geen geluid
Zandloper
meer uit. Hij is cic rest van de dag bezig om iets anders te regelen in Pherice. Hopelijk lukt dat want dan kunnen we de telefoon, die het ook weer doet, opladen. Gelukkig heeft het hospitaal nog een aggregaat staan, dat we kunnen huren. Na het avondeten, weer friet met eieren, gaan we op tijd naar bed. Morgen gaan we hier weg, naar Lobusche.
Gids terug Om drie uur in de morgen word ik wakker van Roman, die doodziek is. Hij vraagt of ik Harka kan halen om samen met hem naar het hospitaaltje te gaan. Hij kan nog net met onze ondersteuning een beetje lopen. In het hospitaal ligt een erg zieke man in een drukzak. Hij heeft hoogteziekte en het gaat niet zo goed met hem. De dokter kijkt Roman na en denkt aan bronchitis. Hij krijgt pillen en moet morgen terugkomen. Roman blijft de rest van de nacht hoesten. We blijven nog een dag in Pherice, omdat Roman ziek is. Dan gaan we vandaag maar aan de gang met de telefoon, de computer en het aggregaat. We hebben nog problemen genoeg. Als Roman van de dokter terugkomt is hij doodziek. De dokter weet het niet. Misschien een vorm van malaria. Hij krijgt het advies om de expeditie te verlaten en terug te lopen naar Lukla, om daar het vliegtuig te pakken naar Kathmandu. Teruglopen?? Hij kan amper nog op zijn benen staanl We besluiten een helikopter te regelen. Harka gaat hiermee aan de slag en Ruud en ik gaan de spullen van Roman inpakken. Iedereen is in mineur. Na Gerard nu ook de gids weg! En wat zal er nog allemaal komen.
Antwoordapparaat De dokter van het hospitaal komt vragen of de zieke man mee mag vliegen, anders gaat hij dood. Hij heeft geen geld of een verzekering om een heli te betalen. Natuurlijk kan hij mee, wat een vraag! Als de heli na een uur gearriveerd is, wordt Roman door Dolf en Wika ondersteund. Hij kan helemaal niet meer lopen. Als de zieken zijn ingestapt, moet de heli alle zeilen bijzetten 0111 omhoog te komen. Het ding wiebelt, gaat omhoog en omlaag en vliegt uiteindelijk weg. Daar gaat onze gids. Wat nu te doen? We besluiten de Deutscher Alpenverein (DAV) te bellen op het noodnum-
mer en krijgen daar een antwoordapparaat. We spreken de situatie in en hopen dat ze ons terugbellen.
Nog meer tegenslag Ebe komt binnen en zegt dat de adapter van de computer is doorgebrand! En Gerard is terug naar Kathmandu. Omgaan met teleurstellingen noemen ze dat. Wat een tegenslag! We steken de koppen bij elkaar hoe nu verder te gaan. Iedereen is sceptisch over de voortgang van onze expeditie. Voorlopig gaan we verder en zal ik de technische leiding op me nemen voor zover dat mogelijk en verantwoord is. Dolf zal de algemene zaken voor zijn rekening nemen. De volgende morgen gaan we eindelijk weg uit Pherice. Iedereen is behoorlijk down en in zichzelf gekeerd. We hebben nog steeds niets gehoord van de DAV.
Basiskamp De eerste uren van de tocht wordt er weinig gesproken. Voor het eerst krijgen we uitzicht op de Pumo Ri. Wat een kanjer! In Lobusche slapen we met zijn allen in een grote slaapzaal, waar het veel te druk is. Van slapen komt dus weinig terecht. Na een voor iedereen onrustige nacht gaan we vandaag eindelijk naar het basiskamp. We lopen via Kala Patar, 5600 meter, en het tempo wordt steeds lager. Omdat niet iedereen via Kala Patar loopt, is de groep uiteen gevallen. Onze klimsherpa Zange wijst ons de weg. Achter de berg naar links bij het water. Daar moeten we zijn. Iedereen denkt nog een uurtje te lopen en dan in het basiskamp te zijn. Mooi niet dus! We lopen allemaal een beetje verloren door het tenein heen, dat bezaait is met rotsblokken. Zange is in geen velden of wegen meer te zien. We komen na lang zoeken langs het basiskamp van de Oostenrijkers. Zij zijn niet op de top geweest omdat er te veel sneeuw lag en het te gevaarlijk was. Over twee dagen loopt hun permit af en moeten ze weg. Onderweg komen we onze liaisonofficier tegen, die er uit ziet als een zombie. Hij komt bijna niet meer vooruit en zijn ogen vallen bijna uit zijn kassen van de hoofdpijn. Ruud neemt hem op sleeptouw. De liaisonofficier dacht dat het eten van veel knoflook helpt tegen de hoogteziekte. Jammer dan. Hij stinkt ongelofelijk en heb een beetje met Ruud te doen. Uiteindelijk komen we na drie uur lopen in het basiskamp aan, allemaal totaal kapot. Het basiskamp is gelukkig al ingericht door de dragers en de sherpas. Het ligt aan de voet van de Pumo Ri en we zien hem nu in zijn volle omvang. Het is een indrukwekkende berg. Iedereen wordt opgetrommeld voor de weidingsceremonie van de berg en het basiskamp. Er wordt met meel en rijst gegooid en Dawa prevelt gebeden vanaf een gebedsrol. Hopelijk helpt het! In de loop van de avond bel ik naar huis om de situatie uit te leggen en beloof voorzichtig te zijn. Vanavond heb ik wacht tot middernacht, omdat sommige mensen behoorlijk ziek zijn en hoofdpijn hebben. Omdat iedereen alleen ligt, loop ik om middemacht een ronde om te kijken hoe het met iedereen gesteld is. Gelukkig is dat positief. Iedereen is blij in het basiskamp te zijn. Uiteindelijk val ik in mijn tent ook in slaap. Morgen gaat het echte werk beginnen.
Weiding van het basiskamp.
Wordt vervolgd.
3
Zandloper
Interview
I
-
Kromhoutkazerne is er nog steeds door aoo Rob lansen
I E Iens
was de LOlSportgroep van de Kromhoutkazerne in Utrecht één van de grootste van de KL. Nu in 2000 is daar niet veel meer van over. Feitelijk bestaat er helemaal geen LOlSportgroep Kromhoutkazerne meer. Het is niet meer dan een filiaal van de LOlSportgroep Dumoulinkazerne. Filiaalhouder is sm Hans van Leeuwen, die de Kromhoutkazerne vooralsnog niet helemaal ziet verdwijnen.
"Meer dan de helft van de Kromhoutkazerne is gerenoveerd en is de campus van de Internationale Universiteit Utrecht geworden", vertelt Hans van Leeuwen. "Stukje bij beetje proberen ze steeds meer te krijgen, maar de sporthal en het universeelveld is nog steeds van ons. En dat zal wel zo blijven. Zij, de universiteit, heeft wel een claim gehad in het weekeinde om de hal te gebruiken, maar dat is ook al weer enige tijd van de baan. De rest van de kazerne wordt nog ingenomen door Mechanische Centrale Werkplaats (MCW). dat eigenlijk al in 1978 al naar Leusden zou gaan. Verder wordt er nog in de hallen van het voormalige OCTD lesgegeven in het kader van een Algemeen Technische Opleiding (ATO), een cursus Versneld Assistent Auto Technicus (V AAT) en een KMS opleiding. "
Lessen "Deze A TO en V AAT cursussen leveren ons gemiddeld zo'n vier klassen op, waaraan we driemaal in de week twee uur lesgeven. Daarnaast hebben we nog een KMS klas van ongeveer twaalf leerlingen die tweemaal in de week komen sporten. We, dat zijn overigens BBT sgl Paul Verkleij en ik. De planning van de lessen en de verwerking van de opkomstgegevens worden verwerk in Soeslerberg door sm Fred de Ruiter. Die samenwerking verloopt perfect", vindt Hans van Leeuwen.
maandag is dan ook altijd één van ons in de fitness van de Knoop te vinden en 's middags van drie tot kwart over vier in de Catharijnehal. die dan door Defensie is ingehuurd. De begeleiding van vooral het personeel van staf COKL heeft een tijdje in het slop gezeten, maar dat loopt nu weer goed. Ik ben veel naar dat personeel toegegaan en heb er sportcoördinatoren aangesteld. Verder maken verschillende anderen nog gebruik van de accommodatie zoals het Regionaal Opleidings Centrum (ROC ) Utrecht. De leerlingen met een link naar Defensie, zo'n dertig in getal, komen viermaal in de week gebruik maken van onze accommodatie en volgen een speciaal sportprogramma gemaakt door TGTF. Daarnaast is er natuurlijk nog de individuele begeleiding en het afnemen van de conditieproef. Kortom, genoeg werk voor twee instructeurs, wat er overigens op neer komt, dat er in de praktijk slechts één aanwezig is door verlof, cursus, enzovoorts. Kunnen we het niet trekken, dan komt er steun uit Soesterberg."
Toekomst onzeker Ooit was de LO/Sportgroep van de Kromhoutkazerne een man of vijftien groot. "Die tijd heb ik ook nog meegemaakt, vertelt de inmiddels 43-jarige sergeant-majoor. "Ik ben hier als dienstplichtige opgekomen en KVV -er geweest. Er is sinds die tijd veel veranderd, maar ik heb daar geen moeite mee. Alleen zijn is voor mij niet zo erg. Steunverleners hebben daar veel meer moeite mee. Ik ben hier thuis, heb de nodige verantwoordelijkheid en zelfstandigheid en dat is best leuk. Daarnaast waren de grote sportdagen die we hier voor Staf CO KL en DGW &T hebben georganiseerd ook een uitdaging. De krenten in de pap. Overigens; ik zie de Kromhout nooit helemaal verdwijnen. De accommodatie is door DGW &T uit Soesterberg goed onderhouden en de expansie van de universiteit staat stil. De MCW gaal op zijn vroegst pas weg in 200 I. Tot die tijd is de toekomst onzeker. maar er komt best wat voor in de plaats. Daar ben ik zeker van."
Ideale stek stagiaire Door de regelmaat en het overzichtelijk aantal klassen is de Kromhoutkazerne volgens Hans van Leeuwen een ideale stek voor een stagiaire van het CIOS. Hans van Leeuwen: "Vooral de VAAT klassen hebben een mooie leergang, waarvan een les meermalen per week gegeven wordt. Zodoende kun je een stagiaire een les die niet helemaal goed is gegaan nog in dezelfde week een keer over laten doen. Daarnaast leert hij de klassen en de leerlingen hem kennen. In de leergang komen onder andere lopen, krachttraining ML V en ook leuke dingen aan bod. De sportaccommodatie is op een grassporlveld na helemaal compleet."
Meestal alleen Naast het lesgeven aan bovengenoemde onderdelen hebben Hans van Leeuwen en Paul Verkleij nog meer klanten. "Al het personeel dat werkt op de Knoopkazerne is klant. Op
4
Hans van Leem-ven.
Zandloper
Interview
I
-
Een persoon met vele gezichten door sm Richard Wichhart
l l i aar zijn ze gebleven?, is een serie artikelen over col~ L!'!J lega's die de dienst hebben verlaten. Wat deden ze in het verleden en wat doen ze nu? l\1arcel Langeweg is een van die personen die vijf jaar geleden onze organisatie vanwege zijn leeftijd moest verlaten. Het grootste gedeelte van zijn diensttijd heeft hij doorgebracht in Schaarsbergen. Pogingen om sportofficier te worden mislukten. Marcel heeft, toen hij Defensie moest verlaten, allerlei werkzaambeden gedaan en heeft tenslotte zijn draai gevonden bij de Postbank. In zijn nieuwbouw\voning in Duiven vertelt hij zijn verhaal. Het eerste onderwerp dat tcr sprake komt is sport, namelijk bowlen. Dit is één van de sporten die Marcel Langeweg al beoefende, toen hij in onze organisatie rond liep. Het enthousiasme dat hij tocn had, is alleen maar groter geworden en ook zijn spelniveau. "Bij de bowlingvereniging in Arnhem waar ik in competitieverband speelde, behoorde ik bij de top. Ik leerde daardoor weinig bij en stond stil. Uiteindelijk ben ik naar een vereniging in Zutphen gegaan waarvan ik wist dat de kennis en het nÎveau veel hoger lagen. Hier kreeg ik te maken met het nieuwste materiaal uit Amerika en met personen die in deze tak van sport hun sporen al verdiend hadden. Financieel gaat het de vereniging ook goed mede dankzij grote sponsors. Nu hik ik tegen de nationale top aan, doe ik mee aan kampioenschappen en speel ik eredivisie." Dat Marcel het sporten niet heeft afgezworen, blijkt wel uit de opmerking dat hij sinds drie jaar ook nog de golfsport bedrijft. Schaarsbergen Door zijn sportieve aanleg ging Marcel naar de Sportacademie in Arnhem. Het diploma heeft hij uiteindelijk in 1987 in Zwolle gehaald. In dat jaar verhuisde de aca· demie (CALO) namelijk naar deze stad. "Ik heb van deze verhuizing weinig hinder ondervonden. Na de opleiding werd ik voor mijn dienstplicht opgeroepen. Omdat ik een sportopleiding had, werd ik als LO/Sportinstructeur ingezet. Ik kwam op in Bergen op Zoom en werd uiteindelijk geplaatst in Schaarsbergen. Dat was een fijne en leerzame tijd. Mijn commandant was toen kap Henk Meyers, Instructeurs waarmee ik werkte, waren onder andere: René de Leat, Ruud Dominicus. Rob Jansen jr., Frans Bultink, Rob Kaptein, René de Jager en Ad Alders. Uiteindelijk ging ik een KVV contract aan. Ik wilde graag sportofficier worden, Dit is niet gelukt. Er waren voor deze functie veel kandidaten. Op de tweede dag viel ik af terwijl er nog 25 kandidaten van de honderd over waren, Ik werd overgeplaatst naar Ede omdat daar een KVV plaats vrij was op de Maurilskazerne. Hier heb ik een leuke tijd gehad met Dick Wouters, André Wijnberger, Wil Ogink, Toon Berkens, Richard Doeve, William Frieling, William Verploegen, Ben Hoefslool, enzovoort. In Ede had je toen nog 'verschillende· LOlSportgroepen op hetzelfde complex dicht naast
5
elkaar, zoals de Mauritskazerne en de van Essen /Kooi/ Bergantius kazerne. Iedere LOlSportgroep op zich vond zich beter dan de andere, Dat leverde nog al wel eens de nodige wrijving op. Bij het bereiken van mijn dertigste levensjaar moest ik de LO/Sportorganisatie verlaten en zat toen even zonder werk.
Servicemanager "Ik heb toen heel even gewerkt bij de Jan Pieter stichting. Het betrof hier moeilijk opvoedbare kinderen. Vervolgens was ik voor korte duur werkzaam bij het Mozaïek college (LBO/VVO leerlingen). De reden dat ik weg ben gegaan was de vriendjespolitiek (het oneerlijk verdelen van lesuren). Ook kwam ik erachter dat dit niet de baan was die ik ambieerde. Via het Pink Elepfant project kwam ik in de informatica terecht. Hier behaalde ik mijn MCS E dipoma, waardoor je de garantie krijgt dat je na een jaar een baan hebt. De ING Postbank bleek iemand nodig te hebben met een HBO opleiding die tevens de Engelse taal machtig was, Zodoende kon ik beginnen als netwerk- en systeemoperator. Ik zit nu drie jaar bij de Postbank, heb al veel studies gevolgd en verschillende diploma's gehaald. Onder andere: IBM-compact en Administratief Medewerker Beheer Informatica (AMBl). Mijn werk heeft betrekking op al het betalingsverkeer dat plaatsvindt via de Postbank. Mijn werklocatie is beneden op de 'brug·. Dit heet zo omdat het hier ook op lijkt. Hier bevindt zich een wand vol met computerschermen. Deze 'brug' wordt 24 uur per dag in een roosterdienst van vijf personeelsleden bemand, Als een pinapparaat kapot is kunnen wij dat zien en moeten wij actie ondernemen. Alhoewel het pinapparaat geen eigendom is van de Postbank, wat weinig mensen weten, moet het betalingsverkeer wel kloppen en doorgaan. Ik heb diverse studies aangevraagd en wil bij de Postbank blijven. Ik heb nu toestemming de cursus management te
Zandloper
voorbeeld Shell kan grote financiële consequenties hebben voor de Postbank. Zoals je hoort heb ik nu een leuke job."
'Special' model Is het werk, studie en bowling op topniveau, te combineren met je vrouwen je ruim tweejarig dochtertje? "Het is druk maar door de 24 uur bezetting, dus ook' s nachts werken, heb ik één á twee dagen in de week vrij. In deze vrije tijd doe ik zelfs nog 'modellen' werk. Tijdens het maken van onze trouwfoto's vond de fotograaf dat ik mij aan moest melden bij een modellenbureau. Ook ik lachte, toen die fotograaf dat in 1995 tegen mij zei. Ik deed er niets mee totdat ik drie maanden later de foto's ging ophalen. Opnieuw kwam hij erop terug en omdat ik toen nog geen werk had, heb ik mij bij een modellenbureau aangemeld, Eerst in Amsterdam en later in Arnhem. Een week later had ik al mijn eerste opdracht en sindsdien krijg ik regelmatig aanbiedingen". Marcel legt uit dat je in de modellen wereld twee richtingen hebt; 'Fashion' dat zijn de mooie mannen en vrouwen die model staan voor mode doeleinden. Hierbij moet je denken aan: kleding, parfum, badmode, enzovoort. "Ik heb de richting 'special'; dit houdt in dat je voor alles gevraagd kunt worden. Zo word je gefotografeerd als zakenman op zijn kantoor waarbij het gaat om een bepaald merk koffie. Dan weer als directeur met een bepaald merk koffertje of als vader aan het ontbijt met 'zijn' gezin voor een merk cornflakes. Zo ben ik ook al gefotografeerd als tuinman, automonteur, enzovoorts. Je moet dus een uitstraling hebben van een persoon met vele gezichten, Dit werk is zeer gevarieerd, heel leuk en hel verdient ook nog aardig. Je ontmoet verschillende en interessante mensen en je komt op veel plaatsen."
Zo maar eellf%
van 'Jllodel' Langeweg uit zijnfoloboek.
Marcel is een persoon met vele gezichten die zijn talent in onze organisatie heeft ontwikkeld, Helaas is zijn talent voor ons verloren gegaan, maar wordt goed besteed in de burgermaatschappij. "In dienst heb ik een leuke en leerzame tijd gehad. Zo leuk dat ik tot een jaar na mijn afzwaaien 'kruipend' terug was gekomen als dat mogelijk was geweest",
volgen en wil aansluitend de cursus development management volgen, wat inhoudt jonge management collega's trainen en begeleiden. Mijn uiteindelijke doel is servicemanager. Dit houdt in: contracten afsluiten met grote bedrijven en dus zakendoen op hoog niveau. Zo'n afspraak met bij-
I
6
Zandloper
Het Werk
I
I-
Nice to have or not nice to have? door sgt Erik Raterink, LO/Spor/groep Gen. Spoorkazerne
I
0
I p maandag 11 juli reizen Arno Heg en Erik Raterink
af naar het Zuid Duitse Mittenwald voor de cursus Ausbilder Militärisches Bergsteigen IGebirgskampf Sommer. Deze cursus duurt vier weken en wordt gege~ ven aan de Gebirgs- en Winterkampfschule. De cursus is (vooral) bedoeld voor Duitse onderotlicieren en is verplicht als men Feldwebel (sgt) wilt worden of blijven (zij moeten dan ook nog het winterdeel volgen). De leerdoelen van de cursus: Het kunnen leiden van een peloton Gebirgsjäger in de bergen onder 'zomerse' omstandigheden; • Technisch klimmen in klettersteig en in seilschaft (met tweetallen VOO[- en naklîmmen) tot moeilijkheidsgraad 3 á4; • Gevechtstaetiek in de bergen; Eenvoudige bergreddingen; • Heli-rappel.
Weekl Op dinsdagochtend beginnen we met het appèl. We staan in de stromende regen een beetje te wachten totdat één van de Duitse cursisten ons eindelijk komt halen. Hij vertelt dat het appèl boven op zolder wordt afgenomen in verband met de
regen. Het appèl wordt afgenomen door de Inspektionschef Major Wiltschek en we worden voorgesteld aan onze 'pelotonscommandant' Hauptmann Grîllhösl. Even wennen aan de Duitse exercitie. We beginnen met het ontvangen van klimmaterialen, wapens enzov00I1. Daarna volgt de eerste theorieles: oriënteren in de bergen. De Ausbilder praat erg snel en heeft een sterk Beiers accent. Gelukkig gebruikt hij slides en kunnen we meelezen. Bovendien hebben we elkaar en ons woordenboek, zodat we er toch aardig uitkomen. ' s Middags gaan we klimmen zonder touwen en bekijkt de leiding het niveau van de groep. Woensdagochtend theorie: gevaren in de bergen. Woensdagmiddag en -avond praktijkles van Stabsfeldwebel Glatz in de klettergarten bij Scharnitz. Van deze zeer ervaren klimgeit krijgen we les in het voor- en nakhmmen, abseilen en het bouwen van seilgeländers (klettersteig). Donderdagochtend theorie: weerkunde. ' s Middags een tocht naar de Dammkarhütte. We hadden beiden niet begrepen dat dit een conditietest was. Dus hebben we het rustig aangedaan, genoten van de mooie uitzichten en foto' s gemaakt. Boven aangekomen riep Glatz onze tijd en het
Erik (links) en Amo op de schietbaan van Tüp! LiZ/un in de Tuxer Alpen in Oosten rUk.
7
Zandloper
Amo (links) en Erik op weg naar de top van de Alp Spi1ze. werd ons toen pas duidelijk dat dit een test was. Tien meter voordat we bij de 'finish' waren, ging Arno nog uitgebreid slaan water drinken. Geen probleem, wc waren beiden ruim op tijd en hebben een heel nest Duitse collega' s achter ons gelaten. Daarna hebben we de Soldatcllweg / Predigtslllhi geklommen. Vrijdag (vreselijk saaie) theorieles in de gevechtstaetiek van een (nog saaiere) overste. Week 2 Maandag is het de hele dag Krieg. We gaan bepakt met wapen, helm, harnas, rugzak, kogelvrijvest en compleet gecamout1eerd een aanval uitvoeren op een vijandige stelling op de Brunnsteinköpfl nabij Scharnitz. Wij komen beiden in de bouwploeg en moeten de weg beveiligen met een klettersteig voor de stoottroepen achter ons. Het is een pittig dagje en we verheugen ons op de rest van de week: kletterbivak. Dinsdagochtend vertrekken we naar ons bivak op ongeveer 1870 meter hoogte vlakbij de Alpspitze. We klimmen daar in de klettergarten en leren veel van onze nieuwe instructeur Hauptfeldwebel Matthias Robl (die al enkele 7000' ers heeft beklommen) over het gebruik van kJemkeilen, het slaan van haken, enzovoorts. Dit moeten we uiteraard in de praktijk toepassen en het was de eerste keer best even spannend om hangend aan zo'n klemkeil af te dalen! We maken nog een heuse bergredding mee, want één van de instructeurs maakt een absturz van een meter of vijf en breekt hierbij z' n been!
8
De reddingsheli was er binnen tien minuten en we zien van een afstandje hoe de gewonde wordt opgetakeld. In de avond(en) oefenen we - heel toepasselijk - nog wat eenvoudige bergreddingen. Op woensdag beklimmen we in seilschaft de Höllentorkopf (2149 meter). Jammer dat het weer niet mee zit: regen, hagel, sneeuw, mist, ongeveer 5 oe en af en toe een zonnetje en een uitzichtje. Tijdens de klim hagelt het een paar keer en is het koud. We krijgen tijdens het klimmen ijskoude handen die ook opensprongen. Dit mindere weer hebben we eigenlijk al de gehele cursus. Omdat er geen verbetering in zit besluit de leiding dat we op donderdag niet opnieuw in seilschaft gaan klimmen, maar dat we de Alpspitze gaan 'bedwingen' via de Ferratasteig. Tijdens deze klertersteig lopen we vrijwel continu in de wolken en tot de knieën in de sneeuw. Maar dan eindelijk komen we op de top (2628 meter) en staan we boven de wolken en in de volle zon: een heerlijk gevoel. We leren tijdens deze toer in de praktijk oriënteren. We moeten regelmatig onze plaats bepalen en om beurten moeten we de groep over een stuk van de route leiden. Op vrijdag onderhoud en terugreis naar Mittenwald. Week 3 Deze hele week verblijven we in Oostenrijk. In het Wattental in de Tuxer Alpen ligt de TruppenübungsPlatz Lizum (ongeveer 2030 meter) waar met scherp geschoten mag worden. Deze mogelijkheden heeft de Bundeswehr
Zandloper
normaal niet, maar door een overeenkomst met het Oostenrijkse leger heeft onze leergang (samen met die van de HeeresBergFührer) de primeur om met scherp in de bergen te mogen schieten. Op maandagochtend is het reizen en de rest van de dag zandzakken en schietschijven de berg op sjouwen. Dinsdagochtend wapens inschieten. Wc schieten met de G36 (5,56 x 45 mm). De rest van de dinsdag opnieuw veel materiaal de berg op slepen om de schietbaan voor te bereiden. De manier van leiding geven is bij de opbouwactiviteiten heel vreemd. Het gaat ~t1lemaal op een onpersoonlijke, snauwerige manier die ons erg tegenstaat. Ze behandelen ons niet als volwassen onderofficieren. Achteraf hebben we er met de Duitse collega's veel grappen over gemaakt en veel om kunnen lachen. Op woensdag gaat het gebeuren en is het opnieuw Krieg. We schieten vanuit hoger gelegen stellingen (2300-2400 meter) op vijandelijke doelen. Compleet met (terugtrekkende) veldposten, groepswapens (MG), handgranaten, uitgeschakelde stellingen, gewonde groepscommandanten, ZHKH, enzovoorts wordt het een waar infanteriecircus. We schieten van woensdagochtend tot en met donderdagochtend, dus ook bij schemer en duisternis. Donderdag opruimen en onderhoud. Vrijdag terugreis naar Mittenwald.
Week 4 Maandag en dinsdag staan in het teken van de heIl-rappeL
De Pen
I
-
Eerst wat theorie en wat droog oefenen, daarna gaan we met twee groepen en twee heli's beginnen aan het echte werk. We vliegen in lichte transporthelikopters (Bell UHlD) en kunnen met zes man tegelijk afdalen. De lijn nemen we mee in een zandzak en deze hangt aan onze gordel. Maximale hoogte is 45 meler. Op dinsdag nog een keer heli-rappel, alleen nu zijn we om beurten de instructeur. Via de headset heb je contact met de piloot en na overleg met hem begin je met het afzetten van je leerlingen. Bij een foutloos optreden ben je meteen geslaagd als heli-instructeur. Woensdag testdag. Eerst de theorietest, daarna praktijktesten en veel wachten. Donderdag evalueren, nabespreken, materiaal inleveren en (weer) veel wachten. We zijn beiden geslaagd voor alle testen en dus voor de gehele Ausbildung. We hebben tijdens deze vier weken een hele leerzame en leuke cursus mee mogen maken. Veel bruikbare vakkennis opgedaan en in de praktijk kunnen brengen waarin veel tijd en ruimte was voor eigen vaardigheid. Als je met de zoveelste zandzak de berg opstoempt of dat je een week gaat schieten in plaats van klimmen of omdat je pauzeloos zil te wachten op eigenlijk niets, dan denk je wel eens: is dit nou nice to have? Maar als je dan achteraf nagaat wat we allemaal hebben gedaan en meegemaakt en als je de foto' s nog eens bekijkt dan moeten we allebei toegeven: (very) nice to have!
Hallo Collega's door sgl Mark Dijkstra, LO/Sporlgroep genJn Koolkazerne te Stroe
HI
I
ier een klein verhaaltje vanuit het Oosten des lands. Door mijn oud collega Jeroen van Amersfoort werd ik gevraagd om de pen over te nemen en natuurlijk wil ik dat. Overigens wil ik Jeroen (nogmaals), Niek van Gils, Arno Heg en Erik Raterink van harte feliciteren met hun BOT- contract. Mijn eerste gedachten waren: waar moet ik toch over schrijven? Laat ik maar gewoon beginnen, dan zie ik vanzelf wel hoe het verhaal zal gaan lopen.
jullie bijtekenen'". Prompt. Jan had gelijk. Na vier maanden OCLO moest ik me melden op 3 januari 1996 bij C-LO/Sportgroep GMK aoo Roy Calbo. In de periode van I januari '96 tot en met 1 juli '96 moest ik gaan nadenken over mijn toekomst. De mogelijkheid werd geboden om bijna vier jaar bij te tekenen als BBT-er. Gezien de invulling en veelzijdigheid van de baan, volleybaltraining, trampolinespringen tot en met telTeinwerklessen, kOlt samengevat alle facetten van de sport, leek het mij zeer de moeite waard om mezelf bijna vier jaar aan deze functie te verbinden en daarna nog eens ruim twee jaar.
Sportinstructeur?? De verplichte invulling van de dienstplicht, eerst als chauffeur in Kerkrade en later na menig telefoontje toch in de opleiding genomen voor LO/Sportinstructeur in de lichting 95-9. Niet vreemd met mijn achtergrond als 'CIOS-er'. Eerst twee weken op oefening, geen sport in het weekend en de beroemde woorden van kap Jan van Dool, ik citeer: "Nu hebben jullie er allemaal de balen van, maar uiteindelijk wil zeventig procent van
9
Invulling?? In de periode als BBT-er krijg je steeds meer te maken met andere zaken dan alleen het lesgeven. Je wordt onder andere ingezet als contactpersoon tussen een compagnie en LO/Sportgroep. Je organiseert sportdagen, je denkt mee en organiseert het sportieve gedeelte van oefeningen en zelf ga je dan uiteraard ook mee. Je fungeert als coach van ver-
Zandloper Opleiding OCLO '95- '96 Roy Calbo '96 Hennie Weeterings '97 Rini IJzelenberg '97-'99 Ron Gits '99-heden
Zeer leerzaam; Kleine LO/Sporlgroep, heel veel lol; Veel onduidelijkheid, toch fijne tijd; Er werd een 'nieuwe motor' gestart; Duidelijke visie, nieuwe toekomst.
Bedanken Ik wil alle oud collega's bedanken voor de samenwerking en hen veel succes toewensen in hun nieuwe loopbaan. De collega's die op uitzending zijn of hen die binnenkort gaan, wens ik veel 'Toi Toi Toi' toe. Volgende pen Nu de hamvraag, aan wie geef ik de pen???? De pen gaat naar Martin Dorré van de Palmkazerne in Bussum, die mijn opleidingsgenoot was op het OCLO. Martin ik zie jouw stukje graag tegemoet. de megafestatie. schillende teams en neemt deel aan de sportevenementen. Zo ben ik ook al vier jaar betrokken bij de Megafeslatie als commandant van de hindernisbaan. Een zeer drukke periode, maar erg leuk om te doen. Kortom de baan van een instructeur heeft vele facetten en dat is wat het aantrekkelijk maakt.
Plezier!! In de periode van 1996 lot heden heb ik heel wat collega' s zien komen en gaan. Overplaatsing, leeftijdsgerechtigde dienstverlating of een andere uitdaging in de burgermaatschappij. Een ieder heeft zo zijn eigen mening over het vak instructeur en dat komt de sfeer alleen maar ten goede. Uiteindelijk hebben we elkaar allemaal hard nodig. Als de sfeer goed is, (dat is hij bijna altijd geweest), pas dan kunje goed samenwerken en behaal je goede resultaten. Dit is één van de redenen dat ik al zo lang in deze organisatie werkzaam ben.
Bijkomstigheid?? Tevens een leuke bijkomstigheid van deze functie is dat je voor een militair team geselecteerd kunt worden. Ik ben zelf geselecteerd voor het Nederlands mîlitair voetbalelftal en dat heeft al aardig wat leuke tripjes opgeleverd. Zo zijn we in Cyprus geweest, Turkije, waar we tegen het Turkse militaire elftal speelden waar enkele profs in meededen. Verder nemen we elkjaar deel aan de Keltisch Cup welke gaat tussen Nederland, België en Engeland. Om het jaar uit tegen Engeland, thuis tegen België, het jaar daarop andersom. Binnen het militaire elftal zitten meerdere LO/Sportinstructeurs zoals Paul Raveneau, Henk Buimer en onze assistent trainer is Gert Heerkes. Als voetbal je hobby is, is dat mooi meegenomen. Kreten Als afsluiting noem ik enkele periodes met bijhorende commandanten en kreten:
la
Zandloper
Uitzending
I
-
LO/Sport Redeployment uit Macedonië door sm RonaId POlllissen
rrn L!!J
at er zoal in een uitzendgebied gebeurt en gedaan wordt door de LO/Sportinstructeur is zo langzamerhand wel bekend bij de meeste collega's. Daarom leek het mij leuk om eens iets te schrijven over het afbreken van zo'n uitzendgebied om een inzicht te krijgen hoe zoiets verloopt.
Grote spul Waar het om gaat, is het 'grote spul'. De planning en de verscheping van het LOlSportmateriaal verloopt wat stroef. omdat je moet aangeven waarom juist jouw spullen moeten blijven. Van tevoren bedenk je natuurlijk wat er als eerste verscheept moet worden, want alle containers voor het laatst bewaren lukt helaas niet. Zo heeft iedereen natuurlijk zijn beweegredenen om als laatste zijn containers te willen verschepen. De O&O-containers bijvoorbeeld met spelletjes, televisie- en videotoestellen en koffiezetapparaten zijn natuurlijk ook een belangrijke factor zeker tegen het einde met het oog op de leegloop. De containers met verbindingmiddelen moeten ook als één van de laatsten weg. En zo zijn er nog legio andere voorbeelden.
TechnoGym
Sfn
Zo ontkomje er niet aan hoe hard je ook 'vecht' om als eerste de TechnoGym apparatuur te verzenden. De conventionele apparatuur blijft samen met het sport en spel materiaal nog anderhalve week langer. Op deze manier kan de populatie zo lang mogelijk blijven trainen. De TechnoGym containers (twee stuks) zijn op 17 juli beladen in een container. Vervolgens worden ze gecontroleerd
ROllald Poulissell.
Na zo'n kleine anderhalf jaar is het er toch van gekomen, dat de LO/Sport op 3 augustus gaat vertrekken uit het mooie Macedonië. AI die tijd heeft het Nationale Support Eenheid (NSE) gefungeerd als het moederstation voor alle troepen die in Kosovo gestationeerd waren. Deze troepen zijn zoals je hebt kunnen lezen vertrokken nadat de taken zijn overgenomen door onze oosterburen. Aangezien de LO/Sport deel uitmaakt van het NSE moest er een planning gemaakt worden voor wat betreft de afvoer naar Nederland. Natuurlijk hebben we het dan niet over de zogenoemde overgebleven verbruiksartikelen. Die gaan natuurlijk wel mee of worden in sommige gevallen gedeeltelijk weggegeven aan scholen en of inrichtingen.
Het sportbureau op compound Beverwijk. door de mannen van het redeployment ondersteunings team (redost) en na de check vervoerd op de Daf 95 naar Thessaloniki. Van daaruit gaan ze via een containerschip naar de Eemshaven om vervolgens in Soesterberg hun voorlopige eindbestemming te vinden.
Naar Soesterherg Daar is het afwachten naar welk (volgend) uitzendgebied ze zullen gaan. In Soesterberg is een verzamelplaats van al het materiaal, dat uit een uitzendgebied komt. Bij een volgende uitzending kan dan uit deze voorraad geput worden. De inhoud van de containers dient gespecificeerd te worden middels een pak waarde opgave (pwo). Op dit formulier
Zo ziet een sportcollfainer er van binnen uit.
11
Zandloper
Zo zag de inrichting van hel spor/bureau er lIit.
MeI vereende krachten geplaatst.
~vordl
de ches/-press hl een
cOl/tai-
Iler
staat alles per onderdeel, waarde en gewicht vermeld. AI met al een hele berg administratie, dit heeft wel als voordeel dat onze StolT Mat gelijk een duidelijk overzicht heeft waar en wat zich in welke container bevind. Alle drie de containers met LOlSportmateriaal zullen op 24 juli vertrokken zijn, aangezien de overige containers (zeven tcn behoeve van het nadetachement uitgezonderd) dan ook vertrokken zijn, ligt er nog een schone taak voor de LO/Sport om de mensen de resterende dagen bezig te houden. Ook hier geldt 'verveling is dodelijk'.
Compound Beverwijk is niet meer Dit verhaaltje is sneller getypt dan uitgevoerd. De redeployment van het geheel neemt in totaal zo'n vier weken in beslag en dan is de Compound 'Beverwijk' er niet meer. De compound wordt op 2 augustus overgedragen aan de Fransen. Voor de mensen die hier al eens geweest zijn, nog eenmaal wat beelden.
Korte berichten r--
Oproep nieuw onderzoek TGTF Binnen de KL worden schouderklachten frequent gezien. Schouderbelastende activiteiten in de LO/Sportlessen als handgranaatwclpen, hindemisbaan, werken op hoogte en met touwen kunnen tot schouderblessures leiden. Goede preventieve maatregelen bij deze activiteiten kunnen de kans op het ontstaan van deze blessures verkleinen. Aan de andere kant kan de LO/Sportles bij ontstane blessures essentieel onderdeel zijn voor de aangepaste (herstel)training. Over de oplossing bij instabiliteit van de schouder is men het in de literatuur niet eens. TGTF heeft daarom een onderzoek opgezet waadn de shoulder-press centraal staat. Doel van het onderzoek is tweeledig. Ten eerste wordt onderzocht in hoeverre de shoulder-press de belangrijkste schouderspieren activeert. De spieractiviteit zal met kleine elektroden worden gemeten. Voor dit deel van het onderzoek worden gezonde mannen zonder schouderklachten gezocht. Ten tweede wordt onderzocht wat de effecten zijn van een trainingsprogramma met de shoulder-press bij mensen met eeil instabiliteit van de schouder. Hiervoor worden mannelijke proefpersonen met schouderklachten gezocht, die in het verleden niet zijn geopereerd aan die schouder. Indien mensen Înteresse hebben kunnen zij voor verdere informatie of voor aanmelding contact opnemen met: TGTF Marc Alsemgeest, sportarts i.o Lgen Knoopkazeme tel: *06-557-6626/030-2366626 fax: *06-557-6412/030-2366412 e-mail:
[email protected] In de volgende Zandloper zal in een achtergrondartikel verder worden ingegaan op anatomie van de schouder en zal worden stilgestaan bij oorzaken en trainingsaspecten bij schouderklachten voor de praktijk.
12
Zandloper
Het Werk
-
I
De zeven uit het leven van Rob DevHee door sm Mike Becker
ID i e redactie van de Zandloper zit zeker niet stil en blijft wegen zoeken om de Zandloper nog aantrekkelijker te maken. Daarom werd de rubriek: De zeven uit het leven van .... ? geïntroduceerd. Iedere uitgave wordt er aan een willekeurig iemand uit de LOlSportorganisatie zeven vragen gesteld. Dat zijn iedere keer dezelfde vragen. De uitverkorene moet hier spontaan een antwoord op geven. Het vijfde slachtoffer is sgt Rob Devilee van LOlSportgroep Alexander-
Antwoord: De auto 1Il0etfullctioneei zUn. Dus kies ik voor Opel Omega staliollwagell.
Vraag 4: Je gaat een jaar op uitzending naar een verlaten gebied. Je mag meenemen een boek, een cd, een computerspelletje en een video. Welke neem je mee?
kazerne in Den Haag
Antwoord: Het hoek Hmv to suckseed in the White House, een CD van SOl/lh Park en de video Pizza Girls van de video Keizer. Quake 3 neem ik lIIee als computer spel.
Vraag 5: Je mag met een onderdeel op oefening. Het gebied waar de oefening gehouden wordt, mag jij bepalen. Waar ga je naar loe en waarom?
Antwoord: Z}vitserlal1d is het land voor een oefening. Je hebt er alles bij de hand, stromende bergbeekjes, gevulde koeken, b!(1Ilwe lichten, bergen, je kan zelfs in de zomer op de glet.\jers skiën. Vraag 1: Je hebt het even voor het zeggen op financieel gebied binnen de LO/Sportorganisatie. Je hebt drie miljoen gulden tot je beschikking en mag die aan drie verschillende onderwerpen besteden. Ieder onderwerp krijgt een miljoen gulden. Wat zou jou keuze zijn?
Antwoord: Eén miljoe11 zou ik besteden aan ee11 kli11ltoren in Den Haag. Ook de slqf moet GVA ondergaall. De andere
t~vee
Vraag 6: Morgen gaat de LO/Sp011organisatie op de fles. Wat zou jij graag willen gaan doen? Antwoord: Een echte Hagenees ZOl/ zeggen zo weÎnig lI1ogelijk, dl/s een ollldoor hedrUf beginnen.
zou
ik besteden aan opleidingen. Daar bedoel ik een pakket van drie cursussen lIIee. Elke .\jwrtinstructellr die uit de opleiding koml moel aan de cursus klimtoren instruclellr, MZV j ;,u/tructeur en fitness Înstrucleuf hebben deelgenomen.
Vraag 2: Een vrouw, waar ze ook vandaan komt, mag binnen onze organisatie komen weren. Wie zou je kiezen? Antwoord: Jellll(fer Lopez. Dit heeft te maken met haar witte laarzen.
Vraag 3: Iedere LO/Sportgroep krijgt een eigen auto. Welke moet dat worden?
13
Vraag 7: Je krijgt een geheel verzorgde reünie aangeboden. Voor deze avond mag je een zevental mensen uitnodigen. Wie zouden dat zijn? Antwoord: Jeroen Amer.yj(Jort omdat hU een gomve pik is. Berucht Persman met 'Hugo', ter ÎJ~l()rlllatie Bmgt is de Nico( eigen huis en tuin RTL4) van de LO/Sportorganisatie. Marcel Bosboo!1l (schön w(fke ge\vit dak au ge/Te zie), Mllllrice Mulder, Rens(ie Pensie) de Haan, Jelle Schipper, LO/Spor/groep Den Haag, eigenlUk iedereen die zegt: "die rooie is \vel eenfijlle gozer".
Zal1dloper
Hetr Werk
Wist u dat. ........ ????????
I
door aoo Rob lansen
Er een brief S3 in onze organisatie is verspreid met een minimaal pakket veiligheidsmaatregelen voor het inlincskaten. (Bedrijfsplanning, 31 juli 2000 met nummer 1042);
Sgt I Herald Dat van de LOlSportgroep RVS-kazerne te Oirschot werd in Ermelo militairkampioen bij het mountainbiken; Op 20 september het NMK wielrennen op de weg op de Vlasakkers in Amersfoort wordt gehouden;
Dit pakket in overleg met de kwalitcîtsadvîseur sm Gerrit Hof van de LOSS is samengesteld;
Hieraan iedere wielrenner met of zonder licentie kan deelnemen;
Hel Kenniscentrum bezig is een opleiding inJine-skaten op te zetten voor het LOlSportpersoneel;
• Elnt Klaas Holt de functie van Hfd Bureau OplBurgerambtenaar Hans van der Held na reorganisatie van de sectie Controller de functie van Hoofd Financiële en Economische Zaken tevens bedrijfsadministratie heeft gekregen en daardoor per 1 maart 2000 is bevorderd naar schaal 9: Col1ega Joezef Latumahina vandezelfde sectie de functie van verificateur heeft gekregen en met ingang van 1 november 1999 is bevorderd naar schaal 6: De LO/Sportorganisatie een militairkampioen rijker is:
coördinatie LOSS heeft toegewezen gekregen. De formele in gangs- en bevorderîngsdatum is 1 juli 200 I; •
Hiermede de functie van elnt Klaas Holt. CLO/Sportgroep 't Harde beschikbaar komt, waarvoor geen elnts beschikbaar zijn; Adjudanten die aan de stelde eisen en voorwaarden voldoen kunnen solliciteren. Zie brief S3 verspreid van Commandant briefnummer 1 I 10 van 11 augustus 2000;
Aoo Arthur Vaessen stapt op de tweede dag l1Iol11er door Beuningen.
14
Zandloper De LO/SporlOl;g~mîsatie een essentiële bijdrage heeft geleverd >s;,r,aan :rAde ~ljnteractieve KL-stand op de \':>~rtIegafestaitt;<>Ë~~,';~"ftÇ:,:>\~Jimtoren,<,,~por de bezoekers als le)l~stq;l\\JIactie werd ~j,t!l~k2M~n;·
D:"i~e:r/Sp6fl();gapisatie'iaJ~~90l
de gelegenheid biedt
"'ll;'·(W~ê;Rg'l7';Q~aerofficici'teri. om aan de KMA om te sGh~îen t;:;
[email protected]'; ;~,i{
z:j~dÎ~, interesse·~~bPe,*~~~oldoen
aan de gestelde
eiséA'>v~~f~':}L,5 oktob?,!::'1~;~oeten reageren. (Zie brief .f'i:fdê)ihg:~,~~liq!ife),;t~û'tHlne;;'~~RRS/BOT/23-2000 van
"jÎ4 augustlls 2(00); ...
. .-.
• Adjudant Just Breinburg op 6 september afscheid neèmt
Ook sm Ed lansen van ,/,?e ~P/Sportgroep van , Homekazerne uit Weert dil pr:esteetUe; >;' >/:+ Met ingang van Goedings de functie (PHB) heeft overgelno~l~ît Vanaf genoemde --".'.".1D--' als projectofficier vol~ljg Judo van 9 tot 17 nov~,hfjl"Elnt Pieter van de LO/Sportgroep basis Woensdrecht is geworden en is bevorderd tot kapitein:
van de LO/Sportorganisatie om met FLO-'1e gaan;
De nieuwe Strategische Richting 'De Koninklijke Landmacht op weg naar 2010' is verschenen~: (Zie bd~f BLS nummer COMM12000/8665 van 19 juni2000); Onze kleinste adjudant Arthur Vaessen weèn!eI1 grootse prestatie heeft geleverd door de Nijmeeg~,e"Vier daagse weer tot een goed einde te brengen (Zie foto).
Kolrte berichten
Qp,'<Jt,,:,',ái'(gustus driehonderd mensen op de KMA zijn opge~omen, dus zeshonderd 'cadetten'; Een E~ibailadres zoeken op naam erg gcmakkelijk is. Naam'y'eivolgens Ctrl M en klaar is kees;
u "h ! ':nieuws van de dag op de mail kunt ontvangcn. :Even"m:ajoor Ruben Driever mailen.
r
l
Reünie Militaire Vijfkamp De militaire vijfkamp draait al jaren mee in het (inter)nationale circuit Velen zijn door die jaren heen betrokken geweest en hebben indrukwekkende ervaringen opgedaan. Wat henzelf betreft, maar zeker ook samen met anderen. Op initiatiefvan een aantal oud-vijtkampers zoals Bart de Haas, loop lansen, en Dick van Winden wordt er bij voldoende belangstelling een reünie georganiseerd op zaterdag 18 november 2000 op de Elias Beeckmankazerne te Ede. Een ieder die op enigerlei wijze betrokken is of is geweest bij de Militaire Vijfkampequipe en belangstelling heeft de reünie bij te wonen, wordt verzocht contact op te nemen met Cato Zegel, tel: 033-4607430.
15
Zandloper
I
Uitgezonden personeel Sgt Robert Mensink (buddy sgt I Pierre van den Berg) mr761019250 1 (NL) VN CIE UNFICYP NAPO 10, 3509 VP Utrecht Verlof: 14-09-00 tlm 28-09-00 Terug: december 2000 Tel: 06 51612401 en Fax: 003574744802 Sm Rob Fox (buddy aoo John Labes) mr 640220253 1 (NL) 41 MECHBAT SFOR LO/SPORT BASE BUGOJNO NAPO 81, 3509 VB Utrecht Verlof: 22-08-00 tlm 15-09-00 Terng: november 2000 COLOFON
Aoo Jan Hermans (buddy sm Hub Pluijmen) rnr 540908175 1 (NL) 41 MECHBAT SFOR LO/SPORT BASE NOVI TRA VNIK NAPO 81, 3509 VB UTRECHT Verlof: 04-08 tot 11-08 en 12-09 tot 20-09 Terug: november 2000
De Zandloper is een uitgave van en voor de LO/Sport-organisatie KL RedacticCraadl Voorzitter: Hoofd-/eindredacteur: Redacteur:
maj R. Driever (*06-500-7484) aoo R. Jansen (*06-500-7451) sm M. Bceker (*06-564-2709) sm R. Hesterman (*06-529-3612) sm J. Welling (*06-532-8163)
E1nt Rob van Leeuwen (buddy kap Dick Stubbe) rnr 460621300 1 (NL) MECHBAT SFOR CIMIC BUGOJNO NAPO 81 3509 VB UTRECHT Verlof: 20-09-00 t/m 30-09-00 Terug: I oktober 2000
sm R. Wichhart (*06-533-77158) sm A. Wijnberger (*06-345-3320-419) dhr Chris Harts - TGTF (*06-557-6419) Redactie-Kopijadres:
LO/Sportorganisatie KL Redactie Zandloper Bernhardkazerne MPC 53 B Postbus 3003
Sgt I Rens de Haan (buddy noo Ab Agterbos) mr 63 09 10063 1 (NL) NSE BAT SFOR STSTVZG-CIE BASE BUSOV ACA NAPO 83 3509 VO UTRECHT Verlof: 19-09-00 tlm 03-10-00 Terug: november 2000
3800 DA Amersfoort Tcl; PIT: 033-4607451 MDTN: *06-500-7451 Mail: LO/SPORTKCEN/KENNISCENTRUM/STOODOCTR LOSPORTORG RGJansen E-Mail:
[email protected] Kopij/brieven volgende uitgave dienen uiterlijk 2. J september 2000 bij het kopijadres Ie zijn.
Sgtl Henk Buimer (buddy sgt Martin Dorré) rnr 650914088 1 (NL) VBO/ OST-BAT SFOR SSV -CIE BANJA LUKA NAPO 82 3509 VP UTRECHT Verlof: 25-08-00 t/m 30-08-00 en 06-10-00 tlm I 1-10-00 Terug: november 2000
PlantijnCasparic Zwolle PlantijnCasparie Zwolle De inhoud van dit blad weerspiegelt niet noodzakelijk de mening van C-LO/Sportorganisalie. De redactie behoudt zich het recht voor ingediende kopij niet of gedeeltelijk te plaatsen. De inhoud van ingezonden brieven en artikelen blijft voor rekening van de schrijver. Artikelen uit dit blad mogen worden overgenomen mits de bron wordt vermeld.
Laat eens iets van je horen!
J6
